ONS CAFÉ, ONS THUIS

Omdat ons pap en mam het nogal druk hadden met werken wisten ze ook niet altijd wat wij uitvogelden. Zo zaten wij graag laat in de avond, als wij eigenlijk op bed behoorden te liggen, bovenop de nok van het dak, de straat op te kijken. Dat hebben ze heel lang niet geweten. Ook waren er altijd heel veel koekjes in huis, van die koffiekoekjes, en als je dan een hele doos meenam naar je kamer, of een heel rijtje, dan viel dat minder op dan dat je een pakje open zou maken.

Toen ik wat groter was kroop ik ’s-nachts ook weleens uit huis en via de regenpijp omlaag. Dat was in de tijd dat we tussen ons huis en Jan van Hassel een stuk hadden aangebouwd wat ‘TomTom’ werd, de winkel waar je muziek kon kopen.

Op een dag (euhm nacht) belde Jan of Diny van Hassel naar ons om te vertellen dat er iemand op het platte dak zat ‘die bij jullie Anne de slaapkamer in probeert te kruipen’ ... maar dat was ik dus zelf die terug kwam van mijn nachtelijke avontuur. Dat vonden ze minder leuk. ‘Komde gè maar eens heel gauw naar binnen’, kreeg ik te horen.

Achter de kassa

Ondanks dat wij het café niet zo super lang hebben gehad en ik een jaar of 12 - 13 was toen ons pap en mam het gingen verhuren heb ik veel mooie herinneringen aan die tijd. Toen we het café nog hadden was er in de zomer een terras aan de voorkant, keigezellig was dat. In het café zelf heb ik eigenlijk niet geholpen. Wel stond ik als meisje van 10 of 11 jaar, in drukke tijden achter de kassa van de Slijterij. Met Kerst was het vooral altijd zo bizar druk, dan sloeg ik alles aan op de kassa, wat mama of papa opnoemde en ik rekende het statiegeld erbij en ik rekende af terwijl zij dan de spullen inpakten. Soms gingen mensen dan daarna uitgebreid de bon nalopen om te kijken of het wel klopte, maar dat ging nooit mis. Ik ging ook weleens op een ‘inpakcursus’ met mama, dat was volgens mij bij Kluytmans in Vught, en dan leerden we weer hoe we flessen nog mooier konden inpakken.

Geen deurbel

Ook niet onbelangrijk trouwens, wij hadden Heineken op de tap maar in de winkel hadden we ongeveer wel honderd biertjes dus er konden in het café ook andere biertjes gedronken worden.

En wat ik later pas besefte was dat het best bijzonder was dat wij geen deurbel hadden. Wij hadden gewoon twee ‘voor-om-s’ via de winkeldeur of de cafédeur. En we konden achterom ons huis binnen, maar dat was altijd op slot als het café open was, dus kwamen wij meestal achterom via de plaats het café binnen. Hier werden ook auto’s geparkeerd en de ‘paarden- wagen’ van een man die weleens even het café inkwam.

Schoolvakantie

Op die plek was het altijd dikke pret. Naast de speciekuip die er vaak te vinden was, mochten wij daar zo’n beetje alles maken en bouwen wat we maar bedachten. Op vakantie gingen we niet, want de zaak moest open blijven. Maar bij ons achter was het net een soort ‘kindervakantieweek’ gedurende de zesweekse zomervakantie. We bouwden van alles, van boomhutten in en aan de beukennootjesboom, tot allerlei andere hutten en een crossfietsbaantje. Van alles en nog wat werd naar ons toe gesleept en aan het einde van de zomer kwam er een containerwagen om alle zooi op te gooien en naar de stort te brengen. Of we reden met een hoop spullen op de aanhangwagen naar de stort en dan mochten wij achterop de lege aanhanger mee terug. Van eind 1978 tot en met 1987 hadden wij het café. Ons pap en mam waren niet van plan om te stoppen, maar op een dag kwamen Peter en Hans van Creij met de vraag of ze het café niet wilden verhuren aan Karin en Marina die graag een kledingwinkel wilden beginnen. En daar hadden ze eens even een nachtje over geslapen en ‘ja’ gezegd. Dat was schrikken voor de vele vaste gasten en verenigingen maar daar hebben we het een volgende keer over.

In tegenstelling tot alle verzekeringen die je in je leven afsluit, zal een overlijdens- of uitvaartverzekering op een gegeven moment moeten uitkeren. Als je bijvoorbeeld een brandverzekering hebt, keert deze uit als je daadwerkelijk brand hebt gehad. Maar het is niet zeker of je ooit brand krijgt. Overlijden doen we allemaal, vroeg of laat, de vraag is alleen… wanneer. Bij een overlijdenverzekering kan een verzekeringsmaatschappij een bedrag uitkeren. Dat bedrag is afhankelijk van de hoogte van de premie die altijd betaald is, maar kan ook afhankelijk zijn van de leeftijd waarop deze verzekering is afgesloten of de leeftijd waarop iemand komt te overlijden. Er zijn ook verzekeringsmaatschappijen die een Naturapolis hebben uitgegeven. Dit wil zeggen dat zij diensten en/of goederen vergoeden die te maken hebben met de uitvaart. Nabestaanden denken vaak in het geval van een Naturaverzekering dat ook de verzekeringsmaatschappij de uitvaart moet verzorgen. Ten alle tijden bent u vrij in het kiezen van een uitvaartverzorging. Ook bij uw keuze van een eigen uitvaartverzorging zal de (Natura)verzekeringsmaatschappij een bedrag moeten uitkeren. Mocht u informatie willen…

Klopper & Kramer uitvaartzorg

Salvador Allendelaan 5

5231 BZ ’s-Hertogenbosch

Telefoon: 073 6420281 www.klopperenkramer.nl