Sabato Interieur (28 september 2024)

DE TIJD

SABATO 28 09 24

INTERIEUR

KWARTSIET, HARS EN STAMPLEEM

Hoe een generatie NIEUWE MATERIALEN onze interieurs beïnvloedt

BINNENKIJKEN

Geweldige gastenverblijven, THUIS BIJ NICOLAS MISERA en arty hotels

Kashima. Michel Ducaroy Made in France

INDOOR & OUTDOOR

FURNITURE SPECIALIST S

KNOKKE - NIEUWPOORT - LUXEMBURG RRINTERIEUR.BE

BINNENHUISINRICHTING

SFEERCREATIE

PERSOONLIJK ADVIES

TOTAALPROJECTEN IN & OUTDOOR

U bladert vandaag door een Sabato boordevol inspirerende interieurs, prachtige gastenverblijven en bijzondere hotels. Maar vergeet niet hoeveel bloed, zweet, tranen en vooral stof er aan zulke oogverblindende interieurprojecten voorafgaan. Hoeveel uren van noeste arbeid, hoeveel werfvergaderingen, o ertes en stalen die keuzes moeten vergemakkelijken.

U raadt het al: ik zit midden in een verbouwing. Muren en plafonds worden gesloopt, badkamers krijgen nieuwe tegels en er worden zelfs meerdere podia geïnstalleerd (lang verhaal). Mijn wereld lijkt vandaag voortdurend bedekt met een laagje stof, en dus vind ik het zalig om daaraan – nu nog meer dan anders – te ontsnappen.

Ik geniet van krakend nette hotelkamers, en al helemaal wanneer die zijn uitgerust met een inke portie kunst en design, zoals de exemplaren op blz. 62. Ik stel

me ook kandidaat om als gast te verblijven in een van de geweldige tuinpaviljoenen op blz. 88. Maar ik kijk er vooral naar uit om avonden te spenderen bij Barracuda, het eerste restaurant van de Big Mamma-groep op Belgische bodem (blz. 40). In Londen is het drummen voor een tafeltje in een van de Big Mamma-restaurants. De sfeer, de ambiance, de decoratie en de opzwepende muziek zijn er ongeëvenaard. Je zou bijna vergeten dat ze er ook eten serveren. Benieuwd of die formule op het Flageyplein in Brussel ook zoveel stof doet opwaaien.

AN BOGAERTS HOOFDREDACTEUR

DE NIEUWE BOUWSTENEN

VOOR JE INTERIEUR: KUNSTHARS, KWARTSIET EN STAMPLEEM

JANNES & THE CHOCOLATE FACTORY: ZOET MINIFABRIEKJE IN HET GENTSE GRAFFITISTRAATJE

BIG MAMMA’S FEEST: ITALIAANSE SMAKEN ÉN ART-DECO-EXTRAVAGANZA IN BRUSSEL

4X OM DE TUIN GELEID: DE COOLSTE GASTENPAVILJOENEN IN HET GROEN

CASA MISERA

Thuis bij sterrenchef Nicolas Misera

DE NIEUWSTE ARCHITECTUURBUBBEL? SOU FUJIMOTO EN CHAMPAGNEHUIS RUINART

GO GO GADGET: IS ELON MUSKS RUIMTE-INTERNET HYPE OF HYPERSNEL?

De zaterdag/sabato van Charlotte Rigo, zaakvoerder van de Brusselse interieurzaak

Dominique Rigo: een ommetje met Sully uit Roemenië, ratatouille met kip, en knuffels voor het ziekenhuis. Tekst: Natalie Helsen Foto: Alexander D’Hiet

MIJN SABATO

CHARLOTTE RIGO

Charlotte Rigo heeft al wel vaker de rubriek ‘Mijn Sabato’ gelezen en waarschuwt: ‘Ik zou je de perfecte zaterdag van mijn buren kunnen voorschotelen, maar dat zou gewoon niet kloppen.’ Als zaakvoerder van Dominique Rigo, de bekende Ukkelse interieurwinkel die haar vader vijftig jaar geleden oprichtte, is zaterdag voor haar al dertig jaar een werkdag. ‘Voor een interieurwinkel is het de drukste dag van de week. Koppels hebben dan eindelijk tijd om samen langs te komen.’ Vragen naar haar favoriete marktje is dus overbodig. ‘Dat gebeurt echt nooit. Tenzij... misschien op zondag.’

8.30 AM – ‘Ik sta zo laat mogelijk op. Omdat ik met de wagen heel snel

de winkel kan bereiken, krijg ik in een uurtje nog veel gedaan. Met een ko etje in de hand – zwart – blader ik door mails en het nieuws. Daarna maak ik in het Zoniënwoud een ommetje met Sully, mijn uit Roemenië geadopteerde hondje. Dat halfuurtje waarin ik kan herbronnen, is precies wat ik nodig heb in dit leven tegen meer dan honderd kilometer per uur.’

9.30 AM – ‘Nog voor ik goed en wel geïnstalleerd ben, zet ik de muziek in de winkel op, anders hoor ik mezelf te veel nadenken. Afhankelijk van mijn luim kies ik een Spotifylijst – pop, jazz, iets rustigs... – of een playlist van mijn jongste dochter. Hoewel ik thuis ontzettend georganiseerd ben, is mijn bureau altijd een chaos. Terwijl ik mijn mailbox tackle, druppelt het team binnen en begint de werkdag. Anders dan tijdens de week –wanneer administratie en leveranciers zich aandienen – is zaterdag een echte winkeldag. Nu staan de meeste afspraken ingepland: dit is het moment waarop koppels

ZAAKVOERDER INTERIEURZAAK DOMINIQUE RIGO. INTERIEURONTWERPER. HAAKT ALS VRIJWILLIGER.

samen de tijd hebben voor hun interieurprojecten.’

12.30 PM – ‘Als lunch eet ik een slaatje, sowieso iets wat ik de avond ervoor zelf heb klaargemaakt. Liever dan dat ik me door een slechte hap laat verleiden, bereid ik iets met kwaliteitsproducten. Of ik voor die ingrediënten een leuk adresje heb? (grijnst) Ik bestel mijn boodschappen al jarenlang online bij Delhaize, en de levering valt samen met het moment waarop mijn huishoudhulp er is. Mijn weinige vrije tijd spendeer ik liever aan een expo of vrienden dan aan boodschappen doen.’

1 PM – ‘De winkel is op zaterdag een va-et-vient. Mijn kantoor zit wat verstopt, maar ik maak er een punt van om voldoende naar buiten te komen en de klanten gedag te zeggen, ook wie ik nog niet ken. Op die manier leer ik hun wensen en noden kennen. Dat ik nog altijd met plezier zes dagen per week werk, komt omdat mijn werk samenvalt met mijn levensmotto: eerder dan puur iets te verkopen, wil ik de mensen comfort en welbehagen geven, ook al gaat het om zes stoelen.’

‘HAAKWERK IS VOOR MIJ EEN SOORT MENTALE YOGA. IK HAAK AL

JARENLANG KNUFFELS VOOR PREMATUURTJES.’

6.30 PM – ‘Mijn vader is iemand die heel veel buitenkwam, maar ik plooi me liever terug na een drukke werkdag.Veel van mijn klanten frequenteren dezelfde plekken die ik zou bezoeken, en ook al is mijn werk mijn passie, soms wil je gewoon even op jezelf zijn. Tijd om naar huis te gaan dus.’

7 PM – ‘Mijn dochters komen even langs. We zijn erg close, en dat zijn ze ook onderling: sinds ze het huis uit zijn en in Brussel studeren, delen ze samen een appartementje. Dat ze zich zo amuseren en dat ik dat met hen mag delen, maakt me enorm trots.’

8 PM – ‘Nu het nog licht is, laat ik Sully uit. Met wat geluk kunnen we wandelen bij de ondergaande zon. Heerlijk.’

8.30 PM – ‘Als ik kon, zou ik elke avond aan een tafeltje in Bozar Restaurant van Karen Torosyan zitten, maar als ik zelf kook, hou ik het eenvoudig en gezond: ratatouille met een lekker kippetje of tomaten, look, olijfolie en verse pasta. Simpel en echt, dat past wel bij wie ik ben.’

9 PM – ‘Mensen zien me vaak als een vrouw die altijd van hot naar her rent, maar wie me echt kent, weet dat ik ‘s avonds het liefst in mijn zetel zit met een glaasje wit – bij voorkeur een pouilly fumé. Dan is het tijd voor mijn mentale yoga: haakwerk. Samen met een vrijwilligersorganisatie haak ik al jarenlang ‘Petites Pieuvres’, knu eltjes voor premature baby’s in het Brusselse Chirec-ziekenhuis.’

1 AM – ‘Ik kruip laat onder de wol. Thuiskomen, eten, even uitblazen en me daarna rustig klaarmaken om te gaan slapen... voor je het weet, is het 1 uur. Gelukkig sta ik op voor iets wat ik graag doe.’

1. ESPACE CONSTANTIN CHARIOT

‘DEZE GALERIE IS NOG MAAR

NET OPEN, MAAR IK VIND ZE NU AL EEN AANRADER.’

PIERRE DECOSTERSTRAAT 110 IN VORST, ESPACECONSTANTINCHARIOT. COM

2. ATLAS OF FURNITURE DESIGN

‘DOOR DIT INDRUKWEKKENDE NASLAGWERK OVER DE GESCHIEDENIS VAN HET MEUBELDESIGN BLADEREN, IS VOOR MIJ GENIETEN.’

UITGEGEVEN BIJ VITRA DESIGN MUSEUM EN TE KOOP IN DE BOEKHANDEL

3. CHÂTEAU MARTET - LES VIGNES DE COMPOSTELLE ‘NIPPEN VAN DEZE

WITTE WIJN MAAKT MIJN ZATERDAGAVOND HELEMAAL GOED.’ ONDER MEER TE KOOP BIJ WIJNHANDEL DE CONINCK, VANDERKINDERESTRAAT 376 IN UKKEL, DECONINCKWINE.COM

3X GETIPT

CA & LA

Pharrell Williams gaat helemaal into bling. Logeren in de eerste fabriek van Poltrona Frau. Lize Feryn en Aster Nzeyimana gaan nu ook online met hun modelabel. En gespot: de mooiste nieuwe bar van Gent.

HIER ‘TIFFANY TITAN BY PHARRELL WILLIAMS’ IS GEÏNSPIREERD OP DE DRIETAND VAN POSEIDON, HEERSER OVER DE ZEE EN KONING VAN ATLANTIS – EEN

KNIPOOG NAAR ATLANTIS, DE STAD IN VIRGINIA BEACH WAAR WILLIAMS OPGROEIDE.

TO WISH

PHARRELL GOES BLING

‘Partner, let me upgrade you’, zong Beyoncé, en ze wist precies waar ze het over had. Ti any & Co., het juweliershuis dat eigendom is van de luxegroep LVMH en al 187 jaar op de teller heeft staan, snapt de kracht van samenwerkingen maar al te goed. Na collabs met Nike, Supreme, Patek Philippe, Fendi en zelfs Rimowa is het nu de beurt aan niemand minder dan Pharrell Williams.

De creatief directeur van Louis Vuitton Homme, die we al vaker zagen met extravagante blingbling (wat te denken van zijn zonnebril met 20-karaats diamanten van Ti any & co.?), houdt van juwelen: ‘Jewelry is the punctuation mark of a person’, vindt hij. Dus brengt hij nu het tweede luik van zijn eerste (uniseks)collectie uit: ‘Ti any Titan by Pharrell Williams’ is geïnspireerd op de drietand van Poseidon, heerser over de zee en koning

van Atlantis – een knipoog naar Atlantis, de stad in Virginia Beach waar Williams opgroeide.

De edgy lijn combineert speervormige motieven, diamanten, schakels en glanzende zoetwaterparels van meer dan 11 mm. Dus, of je nu over de zee wilt regeren of gewoon over de straat, deze collectie is je kans.

CLOCK - ‘N - ROLL

DE ICONISCHE ‘BALL CLOCK’WANDKLOK, ONTWORPEN DOOR

GEORGE NELSON, VIERT HAAR

75STE VERJAARDAG, EN DE 25STE VERJAARDAG VAN DE HERUITGAVE

DOOR VITRA. REDEN GENOEG

DUS VOOR NÓG MAAR EENS EEN HERUITGAVE, DEZE KEER ALS LIMITED EDITION IN DE KLEUREN ‘DAWN’, ‘SUNRISE’, ‘SUNSET’ EN ‘DUSK’.

BESCHIKBAAR VANAF 1 NOVEMBER, 325 EURO, VITRA.COM

TO DANCE BAL DIGITAL

Oké eerlijk: wij weten ook niet precies wat te verwachten, maar dat is net de essentie van Woom, dat een gloednieuwe nightlife-ervaring belooft in een immersieve 360°-ruimte. Plus-One Gallery en Artist Proof Studio slaan de handen ineen om digitale kunst, muziek en clubbing met elkaar te verbinden. Op de openingsavond van 5 oktober verwelkomt kunstenaar Victor Verhelst je met een vj-set in zijn virtuele wereld ‘Trippy Vegas’.

WEAREWOOM.BE INSTAGRAM: @WEAREWOOM.BE

TO STAY OP BEDEVAART

Plaatsen in Italië die nog niet overspoeld worden door toeristen? Ze bestaan. Het kleine dorpje Tolentino, in de ongerepte Le Marche-regio, is zo’n verborgen schat. Al bestaat de kans dat er binnenkort beduidend meer toeristen zullen neerstrijken nu het Interno-hotel de deuren heeft geopend. Dat hotel moet immers een waar bedevaartsoord worden voor designliefhebbers. In een monumentaal gebouw waar vroeger de eerste fabrieken van Poltrona Frau huisden, werden 25 kamers en 5 suites ingericht. Het bijzondere aan die verblijven is dat elk van de kamers door een andere designer werd ingericht, of ten minste met de ontwerpen van telkens een andere designer of een ander designlabel. Zo kun je slapen in de kamer van Nendo, Giò Ponti,Thonet en Cappellini (foto). Het hotel biedt ook arrangementen aan waarbij je tijdens een kort verblijf elke nacht van kamer kunt veranderen.

TO VISIT

MIXOLOGY

De Brusselse interieurarchitect en designer Lionel Jadot is niet alleen top in zijn eigen vakgebied. Hij is ook een krak in creatieve mensen samenbrengen. Kijk maar naar Zaventem Ateliers, waar hij in een oude papierfabriek artiesten, ontwerpers en artisans onderdak geeft. Hij is dus de geknipte curator van de splinternieuwe beurs Curated, die focust op collectible design. Oftewel: artistieke gebruiksvoorwerpen, geproduceerd in kleine oplages.

Exact 44 designers stellen er hun eigen werk voor, zoals de snoeproze Eye Candy Armchair van de Antwerpse meubelontwerpster Amber Dewaele (foto onder). Maar ook het werk van de Fransman Aurélien Veyrat, die werkt met afgedankte bakstenen, en de kandelaar van

het Belgische Aether/Mass (foto’s links). De beurs vindt plaats in Mix, het vroegere Royale Belge-kantoorgebouw dat vervelde tot hotel met restaurants, foodmarket, wellness en coworking. Geen toeval: Lionel Jadot stond in voor de inrichting en selecteerde dik 50 andere creatievelingen die meubels, gordijnen, lampen en accessoires maakten.

VAN 11 T/M 13 OKTOBER, GRATIS, INSCHRIJVEN VERPLICHT OP MIX.BRUSSELS/CURATED

MODE M/V/X

‘Hoe cool is het om een man van 65 in hetzelfde kostuum te zien rocken als een vrouw van 20?’ Actrice en ontwerpster Lize Feryn blikt tevreden terug op het eerste pop-upproject in Antwerpen van het modelabel Melange. Tijd voor een volgende stap, met de lancering van een onlinestore.

De actrice richtte het passieproject op samen met haar verloofde, sportjournalist Aster Nzeyimana, met de ambitie om alle aspecten van een modelabel zelf

in handen te nemen. Van de silhouetten tekenen en de sto en kiezen tot de fotoshoots organiseren en de verkoop doen. De missie van het modeduo is helemaal nu: genderloze mode.

Op de nieuwe campagnebeelden verbeeld door Lize en Aster zelf, samen met ‘Belgium’s Next Topmodel’nalisten Oran en Aissata.

TO SHOP

LUCHTIGE LUCHTER

WEBSHOP ZANGRA – AL 15 JAAR

BEKEND OM ZIJN PORSELEINEN

LAMPEN EN SCHAKELAARS – OPENT

EEN EERSTE FYSIEKE WINKEL. VOOR DE GELEGENHEID ONTWIERP

NYNKE TYNAGEL ( EX - STUDIO JOB )

DRIE GRAFISCHE KROONLUCHTERS, SAMENGESTELD UIT ZANGRALAMPEN.

5000 EURO, HOOIKAAI 39 IN BRUSSEL, ZANGRA.COM

MAGNITUDE.BE TO SLEEP

PRIMA DONATELLO

Slapen is het nieuwe sporten. Vooral voor hen die er niet toe komen om een beetje beweging in hun leven in te bouwen. Maar in elk geval: de beddenfabrikanten doen er dezer dagen echt alles aan om onze nachtrust te optimaliseren. Zo werd de nieuwe editie van het Donatellobed bij Magnitude uitgevoerd in een stof met de naam ‘Distressed’, en werden de kussens nóg dikker gemaakt, waardoor je comfortabel een boek kunt lezen. Over sport bijvoorbeeld.

MERG EN BEEN

Sporten is het nieuwe slapen.Vooral voor hen die veel te laat hun bed in duiken. Maar in elk geval: Shokz lanceert nu een nieuwe versie van de ultralichte OpenRun Pro.

De OpenRun Pro 2-oortjes combineren namelijk ‘bone conduction’ – waarbij het geluid via je eigen bottenstructuur wordt verspreid – met ‘air conduction’, de geleiding door de lucht. Het resultaat is dat je haarscherp je eigen muziek of podcast hoort, maar ook de omgevingsgeluiden gewaar blijft worden. Verkrijgbaar in subtiel zwart en in iets minder subtiel oranje.

OPENRUN PRO 2, 199,99 EURO, SHOKZ.COM

HOCUS

POCUS

‘We inspireerden ons op het circusverleden, maar ook op de periode dat dit een autogarage was’, vertelt Veerle Van de Walle van het architectenbureau Altu, dat het interieur ontwierp. ‘Zoals de afgeronde chromen details aan de bar en de doorlopende zitbanken van een oude Citroën. De ronddraaiende spieTO DISCOVER

Dat het Gentse Wintercircus een techhub is, las je al volop in de krant. Maar mis zeker de rooftopbar Bar Bassie niet. Met de slingerende mintgroene zitbanken, ingemaakte plantenbakken en chromen accenten is dit op slag de mooiste bar van Gent.

gelkolommen en de verlichting knipogen meer naar het circusleven.’ Let zeker ook op de spectaculaire toog in giethars, op maat gemaakt door S.T.R.S., waarover je meer leest op blz. 26.

Uitbater Sir Catering zette veel signaturecocktails op het menu, zoals ‘bassie spritz’ en ‘rooftop mule’, naast kleine hapjes, zoals ceviche van rode poon en pekingeend-buns. Eind oktober opent in de ruimte ernaast restaurant Tribune, ook getekend door Altu.

LAMMERSTRAAT 13 IN GENT, BARBASSIE.BE

DE SIGN

Kunsthars, stampleem en kwartsiet: de nieuwste tools voor je interieur. Big Mamma kookt nu ook in Brussel. TikTok laat je meedansen met de nieuwste decotrends. En een nachtje in een next-level kunstgalerie.

A

BETONSTOP? STAMPLEEM, KWARTSIET EN GIETHARS

STAAN PARAAT OM DE GEVESTIGDE WAARDEN VAN DE TROON TE STOTEN. TOPARCHITECTEN ZOALS NICOLAS

SCHUYBROEK EN GLENN SESTIG WERKEN ER AL MEE. ‘GEEN ENKEL ANDER MATERIAAL BIEDT ZULKE ONGELIMITEERDE MOGELIJKHEDEN.’

MATERIAL

TEKST: IRIS DE FEIJTER

HIER DESIGNER LUKAS

COBER STAAT BEKEND

OM ZIJN INNOVATIEVE

GEBRUIK VAN KUNSTHARS

EN GLASVEZEL. DIT IS EEN

BEELD UIT ZIJN HUIDIGE

SOLO - EXPO BIJ GALERIE

OBJECTS WITH NARRATIVES

OP DE BRUSSELSE ZAVEL.

01. Kunsthars is het nieuwe glas

Wat is het? Een kunststof, gemaakt van twee componenten die je mengt, in een mal giet en laat uitharden. Daarom wordt het ook ‘giethars’ genoemd. Velen kennen het ook onder de Engelse naam resin.‘Het woord giethars is zoals hout: de verzamelnaam van talloze soorten, onder meer epoxy, polyester, acryl en polyurethaan’, aldus gietharsproducent Sotiris De Wit. Met zijn 20-koppige atelier werkt hij voor alle grote namen in de design- en kunstwereld. Wat is er zo interessant aan? ‘Ik ken geen ander materiaal dat zo veelzijdig is als kunsthars. Elke vorm, elke kleur en elke afwerking is mogelijk’, zegt designer Laurids Gallée, die vaak resin gebruikt. Hij kent het materiaal door en door, want na zijn designstudies werkte hij enkele jaren voor S.T.R.S.: misschien wel het bekendste gietharsatelier in Europa, opgericht door de Belg Sotiris De Wit. Ook designer Sabine Marcelis looft de veelzijdigheid van kunsthars:‘Licht en transparantie zijn de belangrijkste thema’s in mijn werk. Hars past daar perfect bij, omdat het volledig transparant kan zijn of juist ondoorzichtig. Superglanzend en re ecterend, of juist mat.’

Wanneer kwam de doorbraak? Die schrijven we toe aan Sabine Marcelis, die tien jaar geleden haar pastelkleurige ‘Candy Cubes’ lanceerde, die onder meer in de Celine-boetieks belandden. Haar opkomst liep synchroon met die van Sotiris De Wit, haar vaste producent met wie ze ook haar atelier deelt. Hij leerde de stiel vanVincent De Rijk, de ech-

Dada Engineered

‘Ik ken geen ander materiaal dat zo veelzijdig is als kunsthars. Elke vorm, elke kleur en elke afwerking is mogelijk.’

te pionier die al in de jaren 1990 bekend werd met resin maquettes voor het architectenbureau OMA van Rem Koolhaas. Dat alles speelt zich af in Rotterdam, dat we zonder verpinken de wereldhoofdstad van het kunsthars mogen noemen.

Wat zijn de pijnpunten? Kunsthars is minder krasbestendig en minder stevig dan glas. Een tafelblad moet zo’n 4 cm dik zijn, anders buigt het door. Maar vooral de ecologische voetafdruk is een probleem: giethars is een toxisch chemisch product en dus schadelijk voor mens en milieu. ‘In mijn atelier werken we alleen met polyesterhars, waarmee ze ook boten en windmolens bouwen. Epoxy en polyurethaan vermijden we, omdat velen daar allergisch op reageren’, aldus De Wit.‘Ons bio-based hars bestaat uit 22 procent natuurlijke elementen en ik experimenteer met een nieuwe versie van 66 procent. Ik hoop ooit bij 90 procent te raken. Volledig natuurlijk lijkt me een utopie.’ Hars opnieuw smelten is onmogelijk.Wel kun je het versnipperen en toevoegen aan nieuw hars, wat een terrazzolook creëert. Een ander pijnpunt van giethars is het complexe proces. De Wit:‘Zelfs na al die jaren gaat het nog vaak mis.Van de luchtvochtigheid tot de kracht waarmee je de twee componenten mengt, de temperatuur: alles beïnvloedt het eindresultaat.’

Wat met de prijs? ‘Goedkoop is het materiaal niet, maar vooral het arbeidsintensieve proces maakt de objecten duur’, zegt Gallée, wiens zitbank in giethars 10.000 à 15.000 euro kost.‘Ik gebruik uv-bestendig polyesterhars, waardoor mijn stukken nooit verkleuren. Maar die soort krimpt tijdens het gietproces. Dus giet ik een groot blok dat ik urenlang met de hand sculpteer en

LINKS EEN BIJZETTAFEL UIT

LAURIDS GALLÉES REEKS ‘TRALUCID’.

ONDER DE BEKENDE ‘CANDY CUBES’ VAN SABINE MARCELIS.

opschuur.’ De Grieks-New Yorkse designstudio Objects of Common Interest heeft daarop iets gevonden, vertelt medeoprichtster Eleni Petaloti. ‘Enkele jaren geleden namen we de New Yorkse gietharsstudio over van Ovidiu Colea. Een briljante uitvinder die een eigen recept en methode voor acrylhars ontwikkelde.’

Waar kun je het zien? In de splinternieuwe hotspot Bar Bassie in het Gentse Wintercircus is er een bar van kunsthars, ontworpen door het architectenbureau Altu. De Brusselse galerie Objects With Narratives, gespecialiseerd in collectible design, toont stukken in giethars van onder meer Laurids Gallée, Cobra Studios en Lukas Cober. De designs van Objects of Common Interest zie je bij galerie Nilufar in Milaan, die ook gietharsstukken aanbiedt van Draga & Aurel, Studio Nucleo en Flavie Audi.

RECHTS IN FLORENCE

MAAKTE PIERATTELLI

ARCHITETTURE VOOR DE RENOVATIE VAN VILLA IL

GIOIELLO OVERVLOEDIG

GEBRUIK VAN KWARTSIET.

LINKS ARCHITECT GLENN

SESTIG KOOS KWARTSIET

VOOR THE BAKERY VAN

JOOST ARIJS IN GENT. 02.

Kwartsiet is het nieuwe marmer

Wat is het? Een soort natuursteen die ontstaat wanneer zandsteen wordt blootgesteld aan grote druk en extreme hitte. Kwartsiet wordt vooral gevonden in Brazilië. Verwar het niet met kwartscomposiet: een door de mens gemaakt materiaal van kunsthars, kleursto en en jn gemalen kwarts.

Wat is er zo interessant aan? Kwartsiet combineert de dooraderde look van marmer met de hardheid en gebruiksvriendelijkheid van graniet. Lees: je kunt er zonder problemen zuren op morsen, hete potten op zetten en in krassen.

Wanneer kwam de doorbraak? De jongste drie jaar is zowel de vraag naar als het aanbod van kwartsiet enorm toegenomen, aldus natuursteengroothandel BMB.‘Door de toenemende vraag gaan ze actief op zoek naar nieuwe groeves en komen er nieuwe soorten op de markt.’

Dealer Brachot, die ook meerdere groeves bezit, zegt dat de vraag jaarlijks met een kwart stijgt. Ook Sophie Bekaert, creative director van natuursteendealer Hullebusch, voelt die tendens.‘Toen ik vorige week ging aankopen in Italië, zag ik dat het gamma kwartsietsoorten veel groter is dan een paar

‘Kwartsiet

heeft de duurzaamheid van graniet, maar de ver jnde uitstraling

van marmer.’

RECHTS EEN REALISATIE

VAN HULLEBUSCH IN TAJ

MAHAL, EEN DISCRETE

KWARTSIETVARIANT.

jaar geleden. Eerlijk gezegd vind ik kwartsiet niet volledig matchen met de ingetogen Belgische woonstijl, door de felle, onnatuurlijke kleuren – zoals helblauw of groen – en de glanzende afwerking.Wij kiezen voor lichte kleuren, rustige tekeningen en een matte geborstelde afwerking.’ Eenzelfde verhaal horen we bij natuursteenhandel Van Den Weghe. ‘Slechts 20 à 30 procent van alle kwartsiet is interessant voor ons. Die hebben mooie, zachte kleuren, zoals de crèmekleurige ‘taj mahal’. De rest is eerder kitsch’, aldus CEO Tanguy Van Quickenborne.

Zijn er ook pijnpunten? Kwartsiet is keihard, maar ook doorzeefd met kleine breuken. Om te voorkomen dat de steen verkruimelt bij het verzagen, moet je hem ‘resineren’. Daarbij wordt een vacuümverpakt blok kwartsiet geïnjecteerd met kunsthars. Die vult alle scheuren op, zodat het kan worden verzaagd tot platen. Bekaert:‘Kwartsiet voelt kouder aan dan een kalksteen zoals marmer of travertin.’

Wat met de prijs? Kwartsiet is duurder dan zijn slijtvaste collega graniet, en ongeveer even duur als marmer. Zeldzame soorten, zoals roze kwartsiet, zijn dan weer een pak duurder.

‘Het bewerken is duurder dan marmer, omdat het harde kwartsiet speciaal gereedschap vergt’, aldus Bekaert.

Wie werkte er al mee? Architect Glenn Sestig gebruikte ‘breccia imperiale’-kwartsiet voor de bars en de spa van hotel

LINKS ARCHITECT PETER

ZUMTHOR VATTE HET

ZWITSERSE KUUROORD

THERME VALS OP ALS

EEN STEENGROEVE EN

BEKLEEDDE DIE VOLLEDIG

MET ‘VALS QUARTZITE’, GOED

VOOR MAAR LIEFST 60.000 PLATEN.

La Réserve in Knokke.‘Het heeft de jne tekeningen en diepe kleuren van marmer. Niet te vergelijken dus met graniet, wat nogal doods kan zijn’, zegt Sestig, die de steen onder meer ook bezigde in The Bakery van Joost Arijs in Gent.

Waar kun je het zien? Het Zwitserse kuuroord Therme Vals van architect Peter Zumthor is bekleed met 60.000 platen ‘vals quartzite’.

03. Stampleem is het nieuwe beton

Wat is het? Een oude bouwtechniek waarbij een mengsel van klei, leem, zand en grind laag per laag wordt aangestampt tussen twee bekistingsplaten. Daardoor ontstaat de herkenbare gelaagde textuur. In het Engels en Frans staat het bekend als ‘rammed earth’ of ‘pisé’. Misschien herinner je je nog dat Sabato vier jaar geleden designkrukjes maakte met grond van het Knokse bouwproject Duinenwater. Hoe nieuw is het? Helemaal niet. Er zijn intacte stamplemen gebouwen van meer dan 1000 jaar oud, zoals in de Jemenitische hoofdstad Sanaa. Ook in Zuid-Frankrijk en Duitsland vind je gebouwen van stampleem. De techniek maakt een comeback dankzij de focus op ecologisch bouwen. Het Brusselse BC Materials speelt daarin een voortrekkersrol. Zij produceren stampleem, leiden aannemers op, bieden kant-en-klare pakketten aan voor doehet-zelvers, ontwikkelen projecten op maat voor architecten, en experimenteren met nieuwe toepassingen. ‘Wij hebben de oude techniek geüpdatet met de machines en wetenschappelijke kennis van nu’, aldus Ken De Cooman, medeoprichter van BC Materials.

Wat is er zo interessant aan? Stampleem is volledig recycleerbaar. Als je zo’n muur afbreekt, heb je opnieuw grondstof die je kunt gebruiken. Steeds opnieuw. Bovendien kan de bouwgrond van de werf – vaak gezien als afvalproduct – zelf worden gebruikt als materiaal. Tot slot moet je stampleem niet bakken, wat energie spaart.

Behalve de ecologische voordelen zijn er ook gezondheidsmerites, zegt De Cooman. ‘Stampleem reguleert de vochtigheidsgraad. Bovendien bindt klei toxische deeltjes aan zich, en zuivert zo de lucht.’Ten slotte heeft het materiaal ook uitstekende akoestische eigenschappen.

Wanneer kwam de doorbraak? In de Benelux is BC Materials de pionier: ‘Wij begonnen in 2019 en sindsdien verdubbelde de vraag elk jaar.Vorig jaar zaten we aan 2000 ton, dit jaar gaan we naar 4000 ton. Het is nog altijd een nicheproduct, maar we voelen de interesse toenemen.’

Zijn er ook nadelen? ‘Stampleem is minder sterk dan beton. Bruggen zul je er niet snel mee bouwen. Er zijn vandaag wel experimenten met stamplemen draagvloeren die versterkt zijn met hout. Over vijf jaar zal dat wel kunnen’, verwacht De Cooman.‘Bovendien is het lastig om in ons vochtige klimaat stamplemen façades te maken. Het is mogelijk, maar het vereist veel kennis en ervaring. Kortom: geen klusje voor doe-het-zelvers.’

Bestaan er alternatieven? Een populaire tussenvorm is stampbeton of ‘rammed concrete’. Dat wordt, net als stampleem, in lagen aangebracht tussen bekistingsplaten en hard aangestampt. Deze oude techniek verdween toen gewa-

pend beton zijn intrede deed. Architect Peter Zumthor blies het procedé nieuw leven in met zijn beroemde Bruder Klaus Kapelle in Wachendorf, Duitsland. In ons land werkten onder meer de architecten Glenn Sestig en Bruno Erpicum al met de techniek.‘Je hebt de gelaagde esthetiek van stampleem én de sterkte van beton’, aldus Bram Maes, bouwcoördinator en betonspecialist. Je kunt het ook gebruiken voor meubels, zoals de afgeronde zitbanken in het nieuwe Knokse restaurant Dunas, van designbureau Grain. Wat met de prijs? Stampleem is duurder dan beton, vooral door de arbeidsintensieve uitvoering. Het materiaal wordt handmatig aangestampt. Maar er is een robotiseringsevolutie aan de gang, zegt De Cooman. ‘In Zwitserland worden er al op een geautomatiseerde manier prefabpanelen van stampleem gemaakt. Het architectenbureau Herzog & de Meuron bouwde er al een groot magazijn mee. Wij experimenteren nu met een vloeibare versie van stampleem die we kunnen gieten als vloerafwerking. Dat gaat veel vlotter en is dus goedkoper.’

‘Het duurzame en ademende karakter van stampleem maakt het ideaal voor gezond bouwen.’

Welke architecten werkten er al mee? BC Architects (het ‘moederbedrijf’ van BC Materials) realiseert al stamplemen gebouwen sinds 2012. De Brusselse architect Nicolas Schuybroek leverde net een stamplemen villa op in Wilrijk. En het architectenbureau Anversa begint binnenkort een project dat volledig wordt opgetrokken in stampleem. Dankzij architect PeterVan Impe van Ast77 staat de hoogste stamplemen wand van Europa in België. Voor zijn eigen woning in Tienen bouwde hij een wand van dik 15 meter.

BOVEN DE ‘LAMPE À TERRE’

KUN JE ZELF MAKEN IN EEN WORKSHOP VAN BC MATERIALS.

ONDER ARCHITECTEN

HANNE ECKELMANS EN NICOLAS COECKELBERGHS

GEBRUIKTEN STAMPLEEM OM

HET KEUKENMEUBEL IN HUN HUIS IN MOLENBEEK VORM TE GEVEN.

Waar kun je het zien? In het natuurgebied Negenoord in Limburg staat een uitkijktoren van stampleem, ontworpen door het architectenbureau De Gouden Liniaal. Bescheidener voorbeelden vind je in Antwerpen, waar zowel Moose in the City als ko ebar Nives een stamplemen toog heeft. In de Brusselse showroom van keukenproducent Firmax spot je een grote tafel van rammed earth. Nog in Brussel biedt galerie Maniera een lamp aan in stampleem van Bernard Dubois. In het Zuid-Franse Arles bouwde BC Materials ook een groot atelier met de lokale, witte kleisoort.

TEKST: AN BOGAERTS

COME TO

DEZE WEEK OPENDE OP HET BRUSSELSE FLAGEYPLEIN BARRACUDA, HET EERSTE BELGISCHE RESTAURANT VAN DE FRANSE BIG MAMMA-GROEP. WAT ER ZO BIJZONDER IS AAN DE EETHUIZEN VAN BIG MAMMA? ALLE 26 ZAKEN HEBBEN EEN ONWAARSCHIJNLIJK ZOT INTERIEUR, WAAR KITSCH, VINTAGE EN HEDENDAAGSE

KUNST WONDERWEL SAMENGAAN. SABATO SPRAK MET APOLLINE LUGGER, HEAD DESIGNER BIJ BIG MAMMA. ‘HET IS SOMS EEN FIJNE LIJN TUSSEN SMAKELOOS EN SEXY.’

HIER ‘WE HEBBEN ONS

VOOR HET MOODBOARD VAN

BRUSSEL LATEN INSPIREREN

DOOR EEN WIT - GROEN

TERRAS DAT WE IN ITALIË

ZAGEN. DE ZWART - GOUDEN

TEGELTJES IN DE HALL EN DE TOILETTEN? DIE ZIJN ZO

LELIJK DAT ZE WEER MOOI WORDEN.’

Wie over het Flageyplein loopt, hoeft geen seconde te twijfelen waar restaurant Barracuda zich precies bevindt. De kitscherige gordijnen, de sfeervolle vintage lampjes, de grote letters boven de deur en een porseleinen poema die de gasten verwelkomt. Binnen, in het ‘Maison de la Radio’, wordt het zaalpersoneel opgezweept op de beats van George Michael, terwijl in de keuken nog volop nieuwe toestellen worden getest. En Apolline Lugger, die heeft vooral oog voor de verlichting. Ze is hoofd design bij Studio Kiki, de interne ontwerpdivisie van de Franse Big Mamma-groep. ‘De juiste sfeer creëren, daar maken we een erezaak van.Verlichting is daarbij superbelangrijk. We werken altijd met drie sferen: lunch, aperitief en avond.Voor elk van die momenten bestaat een ideaal licht, en dat kom ik vandaag nog even dubbelchecken.’ Lugger arriveerde pas vanochtend vanuit Londen, waar ze vijf jaar geleden als Parijse naartoe verhuisde om het designteam te gaan leiden. ‘Met een team van vijftien mensen houden we ons alleen bezig met de inrichting en decoratie van de Big Mamma-restaurants.’ Inmiddels zijn er 26, van Parijs en Londen over München, Milaan, Barcelona en Berlijn.Allemaal stralen ze die typische Italiaanse air uit, het handelsmerk van Big Mamma.

Apolline is de vrouw van Victor Lugger, de man die Big Mamma in 2013 oprichtte samen met Tigrane Seydoux. Lugger noch Seydoux heeft Italiaanse roots, en toch zijn al hun restaurants door en door Italiaans, zowel op als naast het bord. ‘Wie aan lekker eten denkt, denkt aan Italië.

LINKS APOLLINE LUGGER

IS HOOFD DESIGN BIJ

STUDIO KIKI, DE INTERNE

ONTWERPDIVISIE VAN DE FRANSE BIG MAMMA - GROEP.

Wie aan interieur denkt, denkt ook aan Italië. Het land is een eindeloze bron van inspiratie, we hebben nooit spijt gehad van de richting die we zijn ingeslagen’, aldus Lugger. ‘Maar’, voegt ze toe, ‘Tigrane zegt altijd dat we nooit mogen berusten in een goed concept. De dag dat we denken dat we goed bezig zijn, is de dag dat we ten onder gaan.’

ITALIAANSE POSTKAART

Hoewel alle vestigingen diezelfde Italiaanse basis delen, kun je Big Mamma er niet van beschuldigen telkens dezelfde succesformule te herhalen. Elk restaurant heeft een eigen vibe, eigen accenten, kleuren en designs. ‘We beginnen telkens opnieuw met een wit blad’, aldus Lugger. ‘Voor Brussel hebben we ons laten inspireren door het strakke karakter van het gebouw. Hier, in het ‘Maison de la Radio’, voelden we een art-decovibe, die we in het interieur hebben doorgetrokken. We hebben ons voor het moodboard laten inspireren door een wit-groen terras dat we in Italië zagen –als een soort Italiaanse postkaart. Zodra dat moodboard op punt staat, sturen we het team van Studio Kiki op pad om de juiste materialen en objecten te vinden.’

Met bestelwagens gaat het dan richting Boulogne en omstreken, om op vintagemarkten bij het krieken van de dag enkele topstukken te kunnen meepikken. ‘De goudkleurige vrouwen met een lamp in hun handen zijn echt perfect voor Barracuda’, aldus Lugger, die via WhatsApp voortdurend op de hoogte wordt gehouden van nieuwe vintage vondsten. ‘Dankzij die vintage items creëer je meteen een heel huiselijke sfeer in het restaurant. Niet alle lampen zijn dezelfde, niet alle kastjes of vazen zijn dezelfde, en net daardoor voelt het echt en authentiek aan.’

LINKS CARLOTTA IS HET

MEEST RECENTE BIG MAMMARESTAURANT IN LONDEN.

‘DANKZIJ DIE VINTAGE ITEMS

CREËER JE METEEN EEN

HEEL HUISELIJKE SFEER IN HET RESTAURANT.’

Studio Kiki is een internationaal gezelschap, met mensen uit Frankrijk, het VK, Nederland, Libanon, Portugal en Italië, die elk een andere kijk op interieurs hebben. ‘Wat voor de ene kitsch is, is voor de andere een schat’, aldus Lugger.‘Die wisselwerking is fantastisch. Sommigen werkten zelfs in de lmindustrie, waar ze decors bouw-

den. Ook daar is sfeerschepping essentieel. Alleen blijft hun werk nu iets langer overeind staan.’ (lacht)

THE A - TEAM

De naam Barracuda doet je misschien denken aan een grote, gevaarlijke vis, maar verwijst eigenlijk naar de Franse naam voor het personage B.A. Baracus uit de jarentachtigserie ‘The A-Team’. Van die stoere kleerkast guur hangt er een subtiel sfeerbeeld aan de toiletten, naast een portret van de manager van Barracuda, die ook een ereplek in de gang kreeg. ‘Humor is de rode draad in al onze designs. We nemen onszelf niet te serieus. En dus hangen we een parelhalssnoer rond de nek van een standbeeld, lijsten we foulards in als kunstwerken en zoeken we de grens op van wat als ‘mooi’ wordt gepercipieerd.

De zwart-gouden tegeltjes in de hall en de toiletten? Die zijn zo lelijk dat ze weer mooi worden.’

Zou ze zulke tegels ook in haar eigen huis hangen? ‘Nooit van mijn leven, maar dat is net de meerwaarde van onze restaurants. Twee uur lang word je ondergedompeld in een compleet andere wereld dan thuis. Iedereen heeft vandaag de mond vol van experiences aanbieden, maar dat is exact wat de Big Mamma-groep al meer dan tien jaar doet.’

INSTAGRAMHOEKJES

Een trip naar de toiletten maakt precies duidelijk wat Lugger bedoelt met een ‘ex-

perience’. De mooie lelijke tegels leiden naar ruimtes met neon teksten – in spiegelschrift. Het is pas wanneer ik e ectief op het toilet zit (excuses voor de persoonlijke wending die deze reportage plots neemt) dat ik besef dat de neon quotes bedoeld zijn voor wie een sel e wil maken op, of aan het toilet.‘Daar houden we al rekening mee tijdens het ontwerpproces’, aldus Lugger. ‘Ik ben zelf veertig, dus ik ben niet opgegroeid met Instagram, maar we zijn ons heel bewust van de kracht ervan. Daarom leggen we onszelf op dat elk restaurant minstens vijf unieke Instagramhoekjes moet hebben. Eigenlijk gaat het om het vastleggen van herinneringen. Je hoeft niet eens aan Instagram te denken. Als iemand hier buiten wandelt en vijf grappige of boeiende stuks van het interieur kan opnoemen, zijn we ook al blij, hoor.’

In steden als Londen en Parijs mag je al blij zijn als je überhaupt een plaatsje weet te bemachtigen in een van de Big Mamma-restaurants. Neem het aan van iemand die al in vijf exemplaren kon dineren: een reservatie boeken vraagt opperste toewijding en concentratie.‘We weten natuurlijk niet of het in Brussel ook zo’n vaart zal lopen’, aldus Lugger, die uitlegt dat er meerdere redenen waren om de Belgische hoofdstad als nummer 26 te kiezen. ‘We kregen de kans om in dit prachtige pand te openen, én onze vestiging in het Noord-Franse Rijsel draait bijzonder goed. Dat gaf ons het vertrouwen dat Brussel er misschien ook klaar voor is. Bovendien wonen hier veel expats, die herkennen ons misschien van andere Europese vestigingen.’ Of Luggers echtgenoot al buiten Europa speurt naar mooie, nieuwe locaties? ‘Concrete plannen zijn er nog niet, maar we kijken zeker ook al buiten Europa naar mogelijkheden’, verklapt Lugger.

LAYERS OF LOVE

Behalve de Instagramhoekjes, de verlichting en de vintage/ kitsch zijn er nog twee dingen essentieel bij de decoratie

‘Verlichting is superbelangrijk. We werken altijd vanuit drie sferen: lunch, aperitief en avond.’

BOVEN CARLOTTA IN LONDEN. ELK RESTAURANT

HEEFT EEN EIGEN VIBE, EIGEN ACCENTEN, KLEUREN EN DESIGNS.

LINKS EDMONDO IN HAMBURG. INMIDDELS

ZIJN ER 26 BIG MAMMARESTAURANTS EN ALLEMAAL

STRALEN ZE DIE TYPISCHE

ITALIAANSE FLAIR UIT.

LINKS EN RECHTS ELK PROJECT KRIJGT ‘LAYERS OF LOVE’. DAT ZIJN DE FINISHING TOUCHES, DE KLEINE STUKKEN KUNST OF DECORATIE DIE HET GEHEEL AFWERKEN.

van de Big Mamma-restaurants. ‘De lay-out is voor elk restaurant een uitdaging. Als designteam willen we vermijden dat er zoiets bestaat als een ‘slechte tafel’. Iedereen moet overal het gevoel hebben dat ze een heerlijke avond beleven, en dat is niet evident. Elk project sluiten we af met onze ‘layers of love’. Dat zijn de nishing touches, de kleine stukken kunst of decoratie die het geheel afwerken. Een beeldje hier, een kader daar, een plant ginder. De kunst bestaat erin om net op tijd te zeggen: nu is het voldoende.’

Al is ‘voldoende’ relatief in de Big Mamma-zaken. Laten we zeggen dat ze nét te veel van die laagjes toevoegen, maar dat daarin de charme en het unieke karakter schuilgaat. De hele avond lang blijf je zaken ontdekken: een ingelijste Gucci-foulard, een portret van twee transseksuele mannen, tegels die gevuld lijken met champagne… ‘Wij checken op elke locatie wel even de gevoeligheden en religieuze gewoontes. In Londen hebben we een Mariabeeld met bokshandschoenen geplaatst, dat doe je niet zomaar overal.’ (lacht)

Je zou bijna vergeten dat er bij Barracuda ook nog wordt gekookt. Chef Francesco Fronda bereidt in zijn keuken Italiaanse klassiekers zoals vitello tonnato, pizza napolitano en tiramisu. ‘Onze chefs vinden het niet erg dat er zoveel over het interieur wordt gepraat’, zegt Lugger. ‘Op elke locatie zien ze het als een eer om voor de Big Mamma-groep te werken. Het typisch Italiaanse eten blijft de basis, en dat móét goed zitten. Maar is het interieur even belangrijk? Ik zou durven beweren van wel, ja.’

BARRACUDA, EUGÈNE FLAGEYPLEIN 18A IN ELSENE, BIGMAMMAGROUP.COM

PREMIUM WATER

Water met een intens verfrissende smaak. Altijd vers, de hele dag door.

Ge lterd, gekoeld, bruisend of kokend. Geserveerd uit jouw AQUALEX designkraan.

Scan voor premium gefilterd water bij je thuis of bedrijf

ANTWERPEN

Fine Touchpad - Bronze

TEKST:

THIJS DEMEULEMEESTER

FOTO:

ALEXANDER D’HIET

Hoe maakt u het? ‘Dat wisselt met de dag. Soms heb ik weleens een slechte dag, maar meestal ben ik gelukkig. Eigenlijk mag ik niet klagen. Iedereen is gezond, de zaken gaan goed. Ik broed op veel nieuwe ideeën en er komen mooie projecten aan.’

Wat is er momenteel in de maak? ‘Eind deze maand moeten we een volledig appartement bemeubelen voor een privéklant in Milaan.Voor hem ontwikkelen we allemaal nieuwe stukken, waaronder enkele voor buitengebruik en in materialen waarmee we nooit eerder hebben gewerkt. Dat is heel spannend. Midden oktober heb ik een soloshow op Thema, de design- en kunstbeurs in Parijs die samenvalt met Design Miami/ Basel.We tonen

er voor het eerst een sideboard in gebrand staal. Later volgende maand opent er een nieuwe designgalerie in München, waarvoor we met een groot order bezig zijn. En in november organiseer ik zelf een soloshow in onze Antwerpse showroom, met meubels in nieuwe materialen, zoals zwart geoliede Amerikaanse notelaar.’

Wat maakt je dag goed? ‘Wanneer alles in het atelier goed verloopt. Als ik in de auto stap en zie dat het maar 30 minuten rijden is in plaats van een uur. Als ik niet overspoeld word door mails of telefoons. Maar mijn dag is pas écht goed als ik hier vroeg kan beginnen. Als ik de eerste zonnestralen het atelier zie binnenvallen. Als ik me rustig kan concentreren op mijn eigen creaties, in plaats van op personeelszaken. Die vroege momenten zijn voor mij de beste van de dag. ‘s Avonds ben ik meestal bezig met communicatie, want veel van mijn klanten zijn in een andere tijdzone gevestigd.’

Heb je het gevoel dat je het gemaakt hebt? ‘Zeven jaar geleden, toen ik mijn eerste eigen meubels en objecten ontwierp, had ik nooit verwacht te staan waar ik nu sta. Ik ben trots op wat ik gerealiseerd heb in zo’n korte tijd, zeker omdat ik kan ondernemen met mijn vader, moeder en zus, die allemaal meewerken in het atelier. We krijgen wereldwijd aanvragen, maar high-pro le klanten hebben er geen behoefte aan dat ik me als een superster

KENNIS VAN MAKEN

ARNO DECLERCQ

In deze rubriek geven we het woord aan makers die het gemaakt hebben. Deze week: meubelmaker Arno Declercq over gelukkig zijn, superstergedrag en vluchten op vakantie.

HIER ARNO DECLERCQ IN ZIJN ATELIER. ‘IK BEN MAAR TOEVALLIG IN DIT BEROEP GEROLD, WANT EIGENLIJK HAD IK EEN ANDERE PASSIE: IK WAS INTERIEUR DESIGNER EN HAD EEN GALERIE.’

‘Ik ben geen ingenieur, ik heb ook geen las- of houtopleiding gevolgd. Als ik fouten maak, leer ik eruit en begin ik gewoon opnieuw.’

gedraag. Ik ben maar toevallig in dit beroep gerold, want eigenlijk had ik een andere passie: ik was interieurdesigner en had een galerie, waar ik vooral Afrikaanse kunst en design toonde. Omdat ik zelf veel ideeën had, begon ik objecten te ontwerpen en te maken. En daar kwam veel vraag naar. Ik heb iets uitgebouwd wat niet de bedoeling was, maar wat wel mijn fulltimejob is geworden. Daar ben ik blij mee.’

Waar moet je dringend werk van maken? ‘Ik zeg te snel ja. Ik betrap mezelf erop dat het daardoor soms te veel wordt. Ik ben niet bang om zotte opdrachten te aanvaarden, zoals voor Fendi. Alleen door dingen te doen in het leven, kun je verder raken. Ik durf ook fouten te maken. En ik ben niet beschaamd als ik iets ontworpen heb dat totaal niet verkoopt. Dat zijn allemaal leermomenten. Op termijn wordt mijn oeuvre er zuiverder door.’

Waarover maak je je zorgen? ‘Personeel vinden is al-

tijd moeilijk geweest. Vandaag zijn mensen van mijn leeftijd lang niet zo gedreven als ikzelf. Gelukkig heb ik nu een goed team dat ik hoop te kunnen houden. Ik maak me ook zorgen, omdat ik soms te weinig tijd vrijmaak om nieuwe creaties te bedenken. Ik moet al bijna op vakantie vluchten om onder een boom in alle rust te kunnen schetsen. Ik wil mijn eigen grenzen blijven verleggen met nieuwe uitdagingen.’

Waar heb je een potje van gemaakt? ‘Ik maak soms een potje van de planning. Soms schuif ik zaken te lang voor me uit. Ik wil te veel tegelijk doen, waardoor ik soms in tijdnood kom. Dan moet ik een stapje terugzetten en mijn planning herzien. We werken in het atelier met zowel korte als lange deadlines, en omdat we met zoveel verschillende opdrachten tegelijk bezig zijn, is het soms puzzelen met de ruimte in het atelier. Ook al hebben we een van de grootste studio’s in het gebouw van Zaventem Ateliers. Samen met mijn personeel moet ik de productie proberen te optimaliseren. Goed durven te communiceren is dan key. En daar ben ik met de jaren gelukkig beter in geworden.’

ARNODECLERCQ.COM

‘Ik werk momenteel aan mijn eerste meubel ooit in staal, een object dat ik in oktober presenteer op de designbeurs Thema in Parijs. De kast zal ‘Igbo’ heten, naar de metershoge stapels boomstammen van irocohout in West-Afrika, de houtsoort waarin ik veel van mijn collectiestukken maak. Die stapel inspireerde me voor de vorm van de kastfronten. En ook voor de grote sculptuur die ik eerder dit jaar in Milaan presenteerde’, vertelt Arno Declercq (30). Het kunstobject vergt veel

las- en denkwerk in het atelier. ‘Toen de kastdeuren er pas in hingen, waren die zo scheef als iets. En ze bleken te zwaar, waardoor de kast te veel naar voor helde. Dan vloek ik even, neem een koffie en zoek een oplossing. Ik ben geen ingenieur, ik heb ook geen las- of houtopleiding gevolgd. Als ik fouten maak, leer ik eruit en begin ik gewoon opnieuw.’

Thema, van 15 t/m 20 oktober in Parijs, thema-fair.com

LINKS MIDDEN OKTOBER

PRESENTEERT ARNO

DECLERCQ OP ZIJN

SOLOSHOW OP THEMA IN PARIJS EEN KAST IN GEBRAND STAAL.

ALKMAAR Van Til Interieur AMERSFOORT Truste Slaapcomfort AMSTELVEEN Beds & Bedding AMSTERDAM Bröring AMSTERDAM Oost Slaapcomfort sinds BEUNINGEN Nachtrust DEN HAAG Fidder Exclusief EDERVEEN Jacques Clement Sleeping Concepts EINDHOVEN Droomland ERP Van Zutphen Bedtijd HAREN Homan Slapen HEERLEN Ruwe e LEIDERDORP Nachtrust LOCHEM Van De Kolk OISTERWIJK Droomboulevard POORTVLIET Woonboulevard Poortvliet ROTTERDAM Fidder Exclusief WASSENAAR Droomvisie Beddenspecialisten WOERDEN Fidder Slapen ZAANDAM Beds & Bedding

WOONINSPIRATIE ZOEKEN OP INSTAGRAM OF IN MAGAZINES: IS DAT VOOR BOOMERS? DE HEETSTE DECOTRENDS VIND JE OP TIKTOK. HET PLATFORM VOL HAP-SLIK-WEG VIDEO’S IS MEER DAN DANSJES EN MEMES.

VOOR WIE (NOG) GEEN ACCOUNT HEEFT, ZET SABATO DE VIER BESTE TRENDS OP PAPIER.

TIK TOK

TEKST: IRIS DE FEIJTER

LINKS EEN KAMER IN EEN EN DEZELFDE KLEUR, TOT EN MET DE RADIATOR EN HET RAAM. SAAI? NIET VOLGENS

TIKTOK. WEL VEEL WERK.

COLOUR DRENCHING

WAT IS HET? Een trend waarbij je een kamer volledig onderdompelt in één kleur. De muren, plafonds, deuren, plinten en radiatoren krijgen allemaal diezelfde tint. Soms gaan zelfs meubels, gordijnen en accessoires mee in de ow. Een accentmuur in het kwadraat zeg maar. Alsof je een verfbom tot ontplo ng hebt gebracht. Met opvallende kleuren is dit een spetterend statement, maar het werkt ook met neutrale tinten. Het klinkt misschien saai, maar als je de voorbeelden ziet, weet je: monochroom is niet monotoon.

WIE IS ERMEE BEGONNEN? Het concept van monochrome ruimtes bestaat al lang. Maar TikTok bezorgt de schildertechniek een echte stroomstoot. Ook al omdat het resultaat zo radicaal en fotogeniek is.

TRY THIS AT HOME? Colour drenching vraagt moed en doorzettingsvermogen, want het is veel werk. Maar het e ect is er niet naast: je kunt er een ruimte volledig mee transformeren. Zo lijken kleine ruimtes er groter door. En doordat alles in dezelfde kleur is, vermindert de visuele ruis. Ideaal voor de slaapkamer dus. Voor extra variatie kun je spelen met matte en glossy verf. Of met verschillende kleurschakeringen. Onze tip: colour drenching met een donkere tint creëert een heel luxueuze, weelderige look.

MOODY MARTINI

WAT IS HET? De naam zegt het al: deze trend ademt feestelijkheid, sfeer en gezelligheid. Dit is het type interieur waarin James Bond of Audrey Hepburn zou rondhangen, nippend aan een cocktail, natuurlijk. Die zwoele sfeer van obscuur verlichte, chique nachtclubs met klingelende glazen roep je op met diepe edelsteenachtige kleuren, zoals smaragdgroen, robijnrood en lapisblauw. Maar ook met luxueuze sto en zoals velours, glanzende oppervlaktes met messing details en hoogglansverf. Én met rijke materialen zoals wortelhout en marmer. Moody martini is ver jnd, gezellig en weelderig. Volgens trendwatchers past deze esthetiek binnen de ‘newstalgia’vibe: een mix van vintage en hedendaags.

TRY THIS AT HOME? Voor wie zich thuis in een chique nachtclub wil wanen, is verlichting key. Die is sfeervol en vooral gedempt. Donkere muren helpen daarbij, net als somptueuze gordijnen. Qua meubels grijp je het best naar vintage stukken met chromen of goudkleurige accenten.Werk af met wat deco, zoals een kristallen karaf met bijpassende glazen. Schud alles in een shaker en serveer met je lievelingsmuziek op de achtergrond. Cheers.

Designers Guild fabric, wallpaper, furniture, paint & accessories are available from selected specialists nationwide.

9970 TYYL

Kaprijke

+32 (0)9 373 67 37

Altex Studio

Ramsel-Herselt

+32 (0)1 656 63 92

4000 Le Jardin de Nanie

Liège +32 (0)4 232 14 41

4432 Fayen

Alleur +32 (0)4 263 27 54

4557 Rulot Home Décoration

Tinlot +32 (0)8 551 17 62

4800 Fayen

Verviers

+32 (0)8 733 03 45

5100 Maison Antoine

Namur / Jambes +32 (0)8 130 30 03

6280 Contraste

Tellier-Moncousin

Gerpinnes

+32 (0)7 121 75 67 7000 Wattiaux

Mons

+32 (0)6 531 31 00 7500 Wattiaux

Tournai +32 (0)6 987 10 12

8300 OVS Decoratie

Knokke +32 (0)5 062 78 60

8500 Renatex

Kortrijk

+32 (0)5 622 16 16

Cornille BVBA Veurne 32 (0)5 831 12 95

9300 Deka Wooncultuur N.V.

Aalst +32 (0)5 378 30 12

9320 Fleurinck Decoratie

Aalst-Nieuwerkerken 32 (0)5 383 70 40

FRIDGESCAPING

WAT IS HET? TikTok omschrijft het als: ‘romanticizing your refrigerator’. Een mooi ingerichte koelkast dus.Wat je je daarbij moet voorstellen? Bij fridgescaping maak je een fotogeniek stilleven van je koelkastinhoud. En daar ga je zo ver in als je wilt: sommigen vervangen de lelijke plastic winkelverpakkingen door mooie porseleinen schalen, rieten mandjes, glazen kannen of ander servies. Zo zagen we al een bussel prei in een artdecovaas. Anderen installeren ook sfeerverlichting, plaatsen verse bloemen en zelfs fotokaders erin. Niet zelden volgens een bepaald thema, zoals de series ‘Bridgerton’, ‘Outlander’ en ‘The Hobbit’.

WIE IS ERMEE BEGONNEN? Blogger en designer Kathy Perdue bedacht de term al in 2011. Zij bedoelde hiermee vooral een overzichtelijk ingerichte koelkast met mooie glazen potten. De huidige TikTok-revival is veel fantasierijker en decoratiever.

TRY THIS AT HOME? Wie zijn hele huis al stijlvol heeft gedecoreerd en dan nog tijd over heeft, kan zich eens laten gaan op de plek waar geen enkele decorateur oog voor heeft: de koelkast. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld je zondagse servies. Als je inspiratie zoekt: de Amerikaanse tiktokker Lynzi Judish (lynziliving) post elke twee weken haar fridgescaping in een nieuw thema.

INSTAGRAM & TIKTOK: @LYNZILIVING

BOOKSHELF WEALTH

WAT IS HET? Criticasters die beweren dat TikTok alleen wordt bevolkt door breinloze scrollers, hebben het mis. Op het platform wemelt het van de boekenwormen. Getuige de ‘bookshelf wealth’-trend waarbij gebruikers pronken met hun vetgevulde boekenkast. Dat levert vaak mooie plaatjes op met fotogenieke ko etafelboeken. Maar even vaak ligt de focus op persoonlijkheid en originaliteit, met stapels beduimelde pockets die schreeuwen: ik lees echt. De boekenstillevens worden vaak gecombineerd met persoonlijke spullen, zoals reissouvenirs. Je boekenkast als portret van je interesses en je leven tout court. Sommigen zien er een tegenwicht in tegen het virtuele bestaan. In dezelfde lijn ligt ook #BookTok: een populaire hashtag waarmee gebruikers hun leestips delen.

TRY THIS AT HOME? Meer dan een stapel (gelezen) boeken, wat persoonlijke spullen en een legplank, rek of kast heb je niet nodig. Je maakt je eigen ‘bookshelf wealth’ zo imposant of zo bescheiden als je zelf wilt. Zolang het maar karaktervol en persoonlijk is en je uitnodigt om meer te lezen.

Arco - Artisan

Beek

Carl Hansen & Son

Cassina

Clei

Desalto

Manutti

Thonet

Walter Knoll

LINKS JAMES TURRELLS

‘SKYSPACE TA KHUT’ IN POSADA AYANA, EEN IDYLLISCH BOETIEKHOTEL

MET 21 KAMERS IN JOSÉ IGNACIO, URUGUAY.

RECHTS CAPELLA SYDNEY: DINEREN ONDER DE KINETISCHE SCULPTUUR

VAN LONNEKE GORDIJN EN RALPH NAUTA BIEDT EEN

BIJZONDERE ERVARING

DIE HET VERSCHIL MAAKT

MET EEN TRADITIONELE MUSEUMBOX.

TEKST:

VEERLE HELSEN

SLEEP INSPIRE

EEN NIEUW BOEK VERZAMELT 28 HOTELS WAAR KUNST EN DESIGN EEN EXTRA LAAG

AAN JE REIS TOEVOEGEN. ‘NOEM HET NEXT-LEVEL-GALERIES. TERWIJL JE EEN KLASSIEKE KUNSTEXPO IN EEN UUR DOORLOOPT, GA JE HIER BIJNA LETTERLIJK SLAPEN IN HET KUNSTWERK.’

LINKS BYBLOS ART

HOTEL: KUNST WORDT

EEN TOTAALERVARING, JE

TREKT ZE LOS VAN DE ZEER

ABSTRACTE OMGEVING

WAARIN WE GEWEND ZIJN KUNST TE KIJKEN.

LINKS DOWNTOWN L.A.

PROPER: EEN MEESTERWERK VAN MORGAN PECK EN ABEL MACIAS VERWELKOMT JE BIJ DE RECEPTIE.

BOVEN AMMOS HOTEL: DEZE HOTELS VERLEGGEN DE GRENZEN VAN EEN HOTELKAMER ÉN DENKEN OUT OF THE MUSEUMBOX.

Kunsthotels zijn niet nieuw, maar wel in opmars.

In een wereld waar booking.com ons met accommodaties bombardeert, is eigenzinnigheid geen slechte eigenschap.

Als je binnenwandelt in hotel Downtown L.A. Proper, word je verwelkomd door een zwarte, massieve sculpturale receptiedesk, ontworpen door de lokale keramist Morgan Peck. Boven de sympathiek glimlachende receptionist zweven een krokodil en een pauw, omringd door een kleurrijke mix van fauna en ora. Een ontwerp van Abel Macias, eveneens een lokale kunstenaar. Het hotel huist in een building in de statige ‘California renaissance revival’-stijl uit de jaren 1920. Macias mocht de muren en het plafond van de receptie beschilderen met zijn felgekleurde dierenrijk, en zo heeft Proper something old, something new, plus something spectacular.

Proper, een Amerikaanse keten met een gepolijst portfolio van designhotels, staat met dit pand in het nieuwe boek ‘The World’s Best Art & Design Hotels’. Dat boek verzamelt 28 hotels over de hele wereld waar design en vooral kunst de gasten meenemen in een onverwacht verhaal.

Kunsthotels zijn niet nieuw, maar wel in opmars. In een wereld waar booking.com ons met accommodaties bombardeert, is eigenzinnigheid geen slechte eigenschap.

KUNST ZONDER MUSEA

De accommodaties in het boek zijn veel meer dan alleen een plek om te overnachten wanneer je op reis bent. Je ontdekt er bekende of minder bekende kunstenaars, lokale weef-, keramiek- en schildertechnieken of indrukwekkende privécollecties. ‘Noem het misschien next-level-galeries’, zegt auteur Corynne Pless, die onder meer

Woodstoxx is toonaangevende specialist in de productie en installati e van houten vloeren en bekleding voor interieur en exterieur. Bezoek onze belevingscentra in Gent, Antwerpen of Menen. Woodstoxx Brussel coming soon.

info@woodstoxx.be www.woodstoxx.be Gent | Antwerpen | Menen

Wil je het hedendaagse fresco op het boogplafond van het zwembad in Le Grand

Mazarin bewonderen, dan is rugslag je beste vriend.

RECHTS THE FIFE ARMS

SCHOTLAND: MET MEER

DAN 16.000 KUNSTWERKEN, WAARONDER ECHTE

PICASSO’S, BIEDT DIT HOTEL

EEN MUSEALE ERVARING IN EEN GEZELLIGE SETTING.

voor het magazine Architectural Digest schrijft en zelf ook schildert.Terwijl je een klassieke kunstexpo in een uur doorloopt, ga je hier slapen in het kunstwerk. Het gaat om een ‘immersive experience’.

Als je in de binnentuin van hotel Capella in Sydney zit te dineren onder de zwevende, kinetische sculptuur van Lonneke Gordijn en Ralph Nauta, voelt dat een tikkeltje anders dan in een witte museumbox. Idem voor Villa Palladio in Jaipur, waar zelfs de hemelbedden handgeschilderd zijn. Dan wordt kunst een totaalervaring en trek je die los van de zeer abstracte omgeving waarin we gewend zijn kunst te kijken.

Op hotel ervaar je kunst op een heel andere manier dan in een museum of galerie. ‘Gasten zijn sowieso al meer in een open-minded mood. Ze zijn op reis, willen geïnspireerd worden, andere culturen ontdekken.’ Er is meer mentale ruimte om indrukken binnen te laten dwarrelen, want straks of morgen wacht niet die dringende deadline of stress op het werk. Je ervaart ook meer een thuisgevoel en minder toezicht. Er zijn geen museumwachters of galeriehouders die met hun ogen in je rug priemen.

ODE AAN DE BESTEMMING

LINKS LE GRAND MAZARIN

PARIJS: DIT HOTEL IN HARTJE

MARAIS HEEFT MEER DAN

DUIZEND KUNSTWERKEN IN HUIS. DAN BÉN JE AL BIJNA

EEN MUSEUM.

Deze hotels maken van kunst en design een reisdoel op zich. Elk detail is een canvas voor storytelling. Bij Cap Karoso op het Indonesische eiland Sumba wil medeoprichter Evguenia Ivara haar gasten ook laten nadenken over de lokale cultuur en tradities. Je kunt op reis gaan en een mandenvlechter bezoeken of je slaapt in Cap Karoso, waar kunstenaar Kornelis Ndapakamang 65 kilogram Indonesisch katoen verweefde in de muur achter de receptie. Het commissioned kunstwerk is een ode aan de eeuwenoude ikat-weeftechniek. Of hoe

eve plus

luxe docking station voor iPad

Het elegant en minimalistisch design van Eve Plus sluit perfect aan bij de iconische look van je iPad. Bevestig je iPad eenvoudig aan de muur of tafel en houd hem steeds opgeladen.

Handgemaakt in België, met oog voor de kleinste details.

www.basalte.be

Je ervaart meer een thuisgevoel en minder toezicht. Er zijn geen museumwachters of galeriehouders die met hun ogen in je rug priemen.

een hotel plots een verhaal vertelt over de identiteit van de bestemming.

Pless geeft nóg een voorbeeld: Le Grand Mazarin in hartje Marais in Parijs, met meer dan duizend kunstwerken in huis. Dan bén je al bijna een museum. Het hotel werd volledig vormgegeven door Martin Brudnizki, de Amerikaanse interieurarchitect die bekendstaat om zijn geso sticeerd maximalisme. Ook hij bestelde site-speci eke kunstwerken zoals een hedendaags fresco op het boogplafond boven het zwembad. Wil je dat kunstwerk goed bewonderen? Dan is rugslag hier je beste vriend.

In The Fife Arms in Schotland zijn meer dan 16.000 kunstwerken te vinden. Ja, u leest het goed: 16.000. De eigenaars, Iwan en Manuela Wirth, zijn kunstverzamelaars die met Hauser & Wirth wereldwijd meer dan twintig kunstgaleries uitbaten. In The Fife Arms hangen zelfs echte Picasso’s. Eentje aan de receptie en eentje in de leeskamer. De Picasso bij de receptie kijkt wel even de andere kant op als je de rekening ondertekent.

De werken hangen overigens aan een muur met Schots geruit behang, speci ek voor deze plek ontworpen. De Wirths geven aan hun gasten kunsttours in het hotel, waar elke kamer door een andere kunstenaar tot ‘art space’ werd omgetoverd. Deze hotels verleggen de grenzen van een hotelkamer én denken out of the museumbox.Want hoeveel musea ken je waar kunst zomaar op het receptiemeubel wordt geschilderd?

‘THE WORLD’S BEST ART & DESIGN HOTELS’ IS UIT BIJ LANNOO, 69 EURO

Daydreamer

Limited Edition

Tijdelijk aan actieprijs

3.999 euro ipv 4.761 euro*

* Tijdelijke actie tot 31.12.24 voor de Limited edition modellen. Zolan g de voorraad strekt.

D esigned for dynamic seating

Het interieur van het huis van Mathieu Luyens en Julie van De Keere – die in Sint-Martens-Latem het architectenkantoor Juma runnen – laat zien hoe het materiële ook een immateriële lading kan krijgen. Hier staat niets zomaar. Bijna al het vintage meubilair komt van de moeder van Luyens, die in 2022 overleed. ‘Toen ik architectuur studeerde, bemoeide ze zich meteen met de aankleding van mijn studio. De ‘Soriana’bank van Afra en Tobia Scarpa voor Cassina kocht ik destijds op haar aanraden. Ik beschouw het als het begin van mijn collectie. Toen was hij nog niet zo populair. Ik betaalde er 1000 tot 1500 euro voor.Voor een tweedehands zetel leek dat veel, maar mijn moeder leerde me dat je voor iets speciaals ook wat meer moet betalen.’

Nu tel je voor de gehypete sofa het tienvoudige neer. ‘Ik heb nooit een andere gehad’, zegt Luyens.‘Toen we hier kwamen wonen, lieten we hem opnieuw bekleden.

De wereld van de collectioneurs is er een van dromen, bezitten en (ja, af en toe ook) bezeten zijn. Deze week: architect Mathieu Luyens (40), wiens interieur een eerbetoon is aan de designpassie van zijn moeder.

UITERST LINKS EEN VINTAGE PLYWOOD GROUP

‘DINING CHAIR WOOD’ IN NATUURLIJK ESSENHOUT VOOR VITRA.

LINKS DE ‘MULTI - LITE’HANGLAMP VAN GUBI IS NIEUW, MAAR WERD AL IN 1972 ONTWORPEN DOOR LOUIS WEISDORF.

Al een paar jaar overweeg ik een grotere sofa te kopen, zodat we er met z’n vieren in kunnen liggen. Maar dan zouden veel andere stukken weg moeten, zoals haar Eames-stoelen. Dat gaat niet. De ‘AWC Windsor Chair’ en de iconische ‘Barcelona Chairs’ van Ludwig Mies van der Rohe voor Knoll Studio gaf ze me toen ik naar een appartement verhuisde. Sindsdien hebben ze altijd in mijn interieur gestaan.’

GEEN KAKOFONIE

Luyens’ moeder, Brigitte De Lange, liet veel ontwerpen na van de Franse architecte en ontwerpster Charlotte Perriand, zoals de chromen ‘Les Arcs’-stoelen met lederen bekleding. ‘We kochten zelf nieuwe, heruitgebrachte ontwerpen van Perriand, zoals de salontafel en taboeretjes, en de vergadertafel en stoelen voor het kantoor’, vertelt Luyens. ‘Af en toe voegen we iets nieuws toe dat aansluit bij de geërfde stukken, zoals de keukentafel van Knoll en de ‘Tulip Armchairs’ van Eero Saarinen – niet wit zoals je ze meestal ziet, maar zwart, een bijzondere variant met stof. Of de ‘Bertoia Bar Stool’, de keukenlamp en de aluminium tafel van Fractall. Ons interieur is een mix, maar geen kakofonie. Het is een allegaartje, maar een waarin alles past.’

COLLECT & SHOW

MATHIEU LUYENS

TEKST: BERT VOET

FOTO: WOUTER MAECKELBERGHE

HANDTEKENING WEG

‘Fel’ is het eerste adjectief waarmee Luyens zijn moeder omschrijft.‘Kwam ze ergens binnen, dan werd ze meteen opgemerkt. Ze was joviaal en geliefd. En ze babbelde graag. Ze kon mensen meteen het gevoel geven dat ze hun nieuwe beste vriendin was, en voelde dat zelf ook zo aan. Maar ze stond ook op haar strepen en kon direct en confronterend zijn.’

‘In de jaren 1990 bezocht ze elke maand haar favoriete winkel in Merelbeke, soms voor een ei-

erdopje, soms voor een zetel van B&B Italia of iets van Vitra of Alessi. Mijn grootvader had lunaparken, onder meer in de Langestraat in Oostende. Daar ging ze geregeld naar White Interiors. Zo evolueerde haar smaak richting vintage: echt oude, verweerde stukken – op het laatst kon er geen patina genoeg zijn. Deze ‘Lounge Chair’ en ‘Ottoman’ van Eames kocht ze daar. Hij was gesigneerd door een beroemdheid, maar ik weet niet wie: de poetsvrouw heeft de handtekening weggepoetst. Het verhaal is weg.’

CONTAINERS OP IBIZA

De Lange kocht gráág bij, maar de plaats was beperkt, waardoor veel spullen werden gestockeerd. ‘Dat is zonde’, zegt haar zoon, ‘want zo kunnen vocht en schimmel ze aantasten.Toen mijn broer en ik het huis verlieten, mochten we spullen kiezen die bij ons appartement pasten. De overdracht gebeurde geleidelijk en organisch. Laurens heeft minder interesse in design, dus verzorgde mijn moeder de inrichting van zijn huis, waardoor hij toch zeer hippe dingen heeft staan. Ook na haar overlijden waren we er onderling na een halfuurtje uit, zonder schattingen.’

‘ONS INTERIEUR IS EEN MIX, MAAR GEEN KAKOFONIE.

HET IS EEN

ALLEGAARTJE, MAAR EEN

WAARIN ALLES PAST.’

Moeder had alles driedubbel, ook borden, bestek en glazen. ‘Dat is zeer mooi, en ik ben er dankbaar voor, maar onlangs realiseerde ik me dat erfenissen ook belemmerend kunnen zijn: er is bijna niets wat ik zelf heb gekozen. We erfden ook haar ‘casa payesa’, een van de oudste authentieke boerderijtjes op Ibiza. Maar Julie en ik willen eigenlijk geen buitenverblijf: we reizen graag de wereld rond. Dat is wat je een luxeprobleem noemt. Op Ibiza kocht mijn moeder ook de ruïne van een oude nca. Ze was mateloos geboeid door de geschiedenis ervan en droomde over wat het kon worden. Nu bouwen we daar iets voor onszelf. Ik kijk ernaar uit om het in te richten, maar ik zal weer niet veel moeten kopen. Ook haar huis op Ibiza staat vol design, en in de tuin liet ze twee containers plaatsen voor de rest.’

IN PRIJS VERDUBBELD

‘Alles bij elkaar komen we gauw aan honderd meubelstukken. Als ze iets echt wilde, deed het budget er niet toe. Maar dat betekent niet dat ze alleen dure stukken kocht. Ze vond ook schatten op rommelmarkten en in brocantewinkels. Iets verkopen deed ze zelden – misschien was ze een beetje een hoarder. Ook op modegebied had ze op het einde van haar leven een beetje een shopverslaving. Vintage meubelen zijn wel net zoals een goede oldtimer: doorgaans krijg je de aankoopwaarde terug. En heruitvoeringen zijn tegenwoordig zeer populair. Sinds we minder dan vijf jaar geleden naar Latem zijn verhuisd, zijn sommige nieuw gekochte stukken al in prijs verdubbeld.’

LINKSBOVEN DE ‘TULIP ARMCHAIR’ VAN EERO SAARINEN VOOR KNOLL.

LINKSONDER DE ‘SNOOPY’TAFELLAMP VAN FLOS, EEN LIMITED EDITION IN MATZWART.

RECHTSBOVEN DE ‘RIO 529’ - SALONTAFEL VAN CHARLOTTE PERRIAND VOOR CASSINA.

RECHTSONDER DE ‘BACKENZAHN’ - STOEL VAN E15 NAAST DE ‘SORIANA’ - SOFA DOOR AFRA & TOBIA SCARPA VOOR CASSINA.

BINNEN KIJKEN

Hoe een seventiesdroomhuis een hele advocatencarrière overhoop haalde. De ultieme gastenpaviljoenen in het groen. En Casa Misera: thuis bij sterrenchef Nicolas Misera.

SPECIALITEIT VAN HET

EEN NIEUW HUIS KAN JE INTERIEURSMAAK RESETTEN, DAT SNAPPEN WE.

MAAR DAT JE SEVENTIESDROOMHUIS JE ZELFS EEN COMPLETE CARRIÈREWISSEL OPLEVERT, IS TOCH ONGEZIEN.

‘ZONDER DEZE WONING WAS IK NOOIT GESTOPT MET DE ADVOCATUUR’, ZEGT NELE-ALINE VERBERCKMOES, DIE NU ALS STUDIO NEST INTERIEUR- EN VASTGOEDBEGELEIDING AANBIEDT.

TEKST: THIJS DEMEULEMEESTER

FOTO: JAN VERLINDE

HUIS

LINKS NELE -

VERBERCKMOES KOCHT EEN ARCHITECTENWONING IN SCHIPLAKEN, WAAR ZE STUDIO NEST UITBOUWT: EEN BUREAU DAT VASTGOED ONTWIKKELT, BEHEERT, STYLET OF RENOVEERT.

‘Locatie, locatie, locatie.’ Er tellen maar drie dingen bij vastgoed. Eén categorie immobiliën ontsnapt aan dat adagium: een woning met architecturale meerwaarde. Staat je ultieme droomhuis aan de andere kant van België, dan verhuis je gewoon. Er is namelijk maar één zo’n woning, en je krijgt maar één kans. ‘Ik woonde in Stekene en werkte in Gent, maar deed ooit een bod op een fantastische brutalistische betonwoning in Holsbeek, precies 100 kilometer verderop’, zegt Nele-Aline Verberckmoes. ‘Dom? Misschien. But I’ll make it work, dacht ik toen.’

VERBORGEN KANTJES

Holsbeek is het niet geworden, wel Schiplaken, nog zo’n plek buiten bereik. De lokroep van een seventieswoning van architect Gerard Cools (1938-2009) klonk gewoon te luid om te negeren. ‘Hier in Schiplaken, tussen Mechelen en Brussel, kenden we werkelijk niemand. Maar we waagden toch de sprong. Zoiets puurs kom je maar één keer per jaar tegen’, zegt ze. ‘Het huis voelde als voorbestemd voor ons. Het leek alsof we al onze meubels in seventiessfeer speciaal voor dit project hadden gekocht. In werkelijkheid hadden we ze al, in een landelijke villa in Stekene. Binnen klopte dat interieur daar, maar het matchte totaal niet met de architectuur. Toen we alles naar hier verhuisden, paste de puzzel.’

De planchetteplafonds, het intimistische licht, de deuren in massief wengéhout, het bouclé kamerbrede tapijt, de binnentuin waarop de kinderkamers en badkamer uitkijken: alles ademt de sfeer van de jaren 1970.‘Toch beschouw ik het huis niet als een relikwie. Ik zet het niet onder een stolp. Hier mag hedendaags worden geleefd’, zegt ze nadrukkelijk. ‘In een woning met originele elementen moet je tolerant zijn. Mens en natuur hebben hier hun sporen nagelaten, en die worden alleen maar talrijker. Een nieuwe schram op het wengéhout is geen doodzonde: we schrijven hier een nieuw verhaal. We zijn gevallen voor het uitgepuurde concept van deze woning. De leefruimtes zijn open, maar er zijn veel aparte hoekjes. Hoe het licht via de patio binnenvalt, dat is echt ippen. Als ik in mijn leeshoekje zit te bellen en even opkijk, ontdek ik altijd weer nieuwe

LINKS IN 2012 LIET MODEONTWERPSTER VERONIQUE

BRANQUINHO EEN

DUBBELHOGE ANNEX AAN DE WONING BOUWEN, MET EEN

SPIEGELENDE GEVEL.

ONDER DE BUREAURUIMTE IN DE NIEUWE ANNEX DOET

VERBERCKMOES DENKEN AAN HET LOUISIANA - MUSEUM. HET

ENORME SCHILDERIJ IS VAN LOUISE VAN HEMELDONCK.

‘Het huis voelde als voorbestemd voor ons. Het leek alsof we al onze meubels in seventiessfeer speciaal voor dit project hadden gekocht.’

doorkijkjes of lichtinvallen. Zelfs leeg is dit huis interessant. Ik beschouw het als een kunstwerk dat uitnodigt om naar je hand te zetten. Dat laat de architectuur zeker toe. We willen nog de donkere kinderkamer en gedateerde badkamer aanpakken, en de keuken zal zeker worden uitgebreid. Nu is het nog een apart hokje, waar maar één persoon kan staan, echt het rijk van een huisvrouw in de jaren 1970. Als mensen tijdens een feestje in onze keuken komen rondhangen, denk ik: please, blijf hier weg!’

PERFECTE FILMSET

Zodra je de oprit opkomt, valt op hoe fotogeniek het huis is. Dat hadden de makers van de Britse tv-serie ‘Suspect’ ook begrepen: de piloota evering van het tweede seizoen werd er integraal gedraaid. ‘In de reeks woont hier een rouwende psychologe die mensen door hypnose van hun verslaving kan afhelpen. Tot een van haar cliënten een moord bekent’, verklapt Verberckmoes. ‘Tien dagen lang heeft een crew van 30 man in ons huis ge lmd. Het decor lag vol Kleenex en dode vliegen. Zelfs onze straat was afgezet voor een buitenscène met een Britse politieauto, die uiteraard links moest rijden.’

Het huis is niet alleen bekend door de tv-reeks, maar ook door zijn voormalige bewoonster, de Antwerpse modeontwerpster Veronique Branquinho. In 2012 nam zij B-bis architecten onder de arm om de woning te renoveren én uit te breiden. De jarenzeventigvibe bleef gelukkig intact, zelfs in de nieuwe aanbouw, herkenbaar aan de funky draaitrap, de vloer in kops hout en de spiegelende gevel. ‘Met die

LINKS EEN WILD GROENDAK

MET VETPLANTEN EN KRUIDEN, GEREALISEERD

DOOR SEDUMSPECIALIST, MAAKT DE WONING HELEMAAL AF.

ONDER DE INTIMISTISCHE PATIOWONING VAN ARCHITECT GERARD COOLS BULKT VAN DE MOOIE DOORKIJKJES.

spiegels wilde de architect een ‘non-object’ creëren. Dieren lijken het huis ook als zodanig te ervaren: eekhoorns en wasberen passeren hier alsof het niet bestaat. En met de nieuwe daktuin gaat het huis helemaal in de omgeving op’, zegt Verberckmoes.

SCHEIDING

Ten tijde van Branquinho fungeerde de annex als atelier en ontwerpstudio over twee verdiepingen. Nu bevindt zich boven de masterbedroom en beneden het kantoor van Verberckmoes. Op papier was dit het perfecte advocatenkantoor geweest: omgeven door natuur, perfect voor discrete consultaties. Verberckmoes was immers 15 jaar actief als echtscheidingsadvocaat in Gent.

Maar de woning heeft geleid tot een andere breuk: die met haar job. Sinds de verhuizing voelde ze dat haar carrière een andere richting uit moest.‘Zonder deze woning was ik wellicht nooit met de advocatuur gestopt. Het was nooit in me opgekomen: ik voelde me als een vis in het water. Dit huis heeft iets losgeweekt wat misschien altijd al onderhuids aanwezig was. Het heeft maanden geduurd voordat ik dit van mezelf wilde toegeven. Ik geloof in de interactie tussen je omgeving en je gedrag. De woning van Cools heeft me doen ontwikkelen en vervellen tot een nieuwe versie van mezelf. Het huis heeft ook ons gezin veranderd: de kinderen zeuren nooit meer om een trampoline in de tuin. Ze gaan nu op ontdekking in het bos rond ons huis.’

ONESTOPSHOP

Advocatuur was wel het beroep waarin Verberckmoes 15 jaar carrière maakte, maar samen met haar man runde ze ook al jaren vakantieverblijven in Antwerpen. ‘Ik had via die weg al een uitlaatklep voor mijn passie voor architectuur en interieur. Maar ik bleef op mijn honger zitten. Daarom richtte ik vanuit Schiplaken Studio Nest op: een

Van echtscheidingsadvocaat naar interieur- en vastgoedbegeleiding: hoe een huis je leven kan veranderen.

kantoor dat mensen begeleidt die een project willen realiseren, om zelf in te wonen of te verhuren. Ik help locaties vinden, aankleden of verbouwen. Ik doe interieurstyling, werfopvolging en vastgoedontwikkeling, maar help ook met de juridische, technische, scale, nanciële en logistieke aspecten van verbouwen of verhuren. Bovendien kan ik het vastgoed ook beheren. Studio Nest is een onestopshop die alles uit handen neemt.’

BOVEN DE COLLECTIE

VINTAGE MEUBELS EN

OBJECTEN HAD NELEALINE VERBERCKMOES AL VERZAMELD. IN DIT HUIS

PASTEN ZE EINDELIJK PERFECT.

ONDER EEN AFLEVERING

VAN DE BRITSE TV - SERIE

‘SUSPECT’ IS GROTENDEELS

GEFILMD IN DEZE

FOTOGENIEKE WONING.

Verkijk je trouwens niet op de uitgesproken jarenzeventiglook van haar eigen woning: Verberckmoes kan zich net zo goed uitleven op iets uit de jaren 1980 of 1990 of jonger.‘Het gaat erom dat het huis uitstraling heeft. Het moet karakter hebben’, zegt ze. ‘Ik inspireer me altijd op het pand, de omgeving en het licht. Dat is het uitgangspunt voor een nieuw verhaal.’

KATALYSATOR

Voor wie haar kende, was de switch van echtscheidingsadvocaat naar Studio Nest geen aardverschuiving. Zoals haar

collectie LE COUTURIER

‘Ik wil niet langer in dialoog gaan met mensen die niet meer het beste uit elkaar halen. Ik wil in gesprek gaan met ruimtes en architectuur.’

meubelcollectie al perfect in haar nieuwe huis paste, was haar nieuwe professionele pad ook een sleutel-op-de-deur oplossing. ‘Mijn nieuwe woning is de katalysator geweest voor een reset in mijn leven. En ik wil dat anderen dat ook ervaren’, zegt ze.‘Een omgeving kan mensen inspireren om anders in het leven te gaan staan. Het is bijna onmogelijk om inspiratieloos te zijn in een inspirerende omgeving. Helaas geldt het omgekeerde ook. Er zijn op de vastgoedmarkt te veel standaard witte dozen zonder charme.’

Of haar afscheid van de advocatuur een echtscheiding was? ‘Misschien, maar wel in onderling overleg. Ik zie het meer als een open relatie. Ik kan altijd terug als ik dat wil’, zegt ze. ‘Als echtscheidingsadvocaat werkte ik voor mensen die dachten dat hun leven een roman zou worden, maar hun verhaal kreeg geen happy end. Ik moest dat verhaal zo elegant mogelijk afronden, ook al waren de meeste mensen teleurgesteld. Er zijn alleen maar verliezers. Ik wil niet langer in dialoog gaan met mensen die niet meer het beste uit elkaar halen. Ik wil in dialoog gaan met ruimtes en architectuur. Een echtscheiding haalt vaak de lelijkheid naar boven bij mensen. Nu ben ik bezig met schoonheid te creëren. Esthetisch wonen kan van iedereen een mooier mens maken.’

STUDIO - NEST.BE

Alle wegen leiden naar de keuken.

In het huis van deze familie staat alles met elkaar in verbinding. De keuken is het stralende middelpunt: hier komen ze altijd samen. De levendigheid is voelbaar in elke hoek, met opvallende kleuraccenten en kunstobjecten. Het mag gezien worden. Alles beweegt mee op het ritme van dit gezin.

Wat is het verhaal voor jouw keuken?

We horen het graag. Kom kennismaken in onze showroom via fraeye.be

Brugsebaan 4d 8850 Ardooie +32 (0)51 46 79 80 info@fraeye.be Maak je afspraak via fraeye.be

Containerwoning in Japanse sfeer

Wat? Joris Van Apers realiseerde met oude bouwmaterialen een doorleefd nieuwbouwpaviljoen in zijn tuin.

Op het eerste gezicht lijkt het gastenpaviljoen in de tuin van Joris Van Apers en zijn vrouw Caroline op een eeuwenoude verbouwde stal. Toch is het een nieuwbouw, weliswaar opgetrokken met oude bouwmaterialen, de specialiteit van Van Apers. ‘Als je oude bouwmaterialen gebruikt in je architectuur, is een gebouw moeilijker te dateren. Het wordt tijdloos’, legt Van Apers uit. Hij ontwerpt en realiseert doorleefde interieurs, vertrekkend van zijn eigen voorraad oude planken, balken, antieke schouwen of tegels. Of in dit geval: een oude container, die hij bij een oudijzerhandelaar vond. ‘Ik loop er wel eens rond om recupideetjes op te doen. Die container was al sterk gehavend. Maar ik vond de vale kleuren en de krassen zo mooi. Ik zag er precies twee hartjes in’, zegt hij. De kromme containerwanden liet Van Apers platwalsen en verzagen tot keukenfronten.Van de hoekpro elen liet hij greepjes maken. ‘Ik koos de meest sprekende stukken uit voor die fronten. Net zoals je kiest welke delen je uit een plaat marmer gebruikt. Dat oud ijzer kan trouwens tegen een stootje. Het maakt de keuken informeel en artistiek. Net wat dit paviljoen wil uitstralen.’

De gastenkamer in zijn tuin is eigenlijk een atelier, waar je ook kunt slapen. ‘Mijn vrouw is herboriste en prepareert er haar planten. Mijn dochter drumt er of spreekt er af met vrienden. Maar je kunt er dus ook logeren: het bed staat op de mezzanine’, zegt hij. ‘Ikzelf gebruik het paviljoen het meest om in stilte aan een ontwerp te sleutelen. Al is het tuinatelier evengoed een ontmoetingsplek. Gasten komen gewoon meteen via onze tuin binnen, in plaats van via ons huis. Het is een vakantieplek, maar dan op 30 meter stappen.’

RESTJES FINEER

Aan de buitenkant is het tuinpaviljoen zeer sober. Maar binnenin trekt Van Apers de kaart van de recup met gelaagde texturen en unieke patines. ‘Alle houten vloeren zijn hergebruikt, de balken zijn 19de-eeuws. En ook de dakpannen en bakstenen hebben al een leven gehad elders.Voor de trap gebruikte ik alleen neer dat ik nog liggen had. Allemaal restjes door elkaar. Een goeie slager gebruikt ook alles, hij laat niets van de koe of het varken verloren gaan.’

Het opmerkelijkste architecturale element is de trap. Die zit niet verstopt achter een wand, maar is helemaal afgetimmerd als een zwevende sculptuur. ‘Ik hou er wel van om trappen zo te beklemtonen. De traptreden zelf vind ik soms te onrustig, het lijken wel tanden. Maar als je de trap verstopt achter een dichtgetimmerde, hoge reling, creëer je rust én nieuwsgierigheid. Plus: onder die trap creëer je een knusse zitgelegenheid. In de zetel lijkt het wel alsof je onder een boom zit.’

JAPONISME

De belangrijkste inspiratie voor het gastenpaviljoen?

Die komt uit Japan, een terugkerende fascinatie bij Van Apers. De schuifpanelen vooreerst, waardoor het ochtendlicht prachtig ge lterd wordt. De lampen in rijstpapier natuurlijk, re-edities van Isamu Noguchi. Ook de manier waarop je het gebouw betreedt, is Japans: via de stapstenen buiten beland je op een stenen plateau, dat een stukje lager ligt. ‘Daar doe je vanzelf je schoenen uit’, zegt Van Apers. ‘En zelfs die Costes-stoelen van Philippe Starck hebben een link met Japan. Ik kende ze al van in de jaren 1990, maar ik zag ze recent terug op het Japanse kunsteneiland Naoshima. Ze pasten daar zo perfect, dat ik ze ook in de schuur wilde.’

VANAPERS.BE

Ontdek de collecties in een showroom in jouw buurt. Asse, Brugge, Braine L’Alleud, Châtelineau, Drogenbos, Geel, Hasselt, Hognoul, Knokke, Korbeek-Lo, Lochristi, Mechelen, Namen, Oostende, Roeselare, Schoten, Sint-Martens-Latem, Sint-Niklaas, Wevelgem, Wilrijk, Zaventem of op juntoo.be

Wat? De excentrieke opticien Eddy Blondé heeft een gastenverblijf met props uit Bobbejaanland.

De Antwerpse optiekzaak van Eddy Blondé was decennialang minstens even bekend om zijn eigenzinnige inrichting als om zijn brillen. Hoewel de winkel in de Nationalestraat inmiddels is overgenomen, heeft Blondé zijn passie voor over the top curiositeiten niet mee verkocht. Hij verhuisde onlangs van Berchem naar Vremde, een deelgemeente van Boechout, waar hij een onderkomen boerderij volledig renoveerde. ‘De gebouwen stonden al zes jaar leeg. De renovatie heeft uiteindelijk zes jaar geduurd. De omvang van de werken was gigantisch.’

OP INSTORTEN

‘Het was altijd mijn idee om in één grote ruimte te wonen, omringd door mijn rekwisieten’, vertelt Blondé.‘Toen ik nog in Berchem woonde, huurde ik een garage voor al mijn props. Die werd uiteraard te klein. Ik wilde ruimte en lucht. En dat vond ik allemaal in Vremde, op een halfuur van Antwerpen. De plek is zelfs ruim genoeg om evenementen of exposities te organiseren.’

Op het domein stonden niet alleen een boerderij, een stal en een schuur, maar ook een minihuisje. Ook dat nam

Blondé mee in zijn renovatieronde, ook al stond het gebouw nagenoeg op instorten. ‘Ik had het net zo goed kunnen afbreken, in zo’n slechte staat was het. Maar het huisje was te schattig om te slopen. En als ik het had afgebroken, had ik nooit meer iets mogen bouwen op die plek. Dus heb ik het volledig gestript en opnieuw opgebouwd.’

THUIS OP REIS

Dat huisje is nu Blondés gastenverblijf. Het zogenaamde ‘bakkershuisje’ is ingericht in zijn kenmerkende maximalistische stijl. Pure fun is het om er een nacht te gast te zijn. Op het terras hangt een enorme zon uit Bobbejaanland, met daarnaast een cactus uit het cowboydorp van het pretpark. En binnen struikel je over de geestige vondsten. Een Hollandse stokkenkast, een ftieseetkamer, een retro keukentje, bonte Duitse keramiek en foto’s van Frieke Janssens: een lijn moet je niet zoeken in het interieur. Behalve dan Blondés eigen eclectische smaak. ‘Design uit de jaren 1950, 1960 en 1970 straalt voor mij veel meer plezier, fantasie en vrijheid uit dan wat we nu vinden’, zegt hij. ‘Interieurtrends volg ik niet, ik doe gewoon mijn zin en volg mijn intuïtie. Als ik naar iedereen had geluisterd met een zogenaamd betere smaak, was ik al lang dood.’

‘Ik hoef geen 1000 kilometer te rijden om het gevoel van een vakantiehuisje te krijgen. De kunst is om thuis te leven alsof je op reis bent. Ik koop liever een pot verf dan een vliegtuigticket.’

LINKS ’HEEL MIJN LEVEN

HEB IK ETALAGES EN INTERIEURS OP GEVOEL

GEMAAKT’, ZEGT EDDY

BLONDÉ. ‘IK KOOP GEWOON WAT IK MOOI VIND, OOK AL IS HET KITSCH.’

‘De kunst is om thuis te leven alsof je op reis bent’: Eddy Blondé haalde zijn levensmotto bij de Nederlandse schrijver Godfried Bomans. ‘Die wijsheid is me altijd bijgebleven. Ik woon op mijn eigen vakantiedomein. Ik hoef geen 1000 kilometer te rijden om het gevoel van een vakantiehuisje te evenaren. Zo’n ‘changement de décor’ heb ik niet nodig. Ik koop liever een pot verf dan een vliegtuigticket.’

Blondé laat het niet bij woorden: hij gaat ook e ectief op vakantie op zijn domein. In de winter, wanneer het te duur wordt om zijn boerderij te verwarmen, verhuist hij een paar maanden naar zijn ‘bakkershuisje’.

OP WIELTJES

Blondé zegt dat hij zijn verzamelwoede niet van thuis heeft meegekregen. ‘Mijn broers en zussen verklaarden me gek. Mijn vader zei:“Eddy zal nooit een midlifecrisis krijgen, want hij is nooit uit de puberteit gekomen.” Heel mijn leven heb ik etalages, displays en interieurs gemaakt, puur op gevoel. Ik koop gewoon wat ik mooi vind en denk ooit te kunnen gebruiken. Ook al is het pure kitsch of iets wat niemand anders wil. Glazen vissen, bijvoorbeeld. Of demokaasbollen, niet één, maar dertig stuks. Mijn gouden regel: iets lelijks in massa wordt vanzelf mooi. Net zoals etalages bouw ik thuis ook graag settings. Daarom zet ik ook zoveel mogelijk meubels op wielen. Zo kan ik zelfs de zwaarste stukken gemakkelijk verplaatsen. Ik zal het spelen nooit verleren.’

YDDE.BE

T(uin)huis

Wat? Architect Menno Vanderghote woont tijdelijk in zijn zelfbouwpaviljoen, dat later guesthouse, atelier of kangoeroewoning kan worden.

Bij de Gentse architect Menno Vanderghote is het woord ‘tuinhuis’ letterlijk te nemen: met zijn 80 m2 is de structuur achter in zijn tuin e ectief bewoonbaar.

‘We zijn onze woning aan de voorkant van het perceel aan het renoveren. Dus wonen we met ons gezin tijdelijk in het paviljoen in de tuin. Ik heb het grotendeels zelf gebouwd, na mijn uren. De bekisting van de betonnen draagstructuur alleen al kostte me een maand.’

Dat zichtbeton is bijzonder. De kolom lijkt wel een boomstam die met zijn ‘takken’ de roostering van oregonbalken draagt. Net omdat de draagkolom niet pal in het midden staat, voelt de leefruimte – of atelierruimte zo je wil – veel ruimer aan. ‘De grote raampartij trekt de tuin en het aanpalende park naar binnen. In de woning die we aan het verbouwen zijn, zullen de ramen een kopie zijn van die in het tuinhuis. Ze zijn een echo van elkaar.’

ZELFBOUW

Je zou het t(uin)huis in principe een ‘noodwoning’ kunnen noemen, al houdt

de architect niet van die term. Maar het compacte paviljoen is wel degelijk ontworpen om na de verhuizing van het gezin te blijven staan. ‘Het gebouw is zoveel meer dan een caravan op de oprit. Het is multi-inzetbaar, dus duurzaam in de tijd. Het kan later dienen als guesthouse voor onze logees. Of we kunnen het verhuren op Airbnb. Maar het kan ook als atelier worden gebruikt. Ik heb namelijk een uit de hand gelopen hobby: meubels maken. Ik weet natuurlijk niet hoelang ik die passie zal volhouden. Dus het atelier is zo ontworpen dat het ook makkelijk voor iets anders kan dienen.’

Vandaar het open plan en de robuuste materialen.‘We gebruikten vooral ruwbouwmaterialen, die meteen ook de afwerking zijn. De vloer bestaat uit eenvoudige betondallen, de muren zijn opgetrokken in baksteen, die we deels kaleiden in het wit. Het is een van de principes van ons bureau: we verbruiken zo weinig mogelijk materialen. De materialen die we bezigen, zijn zo simpel mogelijk, en we hebben het aantal afwerkingslagen ink beperkt. Dat drukte de bouwkosten aanzienlijk. Maar de grootste besparing? Die zat erin dat ik alles zelf heb gebouwd.’

HIER HET PAVILJOEN

DIENT VOOREERST

ALS MEUBELATELIER,

MAAR KAN MUTEREN

TOT GASTENVERBLIJF, SPEELKAMER OF KANGOEROEWONING.

Menno Vanderghotes zelfbouwpaviljoen, dat tijdelijk als woning dient, is ontworpen om later als guesthouse, atelier of zelfs kangoeroewoning te functioneren.

LINKS DE FILOSOFIE

VAN ATELIER JANDA

VANDERGHOTE: ZO

WEINIG MOGELIJK

MATERIALEN GEBRUIKEN

EN DE AFWERKINGSLAGEN

BEPERKEN.

RECHTSONDER

DE ZELFGESTORTE

BETONCONSTRUCTIE DRAAGT

ALS EEN BOOM HET DAK VAN

HET PAVILJOEN.

KANGOEROEWONING

Menno Vanderghote werkte bij de – recent bekroonde –Gentse architecte Marie-José Van Hee vóór hij in 2014 het Gentse Atelier Janda Vanderghote oprichtte samen met Indra Janda. Ook zijn vennoot realiseerde trouwens al een multifunctioneel tuinpaviljoen in haar eigen tuin. ‘Momenteel wonen we met vier in ons tuinhuis. Het slaapgedeelte zit verstopt achter de gordijnen. De kinderen slapen in de houten box, wij erbovenop’, zegt Vanderghote. ‘Mijn dochter schildert graag, dus ze wil het paviljoen later gebruiken als atelier. Mijn zoon speelt graag met Lego, dus hij droomt van een Lego-kamer.’ De toekomst van het paviljoen ligt helemaal open. Studentenhuisvesting is een mogelijkheid, maar ook een muziekstudio, tuinkamer of kangoeroewoning behoren tot de opties. ‘Dat laatste is nog niet aan de orde, maar mijn schoonfamilie sprak er ons al over aan’, aldus Vanderghote. ‘Het tuinhuis was nooit bedoeld als vakantiewoning in onze eigen tuin. Maar nu we er wonen, genieten we er volop van, vooral als verkoelende schaduwplek in de zomer. We hebben zelfs even getwijfeld of we het hoofdhuis nog wel zouden verbouwen.’

ATELIERJANDAVANDERGHOTE.BE

Wat? In plaats van het huis van zijn buurman af te breken, renoveerde ondernemer Peter Scheyltjens het tot gastenverblijf met pooltafel én vijver.

Peter Scheyltjens richtte samen met zijn vrouw Kristel Patteet Advipro op, een bedrijf dat projecten en processen ondersteunt in de farmaceutische en biotechnologische industrie. Toen het koppel in 2020 de kans kreeg om het jarenzestighuis van hun buurman te kopen, twijfelden ze niet. Het oorspronkelijke plan? Het gedateerde pand afbreken en de tuinen samenvoegen. Maar het vrijstaande huisje in Schilde verdiende bij nader inzien toch beter dan de sloophamer. ‘De patiowoning was iets te klein als gezinswoning, maar had wel twee slaapkamers en een badkamer. Dus gebruikten we het eerst als guesthouse voor mensen die wilden blijven overnachten, bijvoorbeeld na een feestje.’

OCHTENDKOFFIE

Sinds de grondige renovatie door interieurarchitect Arjaan De Feyter gebruikt de familie Scheyltjens het paviljoen veel intensiever dan gedacht. ‘Als we familie of vrienden ontvangen, gebeurt dat altijd daar. Het is zalig om aan de bar te hangen of te poolen. Onze dochters bezigen het paviljoen soms om te studeren of te feesten. En voor ons is

het overdag het thuiskantoor van onze twee vennootschappen. Met uitzicht op de vijver is het er zeer rustig werken’, vertelt Scheyltjens. ‘Sowieso komen mijn vrouw en ik hier elke morgen een kop ko e drinken. De vissen in de vijver weten dat intussen. Als ze ons horen afkomen, liggen ze klaar om eten te krijgen.’

Het tuinpaviljoen is veel eleganter en minder kitscherig dan de doorsnee mancave, iets waar De Feyter nauwlettend op toezag. ‘De plek moest rust en sereniteit uitstralen, maar het mocht er ook weleens luid aan toe gaan. Dat maakte de opdracht zo bijzonder’, zegt hij. ‘Aan de authentieke sfeer van het huisje wilden we niet te veel raken. Daarom hebben we de oude planchetteplafonds bewaard, net zoals de binnendeuren en de klinken.’

Wat wél compleet veranderde, was de indeling. In het hart van de ruimte kwam een centrale bar, afgewerkt met donkerrode tegeltjes. ‘Die bar is eigenlijk een volledig uitgeruste keuken, maar de toestellen zitten verstopt achter kastwanden’, zegt De Feyter. ‘Langs de patio hebben we een groot raam geplaatst dat bijna aansluit op de nieuw aangelegde vijver. De waterrimpelingen dansen op het plafond. Er is ook een venster dat net subtiel genoeg is om een glimp van een collectiewagen op te vangen.’

Het paviljoen is veel eleganter en minder kitscherig dan de doorsnee mancave. ‘Het moest rust en sereniteit uitstralen, maar het mocht er ook wel eens luid aan toe gaan.’

SPECIALLEKE

Het huisje heeft wat features van een grote hotelkamer. Er zijn bijvoorbeeld open garderobekasten waar gasten hun ko er kunnen neerleggen en een paar kledingstukken ophangen.‘We werkten die dressings uit in smeedijzer, gecombineerd met massieve notenhouten legplanken.’ Ook de kleuren zijn mooi op elkaar afgestemd. De buitenkant van het tuinpaviljoen is donker geschilderd, wat mooi contrasteert met het groen van de tuin, ontworpen door Koen Mennes. Binnen kregen de originele plafondbalken een donkere beits, zodat ze mooi opgaan met de rest van de kleuren en materialen. ‘De wijnrode kleur voor binnen kwam pas later in beeld, want aanvankelijk had Arjaan De Feyter zwart in gedachten. Maar toen we de stalen testten, ontdekten we dat terracotta hier veel beter tot zijn recht kwam’, aldus Scheyltjens. Het tuinpaviljoen begon als een coronaproject voor De Feyter, maar inmiddels hebben de eigenaars hem ook gevraagd voor de renovatie van hun hoofdwoning. ‘Terwijl we eigenlijk al een vakantiewoning in onze eigen tuin hadden, op 30 meter van ons huis’, zegt Scheyltjens. ‘De verbouwing van het huis van de buurman was een ‘specialleke’ voor mij’, aldus De Feyter. ‘Ik kon het niet benaderen als een normale woning, het had een andere functie. Het paviljoen is zo ontworpen dat het in de toekomst gemakkelijk een andere bestemming kan krijgen.’

De Feyter weet waarover hij spreekt: momenteel woont hij met zijn gezin zelf in een paviljoen in zijn tuin, ‘een poolhouse zonder pool’. ‘We verblijven er totdat de renovatie van ons huis is afgerond’, zegt hij. ‘Het is best compact, maar wel gezellig, en we beleven de tuin nu op een heel andere manier.’

Werkblad op maat met Bealstone® Terrazzo

BINNENKIJKEN IN

Wie een private dining boekt bij sterrenchef Nicolas Misera thuis, schuift aan tafel in een verborgen 16de-eeuws stadspaleisje waar Axel Vervoordt en Kanye West hun sporen nalieten. Sabato mocht binnen.

TEKST: THIJS DEMEULEMEESTER

FOTO: SENNE VAN DER VEN & EEFJE DE CONINCK

CASA MISERA

‘J

ullie wonen hier dus echt? En dit is jullie privékeuken?’ Met acht mensen, allemaal dokters, stonden ze wat onwennig te koekeloeren in het deurgat.‘Kijk, die mensen gebruiken ook Dreft’, uisterde een van hen. Het was zaterdagavond, iets voor zeven, en de vriendenbende kon nauwelijks geloven dat ze zich in de keuken van topchef Nicolas Misera bevonden, in een onvindbaar 16de-eeuws stadspaleis in hartje Antwerpen. ‘Ja, dit is inderdaad onze keuken. Morgenochtend ontbijten wij hier met onze twee kindjes, en dan hangt deze tafel vol yoghurt’, grapte de kok. ‘Welkom trouwens. Ga zitten. Doe alsof je thuis bent.Willen jullie misschien een glas champagne om te beginnen?’

CARTE BLANCHE

Aanvankelijk was het gezelschap verbouwereerd. Begrijpelijk, als allereerste gasten ooit op de ‘private dining’ bij de Misera’s. Maar al snel lieten ze hun schroom varen. ‘Aan de gedekte tafel kwamen ze helemaal los. Er ontspon zich een geanimeerde discussie. Ze liepen tijdens het diner zomaar

RECHTS HET 16DE - EEUWSE

van tafel en installeerden zich spontaan in onze sofa rond de monumentale haard.Als ze een luchtje wilden scheppen, namen ze hun wijnglas mee naar het terras. Ze zetten de muziek van The Rolling Stones een tandje luider. En ze liepen de keuken gemoedelijk binnen, waar ik stond te koken’, vertelt Nicolas Misera.

‘We willen het nog wat mysterieus houden, maar ik hoop vooral dat dit een huiselijke plek wordt waar mensen zich op hun gemak voelen’, zei Nicolas Misera over zijn pas geopende restaurant in Sabato.Twee jaar later geldt die uitspraak evengoed voor zijn private dining.‘We sluiten het restaurant speciaal op zaterdag om hier thuis te kunnen ontvangen. Onze gasten, maximaal 16, moeten een relaxte avond bij ons thuis beleven. Ze krijgen een achtgangenmenu, maar ik vraag wel carte blanche. Ze weten van tevoren niet wat ze zullen eten of in welk decor ze terechtkomen. Al zal dat laatste na deze reportage wellicht veranderen’, aldus Yasmin Weyn.

STIJLVOL ROCK - ‘N - ROLL

Zij is behalve Misera’s partner ook de gastvrouw van het restaurant (zowel thuis als op Nieuw-Zuid) én de architect van de Miseravibe. ‘Bij zo’n private dining kies ik op gevoel het tafelkleed, het servies, het bestek, de kristallen glazen, de bloemen, de muziek, de kaarsen en het huisparfum. Corporate mag de sfeer nooit zijn, wel stijlvol rock-‘n-roll. De bediening bij ons thuis is even verzorgd als in het restaurant. Champagne leggen we koel in een zilveren ijsemmer, en als je even van tafel gaat, ligt je servet bij terugkomst netjes weer opgeplooid. Uiteraard hoeft dat niet: geen enkele Michelin-commissaris zal bij ons thuis de service komen quoteren. Maar die details horen bij de ervaring, vinden we.’

RECHTS IN DE WIJNRODE

LEEFRUIMTE, WAAR

DE PRIVATE DININGS

PLAATSVINDEN, HANGT

NOG EEN ZELFPORTRET

VAN MISERA SENIOR, PAL

NAAST DE TAFEL. ALSOF

VADER OVER DE SCHOUDERS

MEEKIJKT NAAR ZIJN ZOON.

‘De sfeer mag stijlvol rock-‘n-roll zijn.’

LINKS DE MISERA’S SCHUIMEN GRAAG

ANTIEKMARKTEN AF. HUN

ECLECTISCHE VONDSTEN

COMBINEREN ZE OP EEN ONGEDWONGEN MANIER.

ONDER IN DE FINEDININGRUIMTE HANGT

BOVEN EEN DOORLEEFDE

COMMODE EEN HEDENDAAGS

STILLEVEN VAN DENNIS TYFUS.

‘Het pand had al zoveel patine en textuur. Als het licht binnenvalt, lijkt het net een schilderij. De tijd was hier 400 jaar de kunstenaar.’

Wat ook bij de ervaring hoort: verdwalen. Gasten die het privéadres krijgen doorgestuurd, vinden de voordeur meestal niet meteen. Die is namelijk goed verstopt in de Vlaeykensgang, het pittoreske steegje uit de late 16de eeuw, in de schaduw van de Antwerpse kathedraal. Aanvankelijk was het de thuis van de vooraanstaande familie Rockox. Later woonden hier de armste sinjoren. Toen in de jaren 1960 de vervallen renaissancehuizen in het steegje gesloopt dreigden te worden voor een parking, schoot kunsthandelaar Axel Vervoordt in actie. Met de hulp van zijn vader kocht hij in 1969 de hele Vlaeykensgang om de ‘vergeten huizen in ere te herstellen en te bewaren’.

Met zijn eerste restauratieproject legde hij de kiem van het latereVervoordt-imperium, maar het werd ook bijna zijn bankroet, zo getuigt hij in zijn memoires.Amper 21 wasVervoordt in 1969. In datzelfde jaar behaalde Hans Misera, de vader van Nicolas, op precies dezelfde leeftijd als Vervoordt toen zijn eerste Michelinster met La Huitrière in Blankenberge. Als jongste chef ooit.

WELKOM, NICK CAVE

Axel Vervoordt verbouwde de pakhuizen en historische woningen met veel gevoel tot lofts, appartementen, winkelpanden en restaurants. De kunsthandelaar en woon losoof woonde er zelf met zijn gezin tot 1986, toen hij naar het kasteel van ‘s-Gravenwezel verhuisde. Zijn zoon Boris was toen 12, maar kwam in 1997 na zijn studies terug naar het

JEWELLERY FOR WALLS

Belgisch design en vakmanschap niko.eu/rockertoggle

Niko Rocker en Niko Toggle

‘Onze gasten, maximaal 16, moeten een relaxte avond bij ons thuis beleven. Ze krijgen een achtgangenmenu, maar ik vraag wel carte blanche.’

historische steegje en zou er uiteindelijk 27 jaar blijven plakken.

‘Bij Boris Vervoordt liepen leven en werk door elkaar in deze loft. Dat is bij ons nu ook zo’, vertelt Nicolas Misera. ‘Hij organiseerde er talloze diners, concerten, vernissages en feesten. De herinneringen kleven nog aan de muren, en wij willen ook zulke verhalen schrijven. Joost Zweegers, de zanger van Novastar, heeft al beloofd een avond te komen musiceren als we een piano regelen. En als Nick Cave volgende maand naar Antwerpen komt voor twee concerten, mag hij hier komen eten. We zorgen voor passend gezelschap. We willen dat mensen hier ervaringen opdoen die ze nooit zullen vergeten.’

HORECAGESCHIEDENIS

vader, Hans Danneels. Na zijn stormachtige carrière als chefkok vond die zichzelf opnieuw uit als kunstenaar. Daar hoorde een zelfgekozen artiestennaam bij, Misera. Sinds Danneels’ dood in 2015 draagt zijn jongste zoon Nicolas – de enige van zijn vier kinderen die kok werd – die geuzennaam met trots verder. In de wijnrode leefruimte, waar de private dinings plaatsvinden, hangt nog een schilderij van Misera senior, pal naast de tafel. Alsof vader over de schouder meekijkt naar zijn zoon. Ook al maakte hij Nicolas’ eerste Michelinster in 2023 helaas niet meer mee.

SCHATTENJACHT

BOVEN MET EEN

PERSOONLIJKE SELECTIE

VAN GLASWERK, KERAMIEK

EN SERVIES BEPAALT YASMIN

WEYN DE VIBE VAN ELKE

PRIVATE DINING.

ONDER DE SLAAPKAMER

BEKLEEDDE BORIS

VERVOORDT INDERTIJD MET

DOORLEEFDE PLANKEN. ‘IK

WAAN ME IN EEN CHALET IN DE ALPEN.’

Door naar de Vlaeykensgang te verhuizen en daar private dinings te organiseren, schrijft Misera een nieuwe bladzijde in de horecageschiedenis van het steegje. In 1973 opende chef Roger Souvereyns er Sir Anthony Van Dijck, het toprestaurant waarvan Marc Paesbrugghe in 1979 het roer overnam. Op zijn toppunt had de zaak twee Michelinsterren. Maar Paesbrugghe gaf die in 1992 terug, omdat hij op een andere manier wilde koken. ‘Ik ben met mijn ouders nog gaan eten in Sir Anthony Van Dijck’, herinnert Nicolas Misera zich. ‘Marc was een Brugse jeugdvriend van mijn vader. Ze deden samen veel grote banketten in het casino van Oostende, waar mijn vader door de familie Vanmoerkerke tot chef was aangesteld. Hij ontpopte er zich als de cultkok van de jetset.’

‘A la vie d’artiste’, het motto van Nicolas Misera’s restaurant, is een ode aan zijn

Het clair-obscur-interieur van Restaurant Misera is ontworpen door BjornVerlinde, maar in deVlaeykensgang zou zijn geso sticeerde minimalisme niet goed matchen. ‘Het pand had op zich al zoveel patine en textuur. Als het licht hier binnenvalt, lijkt het net een schilderij. De tijd was hier 400 jaar de kunstenaar’, zegt Weyn, die tien jaar voor de Antwerpse conceptstore Graanmarkt 13 werkte. Hoewel de wabi-sabisfeer van de Vervoordts nog heel voelbaar is in de loft, laat zij zich als huurder niet intimideren door haar voorgangers.‘Met ons gezin schrijven wij hier ons eigen verhaal. We zijn zelf kunstverzamelaars en schuimen in onze vrije tijd antiekmarkten en vintagewinkels af.Van op reis brachten we al mooie, doorleefde stukken mee uit Italië, Frankrijk en Portugal. Die combineren we bijvoorbeeld met een kast van Nicolas’ vader, een erfstuk.’

Toen Misera en Weyn vorig jaar het immense huurpand van vier verdiepingen via Immodôme kregen aangeboden, stond het al enkele maanden leeg.‘Yasmin was overdonderd door het gebouw. Ze vond het veel te groot en een tikkeltje muf. Ik zag het meteen zitten’, zegt Nicolas Misera. Herkennen we daar de rusteloze ongeremdheid van zijn vader?

‘Yasmin en ik kennen elkaar dik vijf jaar. In die tijd zijn we al vier keer verhuisd, kregen we twee kinderen en openden we een eigen restaurant met een ster. Onze jongste zoon, Jean, werd geboren twee weken voordat Misera openging. Ons leven is vrij intens, ja.’

Toch vonden ze – naar eigen zeggen – meer rust dan ooit in hun woning in deVlaeykensgang.‘Je woont hier mid-

NOEST

WinnaarBKRK

Winnaar BKRK-award #HOUT

De BKRK-award heeft als doel creatieve talenten en vakmensen uit te dagen, te ondersteunen en begeleiden in hun weg richting ondernemerschap. Met de BKRK-award zijn Bokrijk en VAKlab op zoek naar de innovatieve ondernemende vakmens van morgen, die met zijn expertise open staat voor innovatie en relevantie in de toekomst.

Meer weten? Volg het traject via @bokrijk_vakmanschap @vaklabbokrijk @vaklabbokrijk

De BKRK-award is onderdeel van de VAKlab-werking, draaischijf rond hedendaags vakmanschap en ondernemerschap, met financiële steun van de Provincie Limburg.

Een natuurmeubelmerk voor de groene publieke ruimte die mensen uitnodigt om even stil te staan, rond te kijken en te genieten.

© Kurt Vandeweerdt

den in de stad, maar het is zo ongeloo ijk rustig’, zegt Misera. ‘Voorheen hadden we een leuk huis in Berchem, vlak bij een park en goeie speciaalzaken. Toch vond ik het daar te burgerlijk: we zaten er wat afgezonderd, ons verplaatsen met het gezin was een onderneming. Nu stappen we de deur uit en zijn we meteen in het historische centrum.’

KANYE OP VISITE

Eerlijk is eerlijk: na 27 jaar Vervoordt was de triplexloft een beetje uitgewoond. Dus fristen de Misera’s de keuken meteen op, maar ook de kinderkamers. ‘In een van die kamers zou de Amerikaanse rapper Kanye West drie weken gelogeerd hebben’, weet de chef. Hun gezin woont vooral op de tweede verdieping, terwijl de private dining plaatsvindt in hun ‘wijnrode living’ op de eerste etage. ‘Ik geef toe, leven op twee etages is niet 100 procent praktisch. Maar het zalige is: bij een private dinner slapen de kinderen gewoon op de verdieping boven de gasten. De babyfoon staat in de keuken.’

Misera en Weyn slapen helemaal boven, in de unieke slaapkamer die BorisVervoordt destijds met verweerde planken liet aftimmeren.‘Als ik ‘s ochtends mijn ogen open, waan ik me in een chalet in de Alpen. Maar kijk je naar buiten door het dakraam, dan zie je de toren van de kathedraal’, zegt Misera.Van het terras zou hij graag een privé-aperitiefplekje maken voor henzelf.Ten tijde van Vervoordt was het inpandige terras een ‘lapidarium’, een conceptuele buitenbibliotheek van landschapsarchitect Erik Dhont waarinVervoordt gevonden zwerfkeien liet begroeien met mos. ‘Boris heeft nog een paar van zijn stenen achtergelaten’, zegt Weyn. ‘Hij vertrok hier met veel heimwee, hebben we gehoord. Sindsdien is hij niet meer terug geweest. Maar we hopen hem ooit te mogen begroeten op een private dining.’ Zou hij van The Rolling Stones houden?

FO OD

Jannes & The Chocolate Factory: Gents zoetste geheim. Ruinarts nieuwe architectuurbubbel. Weekendrecept: panna cotta met herfstframbozen.

En geproefd: hoe goed is Jacobin in Brugge?

Er is een groot verschil tussen een chocolatier en een chocolademaker. Jannes Deduytschaever is beide. In het Gentse Graf tistraatje creëerde hij samen met de architecten van Contekst een eigen microchocoladefabriekje, waar de ware chocoladefanaat straks soelaas vindt in het allerbeste geurige goud.

TEKST:

ELS DE PAUW

FOTO:

TIJS VERVECKEN

JANNES & THE CHOCOLATE FACTORY

In 2022 werd Jannes Deduytschaever (32) door Gault&Millau uitgeroepen tot beste chocolatier van Vlaanderen. En onlangs nog werd hij door het vakblad Chocolaterie bekroond met zilver als ‘Chocolate Personality of the Year’. Toch heeft Deduytschaever nog meer in zijn vingers en verbeelding zitten dan succulente pralines: straks opent hij de eerste echte ‘bean tot bar’-chocoladehotspot van België.Van bean to bar, van boon tot reep: Deduytschaever eigent zich vanaf nu het hele maakproces toe.Want hij wil het allerbeste uit de grondstof halen, met alle mogelijke beste varianten, net zoals wijnbouwers dat doen met hun druiven.

‘In Parijs, Berlijn en Londen is dat dé keuze van mensen met een passie voor chocolade’, zegt Deduytschaever. ‘Ook voor mij is het een vanzelfsprekende volgende stap. Ik doe niet mee aan TikToktrends. En ik heb het ook niet zo voor gezochte smaken zoals mosterd in pralines’, lacht hij. ‘Ik hou meer van de Franse chocolatierstijl: met de allerbeste grondstof het allerbeste creëren. Geen poespas, niet te zoet gaan en de texturen optimaal houden. Alles in perfecte balans, met diepgang in de smaken. De uitdaging om zelf goede chocolade te maken was groot.Want als je mooi uitgebalanceerde smaken en gladde texturen wilt, moeten niet alleen de cacaobonen, maar ook de curve van de roasting en het aantal uren van het concheren (het mixen van de chocolademassa,nvdr.) perfect zijn.’

HEFTIG, ZOT EN TEGENDRAADS

Deduytschaever heeft sinds drie jaar een praline- en chocoladewinkel in hartje Gent, in de schaduw van het Belfort. Die winkel was een kans die hij niet mocht laten liggen: ‘Ik werkte op dat moment nog maar een paar maanden bij Joost Arijs, en plots kwam de winkel vrij.’ Voordien had hij zichzelf vijf jaar lang onder de vleugels van de Knokse ‘Chocolatier M’ ofte David Maenhout kunnen ontplooien. Hij mocht er als gepassioneerd groentje niet alleen de recepten voor sterrenrestaurants uitwerken,

hij kon er ook experimenteren.‘Daar is de basis gelegd van wat ik nu in de chocolaterie in het assortiment heb.’

Die winkel draait heel goed, zo gaat Deduytschaever verder. Het pand op de hoek van het Emiel Braunplein en de Mageleinstraat is een ‘triple A’-locatie die best prijzig is, maar de pralines worden heel erg gesmaakt.Vaak is de winkel helemaal uitverkocht. ‘Als dat gebeurt, dan is het maar zo. Ik wil mijn medewerkers geen overuren laten draaien. Anders verliezen ze hun passie en hun gedrevenheid. Ik wil dat mijn mensen zelf het niveau hoog willen houden.’

Voor de bean-to-bar-zaak waar hij eigenlijk al lang van droomde, kreeg hij vorig jaar plots weer een kans in de schoot geworpen: een locatie waaraan hij al lang zijn hart had verloren, etsend van huis naar school, kwam op de vastgoedmarkt. Een heftig, zot en tegendraads pand, want gelegen in het zogenaamde Gentse Gra tistraatje, de Werregarenstraat, een steeg waar streetartadepten hun kunsten vrij op de muren mogen spuiten. Het straatje is een funky shortcut tussen Hoogpoort en Onderstraat en intussen een vast onderdeel van het Gentse stadspatrimonium.Waarom zou iemand dáár een chocoladewinkel openen? We moeten zelf maar eens komen kijken, zegt Deduytschaever, want in The Chocolate Maker zal hij straks zijn eerste bonen branden.

BLIK VOL BRANIE

In het pas schoongeveegde steegje klatert de weerbarstigheid in kleurexperimenten van de muren. Er is maar één pand met een huisnummer, zo zien we, en het heeft een wild gesprayde toegangspoort. Geen bel. We bonzen dan maar. De poort zwaait open: daar verschijnen Jannes Deduytschaever en achter hem de vitrine van The Chocolate Maker. Binnen volgt de openbaring. De balen met cacaobonen liggen opgestapeld in een hoge ruimte, die rechts bij het binnenkomen de verdieping doorsnijdt. De betonnen gewelven van het gebouw zijn blootgelegd, de muren zijn bezet met een mengsel van klei, leem en hennep waaraan industriële gegalvaniseerde leggers hangen. Als op een stenen altaar staan op een grote toonbank in ruwe natuursteen de dikke repen chocolade en medaillons uitgestald.Voor de fotoshoot gemaakt in de andere winkel, lacht Deduytschaever. ‘Want vandaag pas maken we hier voor de eerste keer onze eigen grondstof.’

We kijken tegen hem op. Hij is rijzig, heeft een open, zelfverzekerde blik vol branie en gretigheid. Jannes en zijn microchocoladefabriekje: het lijkt wel een variant op het verhaal van Dahl. Toch is de sfeer hier eigentijds reëel. De machines draaien, blazen zacht, zoemen. De dampen kringelen door de pijpen omhoog, hoog boven de daken, waar duiven zich misschien verwonderen over die nieuwe exotische geur. Zouden duiven daar trouwens ook een

ONDER ACHTER EEN

METALEN POORT VOL

GRAFFITI LIGT DE NIEUWE

ETALAGE VAN THE

CHOCOLATE MAKER. HET IDEE

VAN EEN MICROFABRIEKJE

PAST IN DE SFEER VAN HET

STRAATJE.

RECHTS HET INTERIEUR IS VAN DE ANTWERPSE STUDIO

CONTEKST. ZIJ BEGREPEN

METEEN DAT DE RUWHEID

VAN HET GEBOUW BEHOUDEN

MOEST BLIJVEN.

‘De Belgische chocolatier grijpt vaak naar basic fabriekschocolade.

Dat heb ik nooit gedaan.’

endor nestoot van krijgen? We wijken af. We kijken. Hier is zoveel wonderlijks te zien. Hoge gegalvaniseerde ramen geven rondom een doorkijk op de machines en de verschillende kamertjes van het atelier. Kijk, daar is Wim De Romagnoli, Deduytschaevers vaste medewerker in dit project, bezig met het concheren van de eerste lading cacao inters. De bonen heeft hij deze ochtend vers gebrand. Daarna werden in een andere machine de omhulsels weggeblazen. In de concheermachines walsen en kneden verwarmde pletrollen de inters, de brokken, het poeder. Dat duurt uren, zelfs etmalen. Er wordt intussen cacaoboter en suiker aan het mengsel toegevoegd. Rietsuiker voor de melkchocolade, bietsuiker voor de fondant, zo leren we. Allemaal bio. Ook de bonen zijn biologisch geteeld en billijk betaald.‘Alles wat wij gebruiken, is fair trade en biologisch. Dat is geen verkoopargument, nee, voor ons is dat een evidentie.Als je in 2024 een nieuw concept uitwerkt, dan doe je dat sowieso. De beste kwaliteit brengen, dat betekent ook die keuzes maken. Onze bonen worden geïmporteerd door Silva, een Belgisch bedrijfje met een team van vier mensen die ter plekke gaan sourcen bij boeren. Zij leveren topkwaliteit.We werken alleen met specialtybonen. De smaken daarvan zijn

‘Chocolade maken en chocolade verwerken tot pralines passen niet bij elkaar, dat zijn twee compleet andere werelden.’

BOVEN DE CACAO WORDT

RECHTSTREEKS AANGEKOCHT

BIJ BOEREN DIE ER EEN

FAIRE PRIJS VOOR KRIJGEN.

ONDER JANNES DEDUYT -

SCHAEVER EN KAREN VAN

LYSEBETH BEGINNEN AAN EEN NIEUW AVONTUUR.

veel gelaagder en rijker dan wat je in chocoladefabrieken kunt kopen: daar worden louter vlakke, heel toegankelijke chocolades gemaakt. Wij brengen chocolades die een breder smaakpalet hebben, waarbij de beleving groter wordt.’

Dat er een groot verschil is tussen een chocolatier en een chocolademaker, legt Deduytschaever ons uit. Chocolade maken is echt wel een stiel apart:‘Om te beginnen is chocolade maken een heel ruw proces. Pralines maken is een heel ver jnd proces. Als chocolatier ga je op zoek naar welke chocolade er het best bij je recept van pralines past.Vaak grijpt de Belgische chocolatier naar basic Callebaut-chocolade. Dat heb ik nooit gedaan. Ik zocht voor mijn pralines de betere kwaliteit. Die vond ik, tegen alle verwachtingen in, in Frankrijk, bij Valrhona, een kleiner merk dat ethisch verantwoord is en een strakker resultaat geeft. Als chocolademaker ga je verder: je selecteert welke cacaobonen je goed vindt, welke smaken je uit de cacao kunt halen. Chocolade maken en chocolade verwerken tot pralines passen niet bij elkaar, dat zijn twee compleet andere werelden. Wat we hier doen bij The Chocolate Maker is compleet anders dan in onze pralinewinkel Deduytschaever. Daar draait alles om perfectie en ver jning. Net daarom zul je hier geen pralines vinden.’

Is hij van plan om straks ook zijn eigen chocolade te gebruiken voor zijn ver jnde pralines? ‘Voorlopig werken we in Deduytschaever nog met Valrhona, dáár wil ik een driesterrenchocolatier zijn, zoals in ne di-

ning. Hier gaat het meer over puurheid, passie, de eenvoud, de eerlijkheid van chocolade.’

SENSUELE GEUR

We staan over de schouder van De Romagnoli te kijken hoe de rollen om en om gaan, doorheen de substantie. Het is geduldig wachten tot het mirakel zich voltrekt, van boon tot echte chocolade, die gebenedijde massa. De druk van de pletrollen wordt tijdens het proces opgevoerd, steeds hoger, tot de smeuïge aardse saus uur na uur steeds voller openbarst in smaak, in weligheid, uweligheid. De sensuele geur verspreidt zich doorheen het atelier als een nieuwe herinnering, een herkenning van wat nog komen zal. Hier wordt aan culi-alchemie gedaan. Het is uiteraard geen goud dat hier met neuzen boven geurige potten wordt getoverd. Het is chocolade. ‘En jij bent de allereerste die ervan mag proeven, ja’, lacht Deduytschaever. Hij dipt een spatel in de machine en laat ons testen. Een bommetje. De eerste lading chocolade van The Chocolate Maker smaakt in deze prille fase van het maakproces nog licht zurig en bruut, naar terroir en fermentatie, maar ze verraadt ook een compromisloze belofte van absolute zaligheid.

OP MAAT, WHAT ELSE?

Deduytschaever legt in alles zijn lat erg hoog. Daarin vormt hij een tandem met zijn partner Karen Van Lysebeth. Het koppel werkt samen, leeft samen, maakt keuzes samen. Ze delen de intentie van perfectie. Ook voor de inrichting en het complete concept van hun bean-to-bar-winkel. Voor de verbouwing viel hun keuze op de Antwerpse studio Contekst. Deduytschaever: ‘We wilden graag met iemand samenwerken die de ruwe schoonheid van het pand en van de locatie kon meenemen in het ontwerp. De architecten van Contekst hebben een prachtresultaat neergezet, een perfecte combinatie tussen de omgeving, het pand, de materialen, de vibe en onze eigen identiteit.’

PALM

| JAN TE LINTELO • FAUTEUIL GENTLE | SEBASTIAN HERKNER

SALONTAFEL STACK | ANTHONY GUERRÉE • KARPET FRAMED | VALERIE VAN DER WERFF

Ontdek onze collectie online en vindt uw dichtstbijzijnde dealer via de QR-code.

ZETEL

BEACH

Alles in de winkel is maatwerk: van de chocoladevormen tot de lampen, de natuurstenen toonbank, de rekken, het object waar het kassascherm op rust. ‘Van Tim Teven’, zegt Deduytschaever.‘Zijn werk zagen we op de Collectible-beurs in Brussel. We gaven hem de opdracht om voor ons een gepaste iPad-houder te bedenken.’ Elk detail verraadt een bewuste stijl en een gerichte aanpak. Ook al heeft The Chocolate Maker een zekere conceptuele rauwheid, toch is het geheel minutieus geregisseerd. Niets is toeval. Zelfs de muziek die er wordt gespeeld, is op maat gemaakt door Bolis Pupul.

EÉN

WOLK TROOST

Al die details maken van The Chocolate Maker een absolute belevingswinkel. De nabijheid van het hele maakproces achter de gesloten glazen wanden geeft de hele dag een wisselend schouwspel. De geur is uiteraard één wolk troost van zaligmakende zoetheid. De chocolade ligt er sacraal in dikke geribde latten en medaillons uitgestald. Er zijn vijf soorten bonen waarmee zeven soorten chocolade worden gemaakt. Er zijn chocoladegebakjes en nut butters. Er is

‘Ik wil mensen verrijken met de ervaring van de allerbeste smaak. Het is me nooit om het ondernemen op zich te doen.’

BOVEN DE BEAN - TO - BARCHOCOLADE IS ER IN ZEVEN SMAKEN. ER ZIJN NIET

ALLEEN REPEN, MAAR OOK

GROTE MEDAILLONS ÉN MET

CHOCOLADE GEËNROBEERDE GEBAKJES.

ONDER CONCHEERMACHINES

VERMALEN EN VERMENGEN DE CACAOBOONFLINTERS TOT EEN VLOEIBARE MASSA.

granola, er zijn verschillende chocopasta’s. Een barista zal chocolademelk in alle varianten maken, en specialtyko e van de branders van Wide Awake uit Brussel. ‘Gepassioneerde mensen met wie we graag samenwerken’, aldus Deduytschaever.

Twee zaken in één stad in een paar jaar tijd, dat heeft Jannes Duytschaever op zijn 32ste al klaargespeeld. Zijn er nóg oude dromen die hij wil verwezenlijken? Borrelt zijn ondernemersbloed? Hij lacht:‘Ik vind mezelf geen ondernemer, nee. Ik doe niets uit nanciële overwegingen, als een tactische zet om er rijker van te worden. Ik wil liever mensen verrijken met de ervaring van de allerbeste smaak van de allerbeste chocolade, net zoals ik dat zelf als een verrijking aanvoel. Wat ik doe, komt voort uit liefde voor de grondstof en de smaak. Dat is mijn persoonlijke evolutie, en daar doe ik het voor.’

BEZOEKERSCENTRUM VAN SOU FUJIMOTO: ‘IK HOU VAN LE CORBUSIER EN ZIJN TIJDGENOTEN, MAAR WE ZIJN HONDERD JAAR VERDER.’

Er is geschiedenis te over in Reims. In de Franse stad vind je de eeuwenoude kathedraal waar alle Franse koningen werden gekroond, tal van topwijngaarden en kilometerslange krijtgrotten waarin de beste champagnes ter wereld worden bewaard. Daaronder ook de alleroudste: Nicolas Ruinart begon in 1729 met een recept dat hij van zijn oom, de benedictijner Dom Thierry Ruinart, had gekregen. Maar CEO en voorzitter Frédéric Dufour wil niet dat Ruinart alleen om dat eeuwenoude verhaal wordt herinnerd. ‘Binnenkort wil ik dat iedereen ons ook als het modernste champagnehuis ter wereld kent’, zegt hij terwijl hij in een uohesje en met een groep journalisten in zijn zog over de bouwwerf marcheert.

Dufour en zijn team ontwikkelden al een champagne met druiven die zijn aangepast aan de klimaatverandering, en ook het chateau is klaar voor nieuwe tijden. Nieuw is een bezoekerscentrum met aanpalende kunstentuin, die jaarlijks zo’n vijftigduizend gasten zal kunnen ontvangen. Ook wie géén ondergronds bezoek van ‘les crayères’ – de krijtgrotten waarin de champagne wordt bewaard – heeft geboekt, zal er terechtkunnen voor een lichte snack en een glas champagne. En dat is een grotere revolutie dan je zou denken: ‘Ik heb 53 jaar gewacht op een plek waar je ook op zondag met een glaasje champagne kunt klinken’, aldus de CEO.

Wie dat staaltje architectuur moest ontwerpen, was van meet af aan duidelijk voor Dufour:‘Ik wilde geen oude ‘starchitect’, maar iemand die de volgende generatie vertegenwoordigt. In het werk van Sou Fujimoto herken ik hetzelfde respect voor eenvoud en natuur dat wij ook hoog in het vaandel dragen.’

Sabato: Wat was de inspiratie voor dit gebouw? SOU FUJIMOTO: ‘Dat was de vorm van een bubbel in een champagneglas.Wat me bij Ruinart vooral inspireerde, zijn de contrasten. Aan de ene kant heb je een eeuwenoud product met een langdurig

ONDER SOU FUJIMOTO’S NIEUWE RUINARTBEZOEKERSCENTRUM. HET GEBOUW WEERSPIEGELT DE LICHTE EN FRISSE KENMERKEN VAN CHAMPAGNE.

RECHTS DE KUNSTENTUIN EN HET BEZOEKERSCENTRUM, MET UITZICHT OP HET CHATEAU, ZULLEN JAARLIJKS VIJFTIGDUIZEND GASTEN KUNNEN ONTVANGEN.

‘Vandaag mensen dwingen om architectuur op een heel speci eke manier te ervaren, vind ik saai. We leven in een diverse wereld met zoveel verschillende mensen, gevoeligheden en achtergronden.’

rijpingsproces in donkere grotten, aan de andere kant een licht en fris eindresultaat. Je hebt een huis met oude tradities dat tegelijkertijd nieuwigheden omarmt, kijk maar naar de hedendaagse kunstenaars die Ruinart jaarlijks in de kijker zet.’

‘Dat lichte en frisse aspect inspireerde me tot de opvallende vorm: het dak heeft de curve van een bubbel, maar het opvallendste is de asymmetrische vorm die het ontwerp harmonie geeft. Het degradé van de glaspartijen, van transparant naar opaak, knipoogt naar een glas champagne en biedt tegelijk een duurzame manier om de bezoekers tegen het zonlicht te beschermen. Ook als je het gebouw van buitenaf bekijkt, vind ik dat het een licht, bijna zwevend gevoel oproept.’

Welke ervaring hoop je dat de mensen beleven wanneer ze een gebouw van jou betreden? Of: wat moet een goed ontworpen gebouw verwezenlijken? ‘Een goed gebouw is niet ontworpen voor iets heel speci eks: het moet ondersteunen dat mensen erin kunnen doen wat ze willen en de ruimte kunnen veranderen. Een goed gebouw is genereus en biedt vrijheid.’

‘Neem dit nieuwe bezoekerscentrum. Als een knipoog naar de grotten en het gesteente waarin de champagne essen onder ons liggen te rusten, ontwierp ik de ingang lang en smal, waardoor hij een cerebrale ervaring biedt. Maar daarna krijg je door de grote glaspartijen een royaal uitzicht op het chateau – door het degradé op de ramen lijkt het alsof je iets in een droom ziet. Voor mij is dat een zeer sterke architecturale ervaring.’

‘De ruimte zelf is genereus, licht en open. Er zijn geen harde architecturale vormen die je in een bepaalde richting dwingen. Alleen het glooiende hoogteverschil van het dak suggereert subtiel de richting en geeft bezoekers een duwtje in de rug om alle hoeken te ontdekken. Het idee is niet dat je in een goed gebouw ‘whatever’ moet kunnen doen, wél dat het gebouw subtiel communiceert in plaats van speci eke bewegingen op te leggen.’

Dat is een loso e die bijna haaks staat op het gedachtegoed van de modernistische

‘Flexibiliteit is een ambigu begrip, maar ik bedoel het in de positieve zin: we zijn geen machines die tot in de oneindigheid op dezelfde, geijkte manier moeten functioneren.’

LINKS DEZE INGANG, NÍÉT HET WERK VAN FUJIMOTO, MAAR BEDACHT DOOR DE LANDSCHAPSARCHITECT, KNIPOOGT NAAR DE GROEVEN DIE JE OOK IN DE MERGELGROTTEN ZIET.

RECHTS HET BEZOEKERSCENTRUM EN DE KUNSTENTUIN ZIJN OOK EEN

EERBETOON AAN DE RIJKE GESCHIEDENIS VAN HET CHAMPAGNEHUIS.

architect Le Corbusier of de Bauhaus-school. Hun gebouwen waren als een strikt voorschrift van hoe je goed en optimaal moest leven. ‘Natuurlijk hou ik van de grote meesters en hun werk. Wat ze in hun tijd hebben bedacht, was fantastisch. Maar ondertussen zijn we wel honderd jaar verder en is er veel veranderd.Vandaag mensen dwingen om architectuur op een heel speci eke manier te ervaren, vind ik saai. We leven in een diverse wereld met zoveel verschillende mensen, gevoeligheden en achtergronden: in deze context is het interessanter om iets te maken dat die diversiteit accepteert en de mensen subtiel aanzet tot het onverwachte.’

‘Neem de gebouwen die ik ontwierp voor de Parijse Ecole Polytechnique. De brie ng luidde: “Creëer een plaats voor het nieuwe onderwijs.” Het klassieke onderwijs is hiërarchisch en eendimensionaal: de leraar hier, de leerlingen daar. De informatie stroomt in één richting, en op die structuur zijn klaslokalen gebouwd. Ik stelde het omgekeerde voor: een architectuur die aanzet tot beweging. Studenten en leerkrachten kunnen, afhankelijk van het doel van hun bijeenkomst, kiezen waar en hoe ze zitten. Het zijn

ONDER

HET BEZOEKERSCENTRUM

HANGT EEN ‘KALENDERVLAG’

VAN KUNSTENAAR MARCUS COATES.

RECHTS IN HET NIEUWE

PAVILJOEN KUN JE OOK

TERECHT VOOR EEN LICHTE

SNACK EN EEN GLAS CHAMPAGNE.

trappen, catwalks bijna, met verschillende niveaus en sferen die passen bij verschillende situaties: alleen werken, in kleine groepen werken, of een lezing geven.’

Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor moderne architectuur? ‘Een belangrijke uitdaging is het vinden van oplossingen voor de drastische veranderingen en de snelheid waarmee de maatschappij zich transformeert. Hoe ga je om met de veranderende relaties tussen mens en ruimte? Hoe zie je de publieke ruimte in een tijd van verandering? De 20ste-eeuwse architectuur stond in het teken van de functie van een ruimte: werken, studeren, rusten... Nu alles door elkaar loopt, houdt zo’n benadering minder steek.’

‘De 20ste-eeuwse architectuur stond in het teken van de functie van een ruimte: werken, studeren, rusten...

Nu alles door elkaar loopt, houdt zo’n benadering minder steek.’

‘Flexibiliteit is een ambigu begrip, maar ik bedoel het in de positieve zin: we zijn geen machines die tot in de oneindigheid op dezelfde, geijkte manier moeten functioneren. Vandaag doe je dit, morgen doe je dat: het samenspel van al die aspecten vormt de rijke complexiteit van ons leven.’

Maakt die evolutie het makkelijker of moeilijker om projecten aan klanten voor te stellen? ‘Zowel in Japan, China als Europa – waar we telkens kantoren hebben – merk ik dat klanten die grote veranderingen in de maatschappij almaar beter begrijpen. Vroeger hielden ontwikkelaars zich strikt aan de beproefde recepten: een commercieel gebouw moest er zo, zo en zo uitzien. Tegenwoordig voel ik dat er meer in vraag wordt gesteld, dat we meer samenwerken.’

Bij de bouw van het Ruinart-centrum koos je voor een lokale steen. En in plaats van beton werkte je met een volledig uit hout opgetrokken dakstructuur. Voel je in de architectuurwereld ook een inhaalbeweging qua duurzaamheid? ‘Heel zeker. Voor mij is deze evolutie van dezelfde orde als meer rekening houden met de exibiliteit en diversiteit in hoe mensen leven. De oude architectuur loso e hield weinig rekening met de natuur, omdat die onvoorspelbaar en oncontroleerbaar is. Vandaag moeten we toegeven dat we toch met de natuur zullen moeten leren omgaan, wat leidt tot een dieper begrip van duurzaamheid. Ik

werk steeds minder met beton omdat het zo vervuilend is, en steeds meer met hout. Tot enkele jaren geleden was dat een dure keuze, en klanten twijfelden vaak wegens de prijs, maar we hielden voet bij stuk.’

‘In Europa, Noord-Amerika en Afrika zag ik al een aanzienlijke opmars van houtbouw, maar Japan zag het lange tijd als iets ambachtelijks en traditioneels, niet als iets moderns. Met dat in het achterhoofd ontwikkelde ik het masterplan voor de wereldexpo in Osaka van volgend jaar volledig in hout. Dat is echt een enorme verwezenlijking.’

Wat zou je geworden zijn als je geen architect was geworden? ‘In de middelbare school was ik ontzettend gefascineerd door fysica en Albert Einstein. Zijn revolutionaire theorieën en de manier waarop hij de perceptie op de wereld veranderde, inspireerden me. Wat zou het fantastisch zijn als ik ook zulke dingen kon doen, dacht ik. Maar toen ik vanuit het provinciale Hokkaido naar de universiteit van Tokio ging, merkte ik dat het niveau vele malen hoger was dan wat ik gewoon was. Ik begreep er geen snars van. Oké, dit is dus niets voor mij, dacht ik toen. (lacht) Maar toen ontdekte ik visual design en architectuur. Net als bij Einstein en zijn theorieën stond ruimte centraal, alleen verschilde de benadering. Dat werd voor mij de echte revolutie.’

G-interieur

Steenweg 3/306

BE-3540 Herk-de-Stad

Interieur geeft karakter aan een woning en zorgt ervoor dat een huis ook een thuis kan worden.

Interieur is persoonlijk en een symbiose van originaliteit en functionaliteit. En dat weten wij als geen ander.

Wij zijn G-interieur, binnenbouwers met een voorliefde voor buitengewone interieurs.

Laat uw interieur over aan vakmensen met voldoende ervaring op de teller om mee te denken met uw ontwerpidee, en dat idee om te zetten in een luxe interieur op maat.

Noem ons perfectionisten. Maar wij weten dat elk detail een verschil kan maken.

BE0695.662.323 +32 13 31 23 74 g-interieur.be

Kitchen Roulette

TOM LOOCKX

PANNA COTTA MET HERFSTFRAMBOZEN EN GRANITÉ VAN KRIEKBIER

In de reeks Kitchen Roulette draait elke maand een andere chef aan het culinaire rad: ze serveren vier gerechten voordat ze het eetstokje doorgeven aan hun opvolger. Dat leidt tot een verrassend estafettemenu vol variatie. Tom Loockx, kok van Stable in Edegem, speelt in zijn eerste gerecht volop in op het frambozenseizoen.

‘Ik weet dat panna cotta niet bij iedereen een goede reputatie heeft. Dikwijls is ze te vast, te zwaar ook. Door er zure room aan toe te voegen en de panna cotta voor het serveren los te kloppen hou ik ze fris en luchtig. Bovendien combineer ik het dessert met veel friszure smaken, zoals een granité van kriekbier en de laatste herfstframbozen. Soms moet je klassiekers een tweede leven geven.’

INGREDIËNTEN (4 personen)

Voor de panna cotta

250 gr. room

150 gr. zure room

100 gr. suiker

2 gelatineblaadjes

1 stokje vanille

Voor de crumble met honing

100 gr. boter

100 gr. suiker

100 gr. bloem

30 gr. honing

Voor de granité met kriekbier

100 gr. kriekbier

40 gr. suikerwater

20 gr. citroensap

50 gr. kersensap

Voor de afwerking

12 herfstframbozen en als optie: meringue, een koekje met witte chocolade, bloemen.

BEREIDING

Maak eerst de panna cotta

Week de gelatineblaadjes in koud water.

Snijd de vanillestok in de lengte doormidden en schraap de zaadjes eruit.Voeg de zaadjes toe aan een kookpot met de room en suiker. Breng dit aan de kook en laat zachtjes sudderen tot de suiker is opgelost.

Knijp de gelatineblaadjes met de hand uit en voeg ze toe aan de kookpot. Roer tot de gelatine is opgelost en voeg vervolgens de zure room toe. Roer alles nog eens door en laat afkoelen. Dek af met plastic folie (om te voorkomen dat er een vel ontstaat) en laat rusten in de koelkast.

TEKST: JAN SCHEIDTWEILER

RECEPT: TOM LOOCKX

FOTOGRAFIE EN STYLING: EVA BEEUSAERT

Bereid de crumble

Verwarm de oven voor op 165 °C.

‘Soms

moet je klassiekers een tweede leven geven.’

Meng de suiker, bloem en honing en kneed de boter erdoor. Het beslag moet niet glad zijn, het moet juist brokkelig zijn. Bak het mengsel 20 minuten in de oven, tot het goudbruin is, en roer elke 5 minuten om met een lepel. Aan het einde van de baktijd hou je gebakken kruimels over. Creëer de basis voor de granité

Meng alle ingrediënten in een ondiepe schaal die in de vriezer kan. Laat het mengsel bevriezen tot een stevig blok.

AFWERKING

Klop de panna cotta los en verdeel ze over diepe borden. Dresseer met de crumble en granité: schraap met een vork over de bevroren basis om jne ijskristallen te verkrijgen. Werk af met 3 doormidden gesneden frambozen per persoon.

In het restaurant werken we het gerecht af met bloemen uit onze tuin, een koekje van witte chocolade en gepofte rijst, en meringue van rode thee en verveine.

HIER FRISSE PANNA COTTA MET FRAMBOZEN EN EEN

GRANITÉ VAN KRIEKBIER: EEN

SUBTIELE MIX VAN ZOET EN ZUUR.

Koekje van witte chocolade met gepofte rijst

Kook de rijst iets langer dan de gaartijd en laat die drogen (het best op een bakplaat in de oven). Pof de gedroogde rijst in een hete pan met neutrale olie en laat uitlekken op keukenpapier om de overtollige olie te absorberen.

Laat 160 gr. witte chocolade smelten met 20 gr. cacaoboter en meng er de gepofte rijst door. Giet het mengsel uit op een dunne bakplaat, bekleed met bakpapier. Dek af met een tweede vel bakpapier en rol het uit. Zet de plaat in de diepvries en haal deze een kwartier voor het serveren eruit. Breek in stukjes.

Meringue van rode thee en verveine

Maak 60 ml rodevruchtenthee, geïnfuseerd met een paar verveineblaadjes. Kook de thee met 200 gr. suiker. Klop 3 eiwitten stijf in een keukenrobot en voeg geleidelijk 30 gr. suiker toe.Verwarm de suikerstroop tot een temperatuur tussen 118 °C en 121 °C (gebruik hiervoor een suikerthermometer of een digitale keukenthermometer).

Giet de hete thee langzaam bij de eiwitten en blijf kloppen tot de meringue lauw is. Spuit de meringue in dotjes en brand ze af met een bunsenbrander.

WIJNTIP

Red Roses Beerenauslese, Kracher, Burgenland, Oostenrijk, 2020

Je zou hier een fris kriekbier bij kunnen serveren, maar ook deze Oostenrijkse dessertwijn op basis van de rosenmuskateller-druif heeft de kleur en smaak van jn rood fruit, al doet ze ook aan rozen denken. Het domein Kracher heeft terecht een sterke reputatie: ook hier weten ze goed het evenwicht te bewaren tussen zoet en friszuur. De wijn is ook relatief laag in alcohol (11 procent), nóg een pluspunt. 30,5 euro voor 37,5 cl.Te koop bij bottleneck.be

STIJLVOL WONEN

KOM ONZE NIEUWE COLLECTIES ONTDEKKEN

STATIONSSTRAAT 233 - 8540 DEERLIJK

GEALLIEERDENLAAN 270 - 7700 MOESKROEN

T 32 56 78 32 00 I info@gaverzicht.be I gaverzicht.be

MEUBELEN I KEUKENS I INTERIEURINRICHTING I MAATKASTEN I OUTDOOR

TAFELMANIEREN

Wie niet kan koken, moet ten minste kunnen decoreren.

SELECTIE: AN BOGAERTS

VANAF

Munthofstraat 66, 1060

dinsdag tot zaterdag van 11u tot 19u

brussels@galerielaforestdivonne.com

+32 2 544 16 73

www.galerielaforestdivonne.com

Proefwerk

JACOBIN

TEKST: JAN SCHEIDTWEILER

De chef achter Jacobin in Brugge heeft er zijn tijd voor genomen, maar hij mag trots zijn op het resultaat. Recensent Jan Scheidtweiler komt terug.

De keuken kent soms late roepingen. Eigenlijk is Carl Van Oyen (41) slager. Hij rolde pas op zijn 29ste de horeca in, eerst via een opleiding, daarna als kok in De Karmeliet en Pure C.Toch duurde het nog tot dit voorjaar voor hij zijn eigen restaurant opende. De chef had Jacobin al gepland in 2018, maar corona, vergunningen en verbouwingen deden de jaren voorbijglijden.

Wie binnenstapt in dit kleine pand met zijn trapgevel uit de 16de en 17de eeuw – de naam is een Franse verwijzing naar de predikheren die in deze buurt een klooster hadden – snapt waarom het allemaal wat langer duurde. De houten balken in het plafond getuigen nog van een ver verleden, voor de rest lijkt het hier allemaal grondig hertimmerd. De open deur laat een glimp van de keuken zien, aan de bar wacht een uitnodigende toog.

Zou het met zijn leeftijd te maken hebben, de maturiteit die met de jaren komt? Van Oyen verliest zich alleszins niet in ingewikkelde gerechten met ditjes en

datjes. De chef houdt het bij 15 simpele borden om te delen, van gegratineerde oesters (12,9 euro voor twee) tot een dame blanche (12 euro).Wie het wat uitgebreider wil – een aardappelbereiding, een slaatje – moet bijbetalen; zelfs voor brood rekent Jacobin 3 euro extra. Sommige borden zijn eigenlijk amper een gerecht te noemen – bij een royale portie succulente wilde-eendenborst (42 euro) liggen gewoon wat blokjes rode biet en een blaadje eikensla. Toch is dat gerecht door de mooie gaartijd en de kwaliteit van het vlees een van de hoogtepunten van de avond. Een meer bewerkte bereiding van gravlax van zalm, komkommer, karnemelk en braambes (16 euro) valt dan weer tegen: je verwacht een bord met friszure accenten en vis die hoog op smaak is, maar in realiteit is het allemaal wat vlak en braaf. Flinke stukken geroosterde spitskool met een citrusdressing en zonnebloempitten (14 euro) zijn dan weer helemaal prima. De kool lijkt lang in een oven op lage temperatuur gezeten

te hebben, zo boterzacht is ze. Ook grof gemalen rundstartaar (22 euro) met een ansjovismayonaise biedt veel eetplezier.

Zelfs de nagerechten houden het basic: een stuk gebrande cheesecake (12 euro) of kersenijs met chocolade-

crème en karamel (12 euro). Het zijn desserts die een dubbel bewijs vormen dat simpel lekker kan zijn.

DEZE ZAAK WERD DOOR DE SABATORECENSENT ANONIEM EN BETALEND BEZOCHT.

WAAR

JACOBIN

PREDIKHERENSTRAAT 13

8000 BRUGGE

ZONDAG EN MAANDAG GESLOTEN.

TEL. 050/73.99.03

JACOBIN - BRUGGE.BE

DECIBEL

DE TAFELS STAAN DICHT BIJ ELKAAR, MAAR GELUKKIG WAS HET EEN RUSTIGE AVOND: GEMIDDELD 61 DB MET PIEKEN TOT 81,4 DB.

REKENING

71,75 EURO PER PERSOON ( 59 EURO ETEN, 12,75 EURO DRINKEN )

WIJN

KORTE, MAAR HEEL GEVARIEERDE WIJNKAART

MET AMPER 16 NAMEN – DIT ZOU WAT UITGEBREIDER MOGEN. ZES WIJNEN PER GLAS, MET REDELIJKE PRIJZEN ( REKEN 7 EURO PER GLAS ) KOM IK TERUG

GRAAG. SIMPEL EN LEKKER TEGEN AL BIJ AL CORRECTE PRIJZEN, HET IS ZELDZAMER DAN JE DENKT.

CHEF CARL VAN OYEN VERLIEST ZICH NIET IN INGEWIKKELDE GERECHTEN MET DITJES EN DATJES: HIJ HOUDT HET BIJ 15 SIMPELE BORDEN OM TE DELEN.

Lancering: WONINGEN

RUIME 3-SLPK WONINGEN MET EIGEN TUIN

IN HARTJE ANTWERPEN

Inkom via gemeenschappelijke binnentuin vooraan

Woonkamer met zicht op private achtertuin

Op 500m van het Centraal Station en Zurenborg

Top Mobiscore van 9,9 op 10

Parkeer vlot je wagen in de ondergrondse parking

(mogelijkheid elektrische laadpaal)

*Cfr. de contractuele bepalingen en de huidige fiscale wetgeving.

Bespaar op energie dankzij duurzaam vastgoed

Zonnepanelen

Warmtepompen

Regenwaterinfiltratie

Bijna Energie-Neutraal (BEN)

Aankoop constructie mogelijk onder 6% BTW* (zie voorwaarden)

Te koop vanaf € 549.500 (excl. kosten)

ONTDEK ALLE VOORDELEN OP WWW.RESIDENTIE-LUMEO.BE/WONINGEN

Altijd warm thuiskomen

Te koop te Deurle

EXCLUSIEVE VILLA OP TOPLOCATIE

GENT

09 278 10 10

gent@huysewinkel.be Sint-Pietersnieuwstraat 158

WAASMUNSTER

03 777 77 11

waasmunster@huysewinkel.be Patotterijstraat 29

SINT - MARTENS - LATEM

09 219 90 90

latem@huysewinkel.be Maenhoutstraat 49

KORTRIJK

Coming Soon Koning Leopold-I straat 5

EPC: 176

Wg-Vg-Gvkr-Gdv-Gvv

Appartement op de zeedijk in het Zoute met een gevelbreedte van 8 meter genietend van een panoramisch zeezicht.

EPC: 538

2501071

Wg-Vg-Gvkr-Gdv-Gvv

Uitzonderlijke eigendom gelegen langs een paadje in het Zoute, vlakbij de Royal Zoute Golf Club.

Magnifek appartement op de wandeldijk in het Zoute, met adembenemend frontaal zeezicht.

Opendeurdag 28/09 + 29/09 tussen 14-17 u

EPB: bij oplevering Wg-Vg-Gvkr-Gdv-Gvv EPC: 276

Volledig afgewerkte nieuwbouwvilla, aan het rand van het Zoute, op slechts enkele minuten van de zee en het strand.

TOPVASTGOED TE KOOP IN BRUSSEL, VERHUURSERVICE MET 98% BEZETTINGSGRAAD

INVESTEER NU IN HET HART VAN DE EUROPESE HOOFDSTAD

RUIME NIEUWBOUWAPPARTEMENTEN MET

1 TOT 3 SLAAPKAMERS VANAF € 275.000*

* excl. btw en kosten

VRAAG MEER INFO AAN

Bel ons op 02 342 09 09 of surf naar www.thebanks-brussels.be

Uniek project op een toplocatie in Brussel

All-in verhuurservice met 98% bezettingsgraad

Veilige investering op alle vlakken:

+ Strategische verhuurlocatie voor expats

+ Betrouwbare projectontwikkelaars met jarenlange ervaring

+ Uw geld brengt op korte én lange termijn op

Ideale ligging vlak bij Tour & Taxis op wandelafstand van Brussel-Centrum

Keuze uit zeer kwalitatieve en goed doordachte woonunits

Luxueus wonen in het hart van ‘s-Gravenwezel

Weldra verrijzen er 34 exclusieve villa-appartementen, verdeeld over 3 gebouwen, op een van de mooiste plekjes van ’s-Gravenwezel.

Nabij het centrum van dit pittoreske dorp zal Park d’Audaen - de naam zegt het zelf - omgeven worden door een prachtige parktuin.

In deze rustgevende groene omgeving zal u volop kunnen genieten op de ruime zuidgerichte terrassen.

Wenst u meer informatie over dit project? Surf naar www.parkdaudaen.be en laat uw gegevens achter.

Wij nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.

Go Go Gadget

TEKST: FREEK EVERS

ILLUSTRATIE: STUDIO PONG

Een gadget verlicht de zwaarte van het bestaan. Deze week: de Starlink Kit. Of waarom je (g)een internet uit de ruimte nodig hebt.

INNOVATIE

Belgische telecomproviders vallen over elkaar heen terwijl ze onze voetpaden openbreken om supersnel internet via glasvezel tot in elke uithoek van het land te brengen. Ondertussen speelt SpaceX op een ander niveau. Het ruimtevaartbedrijf van de omstreden Amerikaanse ondernemer Elon Musk biedt een kit met satellietschotel — ook wel Dishy McFlatface genoemd — en modem aan om internettoegang te bieden tot in elke uithoek van de wereld. SpaceX heeft een vergunning voor een ruimtenetwerk van 12.000 satellieten. Op dit moment cirkelen er iets meer dan 4000 rond de aarde.

SNELHEID

Wie het woord internet hoort, denkt aan snelheden. Op het eerste gezicht schiet het internet van Musk te kort. Terwijl een glasvezelaansluiting vandaag snelheden van 8,5 gigabit per seconde (Gbps) aankan, schommelt een Starlink-verbinding wereldwijd tussen 25 en 225 megabit per seconde (Mbps). Om dat in perspectief te plaatsen: een gemiddeld gezin dat streamt, mailt en videochat, heeft doorgaans voldoende aan 100 Mbps.

NUT

Wie is nu echt gebaat met internet vanuit de ruimte? Voor eigenaars van een buitenverblijf waar nauwelijks verbinding is, biedt Starlink een stabiele optie. Fervente reizigers verliezen nauwelijks plaats in hun camper of mobilhome met de compacte versie van de satellietschotel en bijbehorende modem. Ook voor booteigenaars is het Starlink-netwerk een uitstekende optie. Zelfs luddieten slagen er in enkele minuten in om via de satelliet een wi netwerk op te zetten. De modem heeft alleen een stroombron nodig om Dishy McFlatface van energie te voorzien. De schotel lijnt zichzelf automatisch uit naar de best geplaatste satellieten in de ruimte om verbinding te maken met het netwerk. De Starlink-app biedt bovendien tips om de verbinding te optimaliseren.

PRIJS

Wie internet uit de ruimte wil voor een woning in België, betaalt 349 euro voor Dishy McFlatface en de modem. Maandelijks kost Starlink 50 euro. Voor een Starlink Mini, waarmee je bij wijze van spreken zelfs vanuit de woestijn kunt telewerken, betaal je 399 euro. Het bijbehorende abonnement kost 59 euro per maand. De versie voor boten, die bestand is tegen extreme weersomstandigheden op zee, kost 2890,69 euro, met een maandelijkse abonnementsprijs van 289 euro.

COLOFON

De paradox van het alledaagse leven volgens Anton Gudim.

MEDEWERKERS:

IRIS DE FEIJTER

ELS DE PAUW

THIJS DEMEULEMEESTER

FREEK EVERS

NATALIE HELSEN

VEERLE HELSEN

TOM LOOCKX

JAN SCHEIDTWEILER

BERT VOET

FOTOGRAFEN:

EVA BEEUSAERT

ALEXANDER D’HIET

EEFJE DE CONINCK

JAN LIÉGEOIS

WOUTER MAECKELBERGHE

JOHNNY UMANS

SENNE VAN DER VEN

JAN VERLINDE

TIJS VERVECKEN

COVERFOTOGRAAF:

RICCARDO GASPERONI

ILLUSTRATIES:

ANTON GUDIM

STUDIO PONG

DIGITAAL REDACTEUR:

ELINE BROECKX

CHEF DIGITAAL: DRIES CEUPPENS

EINDREDACTEURS:

JAN LODEWYCKX

REIN VERHOEVEN

FOTOREDACTEUR & COÖRDINATOR:

NATHALIE WARNY

VORMGEVING:

CHRISTINE DUBOIS

DAVID STEENHUYSE

ARTDIRECTOR:

PHILIP VAN BASTELAERE

ADJUNCT - HOOFDREDACTEUR: ELS MAES

HOOFDREDACTEUR: AN BOGAERTS

CREATIVE DIRECTOR: GERDA ACKAERT

ABONNEMENTEN: TEL. 0800/55.150

ABO@TIJD.BE

ADVERTENTIES: TRUSTMEDIA

HAVENLAAN 86C, BUS 309 1000 BRUSSEL

TEL. 02/422.05.11

SABATO@TRUST MEDIA.BE

VERANTWOORDELIJKE

UITGEVER: PETER QUAGHEBEUR

SABATO WORDT GEDRUKT BIJ ROULARTA PRINTING.

THE ART OF INNOVATION