Nieuws
De geboren en getogen Belgische voelt zich als een vis in het water in het vrijgevochten Nederland. Als jonkie stond Greet Locquet (Managing Director ANWB reizen) voor de klas, die functie ruilde zij vier jaar later in voor de reisbranche. Eerst in België, later in Nederland.
“Mijn opvolging zal geen probleem zijn” Uit wat voor een gezin kom je? “Ik kom uit een gezin met drie kinderen. Ik ben de middelste en heb een oudere zus en een jongere broer. Ik ben Belgische en heb tot mijn dertigste in West-Vlaanderen gewoond. Ik kom uit een heel warm, klassiek Belgisch nest met een zeer liefdevolle moeder en een redelijk strenge vader. Hij was veeleisend en vond dat we altijd ons best moesten doen. We moesten zover springen als de polsstok reikt. Op mijn rapport stond naast allemaal negens één keer een zeven voor turnen, omdat ik niet over de bok kon springen. Mijn pa keek naar de cijferlijst en zijn vinger bleef steken bij die zeven en vroeg: ‘Waarom staat hier een zeven?’. Mijn moeder zei dan: ‘Ach pa, kijk eens naar die negens.’ Ons gezin was zeer ondersteunend en aanmoedigend. Ik heb een hele fijne jeugd gehad.”
Op welke basisschool heb je gezeten? “Ik heb in Waregem de basis- en de middelbare school gedaan en was nog geen zeventien jaar oud toen ik naar de universiteit in Gent ging. Ik was een zeer vlijtig, leergierig en braaf kind en men heeft mij destijds twee klassen laten overslaan en dat lukte. Ik heb Romaanse Taal- en Letterkunde en Kunstgeschiedenis gestudeerd. Ik was voorbestemd voor het onderwijs, omdat mijn vader ook werkzaam was
in die sector. Kennis delen en op die manier bijdragen aan de opvoeding van jonge mensen is volgens mijn vader erg belangrijk. Het onderwijs vond hij een idealistisch, mooi en zinvol beroep.”
Kunstgeschiedenis. Ik was nog geen 21 jaar toen ik voor de klas stond en colleges gaf aan leerlingen van negentien jaar en ouder.”
Was er wel gezag? Ging je als ijverige student wel eens op stap? “Niet zo veel, het liefst vertrok ik met een lege koffer naar Lille om hem daar te vullen met de mooiste boeken. Ik lees graag. Af en toe ging ik met vriendinnen stappen en dat vond ik wel leuk, maar deed ik zeker niet elk weekend.”
Heb je daarvoor ook nog bijbaantjes gehad? “Ik ben een onzettende zoetekauw en houd ongelooflijk veel van gebak en chocolade, dus een bijbaan in een bakkerij was voor mij de uitkomst. Ik mocht alles proeven wat er was. Volgens de bakkersvrouw werd dat wel minder, maar dat gold niet voor mij. Als ik in België ben, kom ik thuis met tassen vol lekkers. Het is de smaak van vroeger. Ik heb in de bakkerij jaren gewerkt vanaf mijn vijftiende tot ik was afgestudeerd. Ik heb nog steeds een goede band met die bakkersfamilie.”
Ben je ook in het onderwijs beland? “Ik heb vier jaar lesgegeven in het hoger onderwijs als docente Frans en
www.travelpro.nl
“We hebben het over 1985 én Vlaanderen, dus toen ik de klas binnenkwam en zei dat ik graag wilde dat de studenten rechtop gingen staan zodra ik de klas binnenliep, gebeurde dat ook. In die tijd was je nog echt leraar, behalve die ene keer dat ik als invalkracht in een andere klas kwam met allemaal kerels van 21 jaar. Ik vroeg of ze hun naam op een briefje wilden schrijven, zodat ik wist wie waar zat. Op het briefje stonden allemaal schunnige teksten, ik ben dat zonder blikken of blozen gaan voorlezen. Het was meteen over.”
Waarom stopte je als docent? “Mijn toenmalige vriend ging doctoreren en ging daarvoor naar Poitiers, het mekka van de mediëvistiek. Ik wachtte op hem. Ook daarna, tijdens zijn militaire dienst, die was toen nog verplicht in België. Daarna verloofden we ons. Er werden kaarten gedrukt dat er een aanstaand huwelijk was. Maar voor het zover was, stopte hij met onze relatie. Dat was een drama. Mijn ouders vonden het verschrikkelijk. Ik ben zo’n drie weken van de wereld geweest, daarna leek er een knop om te gaan. Ik was
5