3 . Aşul ve uşuğ sözcüklerine verilen karşılık Halk Edebiya tımız açısından göze çarpmaktadır. Bu iki sözcüğün anlann, birin cisinde
"mechulü'l-hal kimesneye " denür; ikincisinde ise
"mechulü'n-neseb ve meflaıdü'l-beled şahıs manasınadır, yeri yur
du belürsüz tabir olunur" diye karşılanıyor. Bildiğimiz gibi, Erme ni halk şairlerinin adı "aşık"tan bozma olarak "aşuğ''dur(S). Bunların da bizim Türk aşıkları gibi bir hayat sürdükleri, elle rinde sazlarıyla köyden köye gezerek, düğünlere, derneklere da vetsiz katıldıkları düşünülürse, ana anlamlarından kayarak
aşuğ ve uşuğ sözlerinin Farsça'da ' 'yersiz, yurtsuz, kim olduğu belir
siz" yerine kullanıldığı görülür.
IX Dedem Korkut kitabı'nda geçen, anlamlan henüz belirsiz, ya da eksik kalan birtakım sözcükler için de
Burhan-ı Kabe
Çevirisi'nden yararlanabiliriz. Üzerinde ayn ayn dumıayı bir yana bırakarak yalnızca bunları sıralamakla yetiniyoruz : Azvay , uruz otu, çatlağuç, karakuş, kıya bakmak, biserek, boz at, bilik, ya puk, kesme, nöker. Bu konuya başka bir yazıda döneceğiz .
SONUÇ
Burhan-ı Katıc Çevirisi'nin baştan iki harfinde, A ve B harf lerinde sıralanan sözcüklerin Türkçe karşılıklarına bakarak bu çevirinin Türkçe açısından ne denli önem taşıdığım gösteren tanıklar sayıyoruz . Türkçe'yi, kimi kez, ancak kendi dar yete neklerimize ve çalışmalarunıza dayanarak arındırmaya çalışırken önce MÜTERCİM AHMET ASIM EFENDİ'nin Burhan-ı KatıC ve
Kamus çevirilerine, Türkçe'nin bu iki ana kaynağına sık sık
varmak yerinde olacaktır, diyoruz . (5) Bkz KÖPRÜLÜZADE MEHMeT FUAT. Türk Edebiyatının Ermeni . •
Edebiyatı Üzerindeki Tesiri, Darülfünun Edebiyat Fakültesi Mecmuası,
İstanbul, 1 338/ 1 922, Mart 1 338, sene 2, sayı 1 , s. 2 vd. (x) Ömer Asım Aksoy Armağanı (Ankara, 1 978), 125-136.
176