De Polderkrant Wijkkrant voor Stadspolders en De Hoven
jaargang 25 - nummer 1 - februari 2022
In deze editie: Pagina 2 Contoura thuiskapper
Pagina 3 Snoei zuileik
Pagina 4 25 jaar peuterleidsters Foto: Gerrit Schorel
Het winkelcentrum aan het Pearl Buck-erf
Handhaving: prioriteit bij parkeren en jeugd We kennen het allemaal wel: de wijkagent, het vaste aanspreekpunt van de politie voor de bewoners van een wijk. Maar wist u dat ook Handhaving wijk-Boa’s heeft? De Polderkrant sprak exclusief met Elena van Strien, wijkhandhaver in Stadspolders. Wat zijn de speerpunten van Handhaving in de wijk Stadspolders? “Ik doe dit werk samen met mijn collega Elroy Treling, we hebben de wijk opgesplitst. Ik hou me meer bezig met Oudelandshoek, mijn collega heeft de focus op de erven. In Oudelandshoek ligt het speerpunt op het parkeren. Veel bewoners parkeren buiten de parkeervakken, maar het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990, zegt dat dit beslist niet mag. Er wordt ook veel geklaagd over het parkeergedrag, zoals auto’s die op de stoep staan enz. We delen echt niet meteen boetes uit, we gaan eerst in gesprek of geven waarschuwingen. Mocht het uiteindelijk niks helpen en een bepaalde meneer of mevrouw blijft een notoire foutparkeerder, ja dan komt die bon een keer. In de erven ligt de focus vooral op de jeugd. Er zijn best veel overlastmeldingen van jeugd in dat gedeelte van de wijk. Sinds de herindeling van winkelcen-
trum de Bieshof is het blijkbaar een favoriete plek voor jongeren. De gemeente heeft er nu een mobiele camera geplaatst en er is een bankje weggehaald. We zien dat het helpt, de jeugd is er in de avonduren minder aanwezig. Ook achter restaurant Boekmans was een favoriete plek voor de jeugd om elkaar te ontmoeten. Daar letten we ook extra op.” Waar kan de jeugd van Stadspolders elkaar dan wel ongehinderd ontmoeten en chillen? “Bij het Cruyff Court naast basisschool De Griffioen is een speciale plek om te chillen voor de jeugd. Het is er vaak druk en gezellig. We spreken ook geregeld met de jongeren en proberen afspraken te maken. Zolang ze het netjes houden en de troep opruimen, is er niet zoveel aan de hand.”
“Zwerfafval en op de stoep rijdende scooters zijn een extra punt van aandacht.” Wat heeft Handhaving gemerkt van de coronapandemie? “Wij zagen vooral dat de middenstand het zwaar had. Op de Bieshof hadden we een situatie
waarbij een rek van een winkel buiten stond. Met de winkellockdown mocht dat niet. We snappen echter ook wel dat het een hele moeilijke situatie was voor de middenstand. We hebben geprobeerd actief mee te denken met de middenstand hoe dit op te lossen; toch afhalen en niet teveel buiten stallen.” We kijken met elkaar veel naar de Bieshof, omdat dit het grootste winkelcentrum van Stadspolders is. Kun je ook iets zeggen over het andere winkelcentrum aan het Pearl Buck-erf, hoe liggen de prioriteiten voor Handhaving daar? “Ook daar is de jeugd een aandachtspunt. Tevens zijn zwerfafval en op de stoep rijdende scooters een extra punt van aandacht. We zagen dat de bezorgdiensten van de daar gevestigde horeca geregeld met de scooters over het trottoir reden. Dat is gewoonweg gevaarlijk en dus onwenselijk. Er zijn verbeterpunten opgesteld en die zijn besproken met de ondernemers. Eerlijk is eerlijk, dat gaat nu best goed. Ook werd daar via
afvalcontainers op daken geklommen, ook daar hebben we goede afspraken over kunnen maken door de containers anders te plaatsen. Een zorgpunt is het gebruik van de gehandicaptenparkeerplaats door niet bevoegden. We begrijpen dat de verleiding groot is om daar even te parkeren en snel iets in de winkel op te halen, maar het kan echt niet. Je zult maar slecht ter been zijn en zo toch gedwongen worden een heel eind te lopen. Als je onbevoegd op de gehandicaptenparkeerplaats staat en we komen langs, dan krijg je een boete, daar zijn we heel strikt in.” Je hoort in de media veel over hulpverleners en handhavers die met agressie worden bejegend. Hoe is dat in Stadspolders? “Dat valt dus heel erg mee. Natuurlijk is er wel eens iemand die het niet met ons eens is, maar zelden komen we echte agressie tegen. De gemiddelde Stadspolderbewoner is best vriendelijk.” Reinier Merison
Pagina 6 Flamingopad
Pagina 7 Kunstenares Emmy Robbemont-Mol
Pagina 8 Reizigersoverleg
Volg ons op sociale media @depolderkrant www.facebook.com/ depolderkrant
Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • Buurtwerk Dordrecht
Het Polderhuis verhuist uit Stadspolders Het Polderhuis is een locatie van verpleeghuis het Parkhuis. Het zijn drie eengezinswoningen aan de Merbau in de wijk Stadspolders waar per huis zes mensen met dementie wonen. Eind april verhuizen zij naar de nieuwe vleugel die momenteel aan het Parkhuis gebouwd wordt. De verhuizing vanuit Stadspolders is dus net over de grens van onze wijk. Voor ons aanleiding om naar de redenen van deze verhuizing te vragen. We spraken met Yone van Beek, communicatieadviseur bij het Parkhuis. De locatie aan de Merbau is verouderd Het Polderhuis verhuist omdat de huizen niet meer voldoen aan de eisen van deze tijd. Er zijn kleine kamers, smalle gangen, weinig tuin en de huizen zijn niet geschikt voor moderne zorgtechnologie. Oorspronkelijk waren deze huizen bedoeld voor mensen met beginnende dementie, die gestimuleerd werden om nog zoveel mogelijk zelf te doen. De plek midden in een woonwijk en dichtbij winkelcentrum De Bieshof paste hier goed bij. Er is door het team ook altijd met veel plezier gewerkt. Veel vernieuwing en verandering bij het Parkhuis Als u weleens over de Haaswijkweg Oost langs het Parkhuis rijdt, dan ziet u veel bouwactiviteiten. Het voormalige zusterhuis is ge-
sloopt en er is een hele nieuwe vleugel gebouwd. Deze wordt in februari 2022 opgeleverd. Het Parkhuis maakt het door deze nieuwbouw mogelijk om over te schakelen naar kleinschalig wonen. De nieuwbouw is opgedeeld in woongroepen met elk ongeveer negen bewoners. Elke bewoner krijgt zijn eigen kamer (studio) en er zijn ook een aantal twee-kamerappartementen, bijvoorbeeld voor echtparen. Elke kamer heeft zijn eigen sanitair en (klein) keukentje en de bewoner kan zijn eigen spullen meenemen om de studio in te richten. Er wordt gebruik gemaakt van de nieuwste technologie. Zo is het met inzet van leefcirkeltechnologie mogelijk om een deur voor de ene bewoner wel open te laten gaan en voor de andere bewoner niet. Dit bevordert het gevoel van vrijheid en eigen regie, vooral voor bewoners die minder ver in het dementieproces zijn. Ook de inrichting, van meubels, kleuren, looproutes, tot aan servies, worden helemaal afgestemd op de belevingswereld van mensen met dementie. De verzorging gaat nog meer afgestemd worden op wat de individuele bewoner nodig heeft. Geen vaste programma’s en tijden meer die voor iedereen gelden, maar op maat geleverde zorg. De medewerkers worden
hierop voorbereid met interne scholing. Hoe verhuis je een groep mensen met dementie? De achttien bewoners van het Polderhuis verhuizen naar twee woongroepen in de nieuwbouw bij het Parkhuis. De bewoners blijven bij elkaar en wat ook erg belangrijk is, is dat het team medewerkers hetzelfde blijft. Er moet zo weinig mogelijk onrust ontstaan en daarom blijft de inrichting van de huizen ook zo lang mogelijk intact. De bewoners worden vanaf een aantal weken voor de verhuizing geleidelijk voorbereid, bijvoorbeeld door gesprekjes over verhuizen. Spullen worden zoveel mogelijk pas op de dag van de verhuizing zelf ingepakt en overgebracht.
Column Wel covid, geen covid Wel testen, niet testen Wel vaccineren, niet vaccineren Wel een booster, geen booster Wel een mondkapje, geen mondkapje Wel een feestje, geen feestje Winkels open, winkels dicht Binnen sporten, buiten sporten Essentieel, niet-essentieel Culturele sector, geen culturele sector Kapsalon theater, geen kapsalon theater Horeca open, horeca dicht The Voice of Holland, geen The Voice of Holland Wel een oprit, geen oprit Lantaarnpaal verplaatsen, lantaarnpaal niet verplaatsen Groot landelijk leed, klein Stadspolders leed Komt wel goed, komt niet goed Uiteindelijk kwam het goed, zelfs na lange tijd en nooit gedacht. Het land is in de war, wees een beetje lief voor elkaar! Reinier Merison
De familie is wel al ruim van te voren betrokken bij de verhuizing. Zij staan er positief tegenover en zij worden ook betrokken op de dag van de verhuizing. De aanwezigheid van bekende medewerkers en familieleden moet zorgen voor herkenbaarheid om de bewoners in hun nieuwe omgeving op hun gemak te stellen en zo te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Zo wordt er zorgvuldig gewerkt om deze grote verandering goed te laten verlopen in april. Arie Kuperus
COLOFON Telefoon TIEN Plus: 078 750 8966 Journalisten: Esther van Bodegraven, Tanja Kooijman, Arie Kuperus, Marijke Meijer, Reinier Merison, Arij van der Stelt, Fran-Jeanne Polders Opmaak: Esther van Bodegraven, Marsha van Bodegraven
Het nieuwe Polderhuis in aanbouw in Dubbeldam
Contoura thuiskapper Bent u op zoek naar een goede thuiskapper, die goed luistert naar uw wensen en goed advies geeft? Half oktober opende Ai Berkhout haar nieuwe kapperszaak aan huis. De extra kamer werd ingericht met een nieuwe kappersstoel en meubilair. Ook de naam was gekozen: Contoura. Deze naam verwijst naar de contouren van het gezicht en de lijn van het haar én klonk ook nog best goed. De start was van korte duur, omdat de kapsalons
2
Polderkrant
vanwege de coronamaatregelen weer tijdelijk moesten sluiten. Nu de kapperszaken weer open mogen, is ze gemotiveerd om klanten bij haar thuis te ontvangen of op locatie. Een kapper dicht bij huis, of die bij u thuis langskomt is altijd fijn. Tien jaar geleden had ze op dit adres kapsalon Knip Knap. Berkhout vindt het fijn om met mensen te werken en heeft de laatste jaren in de zorg gewerkt. Toch bleef ze passie houden voor het kappersvak. In 1996 haalde
ze hiervoor haar diploma op de Nederlandse Kappersacademie in Rotterdam. Via cursussen heeft ze zich daarnaast gespecialiseerd in bruids- en gelegenheidskapsels. Ze heeft een voorbeeldboek in huis, zodat mensen met haar samen kunnen kiezen voor een feestelijk kapsel dat past bij het type haar. Waarom kiezen voor een thuiskapper? Berkhout werkt op haar huisadres, Frida Katz-erf 75, maar komt ook bij mensen thuis voor
februari 2022
De Polderkrant is een uitgave van TIEN Plus. De krant verschijnt vijf keer per jaar en wordt bezorgd in de wijken Stadspolders, Vissershoek, Oudelandshoek en De Hoven. Deze krant wordt door vrijwilligers gemaakt. De volgende editie verschijnt op 20 april 2022. Kopij insturen naar: depolderkrant@gmail.com. Deadline tekst: 25 maart 2022.
knip- en kleurbehandelingen of om het bruidskapsel te verzorgen. Als thuiskapper zijn haar tarieven lager dan bij de kapsalons. Ze werkt altijd één op één met een klant en bespreekt graag uw wensen. Ze neemt alle tijd voor u. Als u tevreden bent met het
resultaat, dan haalt ze daar haar energie uit. Door haar bijzondere aandacht voor u hoopt ze regelmatig dezelfde gezichten terug te zien. U kunt een afspraak maken voor een behandeling of vrijblijvend advies via: 06-30290543
Marijke Meijer
Puzzel mee en win! Horizontaal 3. In welk Europees land is de maximum celstraf 25 jaar? 6. Wie won in 1915 op 25-jarige leeftijd de Nobelprijs voor de natuurkunde? William …….. ….. 8. Wie bracht het album 25 uit, vernoemd naar haar leeftijd? 9. Op de 25ste van welke maand valt World Pasta Day? Verticaal 1. Wie was de 25ste premier van Nederland (gerekend vanaf 1848)? 2. Wat was de achternaam van de 25ste president van de USA? 4. 25 jaar getrouwd staat gelijk aan welk materiaal? 5. In welke maand van 1925 vond de stormramp van Borculo plaats? 7. Aan wie droeg Pierre de Coubertin het presidentschap van het Internationaal Olympisch Comité over in 1925? (voornaam) 9. In 1925 veranderde de naam van de hoofdstad Christiania/Kristiana naar? De winnaar van de puzzel uit de Polderkrant van december 2021 is Cobie van Strijen-Hofland. Wij nemen contact met u op om ervoor te zorgen dat de prijs bij u komt. Wilt u ook kans maken op een leuke prijs? Stuur dan de oplossing van deze puzzel voor 18 maart 2022 naar depolderkrant@gmail.com met als onderwerp “prijspuzzel”. Vergeet niet om uw naam en telefoonnummer te vermelden. De oplossing en de winnaar van deze puzzel vindt u in de volgende Polderkrant (april 2022).
Oplossing puzzel Polderkrant december 2021 Verticaal 1. Drierivierenpunt 3. Kerstmarkt 5. IJsselstein 6. Zuid-Afrika 7. Jong 9. Romeinen
Snoei zuileik Per brief is gevraagd om geparkeerde auto’s elders te parkeren om beschadigingen te voorkomen en de werkplekken vrij te maken. Het boomverzorgingsbedrijf meldt dat hieraan door de bewoners prima is meegewerkt door een à twee dagen elders te parkeren. Per boom duurt het snoeien gemiddeld zo’n anderhalf uur.
planten. De smalle boom ontneemt minder licht en zicht en past eerder in smallere straten. Volgens de snoeier kunnen ze zeker twintig meter hoog worden. In Oudelandshoek waren de zuileiken inmiddels al flink op weg, zo’n vijftien meter. De boom verdraagt de eventuele omringende bestrating goed. In
In de Polderkrant van september vorig jaar schreef ik over de halsbandparkiet, een opzichtige en nadrukkelijk aanwezige vogel. Deze keer gaat het over een rank en klein vogeltje dat zich ook veel bescheidener gedraagt: de roodborst. Veelal wordt hij vertederend ‘het roodborstje‘ genoemd. Het is een populaire en geliefde vogel. Hoewel hij vooral veel voorkomt in bosrijke gebieden, is hij ook zeker in onze tuinen in Stadspolders aanwezig. Wintergast Begin oktober verscheen er opeens weer een roodborstje in mijn tuin, nadat ik die de laatste keer in mei vorig jaar had gezien. Een deel van onze roodborsten zijn namelijk wintergasten uit Scandinavië. Ze komen in oktober en vertrekken weer in april/mei. Anderen zijn het hele jaar door in Nederland.
De zuileiken aan de Balsa voor (links) en na (rechts) de snoeibeurt Bewoners Voor bewoners wel even wennen. Het verschil voor en na de snoei is enorm. Het goede bericht is volgens de snoeiers, dat na zo’n twee jaar de boom weer een fatsoenlijk gedaante terug heeft. Volgens de boomverzorgers wordt wisselend door bewoners op de snoeioperatie gereageerd. Naast schrikreacties ook positieve opmerkingen. Door tekst en uitleg te geven wordt de grootste ongerustheid weggenomen.
“Het verschil voor en na de snoei is enorm.” Eigenschappen De zuileik (Quercus robur ‘Fastigiata Koster’) is bijzonder door zijn groeiwijze, de naam zegt het al. Deze groeiwijze maakt de boom geschikt om in woonwijken te
de herfst kleuren de bladeren van de zuileik geel en bruin en blijven in de winter voor een groot gedeelte hangen. Hij is zeer geschikt voor de winters in Nederland. Hergebruik De afgezaagde takken verdwijnen onmiddellijk in de luidruchtige vermaler, een eerste stap op weg richting bijvoorbeeld spaanplaat. Arij van der Stelt
februari 2022
Klein en toch opvallend De roodborst is iets kleiner dan een mus en oogt rank door zijn dunne pootjes. Zijn rug is onopvallend bruin en aan de onderzijde vuilwit. Maar hij valt natuurlijk op door zijn rode borst en keel, die feitelijk oranje is. Daarom zou hij eigenlijk oranjeborst moeten heten! Het mannetje en vrouwtje zien er hetzelfde uit, terwijl de jonge roodborsten eerst een bruin gevlekte borst hebben en pas na een jaar hun oranje borst krijgen.
De roodborst valt ook op doordat hij een groot deel van het jaar zingt. Alleen in de zomer is hij stil. Vooral in het najaar valt zijn zang op, omdat veel andere vogels dan stil zijn. Zijn zang kenmerkt zich door melodieuze tonen en trillers, maar het klinkt tegelijk een beetje aarzelend en ijl. Heel anders dan de volle zang van een vink. Zeker in oktober en november is het zingen van de roodborst vaak te horen, soms al als het nog heel vroeg en donker is. Behalve zijn zang laat de roodborst zich ook horen door een tikkend geluid, alsof een mechanisch apparaat wordt opgewonden. den Hoek
Na ruim twintig jaar groei zijn de zuileiken in Oudelandshoek toe aan een snoeibeurt. De gemeente heeft een gespecialiseerd bedrijf daar een opdracht voor verleend. In de eerste helft van januari zijn aan de Azobé en Balsa de zuileiken gekortwiekt.
Een (buiten)gewone vogel: de roodborst
Fo to: Ha ns v an
Horizontaal 2. Scandinavie 4. Vrijheidsbeeld 8. Eilandbewoners 10. Stier
Schuw maar wel assertief Het roodborstje zie je bijna altijd alleen, slechts in de broedtijd trekken man en vrouw samen op. De roodborst zit en hipt graag op de grond, vaak een beetje verscholen onder struiken. Hij eet zeker ook uit voersilo’s of van voedertafels, maar vliegt er snel heen en ook gelijk weer weg. Toch laat hij zich ook regelmatig zien, bijvoorbeeld terwijl hij in een boom zit. Het roodborstje heeft altijd een eigen territorium en geeft dat met zijn zang ook duidelijk aan. Hij kan dit ook agressief verdedigen tegen soortgenoten. Het roodborstje eet spinnen, insecten, wormen, bessen en zaden en is gewoon een leuke kleurige gast in je tuin. Arie Kuperus
Polderkrant
3
Al 25 jaar peuterleidster In het kader van 25 jaar Polderkrant besteden we dit hele jaar aandacht aan het getal 25; Stadspolderbewoners die 25 jaar getrouwd zijn, 25 jaar een eigen zaak hebben, 25 jaar in dienst zijn of op een andere manier een link hebben met het getal 25. Heeft u dit jaar iets met het getal 25? Dan komen wij graag met u in contact. Neem contact op met de redactie via: depolderkrant@gmail.com In deze krant een interview met Rian de Deugd en Trudy Kuperus. Zij zijn al 25 jaar werkzaam in de kinderopvang in de wijk Stadspolders. In de loop der jaren hebben zij veel veranderingen in het peuterwerk meegemaakt, maar het werken met kinderen blijft leuk en doen ze nog met evenveel passie als 25 jaar geleden. Van H.R. Holst-erf naar Selma Lagerlöf-erf Rian de Deugd en Trudy Kuperus zijn 25 jaar werkzaam bij peuterspeelzaal de Polderpeuters. Toen zij in 1996 begonnen met het peuterwerk stond er één leidster op de groep, dat was Rian, samen met een vrijwilliger, de hulpleidster, en dat was Trudy. Inmiddels werken er nu twee leidsters, genaamd pedagogisch medewerksters, op een groep. Voorheen heette de organisatie nog CSPD, later werd dat H3O en nu SDK. In 2010 verhuisde de
Polderpeuters van het pand aan het H.R. Holst-erf, waar nu onder andere de verloskundigepraktijk zit, naar het Selma Lagerlöf-erf en werd de speelzaal gekoppeld aan de Oranje Nassauschool. Niet alle peuters van de speelzaal gaan als ze vier jaar zijn naar de Oranje Nassauschool. “Maar het is natuurlijk wel leuk als je kinderen op het schoolplein ziet die je vroeger in je groep hebt gehad en ziet opgroeien.” Puk gaat logeren Al snel kreeg Trudy ook haar eigen groep. Met veel plezier organiseert zij samen met Rian nog steeds allerlei activiteiten voor de kinderen, zoals het zomerfeest en het kerstontbijt. Vanaf 2003 kwamen er twee pedagogisch medewerkers op de groep en werd het verplicht om een cursus te volgen, een lesprogramma voor peuters met Puk, de bijbehorende pop van de cursus. Puk beleeft allerlei avonturen waar
onderwerpen als tellen, de kleuren en de seizoenen mee worden behandeld. Puk gaat regelmatig logeren bij de peuters met zijn koffertje met kleren en zijn dagboekje. De beleefde avonturen kunnen door de ouders in het boekje worden opgeschreven wat de dag erna wordt voorgelezen in de klas. De laatste jaren is ouderparticipatie een belangrijk onderdeel geworden, maar Trudy en Rian hebben altijd de ouders overal bij betrokken. Zo worden er gezamenlijke activiteiten en koffie ochtenden georganiseerd. Rust en reinheid De speelzaal is in de loop der jaren een steeds belangrijkere rol gaan innemen als het om de ontwikkeling van de kinderen gaat. Kinderen die de taal nog niet zo goed machtig zijn mogen extra dagdelen komen spelen op kosten van de gemeente. Er wordt gewerkt met een verplicht observatiesysteem, zo kan een eventuele ontwikkelingsachterstand vroegtijdig worden gesignaleerd. “Rust en reinheid zeiden ze vroeger, structuur bieden is heel belangrijk zodat kinderen zich spelenderwijs kunnen ontwikkelen.”
Afscheid nemen bestaat niet Na zeven mooie jaren neemt de directeur van Kindercampus De Bever afscheid. Op 17 december 2021 was het de laatste dag voor juf Marlou van Lent. Het afscheid was moeilijk voor haar collega´s, maar als teken van dank voor alle goede daden die zij verricht heeft voor de school gaven ze haar een mooi afscheidsfeestje. Helaas liep het feest door corona anders dan verwacht en moesten de festiviteiten een week eerder plaatsvinden. Dit mocht echter de pret niet drukken. Juf Marlou is langs alle groepen gegaan om afscheid te nemen van de kinderen. Iedere groep had iets voor de vertrekkende juf georganiseerd en mooie afscheidscadeautjes gegeven als herinnering. Juf Marlou genoot hier duidelijk van. Op het schoolplein heeft zij afscheid kunnen nemen van de ouders. Ook hier werd ze overladen met hartverwarmende reacties. Juf Marlou heeft veel voor De Bever betekend, maar één van haar grootste projecten was het ‘Skillslab’. In de grote hal, boven in de school, zijn ruimtes ingericht voor het ontwikkelen van verschillende talenten. Zo is er een leeshoek, een binnentuin, een klushoek, een laboratorium en een spacestation. Allemaal ingericht met bijpassende materialen. Om hun eeuwige dank te tonen heeft de school als verrassing deze ruimte vernoemd naar juf Marlou en omgedoopt tot ‘TaLENTenplein’. In deze talentenhal bevindt zich ook een giraffe die zijn kop door
4
Polderkrant
het plafond steekt. Deze giraffe was al jaren een oor kwijt. Juf Marlou wilde hem een nieuw oor geven, maar helaas is dit het enige wat ze in haar tijd als directeur niet heeft kunnen re-
gekregen met daarop een ontroerend gedicht. Namens de school: “Dank je wel lieve juf Marlou! We gaan het insectenhotel een
Het blijft dankbaar werk. “Ik heb wel eens met een kind op schoot gezeten dat niets wilde en alleen maar huilde, als het dan toch lukt om het kind stapje voor stapje aan het spelen te krijgen, dan is dat toch heel mooi”, vertelt Rian.
Collega Els Bronder vertelt: “Juf Marlou heeft te veel gedaan om op te noemen, ze was echt een ‘bezig bijtje’.” Is het misschien daarom dat ze de kinderen van de school een prachtig groot insectenhotel heeft gegeven als afscheidscadeau? Alle kinderen hebben daarnaast een kaart
heel mooi plekje geven op het schoolplein en hopen dat er veel bezige bijtjes op af komen. We zijn dankbaar voor de tijd dat je onze directeur was. Leerkrachten en kinderen hebben veel van je geleerd en zullen met veel plezier aan je terugdenken. Wij wensen je veel plezier en succes met je nieuwe baan!” Tanja Kooijman
februari 2022
Fran-Jeanne Polders
Rian de Deugd en Trudy Kuperus samen met Puk
Even voorstellen... Ik stel mij graag even voor als de nieuwe buurtwerker in uw wijk. Mijn Naam is Nurdan Dincer, ik ben 36 jaar en moeder van vijf geweldige jongens. Inmiddels ben ik al zeven jaar werkzaam als buurtwerker.
“Op donderdagmiddag wandel ik door uw wijk en spreek ik mensen.”
gelen. Daarom heeft de school, naast de vernoeming, ook de giraffe een nieuw oor gegeven, zodat de juf met een gerust hart kon vertrekken.
“De verhalen van peuters blijven mooi en ook hoe kinderen zich soms uit kunnen drukken”, vult Trudy aan.
In juli 2021 ben ik van het werkgebied Dordrecht West naar Dordrecht Oost veranderd waar ik inmiddels al veel leuke mensen heb ontmoet en gesproken over veiligheid, overlast, eenzaamheid, verstrengde maatregelen en nog veel meer. Op donderdagmiddag wandel ik door uw wijk en spreek ik mensen over alles wat betrekking heeft op de wijk en/of welzijn. U kunt mij bereiken op telefoonnummer 0646257601 of mailen naar: nurdandincer@ buurtwerkdordrecht.nl Buurtwerk is er voor u!
Tanja Kooijman
Dit ben ik...
De 25ste Koeienspelen Het is een koude, stille ochtend op het Koeienveld. De zon komt langzaam op. Er is nog niemand wakker in Stadspolders, maar Molly is al druk in de weer. Heel stilletjes versiert ze het Koeienveld met ballonnen en slingers. Vandaag vieren de koeien een bijzondere dag. De rode stier is ook wakker geworden en komt slaperig Molly’s kant op. “Heb je ook zo veel zin in vandaag stier?”, vraagt Molly. “Eerst een kop koffie Molly, het is nog te vroeg”, antwoordt de rode stier. Molly dartelt zachtjes en vrolijk rond terwijl de rest van de koeien langzaam wakker wordt. “Wow wat is het mooi versierd!”, zegt Angus. “Molly wat ben jij al goed bezig geweest!”, voegt Anna hier aan toe. Vandaag is het alweer de 25ste editie van de Koeienspelen. Tijdens het ontbijt begint de rode stier de koeien toe te spreken: “25 jaar geleden was het voor het eerst dat de koeien van het Koeienveld het tegen elkaar opnamen in een ultieme strijd. Vandaag maken wij er een extra speciale editie van! Moge de beste koe winnen.” De koeien gaan op weg naar de startlijn voor het eerste spel van vandaag: zaklopen. Het fluitje klinkt en de koeien huppen weg. Zo snel als ze kan hupt Molly vooruit. Ze ziet Anna omvallen en die in haar val Angus meeneemt naar de grond. Molly wint hierdoor het eerste spel. Bij het tweede spel heeft Molly minder geluk, want tijdens het ei-lopen valt het ei van haar lepel. Anna komt met een enorme voorsprong als eerste over de finish. Na een aantal rondes is het tijd voor de lunch. De koeien hebben een picknick georganiseerd en er is heerlijke zelfgebakken taart. De koeien zitten er van te smullen. Tegen de kou hebben ze lekkere warme chocomel met slagroom. Na de lunch barsten de spelen weer los. Het is spannend, want Anna en Angus lopen nek aan nek. Het laatste spel zal moeten bepalen wie de winnaar wordt van de Koeienspelen. Ze moeten spijkerpoepen. Iedereen doet het touwtje met de spijker om zijn of haar middel en gaat boven de glazen fles staan. Vol spanning wachten ze op het startsignaal. De rode stier blaast op het fluitje en het spel kan beginnen. Anna krijgt als eerst haar spijker in de fles. Zij wint de 25ste editie van de Koeienspelen! Anna krijgt een prachtige glimmende beker uitgereikt door de rode stier. Na de prijsuitreiking staat er nog een feestje op de planning. En zo dansen de koeien de avond door. Molly is blij dat de spelen ook dit jaar weer zijn geslaagd en valt na het feest met een glimlach op haar gezicht in een diepe slaap.
Kleur en win!
Juf Cristy
We hebben voor deze krant Juf Cristy van COKD het hemd van het lijf gevraagd. Lezen jullie mee om deze juf beter te leren kennen? Is dit niet jouw (BSO) juf? Wie weet vind je jouw juf of meester terug in de volgende Polderkrant! Op welke kinderopvang werkt u? Ik werk bij het COKD locatie Kinderlandshoek en de Bever Op welke groep staat u? De BSO Hoelang bent u al pedagogisch medewerker? Sinds 1998 Op welke basisschool ging u zelf naar school? De Burcht in Sterrenburg Ging u zelf ook naar de opvang? Zo ja, welke? Nee, mijn moeder was thuis Wat is uw favoriete spel om te spelen met de kinderen? Momenteel is dat Skip-bo Wat vindt u het leukste aan werken op de BSO?
Ik vind het heerlijk om met de kinderen bezig te zijn. Of het Kleur deze kleurplaat in en maak een foto van de door jou ingekleurde kleurplaat. Stuur deze foto vóór 18 maart 2022 onder vermelding van jouw naam en leeftijd naar nu spelen, knutselen of gewoon een gezellig praatje is. depolderkrant@gmail.com en maak kans op en leuke prijs! Wat is minder leuk of het moeilijkste aan werken op de BSO? Ik kan zo snel niks verzinnen Heeft u altijd pedagogisch medewerker willen worden? Nee, vroeger wilde ik kraamverzorgster worden In welk vak was u vroeger het beste? Geschiedenis En in welk vak het slechtste? Rekenen Wat zijn uw hobby’s? Series kijken, lezen, naar de bioscoop gaan en afspreken met vriendinnen Waar mogen we u ‘s nachts voor wakker maken? Eigenlijk voor niks Wat was vroeger uw favoriete tv-programma? As the world turns Welke boodschap heeft u voor de kinderen? Luister naar elkaar en wees lief voor elkaar!
Heb jij Anna, Molly en Angus fan art? Andere mooie tekeningen? Een bijzonder verhaal dat je wilt delen? Of zou je gewoon mee willen helpen aan de Kinderpret-pagina? Stuur het op naar depolderkrant@gmail.com of stuur een berichtje op onze Instagram.
februari 2022
Polderkrant
5
Het Flamingopad, geknipt voor fietsers en wandelaars Gasleiding Het oostelijk wijkdeel van Stadspolders, Oudelandshoek, kent een lange doorsnijding met een brede groenstrook met daarin het Flamingopad. De ligging van dit wijkgroen is niet toevallig. Er is daar namelijk logisch gebruikgemaakt van de ligging van een al bestaande ondergrondse hoge druk gasleiding, die in de directe nabijheid geen bebouwing toestaat. Deze gasleiding vervolgt zijn weg onder de Wantijdijk en het Wantij verder naar het noorden. Een lichte bult in de Wantijdijk verraadt deze passage. Recreatie Deze centrale groene as heeft
vooral een recreatieve functie en biedt plaats aan een belangrijke fietsroute, het Flamingopad. Een fietspad niet alleen van belang voor de wijk. Door de aansluiting aan de Wantijdijk in het noorden en de Hastingsweg in het zuiden worden andere stadsdelen aangesloten. De aantrekkingskracht van het Flamingopad voor honden uitlaten heeft de stoutste verwachtingen overtroffen. Verknipte kilometer De gasleiding bepaalde ook de lange rechte lijn van zo’n kilometer vanaf de rotonde Groene Zoom tot aan de Wantijdijk. Voor fietsers en wandelaars mogelijk eentonig als dit door voortdurend
De vijf knippen aan het Flamingopad
dezelfde omgeving loopt. Qua beleving saai en er komt geen eind aan. Reden om de schaar in het ontwerp te zetten. Gevolg: vijf stukken van ongeveer 200 meter in plaats van één gestrekt stuk van één kilometer. Leesbaarheid Knippen alleen is niet voldoende. De volgende stap is om de vijf onderdelen ieder een eigen karakteristiek mee te geven en de overgangen ertussen te benadrukken. Deze ontwerpersstrategie lijkt vergelijkbaar met het verdelen van een tekst in alinea’s of een boek in hoofdstukken om de leesbaarheid te vergroten. Om de hoofdstukken bij hetzelfde boek te laten horen is wel een rode draad nodig. Het rood geasfalteerde fietspad draagt daar natuurlijk aan bij. Maar de doorgaande rij bomen, de sequoia’s, is vooral de samenbindende groene lijn. Op de foto zijn de vijf knippen met hun eigen karakteristiek aangeduid. Daarin is een belangrijke rol voor de wisselende bebouwing en waterpartijen weggelegd.
Een van de follies aan het Flamingopad kruisingen met andere fietspaden tot veilige mini rotondes. En in de praktijk lijken het ook vaak afspraakplekken voor fietsende scholieren. Heggen Ongeveer twee meter hoge heggen zorgen voor een samenhangende afscherming van deze strook. Ze gaan een eventuele te gevarieerde uitstraling tegen vanuit de tuinen en hun afscher-
ming. En borgen privacy en individuele vrijheid binnen de achtergelegen tuinen. De gemeente draagt zorg voor het onderhoud aan de buitenkant en bovenzijde, de bewoners zorgen voor de tuinzijde.
Arij van der Stelt
Follies Om het moment van de knip manifester te maken is door de groenafdeling de zogenoemde follie ingebracht. Dit is een naam die gegeven wordt aan ‘zinloze’ objecten, die niet echt een uitgesproken bedoeling of functie hebben. Uiteindelijk blijken de stalen draadconstructies hier echter helemaal niet zo zinloos. Naast het vergroten van de leesbaarheid van de vijf knippen, maken ze de
Een wijkbewoner aan het woord Ik ben Justin van Vugt, ik ben net 14 jaar en ik woon met mijn ouders en zusje in Stadspolders. Ik zit in de 2e klas van het Stedelijk Dalton Lyceum op de Overkampweg en ik heb dit jaar de keuze voor Gymnasium gemaakt, omdat ik graag wilde proberen of Latijn en Grieks wat voor mij zouden zijn. Tevens volg ik hier de tweetalige richting, wat betekent dat ik minstens de helft van alle vakken in het Engels doe. Toen ik 13 jaar oud werd, ben ik samen met mijn moeder gaan zoeken of ik al een bijbaantje zou kunnen gaan doen. Ik wil namelijk
“Ik vind het leuk om mijn klanten soms te verrassen met iets ‘eggstra’s’.”
heel graag een eigen computer op mijn kamer hebben en daar wilde ik dus voor gaan sparen. Via mijn nicht Romee, die bij Eggsellent werkte, heb ik mij ook bij Egg-sellent aangemeld. Sinds half juni 2021 ben ik bij dit bedrijf gestart. Ik verkoop op het Bakema-erf verse eieren aan de deur, die rechtstreeks van de boer komen. Mijn eitjes zijn dus echt kakelvers! Ik krijg ze thuis op trays geleverd en mijn zusje Rosalynn zorgt er dan voor dat ze in doosjes van zes of tien
“In december had ik mijn bolderwagen gezellig versierd.”
stuks worden gestopt. Ze vindt Ik vind het ook leuk om mijn het leuk om mij daarmee te helklanten soms te verrassen met pen. iets ‘eggstra’s. Zo had ik met Sinterklaas voor mijn klanten Ik heb inmideen zakje pepernoten, met mijn dels al zo’n verjaardag in december had 80 klanten ik mijn bolderwagen gezellig op het Baversierd en met Kerstmis had ik kema-erf voor alle klanten een klein kersten dat bedankje gemaakt. Maar mijn vind ik klanten hebben mij met mijn erg leuk! verjaardag en met kerst ook Ik doe enorm verwend met kaartjes, chodit een colade, koekjes, chips en heel veel keer in fooi! Dat vond ik echt geweldig de week leuk. op een vast moment, zoVanaf half januari heb ik van mijn dat de klanten nicht Romee haar eierklanten op ook weten, dat het Van Ravesteyn-erf overgenomen en dat vind ik heel leuk, omdat ik daar al een hoop mensen kende.
In deze rubriek laten wij steeds een wijkbewoner aan het woord. Wilt u iets vertellen over uzelf of over uw hobby? Stuur dan uw verhaal van maximaal 300 woorden naar depolderkrant@gmail.com.
6
Polderkrant
ik trouw elke week langskom. Iedereen is altijd heel aardig en met de meeste mensen maak ik meteen ook een gezellig praatje. Bij één klant klets ik zelfs ook altijd in het Engels, meteen een goede oefening voor school, haha.
februari 2022
Mocht u op het Bakema-erf of op het Van Ravesteyn-erf wo-
nen en u zou het leuk en lekker vinden om verse eitjes te krijgen, dan kunt u mij altijd even een mailtje sturen via egg-spertjustin@outlook.com en dan kom ik graag bij u langs! Een doosje van tien eieren verkoop ik voor € 2,80 en een doosje van zes eieren voor € 1,68.
“Mijn klanten hebben mij met mijn verjaardag en met kerst ook enorm verwend met kaartjes, chocolade, koekjes, chips en heel veel fooi.“
“Van schilderen en beeldhouwen word ik blij” Emmy Robbemont-Mol reageerde snel op onze oproep aan kunstenaars in de vorige Polderkant om mee te werken aan een interview. Zij schildert en beeldhouwt en vindt het leuk om er iets over te vertellen, temeer omdat er door corona nauwelijks exposities en kunstmarkten zijn. Daardoor kan zij haar werk ook minder laten zien.
haar man plotseling overleed. Emmy stortte zich daarna sterk op het schilderen en kon haar grote verdriet daar goed in kwijt. Ze vertelt dat ze van schilderen en beeldhouwen energie krijgt en er vaak blij van wordt. Met enige aarzeling durft ze zich toch wel
Blauw is favoriet Haar schilderijen zijn kleurrijk, maar blauw overheerst. Emmy heeft een sterke voorkeur voor de kleur blauw en dit komt in al haar schilderijen terug. Zelfs zonnebloemen hebben nog blauwe accenten! Ze schildert figuratief,
heeft ze gaandeweg ontwikkeld en verbeterd. Ze is nog altijd bezig om haar stijl te verbeteren. “Klaar is een werk als ik het mooi vind.” Emmy schildert veel portretten, bloemen en ook dieren. Soms
Emmy is een enthousiaste prater die het leuk vindt om over haar kunstwerken te vertellen. Een vitale oudere waarvan je niet zou zeggen dat ze al bijna 80 jaar is. Zij is geboren in Dordrecht en woont al 35 jaar in Stadspolders in een huis dat echt haar thuis is. Overal in huis hangen haar schilderijen en in de tuin staan verschillende kleine beeldjes die ze zelf heeft gemaakt. Boven heeft ze een kamer ingericht als atelier. Hobby werd levensvulling Als kind tekende ze al veel en haar ouders stimuleerden dit door haar al jong op tekenles te doen. Maar het was destijds niet logisch om er ook haar werk van te maken. Zo werd het een hobby die Emmy tijdens haar huwelijk en met opgroeiende kinderen bleef uitoefenen. Voor haar is schilderen en beeldhouwen vooral het uiten van gevoel en emotie. Dat kreeg een dramatische wending toen eenentwintig jaar geleden
Emmy Robbemont-Mol aan het werk in haar atelier een beeldend kunstenaar te noemen. Ze heeft er zelfs een aantal opleidingen voor gevolgd.
dat is realistisch. De kijker kan zien wat het voorstelt. Maar Emmy schildert niet heel precies, ze doet het met grove en losse verfstreken. Deze technieken
gebeurt het dat mensen graag een schilderij willen van hun hond. Ze doet dat aan de hand van foto’s.
Beeldhouwen Tijdens een vakantie in Italië raakte ze onder de indruk van alle beelden die ze daar zag. Ze ging er daarna thuis ook mee aan de slag en maakte beeldjes van klei. Toen ze er vaardigheid in kreeg, liet ze de gemaakte beelden ook bakken. Haar beelden zijn niet groot, meestal niet groter dan 40 centimeter. Vaak zijn het kinderen in allerlei poses. De beelden staan goed op de salontafel, vensterbank of in de tuin. Om zich er goed in te bekwamen heeft Emmy een opleiding gevolgd bij Frank Stoopman, een bekende schilder en beeldhouwer in Rotterdam. Te zien Emmy vond het altijd leuk om met haar werken op kunstmarkten te staan of te exposeren, bijvoorbeeld in het Albert Schweitzer Ziekenhuis. Door corona is dat allemaal stil komen te liggen en dat vindt ze jammer. Haar werk kan wel digitaal worden bekeken op de website: www.emmyrobbemont.exto.nl. Kunstwerken kunnen op verzoek bij haar thuis worden bekeken. Ook kan Emmy in opdracht bijvoorbeeld een portret van een persoon of een schilderij van een huisdier maken. Via de website kan contact met haar worden gelegd: www.emmyrobbemont.nl Arie Kuperus
Mijn oma met dementie We zitten aan tafel klaar om een potje Rummikub te gaan spelen. Vroeger speelden we dit vaak als we bij oma en opa op bezoek gingen. Oma begint het spel. Vol overgave legt ze een zwarte 12 op tafel en kijkt ons trots aan. Het blijft stil aan onze kant, ze vraagt: “Ja, en nu?” Het is treurig dat ze door de dementie de spelregels is vergeten, maar we barsten in lachen uit. Gelukkig kan ze er zelf ook om lachen en gooit ze al lachend mijn bordje met stenen om. De eerste paar rondes help ik haar, ze zit vragend naar de stenen te staren en komt ongemakkelijk en verward over. Na een paar rondes hoef ik alleen nog maar te zeggen: “Je bent aan de beurt oma, eerst eentje pakken.” Zo gaat ze van pure verwarring naar helemaal in het spel, met nog goede moves ook. Ik verbaas mij iedere keer weer over de manier waarop de dementie zich uit. Mijn oma heeft al een aantal jaar last van dementie. Opa is helaas twee jaar geleden plotseling overleden. Toen zagen we pas hoe ver de dementie al was gevorderd. Ze hielden elkaar draaiende. Opa herinnerde oma aan alles en oma hielp opa met lichamelijke dingen, zoals wassen en aankleden. De klap van het gemis gaf ook een klap aan de dementie. Onze hulp was steeds meer nodig.
Tanja en haar oma
februari 2022
Gevolgd door thuiszorg en uiteindelijk halverwege 2021 de verhuizing naar het Polderhuis. Ze kan zich nu dus een inwoner van Stadspolders noemen, al is ze een Dubbeldammer in hart en nieren. Oma wilde nooit naar een tehuis en had hier dan ook een verklaring voor getekend. Alles voor euthanasie was geregeld en stond op papier. De dementie heeft hier alleen verandering in gebracht. In plaats van duidelijk en adequaat aangeven dat ze euthanasie wilde, stapte ze in de auto naar het Polderhuis. Het is verschrikkelijk moeilijk om iemand waarvan je houdt zo te zien strijden met haar hoofd. Ik kan me niet voorstellen hoe dit voor haar moet voelen, dus heb ik haar hiernaar gevraagd. De antwoorden op de vragen die ik haar stel kunnen van moment tot moment veranderen. De eerste keer dat ik haar vroeg hoe het was om dement te zijn schoot ze in de verdediging. “Dement!? Wie noem je hier dement?” Maar toen ik het op een helder moment nog eens vroeg, zag ik de emotie in haar ogen. “Mijn hoofd is in de war. Ik wil het daarbinnen wel vinden, maar het lukt me niet”, zegt ze terwijl ze met haar hand tegen de zijkant van haar hoofd bonkt. Dit breekt mijn hart en ik verander snel van onderwerp. Mijn oma is een helper en dat is in het Polderhuis niet veran
“Mijn oma heeft al een aantal jaar last van dementie. Opa is helaas twee jaar geleden plotseling overleden.” derd. Ze probeert de mensen in het Polderhuis met van alles te helpen. Dit mag niet van de verzorging, omdat dit gevaarlijk is. Helaas snapt oma dit niet en klaagt ze hier vaak over. “Ik mag hier ook helemaal niks.” Gelukkig biedt het Polderhuis ook veel activiteiten aan om de harde realiteit even te doen vergeten. Zo zie ik haar zingen, sjoelen en meegaan met uitjes met de bus. Of ze echt gelukkig is, durf ik niet te zeggen. Ik durf eigenlijk niet eens te zeggen of ze überhaupt door heeft wat er nog in haar leven gaande is. Mijn oma is mijn oma niet meer. Toch is ze de beste oma en zal ik zielsveel van haar houden, tot het eind. Tanja Kooijman
Polderkrant
7
Reizigersoverleg regio Dordrecht Op 1 december van het vorige jaar is het Reizigersoverleg regio Dordrecht opgericht. Directe aanleiding was het verdwijnen van een aantal bushaltes in de wijk Crabbehof, ondanks dat van de bushaltes goed gebruik werd gemaakt. Dat soort wijzigingen worden ergens achter een bureau bij het Provinciebestuur verzonnen en zonder enig overleg met de daadwerkelijke reizigers genomen. Het Reizigersoverleg regio Dordrecht is van mening dat het openbaar vervoer uit dient te gaan van de behoefte van reizigers. Niet wat een vervoerder of de provincie slechts wil leveren. Er wordt momenteel wel gesproken over reizigers,
maar eigenlijk niet met reizigers. Daar moet verandering in komen! Om een goed inzicht te krijgen van de wensen van reizigers in onze regio, willen we graag werkgroepen inrichten. We nodigen reizigers uit alle wijken dan ook uit om zich daarvoor aan te melden. De werkgroepen inventariseren en bundelen de informatie die door reizigers wordt aangegeven. Tevens zijn we op zoek naar reizigers die regelmatig een vragenlijst willen invullen. Ook kunnen reizigers bij ons terecht als ze tegen problemen aanlopen.
Zin in leuk vrijwilligerswerk?
Op onze website kan u zich aanmelden: www.reizigersoverleg-regio-dordrecht.nl
Doe de vrijwilligerscheck op www.inzet078.nl
Bij Thuiszorg Maasland kunt u terecht voor: Dagbesteding Individuele begeleiding Persoonlijke verzorging en/of Verpleging Huishoudelijke hulp
INZET078
Open spreekuur!
Thuiszorg Maasland
Elke dinsdag tussen 10:00 en 12:00 is er een vrije inloop bij ons op kantoor. U bent van harte welkom voor al uw vragen omtrent thuiszorg of andere zorgmogelijkheden! Onze professionals staan klaar om u van dienst te zijn en samen met u te kijken naar uw hulpvraag of benodigdheden.
Admiraalsplein 417 3317 BK Dordrecht
het centru ! voor vrijw m illige inzet.
Hoofdkantoor: Tel: 010-311 80 90 of 06-176 0 9210
Samen maken we Dordrecht mooier. Te koop
Nieuwe aardappelen: Ramos en Bildstar
Ook voor fruit en verse eieren
A.A. Groeneveld
Provincialeweg 12 (500 m voor veer Kop v.h. Land, links) tel. 078 - 616 55 90 Maandag t/m zaterdag, hele dag geopend
Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN leuk om te trakteren of cadeau te geven! Met het originele verhaal!*
Adverteren in de Polderkrant ‘n Heel jaar voor € 660,-
(* zie ook boek DORDT 800 jaar nr.10) BANKETBAKKERIJVANDERBREGGEN.NL
REEWEG OOST 31 • 078- 6134702
De Polderkrant wordt vijf keer per jaar huis aan huis bezorgd, met een oplage van 9000 stuks en openbare ophaalplekken verspreid door de wijk.
1
STEM 14-15 OF 16 MAART OP:
Uw advertentie verschijnt in een afgebakend -voor u relevantgebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat á 1/4e pagina kost bijvoorbeeld € 660,- per jaar. Beslist u om in drie of meer Dordtse wijkkranten te adverteren, dan krijgt u 10% korting. De opmaak is altijd gratis.
LIJST
We maken ons in ieder geval weer sterk voor: -
Meer weten? Kijk op www.tienplus.net tienplus@buurtwerkdordrecht.nl of mail naar tienplus@desocialebasis.nl
Voortzetten Gratis OV 65+ Niet bouwen in ons open polderlandschap Meer groen en meer woningbouw in ALLE prijsklassen Zo laag mogelijke lokale lasten Stevige aanpak zwerfafval Geen vervoer gevaarlijke/giftige stoffen door de stad Veilige wijken met de wijkagent/toezicht meer zichtbaar op straat STADSPOLDERS@BETERVOORDORDT.NL
06 1220 1572
VOORSTRAAT 367, 3311 CT DORDRECHT
Lees ons volledige programma op www.BETERVOORDORDT.nl februari 2022
Polderkrant
8
