Εορταστικό έντυπο Thestival.gr Δεκέμβριος 2023

ΕΙΔΙΚΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Λωξάνδρα Λούκας Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ 2023

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΟΚΤΣΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΨΥΧΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ”

2

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Αντί EDITORIAL Γίνε αυτό που αντέχεις Κανείς δεν ξέρει τις δυνάμεις και τις αντοχές του εάν δεν αναμετρηθεί μαζί τους. Πόσες φορές είπαμε «εάν μου τύχει εμένα αυτή η δοκιμασία που πέρασε η φίλη μου, πάει θα τρελαθώ…» Αλήθεια είναι αυτό. Με τον νου και τις σκέψεις όλα φαντάζουν αδύνατα κι ακατόρθωτα, με την καρδιά όμως και την πίστη όλα γίνονται αλλιώς. Τίποτα δεν υπάρχει που ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει και να μεταμορφώσει. Γι’ αυτό πολλές φορές στο διάβα της ζωής μας συναντήσαμε αυτό που φοβόμασταν κι όμως δεν ήταν όπως το φανταζόμασταν. Όταν τολμήσαμε να το κοιτάξουμε κατάματα και αναμετρηθήκαμε μαζί του, διαπιστώσαμε ότι, τελικά, και μπορούσαμε και αντέχαμε να το νικήσουμε. Έχουμε πει κι άλλες φορές ότι είμαστε απόγονοι εκείνων που τα κατάφεραν, εκείνων που επέζησαν. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Θεός δε μας δημιούργησε κι έπειτα μας εγκατέλειψε μέσα σε ένα εχθρικό σύμπαν. Αντίθετα, μας έδωσε όλες αυτές τις δυνάμεις, δυνατότητες και ικανότητες όχι απλώς να επιβιώσουμε αλλά να σταθούμε πιο ψηλά από τις πληγές και τα τραύματά μας, δημιουργοί και εκφραστές ενός μεγάλου ονείρου. Του ονείρου για ομορφιά, χαρά κι αγάπη στη ζωή μας. Ο πλούτος της Χάριτος του Θεού είναι εδώ κι απλώς μας περιμένει να γευτούμε την τράπεζα της αφθονίας Του. Τι μένει σε εμάς; Τι πρέπει να κάνουμε; Απλώς να συντονιστούμε σωστά στη συχνότητα της αέναης πηγής των θαυμάτων. Κάποτε με ρώτησαν: «Γίνονται θαύματα;» Η απάντηση που έδωσα ήταν «όχι». Δε γίνονται θαύματα, είμαστε ήδη μέσα στο θαύμα. Είμαστε θαύματα. Ζούμε μέσα στην παρουσία του Θεού, μέσα σε έναν κόσμο αφθονίας, πλούτου και θαυμάτων.

Πρέπει όμως να το καταλάβουμε, να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να το νιώσει, να πιστέψουμε ότι αξίζουμε τη Χάρη του Θεού, τα δώρα και την ευλογία Του, γιατί είμαστε παιδιά Του, είμαστε δημιουργήματά Του. Να πάψουμε να είμαστε ένοχοι κι αυτοκαταστροφικοί απέναντι στα δώρα Του. Οπότε, κανείς μας δεν ξέρει τι μπορεί και τι αντέχει παρά μονάχα όταν έρθει αντιμέτωπος με την αλήθεια του εαυτού και της ζωής του. Συνήθως αυτό συμβαίνει μέσα από πειρασμούς και δοκιμασίες. Μαθήματα δηλαδή για την εξέλιξη και τη φανέρωση του πλούτου και των δυνατοτήτων μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το να προσπαθούμε να αποφύγουμε τους πειρασμούς. Πρώτον, διότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα, και, δεύτερον, διότι δεν μπορεί κανείς, όπως λέει το Γεροντικό, να σωθεί χωρίς πειρασμούς. Όχι γιατί πρέπει να τιμωρηθεί αλλά γιατί πρέπει να εξελιχθεί. Όχι γιατί κάποιος τον δικάζει αλλά γιατί κάποιος τον ωριμάζει, ψηλώνει και μεγαλώνει πνευματικά.

ΕΚΔΟΤΗΣ: ΤΑΣΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΒΑΣΩ ΛΥΚΟΥΡΙΝΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΤΑΚΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΕΛΗΣ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ THESTIVAL.GR ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: INTIME Photo Agency Το παρόν έντυπο εκδόθηκε σε 20.000 αντίτυπα ενόψει της εορτής των Χριστουγέννων. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: thestivalmedia@gmail.com ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ / ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Χρήστος Ρέτσης (www.retsis.gr)

Δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα. Ας σταματήσουμε επιτέλους να φαντασιωνόμαστε ότι υπάρχει κάπου, κάποιος δίχως προβλήματα, ή ότι, εάν έχει, τα έχει όλα λύσει. Όχι, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει μέχρι να τελειώσει αυτή η μορφή του κόσμου που βλέπουμε και ζούμε. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που τόλμησαν και μπήκαν στη θάλασσα, όχι μόνο όταν είχε μπουνάτσα αλλά κι όταν είχε τρικυμία, κι εκεί έμαθαν ότι τον καιρό δεν μπορείς να τον ελέγξεις, αλλά το πώς θα τον αντιμετωπίσεις είναι δική σου απόφαση. Από το βιβλίο «Γίνε… αυτό που είσαι, μπορείς και αντέχεις» του π. Λίβυου

ΜΕ ΤΟN ΦΑΚΟ ΤΟΥ THESTIVAL.GR Η παγκοσμίου φήμης Ιταλίδα ηθοποιός Μόνικα Μπελούτσι επισκέφθηκε στις αρχές Νοεμβρίου τη Θεσσαλονίκη για το 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Παρέλαβε συγκινημένη τον «Χρυσό Αλέξανδρο» ευχαριστώντας στα ελληνικά για την τιμητική διάκριση. Αρκετοί ήταν αυτοί που είχαν την ευκαιρία να την δουν από κοντά και να θαυμάσουν την απλότητά της αλλά και τη λάμψη της. Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε είπε μεταξύ άλλων: «Δεν θέλω να παλέψω με τον χρόνο, γιατί αν πρόκειται να παλέψω με τον χρόνο θα χάσω, αφού δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις». Τη φωτογραφία στο κόκκινο χαλί του Ολύμπιον τράβηξε ο δημοσιογράφος του Thestival, Γαβριήλ Χατζηνόπουλος.

Ρεπορτάζ: Αφροδίτη Τζόλα 4

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Η ΝΕΑΡΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ

Η Λωξάνδρα Λούκας γράφει ιστορία ως η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down που έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο Η νεαρή ηθοποιός Λωξάνδρα Λούκας (Lloxy) γράφει ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα με σύνδρομο Down που έπαιξε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Σ Υ Ν Ε Ν Τ Ε Υ Ξ Η

Η ταλαντούχα ηθοποιός συμμετείχε τον Αύγουστο του 2023 στην παράσταση «Τρωάδες» του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη. «Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης ως αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου θέλησε να συμπεριλάβει στο θίασο της παράστασής του και την Λωξάνδρα που την είχε δει να παίζει στα “Ερωτευμένα Άλογα”. Μία παράσταση της ομάδας “Εν δυνάμει” σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου που φιλοξενήθηκαν στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών από το Κρατικό Θέατρο. Αυτό της έδωσε την ευκαιρία να παίξει ανάμεσα σε άλλους προορισμούς και στην Επίδαυρο στο πλαίσιο της καλοκαιρινής περιοδείας του Κρατικού θεάτρου. Μια μοναδική εμπειρία και για την ίδια και για όλους τους θεατές που παρακολούθησαν την παράσταση», αναφέρει στο Thestival η μητέρα της, Ελένη Δημοπούλου. Η συμμετοχή της Λωξανδρας στην σειρά ο «Γιατρός» Η Λωξάνδρα συγκίνησε τους τηλεθεατές με την εμφάνισή της και την ξεχωριστή της ερμηνεία, στην σειρά του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA, «Ο Γιατρός», μέσα από την οποία έστειλε ένα δυνατό μήνυμα ενθάρρυνσης και συμπερίληψης. Πως όμως έγινε η συνεργασία με τη σειρά; Η υπεύθυνη διανομής ρόλων της σειράς αναζητούσε ηθοποιούς με σύνδρομο Down και πρότεινε τη Λωξάνδρα, όπως αναφέρει στο Thestival η κα Δημοπούλου. «Την είχε δει να παίζει στο θίασο του Εθνικού στην παράσταση στο Fuente Ve Huna σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου το 2021», προσθέτει. Όπως λέει, «η συμμετοχή της στη σειρά ήταν μια πολύ μεγάλη πρόκληση και μια νέα σημαντική εμπειρία. Ξεκινώντας από τον σκηνοθέτη Γιώργο Παπαβασιλείου, τον κο Μαρκουλάκη καθώς και όλους τους συναδέλφους της στη σειρά και τους ανθρώπους σε όλα τα τμήματα της παραγωγής η Λωξάνδρα συνεργάστηκε σε ένα περιβάλλον γεμάτο φροντίδα, τρυφερότητα υπομονή και πλήρη αποδοχή», προσθέτει. Η Λωξάνδρα, όπως τονίζει η μητέρα της, αντιμετωπίστηκε από τον κο Μαρκουλά-

κη ως συνάδελφος ηθοποιός και έδειξε υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού απέναντί της. «Στάθηκε απέναντί της με πλήρη αποδοχή των δυσκολιών της», αναφέρει. «Ο τρόπος με τον οποίο μοιράστηκε την εμπειρία του αργότερα σε συνεντεύξεις ήταν πολύ συγκινητικός και είναι πολύ σημαντικό να ακούς έναν καταξιωμένο ηθοποιό να μιλά για τη Λωξάνδρα ως ηθοποιό και όχι απλώς ως άτομο με αναπηρία που παίζει», επισημαίνει. Η Λωξάνδρα έλαβε, μάλιστα, εκατοντάδες μηνύματα υποστήριξης στα social media για αυτό το επεισόδιο. Οι δύσκολες στιγμές στη ζωή της και η αγάπη της για τη ζωγραφική «Η Λωξάνδρα ξεκίνησε τη ζωή με μία επισφαλή υγεία και με μια μεγάλη αγωνία από μας τους γονείς της που αφορούσε την αποκλειστικά την υγεία της. Από εγχειρήσεις καρδιάς, αναπνευστικές δυσκολίες, ατυχήματα και πολλά άλλα. Τα πρώτα της χρόνια σε αυτόν τον κόσμο ήταν γεμάτα με εξαιρετικά σκληρή δουλειά προκειμένου να επιβιώσει και να μπορέσει να αναπτύξει βασικές δεξιότητες», αναφέρει

στο Thestival η μητέρα της. Και συνεχίζει λέγοντας πως «δεν δόθηκε μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη των καλλιτεχνικών της ταλέντων. Ζώντας όμως σε ένα σπίτι γεμάτο χρώματα, κοστούμια και μουσική τα ανέπτυξε μόνη της. Οι γονείς και το φιλικό περιβάλλον εργάζονταν στο θέατρο και ως εκ τούτου υπήρχαν πολλά καλλιτεχνικά ερεθίσματα». Όπως τονίζει η κα Δημοπούλου, «από πολύ νεαρή ηλικία η Λωξάνδρα, λόγω των λεκτικών δυσκολιών της, χρησιμοποιούσε το σώμα της για να επικοινωνεί. Έτσι ο χορός και η ζωγραφική μπήκαν στη ζωή της αρκετά νωρίς ως ένας τρόπος έκφρασης». Ακόμα και στα λιγότερο δημιουργικά της χρόνια η Λωξάνδρα παρακολουθούσε τις αγαπημένες της σειρές και ταινίες αντιγράφοντας τις κινήσεις, τους χορούς και τους διαλόγους. «Συμμετείχε σε πολλά ερασιτεχνικά θεατρικά έργα κατά τη διάρκεια της ζωής της, αλλά μόλις δημιουργήθηκε η ομάδα “Εν δυνάμει”, άρχισε να εκπαιδεύεται με σημαντικούς καλλιτέχνες του θεάτρου και του χορού» περιγράφει η μητέρα της και συμπληρώνει πως «τότε ήταν που η τέχνη άρχισε να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής της δίνοντάς της

5

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

έναν ανώτερο σκοπό στη ζωή. Πολλές ώρες εξάσκησης στο χορό, πρόβες, σεμινάρια και συνεχής προσπάθεια να γίνεται καλύτερη». Η LLoxy ζωγράφιζε από πολύ μικρή και η ζωγραφική ήταν η πρώτη τέχνη που ανάπτυξε. Ωστόσο, όπως τονίζει η κα Δημοπούλου, η ζωγραφική της έγινε γνωστή κατά τη διάρκεια της πανδημίας με το project των 1000 faces. Το project “1000 FACES - 1000 ΠΡΟΣΩΠΑ” προέκυψε από την Λωξάνδρα Λούκας, και την μέθοδο που δημιούργησε και προσάρμοσε στις δυνατότητες της η μητέρα της Ελένη Δημοπούλου. Ένα δημόσιο project με σκοπό τη δημιουργία πορτραίτων, ώστε να φτιαχτεί μία τεράστια κοινωνία με ανθρώπους διαφορετικούς. «Το project πήρε μεγάλη διάσταση και έγιναν πολλά διαδικτυακά εργαστήρια εκμάθησης της μεθόδου σε μέλη και φίλους της ομάδας Εν Δυνάμει, αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν «νέα» πρόσωπα και να τους δώσουν ζωή, με τα βιογραφικά των φανταστικών προσώπων που απεικονίζονται στα πορτρέτα», συμπληρώνει. Αυτό αναζωπύρωσε το πάθος της για τη ζωγραφική και την ώθησε να χρησιμοποιήσει τον καμβά της ως τρόπο έκφρασης του εσωτερικού της εαυτού και των συναισθημάτων της. Από τότε η LLoxy έχει αφιερώσει εκατοντάδες ώρες στην ανάπτυξη των έργων τέχνης της και δημιουργήθηκε μια μικρή ομάδα φίλων και συγγενών που τη βοηθούν να τα μοιραστεί με τον κόσμο. Ποια είναι η καθημερινότητα της Λωξάνδρας «Η Λωξάνδρα έχει ένα πολύ ενεργό πρόγραμμα που την κρατά απασχολημένη, με κίνητρο και συγκέντρωση», αναφέρει η Ελένη Δημοπούλου. Και συνεχίζει λέγοντας πως «Καθώς τίποτα δεν της έρχεται φυσικά εύκολα, χρειάζεται να αφιερώνει επιπλέον χρόνο και προσπάθεια για να πετύχει τους στόχους της. Αυτό σημαίνει επιπλέον πρόβες, σημαίνει περισσότερη προπόνηση του σώματός της, των λεκτικών της δεξιοτήτων και ό,τι άλλο χρειάζεται για να μπορέσει να αποδώσει στο επίπεδο που απαιτείται». Όσο για τη ζωγραφική της, όπως λέει, συνήθως τη συνδυάζει με μια από τις αγαπημένες της ασχολίες παρακολουθώντας τις αγαπημένες της σειρές και ταινίες. «Μπορεί να περάσει ώρες καθισμένη στο στούντιό της ζωγραφίζοντας έναν πίνακα που είναι μεγαλύτερος από την ίδια, ενώ βλέπει το αγαπημένο της μιούζικαλ και τραγουδάει μαζί του». Όπως λέει η μητέρα της, ανάμεσα στις πρόβες, τις περιοδείες, τις παραστάσεις και τις άλλες δραστηριότητες πρέπει επίσης να βρίσκει χρόνο για να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να τακτοποιεί τα πράγματά της. Στον ελεύθερο χρόνο της συνήθως θα κάνει βιντεοκλήσεις με το σύντροφό της και τους φίλους της. Τα Σαββατοκύριακα συγκατοικεί με τους φίλους της από το Εν Δυνάμει στο σπίτι που έχει δημιουργήσει η ομάδα Εν δυνάμει στο Πανόραμα. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της Λωξάνδρας; Όπως λέει η Ελένη Δημοπούλου, «θεατρικά η Λωξάνδρα θα συνεργαστεί και φέτος με το

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Θα παίξει επίσης στο σχέδιο Αντιγόνη σε σκηνοθεσία Σοφία Αντωνίου με την ομάδα «Εν Δυνάμει» τον Δεκέμβριο. Θα εμφανιστεί επίσης σε μια νέα τηλεοπτική σειρά που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία Φόνισσα της Εύας Νάθενα όπου η Λωξάνδρα συμμετέχει». Όσον αφορά την εικαστική της δραστηριότητα, επισημαίνει πως, η Λωξάνδρα αυτή τη στιγμή δουλεύει στο στούντιο και δημιουργεί εντατικά έργα για την πρώτη της ατομική έκθεση στη Ro Gallery στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2024. Τον Δεκέμβριο η Λωξάνδρα θα εκθέσει τα έργα της στο Positive Works στο Όρεγκον της Αμερικής στη σιωπηλή δημοπρασία τους, στην Holy Art Gallery του Λονδίνου και στο Anemi στα Ζαγοροχώρια. Η μητέρα της, κλείνοντας αναφέρει πως το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλει να στείλει δεν είναι για τα άτομα με αναπηρία αλλά για όλους μας και πιο πολύ για τα νέα άτομα. «Η διαφορετικότητα εσωκλείει την αναπηρία και πρέπει να δημιουργήσουμε περιβάλλοντα που να αντανακλούν το εύρος και την ποικιλότητα της κοινωνικής μας ζωής. Και προσθέτει πως «η αποδοχή της διαφορετικότητας μας αφορά

όλους και όλες μας. Πρέπει να καλλιεργηθούν οι διαδικασίες εκείνες κατά τις οποίες το “διαφορετικό” να μεταμορφώνεται σε “οικείο”, που καλλιεργούν τις ανθρώπινες σχέσεις και να γίνεται προσπάθεια να επανανοηματοδοτήσουμε την έννοια της συνύπαρξης» καταλήγει.

Ρεπορτάζ: Γαβριήλ Χατζηνόπουλος 6

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

«ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΣΤΟ MONITOR ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ: ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ»

«Είναι ένα θαύμα»: Η συγκλονιστική εξομολόγηση της Εύης που έφερε στον κόσμο το παιδί της μέσω παρένθετης μητέρας Η Εύη είναι μητέρα ενός 5χρονου παιδιού που ζει με την οικογένειά της σε πόλη της Μακεδονίας. Πριν από περίπου πέντε χρόνια πήρε μαζί με τον σύζυγό της τη γενναία απόφαση να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους, μέσω παρένθετης μητέρας. Η 53χρονη μητέρα αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας εξαιτίας του οποίου αδυνατεί να κυοφορήσει. Στο άκουσμα αυτής της είδησης από τους θεράποντες ιατρούς της, η Εύη μαζί με τον σύζυγό της, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε υιοθεσία, καθώς ήταν έντονη η επιθυμία τους να αποκτήσουν ένα παιδί.

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

«Όταν έκανα μία εξέταση, μου βρέθηκε πρόβλημα. Έτσι αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Ήταν άσχημη εμπειρία, ήθελα να πάρω όλα τα παιδάκια. Όπου υπήρχε ίδρυμα έπαιρνα τηλέφωνο και πηγαίναμε. Θέλαμε να αποκτήσουμε νόμιμα το παιδί μας. Ήταν δύσκολη διαδικασία, μετά από πέντε χρόνια έπαιρνες παιδί. Μέσα σε έξι μήνες μπορούσες να υιοθετήσεις ένα παιδί που αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα αλλά λυπάμαι που το λέω, δεν είμαι τόσο ήρωας για να μεγαλώσω ένα τέτοιο παιδί. Δεν ήμουν σίγουρη ότι θα αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση», εξομολογείται με θάρρος στο Τhestival. Η γενναία απόφαση για την παρένθετη μητρότητα – «Δεν θα ήθελα να γίνει με χρήματα» Η υιοθεσία για το ζευγάρι φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας και έτσι προσπαθούσαν να βρουν μία άλλη λύση, ώστε να αποκτήσουν βιολογικά το δικό τους παιδί. Οικείο πρόσωπο, πρότεινε την παρένθετη μητρότητα, ωστόσο η Εύη ήταν αρνητική, καθώς θα έπρεπε να καταβάλει την προβλεπόμενη από τον νόμο αποζημίωση και κάτι τέτοιο δεν ήθελε να συμβεί. «Εγώ της είπα ότι δεν θα ήθελα να γίνει με χρήματα, δεν θέλω να αγοράσω το παιδί μου. Έτσι το ένιωσα». Τις επόμενες ημέρες, η Εύη αποφάσισε μοιραστεί τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της για την απόκτηση παιδιού, με έναν άνθρωπο που -όπως λέει η ίδια- είναι τα πάντα για εκείνη. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποια θα ήταν η εξέλιξη αυτής της κουβέντας. «Η συζήτηση μαζί της με αιφνιδίασε. “Είμαι εδώ για σένα” μου είπε και αρχίσαμε να κλαίμε και οι δύο. Αυτό που έκανε για μένα δεν το κάνει κανείς», περιέγραψε η Εύη. Η φίλη της πρότεινε στην Εύη να γίνει εκείνη η παρένθετη μητέρα για τον ερχομό του παιδιού της. «Της είχα μεγάλη εμπι-

7

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

στοσύνη, κινήσαμε όλες τις απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες. Εγώ φοβόμουν μην πάθει κάτι γιατί ήταν μία επώδυνη κατάσταση. Οι πρώτοι μήνες ήταν δύσκολοι αλλά όλα πήγαν καλά με την εγκυμοσύνη και γεννήθηκε η μικρή μου. Της τα παρείχα όλα, το περάσαμε όλοι μαζί. Είχα ψυχολογική υποστήριξη και εγώ και η παρένθετη μητέρα. Μερικά πρόσωπα του κοντινού μου περιβάλλοντος, μου έλεγαν ότι κάνω βλακεία, μας έλεγαν να πάμε για υιοθεσία», προσθέτει. «Την έβλεπα στο monitor και έλεγα: το παιδί μου» Με μεγάλη συγκίνηση, η 53χρονη μητέρα περιγράφει στο Thestival τα πρώτα συναισθήματα όταν πήγαιναν όλοι μαζί στον γιατρό προκειμένου να ενημερωθούν για την πρόοδο της εγκυμοσύνης, αλλά και τη λαχτάρα της να κρατήσει στην αγκαλιά της το παιδάκι της. «Έβλεπα το παιδί μου στο monitor και έλεγα: «Το παιδί μου». Κρατούσα το χέρι αυτής της γυναίκας και κλαίγαμε μαζί. Έλεγα πότε να γεννηθεί το παιδί μου να το πάρω στην αγκαλιά μου! Ήταν μεγάλη η συγκίνηση. Ένιωθα και μία πικρία συνάμα, που δεν μπόρεσα να το κυοφορήσω εγώ, αλλά μετά μου έφυγε. Ήθελα τόσο πολύ ένα παιδί». Το πρώτο βράδυ που το παιδί της ήρθε στο σπίτι, αμέσως μετά τη γέννησή του, η Εύη δεν μπορούσε να φύγει από δίπλα του. «Όταν την πήρα στην αγκαλιά μου έμεινα άφωνη, κόκκαλο. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Την έπαιρνα αγκαλιά και έκλαιγα. Δεν ήθελα να την αφήσω από τα χέρια μου. Όταν την άφησα στο κρεβάτι, κάθισα κάτω στο πλακάκι. Από τα ξύλα που είχε το κρεβατάκι της, έβαζα τη μύτη μου ανάμεσα για να μυρίσω τα χεράκια της. Τώρα, όταν κοιμάται, βάζω το στόμα μου στη μύτη της για να παίρνω ανάσα». «Υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορεί και να μην κρατήσει τον λόγο της» Ο φόβος για την Εύη, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι και τον ερχομό του παιδιού της μέσω παρένθετης μητέρας, ήταν παρών. Μπορεί η γυναίκα που κυοφορούσε το παιδί της και του συζύγου της να ήταν στο πολύ στενό περιβάλλον της και άξιο απόλυτης εμπιστοσύνης, ωστόσο υπήρχαν στιγμές που έκανε αρνητικές σκέψεις. «Την ξέρω πολλά χρόνια, αλλά ποτέ δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι για κανέναν. Είχα έναν ενδοιασμό αλλά με καταλάβαινε και μου έλεγε: Mη φοβάσαι. Υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ίσως να μην κρατήσει τον λόγο της, αλλά μου έφευγε μετά», αποκάλυψε. Για την παρένθετη μητέρα, η Εύη νιώθει μόνο ευγνωμοσύνη και δεν ξεχνά καθημερινά να την ευχαριστεί για αυτό το δώρο που της χάρισε. «Την έχω πάντα στην καρδιά μου. Θα την πάρω τηλέφωνο για καλημέρα και για καληνύχτα. Μου έδωσε το παιδί μου, το κομμάτι της υπόστασής μου, της δικής μου και του άντρα μου. Αν δεν είχα καλό αποτέλεσμα, θα έπεφτα κάτω, αλλά θα ξανασηκωνόμουν και θα προσπαθούσα να υιοθετήσω ένα παιδί», αναφέρει. «Το συζήτησα με τον πνευματικό μου» Η Εύη, από κοινού με τον σύζυγό της, αποφάσισαν να μιλήσουν ανοιχτά για τον ερχομό του

παιδιού τους μέσω παρένθετης μητέρας, τόσο στο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον, όσο και στο παιδάκι τους, έπειτα από οδηγίες ειδικών, καθώς επιθυμούν να γνωρίζει πώς γεννήθηκε. Η δύναμη ψυχής της Εύης αλλά και η έντονη επιθυμία της να αποκτήσει ένα παιδί, την οδήγησε να συζητήσει την απόφασή της για την παρένθετη μητρότητα, με τον πνευματικό της, ο οποίος την παρότρυνε να προχωρήσει τη διαδικασία. «Έβλεπε ότι ο χρόνος κυλάει και το κουβεντιάζαμε αρκετές φορές. “Κάνε αυτό που θα σε φωτίσει ο Θεός. Αν είναι σωστό, ο Θεός θα το επιστρέψει”, μου είπε. Πίστευα στον Θεό αλλά όχι τόσο πολύ. Αυτό που έχω στα χέρια μου είναι ένα θαύμα. Τι άλλο να μου δώσει. Μακάρι να με βοηθήσει ο Θεός να μην με πάρει κοντά του ακόμη, να με-

γαλώσει το παιδί μου. Δεν θέλω να μείνει μόνη της. Είναι πολλά τα σημάδια από τον Θεό», υποστηρίζει. Αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού, η παρένθετη μητέρα έφυγε στο εξωτερικό, εκεί όπου ζει και εργάζεται μόνιμα. Η οικογένεια της Εύης επικοινωνεί πολύ συχνά μαζί της, ενώ η ίδια στέλνει δωράκια, ειδικά τις εορταστικές περιόδους. Όσο για τους γονείς που θέλουν να αποκτήσουν ένα παιδάκι, η Εύη τους συμβουλεύει πως αν δεν μπορούν με βιολογικό τρόπο, να προχωρήσουν στην υιοθεσία. «Ας πάρουν όσα περισσότερα παιδάκια μπορούν. Σε κοιτούν στα μάτια και θέλουν αγκαλιά. Να μην το βάζει κάτω το ζευγάρι. Αν μου έφτανε ο χρόνος, θα υιοθετούσα και ένα παιδί».

Ρεπορτάζ: Μάγδα Πετροπούλου 8

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

«ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΝΑ ΓΥΡΝΟΥΣΑ, ΞΑΝΑ ΤΟ ΕΚΑΒ ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΑ»

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

Η γιατρός του ΕΚΑΒ που δίνει καθημερινά μάχη σε κινητή μονάδα για να σώσει ζωές

Η κλήση στο ΕΚΑΒ αναφέρει ότι το περιστατικό είναι σοβαρό. Η γιατρός του ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης, Στέλλα Χαριτίδου, επιβιβάζεται στην κινητή μονάδα του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας μαζί με τους δύο διασώστες και κατευθύνονται προς το σημείο του περιστατικού. Στις σκέψεις της κυριαρχεί το πλάνο για την όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση του συμβάντος και οι κινήσεις που θα ακολουθήσει κατά τη διάρκεια της περίθαλψης του ασθενή. «Στα πρώτα χρόνια στο ΕΚΑΒ με διακατείχε ένα δημιουργικό άγχος μέχρι να φτάσω στο σημείο. Δέκα χρόνια μετά, αυτό που έχω στο νου μου είναι το πλάνο διαχείρισης ανάλογα με το τι περιστατικό είναι, ποια είναι τα βήματα που ακολουθήσω στο σημείο και στον ασθενή», αναφέρει στο Thestival η αναισθησιολόγος – επειγοντολόγος. Σήμερα, έχοντας έχει συμπληρώσει δέκα χρόνια στο ΕΚΑΒ, δεν έχει μετανιώσει στιγμή για το επάγγελμα που επέλεξε να ακολουθήσει. «Και δέκα χρόνια πίσω να γυρνούσα, ξανά το ΕΚΑΒ θα διάλεγα», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Αυτό που με έχει σημαδέψει μέχρι σήμερα είναι ένα τροχαίο στα δυτικά της πόλης» Όλα αυτά τα χρόνια έχει κληθεί να διαχειριστεί δύσκολα περιστατικά.Πολλά από αυτά δεν θα τα ξεχάσει ποτέ. Όπως ένα τροχαίο στα δυτικά της πόλης, όπου

διασωληνώθηκαν τρία νέα παιδιά και μία τραυματίας δυστυχώς κατέληξε. «Αυτό που με έχει σημαδέψει μέχρι σήμερα είναι ένα σχετικά πρόσφατο τροχαίο σε προάστιο δυτικά της πόλης, όπου τέσσερα πολύ νέα παιδιά προσέκρουσαν με αυτοκίνητο σε κολώνα και υπήρξε κρανίου τόπος. Στο σημείο διασωληνώθηκαν τρία από τα τέσσερα παιδιά», σημειώνει. Αυτό που την συγκλόνισε είναι η οικογένεια της μίας τραυματία, η οποία υπέκυψε στα τραύματά της και κατέληξε. Το πιο συγκινητικό για την ίδια είναι ότι με την μητέρα της κοπέλας που κατέληξε έχει αναπτύξει μια πολύ στενή σχέση.«Αυτό είναι ένα άλλο δύσκολο κομμάτι που έχουμε να διαχειριστούμε. Το συγγενικό περιβάλλον, το οποίο συνήθως παρίσταται στο σημείο ή στο νοσοκομείο», προσθέτει. Ανάμεσα στα περιστατικά που έχουν χαραχθεί στη μνήμη της είναι επίσης η σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη με 57 νεκρούς και η εκκένωση του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς τον περασμένο Αύγουστο.

και αυτό κυρίως όταν αφορά πολύ μικρές ηλικίες ασθενών», επισημαίνει. Αντίβαρο στο απαιτητικό επάγγελμα που κάνει είναι η οικογένειά της, οι φίλοι της και πολλές φορές η συζήτηση των συμβάντων μεταξύ συναδέλφων. «Στο ΕΚΑΒ είμαστε δέκα γιατροί που κάνουμε την ίδια δουλειά. Μπορούμε να καταλάβουμε πολύ εύκολα ο ένας τον άλλο συζητώντας περιστατικά που μας έχουν προβληματίσει. Σε βοηθάει να ακούσεις από ένα συνάδελφο μια κουβέντα παρηγοριάς», τονίζει. «Μέρος της οικογένειάς μας οι ασθενείς που έχουμε σώσει»

«Αντίβαρο η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και συζητήσεις με συναδέλφους»

Όταν ξεκίνησε το επάγγελμά της, η Στέλλα Χαριτίδου επιδίωκε να μαθαίνει για την πορεία των ασθενών που περιέθαλπε. Το γεγονός όμως ότι τα ποσοστά επιβίωσης ήταν πολύ μικρά λειτουργούσε αρνητικά πάνω της. «Ένιωσα πως ό,τι και να έκανα είναι μάταιο οπότε σταμάτησα να ψάχνω την πορεία των ασθενών μου και πλέον πολύ λίγα περιστατικά είναι αυτά για τα οποία θα πάρω να ρωτήσω στην εντατική. Συνήθως αφορούν παιδάκια ή νεαρούς από τροχαία», σημειώνει η ίδια.

Η Στέλλα Χαριτίδου έχει μηχανισμούς άμυνας για να μπορεί να ξεφεύγει από την δύσκολη καθημερινότητα. «Κατά την εφημερία στα δύσκολα περιστατικά πείθω τον εαυτό μου ότι πρόκειται για προσομοίωση, ότι είναι μια άσκηση και δεν συμβαίνει πραγματικά. Σκέφτομαι ότι θα κάνω την δουλειά μου και θα τελειώσει

Αρκετές φορές την αναζητούν ασθενείς, τους οποίους έχει καταφέρει να κρατήσει στη ζωή. Όπως λέει «αυτοί οι ασθενείς είναι μέρος της οικογένειάς μας», ενώ σε αρκετές περιπτώσεις διατηρεί επαφές μαζί τους. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η συγκίνησή της όταν την αναζητούν συγγενείς ανθρώπων που έχουν πεθάνει.

Συνέντευξη στον Γαβριήλ Χατζηνόπουλο 10

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ «ΑΝΟΙΓΕΙ» ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ THESTIVAL

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος: Δεν μπορείς να απευθύνεσαι στους νέους και να τους λες ψέματα Η εκλογή του στον μητροπολιτικό θώκο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης έγινε με συντριπτική πλειοψηφία στις 9 Οκτωβρίου 2023 και ενάμιση μήνα μετά, στις 25 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η τελετή ενθρόνισής του, στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας, παρουσία πλήθους πιστών. Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος, «ανοίγει» τα χαρτιά του στο Thestival, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι νέοι και το πώς μπορεί η Εκκλησία να έρθει πιο κοντά τους, μέσω της ειλικρίνειας και της αλήθειας. Ο νέος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης γυρίζει τον χρόνο πίσω και μιλά για την απώλεια του πατέρα του καθώς και για όλους εκείνους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να αφιερωθεί στον Θεό. Παναγιώτατε, πώς αισθανθήκατε όταν είδατε πως η εκλογή σας στον μητροπολιτικό θώκο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης έγινε με συντριπτική πλειοψηφία από την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος; Αισθάνθηκα ιδιαίτερη την ευθύνη την οποία μου ανέθεσαν ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος και θα έλεγα ότι συγκινήθηκα με την εμπιστοσύνη που έδειξαν προς το πρόσωπό μου. Με κάνει να αντιληφθώ την ευθύνη που αναθέτουν στους ώμους μου. Ποιο θεωρείτε πως είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Μητρόπολή μας και ποιο το πλάνο σας για την επίλυσή του; Νομίζω ότι ένα πρόβλημα για τον κάθε ποιμένα της Εκκλησίας είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ο οποίος μπορεί να ευνοεί την αποξένωση και την απομάκρυνση των ανθρώπων μεταξύ τους. Μπορεί οι άνθρωποι να έχουμε ευκαιρίες επικοινωνίας, αλλά τελικά ίσως απομακρυνόμαστε περισσότερο ο ένας από τον άλλον. Αυτή η απομάκρυνση, αν ισχύει για τις δικές μας καθημερινές σχέσεις, πολύ περισσότερο ισχύει και για τις σχέσεις που μπορεί να έχουμε με τα πρόσωπα από έναν φορέα ή έναν θεσμό, όπως είναι η Εκκλησία. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που στην ποιμαντική μας αγωνία και εργασία έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Νομίζω το πρώτο και βασικό είναι να γνωριστούμε μεταξύ μας απροϋπόθετα και με διάθεση να υπηρετήσουμε αυτό που επιθυμεί ο καθένας από εμάς. Και τι επιθυμεί ο καθένας μας; Εγώ να υπηρετήσω ως Επίσκοπος την γνωριμία των ανθρώπων με τον Χριστό

και οι άνθρωποι να έρθουν πιο κοντά σ’ αυτό που ονομάζουμε εκκλησιαστικό γεγονός. Μέσα στην Εκκλησία γνωριζόμαστε μέσα από τη σύναξη, την Ευχαριστία και την προέκταση αυτής της σύναξης, που είναι η καθημερινότητα της ζωής, αυτή που κάποιοι σύγχρονοι θεολόγοι ονομάζουν Λειτουργία, μετά τη Λειτουργία. Από εκεί θα ξεκινήσουμε μαζί με όλα τα υπόλοιπα, το διοικητικό, το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, το άνοιγμά της στον κόσμο. Ποια στοιχεία κρατάτε από τον προκάτοχό σας, κ.κ. Άνθιμο και σε ποιες αλλαγές θα προβείτε το επόμενο διάστημα; Κάθε άνθρωπος δίνει την προσωπική του πνοή. Το ίδιο έκανε και ο Μητροπολίτης

Άνθιμος σε σχέση με τους προκατόχους του, το ίδιο πράττει και η ταπεινότης μου γιατί είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι. Αυτά που κρατώ από τον προκάτοχό μου είναι αυτά που βλέπω στον τρόπο του και τη συμπεριφορά του, αυτό το διάστημα. Είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, με εξαιρετική αγάπη, ευγενής και πολύ διακριτικός. Έχω πει από την αρχή και το εφαρμόζω, ότι χρήση στο γραφείο του θα κάνει ο ίδιος. Χρησιμοποιώ ως γραφείο μου τον χώρο που ο ίδιος έκανε τις συσκέψεις με το Μητροπολιτικό Συμβούλιο. Την πρώτη μέρα που μπήκαμε στο γραφείο του, σηκώθηκε από τη θέση του και μου ζήτησε να κάτσω εγώ εκεί. Αυτό δείχνει έναν άνθρωπο καλλιεργημένο, ευγενή, έναν άνθρωπο που δεν προσπαθεί

11

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

να αγκιστρωθεί στην όποια εξουσία είχε, αλλά μπορεί πρόθυμα να την παραχωρεί, όταν αντιλαμβάνεται ότι οι δυνάμεις τους δεν είναι πια οι ίδιες. Επιπλέον, νοιάζεται να υπάρχει ηρεμία και ησυχία. Αυτό το διάστημα, όσες φορές μιλούσαμε στο τηλέφωνο, ήταν πρόσχαρος και με περίμενε να έρθω. Σ’ αυτόν τον τομέα, ομολογώ ότι ο Μητροπολίτης Άνθιμος υπερέβη τις προσδοκίες μου. Πιστεύετε ότι οι νέοι άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στον Θεό; Ποια είναι η σχέση των νέων της Θεσσαλονίκης με την Εκκλησία και τη θρησκεία και πώς μπορούν οι δράσεις της Μητρόπολης να επηρεάσουν αυτή τη σχέση; Στο εάν οι νέοι έχουν εμπιστοσύνη στον Θεό, δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει μία απόλυτα θετική ή απόλυτα αρνητική απάντηση. Κάποιοι έχουν εμπιστοσύνη στον Θεό και μάλιστα πολλή και όχι στον Θεό ως μία απροσδιόριστη ή ανώτερη δύναμη, αλλά στον Τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον Θεό και θέλουν ο τρόπος της ζωής του να είναι σύμφωνος με το θέλημά Του. Υπάρχουν άλλοι που στέκονται με μία κριτική διάθεση έναντι του Θεού -προσωπική μου άποψη- γιατί δεν τον έχουν ζήσει ακόμη. Το ζήτημα είναι πώς μπορούμε αυτούς τους ανθρώπους να τους διευκολύνουμε σ’ αυτή τη γνωριμία τους με τον Χριστό. Η προσέγγιση των νέων ανθρώπων νομίζω ότι πρέπει να γίνει με ειλικρίνεια. Δεν νομίζω ότι μπορείς να απευθύνεσαι σε κάποιον -και ειδικά σε νέο- και να του λες ψέματα. Πρέπει να είσαι ειλικρινής απέναντί του και να του πεις αυτό που είσαι στην πραγματικότητα. Όταν ο Φίλιππος είπε στον Ναθαναήλ «Έρχου και ίδε», τότε δεν του είπε να δει κάτι που δεν υπήρχε, αλλά του έδειξε το πρόσωπο του Χριστού και τον ενέταξε σε μία συγκεκριμένη κοινότητα, στους πρώτους μαθητές του. Του παρουσίασε κάτι στο σήμερα, στο τώρα. Αν είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί ως μέλη της εκκλησιαστικής κοινότητας, τότε μπορούμε να καλέσουμε τους ανθρώπους να έρθουν και να δουν. Ένα δεύτερο ζήτημα είναι σε ποια γλώσσα θα μιλήσουμε στους ανθρώπους. Αν μπορούμε να καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας. Ο κώδικας επικοινωνίας να είναι τέτοιος που να μπορέσει να οικοδομήσει τη μεταξύ μας σχέση. Ένα τρίτο έχει να κάνει με την ίδια την πραγματικότητα της ζωής. Αν εγώ στέκομαι σε μία μακαριότητα και με το κύρος της όποιας εξουσίας μπορεί να έχω, περιμένω οι άλλοι να έρθουν να με προσεγγίσουν εξαιτίας αυτής της εξουσίας, τότε είναι χαμένο το παιχνίδι. Το ζήτημα είναι να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που έκανε ο Χριστός: να συναντήσουμε τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, στους χώρους όπου ζουν και συναναστρέφονται. Πολύ απλά, να είμαστε μαζί τους. Αυτός είναι ο τρόπος της ποιμαντικής της Εκκλησίας τον οποίο δεν κομίζω εγώ ως πρόσωπο, είναι αυτός που πάντοτε ίσχυε. Μιλήστε μας λίγο για τους συνεργάτες σας. Θα έρθουν νέα πρόσωπα στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης; Θα υπάρξουν αλλαγές ή πιθανές αποχωρήσεις; Ήρθα μόνος μου στη Θεσσαλονίκη, δεν έφερα κανέναν κληρικό διότι εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που έχουν εργαστεί εδώ. Επιπλέον, δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να σας πω ότι θα κάνω την οποιαδήποτε αλλαγή, εφόσον δεν έχω γνωρίσει ακόμη τους ανθρώπους. Θα ήταν ίσως

επιπόλαιο εκ μέρους μου. Ο μόνος εμπλουτισμός που μπορεί να υπάρξει θα είναι στο γραφείο του Μητροπολίτη. Θα υπάρξουν ένας- δυο συνεργάτες από τη Μητρόπολη που θα βοηθήσουν στη στελέχωση του γραφείου και θα προστεθεί ένα πρόσωπο το οποίο γνωρίζω πολλά χρόνια. Θα δανειστώ μια φράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην». Μιλήστε μας για την οικογένειά σας και για τους δικούς σας δασκάλους. Ποιοι ήταν αυτοί που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ακαδημαϊκή σας μόρφωση και ποιοι στην εκκλησιαστική; Μετά την ηλικία των 6 ετών, η οικογένειά μου ήταν μονογονεϊκή, καθώς έχασα τον πατέρα μου. Με τους συγγενείς μου πάντοτε είχαμε και έχουμε ένα ιδιαίτερο δέσιμο. Παρά το ότι έλειπε ο πατέρας μου, δεν στερήθηκα το πατρικό πρότυπο. Γεννήθηκα στη Χαλκίδα αλλά από την Γ’ Δημοτικού έως τη Β’ Λυκείου μέναμε στην Αθήνα. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίναμε στη Χαλκίδα, όπου ήταν ο παππούς και η γιαγιά. Τα πρόσωπα των πνευματικών πατέρων με τους οποίους συνδέθηκα, ήταν οι ιερείς στην ενορία μου, στον Άγιο Νικόλαο της Χαλκίδας, του τότε πνευματικού μου και ιεροκήρυκα της Μητροπόλεως, Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Τριανταφύλλου, του σημερινού Μητροπολίτου Χαλκίδος και γενικώς των πατέρων της Μητροπόλεως Χαλκίδος. Επιπλέον και με τους πατέρες της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας, όπου ήμουν ενορίτης το διάστημα της παρουσίας μου στην Αθήνα. Όλα αυτά ήταν σπουδαία πρότυπα ζωής για εμένα. Κάποιοι από αυτούς υπήρξαν και τα πρότυπα της ιερατικής μου διακονίας και της διάθεσής μου να γίνω κληρικός. Αξιώθηκα να έχω και καλούς δασκάλους. Θυμάμαι ακόμη τη δασκάλα μου στην Α’ Δημοτικού, την κυρία Αθηνά, η οποία την ημέρα της εκλογής μου, με πήρε τηλέφωνο αργά το βράδυ, για να μου ευχηθεί. Με συγκίνησε ιδιαιτέρως. Θυμάμαι τον καθηγητή Θεολογίας στο 2ο Λύκειο της Αθήνας, τον μακαρίτη Πέτρο Πράπα. Ήταν ένα ιδιαίτερο σημαντικό πρόσω-

πο για εμένα. Στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή θυμάμαι και μνημονεύω το εμβληματικό πρόσωπο του διευθυντή, Κοσμά Γεωργίου, τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο και μνημονεύω ιδιαιτέρως τον Άγγελο Μαντά, φιλόλογό μου και λάτρη του Παπαδιαμάντη. Με όλους αυτούς δεν είχαμε μία κλασική σχέση. Εξελίχθηκε αργότερα σε μία βαθιά πνευματική σχέση. Από την εποχή του μεταπτυχιακού μου εδώ στη Θεσσαλονίκη, μνημονεύω το πρόσωπο του Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου Ανδρέα. Επιθυμούσατε από μικρή ηλικία να χειροτονηθείτε ιερέας και πώς πήρατε την απόφαση αφιέρωσής στον Θεό; Μέχρι τα γυμνασιακά χρόνια, θεωρούσα τον εαυτό μου ανάξιο και ακατάλληλο να γίνω ιερέας. Μάλιστα, ένα κύριος εκεί στο ιερό της ενορίας μου, ο μακαρίτης Δημήτρης Λαμπρινάκος, μου είχε πει: «εσύ είσαι καλό παιδί, να γίνεις παπάς». Του είπα ότι δεν είμαι άξιος να γίνω. Η ιεροσύνη είναι κάτι πολύ σπουδαίο και πολύ υψηλό για μένα. Όμως, με αυτήν του την παραίνεση, ίσως μου το καλλιέργησε, ίσως να έγινε και όργανο της Χάριτος του Θεού. Άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά μέχρι την περίοδο του Λυκείου. Μέχρι τότε δεν έλεγα τίποτα σε κανέναν. Τέλος, Παναγιώτατε, πώς προτιμάτε να αξιοποιείτε τον χρόνο σας όταν τελειώνουν τα αρχιερατικά σας διακονήματα; Αγαπημένες μου συνήθειες είναι η παρέα με φίλους, το διάβασμα και το περπάτημα. Στη Χαλκίδα και στην Αθήνα έβγαινα και έβλεπα φίλους μου και συζητούσαμε διάφορα θέματα. Αυτές τις ημέρες εδώ στη Θεσσαλονίκη, επειδή είμαι και καινούργιος στην πόλη, πηγαίνουμε για περπάτημα με τους πατέρες, συζητάμε και λίγο. Προσπαθώ να αξιοποιώ και τις εκδηλώσεις στις οποίες συμμετέχω, να συναντώ ανθρώπους και να συζητώ μαζί τους. Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στην Αίθουσα του Θρόνου, στα γραφεία της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.

Ρεπορτάζ: Δημήτρης Μαρίντσιος 12

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΑΝ ΜΠΟΡΩ, ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΛΛΕΙΦΘΕΙ Η ΒΙΑ

Ο μικρός Γιαννάκης του ΠΑΟΚ έχει βάλει στόχο να ενώσει τους φιλάθλους Ο Γιάννης Παπαστεφανάκης είναι ο μικρός φίλαθλος του ΠΑΟΚ που έχει γνωρίσει την αποθέωση από όλους τους φιλάθλους στην Ελλάδα για την ιδιαίτερα θερμή στήριξη στην αγαπημένη του ομάδα. Ο Γιαννάκης έχει κινητική αναπηρία, κατοικεί στην Άμφισσα, αλλά με τη βοήθεια του πατέρα του επισκέπτεται συχνά το γήπεδο της Τούμπας για να δει τον αγαπημένο του ΠΑΟΚ αλλά και την OPAP Arena στη Νέα Φιλαδέλφεια, όταν αγωνίζεται εκεί ο Δικέφαλος του Βορρά. Ο Γιάννης όμως έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων κυρίως για την αγνή αγάπη που έχει στην ομάδα του, υπενθυμίζοντας όλους το νόημα του αθλητισμού.

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

Στα μάτια αυτού του παιδιού κυριαρχεί η γαλήνη και η αγάπη για το ποδόσφαιρο. Όταν η ομάδα του ηττήθηκε στον φετινό τελικό Κυπέλλου Ελλάδας φρόντισε να μην ξεχάσει και πάλι το νόημα του αθλητισμού. Λίγο μετά τη λήξη του αγώνα, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ του έδωσαν το τρόπαιο του Κυπέλλου Ελλάδος και φωτογραφήθηκαν μαζί του. «Αισθάνθηκα πάρα πολύ ωραία, το χάρηκα. Είμαι από την πλευρά και των δύο Δικεφάλων» είχε δηλώσει τότε ο νεαρός φίλος του ΠΑΟΚ και συγκλόνισε, στέλνοντας μήνυμα ενότητας.

Η ενότητα όμως δεν κυριαρχεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς το φαινόμενο της βίας στο όνομα των ποδοσφαιρικών ομάδων καλά κρατεί. Φαινόμενο που δεν είναι άγνωστο στον Γιαννάκη, ο οποίος κάθε φορά που ενημερώνεται για περιστατικά βίας στο όνομα μιας ομάδας «στενοχωριέται πολύ, τον απογοητεύουν», όπως αναφέρει ο πατέρας του, Κώστας Παπαστεφανάκης στο Thestival. «Προφανώς τα βλέπει και τα μαθαίνει. Δεν του αρέσει καθόλου. Θέλει να εκτονώνεται αλλά μέσα στο γήπεδο: Να φωνάξουμε, να πανηγυρίσουμε, αλλά όταν γυρίσουμε από το γήπεδο να είμαστε μια παρέα με όλους, δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι μεταξύ μας». Αυτές είναι οι σκέψεις του 13χρονου Γιάννη που μοιράζεται με τους γονείς του για την οπαδική βία. «Πρέπει να είμαστε αντίπαλοι μόνο 90 λεπτά, μετά πρέπει να είμαστε φίλοι»

Ο Γιαννάκης επισκέφθηκε πρόσφατα την

έδρα της ΑΕΚ για τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Ο 13χρονος φίλος των «ασπρόμαυρων» έγινε ένα με τους ποδοσφαιριστές του… αντιπάλου, μετά τη λήξη του αγώνα, με τον πατέρα του να σημειώνει ότι επρόκειτο για «μία στιγμή που συμβολίζει την ενότητα στον αθλητισμό» και τον Γιαννάκη να συμπληρώνει με νόημα ότι «πρέπει να είμαστε αντίπαλοι μόνο 90 λεπτά, μετά πρέπει να είμαστε φίλοι». Μάλιστα, ο νεαρός φίλος του ΠΑΟΚ, όπως και ο αδερφός του Ευθύμης, βραβεύτηκαν από τον ΠΣΑΠΠ τον περασμένο Νοέμβριο για τα μηνύματα ενότητας που έστειλαν από τον

τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Γιαννάκης είχε δηλώσει χαρακτηριστικά κατά την παραλαβή του βραβείου του: «Ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία για μένα και θα ήθελα να πω στους φιλάθλους να μην φοβούνται να πηγαίνουν στο γήπεδο με το χρώμα της δικής τους ομάδας». «Βλέπουν τον Γιάννη σαν ένα σύμβολο ενότητας»

«Ο Γιάννης, όταν πάει στην OPAP Arena τον αγκαλιάζουν, τον βλέπουν σαν έναν σύμβολο ενότητας. Δεν έχουμε πάει σε άλλο γήπεδο, αλλά πρέπει» τονίζει ο κ. Παπαστεφανάκης, καθώς ο γιος του έχει ως στόχο να μοιράσει εικόνες ενότητας από όλα τα γήπεδα. «Αν μπορώ να βάλω

κι εγώ ένα λιθαράκι για να εξαλειφθεί το φαινόμενο της βίας, με όλη μου την καρδιά και όλη μου την ευχαρίστηση να το κάνω» συμπλήρωσε ο 13χρονος φίλος του ΠΑΟΚ για να συγκλονίσει με τα λόγια του. «Ο Γιάννης θέλει όλοι οι οπαδοί να μπορούν να πηγαίνουν σε όλα τα γήπεδα, όταν πήγε να δει τον αγώνα του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στην Αθήνα, αισθάνθηκε πολύ άσχημα που ήταν μόνος» σημειώνει ο πατέρας του. «Φώναζαν συνθήματα οι γηπεδούχοι οπαδοί και ένιωσε άβολα γιατί δεν μπορούσε να στηρίξει την ομάδα του. Θέλουμε να πάμε σε όλα τα γήπεδα, πήγαμε στην OPAP Arena γιατί είναι κοντά στην Άμφισσα κι έχουμε ανοιχτή πρόσκληση. Θέλουμε να πάμε κι αλλού, αλλά είναι στη μέση και το οικονομικό ζήτημα, οι δουλειές μας και οι υποχρεώσεις των παιδιών» εξηγεί ο κ. Παπαστεφανάκης. Καταλήγοντας, ο Κωστής Παπαστεφανάκης δηλώνει ότι ο ίδιος και ο γιος του ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον με την εξάλειψη των βίαιων συμπεριφορών των οπαδών. «Το θέλουμε οι δυο μας προφανώς. Με αυτές τις δράσεις που κάνουμε με ανθρώπους από άλλες ομάδες, τα πράγματα πάνε προς το καλύτερο. Είναι μερικοί, λίγοι, αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα. Σήμερα το θέλουμε δύο – για παράδειγμα – αύριο θα το θέλουν 10 και πάει λέγοντας. Θεωρώ ότι ο Γιάννης και ο αδερφός του που είναι ΑΕΚ, είναι ο σπόρος για να ανθίσει κάτι ωραίο».

13

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Η Ελληνικός Χρυσός πρωτοπορεί στις κοινωνικές επενδύσεις στον μεταλλευτικό κλάδο Εν όψει των παγκόσμιων προκλήσεων και της διαρκώς αυξανόμενης πίεσης για υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών, η μεταλλευτική βιομηχανία έχει - έστω και καθυστερημένα - καταστεί κρίσιμος παράγοντας για την προώθηση της πράσινης μετάβασης. Κι αυτό, καθώς για την επίτευξη της μετάβασης σε μια «πράσινη» οικονομία μηδενικών ρύπων, είναι απαραίτητη η στροφή σε καθαρές πηγές ενέργειας, κάτι που απαιτεί σημαντικές επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες και υποδομές, οι οποίες βασίζονται εν πολλοίς στις ορυκτές πρώτες ύλες. Ο ελληνικός εξορυκτικός κλάδος στηρίζει ενεργά αυτή την προσπάθεια, ενώ παράλληλα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και ανθεκτικότερους τομείς της ελληνικής βιομηχανίας. Αυτό διαφαίνεται και στις θετικές επιδόσεις που κατέγραψε το 2022, οι οποίες επιβεβαιώνουν τη δυναμικότητα της χώρας να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο και να ενισχύσει περεταίρω την οικονομία της. Η αυξημένη ζήτηση για ορυκτά και μέταλλα, η οποία τροφοδοτήθηκε από την οικονομική ανάκαμψη μετά την πανδημία, την αυξανόμενη ζήτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και την ανάγκη περεταίρω ανάπτυξης των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, έχει οδηγήσει σε σημαντική ανάπτυξη του κλάδου. Σύμφωνα με στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) για το 2022 που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, ο κύκλος εργασιών του κλάδου αυξήθηκε κατά 12,5%, σε σύγκριση με το 2021. Επίσης, η παραγωγή εμπορεύσιμων προϊόντων αυξήθηκε κατά 3%, ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 20% έναντι του 2021. Όπως αναδεικνύει η έκθεση, το 2022 ήταν ιδιαίτερα σημαντικό και το κοινωνικό προϊόν του κλάδου. Ειδικότερα, οι μεταλλευτικές εταιρείες-μέλη του συνδέσμου αύξησαν το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε για κοινωνικές δράσεις σε 4,6 εκατ. ευρώ, από 4,1 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος (+12,06%). Υπεύθυνη μεταλλευτική δραστηριότητα στην πράξη Ανάμεσα στις εταιρείες του κλάδου που υλοποίησαν σημαντικές κοινωνικές δράσεις το 2022, ξεχωρίζει η Ελληνικός Χρυσός, καθώς από το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε από τα 30 μέλη του ΣΜΕ, το 31,3% αφορά τις κοινωνικές δράσεις της

Ελληνικός Χρυσός. Συγκεκριμένα, η εταιρεία το 2022 προχώρησε σε επενδύσεις κοινωνικού χαρακτήρα ύψους 1.45 εκατ. ευρώ, ποσό αυξημένο κατά 11,5% σε σχέση με το 2021, για την υλοποίηση 137 συνολικά έργων και δράσεων Εταιρικής Υπευθυνότητας. Από αυτές τις δαπάνες, 1,1 εκατ. ευρώ (75%) επενδύθηκαν αποκλειστικά σε δράσεις και έργα κοινωνικού χαρακτήρα εντός των ορίων του Δήμου Αριστοτέλη. Οι κοινωνικές επενδύσεις της εταιρείας καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα τομέων, όπως την εκπαίδευση, την υγεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και την προστασία του περιβάλλοντος. Παράλληλα, εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα που δίνει τη δυνατότητα στις τοπικές κοινότητες

να αναπτυχθούν και στους ανθρώπους να ευημερήσουν. Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι, η Ελληνικός Χρυσός απασχολεί σήμερα περί τους 1.500 εργαζόμενους, αυξάνοντας το διαθέσιμο εισόδημα της περιοχής και συμμετέχοντας ενεργά στην οικονομική ανάπτυξη της ΒΑ Χαλκιδικής. Παράλληλα, με επενδύσεις που μέχρι σήμερα ξεπερνούν το 1,3 δις. δολάρια συνολικά και με τις πρόσθετες επενδύσεις 1,9 δις. δολάρια που προγραμματίζει τα επόμενα χρόνια, η εταιρεία λειτουργεί ως καταλύτης για την κοινωνικοοικονομική ενδυνάμωση των τοπικών κοινοτήτων του Δήμου Αριστοτέλη, αποτελώντας τον βασικό «αιμοδότη» της περιοχής.

Ρεπορτάζ: Τάκης Τσουκαλέλης 14

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ IGEM

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

Euphoresis: Ένα καινοτόμο «όπλο» για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τις δασικές πυρκαγιές

Το φετινό καλοκαίρι η χώρα μας «πληγώθηκε» σοβαρά από τις δασικές πυρκαγιές που κατέκαψαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Πάνω από 1.200.000 στρέμματα γης έγιναν στάχτη. Η πρόληψη για την αποφυγή τέτοιων καταστροφών είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Επιτακτική όμως είναι και η ανάγκη ενεργειών προκειμένου να αντιμετωπίζονται οι καταστροφικές επιπτώσεις των δασικών πυρκαγιών.

Η φοιτητική διεπιστημονική ομάδα «iGEM Thessaloniki», στην οποία ως επί το πλείστον συμμετέχουν επιστημονικό προσωπικό και φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει βάλει ως στόχο να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις των δασικών πυρκαγιών. Όπλο της; Το Euphoresis. Ένα όπλο γεμάτο καινοτομία, γνώση, έρευνα αλλά και θέληση για έναν καλύτερο κόσμο. Μάλιστα, για την πρότασή της αυτή, η «iGEM Thessaloniki» διακρίθηκε παγκοσμίως, κερδίζοντας ένα από τα ασημένια μετάλλια του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Συνθετικής Βιολογίας «iGEM 2023» και το ειδικό βραβείο

«Best Sustainable Development Impact» στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό «iGEM Competition» που αποτελεί πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου MIT και στον οποίο συμμετείχαν 400 ομάδες από 66 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί πως η «iGEM Thessaloniki» έχει αποσπάσει αρκετά βραβεία στον διαγωνισμό. Αν και τα προηγούμενα χρόνια η «iGEM Thessaloniki» συμμετέχει στον διαγωνισμό με καινοτόμες ιδέες που αφορούν στην πρόληψη και θεραπεία ασθενειών, η ομάδα επέλεξε για φέτος να συμβάλει στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων με σημαντικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα και στον άνθρωπο. «Κάθε χρόνο η ομάδα ασχολείται με ένα project το οποίο έχει ως απώτερο σκοπό να λύσει ένα πρόβλημα κοινωνικό, τοπικού ή παγκόσμιου χαρακτήρα. Οπότε φέτος η ομάδα αποφάσισε να ασχοληθεί με τις δασικές πυρκαγιές, τις καταστροφές στα δάση», δηλώσει στο Thestival ο Επιστημονικός υπεύθυνος της ομάδας, Αναπληρω-

τής Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ Μιχάλης Αϊβαλιώτης. «Σκοπός ήταν να αναπτύξεις αυτό το έργο χρησιμοποιώντας εργαλεία Συνθετικής Βιολογίας, αυτός ήταν και ο σκοπός του διαγωνισμού. Μελετώντας διάφορα εργαλεία και μεθόδους Συνθετικής Βιολογίας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα καινοτόμο εργαλείο, το Euphoresis», προσθέτει. Τι είναι το καινοτόμο όπλο «Euphoresis» Η ιδέα του «Euphoresis» προέκυψε λόγω των τεράστιων οικολογικών καταστροφών που σημειώθηκαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια λόγω των δασικών πυρκαγιών. Το όνομά του προκύπτει από τον συνδυασμό των ελληνικών λέξεων «ευφορία» και «γένεσις». Το «Euphoresis» αποτελεί την πρώτη εφαρμογή Συνθετικής Βιολογίας σε δασικές εκτάσεις. Συγκεκριμένα, πραγματεύεται την παραγωγή ενός φυσικού πολυμερούς για να αποτρέψει φαινόμενα ερημοποίησης και διάβρωσης, και τη στοχευμένη τροποποίηση μικροοργανισμών για εμπλουτισμό του εδάφους

15

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

σε θρεπτικά αναγκαία για την εξυγίανση του οικοσυστήματος μετά από μία πυρκαγιά. Η πρόταση της «iGEM Thessaloniki» είναι η δημιουργία ενός υδρόφιλου, πολυσακχαρικού πολυμερούς σε μορφή υδρογέλης (τζελ). «Αυτό το τζελάκι απορροφά νερό γιατί το πρώτο στοιχείο που θέλουμε σε μια καμένη περιοχή είναι η αποκατάσταση της υγρασίας που έχει χαθεί από τις μεγάλες θερμοκρασίες λόγω της πυρκαγιάς», σημειώνει ο κ. Αϊβαλιώτης Όπως λέει, το εργαλείο αυτό μπορεί να συμβάλει και στην επαναφορά της ζωής σε μια καμένη δασική έκταση, δηλαδή την επιστροφή των φυτικών οργανισμών και των μικροοργανισμών, σε πιο γρήγορο χρονικό διάστημα. «Ουσιαστικά επιταχύνουμε αυτό που θα έκανε η φύση μόνη της», διευκρινίζει. «Το υλικό αυτό θα εφαρμόζεται στις καμένες εκτάσεις και έχει τις εξής δύο λειτουργίες: Αφενός απορροφά νερό ώστε να αποφεύγονται η διάβρωση του εδάφους και τα πλημμυρικά φαινόμενα και αφετέρου φιλοξενεί τροποποιημένα βακτήρια στο εσωτερικό του τα οποία εμπλουτίζουν το έδαφος με θρεπτικά στοιχεία που καταστράφηκαν λόγω της φωτιάς», εξηγεί στο Thestival ο κ. Ραφαήλ Ανδρέου, φοιτητής του Τμήματος Φαρμακευτικής του ΑΠΘ και μέλος της ομάδας «iGEM Thessaloniki». Επιπλέον, στο εσωτερικό του πολυμερούς θα βρίσκονται σπέρματα ενδημικών φυτών τα οποία κάτω από ευνοϊκές συνθήκες θα φυτρώνουν, δίνοντας ξανά ζωή στις καμένες δασικές εκτάσεις. «Σίγουρα η λύση αυτή δεν θα αποτελεί πανάκεια. Θα εφαρμόζεται συνδυαστικά με άλλες ενέργειες, όπως για παράδειγμα οι αναδασώσεις», προσθέτει ο κ. Ανδρέου. Οι διακρίσεις στον φετινό διαγωνισμό Η «iGEM Thessaloniki» εκπροσώπησε το ΑΠΘ στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό «iGEM Competition» που αποτελεί μία πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου MIT. Διακρίθηκε κερδίζοντας ένα από τα ασημένια μετάλλια του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Συνθετικής Βιολογίας «iGEM 2023» και το ειδικό Βραβείο Καλύτερου Αντίκτυπου στη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Το ειδικό βραβείο μάλιστα έφερε για πρώτη φορά την ομάδα «iGEM Thessaloniki» στο πρώτο σκαλί του βάθρου σε ειδικό βραβείο της κατηγορίας «Special Awards» του διαγωνισμού «iGEM». «Διακριθήκαμε ως η καλύτερη ομάδα παγκοσμίως σε σχέση με τον αντίκτυπο του project στη βιώσιμη ανάπτυξη. Ο Διαγωνισμός βραβεύει τις ομάδες των οποίων τα projects εναρμονίζονται με τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης έχουν υιοθετηθεί από τον ΟΗΕ το 2015. Είναι ένα σύνολο στόχων που αφορούν τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, την κοινωνική και οικονομική του εξέλιξη και αποσκοπούν σε ένα πιο βιώσιμο μέλλον. Η πρόταση μας βραβεύτηκε γιατί κρίθηκε ότι θα μπορούσε να προσφέρει προς αυτήν την κατεύθυνση», σημειώνει ο κ. Ραφαήλ Ανδρέου. Στόχος του «iGEM Thessaloniki» είναι η διάθεση του Euphoresis στους κρατικούς φορείς έτσι ώστε να διαθέτουν ένα καινοτόμο όπλο με το οποίο θα αντιμετωπίζουν τις καταστροφές μιας δασικής πυρκαγιάς, με τρόπο απόλυτα ασφαλή

για το οικοσύστημα. «Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι από τον σχεδιασμό μιας ιδέας να προχωρήσεις στην υλοποίηση. Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα θα προσπαθήσει πάρα πολύ, με τη βοήθεια του Πανεπιστημίου και άλλων φορέων, να το επιταχύνει αυτό και τελικά αυτή η ιδέα να υλοποιηθεί», επισημαίνει ο κ. Αϊβαλιώτης. Οι άνθρωποι πίσω από την φετινή παγκόσμια διάκριση Η φετινή ομάδα αποτελείται από 18 μέλη και την απαρτίζουν από το ΑΠΘ οι προπτυχιακοί φοιτητές από το Τμήμα Βιολογίας Μάρκος Μαθιουδάκης, Αγγελική-Μαρία Παπαπάνου, Ασημένια Ιωαννίδου και Στέφανος Αναγνωστόπουλος, από το Τμήμα Χημείας Αγγελική-Αργυρή Σαββοπούλου-Τζακοπούλου, Ιωάννα Γερογιάννη και Μιχαέλα Βερβέρη, από το Τμήμα Ιατρικής Άρτεμις-Χρυσάνθη Σάββα και Παναγιώτα Μπάκα, από το Τμήμα Φαρμακευτικής Ραφαήλ

Ανδρέου και Θέτις Τσίνογλου, από το Τμήμα Γεωπονίας Νεφέλη-Μαρία Μακρή. Επίσης, στην ομάδα συμμετέχουν από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης η Σουλτάνα Δεληζήση και από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος η Νίκη Ευσταθίου. Εκπαιδευτές της ομάδας είναι από το Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ η Δρ. Κωνσταντίνα Ψαθά και από το Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ ο Χρήστος Γιαννακόπουλος. Κύριος επιστημονικός υπεύθυνος της ομάδας είναι, για τρίτη χρονιά, ο Αν. Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ και Συντονιστής της διεπιστημονικής ομάδας Λειτουργικής Πρωτεϊνωματικής Ανάλυσης και Βιολογίας Συστημάτων (FunPATh, ΚΕΔΕΚ ΑΠΘ), Μιχάλης Αϊβαλιώτης και συν-υπεύθυνος είναι ο Αν. Καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας, Διευθυντής του Τομέα Βοτανικής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Cyanolab του ΑΠΘ Σπύρος Γκέλης

Επιμέλεια: Τάκης Τσουκαλέλης 16

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ

Τα γεγονότα που «σημάδεψαν» τη Θεσσαλονίκη το 2023 Το 2023 ήταν μια χρονιά γεμάτη εξελίξεις και συνταρακτικά γεγονότα. Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος η Θεσσαλονίκη δεν θα μπορούσε να λείπει από το επίκεντρο των εξελίξεων, σε μια χρονιά γεμάτη «σταθμούς».

Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η

Το Τhestival ξεχώρισε και σας θυμίζει ορισμένα από τα γεγονότα που «σημάδεψαν» τη Θεσσαλονίκη το 2023: Η τραγωδία των Τεμπών που συγκλόνισε τη χώρα (28/2)

Λίγο μετά τις 23:20 το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου έμελλε να συμβεί το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα μέχρι και σήμερα στη χώρα. Η επιβατική αμαξοστοιχία που πραγματοποιεί το νυχτερινό δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, συγκρούεται μετωπικά με εμπορικό συρμό στην περιοχή του Ευαγγελισμού, στα Τέμπη. 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό και τουλάχιστον 85 τραυματίστηκαν. Η χώρα πενθεί. Τις επόμενες ημέρες τελούνται οι κηδείες των θυμάτων σε διάφορες περιοχές της χώρας αλλά και στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια ώρα, τα πανεπιστήμια της πόλης θρηνούν τους φοιτητές τους που χάθηκαν στο δυστύχημα. Στον απόηχο της μεγάλης τραγωδίας, ακολουθούν απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη όπως και σε ολόκληρη τη χώρα. Πυροβόλησε τη μητέρα του και παράτησε τη σορό της μέσα σε αυτοκίνητο (4/4) Ένας 34χρονος δολοφόνησε την 71χρονη μητέρα του πυροβολώντας την στο κεφάλι και την άφησε νεκρή μέσα στο αυτοκίνητο, στην περιοχή της Χαλκηδόνας. Νωρίς το πρωί της 4ης Απριλίου κάτοικοι της περιοχής αντίκρισαν τις φρικιαστικές εικόνες και ειδοποίησαν τις Αρχές. Ο δράστης για μέρες παρέμενε άφαντος και τελικά συνελήφθη στις 22 Απριλίου.

Το πρώτο δρομολόγιο του μετρό Θεσσαλονίκης με επιβάτες (18/5) Το πρώτο δρομολόγιο του μετρό Θεσσαλονίκης με επιβάτες είναι γεγονός. Στις 18 Μαΐου, οι συρμοί του μετρό πραγματοποίησαν το πρώτο δοκιμαστικό δρομολόγιο με επιβάτες δημοσιογράφους. Επιβιβάστηκαν στους συρμούς από τον σταθμό “Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός” και μετέβησαν στον τερματικό σταθμό, στο αμαξοστάσιο της Πυλαίας, διασχίζοντας έτσι όλο το μήκος της κύριας γραμμής. Το δρομολόγιο έγινε παρουσία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Πλημμύρισαν σπίτια και παρασύρθηκαν αυτοκίνητα στην Πολίχνη (13/6) Η σφοδρή βροχόπτωση που σημειώθηκε τα ξημερώματα της 13ης Ιουνίου προκάλεσε σοβαρά προβλήματα σε περιοχές της Πολίχνης. Το ρέμα του Ξηροποτάμου υπερχείλισε με συνέπεια να πλημμυρίσουν σπίτια και να παρασυρθούν αυτοκίνητα από τα ορμητικά νερά. Δολοφονία Άλκη Καμπανού: Απόφαση «καταπέλτης» για τους 12 (12/7) Στις 6 Ιουλίου οι 12 κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού την 1η Φεβρουαρίου 2022 κρίθηκαν ομόφωνα ένοχοι από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο

Θεσσαλονίκης. Στις 12 Ιουλίου, τους επιβλήθηκαν βαρύτατες ποινές για τις ειδεχθείς πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκαν. Την ποινή της ισόβιας κάθειρξης και επιπλέον πολυετείς καθείρξεις επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης στους 7 από τους 12 καταδικασθέντες, ενώ το δικαστήριο επέβαλε πολυετείς ποινές κάθειρξης. Η οικογένεια του αδικοχαμένου Άλκη άσκησε έφεση ζητώντας πιο αυστη-

17

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ρές ποινές, με τον Εισαγγελέα Εφετών να την κάνει δεκτή. Άγρια εκτέλεση έξω από βενζινάδικο (13/7) Καυγάδισαν στο καφενείο όπου κάθονταν μαζί και τον εκτέλεσε μερικά μέτρα πιο πέρα, έξω από ένα βενζινάδικο. Το περιστατικό έγινε μέρα μεσημέρι στην οδό Σόλωνος, στην περιοχή της Ανάληψης. Ένας 45χρονος από την Αλβανία πυροβόλησε δύο φορές και σκότωσε τον 50χρονο ομοεθνή του μέσα στο αυτοκίνητο που επέβαινε. Έπειτα τράπηκε σε φυγή ενώ λίγες ώρες αργότερα παραδόθηκε στις Αρχές και τελικά προφυλακίστηκε. Στη σκιά των φονικών πλημμυρών στη Θεσσαλία η 87η ΔΕΘ (9-17/9)

στα κοιμητήρια της Θέρμης. Λίγο πριν οδηγηθεί στην τελευταία του κατοικία, η μπασκετική οικογένεια του Άρη, ο θρύλος, Νίκος Γκάλης και πλήθος φιλάθλων τον αποχαιρέτησαν στο Αλεξάνδρειον Μέλαθρον. Υπεγράφη η σύμβαση λειτουργίας του μετρό (4/10) Το μεσημέρι της 4ης Οκτωβρίου υπεγράφη η σύμβαση για τη «λειτουργία – συντήρηση του Δικτύου του Μετρό Θεσσαλονίκης» με την κοινοπραξία THEMA Α.Ε παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παράλληλα εγκαινιάστηκε άτυπα και πλατεία Μακεδονομάχων η οποία μετά από χρόνια παραδόθηκε στο κοινό. Αλλαγή σκυτάλης στον Δήμο Θεσσαλονίκης (15/10)

Η 87η ΔΕΘ διεξήχθη στη σκιά των φονικών πλημμυρών στη Θεσσαλία, οι οποίες έφεραν και σημαντικές αλλαγές στο πρόγραμμά της, αφού η καθιερωμένη επίσκεψη του πρωθυπουργού στα εγκαίνια ακυρώθηκε, ενώ και η επισκεψιμότητα κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα.

Ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών έφερε αλλαγή σκυτάλης στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο Στέλιος Αγγελούδης εξελέγη δήμαρχος της πόλης κόβοντας πρώτος το νήμα της εκλογικής κούρσας έναντι του απερχόμενου δημάρχου, Κωνσταντίνου Ζέρβα.

Σκότωσε την πρώην σύζυγό του και αυτοκτόνησε (13/9)

Σκότωσε την κόρη του και προσπάθησε να αυτοκτονήσει (24/10)

Ανείπωτη οικογενειακή τραγωδία στην Καλαμαριά. Ένας 38χρονος αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε την εν διαστάσει σύζυγό του στο διαμέρισμα όπου διέμενε ενώ στη συνέχεια έβαλε τέλος στη ζωή του. Η γυναικοκτονία και η μετέπειτα αυτοχειρία έγιναν το πρωί της 13ης Σεπτεμβρίου στην οδό Κομνηνών.

Ένας 69χρονος σκότωσε την 42χρονη κόρη του και επιχείρησε να δώσει τέλος στη ζωή του. Τη γυναίκα εντόπισε νεκρή ο αδερφός της ο οποίος όταν πήγε να ειδοποιήσει τον πατέρα του, τον βρήκε σε μια λίμνη αίματος. Όπως είπε στις Αρχές, τη σκότωσε γιατί δεν άντεχε να τη βλέπει την κατάστασή της, αφού η 42χρονη είχε σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η Formula 1 στη νέα παραλία (23/9)

Στη Θεσσαλονίκη για το 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου βρέθηκε τον Νοέμβριο η Μόνικα Μπελούτσι. Η Ιταλίδα σταρ ήταν επίσημη καλεσμένη της διοργάνωσης και βραβεύτηκε στο περιθώριο του Φεστιβάλ για τη συνολική της προσφορά στον κινηματογράφο. Έναρξη των πρόδρομων εργασιών για το Flyover (10/11) Την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου ξεκίνησαν οι πρόδρομες εργασίες για την κατασκευή του Flyover με αποκλεισμό μιας λωρίδας σε μεγάλο τμήμα της Περιφερειακής Οδού. Η εξέλιξη αυτή είχε ως συνέπεια να δημιουργούνται μεγάλες ουρές στον Περιφερειακό και να φτάνουν στα όρια τους κεντρικές οδικές αρτηρίες. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός τετραετίας. Η κακοκαιρία «λάβωσε» το ιστορικό «Βέλος» (18/11)

24χρονη πέθανε από ηλεκτροπληξία στο μπάνιο της (25/10) Μια 24χρονη έχασε τη ζωή της στο μπάνιο του διαμερίσματός της στο κέντρο της Θεσσαλονίκης το μεσημέρι της Τετάρτης 25 Οκτωβρίου. Την άτυχη κοπέλα εντόπισε νεκρή ο σύντροφός της. Όπως έγινε γνωστό, η 24χρονη έχασε τη ζωή της από ηλεκτροπληξία. Στη Θεσσαλονίκη η Μόνικα Μπελούτσι (8-9 Νοεμβρίου)

Οι πολύ ισχυροί άνεμοι που χτύπησαν τη Θεσσαλονίκη στις 18 Νοεμβρίου πλήγωσαν το ιστορικό αντιτορπιλικό «Βέλος», το οποίο βρισκόταν αγκυροβολημένο στη νέα παραλία. Το πλοίο προσέκρουσε στο κρηπίδωμα της Νέας Παραλίας με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρή ρήγμα στην πρύμνη του. Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης (25/11) Το απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε με κάθε επισημότητα η τελετή ενθρόνισης του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Φιλόθεου, ο οποίος εκλέχθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 9 Οκτωβρίου, σε αντικατάσταση του εφησυχάζοντα πλέον κ. Άνθιμου.

Ανεπανάληπτες στιγμές αδρεναλίνης έζησαν χιλιάδες κόσμου στη νέα παραλία Θεσσαλονίκης, με το μονοθέσιο της Formula 1 να ξεσηκώνει το κοινό. Το RB8 της Red Bull με το οποίο ο Sebastian Vettel στέφθηκε πρωταθλητής της Formula 1 το 2012, «απογειώθηκε» στην πίστα που διαμορφώθηκε στη νέα παραλία χαρίζοντας μοναδικές συγκινήσεις. «Έφυγε» ο Γιάννης Ιωαννίδης (4/10) Στις 4 Οκτωβρίου, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο προπονητής θρύλος που έγραψε χρυσές σελίδες δόξας στο ελληνικό μπάσκετ, έφυγε από τη ζωή βυθίζοντας στο πένθος τον ελληνικό αθλητισμό. Στις 6 Οκτωβρίου τελέστηκε η κηδεία του

Σκυλιά την κατασπάραξαν μέχρι θανάτου (10/12) Φρικτό θάνατο βρήκε μια 50χρονη στη Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης το μεσημέρι της 10ης Δεκεμβρίου. Η γυναίκα δέχθηκε άγρια επίθεση στην αυλή του σπιτιού από σκυλιά, τα οποία διέφυγαν της προσοχής του κηδεμόνα τους. Μπήκαν στην αυλή και την κατασπάραξαν μέχρι θανάτου. Για την υπόθεση συνελήφθη ο 37χρονος κηδεμόνας των ζώων. Το 2023 φεύγει, το 2024 έρχεται! Με την ελπίδα η νέα χρονιά να φέρει υγεία, χαμόγελα και αισιοδοξία σε όλους. Και φυσικά περισσότερες ευχάριστες ειδήσεις.

Ρεπορτάζ: Αφροδίτη Τζόλα 18

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Ο ΗΛΙΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΠΑΛΑ ΟΛΑ ΤΑ ΤΥΦΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

«A Ball for All»: Μια μπάλα ποδοσφαίρου να φτάσει σε κάθε τυφλό παιδί στον κόσμο Ήταν Μεγάλη Παρασκευή του 2022, όταν τα φώτα έπεσαν πάνω στον 9χρονο Λέανδρο, ένα παιδί με οπτική αναπηρία, με αφορμή την εμφάνισή του στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο μικρός Λέανδρος χρησιμοποιώντας μία ειδική μπάλα με κουδουνάκια, σκόραρε βάζοντας γκολ στις καρδιές όλων μας. Ο διεθνής διαιτητής, επαγγελματίας εκπαιδευτής νέων και προπονητής σκακιού Ηλίας Μάστορας δημιούργησε την συγκεκριμένη ειδική μπάλα ποδοσφαίρου που κουδουνίζει για να διευκολύνει παιδιά και μεγάλους, οι οποίοι θέλουν να «γευτούν» τη μαγεία της μπάλας, αλλά και για να επαναφέρει στο προσκήνιο το άγνωστο στους περισσότερους από εμάς άθλημα του ποδοσφαίρου τυφλών. Η Ιστορία της έμπνευσης της μπάλας

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

«Η ιδέα του “A Ball for All” γεννήθηκε πριν από επτά χρόνια και συγκεκριμένα ανήμερα του Προφήτη Ηλία» αναφέρει χαρακτηριστικά στο Thestival ο Ηλίας Μάστορας. Όπως περιγράφει, είχε εκδώσει ένα σκακιστικό παραμύθι για βλέποντες και είχε μετεγγραφεί σε γραφή Braille. «Η Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης είχε την υπέροχη ιδέα να παραχθεί η θεατρική αφήγηση στο στούντιο ώστε και τα μικρότερα παιδιά να μπορούν να έχουν πρόσβαση καθώς σε προσχολικές ηλικίες, τα παιδιά δε γνωρίζουν την αλφάβητο Braille. Μου επιφύλαξαν ως εορταστική έκπληξη, να έρθει ο 4χρονος τότε Λέανδρος για να πει ένα γρίφο» αναφέρει. Ο Λέανδρος γεννήθηκε με όραση και λόγω ενός προβλήματος υγείας, την έχασε ολικά σε ηλικία 2,5 ετών. Ο Ηλίας Μάστορας αναφέρει στο Thestival ότι έδωσε ως δώρο στον Λέανδρο τη μπάλα ενηλίκων, που υπήρχε για το παραολυμπιακό ποδόσφαιρο ενηλίκων. Όμως, επειδή ήταν πολύ βαριά, καθώς ζυγίζει πάνω από μισό κιλό, ήταν αδύνατο να παίξει με τη μικρότερη και μεγαλύτερη αδερφή του. Εκείνη τη στιγμή ο Ηλίας Μάστορας συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο προσαρμοσμένο στις ανάγκες ενός παιδιού. Έτσι, ξεκίνησε την πορεία για τη δημιουργία μιας μπάλας κατάλληλης για τυφλά παιδιά. Η «Μπάλα για όλους» δημιουργήθηκε, όπως τονίζει ο ιδρυτής της, με αφορμή την ανάγκη του Λέανδρου αλλά και για κάθε παιδί με οπτική αναπηρία, καθώς και είναι και η μοναδική πατενταρισμένη μπάλα και για τυφλά παιδιά.

«Όραμα Νέων» Youthorama, μια μπάλα ελαφρύτερη (βάρους 250 γραμμαρίων) στην οποία υπάρχουν τέσσερις μηχανισμοί με ενσωματωμένα κουδουνάκια, ώστε να ακούγονται, όταν η μπάλα κυλάει στο έδαφος ή κινείται στα χέρια μας. Οι ιδρυτές της ειδικής μπάλας πήραν την απόφαση να μην πωλείται, αλλά να δωρίζεται σε όποιον την χρειάζεται. «Η δική μου συνεισφορά στο χώρο του ποδοσφαίρου τυφλών ήταν από την αρχή σε εθελοντική βάση, είτε ως τερματοφύλακας, είτε ως διαιτητής, είτε ως υπεύθυνος διαιτησίας παγκοσμίως και τώρα ως υπεύθυνος του αθλήματος σε όλο τον κόσμο, επισημαίνει στο Thestival ο Ηλίας Μάστορας και συνεχίζει πως «Όσο περισσότερο ταξιδεύεις, γνωρίζεις καλύτερα ότι έχουμε δημιουργήσει έναν άδικο κόσμο με τεράστιες ανισότητες». Ο Ηλίας Μάστορας τονίζει πως δεν του πέρασε ούτε μία στιγμή από το μυαλό να πατεντάρει την ειδική μπάλα προς πώληση, αλλά ως τη μοναδική που δεν πωλείται αλλά μόνο δωρίζεται. «Με αυτή τη λογική, το δικαίωμα στο παιχνίδι γίνεται εφικτό, αλλάζοντας έστω και λίγο τον κόσμο μας» προσθέτει και συμπληρώνει πως είναι η δική του παρακαταθήκη στο χώρο της συμπερίληψης. Το ταξίδι της πρωτοβουλίας «Μια μπάλα για όλους» και οι παγκόσμιες διαστάσεις της Οι ιδρυτές υπέβαλαν πρόταση στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Erasmus+ και η καμπάνια υποστηρίχθηκε το 2017 από την Erasmus+ Αθλητισμός. Το 2018 στάθηκε δίπλα τους και η UEFA Foundation for Children.

Η δημιουργία και ο σχεδιασμός της μπάλας

Ο Ηλίας Μάστορας αναφέρει στο Thestival ότι μέχρι τις 3 Δεκεμβρίου του 2023, στα 6α γενέθλια της «Μπάλας για όλους», μοιράστηκαν σε 213 χώρες και περιοχές, 15.000 μπάλες.

Ο Ηλίας Μάστορας, υπεύθυνος τότε της Παγκόσμιας Διαιτησίας Ποδοσφαίρου των Τυφλών, δημιούργησε μαζί με το σωματείο

«Συνοδεύουμε τη μπάλα με το εγκεκριμένο εκπαιδευτικό υλικό από το Υπουργείο Παιδείας, όπως το DVD με τις συμπεριλη-

πτικές ασκήσεις, το παραμύθι “Μία μπάλα για όλους” σε γραφή βλεπόντων για τις σχολικές βιβλιοθήκες και σε γραφή Braille με ανάγλυφα σχέδια για το κάθε παιδί με οπτική αναπηρία», προσθέτει. Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι Η επόμενη χρονιά θα είναι η πιο σημαντική της ιστορίας της καμπάνιας, όπως επισημαίνει στο Thestival ο Ηλίας Μάστορας. «Ετοιμάζουμε τη μεγαλύτερη βιωματική δράση συμπερίληψης στις 24 Απριλίου 2024, μια συμβολική ημέρα που θα βρίσκεται η Ολυμπιακή φλόγα στη Θεσσαλονίκη. Θα προσκαλέσουμε όλες τις συμπεριληπτικές τάξεις των σχολείων της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου φοιτούν μαζί παιδιά με και χωρίς οπτική αναπηρία. Συνολικά, θα συμμετέχουν 1.000 παιδιά στον εγκεκριμένο μαθητικό Αθλητικό διαγωνισμό “Μία μπάλα για όλους” με τη στήριξη φορέων της Ελλάδος και του εξωτερικού». Και προσθέτει: «Η καμπάνια θα κουδουνίζει κάτω από τον Πύργο του Άιφελ στους Παραλυμπιακούς Αγώνες Παρίσι 2024 καθώς θα υποδέχεται 13.000 θεατών σε κάθε αγώνα παραολυμπιακού ποδοσφαίρου τυφλών για τη βιωματική εκπαίδευσή τους». Η UEFA, επίσης, ενέκρινε μόνο ένα σχέδιο από την Ελλάδα μέσω του Ιδρύματος για το Παιδί στο 2024 και είναι η καμπάνια «Μια μπάλα για όλους». Κλείνοντας, ο Ηλίας Μάστορας αναφέρει πως σχεδιάζεται ένα ντοκιμαντέρ στην Ευρώπη αυτή τη φορά, συνδυάζοντας όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα της χρονιάς, τα οποία θα ξεκινούν από τη Θεσσαλονίκη. “Είναι η εξαργύρωση των διεθνών βραβείων που απονεμήθηκαν τη χρονιά που μας πέρασε: Be Inclusive Awards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην κατηγορία «Inspiring Change» για την καμπάνια, Be Active Awards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην κατηγορία «Local Hero–Τοπικός Ήρωας» σε προσωπικό επίπεδο όπως και το «Emerging Global Leader– Ανερχόμενος παγκόσμιος ηγέτης» από το Tallberg Foundation–Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος”, καταλήγει.

Ρεπορτάζ: Τάκης Τσουκαλέλης 20

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

«ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ»

Θεσσαλονίκη: Συνταξιούχοι συγκατοικούν για να ξορκίσουν τη μοναξιά και τα οικονομικά βάρη «Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι, σαν το ξεχασμένο στάχυ…», τραγούδησε κάποτε η Βίκυ Μοσχολιού, περιγράφοντας με έναν μοναδικό τρόπο τη μοναξιά των ανθρώπων και δίνοντας φωνή σε όσους βιώνουν τη δική τους ερημιά. Η μοναξιά έχει πάρει τη μορφή επιδημίας στην εποχή που ζούμε, με όλο και περισσότερους ανθρώπους να οδηγούνται τελικά στην απομόνωση είτε από επιλογή είτε γιατί οι συνθήκες της ζωής τα έφεραν έτσι. Εν μέσω αυτής της επιδημίας συνταξιούχοι από τη Θεσσαλονίκη επιχειρούν να βάλουν τέλος στη μοναξιά που βιώνουν. Έχασαν τους συντρόφους και έμειναν ξαφνικά μόνοι… Ξέρουν όμως ότι η μοναξιά δεν τους ταιριάζει. Έτσι αποφάσισαν να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να βρουν την παρέα και τη συντροφικότητα που θέλουν. Μέσα από αυτή την επιθυμία και τη δίψα για ζωή, γεννήθηκε ο σύλλογος «Συγκατοίκηση Φίλων 60+».

Ρ Ε Π Ο Ρ ΤΑ Ζ

Ο κ. Σάκης Καβακόπουλος, εμπνευστής και πρωτεργάτης της κίνησης για τη συγκατοίκηση της τρίτης ηλικίας, χρειάστηκε να μείνει μόνος του πέρυσι τον Αύγουστο. Αποφάσισε να φύγει από το σπίτι του για να αφήσει –όπως λέει- το παιδί του να ζήσει τη ζωή του όπως θέλει και να το απαλλάξει από την ανάγκη να τον φροντίζει. Λίγο αργότερα ίδρυσε την κίνηση «Συγκατοίκηση φίλων 60+ και 60-». «Το μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζεται με την κίνηση τη δική μας είναι η μοναξιά των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και οι αποκλεισμοί με τους οποίους έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας καθώς επίσης και ο ηλικιακός ρατσισμός, που είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία», αναφέρει στο Thestival o κ. Σάκης Καβακόπουλος. Η επιλογή του ονόματος της πρωτοβουλίας μόνο τυχαία δεν είναι. Όπως λέει ο εμπνευστής της, «βάζουμε στον τίτλο τη λέξη φιλία γιατί πιστεύουμε σε αυτή». Ζώντας με φίλους μας, μπορούμε να επεκτείνουμε το προσδόκιμο της ζωής μας και να το κάνουμε και πιο ποιοτικό, ώστε να έχουμε όλοι δράσεις, να βρισκόμαστε μεταξύ μας να κάνουμε την αλληλοβοήθεια, η οποία είναι από τους πρώτους όρους που τέθηκαν από τα μέλη μας». Στόχος της κίνησης αυτής, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας να βοηθούν ο ένας τον άλλον και κανείς να μην αφεθεί στη μοναξιά. «Τα παιδιά μας δουλεύουν, έχουν τις δικές τους οικο-

γένειες, τα ωράριά τους μπορεί να είναι εξαντλητικά, μπορεί να είναι σε άλλες πόλεις ή στο εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να αφήσουμε απομονωμένους τους ανθρώπους οι οποίοι εργάστηκαν όλη τους τη ζωή και είχαν ένα πλήρη κύκλο «παρουσίας» στην πόλη και τη χώρα», σημειώνει. Ήδη οι μικρές συγκατοικήσεις 2-3 ατόμων υλοποιούνται σε κάποιο βαθμό σε διαμερίσματα. Απαραίτητοι κανόνες είναι το κάθε άτομο να έχει δικό του υπνοδωμάτιο και μπάνιο, ώστε να μπορεί να αποτραβηχτεί όταν το επιθυμεί. Ωστόσο, υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία στο εγχείρημα αυτό, όπως παρατηρεί ο κ. Καβακόπουλος. «Κάποιοι έχουν μάθει σε έναν τρόπο ζωής που είναι ήδη απομονωμένοι», σημειώνει αρχικά και προσθέτει: «Αρκετοί βλέπουν την οικογένειά τους μια φορά τον χρόνο και αν. Αυτό σημαίνει πως τον υπόλοιπο χρόνο ζουν μόνοι τους, απομονωμένοι και αποκλεισμένοι. Έχουμε τα ΚΑΠΗ, όπου μπορεί κανείς να πάει να πιει έναν καφέ, να παίξει ένα τάβλι να πάει μια εκδρομή, αλλά μετά που θα φύγει από το ΚΑΠΗ θα πάει στο σπίτι του και πάλι θα είναι μόνος. Και όταν μπει ένας μεγάλος άνθρωπος στο σπίτι του και κλείσει την πόρτα του, ο μόνος που θα χτυπήσει την πόρτα του θα είναι η μοναξιά, κανένας άλλος». Όνειρο του κ. Σάκη Καβακόπουλου είναι να δημιουργηθούν μεγάλες δομές σε δημόσια κτήρια που είναι αυτή τη στιγμή κλειστά έτσι ώστε να μπορούν να υλοποιηθούν οι λεγόμενες μεγάλες συγκατοικήσεις έως και 30 ατόμων. Με ένα συμβολικό ενοίκιο, άνθρωποι της τρίτης ηλικίας να διαμένουν εκεί, ώστε αφενός να έχουν μια συντροφιά και αφετέρου να μοιραστούν τα έξοδα της διαβίωσης με άλλους

ανθρώπους. «Στο εξωτερικό είναι κάτι που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια», τονίζει. «Αυτό είναι που μας παρακίνησε να κάνουμε αυτή την πρωτοβουλία, η κρίση της στέγης αλλά και η ένωση μεταξύ μας ώστε να αντιμετωπίσουμε τα τρέχοντα ζητήματα της κοινωνίας μας με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να μπορούμε να έχουμε τα καλύτερα γηρατειά, την καλύτερη διαδρομή προς το τέλος της ζωής μας», επισημαίνει περιγράφοντας το όραμά του. Η Ρίτσα Τζούτζου ήταν από τα πρώτα μέλη της κίνησης για τη συγκατοίκηση των συνταξιούχων. Όπως εξηγεί στο Thestival, όταν έχασε ξαφνικά τον σύζυγό της, απομονώθηκε, αφού αισθανόταν παράξενα στις παρέες της. Όταν είδε για αυτή την πρωτοβουλία, εγγράφτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Το κομμάτι της συντροφιάς είναι το πλέον σημαντικό για την ίδια, ενώ λόγω και των συνθηκών που βιώνουμε, συνυπολογίζεται και το οικονομικό. «Είναι το πλέον βασικό το κομμάτι της συντροφιάς, στηρίζουμε οικονομικά και τα παιδιά και τα εγγόνια μας οπότε είναι σημαντικό και το οικονομικό κομμάτι. Θέλουμε να είμαστε και πολλοί μαζί για να εξυπηρετούμαστε καλύτερα και μεταξύ μας», τονίζει. Η ίδια το τελευταίο διάστημα συγκατοικεί με μια φίλη της η οποία έκανε μια σοβαρή εγχείρηση. Ούσα νοσηλεύτρια για 40 χρόνια –όπως λέει-, θέλει να τις προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της. «Δούλεψα σκληρά για 40 χρόνια και θέλω το ηλιοβασίλεμα της ζωής μου να το χαρώ όπως θέλω εγώ», είναι το μήνυμα που στέλνει η ίδια για την πρωτοβουλία της συγκατοίκησης των συνταξιούχων.

22

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΑΝΑΒΑΘΜIΖΕΤΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑΣ

Θεσσαλονίκη: Πανιά για 600.000 τουρίστες «ανοίγει» ο νέος σταθμός κρουαζιέρας του ΟΛΘ «Μέγας Αλέξανδρος» Τη θέση της Θεσσαλονίκης στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη αλλά και τις αναπτυξιακές της προοπτικές ενισχύει ο νέος Σταθμός Κρουαζιέρας με την ονομασία «Μέγας Αλέξανδρος», ο οποίος ξεκίνησε τη λειτουργία του το περασμένο καλοκαίρι και εγκαινιάστηκε στις 16 Νοεμβρίου. Ο νέος τερματικός σταθμός κρουαζιέρας, στον προβλήτα 2 του λιμανιού Θεσσαλονίκης, αναβαθμίζει ουσιαστικά το τουριστικό προϊόν της πόλης και της ευρύτερης περιοχής, συμβάλλοντας συνολικά στην ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας. Η ΟΛΘ Α.Ε. υλοποίησε μια σημαντική επένδυση σε υποδομές για τη δημιουργία του νέου Σταθμού, συνολικού εμβαδού 2.000 τ.μ., ώστε να εξυπηρετούνται ποιοτικά τα κρουαζιερόπλοια που ελλιμενίζονται στον Προβλήτα 2 (κρηπιδώματα 9 και 10), οι επιβάτες τους και τα μέλη πληρώματος. Στο περιθώριο των εγκαινίων μάλιστα, στις 16 Νοεμβρίου, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Χρήστος Στυλιανίδης, εκτίμησε πως και με τη λειτουργία του νέου σταθμού, η πόλη θα υποδεχτεί 600.000 τουρίστες από την κρουαζιέρα, γεγονός που αντιστοιχεί σε αύξηση 50%.

Ρ Ε Π Ο Ρ ΤΑ Ζ

«Το διαμάντι της πόλης είναι το λιμάνι. Από εδώ η πόλη μπορεί να απογειωθεί. Αυτό το λιμάνι κατάφερε με την συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να αναπτυχθεί και να δώσει στην πόλη την υποδομή που χρειάζεται για να αποκτήσει αυτόν τον πραγματικό γεωστρατηγικό και εμπορικό ρόλο για την όλη την περιοχή. Η ανάπτυξη της κρουαζιέρας αποτελεί για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έναν διαρκή εθνικό αναπτυξιακό στόχο από τον οποίο ο τουρισμός της χώρας έχει ήδη σημαντικά οφέλη», είχε τονίσει χαρακτηριστικά στην τοποθέτησή του ο κ. Στυλιανίδης και πρόσθεσε ότι η Θεσσαλονίκη και η ευρύτερη περιοχή προσφέρουν στους επισκέπτες μια μοναδική και αξέχαστη εμπειρία λόγω των ιστορικών μνημείων αλλά και της γαστρονομίας. Ο κ. Στυλιανίδης μάλιστα υπογράμμισε πως ο νέος σταθμός κρουαζιέρας μπορεί να δεχτεί ταυτόχρονα δύο κρουαζιερόπλοια με περισσότερους από 6.000 επιβάτες. «Στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης είμαστε περήφανοι για τον νέο Σταθμό Κρουαζιέρας «Μέγας Αλέξανδρος». Ο νέος σταθμός αποτελεί μια ακόμη σημαντική επένδυση, που αναβαθμίζει τη θέση μας στο διεθνές λιμενικό στερέωμα και δημιουργεί επιπλέον αναπτυξιακές προοπτικές για τη

Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για έναν πλήρως εξοπλισμένο σταθμό, ικανό να εξυπηρετεί αφίξεις homeporting και transit, περισσότερους από 6.000 επιβάτες και πληρώματα 2 πλοίων ταυτόχρονα σε καθημερινή βάση. Παραμένουμε προσηλωμένοι στην υλοποίηση του επενδυτικού μας πλάνου για την αναβάθμιση των λιμενικών υποδομών και στη στενή συνεργασία μας με τους φορείς της Θεσσαλονίκης, αποτελώντας ζωτικό μέρος της προσπάθειας για την ανάπτυξη της πόλης και της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Ελλάδας», είχε τονίσει από την πλευρά του ο Εκτελεστικός Πρόεδρος Δ.Σ. της ΟΛΘ Α.Ε., Θάνος Λιάγκος. Ο νέος τερματικός σταθμός κρουαζιέρας τέθηκε σε πλήρη λειτουργία τον Ιούλιο του 2023, έχει συνολικό εμβαδόν 2000 m2 και διαθέτει δύο επιπλέον θέσεις ελλιμενισμού. Είναι πλήρως εξοπλισμένος, ικανός να εξυπηρετεί αφίξεις homeporting και transit και δύο πλοία ταυτόχρονα στα κρηπιδώματα 9 και 10. Μερικά ακόμη χρήσιμα στοιχεία για τον νέο τερματικό σταθμό κρουαζιέρας είναι ότι το εμβαδόν κρηπιδωμάτων 9 και 10 είναι 32.300 m2 και του περιβάλλοντα χώρου 14.000 m2.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΙΜΑΝΙ

Στην ΟΛΘ Α.Ε. ανοίγουμε τις πύλες σε μια νέα εποχή υπευθυνότητας. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Εργαζόμαστε με αφοσίωση για να μειώσουμε το αποτύπωμά μας στο περιβάλλον. Εφαρμόζουμε πιστοποιημένες πρακτικές και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος και τη μείωση κατανάλωσης των πολύτιμων φυσικών πόρων. Για τις μελλοντικές γενιές και τη γη.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ Υλοποιούμε δράσεις για τη ενίσχυση της κοινωνίας. Από την ανάπτυξη των ανθρώπων μας έως την οικονομική και κοινωνική σύνδεση του λιμένα με τη Θεσσαλονίκη, αλλά και τη στενή συνεργασία με φορείς της πόλης. Εμπνέουμε τους εταίρους και τους συνεργάτες μας για το κοινό καλό.

ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ο τρόπος που λειτουργούμε είναι ουσιαστικός για εμάς. Προωθούμε τη δικαιοσύνη και την ακεραιότητα στις εσωτερικές μας λειτουργίες και βασιζόμαστε στις αρχές της διαφάνειας και της ηθικής. Ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους μας να υιοθετήσουν μια ανάλογη συμπεριφορά.

www.thpa.gr

Ρεπορτάζ: Μάγδα Πετροπούλου 24

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 17 ΕΚΑΤ. ΜΕΡΙΔΕΣ ΦΑΓΗΤΟΥ

Ο «Άλλος Άνθρωπος» που μαγειρεύει και τρώει μαζί με όσους το έχουν ανάγκη «Ζεσταίνει» καθημερινά τις καρδιές χιλιάδων συνανθρώπων μας προσφέροντάς τους ένα ζεστό πιάτο φαγητό φτιαγμένο με πολύ μεράκι και μία θέση στο τραπέζι της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

Ρ Ε Π Ο Ρ Τ Α Ζ

Ο δημιουργός της, Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος,ανοίγει καθημερινά την αγκαλιά του σε όσους το έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας. Το τραπέζι είναι ανοικτό ακόμη και σε αυτούς που είναι μόνοι τους και θέλουν παρέα. Η ανταμοιβή του; Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, η λάμψη στα μάτια τους. «Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Είναι ένα συναίσθημα, το οποίο δεν περιγράφεται. Είναι ένα συναίσθημα το οποίο σε γεμίζει όλα τα συναισθήματα που υπάρχουν», αναφέρει στο Thestival ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος. Από μικρή ηλικία είχε γνωρίσει το τραπέζι της γειτονιάς. Μεγάλωσε σε αυλές στο Αιγάλεω. Ο πατέρας του δούλευε σε οικοδομές. Πότε είχε δουλειά, πότε όχι. «Κάθε Κυριακή μαζεύονταν όλοι οι κάτοικοι της αυλής και κάναμε το τραπέζι της γειτονιάς. Έβαζε ο καθένας ό,τι είχε. Αυτός που δεν είχε, δεν έβαζε τίποτα αλλά κάθονταν και αυτός στο τραπέζι. Και κανείς δεν ήξερε ποιος έφερνε τι», θυμάται ο κ. Πολυχρονόπουλος. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, το 2009, ο κ. Πολυχρονόπουλος απολύθηκε από την πολυεθνική εταιρεία στην οποία εργαζόταν. Η απόλυσή του έμελλε να είναι η αρχή για να αλλάξει η ζωή του. «Την απόλυσή μου την είδα σαν ευκαιρία, έτσι ώστε να κατασταλάξω και να κάνω αυτό που κάνω μέχρι σήμερα. Όλες οι εμπειρίες της ζωής που είχα ήταν με στόχο να δημιουργηθεί η κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος”», σημειώνει ο ίδιος. Δύο χρόνια, αργότερα, στις 4 Δεκεμβρίου του 2011, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είδε σε μία λαϊκή αγορά δύο παιδάκια να ψάχνουν φαγητό σε κάδο σκουπιδιών. Εκείνη την στιγμή δεν έκανε τίποτα. Όμως αποφάσισε να σπάσει την αδιαφορία και να αναλάβει δράση. Έτσι, την επόμενη ημέρα πήγε στο ίδιο σημείο με σκοπό να μοιράσει τοστ σε ανθρώπους που έψαχναν σε κάδους σκουπιδιών. Κανένας, όμως, δεν έπαιρνε τα τοστ που τους πρόσφερε. «Μετά από μισή ώρα έφαγα εγώ ένα τοστ. Τότε κατευθείαν πήραν τα τοστ που τους πρόσφερα. Ρώτησα μια ηλικιωμένη στην οποία έδωσα το τελευταίο τοστ γιατί δεν το πήρε στην αρχή και μου απάντησε “αν εσύ έψαχνες στον κάδο σκουπιδιών και εγώ σου πρόσφερα τοστ θα γυρνούσες να με κοιτάξεις;”. Τότε έβαλα

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

τα κλάματα και αποφάσισα να μαγειρεύω και να τρώω μαζί με τους ανθρώπους ανεξαιρέτως κοινωνικής τάξης», περιγράφει συγκινημένος ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος». Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε βήμα- βήμα να ανακαλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι μόνο για επιβίωση,αλλά και τις ανάγκες των ανθρώπων για ομιλία και επικοινωνία που ήταν μεγαλύτερες. «Στόχος μου ήταν να ενώσω τους διαφορετικούς ανθρώπους σεβόμενοι ο ένας την διαφορετικότητα της επιλογής ζωής του άλλου», προσθέτει. Πλέον, οι κοινωνικές κουζίνες που έχουν δημιουργηθεί είναι περισσότερες από 18 σε όλη την Ελλάδα, ενώ έχουν δημιουργηθεί και πέντε στο εξωτερικό. Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν δημιουργηθεί έξι κοινωνικές κουζίνες. Η πρώτη δημιουργήθηκε το 2013. «Το πιο σημαντικό είναι ότι πήραν την ιδέα και άλλοι άνθρωποι και έκαναν το ίδιο πράγμα ακριβώς με το δικό τους σκεπτικό. Και αυτός ήταν και ο στόχος. Αυτό που κάνουμε εμείς να το κάνουν και άλλοι άνθρωποι σε κάθε γειτονιά», σημειώνει ο δημιουργός της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος». Μοιράζονται 3.500 - 4.000 μερίδες φαγητού κάθε μέρα Καθημερινά σε όλες τις κοινωνικές κουζίνες μοιράζονται 3.500 - 4.000 μερίδες φαγητού κάθε μέρα. Μέσα σε 12 χρόνια έχουν μοιραστεί πάνω από 17 εκ. μερίδες φαγητό. Φέτος τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη οι εθελοντές της κοινωνικής κουζίνας εκτός από φαγητό θα μοιράσουν και δώρα σε παιδιά, ενώ στην πλατεία Αριστοτέλους θα στηθεί γιορτή με κάλαντα. Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος καλεί όσους θέλουν να βοηθήσουν να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις του «Άλλου Ανθρώπου» στην οδό Μεγ. Αλεξάνδρου 109 στον Κεραμεικό, ή να προσφέρουν τρόφιμα σε οποιαδήποτε κοινωνική κουζίνα ή μέσω PayPal μέσα από το site του «Άλλου Ανθρώπου». «Έρχονται και μας στηρίζουν γιατί το κάνουν για τους εαυτούς τους. Εμείς το κάνουμε πρώτα για τους εαυτούς μας, γιατί το θέλει η ψυχή μας. Μόνο η ψυχή σου μπορεί να σου επιβάλει να κάνει αλληλεγγύη στην πράξη», αναφέρει ο κ. Πολυχρονόπουλος για το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης.

25

26

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Του Γιώργου Σταμάτη, Βουλευτή Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας

Ο ρόλος του γονεϊκού κινήματος στο σχεδιασμό πολιτικών για τα άτομα με αναπηρία Η άσκηση πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο, ιδίως για τους οικονομικά και κοινωνικά ευάλωτους πολίτες κάθε κράτους, συνιστά δείκτη του κοινωνικού μας πολιτισμού και προσδίδει ποιότητα στη δημοκρατία μας. Μια από τις πλέον ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες που χρήζουν μέτρων αυξημένης κοινωνικής υποστήριξης είναι τα παιδιά με αναπηρία και οι ενήλικες με νοητική αναπηρία. Πρόκειται για μια ομάδα συμπολιτών μας, που ενώ αποτελούν υποκείμενα δικαιωμάτων σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό, δεν ακούγεται επαρκώς η φωνή τους και η έκφραση των επιθυμιών και επιλογών τους. Τη διεκδίκηση και προάσπιση των δικαιωμάτων τους έχουν αναλάβει οι οικογένειες τους, οι οποίες σταδιακά στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα συγκρότησαν το γονεϊκό αναπηρικό κίνημα. Σήμερα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (ΠΟΣΓΚΑμεΑ) αριθμεί περίπου 220 πρωτοβάθμια σωματεία και αποτελεί τη μεγαλύτερη ομοσπονδία του αναπηρικού κινήματος. Προωθεί και υπερασπίζεται τα δικαιώματα ανηλίκων ατόμων με κάθε μορφής αναπηρία, καθώς κι ενηλίκων ατόμων με Νοητική Αναπηρία, Αυτισμό, Εγκεφαλική Παράλυση, Σύνδρομο Down, Βαριές και Πολλαπλές Αναπηρίες, όπως επίσης και τα δικαιώματα των οικογενειών τους. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα το γονεικό κίνημα έχει συμβάλει καταλυτικά με τις θέσεις και τις προτάσεις του, τόσο στη διάχυση της δικαιωματικής προσέγγισης για τα άτομα με νοητική αναπηρία, όσο και στο σχεδιασμό δράσεων και πολιτικών, που συντελούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων αυτών, με τρόπο ενεργό και ουσιαστικό.

ΑΡΘΡΟ

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία στεγών υποστηριζόμενης διαβίωσης για άτομα με νοητική αναπηρία και αυτισμό, που συντελούν στην ενίσχυση της ορατότητας τους και την προαγωγή της ένταξης τους στις δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας. Οι πρώτες στέγες δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία των γονιών ενηλίκων ατόμων με νοητική αναπηρία, με αποτέλεσμα σήμερα το μοντέλο αυτό διαβίωσης στην κοινότητα να κερδίζει συνεχώς έδαφος. Η ΠΟΣΓΚΑμεΑ και τα σωματεία μέλη της διεκδικούν από την Πολιτεία τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών τους, ενώ παράλληλα στέκονται αρωγοί της Πολιτείας σε κάθε θεσμική πρωτοβουλία και μεταρρυθμιστική προσπάθεια που συντε-

λεί στη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία. Ειδικότερα, το γονεϊκό κίνημα μας δείχνει το δρόμο, με την ενεργό συμμετοχή του και τις προτάσεις του, στην ποιοτική μας μετάβαση από ένα σύστημα υποκαθιστάμενης λήψης των αποφάσεων που ισχύει σήμερα, προς ένα σύστημα υποστηριζόμενης λήψης των αποφάσεων, έτσι ώστε να εναρμονιστούμε με τις επιταγές του αρ.12 της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία. Τα άτομα με νοητική αναπηρία και αυτισμό δεν πρέπει να στερούνται το δικαίωμα της ψήφου, ούτε την ελεύθερη άσκηση στο δικαίωμα στην επιλογή, η οποία πρέπει να ακούγεται και να συνεκτιμάται. Το γονεϊκό αναπηρικό κίνημα συμβάλλει στη διαμόρφωση κουλτούρας αυτοεκπροσώπησης των ατόμων με νοητική αναπηρία και εκπαίδευσης των ατόμων αυτών να εκφράζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Χαρακτηριστικά ήταν τα εκπαιδευτικά σεμινάρια που διεξήχθησαν πρόσφατα από το Ινστιτούτο της ΕΣΑμεΑ σε ενοίκους των στεγών υποστηριζόμενης διαβίωσης του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος και του Κέντρου ΑμεΑ «ο Σωτήρ» στη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση,

έχοντας συνοδοιπόρους τους γονείς των ατόμων με νοητική αναπηρία, σχεδιάζει και υλοποιεί ενεργητικές πολιτικές, με στόχο την πρόληψη της ιδρυματοποίησης, την ορατότητα τους και την ανάδειξη των δεξιοτήτων και ικανοτήτων τους. Έτσι, επενδύουμε στην οικοδόμηση κοινωνιών, συνεκτικών, ανοικτών και βιώσιμων, στη βάση της αξιοπρέπειας, της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αίροντας τα κάθε μορφής εμπόδια, διακρίσεις και αποκλεισμούς.

ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ Προσθέτουμε ένα λιθαράκι στην προστασία του Αγίου Όρους με σεβασμό στο περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά

Κε.Δ.Α.Κ. Διοικητήριο, 541 23, Θεσσαλονίκη www.kedak.gr, info@kedak.gr Τ. 2313-501423

Συνέντευξη 28

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ

Ο 39χρονος φιλόλογος με τα 5 παιδιά που έγινε δήμαρχος Παύλου Μελά

Ο Δημήτρης Ασλανίδης είναι ο νέος δήμαρχος Παύλου Μελά. Αν και είναι μόλις 39 ετών έχει 5 παιδιά. Είναι φιλόλογος και ιδιοκτήτης φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης. Είναι ο πρωτότοκος γιος μιας πολύτεκνης οικογένειας από την Σταυρούπολη. Μετά τις σπουδές του ξεκίνησε να εργάζεται παρέχοντας ιδιαίτερα μαθήματα. Σύντομα κατάφερε να ανοίξει το πρώτο του φροντιστήριο. Χωρίς καμία βοήθεια σε μερικά χρόνια είχε φτιάξει τη δική του αλυσίδα φροντιστηρίων. Αντίστοιχη είναι η πορεία του και στην αυτοδιοίκηση. Το 2010 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Παύλου Μελά με τον αείμνηστο Διαμαντή Παπαδόπουλο. Λίγα χρόνια αργότερα συστρατεύτηκε με τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Σε ηλικία 35 ετών κατάφερε να εκλεγεί τρίτος σε σειρά περιφερειακός σύμβουλος στην Κεντρική Μακεδονία με 23.080 σταυρούς. Η ανατροπή που πέτυχε στις αυτοδιοικητικές εκλογές απέναντι στον επί 9,5 χρόνια δήμαρχο Παύλου Μελά, Δημήτρη Δεμουρτζίδη, θεωρήθηκε

από πολλούς ως η νίκη με τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στην κεντρική Μακεδονία. Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε μέσα από μια διαφορετική συνέντευξη. Να ξεκινήσουμε από τα σοβαρά. Μελομακάρονα ή κουραμπιέδες; Μελομακάρονα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Το ίδιο θα σας πει και η σύζυγος γιατί με τα άλλα έχουμε θέμα στο σπίτι. Αφήνουν ίχνη παντού και αυτό είναι πρόβλημα. Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι; Οι δύο πρώτες περίοδοι έχουν ιδιαίτερο θρησκευτικό χαρακτήρα – το καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με τον δικό μας μεσογειακό τρόπο ζωής και το τοπίο. Επιλέγω Χριστούγεννα ως πιο οικογενειακή γιορτή αν και το Ορθόδοξο Πάσχα είναι επίσης συγκλονιστικό. Πέντε παιδιά – ωραίο αλλά ασυνήθιστο στην εποχή μας. Τα καταφέρνεις μέχρι

σήμερα. Από εδώ και πέρα; Ποτέ δεν ήταν βάρος τα παιδιά και η οικογένεια. Άρα, όχι μόνο τα καταφέρνουμε – όχι τα καταφέρνω – με τη σύζυγο αλλά μας δίνουν και δύναμη. Είναι ό,τι καλύτερο στη ζωή μου μακράν του δεύτερου. Αντιπεριφερειάρχης ή δήμαρχος; Θα μπορώ να στο απαντήσω μετά τη δημαρχία. Μάλλον όμως δήμαρχος – αμεσότητα και δυνατότητα παρεμβάσεων που βελτιώνουν την ζωή των συμπολιτών. Από την άλλη ξέρω πολύ καλά ότι «τα παράπονα – πάνε- στον δήμαρχο» αλλά δεν πειράζει. Αυτή είναι η λογική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δήμαρχος λοιπόν. Παύλος Μελάς. Τι σημαίνει για σένα; Σε λίγες ημέρες αναλαμβάνεις δήμαρχος. Είσαι και νιώθεις έτοιμος; Σημαίνει γειτονιά, παιδικά χρόνια, φίλοι, παιχνίδι στις αλάνες και στα πάρκα – και

29

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ναι, είχαμε τέτοια εδώ πριν από 30 χρόνια. «Παύλος Μελάς» για μένα είναι οι άνθρωποι που υπήρχαν στη ζωή μου, σημαίνει εργατιά, προσφυγιά, εκκλησία, πολιτισμός και μια αδιόρατη λεπτή κόκκινη κλωστή που ενώνει τις ελπίδες όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον. Μεγάλη η τιμή, ακόμα μεγαλύτερη η ευθύνη, γεμάτες μπαταρίες, πολλή όρεξη για δουλειά και μια πολύ καλή ομάδα συνεργατών – με αυτά προχωράμε. Ο δήμος σας είναι μεγάλος. Γνωρίζεις όλες τις γειτονιές; Τα προβλήματα; Είπαμε να λέμε αλήθειες και να μην μιλάμε «πολιτικάντικα» σωστά; Όχι δεν τις γνωρίζω όλες – αν εννοούμε κάθε δρόμο - αν και επισκέφτηκα όσες περισσότερες μπορούσα σε αυτήν την προεκλογική περίοδο. Σίγουρα όμως θα περάσω από όλες ως δήμαρχος και σίγουρα θα ενημερώνομαι για όλες από τους συνεργάτες μου. Τώρα σε ό,τι αφορά στα προβλήματα, επειδή είναι συγκεκριμένα και παρόμοια, μπορώ να πω ότι έχω αρκετά αντιπροσωπευτική εικόνα. Θέλω να μας πεις το πιο περίεργο που σου είπαν – άκουσες ή σου συνέβη στην προεκλογική περίοδο.

Δύο μεγάλα στρατόπεδα συνολικά 1000 περίπου στρεμμάτων, βυζαντινοί νερόμυλοι, καπνομάγαζα, το «ΑΓΝΟ». Έχει επίσης σημαντικούς χώρους πρασίνου που είναι παραμελημένοι, έχει πολλές δυνατότητες στο πεδίο του δημοσίου χώρου που μπορούν να αναδειχθούν μέσα από προγράμματα αναπλάσεων. Έχει δική του ιστορία, προσφυγική, εργατική, έχει στίγμα στον πολιτισμό και παράδοση στα φεστιβάλ. Σε κάθε ένα από αυτά εγώ βλέπω δυνατότητες και ευκαιρίες – βλέπω δυνητικές επιτυχίες, ανάπτυξη, νέο εισόδημα, ποιότητα ζωής, αύξηση επισκεψιμότητας, προσέλκυση νέων κατοίκων, νέων οικογενειών.

Όσοι δεν με γνώριζαν, όταν μάθαιναν ότι έχω πέντε παιδιά δεν το πίστευαν – νόμιζαν ότι έλεγα ψέματα για προεκλογικούς λόγους. Ένας άλλος μου είπε σε μια βόλτα «δεν σε ασπάζομαι γιατί με τόσες χειραψίες και φιλιά μπορεί να κολλήσω covid» - εντάξει όλα στη ζωή είναι. Τώρα άλλα ευτράπελα αξιομνημόνευτα δεν είχα, ήταν μια ήρεμη θα έλεγα προεκλογική προσπάθεια. Πάμε τώρα στα του δήμου. Πιστεύεις ότι με το Μητροπολιτικό Πάρκο αλλάζει εικόνα και κατηγορία ο Δήμος Παύλου Μελά; Αλλάζει σίγουρα κατηγορία ο δήμος μας αλλά ταυτόχρονα συμβάλλει καθοριστικά στην βελτίωση ζωής όλου του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Είναι έργο υπερτοπικής σημασίας που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε την αστική ζωή, τα χρώματα της καθημερινότητας. Σίγουρα θα ενισχύσει αυτό που λέμε «αστική ευφορία» και θα ανοίξει τον δρόμο για παρόμοιες διεκδικήσεις. Μόλις όλοι δουν τι σημαίνει Μητροπολιτικό Πάρκο και πως αυτό ωφελεί την ζωή στην πόλη, θα ζητήσουν περισσότερα, όπου υπάρχει ανάλογη χωρική δυνατότητα. Για εμάς, που θα το έχουμε δίπλα μας, θα σηματοδοτήσει μια νέα ζωή – ευρωπαϊκή, ποιοτική, πράσινη. Δυνατότητα πολιτισμού, παιχνιδιού, περιπάτου. Δικαιούνται οι κάτοικοι της δυτικής Θεσσαλονίκης ένα στολίδι, δικαιούνται καλύτερη ποιότητα ζωής και τέτοιας κλίμακας παρεμβάσεις. Ελπίζω το Πάρκο αυτό να είναι το πρώτο από σειρά άλλων παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών που θα αλλάξουν την εικόνα της βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης. Τι σημαίνει για σένα κοινωνική πολιτική; Χωρίς δεύτερη κουβέντα η κοινωνική πολιτική είναι πυλώνας της κοινωνικής συνοχής. Αυτή χαρακτηρίζει την ποιότητα ζωής και καθορίζει εν πολλοίς αν ένας τόπος είναι αναπτυγμένος ή όχι. Θα εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα, θα αναζητήσουμε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, θα μεταφέρουμε καλές πρακτικές άλλων δή-

Πως θα ήθελες να είναι ο Δήμος Παύλου Μελά σε 10 χρόνια από σήμερα; Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει τα πράγματα σε θετική κατεύθυνση;

μων εδώ σε εμάς καθώς για εμάς η κοινωνική πολιτική είναι ψηλά στις προτεραιότητές μας. Κανείς μόνος, κανείς απροστάτευτος, υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και σταδιακή ενίσχυση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης στον τομέα αυτό. Μπορεί ένας δήμος να είναι πιο γιορτινός στις γιορτές; Βλέπουμε κάποιον στολισμό αλλά γενικά απουσιάζει το εορταστικό κλίμα. Θα επιδιώξω τα επόμενα χρόνια να στολίσουμε και να φωτίσουμε περισσότερο τις γειτονιές και τους δρόμους της πόλης. Βέβαια αυτή είναι μια επιλογή που έχει κόστος όμως θα ζητήσουμε τη συνδρομή του ιδιωτικού τομέα, με χορηγίες και δωρεές ώστε να φέρουμε λίγο πιο γιορτινό χρώμα την περίοδο των Χριστουγέννων. Είναι κάτι που το έχουμε κατά νου και θα το επιδιώξουμε. Έχεις μιλήσει προεκλογικά για πολλά σημαντικά project στον Δήμο Παύλου Μελά. Άλλα έχουν ξεκινήσει, άλλα είναι σε πρώιμο στάδιο και άλλα ακόμη συζητιούνται ή είναι στη σφαίρα των προτάσεων… Ο δήμος μας έχει πάρα πολλά σημεία ενδιαφέροντος που δεν τα γνωρίζουν παρά ελάχιστοι.

Πρώτα από όλα θέλω να έχουμε λύσει όλα τα βασικά. Υποδομές, δημόσιο χώρο, συγκοινωνίες, ασφάλεια, καθαριότητα. Από εκεί και πέρα φανταστείτε έναν δήμο που θα έχει αξιοποιήσει όλα όσα αναφέραμε παραπάνω. Στρατόπεδα, πάρκα, κτιριακό απόθεμα, πλατείες, δημόσιο χώρο. Φανταστείτε έναν δήμο ψηφιακό που θα εξυπηρετεί κατοίκους και δημότες και ταυτόχρονα θα μπορεί με διάφορες πολιτικές να ενισχύσει την επιχειρηματική δραστηριότητα. Αυτός είναι ο δικός μου στόχος και είμαι αισιόδοξος ότι είναι εφικτός. Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους δημότες και στους κατοίκους του δήμου «Παύλου Μελά»; Πίστη στις δυνάμεις του τόπου, υψηλές προσδοκίες, διεκδίκηση, προτεραιότητες, δυνατή και καθημερινή συμμετοχή, έλεγχο και αξιολόγηση – αυτά τους ζητώ. Για να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο, πιο φωτεινό, πιο όμορφο και με μεγαλύτερες δυνατότητες χρειαζόμαστε τις δυνάμεις όλων. Δεν περισσεύει κανείς. Θέλω να είναι δίπλα μας – θα το επιδιώξω με κάθε τρόπο, θα τους ακούω και θα με βλέπουν. Αυτό που πρέπει όλοι να ξέρουν είναι πως τίποτε δεν αλλάζει με αυτόματο πιλότο, με μαγικό ραβδί και με αδιαφορία. Επιμονή, σχέδιο, βούληση και όλα θα πάνε πολύ καλά.

Επιμέλεια: Γαβριήλ Χατζηνόπουλος – Φωτογραφίες: Μαρία Ραπτίδου 30

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

ΟΙ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΣΑΣ!

Εορταστικό γεύμα στη Σμύρνη: Αρώματα και γεύσεις που ξυπνούν μνήμες Για τους Μικρασιάτες και δη για τους Σμυρνιούς, τα τραπεζώματα στις εορταστικές βεγγέρες έμοιαζαν με ιεροτελεστία. Το σπίτι μύριζε κανέλα και γαρύφαλλο και το τσιγαρισμένο κρεμμυδάκι έσπαγε τη μύτη. Από τα φαγητά τους, δεν έλειπαν τα φρέσκα λαχανικά από τους μπαξέδες τους και στο τραπέζι υπήρχε πάντοτε άφθονο κόκκινο κρασί. Για το στρώσιμο του τραπεζιού, απαιτούνταν αρκετές ώρες, γι’ αυτό όλη η διαδικασία γινόταν από την προηγουμένη. Η νοικοκυρά κολλάριζε τα λινά τραπεζομάντηλα και γυάλιζε τα ασημικά και τις φαγιάντζες (μεγάλα σκεύη σερβιρίσματος). Ήταν μερακλήδες οι Μικρασιάτες, η προετοιμασία γινόταν με ευχαρίστηση και όχι για επίδειξη του πλούτου τους. Τα τραπέζια τους ήταν ομορφοστολισμένα και τα κοσμούσαν με κλαδιά από κυπαρίσσια, έλατα και κέδρους. Επέλεγαν αειθαλή δέντρα προκειμένου να δώσουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για το σπιτικό τους, καθώς αυτά δεν ρίχνουν ποτέ τα φύλλα τους, έτσι και οι οικογένειές τους να μείνουν ακλόνητες στο πέρασμα του χρόνου.

Στη Σμύρνη, η βασιλόπιτα δεν είχε τη μορφή τσουρεκιού, καθώς για τους κατοίκους της περιοχής ήταν άγνωστη η μορφή και η παρασκευή του. «Αυτά τα μάθαμε απ’ τις Πολίτισσες, εδώ στη νέα πατρίδα», έλεγαν οι Σμυρνιές για τα τσουρέκια. Η σμυρναίικη βασιλόπιτα έχει τη μορφή και τη σύσταση κουλουριού, γι’ αυτό και ονομάζεται τριφτή. Συνήθιζαν να τη φτιάχνουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και να την κόβουν το πρώτο μεσημέρι του νέου χρόνου, στο γιορτινό τραπέζι. Ο νοικοκύρης του σπιτιού, αφού τη σταύρωνε τρεις φορές, την έκοβε σε κομμάτια, ξεκινώντας από τον Ιησού Χριστό και φτάνοντας στο νεότερο μέλος της οικογένειας. Η βασιλόπιτα ήταν πλούσια διακοσμημένη. Στο κέντρο της είχε απαραίτητα τον δικέ-

φαλο αετό που αποτυπωνόταν με ξύλινη σφραγίδα, η οποία δεν έλειπε από κανένα σπιτικό. Ο δικέφαλος αετός συμβολίζει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και την καταγωγή των Σμυρνιών από αυτήν. Με την ίδια ζύμη έκοβαν με τη σφραγίδα τα αετουδάκια, που ήταν μπισκότα σε σχήμα ρόμβου, με τα οποία συνήθιζαν οι γιαγιάδες να γλυκαίνουν τα εγγόνια τους, λέγοντάς τους: «Να πετάτε ψηλά και περήφανα σαν τον αετό». Η σμυρναίικη κουζίνα ικανοποιεί ακόμα και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Σε συνδυασμό με τη φιλοξενία και τη ζεστασιά, κάθε γεύμα γίνεται μοναδικό. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που κρατούν τις μνήμες αναλλοίωτες στον χρόνο. Κάθε γεύση και μία νοσταλγία, κάθε μυρωδιά και μία ανάμνηση!

Τριφτή Βασιλόπιτα Σμύρνης – Αετουδάκια Υλικά -2 κούπες φυτίνη -2 κούπες ζάχαρη -5 αυγά

Λίγο μετά τη γιορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας, οι Σμυρνιές έφτιαχναν τα ισλί. Θα μπορούσε κανείς να τα παρομοιάσει με τα σημερινά μελομακάρονα, μόνο που αυτά είναι γεμιστά με καρύδι. Στα ελληνικά σημαίνει «δουλεμένα», γιατί είναι μπελαλίδικα.

-Μία πρέζα αλάτι

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

Οι γυναίκες του Μικρασιατικού Συλλόγου Μενεμένης Αμπελοκήπων «Αγία Παρασκευή», με πολλή χαρά και μεράκι, υποδέχτηκαν το Thestival στον χώρο του Συλλόγου τους στη Μενεμένη. Έστρωσαν ένα πλούσιο εορταστικό τραπέζι, μαγείρεψαν τις πιο λαχταριστές σμυρναίικες συνταγές, γεμάτες νοσταλγικές αναμνήσεις των αλησμόνητων πατρίδων τους.

Όπως εξήγησαν, όλη η μαεστρία είναι στο κέντημα το οποίο γίνεται με ειδικό τσιμπίδι. Παλιότερα, τα ισλί γίνονταν με αλισίβα (σταχτόνερο), για να γίνουν τριφτά. Σήμερα, το υλικό αυτό αντικαταστάθηκε από τη σόδα. Γιορτινό τραπέζι στη Σμύρνη χωρίς κοτόπουλο με ρύζι και κάστανα δεν λογιότανε, όπως υπογραμμίζουν οι κυρίες του Συλλόγου. Το μυστικό επιτυχίας της συνταγής; Η επιλογή δύο ποικιλιών ρυζιού, κίτρινο και γλασέ. Το μεν κίτρινο το κάνει τανελίδικο (σπυρωτό), το δε γλασέ το δένει και δεν το αφήνει να σκορπά. Το χοιρινό δεν έλειπε από κανένα σμυρναίικο τραπέζι και ο συνδυασμός του με το λάχανο απογείωνε το εορταστικό γεύμα. Το φαγητό αυτό δεν γινόταν ποτέ πριν πέσει το χιόνι, γιατί οι Σμυρνιές έλεγαν ότι αν το λάχανο δεν πιάσει πάχνη, δεν νοστιμεύει.

-1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι -1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις -500gr Φαρινάπ -2 κουταλάκια του γλυκού μπέκιν -1 κ.γ. μαγειρική σόδα -1 βανίλια -Ξύσμα από ένα πορτοκάλι -1 κουταλιά του γλυκού κανέλα -Ελάχιστο γαρύφαλλο

Εκτέλεση Χτυπάμε στο μίξερ τη φυτίνη με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε ένα- ένα τα αυγά. Διαλύουμε στο χυμό πορτοκαλιού τη μαγειρική σόδα και την προσθέτουμε στο μείγμα μας. Σε ένα άλλο σκεύος ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέκιν, το Φαρινάπ, όλα τα μυρωδικά και το αλάτι. Έπειτα τα ενσωματώνουμε στο αρχικό μείγμα με απαλές κινήσεις του χεριού. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα στρόγγυλο ταψάκι και βάζουμε μέσα τη ζύμη μας, αφού έχουμε κρατήσει μία μικρή ποσότητα για τον στολισμό. Αν διαθέτουμε ξύλινη σφραγίδα με τον δικέφαλο αετό, τοποθετούμε ένα κομμάτι ζύμης στον πάγκο της κουζίνας, το απλώνουμε ελαφρά με τα χέρια μας και κόβουμε το σχήμα με τον αετό από την ξύλινη σφραγίδα. Το τοποθετούμε στο κέντρο της βασιλόπιτας. Ολόγυρά της δημιουργούμε διάκοσμο από το υπόλοιπο ζυμάρι με σχέδια όπως: λουλούδια, φύλλα, πουλάκια κλπ. Αλείφουμε τη βασιλόπιτα με έναν κρόκο αυγού αραιωμένο με ελάχιστο νεράκι και τοποθετούμε σε διάφορα σημεία ξυλάκια γαρύφαλλο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 40 λεπτά στους 180 βαθμούς Κελσίου με αέρα. Μην ξεχάσετε το φλουρί! Με την ίδια ζύμη κι αν διαθέτουμε ξύλινη σφραγίδα με τον δικέφαλο αετό, μπορούμε να «κόψουμε» τα αετουδάκια με ζυμάρι πάχους περίπου ενός δαχτύλου. Αλείφουμε τα αετουδάκια όπως και τη βασιλόπιτα και βάζουμε τα ξυλάκια γαρύφαλλου. Ψήνουμε για 25 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου.

31

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023

Ισλί

Εκτέλεση

Υλικά

Για τη ζύμη

Για τη γέμιση

-1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

-1 κούπα καρύδια χοντροκομμένα

-2 φλιτζάνια του τσαγιού αραβοσιτέλαιο

-3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

-1/2 φλιτζάνι του τσαγιού χυμό πορτοκάλι

-1 κουταλιά του γλυκού κανέλα

-1/2 φλιτζάνι του τσαγιού νερό

-1 πρέζα γαρύφαλλο

-1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη

-1 σφηνάκι κονιάκ

-Μία κουταλιά του γλυκού μαγειρική σόδα -1 σφηνάκι κονιάκ

Για το σιρόπι

-1 μπέκιν

-5 ποτήρια νερό

-3 κουταλιές του γλυκού κανέλα

-5 ποτήρια ζάχαρη

-1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο

-2 φέτες λεμόνι

-Ξύσμα από ένα πορτοκάλι

-1 ξύλο κανέλας

-1 πρέζα αλάτι

-2 ξυλάκια γαρύφαλλο

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα υλικά της γέμισης και τα αφήνουμε στην άκρη. Σε μία λεκάνη ανακατεύουμε το αραβοσιτέλαιο, τον χυμό πορτοκάλι, το νερό και τη ζάχαρη. Διαλύουμε τη μαγειρική σόδα στο κονιάκ και την προθέτουμε στο μείγμα μας. Τέλος προσθέτουμε το αλεύρι, το μπέκιν, τα μυρωδικά και το αλάτι και τα ενσωματώνουμε στο μείγμα με πολύ απαλές κινήσεις. Παίρνουμε μία ποσότητα μεγέθους σαν ένα μεγάλο καρύδι, την ανοίγουμε στην παλάμη μας όμοιο με ένα λεπτό φυλλαράκι και προσθέτουμε μέσα σε αυτό ένα κουταλάκι από τη γέμιση. Το κλείνουμε και του δίνουμε τρίγωνο σχήμα. Το «κεντάμε» με την ειδική λαβίδα και το τοποθετούμε σε ένα ταψί με λαδόκολλα. Ψήνουμε τα ισλί στους 180 βαθμού Κελσίου για περίπου μισή ώρα, μέχρι να πάρουν ένα ωραίο ροδαλό χρώμα. Αφού κρυώσουν πολύ καλά τα σιροπιάζουμε. Για το σιρόπι, προσθέτουμε σε μία κατσαρόλα όλα τα υλικά και μετράμε 5 λεπτά από τη βράση τους. Έπειτα ξεκινάμε να βουτάμε ένα- ένα τα ισλί και μετά τα βγάζουμε, χωρίς να αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, καθ’ όλη τη διάρκεια του σιροπιάσματος. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για όλα τα ισλί και τα τοποθετούμε σε έναν δίσκο. Προαιρετικά τα πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο καρύδι.

Κοτόπουλο με κάστανα Υλικά -1 ολόκληρο κοτόπουλο -1 ποτήρι ρύζι κίτρινο -1 ποτήρι ρύζι γλασέ -6 ποτήρια ζωμός κοτόπουλου -1 κρεμμύδι -2 κούπες κάστανα -1 κιλό συκωτάκια κοτόπουλου -1 ξύλο κανέλας -10 κόκκους μπαχάρι -Χυμό από ένα λεμόνι -Αλάτι

Χοιρινό με λάχανο Υλικά -1 κιλό σπάλα χοιρινού -2,5 κιλά λάχανο -1 μεγάλο κρεμμύδι -Ελαιόλαδο -1 κουταλιά της σούπας φυτίνη -Ντομάτα τριμμένη -1 κ.σ. πελτέ ντομάτας -Κόκκινο πιπέρι γλυκό -Μαύρο πιπέρι -Μπαχάρι σκόνη -Αλάτι -Καυτερή πιπεριά (τσούσκα)

-Πιπέρι

Εκτέλεση

-3 κουταλιές της σούπας φρέσκο βούτυρο

Βάζουμε το λάδι και το βούτυρο σε μια κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μαζί με το χοιρινό. Έπειτα προσθέτουμε τα πιπεριά και το μπαχάρι. Προσθέτουμε ένα ποτήρι νερό και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Βράζουμε για περίπου 1,5 ώρα. Στη συνέχεια έχουμε σε μια λεκάνη ψιλοκομμένο το λάχανο και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Αμέσως μετά βάζουμε το αλάτι, την ντομάτα και τον πελτέ. Βράζουμε για περίπου 1 ώρα σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πιεί το νερό του, να μείνει με το λάδι του. Εκτέλεση Βράζουμε το ολόκληρο κοτόπουλο για περίπου 15 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Σε μια γάστρα ρίχνουμε τον ζωμό κοτόπουλου και το βάζουμε στον φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, αφού προσθέσουμε τον χυμό λεμονιού, το φρέσκο βούτυρο και το αλάτι. Μόλις ξεκινήσει η βράση προσθέτουμε τα δύο είδη ρυζιού. Ταυτόχρονα τσιγαρίζουμε σε λίγο ελαιόλαδο το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, προσθέτουμε τα συκωτάκια κοτόπουλου και τα κάστανα, τα οποία τα έχουμε ψήσει και καθαρίσει προηγουμένως. Μόλις δούμε ότι το ρύζι αρχίζει και ψήνεται, προσθέτουμε σε αυτό τα υλικά που έχουμε τσιγαρίσει μαζί με το ξύλο κανέλας, το μπαχάρι, το πιπέρι και όσο αλάτι χρειαστεί. Τα ανακατεύουμε ελαφρώς και το βγάζουμε από τον φούρνο πριν «πιει» όλο το νερό του, για να μη λασπώσει. Αλείφουμε το κοτόπουλο με φρέσκο βούτυρο, αλάτι και πιπέρι και το ψήνουμε στον φούρνο, στους 180 βαθμούς Κελσίου, μέχρι να πάρει ένα ωραίο ροδαλό χρώμα.