Het ging dus om mij waar hij zich op het laatste moment zorgen om maakte.
Joop Evertse Joop Evertse is een bekende verschijning op Terlet. Geboren in 1942, opgegroeid in Arnhem Noord. Na de lagere school de ambachtsschool, machinebankwerker. Zweefvliegen vanaf begin 1958, ondertussen veldwerk en lieren. Solo op 10 augustus 1958 na veertien lessen. Instructeurs Hans Groeneveld en Jan Minoli. Werkzaam bij de werkplaats op Terlet. Avondschool voor middelbaar technisch onderwijs. Werkzaam bij de Postcheque- en Girodienst in Arnhem, afdeling techniek. Ontmoet daar Andrea Baarslag, Andrea gaat vliegen en haalt haar B- en C-brevet, huwelijk 1967, zoon André (1969), bekend modelvlieger en medewerker bij Service Center Terlet. In 1977 gouden brevet met drie diamanten. Deelname aan wedstrijden, o.a. Nederlandse Kampioenschappen, en rechter wingman Gelders zweefvliegformatieteam. Instructeur sinds 1979. Als instructeur niet meer actief sinds 2008, wel als overlandcoach op verzoek. Erelid van de Gelderse Zweefvlieg Club sinds 2011. Tegenwoordig actief als manusje-van-alles op Terlet. Foto: Rugier Timmer.
de hangaar was onze Goevier opgesteld, als eerbetoon en afscheid werd rond de Goevier gereden. Alle instructeurs waren aanwezig, gekleed in een grijze KNVvL overall. Aangekomen op de begraafplaats in Deventer werd de kist gedragen door de instructeurs en stond ik in de tweede rij tijdens de plechtigheid. Oprichting monument op Terlet Er werd mij meer duidelijk toen het Terletse monument, de zonnewijzer op een stenen kompas, in de zomer van 1958 onder grote belangstelling op een zondag werd onthuld. Hoewel ik daar niet bij ben geweest, van huis uit besteedden wij de zondag anders. De steen is weggehaald bij de Hooilaan en de zonnewijzer is door de zweefvliegers gemaakt als herinnering aan deze bijzondere instructeur. In de ring van de zonnewijzer is een tekst te zien: 1-7-1903 PA ROOD 10-4-1958. Omdat er voor weduwen geen pensioen was, is er door de zweefvliegers van Terlet zevenduizend gulden bijeengebracht. En zo staat deze herinnering nog steeds op 24 • thermiek herfst 2013
Terlet tussen de gebouwen. Na deze gebeurtenis verstreken er jaren. Sommige vaste Terlet vliegers weten wat mij is overkomen. Af en toe kreeg ik een reactie van: Dat jongetje heeft geluk gehad. Of: Hij heeft toen geland. In het najaar van1997, tijdens het gebruikelijke herfstkamp van de Gelderse, gebeurde er wat met mij. Voorin de Ask-21 zat een leerling voor zijn vijfde vlucht. We startten met als doel het oefenen van bochten. Tijdens deze vlucht moest ik aan de vlucht van 10 april 1958 denken. Zelf was ik nu ook 55 jaar en deze leerling was ook jong. Het duurde dan ook niet lang of het werd mij duidelijk wat de woorden van Pa Rood tijdens onze vlucht ‒ We halen het niet meer ‒ werkelijk hebben betekend: het ging dus om mij waar hij zich op het laatste moment zorgen om maakte. Herdenking met familie op Terlet Het liet mij niet meer los, ik realiseerde mij dat de emotie over onze vlucht nog altijd aanwezig was. De wens om meer over Pa Rood te weten te komen, maakte zich van mij meester, immers zo lang had ik hem niet meegemaakt. Op een dag pakte ik de telefoon en belde met de begraafplaats in Deventer en vroeg of het graf van de heer Rood er nog was en of er familie bekend was. Het graf was er nog, in de computer stond volgens de medewerker: Let bij opgraving op
‘Pa’ Rood J.P. Pa Rood werd in 1934 lid van de pas opgerichte Vliegclub Teuge en begon daar met zweefvliegen. Tot zijn dood in 1958 bleef hij deze club trouw, was toen inmiddels het oudste lid en nog actief als bestuurslid. Rood behoort tot de Nederlandse zweefvliegpioniers, met zijn vooroorlogse inzet en bijdrage aan de wederopbouw na WO II. Voor hem was 1948 een speciaal jaar. ZC Venlo organiseerde de eerste echte zweefvliegwedstrijd van na de oorlog. Rood eindigde er als winnaar en behaalde er tevens de eerste na-oorlogse zilveren C (nr. 5). En de KNVvL kwam met een nationaal kampioenschap, opgebouwd uit een eindklassement van individuele prestatievluchten. Ook hiermee won Rood en werd zo onze eerste na-oorlogse zweefvliegkampioen. Op 15 september 1948 tenslotte, verleende de regering