częstomoczu i parć naglących, a także zmniejszeniem nasilenia parć naglących oraz poprawą pojemności pęcherza moczowego [14, 15]. Lek ma podobny profil skuteczności i bezpieczeństwa u osób młodszych i po 65. roku życia [16]. W ostatnim raporcie Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji darifenacyna uzyskała według zmodyfikowanego systemu oksfordzkiego stopień referencyjności 1A (ocena według wytycznych oksfordzkich: 1 – na podstawie przeglądów systematycznych, metaanaliz i/lub dobrej jakości badań klinicznych z randomizacją; A – lek najbardziej rekomendowany) [17]. Obecnie darifenacyna nie jest dostępna w Polsce.
10 | /HF]HQLH IDUPDNRORJLF]QH QLHWU]\PDQLD PRF]X
)H]RWHURG\QD Fezoterodyna jest niewybiórczym antagonistą receptorów muskarynowych – prolekiem, który po wchłonięciu z przewodu pokarmowego jest szybko przekształcany do aktywnego metabolitu – 5-hydroksymetylotolterodyny (5-HMT) [18]. Inny lek antymuskarynowy – tolterodyna – jest również przekształcany do 5-HMT, przy czym następuje to przede wszystkim w wątrobie przy udziale cytochromu P450 (CYP) 2D6. W związku z tym tolterodyna w większym stopniu zależy od stanu metabolicznego pacjenta niż fezoterodyna. W konsekwencji fezoterodyna ma potencjalnie bardziej przewidywalną zależność efekt–dawka niż tolterodyna. Lek jest dostępny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu w dawce 4 mg i 8 mg. Zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Tabletki powinno się połykać w całości, popijając szklanką wody, nie należy ich żuć. Pełny efekt terapeutyczny obserwuje się między drugim a ósmym tygodniem leczenia. Przeciwwskazania do stosowania fezoterodyny są podobne do przeciwwskazań do stosowania darifenacyny. Wyniki badań klinicznych wykazały skuteczność fezoterodyny zarówno w dawce 4 mg/dobę, jak i 8 mg/dobę u pacjentów z PNA. Najnowsza systematyczna analiza 61 publikacji wykazała większą skuteczność dawki 8 mg w stosunku do dawki 4 mg, a także w stosunku do tolterodyny o przedłużonym uwalnianiu w leczeniu chorych z PNA. W badaniach prospektywnych w wybranych grupach chorych stwierdzono korzystne działanie fezoterodyny u chorych w starszym wieku, ponadto u pacjentów, którzy nie odnieśli korzyści lub mieli niezadowalające efekty stosowania innych leków antymuskarynowych, a także u osób z NNTM oraz z dziennymi i nocnymi parciami naglącymi [19]. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi związanymi z terapią fezoterodyną były suchość w jamie ustnej (ok. 25% i 34% chorych stosujących odpowiednio dawkę 4 mg lub 8 mg) oraz zaparcia [19, 20]. W ostatnim raporcie Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji fezoterodyna uzyskała według zmodyfikowanego systemu oksfordzkiego stopień referencyjności 1A [17].
2NV\EXW\QLQD Oksybutynina jest aminą trzeciorzędową, która podlega metabolizmowi pierwszego przejścia do aktywnego metabolitu N-desmetylooksybutyniny [21]. Jest to lek o mieszanym mechanizmie działania (antycholinergicznym 84
1,(75=<0$1,( 02&=8 8 .2%,(7 , 0öŐ&=<=1