ยอเรื่อง คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ครอบครัวของแมพิม มีลูกสาวสองคน คือ บัว (บงกช) และ บุญ (บุญญานี) พิม แยกทางกับนายเบิ้ม ซึ่งภายหลังไดเปลี่ยนชื่อเปน นายกรุง ตามคําสั่งของหญิงรวี ภรรยาคนใหม หญิงรวีมีลูกติดมากจากสามีเกาชื่อศรุต เมือ่ มาอยูกับกรุง ไดมีลูกอีกสองคนคือ สรา และ ศศิ กรุง ทอดทิ้งพิมและลูกไปอยูก รุงเทพ หญิงรวีมอี าชีพออกเงินใหกู และรับจางติดตามทวงหนี้ สวนพิม พาลูกสาวสองคนซึ่งยังเล็กอยู ยายมาอยูที่บางปลามา สุพรรณบุรี และ ไดไปอยูใ นชุมชมไผรวมกอ โดยมีนายรวมเปนหัวหนาชุมชน พิมเคยถูกกรุงประณามวา ไมมี ปญญาเลี้ยงลูกใหดไี ด สิ่งนี้เลยทําใหพิมตัดสินใจกูหนีย้ มื สินเถาแกฮง และคุณหญิงรวี เพื่อสงบัว ไปเรียนนอก สวนบุญเรียนไดไมสูง เพราะปวยเปนโรคหัวใจ ฮั้วลูกชายของเถาแกฮงไมถูกชะตา กับบุญ เปนไมเบื่อไมเมากันมาตลอด สวนบัวเมื่อเรียนจบ กลับมาบาน และไดรูวาแมมีหนี้สินมาก จึงขอไปทํางานอยู ในบริษัทของแคท ซึ่งเปนเพื่อนสนิท สรารักแคทอยู สวนปนลูกนายรวมหลงรักบัว และบุญก็หลงรักปนเชนกัน ปน พยายามสรางตัวเพื่อหวังจะเปดรานซอมเครื่องยนตที่สุพรรณ สวนบุญเมื่อเห็นพี่สาวไดดมี ีหนาตา เปนสาวชาวกรุง ก็เลยขอมาทํางานที่กรุงเทพ พิมจําใจตองอนุญาต แตบุญกลับไมชอบทํางานใด ๆ ทั้งสิ้น เอาแตเสริมสวยแตตัวแบบทันสมัย เที่ยวผับเที่บาร โดยมีสราเปนผูพาไป ทําใหแคทที่ชอบพออยูกับสราเกิดผิดใจกัน บัวสงสัยวาชุมชนที่เธอเติบโตมา มีคนเปนหนี้หญิงรวีอยูเทาไร เธอจึงคิดที่จะ ชวยเหลือ จึงเปลี่ยนบุคลิคตัวเองใหม ซอยผมสั้น แตงตัวเหมือนทอม แลวเขาไปสมัครงานกับ บริษัทหญิงรวี ศรุตไดรับใหทํางานไว แตก็สงสัยในพฤติการณของบัว จึงจับตามองอยูเสมอ ที่ชุมชนจะมีของพระราชทานจากในหลวงสงมาชวยเหลือเสมอ และทุกครั้งที่ ประชาชนเดือดรอน บางครั้งก็มีหนวยแพทยพระราชทาน มารักษาผูทเี่ จ็บปวยอยูเปนประจํา
2
นายรวมจึงปาวประกาศใหทกุ คนในชุมชนรูรัก สามัคคี เปนหนึ่งเดียวกัน เหมือนไผที่รวมกอ เพื่อ ตอบแทนพระมหากรุณาธิคณ ุ แกพระองคทาน บัว หรือ ระริน ไดเขาไปพบหญิงรวี เพื่อใหผอนปรนเรือ่ งหนี้สิน แตกลับโดน หญิงรวีไลตะเพิดออกจากบาน อารามโกรธ บัวลืมกระเปาเงินทิ้งไวบนโตะในหองรับแขก กรุงมา พบเขาจึงเปด ปรากฏวาพบรูปบัวและบุญ ถายรวมกับแมพิม เมื่อครั้งยังเด็ก ซึ่งรูปนี้เปนรูปเดียวกับ ที่กรุงมีอยู กรุงตกใจมาก แตก็ไมกลาแสดงวาบัวกับบุญเปนลูก และกรุงยังตองคอยขัดขวางไมใหสราสนิทสนมกับบุญ เพราะรูความจริงวาทั้ง สองเปนลูกพอเดียวกัน แตเรื่องนี้ทําใหหญิงรวีเขาใจผิด คิดวากรุงตองการจะเคลมบุญ ซึ่งกรุงก็ไม กลาบอกความจริง ศรุตใหศศิคอยดูแลบัว ศรุตไดรูวาแมของบัวไปบวชชี และตาเปนตอกระจก แคทกับศรุตจึงไปรับแมชีมาทําการผาตัดที่กรุงเทพ บัวแอบมาเยี่ยม ศรุตจับไดวา ระรินคือบัว แตก็ ไมแสดงอะไรใหรู สวนบุญลืมตัวหนักเขาไปทุกที อวดเกงกับฮั้วทากินเหลาเมายากัน จึงถูกฮั้วพาเขา โรงแรม บัวตามไปจะเอาเรื่องถึงที่ราน แตปรากฏวาฮั้วโดนยิงตายอยูห นาราน ศศิเขาไปดูแลแมชี ทําใหรกั ใครกับปน หญิงรวีรูเขาจึงอาละวาดอยางหนัก แต แลวดวยบาปกรรมที่ทําไว ทําใหพลัดตกบันไดกลายเปนอัมพาตไป ศรุตใหบวั เขาไปคอยดูแลหญิง รวี บัวใหการดูแลดวยความจริงใจ ทําใหหญิงรวีเริ่มเห็นความดีของบัว และรับปากวาจะคืนเงินคา ดอกที่เกินมาของลูกหนี้ใหทงั้ หมด บุญทองกับฮั้ว เลยตองมาขอรองกับแคท ขอใหสราแตงงานกับตนเอง เพื่อกูหนา แคทจําใจมาพูดกับสราเพื่อใหทําตามที่บุญขอ แตกรุงไดยินเขาจึงไมยนิ ยอม ประกาศใหรูวาสรา และบุญเปนพีน่ องกัน ผลที่สุดศรุตตองรับเปนเจาบาวใหบุญทั้งที่ ศรุตรักบัว สวนสราตามแคทที่ คอยขอไปเรียนตอปริญญาโทที่เมืองนอก ศศิกับปนเมื่อไดแตงงานกัน ก็ไปเปดอูซอมเครื่องยนตที่ สุพรรณตามที่ปนตั้งใจไว
3
เมื่อถึงกําหนดคลอดลูก บุญคลอดลูกเปนผูชาย แตบุญก็ตองเสียชีวิตตอนคลอด เพราะบุญเปนโรคหัวใจอยู บัวจึงตองทําหนาที่แมโดยศรุตเปนพอดวยความเต็มใจ สวนกรุง นําหนาโฉนดไปคืนลูกหนี้ และขายทีด่ ินที่มีอยูห ลายแหง โดยนําเงินทั้งหมดทูลเกลาถวายให ในหลวง สวนรวมก็สอนใหลูกบานวาอยากอหนีก้ อสินอีก ใหใชชีวิตอยางพอเพียงเพื่อที่ตอไป ชุมชนไผรวมกอจะเปนชุมชนปลอดหนี้ สวนศรุตก็ขายบริษัทและรวมหุนกับแคททํางานสงออกโดยรับซื้อสินคาจากชาวบานตาม ชุมชนตาง ๆ และแตงงานแบบพื้นบานคนสุพรรณกับบัวอยางมีความสุข
จบเรื่อง
นําเรื่อง
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ
ชาย (เสียงดังหนักแนน ไมเหนอ) ดวยพระมหากรุณาธิคุณที่ปกเกลาปกกระหมอม พวกเราชาวไทยทั้งปวง เหลาขาพระพุทธเจา ชุมชนไผรวมกอ ขอปวารณาตนเองวา ขาพระพุทธเจาทั้งหลาย จะจงรักภักดีตอใตฝาพระบาท ตราบเทาที่ชีวิตจะหาไม และจะรูรักสามัคคี ปรองดอง คลองใจเปนหนึ่งเดียว ใหสมกับคําวา เรา เปนคนไทย ไมใชอื่นไกล (เสียงกอง) คนบานเดียวกัน ผูแสดง ชาย ศรุต ศรายุ กรุง รวม ปน แดดดี้ ฮั้ว
(พระเอก) เรียบรอย ขรึม (นองพระเอก) ราเริง (พอพระเอก) ใจดี กลัวเมีย (หัวหนาชุมชน) เฉียบขาดแตนุมนวล (แทนได) ลูกของรวม นักเลง จริงจัง (แทนได) (พอของแคท) (แทนได) นักเลง อันธพาล
บัว บุญ แคท หญิงรวี ศศิ พิม มี้
(นางเอก) เรียบรอย แตตอนหลัง หาว กากั่น (นองนางเอก) หยิ่ง ลืมตัว (เพื่อนนางเอก) ราเริง (แมพระเอก) หยิ่ง ถือถือตัว พูดจาหวน (นองพระเอก) ราเริง ถือตัวนิดหนอย (แทนได) (แมนางเอก) เศรา (แทนได) (แมของแคท)
หญิง
ผูแสดงโปรดทราบ บุญ, บัว, พิม, รวม, ปน เวลาอยูที่สุพรรณใหพูดสําเนียงสุพรรณ เวลาอยูกรุงเทพพื้นสําเนียงกรุง
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 1 ผูแสดง - ปน รวม พิม บุญ ศศิ สรายุ หญิงรวี +ชาย 1. ผูแสดง ปน รวม (เสียงเดินเขามา) ปน (เสียงดังตื่นเตน) พอ พอ รวม อะไรของเอ็งวะ ไอปน... ปน มีขาวดีมาบอก ขาวดีที่สุดเลย รวม เออ ขาวดีอะไรของเอ็งวะ เอา....แลวเอ็งจะยืนค้ําหัวคุยกับขาอยางนี้หรือไง ไอนี่สอนไม รูจักจํา ปน (เสียงออย) จํานะจําไดหรอก แตมันลืม...... รวม เออ....ทีหลังเอ็งกอหัดจําเอาไวบางกอแลวกัน ขานะสอนเอ็งมาตั้งแตเอ็งเกิดทีเดียวนะ ปน (หัวเราะ) พอจาพอ ไอตอนที่ฉันแบเบาะนะ ฉันยังฟงพอพูดไมรูเรื่องเลยนะ รวม แนะ ไอนี่ยอนยอกตอกทอย ประเดี๋ยวพอด...... ปน (รองดัง) โอย เจ็บ..... รวม ยัง.....เฮย....นี่เมื่อไหรเอ็งจะบอกขาวดีขาเสียทีวะ ขาวอะไรของเอ็ง ปน (รองเพลงผูใหญลี) ทางการเขาสั่งมาวา... รวม (รีบรองตอ) ใหชาวนาเลี้ยงเปดและสุกร.... ปน (หัวเราะพรอมกัน) เออ พอกอเปนเหมือนกันนี่หวา.... รวม นี่....เมื่อไหรเอ็งจะบอกขาวดีซะทีวะ ไอปน... ปน กําลังจะบอกอยูนี่แหละ....คือที่เขตเขาบอกมาวาอาทิตยที่จะถึงนี่แหละ ใหพวกชาวบาน รวมทั้งชาวชุมชนไผรวมกอไปรวมตัวกันที่อําเภอเพื่อรับสิ่งของพระราชทานจากพอหลวง รวม (ดีใจ) จริงหรือวะ ไอปน ปน อาว เรื่องยิ่งใหญขนาดนี้ฉันจะมาพูดเลนกะพอไดยังไงละ แลวกัน พออยากรู รายละเอียด พอกอไปสอบถามที่อําเภอเอากอแลวกัน รวม อาทิตยนี้แนนอนใชไหม ปน เอะ พอเมาหรือเปลาเนี่ย.....
2
รวม ปน
(ฉุน) อุวะ...ไอนี่มันดูถูกหัวหนาชุมชนหรือไงวะ...ขาสั่งสอนลูกบานไมใหกินเหลาเมายา แลวตัวขาจะทําเลว ๆ ยังงี้ไดไง ไอลูกระยํา เอา....โดนจนได ไปดีกวา (เสียงเดินออกไป) เพลงคั่น
2. ผูแสดง ปน รวม พิม บุญ +ชาย (มีเสียงผูคนพูดกันมากมาย บรรยากาศหนาอําเภอ) ชาย (เสียงดังกอง) ทานพีนองชาวสุพรรณบุรีทั้งหลาย องคพระบาทสมเด็จพระเจาอยูหัว และ สมเด็จพระบรมราชินีนาถ มีความหวงใยที่พวกเราตองประสบอุทกภัย มีความเดือดรอน นานัปการ ความไดทรงทราบถึงทั้งสองพระองคทาน จึงไดใหผูแทนพระองคนําถุงยังชีพ มาใหความชวยเหลือพวกทานทั้งหลาย พระองคทานมีความหวงใยประชาชนของพระองค ดุจพอแมบังเกิดเกลา พระเมตตาคุณของพระองคทานยิ่งใหญไพศาลดุจแผนฟาที่ปกคลุม ชนชาวไทยทั้งแผนดิน ขอใหพวกเราพรอมกันถวายพระพรชัยใหทั้งสองพระองค ทรง เจริญยิ่งยืนนาน (ดังมาก) ทรงพระเจริญ (เสียงผูคนกลาวตาม) ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ (ยังมีเสียงผูคนชุมนุมกันอยูหาง ๆ) ปน พอ ๆ นั่นไง นาพิม กับ บุญ เดินอยูนั่น ฉันไปหานาพิมกอนนะ รวม เออ ๆ ขาไปดวย ปน (เสียงดัง) นาพิม ๆ ฉันอยูตรงนี้ นาพิมรอฉันกอน พิม (เสียงดีใจ) พี่รวม พอปน คนมาเยอะจังเลย ทุกคนตางซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ ฉัน เขาไปรับถุงยังชีพของพระองคทาน ฉันน้ําตาไหลเลย คิดอยูแตวา ขอใหพระองคทานทั้ง สองอยูเปนรมโพธิ์รมไทร ของปวงชนชาวไทยไปใหนานแสนนานเถิด เจาประคุณเอย จะ หาพระมหากษัตริยที่มีคุณงามความดีและรักใครประชาชน เชนพระองคทานทั้งสองไมมี อีกแลว ฉันไมรูวาจะตอบแทนพระคุณของพระองคทานอยางไรดี รวม (หัวเราะ) เราก็ตองบําเพ็ญตนเปนคนดี รักใครสามัคคีกลมเกลียวกัน อยาแตแยกความ สามัคคี อยางชุมชนไผรวมกอของเรา และตั้งหนาตั้งตาทํามาหากินดวยความสุจริตและ รูจักคําวาพอเพียง เทานี้ก็เพียงพอแลว
3
ปน บุญ รวม พิม ปน พิม รวม พิม บุญ ปน บุญ รวม พิม ปน รวม ปน บุญ ปน บุญ รวม พิม
บุญ... ถุงหนักไม พี่จะชวยถือให (หัวเราะ) ขอบใจจะพี่ปน แตไมตองหรอก ฉันพอถือได แลวนี่แมพิมจะกลับบานเลยหรือ จา.. คิดวาจะกลับเลยละ นาพิม ไดขาวบัวบางไม พอปน พี่รวมดวย ฉันลืมบอกไป มะรืนนี้บัวมันจะกลับแลวนะ มันจดหมายแจงมาแลว แลวจะตองไปรับมันที่ไหนละ ฉันวาจะไปรับที่สนามบิน เอ..สนามบินอะไรหวา บุญ เอ็งจําชื่อสนามบินไดไม ออ... สนามบินสุวรรณภูมิจา กรุงเทพเลยเหรอ จา.. กอตองไปรับที่นั่น แมพิมจะไปกับใครละ ฉันก็ตองไปกับบุญที่แหละ ฉันไปคนเดียวไมถูกหรอก ไมรูวา อยูที่ไหน อยางนั้นใหฉันไปดวยไดไมนาพิม ฉันพอจะรูจักทาง เอารถกะบะฉันไปก็แลวกัน เออ ดี..ดี ขาเห็นดวย ถาแมพิมไปสองคนกับบุญ ก็คงตองไปเหมารถไปนั่นหละ ให ปนมันขับรถไปแลวกัน สะดวกหนอย ฉันดีใจจริง ๆ ที่บัวมันจะกลับมา คิดถึงมันเหลือเกิน คงจะสวยขึ้นเปนกองนะ (กระแอม) พี่ปนยังคิดถึงพี่บัวอยูเหรอ ยังเหมือนเดิมหรือเปลา (เสียงเกอ) เออ ขาก็ยังเหมือนเดิมนั่นแหละ กอรักมันเหมือนนองสาว แหม.. กอคนบานเดียวกันนี่หวา เออ.. จะกลับหรือยัง เกาะรถพี่กลับกอได พี่เอามอเตอรไซดมา อาว... แลวแมจะกลับอยางไรละ กอใหแมเอ็งเกาะรถขาไปซี ขากอเอามอเตอรมาเหมือนกัน ไป ไป เดี๋ยวขาไปสงถึงบาน เลย โนน.. รถขาจอดอยูหลังอําเภอ มา.. ขาชวยถือถุงให ขอบใจจะพี่รวม (มีเสียงเดินไป) เพลงคั่น
3. ผูแสดง ปน บุญ (มีเสียงมอเตอรไซดวิ่ง) บุญ ถามจริง ๆ เถอะพี่ปน รักพี่บัวจริง ๆ เหรอ
4
ปน บุญ ปน
บุญ ปน บุญ
เอะ กอตะกี้ขาบอกเอ็งแลวไง มีอะไรของใจเหรอ (เสียงออย) เปลาหรอก ฉันดูวา เวลาที่พี่ปนพูดถึงพี่บัว พีปนหนาตาแดง ไมกลาสบตาแม เลย เปลาหรอก ไมมีอะไรหรอก เอ็งอยาคิดมากไปเลย เพียงแตขาคิดถึงมันทุกวันเทานั้นละ กอคนบานเดียวกันนี่หวา เคยเปนเพื่อนเลนกันมาแตเล็กแตนอย มันกอตองคิดถึงกันเปน ของธรรมดา จริงไม (เสียงตื่นเตน) พี่ปน ๆ มีมอเตอรไซดตามมา เหมือนคุน ๆ หนานะ พี่ปนมองทางกระจกซิ ใครนะ สงสัยจะเปนไอฮั้ว ลูกเถาแกฮง แลว เมื่อสมัยเปนนักเรียน มันเคยตามจีบบุญไมใชเหรอ โอย ฉันไมสนมันหรอก มันถือตัววาพอมันร่ํารวย ชอบวางกลามใสใครตอใครเขาทั่วไป หมด (เสียงตกใจ) โอย..โอย พี่ปนหลบกอน หลบกอน ไอฮั้วมันเฉี่ยวเขามาแลว (เสียง โครมครามแบบรถลม) (รองกรี๊ด เสียงตกใจ) พีป่ น เพลงตื่นเตน
4. ผูแสดง ปน รวม พิม บุญ (มีเสียงมอเตอรไซดวิ่งหางออกไป) บุญ (รองไหตกใจมาก) พี่ปน ชวยดวย พีป่ น ชวยดวย มอเตอรไซดทับขาฉัน ปน (เสียงสั่น) บุญ บุญเปนไงบาง เดี๋ยวพี่ยกกอน บุญเจ็บตรงไหนบาง บุญ เจ็บหัวเขา ขอศอก แลวกอที่ขา ปวดแสบ ปวดรอนมากเลย ปน อดทนหนอย เดี๋ยวพี่จะพอไปหาหมอ บุญ ไมตอง ฉันไมเปนไรมากหรอก (มีเสียงมอเตอรไซดอกี คันแลนเขามาจอด) พิม บุญเปนอยางไรบางลูก เจ็บมากไม รวม นี่มันเกิดอะไรขึ้น ขาเลี้ยวหัวโคง กอเห็นรถเอ็งคว่ํากลิ้งไปแลว ปน ไอฮั้ว พอ ไอฮั้วมันเฉี่ยวรถฉัน มันเจตนาชัด ๆ เลย แบบนี้มันแกลงกันนี่หวา รวม เฮย มันอาจไมเจตนาก็ได เปนทางหัวโคงพอดี บุญเจ็บมากหรือเปลาลูก บุญ กอมากเหมือนกันจะ หัวเขาเลือดออกเลยละ แลวเจ็บแสบที่ขา สงสัยคงโดน ทอไอเสียนาบนะ ฉันวาไอฮั้วมันแกลงแน ๆ ปน (เสียงแคน) แม...ง โครตเกเรเลย มันถือวาพอมันรวย มันคงหวงไอบุญมั้ง
5
พอเชื่อเถอะ เรื่องนี้ไมใชอุบัติเหตุแนนอน มันตองแกลง มันตองแกลง แบบนี้เอาเรื่องมันดี ไม ใหตํารวจลากคอมันเขาตารางไปเลย รวม เฮย ใจเย็น ๆ นา ไอบุญมันกอบาดเจ็บไมเทาไหร ขาวา ปญหาเล็ก ๆ นอย ๆ แคนี้ ไวเจอะหนามันแลวคอยตักเตือนมันทีหลัง มันกอไมใชอื่นไกล ปน กับ บุญ (พูดพรอมกัน) มันกอคนบานเดียวกัน ตามสไตลของพอตามเคย พิม แลวบุญจะไปหาหมอไม บุญ ไมตองหรอกแม เดี๋ยวทําแผลใสยาเองกอแลวกัน ปน ไป.. งั้นเดี๋ยวพี่ทําแผลให รวม เออ เออ.... งั้นกอดี ขี่รถไหวหรือเปลาละเอ็งนะ เจ็บตรงไหนบาง ปน กอเจ็บเหมือนกันแหละ (เนน) แตมันเจ็บที่ใจ (คิดในใจ) ฝากไวกอนเหอะมึง ไอฮั้ว กู เจอหนามึงเมื่อไหร มึงตองเจ็บกวา ไอบุญเปนสิบ ๆ เทา มึงเอย เพลงคั่น แลว เปลี่ยนเพลง 5. ผูแสดง ปน รวม (เสียงเดิน) รวม เอ็งกลับมาแลวเหรอไอปน เอ... ขาวา เอ็งกอเจ็บเหมือนกันนี่หวา ดูเดินกะเผลกมาเชียว เจ็บตรงไหนบางวะ ปน โฮย ชางมันเถอะพอ ไกลหัวใจ แคนี้ไมถึงตายหรอก รวม แลวไอบุญมันเปนไงบาง ปน มันกอปวด ฉันใหมันกินยาแกปวดไปแลว ทําแผลใหมันเรียบรอย รวม อาว งั้นมากินขาวกับพอ (มีเสียงชอนกระทบจาน) ปน แกงอะไรละพอ รวม ตมสมปลามา ปน เฮอ...... อยูบางปลามา นั่งกินแตปลามา จนหนาจะเปนปลามาอยูแลว รวม แลวเอ็งจะกินหรือเปลา ปน อาว... มันกอตองกินอยูแลวละ รวม แลวเอ็งบนหาพระแสงอะไรวะ ปน พอ... ฉันไปบานนาพิมแลว ชื่นใจอยูอยาง ที่บานนาพิมเขามีรูปพอหลวงติดไวเต็มไป หมด มีอยูสองรูปที่ฉันประทับใจมาก ๆ เลย
6
รวม ปน รวม ปน รวม ปน
รวม
ปน รวม ปน รวม
ปน รวม ปน รวม ปน รวม
รูปไหนวะ นั่นไง บานเรากอมี สองรูปนั่นไง ออ รูปที่พอหลวงกมหนาลงไปจนชิดหญิงชราที่ถอื ดอกบัวเหี่ยว ๆ มานั่งคอยเฝา แลวอีก รูปนึง คือรูปที่พอหลวงลุยลงไปในน้ําเพียงลําพังพระองคเดียว นานแหละ.... เปนภาพที่ประทับใจฉันมากเลย เออ... ตกลงวานี่บุญมันจะไปรับพี่สาวมันกลับจากเมืองนอกไดไม ฉันกอยังไมรูเหมือนกันละพอ เพราะดูวามันกอบาดเจ็บไมนอยเหมือนกัน แลวเวลาที่บัวมันจะกลับกอไมกี่วันแลว กอไมเปนไร ถาบุญมันไปไมได ฉันกอไปอยูแลว เออ.. พูดถึงนาพิม ฉันของใจไมหายเลย พอรูจักพอของบัวกับบุญไมวา เปนใคร อยูที่ไหน ทําไมฉันไมเคยเห็นพอของบัวเลย เออ.... ขาก็ไมเคยเห็นเหมือนกัน ขาเห็นแตแมพิมเขานั่งขายผลไมอยูที่หนาโรงพยาบาล มีลูกเล็ก ๆ อยูสองคน เขาคุยใหขาฟงวา พอของเด็กตายไปแลว ขาก็ไมเคยสอบถามวาเปนคนที่ไหน ชื่อเรียงเสียงไร คนแถวนั้นเขาบอกแตวา มาเชาบานอยูแถวใกล ๆ โรงพยาบาลนั่นแหละ โทษทีพอ ขอขันน้ําหนอย อาว... เอ็งอิ่มแลวเหรอ จะ แลวยังไงเขาถึงไดมาอยูที่ชุมชนไผรวมกอนี่ละ ฉันจําไดวา เคยเห็นสองคน พี่นองนี้ ตั้งแตสมัยยังเด็ก ๆ ก็ขาเปนคนชวนใหเขามาอยูเองแหละ เวทนา เห็นวามีกันอยูสามคนแมลูก แลวกอเปนผูหญิงทั้งหมด เอ... ทําไมเอ็งถึงสนใจครอบครัวนี้นักวะ ถามจริง ๆ เหอะ เอ็งรักไอบัวมันใชไม ก็ยังไมรูซิ มันตอบไมถูกหรอกพอ อะไรวะ ขนาดหัวใจตัวเอง ยังไมรูอีกเหรอ โฮย.... พออยาถามเวลานี้เลย แลวนั่นเอ็งจะไปไหน จะเอารถไปใหเขาซอม ฉันอาจกลับค่ําหนอยนะพอ เออ.. เอ็งจะไปไหนก็ไปเหอะ เพลงคั่น
7
6. ผูแสดง ปน พิม บุญ (มีเสียงเดินเขามา) ปน นาพิม นาพิมแตงตัวเรียบรอยหรือยัง บุญละ ไปไมไหวใชไม บุญ พี่ปนก็ไมนาถามเลย ขาฉันยังเหยียบพื้นไมสนิทเลย เดินเขยก ๆ อยางเนี้ย จะใหไปเดินโชวโฉมที่สนามบินหรือไง อายเขาตาย พิม เออ... ไปไมไหวก็พักผอนอยูกับบานนี่แหละ เดี๋ยวพี่เขาก็จะกลับมาแลว บุญ พี่ปน แวะซื้อดอกไมสวย ๆ ที่ตลาดในเมือง เอาไปใหพี่บัวดวยนะ บอกดวยวาฉันฝากไปให ฉันจะรอรับพี่บัวอยูดวยความดีใจที่สุดเลย พิม อีกไมกี่ชั่วโมง เอ็งก็จะไดเจอกันแลว ปน.. เอ็งรอขาสักครูนะ ขาขึ้นไปเอากระเปากอน (เสียงเดินไป) บุญ เมื่อคืนพี่ปนนอนหลับหรือเปลา ปน ถามทําไมวะ บุญ (หัวเราะ) อาว.. ถามหนอยไมไดหรือไง ก็อยากรูวาพี่ปนหลับหรือเปลา ปน ก็.... หลับ บุญ (ทําเสียงลอ) แอะ ๆ ตอบจริงหรือเปลา ฉันรูนะ วาเมื่อคืนพี่ปนนอนไมหลับ ตื่นเตนที่จะไดเจอพี่บัวใชไมละ ปน เอะ.... นี่เอ็งจะลอขาทําไมวะ ขาบอกหลายหนแลว วาขารักบัวอยางนอง เอ็งก็ไมเชี่อ แบบนี้รักซะเลยดีไม บุญ (เสียงงอน) ก็สุดแตใจของพี่ปนซิ เรื่องอยางงี้ ใครจะไปหามใจพี่ปนได พี่ปนจะรักพี่บัว ก็เปนเรื่องของพี่ปน ไมเกี่ยวกับฉันหรอก ปน (หัวเราะ) แลวทําไมตองมาทําหนาเงาใสพี่ดวยละ อาว ๆ แลวจะลุกไปไหน บุญ (เครือ) เรื่องของฉัน ปลอยแขนฉันเดี๋ยวนี้นะ ปน อาว.... อะไรกันวะเนี่ย (มีเสียงเดินเขามา) พิม อะไรกัน มีปญหาอะไรกัน บุญ เปลา ๆ ไมมอี ะไรหรอกแม แมไปเถอะ ฉันไปหองน้ํา เดินทางโดยปลอดภัยนะแม ปน อาว... อวยพรแตนาพิมคนเดียวเหรอ แลวพี่ละ บุญ ไปหาคําอวยพรเอาขางหนาเถอะ ที่นี่ไมมีจะใหคนอยางพี่ปนหรอก ปน เอะ... เห็นพีเ่ ปนไงหวา
8
พิม ปน บุญ
(หัวเราะ) จะทะเลาะกันอีกนานไม ไปกันไดหรือยัง ไปกอนนะบุญ อีกไมกชี่ วั่ โมงจะกลับมาทะเลาะกันใหม บาย บาย (เสียงดัง) คนบา (เสียงปนหัวเราะลั่น) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
7. ผูแสดง ปน พิม (บรรยากาศในสนามบิน) พิม (เสียงเบา) อีกนานไมกวาบัวจะออกมา ปน (เสียงดัง) คงกําลังรับกระเปาอยูมั้งนาพิม พิม เครื่องลงนานแลวไมใชหรือ นาจะออกมาไดแลวนะ ปน แหม.. นาพิมก็ใจรอนไปได อีกแปบเดียวก็ไดเจอหนาลูกสาวสุดที่รักแลวละ พิม (เสียงเบา) เอ็งพูดเสียงดังไปไดนะ อายคนเคา ปน อาว.. ทําไมนาพิมตองอายดวยละ เสียงแบบนี้นะมันเสียงประจําจังหวัด ของพวกเราเลยนะ ฉันไมเห็นจะตองอายเลย แนะ.. คนเดินออกมาเยอะแยะเลย พิม แลวบัวมันอยูตรงไหนละ ขามองหาจนตาลายไปหมดแลวนะเนี่ย โอย.. คนที่นี่เขาแตงตัวกันหะหรูหะหราทั้งนั้นเลย (เสียงเบาลงไปอีก) ปน.. เอ็งดูซิ ผูหญิงผูชายกลุมนั้น เขามองเราเหยียด ๆ ยังไงก็ไมรู ปน อยาไปสนใจใครเลยนาพิม พิม นาวา หลบไปทางโนนกอนดีกวา ปน มันก็จะหางจากทางออกไปมากนะนาพิม เดี๋ยวบัวออกมาเราก็จะมองไมเห็น คนเยอะมากอยูดวย พิม เออนา... เราถอยใหหางจากพวกผูดีกลุมนั้นกอนดีกวา มา ๆ หลบมาทางนี้เถอะ ปน อะไรของนาพิมนะ ไมเขาใจเลย เขาก็คน เราก็คน ทําไมจะตองหลีกหนีเขาดวย พิม ปนไมเห็นเหรอ วาสายตาเขามองดูเรามันแบบไหน นานะดูคนออกนะ ปน อะ ๆ ตามใจนาพิม ไปทางดานโนนก็แลวกัน พิม บัวมันมัวแตทําอะไรอยูหนอ ทําไมไมออกมาเสียที แมหัวใจเตนโครมครามไปหมดแลว ปน ฉันก็มีความรูสึกไมตางจากนาไมเทาไหรหรอก (หัวเราะพรอมกัน)
9
เพลงคั่น 8. ผูแสดง ศศิ สรายุ หญิงรวี (ยังเปนบรรยากาศในสนามบินอยู) ศศิ นี่เมื่อไหรพี่ศรุตเคาจะออกมาเสียที ศศิยืนจนขาแข็งแลวนะแมหญิง สรายุ แลวใครเขาใชใหใสรองเทาสนสูงมาละ ศศิ แน... ศิก็เคยใสของศิแบบนี้มาตลอด มาคอนกันทําไม สรา อยางนั้นก็ไมตองบน หญิงรวี พี่นองสองคนนี่มันยังไงกันนะ ไปไหนดวยกันที่ไร ตองทะเลาะกันทุกที ศศิ เออ.. ศิวาจะถามแมหญิงวาทําไมแมหญิงไมชวนนายพอมาดวยคะ หญิงรวี ไดยินสองคนที่เดินไปเมื่อกี้นี้ไมละ นั่นละ (เสียงเยาะ) เผาพันธุเดียวกับนายพอของเราละ สรา แตผมไมเห็นวานายพอพูดสําเนียงแบบนี้เลย นายพอก็พูดแบบเดียวกับพวกเรา หญิงรวี (หัวเราะเยาะ) ออ... ก็ดีวา แมหญิงปรามเอาไวนะซิ แตขนาดปราม ๆ ไวนะ บางครั้งบางคราวก็ยังหลุดสําเนียงแตออนแตออก ออกมาจนได แมหญิงถึงไมอยากจะไป ไหนดวยไง ใหเปนปูโสมเฝาทรัพยอยูกับบานนั่นละ ดีที่สุดแลว สรา (เสียงดีใจ) โอะ ๆ นั่น ๆ พี่ศรุต ออกมาแลว โอโห.... มาดเทมาเชียว ศศิ มีสาวควงมาดวยหรือเปลา หญิงรวี (เสียงเครียด) อยาทีเดียวนะ ถามีมาจริง ๆ ละกอ แมอาละวาดบานพังแน สรา อาว.. เห็นมีสาวเดินตามมาจริง ๆ ดวย ศศิ สวยนิ๊งเลย หรือจะเปนแฟนพี่ศรุตจริง ๆ โอว.. สวยมาก ๆ เลยนะ ทาเนี๊ยบ เฉียบไปเลย สรา (หัวเราะ) เออ... ถาเปนแฟนจริง ๆ ก็จัดวาพี่ชายเรานี่ตาถึงพอใชเชียวละ หญิงรวี เอะ... แตแมหญิงวา ไมนาจะใชนะ ดูซิ ดู ๆ เขาโบกมือโบกไมกับสองคน ที่เพิ่งเดินไปเมื่อกี้นะ แสดงวา ตองรูจักกันละซิ นัน่ ไงทางโนนโบกมือรับ ใหญเลย พิม (เสียงกอง) อีหมา....แมอยูทางนี้ อีหมา... แมอยูน ี่ หญิง,สรา,ศศิ (หัวเราะลั่นพรอมกัน) เพลงคั่น จบตอนที่ 1
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 2 ผูแสดง - ปน รวม พิม บุญ บัว ศศิ ศรุต สรายุ หญิงรวี ฮั้ว ผูหญิง ผูชาย 1. ผูแสดง พิม ปน พิม บัว ปน พิม บัว พิม บัว ปน บัว พิม บัว ปน บัว พิม บัว
ปน พิม บัว (บรรยากาศในสนามบิน) อีหมา แมอยูทางนี้ (เสียงเบา) นาพิม เรียกชือ่ บัวซิ ไปเรียกอีหมาไดไง คนเขามองเราใหญแลว เสียงนาพิมลั่นไปหมดเลย เอา.. ก็คนมันดีใจนี่หวา (มีเสียงเดินเขามา) แม...สวัสดีคะ พี่ปน.. มากับแมดวย ขอบคุณมากนะคะ (เสียงดีใจ) บัวสวยขึ้นมากเลยนะนี่ พี่จําบัวเกือบไมได ขาวขึ้นเปนกองนะลูก แมดีใจจริง ๆ ที่ไดพบเอ็งวันนี้ คิดถึง คิดถึงจริง ๆ (หัวเราะ) อาว แลวทําไมตองน้ําตาไหลดวยละ (เครือ) แมดใี จมากเลย นี่ถาบุญมันมาดวย มันก็ตองดีใจเหมือนแมนี่ละ แลวทําไมบุญไมมาดวยละคะ บัวคิดถึงทุกคนเลย มีของฝากมาฝากทุกคนดวย ทั้งลุงรวม แลวก็พี่ปนดวย ขอบใจมากจะบัว แมยังไมไดบอกเลยวาทําไมบุญไมมาดวย บัวคิดถึงนอง เมื่อคืนนอนไมหลับเลย บัวมันประสบอุบัติเหตุ รถมอเตอรไซดคว่ํา (ตกใจ) แมซื้อมอเตอรไซดใหบุญมันขี่หรือ บัวบอกแมแลวไงวาอยาใชมอเตอร ไซดเลย มันอันตราย มอเตอรไซดพี่เองแหละ แลวบุญมันเจ็บมากหรือเปลา ถึงกับมารับบัวไมไดเนี่ย มันก็ตองสาหัสเอาการ มันเจ็บที่หัวเขากับนอง ก็ไมมากเทาไหรหรอก แตมันยังเดินไมสะดวก แมก็เลยบอก ใหบุญมันอยูบานดีกวา แลวนี่แมมารถอะไร เชารถเขามาใชไม
2
ปน บัว
พิม ปน บัว ปน บัว
ออ.. เอารถที่บานพี่มาเองแหละ ลุงรวมสบายดีหรือ บัวคิดถึงนะ แตบัวก็สบายใจไมรูสึกหวงอะไรแมมาก เพราะรูวาแมอยูในชุมชนที่มีลุงรวมเปนหัวหนา ลุงรวมเปนคนดีมาก มีน้ําใจกับ ลูกบานทุกคน อยางนั้นเราไปขึ้นรถกันเถอะ จะไดรีบกลับไปที่บา น ทุกคนรออยู มานี่ พี่ชวยถือกระเปาให (หัวเราะ) จะ ๆ ขอบคุณพี่ปนมากจะ อาว.. แมไปทางไหนแลวละ โนน ๆ ไปโนนแลว แม... รอบัวกอน บัวจะแวะซื้อของตรงนี้หนอย เดี๋ยว..... (มีเสียงชน) (เสียงลม) โอย .....คุณ เพลงตื่นเตนคั่น
2. ผูแสดง ศรุต หญิง ปน บัว ศรุต บัว
ศรุต ปน หญิง บัว ขอโทษครับ ขอโทษครับ ผมไมนึกวาคุณจะหยุด เลยโดนเขาเต็มที่ เจ็บตรงไหนบางหรือเปลาครับ โอย.... เรื่องนิดหนอยแคนี้ ไป ไป ศรุต ไปเถอะ บัว..เจ็บตรงไหนบางหรือเปลา ไมเปนไรคะ นิดหนอยเทานั้นเอง ผมขอโทษนะครับ ไมเปนไรคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
3. ผูแสดง ศศิ ศรุต หญิง สรา
ศศิ ศรุต หญิง สรา พี่ศรุต พี่ศรุต มานี่เถอะ มัวแตยืนมองอะไร พี่ไมนาซุมซามแบบนี้เลย เขาตองเจ็บแน ๆ เลย โอย อยาไปสนใจอะไรเลย (กระแทกเสียง) บานนอก บานนอก แมหญิงไปวาเขาไดยังไง แลวแมหญิงนะเสียงดังนะ คนเขามองเราใหญแลว
3
หญิง ศรุต สรา ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศศิ หญิง ศศิ, สรา ศรุต หญิง
ไปเถอะ ไปเถอะ โอย แคนี้ทําเปนอาย ทีเมื่อกี้เขาเรียกกันอีหมา ลั่นสนามบิน ทําไมไมรูจักอายละ ไป ไปครับแมหญิง พอเถอะ มาเปนโจกใหคนเขามองกันอยูได มา.. ผมถือกระเปาให นายพอไมไดมาดวยหรือครับ ถามาก็เห็นละซิ เอะ ดูเหมือนแมหญิงจะอารมณไมคอยดีนะ นาน ๆ จะไดเจอหนาลูกเสียที แมหญิงไมดีใจหรือครับ เออ ๆ ไปเหอะ แมหิวแลว เดี๋ยวไปแวะหาอาหารกินกันดีกวา ไมโทรเรียกนายพอมาทานดวยหรือคะ โอะ... ไมตอง ไมตอง ไมตอง แมไมอยากขายหนา เอา... ทําไม.. (รีบตัดหมด) หยุดพูดไดแลว ไปขึ้นรถ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
4. ผูแสดง
พิม รวม
ผูหญิง ผูชาย
พิม รวม บุญ ปน บัว ผูห ญิง ผูชาย (เปลี่ยนเพลง ถามีเพลงพื้นบานของจังหวัดสุพรรณ ใหใสประกอบดวย) (บรรยากาศในงานเลี้ยงแบบชนบท) เชิญจะ เชิญ เชิญขางในเลย กันเองนะจะ งานบานเราคนกันเองทั้งนั้นแหละ เชิญนั่งตามสบายเลย แตงานนี้ไมมีสุราเลี้ยงตอนรับนะ มีแตอาหารการกิน กินกันไดเต็มที่เลย ก็เปนอาหารพื้นบานของพวกเรานี่ละ เชิญจะ ผูใหญมี ออ.. หมูประสงคก็มา เอา เชิญครับ เชิญครับ นั่งบนเสื่อนี่เลย กันเองนะครับ งานนี้ไมมีโตะจีนหรอก มีแต ปูเสื่อกินกันแบบไทย ๆ นี่ละ โอย แคนี้ก็ดถี มเถไปแลว ไมใชคนอื่นคนไกลกันหรอก คนกันเองทั้งนั้น ไหนละ หนูบัว อยากเห็นหนาจัง ขาววาสวยเชงเชียวละ อยากเห็นหนา
4
พิม ปน บัว พิม รวม หลายเสียง รวม ปน รวม ปน รวม ปน
บัว บัว มาทางนี้หนอย ยกอาหารมาที่วงนี้ดวย มานี่ มานี่ พี่ยกเองบัว บัวเอาเหยือกน้ํานั่นไปก็แลวกัน ขอบคุณจะพี่ปน เชิญทานอาหารกันใหเต็มที่นะจะ อาหารวันนี้ ฝมือฉันเองทีเดียวนะ เนนหนักไปทางปลาเลย เพราะบานเรามันอยู ใกลแมน้ําสุพรรณ จัดงานอยางพอเพียง แตรับรองวาอรอยทุกอยาง เชื่อมือ ๆ พอรวมเกงอยูแลว (หัวเราะ) สนุกกันไดเต็มที่นะ คนที่คอเหลา ก็จะหมดสนุกไปหนอย แตความอรอย มีแนนอน (มีเสียงรถแลนมาจอด) ใครมานะ เฮย... รถเถาแกฮงนี่หวา.. ใครบอกเถาแกฮงเหรอ (เสียงเครียด) คงไมใชเถาแกฮงหรอกพอ ไอฮั้วซะมากกวา เดี๋ยวฉันไปดูเอง เฮย ๆ ไมได ไมได อยาไป เอ็งอยูนี่ แลวอยาใหมีปญหาใด ๆ เกิดขึ้น ที่นี่กําลัง มีงานสนุกสนาน อยาใหมีเรื่อง เดี๋ยวขาออกไปดูเอง เอ็งเขาไปขางในเลย (บนในคอ) ไอเวร... มันเสือกมาทําไมวะ (เสียงเดินกระแทกเทาออกไป) เพลงคั่นตื่นเตน
5. ผูแสดง บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ
บุญ บัว นั่นไอฮั้วมาหรือนั่น ไอนี่วอนหาเรื่องอีกแลว มันมีปญหาอะไรหรือ ก็ไอนี่ละ ทีท่ ําใหฉันตองเจ็บตัวอยูนี่ไง ใครไปเชื้อไปเชิญมันเนี่ย พี่ปน อาว พี่ปนหายไปไหนแลวละ ตะกี้ยังอยูหนาประตูนี่นา บุญไมถูกกับเขาก็ไมตองออกไปขางนอกหรอก เดี๋ยวพี่ออกไปตอนรับเอง พี่บัวไมตองไปพูดดีกับมันนะ มันกรางไมเบาเชียวละ อาว.. พูดอะไรอยางนั้น พี่ก็เทากับเปนเจาของงาน แมแกจัดงานนี้เพื่อตอนรับ การกลับมาบานของพี่ เรื่องอะไรที่มันไมดี เราก็ตองเก็บไวในใจ แหม...พี่บัวเนี่ย.. นาไปเกิดเปนลูกลุงรวมนะ พูดจาเหมือนกันเดี๊ยะเลย
5
บัว
เอาเถอะ ๆ บุญใจเย็น ๆ ก็แลวกัน นัง่ อยูในนี่ละ เรายังเจ็บอยู พวกคนในหมูบานเขาก็มาชวยกันอยูแลว คงไมมีปญหาอะไรหรอก พี่ออกไปรับแขกกอนนะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
6. ผูแสดง พิม ฮั้ว พิม บัว
ฮั้ว พิม ฮั้ว พิม ฮั้ว
พิม รวม ปน บัว ฮัว้ เชิญจะ พอฮั้ว เชิญนั่งตรงนี้เลย ที่นี่จัดงานแบบกันเองนะจะ ตองขออภัยดวย ที่ไมมีโตะจีนใหนั่ง โอย.. นาพิม ฉันเต็มใจมาซะอยาง นั่งตรงไหนฉันก็นั่งไดทั้งแหละ แบบนี้ก็สบายดีอยูแลว อาว แลวบัวไปไหนละ ไมไดเจอกันตั้งนานแลว โนนไง กําลังเดินมาโนนแลว บัว ๆ มาทางนี้หนอย พี่แฟง ๆ ขออาหารทางนี้ ถาดนึงดวยจา บัวมานี้เร็ว นี่พอฮั้วลูกชายเถาแกฮง บัวจําไดหรือเปลา สวัสดีจะ เฮีย สมัยกอนตอนเด็ก ฉันก็เคยไปซื้อของที่รานเถาแกฮงบอย ๆ เคยเห็นเฮียอยูสองสามครั้ง แตถาถามวาจําไดไม ก็ตอบตรง ๆ วาจําไมไดหรอก เจอที่ไหนก็ทักทายกันบางแลวกัน นี่บัวจริง ๆ เหรอ เออ.. ทําไมสวยกวาบุญตั้งแยะละ เมื่อกอนฉันก็วาบุญสวย อยูแลวนะ .. เออ แลวนีบ่ ุญหายไปไหน บุญมันยังเดินไมคอยคลอง ก็เลยใหพักอยูในบาน ฉันก็อยากจะมาเยี่ยมบุญอยูเหมือนกัน แตพอดีมันไมวาง เตี่ยใชไปโนนมานี่ อยูตลอด คนมันเปนลูกชายคนเดียว ก็ตองชวยเหลือพอแมอยางนี้ละ (หัวเราะ) พอฮั้วเปนคนดีจริง ๆ นะ รูจักชวยเหลือพอแมอยางนี้ จัดวาเปนลูกที่ดี เถาแกฮงนี่มีบุญนะ ที่ไดลูกชายแสนดีอยางนี้ (หัวเราะ) นาพิมก็มีบุญเหมือนกัน คนเขาพูดกันวานาพิมยากจนยังกะอะไรดี ตอนที่ขายผลไมอยูที่หนาโรงพยาบาลในเมืองนะ นาพิมตองเชาหองแถวซอมซอ อยูอยางลําบาก แตไมรูวานาพิมไปจับพลัดจับผลูโชคดีอะไรมา มีปญญาสงลูกไป เรียนถึงเมืองนอก ถามจริง ๆ เหอะ นาพิมไปทําอะไรพิเศษมาหรือเปลา มันตอง......
6
ปน รวม
(เสียงโกรธ) ไอปากหมา (ตกใจ) ไอปน เพลงคั่นตื่นเตน
7. ผูแสดง ปน ฮั้ว
รวม ฮั้ว ปน พิม
ฮั้ว ปน ฮั้ว ปน รวม ปน รวม
พิม รวม ปน บัว ฮัว้ (เสียงคนแตกตื่นตกใจ) (เสียงดัง) มึงพูดอยางนี้ไดยังไงไอฮั้ว มึงเลี้ยงหมาไวในปากหรือไง อาว ๆ ... ไหงตองดากันแบบนี้ดวยละ นี่ฉันสงสัย ฉันก็ถามดูดี ๆ ไมรูไง วาฉันสนใจครอบครัวของนาพิม แลวฉันก็อยากจะชวยเหลือครอบครัวของนาพิม แตทําไมแกมาพูดกับฉันอยางนี้ละ ลุงรวม ฟงลูกของลุงนะ มันกัดฉันกอน จริง ๆ แลว พอฮั้วก็ไมนาจะยกเอาเรื่องสวนตัวของครอบครัวแมพิมเขามาพูด แบบนี้เลยนะ แตฉันหวังดีกับครอบครัวนาพิม แตลูกนารวมกลับฟงไปอีกอยาง คนที่ชุมชนไผรวมกอนี่ เขาไมใชคนโงหรอกนะไอฮั้ว เขาจะไดไดฟงคําพูดของเอ็ง ไมออก เรื่องมันไมสมควรพูด เอ็งก็เอามาพูด พอเถอะ ๆ พอปน นาขอรองละ อยาใหมีเรื่องมีราวอะไรกันเลย นาไมถือสาอะไร กับคําพูดของพอฮั้วเขาหรอก บางทีเถาแกฮงอาจจะไมไดบอกเลาใหพอฮั้วฟงก็ไดวา ที่นามีเงินสงเสียลูกไปเลาเรียนถึงเมืองนอก ก็เพราะนาไปกูเงินของเถาแกฮงมา นา ไมไดไดเงินจํานวนนี้มาจากการทุจริต หรือทําสิ่งไมดีไมงามใด ๆ ทั้งสิ้น อาว.. ก็ฉันไมรูนี่ เออ.. อยากรูวาแลวตอนนี้นาพิมไดใชหนี้เตี่ยหมดหรือยังละ (โกรธจัด) ไอฮั้ว.. นี่มึงจะมางานเลี้ยง หรือ มึงจะมาทวงเงิน ก็แลวแตมึงจะคิด แบบนี้มึงกับกูเจอดีกันแน ขอที ๆ อยาใหมีเรื่องอะไรกันเลย คนบานเดียวกันแท ๆ สามัคคีกันไวดีกวา จะมาผิดพองหมองใจกันดวยเรื่องแคนี้ทําไม พอถอยไป ฉันจะเอาเลือดปากไอฮั้วออกใหได ถอยไป (เสียงโกรธ) นี่ปากมึงมีกลิ่นเหลา มึงไปกินเหลามาใชมั๊ย ไอปน
7
ฮั้ว ปน ฮั้ว ปน ฮั้ว
(หัวเราะเยาะ) ขาวเขาวา ลุงรวมสั่งสอนลูกบานนักหนาไมใชเหรอ ใหหางจากสุรายาบา แลวทําไมลุงรวมไมรูจักสั่งสอนลูกของลุงรวมดวยละ (เสียงดัง) ไอฮั้ว ... (เสียงตอย) (เสียงคนเอะอะวุนวาย) (เสียงลนลาน) บัว ๆ ชวยฉันดวย ชวยฉันดวย มึงปลอยบัวเดี๋ยวนี้นะ ไมงั้นมึงตายแน (มีเสียงปนดัง สอง สาม นัด) (เสียงคนแตกตื่นวุนวาย) เฮย.. พวกเรา กลับ เพลงคั่นตื่นเตน แลวเปลีย่ นเพลง
8. ผูแสดง รวม
ปน รวม
ปน รวม ปน รวม
รวม ปน (เสียงโกรธ) ไอปน กูสั่งมึงแลวใชไม วาไมใหมึงกินเหลาเมายา แลวมึงไปกินเหลามาทําไม พอเหลาเขาปาก มึงก็พูดอะไรไมรูเรื่อง ทําใหคนอื่นเขามาดูถูกกู มึงลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ ฉันเหลืออดจริง ๆ นะพอ ไอฮั้วมันดูถูกนาพิมจนเกินไป เหมือนกับเอาเรื่องนาพิม มาประจานกันเลย แลวใครจะทนได พอคิดวาพอรับฟงไดไม ทุกคนเขาก็รูวานิสัยของไอฮั้วเปนยังไง ถามันคิดที่จะมาในงานอยางเปนมิตร มันจะ เอาลูกนองมาดวยทําไม แถมยังพกปนมาดวย คนในหมูบานเรา ไมเคยมีปญหาแบบ นี้นะ ถามันแหย แลวมึงอยูนิ่ง ๆ ก็เทากับวา มันเกาไมถูกที่คัน แตนี่เอ็งกลับไป สนองตอบเรื่องที่มันกอ มันถึงไดมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แลวเอ็งรูหรือเปลาวาเรื่องนี้ มันจะตองรูไปถึงหูของนายอําเภอ ขาก็จะตองถูกเรียกตัวไปสอบสวนวาทําไมขาไม ดูแลลูก เอ็งก็รูใชไมวาไอเถาแกฮงคนนี้มันมีอิทธิพลมากแคไหน (ไมพอใจ) พอพูดแบบนี้ ก็แสดงวาพอตองการใหพวกมันมาขมเหงรังแกเราอยู เรื่อยไปไดอยางนั้นเหรอพอ แบบนี้มันเปนนักเลงอันธพาลแลวนะพอ ถาเอ็งรูวามันอันธพาล แลวเอ็งไปตอปากตอคํา เอ็งก็อันธพาลกวามันนะซิ เอ็งยอมรับดีกวาวาเอ็งมีสวนแคนที่มันทําใหบุญเจ็บตัว เอ็งรักบุญใชไม โอย พอ ... เลิกพูดเรื่องนี้ไปไดแลว ที่ขาพูดอยูเนี่ย เพราะขาตองการใหทุก ๆ คน มีความรักใครสามัคคีกลมเกลียวกัน
8
ปน รวม
ปน รวม ปน รวม ปน รวม
อยาใหผิดพองหมองใจกัน เอ็งไมเห็นเหรอ วาขาใหชาวบานปลูกไผไวเปนกอ เพื่อที่จะเปนสิ่งเตือนสติวาเราเปนคนบานเดียวกัน อยูรวมกัน สามัคคีกัน เพื่อไมให สิ่งที่ไมดีมาทําลายพวกเราไดโดยงาย ไอปน... นีเ่ อ็งหายเมาหรือยัง ถาฉันเมา ฉันก็คงไมรูเรื่องหรอกวาพอพูดวาอะไรบาง แลวเอ็งยังจะกินเหลาเมายาอีกไม เอ็งจะตองสัญญากับขาวา ตอใหเอ็งมีเรื่อง โกรธแคนขุนเคืองใคร หรือมีเรื่องเสียใจหนักหนาเพียงใด เอ็งก็จะไมกินเหลาอีกโดย เด็ดขาด ไมเชนนั้น เอ็งจะตองออกไปจากชุมชนไผรวมกอ ในทันที โดยไมมีขอแม ใด ๆ ทั้งสิ้น เอ็งจะรับปากขาไดไม (เสียงออย) พอจะไลลูกของพอทีเดียวเหรอ แลวฉันจะไปอยูที่ไหนละ เอ็งเปนลูกของขา ถาขาพูดอะไรแลวเอ็งทําตามไมได เอ็งก็ตองไปจากขา แลวเอ็งก็ จะไมมีขาเปนพออีกตอไป (ลากเสียงยาว) สา..ธุ (ตวาด) ไอปน ไปใหพนเดี๋ยวนี้นะ ไมตองมาตลกใสขา ประเดี๋ยวพอ..ด จา ๆ ๆ ไปเดี๋ยวนี้ละจา (เสียงวิ่งหางออกไป) (ถอนใจดัง) เฮอ..ลูกหนอลูก ทําไมมันมาทําตัวเหมือนพอเมื่อหนุม ๆ วะ เวรแท ๆ เพลงคั่น เปลี่ยนเพลงคลอเศรา
9. ผูแสดง บัว พิม บัว พิม บัว พิม
บัว พิม (เสียงเดินเขามาเบา ๆ) แมทําอะไรอยูจะ ปอกแหวอยูลูก ทําไมไมตองปอกแหวมากมายกายกองขนาดนี้ดวยละ ก็แมรับจางเปนงานอดิเรก แมไมอยากอยูวาง ๆ ตอนกลางคืนอยางนี้ แมนาจะพักผอนมากกวา บัวคิดวาแมนอนกับบุญเรียบรอยแลว ดวยซ้ํา บัวชวยแมนะจะ (หัวเราะ) บัวคงไมถนัดกับงานแบบนี้หรอก ประเดี๋ยวมีจะบาดมือเอานะ อยาทํา เลย นั่งคุยกับแมดีกวา
9
บัว พิม บัว
พิม บัว
พิม บัว พิม บัว
พิม บัว พิม
แมทํางานแบบนี้มานานแลวหรือ ก็นานโขอยูลูก คนที่นี่เขาก็รับจางปอกแหวเกือบทุกบานนั่นละ ดีกวาอยูวาง ๆ ตรงชานเรือนนี้เย็นสบายดีนะแม ตอนอยูที่เมืองนอก บัวไมเคยเห็นพระจันทรสวย เทาคืนนี้เลย แลวยิ่งไดมานั่งอยูริมแมน้ําบานเราอยางนี้ บัวสบายใจจริง ๆ แม แตบัว อยากจะถามแมตรง ๆ วา เรื่องที่แมพูดเมื่อวานกอนกับนายฮั้ว มันเปนเรื่องจริงหรือ เปลา แมไดกูเงินเถาแกฮงมาสงใหบัวเรียนใชไมจะ (เสียงเครือ) แลวบัวจะโกรธแมไม (เสียงเครือ) แมจา บัวรับรูเรื่องราวของเรามาตลอดตั้งแตบัวเริ่มจําความได บัวไมเคยเห็นหนาพอเลย บัวเติบโตมาดวยน้ํามือแมเพียงคนเดียว บัวเองก็ไมเขาใจ เมื่อตอนที่แมมาบอกวา แมมีเงินพอที่จะสงเสียใหบัวไปเรียนเมืองนอกพรอมกับ แคท บัวถามแมก็ไมเคยบอก มันเปนเรื่องที่กังวลใจบัวตลอดมา ตอนนี้บัวก็เรียนจบ แลว บัวอยากรูวาแมกูเงินมาเทาไหรจากใครบาง บัวจะไดทํางานมาชดใชหนี้สิน เรา จะไดสบายใจกันทั้งสองคน แมทําใหบัวตองมาลําบากเพราะแมอีกแลว แมทําเพื่ออนาคตของบัวนะ บัวก็ควรจะมีที่จะไดรับผิดชอบในเรื่องนี้บาง แมบอกบัวมาเถอะจะวาเรามีหนี้สินทั้งหมดเทาไร สําหรับเถาแกฮง แมกูเขามาสามแสน แตแมเอาโฉนดที่ยายใหไวที่อยุธยาไปจํานอง ไว เงินแคสามแสนไมพอสงบัวเรียนจนจบหรอก บัวรู แมตองหมุนหาจากทางอื่นมา ชวยอีกแนนอน แมบอกบัวมาตรง ๆ เถิดจะ เราเปนแมลูกกันนะ ไมควรมีความลับ ใด ๆ ตอกันทั้งสิ้น อีกคนหนึ่งคือเศรษฐีนีคนหนึ่งซึ่งแมก็เอาโฉนดไปจํานองไว ก็ไดเงินมาประมาณหา แสน สวนเหลือแมตัดใจขายไปทีละแปลงใหกับเศรษฐีนีคนนี้ละ แลวแมไมไดใหบุญเรียนอะไรเลยหรือจะ แบบนี้บุญก็นอยใจแยเลย บุญสมองไมคอยดี จะเปนเด็กที่ไดหนาลืมหลังตลอด แมเคยไปปรึกษาหมอมาแลว เขาควรจะทํางานเบา ๆ อยูกับบานมากกวา เพราะสุขภาพบุญไมแข็งแรง บัวไมตองหวงวาแมจะรักลูกไมเทากัน แมรกั ลูกเทากันเสมอ แมกําลังจะบอกวา ถา สิ้นบุญแม ใหบัวดูแลนองตอไป พี่นองอยาทอดทิ้งกัน เพราะเรามีกันอยูเทานี้
10
บัว พิม
(เครือ) เรื่องนี้แมไมตองหวง บัวรักนองของบัวเสมอ แมสบายใจไดเลย และบัวก็จะ บอกแมวา บัวกําลังจะไปหางานทําที่กรุงเทพแลว (ตกใจ) บัวมาอยูกับแมไมทันไร จะทิ้งแมไปอีกแลวหรือนี่ เพลงคั่น (จบตอนที่ 2)
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 3 ผูแสดง - ปน รวม พิม บุญ บัว ศศิ สรายุ แคท 1. ผูแสดง - พิม บุญ (เสียงเดินเขามา) บุญ แม พี่บัวหายไปไหนหละ ฉันจะเรียกไปกินขาว พิม บัวมันไมอยู ไปบานลุงรวม บุญ (เสียงไมคอยพอใจ) ไปทําไม หรือวาไปหาพี่ปน คิดถึงเคามากหรือไง พิม ทําไมบุญวาพี่เคาแบบนี้หละ บุญคิดวาพี่เคามีอะไรกับเจาปนเหรอ บุญ อาว ก็เคาสนิทกันตั้งแตสมัยเปนนักเรียนไมใชเหรอ สมัยกอนฉันยังซอนทาย จักรยานมากับพี่บัวอยูบอย ๆ เลย พิม เคาก็แคเพื่อนกันเทานั้นแหละ แมคิดวา บัวไมไดคิดอะไรกับปนหรอก คนเคยคุน กันมา บุญ แตฉันดูทาของพี่ปนออกนะ คนไมมีอะไรจะเปนหวงและดูหวงแหนจนออกนอก หนาขนาดนี้เหรอ พิม บุญคิดวา ปนมันหวงใครเหรอ บุญ อาว ก็ไอฮั้วยังไงหละ เพิ่งมีเรื่องมีราวกันไปหยก ๆ แมลืมเหรอไง พิม โฮย นั่นปนมันโกรธที่ไอฮั้วมาดูถูกพวกเรามากกวา มันไมไดหึงหวงอะไรพี่บัวเคา หรอก เรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น แมยังคิดวา ปนมันทํานอยไปดวยซ้ํา แตแมจะ สนับสนุนก็ไมได เพราะไปขัดกับความประสงคของพอรวมเคา เคายึดมั่นอยูแตวา ในชุมชนไผรวมกอ ของเราจะตองไมมีเรื่องทะเลาะเบาะแวงกัน จะตองรักใครกลม เกลียวสามัคคีกัน แลวอีกอยางหนึ่ง คืนนั้น ปนมันก็เมาเหลามาดวย เรื่องมันก็เลยไป กันใหญ บุญ ไมรูหละ ฉันเชื่อตาฉันมากกวา และฉันก็เชื่อวา พี่ปน รักพี่บวั แน ๆ พิม เอ็งพูดเหมือน เอ็งหวงพี่ปนเคาอยางนั้นแหละ
2
บุญ พิม
เปลา... ฉันจะไปหวงพี่ปนเคาทําไม ผูชายอยางพี่ปนนะเหรอไมอยูในสเปคของฉัน หรอก (เสียงเดินออกไป) (คิดในใจ) แมก็เชื่อตาแมเหมือนกันหละวา...เอ็งวาดูไมผิด แมก็วา แมดูไมผิด เหมือนกันหละวะ (หัวเราะ) (เพลงคั่น)
2. ผูแสดง - บัว ปน (เสียงไกรองหลายตัว) บัว พี่ปนกําลังใหขาวไกอยูเหรอ เห็นลุงรวมบอกวา พี่ปนอยูหลังบาน ฉันก็เลยตามลงมา ปน เออ... บัวไปไหนมาหละ หรือวามาหาพอแก บัว ก็มาหาลุงรวมนั่นแหละจะ ปน มาหาลุงรวมแคคนเดียวเหรอ แลวคนที่ยืนอยูตรงนี้ละ ไมคิดจะมาหาหรือไง บัว (หัวเราะ) อาว... ถาไมคิดจะมาหาแลวบัวจะเดินมานี้เหรอ ปน (หัวเราะอยางดีใจ) เออ... ฟงบัวพูดอยางนี้แลว พี่คอยชื่นใจหายเหนื่อยหนอย บัว พี่ปนเลี้ยงไกไวเยอะแยะไปหมดเลยนะ เลี้ยงไวขายหรือวาเลี้ยงไวดูเลน ปน พอแกไมขายหรอก บัว (เสียงออย) เชือดกินเหรอ ปน (หัวเราะ) แลวบัวคิดวา พอพี่จะเชือดไกกินไหมหละ บัว ไมรูซิ สมัยกอนบัวเคยเห็นพวกในหมูบานเรานี้แหละ เคาเคยเชือดไกกินกัน บัวก็เลยนึกวา ... ปน (รีบขัด) นั่นไมใชพอรวม หัวหนาชุมชนบานเราแลว ไมวาไก หรือไมวาปลา ถาพอ แกเลี้ยงไว ถามันตายไป พอแกจะไมยอมกินเนื้อมันเปนอันขาด บัว อาว... ทําไมหละพี่ปน ก็มันตายเองไมใชเหรอ ปน นานแหละ... พอแกบอกวา แกกินเนื้อสัตวที่แกเลี้ยงมากับมือไมลงหรอก พอแกคิดวามันเหมือนลูกหลานของพอเหมือนกัน บัว โอ... แบบเนี้ยเหมือนในหลวงทานเลยนะ บัวเคยอานหนังสือ เคยเจอวา ในหลวง ทานไมยอมเสวยปลานิลที่ทานทรงเลี้ยงไว เมื่อมีคนไปทูลถามทานก็รับสั่งตอบวา
3
ปน บัว ปน
ทานเลี้ยงมาดูแลมาเปนอยางดีแลวจะใหทานเสวยมันไดอยางไร ฉันอานแลวฉันยัง ซาบซึ้งในน้ําพระทัยที่เปยมลนไปดวยความเมตตากรุณาของพระองคทานจนน้ําตา ไหลเลย ขอใหพระองคทานทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเถอะ เออ วาแตบัวมาวันนี้ มีธุระอะไร หรือเปลา ทําไมนาพิมไมมาดวยหละ เออ... ฉัน... ฉันจะมาบอกพี่ปนวา ฉันจะไปหางานทําที่กรุงเทพ (ตกใจ) ฮา... นี่บัวจะไปกรุงเทพอีกแลวหรือ... บัวจะทิ้งชุมชนของเราไปอีกแลว เหรอ (เพลงคั่น ตื่นเตน แลวเปลี่ยนเพลงคลอเศรา)
3. ผูแสดง - รวม ปน (เสียงเดินเขามา มีเสียงโทรทัศนดังประกอบเบา ๆ) รวม นั่นเอ็งดูโทรทัศนประสาอะไรวะ เอาแตนั่งกอดเขากมหนา หา...นัน่ เอ็งรองไหเหรอ ปน (เครือ) เปลา เปลารองนี่ รวม (หัวเราะ) เอ็งไมตองมาโกหกขา ก็ขาเห็นเอ็งตาแดง ๆ นี่หวา ปน ผงเขาตานิดหนอยเทานั้นแหละ มันเคืองตาฉันก็เลยไปขยี้เขา ก็เทานั้นแหละ รวม เออ... เทานั้นก็เทานั้น พอเอ็งมันหัวเทากําปนไมคอยรูเรื่องอะไรของเอ็งหรอก (เสียงเดินไปปดโทรทัศน) ปน พอ บัวมันมาบอกพอวา มันจะไปกรุงเทพใชไม รวม มันบอกเอ็งแลวใชไมหละ ปน อือม... รวม มินาละ... เอ็งถึงไดน้ําไหลออกตา ปน ฉันไมเขาใจเลย วาทําไม มันจะตองไปถึงกรุงเทพ งานที่สุพรรณก็มีใหทําออก เยอะแยะ บริษัทใหญ ๆ แมกระทั่งธนาคารก็มีอยูมากมายหลายแหง มันจบมาจาก เมืองนอก เอกทางการเงิน มันก็จะหางานทําไดงาย แลวทําไมมันถึงจะตองไปหา งานทําถึงที่โนน ใจคอมันจะทิ้งนาพิมไปเลยเหรอ รวม มันบอกกับพอวา มันมีเพื่อนอยูที่กรุงเทพ
4
ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม
ปน รวม ปน
(ขุน) ผูชายหละสิ ฮื้อ... มันจะเปนผูชายหรือผูหญิง มันก็เรื่องของไอบัวมันไมใชเหรอ อาว แลวถามันเปนเพื่อนผูชาย แลวไอบัวมันจะไปอยูกับเคาไดอยางไง มันไมนา เกลียดไปกันใหญหรือพอ นาพิมแกปลอยบัวไปไดยังไง แตขาถามมันแลว มันบอกวา เพื่อนมันเปนผูหญิง กลับมาเมืองไทยกอนมันแลวเคา ชวนไววา ถาบัวมันเรียนสําเร็จ ใหมันไปเปนเลขาที่บริษัทของเคา แลวเพื่อนมันมีบริษัท ชือ่ บริษัทอะไร อุวะ แลวขาจะรูไมนี่ แลว... พอ... พอ เอ็งไมตองมาถามขาอีกแลว อยากรูไปถามกับมันเอง (หัวเราะเยาะ) นี่ ขนาดวา เอ็งไมไดมีอะไรกับมันนะ เอ็งยังซักขาถี่ยิบขนาดนี้ ถามีจะถี่ยิบขนาดไหน วะนี่ เฮอ... อยากรูก็ไปถามมันเองก็แลวกัน แต (เสียงเขม) หามไปคืนนี้นะโวย เพราะนี่มันดึกแลว บานเคามีแตผูหญิง ชาวบานเห็นเขามันจะไมงาม เอ็งมันเปน ผูชายพายเรือ โอย... ฉันไมพายเรือไปหรอกพอ บานเราไมมีเรือสักลํา ฟงมันวา ฟงมันวา ไอพูดแบบนี้นี่แหละประเดี๋ยวก็โดนถีบกระเด็นหรอก (เสียงเดินออกไป) (ถอนใจยาว) แลวนี่คืนนีก้ ูจะนอนหลับไมเนี่ย ไอปนนะไอปน (เสียงทุบอกตัวเอง) ทําไมมันตองเจอเรื่องแบบนี้ดวยวะ หยั่งเงี้ยแสดงวาไอบัวมันไมไดรักกูเลยนี่หวา ฮื่ม สักวันเถอะกูจะตองตามไปถึงกรุงเทพใหได (เพลงคั่น เปลี่ยนเพลงใหม)
4. ผูแสดง - ปน บุญ (เสียงมอเตอรไซดจอด เสียงเดินเร็วเขามา) ปน บุญ บัวอยูหรือเปลา บุญ นึกแลววาพี่ปนตองมา ปน นาพิมหละ
5
บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน
ตกลงวา จะใหฉันตอบวายังไงหละ ตอบเรื่องบัวกอนก็แลวกัน มันตื่นหรือยัง (หัวเราะ) พี่ปน มาเนี่ยดูนาฬิกามั่งหรือเปลา นี่มนั จะเที่ยงอยูแลวนะ (ตกใจ) หา จะเที่ยงแลวหรือเนี่ย ก็ดูเอาเองสิ โนน นาฬิกาอยูขางฝาโนน คนอะไรวะนอนตื่นสายตะวันโดง ก็เมื่อคืนพี่คิดอะไรวุนวายไปหมด นอนไมหลับเลย กวาจะหลับไดรวมตี 5 โนนแนะ แลวนี่นาพิมไปไหนหละ แมไปสงแหวที่บานกํานัน แลวบัวหละ (เสียงออย) พี่บัวไปตั้งแต 7 โมงเชาแลวหละ (ตกใจมาก) หา... บัวมันไปแลวเหรอ (เพลงตื่นเตนดังแลวหยุด)
5. ผูแสดง - ปน บุญ พิม บุญ เฮย พี่ปนจะไปไหน นี่มันจะเที่ยงแลวนะ ปานเนี้ย พี่บัวเคาถึงกรุงเทพแลวหละ ปน แลวมันไปกับใคร บุญ เคานัดเพื่อนใหมารับที่หนาอําเภอ แมกับฉันยังไปสงมาเลย ปน (เสียงพรา) แลวทําไมเมื่อวานมันไมบอกพี่ มันบอกแควา มันจะไปทํางานที่กรุงเทพ (เครือมาก) แบบนี้หมายความวา บัวมันไมเห็นพี่อยูในสายตาเลยใชไม บุญ โถ โถ นาสงสารจังเลยนะ เพิ่งรูหรือนี่ พี่บัวนะเคามีเพื่อนอยูเมืองนอกตั้งมากมาย กายกอง อาจจะไมใชแคเพื่อนก็ได ไมอยางงั้นเคาจะรีบรอนไปกรุงเทพทําไมหละ ปน แลว นาพิมไมไดวาอะไรเลยหรือ บุญ แมเคาจะวาเรื่องอะไรหละ พี่บัวเคาไปทํางานหาเงินมาใชหนี้ที่ตัวเคากอไว ปน ฮา... บัวมันไปกอหนี้อะไรไว บุญ อาว ก็หนี้ที่เคาอยากไปเรียนนักหนานั่นยังไงหละ แมก็เลยตองไปกูหนี้ยืมสินขายที่ นาไมรูวาเทาไหร แลวอยางงี้จะใหแมตองรับผิดชอบอยางนั้นหรือ พี่ปนก็ไปคิดดู
6
ปน บุญ
ปน บุญ ปน บุญ
พิม ปน, บุญ
เองก็แลวกัน ฉันก็ยังนึกนอยใจอยูเหมือนกันวาทําไมแมไมสงฉันไปเรียนเมืองนอก บาง อาว ก็บุญสมองไมคอยดีไมใชหรือ นาพิมก็เลยใหบุญเรียนแค ม. 6 (เสียงไมพอใจ) แมพูดอยางงี้หรือ แมพูดกับใคร พูดกับลุงรวมใชไม เวลาที่ฉันพูด กับแมทําไมแมบอกแตวา แมไมมีใครอยูเปนเพื่อน รอใหพี่บัวกลับมากอน แลวจะ สงฉันไปเรียนบาง (เสียงเครือ) แมไมเคยบอกเลยวา ฉันสมองไมดี แลวเนี่ยความ จริงมันคืออะไรกันแน (เสียงสั่น) บุญ บุญ พี่ผิดเอง พี่ไดยินพอพูดมาแบบนี้ พี่ก็ไมรูเหมือนกันวาความจริง มันคืออะไร แตพี่คิดวานาพิมเคาตองมีเหตุผลเพียงพอ (รองไห) แบบนี้ก็แสดงวา แมรักลูกไมเทากันใชไม ปน ไปกันใหญแลวบุญ เอ็งอยาคิดมากสิ พี่คิดวา นาพิมเคาตองมีเหตุผลอะไรซักอยางที่ เคาไมอยากใหเองรูก็ได (สะอื้น) แลวทําไมแมจะตองปดฉันดวย การที่แมสงเสียใหพี่บัวไปเรียนนอก ทั้ง ๆ ที่แมไมมีเงิน ตองไปกูหนี้ยืมสินเถาแกฮง หมดเงินไปไมรูเทาไหร ไมใชเพราะ แมตองการใหพี่บัว เคามีหนามีตามีอนาคตที่ดี ๆ หรือ แลวแมคิดถึงฉันบางหรือเปลา ฉันก็ยังเปนฉันที่ตองนั่งรับจางปอกแหวกับสานตระกราสงใหโอทอปไปวัน ๆ จน มือดานดําไปหมดแลว แบบนี้ พี่ปนคิดวา แมรักฉันหรือเปลา (รองไห) รักซิ แมรกั เทากันทั้งสองคนนั้นแหละ (ตกใจ พูดพรอมกัน) แม นาพิม (เพลงดังแลวหยุด)
6. ผูแสดง - ปน บุญ พิม พิม บุญ ฟงแมนะลูก ที่แมไมไดสงใหบุญไปเรียนเมืองนอกเหมือนพี่เคา ก็เพราะ บุญ สมองและสุขภาพรางกายไมคอยดีเหมือนพี่เคา ปน ใช ใช บัวเคาเรียนเกง เคาทอปเกือบทุกวิชา เคาเกงกวาพี่ดวยซ้ําไป พี่ยังตองสอบ ซอมอยูบอย ๆ แตบัวผานตลอด
7
พิม
บุญ ปน พิม ปน บุญ ปน บุญ
บุญมีโรคประจําตัวอยู นั่นคือโรคหัวใจ แมไมอยากจะพูดถึงเรื่องเกา ๆ เลย เมื่อตอน ที่แมแยก... เอย ไมใชๆ เมื่อตอนที่พอตาย แลวพอดี บุญไมสบายมาก แมก็ไมคอยมี เงิน แมก็ใหบุญกินแตยาแอสไพริน กินติดตอเขาไปหลายเม็ด ดวยความที่อยากให ลูกหายจากอาการไข ยาก็เลยเขาไปบีบหัวใจทําให บุญเหมือนตุกตาลมลุกนั่งไมติด ที่ เอนตัวลมอยูตลอด แมตองแบกบุญใสบาพาไปหาหมอ หมอบอกวาอยาเพิ่งสง บุญไปเรียนหนังสือ จนกวา บุญ จะอายุ 8 ขวบ แลวคอยสงไปเรียน ไมเชนนั้น บุญ จะมีอาการทางสมอง คือ เรียนไมเกง ไดหนาลืมหลังอยูตลอด ถาแมฝนสงใหเลา เรียนไปเด็กคนนี้ คือ ตัวบุญนี่แหละจะมีอาการทางโรคหัวใจดวย (สะอื้น) แตแมกลัว ลูกจะเรียนไมทันเพื่อน เพราะ ถาอายุ 8 ขวบ เพื่อนที่อยูในวัยเดียวกัน เคาก็เรียนไป ไกลโขอยู แมก็เลยใหบญ ุ เขาเรียนไปเรื่อย ๆ แลวบุญก็เรียนไมไดสูงอยางที่แมตั้งใจ แมก็เลยตองใหบุญเรียนเพียงแคนี้ ทั้ง ๆ ที่แมเคยคิดวา แมจะสงใหบัวเรียนจบมา และมีงานทํา และใหบัวสงเสียบุญใหไปเรียนเมืองนอกเหมือนกัน แต ณ ขณะนี้ บุญ ก็มีอาการเหนื่อยงาย ปวดหัวบอย ทํางานหนักไมคอยได หมดบอกวา นี่คืออาการ ของโรคหัวใจออน ๆ บุญจะตองพักผอนมาก ๆ ที่แมพูดมาเนี่ย แมไมอยากบอกให บุญรูหรอก แมไมอยากใหบุญคิดมาก แตบุญก็คิดไปไกลจนแมคาดไมถึง แมถึงตอง บอกใหบุญรูท ั้งหมด บุญจะไดเลิกมองแมในทางที่ไมดีสักที แมรักลูกเทากันนะ ตั้งแตพอตาย แมก็เลี้ยงดูลกู มาอยางดี รักลูกเทากันทั้งคู (รองไหโฮ) แม แมจา บุญเขาใจแลว บุญเขาใจแมแลว บุญ บุญ อยารองไห ฟงจากปากนาพิมอยางงี้แลว พี่คิดวา บุญ ก็ควรจะอยูเปนเพื่อน แมอยางนี้ตลอดไป พี่บัวเคาคงจะไมทอดทิ้งแมกับบุญหรอก นารูนิสัยบัวดี บัวไมทิ้งแมกับนองหรอก พอปนก็อยาคิดมากนะ อีกไมนานบัวมันก็ คงจะสงขาวมาใหแมรูวามันไปอยูที่ไหน ปนทําใจใหสบายก็แลวกัน (ถอนใจยาว) ฉันก็คงยังจะคิดหนักอยูเหมือนเดิมนั่นแหละ เพราะเราอยูทางนี้ เราก็ไมรูวา บัวมันไปทุกข สุข เพียงไร พี่ปนปลอยฉันเถอะ ไมตองมากอดฉันไวอยางนี้หรอก พี่ไมอยากเห็นบุญเสียใจ ฉันจะเสียใจยังไง เรื่องอะไร มันก็เรื่องของฉัน พี่ปนไมตองมาเกี่ยว (เสียงเดินไป)
8
พิม ปน
ใจเย็น ๆ ไวเถอะพอปน บุญมันก็เจาอารมณอยางงี้แหละ สวนบัว ถานาไดขาววามัน ไปทํางานที่ไหน ทุกข สุข อยางไง แลวนาจะสงขาวใหพอปนรูนะ ขอบใจนาพิมมากจะ ขอใหนาพิมรูไวก็แลวกันวา หัวใจของฉัน มันตามบัวไปถึง กรุงเทพแลวหละ (เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงใหม)
7. ผูแสดง - บัว แคท (เสียงรถแลนแลวจอด) บัว ถึงบานเธอแลวเหรอ แคท แคท (หัวเราะ) ใครบอกหละบัว นี่มันรานอาหาร บัว เธอหิวแลวหรือเนี่ย แคท นี่มันเที่ยงกวาแลวนะ เราไปเดินที่เอ็มโพเรี่ยมมาตั้งนาน มาเนี่ยจะพาเธอมากิน สเต็กเจาอรอย บัว แสดงวาเธอคงจะมาบอยหละสิ แคท ก็ใชนะสิ เปนขาประจําเลยแหละ แถมสนิทกับเจาของรานดวยนะ บัว เอ... บอยหรือเกิลหละ แคท บอยอยูแลว มาๆ ลงมาเลย โนน เจาของรานเดินมาโนนแลว จะบอกใหวาแคเห็น รถเคาก็จําไดแลววาเรามา พูดแลวจะวาคุย แคทซะอยาง ลูกคาหญาย... (หัวเราะพรอมกัน) (เพลงคั่น) 8. ผูแสดง - บัว แคท สรา ศศิ สรา เชิญครับ เชิญขางในเลย คุณแคท พอคุณโทรมาบอก ผมก็ใหพนักงานจัดโตะเตรียม ไวใหเลย แคท ขอบคุณคะ ออ ลืมแนะนําไป นี่ บงกช เพื่อนของแคทเอง บัว ยินดีที่ไดรูจักคะ สรา (หัวเราะ) เชนกันครับ เชิญขางในไดเลยครับ (เสียงเดินพรอมกัน) (มีเสียงเพลงเบา ๆ คลอ)
9
บัว แคท บัว แคท บัว แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ บัว ศศิ แคท บัว แคท บัว แคท บัว
โอโฮ นี่เคาจัดหองใหเราโดยเฉพาะเลยหรือ เรามาทีไรก็มาทานกันหองนี้แหละ ไฮโซเลยนะนี่ เพิ่งรูหรือ วาเราก็ไฮโซกับเคาเหมือนกัน อยูเมืองไทยนี่เราเปนเจาของบริษัทเลยนะ ก็เพิ่งรูนี่แหละ ตอนที่อยูเมืองนอกเรากินขนมปงขางถนนกันอยูบอย ๆ นี่หวา (หัวเราะพรอมกัน แลวมีเสียงเคาะประตูเบา) เชิญเขามาคะ (เสียงเปดประตู เสียงเดิน) สเตกไดแลวคะ (เสียงตื่นเตน) อาว คุณศศิ มาเสริฟเองทีเดียวเลยหรือคะ นายใหญใหมาบริการพี่แคทดวยตนเองคะ โอโฮ บริการระดับประทับใจจริง ๆ แบบนี้ ถึงตองมาอุดหนุนอยูบอย ๆ ยังไงหละ เอะ แลววันนี้ศศิไมไดไปโรงเรียนเหรอ วันนี้หยุดดูหนังสือสอบคะ ออ... เลยมาดูหนังสือที่โฮมสเตกของพี่ชายนี่เอง หารายไดพิเศษดวยคะ พี่เคาใจดีเปยไมอั้นอยูแลว พี่แคทตองการอะไรเพิ่มเติมกด กริ่งเรียกไดเลยนะคะ เดี๋ยวๆ นองศศิอยาเพิ่งไป รูจักลูกคารายใหมเอาไวกอน นี่พี่บงกช เพื่อนพี่แคทเอง สวัสดีคะ พี่บงกช เอ... เหมือนจะเคยเห็นหนาที่ไหนมากอนนะ พี่ก็รูสึกอยางนั้นเหมือนกัน แตก็ยังนึกไมออกวาเคยเห็นนองที่ไหน (หัวเราะ) ศศิ ขอตัวกอนนะคะ ขางนอกมีแขกอีกเยอะเลย ใหคนอื่นเขามาเสริฟแทนนองก็ไดคะ ตามสบายเลย ขอบคุณนะคะ (เสียงเดินไป) อาว แลวบัวนั่งคิดอะไรอยูหละ ทําไมไมลงมือทาน นึกไมออกจริง ๆ นะ วาเคยเห็นสองคนพี่นองนี่ที่ไหน ก็ไมตองเสียเวลานึก ลงมือทานไดเลยจะ (มีเสียงสอนซอมกระทบจาน) อือม... อรอยจริง ๆ ดวย เนื้อนิ่ม นุมลิน้ จังเลย น้ําสเต็กเคาก็เปรี้ยวหวานกําลังดีนะ บอกแลวไงวา ที่นี่เคาเปนหนึ่งในเรื่องสเตก ถาติดใจวันหลังจะพามาใหม คิดถึงแมกับบุญ จังเลย ยิง่ มาทานอะไรอรอย ๆ อยางนี้ยิ่งคิดถึงสุด ๆ ไปเลย ไมรูวา แมกับบุญเคยทานอยางนี้หรือเปลา
10
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
เถอะนา อยาคิดมาก อีกสักสองอาทิตยเราจะพาบัวกลับไปหาแมที่บางปลามา เออ แลวทางโนนมีอะไรกินบางหละ ก็มีปลามานั่นแหละที่ขึ้นชื่อ แลวของกินเลนก็มีแหว (หัวเราะ) เธอนี่ลาสมัยจังเลยวะ เดี๋ยวนี้เคาไมไดเรียกแหวกันแลวนะ อาว เคาเรียกวายังไงหละ สมหวังจะ เคาเรียกแหววา สมหวัง แตถาเราหวังอะไรแลวไมไดดังหวัง เคาก็จะ เรียกวา แหว (หัวเราะ) จริงเหรอ เออเพิ่งรูนะเนี่ย ไมรูวาที่บานเคาเรียกกันวายังไง เออ แคท แลวที่บานแคทอยูกันกี่คนเนี่ย ตอนนี้ แดดดี้ กับ มามี้ ไปดูแลรีสอทรอยูที่เมืองกาญจนบุรี รับรองเราตองพาบัวไป เที่ยวแนนอน แลวตกลงวาที่บานมีใครอยูบางหละ ก็มีเราสองคนนะแหละ สวนลูกบานก็มีตามิ่ง กับยายยวง เปนแผนกแมบาน เทานี้แหละ แตบานแคทหลังเบอเริ่มเลยนะ ดูจากรูปแลวยังกับวังเลย ก็นี่ไง เราถึงตองชวนบัวมาอยูเปนเพื่อน อยูคนเดียวเหงาสิ้นดีเลยวะ (หัวเราะ) ปานนี้ยังไมมีหนุมมาตามจีบอีกเหรอ โฮย... มีแตเราตามจีบหนุมแหละไมวา นี่ไง เจาของรานนี้คุณสรายุ นี่แหละที่เรา กําลังตามจีบตามจับอยูหละ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น จบตอนที่ 3
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 4
ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ เด็กหญิง สรา เด็กหญิง หญิงแก ศศิ สรา ศศิ
(มีเสียงรถแลน) นี่ศศิกําลังนึกอยูนะนี่ วาเพื่อนของพี่แคทคนนี้ ศศิเคยเห็นที่ไหนนอ แตก็นึก ไมออก พี่สราวาเพื่อนพี่แคทสวยไม ก็สวยพอๆ กับศินี่แหละ พูดแบบนี้กลัววานองจะนอยใจใชไมละ (หัวเราะ) (หัวเราะ) ศิไมรูเหรอวาพี่เปนคนเจาชู รูไวซะดวยวาคนเจาชูนะ เคามองวาผูหญิง สวยเหมือนกันหมดทุกคนนั่นแหละ แตศิวาผูหญิงคนนั้นเคาสวยกวาพี่แคทนะ พี่แคทมองจืดไปหนอย จืดมากหรือเปลา นิดหนอย งั้นก็เติมน้ําปลาไปนิดเดียว (หัวเราะ) บา คนนะไมใชน้ํากวยเตี๋ยว (เสียงดัง) โอะๆ ไฟแดงแลวๆ (เสียงจอดรถ) ศิดูเด็กที่ขายพวงมาลัยคนนั้นสิ ค่ําปานนี้แลวยังมาเดินขายพวงมาลัยอยูอีก คนจนก็อยางนี้แหละพี่สรา คงจะหารายไดพิเศษชวยพอแมนั่นแหละ ดูหนาตาสิ มอมแมมเชียว นาสงสารจังเลยนะ (เสียงเคาะกระจก) ซื้อพวงมาลัยไมคะ ชวยอุดหนุนหนูหนอยนะคะ เหลือสองพวงคะ เอามาเลย ๆ ทอนสิบบาทคะ ขอบคุณคะ (ชาวสุพรรณ) อีหมาขายหมดหรือยัง (ทวนเสียงสุพรรณ) อีหมา (เสียงดัง) พี่สรา ๆ ศินึกออกแลวคะ (เสียงรถแลนออกไป) นึกออกเรื่องอะไร ก็เรื่องผูหญิงคนนั้นไง เพื่อนพี่แคทนะ ศินึกออกแลวละวาเคยเจอเคาที่ไหน
2
สรา ศศิ
สรา
ที่ไหนละ ก็ที่สนามบินสุวรรณภูมินั่นไง วันที่เราไปรับพี่ศรุตนั่นละ พี่สราจําไมไดเหรอ ผูหญิงคนที่เดินออกมากอนหนาพี่ศรุตนะ มีผูหญิงคนนึงเรียกเคาวา (เสียงสุพรรณ) อีหมาไง เออ ใชจริงๆ ดวย พี่นึกออกแลว ทําไมเคาชื่อแบบนี้ละ ชื่ออะไรไมชื่อ ชือ่ อีหมา (หัวเราะพรอมกัน) (เพลงคั่น)
บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
(มีเสียงรถแลนคลอ) (เสียงตื่นเตน) เฮย ๆ แคทเรานึกออกแลว ออ นี่กําลังนั่งนึกอะไรอยูเหรอ ก็กําลังนึกวา คุณสองคนที่เปนเจาของรานสเตกบานหญิงรวี เราเคยเห็นหนาเคา ที่ไหนมากอน นึกอยูตั้งนาน เราเคยเห็นเคาที่ไหนละ ก็ที่สนามบินสุวรรณภูมิไงละ เราจําไดแลวละ วันนั้นแมกับพี่ปนไปรับเรา พอเราเดินออกมา ความที่แมแกดีใจแกก็เลยออกสําเนียงสุพรรณ เรียกเราดังลั่น สนามบินไปเลย แมเรียกเธอวาไง (เสียงสุพรรณ) อีหมา (หัวเราะ) นี่บัวชื่อเลนวาอีหมาเหรอ (ลากเสียง) มายชาย.... ทางบานเรานะ เคามักจะเรียกลูกเด็กเล็กแดงวา อีหมาหรือ ไอหมา กันทั้งนั้นแหละ งั้นเหรอ เราก็ไมเคยไปสุพรรณนะ เพิ่งไปเมื่อตอนรับเธอนี่แหละ แลวมันเกี่ยว อะไรกับสองคนพี่นองนี้ดวยละ เคาทํากริยาเสียมารยาทมากเลย ยังไง
3
บัว
แคท บัว
แคท บัว
แคท
บัว แคท บัว แคท บัว
เคาหัวเราะดังลั่นไปหมดเลย คนที่อยูบ ริเวณนั้นหันมามองเราสามคนเปนตาเดียวกัน เราบอกตรงๆ นะ วาเราอายแทบแทรกแผนดินเลย ความที่เราจะรีบไปใหพนจาก ผูคนตรงนั้น เราเดินแขงขาสั่นไปหมด เลยไปชนเอาผูชายคนนึง เคาถลาไป แต เราลมลงไปนั่งเลย เจ็บก็เจ็บแตอายมากกวา ผูชายคนที่วาเนี่ยรูปรางสูง ขาว หนาคม จมูก โดง มีเคราเขียวครึ้มใชไม นาจะใชนะ เรามองหนาเคาแวบเดียว เคาเอื้อมมาฉุดแขนเรา เคาขอโทษขอโพยเรา ใหญเลย แตคนที่มาดวยแสดงทาทีเหยียดหยามเรายังไงชอบกล แตตอนนั้นเราไม สนใจอะไรทั้งหมดแลว ไปใหพนลูกเดียวเลย คิดวาจําไมผิดนะ ไมผิดแนนอน เคาทําใหเราเจ็บเราก็ตองจํานั่นแหละ เพียงแตตองทบทวน ความจํากันหนอยเทานั้นแหละ ตอนนี้เราจําไดแมนยําแลว แคท เราวาเราคงจะมา ทานสเตกรานนี้เพียงครั้งเดียวเทานั้นแหละ จะไมมีครั้งตอไปอีกแลว อะไร... รายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ เรากําลังจะบอกวาเรารูจักผูชายคนที่เคาเดินชน เธอ หรือเธอชนเคาก็ไมรูละ (หัวเราะ) ผูชายคนนั้นเคาเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก เหมือนกัน คุณศรุต เปนพี่ชายคนโตของคุณสรายุ และคุณศศิ พวกเคาเปนสกุล ไฮโซทีเดียวนะ (เสียงเบา) แตมารยาทโลโซจังเลย เฮย คงไมทุกคนหรอก แคทรูจัดคนพวกนี้ดีเหรอ (หัวเราะ) คิดวาดีพอสมควรนะ (เสียงรถจอด) ถึงแลวจา... วิมานของเราสองคน เฮย... เนี้ยะเหรอบานเธอ (เพลงคั่น)
แคท บัว
(เสียงเดินสองคน) ที่นี่คือบริษัทของเรา เขาไจ (หัวเราะ) เราสองคนจะตองกินนอนอยูที่นี่ มีหองพัก สวนตัวอยูบนชั้นสี่ รับรองแสนสุขแสนสบายเหมือนวิมานเทวา (หัวเราะ) ขนาดนั้นเชียว
4
แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว
แคท บัว
เดี๋ยวก็ไดเห็น ถาไมเมื่อยเราจะพาเดินชมสํานักงานกอนดีไม แตเผอิญเราเมื่อยแลวละพาเราไปพักผอนดีกวา งั้นมาทางนี้กอน เราจะใหเธอไดเห็นหองทํางานของเราสองคน เดินไมไกลหรอก ซายมือนี่เอง (เสียงเปดประตู) นี่ไง เขาไปดูสิ นั่นโตะทํางานของเรา แลวถัดมาตรง นี้ก็เปนโตะทํางานของเธอ โอโฮ... ทําไมหรูหราขนาดนี้ละ อะ... ไมรูหรือไง วานี่คือหองทํางานของเจาของบริษัท คัทลียาเอ็กซพอรต แลวฉัน... เลขานุการิณีจะ (หัวเราะ) (หัวเราะ) โอย... ยิ่งใหญขนาดนี้เลยเหรอ เออ... แลวบานแคทอยูที่ไหนละ เราเคยเห็นในรูป ไมใชที่นี่นี่ บริษัทนี้เพิ่งสรางไดปกวาเอง คุณพอยกใหเราดูแลกิจการทั้งหมด สวนบาน ที่เราเคยอยู ตอนนี้ปดตายไป โดยมีตามิ่งกับยายยวงเปนคนดูแลรักษา สวนคุณพอคุณแม ไปดูแลรีสอรท (ถอนใจ) ตอนนี้เราคงไมเหงาแลวนะ เพราะเรามีบัวมาอยูเปนเพื่อน แตกอนที่จะพาไปที่หองนอน เดี๋ยวเราจะพาเธอไป กราบพระ และพระบรมรูปของในหลวงและพระราชินีกอนนะ ไดยินแคทพูดอยางนี้แลว เรานึกถึงบานที่บางปลามาจังเลย ทีช่ ุมชนไผรวมกอ ลุง รวม ซึ่งเปนหัวหนาชุมชน จะใหลูกบานทั้งหมดติดพระบรมรูปทั้งสองพระองค เพื่อเปนมิ่งขวัญและกําลังใจของพวกเรา และทางเขาหมูบานก็จะมี แผนปายเขียนไววา คนบานเดียวกัน ตองรักสามัคคีกัน นับวาเปนตัวอยางที่ดีมากๆ เลยนะ รอไวสักระยะนึงกอน แลวเราจะไปเที่ยวที่บาน บางปลามาของเธอ แตพรุงนี้... ลงมือทํางาน พรอมไม... พรอมเจาคะเจานาย (หัวเราะพรอมกัน) (เพลงคั่น เปลี่ยนเพลงใหม)
หญิง ศรุต
นั่นศรุตใชไมลูก ครับ แมหญิง
5
หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง
ศรุต หญิง
ศรุต หญิง ศรุต
ดึกปานนี้แลวทําไมยังไมนอน แมหญิงไปไหนมาครับกลับเอาจนดึก โอย... ชีวิตแมก็มีแตงานทั้งนั้นแหละ ศรุตก็รูไมใชเหรอวาอาชีพของแมคือ การไปแยกเขี้ยวยิงฟนใสหนาลูกหนี้ วันๆ เมื่อยหนาจะตายอยูแลว แมหญิงมีลูกหนี้เยอะเหรอครับ เกือบพันละมั้ง นากลัว กลัวอะไร กลัวความไมปลอดภัยที่จะเกิดกับแมหญิงนะซีครับ (หัวเราะ) โอย... กับพวกรากหญานะแมไมลดตัวลงไปตอกรดวยหรอก แตถา ตนใหญใบครึ้ม แมก็ตองลงมือไปเอง เมื่อกี้แมก็ไปบานทานผูหญิงผกามา กวาจะได... หนืดเต็มที หืดขึ้นคอหอยทีเดียวแหละ เออ... นี่ศรุตเตรียมตัว เตรียมใจไวหรือยัง เตรียมเรื่องไรครับ แมวาจะใหศรุตไปดูแลบริษัทที่แมดูแลอยู แมเปนประธานมาหลายปแลวเหนื่อยเต็ม ทน อยากจะใหศรุตชวยเหลืองานชิ้นนี้ใหแมดวย ที่แมสงศรุตไปเรียนเกี่ยวกับ การเงินมาจากเมืองนอกก็เพราะงานชิ้นนี้แหละ งานอะไรครับ เปนบริษัทของแมเอง บริษัทหญิงรวี รับทวงหนี้สินทั่วประเทศ (ตกใจ) หา... งานทวงหนี้ (เพลงดังและเบา)
หญิง
(หัวเราะ) อะไร... แคนี้กต็ องตกใจดวย ลูกมีหนาที่คอยบัญชาการใหลูกนองออกไป ทวงหนี้ตามที่ตางๆ และคอยดูแลกวดขันเรื่องบัญชีอยาใหหายหกตกลน ถาลูกหนี้ คนใดไมมีเงินชําระดอกหรือตน เราก็จะจัดสงคนที่เขมแข็งและนากลัวออกไป จัดการ
6
ศรุต หญิง
แมหญิงครับ ผมวา งานแบบนี้มันไมถนัดกับผมนักหรอกครับ แคผมฟงแมหญิงพูด มา ผมก็ไมกลาทําซะแลว (เสียงเด็ดขาด) แคออกคําสั่งอยางเดียวเทานั้น มันไมนักหนาอะไรนักหรอก ศรุตจะตองทําใหได ไมเชนนั้นแมจะคิดวาเสียแรงที่แมสงศรุตไปเรียน ถึงเมืองนอก เมื่อกลับมาแลวแมใหทําสิ่งใดลูกตองทําตาม จะขัดคําสั่งไมไดทั้งสิ้น (เสียงเดินไป ศรุตถอนใจยาว) (เพลงคั่น)
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
(เสียงชอนสอมกระทบจาน) อาว... ศรุตอิ่มแลวเหรอลูก ขาวตมไมอรอยหรือไง ผมไมคอยหิวครับนายพอ ลูกไมไดไปทํางานพรอมกับแมหญิงเหรอ เดี๋ยวผมตามไปทีหลังก็ไดครับ สรากับศศิคงยังไมตื่น สองคนนี่เคาดูแลรานอยูจนดึก แลวรานก็เปดสายดวย เคาก็เลยมีเวลานอนเต็มที แลวนายพอออกไปชวยงานแมหญิงหรือเปลาครับ โอย... แมหญิงของแกเคาไมใหพอไปไหนกับเคาหรอก เปนอยางงี้มาตั้งนานแลว จะไปดวยกันก็ตอเมื่อเคาขาดตกบกพรองเรื่องลูกคา เคาถึงจะเรียกใหพอไปดวย งานของพอก็เลยไมมีอะไร นั่งกินนอนกินสบายไปอยาง (หัวเราะแคน ๆ) (ถอนใจ) เมือ่ คืนแมหญิงมามอบหมายงานใหผมทํา ผมบอกนายพอตรงๆ วา ผมไมอยากทําดวยเลย ผมอยากใหแมหญิงเปลี่ยนไปทํางานอื่นมากกวา มันเหมือนเราทํานาบนหลังคน ผมวามันบาป มันไมดีเลย แตแมของแกเคากลับบอกวาเคาทําบุญทํากุศล เคาร่ํารวยสรางหลักสรางฐานได เพราะงานชิ้นนี้ งานออกเงินใหเคากูนี่นะเหรอครับ ลูกหนี้บางรายเราไมตองวิ่งไปหา เคาก็วิ่งมากราบมือกราบเทาเราเอง แมเคาสงสาร เคาก็ใหกูยืมไป
7
ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ดวยการคิดดอก มันก็ตองอยางนั้นแหละ ที่ไหนๆ เคาก็ทํากันอยางนี้ทั้งนั้น ทําไมนายพอ ไมไปเปนประธานบริษัทเองละครับ แมแกเคาอาย อาย... อายอะไรกันครับ (ถอนใจยาว) พอ ๆ อยาใหพอพูดอะไรมากเลย อิ่มแลวไมใชเหรอลูกรีบตามแมเคา ไปเถอะ ปานนี้เคารอสั่งงานอยูแลวละ ไป... เดี๋ยวพอเดินไปสง (เพลงคั่น)
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
นายพอครับ บานหลังใหญขางๆ เรานี่ ดูเหมือนบานรางนะครับ แตผมมองแลว คงไมใชบานราง เพราะดูจากตนไมใบหญายังเขียวชอุมอยูเลย ใช... บานนี้มีลูกจางสองคนผัวเมียดูแลอยู นาน ๆ เจาของบานจะมาพักผอนสักที ชื่อบานก็เพราะก็ดีดวย บานคัทลียา เปนบานของพลเอกพัลลภ นายทหารนอกราชการกับคุณคําแกว ชื่อบานหลังนี้เปนชื่อลูกสาวคนเดียวของทาน ครอบครัวเคาเปนอันหนึ่งอันเดียวกับ ครอบครัวเราดีอยู เพิ่งมาปลูกอยูไมนาน แลวตอนนี้ทานไมไดอยูเหรอครับ ใช... สองคนผัวเมียเคาไปทํารีสอรทที่กาญจนบุรี อาว... แลวลูกสาว ไปอยูที่บริษัทของเคา นานๆ ก็กลับมาเยี่ยมบานสักที เปนเด็กที่นิสัยใจคอดีมาก นา คบหาสมาคม (หัวเราะ) ก็เพราะความร่ํารวยของเคานี่แหละ แมหญิงของแกถึง กําลังคิดเกี้ยวเคามาเปนลูกสะใภ ใครครับ ไมใชศรุตหรอก ถางั้นก็สรายุ ทํานองนั้นแหละ เรื่องสะใภจน ๆ แมหญิงของแกเคาไมชายตามองหรอก แสดงวาแมหญิงยังไมรูจักคําวาพอเพียง
8
กรุง
โอย... ยังไมรูจักไปอีก (ลากเสียง) นาน... (หัวเราะพรอมกัน) (เพลงคั่น)
ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม
ปน รวม ปน รวม
ปน รวม ปน
(เปลี่ยนเพลง มีเสียงไกขันหลายตัว) (เสียงดัง) เฮย... ไอไกพวกนี้สายตะวันโดงแลวยังโกงคอขันกันอยูได หนวกหูชิบเลย เอ็งเปนอะไรวะไอปน พาลกระทั่งไกเลย ถาขาเปนไกนะจะขี้ใสปากมันซะ ใหเข็ดเลย ซอมรถไมเสร็จหรือไง เสร็จมันก็วิ่งไปไดแลวสิพอ จะไปไหนก็ไปไมได ไมรูอะไรมันเสีย บาๆ ขึ้นมา เดี๋ยวพอรื้อมันใหหมดเลย แลวเอ็งมีปญญาประกอบมันใหเหมือนเดิมไดไมละ ก็ซื้อใหมสิพอ เอ็งมีเงิน ก็เงินพอไง ขาไมใชมหาเศรษฐีนี่หวา นี.่ .. ขาจะบอกใหการซอมรถซอมเรือ หรือไมวาจะ ซอมบานซอมชองอะไร มันก็ตองอาศัยความใจเย็นถาอารมณเสียอยางเอ็งนี่ มันทําอะไรไมสําเร็จหรอก ขานั่งมองอยูนานแลว เอ็งทําไปเหมอไป ขารูนะวาเอ็งคิดถึงใครอยู โฮย... คิดไปก็แคนั้นแหละ อาว... แลวเอ็งคิดทําไมละ ฉันวาปานนี้ไอบัวมันมีแฟนไปแลวละ มันคงไมนึกถึงฉันหรอก ก็เอ็งไมไดเปนแฟนกับมันไมใชเหรอ ถามันจะไปมีคนอื่นมันก็เปนสิทธิ์ของ ไอบัวมัน แลวไอบัวมันก็สวยซะดวย ความรูก็ดี มีรึผชู ายคนอื่นจะไมสนใจมัน เอ็งอยูทางนี้มันตองเผื่อจิตเผื่อใจเอาไวบางนะโวย ขาเตือนนี่ก็เพราะความหวังดี (เสียงเตะรถดังโครม) โธโวย... เมื่อไหรมันจะติดวะ อุบะ... ไอนมี่ ันเตะรถลดหัวพอนี่หวา นี่ๆ ไปแตงตัวเลย เดี๋ยวเอ็งออกไปกับขา ฉันไมไดเตะลดหัวพอนะ วาแตพอจะใหฉันแตงตัวไปไหน หรือวาจะพาไปซื้อ
9
รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน
รถใหม ขาบอกแลวไงไมมีเงินจะซื้อใหเอ็ง ทีใหแตงตัวใหมนี่ เพราะเห็นวาไอชุดที่เอ็งแตง อยูนี่ มันไมเหมาะ เลอะเทอะไปดวยน้ํามันรถ ไปอาบน้ําอาบทาซะดวย พอบอกมากอนดีกวาวาจะพาฉันไปไหน (เสียงดีใจมาก) หรือวาจะพาฉันไปหา ไอบัว ยิ่งใหญกวาไอบัวหลายพันเทา ใคร หนวยแพทยพระราชทานของพอหลวง ฉันไมไดปวยเปนอะไรนี่ แลวพอจะพาฉันไปหาหมอเรื่องอะไร ก็เอ็งกําลังปวยอยูนี่หวา... ปวยอะไร พอวาฉันปวยเปนโรคอะไร ถึงจะใหหนวยพระราชทานมารักษานะ ก็เอ็งมันปวยเปนโรคจิตยังไงละ (ดัง) พอ... โฮ... พอหนอพอ วากันได (เพลงคั่น)
รวม พิม รวม พิม รวม
(เปลี่ยนเพลงใหม บรรยากาศผูคนมากมาย) อาว... แมพิมมาใหคุณหมอทานตรวจเหมือนกันเหรอ แมพิมปวยเปนอะไรละ มันปวดหัวบอยๆ จะ พี่รวม แลวพบคุณหมอหรือยัง พบแลวจะ คุณหมอบอกวาฉันเครียดมากไปหนอย หลวงทานก็เลยจายยาให บุญมันก็มาเหมือนกัน กําลังถอนฟนอยูทางโนนแนะ ฉันใหคนเดินไปสงขาวใหแมพิมรูวา พอหลวงจะสงหนวยพระราชทานมารักษาพวก เรา ดูส.ิ .. พวกเรามากันเยอะแยะไปหมดเลย เห็นแลวก็ปลื้มนะคนแกคนเฒามาไม ไหวก็ใหลูกหลานจูงมา แตละคนตางสํานึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองคทาน จะหาพระเจาแผนดินที่รักใครและหวงใยประชาชนมากมายเหมือนพอหลวงของเรา ไมมีในโลกนี้อีกแลว
10
พิม
ฉันก็คิดเหมือนอยางพี่รวมพูดนี่แหละ เจาประคูน... ขอใหทรงมีพระพลานามัย สมบูรณแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไขเจ็บ อยูเปนรมโพธิ์รมไทรของปวงชนชาวไทย ไปใหนานแสนนานเถอะ... รวม แมพิมไดขาวบัวมันบางไมละ ไอปนมันคิดถึงจนจะเปนบาอยูแลว นี่ฉันชวนมันมา มันก็ไมยอมมา พิม (หัวเราะ) คุณหมอทานคงไมมียารักษาโรคคิดถึงใหมันหรอก ฉันก็ยังเปนหวงบัว มันอยูเหมือนกัน มันไปอยูกรุงเทพฯ จดหมายมาบอกฉันวา มันมีงานทําแลวไมตอง หวง งานตอนนี้กําลังยุงมาก รวม งานอะไร ทํางานหนักหรือเปลา พิม ฉันอุตสาหสงเสียใหมันไปเรียนถึงเมืองนอก เพื่อที่วามันจะไดทํางานสบายๆ จะไดลบคําดูถูกดูหมิ่นของคนบางคนได รวม ใครดูถูกแมพิมเหรอ พิม โอย... อยาไปพูดถึงมันเลยพี่รวม ปานนี้มันคงตายไปแลวละ (ฝนหัวเราะ) แหม... ฉันไมนาหลุดปากออกมาเลย รวม นี่แสดงวาแมพิมก็ยังมีอะไรที่ปดบังฉันอยูเหมือนกันนะ แตไมเปนไรเมื่อแมพิมไม อยากเปดเผยฉันก็คงไมบังอาจสอบถามอะไรแมพิมมากไปกวานี้หรอก แตอยากจะ เตือนแมพิมวาอะไรที่มันเจ็บปวดก็อยาไปเก็บไวในหัวใจเรานะ มันจะ ทํารายหัวใจ เราเปลาๆ ลูกก็เปนโรคหัวใจมาคนนึงแลว แมจะมาเปนอีกคนมันจะทําให ครอบครัวโชครายไปเปลาๆ บัว (สุพรรณ) แหม... ลุงรวมพูดไดสะใจจริงๆ อยางงี้สมควรแลวที่จะไดรับตําแหนงหัวหนา ชุมชน รวม, พิม (ตกใจ พูดพรอมกัน) บัว... บัวหรือนี่... บัวจริงๆ ดวย (เพลงคั่นตื่นเตน) จบตอนที่ 4
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 5
พิม แคท บัว แคท บัว แคท รวม แคท รวม พิม บัว พิม บัว พิม รวม บัว พิม บุญ
(ยอนความเดิมนิดหนอย) (เสียงดีใจ) อีหมา..... อีหมาของแมกลับมาแลว โอย.. แมดีใจจริง ๆ (เสียงเบา) เฮย.. บัว เธอชื่อเลนวาอีหมาเหรอ (กรุง) (หัวเราะ) ไมใชหรอก คนสุพรรณเขาเรียกลูกหลานกันวาอีหมา ไอหมา กันทั้งนั้นแหละ (หัวเราะ) อยางนั้นเหรอ เออ.. สําเนียงที่บัวพูดนี่ ก็ฟงดูดีนะ นี่..แคท.. คนนี้คือลุงรวม หัวหนาชุมชนที่เราอยู สวัสดีคะ ไดยินบัวพูดถึงลุงอยูเสมอเลย (กรุง) บัวเอาลุงไปนินทาวายังไงละ ไมไดนินทาหรอกคะ แตชมเชยวาลุงรวมเปนคนดีมาก ๆ เลย เปนหัวหนาชุมชนที่มี คนรักใคร และใหความเคารพนับถืออยางจริงใจ ขอบใจจะ (สุพรรณ) นีแ่ มพิมรูจักกับหนูคนนี้มากอนหรือ (สุพรรณ) ก็เพิ่งรูจักหนเดียวละ เมื่อวันที่หนูแคทมารับบัวมันไปกรุงเทพนั่นละจะ (สุพรรณ) นีแ่ มมาหาหมอเหมือนกันหรือจะ พี่รวมเขาไปบอกวาพอหลวงสงหนวยแพทยพระราชทานมา แมก็เลยมาเลาอาการ ใหคุณหมอฟง มันปวดหัวบอย ๆ แลวแมปวยเปนโรคอะไรหรือเปลา ก็โรคเครียดนั่นละ แมเคาเปนโรคคิดถึงเอ็งมากกวา แลวบุญละ ไมไดมาดวยหรือจะ โนนแนะ เดินมาโนนแลว มันไปถอนฟนมา ปวดอยูหลายวันเชียว (เสียงดัง) บุญ บุญ แมอยูทางนี้ (เสียงดังอยางดีใจ) (บุญมีเสียงพูดแบบมีสําลีอยูในปาก) พี่บัว พี่บัวมาแลว (เสียงวิ่งเขามา)
2
เพลงคั่น
บัว รวม บัว รวม บัว บุญ บัว รวม บุญ บัว แคท
(เสียงรถแลน) ลุงรวมจะไปธุระที่ไหนหรือเปลาจะ ก็กลับบานนัน่ แหละ พี่ปนไมไดมาดวยหรือ มันกําลังเปนหมาบาอยู ขาไมอยากไปตอแยกับมัน (หัวเราะ) อาว พี่ปนเขารมณเสียเรื่องอะไรละ (กระแทกเสียง) คิดถึงพี่บัวมากไปหนอยมั้ง ไฮ ... อะไรจะขนาดนั้น (หัวเราะ) มันยิ่งกวาขนาดนั้นเสียอีก เอ็งอยูกรุงเทพนะไมสําลักบางหรือไง พี่ปนเขาบนถึงพี่บัววันละรอยหนไดมั้ง (เสียงดัง) โอะ ๆ แคท เลยแลว ๆ ถอยหลังกลับหนอย ทางเขาหมูบานมี ตนราชพฤกษอยูริมทางดานขวานั่นละ โอเค ๆ เพลงคั่น
ปน รวม ปน บัว ปน บัว ปน บัว ปน แคท บัว
(เสียงฉุน) ฮื้อ.. พออยาเลนนา คนยิง่ กําลังงวงอยู (หัวเราะ) ก็เอ็งลืมตาดูหนาพอซักหนอยซิวะ เอ็งจะไดชื่นใจยังไงละ โฮย.. เห็นหนาพอนะเหรอ ชื่นใจเต็มประดาละ แลวถาเปนคนนี้ละ (เสียงดีใจ) เฮย.. บัว.. บัวจริง ๆ หรือเนี่ย พี่ไมไดฝนไปหรือ มาเมื่อไหรวะ ก็มาเมื่อเห็นไง พี่ดีใจจริง ๆ นะนี่ อะ ๆ ถอยไปนะ หามดีใจเกินขนาด นี่.. รูจักเพื่อนบัวไว แคท เพื่อนบัวเอง (กรุง) ยินดีที่ไดรูจักครับ (หัวเราะ) เชนกันคะ (เสียงเบา) บัว มีแฟนก็ไมยักกะบอก (รีบปฏิเสธ) เอย ไมใชนะ ไมใช นี่พี่ปนเพื่อนเรา เปนเพื่อนกันมาตั้งแตเด็ก
3
บุญ พิม รวม พิม บัว รวม บุญ รวม บุญ พิม บุญ พิม บัว บุญ รวม พิม ปน บุญ รวม ปน แคท บัว
เรียนหนังสือมาดวยกันเลย เพื่อนซี้เลยละ (หัวเราะเยาะ) สะใจมั้ยละ (จุปาก) จุ ๆ บุญ พูดอะไรอยางนั้น เอา มานั่งตรงนี้ ไอปนเอ็งไปเอาเสื่อมาปูใหแขกนั่งหนอย โอย พี่รวมก็ แขกเหรื่ออะไรที่ไหนเลา คนกันเองทั้งนั้นละ (ทําเสียงลอ) คนบานเดียวกันทั้งนั้นแหละ (หัวเราะพรอมกัน) เอ็งยกแหวออกมาใหนาพิมเขากินดวย แหวอีกแลวเหรอ ไดยินแตชื่อ ก็ขึ้นถึงลิ้นปแลว ขาไมไดใหเอ็งกินแหวเปนเม็ด ๆ นะโวย วันนี้ขาทําขาวเหนียวเปยกใสแหว โรยกะทิขน ๆ หวานกลมกลอมนากินเชียวละ ไป ไอปน รีบ ๆ ไปยกมา (พูดเบา) เห็นแลวหมั่นไส หนาบานเปนจานกระดงฝดขาวเชียว (เสียงเดินไป) พี่รวม เดี๋ยวเย็นนี้เชิญกินขาวที่บานฉันก็แลวกันนะ จะตมยําปลามา กับฉูฉี่ ปลาหมอนา เลี้ยงตอนรับบัวกับหนูแคทมันซักหนอย ชวนปนมันไปดวยนะ โอย ขานั้นนะ ไมตองชวนหรอก รับรอง เสนอหนาไปอยูแลวละ ไอบุญนี่ มันยังไงของมันวะ นี่ขนาดไดถอนฟนมานะนี่ ยังพูดจอย ๆ ไมหยุด บุญ เจ็บไม ขอบใจ ที่ยังอุตสาหถาม เอะ พี่นองคูนี้นี่ยังไงกัน ขนาดไมไดเจอกันตั้งนาน ยังกระแนะกระแหนกันอยูได ก็แบบนี้ละพี่รวม มันเหมือนลิ้นกระทบฟนนั่นละ กระทบกันแรงไปหนอย เจาของ ปากมันก็เจ็บนั่นแหละ (เสียงเดินเขามา) มาแลวจา ขาวเหนียวเปยกแหว ของพอรวม รสชาดกลมกลอม หอมหวาน กินหมดมีแถมดวยนะ กลับบานกอนดีกวา ขืนอยูตรงนี้ ยังไมทันกินอวกจะแตก (เสียงเดินไป) ลูกเอ็งมันเปนอะไรวะแมพิม มันไปกินรังแตนที่ไหนมาวะ ฉันวา มันโดนตอตอยเสียมากกวา แปว.. งานกรอย โอะ ๆ ขอโทษคะ ขอโทษ แคทก็พูดไปตามความเคยชิน อยางนี้ละ ขอโทษนะคะ แหม.. ขาวเหนียวเปยกของคุณลุงอรอยจังเลย ยัง.. ยังไมไดกินเลย รูไดไงวาอรอย
4
รวม, พิม รวม บัว
(หัวเราะพรอมกัน) เออ แมหนูคนนี้พูดจาตลกดีนะ ใครอยูใกลยายแคทแลว ก็ไดหัวเราะแบบนี้กันทุกคนนั่นละ (หัวเราะ) เพลงคั่น
พิม รวม ปน บุญ ปน รวม พิม บุญ พิม แคท บัว แคท รวม แคท รวม แคท รวม
(เสียงดื่มน้ํา เสียงวานขัน) ทําไมพี่รวมอิ่มเร็วจัง กับขาวไมอรอยหรือไงจะ อรอยซิ อรอยมาก ๆ เลยละ พอเคาคงจะอิ่มอกอิ่มใจ ที่ไดเจอหนาหลานสาวคนโปรด กลับมาเยี่ยมสุพรรณนั่น ละ เลยพาลกินขาวไมลงเอา สงสัยไมใชลงุ รวมหรอก ไอลูกลุงรวมเสียมากกวา เอะ ไอบุญนี่ สงสัยพิษตอยังไมหมดซะละมั้ง พอ ๆ ไอสองคนนี่ เจอหนากันทีไร เปนขมิ้นกับปูน ใสกันทุกที นารําคาญวะ หนูแคทอยาถือสาบุญมันเลยนะ (เสียงขุน) นี่ฉันผิดหรือเนี่ย เออ วาแตหนูแคทมาวันนี้ คางบานนาหรือเปลา เอ.. เราจะคางดีหรือไมละบัว พูดอยางนี้ เดี๋ยวแมแกใจเสียแยเลย วันนี้วันศุกร กวาจะกลับก็คงเปนเชาวันจันทร นั่นละจะ บัววา จะอยูบานเราสองสามวันเลย นาน ๆ มาที คิดถึงหมดทุกคนเลย สงสัย แคทเองก็คงตองมาบางปลามาบอย ๆ ซะแลว ติดใจบรรยากาศชนบทแบบนี้ โดยเฉพาะ ชอบฟงทุก ๆ คนพูดเสียงเหนอ ๆ แบบนี้จริง ๆ เลย หนูรูคําขวัญประจําจังหวัดสุพรรณหรือเปลาละ วาไงคะ เมืองยุทธหัตถี วรรณคดีขึ้นชื่อ เลื่องลือพระเครื่อง รุงเรืองเกษตรกรรม สูงล้ําประวัติศาสตร แหลงปราชญศลิ ปน ภาษาถิ่นชวนฟง ออ ๆ ทราบแลวคะ หนูรูจากไหนละ
5
แคท ปน แคท บัว ปน บุญ พิม บุญ แคท พิม รวม พิม บัว พิม บัว ปน แคท
อาว ก็รูจากที่คุณลุงบอกนะซิคะ (หัวเราะพรอมกัน) คุณแคทมาอยูหลายวันแบบนี้ ผมขออาสาพาเที่ยวจะไดไมครับ โอย ไดอยูแลวคะ เรื่องเที่ยวเนี่ย ชอบมั่ก ๆ พี่ปนจะพาเราไปเที่ยวที่ไหนละ ไปบึงฉวาก เฉลิมพระเกียรติ ไปดูปลากัน สวย ๆ ทั้งนั้นเลย ไปดวย บุญ แมวาบุญอยูบานดีกวา ไปถอนฟนมา แกมโยออกอยางนั้น จะพาแกมปองไป อวดชาวบานเขาเหรอไง (ไมพอใจ) แม นึกแลววาตองเปนอยางนี้ (เสียงเดินแรงออกไป) อาว.... งานกรอยอีกแลวซี อยาไปถือไปสามันเลยหนูแคท บุญมันเปนคนเอาแตใจอยางนี้ละ พวกเรานะชินกับ นิสัยของมันเสียแลวละ ก็ทําไมแมพิมไมใหมันไปดวยละ มันก็อยากไปเที่ยวเหมือนกัน พอดีวา พรุงนี้เปนวันพระ แมจะเอาของไปทําบุญที่วัดลาดหอย อาว แลวแมจะใหบุญมันไปดวยเหรอ เปลาหรอก แมจะใหมันชวยปอกแหวใหหมด เพราะพรุงนี้เถาแกเขาจะมารับ แหวแลว วา... นาสงสารบุญจังเลยนะ บัวก็อยากใหนองไปดวย โฮย บัว ไมตองไปสงสารมันหรอก ไอบุญนะ มันเคยไปไมรูวากี่หนแลว เพื่อน มันมารับไปอยูบอย ๆ บัวไปกับพี่นะดีแลว (เสียงกระแอม แลวมีเสียงหัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
ปน แคท
(มีเสียงคนพูดจอแจ บรรยากาศในบึงฉวาก) เมื่อยหรือยังครับ ถาเมื่อยก็ไปนั่งกินน้ํากันกอนที่รานทางโนนก็ได ดีเหมือนกันนะ ชักคอแหงอยูเหมือนกัน ปลาที่นี่สวย ๆ ทั้งนั้นเลย ที่สพุ รรณนี่คง จะมีที่เที่ยวหลายแหง สงสัยบัวจะเที่ยวจนเบื่อแลวละมั้ง
6
บัว ปน แคท ปน บัว ปน แคท บัว
แคท
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
(หัวเราะ) ถาเราเบื่อสุพรรณ ก็เทากับเราเบื่อตัวเองเทานั้นแหละ พี่ปนไปสั่งน้ํามา ดีกวา บัววาเรานั่งพักตรงใตตนไมนี่แลวกัน รมรื่นดีดวย ได ๆ แลวคุณแคทจะดื่มน้ําอะไรดีครับ แคทขอชาเขียวเย็นซักขวดแลวกันคะ คุณปนดื่มดวยไม ดื่มชาเขียวแลวดีนะ ผมไมคอยชอบครับ ผมชอบกาแฟมากกวา บัวละ น้ําแดงใชไม พี่ยังจําไดเลย แหม.. ขนาดบัวไปอยูเมืองนอกตั้งนาน พี่ปนยังจําไดอีกเหรอ นาชื่นใจจัง (หัวเราะ) สิ่งใดที่บัวชอบหรือเกลียด พี่จําไดทุกอยางนั่นละ (เสียงเดินไป) บัว.. เราถามจริงๆ เถอะ แลวเธอตองตอบเราจริง ๆ นะ แบบนี้ รูเลยวาจะถามอะไร ตอบเลยดีกวา เราไมไดมีอะไรกับพี่ปนนะ อยางที่เคย บอกนั่นละ เปนเพื่อนสนิทมาก ๆ คนหนึ่งของที่นี่ เขาเปนคนซื่อ แลวก็เปนคนดี ดวย เออ.. เราก็ไดยินขาวอยูเหมือนกัน วาคนสุพรรณเปนคนซื่อ นาคบหาสมาคม แลว คุณปนคนนี้ เขาก็หนาตาดีดวยนะ หุนสมารทใชไดทีเดียวละ เสียแตผิวคล้ําไป หนอย แตเราก็คิดกับเขาแคเพื่อนเทานั้นเอง แตเราก็เอาหัวเปนประกันไดเลยวา คุณปนคนนี้ เลิฟ เลิฟ เธอแนนอน ชัวร (หัวเราะ) ไมรูซิ ก็ดูวาชอบกล ๆ อยูน ะ แลวนองเธอก็มีอาการวา เลิฟ เลิฟ เขาอยูเหมือนกัน งั้นมั้ง แคท (หัวเราะ) ไมงั้นมั้งหรอก เราวา ชัวรปาดเลยละ (หัวเราะพรอมกัน แลวบัวหยุดหัวเราะทันที) (เสียงตื่นเตน) แคท ๆ ดูนั่นซิ เราวาเราจําไมผิดนะ คุณ คุณ แคท แคท (เสียงดังแบบดีใจ) คุณสรายุ เฮ คุณสรายุ แคท เรียกเขาทําไมละ เราไมอยากพบเขา ทําไม มันอะไร โอย คุณศรุตก็มาดวย (เสียงดัง) คุณศรุต ทางนี้คะ เพลงตื่นเตน แลวหยุด
7
ศรุต แคท สรา บัว แคท บัว ศรุต สรา ศรุต สรา แคท สรา ศรุต สรา ปน แคท สรา ศรุต แคท
(เสียงเดินเขามา) สวัสดีครับคุณแคท คะ ๆ สวัสดีคะ โลกกลมจังเลยนะ ไมนึกวาจะไดเจอคุณทั้งสองที่นี่ ผมชวนพี่ศรุตเขามาพักผอนสมองบาง ไปเผชิญกับเรื่องเครียด ๆ มาเยอะ เลยอยาก มาดูปลาแกเซ็ง สวัสดีครับคุณ.... หมูนี้ไมเห็นคุณไปทานสเตกที่รานเลย (เสียงพรา) ขอตัวกอนนะคะ อาว.. บัวจะไปไหนละ เขาหองน้ําคะ ขอโทษ (เสียงเดินไปเร็ว) เอ.. ผมวาดูเหมือนผมจะเคยพบเพื่อนคุณแคทคนนี้ที่ไหนนะ ก็ที่สนามบินไงละพี่ศรุต เออ ใช ๆ นึกออกแลว วันนั้นไมรูวาใครชนใครเหมือนกัน แตคุณคนนี้ลมลง คง จะเจ็บเหมือนกัน ออ ผมนึกไดแลวละ ถางั้นคุณคนนี้.... เธอชื่อเลนวาบัว สวนชื่อจริงตามบัตรประชาชน เธอชื่อ บงกช คะ จะเรียกเธอวาคุณ บงกชก็ไดนะคะ (หัวเราะ) เธอชื่อเลนวาบัวหรือครับ ไมใช.... อะไร.. เปลา ๆ ครับ เปลาครับ ไมมีอะไรหรอก (เสียงเดินเขามา) น้ํามาแลวครับ อาว เอะบัวหายไปไหนละครับคุณแคท บัวไปหองน้ําคะ ออ.. คุณแคทมากันหลายหรือครับ ถางั้นผมขอตัวกอน จะธุระใหแมหญิงอีกหลาย แหง พี่ศรุตเขาเครียดก็เลยพาเขามาพักสมองประเดี๋ยวนึง ไปกอนนะครับ เที่ยวใหสนุกนะครับคุณแคท ขอบคุณคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
8
แคท บัว แคท บัว ปน แคท ปน แคท ปน บัว แคท ปน บัว ปน บัว
(เสียงรถแลนคลอ) บัว เธอเปนอะไรหรือเปลา ทําไมหนาไมคอยดีเลย ทาทางเหมือนคนหมดสนุก อืมม ก็หมดสนุกจริง ๆ แหละ เพราะเจอคุณสราใชไม งั้นมั้ง เราก็บอกเธอแลวนี่ วาเราไมอยากเจอเขาอีก ผูชายสองคนนั่นเหรอ เขาเปนเพื่อนบัวหรือ หุนไฮโซดวยกันทั้งคู ไมใชเพื่อนบัวหรอก เพื่อนแคทเองแหละ แลวรูจักบัวดวยเหรอ ก็เพียงแตเคยเห็นหนากัน ยังไมแคยพูดคุยกันเลย อีกหนอยก็คงจะไดรูจักกันหรอก เพราะบานเรากับเขาอยูติดกันเลย แลวบัวเปนอะไรไป ทําไมตองอารมณเสียดวย อยารูเลย ใช เรื่องมันแลวไปแลว และมันก็คงไมเกิดขึ้นอีก นี่พูดอะไรกัน ผมยิ่งไมเขาใจใหญเลย แลวพี่ปนจะเขาใจไปทําไมกัน มันไมใชเรื่องของพี่ปนซักหนอย (ขุน) ออ งัน้ ก็แสดงวามันเปนเรื่องของบัว กับผูชายสองคนนั่น เทานั้น แคนี้ก็ตองอารมณเสียดวย (มีเสียงแบบเรงเครื่องรถดังแรง) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต
(เสียงรถแลนคลอ) สรายุ เมื่อตะกี้พี่ไมเขาใจเรื่องที่นายคุยกับคุณแคทเลย ดูนายพูดเหมือนมีอะไรยังงั้น ละ (หัวเราะ) นึกแลววาพี่ศรุตตองสงสัย เห็นหนานิ่วคิ้วขมวดเชียว แลวมันคืออะไรกัน พี่ศรุตจําไมไดหรือ ผูหญิงที่เปนเพื่อนกับคุณแคทนะ เราเคยเจอเธอที่ไหน ก็กําลังนึกอยูเหมือนกัน
9
สรา ศรุต สรา
ศรุต สรา ศรุต
สรา
ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต
สนามบินไง วันที่พวกเราไปรับพี่ศรุตกลับนั่นละ มีเสียงผูหญิงคนนึงลอยตามลมมา เรียกเธอวา อีหมา (หัวเราะ) ออ.... นึกออกแลว นึกออกแลว เออ ใช ใชจริง ๆ ดวย แตวนั นั้นพวกเราเสีย มารยาทไปหนอยนะที่พากันหัวเราะลั่นไปหมด แลวเธอก็เลยเดินมาชนพี่ ผมไดเจอเธออีกตอนที่เธอมาทานสเตกกับคุณแคท แตก็นึกไมออกเหมือนกันวาเคย เจอกันที่ไหน ตอนขับรถกลับบานพอดีมีเด็กมาขายพวงมาลัย แมของเด็กตะโกน เรียกวาอีหมาเหมือนกัน ยายศศิก็เลยนึกออก มินา นายถึงไมกลาพูดคํานี้ใหคุณแคทฟง ผมก็ไมแนใจเหมือนกันวาเราจําเขาได แตเขาจะจําเราไดหรือเปลา แตพี่วา เขาตองจําเราไดเหมือนกันนะ ไมอยางนั้น เขาจะหนาเปลี่ยนสีไปหรือ แลว เขาก็ลุกหนีเราไปดื้อ ๆ ดวย ไอการที่เขาบอกวาจะไปเขาหองน้ํานะ เปนขออางที่ เขาจะไปใหพนหนาเรามากกวา ผมวา ผูหญิงคนนี้ตองเปนคนสุพรรณแนนอน เพราะคําวาอีหมา ผมเคยไดยินนาย พอหลุดคํานี้ออกมาบอย ๆ แลวพอหลุดออกมาทีไร แมหญิงก็จะแวดเปนนกหวีด แสบแกวหูใหพวกเราไดยินทุกที อืมม พี่ก็ไมรูเหมือนกัน ชางเถอะ อยาไปใสใจกับเรื่องนี้เลย แตเธอก็สวยไมเบานะพี่ศรุต เอะ นองเราก็เจาชูเปนเหมือนกันนะนี่ ผูชายนะคราบ ผมเปนผูชายนะคราบ (หัวเราะพรอมกัน) แลวพูดแบบนี้ แสดงวาคุณคัทลียาไมไดอยูในสายตาของนายแลวละซี โอย นั่นนะเขาไปนั่งอยูกลางใจผมมานานแลวละ พี่ศรุตรูอยางนี้แลวกรุณาชิดซาย เปดทางใหผมดวยนะครับ โอเค ผูหญิงที่สวย ๆ ในบานเมืองเราก็ยังมีอีกถมเถไปนะ รับรองพี่ไมจั่วไพใบ เดียวกับนายหรอก กรุณาจดจําคําพูดของทานพี่ไวนะขอรับกระผม รับรอง บันทึกไวในสมองทุกถอยคําเลย (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
(จบตอนที่ 5)
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 6 หญิง สรา หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง
ศรุต หญิง
กลับมาแลวหรือลูก ศรุต ไปถึงไหนมาบางละ ไดเงินมาครบตามจํานวนที่แมบอก ไมลูก ผมขอตัวกอนนะครับ แมหญิง (เสียงเดินไป) อาว ศรุต แมถามนี่ยังไมไดตอบแมเลย จะเดินไปไหน นั่งกอนซิ (ถอนใจ) แมหญิงจะใหผมตอบขอไหนกอนละครับ เอาขอหลังเลย ขอนี้สําคัญสําหรับแมหญิงมากที่สุด ครับ ผมทราบ (เสียงดัง) แมอุน แมอุน ขออะไรเย็นใหคุณศรุตแกวหนึ่ง ดวนดวย ถาทางคุณศรุต จะรอนเอามาก ๆ เหงื่อซึมหนาผากเลย ก็คอนขางจะรอนอยูซักหนอยละครับแมหญิง เพราะงานที่แมหญิงใหผมไปทํานี่มัน ไมไดเยือกเย็นอะไรสําหรับผมเลยแมแตนิดเดียว บอกมาวาไดเงินมาตามที่แมจดไปใหครบไม ไมครบครับ (ไมพอใจ) ไมครบ หมายความวาไง ไปไมเจอพวกมัน หรือวามันมีจะจาย ก็มีเจอบาง ไมเจอบาง แลวก็มีจายบาง ไมมีจายบางนั่นละครับแมหญิง เอะ แลวเจาไมตรีมันไปทํางานของมันแบบไหน มันไมจายก็พากันกลับมาหมด อยางนั้นเหรอ ไอแบบนี้มันตองใชวิธีบีบบังคับ มันถึงจะได เพราะไอเจาลูกหนี้ พวกนี้นะ มันถนัดเรื่องผัดผอนกันมากกวา เวลาที่มันมาขอความชวยเหลือจากเรา เราก็ใหมันไปงาย ๆ แตเวลาที่จะตองชําระดอกดวง มันก็มักจะผลัดโนนผลัดนี่กัน อยูเรื่อย เปนบริษัททวงหนี้มันตองใจแข็ง ปากราย แตใจดีกับคนพวกนี้ไมได แมหญิงเคยไปทวงหนี้ดวยตัวเองหรือเปลาครับ (เสียงสูง) เคย... ทําไมแมจะไมเคย แตคนอยางแมเนี่ย ไมลดตัวลงไปทวงกับไอ พวกรากหญาหรอก แมจะไปเฉพาะไอพวกที่ตนใหญใบหนา
2
ศรุต
หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต
หญิง
ศรุต หญิง ศรุต หญิง
แตวันนี้ที่ผมไปมา มันก็เปนพวกรากหญาอยางที่แมหญิงวานั่นละ พวกหาเชากินค่ํา ดูพฤติการณแลวผมวานาสงสารมากกวา เพราะบางคน พอเห็นเราไปจอดรถ ก็หนา ซีดเผือดเสียแลว บางคนถึงกับมือไมสั่น น้ําตาคลอเลยทีเดียว ยิ่งพรรค พวกของแมหญิงพากันกรูลงจากรถเขาไปหา เขาก็ตัวสั่นเปนเจาเขาเอาทีเดียว ผมเห็นแลวเวทนาจริง ๆ นี่ไอเจาพวกนั้น มันใหลกู ลงไปดวยหรือ คงไมมีใครบังอาจมาสั่งเจาของบริษัทไดหรอกครับแมหญิง เพียงแตวาผมอยากรูวา ไอวิธีการไปทวงหนี้นะ เขาทวงกันอยางไร แลวในสราลงไปชวยลูกดวยหรือเปลา นั่งหลับอยูบนรถครับ เอะ ไอลูกคนนี้นี่ แมใชใหไปเปนเพื่อนพี่ มันก็นา จะชวยดูแลกันบาง แมเขาใจวา ศรุตยังไมเคยผานงานตรงนี้มากอน แตสรานะเคยไปมาแลว แลวไดผลไมละครับ เชอะ... มันก็อีหรอบเดียวแบบเรานั่นละ กลับมาถึงบานก็อางวา ผมมันเจาของรานส เตกนะครับ ไมใชเจาของบริษัททวงหนี้ ผมเขาใจคําพูดของนองดี แตก็ของใจอยากจะเรียนถามแมหญิงวา ธรรมดาแลว บริษัทรับทวงหนี้ เขาจะใหวิธีการสงจดหมาย และโทรติดตามเพื่อใหลูกหนี้ชําระหนี้ ตามกําหนดนี่ครับ ถาไมจริง ๆ ถึงจะสงพนักงานออกไปหาลูกหนี้ ไมใชหรือ ก็ใช แตศรุตไมเขาใจหรอกวา บริษัทของแมเนี่ย รับจางทวงหนี้ ทั้งในและนอก ระบบ ไอในระบบนี่เรารับจางติดตามหนี้โดยทั่วไปทําอยางถูกตองตามกฎหมาย แตนอกระบบมันก็ตองมีวิธีการทวงที่แตกตางออกไป หมายความวาที่แมหญิงทําอยูนี่มันเปนเรื่องผิดกฎหมาย ก็ใช แตคนที่เปนลูกหนี้ เขาก็ยินยอมตามขอตกลงกอนที่จะทําสัญญายืมเงินนะ แม ก็ไมเคยมีปญหาอะไรเดือดรอนนี่ ผมอยากใหแมหญิงรับจางทวงหนี้ในระบบอยางเดียวไมไดหรือครับ แมหญิงจะได ไมมีบาปกรรมติดตัว (เสียงดัง ไมพอใจ) นี่แกวาแมทําบาปหรือ ศรุต รูไ วซะดวยนะ วาที่แมทําแบบนี้นะ ก็เพราะแมทําบุญชวยผูคนที่เขาตกทุกขไดยาก
3
ศรุต หญิง
ศรุต
ถาแมหญิงใหเขากูไป โดยคิดดอกเบี้ยอัตราเดียวกับธนาคารจะไมมีกวาหรือครับ โอย.. ถาชั้นเหมือนอยางที่แกพูดเนี่ย แลวชั้นจะรวยอยางนี้เรอะ ชั้นคงไมมีบานชอง ใหญโตมโหฬารอยางนี้ แลวชั้นก็คงไมมีปญญาสงพวกแกใหไปเรียกนอก ไอพวกที่ไปกับแกเนี่ย มันก็ไมมีหัวคิด แบบนี้ฉันตองไปอบรมสั่งสอนมันดวย ตัวเองแลว ถาขืนใจออนเปนขี้ผึ้งโดนไฟลนแบบนี้ ก็อยามาทํางานที่บริษัทนี้เลย (เสียงเดินแรง ๆ ออกไป) (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
เปนไงลูก ศรุต ถูกหวยมาหรือไง รางวัลที่หนึ่งเลยละครับ นายพอ ไมไดเงินกลับมาตามที่แมหญิงเขาสั่งละซี ผมเบื่อแลว ผมไมอยากทํางานบริษัทแมหญิงแลว อะไร เพิ่งไปทําไดสองอาทิตย เบื่อซะแลวหรือ งานของแมหญิงนะงานสบายจะ ตาย แลวทําไมนายพอไมทําดูบางละครับ ทํา... ศรุตคิดวาพอไมไดทําหรือ แมหญิงเขาคงไมใหพอนั่งกินนอนกินอยูกับบาน เฉย ๆ หรอก หนาที่ของพอนะ เขาชี้นิ้วบงการมาวาใหออกไปหาลูกคาใหเขา เราก็ ตองไป ที่ศรุตเห็นวาพออยูเฉย ๆ ในระยะนี้นะ ก็เพราะลูกคาของแมหญิงเขามีเต็ม โควตาอยูนะซี ขาดเมื่อไหร เขาก็กระดิกนิ้วเรียกพอนั่นละ แลวนายพอไปติดตอคนแถวไหนครับ อะ ๆ พอมันคน ต.จ.ว พอก็ตองไปหากับพวกรากหญานั่นละ ความจริงเรานาจะทําบริษัทที่ทําธุรกิจแบบอื่นมากกวา อยางเจาของบานคัทลียาหลัง นี้ไง นายพอเคยบอกผมวาเขาทําบริษัทสงออกไมใชหรือครับ ใช พอก็ยังชืน่ ชมเขาอยูเหมือนกัน ยิง่ ทานนายพลไปเปดธุรกิจทํารีสอรทที่เมือง กาญจน พอยิ่งชื่นชมเขาเขาไปใหญ เพราะงานที่เขาทําเปนงานที่ระบบการเงิน หมุนเวียนอยูตลอดเวลา ดีกวางานที่แมหญิงเขาทําดวยซ้ําไป
4
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
นายพอเคยแนะนําแมหญิงอยางที่พูดนี่บางหรือเปลาครับ (หัวเราะ) ขืนพูด ก็คงจะฟาผาโดยไมมีเคาฝนนั่นละ ไป ไป ไปนอนเถอะลูก กลับมาเหนื่อย ๆ ถามันไมไหวยัง ทีหลังก็นั่งมันอยูในบริษัทอยางเดียว ผมกําลังคิดวา ผมอาจจะยื่นใบลาออกดวยซ้ํา (หัวเราะแคน ๆ แลวเสียงเดินไป) (เสียงถอนใจยาว) (คิด) พอมันคิดผิดไปเองลูกเอย มาถึงขนาดนี้ มันก็ดิ้นไมหลุด เสียแลว ก็สูเวร สูกรรมกันไปก็แลวกัน เฮอ... เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ปน บัว ปน แคท ปน บัว แคท ปน แคท ปน แคท บัว แคท ปน แคท
บัวจา บัวจะกลับกรุงเทพเมื่อไหร วันจันทรนี่แหละจะ พี่อยากไปกรุงเทพกับบัวจังเลย อยากไปดูวาบัวจะมีใครมาจีบหรือเปลานะซี ใชไมละ (หัวเราะเขิน ๆ) เปลาหรอกครับ ผมเพียงกําลังคิดวา ผมอยากจะไปเรียนวิชาชีพที่ กรุงเทพบาง (หัวเราะ) นึกยังไงเนี่ย ถึงจะอยากไปเรียนวิชาชีพขึ้นมา คุณปนคิดวาจะไปเรียนที่ไหน แลวเรียนวิชาเกี่ยวกับอะไรคะ เกี่ยวกับการซอมเครื่องยนตนี่แหละครับ ผมชอบมากเลย ไอมอของผมมันตาย ผม ก็ไมมีปญญาแก (รีบขัด) อาว มันเปนอะไรตายละคุณปน อยู ๆ มันก็ตายนะคับ ผมแกเทาไหร ๆ มันก็ไมฟนซักที ทําไมไมตามสัตวแพทยมาดูละ (รีบขัด) เดี๋ยว ๆ แคท นี่เธอคิดวาไอมอมันคืออะไรเหรอ อาว ก็วัวไง ไมวัวก็ควายละ (หัวเราะดังลั่น) ไมใชครับ ไอมอเนี่ย ผมหมายถึงมอเตอรไซดครับ ผมเรียกมันวา ไอมอ เพลง.... หนาแตกเลยฉัน แลวบัวก็ไมบอกนั่งยิ้มแฉงอยูได
5
บัว ปน แคท บัว แคท บัว แคท ปน
แคท บัว แคท บัว แคท ปน
บุญ ทุกคน
อาว เราก็ยังไมรูเลยวาเธอคิดวาเปนอะไร แลวยังไงละพี่ปน ที่อยากจะไปเรียนซอม เครื่องยนตนะ เพื่อจะเอาไวชวยไอมอของพี่ใชไมละ เฮอ... พี่มันคิดไปหลายกิโลเลยละบัวเอย จากนี่ไปถึงเชียงรายไม (หัวเราะ) แคทนี่ก็พูดเลนอยูเรื่อยเลย นี่เขากําลังคุยเปนการเปนงานอยูนะ งั้นก็เชิญประชุมกันตามสบายเลย สงแหวมาเร็ว จะชวยปอกเหรอ อือ ใช ปอกเขาปากไง (หัวเราะ) คุณแคทนี่คุยสนุกดีนะ ผมฟงคุณคุยทีไร อารมณดีทกุ ทีเลย แบบนี้บัวคง ไดหัวเราะทั้งวัน ที่ผมอยากจะเขาไปเรียนซอมเครื่องยนตเนี่ย ผมคิดวาถาเรียนจบ ผมอาจจะขอกูเงินมาทํารานรับซอมรถยนตและมอเตอรไซดที่หนาชุมชนของเรานี่ ละ เออ คิดดีนี่ หนับหนุน หนับหนุน แตเราไมเห็นดวยหรอก เพราะอะไร ก็ตองไปกูเงินเขามา เราไมอยากใหบานพี่ปนเขาตองมีปญหาเหมือนกับบานเรา หรอกนะ ฮื้อ.. เรื่องจิ๊บจอย ถาคุณปนคิดอยากจะกาวหนาแบบนี้ เราสนับสนุนเต็มที่เลยเอางี้ เดี๋ยวกลับไปกรุงเทพแลว เราจะลองสอบถามดูวามีที่ไหนเขาสอนบาง ขอบคุณครับคุณแคท ผมอยากทราบขาวเร็ว ๆ คิดวาเรื่องนี้พอนาจะเห็นดวย ถาได เรื่องยังไงแลว คุณแคทชวยสงขาวใหผมทราบดวยนะครับ ผมจะไดเดินทางไป กรุงเทพทันที (หวน) ทําไม.. ริอานจะไปกรุงเทพ บานเราไมมีที่เรียนหรือไง (พรอมกัน) บุญ ..... เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง (เสียงเดินเขามา)
6
พิม บุญ รวม บุญ รวม บุญ พิม บุญ รวม พิม บุญ รวม
บุญ พิม บุญ พิม บุญ
พิม
อาว บุญไมไดปอกแหวใหแมหรือ ที่ลงนอนนี่ ไมสบายหรือเปลาลูก ปวดหัวนิดหนอย กินยาหรือยังละบุญเอย โอย เปนเองก็หายเองแหละลุงรวม นีล่ ุงรวมก็ไปสงพี่บัวดวยเหมือนกันใชไม ก็สงแคหนาอําเภอนี่แหละ ทําไมเอ็งไมสบายหรือไง ถึงไดไมไปสงพี่เคา เขาก็มีรถมา แลวทําไมจะตองไปสงดวยละ แมกไ็ ปอยูคนนึงแลว แมก็ไปซื้อผลไมใหพี่เขาเอาไปกินที่กรุงเทพนั่นละ พี่ปนก็ไปดวยใชไมละ ไมตองตอบนะ ฉันรูคําตอบอยูแลว เอะ ไอบุญนี่มันอารมณเสียบอยจริงโวย พี่รวมไมชินหรือไง ถามจริง ๆ เถอะลุงรวม ลุงจะปลอยใหพี่ปนเขาเรียนที่กรุงเทพจริง ๆ หรือ ลุงนะไมมีเงินหรอก ก็ทาํ อะไรกอกแกก กอกแกก อยูในชุมชนเรานี่ละ แตถา ไอปนเขาขอหยิบขอยืมเงินจากเพื่อนฝูงได เขาอยาก ไปลุงก็ไมวา เพราะฟงมันพูด แลว มันก็ทําเพื่ออนาคตของตัวมันเอง โตปานนี้แลว ถาไมทํางานใหเปนหลักเปน แหลง ตอไปภายหนาจะมีเงินเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียเรอะ ทุกวันนี้มันก็อาศัยรับจางเขาสง ผลิตภัณฑของชาวชุมชนใหลุงไปวัน ๆ มันก็อยูไ ดแบบพอเพียงนั่นละ ถางั้น แมจะวายังไง ถาฉันคิดจะไปหางานทําที่กรุงเทพบาง เอ็งจะไปทํางานที่หนาย...... พี่ฉันทํางานที่ไหน ฉันก็จะไปที่นั่นแหละ แตความรูของเอ็ง..... (โกรธ) ฉันก็ไมมีปญญาเพราะเรื่องนี้แหละ แตขอใหรูเถอะ วาฉันทํางานไดทุก อยางนั่นละ ยกเวนไองานปอกแหวที่ฉันตองจําใจทําอยูทุกวันนี้ (กระแทกเสียง) มันเบื่อ เบื๊อ เบื่อ (เสียงเหวี่ยงกะละมังดังโครม) (ตกใจ) ไอบุญ อะไรของเอ็งวะนี่ ผีเขาหรือไงฮา.. เพลงดังแลวเบา
รวม
ไอบุญ แบบนี้มันไมงามแลวนะโวย
7
พิม รวม บุญ พิม
รวม
พิม
รวม
พิม รวม
พิม รวม
(เครือ) เอ็งมาแสดงกิริยาอะไรแบบนี้ตอหนาลุงรวมไดยังไง ขอโทษลุงเดี๋ยวนี้นะ ไมใช ๆ เอ็งนะตองขอโทษแมของเอ็ง ไมใชขา เอ็งเปนลูก ไมสมควรที่จะแสดง กิริยาแบบนี้กับพอแม เอ็งกราบขอโทษแมเอ็งเสีย ลุงรวมไปตั้งธรรมาศเทศนที่วัดเถอะ ฉันไมอยากฟงอะไรทั้งหมด (เสียงเดินไป) (รองไห) พี่รวมดูนะ ดูฤทธิ์ไอบุญมันมั่ง มันคอยจะคิดอยูแตวาฉันไมยุติธรรมกับ มัน เรื่องสงเสียไอบัวใหไปเรียนนอก ก็เพราะฉันมีเรื่องเจ็บใจที่มันฝงลึกอยูขางใน ฉันไมอยากจะพูดใหใครฟง แมพิมอยาคิดมากเลย บุญมันยังเด็ก มันก็พูดอะไรโพลงพลางแบบนี้แหละ เวลาไอ ปนมันโมโห มันก็ไมตางกันเทาไหร เดี๋ยวมันอารมณดีมันก็คงมาขอโทษแมพิมเอง แหละ ฉันวาถาไอบุญมันอยากไปหางานทํา แมพิมก็ลองปลอยใหมันไป ถาไปเจองานหนักละ มันเปนโรคหัวใจอยูนะ มันจะไมเปนอันตรายตอตัวมันหรือ ฉันถึงอยากใหมันทํางานบานเบา ๆ มากกวา ฉันไมแนใจเลยวาบุญมันจะทํางาน อยางอื่นได เฮอ... เปนพอแมเขา มันก็อยางนี้ละแมพิม ลูกมันจะเห็นหรือเปลา วาเรารักมัน หวงมันแคไหน ฉันจะแนะใหวา ถาไอบัวมันมาคราวหนา แมพิมก็ลองปรึกษากับ บัวมันดู ฉันคงไมตองรอใหมันมาหรอก มันใหไอนี่ฉันไว (เสียงดีใจ) มือถือหรือนั่น โอ วิเศษ วิเศษ มาก นี่หละ เปนเครื่องมือสื่อสารที่ วิเศษที่สุดในขณะนี้ แมพิมจะหายเหงาก็คราวนี้ละ ลองคุยกันดูนะ แมลูกปรึกษา กันไวก็แลวกัน ไดเรื่องยังไงก็บอกฉันบาง ชวยกันไดก็จะไดชวยกันไป ฉันขอบใจพี่รวมเหลือเกิน พี่รวมเปนหัวหนาชุมชนที่ดีที่สุดสําหรับลูกบาน แบบนี้แหละ ลูกบานถึงไดรักพี่รวมเปนแถว ๆ เออ... ก็นี่ละ มันถึงทําใหฉันมีพลังแรงใจที่จะทํางานตอไปยังไงละ เราไมทิ้งกันอยู แลว ยังไง ๆ เรากอคนบานเดียวกัน (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
8
ปน พิม ปน พิม ปน พิม ปน พิม ปน พิม ปน พิม ปน
พิม ปน พิม ปน พิม ปน
(มีเสียงวิ่งเขามา) (กระหืดกระหอบ) นาพิม นาพิม นาพิมอยูไหน กําลังทําปลาอยูขางหลังบานนี่ ตั้งใจวาเย็นนี้จะแกงสมหนอไมดองซักหมอนึง เอ็งมาก็ดีแลว รอหนอยนะ ขาจะฝากไปใหพี่รวมเขาดวย แหม... ลาภปากละซีเนี่ย ของโปรดเลยนะนา (เสียงเบา) แลวนี่นางรายมันหายไป ไหนละนาพิม โนนแนะ เห็นเดินไปบานทิดเชื่อมเขาโนนแนะ คงไปคุยกับไอชิดเพื่อนมันละมั้ง มีอะไรหรือพอปน อยากเจอมันก็ตามไปซิ เปลาหรอก มันไมอยูก็ดีแลวละ ฉันไมแนใจวาเรื่องที่ฉันจะบอกนาพิมเนี่ย มันจะ เปนขาวดีหรือขาวรายกันแน นาพิมฟงแลวก็เหยียบๆ ไวกอนก็แลวกัน เออ ๆ ขาจะเหยียบไว ขาวอะไรละ ฉันไดรับจดหมายจากคุณแคทแลวละ (เสียงดีใจ) เหรอ เขาวายังไงละ เรื่องที่เรียนใชไม ใชจะ นี่ไงเขาสงรายละเอียดมาใหฉัน พอแกอานดูแลวแกยังพอใจเลย ฉันคิดวาฉัน จะไปเรียนที่นี่ละ โรงเรียนอะไรละ โรงเรียนพระดาบส หา.... โรงเรียนวัดเหรอ (หัวเราะ) ไมใชหรอกนาพิม โรงเรียนนี้ เปนโครงการตามกระแสพระราชดําริของ สมเด็จพระเจาอยูหัว ฉันอานดูแลวฉันพอใจมากเลย และคิดวาจะไปหาคุณแคท เพราะเขาจะพาฉันไปสมัครเรียนเอง แลวเอ็งจะเรียนไดยังไง จะไปพักอยูที่ไหน เขามีที่พักใหเราอยูจะ เออ... ก็ดีนะซี โอย.. สาธุ พอหลวงของเราทานชางมีน้ําพระทัยประเสริฐแท ๆ ชวยเหลือประชาชนชาวไทยอยูตลอดเวลา ขอใหพระองคมีพระชนมมายุยิ่งยืนนานเถิด นาดีใจดวยจริง ๆ นะปน เอ็งจะไปเรียนกี่ปละ ในรายละเอียดนี่เขาบอกวา เรียนแคปเดียว แตมีเงื่อนไขวาเราตองปรนนิบัติ
9
พิม ปน
ครูอาจารยแลวก็ตองเปนคนดี ตั้งใจเรียน ชวยเหลือโรงเรียนเปนการตอบแทน เทากับสอนใหเรามีความกตัญูรูคุณตอครูผูสอนนั่นละ บุญของเอ็งแลวปนเอย นาขออวยพรใหปนประสบความสําเร็จดังใจหวังทุกประการ นะลูก ขอบคุณมากจะนาพิม บัวมันก็คงจะดีใจนะ ที่ฉันจะไดมีอาชีพมั่นคง สรางฐานะ ใหกับตัวเองไดเสียที ความหวังของฉันที่จะมีอูซอมรถเปนของตัวเอง กําลังจะเปน ความจริงแลว ฉันดีใจ ฉันดีใจเหลือเกิน (หัวเราะ) เพลงคั่น
บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม
บุญ พิม บุญ
(เครือ) แลวนี่พี่ปนเขาจะไปหาพี่แคทเมื่อไหรละแม แมก็ไมรูเหมือนกัน แมคิดวาพี่ปนเขาจะไปเรียนจริง ๆ หรือ อาว... แลวเอ็งคิดวาเขาจะไปไหนละ ไอปนนะ มันเปนคนที่มุงมั่นนะ มันจะทํา อะไรมันก็จะทําใหได และตองสําเร็จดวย แมรูจักนิสัยปนมันดี แมรักพี่ปนมากใชไม แมก็รักทุกคนที่เขาดีกับเรานั่นละ แตกอไมไดรักมากไปกวาลูกหรอก แตฉันดูวาแมออกจะรักพี่ปนเปนกรณีพิเศษอยูนะ จับจองไวเปนลูกเขยเลยซิ เอะ เอ็งนี่มันพูดจาพาล ๆ ยังไงชอบกล อยูดี ๆ ก็มาขวางลําเอาดื้อ ๆ อยางนี้ จะไปรูเรอะ เห็นแมชมนักชมหนานี่ ของไวใหพี่บัวก็แลวกัน เอ็งนี่พูดยังไงวะ นี่เราเปนผูหญิงนะ จะมีหนาไปจับจองผูชายคนไหนไดละ อะไรอะไรมันก็ตองเก็บไวในใจทั้งนั้นแหละ อยาแสดงออกนอกหนาเกินไปนัก มันจะไมงาม คนเขาจะเอาไปนินทาวารายเราได เอาละ เริ่มแวะมาทางฉันละ ขาก็วาโดยรวมไปอยางนั้นละ ไมไดเจาะจงวาใครหรอก โอย เบื่อ อีกหนอยเพื่อนฉันในหมูบานก็คงจะติดปกบินไปอยูกรุงเทพกันหมด เมื่อไหรจะถึงคราวฉันบางก็ไมรู เจาประคูณ ขอใหคุณพระคุณเจา ชวยใหฉันได เปนสาวชาวกรุง นุงกระโปรงสั้น ๆ โชวสะดือกับเขาบางเหอะ
10
พิม บุญ พิม
พิม บุญ พิม
(เสียงดุ) นั่นเอ็งพูดอะไรของเอ็งวะไอบุญ อาว ก็แมไมเห็นหรือวาสาวกรุงเทพเขาแตงตัวกันยังไง เขา เอ็งจําเอาไวก็แลวกัน วาเอ็งนะ เปนสาวสุพรรณ ยังไง ๆ ก็อยาลืมบานเกิดของเอ็งก็ แลวกัน (เสียงรถแลนมาจอด) เอ็งดูซิวาใครมา ไดยินเสียงรถมาจอดหนาบานนะ (ตกใจ เสียงสั่น) แม ไอฮั้วมา ไอฮั้วมา แม หา.. ไอฮั้วมาหรือ เพลงตื่นเตนดัง จบตอนที่ 6
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 7
ฮั้ว บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว พิม ฮั้ว พิม ฮั้ว
พิม ฮั้ว พิม บุญ ฮั้ว
บุญ ฮั้ว
(ยอนความเดิมนิดหนอย) (หัวเราะกวน ๆ) เปนอะไรไปนาพิม เห็นหนาฉันเขา ยังกะโดนผีหลอกที่เดียวนะ ยิ่งกวาผีอีก นึกวาเปรตมาจากนรก (หัวเราะ) แหม.. ลูกนาพิมนี่ปากเปราะจริง ๆ นะ แบบนี้เปนผูชายหนอยไมได ทําไม.. เอ็งจะทําอะไรขา ก็ตอยเอ็งติดขางฝา แลวก็ดึงออกมากระทืบ ๆ ซ้ํา นะซี พอ พอ พอ บุญเอ็งเขาไปขางในเลย เฮย.. จะฟงอยูก็ไดนะ ไมรังเกียจหรอก มีสาว ๆ นั่งฟงอยู จะไดมีอารมณอัน สุนทรี พูดจาตาอั้วกันหนอย พอฮั้วมาทวงคาดอกใชไม อะ นาพิมก็รูนี่ ไมนาถามเลย แลวก็ไมนาที่จะใหฉันตองมาแบบนี้ดวย รูไม มันเปลืองคาน้ํามันรถ น้ํามันยิ่งแพง ๆ อยู แบบนี้มันตองบอกใหเตี่ย เพิ่มคาดอกซะละมั้ง เพิ่งเลยมาแควันเดียวเอง ของพรรณนี้มันก็ตองตรงเวลากันหนอย เวลาที่นาพิมไปเอา เตี่ยไมเคยผลัดเลยวา พรุงนี้ใหมาเอา นาพิมไมรักษาคําพูดเองนี่ เดี๋ยวใหฉันไปเก็บเงินคาปอกแหวกอน แลวฉันจะเลยไปใหที่ราน เก็บไปรูวาเทาไหร ๆ กลายเปนดอกไปหมด แลวแบบนี้เมื่อไรมันจะหมดเงินตน เสียทีละ อาว... บุญไมรูเหรอ วาตนหนี้เนี่ย มันเปนตนไมที่งดงามไปดวยดอกที่สวยงามเสมอ ฉันจะบอกใหนาพิมรูไวเสียกอนนะ ถาวันนี้นาพิมไมเอาคาดอกไปสง เปนเรื่องแน รับรองงานเขาแนนอน สันดานนักเลงแบบนี้ ไมอยากใหมาเหยียบบานนักหรอก แลวเอ็งคิดวาคนอยางขา อยากจะมาเหยียบบานเอ็งนักเหรอ
2
พิม ฮั้ว พิม ฮั้ว ปน ฮั้ว พิม
เออ เออ อยามาตอลอตอเถียงกันเลยวะ ฉันกําลังพยายามจะหาเงินตนไปสงคืนให หมด ๆ เสียทีเหมือนกัน อยานึกวาฉันไมเบื่อ แสดงวานาพิมอยากจะหมดหนี้เร็ว ๆ ใชไม ก็มีใครบางละที่ไมอยากจะหมดหนี้นะ งั้นฉันแนะใหนิดนึงเอาไม ถานาพิมอยากจะหมดหนี้ไว ๆ ก็ยกไอบุญใหมาเปนเมีย ฉันซี แตไมใชเมียแตงนะ แคเมียหักหนี้เทานั้นเอง ตกลงไม (หัวเราะลั่น) (เสียงตอย) (เสียงโกรธดัง) นี่แนะไอฮั้ว นี่ละ คําตอบของขา และนาพิม (เสียงรอง) โอย.... ไอปน มึงตอยกู (ตกใจ) ขอที ขอที พี่ปน พอแลว ๆ อยามีเรื่องมีราวกันเลย เพลงตื่นเตนดัง แลวหยุด
ฮั้ว ปน ฮั้ว ปน ฮั้ว ปน ฮั้ว
ไอปน มึงทํากูปากแตก กูจะใหตํารวจมาจับมึง กูก็จะใหตํารวจจับมึงเหมือนกัน ขอหาอะไรวะ ก็มึงดูถูกดูหมิ่นนาพิมกับไอบุญนี่ไง แลวเตี่ยมึงก็เปนเจาหนี้นอกระบบ ถาตํารวจรูเขา เตี่ยมึงก็โดนดวย มึงอยากจะเสี่ยงดูไมละ มึงยังรูจักกูนอยไปแลวไอปน คนอยางไอฮั้ว ลองอยากไดอะไรมันก็ตองไดเสมอ ฝากไวกอนเถอะมึง มึงจะมาเอาคืนเมื่อไหร ก็บอกกูแลวกัน กูเอาคืนแนไอปน (เสียงเดินไปอยางแรง) (เสียงรถแลนไป) เพลงคั่น
พิม ปน บุญ
(เสียงรอนใจ) ปนไมนาอารมณรอนแบบนี้เลย มีเรื่องกับใครไมมี ไปมีกับไอฮั้ว รู ๆ กันอยู มันอันธพาลทั้งพอทั้งลูก เรื่องเล็กก็จะกลายเปนเรื่องใหญไปหรอก โอย ฉันไมกลัวหรอกนาพิม เอาไงเอากันอยูแลว ถามันอยากจะมีเรื่องกับฉัน ก็ใหมันตามไปที่กรุงเทพแลวกัน ปลอยใหมันมาดูถูกกันอยูได นี่พี่ปน จะไปกรุงเทพแลวเหรอ พี่แคทเขามารับที่ไหนละ
3
ปน พิม ปน บุญ ปน พิม ปน บุญ ปน พิม ปน พิม บุญ ปน บุญ
ขานัดเจอเขาที่ขนสงที่กรุงเทพนั่นละ พี่รวมไปสงเอ็งหรือเปลา นาพิมเห็นฉันเด็กขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันเคยเขากรุงเทพอยูบอย ๆ นะ นี่คงจะตื่นเตนจนใจเตนโครมครามละซิ เดี๋ยวก็ไดเห็นหนาพี่บัวแลวนี่ มันไปเกี่ยวอะไรกับบัววะ บัวก็ทํางานของมันไป คุณแคทเขาก็มารับขาคนเดียว เขาจะพาขาไปที่โรงเรียนเลย ตั้งหนาตั้งตาเรียนก็แลวกันนะปน เอ็งจะไดกลับมาเปนเจาของรานซอมรถที่ชุมชน ของเรา ฉันก็ไดแตฝนไวเทานั้นแหละ ยังไมรคู วามฝนจะเปนจริงหรือเปลา แตขอใหไดมี ความรูติดตัวไวกอนก็พอใจแลว (กระแทกเสียง) ฮี.. เผลอ ๆ ก็ไดทั้งความรู ทั้งเมีย ติดตัวกลับมานั่นแหละ งั้นมั้ง (หัวเราะ) นาพิม ฉันไปกอนนะ เออ เดินทางโดยปลอดภัยนะ โชคดีนะลูก ขอใหเอ็งสมปรารถนาทุกประการ คุณพระคุมครองนะ สมพรปากจะ นาพิม .... บุญ พี่ไปละนะ ฝากดูแลพอดวยนะ พอแกก็อยูคนเดียว เหมือนกัน เรื่องนั้นเอ็งไมตองหวง ชุมชนเรามีน้ําใจกันอยูแลว ไมมีใครทอดทิ้งพี่รวมหรอก (เครือ) มีเวลาก็กลับมาเยี่ยมบานบางก็แลวกัน เอานา มีเวลาเมื่อไหรพี่จะกลับมาทันที ไปแลวนะบุญ (เสียงเดินไป) (รองไห) พี่ปน... โชคดีนะ เพลงคั่น แลวคลอเศรา
พิม
บุญ
นี่บุญจะรองไหรองหมไปถึงไหนวะ ปนมันไมจากไปไกลซักหนอย เห็นแบบนี้ แลวแมก็พลอยไมสบายใจไปดวย เอ็งนี่รักไอปนมันเอามาก ๆ เลยนะ รูตวั บางหรือ เปลา ฉันก็แคใจหายนิดหนอยเทานั้นแหละ พี่บัวไปไมเทาไหร พี่ปนก็มาจากไปอีก
4
พิม บุญ พิม
บุญ พิม
บุญ
ฉันก็อยากจะไปหางานทําที่กรุงเทพอยูเหมือนกัน อยูทางนี้รายไดจากการสาน กระบุงสานตระกราสงใหโอทอป มันก็ไมเทาไหร แมก็ยังมีหนี้สินอยูมากมาย ถาฉันจะหางานทําอีกซักแรง ที่มันไดเงินมากกวา ก็คงจะดีกวานี้ แตเอ็งมันสุขภาพไมแข็งแรง แมก็เปนหวงอยู ฉันบอกตรง ๆ นะแม ฉันฟงไอฮั้วมันขูเมื่อตะกี้ ฉันก็ใจไมดีเหมือนกัน มันตองกลับมาอีกแน คนอยางไอฮั้วมันเอาจริงอยูแลว เออ แมก็คิดอยูเหมือนกัน เอ็งกินขาวกินปลาเสียกอนเถิด แมจะลองไปปรึกษา พี่รวมเขาดูกอน วาจะทํายังไงกับเรื่องนี้ดี อยาคิดอะไรมากนะลูก ถาพี่รวมเขาลง ความเห็นวา ควรใหเอ็งไป แมก็จะโทรคุยกับพี่บัวเขา พี่บัวเขาชวยฉันไดอยูแลวละแม พี่แคทเขาเปนเจาของบริษัทใหญโตอยูแลว ถาเขาคิดจะชวย เขาก็ยอมจะชวยได เออ ๆ เรื่องนี้แมรูดี สําคัญแตวา วันนี้เอ็งกินขาวเสียกอน แกงปลาดุกกับขนมจีน ของโปรดของเอ็งทีเดียวนะ เอ็งยังไมไดกินขาวเลยนี่ อยาทําใหแมกลุมไปมากกวา นี้เลยวะ จะ ๆ งั้นกินขาวกันเถอะ พอแมอิ่มแลว แมไปคุยกับลุงรวมเลยนะ เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
บัว.. คุยกับใครนะ สายไหมแลว พี่ปน ละซิ ไมใชหรอก เราคุยกับแมนะแคท มีปญหาอะไรเหรอ แมโทรมาเลาวา เจาฮั้วมันมาทวงเงินคาดอก แลวพูดจาดูถูกมาถึงบุญ พี่ปนเขาก็เลยโดดเขาตอยจนปากแตก เออ ๆ รูเรื่องแลว ตะกี้ปนเขาเลาใหฟงแลว ตอนนี้เรามีเพื่อนใหมแลวนะ เราตกลงกับปนวา เราจะเปนซี้กันแลว เออ ดี เห็นดวย พี่ปนเปนคนดีมากเลย ซื่อ และไวใจได แลวนอกจากเรื่องนี้ บัวคุยอะไรกับแมละ แมบอกวา บุญมันกลัวคําขูของเจาฮั้ว ไอคน ๆ นีม้ ันถือวามันมีอิทธิพล
5
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
พอมันร่ํารวยละซิ ก็ทํานองนั้นละ ลูกมันก็เลยพลอยกรางไปดวย แลวแมคิดยังไง แมอยากจะใหบุญเขามาทํางานที่กรุงเทพระยะหนึ่ง ก็ดีนี่ ใหมาทํางานที่บริษัทเราก็ได เราเกรงใจแคทจริง ๆ เราก็มารบกวนแคทอีกคนหนึ่งแลว ยังจะมีนองมาเพิ่มอีก เฮย นี่เราเพื่อนกันหรือเปลาวะ ถาบัวพูดแบบนี้อีกนะ เราโกรธจริง ๆ ดวย (หัวเราะ) ขอโทษจะ ขอโทษ เราขอบคุณมาก ๆ เลยนะ แตบญ ุ มันไมมีความรูซัก เทาไหร แลวจะทํางานในหนาที่อะไรละ เราก็ยัง งง ๆ อยูนะ บุญก็หนาตาดีเหมือนกัน ถาจับมาแตงตัวดี ๆ เขาก็พนักงานของเราไดคนหนึ่ง (เสียงดีใจ) เออ เรานึกออกแลวละ วาจะใหบุญทํางานหนาทีไหน หนาที่อะไรละ ก็เปนพนักงานเดินเอกสารภายในบริษัทไงละ ไมเหนื่อยมากดวย ไมตองใชความรู อะไรมากมาย หนาตาดี แตงตัวดี อานออกเขียนได ก็เปนอันวาใชได (เสียงดีใจ) ขอบคุณ ขอบคุณแคทจริง ๆ เราจะไมลืมบุญคุณของแคทเลย การชวยเหลือเพื่อนมนุษย เราไมถือวามีบุญคุณตอกันหรอก เพราะเราก็ไดบุญเต็ม หัวใจแลว วาแตจะไปรับบุญมาเมื่อไหรละ เราวาเร็วหนอยก็ดีนะ เดี๋ยวเจาฮั้วจะมา ขมเหงรังแกบุญมันเสียกอน มันจะสายเกินแก เออ.. ถางั้นพรุงนี้เราจะลางานแคทวันหนึ่งนะ จะไปรับเองหรือ เราเกรงใจแคท ทําไมจะตองเกรงใจดวย จากกรุงเทพไปสุพรรณแคนี้เอง บอกแมเลยพรุงนี้เย็น เราจะไปกินตมสมปลามา ใหแมชวยทําดวยแลวกัน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง
(เสียงเดินเขามา) ออ.. อยูบานหรอกหรือนี่ นึกวาไมมีใครอยู บานชองเงียบเชียบ ไปหมด ไง.. สบายดีหรือ
6
พิม หญิง พิม หญิง พิม หญิง พิม หญิง พิม หญิง
พิม หญิง พิม หญิง
ก็เรื่อย ๆ กี่ป กี่ชาติ เธอก็ดูไมเปลี่ยนแปลงนะ แมพิม พูดจากับฉัน เปนมะนาวหนาแลง อยูเหมือนเดิม มาทําไม ยังไมไดรับธนาณัติเหรอ อาว... ถาไดรับฉันก็คงไมมาถึงนี่หรอก เห็นวามันเกินมาเปนอาทิตยแลว นึกวาฉัน อยากมานักเหรอ รูอยางนี้ก็กลับไปไดแลว ปานนี้คงจะถึงแลวละ ครบตามจํานวนไม ฉันคงไมอยากฟงเสียงดาทอของคุณหญิงนักหรอก รูอยางนี้ก็ดีแลว แลวเนี่ย ลูกเตาหายไปไหนหมดละ ไมจําเปนตองรูหรอก แลวไมคิดจะกูเงินเพิ่มเหรอ จะไดสงลูกไปเรียนนอกซะอีกคนไง อยากใหลกู ไดมีหนามีตาทัดเทียมชาวบานเขาไมใชเหรอ นายเบิ้มเขาเคยดาเธอไววา หนาอยาง เธอ ไมมีวันที่จะเลี้ยงลูกไดดี ไมใชเหรอ (เสียงสั่นแบบโกรธ) ไมตองเอาชื่อคน ๆ นี้มาเอยใหฉันไดยิน แลวคุณหญิงออกไป จากบานฉันเดียวนี้ (หัวเราะเยาะ) นี่แสดงวาแมพิมก็ยังอาลัยไยดีกับพอเบิ้มอยูซีนะ ถึงไมอยากไดยิน แมแตชื่อเสียงเรียงนามของเขา ฉันถือวาคน ๆ นี้ตายไปจากชีวิตของฉันนานแลว ฉันไมรูจักคนชื่อนี้ คุณหญิงไป ไดแลว ก็ได.. ฉันก็ไมอยากจะอยูตรงนี้นักหรอก เหม็นสาบ บรรยากาศแบบนี้มัน บานนอก..บานนอก (หัวเราะแลวเสียงเดินออกไป) เพลงคั่น
รวม พิม
(เสียงตกใจ) แมพิม แมพิม นี่แมพิมเปนอะไรหรือเปลา ทําไมเนื้อตัวเย็นเฉียบอยาง นี้ละ (เสียงสั่น) ฉันเปนลมไปนิดหนอยแหละพี่รวม
7
รวม พิม รวม พิม รวม พิม รวม พิม รวม พิม รวม พิม รวม พิม รวม
พิม รวม
เหรอ เหรอ งั้นเดี๋ยวฉันละลายยาหอมใหนะ แมพิมเก็บยาหอมไวที่ไหนละ บนหิ้งโนนนะจะ รอแปบเดียวนะ มีน้ําอุนไม น้ําเย็นก็ไดจะ ขอยาดมใหฉันดวย ฉันเวียนหัวบานหมุนไปหมดแลว วา... แบบนีม้ ันก็ไมดีเหมือนกันนะ เวลาแมพิมอยูคนเดียวแลวเปนอะไรไป ใครจะชวยเหลือละ (รองไห) ก็ใหมันตาย ๆ ไปเถอะพี่รวม ฉันก็ชกั จะเบื่อ ๆ ชีวิตอยูเหมือนกัน (เสียงชอนชนกระทบแกว) ลุกไหวไม เอา.. กินยาเสียหนอย ตัวเย็นเฉียบเลย ขอบใจจะพี่รวม อะ.. ยาดมอยูนี่ สูดแรง ๆ เลย เปนไง รูสึกดีขนึ้ บางไม นี่มีเรื่องอะไรหรือเปลา ไมมีอะไรหรอกจะ ไรสาระ แบบนี้มันตองมีเรื่องแน ๆ แมพิมเลาใหฉันฟงเถอะ มีกี้ฉันเดินผานบานทิดสมมา เมียทิดสมเขาบอกวา มีผูหญิงมาหาแมพิม ทาทางผูดี๊ ผูดี ใครเหรอแมพิม เจาหนี้รายใหญเชียวละ อีกแลวเหรอ ฉันมันโงไปเองแหละพี่รวม ไมอยากคิดอีกตอไปแลว แตมันก็อดแวบเขามาใน สมองไมได มันเจ็บหัวใจจี๊ด ๆ เชียวละ (ถอนใจยาว) เฮอ... ฉันก็ไมรูจะชวยแมพิมไดอยางไร ถาแมพิมไมสบายใจนัก ก็ไปฟงเทศนฟงธรรมที่วัดบางก็แลวกัน ลูกเตาก็ไมอยูกันหมดแลว ยึดพระไวเปนที่ พึ่งก็จะดีเหมือนกัน ไมแนนะพี่รวม บั้นปลายของชีวิตฉัน อาจจะตายในผาขาวก็ได หา.. แมพิมจะบวชชีหรือ เพลงดัง แลวเปลียนเพลงคลอ
บัว บุญ
บุญ นั่งคิดอะไรอยูนะ คิดถึงแมหรือ ก็พี่บัวบอกวา แมแกไปบวชชีแลวไมใชหรือ
8
บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว
บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว
อืมม แมอยากเขาวัด ฟงเทศน ฟงธรรม ตามประสาคนมีอายุ แมอาจจะเหงา ที่พวกเราทิ้งแมมากันหมดก็ได แลวพี่บัวจะไปเยี่ยมแมเมื่อไหร รอใหงานที่พี่ทําอยูเสร็จเบาบางลงกวานี้ซักหนอย แลวเราจะไปเยี่ยมแมกัน ชวนพี่ปนไปดวยมั้ย ปนเขาก็ไมคอยวาง กําลังตั้งหนาตั้งตาเรียนอยู เขาจะจบเมื่อไหรละ เขาโทรมาหาพี่บัวหรือ ไมเห็นโทรหาฉันบางเลย เขาคงไมคอยวางละมั้ง เขาก็โทรหาพี่แคไมกี่ครั้ง แลวก็ไมไดคุยกันนานดวย เพียงแตเขาบอกวาปหนาเขาก็เรียนจบแลว แตจะตองอยูที่โรงเรียนตอไปอีกซักระยะ หนึ่ง เพื่อทําหนาที่ตามระเบียบที่โรงเรียนกําหนดไว วาแต งานที่บุญทําอยู หนัก หนาอะไรมากหรือเปลา ทําไมแอบมานั่นเงียบ ๆ บนดาดฟาละ คิดถึงพี่ปนใชไม ก็มีบาง แตฉันคิดถึงตัวเองมากกวา มีเรื่องอะไรอีกละ ตอนนี้บุญก็มีการมีงานทําแลว เงินเดือนก็ไมนอยแลวนะ อยา ใชจายสุรุยสุรายนะบุญ เหลือเก็บไวสงไปใหแมบาง แลวบานที่เราอยูตอนนี้ใครอยูละ ปดบานไวเฉย ๆ พี่กเ็ ลยแนะนําวาใหเขาเชาไปเถอะ ลุงรวมแกบอกวา ถาเราวางวัน ไหน ใหไปเก็บขาวของที่จําเปนมาไวที่เรา ที่ไมจําเปนก็ไปฝากไวที่บานลุงรวมกอน แลวพี่บัวจะไปบานเมื่อไหร อาทิตยนี้แหละ บุญจะไปดวยไม ไมไปดีกวา ไมอยากเห็นหนาไอฮั้ว เออ.. พี่บัว.. ฉันมีเรื่องจะปรึกษาดวย วามาเลย มีเรื่องอะไร ฉันไมอยากทํางานแบบนี้แลว (ดัง) อะไรนะบุญ บุญวาไงนะ เพลงดังแลวเบา
แคท
อะไรนะบัว นองเธอมาทํางานไมเทาไหร เบื่องานแลวเหรอ
9
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว บุญ บัว, แคท
(เสียงออย) เขาบอกกับเราวา เขาเปนถึงนองของเลขา แลวตองมาเดินสงเอกสาร ตามหองโนนหองนี้ เขาอายคนงานในบริษัท อาว..... แลวตกลงวาจะทํายังไง นี่เราก็ไมไดใหบุญไปทําหนาที่แมบานซักหนอย งานที่เราใหทําก็เปนงานเบาที่สุดแลวนะ ทําไมจะตองอายคนอื่นเขาดวย เราก็ไมรูจัดพูดยังไงเหมือนกัน เขาบอกวาเขาอยากจะพัฒนาตัวเอง อยางนี้ยังไมเรียกวาพัฒนาอีกหรือ อยูชุมชนไผรวมกอ ก็เห็นแตนุงกางเกงขากวย ใสเสื้อคอกลม แลวมาอยูท ี่นี่ ไดนุงกระโปรงสวย ๆ ยังไมเรียกวาพัฒนาอีกเหรอ ก็ไมรูเหมือนกัน เขาบอกวาอยากจะพัฒนาใหมากกวานี้ แลวนี่เขาไปไหนละ ค่ําปานนี้แลว ยังไมขึ้นมาที่หองอีกหรือ เห็นบอกวาจะไปเดินเลน ที่สวนขางบริษัทแนะ แลวก็ไปคนเดียว กรุงเทพ กับ สุพรรณ มันไมเหมือนกันนะ กรุงเทพอันตรายกวา แยะเชียว ทําไมบัวไมหามนอง (ถอนใจ) ก็ไมอยากหามปรามอะไรเขานักหรอก เห็นเขาเหงา ๆ ซึม ๆ สิ่งไหนที่ทํา แลวเขาสบายใจก็ปลอยใหเขาทําไปเถิด เราก็เปนคนไมชอบขัดใจคนเสียดวยนะ แบบนี้เราวาหางานใหมใหเขาดีไม งานที่แคทใหทํานี่มันก็ดีอยูแลวนะ อยาลืมวาบุญไมไดมีความรูอะไรมากมาย ก็รูละนา รับรองไดวาเราไมใหเขาไปเปนนั่งเปนรีเซฟชั่นหรอก เราคิดวา เฮอ... ตอนนี้ยังคิดไมออก วาจะสงนองสาวบัวไปลงที่ไหนดี มาทําใหแคทลําบากใจแท ๆ เฮย.. อยาคิดอะไรมาก ยังไงเราก็ตองมีงานใหนองเธอทําอยูแลว แตก็ตองดูไมให เขาเบื่อแบบงานนี้อีก สงสัยเขาเดินบอย ๆ รองเทามันคงกัดเทาเอาแน ๆ เลย เห็นวันแรก ๆ เดินหนาบิดหนาเบี้ยวเอาทีเดียว (หัวเราะพรอมกัน) (มีเสียงเคาะประตู) สงสัยแมบานเอาน้ําสมขึ้นมาใหแลว เชิญจะ (เสียงเปดประตู) อาว... เอะ ... ใครนะ (หัวเราะ) พี่บัวจําฉันไมไดเหรอ (พรอมกันแบบตกใจ) บุญ... นั่นบุญเหรอนะ เพลงตื่นเตนคั่น
(จบตอนที่ 7)
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 8 บัว แคท บุญ บัว แคท บุญ แคท บัว บุญ บัว บุญ แคท บุญ บัว บุญ บัว บุญ
บุญเคยผมสั้นนี่ แลวทําไมยาว บุญไปตอผมมาหรือ ออ นี่เปลี่ยนลุคใหมเลยเหรอ แลวบุญสวยไมละพี่แคท วาแตพี่แคทพูดไอคําวา ลุค อะไรนะ แปลวาสวยหรือไมสวย บุญเขาไมเขาใจคําวาลุคที่แคทพูดหรอก เออ ใช เราก็ลืมไป (เสียงไมคอยดี) ก็บญ ุ ไมไดไปเรียนเมืองนอกเหมือนอยางพวกพี่นี่ ไมนะไม อยาคิดมาก พี่มันเคยปากเทานั้นแหละ เออ แตงแบบนี้ดูสวยขึ้นเปนกองเลย แถม เปลี่ยนสีผมมาใหมดวย บุญไปทําที่ไหนมานะ สวยจริง ๆ นะ พี่จําบุญไมไดเลย บุญก็อยากสวยบางนะซิ จะไดเลิกเปนบุญคนเกาเสียที แบบนีแ้ ลวมองวาบุญเปนสาวชาวกรุง ไดหรือยัง รอยเปอรเซ็นตเลยละ เอ... สาวสุพรรณผมสั้น หนาตาเปอเหรอของพี่หายไปไหนหนอ (หัวเราะ) หายไปที่รานเสริมสวยที่เขาเชาอยูชั้นลางตึกพี่แคทนี่ละ พอเขารูวาบุญเปนนองพี่ แคท เขาก็บอกวายังไมคิดเงินหรอก เดี๋ยวพี่แคทไปจายเอง (หัวเราะ) คุณโซเฟยละซิ เคาเคยเห็นพวกเราเดินลงไปทานขาวกันบอย ๆ เขาก็คงจําไดนั่น ละ แพงไมเนี่ย เดี๋ยวพี่แคทหักเงินเดือนบุญเลยนะ เจาของรานเคาชื่อ...ชื่อ....โซเซ เหรอ (หัวเราะ) คนอะไรจะชื่อโซเช เคาชื่อโซเฟย หนาเขาสวยนะ บุญอยากสวยแบบเขาบางจังเลย แตงตัวก็ดีดวย ทันสมัย เขายังชมบุญวา ถา บุญแตงหนาแตงตา บุญจะสวยกวานี้แยะเลย พอเถอะบุญ แคนี้ก็สวยพอแลว รับรองวาถากลับไปสุพรรณ แมพิมจําบุญไมไดแนนอน (หัวเราะรวน) แมคงนึกวาบุญเปนนางฟาลงมาจากสวรรคแน ๆ เลย แหม.. อยากใหพี่ปนมา เห็นจังเลย
2
บัว บุญ แคท บุญ แคท บัว บุญ บัว
(หัวเราะ) แลวไมนึกอยากใหเจาฮั้วมันมาเห็นบางหรือ พอเหอะพี่บัว อยาเอาชื่อไอคนนี้มาเอยใหเปนเสนียดหัวหนอยเลย พี่แคท บุญขอบคุณพี่แคทมากนะคะ ที่พี่จะจายคาเสริมสวยใหบุญ ไมเปนไร นิดหนอยแคนั้นเอง พี่รวยเสียอยาง แตนึกไมถึงจริง ๆ นะ วานองเราจะลอกคราบ ไดงดงามขนาดนี้ (หัวเราะ) วา.. พี่แคทวาบุญเปนงูไปเลยหรือเนี่ย ไมเอาแลว บุญไปนอนปลื้มคนเดียวในหองดีกวา พี่ สองคนยังไมนอนอีกเหรอ อือ เดี๋ยวงวงก็นอนเองนั่นละ สําคัญแตบุญเถอะ จะนอนหลับไมเนี่ย สงสัยคืนนี้นองเราคงจะตองนอนคว่ําหนาตลอดคืนละมั้ง ทําไมเหรอ ก็กลัวผมจะยับนะซิ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว
(ถอนใจยาว) แคท เราเกรงใจเธอจริง ๆ นะเนี่ย พรุงนี้แคทคงจายหลายละ เฮย... บอกวาไมเปนไรก็ไมเปนไรซิ เห็นบุญเขาสบายใจอยางนี้แลว เราก็พลายสบายใจไป ดวย วาตามจริง พอบุญเขาแตงตัวแลว เขาก็สวยเหมือนกันนะ สวยไมแพบัวทีเดียวแหละ เพียงแตผิวคล้ํากวาบัวหนอยเทานั้นเอง อีกหนอยบุญก็คงจะขาวขึ้นเองนั่นละ บานนากับในกรุง มันไมเหมือนกันอยูแลว แลวบัวเปนอะไรหรือเปลา ดูสีหนาไมคอยดีเลย เราชักหวงนองแลวละแคท ดูทาวาบุญจะหลงความหรูหรามากขึ้นทุกวัน มันก็เปนของธรรมดาอยูแลวละบัว สาว ๆ ในสํานักงานของเรา เขาก็แตงตัวเริ่ดดวยกันทั้งนั้น แหละ ยิ่งแผนกรีเซฟชั่นดวยแลว เราเห็นบุญลงไปขางลางที่ไร มองจนเหลียวหลังทุกที บุญ เขายังเด็กอยูนะ ก็เพราะอยางนี้ละ เราถึงเปนหวงนองไง กลัววามันจะเริ่ดเกินอีกหนอยเราจะรั้งไมอยู แลวเรา นี่ละจะหนักใจมากขึ้น ถากลัวอยางนั้นก็ปราม ๆ กันไวบาง แตบุญเปนคนที่ทําอะไรตามใจตัวเองอยูแลวนะ ดูแตเรื่องที่เขาลงไปเสริมสวยซิ
3
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
เขาไมมาปรึกษาเราเลยวาจะทําดีไม นึกจะทําเขาก็ทําเลย ก็อยางที่แคทเห็นนี่ละ นิสัยแบบนี้นากลัวนะ อืมม .. เราก็คิดอยูเหมือนกัน ตั้งแตเขามาบนวาเขาไมอยากทํางานที่เรามอบหมายใหแลวละ เออ... บัว เราคิดไดแลววาจะใหบุญไปทําอะไรที่ไหน ทําอะไรละแคท เราวาจะสงเขาไปอยูที่บานคัทลียา อยูก ับตามิ่งกับยายยวง ใหอยูเฉย ๆ แบบนั้นเหรอ ที่นั่นไมมงี านอะไรทําเลยนะ ที่นี่บุญก็ไมมีงานทําเหมือนกัน เราวาใหเขาไปอยูที่บานนั้นไปกอน แลวคอยมาคิดกันอีกทีวา เราจะใหเขาเรียนตอทางดานวิชาชีพ หรือวาจะหางานทําใหใหม หางานทํานั่นละดีแลว เราอยากใหเขามีเงิน จะไดสงไปใหแมที่บางปลามาบาง เออ... พูดถึงบางปลามา เดี๋ยวพรุงนี้เราไปเดินที่สยามพารากอนกัน หาซื้อของไปฝากแมที่บาง ปลามานะ อาทิตยนี้เราพาบัวไปเยี่ยมบาน แลวจะชวนพี่ปนไปดวยไม เออ.. ไมรูวาเขาจะไปไดหรือเปลา เพิ่งเขาเรียนใหม ๆ เราวาอยาเพิ่งไปกวนเขาเลยดีกวา อืม อยางนั้นก็ตามใจ เดี๋ยวเราจะซื้อของไปฝากลุงรวมดวย บุญคงจะดีใจมากที่เราจะพา กลับไปเยี่ยมแม เดี๋ยวบัวกลับไปนอน ก็บอกนองดวยแลวกันวาพรุงนี้เราจะไปชอปปงที่หางกัน ขอบใจแคทมากจะ ขอบใจจริง ๆ โฮย.. รําคาญจริง ๆ เลยยายคนนี้ อาว รําคาญอะไรละ ก็คําวาขอบใจของเธอนะซิ เก็บใสกระเปาไปเลยเถอะ เบื่อฟงแลว (หัวเราะ) เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
บัว
(บรรยากาศในหาง) บุญ อยาเดินเพลินไปนะเดี๋ยวหลงหรอก ที่นี่ไมใชบางปลามานะ ถาหลงละก็บุญกลับบานไม ถูกแนเลย
4
บุญ แคท บุญ บัว บุญ บัว แคท บุญ บัว บุญ บัว แคท บุญ บัว บุญ แคท
โอโห... พี่บวั นี่ดูถูกบุญจริง ๆ นะ เห็นบุญ บานนอก บานนอก หรือไง บุญรูนาวาถาหลง แลวบุญจะกลับยังไง แท็กซี่ ไมละ พี่แคทเขายังรูเลย แลวบุญรูหรือวาบริษัทของพี่แคทอยูถนนอะไร (งง) ถนน.....ถนน... เอะ ตรงนั้นเขาเรียกถนนอะไรหวา อะไร ลม ลม นีล่ ะ นึกไมออก (หัวเราะ) นั่นไง นึกแลววาตองจําไมได เขาเรียกสีลมจะ จําไวเลยวาสีลม ถาเธอกลัวนองหลงละก็ เกาะแขนนองไวเลยซิ หางใหญ ๆ อยางนี้ มีสิทธิหลงไดเหมือนกัน แหละ แลวนี่พี่บัวซื้อของไดครบหรือยังละ เห็นซื้อขนมฝากแมดวยนี่ จะ แลวบุญจะซื้ออะไรฝากแมละ พี่บัวซื้อแลวก็เหมือนกันนั่นละ แลวลุงรวมละ เออ.. เดี๋ยวเราไปดูเสื้อฝากลุงรวมซักสองสามตัวแลวกัน แกจะไดไวใสไปทําบุญที่วัด ดูขนมไปฝากแกดวยก็ได เดินอีกไกลไหมเนี่ย บุญชักเหมื่อยแลวละ รองเทาสนสูงดวย บุญยังเดินไมคอยคลองเลย ปวดขาหนึบ ๆ อยางนั้นเราแวะกินไอติมที่นี่กอนก็แลวกัน เออ.. ดีเหมือนกัน บุญหิวน้ําคอแหงแลว นั่นไงรานไอติมอยูนั่น โอโห...ไอติมเมืองกรุงนี่ผิด กับไอติมบางปลามาเยอะเลยเนาะ แบบนี้ตองกินซักสามสี่ถวยแลว ตามสบายเลยนอง อยาจุกเสียกอนก็แลวกัน (หัวเราะ) เพลงคั่น
บัว แคท บัว
(เสียงเดิน) (คิด) เอะ นัน่ มันเจาของรานสเตกกับนองสาวเขานี่นา เจอกันอีกแลว ทําไมโลก มันกลมอยางนี้เนาะ อาว บัว ๆ จะไปไหนละ เขามาในรานนี้ซิ มีโตะวางอยูพอดี ทานกันเถอะ ขอตัวกอน เราจะไปเดินซื้อของทางโนน
5
บุญ บัว แคท บัว แคท
พี่บัวไมกินไอติมเหรอ ไมเอาหรอก กลัวอวน ก็เขาไปนั่งเฉย ๆ ก็ได เดี๋ยวจะไดออกไปเดินหาซื้อของดวยกัน แคทเขาไปนั่งเปนเพื่อนนองก็แลวกัน เราไปแปบเดียวแหละ ถายังไงยิงเขาเครื่องเราก็ได โอเค ตามสบายเลย เพลงคั่น
แคท บุญ แคท บุญ แคท สรา แคท สรา ศศิ แคท สรา แคท
บุญ ศศิ แคท ศศิ บุญ
เอา บุญ นี่เมนู จะกินแบบไหนเลือกเอาเลย มีสารพัดชนิด อูหู แพงเหมือนกันนะ ถวยหนึ่งรวมรอยเลย เออนา อยากกินแบบไหนก็สั่งไปเลย เรื่องราคาไมตองกังวล แลวถาบุญสัง่ แพงที่สุดละ ยอมได (หัวเราะ) คุณแคท... สวัสดีครับ อาว คุณสรายุ ออนองศศิก็มาดวย เอะ วันนี้รานปดหรือไงคะถึงมาช็อปที่นี่ได มาเปนเพื่อนศศิเขานะครับ เขาจะไปงานแตงเพื่อน นี่ถาเราไมแวะมาทานไอติมที่นี่ ก็คงไมไดพบพี่แคทหรอกนะคะ หมูนี้ไมเห็นพี่แคทไปที่ บานคัทลียาเลย ถามยายยวง แกก็บอกวาพี่แคทงานยุง (หัวเราะ) ก็ทํานองนั้นแหละจะ เออ ทําไมวันนี้มาไมครบทีมละ พี่ศรุตไปบริษัทแตเชาเลยครับ ฝากสวัสดีไปถึงคุณศรุตดวยแลวกัน ถาแวะไปบานเมื่อไหร แลวจะเขาไปสวัสดีแมหญิงดวย เออ เกือบลืมแนะนํา นี่สองสาวแคทคะ บุญ นีค่ ุณสรา กับคุณศศิ เพื่อนพี่แคทจะ สวัสดีคะ (ทั้งสองสวัสดีตอบ) เอะ พี่แคทมีพี่สาวดวยเหรอ ออ ลูกของนาสาวนะคะ (หัวเราะ) นั่นนะซิ ศศิรแู ตวาพี่แคทเปนลูกโทนของแดดดี้กับมี้เทานั้น พี่แคทคะ บุญอยากทานแบบนี้ (เบา) ถวยละรอยแปดสิบเชียวนะ
6
แคท สรา แคท ศศิ แคท บุญ
(ดัง) นอง ๆ เอาแบบนี้มาสองถวยเลยจะ ของคุณสราทานจนหมดแลวหรือคะนะ สั่งอีกไม เดี๋ยวแคทสั่งให ขอบคุณครับ ผมอิ่มพอดี จะตองรีบไปที่รานดวย ฝากผูจัดการดูแลไว อาว แลวกัน นึกวาจะมีเพื่อนคุยซักหนอย วันหลังเจอกันอีกนะคะ อยาลืมแวะไปที่หญิงรวีสเตกเฮาสบางละ โอเค โอเค สวัสดีคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บัว แคท บุญ
สองคนนี้เขาเปนพี่นองกันหรือเปนแฟนกันคะ เปนพี่นองกันจะ บานอยูใกลบานพี่แคทเหรอ แครั้วกั้นเทานั้นละ หนาตาดีทั้งคูเลยนะ โดยเฉพาะพี่ชาย หลอเนี้ยบเลย (หัวเราะ) คนโตของเขาหลอกวานี้อีก เพิ่งกลับจากเมืองนอกเหมือนกัน เฮอ... เขาทําบุญมาดวยอะไรหนอ พอแมก็ร่ํารวย แถมลูกหลอสวยอีกตังหาก แลวบุญละ ไมสวยเลยหรือไง เห็นคุณสรายุมองไมวางตาเลยนี่ (เสียงอาย) พี่แคทพูดอะไรก็ไมรู อะ มัวแตมวนตวนอยูนั่นแหละ เดี๋ยวไอติมก็ละลายหมดนั่นละ เอะ นี่พี่สาวบุญเขาระเห็จ ไปถึงไหนนะ พี่แคทก็ลองโทรไปถามซิ เออ ๆ เดี๋ยวพี่จัดการเอง ไมตองโทรแลวละพี่แคท นั่นไง พี่บัวเดินมานั่นแลว (เสียงเดินเขามา) ไปถึงไหนมาจะหลอน ก็เกร ๆ อยูแถวนี้ละ นึกแลว ซื้อหวยไมยักกะถูก สองคนนี่พูดอะไรกันนะ บุญไมเห็นรูเ รื่องเลย
7
บัว บุญ บัว แคท บุญ
ก็จงไมรูตอไปเถอะ (ดัง) นอง ๆ ของช็อคโกแลตชิฟ หนึ่งถวยจะ อาว ไหนวาไมกิน กลัวอวนไงละ เออ ตอนนี้ไมกลัวแลวละ พี่เรานี่เขาเปนเอามากนะ ที่จริง บุญก็อยากจะรูเหมือนกันนะ ทีบ่ ัวเปนอยางนี้มันหมายถึงอะไร แตก็กลัววาจะไดรับ คําตอบแบบเมื่อกี้อีก เพราะฉะนั้น ก็จงไมรูตอไปเถอะ (หัวเราะ) เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
บัว รวม บัว รวม บัว รวม แคท รวม บัว รวม บุญ รวม
แคท รวม
(มีเสียงรถแลนแลวจอด) ลุงรวม ๆ อยูหรือเปลาจะ ถาอยูก็โผลหนาออกมาหนอย เออ.. ขาไมโผลมาแตหนาหรอก โผลมาใหเห็นทั้งตัวเลยละ มา ๆ เขามากอน แลวนั่นหอบอะไรมา พะลุงพะลังไปหมดละ ของฝากจากกรุงเทพนั่นละจะ สําหรับลุงรวมโดยเฉพาะเลย อะ ๆ เขามานั่งกอน นี่จะไปหาแมที่วัดใชไม จา แวะมาชวนลุงไปดวย ลุงจะวางหรือเปลาจะ ก็อยากจะไปอยูแลวเหมือนกัน ลุงมันเปนผูชาย จะไปหาแมชีตามลําพังมันก็ดูนาเกลียด ดวย ชาวบานเขาจะเก็บมานินทากัน เอะ นั่นพาใครมาดวยนะ ใครเอย... ลุงลองทายซิ เอ... มันเหมือน ๆ จะใช แต... เอะ หรือวาไมใช ไมนาใชนา (หัวเราะ) ลุงคิดวาใครละ อีหมาบุญหรือเปลา (เสียงดัง) อาย..ตายแลว.. ลุงอยามาเรียกฉันวาอีหมานะ อาว... นี่ไอบญ ุ จริง ๆ เหรอเนี่ย อะไรวะ จากสุพรรณไปไมถงึ เดือน นี่ลืมสําเนียงของพวก เราหมดแลวเรอะ เออ ดูเอ็งสวยขึ้นกวาเดิมแยะเลย เอะ แตกอนเอ็งผมสั้นนี่หวา แลวทําไม มันถึงยาวเร็วอยางนี้ละ ผิดตาไปเลยนะนี่ (หัวเราะ) ดวยวิวัฒนาการของคนเมืองกรุงนั่นละลุง บุญมันถึงไดสวยเชงแบบนี้ยังไงละ แหม... แบบนี้ถาไอปนมันเห็นเขา มันไมงงเปนไกตาแตกไปหรือเนี่ย
8
บัว รวม บัว รวม แคท
เดี๋ยวขากลับ ฉันก็คิดวาจะแวะไปเยี่ยมพี่ปนเขาเหมือนกัน ตั้งแตสงเขาโรงรียนไปแลว ยัง ไมไดเจอกันเลย ลุงจะแวะไปเยี่ยมพี่ปนบางไมละ ขายังไปไมไดหรอก พรุง นี้มีประชุมที่อําเภอ นี่จะลุง ฉันซื้อเสื้อมาฝากลุงสองตัว สวนในกลองเนี่ย เปนขนมปนขลิบไสปลาที่ลุงชอบ (หัวเราะ) เออ.. ขอบใจมาก ขอบใจมาก อีหมาทั้งสาม อาว... ฉันก็เลยกลายเปนอีหมาไปดวยแลวหรือนี่ เอา.. (พูดเสียงเหนอ) อีหมา ก็ อีหมา เขาทาดีเหมือนกันเนาะ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น แลวเพลงคลอเศรา
บัว พิม บัว แคท พิม
บัว บุญ พิม บุญ พิม บุญ บัว
(เสียงเครือ) แม.. ไดมาบวชชีแบบนี้ แมสบายใจดีหรือยังจะ แมสบายมาก ๆ เลยลูก ไดทําวัดปฏิบัติธรรมอยูท ุกวัน จิตใจก็ผองใสขึ้น บัวดีใจนะแม ที่ไดเห็นแมไดนุงขาวหมขาวแบบนี้ ดูวาแมไมมีรองรอยของแมพิมคนเกา หลงเหลืออยูเลย จริงอยางที่บัววา หนาตาของแมดูผองใสขึ้นมากทีเดียว เปนบุญกุศลของแมแท ๆ แมก็คิดอยางนั้นแหละ แมจะตั้งหนาตั้งตาปฏิบัติธรรมอยางเครงครัด แมคดิ วา บั้นปลายของชีวิต แมจะฝากไวกับรสพระธรรม ลูก ๆ ไมตองหวงแมนะ แมเดินมาถูกทาง แลว แมจําบุญไดหรือเปลา บุญ ทําไมไมเขาไปกราบแมละ ก็เห็นแมมองฉันงง ๆ อยู แมจําบุญไดไมเนี่ย (หัวเราะ) ตอใหบุญอยูในสภาพเชนไร แคแมเห็นเพียงแวบเดียว แมก็จําบุญไดเสมอ แมคงไมเห็นวาบุญสวยขึ้นกวาเดิมใชไม แมอยากใหบุญสวยทั้งกายและใจนั่นแหละ แบบนี้แสดงวา จิตใจของบุญยังไมสวยพอ บุญ อยาหัดเปนคนคิดมากซี แมมาบวชแบบนี้ แมก็จะมีคําสั่งสอนที่ผิดไปจากแมคนเดิม ของเรานั่นละ แตแมก็ยังเปนแมที่รักเราอยูเหมือนเดิม แมพูดเตือนอะไรบุญอยาเถียงนะ อยาทําหนาง้ําแบบนี้ดวย เดี๋ยวบาป
9
แคท
พิม แคท พิม
บุญ บัว บุญ
พิม บุญ พิม บุญ พิม บุญ บัว บุญ
เราซื้อขนมมาฝากแมดวยคะ หลายอยางเลย ตอนแรกบัวจะซื้อเสื้อผา พอนึกไดวาแมมา บวชชีแลว ก็เลยเปลี่ยนเปนอยางอื่น มีขาวสารมาฝากแมสองสามถุงดวย แมจะไดหุงถวายพระตอนเพล ขอบใจมากจะ แมฝากลูกทั้งสองดวยนะ แมไมตองหวงจะ แคทรักบัวกับบุญเหมือนพี่นองอยูแลว แคทตัวคนเดียว เปนลูกคนเดียว ของพอแม แคทก็จะคิดวาสองคนนี้เปนนองสาวแท ๆ เลยละ ผิดถูกอะไร แคทก็วากลาวตักเตือนนองไดนะ โดยเฉพาะบุญ มันเปนเด็ก เจาอารมณอยูซักหนอย แคทชวยตักเตือนสั่งสอนดวย และถามันทําอะไรผิด แมขอโทษ แทนและแคทโปรดอภัยใหมันดวย (ไมพอใจ) โอย นี่แมคิดวาฉันจะไปทําผิดคิดรายอะไรหรือ บุญ แมเปนแมชีนะ ทําไมจะตองพูดแบบนี้ดวย แมเพียงแตตักเตือน บุญตองรับคําเตือน ของแมใสสมองไวซิ เออ ๆ ฉันขอโทษ ฉันจะจําใสสมองไวเลยแหละ วาแต ฉันมีเรื่องจะบอกแม ที่ฉันมานี่ ฉันอยากจะขอเปลี่ยนชื่อใหม ชื่อบุญ มันลาสมัยไปหนอย คนกรุงเทพเขาชื่อ สองสามคําทั้งนั้นละ ไมดวนกุดเหมือนชื่อฉันหรอก ชื่อบุญ เปนชื่อยายแกตั้งให แลวทําไม..... (รีบขัด) แลวทําไมพี่บัวถึงเปลี่ยนไดละ พี่บัวยังเปลี่ยนชื่อเปนบงกชเลย แลวฉันจะเปลี่ยน บางไมไดหรือ บงกชมันก็แปลวาดอกบัว ชื่อที่ฉันคิดมานี่ ฉันคิดเองเลยนะ ฉันก็ไมทิ้งคําวาบุญเหมือนกัน ชื่อที่ยายตั้งใหก็ยังคงมีอยู บุญตั้งเองหรือ ทําไมไมใหพระทานตั้งใหละ ชื่อพี่เขา หลวงตาอยูก็เปนคนตั้งให เอาเถอะ ๆ ไมตองไปเดือดรอนพระหรอกแม หลวงยายบุญจะตั้งเอง ชื่ออะไรละ ตอไปนี้ ฉันจะมีชื่อวา บุญญานี (หัวเราะ) เพลงคั่น จบตอนที่ 8
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 9 แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท
บัว ๆ เอย บงกชจา นี่อยามาเรียกบัวแบบนี้นะ เราพอใจชื่อเดิมมากกวา อาว.... แลวเธอเปลี่ยนชื่อทําไมละ เปนไปตามกระแสมั้ง ก็ตอนที่จะไปเรียนนอกนั่นละ ทางอําเภอเขาบอกวานาจะ เปลี่ยน ก็เลยเปลี่ยน แตเราก็ยังเปนบัวเหมือนเดิมนั่นละ แลวบัวมีอะไรไมสบายใจอยูหรือเปลา เราดูวาหนาตาเธอไมคอยแจมใสเลย เปน หวงแมใชไม เราก็หวงอยูเหมือนกัน แตไมไดมากมายอะไร เพราะลุงรวมและเพื่อน ๆ แมใน ชุมชนเขาก็ไปเยี่ยมกันอยูไมขาด แมแกก็คงไมไดเงียบเหงาอะไร แลวบัวไมสบายใจเรื่องอะไรละ ก็เรื่องบานหลังนี้ละ แมจะใหคนเชา มีขาวของอะไรที่เปนของแมบางละ เราจะไดชวยเก็บ สวนพวกของที่ไมจําเปนเรา เอาไปฝากบานลุงรวมไวกอนไดไม จะเอาไปวันนี้กลัววาจะบรรทุกไมหมด มันไมไดมีอะไรมากมายกายกองหรอกแคท ของแมก็มีแตเสื้อผาและเอกสารสําคัญ เกี่ยวเรื่องการกูเงิน แลวก็รูปพวกนี่แหละ นี่ไงแคท รูปเราเมื่อเด็ก ๆ แมบอกวา ถายที่บานยาย ที่บางบาล บางบาลอยูที่ไหน อยุธยานี่ไง ออ ตะกอนแมเปนคนอยุธยาเหรอ อืม แมบอกวายายมาสุพรรณ ตอนที่ยายตาย แลวพอก็มาตายไปอีกคน นี่ไงดูรูป เราซิ ลองทายซิคนไหนเรา คนไหนบุญ ดูแทบไมออกเลยนะเนี่ย ไวผมมา หนาเปอเหรอดวยกันทั้งคู มองไมเห็นแววสวย เลยนะ แตแมเมื่อสาว ๆ ดูสวยนะ หุน ยังไงก็ยังงั้น เอาเก็บไวซิบัว อยาใหหาย ดวย รูปเกา ๆ อยางนี้ มีคุณคาสําหรับเรามากทีเดียวนะ
2
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
ใช เราจะเก็บไวอยางดีเลยละ นี่ไง เอกสารการกูเงินของแม ไหน ๆ ขอดูหนอย เจาหนี้หนาเลือดของแม ชือ่ อะไรนะ มีตั้งสามสี่ฉบับเลยแนะ แสดงวาแมเอาหนาโฉนดค้ําไวทั้งนั้น (เสียงตกใจ) เฮย... เปนไปไดอยางไรวะเนี่ย บัว อะไรเหรอ นี่ไง สัญญาฉบับนี้ ผูใหกู แคทรูจักหรือ รูจักซิ รูจักอยางดีดวย ใครละ ก็คุณหญิงรวีนั่นไงละ คุณหญิงรวี... เพลงตื่นเตนแลวหยุด
บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
เอ... ชื่อนี้คนุ ๆ นะ เคยไดยินแคทเอยถึงอยูบอย ๆ เขาอยูที่ไหน ก็บานเรือนเคียงกันอยูนั่นไง บานที่สุขุมวิทนะเหรอ เออ ใช ก็ทลี่ ูกเขาสามคน ที่บัวไมชอบหนาอยูนั่นละ โอย.... เมื่อไหรโลกจะแบนซักทีเนี่ย บัวจะไดไมตองเจอหนาคนพวกนี้ใชไมละ จริง ๆ แลว เขาก็ยังไมไดรายกาจอะไร กับเราซักหนอยนะ แคอุบัติเหตุทางจิตใจกันนิดหนอยเอง บัวไมจําไวทําไม เรื่อง เล็กนอยแท ๆ แตเราไมชอบสายตาดูหมิ่นเหยียดหยามของพวกเขาเลย ยกเวนซักสองคนไดไม คุณสรายุ นั่นคนหนึ่งละ แลวก็คุณศรุตอีกคน เพราะสองคนพี่นองนี้ ไมใชคนที่มองเห็นคน วาไมใชคนหรอกนะ เรารูจักนิสัยใจคอเขาดี แตยายศศิ นองคนเล็กนะ ไมตาง จากคุณหญิงซักเทาไหรหรอก
3
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว
เขาเปนคุณหญิงเลยหรือ เปลา ๆ ไมใช สามีเขาไมมียศถาบรรดาศักดิ์อะไรหรอก แลวเทาที่รูมา ก็ไมได ร่ํารวยดึงถุงเงินถุงทองอะไรออกมาจากทองแมเหมือนอยางเราหรอก แลวทําไมถึงเรียกกันวาคุณหญิงละ ก็เขาชื่อหญิงรวียังไงละ ออ เขาใจแลว เราจะเก็บหลักฐานพวกนี้ไปใหหมด ซักวันสิ่งที่เราฝนไวมัน จะตองเปนความจริง มันไมนานเกินรอหรอกบัว แตสําหรับเราแลว มันยังอยูไกลสุดฝากฟาเลย เชื่อเถอะนาบัว มันไมนานเกินรอหรอก ซักวันฝนจะเปนจริง จําไวก็แลวกัน (หัวเราะ) เอา... แลวนี่เจาบุญเขาไปไหนนี่ ไมเห็นมาชวยเก็บขาวของอะไรเลย ปลอยเขาเถอะ เขาขอไปเดินอวดโฉมกับชาวบานในชุมชนนีล่ ะ เดี๋ยวก็คงจะหนา บานกลับมาหรอก เราก็ควรจะดีใจนะบัว ที่เราไดชวยใหนองไดถึงฝงฝนไดสําเร็จไปขอหนึ่งแลว แคท เธอนี่ดีกับเราจริง ๆ นะ บุญของเราแท ๆ ที่ไดมีเพื่อนอยางแคท เอ... แลวเราคนกันอยูตั้งนาน แลวในกลองรูปนี่ไมมีรูปพอของบัวบางเลยหรือ แมเคยบอกวา แมฉีกทิ้งไปหมดแลว (เสียงตกใจ) ฮา... ถึงกับฉีกทิ้งแบบนี้ แนใจเหรอวาพอตายจากเธอไปนะ ก็แมบอกแบบนี้นี่ แลวแมก็ไมเคยเลาอะไรใหเธอฟงเลยหรือ ไมเคย ทําไมเหรอ แคทสงสัยอะไร เปลา... เราเพียงแตคิดวา ถาพอตาย แมก็นาจะมีรูปพอเก็บไวเปนที่ระลึก ไวให ลูก ๆ ไดดูยามเติบโต แตนี่แมกลับฉีกทิ้ง มันเหมือนกับวามีเรื่องขุนของหมอใจ อะไรกันอยางนั้นแหละ เราก็ไมเคยคิดถึงเรื่องนี้นะ แบบนี้ซกั วันเราควรจะถามแมดีไม อยาดีกวา มันอาจจะเปนความหลังที่ไมงดงามและนาจดจําสําหรับแมก็ได ถาเรา ถามไปแลวแมเกิดสะเทือนใจ เราก็อาจจะไมสบายใจนักหรอก แตความลับไมมีในโลกนะ
4
แคท
นั่นละ เราก็คิดเหมือนบัว ซักวันพวกเราจะตองไดรู เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
บุญ แคท บุญ แคท บัว บุญ บัว บุญ แคท บุญ
บัว แคท
(เสียงรถแลน) (เสียงดัง) พี่แคท พี่แคท จอด ๆ ๆ (เสียงจอดรถ) ใหจอดทําไม บุญจะซื้ออะไรแถวนี้เหรอ ขนมสาลี่จะ ออ.. เอาไปฝากพี่ปนใชไม พี่ปนเขาชอบกินขนมสาลี่หรือ เปลา อาว... แลวจะจอดรถทําไมละ นี่มันขางรานเถาแกฮงเลยนะ เห็นหรือเปลา ก็นี่ละ ฉันถึงบอกใหจอดไง ตกลงวาจะลงไปซื้อขนม หรือวาจะอะไรกันแน (ทําเสียงหยิ่ง) จะลงไปโชวโฉมใหหมามันน้ําลายหกเลนอยางนั้นละ แลวก็จะมีขนมติดไมติดมือไปใหนายปนเขากินซักนิดหนอย พี่บัวรออยูบนรถนะ (เสียงเปด,ปดประตูรถ เสียงเดินไป) อะไรเขานะ นองบัวนี่เอาเรื่องไมเบานะ ไมตองหวง เราดูเขาตอไปก็แลวกัน เพลงคั่น
บุญ คนขายของ บุญ ฮั้ว ชาย
(มีเสียงรองขายขนม ขายผลไมประกอบ) (ดัง) เอาสาลี่ใหสองกลองจะ แลวก็ขนมเปยะมีไสอะไรบางจะ ไสถั่ว ไสฟก ไสทุเรียน ไสไขเค็ม มีทั้งนั้นละคะ คุณจะเอาไสอะไรละคะ ขอไสทุเรียนแลวกันจะ (ดัง) มองอะไรไอฮั้ว ไมเคยเห็นคนเหรอ (เสียงแปลกใจ) เฮย... นัน่ ไอบุญเหรอเนี่ย เฮย..ไอเส็ง.. ไอพูน เอ็งมาชวยขาดู หนอยซิวะ นั่นมันนองไอบัวใชหรือเปลา ก็พี่สาวมันนั่งรออยูในรถนั่นไง เฮียฮั้วไมเห็นหรือไง
5
ฮั้ว
ชาย ฮั้ว
บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว บุญ คนขายของ บุญ ฮั้ว ชาย ฮั้ว คนขายของ ฮั้ว คนขายของ
เออ ใชจริง ๆ ดวยวะ เฮย ทําไมมันสวยผิดตาอยางนี้วะ เอะ เมื่อกอนมันผมสั้นนี่ หวา แลวทําไมตอนนี้มันผมหยิกยาวอยางนี้ละ เมื่อกอนผมดํา ตอนนี้ผมน้ําตาล ทอง มันใชไอบุญจริง ๆ เหรอเนี่ย เฮียฮั้วดูไมผิดแลวละ ไมอยางนั้นมันคงไมทักเฮียฮั้วแบบนี้หรอก ดูทามันเสียบาง เชิดใสยังกับไมใชคนบานเดียวกันแนะ แบบนี้มันตองเขาไปสีมันซักหนอยแลว มาโชวโฉมถึงถิ่นเลยนี่ (เสียงเดินเขามา) ไงจะ บุญ ไปเปนสาวชาวกรุงแปบเดียว เปลี่ยนไปเยอะเลยนะเนี่ย สงสัยจะได งานดีมีเงินหลายละซี ถึงไดงามเฉิดโฉมซะขนาดนี้ เลนเอาเฮียจําเกือบไมไดเลย ไปทํางานอะไรมาละบุญ (เสียงหยิ่ง) ฉันไมไดชื่อบุญ อาว... นี่เราทักคนผิดเหรอเนี่ย ฉันชื่อ บุญญานี จําเอาไวดวย แตสําหรับเฮียแลว เอ็งมันก็ยังเปนไอบุญ ลูกแมพมิ คนบางปลามาอยูเหมือนเดิม แลวก็ยังเปนลูกหนี้ของเตี่ยฮง อยูเหมียนเดิม ไมเปลี่ยนแปลง (หัวเราะลั่น) บอกเตี่ยนายก็แลว วาไมนานเกินรอจะเอาเงินมากองไวหนาตึก ใหคอยรับก็แลวกัน อะ... แมคา คิดเงินดวยเทาไหร รอยหาสิบจะ อะ.. เอาไปหารอยเลย ไมตองทอน (เสียงเดินไป, เสียงเปดปดประตูรถดัง เสียงรถแลนออกไป) โอโหโวย... มันมองเราตั้งแตหัวจดตีนเลย ไมเบาโวย ไมเบา แถมใหแบงคหารอยไมตองทอนอีกตางหาก นี่แสดงวามันไปไดดีแบบฟูฟาเลย นะเนี่ย ฮั้ว สงสัยมันไปทํางานคลับ งานบารเสียละมั้ง.. นั่นมันนังบุญลูกแมพิมใชไมพอฮั้ว ก็ใชนะซี ไมงั้นจะทักมันเรอะ สวยผิดตาเชียวนะเนี่ย ฉันยังไมกลาทักมันเลย กลัวจะผิดคน นี่แสดงวามันร่ํารวย ขึ้นเยอะเชียวละ ไมอยางนั้นมันจะบอกวามันจะเอาเงินมากองหนาตึกพอฮั้วเร็ว ๆ นี้ เหรอ
6
ฮั้ว ชาย
เออ... สงสัยวะ มันไปทํางานอะไรของมันที่กรุงเทพกันแนวะ เออ พวกเอ็งคอยดู ไป ไมมีอะไรในโลกนี้ทไี่ อฮั้วจะไมรูและทําไมสําเร็จ เฮียฮั้วซะอยาง ใหญค้ําฟาอยูแลว (หัวเราะลั่นพรอมกัน) เพลงคั่นแลวเปลียนเพลง
บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บัว ปน แคท บุญ ปน บุญ
บัว ปน บุญ แคท บุญ
ไง... พี่ปนสบายดีหรือ นี่บุญหรือเนี่ย แลวคิดวาใชหรือเปลาละ ไอเสียงนะใชนะ รูปรางก็ไมเปลี่ยนซักเทาไหร แตหนาตานี่ซิเปลี่ยนไปมาก ๆ เลย ไมวาจะเปนผมหรือเสื้อผา อะ ก็ตอนนี้ฉันมันคนกรุงแลวนี่ ไมไดยินเหรอ สําเนียงฉันก็เปลี่ยนไปดวย เออ... จริงวะ แสดงวาเอ็งไมใชคนบางปลามาไปแลว บัว นี่ไปไหนกันมาละ กลับจากไปเยี่ยมแมที่วัดจะ ถึงกรุงเทพก็เลยมาแวะหาพี่ปนนี่ละ เปนไงเรียนไปถึง ไหนแลว แลวเขาใจวิชาที่เรียนไม เขาใจ เพราะพี่ชอบเครื่องยนตอยูแลว ไมชา ปนก็เรียนสําเร็จ แลวก็ไปเปนเจาของรานซอมเครื่องยนตอยางที่ตองการ ของพรรคนี้มันก็ตองมีเงินเปนปจจัยสําคัญดวย จริงอยางบุญพูด ถาขาดเงินมันก็คงจะไมสําเร็จอยางที่พี่คิดไว ทีหลังพี่ปนตองเรียกฉันวาบุญญานีนะ ฉันไมไดชอื่ บุญเฉย ๆ แลว จําชื่อใหมของ ฉันไวดวย บุญญานี แลวจะบอกใหวา ฉันไมใชบุญคนเกาแลวดวย (เสียงหยิ่ง) แลวฉันก็ไมไดมีพี่ปนอยูในสายตาอีกตอไป เฮย... บุญ พูดอะไรแบบนี้ละ นี่เรามาเยี่ยมพี่ปน มาใหกําลังพี่ เขาจะไดตั้งหนาตั้ง ตาเรียนนะ ทําไมบุญจะตองพูดแบบนี้กับพี่ปนดวย ไมดีเลย (หัวเราะ) ไมเปนหรอกบัว พี่รับได เห็นไมละ พี่ปนเขาไมไดคิดอะไรซักหนอย พี่บัวกลัวไปเองนั่นแหละ นี่ปน บุญเขาซื้อขนมมาฝาก เขาลงไปเลือกเองเลยนะ เปลา.. บุญไมไดตั้งใจซื้อหรอก แคอยากลงไปหาเรื่องกับไอฮั้วเทานั้นละ
7
บัว ปน แคท
เห็นมันยืนอยูหนาราน ฉันซื้อเสื้อมาใหพี่ปนสองตัวจะ ไมรูวาที่โรงเรียนเขาจะปลอยใหพี่ปนออกไปเที่ยว วันเสารอาทิตยหรือเปลา เผื่ออยากไปเที่ยวจะไดมีเสื้อใส ขอบใจมากนะบัว บัวเขาก็ซื้อไปใหลุงรวมดวยนะ ลุงรวมแกบอกวาวันหลังจะมาเยี่ยมปน วันนี้แกไม วาง มีประชุมที่อําเภอ 7
ปน บัว
ปน แคท ปน แคท บุญ บัว บุญ บัว แคท บุญ
ขอบใจนะบัว คุณแคท ... แลวพอกับนาพิมสบายดีหรือ นาพิมอยูที่วัดใชไม จะ แมกับลุงรวมสบายดี เห็นแมบอกวาจะเอาบานที่เราเคยใหเขาเชา นี่บัวก็เลยเก็บ ขาวของที่บานไปฝากไวที่บานพี่ปนแลวละ แตพวกเอกสารตาง ๆ บัวเอาติดตัวมา ดวย ไววาง ๆ กอนนะ พี่จะไปเที่ยวที่บริษัท เอา..เอาโทรศัพทนี่ไปใช ขอบใจนะ คุณแคทซื้อมาหรือ โอย.. แคทมีอยูหลายเครื่องเลย เออ.. ขนมที่บุญซื้อมานี่อยาลืมกินนะ ไปกันหรือยังละพี่บัว พี่แคท บุญหิวขาวแลว บุญอยากกินอะไรละ เดี๋ยวจะไดพาไป อยากกินอาหารจีน อยากกินเปนปกกิ่งที่วันนั้นที่พี่แคทเคยพาไปนะ อรอยจังเลย แลวก็อยากกินหูฉลามน้ําแดงดวย นี่นามบัตรของบัวนะ ถาวางก็โทรไปคุยได เดี๋ยววันหลังมีเวลาบัวจะมาใหมนะ ลุงรวมฝากบอกวา ใหพี่ตั้งใจเรียนนะ รับรองวาปนไดมีรานรับซอมเครื่องยนตเปนของตัวเองแนนอน (เสียงแบบตบมือกัน) ชัวร ดูพี่แคทมั่นใจจังเลยนะ บุญยังไมแนใจเลยวาพี่ปนจะเงินจากไหนมาเปดรานเปน ของตัวเองอยางที่เขาคิด
8
แคท
บุญ บัว ปน บัว ปน บุญ บัว บุญ แคท บัว ปน บัว
(หัวเราะ) ก็ใหพี่ปนเขาขอกับคุณพระคุณเจากอนนอนทุก ๆ คืนซิ ไมแนหรอกของ พรรคนี้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโลกนี้มีจริงนะ อาจจะดลบันดาลใหปนเขาสมปรารถนาก็ ได ปาฏิหาริยมันเกิดขึ้นไดเสมอ โอย.. ไปเถอะ หิวแลว คุยอะไรกันนักหนา พี่ปน เราไปกอนนะ อีกไมนานก็เรียนจบแลว แลวจะมาใหมนะ ขอบใจนะที่มาเยี่ยมพี่ แลวบัวเอาขนมของบุญกลับไปดวย อาว ก็บุญมันซื้อมาใหพี่นี่นา มันไมบอกพี่ซักคําวามันซื้อมาให บัวเอากลับไปเถอะ (เสียงไมพอใจ) งั้นเอามานี่ ไมเอาก็แลวไป (เสียงเดิน เสียงเหวี่ยงขนมทิ้ง) บุญทําไมตองเหวี่ยงขนมทิ้งอยางนี้ดวยละ ไมดีเลย พี่รูนะวาบุญซื้อมาใหพี่ปน ก็เขาไมเอานี่ ไมไดยินเหรอวาพี่ปนเขาบอกใหกลับไป ฉันก็ไมเอากลับหรอก ทิ้งใหหมามันกินดีกวา ไป...พี่แคท กลับเถอะ ฉันหิวแลว (เสียงเดินไปแรง ๆ) ปนอยาถือสาอะไรบุญเลยนะ ปนโกรธบุญหรือเปลา (หัวเราะ) ไมโกรธหรอก ดัดนิสัยมันเลนเทานั้นแหละ บัวดูแลบุญมันใหดี ๆ หนอยก็แลวกัน ดูจากการที่มันแตงตัวแลว บอกตรง ๆ วาพี่เปนหวงมัน ขอบใจนะพี่ปน บัวไปละ (เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง)
หญิง ศศิ หญิง สรา หญิง สรา
(เสียงเดินเขามา) ศศิ แวะมาหาแมหญิงกอน วันนีก้ ลับดึกจังเลยนะ ศศิไปวันเกิดเพื่อนมาคะ สรายุไปดวยหรือ อาว ก็แมหญิงเปนคนสั่งใหผมไปเปนเพื่อนนอง ผมก็ตองไปนะซีครับ นั่งกอนสรายุ แมมีเรื่องจะคุยดวย นายพอออกไปไหนละครับ
9
หญิง ศศิ หญิง ศศิ หญิง ศศิ หญิง สรา หญิง
สรา หญิง ศศิ หญิง สรา ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง
โอย ไมตองมาถามถึงหรอก รายนั้นนะ พอค่ําลงเขาก็ขึ้นไปอยูบนหองนอนของ เขาแลวละ ดูทีวีอยางเดียว ติดหนังติดละครมากกวาติดเมียเสียอีก พี่ศรุตกลับมาหรือยังคะแมหญิง ยังไมเห็นหนาเหมือนกัน สงสัยจะนอนบริษัทเลยมั้ง เห็นพี่ศรุตโทรมาบอกวาเบื่อ ๆ งาน ก็พรรคเดียวกับเรานี่ เราเองก็บนเบื่องานอยูไมใชหรือ ที่เรียกใหนั่งคุยกับแมนี่ ก็จะสอบถามเรื่องนี้ละ ถาเบื่องานนี้แลวจะไปทํางานที่ไหน งานที่รานมันไมมีอะไรมากมายนี่คะ บางครั้งพี่สรายุก็ใหศศิไปชวยเสริฟ ศศิก็เลย คิดวาอยากไปทํางานกับพี่ศรุตมากกวา แมหญิงจะเห็นวาอยางไรคะ ก็ไดนี่ มันก็อยูในเครือเดียวกันทั้งนั้น นี่แมก็กําลังคิดอยูวาจะรับพนักงานเพิ่ม คนงานที่บริษัทของพี่ศรุตก็มากอยูแลวนะครับ แมจะรับเพิ่มคือแผนกติดตอลูกคาขางนอก พวกทีต่ องขี่มอเตอรไซด ก็เลยคิดวาจะ ใหสราเปนธุระติดตอซื้อมอเตอรไซดใหหนอย เห็นสรามีเพื่อนเปนเจาของรานขาย มอเตอรอยูไมใชหรือ ไดครับ เรื่องนี้ผมจัดการให แมหญิงตองการซักกี่คันครับ ซัก 20 คันก็นาจะพอ แลวรถเกาละ ยังมีอีกตั้งหลายคัน สราลองคุยกับเพื่อนดูวา เขาพอจะเปลี่ยนหรือรับซือ้ ไดหรือเปลา เดี๋ยวผมจะคุยกับเพื่อนดู (มีเสียงเดินเขามา) อาว.. พี่ศรุตกลับมาพอดี กําลังประชุมอะไรกันอยูครับ ผมคิดวาแมหญิงนอนแลวดวยซ้ํา งานยุงหรือเปลา ก็เหมือนทุกวันครับ ไดขาววาเบื่องานมากไมใชหรือ แมหญิงจะเปลี่ยนงานใหผมหรือเปลาละครับ ศรุตตองเขาใจนะวา แมไมเคยไวใจใครเทาศรุต แลวงานของแมก็เปนงานที่เกี่ยวกับ เรื่องเงินทอง หนังสือสัญญาที่สําคัญทั้งนั้น แมมีศรุตคนเดียวแมก็สบายใจหายหวง ตอนนี้ศรุตเพิ่งทํางานไดไมเทาไหร อาจจะมีเบื่อหนายอยู แตถา ชินงานแลวศรุตก็
10
ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต
หญิง
อาจจะดีขึ้น ระยะหลังแมก็ไมไดใหศรุตออกไปดูงานขางนอกแลว นั่งอยูแตใน บริษัท ทุกอยางมันก็นาจะดีขึ้น ผมก็ยังไมสบายใจอยูนั่นละ ผมอยากใหบริษัทของเราทํางานเกี่ยวกับหนี้ในระบบ เพียงอยางเดียว พอ ๆ ศรุตไมตองมาเกี่ยวกับงานแมในเรื่องนี้ ตอนนี้แมกําลังจะบอกใหศรุตสั่งให พนักงานพิมพใบรับสมัครพนักงานใหม พนักงานในบริษัทเรามากพอแลวนะครับ แมตองการพนักงานเพิ่มในสวนของฝายเรงรัดหนี้สินที่ใชมอเตอรไซดเปนหลัก แมหญิงตองการกี่ตําแหนงครับ ความรูระดับไหน รวมถึงอัตราเงินเดือนดวย ผมจะไดใหเลขาจัดการตามที่แมหญิงตองการ มีแคนี้ใชไมครับ ผมขอตัวกอน (เสียงเดินไป) (ไมพอใจ) ดูเขาทํา ดูเขาทํา อยางเอาเยี่ยงอยางพี่เขาเปนอันขาดนะ แบบนี้นะ แมไมชอบ เพลงคั่น จบตอนที่ 9
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 10
กรุง ศรุต กรุง ศรุต
กรุง
ศรุต กรุง
ศรุต กรุง
(เสียงเดินเขามา) เอา ศรุต ยังไมนอนอีกหรือลูก ดึกแลวนะ แลวตรงระเบียงนี่มันโดนน้ําคางดวย เดี๋ยวจะไมสบายไปนะ ขอบคุณครับนายพอ ผมรูสึกวานายพอจะหวงผมมากกวาแมหญิงเสียอีก ทัง้ ๆ ที่ จริง ๆ แลว นายพอก็ไมใชพอแท ๆ ของผม เหมือนกับนองสองคนนั่น เออนา จะคิดมากไปทําไม ยังไงพอก็เลี้ยงตั้งแตเด็ก ไมใชพอก็เหมือนพอนั่นละ ผมก็มีความรูสึกกับนายพอแบบนี้เหมือนกัน แมหญิงเคยเลาวา ตอนที่พอแท ๆ ของ ผมเสียชีวิต ผมเพิ่งอายุไดแคสองขวบ จําความอะไรไมไดเลย รูแตวาพอผมร่ํารวย เปนมหาเศรษฐี แตพอคนนี้ไมใชมหาเศรษฐีอะไรหรอกนะ จะวาไปแลว พอเปนเศรษฐีน้ําใจ มากกวา ที่แมหญิงเขายอมมาอยูกับพอก็เพราะพอร่ํารวยน้ําใจนี่ละ คือชวยเหลือ งานการเขาโดยไมเกี่ยงงอนใด ๆ ทั้งสิ้น ไมวางานชิ้นนั้นจะผิดหรือถูก พอเบิ้ม..พอ กรุงทําไดสารพัดอยาง ขนาดนี้แลวแมหญิงก็ยังไมมีทาทีวาจะรักใครอะไรพอ มากมายเลย แมหญิงเปนอยางนี้มาตั้งแตยังสาว ๆ หรือครับ ก็สไตลนี้ละ คนเคยนั่งอยูบนกองเงินกองทอง มีอํานาจเหนือผูคนที่ตองบากหนา เขามาพึ่งบารมี มันก็สไตลนี้ทั้งนั้น พอเลยไมอยากจะถือสา ไดขาววาศรุตไมอยาก ทํางานที่บริษัทใชไม ผมไมอยากทํางานในบางประเภท แตไดบอกแมหญิงไปแลว แมหญิงก็ทําตามที่ผม ขอรองไมได ผมเปนลูก ผมก็ตองทําตามที่แมหญิงสั่งเหมือนกัน แมหญิงของแกนะ มันเคยตัวเสียแลว ขนาดผัวก็ยังตองทําตามเลย เออ... คืนนี้ ทองฟาสวางจริง ๆ นะ มองเห็นดาวระยิบระยับไปหมด บานโนนมันก็ยังปดเงียบ อยูเหมือนเดิม
2
ศรุต กรุง ศรุต
กรุง
ศรุต กรุง ศรุต
กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ผมยืนมองแลวก็กําลังคิดอยูเหมือนกันวา ทําไมเขาถึงปลอยใหบานเงียบเชียบขนาด นี้ ก็คนมีเงินนั่นละลูก ถาเปนพอนะพอคงจะขายไปแลวละ ศรุตรูจักกับหนูแคทหรือ เปลาละ นาจะรูจักกันนะ ก็ไมคอยไดวิสาสะกันหรอกครับ ตอนที่แคทเขายังไมไดไปเรียนนอก เวลาที่เจอกัน ก็แคยิ้ม ๆ ใหกัน ไมเคยทักทายอะไรกัน ตอนนี้ก็ไดขาววาแคทไปอยูที่บริษัทของ เขาเลย เออ สองสามวันกอนพอเห็นมานะ แตก็มาแคประเดี๋ยวเดียว แลวก็กลับไป เขายัง แวะเอาผลไมมาใหแมหญิงเลย แคทเปนเด็กดีมีน้ําใจ ศรุตไมสนบางหรือลูก วัย ของศรุตนี้นาจะมีครอบครัวไดแลวนะ แมหญิงกับพอ นับวันก็จะแกลงทุกที อยากจะอุมหลานกอนตาย (หัวเราะ) ผมยังไมมีความคิดแบบนี้แวบเขามาในสมองเลย อยากสรางหลักฐานให ตัวเองกอน ก็แมหญิงรวยลนฟาขนาดนี้ ยังจะคิดสรางอะไรอีก บริษัทนั่นก็เปนของศรุต แม หญิงเขายกใหแลวไมใชหรือ ผมอาจจะหยิ่งเกินไปสําหรับเรื่องนี้ก็ได ผมคิดเสมอวา ผมนาจะสรางเนื้อสรางตัว ดวยลําแขงของตัวเองมากกวา แลวเงินของแมหญิงที่ไดมาบางประเภทมันก็ไมดีนัก หรอกนะครับ โอย ปวยการคิด ปวยการพูด แมหญิงเขาไมเคยฟงเสียงใครหรอก นอกจากตัวเอง เขาคิดอยางไรมันก็ตองเปนไปอยางนั้น พอนะปลงเสียแลว ตอนนี้ก็ไดแตคิดวา เราก็คงจะตองคอยดูเขาไปเรื่อย ๆ วาเสนทางของชีวิตเขาจะดําเนินไปเชนใด ผมกลัววามันจะจบอยางไมสวยนะซิครับ อืม ศรุตนี่คิดเหมือนพอไมมีผิด พอครับ ผมวาวันหยุดปลายสัปดาหนี้ ผมอยากชวนนองไปเที่ยวพักผอน นายพอ จะไปกับเราไมครับ แมเขาไปดวยหรือเปลาละ ผมวาจะไมชวนแมหญิง แตถาไมหญิงไปละ พอก็ขออยูเปนสมภารเฝาวัดไปอยางนี้แลวกัน เที่ยวกันใหสนุกเถอะ พอไมไปละ
3
ศรุตก็ไมตองคิดมากนะ ถาศรุตไมชอบงานแบบนี้ ซักวันมันก็อาจจะหลุดพนบวง กรรมบวงเวรไปก็ได พอจะเอาใจชวยแลวกัน เพลงคั่น ศศิ ศรุต ศศิ สรา ศรุต หญิง สรา หญิง
ศรุต หญิง ศศิ หญิง
สรา หญิง
ศรุต หญิง
(เสียงดีใจ) เฮ.... เราจะไดไปเที่ยวกันแลวจริง ๆ เหรอ พี่ศรุตจะพาไปไหน พี่กําลังคิดอยู เราสองคนอยากไปไหนละ ศศิอยากไปเที่ยวทะเล ภูเก็ตดีไม แตพี่อยากไปเที่ยวยุโรปโนนเลย โอย.. พี่ไมไดไปไกลถึงขนาดนั้น ในประเทศไทยนี่ยังเที่ยวไมหมดเลย แลวตกลงนี่จะไปเที่ยวไหนกันละ แมหญิงกับเราไมครับ โอย ไมไปหรอก เปลืองเงิน แลวแม กับ สรา ก็คิดเหมือนกันนั่นละ ไปเที่ยวทั้งที่ ตองไปยุโรป แตตอนนี้ก็ยังไปไมได งานยังอีรุงตุงนังกันอยู แมหญิงจะแนะนําให วาควรจะไปที่ไหนดี ที่ไหนครับ คัทลียารีสอรทไงละ วา.... แคกาญจนเองเหรอ มันไมนาสนุกเลยนะแมหญิง ทําไมจะไมสนุก มีแพใหลอง มีเรือใหพาย มีภูเขา มีน้ําตก ที่เที่ยวที่เมืองกาญจนก็ มีตั้งหลายแหง และที่สําคัญเราจะไมหมดเปลืองเงินไปกับการเที่ยวครั้งนี้มากมาย จนเกินไปนัก เพราะอะไรหรือครับ ก็นายพลพัลลภกับเรา รูจ ักกันนะซิ บานอยูชิดติดกันเสียขนาดนี้ แลวเขาจะกลา คิดเงินกับเราเต็มที่เชียวเหรอ อยางนอยอะไร ๆ มันก็จะลดลงครึ่งหนึ่ง ที่แมหญิง พูดนี่ ถูกหรือเปลาละ ตกลงวา นี่เราจะตองทําตามแมหญิงหรือเปลาครับ (หนักแนน) ตองทําตาม เพราะแมหญิง จะเปนคนออกเงินบริการคาทองเที่ยวของ ลูก ๆ ในครั้งนี้เอง
4
ทุกคน หญิง ทุกคน
(พรอมกัน) เฮอ.... ถาไมพอใจ ก็นั่งคอตกรวมหัวกันอยูแบบนี้ตอไปเถอะ แมจะไปทํางานแลว (เสียงเดินไป) (พรอมกัน) เฮอ ...... เพลงคั่น
บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ
บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ
นั่นพี่บงกชเก็บโตะทํางานทําไมนะ วันนี้ไมทํางานหรือ ขลังอะไรขึ้นมาถึงมาเรียกชื่อนี้ เรียกชือ่ เดิมพี่ดีกวา อาว.. แลวพี่เปลี่ยนชื่อเปนบงกชทําไม ก็เพื่อน ๆ เขาบอกวา จะไปเรียนเมืองนอกทั้งทีชื่อจริงนาจะยาวกวานี้ บงกชก็แปลวาบัวเหมือนกัน ชื่อเพราะออก ทําไมไมอยากใหใคร ๆ เรียก ไมรูซิ พี่ชอบชื่อเกามากกวา แตจะเรียกบุญละกอ ตั้งแตนี้ตอไป ตองเรียกบุญวา บุญญานี นะ เพราะบุญชอบชื่อใหมมากกวา ฟงแลวเปนไฮโซหนอย (หัวเราะ) พี่บัวยังไมได บอกบุญเลยวาจะไปไหน พี่แคทไปดวยหรือเปลา เปลา แคทใหพี่ไปหาแหลงที่เขาผลิตตุกตาชาววัง สงไปขายที่เมืองนอกเหรอ คงอยางนั้นแหละ แลวพี่บัวไปยังไงละ ก็ที่นี่เขามีพนักงานขับรถ งั้นบุญไปดวยคนซิ ไปลางานกับพี่แคทกอนซิ อยู ๆ จะออกไปเฉย ๆ มันจะนาเกลียดนะ โอย พี่แคทเขาไมวาอะไรหรอก ก็เขาบอกวา บุญไมตองทํางานตรงนี้แลวนี่ ถึงอยางนั้นก็ตองบอก เขาเปนเจาของบริษัท เราเทากับเปนลูกจาง จะไปไหนมา ไหนก็ตองบอกใหนายรูไวกอน โทรเขาไปบอกไดไม
5
บัว บุญ
นี่... ขยันหนอยซินอง หองพี่แคท เขาก็อยูติดกับหองพี่ แลวทําไมจะตองใช โทรศัพทดวยละ เดินไปบอกเองเถอะ พี่จะไปรอที่หนาลิฟท จะ ๆ งั้นพี่บัวเดินไปกอนแลวกัน (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
สรา บัว สรา บัว สรา บัว บุญ บัว บุญ
คุณครับคุณ ขอโทษครับ อาว... คุณ.... ดูเหมือนวาคุณจะเปนเพื่อนของคุณแคทใชไมครับ ใชคะ เดี๋ยวครับ อยาเพิ่งไป ผมจะรบกวนถามวาหองทํางานคุณแคทอยูทางไหนครับ ขวามือนี่แหละคะ (เสียงเดินเร็ว) (เสียงกดลิฟท) (คิด) มาเร็ว ๆ ซิ ทําไมชาแบบนี้ นะ คนยิ่งอยากจะรีบไปอยู (เสียงวิ่ง) พี่บัว พี่บัว รอกอน รอดวย (ถอนใจดัง) เร็ว ๆ หนอย พี่จะรีบ จะ ๆ ลิฟทมาพอดี เพลงคั่น
บุญ
บัว บุญ บัว บุญ บัว
เมื่อกี้บุญเห็นพี่บัวคุยกับผูชายคนนั้นเหรอ เขารูจักกับพี่แคทดวยนะ เคยเจอกับบุญ ที่รานไอติมดวย หลอเชียวละ ดูเหมือนเขาจะชื่อคุณสรายุ เขามาหาพี่แคทใชไมเนี่ย แลวเขาพูดอะไรกับพี่บัวละ เขาถามวาหองทํางานพี่แคทไปทางไหน สงสัยเขาตองนัดกับพี่แคทไวแน ๆ เลย ไมเห็นแคทบอกอะไรพี่ไวนี่ พี่เปนเลขาเขา มีใครจะมาพบ พี่แคทจะตองบอกไว ทุกราย เพราะจะตองผานพี่กอน อะ ถึงชั้นลางแลว เดินไปที่จอดรถเลย (เสียงลังเล) เออ... พี่บัว บุญวา บุญไมไปดีกวา อาว.... ทําไมละ ไหงเกิดเปลี่ยนใจเอางาย ๆ อยางนี้ละ กําลังคิดวาบุญไปดวยก็ดี เหมือนกัน พี่จะไดมีคนชวยถือของ
6
บุญ
บัว
ใหคนขับเขาชวยถือก็แลวกันนะ บุญไมอยากไปแลวละ พีบ่ ัวตองเดินหาซื้อของ นานแน ๆ เลย บุญยิ่งเปนโรคปวดขาอยู (ทําเสียงออน) นะ นะ พี่บัวไมวาบุญนะ จะ บุญจะกลับขึ้นไปขางบนแลวละ บาย บาย (หัวเราะ) อะไรของเขานะ ไมเขาใจเลย (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท
สรา แคท สรา
(เสียงเคาะประตูเบา ๆ) เชิญคะ สวัสดีครับ คุณแคท อาว คุณสรา ลมอะไรพัดมาถึงนี่ไดคะ จะบอกวาลมคิดถึง จะนาเกลียดไมครับ สําหรับแคทไมนาเกลียดหรอกคะ เพราะคนเราถามีธุระ จะไปมาหาสูกัน ก็ตอง คิดถึงกันอยูแลว (หัวเราะ) เชิญนั่งคะ หองทํางานของคุณแคท กวางขวางไมผิดกับหองของพี่ศรุตเลย แตหองคุณแคท ประดับประดาไปดวยตุกตานานาชนิด โฆษณาไปในตัวคะ เวลามีแขกมาหาแคท ก็จะไดใหเขาสนใจของที่ตั้งโชวอยูในนี้ วาเปนสินคาสงออกของเรา เขาทานะครับ แตผมมองแลว เหมือนหองนอนของเด็กอนุบาล (หัวเราะ) แหม... คุณสราพูดซะเสียเลย แตจริง ๆ แลว แคทก็มีความรูสึกวา แคท ยังไมเปนผูใหญนักหรอกนะ แคทยังนิยมยินดีกับเจาตุกตาเหลานี้อยูมาก ๆ ถาไมมี งาน แคทก็จะเอาตัวนั้นตัวนี้มาเลน บางครั้งมันเหมือนกับมันมีชีวิตเลย เอ... วาแตคุณสรายุมีธุระอะไรใหชวยหรือเปลาคะ จะใหแคทสงของไปเมืองนอก หรือเปลา ไมมีอะไรรบกวนคุณแคทหรอกครับ แลววันนี้คุณศศิไมไดมาดวย คงอยูดูแลรานแทน แมหญิงใหนองศศิ ไปทํางานกับพี่ศรุตแลวครับ
7
แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท
บุญ แคท บุญ แคท สรา แคท
สรา แคท สรา แคท
ออ... ไปเปนเลขาพี่ชายคนโตนี่เอง ก็ดีนะคะ พี่นองชวยกันทํางาน แคทวางานคง จะคลองตัวขึ้นมากเลย แลวเพื่อนคุณแคททําใหคุณรูสึกดีขึ้นเปลา เพื่อนคนไหนคะ ก็คนที่เจอกันที่บึงฉวากนั่นไง ออ.. นี่คุณเจอยายบัว เอย.. ยายบงกชดวยหรือคะ ครับ ผมเจอตะกี้ที่หนาลิฟท แตทาทางเธอรอนรนยังไงชอบกล ดูเหมือนจะมี ผูหญิงคนนึงวิ่งตามเธอลงไปดวย คงเปนยายบุญญานีนั่นแหละ นองสาวบงกชเขา บงกชนี่เขาเปนนักเรียกนอก งาน เขาเกงมากเลยคะ ปริญญาตรี เอกการเงิน ก็คลองอยูแลวละ (เสียงเคาะประตู) เชิญคะ (เสียงประตูเปด) อาว บุญ.. เออ...บุญญานี ไมไดไปกับ พี่เขาหรือ (หัวเราะ) (เสียงออนหวาน) บุญเปลีย่ นใจแลวคะ อยูทํางานใหพี่แคทดีกวา ขอโทษนะคะ พี่แคทกําลังมีแขกเหรอ เดี๋ยวบุญไปเอาน้ํามาใหนะคะ ขอบใจจะ ขอเปนน้ําสมสองแกวแลวกัน ของพี่ไมตองหวานนะ ไดเลยคะ (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) (กระแอมเบา ๆ) นองเลขาของแคทสวยไมคะคุณสรา (หัวเราะเกอ) กอ...กอ... นารักดีครับ เออ..ที่ผมมานี่จะมาบอกคุณแคทวา วันเสารนี้พี่ศรุตจะพาผมกับศศิไปพักผอนที่คัทลียารีสอรท ผมยังไมเคยไปเลย คุณสราเปดเวปดูไดนะคะ มีรูปทั้งหมดของที่พักครบเลย ถาคุณพอใจที่จะพักหอง ไหนคุณโทรมาบอกแคทก็ได แคทจะรีบโทรไปหาแดดดี้แลวจองไวใหเลย แลวคุณสราตองการกี่หองคะ สองหองก็พอครับ แมหญิงไมไดไปดวยหรือคะ เปลาครับ ผมสงสารพี่ศรุต รูสึกวาเขาจะเครียดกับเรื่องงานมากไปหนอย ก็เลย อยากใหเขาพักผอนสมองบาง ดีคะ แคทก็กําลังคิดวาจะไปที่นั่นเหมือนกัน แตยังไมไดตัดสินใจวาจะไปวันไหน
8
สรา
แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ
ก็ไปพรอมกันเลยซิครับ ผมวาคงจะสนุกขึ้นอีกเยอะ มีเจาของรีสอรทเปนไกดให ดี ออก นะครับ ไปพรอมกับเรานะครับ ผมจะดีใจมาก ๆ เลย แลวศศิก็ตองดีใจดวย ถาแกรูวาพี่แคทของแกจะรวมเดินทางไปดวย (หัวเราะ) ถาแคทจะไป ก็คงตองตามไปทีหลังนั่นละคะ (เสียงเปดประตู) (เสียงเดินเขามา) น้ําสมมาแลวคะ บุญทําเองเลยนะเนี่ย แกวนี้ของพี่แคทคะ ไมหวานมาก แกวนี้ของคุณ... นี่คุณสรายุจะ ยินดีมาก ๆ คะที่ไดรูจักคุณสรายุ แตเราเคยพบกันหนหนึ่งแลวนะคะ ไมนึกวาจะได พบกันอีก เออ... บุญขอตัวกอนนะคะ ตามสบายจะ (คิด) หืออื้อ.. จะชวนใหเรานั่งคุยอยูดวยก็ไมได สงสัยจะกลัวเราเปนกางขวางขอ ละซิ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว.. งวงนอนหรือยัง ยังหรอกแคท เรานอนดึกจนเคยแลว นั่งกอนซิ เออ เสื้อนอนตัวนี้สวยดี ยังไมเคย เห็นแคทใสมากอน รูไมเบอรอะไร ไมรูหรอก (หัวเราะ) เบอรหา (หัวเราะ) บาเหอ แบบนี้ แสดงวาตองรับมาจากคนสําคัญละซี แน...หนาแดงแลว ไมละ (หัวเราะ) ไมสําคัญอยางที่เธอคิดหรอกบัว แตในโอกาสขางหนามันก็ไมแน เหมือนกันนะ คนที่เขามาหาเธอเมื่อเชานี้ใชไมละ แมนแลว
9
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท บัว
สวยนะ อะไร เขาคนนั้น หรือวาชุดนอน ชุดนอนจา สีครีมแบบนี้เหมาะกับผิดของแคทมากเลยนะ ขับผิวใหขาวขึ้นอีกเปน กอง รูไม วาเขามาหาเราเรื่องอะไร อาว แลวเราจะรูไดยังไงละ เขาจะไปพักที่รีสอรทของเรา แลวแคทจะไปดวยเหรอ จริง ๆ แลวนะบัว เราคิดเรื่องนี้มาสองสามวันแลวละ แตเราไมอยากจะปรึกษากับ บัวนะ เพราะเราไมแนใจวาบัวจะเห็นดีดวยหรือเปลา หมายความวายังไงนะแคท เออ.. เรา.. เราคิดไปคิดมาแลว เราวา อยากใหบุญญานีไปชวยแดดดี้กับมี้ทํางานที่รี สอรทจะดีกวา งานไมหนักหนาอะไร แลวก็คงจะเปนที่เชิดหนาชูตาบุญเขาดวย บุญเปนคนใฝสูงนะ เขาอยากจะมีชีวิตที่หรูหรา กาวหนามากทีเดียว แตนองเราไมรูจักคําวาพอเพียง ไมอยูกับแดดและมี้อยางนั้น จะทําใหทานหนักใจ หรือเปลาไมรู โอย แดดกับมี้ของเราใจดีจะตายไป สวย ๆ อยางบุญนะ เราวาเหมาะสําหรับเปน พนักงานตอนรับอยูทางรีสอรทมากกวา แลวเขาจะยอมเหรอ เรื่องนี้ก็เปนหนาที่ของบัวแลวละ ที่จะตองลองพูดกับเขาดู ถาเขาอยากไป เราก็จะ ไปวันเสารนี้เลย บัวไปดวยนะ คุณสรายุกับคุณศศิเขาจะพาพี่ชายเขาไปพักผอน สมองที่นั่น เราคงไมไปหรอก ถาแคทจะพาบุญไปก็ไปกันสองคนแลวกัน อาว... เปนอยางนั้นไป นี่มันอะไรกันนะ เราเคยไปไหนไปกันนี่นา แตงานนี้ขอผานเถอะ ถามจริงๆ เถอะบัว เธอเกลียดสามคนพี่นองนี้เอามากทีเดียวหรือ เราสังเกตดูเธอ มักจะคอยหลบหลีกอยูเสมอ มีปญหาอะไรกันหรือเปลา บอกเราบางซิ ก็ไมมีอะไรมากหรอก เรื่องที่เราเคยเลาใหฟงนั่นละ
10
แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
(หัวเราะ) โธ.. เรื่องแคนั้นเองเหรอ เขาอาจจะไมเคยไดยินคําพูดแบบนั้นก็ได ก็เลย ขบขันกันไปใหญ กับคําวา อีหมา นี่นะเหรอ นี่มันเปนภาษาสุพรรณของพวกเรานะ ทําไมจะตอง หัวเราะเยาะกันดวย ไมเห็นจะตลกตรงไหนเลย คนสุพรรณเขาก็พูดกันอยางนี้ ทั้งนั้นละ เขาอาจจะไมเคยไดยินก็ได อยาถือสาเลย คิดเสียวาเขาไมมีเจตนาก็แลวกัน แตเราดูสายตาเขาออก พวกเขาดูถูกคน เถอะนา เถอะนา ถาไดรูจักพวกเขาแลว บัวจะรูวาครอบครัวเขาเปนคนดีมีน้ําใจ ดวยกันทั้งนั้น โฆษณาชวนเชื่อหรือเปลานี่ยัยแคท โดยเฉพาะคุณหญิงรวีคนนั้น เจาหนี้หนาเลือด บัว.. นี่เธอโกรธแคนเขาขนาดนี้เลยหรือ แคทรูไวเลยนะวา เราจะไมเปนมิตรกับคนที่เปนศัตรูของครอบครัวเราหรอก บัว.... เพลงคั่น จบตอนที่ 10
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 11 (เสียงรถแลนแลวจอด) (เสียงเดิน) แคท (ดัง) แดดดี้ มี้... อยูหรือเปลา แดด (ตัวผาน) แคท.. มาแลวหรือลูก แมเขาลงไปที่ครัว ดูแลทําอาหารดวยตัวเอง แคท มี้รูวาแคทจะมาละซี แดด ก็เพื่อนลูกจะมาดวยไมใชหรือ แคท เขามาถึงแลวหรือจะ แดด มาถึงตั้งแตเชาแลว ไหนบอกแดดวาเขาจะมากันสามคนยังไงละ แคท อาว... แลวตกลงวาเขามากันกี่คนละ เห็นของไวสองหอง แดด เขาก็คงจะใชทั้งสองหองนั่นละ เพราะวาผูหญิงคนผูชายคน คงไมไดเปนแฟนกัน หรอก ไมงั้นเขาคงคืนหองแลวละ แคท (หัวเราะ) ออ.. เขาเปนพี่นองกันคะ ออ.. แคทลืมแนะนําไป บุญญานี.. นีแ่ ดดดี้ของ พี่ บุญ สวัสดีคะ (เบา) แดดดี้ แปลวาอะไรนะพี่แคท แคท (หัวเราะ) พอจะ บุญ ออ บุญลืมไปวาพี่แคทเปนนักเรียกนอก แดด นี่เพื่อนของลูกใชไม กลับมาจากเมืองนอกพรอมกันหรือเปลา แคท ไมใชคะ พีส่ าวเขาเปนเพื่อนแคท คนนี้คือคนที่แคทโทรมาคุยกับแดดไงคะ แดดปรึกษามี้หรือยัง วาจะใหนองทํางานอะไรดี แดด เดี๋ยวแคทก็คุยกับมี้เขาเองก็แลวกัน แดดยังไมไดคุยอะไรมาก (เสียงดัง) เอา โกศล มายกกระเปาพวกนี้ไปที่หองของคุณแคท แคท ไป.. บุญ มัวแตยืนเหลียวหนาเหลียวหลังมองอะไรละ บุญ คุณสรายุเขาพักอยูทางไหนหรือคะพี่แคท แคท ฮื้อ.. อยาไปสนใจเขาเลย บุญ (คิดในใจ) เชอะ... หวงก็บอกมาเถอะ นึกวาคนอยางเรารูไมทันหรือไง
2
เพลงคั่น มี้ (ตัวผาน) หนูบัวไมไดมาดวยหรือแคท แคท คะมี้ บัวเขาไมอยากมา แคทก็เลยตามใจเขา มี้ มี้ก็อยากเห็นหนาบัวเหมือนกัน ฟงเสียงพูดทางโทรศัพทแลว เสียงเพราะ พูดจา นารัก ทําเอามี้อยากเห็นหนาเลย แคท บัวเขานิสัยดีมากคะ มี้เจอมี้ก็ตองรัก ไววันหนาแคทจะพามาใหได นองเขาอยูที่นี่ ซักวันเขาก็ตองมาหานองเขา มี้ มีกันสองคนพี่นองเทานั้นเองหรือ แคท คะ แมเขาไปบวชชี มี้ อาว แกมีเรือ่ งทุกขใจอะไรหรือเปลา แคท ก็พอสําควรนั่นละคะ ไววันหลังแคทจะเลาใหมี้ฟง วาแต มี้คิดไวหรือยังวาจะให บุญญานีทํางานหนาที่อะไร มี้ เห็นหนาตาแลว แตงตัวเกงนะ ดูสวยเชียวละ แตแรกแมวาจะใหเปนผูชวยแมแชม แกอยูในครัว เห็นรูปรางหนาตาแลวคงจะไมเหมาะ แคท (หัวเราะ) มี้คิดถูกแลวคะ รับรองวาเขาไมทําหรอก ขนาดแคทใหเปนพนักงานเดิน หนังสือที่บริษัท เขายังอายพนักงานที่นั่นเลย มี้ อาว แลวเรียนสูงหรือเปลาละ ถาพูดอังกฤษได มี้จะใหเปนรีเซฟชั่น แคท ก็ไมเปนอีกนั่นละ มี้ เอ... แลวอยางนี้จะใหทําอะไรดี เสริฟเครื่องดื่มดีไม สวย ๆ อยางนี้ นาจะเปนที่ พอใจของแขกที่มาพักนะ แคท เดี๋ยวแคทจะลองพูดกับเขาดูกอน เพราะวาตามจริงงานเสริฟในสถานที่แบบนี้ คนที่ มีความรูเขาก็ทํากันทั้งนั้น มี้จําคุณศศิลูกสาวคุณหญิงรวีไดไม แคทเห็นเขายังเคย ไปเสริฟอาหารที่รานสเต็กอยูบอย ๆ เลย ทั้ง ๆ ที่เขาเปนเจาของรานเองดวยซ้ํา มี้ มี้วา มี้ดูไมผิดหรอก ทาทางเด็กคนนี้จะฉาบฉวยไมเบา ชางแตงตัวดวย
3
แคท
มี้
แคทฝากมี้ดวยนะคะ มี้คงจะตองคิดวาเปนลูกหลานคนหนึ่งแลวละ เพราะบัวเขารัก นองคนนี้มาก ออ.. แคทลืมบอกไป อยาใหเขาทํางานหนักมากนะคะ เพราะเขา เปนโรคหัวใจอยู (ตกใจ) หา.. เปนโรคหัวใจหรือ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงเปนเพลงสากลเบา ๆ
บุญ สรา ศศิ สรา ศศิ แคท
ศศิ บุญ แคท บุญ แคท สรา บุญ ศศิ
อาหารมาแลวคะ ทําไมคุณ ๆ ไมเขาไปนั่งทานที่หองในรีสอรทละคะ บุญเห็นพวกฝรั่งเขาเตนรํากันใหญเลย ผมชอบรมใบเงาแบบนี้มากกวา ดูสบาย ๆ เปนธรรมชาติดี แถมอยูริมน้ําอีก นี่แมน้ําอะไรคะพี่สรายุ แมน้ําแควจะ ออ เคยไดยินชื่ออยูบอย ๆ เออ เดี๋ยวพรุงนี้พี่สราพาศศิไปเที่ยวสะพานขามแมน้ํา แควหนอยซิ มันก็เปนสะพานทางรถไฟขามแมน้ําธรรมดานี่ละคะ แตเผอิญวามีประวัติศาสตร สําคัญของโลกเกิดขึ้น ก็เลยมีคนเที่ยวชมกันเยอะไปหมด ที่นนั่ มีพวกอัญมณีขาย เยอะเลย คุณศศิสนใจเลือกซื้อไดเลยนะคะ แตตองของดูเปนอยูซักหนอย ศศิคงไมซื้อหรอกคะ มีอยูเยอะแลว พี่แคทขา ใหบุญไปดวยคนไดไมคะ อาว... แลวพรุงนี้ไมทํางานหรือ พรุงนี้แขกที่รีสอรทมีเยอะเลย เพราะวันจันทรก็ เปนวันหยุดราชการดวย ที่นี่จะมีงานเขาก็เฉพาะวันหยุดนั่นละ มี้จะใหบุญมาไม มี้เปนคนเจาระเบียบ คงไมตามใจบุญเหมือนพี่หรอก นาเสียดายนะ ที่นองบุญไมไดไปดวย นองบุญญานีคะ ไมใชบญ ุ เฉย ๆ เดีย๋ วบุญกลับไปเอาน้ําสม หรือวาจะตองการ เครื่องดื่มอยางอื่นคะ ขอไวนใหศศิก็แลวกัน พี่สราดริ้งคซักหนอยดีไม พี่ศรุตไมไดมา ไมมีใครขวางคอ เราหรอก
4
แคท สรา ศศิ แคท บุญ ศศิ สรา แคท บุญ
อาว.. แลวทําไมคุณศรุตไมมาดวยละคะ เห็นแดดดี้บอกเหมือนกันวามากันแคสอง คน พี่ศรุตเกิดติดงานสําคัญ มีแขกตางประเทศมาขอพบ ก็เลยอดมา เสียดายเหมือนกัน จริง ๆ แลว ศศิอยากใหพี่ศรุตมาจริง ๆ เลย ดูวาแกคอนขางเครียด ถาอยางนั้นไวมาคราวหนาก็ไดนี่คะ คัทลียารีสอรท ยินดีตอนรับเสมอ โดยเฉพาะ ครอบครัวของคุณสรา ตกลงวาตองการเครื่องดื่มอะไรดีคะ อาว ก็ฉันสั่งแลวไง เอาไวนมาขวดนึง ผมขอวิสกี้แลวกัน คุณแคทดื่มอะไรดวยกันไม ขอไวนเหมือนกับคุณศศิก็แลวกันจะ (คิด) ไอพวกที่เขาสั่งกันนี่หนาตามันเปนยังไงหวา หนาอยางเราจะมีสิทธิ์กินกับเขา มั่งไมเนี่ย (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
ศศิ สรา ศศิ แคท ศศิ สรา บุญ แคท บุญ สรา แคท
นั่งอยูริมแมน้ําอยางนี้ พอดึกเขาชักหนาวเหมือนกันนะ พี่แคทดูซิ ศศิตัวเย็นเฉียบ เลย อะ เอาแจกเกตพี่คลุมไวกอน ขอบคุณคะพี่สรา แตศศิวา ศศิขอตัวไปนอนกอนดีกวา อาว... ยอมแพแลวหรือ อาหารยังไมหมดเลย ไมไหว ศศิอยากนอนมากกวา ดื่มไวนมากไปหนอยละซี (เสียงเดินเขามา) (เสียงมึน ๆ) บุญเอาไวนมาเพิ่มอีกขวดหนึ่งแลวนะคะ บุญ..ทําไมเสียงเปนอยางนี้ละ ดื่มไวนเขาไปหรือเปลา (หัวเราะเกอ) ก็นิดหนอยคะ บุญอยากชิมวารสชาติมันเปนอยางไร เกิดมาไมเคยกิน เลย ก็ลองชิมดูนิดเดียว มันก็อรอยดีนะ (หัวเราะรวน) ถาจะเมาแลวละ เดินเซอยูนี่ วางลงเลย แลวไปนอนไดแลว มา.. พี่จะไปสงที่หอง
5
บุญ แคท สรา ศศิ สรา ศศิ สรา แคท สรา แคท สรา
แคท สรา แคท
สรา
ไมตองคะ ไมตอง บุญไปเองได (เสียงเดินไป) นี่คงดื่มเขาไปไมนอยเลย คนไมเคยดื่มก็จะมึนงายอยางนี้ละ แตไวนมันไมแรงเหมือนเหลาหรอกครับ แลวศศิเมาหรือเปลาเนี่ย คอชั้นไหนละ พี่สรารูจักนองนอยไปหรือเปลา ไปนอนดีกวา กูดไนทคะพี่แคท มา.. พี่ไปสงเอง เดินเปแลวนี่ อูย...แกลงเปไปอยางนั้นเองคะ พี่สราไมตองไปสงหรอก คุยกับพี่แคทเถอะ นาน ๆ จะไดคุยกันซักที กูดไนทคะพี่สรา (เสียงเดินไป) (หัวเราะ) คุณแคทเปนอยางไรบางครับ โอย แคทดื่มไปนิดเดียวเอง มาที่แลวขืนดื่มมาก ๆ แดดดี้ตีหัวแตกแน ดีแลวครับ ผมเองก็ไมสนับสนุนใหผูหญิงดื่มอะไรแบบนี้มากเทาไหร แคทรูคะ วาเราควรจะทําอะไร เวลาไหน คุณแคทเกงนะ เปนผูหญิงตัวเล็กนิดเดียว ดูแลงานที่บริษัทออกใหญโต ผิดกับผม เปนผูชายตัวโต ดูแลแครานสเตกเล็กนิดเดียว งานก็ไมไดวุนวายอะไร มากมาย รูสกึ เบื่อบางไมครับ (หัวเราะ) ไมเบื่อหรอกคะ มันเปนงานที่แคทชอบ สนุกเสียดวยซ้ํา แคทมีเลขาเปน คนเกงอยูแลว เลยเบางานไปเยอะ เสียดายนะครับที่คุณบงกชไมไดมาดวย เมื่อวันที่ผมไปที่บริษัท เธอมีทาทาง ลุกลนยังไงชอบกล ผมยังงง ๆ อยูเลย (หัวเราะ) ไมมีอะไรหรอกคะคุณสรา บัวเขาจะรีบออกไปทําธุระใหแคทขางนอก ก็ เลยดูรีบรอนไปหนอย (เสียงเพลงจากโทรศัพทดงั ) นึกแลวเชียววาตองเปนบัวโทร มา ยัยคนนี้อายุยืนจริง ๆ ขอตัวกอนนะคะ แคทขอคุยโทรศัพทกับบัวกอน เชิญตามสบายครับ เพลงคั่น
แคท บัว แคท
บัว... เรากําลังคุยถึงเธออยูพอดี (เสียงทางโทรศัพท) นินทาเราอยูกับใครละ คุณสราใชไม รูไดไง
6
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
ก็ใชหรือเปลาละ เออ.. ใช ๆ ก็เขาเปนแขกคนสําคัญของเรานี่ นองเราเปนไงบางนะแคท นอนไมหลับเลย พอบุญไมอยูเราก็คิดถึงเหมือนกันนะ เวลาที่เขาอยู เราก็ดูวาขวางตาไปหมด แตครั้นนองไปเราก็เหงา แตนองเธอดูไมเหงาเลยนะ หนาระรื่นตลอดเวลา เสียงออนเสียงหวาน แถมยังมึน เอาอีกตางหาก อะไรนะแคท มึน.. หมายถึงอะไร ก็นองเธอ ลอไวนเขาไปนะซี หา... ไอบุญมันดื่มไวนหรือ ตายแลว.. ทําไมมันกลาขนาดนี้ แลวแดดดี้กับมี้วาอะไร หรือเปลา ทําไมแคทปลอยใหเขาดื่มละ อาว ๆ โทษเราแลวไง เขาไปแอบดื่มที่ไหนเรายังไมรูเลย แตคงไมมากหรอก คน ที่ไมเคยดื่ม มันก็มึนงายอยางนี้ละ แคทตองระวังนะ อยาใหบุญมันดื่มเหลาเมายาอีกนะ เดี๋ยวมันจะติดไปเสียหรอก แหม..มันนาจริง ๆ นี่ถาอยูใกลกันนะ เราซัดใหซักฉาดแลวละ เขาไมไดนึกถึง คําสั่งสอนของลุงรวมเลย แกพร่ําสอนอยูนักหนา วาไมใหชาวชุมเกี่ยวของกับ เครื่องดองของเมา แบบนี้ เขาเรียกวาเขาหูซายทะลุหูขวาหมดเลย บนเปนหมีกินผี้งไปไดนะยายบัว เดี๋ยวพรุงนี้คอยวากันใหม ตอนนี้บุญอยูที่ไหน ขอเราพูดดวยหนอย ใหไปนอนแลว ปานนี้หลับไปแลวละ ถางั้นพรุงนี้เราจะโทรมาใหม (เสียงตกใจ) เฮย ๆ เดี๋ยวกอนบัวเดี๋ยวกอน นั่นมันนองสาวเธอนี่หวา อาว ไหนวาไปนอนแลวไงละ ก็เราบอกใหไปนอนนี่ แลวนี่มันยังไงกัน เอาเรือออกไปพายเลนอยูกลางแมน้ํานั่น แนะ ใชแนหรือ ใชซิ ตรงหนารีสอรทนี่ แสงไฟสวางออก ใชจริง ๆ ดวย แคนี้กอนนะ ตัวเองยิ่ง มึน ๆ อยู แลวลงไปพายเรือเลนทําไมนะ โอย เด็กคนนี้มันวุนวายจริงแฮะ (รองกรี๊ด) ตายแลว เรือลมแลวเรือลม คุณสราชวยดวย เร็วเขา บุญตกน้ํา
7
บัว แคท
(มีเสียงคนโดดน้ํา) (ตกใจ) แคท ๆ บุญเปนยังไงบาง วางสายไปกอน เดี๋ยวเราโทรกลับไป เพลงคั่นตื่นเตน
แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท บุญ สรา แคท สรา บุญ
(มีเสียงคนหลายคนเอะอะกัน) (เสียงเรือยนตประกอบ) (เสียงสั่น) คุณสรา อยาปลอยมือบุญนะ คุณเกาะขอบเรือไวกอนดวย สมชายรีบ มาชวยคุณสราเร็วเขา เอาตัวผูหญิงขึ้นมากอน คุณสราเปนไงบางหรือเปลา (เสียงหอบ) ไมเปนไรหรอกครับ ชวยเอาบุญขึ้นไปกอนแลวกัน สงสัยจะกินน้ําเขา ไปหลายอึก (เสียงดัง) บุญ ๆ เปนไงบาง สงโรงพยาบาลเถอะ คงจะหมดสติอยู เดี๋ยวผมจะผายปอดให ถาสําลักน้ําออกมาก็คงจะคอยยังชั่ว แคทจะชวยอะไรไดบางคะนี่ จับเขานอนราบกับพื้นเรือเลยครับ ผมจะไดผายปอดเลย คะ ๆ บุญไมนาเปนอยางนี้ บอกใหไปนอนก็ไมนอน ยังแอบมาพายเรืออีก นี่ถาพี่ เขาอยูดวย มีหวังเจ็บตัวแน เรานั่นละจะเดือดรอน คุณบงกชเขาตองคิดวาพวกเราไมดูแลนองเขาใหดี (มีเสียงแบบบุญสํารักน้ําออกจากปาก) บุญ เปนยังไงบาง รูสึกตัวหรือยัง (เสียงสั่น) ชวยบุญดวย ๆ บุญจะตายอยูแลว เธอตกใจนะครับ พอรูสกึ ตัวก็เลยโผมากอดผมเสียแนน เดี๋ยวผมอุมเธอขึ้นไปดีกวา พาไปที่หองนอนเลยคะ เดี๋ยวแคทจะเปลี่ยนเสื้อผาใหบุญเอง ปาแชม ไปเอาน้ําอุน มาใหฉันหนอย ฉันจะเช็ดตัวใหคุณบุญเอง ไมเปนไรแลวนะครับ ใจดี ๆ ไว คุณปลอดภัยแลว (คิดแบบเยาะเยย) โงดวยกันทั้งนั้น โดนเลหของแมบุญเขาหนอย หอบแหกไป ตาม ๆ กัน ไมรูหรือวาคนสุพรรณอยางฉันวายน้ําเกงยิ่งกวาปลาเสียอีก อยางนอย
8
เราก็ทําใหคุณสราสนใจไดนั่นละ ผูช ายอะไรแข็งแรงเปนบา มันนาลมเรือซะ บอย ๆ จริง ๆ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง มี้ แคท มี้
แคท มี้ แคท มี้ แคท มี้ แคท
มี้ แคท มี้ แคท มี้
แคท มี้วานองของเพื่อนมี้คนนี้ มาอยูคืนเดียวก็ออกฤทธิ์ออกเดชถึงเพียงนี้แลว บุญออกฤทธิอ์ อกเดชอะไรหรือคะมี้ งานการก็ดูวาไมคอยสนใจ แถมยังแอบขโมยไวนกินอีกตางหาก คงไมเคยดื่มนั่น แหละ เลยออกอาการเมา แลวก็ลงไปทําเรือลม มีด้ ูวาจะไมคอยสนใจเรื่องงาน มากกวา แคทก็ดูวาอยางนั้นละคะ อาว แลวพอมาทําไมละ ใหเปลืองเงินเดือนเราเหรอ เรื่องเงินเดือนนี่ แคทจะสงมาใหมี้เอง ไมไดหรอก ทํางานกับมี้ มี้ก็ตองเปนคนจาย สําหรับบุญญานี ขอใหแคทเปนผูจัดการเองเถอะคะ แคทคิดวาแกอาจจะอยูไมนาน ก็ได ถางานการไมสนใจ แลวยังริอานกินเหลาเมายา ทําตัวไมเรียบรอย มีก้ ็คงจะไม เอาไวหรอกนะ มี้ตักเตือนแกกอนก็แลวกันคะ เด็กคนนี้ดูทาวาจะตองวางมาตรการใหเด็ดขาดไปเลย ถาอยูกับมี้ไมไดแคทจะมารับกลับ ตอนนี้แคทอยากจะใหหาง ๆ จากทางบริษัทที่ กรุงเทพไปกอน เพราะทางโนนมีสิ่งที่ยั่วยุใจใหหลงระเริงไปในทางที่ผิดไดมากมาย แคทไมไดสงสารบุญหรอก แตแคทสงสารพี่สาวของแกมากกวา บัวเปนเพื่อนที่แคทรักมาก พี่นองนิสัยไมเหมือนกันหรือ คนละแนวเลยคะ เปนที่ไมหวงตัวหรือเปลา มี้หมายความวา ...... ชอบผูชายนะ ถาเปนเด็กแบบนั้น มีก้ ็ไมชอบเหมือนกัน เปนหวงแดดดี้
9
แคท มี้
แคท มี้
แคท
(หัวเราะ) โอย มี้อยาหวงแดดเลยคะ มี้อยูกับแดดมาตั้งนาน ไมรูหรือวานิสัยแดด เปนอยางไร รูนะรูอยูหรอก แตก็ไมอยากจะไวใจนัก ก็แคทมาดูนี่ซิ นั่นแนะ เห็นไม เดินคลอเคลียอี๋อออยูกับพอสรา ถาทางสนิทสนมเกินขอบเขต เห็นไม เพิ่งรูจักกันแท ๆ เดินเกาะแขนเขาแจทีเดียว แตแคทวา คุณสราเขาไมมีอะไรดวยหรอกคะ มันก็ไมแนหรอกนะแคท ผูชายกับผูห ญิงลองอยูใกลกัน มันก็เหมือนน้ํามัน กับไฟนั่นละ ลุกพรึ่บพรับขึ้นมาเมื่อไรก็ไมรู มี้ก็เตือน ๆ ไวเทานั้นละนะ (เสียงเดินไป) (คิด) อืม บุญนี่ก็ทําทาไมนาไวใจเหมือนกัน แตของพรรคนี้มันก็อยูที่ผูชายดวย ถาสราไมสนใจ มันก็ไมมีอะไรเกิดขึ้น ฮึ... ก็ดีเหมือนกัน ดูตอไป เราจะไดรูเชน เห็นชาติผูชายคนนี้วาจะดีเลวซักแคไหน ของพรรคนี้ไมลองก็ไมรู (หัวเราะ) เพลงคั่น
ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ
สรา ศศิ สรา
พี่สรา... นั่นจะออกไปไหนนะ เพิ่งกลับจากไปเที่ยวสะพานแมน้ําแควมา ไมเหนื่อย หรือไง (หัวเราะ) พี่ไมไดไปไหนหรอก จะออกไปเดินเลนแถวรีสอรทนี่ละ ขอคุยดวยหนอยซิ อะ พูดอยางกะเราไมมีเวลาคุยกัน (เสียงไมพอใจ) ก็ใชนะซิ กับพี่แคทก็ยังไมมีเวลาไดคุยกับพี่สราซักเทาไรเลย แมโฉมงามบุญญานีคนนั้น มาฉกเอาเวลาของพี่สราไปหมด ทําอะไรนะใหมันรูจัก เกรงใจพี่แคทเขาบางนะ ศศิเห็นเขามอง ๆ อยูเหมือนกัน (หัวเราะ) ทําไมละ พี่ทําอะไรผิดตรงไหนหรือ ก็ไมวาเราจะไปเดินเที่ยวกันที่ไหน แมบุญญานีคนนั้นก็เกาะพี่สราแจอยูตลอด ถาศศิเปนพี่แคทนะ เจอดีแน นี่ศศิเห็นพี่เปนเด็กนักอยางนั้นหรือ พี่จะมองไมออกเลยหรือวาสิ่งไหนเปนเพชรแท หรือเพชรเทียม ถาพี่ตาไมถึงพี่ก็คงจะเลือกพวกอัญมณีใหศศิไมถูกหรอก
10
ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ
สรา ศศิ สรา
บุษราคัมที่ซื้อใหศศินะ น้ําหนึ่งเลยนะจะบอกให แลวทับทิมที่ซื้อใหแมบุญญานีละ โฮย... นองเรา ตาไมมีแววเอาเสียเลย แคสนนราคาก็นาจะรูแลววามันเกรดอะไร อยาสนใจเรื่องแบบนี้เลยนะ ไมอยูในสมองพี่หรอก ไมอะไรหรอก ศศิกลัวพีแ่ คทเขาจะคิดเทานั้นละ เรานั่นละคิดมาก พี่แคทเขาไมเห็นจะวาอะไรพี่ซักคํา แมแตสายตาของเขาก็ไมมี วี่แวววาจะโกรธขึ้งอะไรพี่ ไมเห็นหรือวาเขายิ้มกริ่มอยูตลอดเวลา คนอยางพี่สรานะ ยังไมรูจักธาตุแทของผูหญิงดีพอหรอก แตศศิเปนผูหญิง เหมือนกัน ศศิดูรูวาลึก ๆ แลว พี่แคทเขากําลังคิดอะไรอยู ระวังเถอะถาไมรูจัก เลือก จะเก็บเอากอนกรวดมาประดับไวที่วงแหวนหรอก (หัวเราะลั่น) โอว.. เพิ่งไดยินคารมคมคายของนองสาวก็วันนี้ละ ไมเบานะเรา แบบนี้ถามีแฟนละกอ คงหึงไมลืมหูลืมตาแนนอน ชัวร ๆ ก็แนนอนอยูแลวละ มา ๆ ไปเดินเลนกัน เดีย๋ วไปตามคุณแคทมาเดินเลนดวย ไมตองหวงนา คุณแคทนะ เปนหนึ่งอยูในใจของพี่มานานแลวละ สําคัญแตวา พี่จะอยูในหัวใจ ของเขาหรือเปลาเทานั้นละ แตแคเศษเสี้ยวของหัวใจพี่ก็พอใจแลวละ (หัวเราะ) เพลงคั่น จบตอนที่ 11
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 12
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
(เสียงเคาะประตู) เขามาจะ (เสียงดีใจ) แคท.. กลับมาแลวหรือ เปนไงบาง สนุกไม แลวบุญละเปน ยังไงบาง ขานั้นนะไมตองไปหวงหรอก ไดขาววาโทรถามอาการอยูตลอดเวลาไมใชหรือ อาว ก็เราเปนหวงนองนี่ โอย แคเรือลมธรรมดา ๆ แลวบัวจะหวงนองเรื่องอะไรละ วายน้ําเร็วยังกะงู ก็เราไดยินเสียงเรียกใหชว ยในโทรศัพท เราก็ตกใจนะซี แลวใครลงไปชวยละ ก็ตองเปนพระเอกนะซี ถามได นางเอกจะจมมิจมแหล พระเอกก็ตองรีบโผล ไปชวยนั่นละ เอะ ผิดหูนะ (หัวเราะ) ไมมีอะไรหรอก เราพูดเลนนะ อุบัติเหตุนิดหนอยเทานั้นแหละ บุญมันไมเบาอยูแลว ใคร ๆ เขาก็เห็นวามันวายน้ําเกงจะตายไป แหม ก็บานเราอยูติดแมน้ําสุพรรณ เราก็ตองวายน้ําเปนกันตั้งแตเด็กนะแหละ เออ ๆ ผานไปเถอะ อยาไปสนใจเลย แลวคนบานนั้นเขากลับมาดวยหรือเปลา เขากลับกอน เราตางกันตางไป เราก็ตองตางคนตางกลับซิ วาแตนี่บัวกําลังคนหาอะไรนี่ ทั้งหนังสือพิมพ ทั้งรูปภาพเกลื่อนเต็มเตียงไปหมด คนดูเอกสารเกี่ยวกับการกูเงินของแมชีนะ มีหลายฉบับไมบัว สี่หาฉบับ รวมทั้งของเถาแกฮงดวย เปนหกฉบับ มากอยูเหมือนกันนะนี่ เออนา ไมตองคิดมาก ใจเย็น ๆ กอนก็แลวกัน เออนี่แคท ดูขอความที่ลงในหนังสือพิมพนี่ซิ ไหน มีอะไรหรือ นี่ไง
2
แคท บัว แคท
รับสมัครพนักงานติดตามหนี้ ของบริษัทหญิงรวี ออ เขารับเฉพาะคนที่ขี่มอเตอรไซดเปน เราสนใจเลยละ (เสียงตกใจ) อะไรนะ บัววาอะไรนะ เพลงตื่นเตนคั่น แลวหยุด
แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
ไหน ๆ พูดอีกทีซิ เราหูอื้อหรือเปลา ไมอื้อหรอก เราสนใจจริง ๆ สนใจในขอไหนนะบัว เราอยากรูวาบริษัทนี้เขาทํางานกันแบบไหน แลวบัวขี่มอเตอรไซดเปนหรือ เปนซิ คนอยูตางจังหวัดสวนใหญเปนกันทั้งนั้นละ เพียงแตเรา ไมมีเงินซื้อเทานั้นเอง แตเราอยากรูจริง ๆ นะ ยัยคุณหญิงรวีคนนี้นะรายกาจมาก นอยซักเพียงไหน แลวอีกอยางเรารูวาที่ชุมชนของเรานะ มีใครเปนหนี้คุณหญิงคน นี้อยูบาง แวว ๆ วาหลายคนอยู แลวแตละคนก็ผอนกันมาเนิ่นนาน แตทําไมถึงยัง ไมหมดกันเสียที มันตองมีอะไรที่ไมถูกตองแนนอน แลวถาเปนอยางนั้นจริง บัวจะเปนชวยอะไรเขาได ตัวเองยังจะเอาไมรอด ไมรูซิ ก็ไมรเู หมือนกันวาเปนเพราะอะไร เรานึกอยากจะลองเขาไปดูงานของเขา บาง อยากจะรูวามันลอแหลมกับกฎหมายซักแคไหน เฮย บัว อยาคิดการณใหญนะ มันอันตรายนะจะบอกให ก็แคคิด ๆ ดูเทานั้นละ ถามหนอยเถอะแคท ถาเราจะลองไปดู แคทจะอนุญาตไม มันก็อยูที่ใจของบัวนั่นละ นี่เธอจะลาออกจากบริษัทเราหรือ ไมลาออกหรอก อยางดีก็ลาพักซักสองสามเดือน แลวเราจะหาเลขาที่ไหนละ ก็คุณประภาศรีไงละ เลขาเกาของแคทไง เขาก็เกงไมนอย รูง านอยูแลวดวย เฮย บัว นี่เธอจะทําจริง ๆ เหรอ เราใหตัดสินใจ ลองไปสมัครดูกอน สมัครไวเฉย ๆ นะ แลวคอยวากันอีกที เอะ นั่นรูปเธอเมื่อเล็ก ๆ นี่ สามคนแมลูกเลย
3
บัว แคท บัว
จะ จะเอามาใสไวในกระเปาเงิน คิดถึงแมเมื่อไหรจะไดหยิบมาดูไง แลวนี่ตกลงวาจะไปสมัครเมื่อไร ปานนี้เขาไมเต็มแลวหรือ เดี๋ยวพรอมเมื่อไรแลวเราจะไป (เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง)
บัว ศรุต
บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
(เสียงวิ่งเร็ว) เดี๋ยวฮะ ๆ รอเดี๋ยว ไปดวยคนฮะ ขอบคุณฮะ (คิด) นี่มันผูห รือผูชายกันนะ เออ แตดูทาทางแลวมันก็ผูหญิงนั่นละ สงสัยจะเปน ทอม ดูการแตงตัวแลวนาจะใช ทันสมัยดีซะดวย แถมใสแวนดําอีกตางหาก เอ... นึกไมออกวาเคยเห็นหนาตาแบบนี้ที่ไหน (เสียงฮัมเพลงคนบานเดียวกัน นิดหนอย แลวหัวเราะ) (คิด) แนะ... แมคนนี้ทาทางจะไมเบาแฮะ มีการฮัมเพลงแถมขยมตัวจนลิฟทสั่นเลย ไมยักกะอายเรานะ นี่มันใคร จะไปไหนวะเนี่ย ไมไหว แบบนี้ถาเปนนองเปนนุง ตีชักเลย แนะ.. มีการหิ้วถุงแหวเอามากินเสียดวย กินไมฮะ ไมละ (คิดตอ) แมคนนี้นี่ถาจะไมเบาจริง ๆ ดูวิธกี ินของเขาซิ เลนปาแหวเขาปาก หนาตาเฉยเลย โอย ผูหญิงแบบนี้ไมอยากมอง (เสียงประตูลิฟท) (เสียงเดินออก) คุณฮะ คุณฮะ รอดวย มีอะไรหรือ ที่นี่ชั้นไหนฮะ ชั้น 7 ขอโทษ ที่เขารับสมัครอยูชั้นไหนฮะ ลงไปชั้นลางเลย (เสียงเดินไป) วา... ตองกลับลงไปอีกเหรอนี่ ฮูย.. เสียเวลาจังเลย (เสียงเดินไป) เพลงคั่น (เสียงปดประตู เสียงเดินเขามา)
4
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
เปนอะไรนะ พี่ศรุต เดินสายหนาเขามาเลย โมโหใครมาละ ใครก็ไมรู ทาทางกวนลูกตาสิ้นดีเลย จะวาผูหญิงก็ไมใช ผูชายก็ไมเชิง งั้นก็ทอมละซี ก็ไมรูเหมือนกัน แตลกั ษณะมันก็เหมือนจะใช ทาทางกาจริง ๆ ประเภทเวลาจะกินอะไรแลวปาเขาปากนี่ มองแลวขัดลูกตา (หัวเราะ) เขามาชั้นไหนละ ก็ขึ้นมาถึงชั้น 7 นี่ละ ถามพี่วารับสมัครงานชั้นไหน พี่ก็เลยบอกวาใหลงมาขางลาง ออ พวกมาสมัครงานเหรอ สวนมากก็มีสารพัดแบบนั่นแหละ วันนี้รับเปนวัน สุดทายแลวนี่ พี่ลงไปขางลางแวะไปดูวามีคนมามากนอยแคไหน แยะไมคะ สองแฟมใหญ ๆ นะละ ถางั้น เดี๋ยวพี่ศรุตไดดูใบรับสมัครแลว ชี้ใหศศิดูบางซิ อยากเห็นหนาวาเปนไง งานนี้รับผูหญิงดวยหรือ ศศิคิดวาแมหญิงจะรับแตผูชายนะ พี่ก็ยังไมรูเหมือนกันวามีผูหญิงมาสมัครดวยหรือเปลา แตพี่คิดวารายที่เจอเมื่อกี้ พี่ ไมรับหรอก อาว เผื่อเขาเกงงานละ มันไมแนหรอกนะ พี่หญิงหาว งานเขาก็อาจจะหาวไป ดวยก็ได งั้นเดี๋ยวเราคอยคัดเลือกเอาเองแลวกัน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง ศศิ หญิง ศศิ
(เสียงเดิน) อาว กลับมากันแลวหรือพอศรุต ทําไมศศิกลับมาพรอมพี่เขาละ รถเสียคะ เปนอะไรละ แลวจอดรถทิ้งไวที่ไหนละ อยูที่บริษัทนั่นละคะ ให รปภ ตามชางอยู พอดีพี่ศรุตเขาจะกลับ ศศิก็เลยโดยสาร มาดวยเลย
5
ศรุต หญิง ศศิ ศรุต
หญิง ศศิ หญิง ศรุต
นี่ครับแมหญิง แฟมใบรับสมัครงานที่แมหญิงอยากจะดู แมหญิงเลือกเอาเองแลว กันครับวาพอใจคนไหน จะไดเรียกมาสัมภาษณ ไอเรื่องสัมภาษณนี่เปนหนาที่ของศรุตดีกวา แมหญิงจะคัดเอาไวใหซัก 30 คน แลว ศรุตก็คัดใหเหลือ 20 คนเขาทํางานก็แลวกัน เออ ศศินึกไดแลว คนไหนละที่พี่ศรุตเลาใหฟงนะ ไมรูซิ พี่ยังไมไดดูในแฟมเลย ใหพี่หญิงคัดกอนแลวกัน ผมขอตัวกอนนะครับแม หญิง ผมขอตัวกอนนะครับ รอนเต็มทน ขอขึ้นไปอาบน้ํากอนดีกวา แลวนี่ สรายังไมกลับหรือครับ โอย รายนั้นนะ ไมตองหวงเขาหรอก ไมเคยกลับกอนสองยาม อาว ศศิกจ็ ะขึ้น ขางบนเลยหรือ ไมนั่งดูโทรทัศนเปนเพื่อนแมกอนหรือ ศศิอยากพักผอนคะ วันนี้ปวดหัวมากเลย นายพอนอนแลวหรือคะ ไมรูซิ ไมไดสนใจ อยากรูก็ไปดูเอาเองก็แลวกัน ไป ศศิ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
บานเรานี่ก็ รวย รวย นะพีศ่ รุต แมหญิงนาจะติดลิฟท แคบานสองชั้นนี่นะ จะติดลิฟท คิดวาขึ้นบันไดเปนการออกกําลังกายก็แลวกัน เวลามาเหนื่อย ๆ เจอบันไดหลายขั้นเขามันก็ลาเหมือนกันนะพี่ เออ.. ศศิคิดวา เวลา ที่เราฟงแมหญิงพูดถึงนายพอแลว เราจะลาหัวใจมากกวา ตั้งแตศิจําความได แม หญิง จะพูดจากับถึงนายพอ ดวยสีหนาและหางเสียงที่ไมดีแบบนี้เปนประจํา ปลงเสียเถอะยายศิ เพราะนายพอก็คงจะปลงเหมือนเรานี่ละ ดีนะที่นายพอไมเคยโมโหโตตอบกับ แมหญิงซักครั้ง ดูวานายพอนิ่งสนิทเหมือนใบไมที่ไมโดนลมเลยซักนิดเดียว ก็นั่นละ เปนวิธีการที่จะทําใหนายพอไดอยูใชชีวติ รวมกันแมหญิงไปอีกนานแสน นาน ศิวา เปนธรรมดาของผูหญิงร่ํารวย ที่มีสามีต่ําตอยกวาหรือปลา มองเหมือนแม หญิงขมนายพออยูตลอด
6
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ก็คงทํานองนั้นละ (ตกใจ) อาว นายพอ มาแอบนั่งอยูตรงนี้เอง ทําไมไมเปดไฟละ ครับ (หัวเราะ) ถาเปดไฟแลว แกสองคนก็มองเห็นพอนะซิ แลวพอจะไดยินแกนินทา พอไมละ ผมขอโทษครับนายพอ เฮย.. เรื่องเล็กนาศรุต พอไมไดถือสาอะไรหรอก ไอเรื่องที่แกสองคนคุยกันนี่นะ มันก็เปนเรื่องจริงทั้งหมดนั่นแหละ เปนนิยายน้ําเนาที่นางเอกสูงสงประดุจฟากฟา สวนพระเอกก็ต่ําตอยเหมือนพื้นดิน จะเปรียบไปพอมันก็ไมตางกับรากหญาซัก เทาไรหรอก (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
อาว ยายศิ ดึกแลวทําไมยังไมนอนละ มานั่งรอพี่อยูทําไมนี่ มันไมคอยสบายใจนิดหนอย ศิฟงนายพอพูดเมื่อกี้แลว แสดงวานายพอมีเรื่อง นอยใจแมหญิงอยูลึก ๆ เหมือนกันนะ สิสงสารนายพอจังเลย ดูวานายพอมีชีวิตอยู อยางเงียบเหงา ไมราเริงเหมือนพวกเราเลย พี่ศรุตพอจะรูไม วาความเปนอยูของ นายพอกับแมหญิง แตกตางกันมากนอยขนาดไหน ก็อยางที่นายพอพูดนั่นละ พี่จําไดวาตอนที่พี่อายุ 5 ขวบ แมหญิงพานายพอเขามา พักอยูที่บานหลังเกา บานที่ปาชมอยพักอยูกับพวกคนใชนั่นละ บานซอมซอที่อยูติดรั้วหลังบานนั่นเหรอคะ เคยเปนที่อยูของแมหญิงกับนายพอมา กอน ใช พี่ก็เกิดทีบ่ านหลังนั้นละมั้ง ศศิรูแลวไมใชเหรอวาพี่เปนลูกติดแม พอแมหญิงมี นายพอเขามาอยูดวย แค 2 ปสราก็เกิด ตอมาอีก 2 ปกวาศศิก็ตามมาอีกคน แลวแมหญิงก็ปดอู (หัวเราะ) แตเทาที่ศิเห็น นายพอก็รักพี่ศรุตมาก ๆ เหมือนกัน นะคะ มากจนพี่คิดวานายพอคือพอผูใหกําเนิดพี่ทีเดียวละ พี่คิดวาพี่มีบุญนะที่ไดพอเลี้ยงที่ แสนดีอยางนี้ แลวทําไมแมหญิงถึงดูเหมือนไมคอยรักนายพอเลย
7
ศรุต
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
อาจจะเปนเพราะ พอแมหญิงกับนายพอกอรางสรางตัวมาดวยกันจนร่ํารวย มาสราง ตึกหลังใหมหลังนี้ แมหญิงก็เลยหลงใหลความมีอํานาจวาสนา จนลืมความดีของ นายพอไปละมั้ง แตก็ดีนะที่แมหญิงยังคงใชชีวิตรวมกันนายพอตลอดมา แมวา ชีวิตคูมันไมคอยจะสมบูรณเทาไรซักก็ตาม พวกแมบานเขาเคยซุบซิบกันวา นายพอเปนคนบานนอกใชไมคะ เฮย... เขาเรียกคน ต.จ.ว ศิอยาไปสนใจเลย เรื่องของผูใหญ ไปนอนไดแลวนะ พี่ งวงแลว กูดไนทคะ พี่ชายพี่นารัก รักนะ จุบ ๆ (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) ฝนดีจะ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง กรุง หญิง ศรุต ศศิ หญิง ศรุต, ศศิ กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง
(เสียงชอนกระทบจาน) นี่ ๆ คุณ ดื่มน้ําเสร็จก็จะลุกไปเลยเหรอ นั่งลงกอน จา แมหญิงมีงานอะไรทําละ ออ ถาไมมีงานก็คงไมเรียกใหคุณอยูหรอก แมชมอยเก็บโตะอาหารไดแลว คุณตามฉันไปที่หองหนังสือ ผมไปทํางานกอนนะครับ พี่ศรุตรอดวย (เสียงเฉียบขาด) เราสองคนนั่นละ ตามไปที่หองหนังสือดวย (เสียงออย ๆ) ครับ, คะ ไป ๆ ไปพรอมพอเลยลูก (เสียงดุ) นี่คุณ วางองุนลงเดี๋ยวนี้นะ วาง.. อาว ก็จะเอาไปนั่งกินในหองหนังสือ เชานี้ฉันยังไมไดกินผลไมเลยนะ ฉันหามไวอยางไร อาหารก็ตองกินในหองอาหาร ไมใชหองหนังสือหรือ หองรับแขก จา ๆ ๆ ขอโทษ ลืมไปจะ ไป ๆ ศรุต ศศิ (เสียงเบา) ไมตองทําหนาแบบนี้นา เห็นไม พอยังยิ้มออกเลย (หัวเราะ)
8
ศรุต, ศศิ
(หัวเราะ) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
หญิง กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง หญิง
กรุง หญิง ศศิ ศรุต หญิง ศศิ หญิง กรุง
อะ มานั่งรวมกันตรงนี้ เมื่อคืนฉันอุตสาหอยูจนดึก เพื่อคัดเลือกใบสมัครของ คนงานพวกนี้ คัดมากได 30 คน มาชวยกันเลือกหนอยวาทุกคนเห็นเปนยังไง เออ ฉันวาเปนหนาที่ของลูกกับแมหญิงมากกวานะ เอา ทีเวลาฉันจะใหเกียรติไดมีสิทธิ์เลือก ก็กลับจะเลนตัวเสียอีก มายชาย... ก็ฉันไมเคยเขาไปยุงเกี่ยวกับงานทางบริษัทของแมหญิงเลยนี่นา อาว แลวเวลาที่ฉันใหคุณไปหาลูกคามาใหฉันละ ถือวาคุณทํางานดวยหรือเปลา นั่นมันออกไปตระเวนหาลูกคานอกสถานที่ คนพวกนี้ก็ตองออกนอกสถานที่เหมือนกับคุณนั่นละ ฉันกําลังจะมอบหมายงานให อยูนี่ไงละ คนงานที่รับใหมเนี่ย จะอยูในความดูแลของคุณ แบงเบาภาระไปจากลูก บาง ฉันอยากจะพักผอนเสียที เหนื่อยมามากแลว ดูวาคุณจะสบายเกินไปหนอย แลว งั้นก็วามาเลย อะ ลองดูประวัติและรูปของคนพวกนี้ เห็นวาคนไหนไมเหมาะสมก็วากันมา (เบา) พี่ศรุต ดูหนอยซิ คนที่พี่ศรุตบอก รวมอยูในแฟมนี่หรือเปลา เดี๋ยวพี่จะดูกอน (แวด) นั่นซุบซิบอะไรกันนะ ตอหนาพอแม อยามานั่งซุบซิบกันนะ ลูกพวกนี้ เสียมารยาทจริง ๆ คะ ๆ ๆ ขอโทษคะ (มีเสียงเปดกระดาษ) นี่ คุณกรุง คุณดูแคผาน ๆ เทานั้นเองหรือ แมหญิงก็เลือกไวแลว ฉันเชื่อวาแมหญิงตองมีสายตาดี ฉันก็แคดูวาลักษณะหนาตา ของแตละคนดูจะเหมาะกับงานหรือเปลา บางคนที่หนาตาเรียบรอยออกลักษณะใจ ดี ก็จะไมเหมาะละ แตนี่ (เสียงเคาะกระดาษ) นายคนนี้ ดูจะเหมาะเอามาก ๆ หนาตาไวหนวดไวเครา
9
ศรุต กรุง หญิง ศศิ หญิง ศศิ ศรุต กรุง หญิง ศรุต ศศิ
เอ... ผมวา ลูกคาเห็นเขาจะคิดวา จะเขาไปปลนเขาหรือเปลา แลวชุดทํางานของแม หญิง ก็เปนสีดําทั้งชุดดวย หมวกก็ดํา กระเปาก็ดํา แถมใหแวนดําอีกตางหาก ก็ใหมันมืดไปทั้งบริษัทนั่นละ (หัวเราะ) (แวด) นี่มันขําอะไรนักหนา ฮะ.... งานของฉันมันงานอะไร คุณก็นาจะรู มันก็ตอง สรางภาพลักษณกันหนอยนั่นละ จะไดดูนาเกรงขาม ไมงั้นลูกหนี้จะเกรงใจเราไม สาธุ..... อะไรยายศิ ชาตินี้ ศิจะตั้งจิตอธิฐานไวเลยวาจะไมขอเปนหนี้ใครตลอดชาติ งวดนี้มีผูหญิงมาสมัครอยูสามรายนะครับ ฮา... แมหญิงรับผูหญิงดวยหรือ ฉันคิดวาผูหญิงก็นาจะทํางานแบบนี้ได แลวก็ดีเสียดวย เพราะบางครั้งความ ออนหวานก็อาจจะทําใหอะไร ๆ ดีขนึ้ โดยเฉพาะบรรดาลูกหนี้ที่ชีกอทั้งหลาย (เบา) ศศิ นีไ่ ง คนที่พี่บอก แมหญิงเลือกไวจริง ๆ ดวย (เสียงตื่นเตน) ไหนคะ ขอดูหนอย เพลงคั่น
หญิง กรุง หญิง ศศิ หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง กรุง
อะไรกันนะ สองคนพี่นองนั่น สุมหัวอะไรกันอีก หื้อ.. คุณก็.. ไอที่มันสุมหัวกันนั่นก็งานทั้งนั่นละ แลวคุณจะอะไรกับลูกนักหนา (แวด) เงียบ ไมใชเรื่องอะไรของคุณ สองคนนะบอกวาเลยวามีอะไรนาสนใจ (ออย) ออ พี่ศรุตเขาเคยเลาใหศิฟงวามีผูหญิงคนนึง ทาทางหาวนาดู มาสมัครงาน อยูดวย ดูเหมือนจะเปนทอม คนไหน ขอแมดูหนอย นี่ครับ ชื่อระริน ความรูละ ปริญญาตรีครับ ออ คนนี้เองเหรอ เออ ๆ แมก็สนอยูน ะนี คุณจะใหปริญญาตรีมาขี่มอเตอรไซดทวงหนี้หรือ
10
หญิง
กรุง ศศิ หญิง ศรุต, ศริ ศรุต หญิง กรุง
นี่คุณไมรูเลยหรือไงวาเดี๋ยวนี้ ปริญญาตรีนะ เปน รปภ ถมไป สมัยนี้นะไมมีใครเขา เกี่ยงงานหรอก ขอใหเงินเดือนเปนที่พอใจ เขาก็เอากันทั้งนั้นละ ขืนเกี่ยงงานก็ กลับไปทําไรไถนาอยูแถวบานคุณก็แลวกัน อาว... วาเขานั่นเลย (ถอนใจ) ไหน ขอพอดวยหนอยซิ อืมม .. หนาตาไมขี้ริ้ว ขี้เหรอะไรนี่ แตก็ไมไดเหี้ยมเกรียมอยางที่แมหญิงตองการนะคะ อยางนี้ละ ฉันพอใจแลว คอนขางสวยก็ใชได เอาไวใชลอตะเขไงละ (พรอมกัน) อาว.. แมหญิง นี่ตกลงวาแมหญิงจะหาคนงานมาทวงหนี้ หรือวาจะเอามาลอตะเข แบบนี้ผมไป ดีกวา ไปศศิ ไปไดแลว (เสียงเดินไป) เอะ ไอลูกพวกนี้นี่ มันยังไงนะ นี่คุณกรุง ไหนคุณวามาซิ ฉันพูดอยางนี้นี่ มันผิดตรงไหน คิดเอาเองก็แลวกัน (เสียงเดินไป) เพลงคั่น จบตอนที่ 12
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 13
แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท
(มีเสียงกุกกัก) (เสียงแบบกําลังอาบน้ํา) ใคร นั่นใครนะ ใคร ถามทําไมไมตอบ (รองอยางตกใจ) (ทําเสียงนากลัว) ยกมือขึ้น บอกมาเงินอยูที่ไหน บัว... เลนบา ๆ อะไรนะ โอย.. ใจคอหายหมดเลย ตายแลว... นี่ตัวเองหรือเนีย (หัวเราะ) ยังจําไดอยูเหรอ เรานึกวาไมมีใครจําเราไดแลวนะ แคทรูไม เดินเขามา ในบริษัท จนกระทั่งมาขึ้นลิฟท พวกพนักงานมองเราเลิ่กลั่กไปหมดเลย แคเรา ทําทากาใสเขาหนอยเทานั้นละ พวกที่อยูในลิฟท ตัวลีบไปตาม ๆ กันเลย เรานากลัว มากเหรอเนี่ย (หัวเราะ) เห็นตอนแรกก็ตกใจเหมือนกันแหละ นึกวาโดนดีเสียแลวซิ แตพอฟง เสียงเราก็จําไดเลย ไหน ๆ มานี่ซิ เดี๋ยวกอน ๆ เธอไปแตงตัวใหเรียบรอยกอน เดี๋ยวผาขนหนูเกิดหลุดขึ้นมา เราจะ เปนโรคตาแดงกันพอดี ยิ่งกําลังระบาดอยูดวย เออ ๆ แปบเดียวนะ เพลงคั่น
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
แคทกินขาวเย็นหรือยัง หิวหรือเปลาเนี่ย สั่งขึ้นมาไดเลยนะ เดี๋ยวออกไปกินขางนอกกันดีกวา ฉลองคุณบงกชคนใหม เฮย.. ตอนนีเ้ ราไมไดชื่อบงกชแลวนะ เราชื่อระริน อาว หมายความวาไงนี่ มา เราเช็ดผมให ทําไมตองสระผมเองดวย ไมลงไปสระขางลางละ นึกอยากสระก็สระ วาแตทําไมบัวเปลียนชื่ออีกแลวหรือ เหตุเฉพาะหนานะ ตอนที่แคทไมอยู บัวดูในแฟมเอกสาร เจอรูปของคุณระริน พนักงานฝายบัญชี ดูรูปหนาแลวคอนขางคลายเรามากทีเดียว ออ หัวหนาฝายบัญชีใชไม แตก็ไมเหมือนมากมายหรอกนะ เพียงแตคลาย ๆ
2
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท
นั่นละ เราเลยขอยืมบัตรประชาชนเขาไปทําธุรกิจนิดหนอยเทานั้นละ เดี๋ยวพรุงนี้ก็ ตองใชอีกวัน เพราะจะตองใชไปสัมภาษณอีก ตกลงเขารับเธอไวหรือยัง แลวเธอไปสมัครกับใคร คุณศรุตหรือวาคุณศศิ ใครก็ไมรูพนักงานรับสมัครอยูชั้นลาง พวกเขามองเรากันใหญ สงสัยเราจะแตงตัว แปลกจากคนอื่นละมั้ง เออ... เราเจอคุณศรุตที่ในลิฟทดวย หา.. แลวคุณศรุตเขาจําบัวไมไดเลยหรือ เอา เขากับเราแคเห็นกันแคสองหน แลวก็ชั่วแวบเดียว เขาจะจําอะไรได แตเขาก็ มองเรานะ เราอานสายตาเขาออก เขามองเราเหมือนกันตัวตลกอยางนั้นละ แลวเธอไปทําทาไหนใสเขาละ ก็แคกลับความเกอเขิน ผสมความกลัวนิด ๆ ดวยการฮัมเพลง แลวก็ขยมลิฟทเปน จังหวะใหเขาดูนิดหนอย แลวก็แกลงปาแหวเขาปาก กับชวนเขากินแคนั้นเอง (หัวเราะมาก ๆ) เราวา เขาคงคิดวาเธอบาแน ๆ เลย แตก็บุญแลวนะที่เขารับไว ก็ยังไมรูเลยวาเขาจะรับหรือเปลา เจาประคูณ ขออยาใหเขารับเลย เธอจะไดกลับมาทํางานตามเดิม ไมมีบัวฉันเหงาน นะ วัน ๆ ไมรูจะคุยกับใคร ถาเกิดสอบผาน ก็อยาวาแลวกัน ขออนุญาตไปทํางานสําคัญซักสองสามเดือน แลว เราก็จะกลับมาเปนบัวคนเกา ไปเดี๋ยวลงไปหาอะไรกินกัน เราวาจะเพิ่มการ เปลี่ยนแปลงโฉมอีกซักหนอย อะไรวะ จะเพิ่มอะไรอีกละ แคนี้ยังไมสาแกใจหรือไง เถอะนา เรานึกสนุกกับงานใหมของเราแลวละ ขอสําคัญ หามบอกใครเปนอันขาด วาเราไปอยูที่ไหน ทํางานอะไร แลวถาบุญหรือปนเกิดมาหาแลวไมเจอ บอกไปเลยวา ใหเราไปดูงานตางประเทศ อยาใหรเู ปนอันขาด โอเค เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
3
บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
(คิด) บัว เอย บัว ทําไมเจาจะตองมาเผชิญหนากับงานพวกนี้นะ วาจะกาใสแลว เชียวนา ทําไมพอจะถึงเวลามันสั่นแบบนี้ละ ดูซมิ ือไมเย็นเฉียบไปหมดเลย นากลัว เขาจะเปดแอรแรงไปหนอยมั้ง ไมนา เราตองไมกลัวอะไรทั้งหมด โอมเพี้ยง ขอใหหลวงพอโตวัดปาเลยไลก ชวยลูกดวยเถิด อยาใหเขาจําลูกไดเลย สาธุ สาธุ (เสียงเคาะประตู) เขามา... (เสียงเปด, ปดประตู) (เสียงเดิน) เชิญนั่ง ชื่อคุณระรินใชไม ใชฮะ ดูเหมือนเมื่อวานเราจะไดเจอกันแลวในลิฟท ฮะ ... บัว... เอย... ฉันไมทราบวาคุณคือผูจัดการที่นี่ เอ... ดูหนาคุณแลว ไมคอยจะเหมือนในบัตรประชาชนซักเทาไหรนะ เออ... ตอนนั้นฉันอวนกวานี้ วางงานไปนาน เดินหางานมากไปหนอยก็เลยผอมลง อยางเห็นนี่ละ ออ.. นอกจากอวนแลวผอมลง ก็ยังผมยาวแลวเปลี่ยนเปนสั้นอีกนะ (ตกใจ คิด) เอะ เขาจําเราไดหรือเปลาเนี่ย (พูดปนหัวเราะ) ออ ก็งานของคุณมัน ตองขี่มอเตอรไซด ฉันก็เลยไปซอยผมมา อืม..ก็ใช แลวทําไมเขามาถึงในหองผูจัดการแลวถึงยังไมถอดหมวกละ ฮะ ๆ ลืมไปฮะ ขอโทษดวย ถอดแลวฮะ (คิด) โอโห แมเจาประคุณเอย ผมสารพัดสีเลย น้าํ ตาลออน น้ําตาลแก แถมยังมีสี ขาว สีทอง แซมอีก แมคนนี้แตงตัวเกงไมเบา สงสัยจะเปนอยางที่แมหญิงตองการ เสียละมั้ง เอาไปละตะเข (หัวเราะ) (ขุน) หนาฉันขํานักหรือไง มันตลกตรงไหนหรือ (รีบหยุดหัวเราะ) เปลา ๆ กําลังจะชมวาผมเธอสวยดี แลวที่แตชุดดํามานี่ กลัวจะ ไมไดทํางานหรือ ก็ฉันเคยเห็นคนที่เขาขี่มอเตอรไซดเขาขอบใสชุดสีดําแบบนี้ละ โดยเฉพาะพวกทวง หนี้ แวนดํานี่ก็ตามสมัย ไหนถอดถุงมือออกซิ ยังไมไดขี่รถ ไมตองใสถุงมือหรอก อะ ถอดก็ถอด (ตกใจ) หา นั่นเธอสักหลังมือเปนรูปแมงปองไวเลยเหรอ
4
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
แฟชั่นนะ ไมไดสักแคมือนะ ตามแขนตามตัวก็สักดวย จะดูหรือเปลาละ (คิด) ผูหญิงอะไรวะเนี่ย สักเต็มไปหมด (พูดเสียงตกใจ) นั่น ๆ คุณจะทําอะไรนะ แกผาไง คุณจะไดเห็นวาฉันสักเต็มตัวหรือเปลา พอ ๆ ๆ ออกไปไดแลว อาว แลวตกลงวาจะรับฉันหรือเปลานี่ ออกไปกอน มีเบอรโทรอยูนี่แลว ถารับก็จะใหพนักงานโทรไปแจง (คิด) เออ... อีตาคุณศรุตนี่ ดู ๆ ก็นารักดีเหมือนกันนะ เวลาอายนี่ หนาแดงปาก แดงเลย เอะ แลวเราอายหรือเปลาเนี่ย เสียดายจัง ไมนาเกิดมาเปนลูกชายคุณหญิง รวีเลย.... เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ บุญ
(เสียงหมาเหาไกล ๆ) พี่สรา มายืนทําอะไรอยูระเบียงคะ ศศิมาดูนี่สิ สงสัยมายืนสงใจไปหาคุณคัทลียาละมั้ง ศิเห็นวันไหนวางเมื่อไหร พี่สราตองมายืน มองบานเขาทุกทีเลย (หัวเราะ) รูใจอีกแนะ เอะ แลวนั่นหมาตัวนั้นของใครนะ วิ่งอยูตัวนะ แบบนี้แสดงวาทานนายพลมาที่ บานหลังนี้ใชไม พี่แคทมาหรือเปลา ไมรูเหมือนกัน พี่เห็นแตคุณบุญญานี วา.. อีกแลวหรือ (หัวเราะ) ทําไมละ ศศิไมชอบหนาเขาหรือ คุณบุญญานีเขาก็นารักดีเหมือนกัน เดี๋ยวเถอะ จะฟองพี่แคท ไมตองหวงหรอกนา คนอยางพี่สราใจเดียวอยูแลว แตพี่ก็ยังไมแนใจหรอกนะ วา คุณแคทเขาจะใจตรงกับพี่หรือเปลา ดูซิ พี่สรา โนนไง โบกมือเรียกแลว (เสียงไกล) คุณสรา มาหาบุญหนอยซิ บุญญานีมาแลวนะ
5
สรา ศศิ สรา ศศิ
(เสียงดัง) เดี๋ยวไปครับ (ไมพอใจ) จะไปไหนละพี่สรา ศิไมใหไป พี่แคทมาดวยหรือเปลาก็ไมรู ศิก็ไปกับพี่ซิ เผื่อพี่แคทมาจะไดคุยกันไง นึกวาไมไปเหรอ ตองไปดวยอยูแลว ไปเปน ก.ข.ค เลนอยางนั้นละ (หัวเราะ) เพลงคั่น
หญิง สรา หญิง สรา หญิง ศศิ หญิง สรา หญิง ศศิ หญิง สรา
(เสียงวิ่งสองคน) อาว.. นั่นสองคนพี่นองจะวิ่งไปไหนกันนะ ไปบานโนนหนอยครับ เออ.. เมื่อตอนบายไมไดยินเสียงรถ สงสัยทานนายพลกับคุณคําแกวจะมาแลวมั้ง เอ... ผมก็ยังไมเห็นเหมือนครับ แลวจะเขาไปหาใครละ คุณบุญญานีคะ โนนแนะ เลนกับหมาอยูที่สนามหญา พอเห็นพี่สราก็โบกมือเรียก ใหญเลย ใครนะ.. คุณบุญญานี ไมเคยไดยินชื่อนะ คงจะเปนลูกหลานทานนายพลละมั้งครับ ลูกนะไมใชแน เพราะทานนายพลมีหนูแคทอยูคนเดียว แมบญ ุ ญานีนี่มาจากไหน หลานละมั้ง เขาไปดวยกันไมคะแมหญิง โอย ทําไมแมจะตองเขาไปหาดวยละ นาน ๆ เขาจะมาซักที เขานาจะเปนฝายแวะ มาเยี่ยมเรามากกวา ถาเจอทานนายพลกับคุณคําแกว ก็บอกดวยแลวกันวาแมคิดถึง ครับ ๆ แลวผมจะบอกให เพลงคั่น
บุญ สรา
(เสียงดีใจมาก) คุณสรา บุญญานีมาแลว คิดถึงคุณสราจังเลย คุณสราคิดถึง บุญญานีหรือเปลาคะ ทานนายพลมาหรือเปลาครับ
6
บุญ สรา บุญ สรา ศศิ บุญ สรา บุญ ศศิ บุญ สรา บุญ ศศิ บุญ สรา บุญ สรา ศศิ บุญ ศศิ
(ทําเสียงงอน) แหม.. เราถามก็ไมตอบ แลวคุณแคทละครับ มาดวยหรือเปลา เอะ นี่จะมาหาใครกันแนคะนี่ (หัวเราะ) ก็มาหาทั้งหมดนั่นละครับ ตอนนี้เจอคุณบุญญานีแลว ก็ตองถามหาคนที่ ยังไมไดเจอ เปนของธรรมดาจริงไมครับ (หัวเราะ) คุณบุญนะไมรูอะไรหรอก พี่สราเขาอยากเจอพี่แคทมากกวา ฮึ.. แลวนึกวาบุญโงหรือ บุญก็พอจะรูอะไร ๆ เหมือนกันละ แตเสียใจดวยนะคะ พี่แคทไมไดมาคะ แลวแดดดี้กับมี้ ออกไปซื้อของขางนอกทั้งสองคนเลย ทําไมคุณไมไปดวยละ นาน ๆ จะเขามากรุงเทพซักที โอย เบื่อกรุงเทพนะไมวา เออ.. นาน ๆ บุญมาที เราออกไปเที่ยวขางนอกกันไม คุณอยากไปเที่ยวไหนละครับ ไปเที่ยวผับดีไมคะ คุณบุญเคยไปเที่ยวผับหรือเปลา ก็เพราะยังไมเคยนะซิคะ ถึงไดอยากจะลองไปไง จะดีหรือครับ ถาแดดกลับมาไมเจอ ทานจะตําหนิผมได โอย ทานไมสนใจหรอกคะ ถาจะไปก็สั่งแมยวงไวก็ได คุณสรา บุญอยากไปจริง ๆ นะคะ ศศิ ละ พี่สราไปไหน ศศิก็ไปนัน่ ละ นึกวาคุณศศิจะไมไปเสียอีก เราจะไดสนุกใหเต็มที่หนอย (กระแทกเสียง) ก็เพราะกลัววาจะเต็มที่นะซิคะ ถึงตองตามไปยังไงละ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงเปนเพลงเร็วบรรยากาศในผับ
สรา บุญ
คุณบุญนี่ก็เตนเกงเหมือนกันนะครับ เทาพี่แคทไมคะ หรือวาเหนือกวา
7
สรา บุญ สรา บุญ สรา บุญ สรา
บุญ
ผมยังไมเคยเห็นแคทออกมาเที่ยวผับเลย ก็เลยไมรูวาเขาจะเตนเกงหรือไมเกง แหม... พี่แคทนี่ เรียบรอยยังกับผาพับไวเลยนะ แลวคุณศศิละจะมานั่งเฝาโตะ หรือไงคะ พวกหนุม ๆ มองตาเปนมันเลย คุณสราไมนึกหวงนองสาวบางหรือ ทําไมจะตองหวงดวยละ ศศิเขาก็นั่งฟงเพลงอยูเฉย ๆ ไมเห็นเขาสนใจใครเลย ผิดกับบุญนะ ถารูวามาผับแลวสนุกแบบนี้ บุญมานานแลวละ ที่บญ ุ เตนเกงแบบนี้ เพราะอะไรรูไมคะ ก็เคยออกไปเตนกับแขกที่รีสอรทไงละคะ มินา ถึงไดเตนไดสนุกแบบนี้ ก็เรามาสนุกกันไมใชหรือคะ เราก็ตองหาความสนุกกันใหเต็มที่ซิ แลวอยาเมาจนเกินขอบเขตเหมือนคืนนั้นอีกนะครับ ที่นี้ไมมีนา้ํ ใหคุณตกหรอก จะบอกใหวา ถาเพื่อนฝูงคนอื่นชวนมา ก็ไมควรจะดื่มใหมากมายจนเกินไป มัน ไมดีนะครับ ไมฟงหรอก อยามาเทศนสั่งสอนกันกลางฟลอรหนอยเลย เตนใหสนุกดีกวา เพลง มันสดีจริง ๆ (หัวเราะ) เพลงคั่น ยังเปนเสียงเพลงในผับ
ศศิ บุญ
ศศิ บุญ ศศิ บุญ
เหนื่อยไม คุณบุญ เตนระเบิดเลยนะ (หัวเราะ) ไมเหนื่อยหรอก พักแปบเดียว เดี๋ยวจะออกไปเตนอีก คุณศศิจะนั่งติด โตะอยูอยางนี้เหรอ ไมออกไปขยับแขง ขยับขา บางเลยหรือคะ ดูคุณสราซิ โดยไป เตนกับพนักงานเสริฟแลว ไมเหนื่อยหรือไงก็ไมรู โอย พี่สรานะเขาเทาไฟอยูแลว เออ งั้นเดี๋ยวบุญขอตัวกอนดีกวา จะไปเขาหองน้ํา คุณศศิจะไปดวยไม เชิญตามสบาย ฝากกระเปาดวยนะคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น มีเสียงเพลงคลอไกล ๆ
ปน
(เสียงเดิน แลวมีเสียงแบบคนเดินชนกัน) (ตกใจ) โอะ ๆ ขอโทษครับ
8
บุญ ปน บุญ
เมาจัดหรือไง ถึงเดินไมเห็นคนเนี่ย ก็ผมขอโทษแลวไง (เสียงดัง) เอะ นี่บุญใชไมเนีย่ บุญจริง ๆ ดวย (ตกใจ) พี่ปน เพลงตื่นเตนดัง แลวหยุด
บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ
พี่ปนมาไดยังไงเนี่ย อาว แลวบุญนะ มาไดยังละ แลวมากับใคร บัวมาดวยหรือเปลา เจอกี่ที กี่ที ก็ถามหาแตพี่บัว พอกับขานั้นเลย เจอกี่ที กี่ที ก็ถามหาแตพี่แคท ใครวะ ชางเถอะ ๆ อยาสนใจเลย บอกมากอนวาบุญมากับใคร ไมใชพี่บัวก็แลวกัน ปลอยแขนฉันไดแลว แลวบุญนั่งอยูตรงไหน เอะ แลวจะรูไปทําไมละ จะไปไหนก็ไปซิ พี่ปนมากับเพื่อนใชไมละ เออ.. พี่เรียนสําเร็จแลว เพื่อนชวนมาเลี้ยงฉลองกันนิดหนอย กลิ่นเหลาฟุงเชียว พอหางลุงรวมเขาหนอย ก็ลืมคําสอนของพอหมด แลวเอ็งละ เปนผูหญิงยิงเรือ ริอานกินเหลา ถอยไป ๆ เถอะ ฉันจะไปแลว เดี๋ยวกอนบุญ เอะ บอกวาใหปลอย มาจับมือจับแขนฉันไวทําไมนี่ ปลอยเดี๋ยวนี้นะ (เสียงวิ่งหนี) (เสียงดัง) บุญ ๆ รอพี่กอ น (คิด) รอใหโงเหรอ เดี๋ยวคุณสรามาเจอเขาก็ซวยซิ เรายิ่งไมอยากใหใครรูก ําพืดของ เราอยู เฮอ ไมนาโชครายอยางนี้เลย ไมนามาเจอพี่ปนเขาเลย จะกลับโตะก็ไมได เดี๋ยวพี่ปนเกิดวิ่งไปหาก็ซวยเราอีกละซี ทําไงดีวะเนี่ย เพลงคั่น ยังเปนเสียงเพลงในผับ
9
สรา บุญ สรา บุญ สรา บุญ สรา บุญ สรา บุญ สรา
(เสียงโทรศัพท) ฮัลโหล นั่นใครนะ (เสียงไกล) คุณสรา นี่บุญนะ อาว คุณบุญอยูที่ไหนนะ เห็นศศิบอกวาไปเขาหองน้ํา บุญขึ้นรถมากับเพื่อนแลวคะ อาว.. ทําไมถึงกลับไปกอนละ พอดี บุญเจอเพื่อนสนิทกัน เขาดึงบุญขึ้นรถ ก็เลยไมอยากขัดศรัทธาเขา เอะ บุญทําอยางนี้ก็ไมถูกนะ ถากลับไปถึงแลวแดดเกิดรูวาไมไดกลับพรอม ทานจะวาอยางไร แหม... แดดเขาไมมาสนใจอะไรบุญหรอก คุณสราสนุกใหเต็มที่ก็แลวกัน แลวอยากลับดึกนะครับ (หัวเราะ) คุณสราหวงบุญเหมือนกันหรือคะ ผมกลัวแดดจะตําหนิผมมากกวา แคนี้นะครับ เพลงคั่น
บุญ ชาย บุญ ชาย บุญ ชาย บุญ ชาย บุญ
(เสียงรถแลนคลอ) แท็กซี่ ๆ จอดตรงนี้ละ (เสียงรถจอด) รอยยี่บาทครับ (เสียงเปดประตูรถ) รอเดี๋ยวนะ ฉันไปเอามาเงินมาให เอะ แลวถาคุณไมออกมาละ บานนี้มันบานฉัน ถาไมออกก็กดกริง่ เรียกไดเลย คุณไปไหนคุณไมไดพกเงินเลยหรือไง ฉันลืมไวในรถเพื่อน บอกใหรอแปบนึงก็รอซิ เดีย๋ วเพิ่มคารอใหเปนรอยหาสิบ ก็ยังได (เสียงเดินไป) คุณ.. กดกริ่งเรียกคนขางในหรือยัง ทําไมไมมีคนเดินออกมาเลย เอะ... ทําไมนอนกันขี้เซาแบบนี้นะ เสียงกริ่งก็ออกจะดัง กลับไมมีใครลุกออกมา
10
ชาย
บุญ ชาย บุญ ชาย บุญ ปน บุญ
เฮอ... ไมนาเจอพี่ปนเลย (ตะโกน) แมยวง ๆ เปดประตูหนอย (เสียงทุบประตูดัง โครม ๆ) เปดประตูหนอยไดยินไม นี่คุณเมาจนจําบานผิดหรือเปลาเนี่ย ผมรอนานแลวนะ คุณจะเบี้ยวคารถผมหรือ เปลาเนี่ย หนาตาดี ๆ แบบนี้ ไมนาเชื่อใจเสียแลว กลับดึก ๆ ดื่นปานนี้ อาชีพอะไร กันแน กลิ่นเหลาก็คลุงไปหมดเลย (เสียงโกรธ) เอะ นี่แกอยามาดูถูกฉันนะ ก็คนขางในเขายังไมออกมา ฉันก็เรียกจน ดังลั่นไปหมด แลวจะมาวาฉันไดยังไงละ ถายังงั้นไปตกลงกันที่โรงพักดีกวา ไป ๆ (เสียงดัง) ปลอย ๆ ปลอยฉันเดี๋ยวนี้นะ มาฉุดกระชากอะไรฉันแบบนี้ ไป ๆ ไปโรงพัก เบี้ยวนี่หวา (เสียงดัง) ชวยดวย ๆ (เสียงจอดรถ เสียงวิ่งเขามา) (ตวาด) หยุดเดี๋ยวนี้นะ ปลอยผูหญิงเดี๋ยวนี้ (เสียงดัง) พี่ปน ชวยดวย เพลงคั่นตื่นเตน จบตอนที่ 13
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 14
ปน ชาย ปน บุญ ชาย บุญ ปน
ชาย
ปน บุญ หญิงแก บุญ หญิงแก บุญ กรุง
(ยอนความเดิมนิดหนอย) (มีเสียงตอย) (เสียงกราว) มึงจะเอานองสาวกูไปไหน ผมก็จะเอาไปโรงพักนะซี ผูหญิงคนนี้เบี้ยวเงินคาโดยสารผม บุญไมมีเงินจายเขาหรือ ก็ฉันลืมกระเปาไวที่รถเพื่อน พูดกับนายคนนี้ก็ไมฟง คุณเปนพี่ชายเขาหรือ ถางั้นคุณก็จายมาก็แลวกัน คารถ 120 คุณชกผมหนึ่งที ผมคิดคุณ 500 จายมาเลย ไมอยางนั้นไปโรงพักทั้งหมดเลย พี่ปนมีจายเขาหรือเปลา ออกใหฉันไปกอน เดี๋ยวมีใชพี่ปนแนนอน มันไมแพงไปหนอยหรือพี่ชาย นายไมโดนขอหาฉุดดึงผูหญิงไปขึ้นรถก็บญ ุ นักหนา แลว ใครจะไปรูไดยังไงวานายจะพาเขาไปหาตํารวจ หรือวาจะพาไปที่อื่น อะ.. ฉันมีใหแคสามรอยเทานั้นแหละ ถาไมยอมรับ ก็ไปโรงพักดวยกัน ฉันจะไดแจงความวาฉันมาพบนายกําลังฉุดดึงนองสาวฉันพาไปอนาจาร โวย เปนเรื่องจนได ถารูวาจะมาเจอแบบนี้ กูไมรบั มาใหเสียเวลาหรอก เห็นวิ่งยังกะหนีใครมา กลิ่นเหลาเหม็นไปหมด ซวยแท ๆ เลย เอาเงินมานี่ (เสียงปดประตูรถ) (เสียงรถแลนออกไป) เธอพักอยูที่นี่หรือบุญ แลวบัวละ คุณแคทละ อยูที่นี่ดวยหรือเปลา เปลา ๆ ไมไดอยูหรอก ที่นี่เปนบานเพื่อนฉันเองละ (เสียงวิ่งมา) (เสียงเปดประตูรั้ว) คุณหนูบุญ คุณหนูบุญญานี เกิดอะไรขึ้นคะ มัวแตนอนฝนหวานอยูหรือไง ยายยวง กดกริ่งจนกริ่งจะแทบไหม ไมโผลหัว ออกมาดูบางเลย ขอโทษเถอะคะ อิฉันเพิ่งเขานอนเมื่อซักครูนี่เอง หลับเปนตายเลยจริง ๆ พี่ปนกลับไปไดแลว (เสียงเปดประตูรั้ว) นั่นเกิดอะไรขึ้นนะ เสียงเอะอะโวยวายลั่นไปหมด
2
หญิงแก หญิง หญิงแก
สวัสดีคะทาน ยังไมนอนหรือคะ ถามวาเกิดอะไรขึ้นไมเห็นมีใครตอบเลย (ตกใจ) คุณหญิงรวี เพลงดังแลวเบา
บุญ หญิง ศรุต บุญ กรุง บุญ
ไม..ไม.. ไมมีอะไรเกิดขึ้นหรอกคะ แคมีปญหากับแท็กซี่นิดหนอยเทานั้นละคะ เสียงรองยังกะโดนขโมยบีบคอ เลนเอาตกอกตกใจกันไปหมด แลวตอนนี้เรื่องราวเรียบรอยหรือยังครับ ไมมีอะไรแลวคะ พอดีคนนี้ขามาชวยไว รูจักกันหรือเปลาละ ไมคะ ไม.. ไมไดรูจักกันเลย มาจากไหนก็ไมรู เขาคงขับรถผานมาแลวมาเห็นวา หนูกําลังเมื่อเรื่องกับแท็กซี่ เขาก็เลยลงมาชวย ก็แคนั้นละคะ ขอโทษดวยนะคะที่ ทําใหพวกคุณตกอกตกใจไปตาม ๆ กัน ไปยายยวง เขาบาน (เสียงปดประตูดัง) (เสียงเดินไป) (คิด) อะไรวะ บุญมันเปนเอามากขนาดนี้ทีเดียวเหรอ เมื่อกี้ยงั คุยกะเราอยูดี ๆ พอ คนบานนี้ออกมาก็กลับบอกไมรูจักเฉยเลย ยังไมทันไดซักถามอะไรกันเลย เขาบาน ไปเสียแลว อาว.. แลวพอหนุมคนนั้นนะ จะยืนเซออยูทําไมละ ก็กลับไปไดแลวนี่ นี่สงสัยจะ ไปกินเหลาที่ไหนกันมานะซิ เหม็นเหลาหึ่งไปหมด ขอบคุณนะครับ ที่ไดใหความชวยเหลือคุณบานนี้เขา เปนญาติกับคุณหรือเปลา ผมชวยเขาไว เขาไมขอบใจผมซักคํา คนกรุงเขาเปน อยางนี้กันเหรอ นี่เราไมไดเปนญาติพี่นองอะไรกันหรอกนะ เปนแคเพื่อนบานเทานั้นละ เจาของ บานหลังนี้สนิทกับบานเราดี แตแมเด็กคนนี้ ฉันก็เพิ่งเคยเห็นหนานี่ละ ถาทางหวือ หวาไมเบาอยูนี่ ดูการแตงตัวแลวก็เหลือรับประทาน เปนลูกผูห ญิงแตงตัวออกเที่ยว กลางแบบนี้ ไมถูกแท็กซีม่ ันฉุดไปที่อื่นก็บุญแลวละ ไป ๆ พอศรุต เขาบานเรา เถอะ คุณก็ยืนงงอะไรอยูละ เขาบานไดแลว (เสียงเดิน)(เสียงปดประตูดัง)
ปน
หญิง ศรุต ปน หญิง
3
ปน
งงวะ.. คนกรุงเขาเปนอยางนี้กันหมดหรือไงวะเนี่ย ไมเหมือนคนบานเราเลย เวลา มีปญหาเดือดรอนอะไร ทุกคนก็มีน้ําใจชวยเหลือกันอยางดี แตนี่ ฮู.. พูดจาสุนัขไม รับประทานเลย ไอบุญ นะ ไอบุญ ถาเจออีกครั้ง ไอปนฉะแหลกแน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
สรา ศศิ หญิง สรา ศรุต สรา ศศิ หญิง สรา หญิง ศศิ หญิง กรุง หญิง ศศิ ศรุต สรา หญิง
(เสียงรถแลนจอด แลวเสียงเดิน) เกิดอะไรขึ้นครับแมหญิง บานเราเปดไฟสวางไสวไปหมด แลวทําไมปานนี้ยังไมนอนกันอีกคะ ดึกโขแลวนะ มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปลา (แวด) เที่ยวภาษาอะไรกันฮะ นี่จะตีสามอยูรอมรอแลวนะ เผอิญเจอเพื่อนเกา ก็เลยสนุกกันเพลินไปหนอย แลวนั่นนายชะเงอมองไปบานโนนทําไม บานโนนก็ไฟสวางเหมือนบานเราเลย เขากลับมาหรือยังก็ไมรู เขานะใคร ออ ก็หลานสาวของแดดดี้ เอย ของทานนายพลนะครับ เด็กผูหญิงที่หนาตาสวย ๆ แตงตัวเปรี้ยวปรูดปราดนะเหรอ แมหญิงเห็นเหมือนกันเหรอคะ กอเห็นเขาวิ่งอวดโฉมอยูเมื่อตอนบาย สงสัยเด็กคนนี้ทาทางไมเบา เห็นชําเลืองแลมาทางบานเราอยูบอย ๆ คงรูวาบานเรามีหนุม ๆ อยูหลายคนนะซิ พอนอนละ เรื่องไมเปนเรื่องแท ๆ แลวนั่นกระเปาใครละแมศิ เด็กบานโนนนะคะ ออ นี่แสดงวาไปเที่ยวมาดวยกันนะ อาว แลวทําไมนายปลอยใหเขากลับมากอน เสียละ ผมก็ไมรูเหมือนกอน เห็นบอกวาจะไปตอกับเพื่อน เพื่อนอะไรกันละ มามีเรือ่ งกับแท็กซี่อยูหนาบานนี่ละ สงเสียงเอะอะโวยวายอยู หนาบานใหคนชวย ไอเรากําลังดูละครสนุก ๆ ดีวามีคนมาชวยไวนะ ไมงั้นแท็กซี่
4
ศศิ สรา ศศิ สรา
มันอาจจะพาไปทํามิดีมิรายก็ได เปนลูกผูหญิงกลาออกไปเที่ยวดึก ๆ ดื่นๆ แบบนี้ ซักวันหนึ่งไดเจอดีแน ๆ ไป ๆ ขึ้นไปนอนกันไดแลว เรื่องของชาวบานตองมา พลอยเดือดรอนไปดวย (เสียงเดินไป) พี่สราเปนอะไรหรือเปลา หนาไมคอยดีเลย แดดดี้ จะวายังไงบางหรือเปลาก็ไมรู หวงแดดดี้ จะวา หรือหวงพี่แคทจะวากันแนคะ คนหลังซะมากกวา เดือดรอนแนละไอสราเอย (หัวเราะ) เพลงคั่น
แคท บัว
แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว
บัว.. เธอไมกลับมาเอาเสื้อผาที่นี่เลยหรือ ที่ทํางานใหมนี่เขามีหอพักไวสําหรับใหพนักงานเชาอยู เราคิดวาวันหลังจะไปหา แคทที่บริษัท เสื้อผาซื้อเพิ่มเพียงไมกี่ชุด สวนใหญจะเปนชุดนอนเทานั้น ชุด ทํางานทางบริษัทเขาจัดให เราก็เลยไมเดือดรอนอะไรเทาไรนัก เราคงจะพักอยูที่นี่ ไมนานหรอก คิดถึงแคทจังเลย งานเขากี่โมงละ แปดโมงเชา เลิกหกโมงเย็น หรืออาจจะดึกกวานั้น แตเขาก็มีโอใหนะ รูส ึกวาเขา บริการเกี่ยวกับเรื่องเงินดีทีเดียวละ แลวเธอไดลองออกไปทํางานกับเขาแลวหรือยัง ยังเลย เขาจะตองมีหัวหนาแผนกมาอบรมวิธีการออกไปพบลูกคา ไปทวงหนี้นะเหรอ แลวหนาอยางเธอจะไปทวงหนี้ใครเปน เดี๋ยวก็จะกลายเปนไป ยกหนี้ใหเขาหมดหรอก คนทํางานหนาที่นี้ มันตองใจแข็งนะ ใจออนแบบเธอถา จะไมไดเรื่องแลวมั้ง มันก็ตองลองสูดูซักพักนั่นละ เขาสั่งใหทําอะไรเราก็คงจะตองทํา เพื่อที่เขาจะได ไววางใจเรา เปาหมายของเราก็อยางที่เคยพูดใหแคทฟงนั่นละ แลวเจอคุณศรุตบางหรือเปลาละ โอย ขานั้นเขาอยูบนวิมานชั้น 7 นั่นแนะ ถาเขาไมเรียก ก็ไมมีใครกลาขึ้นไปหาเขา หรอก
5
แคท บัว แคท
แลวเธอจะเจอหลักฐานที่เธอตองการจะเจอไดอยางไร มันก็ตองคอย ๆ คลําหาทางนั่นละ คนเราลองมุงมั่นที่จะทําอะไรซักอยาง ซักวันมัน ก็จะตองสําเร็จจนได (เสียงกริ่งโทรศัพทดัง) รอเดี๋ยวนะ บัว มีสายเขาอีกเครื่อง เพลงคั่น
แคท มี้ แคท มี้ แคท มี้ แคท มี้
แคท มี้
แคท
มี้ แคท มี้
ฮัลโหล บริษัทคัทลียาคะ แคท มี้มีเรื่องจะบอก (เสียงดีใจ) นั่นมี้เหรอคะ มี้โทรจากที่ไหนนะ ที่รีสอรทหรือเปลา ที่บานสุขุมวิทนี่ละ มี้วาแคทมารับเด็กคนนี้กลับไปดีกวา มี้ไมอยากใหเขามาพักอยู กับเราแลว ดูวาทาทางไมคอยชอบมาพากลเลย นิสัยไมคอยดีเอามาก ๆ เขาทําอะไรใหมี้เดือดเนื้อรอนใจอีกหรือคะ มี้ชวนเขากลับไปทํางานที่รีสอรท เขาก็ไมยอมไป จะขอพักอยูที่บานหลังนี้ละ แลวเขาชวยเหลืองานการอะไรทางบานหรือเปลา ก็ทํางานรดน้ําตนไมตอนเชา แลวก็พาเจาตัวเล็กสองตัววิ่ง หัวรอตอกระซิก สวน สายก็คอยสอดสองไปทางบานคุณหญิงรวีโนน ดูทาวาจะพึงพอใจพอสราเอามาก หรือจะเปนพอศรุตแมก็ไมรูเหมือนกัน เผลอ ๆ อาจจะกลายเปนคุณกรุงเลยก็ได ขนาดนั้นเลยหรือคะมี้ ก็ใชนะซิ แมเห็นมากับตา แลวตอนนี้ก็ชอบออกไปเที่ยวเตรขางนอก กลับดึก ๆ บางครั้งก็กินเหลาเมากลับมา แบบนีแ้ คทคิดเอาแลวกันวาควรใหอยูกับเราไม เกิด เสียหายอะไรไป พี่เขากับแคทจะหมองใจกันเปลา ๆ นะ แคทกับบัวไมมีทางจะหมองใจกันหรอกคะ แตแคทกลัววาเราจะหมองใจกับบาน คุณหญิงรวีมากกวา เดี๋ยวแคทจะลองปรึกษากับบัวกอนนะคะ เออ..แยจัง ตอนนี้บัว ก็ไมอยูเสียดวย อาว หนูบัวไปไหนละ แคทใหบัวเขาไปติดตอเรื่องงานที่ตางประเทศคะ อีกนานไมกวาจะกลับ
6
แคท
มี้
ก็ราว ๆ สองสามเดือนนั่นละคะ มี้ใจเย็นหนอยไดไมคะ ยังไงเราก็คงตองใหเด็กคน นี้อยูกับเราไปกอน เดี๋ยวแคทจะไปคุยกับเขาเองนะคะ พรุงนี้แดดดี้กับมี้ยังไมกลับ เมืองกาญจนใชไม แคทจะไปทานขาวที่บานดวยคะ จะ ๆ มี้จะทําหมี่กรอบของโปรดของแคทเอาไวใหนะ แลวรีบมาละ มี้คิดถึง เพลงคั่น
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท
บัว
แคท
บัว
บัว... ยังอยูในสายหรือเปลานะ ฟงอยู ๆ แคทคุยกับมี้ใชไม เรามีเรื่องหนักใจจะบอกใหบัวฟงแลวละ เรื่องบุญญานีละซิ เออ นั่นละ แมบุญญานีคนสวยนั่นละ กอเรื่องอีกแลว กับใครละ กับลูกชายคุณหญิงรวี ก็ไมรูวาคนไหน คุณสราซะมากกวา แบบนี้เราก็ไมสบายใจเหมือนกันนะ อยางนั้นเดี๋ยวเราจะโทร ไปคุยกับบุญเอง ถามันมีปญหานักเราก็อยากจะสงกลับสุพรรณไปเลย เราก็เกรงใจ แคทอยูมากเลย มี้ก็พลอยเดือดรอนไปดวย มันก็ยังไมไดหนักหนาอะไรหรอก แตมี้ก็คิดไปตามภาษาผูใหญนั่นละ เห็นเริ่มจะ ไมเขาที มี้ก็เลยรีบบอกใหเรารูกอน อีกอยางถาสงกลับไปสุพรรณ ก็จะมีปญหากับ นายฮั้วอีก ที่นี้จะเปนเรื่องเปนราวไปกันใหญ เราหนักใจจริง ๆ เลยนะเนี่ย ตอนนี้เราก็ไมอยากใหบุญมาเกี่ยวของกับเรื่องงานของ เราเลย ถาบุญไดรับรูเรื่องราวอะไรบางอยาง เรื่องมันจะไปกันใหญ เราอยากจะ ทํางานดวยตัวของเราเองมากกวา บุญก็นิสัยเสียเอามาก ๆ เสียดวย มาอยูกรุงเทพ แลว เปนวาวเหลิงลมไปเลย ถาแคเหลิงลมมันก็ดีหรอกนะ เรายังพอดึงอยู แตถามันขาดลอยไปละก็ คงไมมี ใครชะชวยอะไรบุญไดหรอก เราจะเตือนบุญวา ทําใจไวบางก็ดีนะ คนเรานะ เลี้ยง ไดแตตัว แตหัวใจเราเลี้ยงเขาไมไดหรอก (เครือ) โอย.. เราคิดถึงแมชีจริง ๆ เลย
7
แคท บัว แคท บัว แคท
บัว
ใจเย็น ๆ อยาเอาเรื่องนี้ไปบอกแมชีนะ แมชีจะกลุม ใจเสียเปลา ๆ เออ เดี๋ยวมีรืนนี้ แคทชวยเอาเงินเดือนของเราไปใหบุญ สั่งใหเอาไปใหแมชีที่วัด แลวบอกดวยนะวาใหแวะเยี่ยมลุงรวมดวย เออ ๆ เดี๋ยวเราจัดการให อยาคิดมากนะบัว แลวแคทละ ไมไดคิดอะไรเลยหรือ เกี่ยวกับเรื่องคุณสรา (หัวเราะ) เฮย เรายังไมไดมีอะไรกับเขาซักหนอย บัวเคยเห็นวาเขามามีทาทีอะไร กับแคทหรือเปลาละ ก็แคเพื่อนธรรมดา ๆ คนหนึง่ เทานั้นละ ไมมีอะไรหรอกเชื่อ เถอะ อยาคิดมากนะ เราขอบใจแคทมากเลยนะ แคทเปนเพื่อนที่ดีของเราเสมอ เพลงคั่น แลวเปลี่ยน
ปน
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ กรุง
(คิด) เอ... ตกลงวาบานบุญมันบานหลังไหนกันแนวะเนี่ย คืนนั้นเราก็มาตอนมืด เสียดวย หนําซ้ํายังมึน ๆ อีกตางหาก บานแถวนี้ก็ใหญโตมโหฬารเกือบทุกหลัง คืนนั้นก็ไมไดสังเกตวาบานบุญมีอะไรบาง จําไดแตวา มีกอตนไมอยูริมรัว้ แตบานโนนก็มี แลวไอหลังนี้มันก็มีอีกนั่นละ บานคนกรุงเทพนี่แปลกแฮะ บาน หลังใหญจริง แตมองไมเห็นซักกะคน ไมรูหลบไปอยูที่ไหนกันหมด กดกริ่งเรียก กอนดีกวา เสี่ยงเองบานหลังนี่ละ ขอใหเจอไอบุญทีเถอะ (เสียงกดกริ่ง) (มีเสียงรถแลนเขามาใกล) (เสียงตกใจ) เฮย มีแตรถแลนมา ประตูเปดไดไงวะ (เสียงรถจอด) (เสียงแตรดัง) มาหาใคร หลีกทางไปหนอยซิ ไมเห็นหรือไงวารถจะออก ขวางทางอยูได เดี๋ยวครับคุณ ขอโทษเถอะครับ ผมรบกวนถามซักนิดเถอะ บุญอยูในบานหรือ เปลาครับ บุญไหน ไมรูจัก บุญ ผูหญิงผมยาว ๆ ผิวขาว ๆ เปนคนมาจากบางปลามานะครับ โอย ไมมีหรอก บานฉันไมมีคนสุพรรณมาอยูดวยหรอก ไปขางหนาเถอะ เดี๋ยวกอนศศิ ผูช ายคนนี้สงสัยจะเปนคนสุพรรณนะ
8
ศศิ
กรุง
ปน ศศิ ปน
(คิด) ตายแลว .... เราบอกเขาไปวาบานเราไมมีคนสุพรรณ แมหญิงเคยบอกวา พอ เราก็สุพรรณนี่หวา พอจะคิดยังไงบางเนี่ย (พูดเสียงออย) นายพอรูจ ักเขาหรือคะ มองดูสีหนาทาทางแลว นาจะใชนะ มีสําเนียงแฝงอยูนิด ๆ เดีย๋ ว ๆ ขอพอคุยกับเขา กอนก็แลวกัน มันเหมือน ๆ กับพอจะเคยเห็นหนานะ (เสียงดีใจ) ออ พอนึกไดแลว ละ ผูชายคนนี้ไงละ ที่วันนั้นมาชวยหลานสาวของทานนายพลเอาไวนะ เออ.. ใช ๆ (หัวเราะ) บานโนนจะพอหนุม บานโนน มาผิดบานแลว ไมใชบานนี้ หรอก ตอนนั้นมันเปนกลางคืน ผมก็เลยจําบานไมคอยได ผมขอโทษดวยนะครับ ขอบคุณทานมากนะครับ ไปไดแลวใชไมคะนายพอ ศิจะไดปดประตูบาน คนแปลกหนาสมัยนี้มันไวใจใคร ไมคอยไดหรอก (เสียงรถแลนไป) (คิด) แนะ มีการหันมาวาใสหนาเราอีก ผูหญิงเมืองกรุงนี่ทําไมชอบหยิ่งใสเราอยู ตลอดนะ เออ สงสัยทาเรามันจะดู บานนอก บานนอก เอาจริง ๆ (หัวเราะเยาะตัวเอง) เพลงคั่น
หญิงแก บุญ หญิงแก บุญ หญิงแก บุญ หญิงแก
คุณหนูบุญญานีคะ วาไงยายยวง มีแขกมาหาคุณหนูคะ (เสียงดีใจ) คุณผูชายบานโนนหรือเปลา คุณสรานะ ไมใชหรอกคะ อิฉันไมทราบวาเปนใครเหมือน เขามาถามวาคุณบุญอยูหรือเปลา แลวยายยวงตอบไปวายังไงละ อยูคะ แตอิฉันไมไดเชิญใหเขามาในหองรับแขก ตอนนี้รออยูที่สนามหนาบาน จะใหเชิญเขามาไหมคะ
9
บุญ
หญิงแก บุญ
ไมตอง ๆ เดี๋ยวฉันออกไปเอง (เสียงเดินแลวหยุด) ยายยวงเห็นไม คนบาน โนนนะเคาชอบมองมาที่บานเราอยูบอย ๆ นั่นคุณหญิงรวีกําลังยืนมองอยูที่หนาตาง พอดี ไมรูวาเขาสนใจอะไรบานเรานักหนานะ คงเปนเพราะทานนายพลเคยฝากใหคุณหญิงรวีชวยดูแลบานหลังนี้ละมังคะ เบื่อสายตาของคนบานนี้จริง ๆ มองนารําคาญ (เสียงเดินไป) เพลงคั่นนิดเดียว
ปน บุญ ปน บุญ ปน บุญ หญิงแก บุญ ปน บุญ
ปน บุญ ปน บุญ
(เสียงดีใจ) บุญ พี่มาหาบุญ หลงไปถามที่บานโนน นึกวาบุญอยูบานโนนซะอีก (เสียงหยิ่ง) นี่นายเปนใครนะ ถอยออกไปนะ ฉันไมรูจัก (งง) อาว อะไรนะ บุญพูดแบบนี้ไดไงนะ ก็เมื่อวันกอนพี่ขับรถตามมา แลวยังตอง มาชวยบุญจากไอแท็กซี่นั่นเลย จําไมไดเหรอ พี่ยังจายคาแท็กซี่แทนบุญเลย ออ นายคนนี้นี่เอง จะมาทวงเงินคาแท็กซี่ใชไมละ เฮย ไมใชนะ พี่ไมไดตั้งใจจะมาทวงเงินหรอก พีม่ าหาบุญเพราะรูวาบุญอยูที่นี่ (เสียงดัง) เอะ แกนี่จะบาหรือไงนะ บอกวาไมรูจักก็ไมรูจักซิ ยายยวง ยายยวง ชวยหยิบกระเปาตังคบนโตะในหองนั่งเลนมาหนอย (มีเสียงวิ่งเขามา) นี่คะคุณหนู เทาไหร สามรอยใชไม อะ ฉันใหแกหารอยเลย แลวออกไปจากบานฉันดวย นี่อะไรกันนะบุญ พี่ไมเขาใจเลยนะ บุญไมไดเปนโรคความจําเสื่อมซักหนอย ทําไมถึงเปนอยางนี้ไปไดละ ก็บอกแลวยังไงละ วาฉันไมรูจัก ฉันไมรูจัก อยู ๆ ก็มาตูเอาดื้อ ๆ แบบนี้ คนที่ไหน ก็ไมรู ไมรจู ักมักจี่ซักหนอย แคบังเอิญมาชวยเหลือไวใหพนจากไอแท็กซี่บานนั่น แคนี้ ทะลี่งเขามาจนถึงบาน ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ถาไมออก เดี๋ยวฉันจะโทรเรียก ตํารวจมาลากคอแกออกไป บุญ บุญเปนเอามากเลยนะนี่ ลืมไปแลวหรือวาเราเปนคนบานเดียวกันนะ (หัวเราะ) แกเปนคนบานไหนละ ก็คนบางปลามายังไงละ แกมันคนบางปลามา แตฉันเปนคนกรุงเทพ เกิดที่กรุงเทพ โตที่กรุงเทพ
10
ปน
บุญ ปน บุญ
แลวจะเรียกวาเปนคนบานเดียวกันไดยังไงละ ออกไปใหพนบานฉันเดี๋ยวนี้เลย (เสียงดัง) ตามิ่ง ออกมาชวยกันหนอย ลากคอไอคนนี้ออกไปใหพนประตูบาน เดี๋ยวนี้เลย ไมตองถึงขนาดนั้นหรอกไอบุญ ถาเอ็งไมตอนรับขา ขาก็จะไมมาเหยียบที่นี่อีก ในเมื่อเอ็งไมรูจักขา ขาก็ไมรูจักเอ็งเหมือนกัน นับแตนี้ ขาจะไมมีชื่อของเอ็งอยูใน สมองขาอีกตอไป เงินที่เอ็งใหนี่ ขาไมตองการของเอ็งหรอก ก็เอาไปทําบุญทําทานเสียซิ เอาไปเถอะฉันให (เสียงฉีกกระดาษ) เงินของเอ็งนะ แมแตผีมันก็ไมยอมรับหรอก เอาของเอ็งคืนไป เถอะ (รองกรี๊ด) ไอบา... ไอนี่มนั บาแลว ดูซิ เงินตั้งหารอย มันฉีกมาปาหนาฉัน ไปให พนเลยมาใหเห็นหนาอีกนะ (เสียงกระแทกเทาเดินไป) เพลงคั่น จบตอนที่ 14
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 15 บุญ
(คิด) ชวยเหลือไมไดนายปน อยากมาตอนนี้ทําไมละ ถายายคุณหญิงรวี ไมมายืน มองอยูตรงหนาตางนั่น เราก็อยากจะพูดจากปราศรัยดี ๆ ดวยหรอก นี่มายืนจอง มองเขม็งเลย เกิดรูวาเปนคนรูจักมาหาถึงบาน เราก็เสื่อมเสียชื่อเสียงหมดซิ รูถึงหู คุณสราเขามิเสียคะแนนไปเยอะเหรอ นึกแลวเสียดายเงินหารอยไมหายเลย นายปนมันบานหรือเปลาเนี่ย ฉีกซะละเอียดแลวยังมาปาใสหนาเราอีก เชอะ... ทําเปนไมอยากได เงินตั้งหารอย อีแบบนี้ไมตองมาคบคาสมาคมกันอีก ตอไปแลว คนอยางเราไมแยแสดวยหรอก คนที่เราจะแยแสดวยนะ อยูแคนี้ใกลแค นี้เอง (หัวเราะ แลวเสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต
บัว ปน บัว ปน
บัว
(มีเสียงพนักงาน สวัสดีคะทาน ศรุตสวัสดีตอบ เปนระยะ) (คิด) เอะ นั่นมันยัยระรินนี่นา แอบไปยืนอยูตรงกระถางตนไมนั่นทําไมนะ ออ ดูเหมือนจะโทรศัพทอยู เสียมารยาทซักหนอยเถอะเรา โทรถึงใครนะ ทาทาง เครียด ดูหนานิ่วคิ้วขมวดเชียว (เสียงสุพรรณ) พี่ปนอยูท ี่ไหนนะ (เสียงทางโทรศัพท เสียงสุพรรณ) พีอ่ ยูที่หอพักโรงเรียน พี่ปนไปหาบุญมันเมื่อไหร เมื่อวาน พอดีเปนวันอาทิตย แลวรูว าบุญมันอยูแถวนั้น ก็เลยแวะไปหา คืนกอน เจอมันที่ผับ มันมากับใครก็ไมรู เมาจนเดินเซเลย แลวก็มีเรื่องกันนิดหนอย มัน ไมมีเงินจายคาแท็กซี่ พอดีพี่ขับรถตามไป ตอนที่แท็กซี่จะฉุดมันกลับเขาไปบนรถ พี่ก็เลยโดยเขาไปตอย หวิดจะมีเรื่องใหญโตแลว พอเชาเมื่อวานพี่ก็เลยไปดูที่บาน บุญอีก ไมรวู ามันอยูบานใคร มันตอนรับพี่แบบไหนบัวรูหรือเปลา แลวฉันจะไปรูไดอยางไรละ พี่ปนก็เลามาซิ
2
ปน บัว ออ
บัว ปน บัว ปน บัว ปน บัว ปน บัว
มันวา... มันรูจ ักพี่ เปนใครมาจากไหนก็ไมรู มันไลพี่ยังกับหมูกับหมา หนําซ้ํายัง เอาเงินมาฟาดหัวอีกหารอย ทําไมบุญตองใหเงินพี่ปนดวย พี่ออกคาแท็กซี่ใหบุญเมื่อคืนกอน มันก็เลยเอาเงินมาใชให แตพี่กําลังโกรธพี่ก็เลย ฉีกเงินทิ้งแลวก็ปาหนามันไป ที่พี่โทรมานี่พี่กําลังจะบอกบัววา ตอไปนี้จะไมมีชื่อ บุญ หรือ บุญญานีอะไรของมันนั่นละ อยูในหัวใจพี่อีกตอไป มันไมรูจักพี่ พี่ก็ไม รูจักมันเหมือนกัน (เครือ) บุญมันเปลี่ยนไปมากเลยนะพี่ปน ฉันขอโทษแทนมันดวยก็แลวกัน ยังไง ๆ มันก็นอง โอย มันกับพี่ไมตองมานับญาติกันอีกแลว ตอไปนี้ ใหมันมาเจ็บหนักอยูตรงหนา สองตาไอปนก็จะไมแล บอกมันดวยก็แลวกัน พี่ปนฉันขอโทษแทนมันจริง ๆ นะ มันยังเด็กอยู นี่นะเหรอเด็ก เด็กแบบนี้มีลูกไดแลวละ เห็นมันแตงตัวแลว ระวังเถอะจะทองไมมี พอ สงสารนาพิมแก แลวฉันจะเตือนมันเอง เออ.. ฉันจะบอกพี่ปนวา พรุงนี้ฉันจะไมอยูแลวนะ พี่ปนไม ตองโทรเขามาหาฉันนะ บัวจะไปไหนละ ฉันจะไปดูงานที่ลอนดอนจะ อีกสองสามเดือนถึงจะกลับ แลวจะโทรหาพี่ปนทันที เลย แลวนาพิมรูหรือยังบัว ยังหรอกจะ แลวฉันจะบอกทีหลัง (เสียงเดินใกลเขามา) (ตกใจ) แคนี่นะพี่ปน เพลงเตนดังแลวหยูด เปลี่ยนเพลงใหม
ศรุต บัว
(เสียงเคาะประตู) เชิญ (เสียงเปดประตู เสียงเดินเขามา) คุณให.. เออ.. ระริน.. ขึ้นมาเอาเอกสารอะไรหรือคะ
3
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
เอกสารที่เธอจะตองเอาติดตัวไปวันนี้ อยูบนโตะนั่น ไปเลือกเอา ที่เขียนไวชื่อเธอ นั่นละ แลวเอาทั้งหมดลงไปใหหองขางลางดวย (คิด) ตายแลว.. ไมรูวาคุณศรุตไดยินที่เราพูดกับพี่ปนหรือเปลา เขาจะรูไมเนี่ย วา เราเปนคนสุพรรณ ซวยแตเชาเลย ระริน... (เงียบไปครู) (เสียงดังขึ้น) ระริน (เสียงสั่น) คุณเรียกใครฮะ อาว ไมไดยินหรือไงวาฉันเรียก ระริน หรือวาเธอไมไดชื่อระริน ชื่อฮะ ชื่อระรินฮะ เอาลงไปไดแลว แลวถากลับมาก็เอาเอกสารขึ้นมาวางไวที่โตะนี้ตามเดิม คุณจะให เออ.. ระริน ไปที่ไหนบางฮะ (หัวเราะในคอ) ดูเหมือนเธอเพิ่งจะไปเปลี่ยนชื่อมาใหมใชไม ฉันดูวาเธอไมคอย คุนกับชื่อระรินนี่เลย เปลี่ยนนานแลวฮะ ขอตัวกอนนะฮะ (เสียงเดินไป เสียงปดประตู) (คิด) ยายคนนี้นี่ทาทางชอบกล ชอบกลตั้งแตครั้งแรกที่เจอในลิฟทแลว เหมือนกับ วามีอะไรลับลมคมในนั่นละ สงสัยตองจับตามองเปนพิเศษ ไมรูจะมาไมไหน รูสกึ วาตอนที่พูดโทรศัพท เสียงเหมือนคนสุพรรณ มันตองมีอะไรแน ๆ ซักวันเรา จะตองรูใหได (เพลงคั่น)
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ
(เสียงรถขับตามกัน แลวเสียงเบรก) (ตะโกนแบบอารมณไมดี) ขับรถภาษาอะไรฮะ ปาดหนากันนี่หวา ผมจงใจเลยละ (เสียงเปดประตูแลวเสียงเดินมา) เอ.. เหมือน ๆ จะเคยเห็นนะ ก็เมื่ออาทิตยที่แลว ผมไปกดกริ่งที่บานคุณยังไงละ จําไมไดแลวหรือครับ ออ... ฉันนึกไดแลว มีธรุ ะอะไรละ ผมอยากจะถามวา บานคุณอยูติดกับบานไอบุญ คุณรูจักกับไอบุญมันบางหรือเปลา บุญ บุญไหนกัน
4
ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ
ปน
ก็ผูหญิงวัยรุน ทีช่ อบนุงกางเกงขาสั้นเอวต่ํา เสื้อเองลอย แถมมีเพชรที่สะดือ คน นั้นไงละ อยูบานติดกันคุณนาจะรูจักนะ (นิ่งคิดซักครู) ออ... เธอชือ่ บุญญานี นั่นละ ชวยบอกดวยก็แลวกันวาแมเขาถามถึง อาว... ก็เขารูจักกับคุณไมใชหรือ ฉันไดขาววาคุณเคยเขาไปหาเขาถึงในบานนี่ แลวทําไมถึงไมเขาไปบอกเขาเองละ ฉันไมใชผูสื่อขาวนะ เมื่อกอนนะรูจัก แตตอนนี้ไมรูจักกันแลว ขอบคุณครับ (เสียงเดินไป) อะไรของเขานะ (เสียงสตารทรถแลวดับ เสียงสตารทอีก แลวดับ) อาว.. เฮย.. จู ๆ ก็สตารทเอาไมติดแบบนี้เองหรือละ เอา.. ทีน่ ี้จะทํายังไงดีละ (เสียงรถแลนปนแลวไป) (เสียงดัง) คุณ ๆ กลับมากอน กลับมากอน (เสียงรถเบรก) อะไรของเขาอีกละ ออกมายืนโบกมือทําไมวะ เฮอ.. ผูหญิงนี่มากเรื่องจังเฮะ เพลงคั่น
ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน
คุณ.. คุณ นีค่ ุณชื่ออะไรเนี่ย ผมจะไดเรียกถูก ไมตองมาเรียกชื่อฉันหรอก อาว.. นี่อุตสาหชวยซอมรถให แลวยังจะไมยอมบอกชื่อเสียงเรียงนามกันอีก หรือวาเห็นคนอยางผมไมมีเกียรติเหมือนอยางไอเด็กขางบานคุณ รถฉันเปนอะไร นมหนูตัน คุณเปนชางหรือเปลา ไมเปนแลวจะซอมไดหรือ เอา.. เรียบรอยแลว ลองสตารดูแลวกัน (เสียงสตารทรถ แลวเครื่องติด) เรียบรอยแลวละ หวังวาคงไมไปตายกลางทางนะ อีกไกลดวยกวาจะถึงบาน รับรองได ตอใหแลนจากนี้ไปสุพรรณก็ไมตายกลางทางหรอก (เสียงเดินไป) เดี๋ยว ๆ อยาเพิ่งไป ฉันขอบใจนะ อะ.. นี่คาซอม เก็บไวซื้อขนมกินเถอะ
5
ศศิ ปน ศศิ
เดี๋ยวกอนซิ จะบอกวาฉันชื่อ ศศิ นะ อือ.. จะจําไว (เสียงเดิน แลวเสียงปดตูรถ เสียงสตารทรถไป) (คิด) เอ.. นายคนนี้มันเต็มรอยหรือเปลานะนี่ หนาตาก็ดูดี หุนก็สมารท แตทําไม พูดจาหางดวนจังเลย (หัวเราะ) ถามชื่อเรา แตตัวเองกลับไมบอกวาชื่ออะไร เดี๋ยว ไวถามกับบุญญานีก็แลวกัน เพลงคั่น
ศศิ สรา ศศิ บุญ ศศิ สรา ศศิ บุญ สรา ศศิ
บุญ ศศิ บุญ
อาว.. พี่สรา เขามานั่งคุยกับบุญญานีอยูที่นี่เองหรือ พี่ศรุตยังไมกลับหรือ รายนั้นไมตองพูดถึงหรอกคะ พนักงานกลับกันเกือบหมดนั่นละ เขาถึงจะกลับ ตองตรวจตราความเรียบรอยในบริษัทกอน เปนตั้งแตทานประธานยันภารโรง (หัวเราะ) ก็ดีนะคะ ไดเจานายแบบนี้ พนักงานคงพากันรักมากมายเลย โอย พีช่ ายพี่นะ เนื้อหอมเชียวละ โดยเฉพาะสาว ๆ ตอมกันเกรียว นั่งกอนซิศศิ นี่ลองชิมฝมอื เมี่ยงคําดูสิ บุญทําเองหรือ (หัวเราะเกอ) บุญทําอะไรไมซักอยาง ฝมือยายยวงนะคะ ลองทานซิคะ น้ําจิ้มเขา เขมขนทีเดียว มา.. พี่ทําให เออ. พอเห็นหนาบุญญานีแลวพี่นึกขึ้นมาได เมื่อตะกี้นี้ พี่เจอผูชายคนที่เคยมาหา บุญเมื่อเร็ว ๆ นี้ เผอิญรถพี่เสีย เขายังชวยพี่ซอมรถเลย เขาเกงนะ ซอมอยูแปบ เดียว รถพี่กส็ ตารทติด บุญไมรูจักเขาหรอกคะ คนที่พี่ศิพูดถึงนี่เปนใครก็ไมรู จู ๆ ก็มาตูวารูจักกับบุญ บุญก็ยังงงอยูเหมือนกัน อาว แลวทําไมเขาถึงฝากพี่มาวา ใหบอกบุญดวยวาแมถามถึง แบบนี้ก็ตองรูจัก กันนะซิ ก็บุญบอกพี่ศิแลวไงวาบุญไมรูจัก โอย อยาพูดถึงคนพวกนี้เลยคะ คนพวกนี้นะ ไวใจไมไดหรอก บางทีทึกทักวาเปนคนรูจักใหเราตายใจ แลวก็มาทํารายเราทีหลัง
6
สรา บุญ ศศิ
เอาก็ได บุญก็ยังกลัวอยูเหมือนกันแหละ (เสียงรถแลนแลวจอด) อาว นัน่ ใคร มานะ (เสียงดีใจ) โอว คุณแคทมา คุณแคทครับ คุณแคท (เสียงเดินไป) (เสียงหมั่นไส) แหม พอเห็นหวานใจมาเทานั้นละ รีบออกไปตอนรับจนเนื้อตัว สั่นเลย อาว บุญญานีไปวาพี่สราไดยังไง ก็เขาสนิทกอนจะรูจักเธออีกนะ ไมรูเลยเหรอวา เขาสนิทกันมากแคไหน (เสียงดัง) พี่แคทคะ เชิญทางนี้เลยคะ เพลงคั่น
แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท
บุญ แคท บุญ แคท สรา ศศิ แคท
(หัวเราะ) กําลังทานอะไรกันอยูนี่ เมี่ยงคําครับ แคททานเปนหรือเปลา ชอบเลยละ แตวันนี้เสียดาย คงจะทานไมไดหรอก ซักคําเถอะนา เดี๋ยวผมหอใหเอง ขอบคะ ไมจริง ๆ แคทปวดฟง เนี่ยเห็นไมแกมโยไปขางแลว อาว แลวทําไมไมไปหาหมอละ เมื่อกี้แวะไปแลวคะ แตมันกําลังปวด หมอเขาเลยไมยอมถอนให เพียงแตใหยามา ทานกอน หายปวดแลวคอยวากันใหม บุญญานีมาอยูตรงคงไมเหงาแลวนะ มีเพื่อน คุยหลายคนนี่ ไมใชเพื่อนคุยอยางเดียวนะคะพี่แคท เพื่อนเที่ยวดวย พี่แคทรูห รือเปลาวาบุญไป เที่ยวผับกับพี่สรามาตั้งหลายหนแลว (หัวเราะ) จา พี่สราเขาเลาใหพี่ฟงหมดแลวจะ (คิด) หือ.... แคนี้ก็ตองเลาดวย เออ.. มีเมี่ยงคํามาเลี้ยง ไมเห็นมีน้ําทาอะไรเลย คุณสราเอาน้ําสมหรืออะไรดีคะ ศศิละ บอกมาเลย เดี๋ยวพี่จะไปทําให ขอน้ําสมแลวกันครับ ศิก็เหมือนกันคะ เอ... เดี๋ยวศิเขาไปชวยพี่แคททําดีกวา ไมตองจะ ไมตอง นี่ไงคนชวยนั่งอยูนี่แลว
7
บุญ แคท
บุญ
คุณสรานะเหรอคะ เปลา ก็เรายังไงละ มา ๆ ลุกมาเลย ตอนรับแขกแบบนี้ พี่แคทเสียชื่อเสียงหมด น้ําซักแกวก็ไมมีมาวาง มาเลย มาชวยพี่ถือ สองคนพี่นองนี่ นั่งโซยไปกอนนะ ขอเวลาแปบเดียว (หัวเราะ แลวเสียงเดินไป) อาว บุญ เดินมาซิ ลังเลอะไรละ (เสียงแบบไมเต็มใจ) คะ ๆ เพลงคั่น
แคท บุญ แคท
บุญ
แคท บุญ แคท บุญ แคท
(เปลี่ยนเสียงพูดเปนดุ) บุญ บอกพีม่ าเดี๋ยวนี้นะ วาเราไปก็คดีไวกับปนเขา รูไมวาเขาโกรธมากทีเดียว นี่ถึงกับตัดขาดกันเลยนะ บุญก็ไมอยากจะติดตอกับเขานักหรอก ชอบเสนอหนาเขามาหาบุญ ทําตัวสนิท สนมดวย ไมดูเงาตัวเอง แลวเราละ ดูเงาตัวเองบางหรือเปลา มีแตคนพูดวา เดี๋ยวนี้บุญไมเหมือนเดินเสีย แลวนะ คนเคยรุจักกัน ซ้ําเปนคนบานเดียวกัน พอเขามาอยูกรุงเทพ ทําเปนไมรูจัก ไปทุกอยาง แบบนี้มันไมนาเกลียดมากไปหรือ ทําไมบุญจะตองกลัวความนาเกลียดดวยละ พี่แคทก็ลองดูบุญบางซิ วาเดี๋ยวนี้นะ บุญสูงสงขนาดไหน มีใครรูบางวาบุญเปนคนตางจังหวัด สําเนียงสุพรรณบุญก็ไม พูดแลว แตนายปนนั่นนะ พอเจอหนาบุญ ก็สงสําเนียงเดิมปรอออกมาเลย รูบางหรือเปลาวายัยคุณหญิงรวีบานโนนนะเขาไมชอบ เขากับเราคนละบานกัน ไมจําเปนตองไปยกเขามาเปนตัวอยาง บุญทําแบบนี้รูไว ดวยนะวาปนเขาเสียใจมาก แลวทีเวลาเขาทําใหบุญเสียใจละ ทําไมเขาไมคิดบาง เสียงใจเรื่องอะไร ปนนะหรือเคยทําใหบุญเสียใจ ไหนบอกพี่ซิวาเรื่องอะไร พูดมาเลยไมตองอึกอัก กเรื่องพี่บัวไง นั่นมันเปนเรื่องของจิตใจเขา เราจะไปกาวกายกับเรื่องสวนตัวเขาไมไดหรอก เขาจะรักใครชอบใคร มันก็เปนสิทธิสวนตัวเขา บุญจะเก็บมาคิดทําไม เสียงสมอง เปลา ๆ
8
บุญ
แคท
โอย เดี๋ยวนีบ้ ุยไมคิดแลวละ บุญก็อยากใหเขาตัดขาดบุญไปเลย ฝากบอกเขาดวย แลวกันวา ตอไปนี้ถาเจอบุญที่ไหนก็ไมตองมาทักทายกัน บุญไมรุจักคนชื่อปน แลวพี่แคทก็รับรูไวดวยก็แลวกัน วาตอนนี้บุญรูจักอยูแตคุณสราคนเดียวเทานั้น (เสียงเดินไปแรง ๆ) (เสียงดัง) บุญญานี เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต
(เสียงเคาะประตู) เขามา (เสียงเดินแลวหยุด) เพิ่งกลับมาหรือ ฮะ เปนไงบางละ ติดตอลูกคาไดครบตามที่ฉันใหไปหรือเปลา ครบฮะ นี่ฮะ เงินอยูในกระเปาใบนี้ โอโห มากขนาดนี้เลยหรือ ไดมาครบทุกรายเลยหรือ ฮะ อือ เกงนี่ มีใครผลัดผอนบางหรือเปลา ก็มีสองสามราย แลวเราวายังไง ก็ไมไดวาอะไร คนบอกวาไมมี เราก็ตองเขาใจวาเขาไมมีจริง ๆ ก็เลยกําหนดใหเขา ไปใหมวาจะเขาไปอีกทีเมื่อไหร มีใครพูดจาอะไรไมเรียบรอยไม ก็มีบางนิดหนอย แตเราทํางานแบบนี้ ก็ตองอาศัยใจเย็น บางคนดามาวาเราหนา เลือด เราก็ตองบอกวานี่เราเปนพนักงานเทานั้นนะ เจานายใหมาเก็บเราก็ตองทํา ตามหนาที่ เออ ดีนี่ ซัดมาเจานายโครมใหญเลย อาว ก็บัว.. เอย.. ระรินก็พูดไปตามจริงนั่นละ อืม... งั้นก็เอาเอกสารไปไวที่ชั้นโนน สวนเงินเองไวตรงนี้ แลวตกลงวาเธอจะพัก ที่หอพักของบริษัทหรือเปลา
9
บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว
พักฮะ ไมตองกลัวนะ เพราะที่นี่ทําอะไรเปนระเบียบอยูแลว หอพักพนักงานชายก็อยูอีก สวน รับรองวาไมมีอันตรายใด ๆ ทั้งสิ้น เอา... แลวทําไมยังไมเอาแฟมเอกสารไป เก็บ ระริน ไมเห็นมีชั้นเลย โนน... เชิญหองโนน (หัวเราะ) ฮะ ๆ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง กรุง ศรุต หญิง ศรุต หญิง กรุง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต
(เสียงเดิน) ศรุต กลับมาแลวหรือลูก แวะคุยกับแมกอน สมจิตร ไปเอามาใหคุณ ผูชายหนอย ดูหนาเพลีย ๆ อยูนี่ เหนื่อยไมลูก ไมเหนื่อยมากหรอกครับ ชินแลว แคชินอยางเดียวไมไดนะลูก แมหญิงอยากไดยินศรุตบอกวาสนุกกับงานมากกวา แมหญิงก็รูอยูแลววาผมไมชอบงานแบบนี้เลย ถาบริษัทของเรากลายเปนธนาคาร หญิงรวี หรือกรุงรวีขึ้นมาเมื่อไหร ผมถึงจะสนุกกันงานขึ้นมามาก ๆ เลย ศรุตนี่ก็แปลกนะ งานนี้นะ แมหญิงลงรากฐานไวใหลูก แตลูกกลับไมพอใจ ถา อยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรก็รอไวใหแมตายกอนก็แลวกัน แมหญิงก็พูดเขาไปนั่น (เสียงเดินเขามา เสียงวางแกวน้ํา) อะ ดื่มน้ําเสียกอน ขอบใจจะแมจิตร (เสียงดื่มน้ําแลววางแกว) นี่ศศิยังไมกลับหรือครับ โนนแนะ ไปคุยอยูบานโนน ผูหญิงคนนั้นไมไดกลับไปที่รีสอรทของทานนายพลหรือครับ ไมเห็นไปนี่ คงไมถนัดงานทางโนนละมั้ง ดูทาวาอยูทางนี้จะเปนที่พึงพอใจ มากกวา เปนสนิทสนมกับสราอยางกับอะไรดี สรานี่ก็แปลก แปลกตรงไหนละ ก็ผมเห็นเขาสนิทสนมกับคุณแคท ผมยังคิดวา สองคนนี้เขารักกันดวยซ้ํา
10
กรุง หญิง ศรุต กรุง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง ศรุต
แลวมาสนิทกับเด็กคนนี้ คุณแคทเขารูเรื่องเขามันจะยังไงอยู (หัวเราะ) แบบนี้แสดงวาศรุตก็เชียรทางคุณแคทละซี ใจจริงแลว แมหญิงอยากใหศรุตสนิทกับหนูแคทมากกวา ไมมีทางหรอกครับ ผมไมทําลายจิตใจนองหรอก ออ นี่พี่นองจับมือสัญญากันแลวหรือ เรื่องอยางนี้ผูชายยอมเขาใจผูชายกันดีครับ คนอยางผมไมทําใหเรื่องแบบนี้มา ทําลายความเปนพี่นองระหวางเราหรอก แลวตอนนี้ศรุตเริ่มสนใจใครบางหรือยังละ พนักงานที่บริษัทนะ สาว ๆ สวย ๆ ทั้งนั้น ถาผมเกิดไปชอบใครเขาซักคน แลวแมหญิงจะยินยอมหรือครับ ก็ตองดูฐานะความเปนอยูกอนนั่นละ วาระดับเดียวกับเราหรือเปลา นั่นไง นึกแลว เอะ แบบนี้ แสดงวาศรุตหมายตาใครไวหรือเปลา ตองบอกใหแมรูกอนนะ (คิด) จะบาหรือไงนะเรา ทําไมพอนายแมพูดแบบนี้ หนาตาทาทางของ ยายระรินมันผานแวบเขามาในสมองเราได เจากรรมจริง ๆ เลย เพลงคั่น จบตอนที่ 15
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 16
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
(เสียงเดินเขามา) (ตกใจ) อาว นัน่ เธอเหรอ ระริน ทําอะไรอยูนะ แลวทําไมเขามาอยูในหองทํางาน ของฉัน ก็มารอคอยพบคุณ เพื่อรับมอบงานตั้งแตเชาแลวฮะ วันนี้คุณมาสาย อืม วันนี้รถติดมากกวาทุกวันเลย เธอมาเชาไดทุกวันเพราะอยูหลังบริษัทแคนี้เอง แลวนั่นทําอะไรอยูนะ อยูวาง ๆ ก็เลยปดกวาดฝุนละอองตามตูตามโตะใหเทานั้นละฮะ นี่เธอไมตองทํางานเกินหนาที่หรอกนะระริน ที่นแี่ มบานดูแลอยูแลว เขามานั่งรองานอยูเฉย ๆ ก็เบื่อเหมือนกันฮะ คุณตองการเครื่องดื่มอะไรหรือเปลา เดี๋ยวไปเอามาให เดี๋ยวเลขาฉันเขาก็เอามาใหเองแหละ เมื่อกี้เดินเขามาเห็นกําลังเปดดูอะไรนะ ดูอัลบั้มรูปฮะ อะ ไปหยิบแฟมมา ดูเหมือนฉันจะยังไมไดเขียนบอกเลยวา วันนี้เธอจะตองไปที่ ไหนบาง คุณยังไมไดไขกุญแจหองเก็บเอกสารเลย อะ กุญแจอยูนี่ ไปจัดการเปดเอาเอง แลวไมตองลอคนะ ฮะ เออ นี่ ระริน เธอมาพักอยูที่นี่ แลวทางบานไมไดวาอะไรหรือ ออ ระรินเปนคนตางจังหวัดฮะ นาน ๆ ถึงจะไดกลับบานเสียที มีคนใกลตัวหรือเปลา (หัวเราะ) โอย มีเยอะแยะเลยฮะ นับไมถวนเลยละ (เสียงตกใจ) ฮา ขนาดนั้นเลยหรือ เอะ ระรินพูดอะไรผิดหรือเปลาฮะ ก็เรื่องคนใกลตัวของเธอไง เธอบอกวามีเยอะแยะไปหมดจนนับไมถวน
2
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
ศศิ
ก็จริงนี่ฮะ มีทั้งพอแมพี่นอง เพื่อนฝูงมากหนาหลายตา เยอะแยะไปหมด คนตางจังหวัด เขารักใครปองดองกันดีอยูแลว ออ นี่เธอหมายถึงคนเหลานี้หรือ อาว แลวคุณคิดวาจะเปนคนเหลาไหนละฮะ ฉันหมายถึงคนพิเศษของเธอนะ ออ ไมมีหรอกฮะ ใครเขาจะมาสนใจคนติงตองแบบบัว เอย แบบระรินหรอกฮะ นี่เธอชื่อเลนวาบัวหรือ ฉันไดยินเธอหลุดชื่อนี้หลายหนแลวนะ ตกลงเธอชื่ออะไร แนละเนี่ย เออ... ก็... ก็..... พอ ๆ มันตอบยากนักก็ไมตองตอบ ฉันไมสนใจหรอก เธอจะชื่ออะไรมันก็เรื่อง ของเธอ เอา นั่งรอเดี๋ยว ใหฉันเขียนรายการที่เธอตองทําวันนี้กอน (เสียงเคาะประตู) เขามา.. อาว พี่ศรุตมีแขกหรือคะ เพลงคั่น
ศรุต ศศิ ศรุต บัว ศศิ บัว ศศิ ศรุต ศศิ บัว ศศิ บัว
ทําไมศิตองเอากาแฟมาใหพี่เองดวยละ คุณรุจีไปไหน ขอลาชวงเชาคะ ศิเห็นแวบ ๆ ตอนพี่ศรุตเดินเขามา ก็เลยรีบจัดการชงมาให ขอบใจจะ แลวนี่รูจักกันหรือยัง ระริน นี่คุณศศิ นองสาวฉันเอง สวัสดีคะ อือ... เอ....เหมือน ๆ จะเคยเห็นหนาที่ไหนนะ แตระรินไมเคยเห็นหนาคุณศศิเลยฮะ คนนี้ใชไม ที่เราคัดเลือกกันคืนนั้น ใช คนนี้ละ เปนไงบาง มีอะไรหนักใจเรื่องงานบานหรือเปลา ไมหนักใจฮะ ขี่มอเตอรไซดเกงหรือ ก็ไมถึงกับเกงมากหรอกฮะ แคคลองเทานั้นเอง ขี่ออกตางจังหวัดไดนะฮะ
3
ศศิ ศรุต ศศิ บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
พี่ศรุตใหวิ่งอยูในกรุงเทพเทานั้นหรือคะ ก็มีออกตางจังหวัดบางเหมือนกัน แตวันนี้ตองออกตางจังหวัดแน ใหขี่มอเตอรไซดไปหรือคะ มันอันตรายนะ เปนผูหญิงดวย ไมเปนไรฮะ ไปไดอยูแลว วันนี้เธอไมตองไปมอเตอรไซด ฉันจะใหเธอเอารถของบริษัทไป ไปจังหวัดไหนฮะ สุพรรณ หา... สุพรรณหรือ เพลงดังแลวเบา
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
พี่ศรุตคิดอะไรอยูนะ ลองนั่งเคาะปากกาแบบนี้นะ ศศิวาตองคิดอะไรมาก ๆ เลย (หัวเราะ) ก็ไมมากมายอะไร นิดหนอยเทานั้นเอง อยาสนใจเลย เปนไง พนักงาน คนใหมของพี่ ก็ดูคลองแคลวดีนี่ เหมือนทอม ใชหรือเปลาก็ไมรู ไมนาใชนะ เพราะไมเห็นมีทาทางสนใจพนักงานหญิงคนไหนเลย (หัวเราะ) แบบนี้แสดงวาพี่ศรุตชักสนใจละซี ทําไมจะตองสนใจดวยละ ไมงั้นพี่ศรุตจะรูไดไงละวาเขาไมสนใจผูหญิงคนไหน ถาไมไดคอยมองอยู เออ... แตศิกส็ งสัยนะ วาทําไมพอเขารูวา วันนี้จะตองไปสุพรรณ ดูทาเขาตกใจมาก เลยนะ ก็ไมรูเหมือนกัน แตฟงแลวเงียบเลยนะ พี่เคยไดยินเขาพูดโทรศัพทเปนสําเนียง สุพรรณดวยนะ พอเขาหันมาเห็นพี่เขาก็ตกใจเหมือนกัน ตายแลว นีถ่ าเผื่อแมหญิงรูเขา จะวายังไงนี่ กับนายพอแมหญิงยังไมใหพูดภาษา ดั้งเดิมของนายพอเลย นายพอหลุดออกมาเมื่อไหรเปนเรื่องใหญทันที พี่ไมวามันจะนาเกลียดตรงไหน ฟงดูเขาพูดกันแลว นารักดีดว ยซ้ํา (กระแอม) อยานารักจนลืมไปวา เธอคนนั้นเปนพนักงานของเราก็แลวกัน ดูทาทางแลว ไมรูวาเธอจะรักผูชายเปนหรือเปลา (หัวเราะพรอมกัน)
4
เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเปนเพลงลูกทุงประกอบเบา ๆ
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
(เสียงรถวิ่ง) (เสียงกริ่งโทรศัพท) สวัสดีคะ คัทลียาเอ็กซปอรตคะ แคท... นี่บัวนะ (เสียงดีใจ) บัว... เปนยังไงบาง ตอนนี้เธอไมไดอยูในบริษัทแน ๆ เลย เรานั่งอยูหลังรถตู อาว... วันนี้ไมไดขี่มอไปเหรอ คุณศรุตเขาใหเรามารถตู พูดดังไมไดนะ เดี๋ยวคนขับไดยิน แตทาทางเขาคงกําลัง เพลินกับเพลงลูกทุงอยูนะ ก็คุยเบา ๆ หนอยแลวกัน เดี๋ยวความแตก มีอะไรหรือเปลา เรากําลังไมสบายใจ เลยตองโทรหาแคทนี่ละ คุณศรุตเขาใหเราไปสุพรรณ หา... ไปทวงหนี้ที่นั่นเหรอ ใช อาว แลวทําไมจะตองไมสบายใจดวยละ ไมดีเหรอ เธอจะไดเลยไปเยี่ยมแมชี ไป หาลุงรวม แลวยังไดไปถามในชุมชนที่เธออยู วาเปนลูกหนี้คุณหญิงรวีอยูกี่ราย เขาลอคเธอเลยไมใชหรือ (เสียงออย) เขาลอคนะมันเขาลอคหรอก แตเรากลัววาแมชีหรือลุงรวม และคนใน ชุมชนเหลานั้น เขาจะจําเราไดนะซี (หัวเราะ) ไมหรอก ผมสั้นเตอ ซ้ําสารพัดสี แลวแตเนื้อแตงตัวแบบนี้ ไมมีความ เปนบัวคนเกาเหลือใหใครเห็นเลย แถมยังมีรอยสักโผลใหเห็นอีก ใครจะคิดวาเปน บัวละ เธอกลับเขาจะจําไดก็ใสกา ๆ ใหมากกวาเดิมไวก็แลวกัน เพราะที่ชุมชนไผ รวมกอนะ เขาเคยเห็นแตวาบัวเปนคนออนหวานเรียบรอย เหมือนผาขยุมไวในตระกรานะซี (หัวเราะ) ทํานองนั้นละ กลา ๆ หนอยก็แลวกัน รับรองไมมีใครจําบัวไดหรอกขอ สําคัญ อยาเผลอไปหลุดเขาเทานั้นละ อยาลืมใสหมวกใสแวนกันแดดดวยละ นี่ก็ใสอยูแลว แลวคิดวาจะไปแวะหาแมชีหรือเปลา
5
บัว แคท
อยากไปจังเลย อยากไปก็ไปซิ แลวลองไปถามดูดวยวาบุญมันสงเงินมาใหหรือเปลา ถาแมแกสงสัยวาเราเปนใคร ก็บอกไปวาทํางานอยูกับแคทก็แลวกัน กลา ๆ หนอยเพื่อน งานนี้เอาใจชวยจะ สู ๆ (หัวเราะ) เพลงคั่น
รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน บัว ปน บัว รวม
(เสียงตอกไมประกอบ) เฮย ปน นั่นรถบริษัทใครวะนั่น คุณแคทกับบัวหรือเปลา โอย ไมใชหรอกพอ บริษัททวงหนี้นะ ฉันจําชื่อบริษัทไดดี รับจางทวงหนี้หญิงรวี จอดที่ไหนคนรองจากที่นั่น แตคนที่ชุมชนเราไมรองจากหรอกวะ เอ็งหันไปมองซิ หนาจอยไปตาม ๆ กันแลว ไมสนใจหรอก ไอยิ่ง ๆ สงไมแผนนั้นขึ้นมาใหขาหนอย เอะ นั่นใครวะนั่น ปน.. เอ็งมอง ๆ หนอยซิวะ ผูหญิงหรือผูชายวะนั่น ผูหญิงพอ ทาทางมันเหมือนผูชายนะโวย เฮย.. ดูเดินซิ สายอาด ๆ เลย แลวรูวาเปนผูหญิงได ยังไงวะ ขามองวามันผูชายอยูนา โอย พอก็... ผุชายอะไรอกตึงออกอยางนั้น เออ จริงวะ ขาลืมสังเกตไว เฮย ไอนี่สําคัญโวย ขนาดขึ้นไปอยูบนขื่อ สงสัยจะ มองอยูที่เดียวซะแลวเอ็งนี่ (เสียงดัง) ไง นองสาว มาหาใครละ (ทําเสียงหาว) ก็มาที่นี่ละ พี่ชายกําลังปลูกบานเหรอ เออ.. บานในหลวงทานพระราชทานเงินมาให สาธุ... ขอใหพระองคทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเถอะ บุญของพวกเราแท ๆ นะ ที่เกิดมาภายใตพระบรมโพธิสมภาญของพระองคทานนะ รับสั่งใหสรางกี่หลังละ ก็สามหลังที่เห็นนี่ละ ทางอําเภอเขาใหเราคัดชื่อขึ้นไปวามีใครบางที่สมควรจะได
6
ปน
รวม ปน รวม บัว รวม บัว รวม บัว ปน บัว ปน บัว รวม บัว รวม บัว ปน บัว
ทานก็พระราชทานทรัพยสวนพระองคลงมาใหพวกเรานี่ละ เราก็เลยเกณฑคนมา ชวยกันสราง (คิด) เอ... ผูหญิงคนนี้มันเหมือนกับเคยเห็นนา... แต..หื้อ.. คงไมใชหรอก แขนสักไวซะขนาดนั้น จะใชมันไดยังไง ไอเรานี่สงสัยจะคิดถึงมันมากไปหนอย เพอเจอแลววะ บนอะไรวะไอปน เปลาจะพอ เอา ไอหนูแลวเอ็งมาธุระอะไรละ ฉันอยากมาพบหัวหนาชุมชน ก็ขานี่ละ ลุงชื่ออะไรละ ชื่อรวม วาแตเอ็งมาจากไหนละ ฉันมาจากบริษัทคุณหญิงรวี ฉันอยากใหลุงรวมชวยบอกกับลูกบานเฉพาะคนที่เปน หนี้สินกับคุณหญิงรวี ใหชวยมาพบฉันหนอย (รีบขัด เสียงไมพอใจ) เฮย... ที่แทก็มาทวงหนี้เองหรือวะ อาว ๆ พี่ชาย ทําไมตองพูดกันแบบนี้ดวยละ ฉันก็มาทําตามหนาที่ฉัน เขาจางฉันมา ฉันก็ตองมา ขอรองละอยามาวากันอยางนี้เลย ฟงแลวมันไมดี แลวไอที่มาทวงหนี้เขาละ มันดีหรือไง ฉันยังไมไดพูดวาฉันจะมาทวงเลย พี่ชายก็ใจรอนไปได เอ็งโดดลงมาจากขื่อนั่นกอนไอรวม แลวไปเดินถามมาเลย วาใครมีหนี้สินกับยาย คุณหญิงรวีนี่บาง ใหออกมาที่นี่เลย อะ ไอหนูนั่นกอนซิ ตรงนี้ก็ไดมันรมหนอย (คิด) เห็นบานแลวใจหายจริง ๆ กลายเปนของคนอื่นไปเสียแลว เคยกินเคยนอนอยู บนนี้ เปนอะไรวะ หนาเศราทีเดียว (รีบพูด) เปลานี่ลุง ฉันไมไดเปนอะไรหรอก แตฉันวา แกตองคิดอะไรอยูแน ๆ เลย บอกวาเปลาก็เปลาซี พี่ชายชวยรีบไปตามหนอยเถอะ เดี๋ยวฉันตองรีบไปธุระที่อื่น อีก
7
ปน รวม บัว รวม
(บน) คนยิ่งรีบจะทํางานอยู ไมธุระกงการอะไรซักหนอย (เสียงเดินไป) กินน้ํากินทานี่กอน อะ กินแหวนี่ซิ แหวเมืองสุพรรณอรอยนา เนี่ยเหรอแหว คนกรุงเทพเขาเรียกสมหวัง แตนี่มันสุพรรณ อะ กินไดเลยคนกันเอง ไมตองเกรงใจไอหนู เพลงคั่น
รวม หลายเสียง รวม หญิงจีน ปน บัว รวม บัว รวม หญิงแก บัว ปน บัว ปน รวม
(เสียงเดินมาหลายคน) เอา ๆ มาเลย พี่ชม พอพูน ยายเมา เอา พี่แหวน พี่ดม เอา นั่นใครละ เดินลาหลังอยูนั่นนะ เฮียกุย เจลั้ง มานั่นตรงนี้เลย (แยงกันถาม) มีอะไรละพอรวม ... ออ.. เขามาทวงหนี้หรือ ฉันจํารถได (เสียงดัง) เฮย... เงียบ ๆ กอน อยาแขงกันพูด ฟงแมหนูคนนี้เขาพูดกอน อาว.. แมหนูหรอกเหรอ อั๊วคิดวาเปนไอหนูเสียอีก (มีเสียงรับ) เออ ใช ๆ คิดวาเปนผูชายเสียอีก ทอมละซิ เอะ พี่ชายนี่ยังไงวะ รวนกันตลอดเลย พูดกันดี ๆ ไมเปนหรือไง เอา ๆ พอ ๆ มีเรื่องอะไรก็พดู ไปเลยแมหนู (เสียงดัง) ทางบริษัทเขาใหฉันมาตรวจสอบวาลูกหนี้ยังพักอยูที่เดิมหรือเปลา แลวมี ใครคิดวาอยากจะปดบัญชีเงินกูไม ถาปดตอนนี้เขาจะลดดอกเบี้ยให เออ.. ก็ดีนี่ วาไงละ เอาพี่ชมกอนก็แลวกัน มีเงินพอจะปดไม โอย ตอนนีย้ ังไมมีหรอก ตองถามลูกกอน แกปา นนี้แลว วัน ๆ นั่งสานแตตระกรา จะเอาเงินที่ไหนละ ตองแลวแตลูกเขาโนน แลวถาฉันมาคราวหนาพอจะใหคําตอบไดไมละ เฮย แบบนี้มันมาเรงรัดกันนี่หวา เอะ พี่ปอ.. เอย พี่ชาย.. ทําไปเปนแบบนี้วะ โอย ลองพูดแบบนี้ อาปากก็เห็นลิ้นไกแลวละ เฮย นิ่งฟงเขากอนซี ปน เอ็งปนขึ้นทํางานบนขื่อตอดีกวา แลวระวังหนอยนะโวย อยาปลอยใหคอนตกลงมาโดนหัวคนขางลางเขาละ
8
ปน บัว เสียงชาย บัว เฮีย บัว หญิง บัว หลายเสียง บัว เสียงหญิง ปน รวม บัว ปน บัว ปน
ถาหลน ก็จะหลนใสหัวไอคนทวงหนี้นี่ละ เอะ..รวนกันอีกแลว เอา... วาตอไปเลย กําลังฟงอยู มันยังไงตอไป ก็เพียงแตอยากรูเทานั้นละวามีใครคนไหนพอที่จะปดบัญชีไดหรือเปลา เงินยังเหลือ อีกมานอยซักเทาไหร เอาอยางนี้ดีกวา เราก็สงดอกไปตั้งนานแลว อยากจะขอรองใหนายใหญชว ยลดดอก ลงมาหนอย ตอนนี้คาดอกมันเกินกวาเงินตนไปแลว ไมรูวาเทาไหร เอา.. อยางนั้นบอกรายชือ่ กับจํานวนเงินตนมาเลย เดี๋ยวจะไปเช็คกับทางบริษัท แลวเดือนหนาฉันจะกลับมาที่นี่ใหม อาว... แลววันนี้ไมไดมาเก็บเงินหรือ เก็บเหมือนกันละ แตจะไปเก็บที่อื่น เอา ลุงปาทั้งหลาย เขียนชื่อใสกระดาษแผนนี้ มาก็แลวกัน เดี๋ยวฉันจะไปเช็คให เออ ดี แบบนี้ดีมาก ๆ เลย อีหนูชวยพูดกับเจานายใหหนอยก็แลวกัน ตอนนี้ที่บริษัทฉันมีเจานายใหมมาดูแลแทน ทานเปนคนใจดี อาจจะพูดกันงาย แลวเดือนหนาฉันจะมาใหม วาแตเดือนนี้มีใครจะสงดอกบางละ ฉัน ๆ ฉันสง ออกใบรับเงินมาเลย สรุป มันก็มาเก็บดอกนั่นแหละวา.... ไมตองมาทําหนาถมึงใสไอหนู ขาพูดนี่ไมผิด หรอก ถาหมดธุระแลวก็กลับไปไดเลย ไอปนนี่มันเปนคนยังไงวะ ฉันลาละลุง เดือนหนาเจอกันอีกนะลุง มางวดหนาก็เอาโฉนดมาคืนเขาดวยแลวกัน มันก็ไมแนหรอกพี่ชาย เผลอ ๆ อาจจะเปนอยางที่พี่ชายพูดก็ได ใครจะไปรูละ ใหน้ําทวมหลังเปดเสียกอนเถอะ เพลงคั่น (เสียงรถแลนแลวจอด)
9
บัว
พิม บัว พิม บัว พิม บัว พิม บัว พิม บัว
พิม บัว พิม บัว
(คิด เสียงเครือ) นาสงสารแมชีจริง ๆ กําลังกวาดวัดอยูโนนแนะ นี่เราจะเขาไปดี ไหมหนอ กลัวจะกลั้นน้ําตาไมอยูเอาละซิ เดี๋ยวแมก็จะสงสัยได ฮื้อ.. ไมเอานา มา จนถึงนี่แลว ลงไปดีกวา แตวาจะทํายังไงเราถึงจะไดกอดแมละ แมตองจําไดแนเลย ถาไปกอดละก็ เอานะ ไดแมซักนิดก็พอใจแลว (เสียงเดิน) (มีเสียงกวาดพื้นประกอบ) แมชี ๆ จา โอย ๆ ขอโทษจะ แมชีขอโทษจะ สดุดรากไมตรงนี้ นี่ถาไมมีแมชีรับไว ฉันลมแน ๆ เลย ขอโทษนะจะ ทําใหแมชี ตกใจ ไมเปนไรหรอกหนู มาหาใครละจะ มาหาแมชีที่ชื่อ พิม นะจะ เขาวาบวชอยูวัดนี้แหละ เอะ หนูนี่เสียงคุน ๆ หูนะ แตฉันมองหนาตาหนูไมถนัดเลย คนแกหูตามันก็ฟาฟาง ลงไปตามอายุ แมชีบวชมานานแลวหรือจะ สองสามปแลวละจะ วาแตหนูมาหาฉันเรื่องอะไรละ ฉันเปนเพื่อนกับคุณแคท คุณแคทเขารูวาฉันจะมาที่จังหวัดนี้ เขาเลยฝากใหมาถาม วา แมชีไดรับเงินจากคุณบุญ ลูกสาวของแมชีหรือยัง ไมเคยไดรับเลย แมชีก็เปนหวงลูกอยูเหมือนกัน หายเงียบไปทั้งสองคนเลย (เครือ) ไมรวู าจะทุกขสุขอยางไรบาง (เครือ) โถ แมชี ลูกแมชีไปทํางานที่กรุงเทพทั้งสองคนเลยหรือจะ ไปกันหมดจะ แตคนพี่นะ สงเงินมาใหอยูทุกเดือน เออ.. เกือบลืมไปแนะเขาฝากเงินไวใหกับคุณมาใหแมชีเหมือนกัน ตอนนีเ้ ขาไปดู งานอยูเมืองนอก อีกสองสามเดือนถึงจะกลับ เห็นคุณแคทบอกวาเขาก็คิดถึงแมชี อยูเหมือนกัน (รองไห) แมชีไมตองหวงเขาหรอกนะ ลูกทั้งสองคนจะไมใหแมชีหวงไดอยางไรละ (สะอื้น) ไมรูวา ไปทํางานหนักหนา อะไรหรือเปลา คิดถึงเหลือเกิน (สะอื้น) ฉันเห็นแมชีแลว ฉันคิดถึงแมฉันจริง ๆ แมหนูยังอยูหรือเปลาละ หรือวาตายแลว ยังอยูจะ แตวาบานอยูไกลโนน ฉันก็มันแตทํางานเลยยังไมไดกลับไปหาแมเลย ปานนี้แมเปนยังไงบางก็ไมรู เห็นแมชีแลว เหมือนแมฉันมากเลย ฉันคิดถึงแม
10
พิม บัว พิม บัว พิม บัว
(สะอื้น) ขอฉันกอดแมชีแทนแมหนอยนะ (สะอื้นดัง) แมชีก็คิดถึงลูกของแมชีเหมือนกัน แมชีเก็บเงินนี่ไวนะจะ คุณแคทบอกวาลูกคนโตเขาฝากมาให แลวนี่ก็ของคนเล็กก็ แลวกัน รวมเปนสองพันนะแมชี ขอบใจจะแมคุณ ขอบใจเหลือเกิน แมชีอยากเห็นหนาหนูชัด ๆ จังเลย ตาแมชีพลามัวไปหมด ตาแมชีเปนอะไรหรือเปลาจะ หมอบอกวาเปนตอกระจก (เสียงหลุด ตกใจ) แม... แมเปนตอกระจกหรือนี่ เพลงตื่นเตนดัง จบตอนที่ 16
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 17
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว
(เสียงเคาะประตู) เขามา (เสียงเปดประตู, เสียงเดิน) (ออย) นี่ฮะ เอกสาร เปนอะไรหรือเปลานะ วันนี้ดูหนาดําคร่ําเครียดเชียว (ถอนใจยาว) ไมมีอะไรฮะ ไดเงินนอย เรื่องนี้เองหรือ ก็มันนอยจริง ๆ นี่ฮะ คุณจะวาอะไรหรือเปลาละ (หัวเราะ) ทํางานแบบนี้อยาคิดวาจะเก็บเงินไดมากทุกวันนะ บางวันอาจจะไมได เลยก็ได ตองทําใจ เปนไงละ ไปที่สุพรรณรูจักใครบางไมละ ไมรูจักใครหรอกฮะ เห็นแตชาวบานเขากําลังชวยกันปลูกบานอยู สําหรับคนที่ ยากจนมาก ๆ ในหลวงทานพระราชทานเงินมาใหชาวบานชวยกันปลูกชวยกันทํา ดูวาพวกเขาก็รวมแรงกันดี ออกมาชวยกันเต็มไปหมด ก็นับวาเปนบุญของคนไทยนะ ที่ไดมีในหลวงซึ่งทรงมีน้ําพระทัยเมตตาปราณี มองเห็นความทุกขยากของประชาชนเปนสิ่งสําคัญที่สุดสําหรับพระองคทาน คนที่ไดบานพระราชทานก็คงจะดีใจยกใหญละ (เครือ) ระริน ยังพลอยดีใจไปกับพวกเขาดวยเลย แตระรินก็ไมคอยสบายใจ เหมือนกัน ไมอยากไปทวงหนี้ที่นี่เลย ก็มีอยูไมกี่คนไมใชหรือ ก็นั่นละฮะ ระรินเห็นพวกชาวบานเขาทํางานกันตัวเปนเกลียว ใชชีวิตแบบพอเพียง ตามพระราชดําริของในหลวงทาน แตเงินก็ยังไมพอใชอยูดี เราก็ไมไดเรงรัดอะไรเขามากมายนี่ มีก็ใหมา ไมมกี ็ไมไดวากัน ตั้งแตฉันเขามา ทํางานที่นี่ ฉันก็กําชับพนักงานอยูทุกคนแลววา เราตองพูดกับลูกหนี้ดี ๆ อยาใชวิธี ขมขู ถาเราจะลดคาดอกเบี้ยใหเขาลงไปบาง จะไดไมฮะ
2
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
ฉันก็อยากจะทําแบบนั้นเหมือนกัน แตแมหญิงคงไมยอมหรอก ระรินจะไปพูดกับคุณหญิงเองไดไมฮะ ถาไปพูดเมื่อไหร เธอก็เตรียมหางานใหมไวลวงหนาไดเลย (ถอนใจ) (เสียงศรุตเดินเขามาใกล) นั่นเธอเปนอะไรนะ ไหนหันหนามาซิ รองไหทําไม ไมมีอะไรหรอกฮะ (เสียงเดินไปอยางเร็ว) (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
ศศิ ศรุต
อาว พี่ศรุต เห็นประตูหองเปดอยู ศศินึกวากลับไปแลวดวยซ้ํา ยืนคิดอะไรอยู หรือคะ นิดหนอย แตทาทางของพี่ศรุตมันไมตรงกับคําพูดเลยนะ เหมือนคนไมสบายใจอยางแรง บอกหนอยไมไดหรือ วามีเรื่องอะไรหนักใจ ศศิอาจจะชวยไดก็ไดนะ ก็เรื่องเด็กคนนั้นแหละ ระรินนั่นหรือคะ อืม มีปญหาอะไรกันหรือพี่ศรุต ศศิเดินมานี่ เห็นเขากําลังจะลงลิฟทไปขางลาง หนาไมดีเหมือนกันนี่ โดนพี่ศรุตวาไปหรือเปลา พี่ไมเคยวาพนักงานคนไหนเลยนะ อาว แลวทําไม.. พี่อยากจะรบกวนศศิซักอยางหนึ่ง ถาศศิพอจะมีเวลานะ ลองเขาไปตีสนิทกับเด็ก คนนี้ดูหนอยซิ พี่อยากรูจริง ๆ วาเขาเปนใครมาจากไหน บางครั้ง มองเหมือนเขา เปนคนเก็บกด แตบางครั้ง ก็มองเหมือนเปนคนโฉงฉาง พูดจาไมมีเบรก แตก็ ตรงไปตรงมาดี แลวตอนนี้พี่ศรุตจะใหศศิชวยอะไรละ ตามลงไปขางลาง แลวดูซิวา เขาออกไปไหนหรือเปลา
3
ศศิ
โอเคคะ เดี๋ยวศศิจัดใหคะ (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บัว แคท
บัว
แคท บัว แคท บัว
แคท
บัว แคท
(เสียงรองไห) เราไมสบายใจเลยจริง ๆ นะ (เสียงในโทรศัพท) เราก็รวู าบัวไมสบายใจมาก ๆ เรื่องของแมเปนเรื่องใหญสําหรับ ลูกเสมอละ แตบัวทําใจใหสบายใจเถอะ โรคที่แมเปนอยูนะ หมอเขาผาตัดเอาตอ ออกจากตาได มันแพงนะ เรามาอยูนี่ เราก็รบกวนเงินของตัวเองมาตั้งเยอะแลว วันนี้เราก็เอาเงิน ตัวเองไปใหแม เออ.. มีขาวไมดีจะบอกดวย แมนอ งตัวแสบของเรานะ ไมไดสง เงินไปใหแมหรอก ดีวาเราไป ไมงั้นแมคงจะไมมีเงินใชเลย ลุงรวมอยูแค ๆ ถาแมขาดเหลืออะไร แมก็คงไปหาลุงรวมกอนนั่นละ แลวบัวให ไปเรียบรอยแลวใชไม อือ นีถ่ าเราไมไป ก็คงไมรูหรอกวาแตตาเปนตอกระจก แลวนีเ่ ราจะทํายังไงตอไป ดี ไมตองหวงเดี๋ยวเราจัดการเอง โรคนี้คนที่เปนเขาผาตัดหายเกือบทุกรายแลว พอผาแลวตามองเห็นชัดแจวเหมือนเดินเลย วันนี้เรามีเรื่องไมสบายใจหลายเรื่องเลย ไปที่ชุมชนมา ทางโนนเขาก็ขอใหทางนี้ ลดหยอนคาดอกลงบาง เราคิดวาบางคนดอกอาจจะเกินเงินตนไปแลวดวยซ้ํา เรา บอกคุณศรุตไป คุณศรุตก็ไมกลาไปพูดกับแมของเขา เราก็บอกวาเราจะขอไปพูด เอง เขากลับวาใหเราเตรียมหางานใหมไวไดเลย เถอะนา บัว เรื่องอยางนี้ตองใจเย็นไวกอน คอย ๆ คลําหาหนทางไปทีละนิด ซัก วันหนึ่ง เราอาจจะทําไดสําเร็จอยางที่ใจเราปรารถนาก็ได อยาคิดมากนะบัว แลว อยูที่หอพักนะเหงาไมนะ เหงาซี่ เหงาจะตาย ไปที่วัดนะ อยากกอดแมจะตาย แลวไดกอดไม แมจําเธอไดหรือเปลา
4
บัว
แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท
ถาแมตาดีเหมือนแตกอน เราก็ไมคอยแนใจเหมือนกันนะ คนอื่นจําเราไมได แตแม จะตองมีอะไรที่จําเราไดแนนอน แตตอนนี้แมตามัว ก็เลยมองหนาเราไมถนัด แต เราก็ใชอุบาย แกลงทําเปนสะดุดรากไม เซถลาเขาไปกอดแมจนไดนั่นละ เนื้อแมอุน อุน ชืน่ ใจหายเหนื่อยจริง ๆ ดวย แลวไปที่ชุมชน เจอนายปนหรือเปลา เจอซิ กําลังปลูกบานอยู ลุงรวมแกปลูกบานใหมหรือ เออ.... อยางนั้นก็แสดงวาฐานะของแกก็.... (รีบพูด) ไมใชหรอก ไมใช ไมใชบานของลุงรวม บานของคนที่ยากจนที่สุดใน ชุมชนนั่นละ ทางราชการเขาเสนอรายชื่อขึ้นไป ในหลวงทานก็เลยพระราชทาน ทรัยพสวนพระองคลงมากให (เครือ) ในหลวงทานมีน้ําพระทัยกับประชาชนของทานอยูเสมอเลยนะ ขอใหทานมี พระชนมมายุยิ่งยืนนานเถอะ เราฟงลุงรวมแกพูดแลว ก็คิดเหมือนอยางเธอนี่ละ ชาวชุมชนที่นั่นเขาตื้นตันกันมาก เลยนะ เราเห็นพากันนั่งยกมือไหวรูปของพระองคทานเปนแถว ๆ เลย อือ... การไปของบัวคราวนี้มีทั้งสิ่งที่ดีและไมดีนะ บัวก็อยาคิดอะไรมากเลย คิดถึงสิ่งที่ดี ๆ ไวแลวกัน คืนนี้จะไดนอนหลับสบาย อยาคิดมาก ไมวาปญหาอะไร มันเกิดขึ้น มันก็จะมีทางออกของมันอยูเสมอ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท
(เสียงเคาะประตู) เชิญคะ (เสียงเปดประตู) (ตกใจ) อาว คุณศรุต ลมอะไรพัดมาถึงนี่ไดคะ ผมผานมาทางนี้ ก็เลยแวะเขามาหาเทานั้นละ อะ มีขนมมาฝากดวย อะไรเอย... คุกกี้อัลมอลต เอาไวเคี้ยวแกงวง (หัวเราะ) อะไรจะรูใจขนาดนี้ แคทกําลังงวงอยูจริง ๆ ซะดวย เชิญนั่งกอนคะ นั่นคุณจะทําอะไรนะ ออ ก็เรียกใหแมบานเอามาใหคุณไง
5
ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท
ศรุต แคท ศรุต
ผมเพิ่งทานกอนจะขึ้นมาหาคุณนี่ละ คุยกันดีกวา ทําอยางกับวาเปนคนอื่นนะ เออ.. แลวนี่เลขาของคุณชื่ออะไรนะ... ออ บงกชคะ ชื่อเลนวาบัว คุณศรุตจะเรียกวาบัวก็ไดนะ เอะ ที่ถามนี่แสดงวา ชักจะสนใจนิด ๆ ใชไม เปลา ก็เมื่อกอนเวลาที่ผมมาหาคุณ เห็นเลขาจะตองนั่งอยูโตะนั้นไมใชหรือ อืม แตตอนนี้บัวไมอยูหรอกคะ แคทใหเขาไปดูงานที่ลอนดอน ตอนนี้คุณก็เลยไมมีเลขาประจําตัวละซี ก็มีคะ แคทขาดเลขาไมไดหรอก เปนเจานายที่แสนจะขี้เกียจ อะไรนิดอะไรหนอยก็ตองเรียกเลขาไวกอนนั่นละ อยางนั้นผมเสนอใหคนหนึ่งเอาไม ใครคะ ก็นายสราของผมไง (หัวเราะ) โอย.. รายนั้นนะ ไมเอาหรอกคะ ไดขาวแวว ๆ มาวา ตอนนี้เขาผับเขา บารบอยเหลือเกิน มีสาวนอยรอยชั่งไปนั่งอยูขางบาน คุณสราทานเลยอยูบานไม คอยติดซักเทาไหร ก็คงจะเห็นวาเปนเด็กของคุณแคทละมั้ง แคทวาเราเลิกพูดเรื่องนี้กันดีกวา คุณศรุตมาก็ดีแลวคะ เดี๋ยวลงไปรานอาหาร ขางลางกัน แคทจะเลี้ยงอาหารเย็นคุณเอง ยินดีรับคําเชิญดวยความเต็มใจที่สุดครับกระผม (หัวเราะ) เพลงคั่น
ศรุต แคท ศรุต แคท
(บรรยากาศในรานอาหาร) อาหารที่นี่อรอยนะครับ เชฟที่นี่ฝมือดีอยูแลวคะ สงสัยคุณคงลงมาทานบอย ตั้งแตบัวไมอยู แคทแทบไมไดลงมาเลย โดยมากจะสั่งใหเขาขึ้นไปสงขางบนซะ มากกวา เออ.. แลวตอนนี้นองศศิเปนเลขาใหคุณศรุตใชไมคะ
6
ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต เสียงหญิง แคท
ก็ตามคําสั่งของแมหญิงนั่นละครับ แตตอนนี้ผมมีพนักงานใหมอยูคนนึง ทาทาง ทะลึ่งชอบกล ผูชายละซี ดูทาเขายังลังเลอยูมั้ง วาเขาเปนชายหรือหญิงกันแน (หัวเราะ) เอา คุณศรุตตลกอะไรเนี่ย นี่ผมพูดจริง ๆ นะแคท ถาคุณไดไปเห็น คุณก็คงจะงงเหมือนผมนี่ละ ทําหนาที่อะไรคะ เปนพนักงานติดตามหนี้ครับ แตแตกตางจากพนักงานคนอื่นตรงที่เขาเกง ฉลาด ซื่อสัตยดี ผมก็เลยใหเขาทํางานใกลชิดเขามาหนอย ใหเขาตามเฉพาะรายที่สําคัญ เธอชื่ออะไรคะ ระริน (พูดแทรก) ขา ๆ มาแลวคะ (ตกใจ) ระริน เพลงดังแลวเบา
เสียงหญิง แคท เสียงหญิง ศรุต แคท เสียงหญิง แคท ศรุต สรา ศรุต
ระรินไมคิดวาจะเจอคุณแคทที่นี่นะคะ เดินหาอยูตั้งนานนะคะ (กุกกัก) เออ... มี.. มีธุระอะไรกับฉันเหรอ ไวพูดวันหลังไดไม ฉันกําลังมีแขก ขอโทษเถอะคะ แตเปนเรื่องสําคัญจริง ๆ คะ ขอโทษนะคะคุณ ไมเปนไรครับ เชิญตามสบาย (คิด) ทําไมถึงซวยแบบนี้วะ จู ๆ แมระรินตัวจริงก็โผลเขามาแบบนี้ ไมรวู าคุณศรุต เขาจะสงสัยหรือเปลา.. ระรินตองรบกวนคุณแคทชวยเอาบัตรประชาชนของระรินดวยคะ ทางลูกคาตองการใหแฟกซไปใหดวน งั้นเดี๋ยวขึ้นไปบนหองกับฉัน คุณศรุตรออยูตรงนี้กอนนะคะ เดี๋ยวแคทลงมา เชิญตามสบายครับ (เสียงเดินไปสองคน) (มีเสียงเดินเขามา) พี่ศรุต อาว สรา..
7
เพลงคั่น สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต
สรา
(เสียงไมพอใจ) นั่นทําไมแคทเขาจะตองเดินหนีผมไปดวยละ เขารีบไปธุระกับพนักงานเขา สรานั่งกอนซิ เดี๋ยวคุณแคทก็ลงมา กินอะไรมาหรือ ยัง สั่งไดเลยนะ แลวนี่พี่ศรุตมาหาแคททําไม อาว พี่จะมาหาแคทไมไดเลยหรือ คนเราก็ตองมีธุระปะปงกันบางนั่นแหละ ลงมานั่งกินขาวกันอยูแบบนี้นะเหรอ เรียกวาธุระ เอะ นี่นายอารมณเสียมาจากไหนฮะเนี่ย ก็ทันทีที่เห็นพี่ศรุตนั่งคุยอยูกับแคทนี่ละ เอะ พี่ไมไดมีอะไรกับแคทเขานะ พี่ก็เคยพูดใหนายรูเรื่องแลวไมใชหรือ แตผมไมแนใจนี่ เดินเขามาเห็นนั่งคุยกันอยางสนิทสนมทีเดียว คนเรานะ ถาลองกลืนน้ําลายตัวเองไดมันก็ผิดไปละ (หัวเราะ) คนเรามันก็ตองกลืนน้ําลายลงคอดวยกันทั้งนั้นละ แกพูดของแกยังไงวะนี่ ผมหมายถึงน้ําลายที่พี่ศรุตถมออกไปแลวนะ พี่ไมใชคนอยางนั้นหรอกสรา เขาใจซะใหมเถอะ ไมวาจะมีอะไรเกิดขึ้น พี่ก็ยัง ยืนยันอยูเหมือนเดิมวา พี่ไมคิดจะมีอะไรกับคุณแคท นอกจากยินดีรับแคทมาเปน นองสะใภในอนาคต ก็เทานั้นละ พี่ไปกอนนะ (เสียงเดินไป) (เสียงแคน) เออ.. อยาใหเห็นอีกหนก็แลวกัน พี่กพ็ ี่เถอะวะ จะชกใหปากแตกเลย เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
เอะ วันนี้ศรุตกลับแตวันเลยหรือลูก จะสี่ทุมอยูแลวนะครับนายพอ ก็ธรรมดา ศรุตเคยกลับเอาเกือบสองยามไมใชหรือ (หัวเราะ) นั่นมันนายสราแลวครับ ไมใชผม โอย เอาเขาสรานั่นเหรอ พอรู ตีหนึง่ ตีสอง นั่นละ อาว แลวนั่นศรุตคนหาอะไร อยูละ
8
ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
บัตรประชาชนครับ ของศรุตเหรอ ไมใชครับ ของพนักงานที่บริษัท วันนั้นผมเอาใบสมัครงานของเธอมาดู แลวลืม เอากลับไปที่บริษัท ไมรวู าไปเก็บไวที่ไหน มา พอจะชวยคน นายพอนั่งเฉย ๆ เถอะ เดีย๋ วผมหาเอง แลวนี่นายแมนอนแลวแลวหรือครับ วันนี้ไมรูจะกลับกี่ทุมกี่ยาม ไปงานปารตี้กับเพื่อนเกาเขาแหละ ทําไมนายพอไมไปดวยละครับ (หัวเราะ) ตั้งแตศรุตโตมานี่ เคยเห็นพอไปไหนกับแมหญิงเขาหรือเปลาละ อืม ผมก็ยังงง ๆ อยู อยางงเลยลูก มันก็เปนแบบนี้มานานนักหนาแลว พอชินแลวละ อาว หาเจอแลว หรือ เห็นยืนนิ่งเลย เจอแลวครับ ไหน ๆ ขอดูหนอยซิ พนักงานคนนี้สงสัยจะสวยจนลูกพอตองเอากลับมานอนดูเลน ที่บานเลยหรือ เปลาหรอกครับ บังเอิญมันติดมากับแฟมนะครับ นี่ไงคนละครับพอ อือ เหมือน ๆ จะเคยเห็น แตผมนะเห็นแลวละ เห็นอยางจังซะดวย เห็นอะไรละ ก็เห็นเจาของรูปนี้นะซีครับ เอะ ฟงศรุตพูดแลวพอมึนเลย มันหมายความวายังไง พอฟงแลวไมเขาใจ ผมก็ไมเขาใจเหมือนกัน อาว (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
แคท
(เสียงกริ่งโทรศัพท) (เสียงรอนรน) บัว เธอนอนหรือยังนะ
9
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
ยังไมหลับหรอกแคท มีอะไรหรือ ฟงเสียงแคทแลว ยังกับขโมยขึ้นบานอีก ยิ่งกวาขโมยอีกบัว สงสัยเราจะหนาแตกยับเยินกันคราวนี้ละ ทําไม มีปญหาอะไรหรือ ก็ความลับมันจะไมเปนความลับแลวนะซิ ฟงแลวงงนะ แคทพูดเรื่องอะไรเนี่ย วันนี้คุณศรุตเขามาที่บริษัท เหรอ เขาไปทําไมละ เราก็ไมรูเจตนาของเขาหรอกนะ เราชวนเขาลงไปทานอาหารที่รานขางลาง เจากรรมจริง ๆ เลย จู ๆ ยายระรินก็เดินพรวดเขามาก ตายแลว งั้นเขาก็เจอกับคุณศรุตนะซิ รายกวานั้นอีก ยายระรินมาขอบัตรประชาชนจากเรา (ตกใจ) หา เวรกรรมแลวซิแคท ตายแลว แลวเธอทําไงละ เรานะใจเตนโครมครามทีเดียว มือไมเย็นเฉียบไปหมด เราก็เลยลากยายระรินขึ้น ไปขางบนกอน แตพอกลับลงมาก็ไมรูวาคุณศรุตหายไปไหน บัวลองคิดซิวาแบบนี้ คุณศรุตเขาจะคิดยังไง ตอบไมถูกหรอกแคท เขาอาจจะจําระรินไดก็ได เพราะระรินหนาตาเหมือนในบัตร แลวนี่ถาเขามาถาม เราจะตอบเขาวายังไงละเนี่ย จะวายังไงก็ตามเถอะ แตพรุงนี้เธอตองรีบมาหาเราแตเชา เอาบัตรของยายระริน กลับมาดวย เพราะเขาตองใชดวน ตายแลว เรื่องมันจะไปกันใหญแลว เออ ๆ เดี๋ยวพรุงนี้เราจะรีบไปดูที่บริษัทแตเชา เลยนะ เราอาจจะเก็บไวที่โตะทํางาน ดวนเลยนะ ไมอยางนั้นละก็เปนเรื่องแน จะ ๆ เดี๋ยวจัดใหนะ เออ... แลวคุณศรุตเขาถามถึงเธอดวยนะบัว ถามวาไงหรือ ก็ถามวาเธอหายไป เลขาไมอยูหรือ เขาไมคอยไดไปที่บริษัทแคทบอย ๆ นี่นา
10
แคท
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
ก็มาเหมือนกันแหละ แตบังเอิญบัวไมอยู แตที่เขาถามถึงเนี่ย เราก็ยังคิดอยู เหมือนกันวาทําไมเขาถึงสนใจบัวขึ้น บัวไปทําอะไรที่มันเปนพิรุธใหเขาสงสัยหรือ เปลา แนใจนะวาสิ่งที่เธอทํานะมันเนียนซะจนเขาจับไมได วาย.. ตายแลวแคท ทําไมเลนพูดแบบนี้ละ เรายิ่งใจไมดีอยู แสดงวาบัวตองมีอะไรหลุดใหเขาเห็นใชไม ถาเรื่องแตกขึ้นมาละกอ จะวางหนาทาไหนดีละแคท ก็วางไวบนบาเธอตามเดิมนั่นละ ผูกขึน้ มาเอง ก็ตองแกเอาเองซิจะ แมเจาประคุณ แคเจอปญหาเมื่อตะกี้ ฉันก็ปวดสมองเต็มทนแลว โทรมาบอกเนี่ย จะไดมีเพื่อน นอนไมหลับเหมือนกันไง ชัวรเลย สงสัยพรุงไดกลับไปทํางานกับแคทเหมือนเดิมแน ๆ เลย สม.. อยากซานักนี่ (หัวเราะ) เพลงคั่น จบตอนที่ 17
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 18 ศศิ หญิง กรุง หญิง กรุง หญิง สรา หญิง สรา หญิง ศศิ สรา ศรุต สรา หญิง กรุง หญิง ศรุต หญิง สรา หญิง
(เสียงเดินเขามา) อาว ศิคิดวาศิลงมาทีหลังเพื่อนนะนี่ กลายเปนพี่สรายังไมลงมาก อีกหรือคะ นั่นซิ เราจะอิ่มกันหมดแลว สรามัวแตทําอะไรอยู เมื่อคืนไปเที่ยวไหนมาละมั้งเห็นกลับเอาจนดึก ชักจะเคยตัวใหญแลว เมื่อกอนไมเห็นออกไปเที่ยวไหนเลย พอเสร็จจากงานที่ราน สราก็จะตรงดิ่งกลับบานทุกที เดี๋ยวนีก้ ลายเปนตีหนึ่งตีสองถึงจะถึงบาน คุณหญิงก็ลองถามเขาดูซิ นั่นไงลงมานั่นแลว ทําไมลงมาชาละ ขอโทษครับ แมหวาน ตักขาวตมใหคุณสราไดเลย (เสียงไมคอยดี) เมื่อเชาวานก็ขาวตม วันนี้ขาวตมอีกแลวหรือ เมื่อวานนะมันขาวตมกับ แตวันนี้ขาวตมเครื่อง มันเหมือนกันวะที่ไหน พี่สรา อารมณไมคอยดีหรือเปลาเนี่ย เมื่อคืนงานที่รานยุงมากใชไมคะ (หวน) เปลา อะ เครื่องปรุงอยูนี่ ขอบคุณ เอะ ชักจะผิดสังเกตแลวนะ พี่นองคูนี้มีปญหาอะไรกันหรือเปลา คุณหญิงก็ ใหลูกทานขาวทานปลากอนซี ฉันไมชอบใหมีอะไรคางคาอยูในใจ มีอะไรขุนของก็พูดออกมาเลย เคลียรกันตรงนี้ มาเลย ผมไมมีอะไรหรอกครับแมหญิง สราละ ผมก็ไมมีเหมือนกัน ขอโทษครับ (เสียงเลื่อนเกาอี้ เสียงเดินไป) อาว แบบนี้แลวจะวาไมมีอะไรกันไดยังไง ยังไมทันจะกินขาวซักคําเดียว
2
ศรุต กรุง ศรุต ศศิ หญิง กรุง หญิง ศรุต ศศิ ศรุต หญิง กรุง หญิง
ลุกพรวดออกไปแลว สราอาจจะไมพอใจผมละมั้ง อาว เรื่องอะไรละ เมื่อวานผมไปหาแคท แลวพอดีสราเขาก็ไปหาเหมือนกัน เขาอาจจะไมพอใจวาผม ไปหาคุณแคทเรื่องอะไร (หัวเราะ) แบบนี้ก็หึงนะซี สรารักหนูแคทเหรอ ถารักเขาแลวมามีเรื่องบาดหมางกันระหวางพี่นองแบบนี้ ฉันวามันไมเขาทีนะ ไมเปนไร ถาอยางนั้นเดี๋ยวฉันเคลียรเอง แลวศรุตนะ มีอะไรอยูในใจบางหรือ เปลา แมหญิงดูวาเราก็หนาตาไมคอยดีเหมือนกันนะ ผมนะไมมีเรื่องผูหญิงอยูในหัวใจหรอกครับ ถาจะมีก็เรื่องงานเทานั้นละ ศศิ .. วันนี้จะไปกับพี่หรือเปลา พี่ศรุตไปกอนก็ไดคะ เดี๋ยวศศิตามไป งั้นผมขอตัวกอนนะครับ (เสียงเดินไป) เอ... ไอบรรยากาศแบบนี้ แมไมชอบเลยนะ ลูกพวกนี้ไมรูวาเปนอะไรกัน คุณหญิงก็รูไวเถอะ เวลาที่คุณหญิงอารมณไมดี ลูก ๆ มันก็ไมชอบเหมือนกันนั่น แหละ อาว นี่เลยลามมาถึงฉันเขาดวยหรือ พิกลจริง ๆ เพลงคั่น
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
กาแฟคะ พี่ศรุต ขอบใจจะ เออนี่.. ศศิชวยตามระรินมาหาพี่หนอย วันนี้ระรินเขาขอลาครึ่งวันคะ (หวน) ไปไหน ไมทราบเหมือนกันคะ แตเดี๋ยวตอนบายเขาก็คงจะมาละคะ ศิชวยโทรไปคุยกับสราใหพี่หนอยเถอะ เมื่อวานเขาพูดกับพี่แรงไปนะ เขาพูดวายังไงหรือคะ
3
ศรุต ศศิ ศรุต
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
เขาวาพี่จะกลืนน้ําลายตัวเอง ทํานองวาพี่ไมรักษาคําพูดนั่นละ เกี่ยวกับพี่แคทใชไมคะ อืม จริง ๆ แลว พี่รูวาสราเขารักคุณแคท พี่ก็ไมไดมีใจอะไรกับคุณแคทอยูแลว เพราะแตกอนก็เห็นวาเขาสนิทกันดีอยู แตมาระยะหลัง ๆ นี่ รูสึกวาคุณแคทเขามีทาทีวาเฉย ๆ ไป อาจจะไมพอใจวานายสราไปเที่ยวเตรกับ เด็กผูหญิงขางบานคนนั้นหรือเปลา ยายบุญญานีนั่งเหรอ โอย เด็กคนนัน้ นะทาทางเปรี้ยวจะตาย ผูชายมันก็ไมเหมือนกันนะ บางทีเด็กคนนั้น อาจจะไปตรงสเปกของนายสราเขาให ก็ได ศิวาพี่สราคงไมสายตาสั้นขนาดนั้นหรอก ไมอยางนั้นเขาจะมาหวงพี่แคททําไมละ เออ... พี่ไมอยากสนใจกับเรื่องนี้หรอก แตศิชวยพูดกับเขาหนอยก็แลวกันเถอะวา คนอยางพี่นะ ไมแยงแฟนนองหรอก แลวก็คอยดูไปก็แลวกัน คะ เดี๋ยวศิจะเคลียรใหเอง (มีเสียงเหมือนของตกอยูหาง ๆ) เอะ มีใครอยูใ นหอง เก็บเอกสารหรือเปลาคะ ไมมีนะ ศิไปทํางานเถอะ ยังไงแลวอยาลืมเคลียรกับนายสราใหพี่ดวยก็แลวกัน เพลงคั่น
ศรุต
บัว
ศรุต บัว ศรุต
(คิด) เมื่อเชาเราเขามาในหอง ประตูหองก็เปดอยูแลว แบบนีแ้ สดงวาตองมีคนเขา มาใหหองเรา หรืออาจจะไมใช ลองเขาไปดูในหองเก็บเอกสารดีกวา (เสียงเดิน, เสียงเปดประตู) ใครมันจะอุกอาจขนาดนั้นทีเดียวหรือ (คิดเสียงสั่น) ตายโหงแลว คุณศรุตเขามาในหองแลว ไอตรงที่เราซอนอยูนี่ มันจะ ปลอดภัยหรือเปลานะ เจาประคูณ หลวงพอโตชวยดวยเถอะ ขออยาใหเขาเห็นเรา เลย ไมงั้นละกอ มีหวังไดถูกไลออกแน ๆ ละ โดนเขาไปสองเรื่องเลย โอย ทําไม ซวยอยางนี้ บัวเอยบัว หลวงพอชวยดวยเถอะคะ ตายแลว เขาเดินมาทางนี้แลว (ดัง) เอะ แฟมนี่มันตกลงมาไดยังไง (คิด) กรรมแลวไง เขาจะสงสัยอะไรไมเนี่ย (คิด) ฮึ.. แคเห็นปลายรองเทาที่ใส เราก็รูแลววาเปนใคร
4
บัว
ยายระรินคนนี้จะชื่อวาระรินจริง ๆ หรือเปลาก็ไมรู ปญหาเมื่อวานมันยังคางคาใจอยู เลย แลวนี่บังอาจเขามาในหองเก็บเอกสารโดยที่เรายังไมไดอนุญาตแบบนี้ แสดง วายายระรินคนนี้ จะตองมีแผนการอะไรบางอยางแนนอน เราตองนิ่งไวกอนจะ ดีกวา จะจับใหไดทั้งทีมันตองใหดิ้นไมหลุดเลยละ (มีเสียงเคาะประตู) (พูดดัง) เขามาได (เสียงเดินไป) (ถอนใจยาวคิด) โอย หลวงพอชวยแลว เอ แลวนี่เมื่อไหรเขาจะออกไปจากหอง เสียทีละนี่ เรามิตองติดอยูในนี้ถึงเที่ยงหรอกหรือ ปานนี้ยายแคทรอแยแลว จะโทร บอกก็ไมได ทําไงดีเนี่ยเรา (เสียงโทรศัพทดัง) เฮย... ซวยอีกแลว ลืมปดมือถือ โอย.. วันนี้มนั วันอะไรวะเนี่ย เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงใหม
แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว แคท บัว
(เสียงไมพอใจ) นี่ยัยบัว ไหนบอกวาจะมาตั้งแตเชายังไงละ เราก็รออยูนี่ละ ไมรูหรือไงวาระรินเขาก็เดือนรอนเหมือนกัน ขอโทษทีเถอะ เรากําลังจะออกมาอยูแลว แตบังเอิญคุณศรุตเขาไปในหองเสียกอน อาว แลวเธอเขาไปทําอะไรในหองทํางานคุณศรุตละ เราเขาไปเอาแฟมสมัครงานของเราที่มีรูปคุณระรินอยูดวย เราขโมยมาหมดเลย บัตรประชาชนอยูนี่แลว แลวทําไมตองเอาใบสมัครงานมาดวยละ ก็มันมีสําเนาบัตรประชาชนอยูดวย เราก็กลัววาคุณศรุตเขาจะสงสัย เพราะยายระรินหนาเหมือนเราเปยบเลย โอย ใจหายใจคว่ําเลย รอดมาไดเนี่ย เพราะหลวงพอโตชวยไวแท ๆ ทําไมละ มันเกิดอะไรขึ้น ก็พอเราจะออกมาจากหองเก็บเอกสาร คุณศรุตเขาก็มาพอดี เราก็เจากรรมทํา เอกสารหลน เขาก็เลยเดินเขามาดู (ตกใจ) ตายแลว แลวเขาเห็นบัวหรือเปลา เราก็เขาไปซุกอยูในตู รอนก็รอน เขาเดินเขามาดูแลวมาเปดตูที่เราซอนอยูดวย
5
แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว
แตเขาคงไมเห็นเราหรอก พอดีมีแขกมาหา เขาก็เลยเดินออกไป เราตองรออยูตั้ง นานกวาเขาจะพาแขกออกไปขางนอกได แลวออกมานี่มีใครเห็นหรือเปลาละ เราออกทางดานหลัง เราวาบัวเลิกทํางานแบบนี้ดีกวา กลับมาทํางานกับเราตามเดิมเถอะ แตงานที่เราคิดจะทํานี่ มันเพิ่งจะเริ่มตนเทานั้นเองนะ ยังไมไดเกิดผลตามที่เรา ตองการเลย มันอันตรายนะ ถาเขาจับได เขาเอาเรื่องเธอติดคุกไดนะ แลวแคทคิดวาคุณศรุตเขาจะใจดํากับเราขนาดนั้นเลยหรือ ถาเขารูเหตุผลของเราวา เราทําไปเพื่ออะไร คุณศรุตนะไมเทาไรหรอก แตแมหญิงนะซิ เขาเอาเรื่องเธอแน เอานะ เสี่ยงบุญ เสี่ยงกรรมเอาก็แลว ไหน ๆ ก็ลงทุนซะขนาดนี้แลว เราก็อยากกลับมาทํางานกับแคทเหมือนกันละ เบื่อไอลวดลายที่ปรากฏตามแขนนี้ เต็มทนแลว (หัวเราะ) เราก็ยังนึกอยูวา บัวทําของบัวไปไดยังไง เอานา.. คิดดีทําดี เพื่อ ชวยเหลือเพื่อนมนุษยดวยกัน คุณพระคุณเจาคงไมทอดทิ้งเธอหรอก สาธุ... ขอใหเปนอยางนั้นทีเถอะ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
บุญ หญิง บุญ หญิง บุญ
(เสียงเดินเขามา) คุณสราอยูหรือเปลาคะ (หวน) เธอมีธุระอะไรกับเขาหรือ คุณสรานัดกับบุญญานีไววา เราจะออกไปงานวันเกิดเพื่อนของคุณสราคะ แมหญิงใชไมคะ บุญญาณีอยูบานคัทลียานี่ละคะ ฉันเคยเห็นเธอแลว นั่งรอสราอยูตรงนี้กอนก็แลวกัน เดี๋ยวจะใหคนไปตามมา (เสียงเดินไป) (คิด) แหม.. ทําหนาบอกบุญไมรับใสเราเลย จะรูบางไมเนี่ย คุณแมหญิงรวี
6
วาอีกหนอย บุญญานีคนนี้นะ จะมาเปนสะใภของแมหญิง ไมนานเกินรอนี่ละ (หัวเราะ) เพลงคั่นนิดเดียว
หญิง สรา หญิง สรา หญิง
สรา หญิง สรา หญิง
สรา หญิง
สรา หญิง สรา
(เสียงเดิน) นี่สรา เดี๋ยวกอนจะรีบไปไหน คุยกับแมหญิงกอน บุญญานีมารออยูแลวครับ ไมสําคัญหรอก แมสําคัญกวา บอกมาซิวาจะออกไปเที่ยวไหนกัน งานวันเกิดเพื่อนผมครับ ผมก็เลยชวนบุญญานีไปดวย นี่เดี่ยวนี้ แกไมมีหนูแคทอยูในสายตาแลวเหรอ ทําไมจะตองมาชวนเด็กคนนี้ไป ดวยฮะ แตตัวก็ดูนาเกลียด กระโปรงก็สั้นเตอ เสื้อก็กวานลึกถึงรองอก แถม สะดือก็ยังติดเพชรซะอีก แตงตัวแบบนี้มันเปนสเปกของแกหรือไง (หัวเราะ) ผมยังไมเห็นเลย วาบุญญานีแตงตัวยังไง ก็ฉันบรรยายใหแกฟงอยูนี่ไง สมัยนี้วัยรุนเขาก็แตงแบบนี้ทั้งนั้นละ แตหนูแคทเขาไมเคยแตงแบบนี้ เดี๋ยวนี้สเปกของแกเปลี่ยนไปมากเลยนะนายสรา ถาแบบนี้นะ แมบอกแกไวลวงหนาเลย วาผูคนหญิงนี้ ฉันไมรับเปนลูกสะใภ แนนอน (ออย) ผมก็ไมไดบอกแมหญิงซักหนอย วาผมจะใหบุญญานีมาเปนลูกสะใภของแม หญิงนะครับ อาว แลวแกควงกับเขาไปโนนมานี่บอย ๆ ทําไมละ ฉันเห็นอยูบอย ๆ กลางคืนก็ ออกไปเที่ยงผับเที่ยวบารกัน เมากลับมาก็บอย แบบนี้จะใหคิดยังไงละ แลวลอง เหลาเขาปากนะ อะไรมันก็เกิดขึ้นไดเสมอ รับรองครับ ผมไมปลอยใหเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกับผมหรอก ผมแคมึนแตก็มีสติ ผมไมปลอยใหผูหญิงคนนี้มาแทนที่คุณแคทหรอกครับ แลวทําไมแกไมชวนคุณแคทไปละ เออ..ตอนนี้ ผมไมคอยแนใจวาคุณแคท เขาจะยินดีไปกับผมหรือเปลา
7
หญิง สรา หญิง สรา หญิง สรา หญิง
หมายความวาหนูแคท มีคนอื่นอยูในใจแลวใชไม ผมก็ไมรูเหมือนกัน ผูชายคนนั้นเปนใครละ ก็ ไมใกลไมไกลนี่แหละครับ ศรุตเหรอ.. ผมไปกอนละ เดี๋ยวบุญญานีจะรอนาน (เสียงเดินไป) เอะ ไอลูกคนนี้นี่ มันพูดจาชอบกล แมจะตองรูเรื่องนี้ใหได ไมมีอะไรที่แมหญิงรวีจะไมรูหรอก เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท
(บรรยากาศในงานปารตี้) (คิด) นั่นมันสรายุนี่ มากับบุญดีเดียวหรือ แหม... เดี่ยวนี้ออกหนาออกตากันใหญนะ เราหลบไปทางโนนดีกวา เดี๋ยวจะเตนกันไมสนุก ดูบุญแตงตัวเขาซิ นี่ทาพี่สาวมาเห็นเขา จะถึงกับลมจับไมเนี่ย เงินทองก็ไมไดสงเสียไปใหแมชี แบบนี้จะเขามาอยูกรุงเทพ เพื่ออะไรกัน ไอครั้นเราจะใหบัวสงกลับไปสุพรรณ แมชีก็ขายบานใหคนอื่นไปเสีย แลว เราจะทําอะไรรุนแรงลงไป ก็สงสารบัว พี่กับนอง ชางตางกันลิบลับ ไมนา เกิดมาเปนพี่นองกันเลย สราก็เหมือนกัน ไมคิดหรือไง วาแมหญิง จะตองไมพอใจลูกสะใภแบบนี้ (ถอนใจดัง) นี่เราจะมาคิดเรื่องของเขาอยูทําไม ตัดใจไปดีกวา คนไมแนนอนแบบนี้ ไมควรคาแกการคิดของเราหรอก เพลงคั่น
ศรุต แคท ศรุต
(เสียงโทรศัพท) ศรุตพูดครับ นี่แคทนะคะ โทรมานี่ จะรบกวนคุณศรุตซักหนอย พรุงนีว้ างหรือเปลาคะ สําหรับแคทแลว ผมวางเสมอ เอะ พูดแบบนี้ถานายสรามาไดยินเขา ไดปากมีสีกันบางละ (หัวเราะ)
8
แคท ศรุต แคท
ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต แคท
ศรุต แคท ศรุต แคท ศรุต
(หัวเราะ) อะไรจะขนาดนั้นคะ ก็เรื่องวันนั้น ที่ผมแวะไปหาแคทที่บริษัท จนปานนี้ ไอเจาสรามันยังไมยอมญาติดี กลับผมเลย สงสัยจะลืมความเปนพี่นองกันไปแลวมั้ง เมื่อคืนแคทก็เห็นเขาในงานวันเกิดเพื่อน เขาไปกับบุญญานี เห็นออกไปเตนรํากัน สนุกสนานทีเดียว แตเขาไมเห็นแคทหรอกนะคะ อยาไปสนใจเลย พูดเรื่องที่แคท จะรบกวนคุณดีกวา มีอะไรวามาเลยครับ ผมฟงอยู แคทอยากจะรบกวน ชวนคุณไปบางปลามาดวยกันหนอย เผอิญวาบัว เพื่อนของ แคท ไปดูงานที่เมืองนอก แคทก็เลยอยากจะชวนคุณไปเปนเพื่อน ไมชวนเจาสราไปละครับ บอกแลวไงวาไมตองไปพูดถึงเขา คุณอยาโกรธสราเลย ทีม่ ันเปนอยางนี้ก็เพราะมันรักคุณนั่นละ อยาเขาขางนองหนอยเลยคุณศรุต ตอนนี้เชียรไมขึ้นแลวละ แต.. (รีบตัดบท) ไมตองพูดเรื่องนี้ไดแลวคะ แคทจะบอกวา ที่แคทจะไปบางปลามาเนี่ย เพราะแคทจะไปรับแมของบัวมาเขาโรงพยาบาล อาว ไมสบายเปนอะไรครับ ตาเปนตอกระจก จะใหแมชีมาพักอยูหองของบัวนะคะที่บริษัทแคทนี่แหละ ถาหมอใหผาตัดเมื่อไหร ก็จะใหผาเลย โดยไมตองรอบัว บัวเขาขอรองไว แคทก็ เลยจะจัดการใหมันเรียบรอยไป แลวที่คุณศรุตเนี่ย เพราะเห็นวาคุณศรุตมีลูกหนี้อยู ที่สุพรรณไมใชหรือคะ เผื่อคุณอยากจะแวะไปเยี่ยมเยียนลูกหนี้คุณดวย ขอตัวเถอะ มันไมใชหนาที่ของผม เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมก็ใหคุณระรินไปมาแลว เลขาหรือคะ ไมใชครับ เปนพนักงานติดตามหนี้ ออ อยางนั้นเดี๋ยวพรุงนี้คุณศรุตมาขึ้นรถที่บริษัทแคทนะคะ ชวนนองศศิไปดวย (หัวเราะ) ขานั้นนะไปอยูแลว เรื่องเที่ยวยายศิเขาถนัด ก็ดีเหมือนกัน เผื่อนายสรา เกิดมาเจอเขาอีก ผมจะไดไมซวยซ้ําสอง (หัวเราะพรอมกัน)
9
เพลงคั่น แคท พิม แคท พิม แคท ศศิ พิม แคท พิม แคท
พิม แคท พิม แคท
พิม ปน ศศิ ศรุต
แมชีจา... นี่เพื่อนแคทจะ คุณศรุตกับคุณศศิ (เสียงสองคนสวัสดีพิม) จําเริญเถอะ พอคุณ แมคุณ หนูแคท แลวนี่ไมไดมาดวยหรือ บัวยังไมกลับจากนอกเลยจะ อีกนานไมกวาจะกลับ เออ... อีกเดือนสองเดือนนั่นละจะ (คิด) เรานี่บาปบรมเลย โกหกกระทั่งแมชี เฮอ บัวนะบัว มาแบงบาปเอาไปบางเถอะ เราซื้อของมาฝากแมชีหลายอยางเลย พี่แคทเธอรูวาแมชีชอบอะไรบาง ขอบใจจา ขอใหคุณพระคุมครองเถอะ แมชีเตรียมเก็บขาวของใสกระเปาหรือยังละจะ พวกเรามาเนี่ย จะมารับแมชีไป กรุงเทพเลย บัวเขาฝากฝงมาวาใหชวยเปนธุระเรื่องตาของแมชีใหดวย ตองถึงกับผาทีเดียวหรือ ถาหมอลงความเห็นวาผา ก็ตองผาละจะแมชี แตอยากลัวเลย สมัยนี้แพทยเขาเกง มากเลยจะ แมชีจะไมเจ็บปวดเลย อยางดีก็นอนโรงพยาบาลแคคืนเดียว แตถาหมอ ลงความเห็นวาตองผาทั้งสองตา แมชีก็ตองพักอยูบานแคทกอน เพื่อรอการผาตัดอีก ครั้ง บางที บัวอาจจะกลับมาจากเมืองนอกกอนก็ได จะเปนการรบกวนหนูแคทมากไปหรือเปลา แคทรักแมชีเหมือนแมแท ๆ ของแคทเหมือนกัน อยาเกรงใจไปเลยจะ บัวเองเขาก็หวงแมชีมาก แลวบุญละ เออ.. บุญเขาพักอยูอีกบานนึง แตถาเขารูวาแมชีไปอยูกรุงเทพ เขาก็อาจจะไปหา บอย ๆ ไมมใี ครทอดทิ้งแมชีหรอกจะ อาว.. นั่นใครมาละ ออ (หัวเราะ) นึกวา ใคร ปนนั่นเอง.. (เสียงดีใจ) ปนเหรอ.. นาหูตาไมคอยดี เลยมองไมคอยชัด ขึ้นมากอนซีพอปน สวัสดีจะแมชี อาว.. คุณ...สวัสดีครับ อือ.. สวัสดี กาไปบอกขาวไวจังนะ พูดอะไรนะยายศิ
10
ศศิ ปน พิม ปน ศศิ พิม
แคท ปน ศรุต ปน ศรุต ศศิ
ออ คนรูจักกันคะ พอรวมใหฉันเอาอาหารมาใหแมชี วันนี้พอแกทําขนมจีนน้ําพริก ก็เลยเผื่อมาใหแม ชีดวย บัวเคยบอกวาแมชีชอบมาก ฝากขอบใจพี่รวมดวย มีอะไรก็คิดถึงกันอยูตลอดเวลา คนบานเดียวกันมันก็อยางนี้ละนาพิม ไมเหมือนคนบานอื่นหรอก พี่แคท พี่แคทคุยกับแมชีเถอะนะ ศิไปเดินเที่ยวทางโนนดีกวา หอคอยก็ไมไกลจากวัดนี่ซักเทาไหรหรอก ไปเที่ยวกันกอนก็ไดจะ มาสุพรรณแลว ไมแวะขึ้นไปเที่ยวบนหอคอย ก็เหมือนมาไมถึงสุพรรณละนะ แลวเดี๋ยวตอนเย็น คอยมารับแมชีที่นี่ก็ได แมชีจะไดไปกราบลาทานเจาอาวาสซักหนอย ปน.. เธอเปนเจาถิ่น ชวยพาพวกเราไปหนอยซิ สําหรับคุณแคทนะ ไมเปนไรหรอก แตคนอื่น เขาจะเต็มใจใหผมไปหรือเปลาละ สําหรับผมเต็มใจเสียแลว ดีเสียอีกเหมือนมีไกดสวนตัว แลวคุณละ เอะ พูดเหมือนเคยรูจักกันมากอน ก็แคเคยเจอกันครั้งสองครั้งเทานั้นละ ไมมีอะไรหรอกคะพี่ศรุต (เพลงคั่น) จบตอนที่ 18
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 19 ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน
ปน นายเห็นพี่ศรุตกับพี่แคทไม ไมรูวาหายไปไหน อาว ก็เห็นเขาบอกวาจะลงไปซื้อของที่ระลึกไมใชหรือ ที่ไหนละ ไมชั้นลางก็ชั้นสาม ไมรูวาจะอยูชั้นไหน แลวคุณจะไปชั้นไหนละ ชั้นอยากชมวิวมากกวา งั้นก็ตองขึ้นไปชั้นสี่ พาไปหนอยซิ คุณไมเคยมาที่นี่เลยหรือ เคย แตไมเคยมาบนหอคอยนี้ แลวจะใหคนอยางผมเปนไกดพาคุณไปเที่ยวหรือเปลาละ ฮื้อ.. พูดโยกโยอยูได พาไปหนอยก็แลวกัน งั้นก็ตามมา เพลงคั่นแลวคลอ
ศศิ ปน
ศศิ ปน ศศิ ปน
โอโห.. ตรงนี้เขาเรียกวาอะไรเนี่ย กวางใหญไพศาลทีเดียวนะเนี่ย หอคอยนี้เขาเรียกหอคอยบรรหารแจมใส หอคอยนี้เหมือนเปนสัญลักษณของเมือง สุพรรณ คุณลองมองสิ สามารถมองไดไกลลิบโนนเลย โนน คุณเห็นไม แลอยูลิบ ๆ นั่นนะ เปนพระบรมราชานุสรณดอนเจดีย แลวโนนก็วัดไผโรงวัว เคยไดยินชื่อหรือเปลาละ สวยจังเลยนะ เหมือนเมื่อสมัยเด็ก ๆ แมหญิงเคยพาฉันขึ้นไปบนภูเขาทอง ที่กรุงเทพมีภูเขาทองดวยเหรอ มีสิ ฉันยังเคยขึ้นไปไหวพระเลย ขึ้นไปบนนั้นแลวจะเห็นทิวทัศนของกรุงเทพ ไกลลิบ ๆ เลย เหมือนที่นี่แหละ แตที่นี่ดูดี มองเห็นทองนาลิบลิ่วทีเดียว คุณชอบบรรยากาศชนบทแบบนี้หรือ
2
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ศรุต
ชอบสิ ดูเงียบสงบดี และรูสึกวาผูคนก็รักใครปรองดองกันดีดวย พอผม เปนหัวหนาชุมชนอยูที่บางปลามานี่ละ แลวนายไมคิดจะไปทํามาหากินที่กรุงเทพบางหรือ ผมไปเรียนที่โรงเรียนพระดาบส สําเร็จวิชาชางเครื่องยนตมา ผมคิดวาจะนําวิชามา ใชที่ชุมชนไผรวมกอของพอผม ทําไมไมคิดไปเปดอูที่กรุงเทพบางละ ฉันวาจะดีกวาทางนี้นะ ผมเกิดที่นี่ ผมก็จะอยูตรงนี้จนกวาจะตาย ผมเคยไดยินโทรทัศนออกขาววา พอหลวงทานรับสั่งถึงความเปนอยูอยางพอเพียงเสมอ ผมคิดวาการที่เราจะสรางเนื้อ สรางตัว ไมจําเปนตองเขาไปแออัดกันอยูในเมืองหลวงหรอก เราควรกระจายความ เจริญรุงเรืองมาตามทองถิ่นที่เราเคยอยู จะดีกวา พระราชดํารัสของพระองคทาน พวกผมรับใสเกลาใสกระหมอมและพรอมที่จะปฏิบัติตามอยูเสมอ อยูตรงไหน ถา เรามีความตั้งใจจริง มันก็จะมีความเจริญรุงเรืองไดทั้งนั่นละ ไมวากรุงเทพหรือ ชนบท อืม นายก็พูดเกงเหมือนกันนะ ทําใหฉันคิดวาที่นี่ก็เปนที่นาสนใจสําหรับการจะมา ตั้งหลักฐานทํามาหากินเหมือนกัน ก็ลองตัดสินใจเอาสิ คนสุพรรณโดยเฉพาะที่บางปลามา เขายินดีตอนรับคุณทั้งนั้น แหละคุณศศิ นายจําชื่อฉันไดหรือ จําไดแตตอนที่คุณตะโกนบอกนั่นละ แลวนายละ ปนนี่เปนชื่อเลนหรือชื่อจริง ตั้งแตลืมเกิดมาผมก็ชื่อนี้มาตลอดนั่นละ ไมคิดจะเปลี่ยนบางหรือ ทําไม ชื่อผมบานนอกมากหรือไง (ออย) เปลานี่ เดี๋ยวนี้เขาไมเรียกวาบานนอกแลวละ เขาเรียกวาคน ต.จ.ว. พอจะคบกันไดหรือเปลาละ ถาคบไมได จะยืนคุยดวยอยางนี้เหรอ (เสียงไกล) ศศิ ปน.. มาทางนี้เถอะ เราจะกลับกันแลว
3
เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต ชาย ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศศิ หญิง ศศิ หญิง ศรุต
(เสียงรถแลน แลวจอด) นายพูน นายพูน ชวยมายกของที่ทายรถหนอย เอาขึ้นไปไวที่ไหนครับคุณผูชาย ในครัวนั่นเลย (เสียงเดิน) ซื้ออะไรมามากมายกายกองนะศรุต หลายอยางครับนายพอ คิดวาตองเปนของที่นายพอชอบแน ๆ เลย ไหนขอพอดูหนอยซิ อะไรบางละเนี่ย ในถุงนี้ ปลามาสามรส แลวนี่ปลาแดดเดียว สวนถุงนี้ กุงทอดเกลือซื้อมาฝาก แมหญิงคะ แลวก็ขนมสาลี่คะ เจานี้เขาวาอรอยที่หนึ่งเลยนะ (เสียงไมพอใจ) นี่ไปสุพรรณกันมาใชไมเนี่ย แมหญิงทราบไดยังไงคะ แคฉันเห็นของฝากพวกนี้ ฉันก็รูแลวละ วาพวกเธอเพิ่งกลับมาจากสุพรรณ ฮี.. พอลูกสงสัยหัวใจจะอยูที่เดียวกันซะละมั้ง (เสียงเดินไปแรง ๆ) อาว อะไรกันละนี่ เพลงคั่นนิดเดียว
กรุง ศรุต
ศศิ
กรุง ศศิ
ศรุตไมรูเลยหรือลูก วาแมหญิงของลูกนะ เขาไมชอบของพวกนี้หรอก ไมชอบเลย ไปถึงจังหวัดที่ลูกไปดวยนั่นละ แตมันไมเกี่ยวกับของพวกนี้นะครับ ผมรูแตวาแมหญิงไมชอบใหนายพอพูดสําเนียง สุพรรณเทานั้นเอง แตไมนึกวาแมหญิงจะเกลียดทุกอยางไปหมด มันอะไรกันผมไมเขาใจ จริงดวยคะนายพอ ศศิเคยไปมาสองหนแลว ก็เห็นวาคนสุพรรณเขามีอัธยาศัย ใจคองดงามกันทั้งนั้น ใครไปที่นั่นเขาก็ตอนรับขับสูกันอยางดี โดยเฉพาะที่ชุมชน ไผรวมกอ คนที่นั่นเขาไมแลงน้ําใจหรอก มีแตพอนี่ละที่เคยไปแลงน้ําใจกับเขา นายพอหมายความวาอยางไรคะ
4
กรุง ศรุต ศศิ กรุง ศรุต กรุง
(พรา) พอเถอะ พอไมอยากพูดถึงเรื่องนี้ เออ.. แลวที่ไปกันวันนี้ไปทวงหนี้กันมาหรือไง ออ ไมใชหรอกครับ แคทเขาชวนไปรับแมชีที่วัด เขามาผาตัดตาที่เปนตอกระจก แมชีเปนแมของเพื่อนเขานะครับ พอดีเพื่อนเขาไปนอกคะ เราก็เลยเปนธุระให แมชที าทางนาสงสาร พูดจาดูสงบเสงี่ยมเจียมตัว ขนาดแกแลวยังมีแววของความสวยใหเห็นอยูเลย อืม มาเหนื่อย ๆ ก็ไปพักผอนเถอะ สรากลับมาหรือยังครับ โอย เพิ่งสามสี่ทุม ไมใชเวลาของนายสราแลวละ ขืนกลับมาตอนนี้ สงสัยฟาฝนจะถลมทลายแน ๆ เลย (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท บุญ
แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ
(มีเสียงหมาเหา) บุญนี่ สงสัยจะมีบุญสมชื่อเสียแลวนะ วิ่งเลนกับหมาทั้งวันเลยหรือไง แลววัน ๆ ทําอะไรบางละนี่ ก็ชวยยายยวงปลูกตนไม รถน้ําตนไม ตอนเย็นก็วิ่งเลนกับไอเจาสองตัวนี่ บางทีบุญก็จะอาบน้ําตัดเล็บ พาไปเสริมสวยที่รานใหมันไงละคะ อยางนี้จะเรียกวาเปนงานหรือเปลาละ นึกอยากกลับสุพรรณบางไม ไมเคยคิดจะกลับเลยคะ บุญคิดอยูเสมอวาบุญมาแลวมาเลย ไมยอนกลับไปที่นั่นอีกหรอก เสียดาย ที่ตอนนี้ถาจะสงบุญกลับไป ก็ไมรูจะใหไปอยูกับใคร จะอยูกับลุงรวมรึ บุญก็คงจะไมยอมหรอก โอย คนอยางบุญ อยูบานซอมซอแบบบานลุงรวมไมไดหรอก อีกอยาง เกลียดน้ําหนาไอปนมัน เอะ ทําไมไปเรียกปนเขาแบบนี้ไดยังไง ทําไมจะไมไดละพี่แคท มันอยากมาเยอหยิ่งใสบุญกอนทําไมละ
5
บุญยังจําไมหายเลย หนอย เรามีแกใจสงเงินใหตั้งหารอย มันกลับฉีกแลวปาใสหนาเรา คนอยางบุญนะ ใครทําอะไรกับบุญยังไง บุญจําทําอยางนั่นแหละ พูดไวตรงนี้เลยวา บุญกับไอปน ไมมีวันที่จะ เดินรวมทางกันไดหรอก แลวก็ไมอยากเจอหนามันดวย แคท พูดเดียว วาไปซะตั้งยาว เสียดายจริง ๆ นะ ที่ตอนนี้นาพิม แกเขามาอยู ที่กรุงเทพแลว ไมอยางนั้นจะลองสงบุญกลับไปอยูที่สุพรรณบาง บุญ (หัวเราะเยาะ) พี่แคทไมมีทางสงบุญกลับไปไดหรอก ในเมื่อบุญไมไปเสียอยาง แคท นี่เธอไมสนใจเรื่องนาพิมเลยหรือ บุญ ก็ไมเห็นมีอะไรจะตองสนใจนี่ แมแกก็สบายดี แคท ถาแกสบายดี พี่ก็คงไมไปรับมาอยูกรุงเทพหรอก ถามซักคําซิ วาแมแกเปนอะไร เอาเถอะ เมื่อไมถาม ยังไงพี่ก็ตองบอก แมพิมมาพักอยูกับพี่ที่บริษัท พรุง นี้พี่จะ พาแกไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูตอกระจกที่ตาวา สมควรจะผาไดหรือยัง เธอจะ สนใจหรือไมสนใจ ก็เปนเรื่องของเธอนะ พี่มาบอกแคนี้ละ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น สรา
หญิง สรา หญิง สรา หญิง สรา
(เสียงตื่นเตน) แคท นั่นแคทนี่ (เสียงดัง) แคท แคท (เสียงรถแลนไป) ดูซิ ดูซิแมหญิง เขาหนาบึ้งยังกับโกรธใครมาอยางนั้นแหละ ขนาดผมเรียก ออกดัง เขายังไมหันมามองเลย ขับรถพรวดออกไปเลยนะ เขาอาจจะไมเห็นสราละมั้ง สราไมเคยกลับบานเร็วนี่ ก็วันนี้ผมไมคอยสบาย มันปวดหัว ผมก็เลยอยากกลับมานอน เดี๋ยวนี้ดูทาทาง แคทเขาไมสนใจผมแลวละ คิดมากหรือเปลา แลวมันนาคิดไมละครับแมหญิง วันกอนศศิก็มาเลาใหผมฟงวา เขาไปเที่ยวกับ พี่ศรุตที่สุพรรณมา ไมไดไปกันสองตอสองนะ เรื่องนี้แมก็รู ยายศิไปดวย เขาไปธุระนะ ไมไดไปเที่ยวอะไรหรอก (ถอนใจ) แมหญิงคิดวาแคทเขามีอะไรกับพี่ศรุตหรือเปลา
6
หญิง สรา หญิง
สรา
หญิง
สรา หญิง
ไมคิดวาไมมี พี่ศรุตเขาอาจจะรักใครหนูแคทเหมือนนองก็ได แลวเขาก็เคยพูดแลวไมใชหรือ วาคนอยางเขาไมมีทางที่จะแยงแฟนใครหรอก ถาอยางนั้น แมหญิงคิดวา อายุขนาดผมนี่ ควรจะแตงงานไดหรือยัง ทําไมจะไมไดละ สรายุก็มีหลักมีฐานเพียงพออยูแลว มีรานรวงเปนของตัวเอง ถาจะมีเมียซักคน มาชวยบริหารกิจการงานราน มันก็เปนสิ่งที่ดีไมใชหรือ สําคัญแตวาสราตองเขาใจเลือกผูหญิงที่ดี ๆ ใหมาบริหารรานนะ ไมใชมาผลาญราน เขาใจที่แมพูดใชไม (หัวเราะ) แมหญิงไมตองหวงหรอกครับ ผมคงไมตาต่ําไปมองผูหญิงที่ ไมเหมาะสมกับผม อยางผูหญิงบานโนนหรอก แคฉาบฉวยละกอไปอยาง แตถาเชิดชูมันก็ตองเปนอีกแบบ แมหญิงสบายใจไดเลย (หัวเราะชอบใจ) เออ มันตองอยางนี้ซิ มันถึงจะสมกับเปนลูกของคุณหญิงรวี แลวถามีโอกาสเมื่อไหร แมจะไปเจรจากับทานนายพลใหเอง บานใกล เรือนเคียงกันแคนี้ รูเขารูเรากันอยูแลว เร็ว ๆ หนอยก็ดีนะครับ ตอนนี้ผมอยากจะหาเลขาที่รูใจไปคอยดูแลรานให ผมแลวละ เหอะนา ใจรอนไปได แมรับปากแลวก็ตองทําตามที่พูดซิ แมเองก็อยากจะเห็น หนาหลานคนแรกเหมือนกันนะ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
แคท เราปรึกษาหนอยเถอะ เราจะไปเยี่ยมแมเนี่ย เราจะไปในลักษณะไหนดี ก็ไปแบบนี้แหละ แลวแมจะจําเราไดเหรอ ก็ไมเห็นจะเปนอะไรเลย เราก็บอกแมอยูแลววาบัวยังไมกลับจากนอก ก็บอกแมไปซิ วาเราก็เปนเพื่อนบัวเหมือนกัน แตแมจะอยูโรงพยาบาลแคคืนเดียว นะบัว เดี๋ยวมะรืนนี้แมก็จะออกแลวละ แลวบุญมาเยี่ยมแมหรือยัง โอย คนนั้นนะ อยาไปหวังอะไรมากเลย เราดูวา ยิ่งนานวันชักจะใกลปาเขาไป
7
บัว แคท บัว แคท
ทุกทีแลว ดีนะวาตอนนี้แมมาอยูที่กรุงเทพ ถาอยูที่สุพรรณ เราอาจจะสงบุญกลับ สุพรรณไปแลวก็ได สงสัยเราจะตองรีบทํางานใหสําเร็จเร็วที่สุดแลว เปนหวงบุญอยูเหมือนกัน เธอแนแคไหนหรือ ถึงจะเอาเด็กคนนี้อยู เราคงไมยอมปลอยใหบญ ุ เขาปาเขาพงไปหรอก มันเรื่องที่นาเสียใจมากจริง ๆ (เครือ) มีนองกับเขาอยูคนเดียว กลับดูแลอะไรไมได บัวอยาโทษตัวเองเลย ของพรรคนี้มันก็ขึ้นอยูกับจิตใจของแตละคน เลี้ยงตัวนะพอเลี้ยงได แตเลี้ยงหัวใจนะ มันเลี้ยงกันยากนะ ทําใจไวเถอะบัวเอย เพลงคั่น
บุญ ศศิ บุญ ศศิ บุญ ศศิ บุญ ศศิ บุญ ศศิ
บุญ
(เสียงเมา) คุณศศิ คุณศศิ แวะริมรั้วนี่หนอยสิ มีอะไรหรือบุญญานี นีก่ ลางวันก็ยังเมาอีกหรือ ลดลงหนอยไมดีหรือไง เดี๋ยวจะกลายเปนพวกแอลกอฮอลริซมึ่ ซะหรอก โอย ชางบุญเถอะ เรื่องนั้นคุณศิไมตองมาสนใจหรอก บุญมีเรือ่ งจะคุยดวย วามาเลย คุณสราอยูหรือเปลา เขายังไมกลับหรอก มีอะไรหรือ บุญไดยินยายยวงแกคุยกับตามิ่งวา คุณหญิงรวีจะไปสูขอพี่แคทใหคุณสราหรือ บุญไมเชื่อหรอกนะ บุญวายายยวงแกคงฟงมาผิด อาจจะขอใหคุณศรุตก็ได (หัวเราะ) ยายยวงแกฟงไมผิดหรอก แมหญิงจะไปพูดเรื่องนี้กับทานนายพล วันอาทิตยหนานี่ละ (รองไห) หมายความวาแมหญิงบังคับใหคุณสราแตงงานกับพี่แคทอยางนั้นหรือ เอะ บุญคิดยังไงนี่ แมหญิงไมบังคับใจลูกถึงขนาดนั้นหรอก ก็พี่สรานั่นละ เปนคนขอใหแมหญิงไปเจรจาสูขอพี่แคทมาแตงงานกับเขา บุญไมรูเลยหรือ วาสองคนนี่เขาชอบพอกันอยู (เสียงกรี๊ด) ไมจริ๊ง.... ไมจริง คุณสราไมเคยพูดเรื่องนี้ใหฟงเลย
8
ศศิ
คุณสรารักบุญตางหาก บุญ... เอาไวใหบุญหายเมาแลวคอยมาคุยกันใหมดีไม ตอนนี้ฉันวา เราคุยกัน ไมรูเรื่องหรอก ฉันไปละ (เสียงเดินไป) (เสียงบุญรองกรี๊ด ๆ ลั่น) เพลงคั่น
หญิง
กรุง หญิง
กรุง ศศิ หญิง ศศิ หญิง กรุง
หญิง กรุง
หญิง
ยายศิ ยายศิมาดูนี่หนอยเรว นั่นผีเขานังเด็กบานนั้นหรือไงนะ ดูสิ เตนผาง ๆ ตีอกชกตัวอยูนั่นแหละ มันเปนอะไรของมันนะ ตาย ตายแลว คุณกรุง ออกมาดูหนอยเร็ว (เสียงวิ่งมา) อะไรกันแมหญิง คุณดูนั่นสิ ที่ริมรั้วนั่นนะ นังเด็กบานนั้นมันกระชากตนแกวมังกรของฉัน ออกจากรั้วหมดไปเปนแถบ ๆ แลว กําลังออกดอกสะพรั่งไปหมด ดูมันทําซิ ดูมันทํา นั่นมันเกิดอะไรขึ้นนะ สงสัยพายุเขาเสียละมั้ง พายุนี้ชื่อเพชหึง เนี่ยขนาดลมแรงรอยหาสิบกิโลเมตร ตอชั่วโมงทีเดียวนะ (ดุ) ยายศิ มีหนามาพูดเลนอยูได ลงไปหามมันเดี๋ยวนี้นะ ถาลักษณะแบบนี้ ศิคงไมไปตอกรดวยหรอกคะ เขายิ่งกําลังเมาอยูดวย อยางนั้นไมเปนไร เดี๋ยวฉันโทรแจงตํารวจเอง ทําขาวของของฉันพังพินาศ เสียหายแบบนี้ ฉันตองคิดเงินแลว คุณ ๆ ใจเย็น ๆ กอน บานนั้นนะ บานทานนายพลพัลลภนะ อาทิตยหนา เราจะไปขอเปนทองแผนเดียวกับเขาอยู จะใหมันมีเรื่องมีราวบาดหมาง กันทําไมละ เดี๋ยวก็เดือนรอนกันไปหมดหรอก แลวตนไมฉันเสียหายแบบนี้คุณจะวาอยางไร โทรไปบอกหนูแคทแลวกัน เดี่ยวเขาก็มาจัดการเองนั่นแหละ คุณหญิงไปสงบสติอารมณเสียกอนเถอะ ประเดีย๋ วจะกลายเปนพายุขึ้นฝง มาอีกลูกหนึ่ง มันจะยุงไปกันใหญ ศศิ ไปโทรบอกยายแคทเดี๋ยวนี้ ใหเขามาเอานังเด็กคนนี้ไปสงบสติอารมณ
9
ที่อื่นนะ ไปเดี๋ยวนี้เลย เพลงคั่น ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว แคท บัว ศรุต บัว ศรุต
วันนี้ทําไมกลับเขาบริษัทเร็วละ ระริน ไปไมเจอลูกคาฮะ ไมรูวาหลบหนาหรือเปลา ไมใชเพราะวาเธอไมคอยสบายนะ เปลาฮะ ระรินไมเปนอะไร แนใจนะ ฮะ แตฉันดูวาเธอเหมือนคนไมสบายนะ ดูหนาเซียว ๆ ยังไงชอบกล ไมไดเปนอะไรหรอกฮะ แคเหนื่อย หรือไมก็เพลียใชไม ฮะ ถามีเรื่องอะไรไมสบายใจก็บอกฉันไดนะ ชวยไดก็จะไดชวยกันไป ขอบคุณฮะ แตตอนนี้ระรินไมไดเปนอะไรจริง ๆ ถา.. (เสียงโทรศัพทเขา) ฮัลโหล บัว.... เรามีเรือ่ งจะบอก เออ.. ขอโทษนะฮะคุณศรุต ขอระรินออกไปพูดโทรศัพทกอน พูดที่นี่ก็ได ไมเปนไรฮะ เรื่องสวนตัวนิดหนอย (เสียงเดินไป) (คิด) เราไดยินเสียงผูหญิงแวว ๆ ออกมาจากโทรศัพท เสียงเหมือนคุณแคท แลวเรียกเธอคนนี้วาบัว.. เอ....ตกลงวายายคนนี้ชื่ออะไรกันแนนะ แลวทาทางก็ดูมีพิรุธลุกลนยังไงชอบกล มันตองมีลับลมคมในอะไรซักอยาง แนนอนเลย ซักวันเถอะ ฉันจะกระชากหนาการเธอออกใหได แมระริน คนสวย (หัวเราะเยาะ) เพลงคั่น จบตอนที่ 19
1
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 20
หญิง แคท หญิง
แคท ศศิ แคท หญิง
แคท หญิง
แคท หญิง
(เสียงรถแลนแลวจอด) (เสียงเดินอยางเร็ว) (เสียงดัง) หนูแคท หนูแคท แวะมาทางนี้กอนลูก นี่ ๆ มาตรงริมรั้วนี่แหละ สวัสดีคะแมหญิง นี่ไงเห็นไม ฝมือของเด็กบาคนนั้น มันอาละวาดขึ้นมาอยางไมมีเหตุไมมีผลเลย ดูซิ ตนแกวมังกรของแม แลวยังจะเล็บมือนาง กําลังเลื้อยออกดอกสะพรั่ง มันกระชากเสียขาดวิ่นเลย แบบนี้มันบาหรือเปลา มีปญหาอะไรกันหรือคะ ทางเรานะไมไดมีปญหาอะไรหรอกคะ คือ บุญญานี เขามาถามศศิวา ทางเราจะไปสูขอพี่แคทจากแดดดี้ใชไม (ตกใจ) อะไรนะคะ แคทยังไมรูเรื่องนี้เลย บอกซะตรงนี้เลยแลวกัน วาเรื่องที่เด็กคนนั้นมาไดยินมานะ มันเปนเรื่องจริง แมหญิงกําลังจะไปเจรจาเรื่องนี้กับทานนายพล แตขาวมันรั่วไปถึงหูคนใชบาน หนูแคทนั่นละ พอแมเด็กคนนี้มันรูวาเปนเรื่องจริงเทานั้นละ อาละวาดจนเปน เรื่องราวใหญโตเลย เสียดายจริง ๆ นะเนี่ย ตนไมของแมหญิงปลูกมาตั้งนานนม กวาจะไดชมดอกงามพรึ่บขนาดนี้เสียเวลาเปนเดือนเปนป แลวมาทําลายกันงาย ๆ อยางนี้ แมหญิงเกือบจะโทรไปแจงตํารวจเสียแลว ดีวาลูก ๆ หามไว ตายจริง ไมนาทําเรื่องใหญโดขนาดนี้เลย ทําไมเด็กคนนี้ถึงอารมณอยางนี้ก็ไมรู นี่เปนลูกเตาเหลาใครเนี่ย แบบนี้เขาเรียกวาพอแมไมไดสั่งสอนเชียวนะ แครวู า ผูชายเขาไมไดรักใครอะไรดวย ก็กรี๊ดเสียลั่นสามบานแปดบานไดยินกันหมด นาอับอายขายหนาจริง ๆ อยากนักรูวา ลูกใคร คงไมใชญาติของหนูแคทหรอกนะ เออ..แมหญิงใจเย็น ๆ นะคะ เรื่องที่เด็กคนนี้ทําขึ้น เดี๋ยวแคทจะจัดการหาซื้อตนไม แลวใหเขามาตกแตงริมรั้วใหแมหญิงใหม รับรองจะทําใหสวยกวาเดิมเลย ไมรูละ จะทําอยางไรก็ทําไปเถอะ แตสิ่งที่หนูแคทนาจะทํากอนเรื่องอื่นใด ก็คือ ชวยพานังเด็กคนนี้ออกไปใหไกลจากบานแมหญิงหนอยเถอะ นิสัยแบบนี้อยูใกล
2
แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ
แคท
ศศิ แคท
ใครเขาไมไดหรอก นี่ขนาดวาตาสรายุยังไมไดไปเกี่ยวของอะไรดวยซักหนอย ยังแผลงฤทธิ์ขนาดนี้ แลวนี่ถาเปนลูกเปนเมียขึ้นมามิถลมบานพังเราะ หนูแคทเอา ออกไปทันทีเลย ถาไมอยากมีเรื่องมากกวานี้ คะ ๆ แคทขอโทษดวยนะคะ เดี๋ยวแคทจะจัดการใหเรียบรอยเลยคะ (เสียงเดินไป) พี่แคทโกรธแมหญิงหรือเปลา โอย พี่จะโกรธแมหญิงไดอยางไร เรื่องนี้คนของพี่เปนฝายผิดนะ ยายบุญญานีนี่ สงสัยจะรักพี่สราเอามาก ๆ ซะแลว แลวสราไปมีทาทีอะไรกับแกบางหรือเปลาละ ก็แคเคยออกไปเที่ยวดวยกัน แตก็มีศไิ ปเปนเพื่อนในบางครั้ง แลวก็ไปไมบอย สงสัยยายบุญญานีคงจะเพอเจอไปเองมากกวา เปนผูหญิงแลวรักคนงายแบบนี้ อันตรายแกตัวเองนะคะ เอาเถอะ ความคิดของแตละคนมันไมเหมือนกันหรอกศศิ สบายใจไดเลย เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จะจัดการใหเรียบรอย ตองขอโทษทุก ๆ คน ที่เอาเด็กคนนี้มาไวที่นี่ แลวมากอเรื่องเดือดเนื้อรอนใจไปตาม ๆ กัน ศศิขึ้นบานเถอะจะ พี่แคทคอย ๆ พูดกับเขาก็แลวกันนะคะ ไมเปนไร พี่ใจเย็นเสมอ เพลงคั่น
แคท บุญ แคท
(เสียงเดินเขามา) ตามหาตั้งนาน แอบมานั่งอยูที่นี่เอง (โกรธ ปนรองไห) เดินหนาบานมาเลยนะพี่แคท สมใจแลวใชไมละ ผูชายเขาจะไปสูขอแลวนี่ นี่บุญ เราชักจะไปกันใหญแลวนะ พีไ่ มไดรูเรื่องอะไรกับเขาดวยหรอก แลวเขาก็ยังไมไดไปเจรจากับแดดดี้ของพี่ และที่แน ๆ พี่ก็ยังไมไดตัดสินใจอะไร ทั้งหมด แลวทําไมบุญตองมาแสดงออกแบบนี้ดวย ไปทําลายขาวของบานเขา เสียหายยอยยับไปหมด
3
บุญ แคท
บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ
กะไอแคตนไมบุโรทั่งพวกนั้นนะเหรอ มันมีคุณคาอะไรนักหนา บานนั้นเขาเปนบานที่รักตนไม ก็เหมือนกับบานพี่นั่นแหละ บุญไมเห็นหรือ วาตนไมบานเราออกดอกชูชองดงามไปหมด แลวตนไมที่ริมรั้วของแมหญิง เขาก็กําลังออกดอกชูชอไปหมด เขาเปนคนรักตนไม เขาก็ตองเสียดาย อยาวา แตบานแมหญิงเลย ตอใหเปนบานคนอื่น ถาบุญกาวกายไปทําลายของเขาแบบนี้ มันก็เปนเรื่องเดือดรอนเหมือนกันนั่นละ ดีนะที่เขาไมแจงตํารวจมาจับ ก็แจงไปเลยซิ บุญไมกลัวคุกกลัวตารางหรอก แตมันเจ็บใจ โดนผูชายมันหลอก คุณสราเขามาหลอกลวงอะไรเรา เขาเคยบอกวารักบุญหรือ ไมเคยหรอก แตเขาก็สนใจบุญเหมือนกันละ เอาละ ๆ พักเรื่องนี้ไวไดเลย บุญไปเก็บเสื้อผาไดแลว (ตกใจ) พี่แคทจะใหบุญไปอยูที่ไหน บุญไมไปหรอกนะ (เสียงเฉียบขาด) ถาพี่บอกใหไป บุญก็ตองไป เพราะบานหลังนี้จะปดตายไปเลย (เสียงดัง) พี่แคท เพลงตื่นเตน ดังแลวหยุด
บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ แคท บุญ
พี่แคท พี่แคทหมายความวายังไง บุญบอกแลวไงวาบุญจะไมกลับไปอยูที่ สุพรรณอีกแลว พี่มีที่อยูใหบุญแลวละ บุญจะอยูที่นี่ ทําไมพี่แคทจะตองปดบานดวย พี่จะใหตามิ่งกับยายยวงไปชวยมี้ทําอาหารที่รีสอรท เราจะไปไมละ ไมไป บุญจะอยูที่นี่ แตเราตองไป (เสียงดัง) ตามิ่ง ไปเรียกคนทางบานโนนมาสองสามคน มาชวยกันทางนี้หนอย พี่แคทจะทําอะไรนะ ถาพูดกันดี ๆ แลวไมฟง มันก็ตองอาศัยกําลังกันหนอยนั่นละ ยายยวงไปเปนขาวของลงกระเปาใหหมด บุญดวย (เสียงกรี๊ดลั่น) ก็บญ ุ บอกแลวไงวาไมไป ไมไป พี่แคทจะมาทํากับบุญ
4
แคท บุญ แคท
อยางนี้ไดยังไง บุญ พี่อยากรูนักวาหัวใจของบุญทําดวยอะไร แมชีมาอยูไมไดไกลจากบุญเลย แตบุญมีความคิดที่จะไปเยี่ยมแมชีบางหรือเปลา แมชีถามถึงอยูตลอด ยังไง ๆ บุญก็ยังไมไปตอนนี้ เปนไงก็เปนกัน ก็ใหมันรูกันลงไปซิ เพลงคั่นตื่นเตน
หญิง กรุง ศศิ กรุง หญิง ศศิ หญิง ศศิ กรุง ศศิ
คุณกรุง คุณกรุง มาดูอะไรนี่ซิ เร็ว เดี๋ยวจะไมไดเห็นเปนขวัญตาเสียหรอก อะไรกัน เสียงเด็กคนนั้นอาละวาดอีกแลวเหรอ กรี๊ดกราดแสบแกวหูไปหมด ดูซิคะนายพอ ฤทธิ์เดชแมคนนี้มันไมเบาเลยนะ ขนาดพี่แคทเอาคนของเรา ไปชวยอุมใสรถ มันยังดิ้นสุดตัวเลย ทั้งกัดทั้งถีบ เออ.. ไมนึกวาเด็กคนนี้จะรายขนาดนี้นะ แหม ... อยากจะรูจริง ๆ วามันลูกเตาเหลาใครกันนะ สงสัยไมไดรับการอบรม มาแนเลย ไมอยางนั้นคงไมเปนขนาดนี้หรอก (ตกใจ) อาว นั่นมันเปนอะไรไปแลวละ คอพับคอออนไปแลว หมดฤทธิ์ละมั้ง เดี๋ยวนี่ถา ไปอาละวาดกลางทางแลวหนูแคทจะเอาอยูเหรอ เออ.. ศศิไปเปนเพื่อนพี่แคทดีกวา เผื่อมีอะไรเกิดขึ้นจะไดชวยเหลือกันได ดี ๆ พอเห็นดวย ศศิรีบไปเลยลูก นั่นเจาจอมกําลังอุมขี้นรถแลว รีบไปเรียก ใหพี่แคทเขารอกอน (เสียงดัง) พี่แคท พี่แคท รอศศิดวยคะ เพลงคั่น
ศศิ แคท ศศิ แคท
(เสียงรถแลนคลอ) เด็กคนนี้เปนนองของเพื่อนพี่แคทใชไมคะ จะ ที่วาพี่เขาไปดูงานที่เมืองนอกนะหรือคะ จะ
5
ศศิ แคท ศศิ แคท
ศศิ
แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ แคท ศศิ แคท
แลวนี่พี่แคทจะพาเขาไปอยูที่ไหน ก็คงตองพาไปที่บริษัทพี่กอนนั่นละ เพราะพี่สาวเขามีหองพักที่นั่น แลวถาเขาฟนขึ้นมา เขาจะยอมอยูหรือเปลา แลวคอยวากันใหม แตตอนนี้พี่ตองพาเขาใหออกมาจากบานหลังนั้นกอน ไมอยางนั้นจะไปสรางความเดือดรอนใหแมหญิงอีก บานใกลเรือนเคียงกัน พี่อยูมานานไมเคยมีปญหาเลย ที่บานของศศิก็รักครอบครัวพี่แคทกันทุกคนนั่นละ บุญนะคะนี่ ที่พี่สราเขา ไมไดสนใจใยดีอะไรดวย เขาเปนคนขอใหแมหญิงไปสูขอพี่แคทดวยตัวเองเลย เด็กคนนี้คงจะวาดความหวังเอาไวมากมายกายกอง แลวนี่ไปอยูกับพี่แคท จะไปทําใหพี่แคทเดือดรอนอีกขนาดไหนก็ไมรู ก็ตองทนกันไปกอนนั่นละ เออ.. พี่เพิ่งนึกได (เสียงรถจอด) พี่วาจะแวะซื้อของที่รานตรงนี้หนอย เดี๋ยวศศิลงไปชวยถือคะ อาว แลวบุญละ โอย เมาแอตั้งแตเชา คงจะลุกขึ้นไปไหนไมไดหรอก แบบนีห้ ลับยาวเลยละ อยางนั้นก็ตามใจ พี่จะไดซื้อของหลายอยางหนอย แมชีเปนอยางไรบางคะ พี่แคทไปเยี่ยมหรือเปลา วันนี้ยังไมไดไปเลย แตเดี๋ยวค่ํา ๆ จะแวะไปซักหนอย พรุงนีแ้ มชีก็กลับบาน ไดแลวละ ก็คงจะพักอยูกับพี่แคทใชไมคะ ใชจะ ชั้น 4 ของบริษัทพี่นะ เปนที่พักทั้งหมดของพี่เลย พี่นองเพื่อนฝูง ใครอยากมาพักก็พักได ไป.. ศศิ ลงไปกับพี่ (เสียงเปด,ปดประตูรถ) เพลงคั่น
บุญ
(คิด) (หัวเราะแคน ๆ) คนพวกนี้ยังรูจักแมบุญญานีนอยไปเสียแลว แกลงทําเปนนอคเขาหนอย ก็นึกวานอคเอาจริง ๆ นึกเหรอวาจะเอาคนอยางฉัน ไปเขาที่คุมขังได ไมใชคกุ ก็เหมือนคุกนั่นละ ไมกลับไปใหบรรดาพวกพนักงาน
6
มันมองฉันอยางเหยียดหยามอีกหรอก นึกวาคนอยางฉันจะไปไหนไมรอดงั้นหรือ บุญญานีซะอยาง ไมจนแตมงาย ๆ หรอก จําไวเลย นายสรานัน่ อีกคน แตงงาน เมื่อไร แมจะมาอาละวาดใหงานพังไปเลย แตตอนนี้ บาย บาย กอนก็แลวกัน เพลงคั่น ศศิ แคท ศศิ
พี่แคทเปดหลังรถหนอยคะ ศศิจะไดเอาของไว จะ ๆ (เสียงตกใจมาก) อาว.. เฮย.. ศศิ.. ตายแลว.. เกิดเรื่องใหญแลว ยายบุญหายไปไหนเนี่ย (ตกใจ) หา... บุญญานีหายไปเหรอ.. เพลงเรงเร็ว แลวหยุด
แคท ศศิ แคท ศศิ แคท
อะไรกันเนี่ย พี่งงไปหมดแลว ก็ตอนที่อุมขึ้นมา บุญเขาหมดสตินี่นา น็อคลงไปเองแท ๆ แลวทําไมเขาฟนเร็วอยางนี้ละ อุบายหรือเปลาเนี่ย สงสัยเราจะโงกวามันซะแลว ตายละ... นี่จะทําอยางไรดี คงยังไปไมไกลมั้งคะ เอารถออกตามเร็ว ๆ เถอะพีแ่ คท แถวนีค้ อนขางเปลี่ยวดวย ค่ํามืดแบบนี้ อันตรายแลวละ สรางเมาหรือยังก็ไมรู เร็ว ๆ ขึ้นรถเถอะศศิ (เสียงรถแลนไปอยางเร็ว) เพลงคั่น
แคท บัว แคท บัว แคท
(เสียงโทรศัพท) รับเร็ว ๆ ซิ บัวเอย หลับอยูหรือยังไงฮะ รับเร็ว ๆ (เสียงในโทรศัพท) บัวจา เกิดเรื่องใหญแลวบัว (ตกใจ) ฮา...มีอะไรเกิดขึ้น ก็นองสาวเรานั่นละ เมาอาละวาดที่บานแมหญิง เปนเรื่องเปนราวใหญโต
7
บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว พิม บัว
แมหญิงโกรธมาก เขาใหเราพาบุญไปอยูที่อื่น เราก็ตองพาออกมา กวาจะลาก ขึ้นรถได ตองเอาคนที่บานแมหญิงมาชวยตั้งสองสามคน พอขึ้นรถก็น็อคไปเลย พอดีเราจอดรถลงไปซื้อของ กลับมาอีกที ยายบุญหายไปไหนก็ไมรู (ตกใจ) อะไรนะ .. บุญหายเหรอ ใช เราขับรถตามหาตั้งนานก็ยังไมเห็น บัว... นัน่ บัวอยูที่ไหนนะ เฝาแมอยูที่โรงพยาบาลนะซิ แลวนี่จะทํายังไงกันดีละ ตอนนี้ศศิก็อยูกับเรา เราตองหลบมาโทรศัพทหาบัวนี่ละ แจงความดีไม เออ..ถาจะดีเหมือนกันนะ ตอนนี้สงสัยจะตองอาศัยเจาหนาที่แลวละ เราวนหาตั้งนานก็ไมเจอ ไมรูไปเหนือไปใต ยิ่งเมาอยูดวย โอย.. เรานะหนักใจกับไอนองสาวคนนี้จริง ๆ ริอานกินเหลาเมายา ทําอะไรหนาเกลียดอยางนี้ ชางไมนึกถึงหนาแมเลยหรือไง เกิดอะไรขึ้นหรือบัว เปลาหรอกจะแม แคท..ทําอยางที่เราพูดกันนั่นแหละนะ เดี๋ยวอีกซักครูเราจะโทรเขาไปใหม เพลงคั่น
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
พี่ศรุต พี่ศรุตยังอยูที่บริษัทหรือเปลา (เสียงในโทรศัพท) กําลังเตรียมจะกลับบาน นั่นศศิโทรมาจากไหนนะ ตอนนี้ศศิอยูที่สถานีตํารวจ (ตกใจ) เกิดอะไรขึ้น ขับรถชนกันหรือเปลา ศศิเปนอะไรหรือเปลา เปลาหรอกคะ ตอนนี้ศศิอยากใหพี่ศรุตชวยแวะมารับที่โรงพักหนอย บอกพี่กอนวามีอะไรเกิดขึ้น มากอนเถอะแลวเดี๋ยวจะรูเองนั่นละ ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ พี่วาจะแวะไปเยี่ยมแมชีที่โรงพยาบาลซักหนอย เลยไมตองไปกัน มาที่นี่กอนเถอะ เรื่องรอนกวา เร็ว ๆ นะ จะ ๆ
8
เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศศิ
กรุง ศศิ กรุง
ศรุต กรุง ศศิ
ศรุต กรุง ศศิ กรุง
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ลูก ๆ กลับมานั่งจับเจากันแบบนี้ แสดงวาตองมีเรื่อง ใหญโตแลวละซิ บุญญานีหายไปครับนายพอ อาว ก็เมื่อเย็นหนูแคทเอาขึ้นรถไปไดแลวนี่นา แลวตอนนี้บานหลังนั้นก็ไมมี ใครอยูแลวดวย นายพอทราบเรื่องหมดแลวใชไมครับ อืม แตแมบุญหายไปไดอยางไร พี่แคทเขาไปแจงความแลวคะ ถาตํารวจเขาออกตามหาแลวไดเรื่องอยางไร เขาก็จะสงขาวไปใหพี่แคททราบ เฮอ... แมคนนี้เขาฤทธิ์มากจริง ๆ นี่แมหญิงนอนแลวหรือคะ เห็นบนวาปวดหัว ก็เลยนอนแตหัวค่ํา แมหญิงตองเครียดเรื่องยายเด็กบานั่นแน ๆ เลย อือ ก็เพิ่งเงียบเสียงบนไปเมื่อตะกี้นี้แหละ ที่จริงมันก็ไมใชเรือ่ งใหญโตอะไร ตนไมที่มันเสียหาย เราก็เอามาปลูกใหมได แตแมเราเขาก็เปนคนอยางนี้ละ เรื่องเล็กกลายเปนเรื่องใหญ แตเรื่องใหญก็กลายเปนเรื่องเล็กไดเหมือนกัน แลวแตอารมณ สรากลับมาหรือยังครับ ยัง... นี่เพิ่งหาทุมเอง รานยังไมปดหรอก พี่แคทจะโทรไปบอกพี่สราหรือเปลาก็ไมรู เดี๋ยวศศิจะโทรติดตอเองดีกวา เอ.. แตพี่สราก็คงจะชวยอะไรไมไดหรอก ขนาดตํารวจก็ยังไมมีขาวอะไร ติดตอมาเลย วาไดเรื่องอะไรบาง คนที่เดือดรอนที่สุดก็คงจะเปนคุณแคทนั่นละ เพราะตอนนี้พี่สาวของเด็ก ก็ไปดูงานอยูที่เมืองนอก ปานนี้คงจะใจหายใจคว่ําแลวละ คนที่จะไมใจหายเลย ก็เห็นจะเปนแมหญิงของเรานั่นละ จริงดวย แมหญิงนะ ลองไมชอบใครแลวก็ไมชอบอยางแรงเลย ถารูเรื่องนะ มีหวังสมน้ําหนาสงเลยละ ศศิก็อยางเพิ่งไปเลาอะไรใหแมเขาฟง
9
ศศิ กรุง
เขาจะไดนอนหลับใหสบาย โอย กลุม ไมนึกวาจะมีเรื่องวุนวายถึงขนาดนี้ เปนผูหญิงแลวไปเดินทะเลอทะลา คนเดียวนี่มันอันตรายนะคะนายพอ ก็ใชนะซี พอก็คิดอยูเหมือนกันละ เอานา ใจเย็น ๆ ไปอาบน้าํ อาบทากันกอน เดี๋ยวพอจะรอรับสราเอง (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ฮั้ว
ชาย ฮั้ว ชาย ฮั้ว ชาย ฮั้ว ชาย
(เสียงรถแลน) (เสียงเมา) เฮย ๆ ไอเสง เอ็งขับรถดี ๆ หนอยซิวะ เอ็งเมามากหรือเปลาเนี่ย เมื่อกี้ขาเห็นแสงไฟขางทางสวางไสวไปหมด แตพอลืมตามาอีกที ทําไมมันมืด ตื๊ดตื๋ออยางนี้ละ ก็ผมกําลังเลี้ยวเขาซอยบานผมนะซิเฮีย ขลุขละหนอยนะเฮีย ถนนบานผม มันไมไดลาดคอนกรีต เออนา ๆ ไมวากันอยูแลว เขาไปอีกไกลไมวะเนี่ย ขาอยากถึงบานเอ็งแลว มีอะไรหรือเปลาเฮีย ถึงอยากรีบไปถึงบานผมนะ ปวดฉี่วะ (หัวเราะ) งั้นลงขางทางไดเลยเฮีย แถวดงหญานี่ละ ปลอยไดตามสบายเลย เออ ๆ งั้นก็จอดรถกอน แปบเดียววะ (เสียงเปดประตูรถ) เฮีย ไมตองเดินไปไกลหรอก ตรงนั้นก็มืดแลว เพลงคั่นนิดเดียว
บุญ
(คิด) นี่เราจะออกไปขอความชวยเหลือจากเจาของรถคันนี้ดีไมเนี่ย นั่งอยูในพงหญาตั้งนานแลว ยุงกัดเต็มไปหมดเลย เอ... แลวถามันไมใช คนดีมีน้ําใจละ เราจะเคราะหรายหนักเขาไปใหญละซี รอใหมันไปกอนดีกวา แลวคอยเดินออกไปถนนใหญ อาย.. ตายแลว นี่มนั น้ําอะไรนะ ดูซิเต็มหัว ไปหมดเลย อี๋.... นี่มันฉีน่ ี่หวา (พูดเสียงดังอยางลืมตัว) เฮย... ฉี่รดหัวคนคนไดไงวะเนี่ย
10
ฮั้ว บุญ ฮั้ว
บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว
บุญ ฮั้ว บุญ
(ตกใจ) เฮย อะไรวะ คนหรือผีวะ ถาฉันเปนผี ฉันก็จะหักคอแกนั่นละ หนอย ... ที่ฉมี่ ีตั้งเยอะแยะไมฉี่ ดันมาฉี่รดหัวคน ทุเรศสิน้ ดีเลย อาว ๆ แลวใครจะเห็นละ ใครใชใหมานั่งซุมอยูในกอหญาอยางนี้ละ เปนผูหญิงเสียดวย พวกมิจฉาชีพหรือเปลาเนี่ย หรือวามานั่งซุมหาลูกคา อยูริมถนน ลงไปซุมอยูทําไม ไหน ๆ ดูหนาหนอยซิ หลีกไปใหพน เหม็นกลิน่ เหลาหึ่งเลย เดี๋ยว.. นองสาว จะเดินไปไหนนะ เรื่องของฉัน ปลอยแขนเดี๋ยวนี้ อาว... ทําไมจะตองมาสะบัดสะบิ้งดวยละ มาหาเงินไมใชหรือ ฉันมีเงินมาแยะนะ (เสียงตะโกน) เฮย ไอเสง เปดไฟหนารถหนอยโวย ขาอยากเห็นหนาแมคนนี้ซะแลว สวยแคไหนวะ มานั่งซุมหาเหยื่ออยูขางทาง ซวยฉิบเลย.... ฉี่เต็มหัวไปหมด คนอะไรเลวระยําจริง ๆ อาว ๆ เลนดากันแบบนี้เดี๋ยวก็เจอดีหรอก ไหน.. หันมานี่ซิ (ตกใจ) เฮย... นีม่ ันไอบุญนี่หวา.... (ตกใจ) ไอฮั้ว...... เพลงคั่นตื่นเตน จบตอนที่ 20
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 21
ฮั้ว
บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว
บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว บุญ ฮั้ว
บุญ ฮั้ว
(ยอนความเดิมนิดหนอย) (หัวเราะเสียงดัง) นี่ไอบุญจริง ๆ หรือวะเนี่ย หรือวาขาเมาจนตาลาย คงไมใชหรอกนะ เพราะเสียงมันใชไอบุญนี่หวา แลวทําไมเอ็งถึงมา หมกในดงหญาแบบนี้วะ เอ็งหนีอะไรมาหรือ ขาไมจําเปนตองตอบ ซวยฉิบเลย ไอที่วาซวยนี่ เปนเพราะเจอขาหรือวะ ก็ใชนะซิ นึกวาขาอยากจะเจอหนาเอ็งนักเหรอ (เสียงตวาด) หลีกไปใหพน (หัวเราะ) ทําไมขาจะตองหลีกดวยละ ขากําลังคิดวา ขานี่โชคดีจริง ๆ ที่ไดเจอเอ็งที่นี่ ไมไดคดิ ฝนมากอนเลยนะวาจะไดมาเจอ พระเจาชวยแท ๆ บอกวาใหถอยไป สําหรับขากับเอ็ง ทางใครทางมัน เอ็งรังเกียจขาถึงขนาดนี้ทีเดียวหรือ ไมนาถาม หลีก บอกวาใหหลีกไป ถาหลีก ขาก็โงนะซีโวยไอบุญ (เสียงดัง) ปลอยขาเดี๋ยวนี้นะ นี่อยามาทําบา ๆ แบบนี้กับขานะ คนอยางขามันบาไดมากกวานี้อีก ขาก็อยากจะรูเหมือนกันวา เอ็งจะรังเกียจขาไปไดซกั แคไหน จะไปไหน (เสียงดัง) ปลอย ขาบอกใหปลอย ไอฮั้ว จะปลอยหรือไมปลอยฮะ (เสียงตบหนาดังฉาด) (เสียงตะโกน) ชวยดวย ชวยดวย (หัวเราะลั่น) ตอใหเอ็งตะโกนจนคอหอยแตก ก็ไมมีใครเขามาไดยิน เสียงเอ็งหรอก บานที่แลเห็นอยูลิบ ๆ นั่น มันก็บานไอเส็ง ลูกนองขา แลวเอ็งจะตะโกนหาสวรรควิมานอะไร เมื่อกี้เอ็งตบหนาขากอนนะ ทีนี้ถึงทีขาบางละ จะไหน.. ไอบุญ.. เอ็งดูสวยผิดตาขึ้นทุกทีนี่หวา มามะ ใหขาไดฉลองความสวยของเอ็งกอนเถอะ (หัวเราะ) หนาอยางเอ็งนะ ไมเห็นแมแตขาออนของขาหรอก ก็คอยดู วาขาจะไดเห็นอะไรของเอ็งบาง (เสียงแบบคนดิ้นตอสู)
2 บุญ ฮั้ว
ปลอย ปลอยขาเดี๋ยวนี้.. ไอฮั้ว ขาบอกวาใหปลอย... นี่แน... (รองดัง) โอย.. ไอนี่กดั ขาหรือเนี่ย เปนหมาหรือไงวะ ฤทธิ์มากนะ อีนังคนนี้ แบบนี้มันตองเจอดีอยางนี้ (เสียงตอย) (เสียงบุญรองอยาง เจ็บปวด) ที่นี้เอ็งจะไดรูจักคนอยางไอฮั้วมากขึ้นซะที นึกวาจาย คาดอกใหขาก็แลวกันนะนังบุญคนสวย (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ชาย ฮั้ว
ชาย ฮั้ว ชาย ฮั้ว ชาย ฮั้ว ชาย ฮั้ว
ชาย ฮั้ว
ไง เฮียฮั้ว.. เมื่อคืนเห็นสวรรครําไรละซิ (หัวเราะ) ไมเสียทีที่ขาไดมากรุงเทพ คราวนี้ไดลบคําสบประมาท ของนังคนนีไ้ ดซักที มันอยากเยอหยิ่งถือตัวดีนัก คนบานเดียวกันแท ๆ หนอยแนะ มันมองขามหัวกันไปได แลวนี่มันฟนหรือยังละ ดูหนาตาแลวเขาทาอยูนี่ เฮย ๆ ขาบอกซะกอนนะไอเสง ผูหญิงคนนี้เทากับมันเปนเมียของขา เอ็งอยาไดมาของเกี่ยวอะไรดวยนะ แลวนั่นเฮียฮั้วแตงตัวจะไปไหนละ ก็กลับบานขานะซี ปานนี้เตี่ยบนกระบุงโกยไมหมดแลว แลวแมคนนั้นมันฟนหรือยังละ ยัง อาว แลวพี่เฮียจะจัดการยังไง ก็ถามันฟนขึน้ มา เอ็งเอาเงินนี่ใหมันไปพันนึง สวนอีกพันนึงเนี่ย ขาใหเอ็ง คิดซะวาเปนคาโรงแรมก็แลวกัน แตอยาลืมเรื่องที่ขาสั่งนะ ถาเอ็งไมเชื่อคําขาละก็ เอ็งเจอดีแนไอเสง แลวเฮียไมกลัววามันจะไปแจงความหรือ เมื่อคืนนะ เทากับเฮียขมขืน เขาเลยนะ เจอขอหาหนักเลยนา จะบอกให (หัวเราะ) แจงไมกลัว กลัวไมแจงนะซีเวย เอ็งไมรูหรือไง วาแม ของนังนี่ เปนลูกหนี้ขาอยู มันไมกลัววาแมของมันจะเดือดรอนก็ใหรู ไปซีวะ แตถามันจะไปก็ปลอยใหมนั ไป ไมตอ งไปหามอะไรมัน
3 แตถามันจะอยูที่นี่ เอ็งก็โทรศัพทไปบอกขา เดี๋ยวขามาจัดการเอง แต ขาคิดวา คนอยางนังบุญ ฤทธิม์ ันมาก มันคงไมยอมอยูก ับขาหรอก มันคงอยากจะไดผัวที่ดกี วาขา ก็คอยดูกันตอไป เรื่องนี้นาติดตามวะ (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น ชาย บุญ ชาย
บุญ
ชาย
บุญ ชาย
ไง.. แมนอ งสาว เดินโซซัดโซเซออกมาทีเดียวเรอะ ไอสัตวนรกตัวนั้นมันไปไหน (หัวเราะ) จะเอาเรื่องเขาหรือไงนองสาว ปานนี้มิเกือบถึงสุพรรณแลว รูจักบานเขาหรือเปลาละ ถาอยากจะเรียกคาเสียหาย ก็ไปเรียกที่บาน เขาเลย แตบอกซะกอนนะ วาอยาริอานไปแจงตํารวจเปนอันขาด ไมอยางนั้นแมแกลําบากแนนอน พูดแคนี้ คงจะรูใชไม วาจะลําบาก ดวยเรื่องอะไร (หัวเราะ) (คิด) ทําไมเราถึงซวยอยางนี้วะ ดวงของเรามันเปนอะไรไปแลวเนี่ย ไมนึกวาจะตองมาเผชิญเหตุการณเลวรายแบบนี้เลย เจ็บตัวแลวยังตอง เจ็บใจอีก เรื่องนี้คนอยางไอบุญไมยอมเสียเปรียบแน ๆ มันหนีกลับ สุพรรณ ขาก็จะตองตามไปใหถึงที่ คงไมยอมเสียตัวใหมันฟรี ๆ หรอก ไอฮวั้ .. มึงกะกูตองเจอกันแน อะ.. ตกลงจะเอายังไง จะอยูที่นี่ รอใหเฮียฮั้วเขามารับ หรือวาจะหนี ไปที่อื่นละ ตัดสินใจเองนะ อะ.. นี่.. เฮียเขาฝากเงินไวใหพันนึง เอย.. ไมใช ๆ หารอย เอา... เอาไป เออ.. ดี.. ขาจะไดมีคารถไปจิกหัวมันที่สุพรรณ มันไมมีทางลอยนวล อยูไดหรอก ขาตองหาทางเอามันเขาตารางใหไดแน เออ อยางนั้นจะไปไหนก็ไปเถอะ (เสียงเดินไป) (ชายหัวเราะ) (คิด) ไมนกึ ไมฝนวานังคนนี้จะนําลาภมาสู อยู ๆ ก็ไดเงินตัง้ พันหาเหนาะ ๆ เย็นนี้ไดฉลองตอละโวยเรา (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
4 บุญ
(คิด) ดวงเรานี่ทําไมมันรอนเรพเนจรอยางนี้วะ เดี๋ยวก็รอนไปอยูที่ โนน เดี๋ยวก็รอนไปอยูทนี่ ี่ ไมนึกไมฝนวาจะรอนกลับมาที่สุพรรณ ก็ กลับไดมาอีก วาจะไมเหยียบแลวเชียวนะ แลวดูสารรูปซิ เกิดมีใครมา เห็นเขาตอนนี้ อายเขาตายเลย ซื้อเสื้อผาเปลี่ยนกอนดีกวา ประเดี๋ยว เถอะ ไอฮั้ว มันจะตองรูฤทธิ์ของเราแน อยากรูนักวา ถาเตี่ยมันรู เรื่องละกอ มันจะยังไงตอไป เรากําลังคิดวา เราจะเรียกรอง คาเสียหายจากเถาแกฮงซักเทาไหรดีนอ.... อยางนอยบุบ ๆ เบา ๆ ก็ตองเปนแสน ๆ ละวะ ไอฮั้วมันจะไดรูวาคาความสาวของไอบุญคนนี้ มันไมไดกระจอกอยางที่เอ็งคิดหรอก ถามันไมจายเปนเงิน มันก็ตอง คืนสัญญากูใหกับแมขานั่นละ ไมอยางนั้น ไอฮั้ว.. มึงติดตะรางแน เพลงคั่น
บุญ ปน รวม บุญ ปน
บุญ ปน รวม
(เสียงผูคนเอะอะ มีเสียงชายหญิงพูด) เฮย.. นั่นมันเกิดอะไรขึ้น ไปดูกันหนอยเรว.. คนเขามุงดูอะไรกันนะ ไปเร็ว.. อะไรนะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ เฮย... นี่ไอบญ ุ นี่หวา เฮอะ... นึกวาเอ็งจะไมเหยียบสุพรรณซะแลว มาทําไมวะเนี่ย เฮย... ปน พูดอะไรอยางนั้นวะ บุญมันจะเสียใจเปลา ๆ เอ็งไปไหน มาละ แมชีไมไดอยูท ี่วัดหรอกนะ (หวน) ฉันรูแลว นั่นคนเขาดูอะไรกันนะ ขาก็ไมรูเหมือนกัน มาซื้อของกับพอ นี่ก็กําลังจะเขาไปดูเหมือนกัน ฉันวามันตองเปนเหตุรายแน ๆ เลยพอ.. นั่นไง.. ตํารวจวิ่งมาโนนแลว ไป. ไป.. บุญ.. ไปดูกันเรว (เสียงไมพอใจ) ไมตองมาจับมือขา หือ...ยังกะอยากจับนักนี่ ชะ.. ทําเปนหยิ่ง ไอสองคนนีม่ ันจะเปนอริกันจนตายหรือไงวะ ไป ไป ไปดูกนั เพลงคั่น
5 ชาย บุญ
ชาย บุญ
หลีกทางหนอยครับ หลีกทางใหเจาหนาที่ตํารวจหนอยครับ เกิดอะไรขึ้นนะ (มีเสียงคนพูดกันหลายคน).. มีคนถูกยิงตาย... มันเดินลงจากรถ แลวไมรูวาใครยิง ลมกลิ้งอยูริมถนนนี่ละ ไหน ๆ ผมขอดูหนาหนอย พวกคุณถอยออกไปกอน (ตกใจ) ไอฮั้ว.. นี่มันไอฮั้วนี่ เพลงตื่นเตนดังแรงแลวหยุด
บุญ
รวม ชาย
บุญ ปน บุญ รวม
(คิด) ไอฮั้วจริง ๆ ดวย ตายโหง นี่ทําไมเราถึงซวยอยางนี้วะ เสียตัว ไปแลวนึกวาจะไดเงินคาชดเชย อุตสาหตามมาถึงสุพรรณ แมงมาเปน ศพไปซะแลว โอย.. แลวที่นี้เราจะทํายังไงกันดีละ จะไปแจงความกับ ตํารวจเรอะ เขาจะมาจับใครละ มันดันชิงตัดหนาตายไปซะกอนแลว เนี่ยเปนเพราะเวรกรรมที่มันกอไวกบั เราแท ๆ มันถึงไดมาตายโหง แบบนี้ สมน้ําหนา คนอยางมึงนะสมควรตายอยางหมาขางถนนแบบนี้ แหละ อยูไปก็หนักแผนดินบางปลามาเปลา ๆ ไอที่แลวมา กูนึกวา หมามันคาบเอาไปแดกก็แลวกัน ถุย.. ถุย.. อาว เฮย.. ไอบุญ นี่มันเรื่องอะไรกันวะ ทําไมไปถมน้ําลายใสหนาศพ อยางนี้ละ (รองไหดัง) ไอฮั้ว.. ไอฮวั้ ลูกพอ.. ใครฆามึงวะ.. ใครฆามึง มาจนถึงหนารานแลว กลับมาตายจากขาไป คุณตํารวจตองจับผูรายมา ลงโทษใหไดนะ มันหยามน้ําหนากันชัด ๆ นี่หวา ลูกขาสารพัดจะดี มันใจคอเหี้ยมโหดผิดมนุษย แบบนี้เอาไวไมได (เสียงรองไหดังโฮ ๆ) (มีเสียงรําพันเรียกชื่อฮั้วอยูตลอดเวลา) (คิด) ไปลงนรกเสียเถอะ คนอยางมึง ไมมีทางไดขึ้นสวรรคแน ๆ ไอฮั้ว ถุย บุญ.. เฮย.. จะไปไหนวะ ยังไมไดคุยอะไรกันเลย ฉันไมมีอะไรจะคุยกับแก แลวนี่เอ็งมาสุพรรณทําไม มาคนเดียวหรือ
6 บุญ รวม บุญ รวม ปน
คนเดียว อาว.. แลวพี่เอ็งละ แลวนี่เอ็งจะไปไหน ไมแวะบานขากอนหรือ ไมแวะทั้งนัน้ แหละ ฉันจะกลับกรุงเทพ (เสียงเดินไป) อะไรของมันวะไอคนนี้ (เสียงเยาะ) วัวลืมตีน มันก็เปนอยางนี้ละพอ อยาไปใสใจกับมันให เสียเวลาเลย กลับบานเราดีกวา เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต
ศศิ ศรุต
ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
พี่ศรุต ถามจริง ๆ เถอะ นึกยังไงถึงไดมาเยี่ยมแมชีพิมนะ พี่รูสึกวาแมชีจะเปนคนที่มีอธั ยาศัยใจคอดีนะ พูดจาออนโยน นาเคารพนับถือทีเดียวเลย นึกวาพี่รูจักกับลูกของแมชี อืม พีก่ ็ยังไมแนใจวาจะรูจักหรือเปลา แตที่แน ๆ แมชเี ปนคนที่ คุณแคทเคารพนับถืออยูม าก แลวเราก็เปนไปรับแมชีมาจากสุพรรณ พี่ก็เลยคิดวา เราควรจะมาดูแลแมชีตามสมควร ก็ดีคะ ดูทาทางแมชีเศรา ๆ อยางไรชอบกล เหมือนคนมีอะไรอยูในใจ คนทุกคนก็มีความหลังฝงใจดวยกันทั้งนั้นละ ดูอยางนายพอของเราซิ เวลาอยูตอหนาลูก ๆ ก็ดูวานายพอราเริงแจมใสดี แตเวลาที่อยูคน เดียว นายพอก็จะเงียบขรึม บางครั้งพี่เคยเห็นทานเศราซึมอยูบอย ๆ เหมือนกัน ศศิก็เคยเห็นเหมือนกัน แตไมกลาสอบถาม เกรงวาจะไป กระทบกระเทือนใจนายพอเปลา ๆ เออ... เขาไปนี่ เราจะไดเจอ พี่แคทหรือเปลาหนอ คุณแคทคงจะทํางานอยูละมั้ง (เสียงเคาะประตู เสียงเปดประตู) เอะ มีคนอยูดวยนี่ ใคร ศศิยังไมเห็นเลยคะ เขานั่งฟุบหนาอยูขางแมชีนะ เขามาเถอะพี่ศรุต เพลงคั่น
7 ศรุต
ศศิ บัว ศรุต บัว
ศศิ ศรุต บัว ศรุต บัว
ศศิ บัว ศรุต
(คิด) มองขาง ๆ แบบนี้ มันเหมือนระริน แตระรินรูจักกับแมชีหรือ เอ.. ใชหรือเปลานะ ดูผิวพรรณรอยสัก การแตงตัวแลว ใชระรินจริงๆ เลย ระริน... ระริน ฮะ.. (ตกใจ) คุณศรุต คุณศศิ เออ... นี่เธอมาทําอะไรที่นี่นะ เธอรูจักแมชดี วยหรือ เออ... กอ..ระรินเคยไปทวงหนี้ที่สุพรรณ แลวพอดีมีคนบอกวาแมชีไป บวช ระรินก็เลยตามไปที่วัด แลวกอนที่แมชีจะมาผาตัดตาที่นี่ แมชีก็ โทรมาคุยดวย เออ... ก็..ทํานองวาขอผัดผอนหนี้ไวกอนนั่นละฮะ นี่แมหญิงเปนเจาหนี้ของแมชีดวยหรือ ทําไมแมหญิงไมละเวนไวบางละ แบบนี้จะดีหรือพี่ศรุต พี่ก็เพิ่งรูเรื่องจากระรินนี่ละ คุณศรุตรูจักแมชีไดยังไงฮะ หรือวาเคยไปทวงหนี้เหมือนกัน เปลา ๆ รูจักเพราะคุณแคท แลวทําไมเธอมานั่งหลับเฝาไขแบบนี้ละ มาที่นี่ตั้งแตเมื่อไหร ซักพักหนึ่งแลวฮะ พอดีเมื่อคืนนอนดึกไปหนอย ก็เลยรูสึกงวง เดี๋ยว ระรินก็จะไปทํางานตอแลว ตองขอโทษดวย อาศัยพักตานิดหนอย เทานั้นละฮะ ขืนขี่รถออกไปตอนยังงวง ๆ ประเดี๋ยวไดน็อคกลางทาง แน ๆ ขอโทษคุณศรุตดวยนะฮะ คุณมาก็ไดแลว ระรินขอตัวไปทํางาน ตอกอนดีกวา แนใจนะวาจะขี่รถไปไดอยางปลอดภัยนะ (หัวเราะ) ไดงีบซักแปบเดียวก็พอแลวฮะ ระรินไปกอนนะ (เสียงเดินไป) (คิด) ซักวันฉันตองไดรูแนนอน วาเธอเปนใคร มาทําอะไร เพลงคั่น
8
แคท บุญ แคท บุญ
แคท บุญ แคท
(เสียงกริ่งโทรศัพท) บริษัทคัทลียาคะ พี่แคท... นี่บุญญานีนะ (เสียงดีใจ) บุญ... นั่นบุญอยูที่ไหนนะ รูหรือเปลาวาพวกเราเปนหวง แทบแย ทําไมถึงหนีลงจากรถเอาดื้อ ๆ อยางนี้ละ (รองไห) ตอนนั้นบุญนึกวาจะหนีไปใหพน แตผลที่สุด บุญก็ไปไหน ไมรอด บุญไมมีเงิน แตแรกคิดวาจะกลับสุพรรณ แมก็มาผาตาอยูที่ กรุงเทพ บานก็ขายไปแลว บุญไมรูวาจะไปอยูกบั ใคร ถาอยางนั้นบุญบอกมาวาตอนนี้อยูไหน พี่จะไดเอารถไปรับ ตรงหนาสวนหลวงนี่ละจะ พี่แคทรีบมาเร็ว ๆ หนอยนะ บุญหิวจะแย อยูแลว จะ ๆ พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้ละ เพลงคั่น
แคท บัว แคท บัว
แคท บัว
(เสียงรถแลนคลอ) บัว ยัยบุญโทรมาหาเราแลวนะ ตอนนี้เรากําลังไปรับที่หนาสวนหลวง บัวอยูที่ไหนนะ (เสียงในโทรศัพท) (เสียงดีใจ) จริงเหรอ เราดีใจจริง ๆ เลย แลวนี้ แคทจะใหบุญพักที่ไหนละ ถายังไงใหพักอยูก ับเราที่หอพักหญิงรวีก็ได พักไดไงละ ตอนนี้บัวอยูในฐานะของระรินนะ เดี๋ยวความก็แตกกัน หมดนะซี บัวไมอยากใหบุญรูไมใชหรือ เออ.. จริงซีนะ เราก็ลืมไป งั้นก็ใหบุญพักอยูหอ งเราที่บริษัทแคทกอน ก็แลวกัน แตเราก็ไมแนใจวาบุญจะเต็มใจอยูหรือเปลา เดี๋ยวจะอาย พนักงานที่บริษัทอีก เออนา.. เรื่องนั้นไววากันทีหลังเถอะ ยังไงใหนองไดกลับมาเทานั้นเราก็ ดีใจแลวละ เมื่อคืนเรานอนไมหลับเลย คิดเปนหวงบุญอยูตลอดเวลา หวงวาจะเกิด เรื่องรายแรงขึ้นเทานั้นละ กลับมาไดโดยปลอดภัยเทานั้นเราก็สบายใจ
9 แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว
แคท บัว แคท
ก็ยังไมรูเหมือนกันวาเมื่อคืนบุญไปเตร็ดเตรอยูที่ไหน เรายังไมได สอบถามอะไรบุญมากมายเลย เออ.. แคท.. เมื่อกี้คุณศรุตกับคุณศศิมาเยี่ยมแมชีที่โรงพบาบาล (ตกใจ) หา... แลวเจอบัวหรือเปลา ก็เจอนะซี เราเลยบอกไปวาเรารูจักตอนไปทวงหนี้ที่สุพรรณ (หัวเราะ) เออ.. รอดตัวไปหนอย ใชซิ เราตื่นขึ้นมา พอเห็นหนาเขาเทานั้นแหละ หัวใจมันตกไปอยูที่ ตาตุมเลย แลวคุณศรุตเขาไมมีทาทีวาสงสัยอะไรหรือ ก็ไมรูเหมือนกัน แตรูสึกวา แววตาเขามันเหมือนจะสงสัยอะไรอยูอยาง นั้นละ เราก็ไมกลามองตาเขานาน ๆ อาว... แบบนี้เธอก็สอพิรุธใหเขาเห็นละซี โอย บัวเอย เราวาเรื่องนี้ เธอหาทางรวบรัดใหมันจบ ๆ ไปดีกวา ขืนยืดยาวไปเธอจะโดนเขาจับ ไดเอานะ อืม... เราก็คิดอยูเหมือนกันละ ยิ่งแมออกจากโรงพยาบาล ตองพัก อยูกับแคท แลวตอนนี้บุญก็มาอยูก ับแคท เราก็เปนหวงทั้งสองคน อยากจะมาอยูดูแล ก็ยังทําไมได ติดที่เรายังตองพักอยูที่หอพักของ บริษัทคุณศรุตนี่แหละ สงสัยวาพองานเลิกเราคงตองแอบมาหาแมกับ นองที่บานแคทแลวละ เออ.. ก็ดีเหมือนกัน แมจะไดมีความรูสึกอบอุนขึ้น แตบุญก็จะรูเรื่อง อีกนั่นละ วา... กลุมจริง ๆ มีอยูทางเดียวเทานั้นละบัว เธอรีบกลับมาเปนบัวตามเดิมใหเร็วที่สุด เทาที่จะเร็วไดเทานั้นละ เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 22 บัว
ศรุต
(คิด)(เสียงเปดกระดาษเอกสาร) เจอของปาชมแลว อยูแฟมนี้เอง ของพี่ แหวน ของเฮียกุย ของเจลั้ง อยูรวมกันหมดเลย เออ.. แลวของแมอยู ไหนละ นี่ไง.. มาอยูแผนสุดทายนี่เอง แมกูมาหาแสน เพิ่งหักเงินตนไป ไดแคหนึ่งแสน นอกนั้นเปนคาดอกไปทั้งหมด (เสียงเปดกระดาษ) โอย.. นี่โดนแบบเดียวกันไปหมดเลย ดอกทวมตน แบบนี้แลวเมื่อไหร เราพวกเราจะหมดหนี้หมดสินกันซักทีละ นีถ่ าลองมาคิดคํานวณดูแลว เงินตนนะเกือบหมดไปตาม ๆ กันแลว ถายายคุณหญิงรวีนั่นยอมผอน ปรนใหซักหนอย พวกชาวบานก็คงจะเหลือเงินที่จะตองชดใชหนี้อีกไม เทาไร โอย.. แบบนี้เราจะทํายังไงดีละ สงสัยจะตองลองคุยกับคุณศรุตดู อีกคนซะแลว คุณศรุตคงไมมีนิสัยเหมือนกับคุณหญิงรวีหรอกนา ถา คุณศรุตชวยไมได คุณหญิงรวีจะไลเราออก เราก็จะยอม เปนไงเปนกัน (เสียงเดิน) (เสียงเปดประตู) (หวน) ระริน... นั่นเขามาทําอะไรในหองเก็บเอกสารนะ (เพลงดังแลวเบา)
บัว ศรุต บัว ศรุต
(เสียงแข็ง) คุณศรุต ระรินมีเรื่องทําจะตองคุยกับคุณ งั้นออกมาพูดกันขางนอกนี่เลย เก็บเอกสารทั้งหมดเขาที่กอน ระรินจะเอาออกไปใหคุณดู ไมตอง ฉันบอกใหเก็บก็คือเก็บ แลวตามฉันออกมา (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
2 บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว
คุณศรุตไดเคยสํารวจหลักฐานการกูเงินเหลานี้หรือเปลา ยอมรับวาฉันไมสนใจหรอก ทุกวันนี้ฉันมีหนาที่อยูอยางเดียวคือการ ทวงหนี้ในระบบ แลวหนี้นอกระบบละ นั่นเปนเรื่องของแมหญิงรวี แตคุณศรุตเปนเจาของบริษัทรับทวงหนี้สินเหลานี้ คุณก็สมควรที่จะได รับรูไวบาง วาบริษัทของคุณเอาเปรียบลูกหนี้เกินขอบเขตไปแลว เรื่องนี้เธอจะใหฉันชวยเธออยางไรบาง ก็อยางที่ระรินเคยพูดนั่นละ ชาวบานเหลานี้เขาเปนคนหาเชากินค่ํา ที่เขา ตองมากูหนี้ยืมสิน ก็เพราะเขาเดือดรอนเรื่องเงินทองจริง ๆ ทาทาง แมหญิงของคุณยอมลดเงินดอกเบี้ยลงกวานี้ซักหนอย แตละคนเขาก็ เกือบจะหมดหนี้สินกันแลวทั้งนั้น รวมทั้ง.... ใคร... (นิ่งไปครูหนึ่ง) ฉันถามวาใคร ก็เกือบจะทุก ๆ คนนั่นแหละฮะ เราเปนคนไทยดวยกัน เรานาจะ ปราณีปรานอมกันได ฉันก็เคยคิดเหมือนกับเธอเหมือนกัน แลวฉันก็เคยพูดกับแมหญิงรวีแลว แลวคุณหญิงรวีวาอยางไรฮะ ฉันคงไมจําเปนตองตอบคําถามของเธอหรอก เธอก็นาจะรูอยูแลว เอา.. เอกสารอยูบนโตะนี้ รายการที่เธอตองไปวันนี้มีอยูพรอมแลว ออกไปทํางานไดเลย ระรินคงไมตองเอาเอกสารไปดวยหรอก ทําไม เพราะระรินมีธุระที่จะตองไปคุยกับคุณหญิงรวีที่บานฮะ และอาจจะตอง มีเหตุการณอยางเชนที่คุณเคยพูดไวก็ได
3 ศรุต บัว ศรุต
โดนไลออก ฮะ โดนไลออก แลวระรินก็พรอมที่จะลาออกวันนี้เลย (เสียงเดินไป) ระริน เดี๋ยวกอน ... (ถอนใจยาว) เฮอ.. ทําไมแมคนนี้มันดื้อรั้นเขาใส เราแบบนี้นะ หาเรื่องเดินรอนใสตัวเองแท ๆ เตือนแลวอยากไมเชื่อ ตัว ใครตัวมันก็แลวกัน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว
เธอชื่ออะไรนะ ระรินฮะ เอะ ชื่อนี้เหมือนจะคุน ๆ นะ เปนพนักงานของตาศรุตใชไม ใชฮะ แลวศรุตใหมาหาฉันเรื่องอะไร คุณศรุตไมไดใหมาหรอกฮะ ระรินมาเอง คนอยางเธอมีธุระอะไรกับฉันดวยหรือ ถาไมมีระรินก็คงไมมาหรอกฮะ อะ ถาอยางนั้นก็เชิญนั่ง นั่งบนเบาะตัวเล็กนั่นก็ไดนะ ไมตองมานั่งบน อารมแชรหรอก ขอบคุณฮะ ขอบคุณ เริ่มเรื่องของเธอมาเลย รีบ ๆ พูด ฉันมีเรื่องอื่นที่สําคัญกวาจะตองทํา ก็เรื่องเกี่ยวกับหนี้สินที่คนทั่วไปเขาบากหนามากูยืมเงินของคุณหญิงนั่น ละฮะ แลวมันเกี่ยวของอะไรกับเธอดวย เธอมีหนาที่ทวงเงินอยางเดียว แลว เธอจะมาพูดเรื่องนี้ทําไมกับฉัน ระรินลองดูในเอกสารมาหลายรายแลว เห็นวาผูกูตกเปนฝายเสียเปรียบ ตอคุณหญิง ผูเปนคนใหกูเปนจํานวนมาก เผอิญวาหนึ่งในผูกูเหลานั้น เปนญาติคนหนึ่งของระริน
4 หญิง บัว หญิง
บัว หญิง
คนที่ไหน อําเภออะไร จังหวัดอะไร อําเภอบางปลามา จังหวัดสุพรรณบุรี ชุมชนไผรวมกอ คุณหญิงคงจะรูจักดีอยูแลว ฉันไมเคยรูจักคนเหลานี้หรอก คนที่เขามาติดตอ สวนใหญเขาก็ติดตอ ผานนายหนาของฉันทั้งนั้นละ พูดมาเลยดีกวาวาจุดประสงคที่เธอมาพบ ฉันวันนี้นะ เธอตองการอะไร ระรินตองการใหคุณหญิง กรุณาลดดอกเบี้ยลงกวาเดิมซักหนอย เพราะที่ ผานมามันเปนการขูดเลือดขูดเนื้อจากชาวบานมากเกินไป (เสียงโกรธ) แมระริน... เพลงดังแรง แลวเบา
กรุง หญิง
บัว กรุง
หญิง กรุง หญิง บัว หญิง
(เสียงเดินเร็วเขามา) อะไรกันคุณหญิง เกิดอะไรขึ้นนะ มาก็ดีแลว บางทีแมเด็กคนนี้เขาอาจจะอยากเห็นหนาตาของคุณบางก็ได นี่ไง นายหนาที่เปนคนออกเงินใหกูของฉัน รูจักไวซิ นี่คุณกรุง พอของ เจานายเธอนั่นละ สวัสดีคะทาน สวัสดีจะหนู (คิด) เอ.... เด็กคนนี้เคาหนาเหมือนใครคนนึงที่เราเคยรูจัก แตคงไมใชหรอก หนาตาอาจจะประพิมพประพายคลายกันไปซักหนอย แตทาทางไมใชแนนอน ผูหญิงคนนั้นไมไดมีทาทางแข็งกระดางเหมือน เด็กคนนี้ ไมใชนะ เราคงคิดมากไปแลว เอา... พินิจพิจารณาใหญเชียวนะ เคยรูจักมากอนหรือไง เปลา แตก็รสู ึกเหมือนกับจะเคยเห็น แตไมรูวาเคยเห็นที่ไหน หมดธุระของเธอแลวใชไมระริน ระรินอยากรอฟงคําตอบจากคุณหญิงฮะ (หวน กระดาง) ฉันไมมีคําตอบจะใหเธอ แลวถึงมีก็ไมจําเปนตองตอบ
5
ระริน
หญิง
แตสิ่งที่ฉันจะพูดตอไปนี้ เธอรับฟงไวดวยแลวกัน ที่ฉันจางเธอเขามา ทํางานในบริษัทของฉันเนี่ย ฉันใหเธอทําหนาที่ติดตามหนี้สิน ใหไดมาก ที่สุดเทาที่จะมากได เธอเปนคนงานของเจาหนี้ แตกลับไปเห็นใจลูกหนี้ แบบนี้ก็เทากับวา ฉันเสียเงินจางเธอไวโดยเปลาประโยชน พรุงนี้เธอไม ตองมาทํางานที่บริษัทนี้อีกตอไป (หัวเราะ) ทราบอยูแลวฮะ แลวก็เตรียมตัวพรอมแลวดวย คงไมตองมีคํา วาขอบคุณสําหรับคนที่แลงน้ําใจอยางคุณหญิงรวีคนนี้หรอกนะฮะ (เสียงเดินไปอยางเร็ว) (เสียงดังตะโกน) แลวรูเอาไวซะดวยนะแมระริน วาฉันจะไปทวงหนี้ที่ ชุมชนของเธอเร็ว ๆ นีล้ ะ ถามันผูใดไมมีจะชําระ มันตองเจอดีแน เพลงคั่น
กรุง หญิง
กรุง หญิง กรุง หญิง
(ถอนใจ) คุณหญิงจะโหดรายเกินไปหรือเปลา เรือ่ งนี้เด็กมันก็อาจจะพูด เพราะความปรารถนาดีกไ็ ด ปรารถนาดีอะไรกัน มันแสดงออกชัด ๆ วา มันเขาขางลูกหนี้ แบบนี้จะ ทํางานอยูดวยกันไดยังไง เฉดหัวออกไปใหพน ๆ เลย ขืนอยูตอไปก็จะ ทําใหการทํางานของฉันเสียระบบหมด บางทีเด็กอาจไปฟงพวกลูกหนี้ทางโนนพูดจาวากลาวอะไรคุณมาก็ได พวกทางโนนนะมันพวกไหน พวกคุณใชไมละ เอะ... วกมาทางฉันไดยังไงเนี่ย นี่ฉันชื่อกรุง ไมไดเปนเจาเบิ้มเมื่อ สมัยกอนแลวนะ (หัวเราะเยาะ) มันก็ยังมีเชื้อติดอยูละนะ ยิ่งมาพูดแบบนี้ คอยดูเถอะ แมจะตองรีบไปรีดนาทาเรน ใหมันหาเงินมาชําระหนี้กันหูตาเหลือกกัน บางละ ดีแลวไมรูจักวาดี หนอย ... มันนึกวามันแนแคไหนวะ นังเด็ก ระรินคนนี้ ยังรูจักคุณหญิงรวีนอยไปเสียแลว (หัวเราะ) (เสียงเดินไป)
กรุง
(ถอนใจ) (คิด) นาสมเพชยายหนูคนนี้จริง ๆ สงสัยจะจริงอยางที่เขาพูด เสียแลว รูจกั กันนอยเกินไปหนอย เฮอ... แมหนูกับฉันก็ไมตางกันซัก เทาไรหรอก กวาจะรูจักกันมากมาถึงขนาดนี้ มันก็สายเกินแกไปซะแลว นี่ละ.. ทีโ่ บราณเขาวา มีเมียผิดคิดจนตัวตาย (เสียงตกใจ) อาว.. เอะ.. ยายหนูระรินนั่นลืมกระเปาไวนี่ สงสัยเดินไปถึงถนนใหญแลวมั้ง เอ...มีนามบัตรติดตอไดในนี้ไมเนี่ย ลองคนดูในกระเปาหนอยเถอะ อาว ตายหละ กระเปาตังคก็อยูในนี้ แลวจะเอาเงินที่ไหนจายคารถกันหละ เอะ.. นี.่ .นี่.. รูปนี้ ... เหมือนรูปที่เรามีอยูเลย ผูหญิงคนที่นั่งกลางมัน แมพิมนี่นา แมพิมจริง ๆ ดวย งั้นเด็กสองคนที่นั่งขนาบขางแมพิมนี่ก็คือ ลูก... ลูกของเรานะซี เพลงดังแลวเบา
กรุง
(คิดเสียงเครือ) บัว... บัว กับ บุญ แน ๆ เลย เอ... มันจะเปนคนเดียวกับ หนูระรินคนนี้หรือ เคาหนามันก็คลาย ๆ อยูนะ เดี๋ยว ๆ ตองลองเอารูป ในหองเรามาเทียบดูดีกวา มันตองรูปเดียวกันแน ๆ เลย ตายละ.. คุณ พระคุณเจาชวยดวยเถอะ นี่ทานดลบันดาลใหเราไดมาพบกับลูกโดยไม คาดฝนมากกอนหรือนี่ เรื่องนี้พูดใหใครฟงก็ไมได คงตองปกปดเอาไว กอน เดี๋ยวยายแมมดหญิงรวีรูเขาละกอ บานถลมแน ๆ เออ... อยากรูจริง วาพิม ยังมีชีวิตอยูหรือเปลาหนอ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท บัว แคท
(เสียงโทรศัพท) บริษัทคัทลียาคะ แคท.. บัวเองจะ เออ.. เราไปรับแมชีออกมาจากโรงพยาบาลแลวนะ ตอนนี้แมชีพักอยูที่ หองของเธอนี่ละ แลวแมชีก็เจอกับบุญแลวดวย เธอจะปลีกเวลามาหา แมชีหนอยไดไมละ งานยุงอยูหรือเปลา
7 บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว
เรื่องมันจบไปแลวแคท หา... หมายความวาอยางไรนะบัว ก็อยางที่เราเคยคุยใหแคทฟงนั่นละ ยายคุณหญิงรวีเขาไลเราออกจากงาน แลว แลวคุณศรุตวาอยางไรบาง เรายังไมเจอเขาเลย กําลังจะกลับเขาสํานักงานนี่ละ ถายังไงแคทคุยกับ แมไปกอนนะ เดี๋ยวเราตองไปลาออกกับคุณศรุตเขากอน ไมรูเขาจะวา อยางไรบาง แลวเดี๋ยวเราจะรีบกลับไปหาแคทที่บริษัท เออ เออ แลวตัวเองก็ลอกคราบซะใหดีกอน อยาทะเลอทะลามาใหแม เห็นในลักษณะเดิมอีกละ วันกอนแมแกก็ตกใจไปทีหนึ่งแลว จะ ๆ แลวเราจะรีบไป เพลงคั่น
ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
เปนไง แมหญิงตกลงทําตามที่เธอขอรองไมละ คุณก็รูนิสัยแมหญิงของคุณดีอยูแลวนี้ ระรินจะมาเก็บของกับบาน เออ.. ระรินลืมกระเปาของฉันไวที่บานคุณ ชวยใหใครเอามาใหที่นี่ หนอยไดไม ระรินคงจะไมไปที่นั่นอีกแลว เดี๋ยว ๆ นั่งลงกอนซิ คุณมีธุระอะไรก็พูดมาเลย ระรินมีธุระจะตองไปรีบทําเหมือนกัน ฉันกําลังจะบอกเธอวา ฉันไมอนุญาตใหเธอลาออก เอะ แบบนี้จะไมทําใหคุณกับแมหญิงของคุณบาดหมางใจกันหรือ คําสั่งของแมหญิงของคุณ เปนคําสั่งที่ไมมีใครมาลบลางไดไมใชหรือ ตั้งแตเธอมาทํางานที่นี่ เธอเคยเห็นแมหญิงมาที่นี่บางหรือเปลาละ เรื่องนี้ ยกใหเปนหนาที่ของฉันดีกวา ฉันบอกไมใหเธอออก เธอก็ไม ตองออก เธอทําสัญญาการทํางานกับฉัน ไมใชกบั แมหญิง และฉันก็ได ชื่อวาเปนเจาของบริษัทแหงนี้
8 บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
ระรินจะทําใหคุณตองผิดพองหมองใจกับแมหญิงขนาดหนักเลยนะ นั่นเปนเรื่องของฉันกับแมหญิง ไมเกี่ยวกับเธอ เธอมีหนาที่ทํางาน ตามปกติ เธอก็ทําของเธอไป แตระรินจะลาออก ระรินไมสบายใจ ฉันอนุญาตใหลาพักได 7 วัน พนจาก 7 วันไปแลว เธอตองกลับมา ทํางานที่นี่ แลวถาระรินไมมาละ ฉันก็จะไปตามเธอถึงบานดวยตัวเอง จําไว (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บัว พิม บุญ แคท บุญ แคท บัว บุญ บัว แคท พิม
(เครือ) แมชีหายดีแลว ตาสวางเหมือนเดิมหรือเปลาจะ แมชมี องหนา บัวชัดเจนไม ชัดซิลูก เห็นหนาบัวใสแจวเลย นี่พี่บัวเพิ่งกลับจากนอกหรือ เออ... พี่เขาไปนอกเขตเทศบาลมานะ (หัวเราะพรอมกัน) อะไร บุญฟงแลวไมเขาใจเลย งั้นก็จงไมเขาใจตอไปเถอะ เดี๋ยววันหลังคอยเลาใหฟง แลวบุญหายไปไหนมาละ บุญก็ไปตามบานเพื่อนบานฝูงบางละ บุญมาอยูทนี่ ี่บุญก็มีเพื่อน เหมือนกันนะ แลวไปเอาผมยาวออกแลวหรือ เออ เราก็พานองเธอลงไปลอกคราบมาเหมือนกันแหละ ตอนนี้บุญก็คง กลับมาเปนบุญคนเกา เหมืนอยางตัวเธอนั่นละ สองคนนี่พูดอะไรกัน แมฟงแลวงงไปหมดเลย
9 บัว พิม
แคท พิม แคท พิม บัว แคท บัว แคท บัว บุญ บัว พิม
เดี๋ยวบัวจะเลาใหแมฟงทีหลังจะ แมพักผอนอยูที่นี่นาน ๆ นะ หมอนัด ใหไปผาตาอีกขางเมื่อไหรละ เดือนหนาจะ แต.. เออ... แมกําลังคิดวา ระยะเวลาอีก 1 เดือนนี่ แม อยากจะกลับไปจําศีลภาวนาที่วัดมากกวา อยูทางนี้ก็ไมไดทําอะไร คิดถึงวัดเต็มทนแลว อยูตรงนี้แมก็พักผอนไดนะจะ บัวกับบุญเขาจะไดสบายใจที่ไดอยูใกล แมยังไงละ แตแมอยากกลับวัดมากกวาจะ เสียดายเวลาที่จะไดปฏิบัติธรรม มันทํา ใหจิตใจของแมสงบมากทีเดียว แมชีคิดจะกลับจริง ๆ หรือจะ จะ แมวามะรืนนี้ละ จะเปนการรบกวนแคทหรือเปลาละลูก ใหบัวไปสงแมก็ได หา.. บัวนะหรือจะไปสง ขี่มอเตอรไซดไปสงแมถึงสุพรรณนะหรือ พูดผิดพูดใหมไดนะ เดี๋ยวก็พาแมไปไมถึงสุพรรณหรอก แลวแคทคิดวาบัวขับรถเปนหรือเปลาละ ฮั่นนั่นแน... มีคนสอนขับรถใหแลวซี (หัวเราะ) ยามที่บริษัทนั่นแหละ เขาเอารถบริษัทมาใหบัวหัด เวลาที่ เจานายกลับไปแลว อาว.. เอะ.. พี่บัวไปทํางานที่ไหนมา เหอะนา วันหลังแลวจะเลาใหฟง เราไมมีอะไรปดบังหรอก เออ.. แคท เรานี่สะเพราจริง ๆ เลย ดันลืมกระเปาตังคทิ้งไวที่บานคุณหญิงรวี (เสียงดังอยางตกใจ) ฮะ... บานใครนะ บัว..... เพลงตื่นเตน
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 22 บัว
ศรุต
(คิด)(เสียงเปดกระดาษเอกสาร) เจอของปาชมแลว อยูแฟมนี้เอง ของพี่ แหวน ของเฮียกุย ของเจลั้ง อยูรวมกันหมดเลย เออ.. แลวของแมอยู ไหนละ นี่ไง.. มาอยูแผนสุดทายนี่เอง แมกูมาหาแสน เพิ่งหักเงินตนไป ไดแคหนึ่งแสน นอกนั้นเปนคาดอกไปทั้งหมด (เสียงเปดกระดาษ) โอย.. นี่โดนแบบเดียวกันไปหมดเลย ดอกทวมตน แบบนี้แลวเมื่อไหร เราพวกเราจะหมดหนี้หมดสินกันซักทีละ นีถ่ าลองมาคิดคํานวณดูแลว เงินตนนะเกือบหมดไปตาม ๆ กันแลว ถายายคุณหญิงรวีนั่นยอมผอน ปรนใหซักหนอย พวกชาวบานก็คงจะเหลือเงินที่จะตองชดใชหนี้อีกไม เทาไร โอย.. แบบนี้เราจะทํายังไงดีละ สงสัยจะตองลองคุยกับคุณศรุตดู อีกคนซะแลว คุณศรุตคงไมมีนิสัยเหมือนกับคุณหญิงรวีหรอกนา ถา คุณศรุตชวยไมได คุณหญิงรวีจะไลเราออก เราก็จะยอม เปนไงเปนกัน (เสียงเดิน) (เสียงเปดประตู) (หวน) ระริน... นั่นเขามาทําอะไรในหองเก็บเอกสารนะ (เพลงดังแลวเบา)
บัว ศรุต บัว ศรุต
(เสียงแข็ง) คุณศรุต ระรินมีเรื่องทําจะตองคุยกับคุณ งั้นออกมาพูดกันขางนอกนี่เลย เก็บเอกสารทั้งหมดเขาที่กอน ระรินจะเอาออกไปใหคุณดู ไมตอง ฉันบอกใหเก็บก็คือเก็บ แลวตามฉันออกมา (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
2 บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว
คุณศรุตไดเคยสํารวจหลักฐานการกูเงินเหลานี้หรือเปลา ยอมรับวาฉันไมสนใจหรอก ทุกวันนี้ฉันมีหนาที่อยูอยางเดียวคือการ ทวงหนี้ในระบบ แลวหนี้นอกระบบละ นั่นเปนเรื่องของแมหญิงรวี แตคุณศรุตเปนเจาของบริษัทรับทวงหนี้สินเหลานี้ คุณก็สมควรที่จะได รับรูไวบาง วาบริษัทของคุณเอาเปรียบลูกหนี้เกินขอบเขตไปแลว เรื่องนี้เธอจะใหฉันชวยเธออยางไรบาง ก็อยางที่ระรินเคยพูดนั่นละ ชาวบานเหลานี้เขาเปนคนหาเชากินค่ํา ที่เขา ตองมากูหนี้ยืมสิน ก็เพราะเขาเดือดรอนเรื่องเงินทองจริง ๆ ทาทาง แมหญิงของคุณยอมลดเงินดอกเบี้ยลงกวานี้ซักหนอย แตละคนเขาก็ เกือบจะหมดหนี้สินกันแลวทั้งนั้น รวมทั้ง.... ใคร... (นิ่งไปครูหนึ่ง) ฉันถามวาใคร ก็เกือบจะทุก ๆ คนนั่นแหละฮะ เราเปนคนไทยดวยกัน เรานาจะ ปราณีปรานอมกันได ฉันก็เคยคิดเหมือนกับเธอเหมือนกัน แลวฉันก็เคยพูดกับแมหญิงรวีแลว แลวคุณหญิงรวีวาอยางไรฮะ ฉันคงไมจําเปนตองตอบคําถามของเธอหรอก เธอก็นาจะรูอยูแลว เอา.. เอกสารอยูบนโตะนี้ รายการที่เธอตองไปวันนี้มีอยูพรอมแลว ออกไปทํางานไดเลย ระรินคงไมตองเอาเอกสารไปดวยหรอก ทําไม เพราะระรินมีธุระที่จะตองไปคุยกับคุณหญิงรวีที่บานฮะ และอาจจะตอง มีเหตุการณอยางเชนที่คุณเคยพูดไวก็ได
3 ศรุต บัว ศรุต
โดนไลออก ฮะ โดนไลออก แลวระรินก็พรอมที่จะลาออกวันนี้เลย (เสียงเดินไป) ระริน เดี๋ยวกอน ... (ถอนใจยาว) เฮอ.. ทําไมแมคนนี้มันดื้อรั้นเขาใส เราแบบนี้นะ หาเรื่องเดินรอนใสตัวเองแท ๆ เตือนแลวอยากไมเชื่อ ตัว ใครตัวมันก็แลวกัน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว
เธอชื่ออะไรนะ ระรินฮะ เอะ ชื่อนี้เหมือนจะคุน ๆ นะ เปนพนักงานของตาศรุตใชไม ใชฮะ แลวศรุตใหมาหาฉันเรื่องอะไร คุณศรุตไมไดใหมาหรอกฮะ ระรินมาเอง คนอยางเธอมีธุระอะไรกับฉันดวยหรือ ถาไมมีระรินก็คงไมมาหรอกฮะ อะ ถาอยางนั้นก็เชิญนั่ง นั่งบนเบาะตัวเล็กนั่นก็ไดนะ ไมตองมานั่งบน อารมแชรหรอก ขอบคุณฮะ ขอบคุณ เริ่มเรื่องของเธอมาเลย รีบ ๆ พูด ฉันมีเรื่องอื่นที่สําคัญกวาจะตองทํา ก็เรื่องเกี่ยวกับหนี้สินที่คนทั่วไปเขาบากหนามากูยืมเงินของคุณหญิงนั่น ละฮะ แลวมันเกี่ยวของอะไรกับเธอดวย เธอมีหนาที่ทวงเงินอยางเดียว แลว เธอจะมาพูดเรื่องนี้ทําไมกับฉัน ระรินลองดูในเอกสารมาหลายรายแลว เห็นวาผูกูตกเปนฝายเสียเปรียบ ตอคุณหญิง ผูเปนคนใหกูเปนจํานวนมาก เผอิญวาหนึ่งในผูกูเหลานั้น เปนญาติคนหนึ่งของระริน
4 หญิง บัว หญิง
บัว หญิง
คนที่ไหน อําเภออะไร จังหวัดอะไร อําเภอบางปลามา จังหวัดสุพรรณบุรี ชุมชนไผรวมกอ คุณหญิงคงจะรูจักดีอยูแลว ฉันไมเคยรูจักคนเหลานี้หรอก คนที่เขามาติดตอ สวนใหญเขาก็ติดตอ ผานนายหนาของฉันทั้งนั้นละ พูดมาเลยดีกวาวาจุดประสงคที่เธอมาพบ ฉันวันนี้นะ เธอตองการอะไร ระรินตองการใหคุณหญิง กรุณาลดดอกเบี้ยลงกวาเดิมซักหนอย เพราะที่ ผานมามันเปนการขูดเลือดขูดเนื้อจากชาวบานมากเกินไป (เสียงโกรธ) แมระริน... เพลงดังแรง แลวเบา
กรุง หญิง
บัว กรุง
หญิง กรุง หญิง บัว หญิง
(เสียงเดินเร็วเขามา) อะไรกันคุณหญิง เกิดอะไรขึ้นนะ มาก็ดีแลว บางทีแมเด็กคนนี้เขาอาจจะอยากเห็นหนาตาของคุณบางก็ได นี่ไง นายหนาที่เปนคนออกเงินใหกูของฉัน รูจักไวซิ นี่คุณกรุง พอของ เจานายเธอนั่นละ สวัสดีคะทาน สวัสดีจะหนู (คิด) เอ.... เด็กคนนี้เคาหนาเหมือนใครคนนึงที่เราเคยรูจัก แตคงไมใชหรอก หนาตาอาจจะประพิมพประพายคลายกันไปซักหนอย แตทาทางไมใชแนนอน ผูหญิงคนนั้นไมไดมีทาทางแข็งกระดางเหมือน เด็กคนนี้ ไมใชนะ เราคงคิดมากไปแลว เอา... พินิจพิจารณาใหญเชียวนะ เคยรูจักมากอนหรือไง เปลา แตก็รสู ึกเหมือนกับจะเคยเห็น แตไมรูวาเคยเห็นที่ไหน หมดธุระของเธอแลวใชไมระริน ระรินอยากรอฟงคําตอบจากคุณหญิงฮะ (หวน กระดาง) ฉันไมมีคําตอบจะใหเธอ แลวถึงมีก็ไมจําเปนตองตอบ
5
ระริน
หญิง
แตสิ่งที่ฉันจะพูดตอไปนี้ เธอรับฟงไวดวยแลวกัน ที่ฉันจางเธอเขามา ทํางานในบริษัทของฉันเนี่ย ฉันใหเธอทําหนาที่ติดตามหนี้สิน ใหไดมาก ที่สุดเทาที่จะมากได เธอเปนคนงานของเจาหนี้ แตกลับไปเห็นใจลูกหนี้ แบบนี้ก็เทากับวา ฉันเสียเงินจางเธอไวโดยเปลาประโยชน พรุงนี้เธอไม ตองมาทํางานที่บริษัทนี้อีกตอไป (หัวเราะ) ทราบอยูแลวฮะ แลวก็เตรียมตัวพรอมแลวดวย คงไมตองมีคํา วาขอบคุณสําหรับคนที่แลงน้ําใจอยางคุณหญิงรวีคนนี้หรอกนะฮะ (เสียงเดินไปอยางเร็ว) (เสียงดังตะโกน) แลวรูเอาไวซะดวยนะแมระริน วาฉันจะไปทวงหนี้ที่ ชุมชนของเธอเร็ว ๆ นีล้ ะ ถามันผูใดไมมีจะชําระ มันตองเจอดีแน เพลงคั่น
กรุง หญิง
กรุง หญิง กรุง หญิง
(ถอนใจ) คุณหญิงจะโหดรายเกินไปหรือเปลา เรือ่ งนี้เด็กมันก็อาจจะพูด เพราะความปรารถนาดีกไ็ ด ปรารถนาดีอะไรกัน มันแสดงออกชัด ๆ วา มันเขาขางลูกหนี้ แบบนี้จะ ทํางานอยูดวยกันไดยังไง เฉดหัวออกไปใหพน ๆ เลย ขืนอยูตอไปก็จะ ทําใหการทํางานของฉันเสียระบบหมด บางทีเด็กอาจไปฟงพวกลูกหนี้ทางโนนพูดจาวากลาวอะไรคุณมาก็ได พวกทางโนนนะมันพวกไหน พวกคุณใชไมละ เอะ... วกมาทางฉันไดยังไงเนี่ย นี่ฉันชื่อกรุง ไมไดเปนเจาเบิ้มเมื่อ สมัยกอนแลวนะ (หัวเราะเยาะ) มันก็ยังมีเชื้อติดอยูละนะ ยิ่งมาพูดแบบนี้ คอยดูเถอะ แมจะตองรีบไปรีดนาทาเรน ใหมันหาเงินมาชําระหนี้กันหูตาเหลือกกัน บางละ ดีแลวไมรูจักวาดี หนอย ... มันนึกวามันแนแคไหนวะ นังเด็ก ระรินคนนี้ ยังรูจักคุณหญิงรวีนอยไปเสียแลว (หัวเราะ) (เสียงเดินไป)
กรุง
(ถอนใจ) (คิด) นาสมเพชยายหนูคนนี้จริง ๆ สงสัยจะจริงอยางที่เขาพูด เสียแลว รูจกั กันนอยเกินไปหนอย เฮอ... แมหนูกับฉันก็ไมตางกันซัก เทาไรหรอก กวาจะรูจักกันมากมาถึงขนาดนี้ มันก็สายเกินแกไปซะแลว นี่ละ.. ทีโ่ บราณเขาวา มีเมียผิดคิดจนตัวตาย (เสียงตกใจ) อาว.. เอะ.. ยายหนูระรินนั่นลืมกระเปาไวนี่ สงสัยเดินไปถึงถนนใหญแลวมั้ง เอ...มีนามบัตรติดตอไดในนี้ไมเนี่ย ลองคนดูในกระเปาหนอยเถอะ อาว ตายหละ กระเปาตังคก็อยูในนี้ แลวจะเอาเงินที่ไหนจายคารถกันหละ เอะ.. นี.่ .นี่.. รูปนี้ ... เหมือนรูปที่เรามีอยูเลย ผูหญิงคนที่นั่งกลางมัน แมพิมนี่นา แมพิมจริง ๆ ดวย งั้นเด็กสองคนที่นั่งขนาบขางแมพิมนี่ก็คือ ลูก... ลูกของเรานะซี เพลงดังแลวเบา
กรุง
(คิดเสียงเครือ) บัว... บัว กับ บุญ แน ๆ เลย เอ... มันจะเปนคนเดียวกับ หนูระรินคนนี้หรือ เคาหนามันก็คลาย ๆ อยูนะ เดี๋ยว ๆ ตองลองเอารูป ในหองเรามาเทียบดูดีกวา มันตองรูปเดียวกันแน ๆ เลย ตายละ.. คุณ พระคุณเจาชวยดวยเถอะ นี่ทานดลบันดาลใหเราไดมาพบกับลูกโดยไม คาดฝนมากกอนหรือนี่ เรื่องนี้พูดใหใครฟงก็ไมได คงตองปกปดเอาไว กอน เดี๋ยวยายแมมดหญิงรวีรูเขาละกอ บานถลมแน ๆ เออ... อยากรูจริง วาพิม ยังมีชีวิตอยูหรือเปลาหนอ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท บัว แคท
(เสียงโทรศัพท) บริษัทคัทลียาคะ แคท.. บัวเองจะ เออ.. เราไปรับแมชีออกมาจากโรงพยาบาลแลวนะ ตอนนี้แมชีพักอยูที่ หองของเธอนี่ละ แลวแมชีก็เจอกับบุญแลวดวย เธอจะปลีกเวลามาหา แมชีหนอยไดไมละ งานยุงอยูหรือเปลา
7 บัว แคท บัว แคท บัว
แคท บัว
เรื่องมันจบไปแลวแคท หา... หมายความวาอยางไรนะบัว ก็อยางที่เราเคยคุยใหแคทฟงนั่นละ ยายคุณหญิงรวีเขาไลเราออกจากงาน แลว แลวคุณศรุตวาอยางไรบาง เรายังไมเจอเขาเลย กําลังจะกลับเขาสํานักงานนี่ละ ถายังไงแคทคุยกับ แมไปกอนนะ เดี๋ยวเราตองไปลาออกกับคุณศรุตเขากอน ไมรูเขาจะวา อยางไรบาง แลวเดี๋ยวเราจะรีบกลับไปหาแคทที่บริษัท เออ เออ แลวตัวเองก็ลอกคราบซะใหดีกอน อยาทะเลอทะลามาใหแม เห็นในลักษณะเดิมอีกละ วันกอนแมแกก็ตกใจไปทีหนึ่งแลว จะ ๆ แลวเราจะรีบไป เพลงคั่น
ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
เปนไง แมหญิงตกลงทําตามที่เธอขอรองไมละ คุณก็รูนิสัยแมหญิงของคุณดีอยูแลวนี้ ระรินจะมาเก็บของกับบาน เออ.. ระรินลืมกระเปาของฉันไวที่บานคุณ ชวยใหใครเอามาใหที่นี่ หนอยไดไม ระรินคงจะไมไปที่นั่นอีกแลว เดี๋ยว ๆ นั่งลงกอนซิ คุณมีธุระอะไรก็พูดมาเลย ระรินมีธุระจะตองไปรีบทําเหมือนกัน ฉันกําลังจะบอกเธอวา ฉันไมอนุญาตใหเธอลาออก เอะ แบบนี้จะไมทําใหคุณกับแมหญิงของคุณบาดหมางใจกันหรือ คําสั่งของแมหญิงของคุณ เปนคําสั่งที่ไมมีใครมาลบลางไดไมใชหรือ ตั้งแตเธอมาทํางานที่นี่ เธอเคยเห็นแมหญิงมาที่นี่บางหรือเปลาละ เรื่องนี้ ยกใหเปนหนาที่ของฉันดีกวา ฉันบอกไมใหเธอออก เธอก็ไม ตองออก เธอทําสัญญาการทํางานกับฉัน ไมใชกบั แมหญิง และฉันก็ได ชื่อวาเปนเจาของบริษัทแหงนี้
8 บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
ระรินจะทําใหคุณตองผิดพองหมองใจกับแมหญิงขนาดหนักเลยนะ นั่นเปนเรื่องของฉันกับแมหญิง ไมเกี่ยวกับเธอ เธอมีหนาที่ทํางาน ตามปกติ เธอก็ทําของเธอไป แตระรินจะลาออก ระรินไมสบายใจ ฉันอนุญาตใหลาพักได 7 วัน พนจาก 7 วันไปแลว เธอตองกลับมา ทํางานที่นี่ แลวถาระรินไมมาละ ฉันก็จะไปตามเธอถึงบานดวยตัวเอง จําไว (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บัว พิม บุญ แคท บุญ แคท บัว บุญ บัว แคท พิม
(เครือ) แมชีหายดีแลว ตาสวางเหมือนเดิมหรือเปลาจะ แมชมี องหนา บัวชัดเจนไม ชัดซิลูก เห็นหนาบัวใสแจวเลย นี่พี่บัวเพิ่งกลับจากนอกหรือ เออ... พี่เขาไปนอกเขตเทศบาลมานะ (หัวเราะพรอมกัน) อะไร บุญฟงแลวไมเขาใจเลย งั้นก็จงไมเขาใจตอไปเถอะ เดี๋ยววันหลังคอยเลาใหฟง แลวบุญหายไปไหนมาละ บุญก็ไปตามบานเพื่อนบานฝูงบางละ บุญมาอยูทนี่ ี่บุญก็มีเพื่อน เหมือนกันนะ แลวไปเอาผมยาวออกแลวหรือ เออ เราก็พานองเธอลงไปลอกคราบมาเหมือนกันแหละ ตอนนี้บุญก็คง กลับมาเปนบุญคนเกา เหมืนอยางตัวเธอนั่นละ สองคนนี่พูดอะไรกัน แมฟงแลวงงไปหมดเลย
9 บัว พิม
แคท พิม แคท พิม บัว แคท บัว แคท บัว บุญ บัว พิม
เดี๋ยวบัวจะเลาใหแมฟงทีหลังจะ แมพักผอนอยูที่นี่นาน ๆ นะ หมอนัด ใหไปผาตาอีกขางเมื่อไหรละ เดือนหนาจะ แต.. เออ... แมกําลังคิดวา ระยะเวลาอีก 1 เดือนนี่ แม อยากจะกลับไปจําศีลภาวนาที่วัดมากกวา อยูทางนี้ก็ไมไดทําอะไร คิดถึงวัดเต็มทนแลว อยูตรงนี้แมก็พักผอนไดนะจะ บัวกับบุญเขาจะไดสบายใจที่ไดอยูใกล แมยังไงละ แตแมอยากกลับวัดมากกวาจะ เสียดายเวลาที่จะไดปฏิบัติธรรม มันทํา ใหจิตใจของแมสงบมากทีเดียว แมชีคิดจะกลับจริง ๆ หรือจะ จะ แมวามะรืนนี้ละ จะเปนการรบกวนแคทหรือเปลาละลูก ใหบัวไปสงแมก็ได หา.. บัวนะหรือจะไปสง ขี่มอเตอรไซดไปสงแมถึงสุพรรณนะหรือ พูดผิดพูดใหมไดนะ เดี๋ยวก็พาแมไปไมถึงสุพรรณหรอก แลวแคทคิดวาบัวขับรถเปนหรือเปลาละ ฮั่นนั่นแน... มีคนสอนขับรถใหแลวซี (หัวเราะ) ยามที่บริษัทนั่นแหละ เขาเอารถบริษัทมาใหบัวหัด เวลาที่ เจานายกลับไปแลว อาว.. เอะ.. พี่บัวไปทํางานที่ไหนมา เหอะนา วันหลังแลวจะเลาใหฟง เราไมมีอะไรปดบังหรอก เออ.. แคท เรานี่สะเพราจริง ๆ เลย ดันลืมกระเปาตังคทิ้งไวที่บานคุณหญิงรวี (เสียงดังอยางตกใจ) ฮะ... บานใครนะ บัว..... เพลงตื่นเตน
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 23
บัว พิม บุญ แคท บุญ แคท พิม บัว บุญ บัว
พิม บุญ พิม บุญ พิม
(ยอนความเดิมนิดหนอย) บานคุณหญิงรวี แมรูจักเขาดวยหรือจะ (อึกอัก) ก็เขาเปนเจาหนี้ของแมยังไงละ (เสียงไมพอใจ) ไหน นีแ่ มเปนหนี้ยัยคุณหญิงรวีคนนั้นหรือ ตายแลว แมไปเปนหนี้เขาไดยังไงเนี่ย แบบนี้บุญก็อายเขาแยละซี อะไรนะบุญ พูดอะไรอยางนั้นนะ ทําไมจะตองไปอายเขาดวยละ ก็คุณสรา ... (รีบตัดบท) พอเถอะ ไมตองไปพูดถึงคนอื่นหรอก แลวก็เลิกคิดเรื่องนี้ ซะดวย บัวไปหาเขาเรื่องอะไร เกี่ยวกับเรื่องหนี้สินของแมหรือเปลา ไมใชของแมคนเดียวหรอกจะ เพราะยายหญิงรวีคนนี้เปนเจาหนี้คนที่ ชุมชนของเราอยูตั้งหลายคน พี่บัวรูไดไง พี่รูก็แลวกัน ที่บัวไปที่บานเขา ก็เพราะจะไปพูดเรื่องหนี้สินนี่ละ อยากจะใหเขาลดเรื่องดอกเบี้ยใหหนอย เพราะแตละคนสงไปก็เปนดอก ไปเสียหมด เขาคิดดอกมหาโหดจริง ๆ คนอยางคุณหญิงรวีนะหรือ เขาไมเห็นใจใครหรอก ไมอยางนั้นเขาคง ไม ..... ไมอะไรหรือแม เปลา ๆ ไมมีเรื่องอะไรหรอก เอะ แมนี่ยังไง พูดแลวก็บอกวาเปลา ฟงแลวเหมือนกับแมมีอะไรอยูใน ใจอยางนั้นแหละ ปดพวกเราหรือเปลา ชางเถอะ อยาสนใจกับเรื่องนี้เลย บัวก็อยาไปสนใจกับเขามากมาย เรามี ปญญาสงเราก็สงไป
2 แคท บุญ แคท บัว พิม
แคท บัว
บุญ บัว พิม แคท พิม
บุญ แคท บุญ
สวนเรื่องกระเปาเงินของบัวนะ เดี๋ยวเราจะจัดการให โทรไปแปบเดียว เขาก็เอามาใหแลว พี่แคทจะโทรหาใคร ไมใชคุณสราหรอกนะ แม.. แมปวดตาบางหรือเปลาจะ บัววาแมอยาเพิ่งกลับสุพรรณไมดีหรือ รออีกซักอาทิตยนึงแลวคอยกลับ บัวอยากใหแมอยูที่นี่นาน ๆ นะ แมคงอยูไมไดหรอก แมอยากกลับจริง ๆ อยูที่วัด พอไดเวลาก็ไดสวด มนต อยูวาง ๆ แมก็ยังออกกําลังกายดวยการกวาดใบไมที่วัด อยูกับความ เงียบสงบ มันก็ทําใหใจเราสบายขึ้น แมอยูใหสบายก็แลวกันนะจะ เรื่องหนี้สินนะแมไมตองหวง ไมชาไม นานก็จะหมดแลว เราอยากใหชุมชนบานเรา หมดหนี้หมดสินเร็ว ๆ ทีส่ ุด เทาที่ฟงเขาพูด มานะ หลายคนไปหลงคารมของนายหนาที่ไปหวานลอมชักจูงใหมากู หนี้ของคุณหญิงรวีกันทั้งนั้น แลวไอนายหนาคนที่วานะมันใครละ ก็ผัวของคุณหญิงรวีนั่นยังไงละ แมขอตัวไปอาบน้ํากอนนะลูก มันรอนยังไงก็ไมรู เหงื่อเต็มตัวเลย เอะ แคทก็เปดแอรอยูนะแม เอ.. แตแมก็มีเหงื่อเต็มหนาจริง ๆ ดวย (หัวเราะ) แมเปนคนขี้รอนอยางนี้ละ หรือจะพูดอีกที เขาเรียกวาเปน คนแข็งแรง เลยมักจะมีเหงื่ออยูตลอดเวลา คุยกันเถอะนะ แมไปอาบน้ํา กอนละ (เสียงเดินไป) เอ... แมแกมีลับลมคมในอะไรหรือเปลา ดูสีหนาแม ไมคอยสบายใจเลย นี่.. ยายบุญ ไมตองไปสนใจเรื่องแมหรอก เอาเรื่องเรานี่ละ ระเห็จไป ไหนมาบาง บุญก็ไปบานเพื่อนบุญนั่นละ เออ.. มีขาวดีจะบอกดวย ไอฮั้วมันตายแลว นะพี่บัว
3 บัว
(ตกใจ) ฮา... ฮั้วตายแลวหรือ เปนอะไรตาย เพลงดังแรง แลวหยุด
บัว บุญ
บัว บุญ แคท
บุญ
แคท บัว
แคท บัว
ฮั้วมันเปนอะไรตายหรือ แลวบุญรูไดยังไง บุญไปสุพรรณมาหรือ อือ... ตอนแรก คิดวาจะไปพักที่บานลุงรวมซักคืน แตก็หมั่นไสไอเจา ปน ก็เลยไมไป พอลงจากรถเห็นคนเขามุงดูกันอยู ก็เลยเขาไปดูมั่ง ปรากฏวาไอฮั้วมันถูกยิงตาย สมน้ําหนา มันอยากซาสนักนี่ เดนมนุษย แท ๆ ฉันละแคนมันจริง ๆ นึกจะกระทืบหนามันซะแลว แตฉันก็ไดแก แคนมันละ แกแคนยังไง ฉันก็ถมน้ําลายใสหนามันนะซี อะไร.. บุญมีเรื่องอะไรแคนนายฮั้วคนนั้นนักหนาหรือ แคมีปากมีเสียง กันไมกี่ครั้งเทานั้นเอง ทําไมจะตองไปทําถึงขนาดนั้นดวย มันนาเกลียด นะ คนเขาก็ตายไปแลว ควรจะอโหสิใหเขามากกวา (เสียงโกรธจัด) โอย คนอยางฉันไมยอมอโหสิใหคนอยางมันหรอก เวรกรรมสมัยนี้มันติดจรวด ทันตาเห็นอยางนี้แหละ สะใจดี (เสียงเดินไป) อะไรของเขานะบัว นองเธอเคียดแคนนายฮั้วมากมายขนาดนี้ทีเดียวหรือ บุญก็นิสัยแบบนี้ละ แคทอยาไปสนใจเลย เฮอ... ฮั้วมันก็ไมนาอายุสั้น แตมันก็ชอบเบงบารมี ถือวาพอรวย คนที่เกลียดมันก็คงไมไดมีเฉพาะ พวกเราหรอก คงมีคนเขาหมายหัวเอาไวมากเหมือนกันละ ตายแลวก็ หมดเวรหมดกรรม นี่.. อยามัวแตนั่งปลงอยูเลยแมคุณ วาแตเรื่องคุณศรุตเถอะ ตกลงจะเอา ยังไงนี่ (จุปาก) แคท ไวคุยกันวันหลังเถอะ บัวไมอยากใหบุญไดยิน
4 แคท บัว
แตเราอยากรูวา เขาไมยอมใหเธอลาออกเพราะอะไร เราก็ไมรูเหมือนกัน ก็ยังคิดอยูวา เขาไมใหเราออก แลวเกิดแมหญิงของ เขามาเห็นเขา เขาจะทํายังไง เราวายิ่งกวาทอรนาโดลงบริษัทอีกนะ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
(เสียงเดินเขามา) ศรุต กลับมาแลวหรือลูก อาว นายพอยังไมนอนหรือครับ นอนไมหลับลูก อากาศมันอบอาวยังไงชอบกล แลวทําไมนายพอไมเปดแอรละ หรือวาแมหญิงไมยอมใหเปด โอย เขาไมสนใจพอถึงขนาดนั้นหรอก เพียงแตพอคิดอะไรวุนวายไป หนอยเทานั้นละ วันนี้ตอนที่พนักงานของผมมาที่นี่ นายพออยูดวยหรือเปลาครับ เออ อยู พอไดยินเสียงแมหญิงเขาแวด ๆ พอก็เลยเดินออกมาดู เด็กคน นั้น ทาทางมันก็ไมกลัวเกรงเหมือนกันนะ ดูเปนเด็กหัวแข็งทีเดียวละ ก็ดูวาออกจะเปนทอมหนอย ๆ นั่นแหละ เขาจีบผูหญิงที่บริษัทหรือไง หรือวาจีบนองสาวเรา ไมเคยเห็นวี่แววหรอกครับ เพียงแตเขาชอบทําทากา ๆ แบบนักเลงอยาง นั้นละ แตดแู ลววาไมไดสนใจเพศเดียวกันหรอก อืม อยางนั้นก็ดี เอะ นายพอมีน้ําเสียงเหมือนกับหวงใยเด็กคนนั้นอยูนะครับ ไมใชอะไรหรอก พอศรุต พอนะ ไมสบายใจ ก็เกี่ยวกับเรื่องที่เขามาพูด กับแมเรานั่นละ มันเปนเรื่องที่เราเคยพูดกับแมหญิงมาแลว ผมจําไดวาแมหญิงไมยอมทํา ตามที่เราขอรองแมแตเรื่องเดียว
5 กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
เออ.. แมหญิงของเรานะ เขาก็บูชาเงินเปนพระเจาอยางนี้ละ เรื่อง ศีลธรรมความมีน้ําใจ ไมตองพูดถึง แลวแมหญิงวาอยางไรเด็กคนนั้นบางละครับ ก็ตะเพิดใหออกไปนะซิ แถมไลเขาออกจากงานดวย พอก็ยังนั่งนึก เวทนาอยูนี่แหละ เขากลับไปที่บริษัทหรือเปลาละ ไปครับ เขาเขาไปเก็บขาวของ แลวศรุตไมไดทักทวงอะไรเลยหรือ ทําตามคําสั่งแมทุกอยางเลยหรือไง พอหวงเด็กคนนี้หรือครับ พอก็หวงพนักงานของลูกทุกคนนั่นละ ไมอยากใหมีการขับไลไส สงออกไปหรอก งานสมัยนี้มันหางายซะเมื่อไหร แลวดูทาวาเขาก็ตั้งใจ ทํางานดีอยูอยางนั้นไมใชหรือ ก็ดีอยูหรอกครับนายพอ แตคอนขางจะดื้ออยูซักหนอย ดูทาทางเขาไม แครหรอก จากการที่จะตองถูกออกจากงานนี่ เขาคงคิดวาคนแบบเขาก็ คงจะหางานทําไดงาย แตพอวาจะยากนะ ผูหญิงอะไร สักไวเต็มตัวทีเดียว แถมผมยังสารพัดสี อีกดวย ไปสมัครงานที่ไหน คนเขาจะรับไดงาย ๆ หรือ อาว แบบนี้นายพอก็วาผมใจงายไปรับเขาไวทําไมนะซี (หัวเราะ) เออ พอเห็นเขาถนัดถนี่ก็วนั นี้ละ ก็ยังนึกอยูวาเด็กคนนี้ ทาทางมันกาชอบกล ไมรูวาเขาเอาความกากั่นของเขามาเปนเกราะกําบัง บางสิ่งบางอยางในตัวเขาหรือเปลา นายพอกับผมคิดเหมือนกันเลย ที่ผมรับไวก็เพราะผมอยากรูวา ผูหญิง คนนี้มีอะไรเปนเบื้องหนาเบื้องหลังหรือเปลา ดู ๆ วาเขาจะซอนอะไรไว ในใจ ผมก็เลยอยากพิสูจน แลวตกลงวาพอศรุตจะใหเขาออกไมละ ถาเปนนายพอ นายพอก็คงไมใหเขาออกใชไมครับ พอก็แคสงสารเทานั้นละ
6 ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต
กรุง ศรุต
ไมใชเพราะนายพอไมกลาขัดคําสั่งแมหญิงหรือครับ หนอย... ทําเปนรูทันแนะ ไป ๆ ไปอาบน้ําอาบทา ขึ้นนอนไดแลว เออ นายพอครับ เห็นระรินบอกกับผมวา เขาลืมกระเปาไวที่นี่ เออ ใช ๆ พอเก็บไวขางบนหองพอแนะ เดี๋ยวพรุงนี้คอยมาเอาก็แลวกัน ไปนอนเถอะ ดูหนาตาไมคอยจะสดใสเลยนี่วันนี้ คิดอะไรมากมายหรือ เปลาลูก ผมก็คิดอยูตลอดเวลานั่นละครับนายพอ งานที่ผมทําอยูนี่ มันไมใชสเปก ของผมเลย จําใจทําแท ๆ ซักวันอาจจะมีขาวใหญพาดหนาหนึ่ง หนังสือพิมพก็ได ขาวอะไรฮะ ก็เจาของบริษัทขอลาออกจากบริษัทของตัวเองไงครับพอ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น แลวคลอ
กรุง
(คิด เศรา) เราเห็นรูปของแมพิมที่ถายพรอมกับบัวและบุญแลว พอเอา รูปที่เรามีอยูมาเทียบแบบนี้ มันใชรูปเดียวกันเลย ไมตองสงสัยอะไรอีก แลว เพียงแตเรายังไมแนใจวา เด็กระรินคนนั้น จะเปนหนึ่งในรูปนี้หรือ เปลา แตถาเปนรูปของคนอื่น ระรินจะเอามาใสไวในกระเปาของตัวเอง ทีเดียวหรือ ดูจากเคาหนาแลวมันก็นาจะใช เพียงแตเด็กสองคนนี่ยังเล็ก มาก หนาตาก็เลยเดอดา ดูไมทันสมัยเหมือนตอนนี้เทานั้นเอง แตแมพิม เมื่อสาว ๆ เคยสวยอยูยังไง ก็สวยอยูอยางนั้น ปานนี้แมพิมยังมีชีวิตอยู หรือเปลาก็ไมรู ทํายังไงเราถึงจะไดคุยกับระรินบาง จะไดลองแกลง สอบถามดูวารูปนี้มันรูปใคร ถาระรินบอกวาเปนแม มันก็ใชเลย แตมัน สําคัญที่วา เราจะกลาแสดงตัววาเราเปนพอของลูกหรือ ในเมื่อสมัยกอน เรารายใสแมพิมอยางเหลือเกิน นึกแลวก็ละอายใจจริง ๆ ไมนาหลงลืม
7 ลูกเมียตัวเอง ถึงกลับกลาทอดทิ้งมาแสวงหาความสุข เพียงเพื่อตองการ จะอยูบนกองเงินกองทองเทานั้นเอง ลูกมันก็คงจะรูความเปนไปเปนมา ของพอ แมพิมเขาคงจะไมปดบังอะไรหรอก แบบนี้แลวลูกมันจะเหลือ ความรักไวใหพอหรอกหรือ พอมันเลวเอง แมพิมและลูกยกโทษใหพอ เบิ้มคนนี้ดวยเถอะ พอสํานึกตัวไดมันก็สายเกินแกไปเสียแลว แตพอก็ยัง หวังวาซักวันหนึ่ง ถามีโอกาส พอคงจะไดทําหนาที่ของพอที่ดีบางซัก ครั้งก็ยังดี แมพิม... ฉันยังรักแมพิมอยูนะ ฉันยังมีความหวังวาซักวันเรา อาจจะไดพบกัน เพื่อที่ฉันจะไดขออภัยสิ่งที่ฉันกระทําตอแมพิมอยาง แสนสาหัส เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต กรุง ศรุต ศศิ
(เสียงเคาะประตู) เขามา (เสียงประตูเปด) อาว ศศิเหรอ.. วันนี้ทาทางอารมณดีนะ ยิ้มแฉง เขามาทีเดียว พี่ศรุตลองทายซิคะวาวันนี้ศศิมากับแขกพิเศษคนนึงดวย ใครเอย ระรินเหรอ อาว.. ไหงคิดไปทางโนนละ เอะ.. แบบนี้แสดงวาพี่ศรุตกําลังคิดถึง ยัยระรินคนนั้นละซี สํานึกบาปหรือไงพี่ชายเรา สงไกไปใหแมหญิง เชือดถึงบาน แลวผลที่สดุ ตัวเองก็มานั่งสมเพชเวทนาเขาหรือไง หื้อ.. ไมถึงขนาดนั้นหรอกนา แลวแขกที่ศศิวานะใครละ เชิญเขามาไดเลยคะ ทานคะ ทานประธานบริษัทเชิญใหเขามาไดแลวคะ (เสียงเดินเขามา) อาว นายพอ .. เอะ มาไดยังไงครับเนี่ย (หัวเราะ) ก็เดินมานะซิเวย พอก็มาพรอมกับศศินแี่ หละ ศศิไปบอกใหแมบานหาเครื่องดื่มมาใหนายพอดวย คะ ๆ นายพอนั่งตรงนี้กอนคะ (เสียงเดินไป)
8 ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต ศศิ
นายพอนึกยังไงครับ ถึงไดมาถึงที่นี่ได ก็นายลืมอะไรละ ยังหนุมยังแนนอยูแท ๆ ไมนาขี้ลืมอยางนี้เลย เอะ ผมลืมอะไรครับ ก็นี่ไง กระเปาของหนูระรินยังไงละ แลวทําไมนายพอตองมาเองดวยละ แคฝากศศิมาก็ไดนี่ครับ ไมเห็นวานายพอจะตองมาดวยเลย ลําบากเปลา ๆ (ถอนใจ) พอก็เบื่อการอยูบานเฉย ๆ เหมือนกันแหละ วันนี้นกึ สนุก ขึ้นมา ก็เลยคิดวาจะมาเดินเตรดูกิจการงานของลูกบางไมไดหรือ ตั้งแต ศรุตกลับมาจากเมืองนอกนี่ พอแทบไมไดชวยงานอะไรแมหญิงเขาเลย อยูแตบานมันก็เซ็งเหมือนกัน เออ แลววันนี้หนูระรินเขาจะมาทํางาน หรือเปลาละ พอวาคงไมมาหรอก เพราะเมื่อวานนี้แมเราเขาเกรี้ยวกราด เอามาก ๆ เลยทีเดียว ผมใหเขาแคลาพัก 7 วันเทานั้นละครับ (เสียงดีใจ) เออ... อยางนั้นซิถึงจะสมกับเปนลูกพอ เอะ นายพอ ดูอินกับเรื่องนี้มาก ๆ เลยนะครับ ไมใชอะไรหรอก.... สงสารเด็กมันเทานั้นละ เพราะไอเรื่องที่เขาไปพูด มันก็เปนเรื่องของคนที่มีเมตตาธรรมประจําใจ คนดี ๆ อยางนี้ พอก็ไม อยากจะทํารายจิตใจเขาหรอก เรื่องมันไมสมควรจะถึงกับไลออก เด็ก อาจจะมีเหตุผลอะไรเปนการสวนตัวของแกก็ได ผมวาเขามีความคิดอานตรงกับเรามากกวา เพียงแตเขากลาที่จะเดินเขา ไปเผชิญหนากับแมหญิงเทานั้นแหละครับ แลวศรุตไมกลัวแมหญิงจะเลนงานหรือ นีถ่ ารูวาศรุตไมยอมใหเด็กคนนี้ ออกจากงาน มีหวังฟาผาแน ระยะนี้แมหญิงเขาไมไดมาบริษัทหรอกครับ (เสียงเดินเขามา) มาแลวคะ กาแฟ กับ คุกกี้ ของโปรดของนายพอ
9 กรุง ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ กรุง ศรุต กรุง ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ขอบใจลูก เออ นาน ๆ เราจะไดมานั่งดื่มกาแฟพรอมกันสามคนพอลูก แบบนี้ มันก็เปนบรรยากาศที่ดีเหมือนกันนะ คิดถึงนายสรา ปานนี้คงยังคุดคูอยูใตผาหมนั่นละคะ (เสียงดีใจ) เออ พี่ศรุต ศศิมีขาว จะบอก เมื่อตะกี้ศศิเห็นระรินดวย เห็นที่ไหนหรือ เขาขึ้นมาขางบนนี้หรือเปลา เห็นลงลิฟทไปขางลางคะ อาว แลวทําไมไมมาพบพี่ที่หองนี่ละ ก็กระเปาของเขายังอยูนี่เลย เอ... ถางั้นเขามาทําไม เออ... หรือวาเขาจะไปเก็บขาวของที่หอพัก ทําไมจะตองเก็บ เก็บไปไหน ก็พี่ไมไดใหเขาออก พี่คิดวาเขาจะไมลาออกหรือคะ นายพอเลาวาแมหญิงไลเขายังกะอะไรดี แลวเด็กคนนั้นก็ทาทางไมเบานะ เขาจะเชื่อฟงคําสั่งของพี่ศรุตหรือ ศศิวาเขาตองเก็บของออกไปจากหอพักมากกวา ศศิเห็นเขาถือกลองใบ ใหญไปสองกลองเลยละ อะไรของเขานะ พี่ไมเขาใจเลย แลวพี่ศรุตจะตองไปงอเด็กคนนี้หรือ ศศิไมเห็นดวยหรอกนะ เออ ๆ พี่นองคุยกันกอนก็แลวกัน อาว แลวนายพอจะลุกไปไหนละครับ พอจะลงไปเดินดูของที่ชั้นลางวามีอะไรขายบาง เผื่อกลับไปจะไดติดไม ติดมือไปฝากแมหญิงเขาซะหนอย เดี๋ยวพอขึ้นมา (เสียงเดินไป) อะไรของนายพอนะพี่ศรุต ดูทาทางนายพอลุกลี้ลกุ ลนชอบกล ศศิแอบเดินตามพอลงไปดูซิ วานายพอจะไปไหนกันแน สงสัยพี่ศรุตจะคิดเรื่องเดียวกับศศิซะแลว เดี๋ยวศศิจะเปนสปายใหเอง กระเปาของยายระรินนี่ศศิเอาลงไปดวยนะ เผื่อเจอจะไดคืนใหเขาไป ไมตอง ถาเจอก็บอกเขาใหขึ้นมาเอาที่พี่ เอะ แบบนี้มันชักจะยังไงซะละมั้ง (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 24 กรุง บัว กรุง
บัว กรุง บัว กรุง
บัว กรุง
บัว กรุง
บัว กรุง
อาว เอะ นั่นหนูระรินหรือนั่น ออ หนูพักอยูที่หอหลังบริษัทนี่เอง ฉันนึกวาหนูพักอยูที่อื่นเสียอีก สวัสดีฮะ วันนี้ทานมาถึงที่นี่เลยหรือฮะ ก็เมื่อเชานี้พอศรุตเขาลืมเอากระเปาของหนูติดมือมาดวย ฉันก็เลยตอง ตามเอามาให อยูบนหองพอศรุตนั่นนะ นาน ๆ มาที ก็เลยลงมาเดินดู อะไรเรื่อยเปอย ที่นี่มีพนักงานพักอยูเต็มหมดหรือเปลา ก็เต็มคะ แบบนี้มันก็สะดวกดีนะ ใกลที่ทํางานดี เดินไมกกี่ าวก็ถึงบริษัทแลว อาว แลวนั่นหนูจะเก็บขาวของไปไหนละ ทานก็ไดยินแลวนี่ฮะ คุณหญิงรวีไลออก ระรินก็ตองไปนั่นแหละ เห็นพอศรุตเขาบอกวา เขาไมใหนี่นา เขาใหลาพักแกแค 7 วัน แลวหนู จะเก็บขาวของไปทําไมละ แลวไอที่เขาใหลาพักนี่ เขาก็คงอยากใหหนู ไดพักผอนสมองบาง ทํางานเกี่ยวกับเงิน ๆ ทอง ๆ นี่มันก็เครียดนา แตระรินก็อยากจะออกแลวเหมือนกัน เบื่องานชนิดนี้เต็มทนแลว เหอะนา ฉันขอรองละ อยูชวยศรุตทํางานตอไปกอนเถอะ เห็นเขาบอก วาหนูก็เปนหัวแรงสําคัญคนหนึ่งเหมือนกัน พวกลูกคาชมมาวาหนูเปน คนอัธยาศัยใจคอดี อะรุมอะหรวยกับลูกคาดี แตอาจจะทําใหบริษัทขาดทุนก็ไดฮะ เอาอยางนี้ก็แลวกัน ฉันขอรองหนูซักครั้งเถอะ อยูชวยงานกันไปกอน ถาไมชอบทําหนาที่ขี่รถออกไปทวงหนี้ ฉันจะใหศรุตจัดหางานตําแหนง อื่นในบริษัทใหทําแทน เออ.. ฉันชักสงสัยวาการที่หนูมาพักที่หอนี่ แสดงวาหนูไมมีพอแมพี่นองอยูในกรุงเทพเลยใชไม ฮะ แมกับนองอยูตางจังหวัด จังหวัดอะไรละ
2 บัว กรุง
สุพรรณฮะ สุพรรณอยางนั้นหรือ เพลงดังแลวเบา
บัว กรุง บัว กรุง บัว กรุง บัว กรุง บัว กรุง
บัว กรุง บัว กรุง บัว กรุง
ทําไมทานตองทําทาตกใจละฮะ ทานเคยไปเที่ยวสุพรรณบางหรือเปลา (อึกอัก) เออ.. เคยแตผาน ๆ ไมเคยแวะเขาไปหรอก แลวตอนนี้พอแม ของหนูก็ยังอยูที่สุพรรณหรือ พอไมมีหรอกฮะ แมบอกวาพอตายตั้งแตระรินยังเด็ก ๆ ถึงตายเชียวหรือ เอะ ทานถามยังไง ฟงแลวชอบกล (ฝนหัวเราะ) เปลา ๆ ไมมีอะไรหรอก ถาอยางนั้นหนูก็คงจะเหลือแตแม กับนองละซี นองผูหญิงหรือผูชายละ ผูหญิงฮะ เออ.. วันนั้นฉันตองขอโทษหนูระรินดวย ฉันจะคนหาเบอรโทรใน กระเปาหนู แตไมเจอ เลยไดเห็นรูปเกา ๆ นั่นเปนรูปแมกับหนูหรือ ฮะ ตอนนั้นระรินกับนองยังเด็กอยู (คิด) ใชเลย ถาอยางนั้นหนูระรินคนนี้ก็คือลูกของแมพิม ออ นี่แมพิม คงจะบอกลูกวาพอตายไปแลว (ถอนใจ) เฮอ ก็สมควรอยูหรอกที่พิม จะตองบอกกับลูกอยางนั้น เรามันผิดไปเอง ทานเปนอะไรหรือเปลา ทําไมตาแดง ๆ แบบนั้นละฮะ (ฝนหัวเราะ) ไมมีอะไรหรอก ฉันเปนโรคภูมิแพอยู ถาตรงไหนมีฝุนก็ จะมีอาการอยางนี้ละ แลวหนูมาอยูกรุงเทพอยางนี้ แมเขาอยูกับใครละ แมอยูวัดฮะ หา... แมไปอาศัยขาววัดกินหรือ (หัวเราะ) ก็เหมือนจะใชละฮะ แมไปบวชชีอยูที่วดั อาว แลวนองละ อยูกับใคร
3 บัว
กรุง บัว กรุง บัว กรุง
บัว กรุง บัว
เออ... คนบางปลามาเขาไมแลงน้ําใจหรอกฮะทาน นองของระรินจะอยู กับใครก็ไดทั้งนั้นละฮะ เขาเมตตาอุปการะนองอยางดีทุกครอบครัวฮะ คนจนไมแลงน้ําใจหรอกฮะ อืม.... ไมเหมือนคนรวยนะ รวยแตเงิน แตไมรวยน้ําใจเลย ทานเปนอยางนั้นดวยหรือเปลาละฮะ โอย... ไมหรอกลูก พอ เอย.. ฉันไมแลงน้ําใจหรอก เออ.. หนูนี่ผมสวย นะ ทําไมถึงยอมผมหลายสีอยางนี้ละลูก เพื่อความเทหนะฮะ สําหรับทานคงจะคิดวานาเกลียดใชไมฮะ (หัวเราะ) จะนาเกลียดอะไร สาว ๆ ชาวกรุงเขาก็ทําผมกันแบบนี้ เยอะแยะไปนะ แตฉันวาไอตามแขนของหนูที่มีรอยสักเนี่ย มันไมคอย จะเหมาะสําหรับผูหญิงซักหนอยนะ มันเหมือนนักเลงเกินไปหนอย ไมเปนไรหรอกฮะ อีกไมกี่วันมันก็ลอกคราบแลว นี่หนูพูดยังกับหนูเปนงูเลยนะ ถาระรินเปนงูก็คงจะกัดคนตายไปหลายคนแลวละฮะ (หัวเราะ) เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต
นายพอไปไหนนะ ศศิ หอพักขางหลังโนนแนะพี่ศรุต แลวเจอกับระรินหรือเปลา โอย นั่งคุยกันจอเลย แตศศิไมไดยินหรอกวาคุยอะไรกันบาง ดูนายพอมี ทาทางเอ็นดูแมระรินคนนั้นมากทีเดียวละ เขาไปนั่นเสียชิดเลย หนําซ้ํา ยังลูบผมอีกตั้งหาก ไมรูซิ ศศิมองแลวขัด ๆ ตาอยางไรชอบกล นีถ่ าแม หญิงมาเห็นเขานะ ทอรนาโดมาลูกเบอเริ่มเลยแหละ (หัวเราะ) คิดมากไปหรือเปลายายศศิ
4 ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
มันไมไดคิดมากหรอกนะพี่ศรุต แตดูถามันเปนอยางนั้นจริง ๆ อาจจะ เปนเพราะศศิไมเคยเห็นนายพอแสดงความเอ็นดูใครตอใครในบานมา กอนก็ไดมั้ง อยาคิดมากนะ ศศิก็เลยแกลงเดินผาน แลวตะโกนบอกเขาไปวาใหแมระรินขึ้นมาเอา กระเปาที่พี่ศรุต เดี๋ยวก็คงมาหรอก แลวนายพอวาอยางไรบาง ก็มีทาวาเขิน ๆ นั่นละ คงไมนึกวาศศิจะเดินลงไปเห็นเขาละมั้ง นายพอเลยบอกวา จะกลับแลว ใหบอกพี่ศรุตดวย แลวศศิใหคนรถไปสงหรือเปลา เรียบรอยคะ ไมตองหวง (เสียงเคาะประตู) ยายระรินคงจะมาแลวละ ศศิไปกอนดีกวา (เสียงเดินไป) เพลงคั่นนิดเดียว
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
คุณศศิใหระรินมาเอากระเปาฮะ ก็อยูนี่ไง ไหน.. เลาใหฟง หนอยซิ คุยอะไรกับนายพอตั้งนานสองนาน คุณศศิมาบอกหรือฮะ คุยกันแปบเดียวเองฮะ นายพอวาอยางไรละ ทานก็ไถถามความเปนอยูทางบาน ทานคงจะยังมีเมตตาอยูละมั้ง เลย อยากรูวาถาระรินลาออกไปแลว จะมีหนทางทํามาหากินอะไรหรือเปลา แลวทานใหเธอลาออกหรือเปลาละ ทานก็ขอรองใหอยูชวยคุณศรุตไปกอน ทานพูดเหมือนกับวาระรินมี ความสําคัญอะไรกับที่นี่มากมายกายกองงั้นละ แลวถาเปนอยางนั้นจริง ละก็ แมหญิงของคุณ คงจะไมขับเลใสสงระรินเหมือนหมาขี้เรื้อนตัว หนึ่งหรอก
5 ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต
แมหญิงทานเปนคนนิสัยแบบนั้นละ ปากรายแตใจ.... (รีบขัด) รายยิ่งกวาปากอีก เธอรูไดไง ระรินดูคนไมผิดหรอกคนศรุต ยังไง ๆ ระรินก็ไมเชื่อวาแมหญิงจะเปน คนปากรายใจดีหรอก เจาหนี้ก็มีนิสัยอยางนี้เหมือนกันหมดละ ไมอยางนั้นลูกหนี้จะกลัวกันหัวหดหรือ ไมใชหดแตหัวหรอก มันหดไป ทั้งตัวเลยละ (หัวเราะ) เธอก็พูดเกินไป ซักวันเธออาจจะเขาใจแมหญิงของฉันก็ได เสียดายที่คิดวาจะไมอยูเสียแลว ไมอยางนั้นก็คงจะตองตอบวา จะคอยดู เดี๋ยวกอน เอะ ทําไมจะตองมาแยงยื้อกระเปาของระรินดวยละ เดี๋ยวใครมาเห็นเขา นาเกลียดนะคุณ ฉันกําลังจะบอกวา ฉันเปลี่ยนใจแลว ฉันจะใหเธอลาพักงานแคสามวัน เทานั้นละ เพราะฉันมีงานสําคัญที่จะตองใหเธอชวยทํา วันพฤหัสหนา เธอมาแตเชาหนอยก็แลวกัน ระรินยังไมรับปากนะฮะ ขอบคุณ สวัสดีฮะ (เสียงเดินไป) (คิด) แมระรินคนนี้ทําไมทาทางแข็งกระดางยังไงชอบกล แตมองยังไง มันก็ดูไมใชธาตุแทของเขาเลย เหมือนกับแกลงฝนทํา คลาย ๆ กับทําเพื่อ ปกปดอะไรซักอยางแน ๆ เถอะนา.. คงไมนานหรอก เราคงจะไดรูซักที วามันอะไรกันแน เอ... แลวทําไมเราจะตองมาใชสมองคิดอยูแตเรื่องแม คนนี้อยูตลอดเวลานะ เอาสมองไปคิดเรื่องงานอยางอื่นดีกวา ประสาท แท ๆ เลยเรา (ถอนใจดัง) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
6
หญิง ศศิ หญิง
ศศิ หญิง ศศิ
(เสียงรถแลนคลอ) เออ.. แมวาจะถามแลวก็ลมื ที่มากับแมวันนี้นะ ศศิบอกพี่ศรุตเขาวา อยางไรละ ก็บอกไปตรง ๆ นั่นละคะ วาแมหญิงชวนใหมาทวงหนี้ที่สุพรรณ จริง ๆ นะ แมบอกตรง ๆ นะ วาไมคิดจะมาที่นี่หรอก ถาแมระรินคนนั้น มันไมไปกอเรื่องกอราวอะไรกับแมเสียกอน ไมใชกงการอะไรของมัน เสียหนอย แคเด็กในบริษัท ทําเกินหนาที่ไปหนอย มันทําอยางกับวา แมมันก็เปนลูกหนี้เราอยูอยางนั้นละ ปานนี้มิเดินหนาดําหางานใหมทํา งก ๆ ไปแลวหรือ สมน้ําหนา อยากปากดีนัก แมหญิงจะแวะที่ไหนกอนคะ ก็ชุมชนอะไรนั่นละ เลยแลวจะนายสม ถอยมาจอดตรงปายใหญ ๆ ตรงนั่นละ (เสียงรถจอด) เพลงคั่น
หญิง ศศิ หญิง ศศิ หญิง ศศิ หญิง ศศิ หญิง
ลงมาซิศศิ ลังเลอะไรอยูละ ตองใหศศิลงไปดวยหรือคะ แมหญิงลงคนเดียวไมไดหรือ อาว นี่แมใหศศิมาเปนเพื่อนนะ ลงมาเลย เห็นไมนะ พวกมันวิ่งหลบ กันอยางกับหมาถูกน้ํารอนลวกทีเดียว เดี๋ยวเถอะ แมจะจิกเปนรายตัวเลย ศศิวา คอย ๆ พูดกันกอนดีกวาแมหญิง อาว แลวนั่นไปหยุดอานอะไรอยูละ ประกาศอะไรหรือ แมหญิงมาดูซิคะ เขาอัญเชิญพระราชดํารัสของในหลวงมาเขียนขึ้นปาย ไวแผนใหญเลย เดี๋ยวขอศศิอานแปบนึง แมหญิงมาอานดวยซิคะ เออ ๆ เดี๋ยวแมหาแวนกอน ก็คลองอยูกับคอแมหญิงแลวไงคะ พระราชดํารัสอะไรของพระองคทานหรือ
7 ศศิ
หญิง
ศศิ หญิง ศสิ หญิง ศศิ
หญิง ศศิ หญิง ศศิ
(อาน) พระราชดํารัสของพอหลวง ลนเกลาของพวกเรา ถาคนเรามีเมตตากรุณาในใจ และเผื่อแผตอผูอื่น หมายความวา คนนั้น เปนคนออนโยน เมื่อคนเรามีความออนโยน และมีความละเอียดออน และเห็นอะไรไดชัดเจน ก็ยอมจะทํางานของตนที่กําลังทําดวย ความกาวหนา ฉะนั้นทานทั้งหลายที่มีจิตใจเมตตากรุณา ก็นับวาเปนพร อยางหนึ่งที่ทานจะไดรับในตัว แมหญิงฟงแลวมีความรูสึกอยางไรคะ ประทับใจไมกับพระราชดํารัสนี้ ศศิวาคนที่ชุมชนนี้เขามีความคิดอานที่ดีมาก ๆ เลยนะคะ มีคําขวัญที่ให สติเตือนใจกับชุมชน สอนใหคนในชุมชนรูจักมีความรักสามัคคีตอกัน อภัยใหกัน โอย ฉันจะอภัยใหก็ตอเมื่อคนเหลานั้นมันออนนอมถอมตนมาหาฉัน แลวคนพวกนี้มันนาอภัยไมละ เห็นฉันมา วิ่งหนีกันหัวหดหางหดไป ตาม ๆ กัน เออ ศศิวา เรากลับกันไมดีกวาหรือคะ นี่เธอกลัวอะไร แมศศิ กลัววา... กลัววา... (แวด) กลัวอะไร กลัวคนที่นี่เขาจะวาเราอานหนังสือบนปายแผนนั้นไมออกนะซีคะ ใน หลวงทานสอนวาเราควรจะมีความเมตตาและเผื่อแผใหแกกัน แลวที่เรา มาเนี่ย เรามีความเมตตามาเผื่อแผใหกับคนพวกนี้หรือเปลา นี่ศศิ ถาเธอกลัวคนพวกนี้นักหนานะ เธอก็ยืนอยูต รงนี้ละ ฉันจะเขาไป คนเดียวก็ได (เสียงดีใจ) โอะ ศศิเจอเพื่อนแลวละ ไหน นี่เธอมีเพื่อนเปนคนที่นี่ดวยหรือ คนพวกนี้มัน.. (รีบขัด) ศศิไปหาเพื่อนกอนนะ เพื่อนสนิทกันดวย แมหญิงเขาไปกอน แลวกัน เดี๋ยวศศิตามไป
8 หญิง
เอะ แมลูกคนนี้นี่ มันมีเลือดแมอยูซักกี่เปอรเซ็นตนะ กลัวอะไรไม เขาทาเลย.. แบบนี้ไมชวนมาดวยใหหนักรถหรอก เพลงคั่น
ปน ศศิ รวม ศศิ ปน ศศิ รวม
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน
(เสียงดีใจ) คุณศศิ มากับใครนะครับ สวัสดีคะลุงรวม (หัวเราะ) สวัสดีหนูศศิ วันนี้พี่ไมไดมาดวยหรือ แลวหนูแคทละ เขาทํางานกันคะ ศศิมาเปนเพื่อน.. เออ.. แมคะ. แมของศศิเอง ผูหญิงคนนั้นนะหรือเปนแมคุณศศิ ก็ใชนะซิปน ทําไมเหรอ ลุงรวม ดูปน เขาทําหนาซิ อยางกับเห็นพี่หลอก อยางนั้นละ (หัวเราะ) อยาไปถือสาอะไรมันเลย มันกําลังทํางานเหนื่อย ๆ หนูมานั่ง ตรงนี้กอนเถอะ รม ๆ หนอย ตรงนัน้ มันแดดรอน เอา.. กินน้ํากินทาซิ ไมมีแกวหรอกนะ กินในขันนี่หละ ขอบคุณคะ กลากินหรือ สกปรกนะ เอะ มาถึงก็รวนอีกแลว ฉันกินไดก็แลวกัน กําลังหิวอยูดวย (เสียดื่มน้ํา) เอะ. ทําไมน้ําที่นี่หวานแบบนี้ละ ก็น้ําฝนนี่ น้ําฝนที่รองจากฟาเลยละ ชาวบานที่นี่เขารองน้ําฝนไวเปน โอง ๆ เลยละ (เสียงเบา) แมคุณศศิเขามาทวงหนี้หรือ ปนรูไดยังไงนะ เคยเห็นแมหรือ เคยเห็นแตนั่งปนปงอยูบนรถ แตไมเห็นลงมาเหยียบดินเหมือนวันนี้นี่ (ถอนใจ) อยาไปสนใจเลย วาแตปนกําลังทําอะไรอยูนะ จะทํากรงเลี้ยง ไกหรือ โอโห.. พอ... ฟงคุณศศิเธอวาซิ แบบนี้เขาเรียกวาดูถูกกันหรือเปลานี่ นี่ผมกําลังจะทํารานซอมรถของผมนะ
9 ศศิ ปน
ศศิ ปน
ศศิ ปน รวม ปน หญิง
ปน ศศิ ปน
หา นี่นะหรือรานซอมรถของปน ทําไมใชสังกะสีมุงไปหมดละ ขางฝา นี่ก็เปนสังกะสีดวย มันกระจอกมากใชไม คนจนมันก็อยางนี้ละ ไมอยากจะไปกูหนี้ยืมสิน ใคร ใหเจาหนี้มันมายืนดาเปว ๆ อยูหนาบาน มีแคไหนก็ทํามันแคนั้น มีอะไรหรือเปลา ไมมีหรอกจา.. พอเจาประคุณเอย ทีพ่ ูดนะไมใชดูถูกหรอกนะ แตเห็น วาไหน ๆ จะทําทั้งที ทําไมไมทําใหมันแนนหนามากกวานี้ละ ก็บอกแลวไง วามีแคไหนก็ทําแคนั้น ผมรับซอมรถ จะใหรานใหญโต ซักแคไหนละ จะขยับขยายอะไร ก็ตองรอใหเรามีกํารี้กําไรขึ้นมา เสียกอน ทําอะไรมันตองรูจักคําวาพอเพียง หัวหนาชุมชมเขาอบรมสั่ง สอนอยูตลอดเวลาแหละ อือ ๆ เขาใจแลว แตฉันอยากจะบอกวา ถาปนขัดของอะไร ฉันยินดีที่ จะใหความชวยเหลือนะ คงจะไมรบกวนอะไรหรอก เอา... แลวทําไมไมขอบคุณหนูศศิ ซักหนอยละ มองตาก็คงจะรูแลวละ วาขอบคุณจริง ๆ คนอยางฉันไมใชคนชางพูด หวานกับใครก็ไมเปนดวย ไดแตทื่อ ๆ แบบนี้ละ (เสียงไกลแบบโกรธจัด) ทําไม ฉันเรียกใหออกมาพบฉัน แตไมมีใคร เสนอหนาออกมาซักคนเดียว นี่จะตองใหฉันไปจิกหัวถึงในบานหรือไง ออกมาเดี๋ยวนี้นะ ยายชม ยายเมา ยายแหวน เจากุย ยายลั้ง หลบหนา กันอยูทําไม ออกมาเดี๋ยวนี้เลย มาพูดกันใหรูเรื่องนะ ไง... แมหญิงของคุณ เลนงิ้วหลงโรงแลว ไปดูซกั หนอยซิ โอย... เบื่อจริง ๆ เลย ไมอยากมาก็เพราะอยางนี้ละ ปน.. ไปดวยกัน หนอยซิ โอย ไมขอเฉียดรัศมีหรอก คุณไปคนเดียวก็แลวกัน เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 25 รวม หญิง รวม หญิง รวม
หญิง
รวม ปน หญิง
รวม หญิง ปน
คุณหญิงตองการพบใครบางละ เดี๋ยวผมจะไปตามใหเอง บานมันไมได อยูใกลกันนักหรอก ยืนโหวกเหวกอยางนี้ เสียงมันจะแหบเสียเปลา ๆ นี่แกเปนใคร หัวหนาชุมชนที่นี่เองครับ แหม.. ใหญซะตายละ ใหญหรือไมใหญ แตคนที่นี่เขาก็เชื่อผมมากกวาคนอื่นนั่นละ หรือ คุณหญิงจะไปเดินหาเองละ ชุมชนนีก้ วางนะครับ ใสรองเทาสนสูงแบบ นี้จะเดินไหวหรือเปลาก็ไมรู ถาอยางนั้นนายก็ไปตามมาเลย มี ยายชม ตาพูน ยายเมา แมแหวน แมดม เจากุย แมลั้ง เนี่ยคนพวกนี้ ออ.. แลวก็มีแมพิมอีกคน เรียกมาเลย โดยเฉพาะรายหลังนี่ อยากจะเจอหนาเปนพิเศษ แมพิมตอนนี้ไมไดอยูที่นี่แลวละครับ เขาไปบวชอยูที่วัดโนน ถา คุณหญิงตองการพบเขา ก็ไปหาที่วัดไดเลย แตถาคิดจะไปทวงหนี้ทวงสินกับคนที่เขาถือศีลกินเพล ก็คงจะไมคอย เขาทีนักหรอก รูใชไมวามันบาป แลวคนที่ไปถือศีลกินเพลเนี่ย มันจะคิดไมละวาทําบาปกับฉันเหมือนกัน เขาขายหนีหนี้สินโดยเอาผาขาวมาบังหนา คิดจะโกงฉันหรือไง ฉันมัน คนไมกลัวบาปอยูแลวละ เอา... วาไง นายหัวหนาชุมชน ฉันไมมีเวลาที่ จะมายืนตรงนี้มากนักหรอกนะ เรียกลูกบานของนายออกมาเลย งั้นคุณหญิงก็นั่งรอตรงนี้กอนก็แลวกัน เดี๋ยวผมจะไปตามมาให ใหฉันนั่งเกาอี้โทรม ๆ อยางนี้นะหรือ ฉันไมแนใจความปลอดภัยของ ตัวเองหรอก เดี๋ยวนั่งแลวหักโครมลงไป ฉันก็เจ็บตัวฟรีเทานั้นละซี อยางนั้นก็ยืนรอตอไปแลวกัน พออยูนี่ละ เดี๋ยวฉันขี่รถไปตามเอง พอ ไมตองเดินใหเหนื่อยหรอก ไมใชเรือ่ งของพอ
2 หญิง ศศิ หญิง ปน
หญิง ปน
หญิง
รวม ศศิ
รวม
(เสียงไมพอใจ) นี่แมศิ... ไอเจาคนนี่เนี่ย มันเปนเพื่อนกับแมศิหรือ เห็น แมศิยืนคุยกับมันนานสองนาน (เนน) นี่นะหรือเพื่อน เขาไมไดเปนเพื่อนศิคนเดียวหรอกนะแมหญิง กับพี่ศรุต พี่แคท พี่สรา เราก็รูจักกันทั้งนั้นแหละคะ (เสียงเหยียด) จะคบใครไมตองดูเสียกอน วามันฟาสูงแผนดินต่ําแคไหน (หัวเราะ) ผมก็ไมเห็นวาระหวางฟากับดินนี่มันจะหางกันแคไหนเลย คุณหญิงลองมองไปที่กลางทุงนานั่นสิ เห็นผืนดินไม ผืนดินที่มีตนขาว ขึ้นเขียวขจีไปหมดนะ แลวที่ดินนะมันติดกับแผนฟาหรือเปลา แตที่นี่ เขาไมไดเรียกวาแผนฟาหรอกนะ เขาเรียกวา ตีนฟาเลยละ ฉันไมคุยกับคนอยางแกหรอก นี่ นี่ แมศิ ไอเจาคนนี้มันชื่ออะไรฮะ คุณศิไมตองบอกหรอก อยารูชื่อผมใหมันเปนเสนียดหูเลย รออยูนี่กอน ก็แลวกันนะ เดี๋ยวจะไปตามให จะไดรีบไปจากที่นี่เร็ว ๆ แคคุณหญิงมา เดี๋ยวเดียว ผมมีความรูสึกวาแผนดินมันจะทรุดไปแถบหนึ่งแลว (หัวเราะ เยาะ) (เสียงแคนมาก พูดแบบกัดฟน) หือ.. ฉันจะดาไอเจาคนนี้มันวายังไงดี นะ ไพรชัด ๆ เลย นี่ แมศิ แมขอสั่งหามนะ ใหเลิกติดตอกับไอผูชาย คนนี้โดยเด็ดขาด อยากรูนักวามันลูกเตาเหลาใครกัน ก็พอมันยืนอยูนี่ไงละคุณหญิง ถาอยากจะดาอะไรก็ดาใสหนาพอมันก็ได แม แมหญิง พอเถอะ อะไรก็ไมรู ศศิอายเขาแลวนะ มารอทางนี้เถอะ คะ คอยรมหนอย มีมาหินอยูตัวนึง แมหญิงจะไดนั่งพักผอนกอน เดี๋ยว กลับไปบานก็จะบนปวดเมื่อยหรอก ไป ไป ศศิจงู ไปเอง ลุงรวมคะ ศิ ..เออ.. เออ ๆ ไปเถอะ ลุงรู ลุงเขาใจดี ไมมีอะไรหรอก (หัวเราะ) เพลงคั่น
3 หญิง
(เสียงจัดจาน) วายังไงเจากุย เงินสงไปใหฉันนะ เปนคาดอกทั้งนั้นเลย เงินตนนะยังไมไดจายแมแตแดงเดียว หาหมื่นยังไงก็ยังหาหมื่นอยูอยาง นั้น พวกแกเนี่ยอางอยูแตวาไมมีจะสง ไมมีจะสง สงไปทีไร มันก็ไดแต คาดอกเทานั้น แลวมันก็เปนดินพอกหางหมูอยูอยางนี้ละ ตอบมาซิ วา เมื่อไหรจะชําระใหฉันหมดซะที ชายจีน ผมก็กําลังวิ่งเตนไปขอยืมจากพี่นอง จะเอามาใชหนี้ใหคุณหญิงอยูนี่ละ ครับ แตนองชายเขาผลัดวาใหเลยตรุษจีนปหนาเสียกอน แลวเขาจะสง มาให หญิง แลวยายลั้งละ วาไง มีอะไรจะแกตัว ขนาดเงินตนเหลืออยูแคหมื่นหา ก็ยังสงบางไมสงบาง หญิงจีน สองสามเดือนมานี่ ฉันไมสบายจาคุณหญิง มีเงินเทาไหรก็ตองไปเสีย คาหมอที่โรงพยาบาลหมด ถาเดือนไหนโชคดี พอหลวงทานสงหนวย แพทยพระราชทานมา ฉันก็ไมตองเสียเงินเลยสักแดงเดียว หญิง แลวแกเอาเงินที่ไมตองเสียคาหมอมาใชหนี้ฉันหรือเปลาละ ก็เปลาทั้งเพ พวกแกเนี่ย เวลาไปขอหยิบขอยืม ฉันก็ใหมางาย ๆ แตพอเวลาตองใช คืน ทําไมมันยึกยักกันนัก คราวหนาฉันจะคิดคารถทุกครั้งที่ตองมา ทวงเงินพวกแก เสียงชาวบาน โธ.คุณหญิง อยารีดเลือดกับปูเลย เจาประคุณเอย แคนี้ก็ย่ําแยไปตาม ๆ กันแลว นีย่ งั จะมาคิดคารถตอนมาเก็บเงินอีก มันก็แยละ ยาย สงสัยวาเมื่อตอนคุณหญิงเดินเขามาในชุมชนของพวกเรานี่ คุณหญิงคง ไมไดอานแผนปายที่เจาปนมันเขียนไวที่หนาหมูบานกระมังคะ หญิง ทําไมฉันจะไมอาน แตถาฉันจะดีกับพวกแก มีเมตตาปราณีกับพวกแก แกก็คงจะไมรูสึกหรอก พวกแกมันคนไมมีน้ําใจ คอยแตจะแบมือรับ อยางเดียว ถึงเวลาจายก็ไมจาย มันตองคิดบางซิ วาเงินของฉันก็หามา ดวยความยากลําบากเหมือนกัน ถายืมไปก็ตองใชมานั่นละ ไมอยางนั้น
4
ศศิ หญิง ศศิ หญิง
รวม หญิง รวม
หญิง รวม ศศิ
ฉันจะถือวาพวกแกขี้โกงเหมือนกันหมด แลวทีฉ่ ันมาเนี่ย จะบอกใหรู ไวกอนวา สิ้นปนี้ พวกแกเตรียมเงินไวไดเลย ฉันจะขอเก็บใหหมดไม วาตนหรือดอก ถาไมมี ฉันจะลากพวกแกเขาตารางละ แมหญิง เพลา ๆ ลงหนอยดีกวาคะ (ตวาดแวด) ไมใชกงการอะไรของเรานะแมศิ ไมตองพูดอะไรทั้งหมด ฟงไดหรือเปลา ฟงไมไดก็ไปยืนอยูที่อื่นเลย พอไดแลวคะ กลับกันเถอะ พูดแคนี้ พี่ปานาอาเหลานี้เขาก็เขาใจแลว กลับเถอะคะแมหญิง นี่แกมาเรียกคนเหลานี้วาพี่ปานาอาไดอยางไร แกไปนับญาติกับคนพวก นี้ตั้งแตเมื่อไหร รูไวซะดวยวาคนอยางฉันไมมีญาติเปนแบบคนพวกนี้ หรอก ไอพวกนี้นี่มันพวกไหนกันละครับคุณหญิง ก็ที่ยืนเสนอหนาไมวาหัวหงอกหัวดํานี่ไง รวมทั้งแกดวยนั่นละ ผมก็ไมเห็นวา คนพวกนี้ที่คุณหญิงวาเนี่ย เขาจะมีหนาตาเนื้อตัวผิดจาก ความเปนคนไปจากคุณหญิงซักเทาไหรเลย คนเหมือนกันนะครับ ผมก็คน คุณหญิงก็คน สวนไอที่ผิดแผกแตกตางนะ มันก็คือ คุณหญิง เปนคนร่ํารวย เปนเจาหนี้ สวนพี่นองของผมเหลานี้ ก็คือคนจน แลวก็ เปนลูกหนี้ของคุณหญิง มันก็ผิดกันอยูแคนี้ละ แตจะพูดไป คนเหลานี้ เขาก็มีบุญคุณกับคุณหญิงเหมือนกันนะ เพราะอยางนอยเงินดอกเบี้ยที่ คุณหญิงไดไป มันก็ไปทําประโยชนใหกับคุณหญิงและครอบครัว คุณหญิงไดไมไดนอยเหมือนกัน (โกรธจัด) ฮื้อ.. ไอเวรนี่.. ประเดี๋ยวแมด... (หัวเราะพรอมลูกบานหลายคน) ไอเวรนะไมใชชื่อผม ผมชื่อนายรวมครับ เรียกใหมันถูกตองหนอย แมหญิงกลับเถอะคะ เรายังจะตองไปที่อื่นอีกตั้งหลายแหง ไปเถอะ กลับไดแลว
5 หญิง
โอย... ฉันก็ไมอยากอยูที่นี่นานนักหรอก เดี๋ยวตัวเสนียดจัญไรมันจะ มาเกาะ จําไวนะพวกแกทั้งหมดนี่ละ คนไหนที่เปนหนี้ฉันอยู สิ้นปนี้ ฉันเอาคืนแน เตรียมไวก็แลวกัน (เสียงเดินไปอยางเร็ว) เพลงคั่น
ศศิ
รวม
ศศิ
ปน
(เครือ) ศศิ ตองขอโทษทุก ๆ คนดวยนะคะ ลุงรวมดวย ศศิไมอยากให แมหญิงมาที่นี่เลย แตก็หา มไวไมอยู วันนี้แมหญิงอารมณไมดีมาจากที่ บานดวย ชางเถอะหนูศศิ อยาคิดมากไปเลย คนที่นี่เขาเขาใจดีวาอะไรเปนอะไร จะไปโกรธคุณหญิงอยางเดียวก็ไมได ทางนี้ก็มีผิดอยูเหมือนกัน ที่สงให เขาไมครบตามจํานวน มันก็เปนเรื่องธรรมดาที่เขาจะตองไมพอใจ นี่ละ ฉันถึงไดเตือนพวกลูกบานอยูเสมอวาใหใชจายอยางพอเพียง ตาม พระราชดําริของพอหลวง พวกเราสมควรจะปฏิบัติตามคําของพระองค ทาน เพื่อที่เราจะไดไมมีหนี้สิน ฉันพูดอยูเสมอวา ฉันตองการใหชุมชน ไผรวมกอ เปนชุมชนทีป่ ลอดหนี้ พวกเราก็สัญญาไวแลววาจะพยายาม ทําใหได แตมันก็ยังไมสําเร็จซักที อยาวาแตพวกลูกบานจะกลุมเลย ลุง เองเปนหัวหนาชุมชน ลุงก็ไมสบายใจอยูเหมือนกัน กําลังคิดอยูวาเราจะ หาเงินจากที่ไหน มาชดใชหนี้สิน ซึง่ มันก็ไมไดมากมายอะไรจนเกินไป แตสําหรับคนที่ไมมีจริง ๆ มันก็ไดแตจนปญญาเทานั้นเอง พวกพี่ปานาอาอยาคิดมากนะคะ ศศิจะลองไปปรึกษากับพี่ชายดูกอน บางทีเราอาจจะชวยเหลือทุกคนได ใจเย็น ๆ นะคะ ขอใหศศิไดคุยกับ พี่ชายกอนแลวกัน อยาคิดมากที่แมหญิงมาพูด ก็ขอใหคิดซะวาเรานอน หลับแลวฝนรายไปก็แลวกัน มันคงจะ...... (เสียงตะโกนไกลอยางตื่นเตน) พวกเรา..ออกมาขางนอกกันหนอยเร็ว ไฟไหมรถใหญแลว เร็ว มาชวยกันดับหนอย...
6 เสียงตะโกนหลายคน ไฟไหม ไฟไหม.... ชวยกันเร็วเขา... ศศิ (เสียงตกใจมาก) เอะ นั่นรถของศศินี่ แลวแมหญิงละ.. ตายแลว ลุงรวมเร็วเขา ปน ปน ชวยดับไฟหนอย เพลงตื่นเตนดังแรง ศศิ
(เสียงรองไห ตกใจ) ปน ๆ ชวยแมหญิงดวย แมหญิงติดอยูในรถ แยแลว ไฟลุกมาจะถึงตัวแมหญิงแลว ชวยดวย ชวยดวยคะ รวม (เสียงดัง) เอาน้ํายาดับเพลิงมาเร็ว ศศิ ปนทําอยางไรดีละ แมหญิงติดอยูในรถ ปน ผมเห็นแลว กําลังจะชวยอยูนี่ไง อาว.. ซวยละซี ประตูรถลอค (เสียงทุบประตูแรง ๆ) เปดประตู เปดประตูเร็ว (ตกใจ) อาว คุณหญิง ช็อคไปเสียแลว (เสียงตะโกน) ใครเอาคอนมาใหหนอยเร็ว ชวยกันทุบ กระจกเร็วเขา ตองเอาตัวคุณหญิงออกมาใหได พวกเราชวยกัน (เสียงทุบกระจกหลายคน) รวม เร็วเขา พวกเราชวยกันคนละไมคนละมือ อยาใหคุณหญิงเปนอะไรเปน อันขาด เสียงหลายคน ชวยกันเร็วพวกเรา ไฟลุกมาถึงตรงนี้แลว ศศิ โธ แมหญิง แมหญิงอยาเปนอะไรนะ เร็วเขาเถอะ รถมันจะพังแคไหน ก็ใหมันพังไป ชวยแมหญิงออกมากอน ปน โวย.... กระจกรถนี่มันทุบไมยอมแตกงาย ๆ เลย พวกเราออกแรงกัน หนอยเร็ว รถพังชางมัน เอาชีวิตคนไวกอน ศศิ ปนชวยดวย ปนชวยแมหญิงดวย อยาใหแมหญิงเปนอะไรนะ ปน ใจดี ๆ ไวกอนเถอะ คุณหญิงคงไมเปนอะไรหรอก ศศิ ทําไมไฟมันลามเร็วแบบนี้ละ จะถึงตัวแมหญิงแลว โอย คุณพระคุณเจา ชวยดวยเถอะ อยาใหแมหญิงเปนอะไรเลย ปน นึกถึงหลวงพอโตไว ขอใหหลวงพอโตมาชวย
7 รวม ศศิ ปน
หนูศศิออกมายืนหาง ๆ รถไวกอนดีกวา เดี๋ยวเกิดรถระเบิดขึ้นมา โอย แมหญิง แมหญิง แยแน ๆ แลว (เสียงตกใจมาก) พอ... อุม คุณศศิไวกอน เปนลมไปแลว พาไปใหหาง ๆ เลย กระจกแตกแลว เดี๋ยวฉันจัดการเอง เสียงชาย,หญิง เอาคุณหญิงออกมาเร็ว เพลงคั่นตื่นเตน แลวเปลี่ยนเพลง
ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน
ศศิ ปน ศศิ
(เสียงสั่น) ศศิ คุณอยางไรบาง คุณรูสึกตัวแลวใชไม (รองไห) ปน แมหญิงเปนอยางไรบาง แมหญิงอยูไหน แมหญิงตาย หรือเปลา นี่ที่ไหนนะ ฉันอยูที่ไหน แมหญิงละ คุณอยูที่โรงพยาบาล แมหญิง อยูในหองไอซียู หมอกําลังดูแลอยู แมหญิงเปนอะไรมากหรือเปลาปน ผมก็ยังไมรูเหมือนกัน หมอเขายังไมใหเขาไปดูเลย ทําใจดี ๆ ไวเถอะ ผมคิดวาแมหญิงคงจะไมไดรับอันตรายถึงกับชีวติ หรอก (สะอื้น) มันเกิดเรื่องอยางนี้ขึ้นมาไดอยางไร เปนเวรกรรมของเราหรือ เปลา ที่มาทวงหนี้กับชาวบานแบบนี้ อยาคิดมากนะครับ มันเปนอุบัติเหตุมากกวา ตํารวจบอกวาสาเหตุเปน เพราะระบบไฟฟาของเครื่องยนตลัดวงจร มันเลยเกิดสะเก็ดไฟขึ้นมา ทําใหไฟไหมรถได เคยเกิดเหตุแบบนี้เปนขาวบอยมากแลวครับ ฉันเปนหวงแมหญิงจริง ๆ ไมรูจะเปนอะไรมากหรือเปลา อยาคิดอะไรตอนนี้เลย คุณยังตองนอนนิ่ง ๆ อยูบนเตียงนี้กอน หมอ ไมใหคุณลุกไปไหนทั้งนั้น ทําไมเราถึงเคราะหรายแบบนี้ก็ไมรู ฉันไมสบายใจจริง ๆ นะปน ฉันรูสึกวา ฉันเปนหนี้บุญคุณทุกคนที่นี่อยางมากมายเหลือเกิน (สะอื้น)
8
ปน
ศศิ
ปน ศศิ ปน
ศศิ
ทุกคนไมไดโกรธแคนชิงชังอะไรแมหญิงเลย ทั้ง ๆ ที่แมหญิงวากลาว อยางรุนแรง แตทุกคนก็ชวยเหลือแมหญิงกันอยางเต็มที่ ปนชวยบอก พวกเขาทุกคนดวยนะวา ฉันขอบคุณเหลือเกินสําหรับความมีน้ําใจ ที่ลนเหลือครั้งนี้ ฉันจะบอกกับแมหญิงใหรับรูถงึ เรื่องราวทั้งหมด และ แมหญิงก็จะตองตอบแทนบุญคุณพอแมพี่นองที่ชุมชนนี้ดวยเชนกัน แต ปนจา.. ฉันกลัว.. ฉันกลัวจริง ๆ ฉันกลัววาแมหญิงจะ... พอเถอะคุณศศิ อยาคิดอะไรลวงหนาไปกอนเลย ถามีอะไรคุณหมอเขาก็ จะมาบอกเราเองนั่นแหละ คุณพักผอนกอนดีกวา สภาพจิตคุณก็ย่ําแย เหมือนกัน ไมงั้นคุณคงไมชอคไปแบบนี้หรอก ปนละ เหนือ่ ยมากไม พวกเราคงจะเหนื่อยกันทุกซีนะ ฉันเห็นทุกคนมา ลุมลอมรถทีถ่ ูกไฟลุกทวมไปหมด แลวฉันก็ไมเห็นอะไรอีกเลย คุณ หมอวาอยางไรบาง เราพอจะมีความหวังบางหรือเปลา คุณหมอยังไมไดบอกอะไรมากมายหรอก แตตอนนี้ผมอยากใหคุณ พักผอนกอนมากกวา กระเปาฉันอยูที่ไหน ฉันตองโทรไปบอกพี่ศรุตและพี่สรา อยาเพิ่งพูดอะไรเลย ใหเปนหนาที่ของผมดีกวา เดี๋ยวผมจะจัดการให ถาคุณยังทั้งพูดทั้งคิดอะไรมากมายกายกองขนาดนี้ ผมวาใหพยาบาลมา ฉีดยาใหคุณนอนหลับไปกอนดีกวา (เสียงแผว) ฉันขอบใจมากนะ ขอบใจจริง ๆ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท ปน แคท
(เสียงโทรศัพท) บานคัทลียาคะ นั่นคุณแคทอยูที่บานหรือที่บริษัท คุณสราโทรไปบอกฉันวา ปานนี้ทําไมแมหญิงกับศศิยังไมกลับมาอีก เขาเปนหวงกันทั้งนั้น ฉันก็เลยตองมาเปดบานคอยฟงเหตุการณอยูที่นี่ละ
9
ปน แคท ปน
แคท ปน แคท ปน
แคท ปน
แคท ปน
แคท ปน
ปนมีอะไรหรือเปลานะ เสียงไมคอยดีเลย มีเรื่องเกิดขึ้นใชไม ครับ รายแรงดวย บอกฉันมาเร็ว วามันเกิดอะไรขึ้น แมหญิงไปมีเรื่องกับพวกชาวบานที่ ชุมชนของเธอใชไม มีนะมีอยูแลวละ แตมันกลายเปนเรื่องเล็กนอยไปแลว คือวารถที่ คุณหญิงนั่งไปเกิดไฟลุกทวมไปหมด คุณหญิงถูกไฟคลอกบาดเจ็บ สาหัส (ตกใจ) แลวศศิละ เปนอยางไรบาง ช็อค เพิ่งฟนเมื่อซักครูนี่เอง เอาแตรองไห แลวก็เพอเจอรําพันอะไร เยอะแยะไปหมด ผมเลยใหพยาบาลมาฉีดยาให แกจะไดพักผอน แลวแมหญิงละ หมอวายังไงบาง ผมไมกลาบอกคุณศศิ หมอบอกวา หาสิบ หาสิบ นั่นละครับ เพราะตอนที่คุณหญิงเดินไปขึ้นรถนะ เดินไปดวยความโกรธเต็มที่เลย ผมเห็นคุณหญิงหนาตาแดงไปหมด แถมบึ้งตึงเอามาก ๆ ดวย ก็คงจะมี ปากเสียงกับพวกชาวบานนั่นละ แลวแมหญิงไปที่นั่นทําไมละ ก็ทวงหนี้นั่นละ แตพอเกิดเรื่องขึ้นมา พวกชาวบานเขาก็กรูกันเขามา ชวยเต็มไปหมด คนละไมคนละมือ กระจกรถแตกไปหลายบานเลย กวาจะชวยเอาตัวคุณหญิงออกมาได ตายแลว แลวนี่ฉันจะบอกคนบานโนนวาอยางไรดีละ คุณก็โทรไปบอกคุณสรากอนซิ ปานนี้นอนกันหมดหรือยังก็ไมรู หรือ จะรอไวบอกตอนเชาก็ได มาตอนนี้ก็ชวยอะไรไมไดหรอก เพราะหมอ เขายังหามเยี่ยมอยู เออ ๆ อยางนั้นก็ได ปนดูแลคุณศศิใหดี ๆ นะ เรื่องนี้ไมตองสั่งหรอก (หัวเราะ) เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 26
สรา แคท สรา
แคท สรา แคท สรา แคท สรา แคท
สรา แคท
(เสียงกริ่งโทรศัพท) บานหญิงรวีครับ (เสียงรอนรน) สรา... คุณศรุตอยูหรือเปลา ยังไมลงมาเลยวันนี้วันอาทิตย พี่ศรุตจะตื่นสายกวาปกติ วาแตแคทได ขาวอะไรเกี่ยวกับแมหญิงบางหรือเปลา ทางเราติดตอใครไมไดเลย สอบถามไปทางสถานีตํารวจและโรงพยาบาล ก็ไมมีอุบัติเหตุอะไร เกิดขึ้น เมื่อคืนนายพอนอนไมหลับเลย ผมก็เลยพลอยนอนไมหลับไป ดวย มีเรื่องจริง ๆ ดวยสรา ปนเพิ่งโทรมาบอกเมื่อซักครูนี้เอง ตอนนี้แมหญิง อยูที่โรงพยาบาลในตัวเมืองบางปลามา (ตกใจ) ฮา... มีอะไรเกิดขึ้นหรือ เมื่อวานแมหญิงกับศศิไปทวงหนี้ที่ชุมชนไผรวมกอ (รีบพูด) แลวมีเรื่องกับพวกชาวบานใชไม เปลา ๆ ไมไดมีเรื่องกับพวกชาวบานหรอก แตตอนที่กําลังจะกลับ เกิด อุบัติเหตุ รถไฟไหมแลวแมหญิงติดอยูในนั้น ปนชวยออกมาได แลวแมหญิงเปนอยางไรบาง ศศิละ เปนอะไรหรือเปลา ศศิไมเปนอะไรหรอก แตแมหญิงอาการไมคอยดี แคทก็ไมรูเหมือนกัน วามากนอยแคไหน เพราะทางโรงพยาบาลไมใหเขาเยี่ยม นี่แคทกําลังจะ ออกไป สราจะไปพรอมแคทหรือเปลา ก็ตองไปกันหมดนี่ละ เพราะทุกคนก็เปนหวงกันอยูทั้งนั้น แคทมาหาผม ที่บานเลย เดี๋ยวจะเอารถตูไปเลย โอเค งั้นเดี๋ยวแคทจะไปที่บานสราเดี๋ยวนี้เลย (เสียงวางหู) เพลงคั่น
2
กรุง แคท ศรุต
สรา ศรุต แคท กรุง ศรุต สรา แคท กรุง แคท กรุง
แคท
(เสียงรถแลนคลอ) คนที่อยูทางบางปลามา เขาเลาใหหนูแคทฟงหรือเปลา วาแมหญิงไปมี เรื่องอะไรกับชาวบานบางหรือเปลา ปนไมไดเลาอะไรละเอียดมากมายหรอกคะ ผมนึกไมถึงเลยวาแมหญิงจะเคราะหรายขนาดนี้ พวกเรารูสึกเปนหนี้บุญ คุณนายปนและพวกชาวบานที่ชุมชนอยางมากทีเดียว แบบนีค้ งจะตอง ตอบแทนบุญคุณพวกเขาแลวละ พี่ศรุตคิดวาจะตอบแทนเขาแบบไหนละ เอาไวไปถึงโรงพยาบาลกอน แลวพี่จะสอบถามรายละเอียดอีกที แลวพี่ ถึงจะตัดสินใจวาเราจะตอบแทนเขาอยางไรดี ชีวิตของแมหญิงทั้งชีวิตทีเดียวนะคะ แคทคิดวาเราจะตองตอบแทนเขา ใหมากที่สุดนั่นละ พอคิดไวในใจแลวละหนูแคท วาเราจะตอบแทนชาวบานพวกนี้อยางไร บาง บางทีความคิดของนายพออาจจะตรงกับผมก็ได ตอนนี้ผมเปนหวงอยูแต แมหญิงเทานั้นละ ก็คงจะตองออนวอนขอกับคุณพระคุณเจาใหชวยแมหญิงดวยเทานั้นละ ครับ คนที่บางปลามาเขานับถือหลวงพออะไรอยูนะ .. หลวงพอโตคะ นั่นละ บนบานศาลกลาวเอาไวเลยวา ขอใหแมหญิงรวีไมเปนอะไร มากมายก็แลวกัน แลวยายศศิเปนอะไรมากหรือเปลาก็ไมรู เห็นปนบอกวาตกใจจนช็อคไป (เครือ) นี่ไมใชเคราะหกรรมที่เล็กนอยเลยนะ ตองเรียกวามหันตที่เดียว ถาทั้งสองคนหายเปนปกติเมื่อไหร คงจะตองขอรองใหปรับปรุง เปลี่ยนแปลงนิสัยใจคอใหดีขึ้นกวาเดิมแลวละ ศศิเปนเด็กดีอยูแลวนะคะ นายพอ
3 กรุง สรา กรุง
ก็แมหญิงนั่นละ แบบนีม้ ันนาจับไปบวชชีใหเหมือน..... เหมือนใครครับ เปลา ๆ ไมมีอะไร เอา... นายสุข เรง ๆ รถหนอย ใจฉันไปอยูที่ โรงพยาบาลแลวละ เพลงคั่น
รวม กรุง แคท กรุง รวม แคท ปน ศรุต ปน แคท ศรุต ปน
(เสียงเดินหลายคน) สวัสดีครับทาน สวัสดีจะ ลุงรวมคะนายพอ ลุงรวมเปนหัวหนาชุมชนไผรวมกอ เปนพอของปน (หัวเราะ) ออ ๆ เขาใจแลว ขอบใจนะ ฉันตองขอบใจทุก ๆ คนที่ชุมชน ที่ใหความชวยเหลือแมหญิงกับหนูศศิไว หนูศศิไมไดเปนอะไรมากหรอกครับ เพียงแตช็อคไป แตตอนนี้ก็ตอง อยูในความดูแลของหมอเหมือนกัน ศศิ เปนอะไรมากหรือเปลาปน พอเธอฟนขึ้นมา เธอก็จะมีอาการผวาอยู เรียกหาแตแมหญิงตลอดเวลา แลวตอนนี้หมอใหเขาเยี่ยมแมหญิงไดหรือยัง ยังครับ ทางนี้บอกวายังใหเยี่ยมไมไดเพราะกลัวคนไขจะติดเชื้อ หมอ บอกวารางกายถูกไฟลวกคอนขางมาก โดยเฉพาะที่ใบหนา (รองไห) แคทอยากเขาไปเยี่ยมแมหญิงจริงๆ เราจะขอกับทางคุณหมอ เขาไปดูในหองกระจกไมไดเลยหรือคะ ยืนมองหาง ๆ ก็ยังดี เดี๋ยวผมจะลองติดตอดู ทุกคนรออยูที่นี่กอน ผมวาคุณแคทเขาไปดูคุณศศิกอนดีกวา เธอคงจะตองการกําลังใจอยูไม นอยเหมือนกัน
4 กรุง รวม
ไป ๆ พอไปดวย เดี๋ยวศรุตไดเรื่องยังไงแลวก็ไปบอกที่หองนองก็แลว กัน นายรวม ชวยพาฉันไปที่หองศศิหนอย ครับ ๆ ทาน (เสียงเดินไปหลายคน) เพลงคั่น แลวคลอเศรา
ศศิ กรุง ศศิ ปน
แคท
สรา แคท
(รองไห) แมหญิง แมหญิงอยูที่ไหน แมหญิงถูกไฟไหม แมหญิงตาย หรือเปลา ชวยแมหญิงดวย (เครือ) ศศิ.. พออยูตรงนี้แลว ทําใจดี ๆ ไว แมหญิงไมไดเปนอะไร มากมายหรอก ตอนนี้พี่ศรุตกําลังไปดูอยู ศศิเห็นไฟลุกทวมตัวแมหญิงเลย แมหญิงตองตายแน ๆ แมหญิงไมตายหรอก แมหญิงแคสลบไปเทานั้นเอง ผมเปนคนอุมแม หญิงออกมาจากรถ ผมเชื่อวาทานคงไดรับบาดเจ็บเทานั้นเอง คุณศศิอยา คิดอะไรลวงหนาไปเลย ศศิ อยาคิดมากนะ เดี๋ยวพี่ศรุตจะมาบอกวาอาการของแมหญิงเปน อยางไรบาง ขอสําคัญคือศศิตองทําใจดี ๆ ไวกอน อยาคิดมาก (มีเสียง ศศิรองไหแลวเรียกหาแตแมหญิง) นายพอครับ ออกไปคุยกับผมขางนอกกอนดีกวา แคทชวยดูแลนองกอน นะครับ จะ ๆ ไมตองหวง ปนก็อยูนี่แลว อยารองไหนะศศิ แมหญิงไมไดเปน อะไรมากมายหรอก พีแ่ คทเชื่อวาหลวงพอโตทานตองชวยคุมครองแม หญิงอยางแนนอน พวกเราบนบานหลวงพอโตไวแลวละ นอกจาก หลวงพอโตแลว พวกเราก็ยังนึกถึงพระบารมีของในหลวงใหทรง คุมครองดูแลแมหญิงดวย เชื่อพี่เถอะ แมหญิงตองปลอดภัยแนนอนจะ เพลงคั่น
5 กรุง สรา
กรุง
สรา
กรุง สรา ศรุต กรุง ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
สรามีอะไรจะปรึกษาพอหรือ ผมฟงเรื่องราวแลว ผมคิดวาอาการของแมหญิงคงจะไมนอยเลยนะครับ ถาไฟลุกทวมตัวแบบนั้น มันก็ไมนอยหรอกนะครับ ขนาดผมไมไดเห็น เหตุการณอยางยายศศิ ผมยังขนลุกไปหมด พอก็คิดแบบแกเหมือนกัน แต ณ ขณะนี้ เราก็ตองพูดใหกําลังใจนองไป กอน เพราะดูวาศศิยังตกใจอยูมากทีเดียว พอเองฟงแลวก็ไมสบายใจ เหมือนกัน ผมกําลังจะปรึกษานายพอวา เราจะยายโรงพยาบาลจะดีไม ผมอยากให ยายไปกรุงเทพเลย เพราะเราจะสะดวกที่จะดูแลแมหญิงไดเต็มที่ อันนี้ ไมใชวาเราจะไมเชื่อมือแพทยของที่นี่นะครับ แตถายายไปกรุงเทพมัน สะดวกกับเรามากที่สุดเลย นายพอคิดวายังไงครับ อืม พอก็คิดเหมือนลูกนั่นละ (เสียงเดินเขามา) นั่น ศรุตมาแลว เดี๋ยวเรา ลองปรึกษาศรุตอีกคน ผมเห็นหนาพี่ศรุตแลว เดาไดเลยวาแมหญิงอาการไมนอยแน ๆ กําลังคุยอะไรกันอยูครับ นายพอ สราเขาปรึกษาวา เรานาจะยายโรงพยาบาล ผมไดพูดเรื่องนี้กับคุณหมอที่ดูแลแมหญิงไปแลวครับ แตทางคุณหมอ เขาบอกวาใหรอซักสามสี่วันกอน เพราะบาดแผลตามผิวหนังของแม หญิงไมนอยเลย ถาโยกยายไปอาจจะทําใหคนไขไดรับความ กระทบกระเทือน อีกอยางบาดแผลที่แมหญิงเปนอยูตอนนี้มันงายตอการ ติดเชื้ออยางมาก เขาเลยยังไมใหยายในตอนนี้ครับ ถาอยางนั้น เราคงตองพักกันที่โรงแรมในเมืองนี่กอน คืนนี้ ผมคิดวาเราตองพักที่นี่แนนอนเพื่อรอดูอาการแมหญิงกอน วันตอไป พอจะพักอยูที่นี่เอง ลูกจะไดกลับไปทํางานกัน เพราะ เหตุการณกะทันหันแบบนี้ เราก็ไมไดตระเตรียมอะไรมากันเลย แนะ.. นายรวมกับปนเดินมานั่นแลว
6 รวม ศรุต สรา ศรุต กรุง ศรุต
รวม แคท
กรุง
รวม กรุง รวม กรุง
คุณหมอวาอยางไรบางครับ คุณหญิงรวีรูสึกตัวบางหรือยัง คุณศรุตได พบคุณแมบางหรือเปลา ผมมองจากหองกระจก รูสึกวาแมหญิงจะรูสึกตัวบางเล็กนอย แลวหนาตาแมหญิงเปนอยางไรบาง พันแผลไวเต็มไปหมด ไมวาหนาตาหรือเนื้อตัว พออยากรูวาอาการระดับไหน (ถอนใจยาว) เห็นคุณหมอบอกวา หาสิบ หาสิบ แตถาเลยระยะ 3-4 วัน ไป ก็จะบอกไดวาเราพอจะยายแมหญิงไปรักษาที่กรุงเทพไดหรือไม เรื่องนี้ทางคณะแพทยเขาตองปรึกษากันอีก เออ.. ลุงรวมครับ ชวย แนะนําที่พักใหพวกผมหนอยไดไมครับ คืนนี้เราจะตองคางกันที่นี่ ผมวาไมตองไปเสียเงินคาโรงแรม ถาไมรังเกียจบานของผม ก็คิดวา นาจะพักผอนกันที่บานได ผมยินดีตอ นรับทุกคนนั่นแหละครับ แคทขอเฝาศศิที่โรงพยาบาลไดไมคะ ดูวาศศิยังหวาดผวาอยูมากทีเดียว นี่แคทก็ใหปนคอยดูแลอยูที่หอง เวลาแกสะดุงผวาขึ้นมา ปนก็ตองเขา ไปกอดไวแนนทีเดียว เห็นปนบอกวาศศิตัวสั่นไปหมด (ถอนใจ) ก็คงตองพักอยูที่โรงพยาบาลทั้งแม ทั้งลูกนั่นละ อาว... แลวนั่นใครมากันมากมายละนั่น หิ้วตะกราใสผลไมมากัน เยอะแยะไปหมด เขามาเยี่ยมใครละนัน่ (หัวเราะ) คนที่ชุมชนผมเองครับ คนเหลานี้ละที่เมื่อวานเขาออกมา ชวยกันหมด เขาคงเปนหวงอาการคุณหญิงรวีนั่นละ โอ.. นีถ่ าแมหญิงอาการดีขึ้น ฉันจะตองเลาถึงความมีน้ําใจของทุกคนให แมหญิงฟงแนนอน ทานลงไปคุยกับพวกเขาหนอยดีกวาครับ อยาใหขึ้นมาบนนี้เลย เดี๋ยวจะ หนวกหูคนไขรายอื่นเขา ไปลูก เราลงไปขอบใจพวกเขาเหลานี้กันเถอะ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงคลอ
7 สรา กรุง สรา กรุง สรา กรุง สรา กรุง สรา กรุง
สรา
กรุง สรา
ปานนี้พี่ศรุต นาจะถึงกรุงเทพแลวนะครับ อืม พอก็วาอยางนั้นละ เห็นบอกวาพรุงนี้จะมาแตเชา เขาตองเขาไป เคลียรงานที่บริษัทกอน นายพอนอนไมหลับใชไมครับ ทําไมถึงคิดวาพอจะนอนไมหลับละ ก็ที่นี่มีแตเสื่อมาปูใหพวกเรานอนกัน สราคิดวาพอไมเคยชินกับสภาพความเปนอยูแบบนี้หรือ สราคงจะไมรู อะไรเกี่ยวกับตัวพอละมั้ง แมหญิงเขาเคยเลาอะไรใหฟงบางหรือเปลา เลาแตไมละเอียดหรอกครับ แมหญิงเคยบอกแตวานายพอก็เปนคน ตางจังหวัดเหมือนกัน อือ... พอก็เคยอยูสุพรรณมาเหมือนกันนั่นละ นายพอนะหรือครับเคยอยูสุพรรณ ผมไมเคยไดยินนายพอพูดสําเนียง สุพรรณเลยแมแตครั้งเดียว ก็แมหญิงของลูกนั่นละ เขาไมตองการใหพอพูด เขาอยากใหพอเปนคน ชาวกรุงอยางเต็มตัวไปเลย พอก็ไมรูเหมือนกันวาเขาจะแบงชั้นวรรณณะ อะไรนักหนา สราก็รูอยูแ ลวนี่วาแมหญิงเขามีนิสัยใจคออยางไร เขา คอนขางจะดูถูกคนยากจน ทั้ง ๆ ที่คนยากจนพวกนี้ก็มีสวนทําให ครอบครัวของเรามีฐานะดีขึ้น แลวยิ่งขณะนี้พอยิ่งสํานึกผิดเขาไปใหญ วาคนที่แมหญิงเขาดูถูกนั่นละ ไดเขามาชวยชีวิตของเขาไว พอรูสึกวา เราเปนหนี้บุญคุณเขาอยางมากมายทีเดียว ผมก็รูสึกอยางนี้เหมือนกัน ยิ่งเห็นตะกราผลไม ทัง้ ไขไก แมแต แหว ถั่วตม มันตม กลวย เขายังเอามาเยี่ยมเต็มไปหมด มันทําใหผมประทับใจ กับน้ําใจของคนบางปลามาจริง ๆ เออ.. แลวนี่ปนกลับมาหรือยัง ยังหรอกครับ ผมดูทาวาปนออกจะหวงใยศศิเอามากทีเดียว พี่ศรุตเคย เลาใหผมฟงวาเขาเห็นความสนิทสนมของศศิกับปนแลว เขาคิดวาสอง
8
กรุง สรา
กรุง
สรา กรุง สรา กรุง สรา
กรุง
คนนี้นาจะมีอะไรที่เกินกวาคําวาเพื่อน ผมไมทราบวานายพอจะรังเกียจ ปนหรือเปลา เก็บคําถามเหลานี้ไวไปถามแมหญิงของเราดีกวา สําหรับพอนะ พอคิด วาเรานาจะทําอะไรเพื่อตอบแทนปนเขาเปนกรณีพิเศษอยูเหมือนกัน ผมก็คิดวานาจะเปนอยางนั้นครับ เมือ่ ตอนที่เราเขามาที่บานของลุงรวม ผมเห็นหนาทางเขาชุมชนมีเพิงเล็ก ๆ มุงดวยสังกะสี ผมถามลุงรวมวานี่ เขาจะทําอะไรกัน ลุงรวมบอกวานี่ละรานของไอปนมัน เออ พอก็เห็นอยูเหมือนกัน แตพอไมไดถามพอรวมวาเขาจะทําอะไร เพราะพอมัวแตไปสนใจอานแผนปายที่เปนพระราชดํารัสของในหลวง ที่ทรงรับสั่งถึงความเมตตากรุณา ซึ่งพออานแลวมีความรูสึกวา แมหญิง เขาไดมาอานบางหรือเปลา ถาหายดีเมื่อไหร พอจะใหมาอานพระราช ดํารัสนี้ เพื่อเขาจะไดสํานึกวาสิ่งที่เขากระทําอยูมันผิดถูกมากแคไหน ผมคิดวาแมหญิงอาจจะอานแลวก็ได เพราะอุบัติเหตุมันก็เกิดขึ้นตรงขาม กับแผนปายนี้เลย ซากรถที่ถูกไฟไหมไปเกือบหมดก็ยังจอดอยูนี่ แนะ นั่นพอรวมเดินมานั่นแลว สราไปพักผอนเถอะ นอนแบบนี้ได หรือเปลาละลูก (หัวเราะ) นายพอนอนได แลวทําไมผมจะนอนไมไดละครับ ผมก็ลูก นายพอเหมือนกันนี่นา อยางนั้นก็ไปกางมุงนอนเลย พอรวมเขาจัดไวใหที่ขางบนแลว บานเขาก็ กวางขวางดีหรอกนะ มันทําใหพอนึกถึงบานเกาของพอเหมือนกัน นึกแลววานายพอตองมี ซัมติ้งลอง อยูเหมือนกัน งั้นเดี๋ยวนายพอคุยกับ ลุงรวมแลวกันนะครับ ผมชักจะงวง ๆ แลว ไมไหวจะรอคุณแคทแลว ดูทาคุณแคทเธอไมคอยอยากจะคุยกับผมซักเทาไหรเลย เอานา อยาคิดมาก ของพรรณนี้มันปรับความเขาใจกันไดเสมอนั่นละ เราเปนผูชายก็งอ ๆ เธอหนอยก็แลวกัน (หัวเราะ) เพลงคั่น
9 กรุง รวม
กรุง รวม กรุง รวม กรุง รวม กรุง รวม กรุง รวม
กรุง
รวม กรุง รวม
พอรวม หิ้วอะไรมาละนั่น ผมซื้อตมยําปลามามาฝากทานครับ เมื่อตอนเย็นดูทาวาทานจะไมเจริญ อาหารเอาเสียเลย ปานนีท้ านนาจะหิวแลวก็ได คุณสราไปไหนแลวละ ครับ เรียกมาทานดวยกันเถอะ เขาขึ้นไปนอนแลว เดี๋ยวพอรวมทานพรอมกับฉันแลวกัน เดี๋ยวผมจะไปเตรียมชามกับชอนมาใหทาน นี่ ๆ พอรวม ฉันขอรองเถอะ อยามาเรียกฉันวาทานเลย ฉันไมได ใหญโตมาจากไหนหรอก (หัวเราะ) ก็ทานเปนสามีของคุณหญิงที่เปนเจาหนี้ของชาวชุมชนตั้ง หลายราย เขาก็ตองกลัวเกรงทานเหมือนกับที่กลัวเกรงคุณหญิงนั่นละ แตสําหรับพอรวมนะ เรียกฉันวาพี่ไดไมละ โอย ผมไมบังอาจถึงขนาดนั้นหรอกครับ ก็ฉันกําลังขอรองอยูนี่ไง เราก็ไมใชอนื่ ไกลกันนะ พอรวมรูหรือเปลาวา ฉันก็เปนคนสุพรรณเหมือนกัน ฮา.... ทาน.. ไมทาน... ไมมีคํานี้ ไมมีคําวาทานอีกตอไป.. เรียกฉันวาพี่กรุง เออ... แลวถาคุณหญิงทานหายดี แลวมาไดยินเขา มันจะอยางไรตอไป ละครับ ผมมิกลายเปนคนที่ไมรูกาลเทศะ หรือไมก็เปนพวกที่ไมดูเงาหัว เองเขาไปหรือครับ นี่เปนเรื่องที่ฉันตองพูดกับคุณหญิงรวีเขาอยูเหมือนกัน แตตอนนี้ฉันก็ยัง ไมแนใจเลยวาเขาจะหายหรือเปลา เอาเปนวา พอรวมเรียกฉันวาพี่กรุงก็ แลวกัน แตจริง ๆ แลว ฉันจะอยากจะใหเรียกวา พี่เบิ้มเสียดวยซ้ํา ทาน เอย พี่กรุง ... เรียกฉันวาพี่เบิ้มเถอะ เพราะฉันก็เคยเปนพอเบิ้มคนดอนเจดียมากอน ฮา.... ทานนะหรือเปนคนดอนเจดีย เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 27
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
(เสียงโทรศัพท) แคทเหรอ คุณหญิงรวีเปนยังไงบาง (เสียงในสาย) เรารอฟงขาวอยูนี่ละ เรายังเขาไปดูอาการไมได เห็นยัง นอนนิ่งอยูบนเตียง ตอนนี้เราเปนหวงอาการยายศศิมากกวา (ตกใจ) อาว คุณศศิเปนอะไรดวยหรือ ทําไมถึงเคราะหรายกันอยางนี้ละ ศศิไมไดมีอุบัติเหตุทางรางกายหรอก แตจิตใจแกแยมากเลย ยังหวาด ผวาอยูไมหาย นอนก็ไมคอยหลับ หมอตองใหยานอนหลับอยูตลอด เขาตองการใหพักผอนมาก ๆ แสดงวาคุณศศิไมไดอยูในรถคันนั้นดวยนะซิ ใช ตอนที่เกิดเรื่องเขาวาศศิคุยกับพวกชาวบาน ก็เลยรอดพนจาก อันตรายไป แตภาพที่ศศิเห็นมันก็ทําใหเขาช็อคไดนะ ถาเราตองเห็นแม ตัวเองอยูสภาพแบบนั้น มีไฟลุกทวมตัว เราอาจจะหัวใจวายตายไปกอน ก็ได มันนาตกใจมาก ๆ เลยนะบัว เออ แลวนั่นบัวอยูที่ไหนละ กําลังจะไปหาบุญที่บริษัทเรานั่นละ ความที่เราตกใจ เราก็เลยไมไดสั่งงานไวกับเลขา ตอนนี้คุณศรุตเขาก็ กลับไปที่บานแลว แลวมีใครเฝาคุณหญิงอยูหรือเปลา มีเรากับปนสองคนเทานั้นละ ปนเขาก็เปนหวงศศิเอามาก ๆ นะ เราให กลับเขาก็ไมยอมกลับ แลวเราสังเกตวาเขาจะเปนกําลังใจอยางดีสําหรับ ศศิเลยหละ อยางนั้นเลยหรือ อะไรที่เราคิดไมถึง มันก็อาจจะเกิดขึ้นไดทั้งนั้นละ ดูแตเรื่องแมหญิงนี่ซิ เราก็ไมเคยคิดวามันจะเกิดอุบัติเหตุอยางนี้ มันยังเกิดขึ้นไดเลย ตอนนี้ เราใหปนดูแลศศิอยู แลวก็เลยฉวยโอกาสโทรมาถึงเธอนี่ละ
2 บัว แคท บัว แคท
บัว
แคท บัว แคท บัว แคท
ศรุต
แลวคุณกรุงกับคุณสราไปพักที่ไหน หรือวากลับมากรุงเทพกันหมด ลุงรวมชวนใหไปพักที่บาน แลวทั้งสองคนยอมไปหรือ ทําไมถึงจะไมไปละ เพราะคนที่นี่เราดูวาเขามีน้ําใจกันทั้งนั้นแหละ ฟง เรื่องราวแลวนะ ถาไมไดพวกชาวบานออกมาชวยกันทุบรถละกอ แม หญิงรวีอาจจะตายไปแลวก็ได แตขนาดนี้หมอก็ยังไมรับรองนะ เรียกวา หาสิบ หาสิบ เลยละ แลวคุณสราวายังไงบาง คงจะเศราซึมกันไปทั้งหมดเลยนะ เราฟงอยางนี้ แลวก็ยังใจคอไมดีไปดวยเลย ทั้ง ๆ เราก็เพิ่งจะโดนคุณหญิงรวีเกรี้ยว กราดมา แตเราก็ไมไดถือสาอะไรหรอกนะ เพราะคนเราอารมณมันก็ ตางกันไป ดีแลวละที่บัวคิดไดอยางนี้ เออ.. บัวไมอยากไปเยี่ยมคุณหญิงบางหรือ อยากไปซิ แตเราวารอไวเยี่ยมที่กรุงเทพดีกวา ทางคุณศรุตเขาคิดจะพา คุณแมของเขามารักษาที่กรุงเทพหรือเปลา ก็ตองรอดูอาการซักสองสามวันกอนนั่นละ ถาหมอทางนี้เขาอนุญาตก็คง จะยายไปรักษาที่กรุงเทพเลย เออ.. แลวบุญละ อยูก ับเธอหรือเปลา ก็อยูที่บริษัทเรานั่นละ เออ..บัว เราคุยแคนี้กอนนะ ไดยินเสียงศศิ โวยวายมาอีกแลว แลวคอย คุยกันใหมแลวกัน (เสียงวางหู) เพลงคั่น (คิด) อาว นีเ่ ราขับรถมาทางบานทําไมกันละเนี่ย คุณแคทฝากงานไปให ที่บริษัทของเขา สงสัยจะใจลอยไปหนอยแลว เปนหวงแมหญิงจริง ๆ ไมรูวาจะเปนยังไงบาง เห็นแตผาพันแผลเต็มตัวไปหมด เออ ไปที่ บริษัทคุณแคทนี่ จะเจอใครหรือเปลาก็ไมรู อยางดีก็ฝาก รปภ ไวแลวกัน เพลงคั่น
3 บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ
ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต
(เสียงดีใจ) คุณศรุต บุญดีใจจริง ๆ ทีไ่ ดพบคุณ พี่แคทไมอยูคะ เธอมาพักอยูที่นี่หรือบุญญานี ชั่วคราวเทานั้นละคะ บุญกําลังหางานทําอยู ไดงานเมื่อไหร บุญก็ไมอยู ที่นี่หรอก งานกระจอกแบบนี้นะ บุญไมอยากทํา บุญรูเรื่องแมหญิงหรือยัง คุณแคทเลาใหฟงหรือเปลา เลา บุญคิดวามันเปนเรื่องของเวรกรรมมากกวา คุณหญิงรวีกอกรรมทํา เข็ญเอาไวมาก ก็เลยตองประสบเคราะหกรรมแบบนี้แหละ อยาวาบุญ พูดอะไรไมเกรงใจคุณศรุตเลยนะคะ บุญมีความรูสึกวามันเปนอยางนั้น จริง ๆ เธอจะคิดอยางไรฉันไมสนใจหรอก วาแตอยูที่นี่คนเดียวหรือ ไมมีใครเขาอยากจะอยูกับบุญหรอก ตอนนี้แมชีก็กลับไปวัดแลว แลวนี่ทุกคนไปอยูที่สุพรรณกันหมดหรือ คุณสราไปดวยหรือเปลา ก็ไปกันหมดนั่นแหละ วาแตเธอเปนอะไรหรือเปลา บุญก็ไมรูเหมือนคะ รูสึกวันนี้มันเวียนหัวทั้งวันเลย ถาอยางนั้นก็ไปนอนพักผอนซะ ฉันจะกลับแลว ถาพรุงนี้คุณเลขาของ คุณแคทมาทํางาน ก็บอกวาเอกสารของคุณแคทอยูที่โตะนะ ฉันไปละ (รองดัง) คุณศรุต ชวยดวย (ตกใจ) บุญ เปนอะไรนะ เพลงดังแลวเบา
บัว ศรุต บัว
(เสียงเดินเขามา) (ตกใจ) คุณศรุต นั่นบุญเปนอะไรนะ ฉันก็ไมรูเหมือนกัน จู ๆ ก็เซไปเหมือนจะลม เห็นเขาบนวาไมคอยสบาย เวียนหัว แลวเธอมาที่นี่ทําไมระริน เออ... ไมมีอะไรหรอกคะ ระรินขอโทษ (เสียงวิ่งไป)
4 ศรุต
(ดัง) ระริน ระริน หยุดกอน เพลงดังแลวเบา
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
(เสียงวิ่งสองคนไลตามกัน) นี่มันอะไรกันนะระริน ทําไมจะตองหนีฉันดวยละ แลวคุณมาตามฉันทําไม ทําไมคุณไมไปดูแลคุณบุญญานี เธอรูจักเด็กคนนั้นดวยหรือ คุณแคทเธอโทรมาบอกวาใหชวยมาดูแลคุณบุญญานีที่นี่หนอย ไดขาววา กําลังมีปญหากันอยู แลวจะกลับไปที่บริษัทหรือเปลา กลับฮะ ถาอยางนั้นไปกับฉันเลย เดี๋ยวฉันจะไปสง ระรินขี่มอเตอรไซดมาฮะ จอดรถไวที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันไปสงเอง มันมืดแลว ไป.. ลิฟทมาแลว เขาไปเลย ปลอยแขนซิฮะ ทําไมตองดึงแขนกันแบบนี้ดวยละ ก็บอกใหเขาไปในลิฟทไง เอะ เธอนี่ดื้อจริง ๆ เลย เลนจับแขนกันแรง ๆ แบบนี้ มันเจ็บนะฮะ ในดูซิเจ็บตรงไหน ไมตอง (คิด) เอะ ยัยคนนี้ยังไงกันแน ทําไมที่แขนไมมีรอยสักแมซักนิดเดียว มันอะไรกัน (เสียงเขม) ปลอยแขนฉัน ก็ฉันกําลังสงสัย วาทําไมรอยสักที่แขนเธอมันหายไปไหนหมด (เสียงเครือ) คุณรับรูไวดวยนะ ทุกสิง่ ทุกอยางในรางกายฉันกําลังจะ หายไปจากความรูสึกของคุณจนหมดสิ้น
5 ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว บุญ ศรุต บัว บุญ ศรุต บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ
นี่เธอพูดอะไรนะ ฉันไมเขาใจเลย บอกฉันมาดีกวาวาเธอเปนใครกัน ซักวันคุณก็จะไดรูเองนั่นแหละ หลีก..ลิฟทถึงแลว เดี๋ยว อยาเพิ่งไป บอกมาเดี๋ยวนี้วาเธอเปนใคร วันนี้ฉันไมมีอะไรจะพูดกับคุณแลว (เสียงวิ่ง) ระริน หยุดกอน (ตกใจ) อุย ปลอยนะคุณศรุต (เสียงวิ่งเขามาใกล) (ดัง) นี่มันอะไรกันนะพี่บัว มายืนกอดอะไรกันตรงนี้ ไมกลัวใครเขามา เห็นหรือไงฮะ (คิด) บัว... นี่ระรินคือบัวหรือ อาว หายดีแลวหรือบุญ ถาไมหาย แลวจะไดมาเห็นภาพแบบนี้หรือ (เสียงโกรธ) คุยกันเองก็แลวกันนะ เธอบอกฉันวามามอเตอรไซดนี่ ถาอยางนั้นฉันกลับกอนละ (เนน) คุณบัว (เสียงเดินไป) บุญ พี่กับคุณศรุตไมไดมีอะไรกัน พูดมาเนี่ย รอนตัวหรือไงพี่บัว ถาไมมีอะไรกัน ทําไมปลอยใหเขา กอดรัดซะแบบนี้ละ แลวที่ในหองเมื่อกี้นะ เธอก็ปลอยใหคุณศรุตเขากอดเหมือนกันไมใช หรือไง ฉันเปนลมหรอก อยูดี ๆ ฉันก็หนามืดขึ้นมาเฉย ๆ เขาก็เลยประคองไว ถามจริงเถอะไอที่ปลอมตัวเขาไปทํางานกับคุณศรุตแบบนี้ รักเขาหรือ ก็พี่บอกแลวไงละวาเราไมไดมีอะไรกัน ฉันไมเชื่อหรอก เห็นอยูก ับตา ยังมีหนามาปฏิเสธอีก ถาไมมีอะไรกัน แลวทําไมตองลงทุนตัดผมเสียสั้น แถมยังเปลี่ยนบุคลิกลักษณะ ทําทา เหมือนทอมแบบนี้ละ แลวพี่แคทก็มาบอกฉันวา พี่บัวไปดูงานเมือง นอก นี่เหรอเมืองนอกของพี่บัวนะ
6 บัว บุญ บัว บุญ
บุญ บัว บุญ
พี่มีเหตุผลสวนตัวของพี่ ซักวันบุญจะรูเองนั่นแหละวาพี่ทําอยางนี้เพื่อ อะไร ไมรูวาจะตอบฉันวาอยางไรมากกวาละมั้ง เห็นอยูชัด ๆ วากําลังใหทาเขา อยู แบบนี้เขาถึงไดลวนลามเอา (เสียงโกรธ) มันจะแรงไปหนอยนะบุญ นี่ฉันเปนพี่เรานะ พี่หรือนองไมสําคัญทั้งนั้นละ แตเห็นชัด ๆ วาพี่บัวกําลังออยเหยื่ออยู อยางนี้อีกหนอยก็คงทองไมมีพอหรอก (เสียงตบ) (รอง) โอย นี่พี่บัวตบหนาฉันทําไม ออ ฉันพูดแทงใจดําใชไมละ ฉันไมมีอะไรจะพูดกับเรา (เสียงเดินไปอยางเร็ว) (หัวเราะเยาะ) ที่แท ไอการที่บากบั่นเขามาทํางานถึงในกรุงเทพ ก็เพราะอยากจะมาหาผัวเศรษฐี แถมรูปหลอซะดวย ฮี.. แบบนี้อยามา นับพี่นับนองกันดีกวา ยังรูจักไอบุญนอยไปเสียแลว ใหมันรูกนั ลงไป เลยวาใครจะแนกวากัน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท ศรุต แคท ศรุต
(เสียงโทรศัพทดัง) แคทคะ (เสียงในโทรศัพท) (เสียงขุน) แคท ผมมีเรื่องตองถามคุณ ตอนนี้คุณ กําลังเฝาไขศศิอยูหรือเปลา ปนเฝาอยู แคทกําลังจะออกมาหาอะไรทาน มีอะไรหรือคะคุณศรุต ฟงเสียงแลวเหมือนคนอารมณไมดีอยางแรงเลย ไมดีแนละ ผมอยากรูเรื่องของผูหญิงที่ชื่อบัว คิดวาแคทคงตองรูดี เพราะบัวกับบุญเขาเปนพี่นองกัน แลวทําไมบัวจะตองปลอมตัวเปน ระรินดวย
7 แคท ศรุต
แคท ศรุต แคท
ศรุต แคท
ศรุต
(ถอนใจ) คุณศรุตรูก็ดีแลว แคทก็อยากจะใหเรื่องนี้มันจบ ๆ ไปซะที อึดอัดใจอยูนานแลว ผมสงสัยมานานแลวละ วาระรินเปนใคร แตก็ยอมรับวาไมทันไดคิดวา จะเปนเพื่อนคุณหรอก เพราะผมเคยเห็นเขาแคครั้งเดียว แลวก็ใชคนที่มี บุคลิกอยางนี้ นี่เขาคิดวาผมโงมากใชไม บอกความจริงมาดีกวาวา เรื่องราวมันเปนอยางไร ทําไมถึงตองปลอมตัวกันดวย รูสึกวาจะลงทุน ไปมากทีเดียวนะ ผมวาแคทตองรูเรื่องทั้งหมดแน ๆ แคทตองขอโทษคุณศรุตดวย บัวเขาอยากจะทําบางสิ่งบางอยางตาม ความตั้งใจของเขา แคทก็เคยหามปรามไปแลว แตเขาก็ไมฟง ผมอยากรูเหตุผล ก็เรื่องเกี่ยวกับหนี้สินนี่แหละคะ เผอิญวาคนที่ชุมชนที่บัวเขาอยู ไดกูยืม เงินของแมหญิงมาอยูหลายคน ในจํานวนนี้ก็มีแมชี ซึ่งเปนแมของบัว รวมอยูดวย ออ ก็เลยอยากจะใหเราลดดอกเบี้ยลง อยางที่เขาเคยพูดมาใชไม ถาแคทพูดตรง ๆ แลว คุณศรุตอยาโกรธนะคะ เพราะเทาที่แคทรู เรื่องราวมา ก็มีความรูสึกวาแมหญิงใหกูยืมมาแบบนอกระบบ แลวก็คิด ดอกคอนขางแพงเกินไป ซึ่งบัวเขารูเรื่องเขา เขาก็เลยคิดวามันไม ยุติธรรมเลย คนทางชุมชนเขาสงเงินมาให สวนใหญก็ไมเคยขาด อาจจะชาไปบาง แตสงมากี่ครั้ง ๆ ก็เปนดอกไปหมด ยังไมสามารถที่จะ ลบลางเงินตนไปไดเลย เพราะราคาดอกมันค้ําอยู แตที่บัวเขาเคยพูดกับ คุณไปนั่นนะ เขาไมไดทําเพื่อชุมชนอยางเดียว แตรวมถึงคนอื่น ๆ ทั่วไปที่ไดมากูเงินจากแมของคุณ เอาละ ผมเขาใจแลว ผมพอจะนึกออกแลว เพราะมีอยูวันหนึ่ง บัวเขาได เขาไปคนเอกสารในหองผม ผมเขาไปใหหองแลวเจอบัว แตผมก็ไมได แสดงอะไรที่ทําใหเขารูวาผมรูวาเขาอยูในนั้น แตวันนี้ก็มีเหตุการณที่ทํา ใหผมรูความจริง จริง ๆ แลวเรื่องนี้ ถึงเพื่อนของคุณจะไมลงทุนปลอมตัว
8
แคท ศรุต
แคท
ศรุต แคท ศรุต
เขามาทํางานที่บริษัท ผมก็มีความคิดเปนสวนตัวของผมอยูแลว อยาคิด วาผมจะชอบงานที่แมหญิงมอบหมายใหผม แตผมรูวาเรื่องนี้มันตอง อาศัยเวลา และผมก็ไดเริ่มทําบางอยางลงไปแลว วาแตวาในเมื่อเรื่อง มันเปนอยางนี้แลว เขาก็คงไมตองการมาทํางานที่บริษัทผม แลวคุณคิดวา คนอยางบัวจะมีคุณประโยชนกับการทํางานใหบริษัทของ คุณหรือเปลาละคะ มีนะมีหรอก เพราะเขาก็ตั้งใจทํางานเปนอยางดี แต.. ในเมื่อเรือ่ งมัน เปดเผยขึ้นมาอยางนี้แลว เขาก็คงไมกลามาทําหรอก แตถาหากวาเขายัง ตองการที่จะทํางาน ผมก็ยินดีที่จะใหทําตอไปเหมือนเดิม อีกอยาง เรื่อง ของครอบครัวผม ผมขอบคุณแคทนะ ที่ชวยดูแลศศิให เดี๋ยวพรุงนี้ผม จะไปที่โรงพยาบาลแตเชา แคทตองขอโทษแทนเพื่อนของแคทดวยนะคะ ถาแคทจะพูดอะไร ตอนนี้ มันก็เปนเรื่องที่กระทบกระเทือนถึงแมหญิง ตอนนี้เราควรให กําลังใจแมหญิงจะดีกวา ขอบคุณครับแคท ตอนนี้ผมเขาใจทุกอยางแลว คุณโกรธบัวหรือเปลา ผมคงไมโกรธใครโดยไมมีเหตุผลหรอก เดี๋ยวพรุง นี้เราเจอกันนะครับ เพลงคั่น
ศรุต
บุญ ศรุต
(เสียงรถแลนแลวจอด) (คิด) เอะ นัน่ ใครมานั่งฟุบหนาอยูขางกอเข็มนั่นนะ คงไมใชคนใน บานเราแน ๆ (เสียงดัง) คุณ คุณ เปนอะไรหรือเปลา มีอะไรจะให ชวยเหลือไม (ตกใจ) อาว บุญญานี (รองไห) คุณศรุต ชวยบุญดวยเถอะคะ มีอะไรจะใหชวยหรือ วามาเลย ผมจะรีบไป
9 บุญ
ศรุต บุญ
ศรุต บุญ ศรุต บุญ
ศรุต
เมื่อคืนนี้ บุญไมเขาใจเลยวาพี่บัวเขาโกรธบุญเรื่องอะไร แคถามวาทําไม จะตองแตงตัวแบบนี้มาหลอกลวงคุณศรุตดวย พอบุญซักอะไรมากมาย เขาหนอย เขาก็โมโหตบหนาบุญเลยคะ นี่เปนเรื่องระหวางเธอสองคนพี่นอง ฉันคงไมกาวกายเขาไปยุงเกี่ยวดวย หรอกนะ วาแตทําไมจะตองมานั่งอยูตรงนี้ดวย แลวมานั่งตั้งแตเมื่อไหร ก็พี่บัวเขาวาบุญอยูที่ไหนก็กอแตเรื่องเดือดรอน ตอนที่อยูบานคุณแคท หลังนี้ ก็มีเรือ่ งมีราวกับแมหญิง พอไปที่บริษัท พี่บัวเขาก็ไมคอยพอใจ บุญก็ไมรูเหมือนกันวาทําไม เพียงแตบุญไมอยากใหเขามาหลอกลวงคุณ ศรุตก็เทานั้นละ แคนี้ใชไม คุณศรุตจะไปไหนแตเชาคะ ฉันจะไปสุพรรณ ขอความกรุณาใหบุญไปดวยคนไดไมคะ บุญอยากไปหาแมชีที่วัด บุญ ไมรูจะไปไหนแลว อยากใหแมชีไดรูเรื่องบาง เผื่อแมชีจะชวยเหลือใหที่ อยูอาศัยกับบุญ คุณศรุตกรุณาบุญซักครั้งนะคะ (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 28 บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ
สรา บุญ สรา บุญ แคท บุญ แคท บุญ
ไหนคะคุณศรุต คุณหญิงอยูหองไหน (เสียงขุน) นี่ไมตองถึงกับมาเดินเกาะแขนฉันไวแบบนี้หรอก ปลอยแขน ฉันไดแลว กลัวใครเห็นหรือคะเนี่ย ไมไดกลัวใครเห็นทั้งหมด แตรูสึกวามันจะเปนกิริยาที่ไมสมควร นั่นไง คุณแคทนั่งคุยกับสราอยูหนาหองนั้น เธอไปหาเขากอนก็แลวกัน แลวคุณจะไปไหนคะ ฉันไมจําเปนตอบเธอหรอกนะ (คิด) แหม... เกาะแขนแคนี้ก็ไมได เปนผูชายอะไร ผูหญิงสวย ๆ อยาง เราจะเดินเกาะแขนแคนี้ ทําเปนปดมือ ฮึ.. แบบนี้ตองทําใหมานั่งคุกเขา ออนวอนนั่นแหละถึงจะสาแกใจ แลวนั่นอะไรกันละ มานั่งเฝาไขหรือ วาจะมานั่งจีบกัน ดูอี๋ออกันเหลือเกินนี่ คุณสรานี่อีกคน เวลาอยูลับหลัง พอแมพี่นอง ผิดไปคนละคนทีเดียว ตอนนี้มาอยูหนาพี่แคท สงสัยคงจะ ไมกลาหืออือเลยมั้ง (หัวเราะ) (ทําเสียงออนหวาน) คุณสราคะ บุญญานีมาแลวคะ พี่แคท เปนอะไรหรือเปลา ดูหนาตาอิดโรยทีเดียว เมื่อคืนคุณแคทแทบจะไมไดนอน อาว มัวแตทําอะไรอยูละ ก็ดูแลอาการคุณศศิอยูนะซิ เอะ งานนี้คุณศศิก็พลอยติดรางแหไปดวยหรือคะ บุญไมยักรูนะเนี่ย นี่เธอมาไดยังไง ก็คุณศรุตชวนมานะซิคะ แลวคุณศศินอนอยูหองไหนละ เปนอะไรมาก หรือเปลา อยูหองนั้นไงละ อยากจะเยี่ยมก็เขาไปไดเลย คุณสราขา พาบุญไปหนอยซิคะ
2 สรา บุญ สรา บุญ แคท บุญ
เดินไปเองเถอะ หองอยูแคนี้เอง ไปคุณแคท ผมชักหิวแลวละ ลงไปทานอาหารกันที่ขางลางดีกวา บุญไปดวย บุญนั่งรถมาตั้งนานก็หิวเหมือนกันนะ ไปเฝาอาการศศิใหหนอยแลวกัน มาแลวก็ทําตัวใหเปนประโยชนดวย เมื่อคืนเขาไมไดหลับไมไดนอนกันทั้งคืน เอะ พูดยังกับวาบุญเปนญาติโกโหตุดวยอยางนั้นแหละ แตก็เอาเถอะ จะใหชวยดูแลใหก็ได แตตองมีเบี้ยเลี้ยงใหอยางจุใจดวยนะ ไปเถอะคะสรา อยาตอปากตอคํากันหนอยเลย แคทหิวแลวละ (เสียงเดินไป) ฮึ หมั่นไส ทีอยางนี้ มองเราเหมือนหัวหลักหัวตอ ตอนเวลาไปเที่ยวกับ เราที่ผับดวยกันละกอ อี๋ออไมยอมหางทีเดียว คุณสรานะคุณสรา ซักวัน หนึ่งหรอก คุณจะไดรูจักแมบุญญานีคนนี้ดียิ่งขึ้น เพลงคั่น
ศศิ ปน ศศิ ปน ศศิ ปน ศสิ ปน ศศิ
(เสียงแบบคนไมสบาย) พอแลวปน ฉันกลืนไมลงแลวละ อีกคําเดียวเทานั้นนา โจกเขาทํามานาอรอยนะ อีกคําเดียวนะ บอกวาไมก็ไมซิ ปนนี่ พูดไมรูเรื่องหรือไงนะ เดี๋ยวฉันอวกออกมาก็จะ เปรอะหมดเทานั้นละ งั้นดื่มน้ํากอน ฉันดื่มเองก็ได ไมตองปอนแลวละ ไมเปนไรนา ผมยินดีทําใหดวยความจริงใจนะ (เสียงดื่มน้ํา) พอแลว พอแลว เดี๋ยวสําลัก มา.. ผมเช็ดปากให ปนดีกับฉันมากเลยนะ ฉันจะไมลืมพระคุณเลย นอกจากชวยชีวิตของ แมหญิงไวแลว ยังมีน้ําใจมานั่งดูแลฉันอีกคน ขอบใจมากนะปน
3 บุญ ศศิ บุญ ปน บุญ ปน บุญ ปน ศศิ บุญ ศศิ บุญ ปน ศศิ ปน บุญ ปน บุญ ปน
โอโห... นี่อาการหนักถึงกับตองปอนขาวปอนน้ํากันที่เดียวเรอะ ไดคนพยาบาลแบบนี้ คุณศศิก็หายวันหายคืนละซี เธอมาเมื่อไหรเนี่ย ก็มาเมื่อเห็นนี่ละ คุณจะนอนใชไมเดี๋ยวผมประคองลงให อูย... นาอิจฉาจังเลย ดูวาอาการก็ไมไดมากมายซักเทาไหร ทําไมจะตอง ประคับประคองกันถึงขนาดนี้ดวยละ (เสียงไมพอใจ) หยุดพลามซะทีไดไมบุญ ก็หรือไมจริงละ แอบยืนมองตั้งแตปอนขาวปอนน้ํากันแลว แลวมันยังไง มันหนักอวัยวะสวนไหนของเธอหรือ พอ ๆ พอเถอะ นี่บุญมากับใครละ ก็มากับคุณศรุตนะซิคะ คุณศรุตชวนมา บุญก็มา ความจริงก็ไมไดตั้งใจ จะมาเยี่ยมหรอก ถาไมอยากมาเยี่ยมก็ออกไปนั่งรอที่หนาโรงพยาบาลก็แลวกัน ไมไดหรอก ประเดี๋ยวคุณศรุตจะวาได อุตสาหชวนมาทั้งที แนใจหรือวาคุณศรุตชวนมา ฉันวาเธอนาจะเปนฝายขอตามซะมากกวา ปน.. ชวยออกไปหาพี่ศรุตหนอยซิ ศศิอยากรูอาการของแมหญิง เปน อยางไรบางก็ไมรู รูสกึ ตัวบางหรือยัง ครับ ไป บุญ... ออกมานี่เลย คุณศศิเธอจะไดพักผอน เอะ ฉันจะคุยกับคุณศศิบางไมไดหรือไง ฉันรูวาคนอยางเธอไมมีอะไรจะคุยกับคุณศศิหรอก หมอตองการใหคุณ ศศิตองการพักผอนมาก ๆ ออกมานี่ ออกมาซะดี ๆ (รองลั่น) โอย.. นายปน อยาลากแขนกันแบบนี้ซี มันเจ็บนะ ที่นี่โรงพยาบาลนะ ขืนเอะอะโวยวายแบบนี้ เดี๋ยวฉันจะพาไปใหหมอ เย็บปากซะหรอก เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลงคลอ
4
กรุง พิม กรุง พิม กรุง พิม กรุง พิม กรุง พิม
กรุง พิม กรุง พิม กรุง
พิม
(เสียงไมกวาดกระทบพื้น) พิม.. แมชีพิม... (ตกใจ) เอะ...พี่เบิ้ม.. เอย คุณกรุง มาไดยังไงนะ ก็เพิ่งจะรูวาแมพิมมาบวชชีอยูที่นี่ พอดีฉันมาที่ดรงพยาบาล ก็เลยแวะมา เยี่ยมเยียน ไมจําเปนตองมาเยี่ยมเยียนกันหรอก ฉันอยูทางนี้สบายดีแลว เชิญคุณ กลับไปเถอะ แตฉันมีเรื่องตองพูดกับแมชีนะ คุยกับฉันกอนเถอะ มันเปนเรื่องสําคัญ สําหรับเราสองคนมากดวย ไมมีคําวาเราสองคนอีกแลว เปนเรื่องของคุณคนเดียวมากกวา ทําไมแมชี ตองมากวาดบริเวณวัดดวยตัวเองแบบนี้ละ นี่นะเหรอธุระของคุณนะ ถาอยางนั้นฉันขอตัวกอนละ พิม เดี๋ยวกอน (เสียงดุ) อยาทีเดียวนะ อยาบังอาจมาแตะเนื้อตองตัวฉันเปนอันขาด สังวรไวดวยวาขณะนี้คุณกําลังกุยกับแมชีอยู อยามาทําใหฉันตองมัว หมองเลย ฉันรู แตฉันตองการพูดกับแมชีเดี่ยวกับเรื่องของเรา ไมมีคําเราอีกตอไป คุณพูดเรื่องของคุณมาดีกวา ลูกของเราทั้งสองคน (รีบขัด) ไมใชลูกของเรา แตเปนลูกของฉันเพียงคนเดียว แมชี เราพูดกันดี ๆ ไดไม ทําไมจะตองเคืองแคนกันอยูอยางนี้ละ ฉันสํานึกผิดแลวนะ เมื่อกอนฉันเปนคนเลวมาก ที่เห็นแตความ สะดวกสบายของตัวเอง ทะเยอทะยานใฝสูง อยากจะใหตัวเองมีฐานะที่ ดีกวาเดิม โดยไมทันไดนึกถึงลูกถึงเมียที่อยูทางนี้ คุณจะมาพูดเรื่องนี้ทําไม ไมมีประโยชนหรอก ฉันลืมมันไปหมดแลว ฉันลืมแมกระทั่งหนาตาของคุณดวยซ้ํา
5 กรุง
พิม กรุง พิม กรุง
พิม กรุง
แมชีอยาวิ่งหนีความจริงซิ ถึงอยางไรเราก็คงจะตัดกันไมขาดหรอก ฉันยังคิดวาเรายังมีลูกเปนสิ่งผูกพันสําหรับเราอยู ตอนนี้ฉันมีฐานะดีขึ้น มากแลว ฉันคิดวาฉันควรจะไดทําหนาที่ของพอที่ดีบาง ไมตองมาเกี่ยวของอะไรทั้งหมด คุณก็คงจะรูวาลําพังฉันคนเดียว ฉันก็ ยังสามารถที่จะสงลูกไปเรียนเมืองนอกได บัวใชไม คุณบอกมาเลยดีกวา วาที่คุณมาที่นี่ มีธุระอะไรจะมาพูดกับฉัน ฉันอยากจะขอโทษแมชีเทานั้นละ ฉันกําลังจะบอกวา ตอไปนี้ฉันจะดูแล ลูกทั้งสองเอง ฉันไดรูจักกันแลว ขอใหฉันไดไถโทษที่เคยทําไวกับแมชี และลูกเถอะนะ ไปใหพนจากตรงนี้เดี๋ยวนี้ บัวกับบุญไมใชลกู ของคุณ (เสียงเดินไป) โธ... แมชี.. เพลงคั่น
บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม บุญ
แม...แมชี... กําลังทําอะไรอยูนะ บุญมาที่นี่ไดยังไงลูก พี่บัวเขามาดวยหรือเปลา พี่บัวไมไดมาหรอกจะ วาแตเมื่อตะกี้ ผูชายคนที่ขับรถออกไปนะ เขามา หาแมชีหรือ ตอนบุญเขามาเห็นเขายืนอยูกับแมชี ใช เขามาหาแมชี คุณกรุงมาหาแมชีทําไม เอะ บุญรูจักเขาเหมือนกันหรือ รูจักตั้งแตเมื่อไหร (หัวเราะ) ทําไมแมตองทําหนาตกใจอยางนั้นดวยละ บุญก็ไมไดรูจักกับ เขาอะไรมากมายหรอก เพียงแตวาบานที่บุญไปพักนะ มันติดอยูกับบาน เขาเทานั้นเอง ลําพังคุณกรุงคนนี้แกก็ไมเทาไหรหรอก แตเมียแกนะซี เปนนางรายประจําบานเลย นี่หละ เขาวากรรมมันตามทัน ถึงไดทําให ถูกไฟครอกเจียนตายเอาทีเดียว
6 พิม บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม
บุญ พิม
บุญ พิม บุญ พิม บุญ พิม
(ตกใจ) คุณหญิงรวี.. ทําไมถึงถูกไฟครอกฮะ เอะ แมชีรูจักครอบครัวนี้เหมือนกันหรือ เออ.. ก็.. ก็รจู ัก แตก็ไมไดสนิทอะไรนักหนาหรอก แมชียังไมไดตอบบุญเลย วาคุณกรุงเขามาหาแมชีเรื่องอะไร เออ.. ก็ เรื่อง.. เรื่องหนี้สินแตครั้งเกากอนนั่นละ ไมมีอะไรมากหรอก นี่แมเปนลูกหนี้เขาเหมือนกันหรือ เปนตั้งแตเมื่อไหร แลวเปนหนี้เขา เทาไหร พอเถอะบุญ อยามาซักไซอะไรแมชีเลย แมชีอยากทําใจใหสงบมากกวา เรื่องหนี้สินอะไรก็ไมตองพูดถึงหรอก พี่บัวเขารับผิดชอบทั้งหมดอยู แลวนี้บุญอยูก ับพี่บัวใชไม ก็อยูไปอยางนั้นแหละ ถาบุญมีงานที่ดี ๆ ทํา บุญก็จะแยกตัวออกไป เหมือนกัน พูดแบบนี้ เหมือนพี่กับนองไมลงรอยกันอยางนั้นละ อยาทําอะไรใหแม ไมสบายใจเลยนะ ยังไง ๆ พี่บัวเขาก็เปนพี่ เขาจะวากลาวตักเตือนอะไร บุญก็ควรจะฟงพี่เขา โฮย... อยูทางโนนก็โดนบน มาทางนี้ก็โดนบนอีกนั่นละ โอย.. แมช.ี .บุญหนามืด.... (ตกใจ) บุญ... เปนอะไรลูก มันเวียนหัวนะแม นั่งพักกอน แดดกําลังรอน บุญมาเหนื่อย ๆ กินน้าํ กอนซิลูก เอา.. น้ําหวานอยูในแกวนี่ กินเสีย (เสียงอาเจียน) โอย เหม็นออกแมชี (คิด) เอะ.. บุญมันเปนอะไรของมัน ทาทางแบบนี้ มันเหมือนคนแพ ทองไมมีผิดเลย... ตายแลว.. เจาประคูณ.. ขออยาใหมันเปนอยางที่เราคิด เลย คุณพระคุณเจาชวยลูกดวยเถอะ.. เพลงคั่น
8 ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ สรา รวม ศรุต กรุง ศรุต
บุญ ปน บุญ
แคท บุญ
ปน ศศิ
นายพอครับ หมอบอกวาอาการของแมหญิงอยูในขั้นปลอดภัยแลว ถา เราจะยายโรงพยาบาล เราก็สามารถทําไดเลยครับ (เสียงดีใจ) เหรอคะพี่ศรุต แลวแมหญิงจะกลับกรุงเทพไดเมื่อไหรละ มะรืนนี้จะ เขาใหเราไปตระเตรียมเรื่องโรงพยาบาลที่กรุงเทพไวกอน แลวแมหญิงจะไปอยางไร เนื้อตัวก็ยงั เต็มไปดวยผาพันแผล ทางนี้เขาจะใหรถพยาบาลไปสงที่กรุงเทพ เรื่องนี้ศศิไมตองหวงหรอก ทางโรงพยาบาลเขาจะดูแลจนถึงกรุงเทพนั่นละ ผมดีใจดวยจริง ๆ คุณหญิงรวีเหมือนคนตายแลวเกิดใหมแท ๆ แตผมยังไมสบายใจซักเทาไหรหรอกลุงรวม มีอะไรหรือพอศรุต ก็เรื่องบาดแผลที่ใบหนาและตามเนื้อตัวของแมหญิงนะครับพอ เราไมรู วาจะมากนอยซักแคไหน หมอบอกวาตองใหหมอที่กรุงเทพวินิจฉัยวาจะ เอาผาพันแผลออกไดเมื่อไหร ถึงเวลานั้นเราจะไดเห็นวาแมหญิงมี บาดแผลเยอะแคไหน โอย ลองถูกไฟลวกแบบนี้ รับรอง ยับเยินไปทั้งตัวนั่นละ (หวน) พูดจาอะไรระวังปากหนอยโวย ไอบุญ อาว ก็ฉันมันคนตรงนี่ ทําไมไมนึกถึงภาพของคนที่ถูกไฟเผาทวมตัวละ วามันจะอาการมากนอยขนาดไหน เนื้อหนังมิหลุดหลุยแดงเวอไปหมด ทั้งตัวเหรอ เชื่อเถอะฉันวาคงจะอัปลักณษสิ้นดีเลยละ (เสียงโกรธ) หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ ชักจะมากไปหนอยแลวบุญ (หัวเราะเยาะ) บุญวามันยังนอยไปดวยซ้ํา คนที่มันใจรายขูดเลือดขูดเนื้อ มนุษยจนเลือดออกซิบ ๆ ไปตาม ๆ กัน มันนาจะถูกไฟลวกให ถลอกปอกเปกไปทั้งตัวดวยซ้ํา แบบนี้มันตอง..... (เสียงโกรธ ดัง) ออกมานี่เดี๋ยวนี้เลยไอบุญ คนอยางแกมันตองมาคุยกับ คนอยางฉันเทานั้น (เสียงสองคนเดินไปเร็ว) (เสียงพรา) โอย พี่แคท ศศิจะเปนลมอีกแลว
7 รวม กรุง
เอา ๆ ดมยานี่กอนเร็ว (คิด) เจาบุญนี่มันผาเหลาผากอไปเหมือนใครกันนะเนี่ย แมพิมก็ไมไดมี นิสัยแบบนี้ แลวนี่มันเหมือนใครหวา เฮอ... ทามันจะเหมือนเราซะ ละมั้ง เวรกรรมแท ๆ ลูกพอเอย.. เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
แคท บุญ แคท บุญ กรุง แคท สรา บุญ ปน บุญ
ศศิ บุญ รวม บุญ
บุญจะกลับกรุงเทพพรอมกับเราวันนี้เลยหรือ อาว ก็ทุกคนกลับ บุญก็ตองกลับนะซิ ไมไปอยูเปนเพื่อนแมชีซักระยะนึงเหรอ แมชีแกคงจะคิดถึงบุญ เหมือนกันนะ ไมหรอก ขี้เกียจไปอาศัยขาวพระกิน บุญเองก็ไมคอยสบายอยูดวย เอา.. อยางนั้นก็ขึ้นรถ เดี๋ยวแคทไปกับรถพยาบาลก็ไดคะ ผมไปดวย แหม.. ติดกันแจทีเดียวนะ แลวนี่มันกงการอะไรของแกฮะ ไอบุญ แกนี่รูสกึ วามันจะชางพูดไป หนอยแลวมั้ง ฉันวามันจะหนักขึ้นกวาเดิมนะ สํารวจตัวเองบางนะ แลวไอคนพูดนี่ละ สํารวจตัวเองบางหรือเปลา โนนแนะ บอน้ําใน ชุมชนของเราเนี่ยก็มีอยูบอบะเรอ ลองชะโงกดูเงาซะบาง วามันเปน อยางไร ปน มาทางนี้เถอะ นายพอมีเรื่องจะพูดดวย มีเรื่องอะไรจะพูดกันเหรอ ไอบุญ เอ็งนะขึ้นรถไปไดแลว ทําไมฉันจะตองขึ้นคันนี้ดวยละลุงรวม ฉันจะไปกับคุณสราคันโนน (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
9 ปน
กรุง
ปน กรุง
ปน
กรุง
ทานมีอะไรจะพูดกับผมหรือครับ ถาจะขอบอกขอบใจผมอยางที่ทานพูด อยูบอย ๆ ละกอ ไมตองพูดแลวนะครับ แลวผมก็ไมไดคิดอะไรทั้งหมด ผมเต็มใจที่จะชวยอยูแลว เพื่อนมนุษยดวยกันแท ๆ คงไมมีใครปลอยให คุณหญิงรวีตองตายไปตอหนาตอตาหรอกครับ ไมวาผมหรือคนอื่น ๆ ถา เหตุการณแบบนี้เกิดขึ้นตอหนา ก็คงไมมีคน ๆ ไหนใจดํายืนมองเฉย ๆ อยูไดหรอกครับ ทานอานพระราชดํารัสที่เขียนอยูหนาชุมชนแลวใชไม ครับ โอย.. ฉันอานอยูหลายตลบทีเดียวละ อานดวยความซาบซึ้งในพระราช ดํารัสของพระองคทาน และจะจดจําใสเกลาใสกระหมอมไวเลยทีเดียว เออ... ปน ฉันจะขออะไรจากปนซักอยางหนึ่ง ปนพอจะใหฉันไดไม ทานจะขออะไรผมหรือครับ รานซอมเครื่องยนตของปนนั่นนะ ฉันจะใหคนมาทําการกอสรางให ใหม ใหดูแนนหนากวาที่เปนอยู หวังวาเธอคงไมขัดความประสงคของ ฉันหรอกนะ ขอบคุณครับทาน.. แต.. ผมพอใจในสิ่งที่ผมมีอยูแลวมากกวา ผม ตองการมีชีวิตอยูอยางพอเพียง แบบปลวกที่มันคอย ๆ สรางรวงรังของ มันใหใหญโตดวยกําลังของมันเอง ผมขอบพระคุณทานมากนะครับ (ถอนใจยาว) เธอเปนคนดีจริง ๆ นะปน ฉันรักเธอเหมือนลูกหลานของ ฉันคนหนึ่งเลยทีเดียว เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 29
บุญ กรุง บุญ กรุง บุญ กรุง บุญ
กรุง
บุญ กรุง
บุญ
(เสียงรถแลนคลอ) ใหบุญนั่งขาง ๆ คุณไดไมคะ คุณกรุง ทําไมถึงจะไมไดละ เกาอี้ตรงนี้ก็วางอยูแลวนี่ เออ หนูบุญ ฉันวาดวยวัย ของหนูบุญนี่ นาจะเรียกฉันวานายพอก็ไดนะ (เสียงดีใจ) ทานไมรังเกียจบุญหรือคะ ทานจะใหบุญเรียกวานายพอ ทีเดียวหรือ ไดซิ ฉันก็รกั หนูเหมือนลูกหลานคนหนึ่ง ดูจากหนาตาแลว รูสึกวาหนู จะอายุมากกวาศศิดวยซ้ําไปนะ หนูอายุเทาไหรละ ยี่สิบคะ หนูมีพี่สาวไมใชหรือ แลวพี่สาวหนูอายุเทาไหรละ พี่บัวแกกวาหนูสองป จริง ๆ แลวหนูก็นับถือทานเหมือนกับเปนญาติ ผูใหญของหนูเหมือนกันแหละ แตฐานะความเปนอยูของเราไมไดเทา เทียมกัน หนูกลัววาแมหญิงไดยินหนูเรียกทานวานายพอ แมหญิงจะ เกลียดหนูเอานะซีคะ เชือ่ วาทานตองไมพอใจแน ๆ เลย เดี๋ยวทานจะคิด วาหนูเผยอ ถาเปนสมัยกอนฉันก็ไมแนใจหรอก แตตอนนี้ฉันคิดวาแมหญิงรวีก็ นาจะไดสํานึกอะไรตอมิอะไรไดบางหรอก แตกไ็ มแนเหมือนกันละ เรื่องอยางนี้ตองรอใหเขาหายดีเสียกอน แลวถึงจะมาอานใจกันอีกที ทาทางนายพอเกรงใจแมหญิงรวีเอามาก ๆ ทีเดียวนะคะ ก็เปนของธรรมดา ทะเลาะกันไปแลวมีประโยชนอะไรละ เวลาเขา เกรี้ยวกราดมา เราเงียบซะก็จบ ลูกเตาก็โตกันแลว ทะเลาะกันไปก็อาย ลูกเปลา ๆ บุญคงดูไมผิดหรอก ทานเปนผูใหญที่ใจดีมากเลย อีกอยางคุณศศิ บุญดู วาคุณสนิทสนมกับนายปนเกินขอบเขตเชียวละ ทานยังไมเห็นวาจะมี
2
กรุง
บุญ กรุง บุญ
กรุง บุญ
กรุง บุญ กรุง บุญ
กรุง
ทาทีรังเกียจอะไรเลย บุญเห็นแลวยังนึกไมชอบใจเลย มันเหมือนกับวา นายปนจะบังอาจมาเด็ดดอกฟาอยางนั้นแหละ (หัวเราะ) คนเราอยาไปมองกันที่ฐานะความเปนอยูซิ เราควรจะมองที่ ความเปนคนกันดีกวา ฉันคิดวาฉันดูคนไมผิดหรอก นายปนเปนคนดีคน หนึ่ง พูดจาตรงไปตรงมาดี นิสัยใจคอก็ดูวาใชได แตเขาไมคูควรกับคุณศศิหรอกคะ บุญอยูที่นี่มากอนบุญรูดี วานายปน เปนคนอยางไร อยาใหบญ ุ พูดอะไรมากเลย นายพอก็ดูเอาเองก็แลวกัน (หัวเราะ) เออ ฉันก็คิดอยางนั้นเหมือนกัน เวลาเทานั้นละที่จะเปนเครื่อง พิสูจนวาใครดีใครราย ทานเนี่ยใจดีจริง ๆ นะคะ พูดถึงฐานะความเปนอยูของครอบครัวทานก็ ร่ํารวยมหาศาล ลูกทานก็เปนถึงเจาของบริษัทเจาของราน ดูอยางคูนั้นซิ ทานเห็นไมคะ คูไหนละ ก็พี่แคทกับคุณสรานั่นไง นั่นก็มีทาทีวาดูดี๋กันออกหนาออกตาทีเดียว นั่งไปกับรถพยาบาลนั่นนะ เบียดกันแจเลย ไมเกรงใจทานบางเลยหรือ ไงก็ไมรู คงเห็นวาทานใจดีมากละมั้ง ออ สองคนนั่นนะ เขารักใครกันอยู แลวฉันก็กําลังจะไปสูขอหนูแคท แตพอดีมาเกิดเหตุกับแมหญิงเสียกอน ก็เลยตองชะลอเรื่องการสูขอไว แหม นาอิจฉาจังเลยนะคะ จับกันเปนคู ๆ เลย (หัวเราะ) แลวหนูละ ยังไมมีคูเลยหรือไง โอย จน ๆ อยางบุญนะ ไมมีใครเขามาสนใจหรอกคะ สมัยนีค้ นเขา เลือกคูครองกันที่ฐานะมากกวา ดูซิ แคบุญมานั่งคุยกับทานหลังรถ เทานั้นแหละ ลูกทานเดีย๋ ว ๆ ก็หันมามองกันทั้งสองคนเลย สงสัยคงจะ ไมพอใจละมั้ง อยาคิดมากแบบนี้ซิ ลูกฉันไมมีนิสัยอยางที่หนูบุญพูดอยางนั้นหรอก เพลงคั่น
3
กรุง บุญ
(เสียงรถแลนแลวจอด) หนูจะนั่งรออยูในรถหรือวาจะเขาไปในโรงพยาบาลดวยกันละ ขางใน เขาก็มีที่นั่งรอสบาย ๆ นะ คะ เดี๋ยวบุญตามลงไปเอง (คิด) พอมาถึงโรงพยาบาลแลว ไมมีใครมา สนใจเราเลย คุณศรุตก็คอยประคับประคองอยูแตแมนองสาวนั่นแหละ ยิ่งแมแคทนั่นดวย คอยเกาะคุณสราแจทีเดียว เห็นแลวหมั่นไส ยาย คุณหญิงรวีคนนี้สําคัญซักแคไหนนะ เออ.. เราคิดไดแลว ถาเผื่อ คุณหญิงรวีตองอยูโรงพยาบาล ก็อาจจะตองมีคนอยูเฝา เราขอกับนาย พอดีกวา อยางนอยมันก็จะเปนหนทางใหเราไดเงินใชบาง แลวยาย คุณหญิงก็กําลังเจ็บหนัก คงไมมีปญญามาปากมากใสกับเราเหมือน สมัยกอนหรอกนะ แลวยังทําใหเราไดใกลชิดกับคุณสราเหมือนเดิม แหม.. แตความจริง คุณศรุตเขาก็หลอไมเบาเหมือนกันนะ แตทาทาง เหมือนสมภารอยูในวัดเลย ทื่อมะลือ่ แบบนี้ สงสัยไมเคยรักผูหญิงซะ ละมั้ง ดูแลวคงเลนดวยยาก ไมเหมือนคุณสรานั่นหรอก พี่แคทก็พี่แคท เถอะ จะสูแมบุญญานีไดหรือเปลาก็ยังไมรูเหมือนกัน ของพรรคนี้มัน ตองลองกันหนอย (หัวเราะ) เพลงคั่น
ศรุต บุญ
กรุง
ตกลงวาคืนนี้เราจะจางพยาบาลเฝาไขไปกอนนะครับนายพอ เพราะพวก เราแตละคนก็ดูวาเพลีย ๆ กันไปทั้งนั้น ไมตองจางหรอกคะ จะไปเสียเงินทําไมละ เดี๋ยวบุญรับอาสาเฝาไขให เอง แมหญิงอาการเพียบแบบนี้ คงจะไมมีปญญาลุกมาตะเพิดใสบุญ หรอก เฮอ.. เรื่องมันแลวไปแลวนา อยาไปคิดถึงมันเลย แมหญิงเขาโกรธงาย หายเร็วนา
4 แคท บุญ แคท
บุญ กรุง
บุญ
สรา กรุง บุญ แคท สรา กรุง บุญ
แตแคทวาใหพยาบาลเฝาดีกวา (เสียงไมพอใจ) ทําไม พี่แคทคิดวาคนอยางบุญจะเฝาไขไมเปนอยางนั้น หรือ ไอที่ไมอยากใหเฝานี่ เพราะเปนหวงอะไรอยูหรือเปลา ไมมีอะไรที่พี่จะตองหวง แลวบุญคิดวาพี่จะหวงอะไรละ ถาจะหวงพี่ก็ คงจะหวงแมหญิงนั่นละ เพราะไมแนใจวาบุญจะดูแลทานไดดีแคไหน ในเมื่อเห็น ๆ อยูวาทานอยูในสภาพแบบนี้ ทานยังชวยตัวเองไมไดนะ บุญไมโงหรอกนะพี่แคท ถาบุญทําไมไดบุญก็กดกริ่งเรียกพยาบาล เทานั้นแหละ เอา ๆ พอตัดสินเอง ตกลงพอจะใหบุญอยูเฝาแมหญิงก็แลวกัน เพราะดู ทาวาหนูบุญไมไดออนเพลียเหมือนพวกเราเลย พวกเราเฝามาหลายคืน แลว ถาพี่แคทไมไวใจบุญ ก็ใหคุณสราอยูเปนเพื่อนบุญซิ มีผูชายอยูด วยมัน จะไดอุนใจนะ หองพิเศษแบบนี้นะ เขาไมวาหรอกวาจะมีผูหญิงหรือ ผูชายเปนคนเฝา บุญอยูเฝาคนเดียวก็พอแลว ฉันดูแลว แมหญิงก็คงจะนอนแซวอยูแบบนี้ ไมมีอะไรนาหวงหรอก หมอเขาก็ตองมาดูเปนระยะอยูแลว เอา ถาอยางนั้นเราก็กลับกันไดแลว เดี๋ยวพี่แคทกลับไป ก็บอกพี่บัวดวยก็แลวกัน วาแตคืนนี้พี่แคทจะ กลับไปที่บริษัทหรือวาจะนอนที่บานนายพอละ ทําไมจะตองอยูบานนายพอละ บานพี่ก็มี แลวก็อยูไมหางกันดวย ไปเถอะแคท ผมเพลียเต็มทนแลว (เสียงเดินไป) ฝากดูแลดวยนะลูก แลวนายพอจะมีคาเหนื่อยให ขอบพระคุณคะนายพอ ไมตองหวงนะคะบุญจะดูแลอยางดีทีเดียว เพลงคั่น
5 ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ
สรา ศศิ
สรา ศรุต ศศิ สรา ศศิ ศรุต, สรา
ศศิเปนอะไรหรือเปลา ทําไมซึมไปละ เปนหวงแมหญิงใชไม ไอเรื่องหวงแมหญิงนะมันหวงอยูแลวละพี่ศรุต แตตอนนี้ศศิรูสึกวาจะ หวงนายพอเพิ่มขึ้นมาอีกคนแลวละ มีอะไรหรือ นายพอก็ดูแข็งแรงดี พี่ไมเห็นวาจะมีอะไรนาหวงเลย พี่ศรุตไมไดสังเกตเลยหรือ วาแมบุญญานีคนนี้เริ่มมาอี๋ออออลอกับ นายพอเกินขอบเขตไปหนอยแลว ศศิเห็นตั้งแตในรถแลว นั่งเบียดชิดกับ นายพออยูตลอดเวลา ดูวาไมเบาอยูหรอก (หัวเราะ) ศศิคิดวานายพอจะไมรูทันเด็กคนนี้หรือ นายพอระดับไหน แลว คงไมใชไกออนจนเกินไปหรอก มันก็ไมแนนะพี่ศรุต ไมเคยไดยินคําโบราณที่เขาวา วัวแกชอบกินหญา ออนหรือ แลวดูทาวาหญาออนกอนี้จะยอมใหเคี้ยวเอางาย ๆ ซะดวยนะ ไมวาจะเปนวัวแกหรือวัวออน นาจะเคี้ยวงายอยูแลวละ (เสียงเดินเขามา) สองคนพี่นองนี่คุยอะไรกันอยูครับ ไดยินแวว ๆ ใครจะเคี้ยวใครหรือ นี่ก็เหมือนกัน เห็นสนิทสนมกันดี ควงกันไปเที่ยวผับอยูบอย ๆ ไมรูวา จะเคยเคี้ยวเขาไปบางหรือเปลา ระวังเถอะ ขืนเคี้ยวเรื่อยเปอย จะอด เคี้ยวพี่แคทเขาซะหรอก (หัวเราะ) วาไปเปนฉากเชียวนะเรา ไปอาบน้ํานอนไดแลว ดูทาทางยัง เพลียอยูมากเลย แลวอยาลืมกินยาดวยนะ พวกผูชายไมเลื้อย ไมอยากจะไวใจหรอก เอะ ยังไมยอมจบเรื่องอีกหรือเนี่ย ถามหนอยเถอะ แลวผูชายไมเลื้อย อยางนายปนที่อยูสุพรรณละ ไวใจหรือเปลา (เสียงดัง) บา.. พี่สรานี่จะบาแลว (เสียงวิ่งไป) (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
6
บัว แคท บัว แคท บัว แคท
บัว แคท
บัว แคท บัว แคท
(เสียงเคาะประตู) แคทกลับมาแลวหรือ เขามากอนซิ กินน้ําสมซักแกวเอาไม เดี๋ยวเรารินใหนะ อืม ก็ดีเหมือนกัน เหนื่อย ๆ เพลีย ๆ ยังไงบอกไมถูก (เสียงรินน้ํา) คุณหญิงรวีเปนอยางไรบางละ ปลอดภัยแลวใชไม ดีแตถาม ทําไมไมคิดจะไปเยี่ยมเขาบางละ เรายังไมกลาเขาหนาคุณศรุตเขาเลย ไมรูวาจะมองหนาเขาแบบไหน เขาก็คงไมอยากเห็นหนาเรานักหรอก คิดไปเองหรือเปลา ดูทาวาเขาไมไดโกรธขึ้งอะไรบัวหรอกนะ แลวเราก็ อธิบายเหตุผลใหเขาเขาใจไปแลว รูสกึ วาเขาก็อยากใหบัวกลับไปทํางาน กับเขาตามเดิมนั่นละ แลวบัวคิดวาจะกลับไปทําไมละ ขืนไปทํา เราก็กลายเปนพนักงานในสายตาของคนที่บริษัทไปหมดนะซิ ก็ลอกคราบจนหมดอยางนี้แลว จะกลับไปอยูในสไตลเดิม ๆ มันก็คง ไมไดหรอก ก็ดีเหมือนกันนะ เราวา จะไดทําใหคุณศรุตเขาเห็นวา สไตลแท ๆ ของเรามันก็นุมนวลนารัก ไมไดแข็งกระดางอยางแมระริน คนนั้นไง เออ.. บัว.. เรามีเรื่องไมสบายใจจะบอก เกี่ยวกับเรื่องบุญนี่ละ บุญไปกอเรื่องอะไรอีกหรือ ไมรูซิ ดูวาพูดจากระแนะกระแหนเสียดสีคนนั้นคนนี้วุนไปหมด แมกระทั่งคุณศศิก็ยังโดนไปดวย เราเองก็ยังโดนเลย อะไรกันนี่ เด็กคนนี้ไมไดมีความรูสึกวา จะสํานึกกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นเลย หรือไงนะ เราวาเขาจะไปกันใหญเสียมากกวา ตอนนี้เห็นมีทาทีวาจะไปตีสนิทกับ นายพออยางมากทีเดียว เรียกวานั่งคุยแบบไมยอมหางเลย แลวคืนนี้เนี่ย เขาก็ขอเฝาไขแมหญิงเองเลยนะ
7 บัว
แคท
บัว แคท
บัว แคท บัว แคท บัว
แคท
บัว
ตายแลว บุญนะหรือจะเฝาไขได ขนาดแมของตัวเองยังไมเคยจะใสใจ เลย แลวกับแมหญิงที่เคยดาวาเอาอยางหนักเนี่ย คนอยางบุญจะดูแล อยางดีไดงั้นหรือ ทําไมแคทไมหามปรามละ ปลอยใหบุญอยูเฝาทําไม ก็นายพอเขาอนุญาต แลวก็เห็นดีดวย แลวจะใหแคทพูดวายังไงละ เนี่ย.. ตอนแรกเราวาจะนอนคางที่บาน แตพอคิดไดวาบานนั้นไมมีใคร อยู ก็เลยกลับมานอนนี่ดีกวา จะไดเลาเรื่องใหบัวฟงดวย บุญไปกัน ใหญเลย ระรานแมกระทั่งปน เออ.. พูดถึงปน เราวานาจะเปนขาวดีอยู เรื่องหนึ่งนะ พี่ปนทํารานเสร็จแลวใชไม เสร็จแลว แตเสร็จแบบ.... แบบ..ยังไงดีละ มันดูวาไมสมบูรณแบบ หรอก เขาใชสังกะสีทําเปนรานทั้งหมดเลย นายพอดูแลวก็คงนึกสงสาร ทานก็เลยบอกวาทานจะสรางรานใหมให แตปนเขาก็ไมยอมทาเดียวเลย (หัวเราะ) พี่ปนเขาก็เปนลูกผูชายแบบนี้ละ เอ.. แบบนี้ เขาก็สามารถที่จะคุมครองดูแลยายศศิไดนะซิ (ตกใจ) หา... แคทพูดแบบนี้หมายความวาอยางไร (ลอ) แน ๆ ๆ แบบนี้แสดงวา หวงพี่ปนหรือไง บานะแคท เราจะไปหวงพี่ปนเขาเรื่องอะไร เราไมไดมีใจอะไรกับเขา สักหนอย แครักใครกันแบบพี่นองคนบานเดียวกันเทานั้น แตเราไมคิด วาเขาจะกลาไปสนิทสนมกับคุณศศิหรอก ถาอยางนั้นบัวก็คงจะผิดคาด เหมือน ๆ กับฉันนี่หละ ตอนนี้ปนกับศศิ สนิทสนมกันมากทีเดียวละ ดูวานาจะชอบกันดวยซ้ําไป แตอยาไปหวง เรื่องคนอื่นเลย หวงเรื่องนองตัวเองดีกวา เราไมรูเลยวาบุญมันจะมาไม ไหนกันแน แบบนี้ เราก็คงจะตองคอยดูอยูทุกระยะนั่นละ ทําไมบุญเปนเด็กแบบนี้ก็ ไมรู นาหนักใจจริง ๆ เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
8
บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว
(เสียงกริ่งโทรศัพท) (คิด) เอะ คุณศรุตโทรมาเราเรื่องอะไรเนี่ย นี่เขาจะวาอะไรเราหรือเปลา นะ เพราะวันนั้นดูทาทางเขาโกรธเรามากเลย จะรับดีหรือไมดีหนอ ฮื้อ.. ทําไมเราตองกลัวเขาดวยละ เราไมไดทําผิดคิดรายอะไรกับบริษัท เขาซักหนอยนี่นา (เสียงพูด) สวัสดีคะ บริษัทคัทลียาคะ (เสียงในโทรศัพท) บัวใชไม คุณจะเรียกบัวหรือระรินก็ไดทั้งนั้นละฮะ ฉันพอใจที่จะเรียกเธอวาบัวมากกวา จะไดเปนตัวตนที่แทจริงของเธอ หนอย คุณศรุตมีธุระอะไรหรือฮะ ครบกําหนดลาแลวไมใชหรือ แลวทําไมถึงยังไมมาทํางานละ ก็บัวบอกคุณแลวยังไงละ วาบัวขอลาออก แตฉันไมไดอนุญาตใหเธอออก ยิ่งตอนนี้ดวยแลว ฉันตองการใหเธอมา ชวยงานฉันมากที่สุด เพราะฉันจะตองปลีกเวลาไปดูแลแมหญิงที่ โรงพยาบาล เออ... แลวบัวจะไปแบบไหนดีละ ก็มาแบบที่เธอเปนอยูขณะนี้ละ แตกค็ งจะตองอาศัยการแตงตัวในแบบ ของระรินไวบางนั่นละ เพราะฉันยังตองใหเธอขี่มอเตอรไซดอยู เหมือนเดิม ออกไปทวงหนี้อีกแลวหรือฮะ ทวงหรือไมทวง ก็รีบมาที่บริษัทเดี๋ยวนี้ ฉันเตรียมงานไวใหเธอเรียบรอย แลว ฉันใหเวลาเธอยี่สิบนาทีนะ ฉันจะรอ ฮะ ๆ เพลงคั่น
9
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
(เสียงเคาะประตู) เขามาได อาว จะยืนอยูแคประตูนั่นหรือไง ทําไมไมเขามานั่งตรงนี้ละ อือ..แตงเนื้อแตงตัวแบบนี้ก็ดูดีนี่ ทําไมตอนนี้ไมไวผมสารพัดสีอีกละ ก็คุณเปนคนบอกวาใหฉันมาในลักษณะที่เปนตัวตนของฉันไมใชหรือ ไมตองมาใชคําวา ฉัน เธอควรจะเรียกตัวเองวาบัวจะดีกวา ไหน ขอดู แขนหนอยซิ (ตกใจ) นี่คุณจะทําอะไรนะ ฉันแคจะดูวา เธอลบลวดลายสักบนแขนของเธอหมดแลวหรือยัง บอกตรง ๆ วา ฉันไมชอบผูหญิงที่มีรอยสัก แลวคุณคิดวาฉัน.. เอย.. บัว ชอบนักหรือไง อาว.. แลวเธอสักมาทําไมละ หรือวาสักเพื่อความซา จะไดทําใหตัวเองดู กากั่นเพิ่มมากขึ้นใชไม งั้นมั้งคะ นั่งลงกอน ฉันมีเรื่องจะคุยเรื่องงานกับเธอ ถาคุณคิดจะใหบัวออกไปติดตอทวงหนี้อีกละกอ บัวขอรองเถอะใหบัว ทํางานอื่นดีกวาคะ แลวถาฉันใหเธอไปที่ชุมชนไผรวมกอ เพื่อเอาเงินแลวก็โฉนดพวกนี้ไป คืนใหกับลูกหนี้ของแมหญิงละ เธอจะไปไดหรือเปลา (ดีใจ) ฮา..คุณศรุต.. คุณจะทําอยางนี้จริง ๆ หรือคะ เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 30 กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต
วันนี้ศรุตไมไดเลยไปเยี่ยมแมหญิงที่โรงพยาบาลหรือ ก็วาจะกลับมารับนายพอไปพรอมกันนี่ละครับ อยางนั้นก็ไปอาบน้ําอาบทาเปลี่ยนเสื้อผาเสียกอนซี จะไดนั่งอยูเปน เพื่อนแมหญิงที่โรงพยาบาลนาน ๆ หนอย เออ.. ผมมีเรื่องจะคุยกับนายพอดวยครับ เกี่ยวกับเรื่องหนี้สินของคนใน ชุมชนไผรวมกอ เรื่องนี้ศรุตไมตองคุยกับพอหรอก พอรูวาเราควรจะทําอะไรบาง แลวก็ จะตองรีบทําดวย เออ.. ตกลงวาบัวมาทํางานที่บริษัทอีกหรือเปลา มาครับ ผมโทรไปเรียกใหเขามา อืม มันก็ควรจะเปนอยางนั้น เพราะถาใหเขามาเอง เขาก็คงไมมาหรอก แลวเปนอยางไรละ ดูดีขนึ้ ไม เขาก็เปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับรางกายไปนิดหนอยครับ ตอนนี้ไมมีสีผม ไม มีรอยเพนทสีตามแขนเหมือนแตกอน เขาเปนคนผิวขาวมากทีเดียวละ ครับ ดูเหมือนวาบัวจะไปเรียนนอกมานี่ ผิวพรรณก็ตองดีอยูแลวละ มินาศรุต ดูหนาตานายแจมใสขึ้นเปนกอง ผมก็บอกกับเขาวาไมตองหวงเรื่องหนี้สินของชุมชน เราจะรีบจัดการ โดยเร็วที่สุด รวมถึงหนี้ของแมเขาดวย เออ... พอก็คิดอยูเหมือนกันละ แลวก็อยากจะพบหนูบัวดวย เดี๋ยวเขาคงจะไปเยี่ยมแมหญิงที่โรงพยาบาลพรอมกับคุณแคทนั่นละครับ พอก็มีเรื่องจะปรึกษาศรุตอยูเหมือนกัน เรื่องหนี้สินของคนในชุมชน ที่เขากอไวกับคุณหญิงรวี พออยากใหแมหญิงเขานําโฉนดไปคืนดวยตัว ของเอง ภายหลังที่เขาหายเปนปกติแลว ศรุตจะมีความเห็นวาอยางไรละ แลวแมหญิงจะยอมไปหรือครับ
2 กรุง
ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
คนเหลานั้นนะ เขามีเมตตาธรรมประจําใจอยู เขาพากันยึดถือทําตาม พระราชดํารัสของในหลวงดวยกันทั้งนั้น เขาคงจะไมมาถือโทษโกรธ เคืองอะไรแมหญิงหรอก เรื่องนี้ผมรูอยูแลว เพราะถาเขาขุนเคืองเรื่องที่แมหญิงไปดาวาเขาละก็ เขาก็คงไมกรูกันออกมาชวยใหแมหญิงรอดพนจากความตายกันแบบนี้ หรอกครับ ผมวาในขณะที่แมหญิงนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล ผม จะไปเยี่ยมเยียนคนที่ชุมชน เพื่อขอบคุณและถือโอกาสบอกขาวดีเรื่องที่ เรากําลังคิดทําอยู ใหเขาไดรูไวเปนขอแรกกอน เออ.. แลวก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่พอคิดจะทํา นายพอคิดจะทําอะไรหรือครับ เอานา อยาเพิ่งซักเลย เดี๋ยวไวเราไปถึงสุพรรณเมื่อไหร แลวเราคอยพูด ใหเขาไดรับรูก็แลวกัน ศรุตไปอาบน้ําเถอะ พอจะไดเตรียมตัว เหมือนกัน (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวคลอ
ศรุต บุญ ศรุต บุญ กรุง บุญ ศรุต
แมหญิงเปนอยางไรบางบุญ ก็นอนแบบอยูแบบนี้ละคะ ลืมตาบางไม ก็ลืมคะ แตไมไดพูดอะไร เหมือนกับยังมองเห็นอะไรไมชัดเจน แลวหมอมาดูอาการวาอยางไรบาง เห็นบอกวามีไขนิดหนอย นี่มากันสองคนแคนี้เองหรือคะ แลวคุณสรา ไมไดมาดวยหรือ ฉันยังไมเจอหนาสราเลย สงสัยจะมาพรอมคุณแคทละมั้ง พี่สาวของเธอ ก็อาจจะมาดวย (บุญถอนใจยาว) นึกเบื่อบางไม มานั่งอยูที่โรงพยาบาล คนเดียวแบบนี้ ถาเบื่อฉันจะเปลี่ยนคนใหมาอยู
3 บุญ กรุง
บุญ ศรุต
กรุง บุญ ศรุต หญิง ศรุต
หญิง ศรุต หญิง ศรุต หญิง
เบื่อนะไมเบื่อหรอกคะ แตบางครั้งมันก็เหงาเหมือนกัน ไมรจู ะคุยกับ ใครนะคะ ก็เปดโทรทัศนดูซิลูก จะนั่งเงียบอยูทําไมละ แตอยาใหดังเกินไปแลวกัน จะหนวกหูคนไข อยากกินอะไร ก็ออกไปกินได วันกอนพอ เอย นาย พอใหเงินไว ยังไมหมดไมใชหรือ ก็เกือบหมดแลวคะ สเตกที่นี่ จานละตั้งสองรอยกวา เผอิญบุญชอบซะ ดวยคะ อยากกินอะไรก็กินไปเถอะ เงินหมดก็บอก ขออยางเดียวใหดูแลแมหญิง อยางดีเทานั้นละ เออ นายพอครับ เมื่อไหรหมอเขาจะเอาผาพันแผล พวกนี้ออกจากตัวแมหญิงซะทีละ เออ ๆ เดี๋ยวพอไปคุยกับพยาบาลที่ขางนอกกอนแลวกัน (เสียงเดินไป) คุณศรุตคะ ชวยบอกคุณสราดวยซิ วาใหชวยดูชุดนอนที่จะใสที่ โรงพยาบาลใหหนอยซิคะ บุญไมมีชดุ นอนสวย ๆ ใสที่นี่เลย ที่ใสอยูนี่ก็ดีอยูแลวนะ (เสียงดีใจ) โอะ.. แมหญิงลืมตาแลว แมหญิงครับ นี่ศรุตนะครับ แมหญิงเปนอยางไรบางครับ (เสียงแบบคนพูดไมชัด) อือ... ไมเอา... (คิด) เอะ สงสัยวาแมหญิงจะตองการสื่ออะไรกับเราสักอยาง แตแม หญิงพูดไมชัด เราจับความไมไดเลย เห็นแตมองบุญแลวสายหนา เอะ หรือวาแมหญิงจําบุญไดแลวไมตองการใหเด็กคนนี้มาดูแล ไมเอา... ผูหญิงคนนี้ใชไมครับ อือ... อือ ออ... ผมเขาใจแลวครับ แมหญิงทําใจใหสบายนะครับ ทุกคนเปนหวง แมหญิงมากนะครับ ไม... ไม...
4 ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต บุญ ศรุต
แมหญิงอดทนหนอยนะครับ พอแผลหายดีขึ้น แมหญิงจะไดกลับบาน ที่บานจะมีคนดูแลแมหญิงหลายคนเลย นี่คุณหญิงเขาพูดอะไรกับคุณศรุตคะ หมายความวายังไง บุญดูไมออก ฉันก็ยังดูไมออกเหมือนกัน แลวทําไมคุณโตตอบกับทานไดละ บุญดูวาทานไมคอยพอใจบุญซัก เทาไหรหรอกนะ ทานอาจจะเกลียดบุญก็ได แลวเธอคิดวาจะดูแลทานไมละ ถาไมอยากดู ฉันจะไดเปลี่ยนคน คุณจะใหใครมาดูละ พีบ่ ัวเหรอ ก็ไมแน เพราะเขาทํางานอยูกับฉัน หรือไมก็เปนแคท โอย ถาเผื่อเปนพี่แคทนะเหรอ คงไดคนมาดูแลสองคนหรอก (หัวเราะ) อาว มันก็ของธรรมดาอยูแลวนี่ แคทกับสราเขากําลังจะหมั้น หมายกันเร็ว ๆ นี้แลว เขาก็ตองไปไหนมาไหนดวยกัน งั้นบุญดูแลเองดีกวา คุณศรุตอยาลืมบอกคุณสราดวยแลวกัน วาบุญ ตองการชุดนอน ทําไมตองเปนสราดวยละ (เสียงเดินเขามา) อาว.. นายพอ หมอวายังไง บางครับ เพลงคั่น
บุญ กรุง ศรุต กรุง
บุญขอตัวกอนนะคะ (เสียงวิ่งไปอยางเร็ว) อาว.... หนูบญ ุ เขาเปนอะไรไปละนั่นนะ ผมก็ไมทราบเหมือนกัน เห็นทําทาเหมือนผะอืดผะอม อาจจะเหม็นกลิ่น ยาละมั้ง คุณหมอวาอยางไรบางครับ เห็นบอกวาไมมีไขนะ รออีกซักสองสามวัน ใหแผลแหงสนิทกอน ถึง จะเอาผาพันแผลออกได ถึงเวลานั้นแมหญิงนาจะสบายขึ้น ตอนนี้ก็ตอง ทนอึดอัดหนอยนั่นละ มาทางนี้เถอะศรุต แมหญิงดูทาเหมือนกับอยาก หลับมากกวา พอมีเรื่องอยากจะบอกกับลูกซักหนอย
5 ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
ครับ ๆ (เสียงเดิน) พอชักไมสบายใจเสียแลวละศรุต หมอพูดอะไรกับพอหรือครับ หมอบอกวาแมของเรานะ เขาอาจจะมีปญหาเกี่ยวกับเรื่องขา ทําไมหรือครับ คือสวนลางรางกายแมหญิง โดนไฟลวกมากกวาสวนอื่น เสนเอ็นมันถูก ทําลายไปเปนสวนใหญ หมายความวา.. (เสียงพลา) แมหญิงอาจจะเดินไมไดเลยตลอดชีวติ (ตกใจ) ฮา.. นายพอ.. รายแรงถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ เพลงดังแรงแลวหยุด เปลี่ยนเพลง
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
วันนี้คุณศรุตใหบัวเอาเอกสารเหลานี้ติดไปดวยใชไมคะ ของที่ไหนบาง ตางจังหวัดหรือวาในกรุงเทพ (เสียงแบบคนไมสบายใจ) อืม.. ในกรุงเทพแลวกัน มีไมกี่รายหรอก ถางั้นเดี๋ยวชวงบาย บัวขออนุญาตไปเยี่ยมคุณหญิงรวีไดไมคะ ไปพรอมฉันก็ได เดี๋ยวตอนบายฉันก็จะเขาไปเหมือนกัน คุณเปนอะไรหรือเปลา ดูเหมือนวาคุณจะยังไมไดทานอาหารเชาเลย (ถอนใจ) ไมมีอะไรหรอก ขอบใจนะที่เปนหวง ไมไดหวงเสียหนอย เอะ นี่จะพูดใหกําลังใจซักหนอยไมเปนหรือไง ถาอยางนั้นก็แสดงวาคุณตองมีอะไรอยูในใจละซี แตไมยอมบอกใหบัวรู ใชไมคะ แลวซักวันก็คงจะรูเองนั่นละ เออ.. ฉันมีเรื่องจะบอก วันอาทิตยนี้นาย พอจะไปที่ชุมชนไผรวมกอ เธอจะไปดวยไม ฉันคิดวาควรจะไปนะ ทานจะไปธุระเรื่องอะไรหรือคะ
6 ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ทานก็ยังไมไดบอกฉันเหมือนกัน ถึงเวลาก็คงจะรูเองนั่นละ วาทานจะ ไปทําไม แลวตกลงวาเธอจะไปดวยกันไม ถาคุณศรุตสั่งแบบนี้ บัวก็ตองไปนะซิ นี่ฉันไมไดสั่งเธอเพราะฉันเปนเจานายนะ ฉันเห็นวาเธอเปนคนที่นั่นมา กอน ฉันก็อยากจะใหเธอไป อยางนอยเราก็จะไดไปกราบแมชีดวยไง (ดีใจ) ดีคะ บัวจะไดเตรียมซื้อของไปเยี่ยมแมดวย อยางนั้นก็เตรียมตัวไวก็แลวกัน แตเดี๋ยวตอนบาย เราไปเยี่ยมแมหญิง ดวยกันกอน คะ งั้นเดี๋ยวบัวจะรีบกลับ ขี่รถชา ๆ ก็แลวกัน เปนหวง ขอบคุณคะ เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
บุญ หญิง บุญ หญิง บุญ หญิง บุญ หญิง
วาไงคุณหญิง ตื่นแลวหรือ เมื่อย อาว แลวจะใหฉันทํายังไงละ ฉันก็ไมใชหมอนวดซะดวย อีกอยางหมอ เขาก็คงจะไมใหนวดหรอกนะ ทนหนอยแลวกัน อือ อือ (เสียงไมพอใจ) อะไรเนี่ย ชี้โบชี้เบ สงภาษาใบอยางนี้ฉันไมรูเรื่อง หรอก โอย รูงี้ไมรับอาสาเฝาไขหรอก หมุน หมุน (เสียงดัง) จะใหหมุนอะไรละ เตียงใหญเบอเริ่ม ฉันหมุนไมไหวหรอก จะใหหมุนไปทางไหนก็ไมรู (ทําเสียงอื้ออาดัง) (เสียงเดินมาอยางเร็ว)
7 พยาบาล บุญ พยาบาล หญิง พยาบาล บุญ พยาบาล บุญ ศรุต บุญ ศรุต บัว ศรุต
อะไรคะ คนไขตองการอะไร เสียงคุณดังไปถึงขางนอกเลย (เสียงไมพอใจ) ก็ถามเอาเองซี่ ฉันสื่อสารกันไมรูเรื่องหรอก คุณก็ตองใจเย็น ๆ หนอยนั่นละคะ คนไขทุกคนก็จะเปนอยางนี้ละ คุณปาตองการใหชวยอะไรหรือคะ หมุน ๆ ออ... จะใหปรับเตียงใชไมคะ ถาอยางนั้นไมตองหมุนหรอกคะ ใชกด ปุมปรับระดับเตียงไดเลยคะ คุณมาดูไวซิคะ จะไดทําใหคนไขได (เสียงดัง) นี่มันหนาที่ของพยาบาลนะ ไมใชหนาที่ของฉัน ถาอยางนั้นเวลาที่คุณตองการความชวยเหลืออะไร คุณก็กดทีป่ ุมนี้คะ โอย.. เบื่อ.. เบื่อแลวโวย.. ทําไมมันยุงยากแบบนี้วะ (เสียงขุน) อะไรกันนะบุญญานี เสียงดังไปถึงนอกหองโนน เธอเบื่อ อะไร ถาเบื่อที่จะดูแลแมหญิงของฉัน เธอก็ไมตองมาดูเลยนะ แลวคุณจะใหใครมาดูแทนฉันละ ฉันก็อยากจะพักผอนแลวละ ฉันก็ไม คอยสบายเหมือนกัน ฉันจะจางพยาบาลมาดูแลแมหญิงเอง ถาเธอเบื่อเธอก็กลับไปไดเลย คุณศรุตคะ ขอตัวกอนนะบัว (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บุญ
บัว บุญ
แหม ลองไปไหนมาไหนดวยกันแบบนี้ละก็ คงจะไมแคลวกันละ ใฝสูง เหมือนกันนะพี่บัว อยาใหมันสูงจนเกิดไปนักก็แลวกัน เดี๋ยวตกลงมาคอ หักตายจะวาไมเตือน เอะ นี่บุญเปนอะไรไปนะ อารมณเสียเรื่องอะไรหรือ ก็จะใหอารมณดีเหมือนพี่บัวไดยังไงละ วัน ๆ เอาแตเดินควงแตนาย หนุมรูปหลอ เดี๋ยวก็ไปโนน เดี๋ยวก็ไปนี่ ระวังเถอะ
8 บัว
บุญ หญิง บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว หญิง บัว
หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว
(หวน) คนทีค่ วรจะระวังนะไมใชพี่หรอกนะ เรานั่นละควรจะระวัง เอาไวใหมาก ๆ คนเขาใจดีมีเมตตาดวย ก็กลับแผลงฤทธิ์ใสเขา อยากมี งานทําบางหรือเปลา ที่เขาใหมาเฝาไขนี่ เขาก็จายเงินนะ รูหรือเปลา รูซิ รูวาเค็มยังกะเกลือยังไงละ ทะเลเรียกพี่เลยละ โดยเฉพาะ ยายคุณหญิงที่นอนแบบอยูบนเตียงนี่ละ (เสียงโวยวาย) ไป ไปใหพน (หัวเราะเยาะ) แนจริง ก็ลุกมาไลฉันเลยซิ นอนแบบอยูทําไมละ (ดัง) นี่เธอจะมากเกินไปแลวนะ ทําไมจะตองพูดจาแบบนี้ดวย คุณหญิง รวีกําลังไมสบายอยู ถาอารมณไมดีก็ออกไปขางนอกเลยไป โอย แลวนี่เหม็นกลิ่นอะไรเนี่ย ก็พี่ซื้อขาวหนาเปดมาฝากบุญยังไงละ ไดกลิ่นก็จะอวกอยูแลว (ทําเสียงขยอน) (เสียงวิ่งไป) (คิด) เอะ บุญเขาเปนอะไรของเขานะ ไมเอา.. ไมเอา ไป.. คุณหญิงอยาดิ้นนะคะ นอนเฉย ๆ เถอะคะ ขยับตัวแรง ๆ แบบนี้ เดี๋ยว บาดแผลจะไมหายนะคะ ดูเหมือนคุณหญิงยังไมไดทานมื้อเที่ยงเลย พยาบาลเขาวางไวตรงนี้แลว เดี๋ยวบัวจะปอนใหนะคะ ใคร.. เปนใคร.. ออ.. บัวเองคะ เปนคนงานของคุณศรุต แลวก็เปนเพื่อนของแคทคะ อือ.. อือ คุณหญิงทานน้ํากอนนะคะ อือ... โจกคะคุณหญิง ดูทานาอรอยทีเดียวคะ ทานเสร็จแลวคอยทานรังนก คุณศรุตซื้อมาฝากคุณหญิงคะ เห็นบอกวาเปนของโปรดใชไมคะ อือ.. ใช คอย ๆ ทานนะคะ บัวตักใหคําเล็ก ๆ เปนไงคะ อรอยไม คะ
9 หญิง ศรุต
บัว
อือ อรอย ศรุตไปไหน ผมอยูนี่ครับแมหญิง มาบัว ฉันปอนขาวใหแมหญิงเอง ขอบใจมากนะ เธอออกไปดูแลนองสาวเธอกอนดีกวา เมื่อกี้ฉันเดินผานหองน้ํามา ได ยินเสียงอาเจียนอยูนะ คะ ๆ ขอบคุณคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น
บัว บุญ บัว
บุญ บัว
บุญ บัว บุญ ศรุต บัว
(เสียงบุญอาเจียน) บุญ นี่เปนอะไรนะ มาพี่ลูบหลังให เห็นอยูแลววาคนกําลังอวก ถามอยูได เอะ บุญนี่ชกั จะไปกันใหญแลวนะ รูสึกวาเราชักจะเจาอารมณขึ้นทุกที พี่ถามนี่ก็เพราะเปนหวงหรอกนะ แลวทําไมถึงอาเจียนมากอยางนี้ละ เปนมานานหรือยัง มันเรื่องของฉัน พี่บัวไมตองมาหวงหรอก นี่บุญลืมไปแลวหรือ วาเราเปนพี่นองกัน ไมหวงนองแลวจะใหเปนหวง ใคร อาการแบบนี้นะ พี่วาไปหาหมอดีกวา เราก็อยูในโรงพยาบาลแท ๆ ใกลหมอออกอยางนี้ ปลอยใหเปนไดอยางไร ไป ไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย (เสียงดังลั่น) ไมตองมาสนใจกับฉันหรอกนา มันเรื่องของฉัน แลวนั่นจะไปไหนฮะ บอกแฟนพี่บัวดวยแลวกัน วาฉันไมเฝายายเจาหนี้หนาเลือดคนนั้นแลว ไมเฝาก็กลับไป ไมตองมาเอะอะโวยวายอะไรที่นี่ นี่มันโรงพยาบาล อยากใชเสียงก็ไปใชที่อื่น เอา รับเงินคาจางไปดวยเลย คุณศรุต เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 31 แคท
บัว
แคท
บัว แคท บัว
แคท บัว แคท
บัว บุญเขาบอกวา ศรุตไมใหเขาเฝาไขแมหญิงแลวหรือ เกิดเรือ่ งอะไร ขึ้นที่โรงพยาบาลหรือ เราวาจะไปเยี่ยม แตพอดีงานกําลังยุง แลวอีก อยางเราเห็นบัวกับคุณศรุตไปแลว บุญเขาไมคอยสบาย เราก็ยังกลุมใจอยูเหมือนกัน เห็นอาเจียนสองสาม หนแลว ไมรูวาเปนอะไร ใหไปหาหมอก็ไมยอมไปหา ตัวเองก็อยูที่ โรงพยาบาล หมอก็อยูเต็มไปหมด นาจะลงไปตรวจซักหนอย มีอะไร จะไดรีบรักษา เราดูวาเขาหบุดหงิดยังไงก็ไมรูละแคท หรือจะเปน เพราะวาไมชอบการเฝาไขก็ไมรูเหมือนกัน เห็นเขาบอกวา แมหญิงไมคอยชอบหนาเขา ขนาดพูดไมคอยชัด ก็ยังไล เขาตลอดเวลา ทําอะ ไรก็ไมคอยจะถูกใจ แคทวาเปนเพราะคนมันไมถูก กันอยูแลวละ ถึงจะบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น แตสมองอาจจะยังดีอยู เพราะเทาที่สังเกตดู แมหญิงจําพวกเราไดทุกคน แลวแกไมชอบหนาบุญ อยูแลว ก็เลยไมอยากใหเฝาเทานั้นละ ก็ดีเหมือนกัน เพราะถาบุญไปเฝาแลว มีลกั ษณะทาทางไมคอยดีแบบนี้ คนเจ็บก็จะคิดมากเปลา ๆ แลวคุณศรุตเขาวาอยางไรบางละ เขาก็กลัววาเราจะเขาใจผิดเหมือนกันละ แตเขาบอกวาบุญเหมือนคนไม คอยสบาย เขาอยากใหพักผอนมากกวา เรื่องอยางนี้เราก็เขาใจ เขาเลย จางพยาบาลที่นั่นใหมาเฝาแทน นั่นละ แคทวาจะเหมาะสมกวา เพราะพยาบาลยอมจะเขาใจจิตใจของ คนเจ็บดีอยู แลวเขาก็คลองแคลวกับการดูแลอยูแลวดวย แลวนี่บุญเขาอยูในหองหรือแคท อือ... เห็นรองไหรองหม ก็ไมรูเหมือนกันวาเขาดีใจหรือเสียใจ กับการ ที่คุณศรุตไมใหเขาดูแลแมหญิง แตเราวาคนที่อยากใหบุญไปดูแล
2
บัว
แคท บัว แคท
บัว
แคท
บัว แคท
แมหญิงนะจะเปนนายพอเสียมากกวา ดูทาวานายพอจะมีเมตตากับบุญ อยูมาก ๆ ทีเดียว เมื่อวันที่ไปรับแมหญิงที่สุพรรณ สรายังออกปากกับ เราเลยวา ทาทางนายพอจะเอ็นดูบุญเอามากเลยทีเดียว ก็ยังดี ที่บุญยังมีผูใหญรักใครอยู ไมอยางนั้นเราก็ไมแนใจเหมือนกันวา บุญจะอยูในกรุงเทพตอไปไดหรือไม เออ.. แคท วันอาทิตยนี้คุณศรุตเขา บอกวา คุณกรุงจะไปที่ชุมชนเรา คุณศรุตเขาใหเราไปดวย แคทจะไป กับเราหรือเปลา เผอิญเรามีนัดกับลูกคานะ มาจากญี่ปุน ถาแคทไมไป คุณสราก็คงจะไมไปนั่นละ (หัวเราะ) ไมตัวติดกันถึงขนาดนั้นหรอกนะ ถาไมมีใครอยู สราเขาก็คง จะไปเฝาแมหญิงที่โรงพยาบาลนั่นละ คุณศรุตจะไปที่ชุมชนแบบนี้ สงสัยวาศศิตองตามไปแน ๆ เลย เราวาไมชาไมนานหรอก ศศิคงจะได เปนสะใภของชาวชุมชนไผรวมกอซะละมั้ง (หัวเราะ) คุณกรุงกับคุณหญิงเขาจะไมขัดขวางเลยหรือ พี่ปนเปนชาวบานธรรมดา คนหนึ่ง แถมความเปนอยูก็ไมคอยดี กําลังอยูในระหวางการสรางเนื้อ สรางตัว ลําพังคุณกรุงนะไมเทาไหรหรอก แตคณ ุ หญิงรวีนี่ซิ หัวเด็ดตีน ขาดคงไมยอมใหคุณศศิมีแฟนเปนคนสุพรรณ แถมยากจนอีกตางหาก หรอก เราดูรูวาเขาเปนคนดูถูกคน แลวบัวไมคิดเลยหรือ วาการที่ปนเขาเสี่ยงชีวิตเขาไปชวยแมหญิงออกมา จากรถไดนั่นนะ จะทําใหแมหญิงแลเห็นความมีน้ําใจของปน มากกวา ความยากจน เราก็ภาวนาวา ใหอะไร ๆ มันเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีก็แลวกัน สงสารพี่ปน จะผิดหวังเสียหรอก นี่บัว พอกลับมาจากสุพรรณแลว เราวารีบพาบุญไปหาหมอดีกวานะ เราดูวาบุญจะเปนโรคกระเพาะเสียมากกวา
3 บัว แคท บัว แคท
อือ.. เราก็คิดอยางนั้นเหมือนกันละ ถาไมยอมไปก็คงจะตองบังคับกัน แลว ตัวเองยังไมรัก แลวจะไปรักใครที่ไหนละ ก็รักสรายังไงละ (หัวเราะ) อาย.. แคท เราไมยอมใหเกิดเรื่องเบบนี้ขึ้นมาหรอก ไดหมองใจกันตาย ละซี โอย.. เรื่องแคนี้ เราไมมีทางหมองใจกับเธอหรอก เพื่อนกับแฟน เรารัก เพื่อนมากกวา ยิ่งเพื่อนที่แสนดีอยางบัวดวยแลว หายากมาก (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
รวม ชาวบาน ศรุต
ปน ศศิ
ปน รวม
(มีเสียงชาวบานทั้งชายหญิง รองถามอาการหญิงรวี วาเปนอยางไรบาง หายดีหรือยัง เปนหวง จะไปเยี่ยมก็ไมรูวาจะไปยังไง) (หัวเราะ) เฮย... พวกเรารุมถามคุณศรุตกันแบบนี้ แลวคุณศรุตจะตอบ คนไหนดีละ คอย ๆ ถามกันทีละคนซี ก็พวกเราเปนหวงคุณหญิงรวีนี่ เห็นคุณศรุตมาก็ดีใจนั่นละ อยากรู อาการทาน ขอบคุณทุกคนนะครับ ผมขอบคุณมาก ๆ พวกเราเปนหนี้บุญคุณชาว ชุมชนที่นี่ทกุ คนเลย ตอนนี้แมหญิงรูสึกตัวแลว แตหมอก็ยังใหพักอยูที่ โรงพยาบาลอีกนาน ตองรักษาแผลที่ถูกไฟไหมใหหายดีกอน ผมจะนํา ความปรารถนาดีของชาวชุมชนที่นี่ไปบอกใหแมหญิงทราบ แลวถาทาน หายดีเมื่อไหร ผมจะพาทานมาขอบคุณชาวชุมชนดวยตัวของผมเอง ทานจะยอมมาเรอ... คุณศรุต ปนอยาดูถูกน้ําใจแมเรานะ ในเมื่อพวกเราที่นี่แสดงน้ําใจอยางใหญหลวง ใหแมหญิงไดเห็น แมหญิงก็คงสํานึกในบุญคุณของทุกคนหรอก แมหญิงไมไดใจรายอยางที่ปนคิดหรอกนะ ถางั้น วันหลังผมจะขอไปเยี่ยมทานบาง จะไดไมละ มันก็ดีนะ ถาปนจะไปเยี่ยมเยียนทาน พอก็ยังอยากไปเลย
4 กรุง
ปน กรุง
ศศิ ปน
ศศิ ปน
กรุง ปน บัว ปน บัว
ไปซิพอรวม พาปนไปดวยเลย เชื่อเถอะวาถาแมหญิงเขาเห็น เขาก็คงจะ ดีใจนั่นละ แลวนี่รานปนเปดแลวหรือ เห็นมีมอเตอรไซดมาซอมอยู สองสามคันนั่น เปดตั้งแตอาทิตยที่แลวครับ มีลูกคาแยะ ๆ อยางนี้ อีกหนอยก็คงจะไดขยับขยายรานใหใหญโตขึ้น จริง ๆ แลว ฉันก็อยากจะใหความชวยเหลือ แตปน กลับปฏิเสธ ไม ยอมรับความชวยเหลือจากฉันเลย มันทําใหฉันเสียความรูสึกอยู เหมือนกันนะ เห็นไม นายพอนอยใจแลวละ แตผมก็คิดวาสิ่งที่ผมปฏิเสธไป มันไมใชความผิดหรอกนะ ผมถือหลัก ตามพระบรมราโชวาทของพอหลวง ทานสอนวา คนเราเมื่อมี ความสามารถที่ดีเปนทุนอยู ก็จะไมมีวันจะอับจน ยอมหาทางสรางตัว สรางฐานะใหกาวหนาไดเสมอ ขอสําคัญ จะตองถือหลัก คอยเปนคอย ไป ดวยความรอบคอบ ระมัดระวัง และความพอเหมาะพอดี ไมทําเกิน ฐานะและกําลัง หรือทําดวยความเรงรีบ โอโห.. ปนจําคําของพระองคทานไดหมดเลยหรือ ผมอานมาจากหนังสือตอนเรียนที่กรุงเทพ และไดจดจําทุกคําที่พอหลวง สอน ซึ่งผมก็ตั้งใจไวแลววาจะยึดถือและพรอมที่จะปฏิบัติตาม ผมถือวา พระราชดํารัสของพระองคเปนสิ่งที่มีคาที่เราทุกคนควรจะยึดถือ อืม.. ที่ปนพูดมันก็ถูก นีล่ ะ เขาคือลูกผูชายชื่อปนละ (หัวเราะพรอมกัน) บัว.. แลวไอบุญมันไมไดมาดวยหรือ ไมเห็นโผลมาเยี่ยมแมชีบางเลยนะ ฉันก็ชวนเขาอยูเหมือนกัน แตบุญเขาไมคอยสบาย เขาอยากพักผอน มากกวานะจะ มันไปอยูกรุงเทพตั้งนานแลว ละพยศลงบางหรือยังละ หนักขึ้นกวาเกาดวยซ้ําไป
5 ปน ศรุต ปน กรุง รวม กรุง ศรุต กรุง ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
รวม หลายเสียง
แลวนี่จะเลยไปหาแมชีดวยหรือเปลา ไปอยูแลวละปน บัวเขาซื้อขาวของมาถวายพระกับฝากแมชีเยอะแยะไป หมด ของลุงรวมของปน แลวก็ของชาวบานดวย เขาเตรียมมาพรอมเลย (หัวเราะ) ไมบอกใหรูลว งหนา จะไดเอารถบรรทุกไปใส (หัวเราะ) เออ... พอรวม ฉันมาวันนี้ มีเรื่องจะวานพอรวมซักหนอย คิดวาคงจะไมหนักหนาจนเกินไปหรอกนะ ยินดีรับใชเลยครับทาน พอรวมชวยติดตอหาซื้อที่แถวนี้ใหฉันซักรอยตารางวาซิ นายพอจะทําอะไรหรือครับ ศศิ เขาบอกกับพอวา เขาอยากจะมาเปดรานคาขายอะไหลรถทุกชนิด ที่นี่ละ (ตกใจ) หา... ศศินะหรือ จะมาเปดรานที่นี่ คะพี่ศรุต ศศิมาที่นี่บอย ๆ ชักจะชอบบรรยากาศ และความมีน้ําใจของ คนสุพรรณมาก ๆ เลย (กระแอม) โดยเฉพาะคนชื่อปนหรือเปลา เอะ พี่ศรุตนี่ ศศิบอกแลวไงวา คนสุพรรณ ก็หมายความถึงคนทั่ว ๆ ไป นั่นแหละ โดยเฉพาะคนที่ชุมชนเหลานี้ เขามีบุญคุณกับครอบครัวของ เรามากนะ ศศิก็เลยอยากจะมาอยูที่นี่ มีอะไร จะไดชวยเหลือกันได (หัวเราะ) ถาอยางนั้นก็ตองถือวาเปนขาวดีละครับ พวกเราทุกคน ก็คง จะดีใจ จริงไม ดี ๆ มาเถอะ พวกเรายินดีตอนรับ (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น
6 รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม ปน รวม
ปน รวม ปน รวม ปน รวม
ไอปน... ทําไมเอ็งไมไปที่วัดกับบัวมันละ ปลอยใหเขาไปเปนสวนตัวดีกวา ฉันไมอยากทําอะไรใหมันดูเปนการ กาวกายจนเกินไปหรอก แลวเอ็งทําไมไมซอมรถตอไปละ นั่งคิดอะไรอยู ไมไดคิดอะไรนี่พอ แตขาดูเอ็งออกนะ งั้นพอก็ลองพูดมาเลย วาฉันกําลังคิดอะไรอยู เอ็งกําลังนึกถึงเรื่องที่คุณหนูศศิเขาจะมาทํารานขายอะไหลรถอยูใกล ๆ บานเรา ใชไมละ เอ็งไมดีใจหรอกหรือ ดีใจนะมันดีใจหรอก แตมันก็อดคิดไมได ขาถามจริง ๆ เถอะเจาปน ตอนนี้เอ็งไมไดมีใจกับไอบัวมันแลวใชไม ก็พอจะใหฉันไปมีใจกับเขาอยูขางเดียวตลอดเวลาอยางนั้นหรือ ฉันก็ดู ออกละนะ วาบัวมันรักฉันอยางเพื่อน อยางพี่ชายมากกวา แลวกับคุณหนูศศิละ ขาดูวาเขาสนิทกับเอ็งมากทีเดียวนะ ตอนนี้คนที่ ชุมชนยังพูดลอใสหนาขาอยูบอย ๆ วา ขานะโชคดีแลว จะไดลูกสะใภ เปนมหาเศรษฐี แถมเปนสาวชาวกรุง หนาตาสะสวยอีกตะหาก แลวพอคิดวาอยางไรละ ลองเอ็งไมปฏิเสธอยางนี้ ก็แสดงวา เอ็งมีใจกับคุณหนูศศิแลวละซิ ก็เธอเปนคนดีนี่ แลวก็ไมเยอหยิ่งเหมือนอยางแมหญิงของเธอ ขอสําคัญ คุยกับฉันรูเรื่องและถูกคอกันดี มันก็นาจะรักอยูแลวไมใชหรือพอ แตเอ็งก็รูไมใชหรือ วาคุณหญิงรวีนะ เขาถือตัวแคไหน แตนายพอเขาไมไดเปนอยางนั้นนะ ดูวาเขาก็สนิทสนมกับพวกเราดี ก็คนบานเดียวกัน... มันจะทิ้งกันไปไดยังไงละ แตเอ็งก็อยาลืมวา คุณกรุงเขาคอนขางจะเกรงใจคุณหญิงรวีอยูมาก ถาคุณหญิงเขาเกิด ขัดขวางไมเห็นดวย หรือไมยอมรับเอ็งไวในตําแหนงลูกเขย แลวเอ็งจะ
7
ปน
รวม ปน รวม
ทํายังไง ขาไมอยากใหเอ็งฝนไกลเกินไปเลยละ เดีย๋ วตื่นมาจะตกจาก สวรรคแข็งขาหักเสียเปลา ๆ หรอก เรื่องอยางนี้มันก็ตองแลวแตคุณศศิเขา หนาที่ของฉันคือ เรงสรางเนื้อ สรางตัว สรางฐานะของตัวเองใหมันเปนปกแผนมากกวาที่มันเปนอยูนี้ อยางนอยก็ตองมีคนแลเห็นบางละ วาเราก็ไมไดดอยจนเกินไป ทั้งนี้ มันก็ตองแลวแตวา เราทั้งสองคนจะเปนเนื้อคูกันหรือเปลาเทานั้นละพอ เออ... เอ็งนี่ก็พูดเขาทาดีเหมือนกันนะ ฉันไมไดพูดอยางเดียวนะพอ ทําเลยแหละ (หัวเราะ) เออ.. ใหมันไดอยางนี้ซิ ถึงจะสมกับเปนลูกชายของหัวหนา ชุมชนไผรวมกอกะเขาหนอย (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
พิม บัว ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
บุญไมไดมาดวยหรอกหรือบัว เปลาจะ บุญไมคอยสบาย บัวซื้อของมาถวายพระกับแมชีดวย เดี๋ยวผมจะไปยกมาจากรถกอน ไป เดี๋ยวพอไปชวย ไมตองหรอกครับ ผมคนเดียวก็ยกหมด เถอะนา ใหพอไปชวยดวยเถอะ (เสียงเดินหางออกมา) นายพอ รูจกั กับแมชีหรือเปลาครับ ก็คนบานเดียวกัน จะไมรูจักกันไดอยางไรละ ถามทําไมหรือศรุต ผมสังเกตดูสีหนาและแววตาของแมชี รูสกึ วาเขาจะหนาไมคอยดีที่เห็น นายพอเดินเขาไปหา แลวดูวาเขาไมคอยจะสบตานายพอเลย มีอะไรกัน หรือเปลาครับ (ถอนใจ) เรือ่ งสมัยเกากอน ศรุตอยารูเลย ผมวานายพอไมนาจะมีลับลมคมในอะไรกับลูกนะครับ ถาใหผมเดา (รีบขัด) นี่อยามาทําเปนหมอเอาไปหนอยเลย รับรองวาไมมีวันถูกหรอก
8 ศรุต กรุง
(หัวเราะ) ไมถูกก็ไมเปนไร แตผมขอเดาวา สมัยเมื่อพอเปนหนุมอยู พออาจจะเคยจีบแมของบัวคนนี้ก็ได เฮย... ศรุตเอาอะไรมาพูดวะ เพลงดังแลวเบา
กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง
ศรุต
ลูกคนนี้ไมรพู ูดอะไร เรื่องไมเปนเรื่อง ก็ขอใหมันไมเปนเรื่องอยางที่นายพอพูดก็แลวกัน แตตอนนี้ผมวาพอ หนาซีดอยางกับคนจะเปนลม ก็แดดรอนเปรี้ยงออกอยางนี้ แลวมายกของหนัก ๆ พอก็จะเปนลมนะซี ถางั้นพอก็นั่งที่ศาลากอนแลวกันครับ ของพวกนี้เดี๋ยวผมยกเอง เดี๋ยวศรุตชวยบอกนองใหมานั่งเลนกับพอดวยก็แลวกัน ศศิคงจะอยากคุยกับแมชลี ะมั้งครับ เรียกมาเถอะนา แลวศรุตก็มาดวย อาว... ไหงอยางนั้นละครับนายพอ ก็เปดโอกาสใหแมลูกเขาคุยกันตามลําพังบางซิ บางทีเขาอาจจะมีเรื่องที่ ตองปรึกษาหารืออะไรกันก็ได ตอนนี้เรายังไมไดเปนครอบครัวเดียวกัน กับเขา รอไวโอกาสหนาแลวคอยมาประจบวาที่แมยายแลวกัน เอ... นายพอนี่พูดยังไงครับ พูดก็เพราะรูใจลูกนะซี ศรุตเห็นพอเด็กนักหรือไง หลอกคนอื่นนะพอ ไดหรอก แตอยามาหลอกพอคนนี้เลย พอนะรูสารพัด แตจะแสดง หรือไมเทานั้นเอง (หัวเราะ) งั้นเดี๋ยวผมมา นายพอไปนั่งเลนตรงนี้ไปกอนนะครับ เพลงคั่น
9 บัว
พิม ศศิ ศรุต พิม ศรุต ศศิ พิม บัว พิม บัว พิม บัว พิม บัว
พวกขาวสารอาหารแหงเหลานี้ แมชชี วยถวายหลวงพอใหบัวดวยนะจะ สวนสองถุงนี่เปนของแมชี มีทั้งของแหงและสด แลวก็องุน ที่แมชีชอบ ในถุงนี้มีนมกลองดวยนะจะ แมชีตองดื่มทุกวันนะ จะไดแข็งแรง ซื้อมาเสียมากมายกายกองทีเดียว แมจะกินหมดหรือเนี่ย แมชีอยาขัดศรัทธาของพี่บัวเลยจะ พีบัวเขาจะไดบุญเยอะ ๆ ยังไงละ บัวคุยกับแมชีกอนนะ นายพอแก นาน ๆ ออกตางจังหวัดที ดูทาวาจะสู แดดไมไหว หนาตาซีดเซียว บนจะเปนลมเสียแลว (เสียงรอนรน) งั้นคุณศรุตเอายาดมนี่ไปใหทานกอนก็แลวกัน ขอบคุณแมชีมากนะครับ อุตสาหเปนหวงนายพอ ไปศศิ ไปดูนายพอ กันหนอย ใหบัวอยูทางนี้เถอะ นาน ๆ จะไดคุยกับแมชีซะที คะ ๆ (เสียงเดินไป) บุญเปนอะไรมากหรือเปลา แลวยังพักอยูกับบัวและหนูแคทใชไม จะ ก็พักอยูดวยกันนั่นแหละ แตบัวคอนขางหนักใจนะแม เรื่องอะไรละ บุญมันคอนขางแข็งกระดาง พูดจาไมนาฟง เอาแตใจตัวเอง เลยรูสึกวา เขาจะเขากับใครไมได บัวดูวาไมคอยมีใครชอบบัวซักเทาไหรหรอก แลวตอนนี้มันไมสบายเปนอะไรไปละ วันกอนที่บุญมาหาแม แมเห็น บุญอาเจียนใหญเลย ทาทางแบบนี้ แมดูแลวไมคอยสบายใจเลย แมคิดวาบุญมันเปนอะไรหรือจะ แมวามันเหมือนคนทองนะ (ตกใจ) แม... แมคิดวาอยางนั้นหรือจะ เพลงคั่นตื่นเตน
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 32
ศศิ กรุง ศรุต
กรุง ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต บัว กรุง บัว
(เสียงรถแลนคลอ) นายพอคิดวาเรื่องที่ดินที่ศิจะทํารานเนี่ย มันจะหางายหรือเปลาคะ ก็ตองแลวแตพอรวมเขานั่นละ เราบอกไวแลววาเราตองการได เขาก็ ตองรีบหาใหนั่นแหละ ก็ดีเหมือนกันนะครับ ลุงรวมแกจะไดมีรายไดจากคานายหนาที่ชวยขาย ที่ให แตผมวางานนี้คงไมใชลุงรวมหรอก คงจะเปนปนซะมากกวา เพราะดูทาวาปนเขาก็กระตือรือรน อยากใหศศิมาทําอยูแลว พอนะเห็นดวยนะ เพราะคนอื่นเขาก็มีบริษัทมีรานมีรวงกันไปหมดแลว ยังขาดแตศศิคนเดียว พี่วานาจะเปดรานในกรุงเทพมากกวา ศศิอยากมาทําที่นี่มากกวาคะ อยางนอย เผื่อวาคนในชุมชนเขามีปญหา ขัดของอะไร เราก็ยังพอชวยเหลือเขาได จะไดเปนการตอบแทนที่เขามี น้ําใจกับเรา แคนั้นเองหรือ (หัวเราะ) พี่ศรุตเนี่ย ไมตองมามองศศิลอ ๆ แบบนี้หรอก รูน ะวาคิดอะไรอยู (หัวเราะ) ก็ไมไดวาอะไรนี่ รอนตัวไปเองหรือเปลา ฮื้อ.. แบบนี้ไมอยากคุยดวยแลวละ วาแต เอะ.. พีบ่ ัวเปนอะไรหรือเปลา ทําไมนั่งเงียบมาตลอดทางเลย พี่ศรุตก็เอาแตขับรถ ไมไดสังเกตคนนั่ง ขาง ๆ บางเลยหรือ ก็กําลังจะถาม บัวเปนอะไรหรือเปลา แมชีวาอะไรหรือ แมชีไมไดวาอะไรหรอกคะ แตบัวเปนหวงบุญ อาว.. บุญเปนอะไรไปอีกละ บัวคิดวากลับไปเนี่ย บัวอยากจะพอบุญไปหาหมอ บัวกลัววาเขาจะเปน โรคกระเพาะเทานั้นละคะ ไมมีอะไรหรอก
2 ศรุต บัว ศรุต กรุง ศศ กรุง ศรุต ศศิ กรุง
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต ศศิ
เรื่องแคนี้เอง ฉันสังเกตดูวาบัวทําทาเหมือนกับจะแบกโลกไวทั้งใบเลย รักนองเอามากขนาดนี้เลยหรือ ก็นองของบัวมีคนเดียว แลวเราก็มีกันแคสองคนพี่นองเทานั้น แมก็ กังวลใจอยูเหมือนกัน ตกลงพอเราถึงกรุงเทพแลว นายพอจะแวะเยี่ยมแมหญิงเลยหรือเปลา อาว.. ก็ตองแวะซิ ของเยี่ยมขางหลังรถเต็มไปหมด ไมรูวาแมหญิงเห็นของเยี่ยมแลว จะพอใจหรือเปลาก็ไมรู แลวคิดวาแมหญิงนาจะเปนแบบไหนละ ไหนศรุตลองตอบพอหนอย อยากใหแมหญิงเขาพอใจหรือไมพอใจ ผมก็อยากใหแมหญิงพอใจนั่นละ เพราะนั่นหมายถึงแมหญิงเริ่มรูสึกดี กับคนเหลานี้ขึ้นมาแลว ขอใหมันเปนอยางนั้นเถอะ อืม พอก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เออ.. หนูบัว ไหน ๆ ก็ตองแวะ โรงพยาบาลอยูแลว โทรเรียกหนูบุญมาที่โรงพยาบาลเลยดีไม รักษาแต เนิ่น ๆ จะไดไมตองเปนอะไรมากเกินไป เดี๋ยวบัวจะพานองมาวันหลังไดคะ ตองไปถามความสมัครใจของเขา กอนคะ พูดกับบุญนะไมใชเรื่องงาย ๆ เลย รูเหมือนกันหรือ วานองของเธอฤทธิ์เดชมากแคไหน (เครือ) คุณศรุตอยาพูดซ้ําเติมแบบนี้ซิ บัวไมชอบเลย (หัวเราะ) อาว เรื่องเล็กนอยแคนี้ พาลน้ําตาจะหยดเอาแลว นี่บัวมีเรื่องอื่นที่คิดอยูใชไมเนี่ย ไมมีอะไรหรอกคะ แลวทําไม.... (รีบขัด) พี่ศรุต ทาทางพี่บัวเขาไมคอยอยากคุยเลย เงียบไวกอนไมดี หรือคะ อยาเพิ่งไปซักไซอะไรมากเลยคะ รอไวใหพี่บัวอารมณดีกวานี้ ซักหนอยแลวคอยคุยกันนะ
3 กรุง บัว กรุง ศรุต
แลวนี่บัวจะแวะที่โรงพยาบาลกับพอ..เอย นายพอดวยหรือเปลา บัวตองขอตัวกอนคะ บัวอยากกลับไปที่บริษัทของแคทกอน อยางนั้นเดี๋ยวศรุตสงพอแลว เลยไปสงหนูบัวเลยแลวกัน ครับ ๆ แลวนายพอรอผมที่โรงพยาบาลนะครับ สงบัวเสร็จแลว ผมจะกลับมารับนายพอเอง เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
กรุง หญิง ศศิ กรุง ศศิ
หญิง กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง
ศศิ
คุณหญิง เปนอยางไรบาง วันนี้ฉันมาเยี่ยมชาไปหนอยนะ (เสียงแบบคนเจ็บ) ไปไหนมา เราไปสุพรรณมาคะแมหญิง ศศิคิดวา (จุปาก) คุยเรื่องอื่นกอนเถอะ คะ ๆ แมหญิงเห็นของบนโตะนี่ไมคะ กระเชานี้เปนของลุงรวมกันนาย ปน กระเชาใหญนี่เปนของคนที่ชุมชน เขาลงหุนกันซื้อมาเยี่ยมแมหญิง เขาอยากมาเยี่ยมดวยตนเอง ทุกคนเปนหวงแมหญิงคะ อือ... ขอบใจ แลวไขไกกระเชานี้ มีไขเปดปนอยูดวยนะ เปนของนายกุยกับแมลั้ง เขาฝากมาเยี่ยม ทุกคนฝากบอกมาวา ขอใหคุณหญิงหายเร็ว ๆ นะ (เครือ) ไม.. ไมโกรธกันหรือ (หัวเราะ) ไมมีใครโกรธคุณหญิงหรอก ทุกคนหวังดีกับคุณหญิงดวยกัน ทั้งนั้นละ ฉัน.. ฉันคิดวา..จะ.. จะ.. ไม.. คุณยังไมพูดไมคอยถนัด อยาเพิ่งพูดอะไรเลย คิดแตสิ่งที่ดี ๆ ไวก็แลว กัน จิตใจคุณหญิงจะไดสบาย ลืมเรื่องราย ๆ ใหหมด พอหายดีเมื่อไหร เราคอยคุยกัน เออ.. เดี๋ยวถาพี่ศรุตมารับ นายพอกลับกอนก็ไดนะคะ ศศิจะอยูเปน เพื่อนแมหญิง แลวถาศศิจะกลับเมื่อไหร จะโทรไปบอกคนรถเอง
4 กรุง
อืม.. อยางนั้นพอขอปอนขาวใหแมเขากอนแลวกัน คุณหญิง ทานขาวกอนนะจะ วันนี้มีซุปฟกทองใสไกบดดวย นาทานเชียวละ ฉันปอนใหนะ เอา.. อาปากกวาง ๆ ซิ ใหเหมือนตอนที่คุณหญิงกําลัง จะดุวาลูก ๆ เลย (หัวเราะพรอมกัน) เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว
(เสียงเดิน เสียงเคาะประตู เสียงเปดประตู) อุย.... เกือบชนแนะ นี่บญ ุ กําลังจะไปไหนเนี่ย ลงไปใหเขาตอผมหนอย หายแลวหรือ ถึงไดคิดเรื่องเสริมสวยขึ้นมานะ บุญกําลังไมสบายอยู ไมใชหรือ ฉันไมไดเปนอะไรมากหรอก ยังไมถึงตาย ไมตองทํามาหวงใย เดี่ยวกอน อยาเพิ่งไป พี่มีเรื่องจะพูดดวย นี่ไปไหนกันมาเนี่ย หายหนาไปทั้งวันเลย ถาฉันเจ็บหนักปานนี้ก็คงตาย อยูคนเดียวแลวละ คุณศรุตเขาชวนใหพี่ไปเยี่ยมชาวชุมชนเรา ออ... คุณศรุตชวนนี่เอง มินา ถึงตองไปดวย เขาเปนเจานายพี่นะ ถาอยางนั้น เขาสั่งใหไปตาย ก็คงตองไปละมั้ง แลวนี่ไปกันสองคนหรือ นายพอก็ไปดวย คุณศศิก็ไปดวย แลวพี่แคทกับคุณสราไปดวยหรือเปลา ไมไดไปจะ ฮึ วันหยุดนี่ สงสัยจะไปชอปปงกันที่ไหนละมั้ง ตามประสาคนร่ํารวย ทําไมบุญจะตองวาพี่แคทเขาแบบนี้ดวยละ กับคุณสราก็เหมือนกัน บุญ ชอบเหน็บแนมคุณสราอยูบอย ๆ มันไมดีนะ
5 บุญ
บัว
แคท บัว
แลวไมดีตรงไหนละ คนอยางบุญนึกอยากจะวาอะไร ก็วาโพรง ๆ อยาง นี้ละ เพราะดูวามันจะเกินขอบเขตไปหนอยแลว สงสัยจะอยากแตงงาน กันจนตัวสั่นทั้งคูแลว (ดัง) บุญ.. นี่ทําไมถึงใชคํารุนแรงแบบนี้ละ ไมเอานะ อยาวาพี่แคทเขา แบบนี้นะ เขามีบุญคุณกับเราสองคนมากเลยนะ ถาเขามาไดยินเขา มันจะ ..... ฉันไดยินหมดแลวละบัว (ตกใจ) แคท.. เพลงคั่นตื่นเตน
แคท
บุญ สรา บุญ บัว บุญ สรา
กรุง
(เสียงเรียบ) ไมเปนไรบัว ไมตองตกใจ ถาการที่นอ งสาวของบัว เขา พอใจที่จะพนไฟใสฉันแบบนี้ แลวทําใหเขาสบายใจ ก็ปลอยใหเขาพน ไปเถอะ เราไมเคยสนใจอะไรคําพูดไรสาระแบบนี้ของบุญหรอก (เสียงดีใจ) โอะ คุณสราก็มาดวย (หวน) ปลอยแขนฉัน ทําไมจะตองเขามาเกาะกันแบบนี้ดวย เธอกําลัง สนุกกับการวารายปายสีคนอื่นอยูไมใชหรือ ถอยไปดีกวา แหม.. พออยูต อหนาพี่แคทละ ใสสีหนาไปอีกแบบหนึ่งเลยนะ คุณสรานี่เกงนะ ตีหนาไดหลายแบบดีจริง ๆ เอะ บุญ ทําไมไปวาคุณสราเขาแบบนี้ละ ก็หรือไมจริงละ เวลาอยูกับบุญสองตอสอง ยิ้มแยมแจมใสอยางกับอะไร ยิ่งเวลาที่ไปเที่ยวผับ ไปเตนดวยกัน ลืมโลกไปเลยละ ทุกครั้งที่ไป ฉันก็มีเพื่อนไปดวยเสมอ ฉันจําไดวาฉันไมเคยไปไหนกับ เธอสองตอสองเลยนะ คิดหรือวาพูดอยางนี้แลวคุณแคทเขาจะคิดเชื่อเธอ อยาทําตัวเปนคนแบบนี้ ฉันไมชอบ (เสียงเดินแลวหยุด) โอะ.. สรา ..พอเกือบลมแนะ
6 บุญ กรุง บุญ
(เสียงออนหวาน) ทานขา.. ทานกับเขาดวยหรือนี่ เออ ไมไดมาดวยกันหรอก ฉันโทรไปบอกศรุตใหเขากลับไปบานเลย ไดขาววาหนูบุญไมสบาย ก็เลยแวะมาดูซักหนอย แหม.. ทานมีน้ําใจกับบุญจริง ๆ นะคะ บุญกราบขอบพระคุณที่สุดเลย เพลงคั่นนิดเดียว
สรา
แคท
กรุง บัว กรุง บุญ
(คิด) แมเด็กคนนี้นี่ ชักจะออกลายมั่วมากไปหนอยแลวนะ เดีย๋ วก็ทํามา ระริกระรี้กับเรา แตพอเห็นนายพอเดินเขามา ก็กลับไประรี้ระริกกับนาย พออีก ดูซิ เขาไปกราบที่อก ทําเหมือนกับวาสนิทสนมเสียเต็มประดา จะมาไมไหนกันวะเนี่ย แมคนนี้ สงสัยจะเหลี่ยมพราวยิ่งกวาเพชรอีกมั้ง (คิด) เอะ นีแ่ มบุญเขาสนิทกันตั้งแตเมื่อไหรละเนี่ย พอเห็นนายพอก็ ถึงกับวิ่งเขาไปหา ทําเสียงประจบประแจง ซ้ํายังทําตาหวานใสเสียอีก นายพอนี่ก็ไมเบาเชียวนะ พอแมบุญเขาไปใกลเทานั่นละ จัดแจงกาง แขนโอบกอดไวเลย โอย.. แบบนีถ้ า แมหญิงมาเห็นเขา มิพังกัน ระเนระนาดไปหมดหรือเนี่ย ดูบัวซิ หนาซีดอยางกับเสื้อที่ใสอยูเลย เฮอ.. มีนองแบบนี้ก็นาหนักใจนะ เอ... หรือวานายพอจะเคยเปนสมภาร กินไกวัดเสียก็ไมรู ฮื้อ... ไมเอานะ เรานี่คิดไกลเกินไปแลว คนระดับ นายพอ คงจะไมลดตัวลงมามีอะไรกับเด็กนิสัยแบบนี้หรอก เฮอ..แมคนนี้นี่ ชางรายกาจจริง ๆ เออ หนูบัว อาว เปนอะไรละนั่น ทําไมหนาซีดเผือดอยางนั้นละ เออ แลวคุณศศิมาหรือเปลาคะ ออ ศศิเขาขอดูแลแมเขา ฉันนึกเปนหวงหนูบุญ เห็นแมชีเขาเปนหวงลูก ก็เลยมาดูอาการจะไดพาไปโรงพยาบาล (ตกใจ) หา... ไปโรงพยาบาลหรือคะ เพลงดังแลวเบา
7 สรา บัว กรุง บุญ กรุง
แคท กรุง สรา กรุง สรา กรุง
สรา
ทําไมนายพอจะตองมาพลอยลําบากกับเรื่องแคนี้ดวยละ ใหเด็ก ๆ เขา ดูแลกันเองไมดีกวาหรือครับ เดี๋ยวบัวจะพาบุญไปเองคะทาน ไมเปนไร (หัวเราะ) ฉันเอารถมาดวย ไมตองหวงเรื่องคารักษาพยาบาล เดี๋ยวฉันจะจัดการใหเรียบรอย (เสียงสั่น) บุญไมไป บุญไมเปนอะไรแลว บุญหายแลวจริง ๆ ตอนนี้หนูไมเปนอะไรหรอก แตถามันเปนขึ้นมาอีก มันจะหนักยิ่งกวา ควรจะไปตรวจรักษาเสียแตเนิ่น ๆ อาการตอนนี้ยังนอยอยู มันก็สะดวก แกการรักษา ไปเถอะ ไปพรอมกันเลยก็ได เออ แคทขอตัวนะคะนายพอ ใหบัวไปดวยแลวกัน บัวนั่นละตองไปดวยอยูแลว สราจะไปกับพอหรืออยูกับหนูแคทละ นายพอไปกันเถอะครับ ผมจะอยูคุยกับแคทที่นี่ครับ งั้นพอไปรอขางลางนะ บัว.. เดี๋ยวพานองตามไปก็แลวกัน (เสียงเดินสองคน) (เสียงเบา) ผมไมเขาใจวาทําไมนายพอจะตองมีเมตตากับเด็กคนนี้เอา มากมาย นายพอก็เคยเห็นฤทธิ์เดชเขามาแลวไมใชหรือ เออนา... ไอที่พอตองดีกับเขานี่ไมใชอะไรอื่นหรอก แมเขาก็เปนลูกหนี้ ของแมเราอยูไง พอก็เลยอยากจะทําอะไรที่มันเปนการชดใชบาปกรรมที่ แมเราเขาเคยกอเอาไว ก็แคนั่นละ (หัวเราะ) (ถอนใจ) เพลงคั่น
แคท
อาว บุญ ยังนั่งเฉยอยูทําไมละ นายพอทานลงไปรออยูขางลางแลว เปลี่ยนเสื้อผาซะหนอยซิ จะนุงกางเกงขาสั้นเตออยางนี้ไปโรงพยาบาล หรือไง
8 บุญ
บัว บุญ บัว
บุญ แคท บุญ บัว บุญ แคท
บัว บุญ บัว บุญ บัว
ทําไมบุญจะไปแบบนี้ไมไดละพี่แคท ใคร ๆ เขาก็แตงกันอยางนี้ทั้งนั้น ไมเห็นจะนาเกียจตรงไหนนี่ ไมใสเสือ้ สายเดี่ยวไปก็ดีถมไปแลว เรื่องมากจริง ๆ เลย ไมรอู ะไรกันนักหนา จู ๆ ก็จะมาตอนใหไปหาหมอ คนไมไดเปนอะไรซักกะหนอย บุญคิดวาไมไดเปนอะไรจริง ๆ หรือ ก็พูดอยูนี่ไงวา ไมไดเปน ไมไดเปน ตาแกนั่นก็เจากี้เจาการไมรูเรื่อง (เสียงดัง) เอะ ทําไมบุญถึงปากคอเราะรายอยางนี้นะ ทานเปนผูใหญ คราวพอ แลวทานก็มาเพราะความมีน้ําใจ ทําไมไมเห็นถึงความเมตตา ของทานบาง (หัวเราะเยาะ) โอย... คนแบบนี้ แคอาปากก็เห็นไปถึงลิ้นปแลว ประเภทวัวแกอยากจะกินหญาออนละไมวา (เสียงไมพอใจ) ไมใชหญาออนมันอยากจะเขาปากวัวแกหรอกหรือ มีเงินระดับนี้ มันก็อยากจะลองอยูเหมือนกัน พอเถอะบุญ ชักจะมากไปแลวนะ ไปไดแลว แลวพี่บัวมีเงินหรือ อาว...ก็เมื่อตะกี้นายพอบอกวาจะออกใหไง แบนนี้ตองใหหมอตรวจให หมดเลยนะ ตับไตใสพุงเปนยังไงบาง โดยเฉพาะสมองกับหัวใจ จะไดรู ลงไปเลยวาไอที่ปากคอเราะรายไดถึงขนาดนี้ มันเกิดจากความผิดปกติ ของอวัยวะภายในบางหรือเปลา อาว.. แลวนั่นบัวจะไปไหน จะไปหยิบเงินในตูจะ เอะ... ก็ตาแกคนนั้นเขาใจดีจะออกใหไมใชหรือ รูไวนะบุญ.. วาความเกรงใจมันเปนสมบัติของผูดี ออ.. แบบนีพ้ ี่บัวก็ดาฉันวา ฉันเปนขี้ขานะซิ แหม.. พออยูใกลเจานาย เปนไฮโซเขาหนอย ลืมความโลโซของตัวเองหรือไง ไปไดแลว ไปเดี๋ยวนี้ มานี่ มานี่เลย
9 บุญ
(เสียงดิ้น) ปลอย ไมตองมาฉุดกระฉากฉันแบบนี้หรอก ฮึ... เดี๋ยวไดก็รู วาหมูหรือจา เพลงคั่น
กรุง
บัว บุญ กรุง
บัว กรุง บุญ
(เสียงรถแลนคลอ) (หัวเราะอยางอารมณดี) สองคนพี่นองนี่ สงสัยจะไมคอยรักใคร ปรองดองกันเสียละมั้ง ขนาดเพิ่งรูจักกัน พอยังไดยินเถียงกันอยูบอย ๆ แบบนี้ถา แมชีไมยินเขา คงจะไมสบายใจมากเลยนะ บุญเขายังเด็กอยูนะคะทาน (แวด) ฉันนีน่ ะหรือเด็ก ขนาดนี้มีผัวไดแลวละ เอา... วาเขาไปนั่น (หัวเราะ) เออ.. เวลาที่คนอื่นเขาโมโหนี่ พอจะสอน ไวนะหนูบัว เราตองทําตัวเราใหมีอารมณดีเขาไว ถาอีกฝายเปนไฟ แลว เราพลอยเปนไฟไปดวย มันก็ปะทะกันแหลกราญไปเทานั้นละ นองเปน ไฟ เราเปนพี่ ก็ตองเปนน้ําเขาไว อยากวาอะไรก็ปลอยใหพูดไป พอหาย โกรธ ก็คอยตักเตือน เดี๋ยวก็จะสํานึกเองนั่นละ เหมือนกับคุณหญิงรวี ยังไงละ เวลาคุณหญิงเขาโกรธ พอก็มักจะยิ้มแยมใหเขาเห็นอยูเสมอ แตในใจทานก็คงอดโกรธอยูไมไดเหมือนกันใชไมคะ บัวตองขอโทษ ดวยนะคะ ถานองของบัวพูดอะไรที่ทําใหทานไมพอใจ ไมเปนไร ถาเราอยากจะมีชีวิตอยางเปนสุข เราก็ตองเอาชนะความโกรธ ดวยความไมโกรธนั่นละ แลวชีวิตเราจะไดพบความสุขนั่นละ (หัวเราะ) (คิด) ความสุข ฮึ.. กอนที่เราจะคิดถึงความสุขของคนอื่น เราก็ตองคิดถึง ความสุขของตัวเองกอนนั่นละ เราไดคิดแลว เราจะไมทํารายตัวเองเปน อันขาด เด็กในทองนี่ก็ตองมีพอ ตองเปนพอที่นิสัยดี รูปหลอ แลวก็ตอง ร่ํารวยดวย (หัวเราะแบบเยยหยัน) เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 33
กรุง บัว กรุง บุญ กรุง ศศิ กรุง ศศิ กรุง บัว บุญ กรุง บัว บุญ บัว กรุง
(เสียงรถแลนคลอ) หนูบัว จะพานองไปโรงพยาบาลไหนลูก หรือวาจะพาไปโรงพยาบาลที่ คุณหญิงอยู บัวไมไปที่นั่นหรอกคะ ขอเปนโรงพยาบาลใกล ๆ บานนี่ก็แลวกันนะคะ ไปโรงพยาบาลนั้นเถอะ พอรูจักหมออยูแลว มันจะสะดวกกวา บุญไมไปหรอกคะ นั่งรถนาน ๆ แลวพาลเวียนหัว พี่บัวแวะที่ โรงพยาบาลขางหนานี้เลยแลวกัน (เสียงโทรศัพทดัง) ฮัลโหล ศศิหรือลูก (เสียงในสาย) คะนายพอ นายพอชวยใหใครมารับศศิไดไมคะ ศศิจะ กลับแลวละคะ เออ.. พอขับรถอยู ใกลจะถึงโรงพยาบาลแลวละ ศศิรอแปบนึงนะ คะ ๆ (เสียงวางสาย) เออ หนูบัว เดี๋ยวถึงโรงพยาบาลขางหนานี้แลว หนูบัวพาบุญลงไปให คุณหมอตรวจเลยนะ พอดีหนูศศิเขาจะกลับบาน พอตองไปรับเขากอน ไมเปนไรคะทาน แคนี้บัวก็ขอบพระคุณมากแลวคะ (เสียงรถจอด) (เสียงเปดประตูรถ) โอย นั่งรถแคนี้ก็ปวดจะตายอยูแลว เดี๋ยวกอนหนูบัว อยาเพิ่งไปลูก อะ.. รับเงินนี่ไวดวย นายพอคิดวา หาพันนาจะพอนะ แลวตอนกลับก็เรียกแท็กซี่กลับนะลูก ไมเปนไรคะ บัวไมรบกวนหรอกคะ บัวเตรียมเงินมาเรียบรอยแลว ถาอยางนั้นก็เอามาใหบุญเถอะนายพอ (เสียงเขม) ไมเอานะบุญ อยาทําอะไรนาเกลียดอยางนี้นะ บัวรับไวเถอะนะ นายพอตั้งใจไวแลว รับไปเถอะ รับไป แลวเดี๋ยว พรุงนี้นายพอจะโทรมาถาม วาบุญไมสบายเปนอะไร
2 บัว กรุง บัว กรุง บุญ บัว บุญ บัว
แตบัววา... (รีบขัด) ไมตองปฏิเสธอะไรทั้งหมด ถาหนูปฏิเสธ นายพอจะเสียใจ มากที่สุด ขอบพระคุณคะ บัวเกรงใจทานจริง ๆ ฮื้อ ไมตองคิดมากนา เราไมใชคนอื่นไกลกันหรอก พานองเขาไปหา หมอเถอะ พอจะไปแลว (เสียงสตารทรถแลวแลนออกไป) โงหรือเปลาพี่บัวนะ ลาภมาถึงมือตั้งหาพัน ทําเปนยักทาไมยอมรับ ที่แทก็อยากไดใจสั่น เอะ บุญนี่เปนคนยังไงนะ ถาเปนบุญนะวาไมถูกนะ แตสําหรับพี่ บอก ตรง ๆ นะ พี่เกรงใจทานมาก ๆ เลย เพราะครอบครัวนี้เขาดีกับเรามาก ออ ก็แนละซี้... กําลังจะฝากเนื้อฝากตัวเปนลูกสะใภคนโตของเขานี่ (เสียงขุน) พี่ไมอยากฟงแลวบุญ เรื่องไรสาระ เหลวไหลสิ้นดีเลย ไป เขาไปหาหมอไดแลว เพลงคั่น
บัว หมอ บัว หมอ บัว หมอ บัว หมอ บัว
ผลตรวจของบุญญานี มาแลวใชไมคะคุณหมอ คะ... นองของดิฉันปวยเปนโรคอะไรหรือคะ ใชโรคกระเพาะหรือเปลา เขาทานอาหารไมคอยเปนเวลาเลยคะ ไมใชหรอกคะ เปนโรคที่ไมนาตกใจเลย นายินดีดวยซ้ําไป หมายความวาอะไรคะคุณหมอ คุณบุญญานี ตั้งครรภไดสองเดือนแลวคะ (ตกใจ) อะไรนะคะ คุณหมอพูดใหมอีกทีซิ คุณบุญญานีกําลังมีนองคะ สองเดือนแลว (ตกใจมาก) บุญ... นี่บญ ุ ทองหรือนี่ เพลงดังแลวเบา เปลี่ยนเพลง
3 บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว
บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ
เปนไงพี่บัว ไมไดทองไสกับเขาซักหนอย แตทําทาเหมือนลมจะใส (รองไห) บุญ.. บอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะวาบุญทองกับใคร (หัวเราะ) อาว... ฉันก็ทอ งกับผูชายนะซิ นี่ทาทางบุญไมตกใจเลยหรือ (หัวเราะเยาะ) ของพรรคมันรูอยูแกใจแลว ทําไมจะตองตกใจดวยละ (เสียงเครียด) ถาอยางนั้น บุญบอกพีม่ าเดี๋ยวนี้เลย วาใครเปนพอเด็ก แลวพี่บัวจะรูไปทําไมละ ที่พี่ตองรูใหได เพราะพี่ไมเคยเห็นวี่แววมากอนเลย วาบุญไปของ เกี่ยวกับใคร แลวถาฉันเกิดทองไมมีพอขึ้นมาละ พี่บัวจะวาอยางไร (เสียงโกรธมาก) นี่บญ ุ นี่มันไมใชเวลาที่เธอจะมานั่งพูดสําบัดสํานวน กับพี่อยางนี้นะ เธอคิดวานี่มันเรื่องเล็กอยางนั้นหรือ หากมันเปนอยางที่ เธอพูดแลว พวกเรามิอับอายขายหนาไปทั่วหรือ นึกถึงแม นึกถึงพี่บางซิ วาจะรูสึกอยางไร แหม เรื่องจิ๊บจอยแคนี้ ทําเปนเรื่องใหญซะเต็มประดา ฉันยังไมอยากจะ บอกวาใครเปนพอของเด็ก เพราะฉันไมแนใจวาถาเขารูแลวเขาจะรับไม ถาอยางนั้นบอกมาเลย วาเขาคือใคร พี่บัวไมคิดจะลองเดาบางหรือ นี่บุญอยาพูดโยกโยนะ พีย่ ิ่งกําลังไมสบายใจอยู พี่ไมนึกจริง ๆ นะ วาบุญจะทําเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได ของพรรคนี้มันก็ตองมีพลั้งเผลอกันบางนั่นละ มันเปนเรื่องที่ไมไดตั้งใจ (เนนเสียง) ฉันถามวาเปนใคร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ พี่ปนหรือเปลา (เสียงหยิ่ง) เฮอ... คนอยางฉันไมมีวันแยแสนายปนคนนั้นหรอก ระดับฉัน มันตองมหาเศรษฐีเทานั้น มหาเศรษฐีแก ๆ ดวยหรือเปลา โอย คนอยางฉันไมสนใจคนแกอายุปานนั้นหรอก
4 บัว บุญ บัว บุญ บัว
ถาอยางนั้นบอกมาเลย ไมตองมาอมพะนําแบบนี้ แลวคิดวาพี่บัวจะทําใจไดหรือเปลาละ ถาฉันเอยชื่อของพอเด็กในทอง ขึ้นมานะ ก็พูดมาเลยสิ ก็แฟนของเพื่อนรักพี่บัวยังไงละ (ตกใจมาก) คุณสรานะเหรอ เพลงดังตื่นเตน แลวเปลี่ยนเพลงคลอเศรา
แคท
(คิด) นี่ดีนะวาเราแอบมาไดยินสองคนพี่นองเขาคุยกัน บุญทองหรือนี่ มันไมนาจะเปนไปไดเลย หนําซ้ําบุญยังวาสราเปนพอของเด็ก เราไม อยากจะเชื่อวาสราจะทําแบบนั้นได เรารูจักนิสัยใจคอของสราดี จะวา พลั้งเผลอหรือใกลชิดกันจนเกินไป มันก็ไมนาจะใช เพราะเทาที่รูมาวา เมื่อกอนสองคนนี่เคยออกไปเที่ยวผับกันบอย ๆ แตทุกครั้งก็จะมีเพื่อนฝูง หรือศศิไปดวยเสมอ แลวเทาที่เราสังเกตุดู ก็ไมเห็นวาสราจะมีทาทาง หรือแววตาที่แสดงออกวาสนใจเด็กคนนี้เลย บางครั้งเขาแสดงออกถึง ความรังเกียจใหเราเห็นอยูบอย ๆ ดวยซ้ํา เราไมแนใจวาบุญแอบอาง หรือเปลา บุญเปนเด็กที่ใฝสูง แลวมีอะไรหลายอยางที่ผิดแผกแตกตาง ไปจากบัวเปนอยางมาก จนบางครั้งเรายังคิดวา สองคนนี้ไมนาจะเกิดมา เปนพี่นองกันไดเลย มันตางกันไปหมด บางทีบุญอาจจะไปพลาดทาเสีย ทีใครมาก็เปนไปได เออ.. ระยะหลัง ๆ นี่ เรารูสึกวานายพอจะสนิท สนมกับบุญเอามาก ๆ เลยทีเดียว หลายครั้งที่เราเห็นนายพอโอบกอดบุญ แลวแววตาของนายพอก็บงบอกวา รักใครและเอ็นดู หื้อ... ก็ไมนาใชอีก นั่นละ เอ.. แลวอยางนี้เราจะทําอยางไรดีละ ถาบัวมาบอกเราวา สรา ทําบุญทอง แลวเราจะพูดวายังไงละ ...เฮอ นี่มันอะไรกันเนี่ย ทําไม อุปสรรคระหวางเรากับสรามันถึงมากมายขนาดนี้
5 ตอนกอนนายพอบอกวาจะไปขอเรากับแดดดี้ ก็พอดีมามีเหตุที่คาดไมถึง เกิดขึ้น แมหญิงประสบอุบัติเหตุเกือบเอาชีวิตไมรอด พอแมหญิงมี อาการดีขึ้น เราก็ยังตองมาเจอปญหากับเด็กคนนี้อีก เฮอ.. นี่เราจะทํา ยังไงดีหนอ.... เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว.. (เสียงดังขึ้น) บัว.... บัว... ฉันเรียกนี่ไดยินหรือเปลา คะ.. คุณตองการอะไรหรือคะ ถามจริง ๆ เถอะ สองสามวันมานี่ บัวเปนอะไรหรือเปลา ฉันดูวาทาทาง เธอไมสบายใจเอามาก ๆ ทีเดียว มีอะไรคิดมากหรือเปลา เกี่ยวกับเรื่อง งานใชไม ทีฉ่ ันใหเธอเปลี่ยนมาทํางานเอกสารโอนหนี้นอกระบบ เขามา เปนในระบบ ทําใหเธอหนักใจอะไรอีกหรือเปลา ไมมีอะไรหรอกคะ เพราะนี่ก็เปนสิ่งที่บัวตองการอยูแลว แลวเธอเห็นหรือยัง ที่ฉันจําหนายบัญชีของพวกชุมชนไผรวมกอออกไป จนหมดสิ้น แมกระทั่งบัญชีของแมชี ก็ไดจําหนายออกไปหมดแลว เหลืออยูแตวาเราจะเอาหนาโฉนด และเงินดอกไปคืนใหกับทุกคน เรื่อง ทั้งหมดนี้ มันก็นาจะทําใหเธอสบายใจแลวไมใชหรือ (เครือมาก) คะ บัวสบายใจแลวทุกอยาง แต.... มันมีอยูอีกเรื่องหนึ่ง บัวไมสบายใจมาก ๆ เลย และบัวก็ไมรูจะบอกใครดี ก็แคทไง.. แคทเปนที่ปรึกษาที่ดีของเธอมิใชหรือ บัวไมกลาคะ อะไรเนี่ย ถึงกลับรองไหทีเดียวหรือ อยางนี้ก็แสดงวาเปนเรื่องสําคัญ มากเลยซินะ เอา.. นี่ผาเช็ดหนาฉัน เอาไปเช็ดน้ําตาเสียกอน ไมตองหรอกคะ ขอบคุณคะ ถางั้น ฉันเช็ดใหเธอเองแลวกัน อยารองไหเปนเด็กเลย เอา.. ที่นี่จะพูด ไดหรือยัง วาเธอยังมีปญหาคาใจอะไรอยู
6 บัว ศรุต
บัวไมกลาพูดจริง ๆ มันไมรูวาจะพูดยังไงดี ถาอยางนั้น ฉันใหเวลาเธอตั้งสติใหดี ๆ ซักพัก แลวประเดี๋ยวเราคอยคุย กันนะ เดี๋ยวฉันจะใหคนเอาน้ําสมมาให แลวไมตอ งรองไหอีกนะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
สรา กรุง
สรา ศรุต สรา กรุง ศรุต กรุง สรา ศรุต กรุง ศรุต
สรา
พี่ศรุตไปเยี่ยมแมหญิงมาหรือครับ อาว.. แลวศศิละ คืนนี้ศศิจะเฝาแมหญิงที่โรงพยาบาล เอะ ศรุตเปนอะไรหรือเปลาลูก ทําไมหนาขึงตึงเครียดขนาดนั้นละ ทาทางเหมือนคนไมสบายใจอยาง แรงเลยนะ นั่นนะซิ ผมก็คิดเหมือนนายพอนี่ละ ทะเลาะกับเลขาคนโปรดมาละซี (เสียงเครียด) ไมไดทะเลาะอะไรกับเขาหรอก แตฉันกําลังจะกลับมา ทะเลาะกับนายนั่นละ เฮย..พูดเปนเลนนะพี่ศรุต เออ.. เดี๋ยวพอไปเอาเครื่องดื่มมาใหดีกวา นายพอไมตองไปไหนหรอก นั่งอยูกบั เรานี่ละครับ ผมมีเรื่องตองพูดดวยเหมือนกันครับ พูดกับพอนี่เหรอ เอ.. หนาตาทาทางแบบนี้ สงสัยไตฝุนจะเขาบานซะละมั้ง นายไมตองมาพูดเลน สรา.. นายพูดความจริงออกมาเดี๋ยวนี้นะ เอา ๆ นั่นอะไรนะศรุต ทําไมตองไปรวบคอเสื้อนองอยางนั้นดวยละ มีอะไรก็คอยพูดคอยจากันซิ ถาคอยพูดคอยจากันละกอ ผมวานายสรามันไมกลาพูดความจริงออกมา หรอกครับนายพอ สรา ถาแกไมอยากเจ็บตัว แลวนายคิดวานายเปน ลูกผูชายเพียงพอ นายยอมรับออกมาเดี๋ยวนี้เลย เอะ ยังไง พี่ศรุตจะใหผมรับเรื่องอะไรละเนี่ย
7 ศรุต สรา
ก็เรื่องที่แกไปทําผูหญิงทองไงละ (ตกใจมาก) หา... วาไงนะพี่ศรุต เพลงตื่นเตน แลวหยุด
กรุง
ศรุต สรา
กรุง
ศรุต กรุง, สรา
เดี๋ยว ๆ ๆ คอยพูดคอยจากันกอน ศรุตก็ไมตองไปขย้ําคอนองไวแบบนั้น เออ.. พี่นองกันแท ๆ มีอะไรก็คอยพูดกันซี นี่ดนี ะที่แมหญิงเขานอนอยู โรงพยาบาล ถาเขาอยูบานแลวมาไดยินเรื่องนี้เขาละก็ มีหวังช็อคตายอยู ตรงนี้ละ ผมก็ยังเกือบช็อคมาเลยครับนายพอ ผมนึกไมถึงจริง ๆ วาสรามันจะไป กอกรรมทําเข็ญกับผูหญิงไดถึงขนาดนี้ (เสียงโกรธ) พี่ศรุตก็บอกมาเลยซิ วาผูหญิงคนนั้นเปนใคร กับแคทหรือ ถาเปนแคทละก็ ผมกําลังจะแตงงานกับเธออยูรอมรอ แลวผมจะไป ลวงเกินเธอทําไม นิสัยผมไมใชผูชายแบบนั้นหรอก นั่งกอน ๆ สรา เลนลุกขึ้นมายืนเผชิญหนาแบบนี้ พอใจคอไมดีวะ ตางคนตางก็ใสอารมณกันแบบนี้ มันไมดีหรอก นั่งลงกอน แลวคอย ๆ พูดกันใหรูเรือ่ ง ศรุต.. บอกพอมาที วาสราไปทําผูหญิงคนไหนทอง ก็บุญญานียังไงละครับนายพอ (ตกใจ) (พูดพรอมกัน) บุญญานี เพลงดังแลวเบา
กรุง
(คิด) ตายละ ถาเรื่องนี้มันเปนความจริงอยางที่ศรุตพูด ความผิดมันจะ ตกอยูกับใครละ ถาไมใชเรา ทําไมเราไมบอกเลาเรื่องพวกนี้ใหสราฟง เสียตั้งแตแรก หรือไมอยางนั้น เราก็นาจะบอกหนูบัว กับหนูบุญไปตาม ความจริงเลยวาเราเปนพอของทั้งสองคน แลวก็มสี รากับศศิเปนนองตาง แม มีเพียงศรุตเทานั้นละ ที่เปนลูกติดแมหญิงมา แลวถาบอกแมหญิงไป
8
ศรุต
สรา กรุง สรา
ศรุต สรา ศรุต สรา
เรารูจักใจคอของหญิงรวีดี ถารูวาบัวและบุญเปนลูกที่เกิดจากแมพิม แม หญิงรวีจะตองโกรธแคนเปนฟนเปนไฟเอามากมายเลยทีเดียว แลวบุญ กับบัวก็คงไมไดมาใกลชดิ กับเรา อยางที่เราตองการ แลวทําไมเรื่องแบบ นี้มันเกิดขึ้นได หรือเพราะเด็กสองคนนี่ไมไดคิดระแวงใจมากอนหรือไง แต..เอ.. เราก็ไมเห็นวาสรากับหนูบุญจะสนิทสนมอะไรมากมาย แต เทาที่เห็น หนูบุญนั่นละ มักจะเปนฝายเขามาใกลกับสรากอน เราก็ยัง เคยจับตามองอยู แลวนี่มันจะยังไงละนี่ จับพลัดจับผลู พี่นองไปได กันเองเมื่อไหรวะ เวรกรรมแลวซิเรา ที่นี้จะแกปญหานี้ยังไงนี่ละ แกพูดมาเลยสรา วาแกไปไดเสียกับบุญญานีตั้งแตเมื่อไหร หมอเขาบอก วาบุญญานีทองไดสองเดือนแลว พี่เขาก็เสียใจจะเปนจะตายอยูแลว เขาก็ มีนองสาวเพียงคนเดียวดวย แลวแบบนี้แกจะรับผิดชอบยังไงบาง (เสียงแข็ง) ผมจะไมรับผิดชอบอะไรทั้งหมด เพราะผมไมเคยของเกี่ยว อะไรกับแมบุญญานีคนนี้เลย แมแตครั้งเดียว อาว.. ที่สราพูดมานี่ เปนความจริงหรือเปลา จริงซิครับ นายพอ พาผมไปสาบานวัดไหน ผมก็สาบานไดทั้งนั้นละ เพราะผมไมมีความคิดที่จะยุงเกี่ยวกับบุญเลย ผมมีแคทอยูในใจทั้งคน แลวผมจะไปคิดยุงเกี่ยวกับเด็กคนนั้นทําไม ผมก็มีชื่อเสียงอยูในวงการ ไฮโซเหมือนกัน แลวถาผมทําตัวต่ําชาแบบนี้ชื่อเสียงผมมิปนปหมดหรือ แตเมื่อกอน ฉันก็เห็นแกไปเที่ยวกลางคืนกับบุญบอย ๆ นี่ แลวก็เห็นบาง ทีก็เมากลับมาดวยกันทั้งคู แตผมก็ไมไดเมาจนขาดสติหรอก พีศ่ รุตพูดแบบนี้ แสดงวาพี่เชื่อเด็กคน นั้นมากกวานองใชไม หรือไมอยางนั้นก็เชื่อแมบัว เลขาคนโปรดของพี่ นี่แกอยาไปกาวกายถึงบัวนะ บัวเขาไมตองการใหเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น หรอก เขาก็ไมกลาที่จะพูดอะไรกับแคท เพราะเขาเกรงใจแคท แลวนี่แคทรูเรื่องหรือเปลา
9 ศรุต สรา กรุง
ศรุต สรา
แกอยากรู แกก็ไปถามแคทเขาเองซิ เดี๋ยวผมจะไปหาแคทเดี๋ยวนี้แหละ หยุดเดี๋ยวนี้นะ สรา นี่มันดึกดื่นแคไหนแลว ขืนแกไปที่บริษัทของหนู แคท ใครเห็นเขา มันก็จะเปนขี้ปากของคนพวกนั้น ทําอะไรก็คิดหนอย อยาทําใหผูหญิงเขาเสื่อมเสีย ถาอยากรูอะไรก็โทรไป เพราะฉันก็ไมรูวาแคทเขารูหรือยัง แตในเมื่อ บุญญานีเกิดทองขึ้นมาแบบนี้ แกก็ควรจะรับผิดชอบ (เนนเสียง) ถาผมทําผิดจริง ผมก็เปนลูกผูชายพอที่จะรับเปนพอของเด็ก ในทองเหมือนกัน แตถาบุญญานีไปทองกับคนอื่นแลวเอาชื่อผมไปอาง ผมก็ยอมไมไดเหมือนกัน จะเปนยังไงก็เปนไปเถอะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต กรุง ศรุต
กรุง ศรุต
(เสียงเดินกลับไปกลับมา) อาว.. นั่นนายพอนอนไมหลับเหมือนกันหรือครับ (เสียงพรา) พอไมสบายใจจริง ๆ ศรุตเอย เรื่องนายสราใชไมครับ ผมเองก็ไมสบายใจเหมือนกัน ยิ่งมาเห็น ทาทางสรามีทาทางแข็งขันแบบนี้ ผมก็ไมแนใจวานองเรามันทําผิดจริง หรือเปลา เพราะเทาที่เห็นนิสัยใจคอของเด็กนั้น มันก็ปลอยเนื้อปลอย ตัวงาย ๆ อยูไมนอย แตผมยอมรับวาผมสงสารบัว เพราะเขารักนองเขา มาก แลวถาสราไมยอมรับ บุญก็จะตองทองไมมีพอ คนที่เสียใจมาก ที่สุดก็จะตองเปนบัวและแมชีนั่นละ นี่แมชีเขาก็ยังไมรูเรื่อง (เสียงรอนรน) อยาไปบอกแมชีเปนอันขาด พอไมอยากใหเขาตองคิด มากอะไร เขาก็มีเรื่องเสียใจมามากแลว ผมรูสึกวา นายพอจะหวงใยแมของบัวกับบุญมากอยูนะครับ มีอะไรหรือ เปลา นายพอปดบังอะไรผมอยูหรือเปลาครับ เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 34 สรา ศรุต สรา
ศรุต สรา
กรุง ศรุต กรุง สรา ศรุต สรา ศรุต
พี่ศรุต ผมมีเรื่องตองพูดกับพี่ ถาทางนายเหมือนกับไมไดนอนมาทั้งคืนอยางนั้นละ ผมบอกพี่ตรง ๆ นะ ผมไมคิดวาจะตองมาเจอปญหาบาบอแบบนี้ ผมขอ ยืนยันกับพี่ศรุตดวยเกียรติของลูกผูชายเลยวา ผมไมเคยเกี่ยวของกับแม บุญญานีนั่น แมแตครั้งเดียว แตผมไมเขาใจวา ทําไมบัวจะตองมาบอก กับพี่ศรุตแบบนี้ดวย นี่เมือ่ คืนผมตอโทรศัพทถึงแคท แคทก็ปดมือถือ ผมวาผมจะไปหาแคทเชานี้ละ ยังไงผมก็ตองคุยกับแคทใหรูเรื่อง และ ในเมื่อผมไดเปนคนทํา ผมก็จะไมรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น ผมวามันเปน การแอบอางแบบหนาดาน ๆ ของยายบุญนี่มากกวา มากินกาแฟนี่กอนเถอะ เอา ดื่มเสียกอน เผื่ออารมณนายจะดีขึ้น ผมกินไมลงหรอก ผมเพียงแตตองการจะใหพี่ไปบอกกับบัววา เรื่องนี้ ผมจะไมรับผิดชอบอะไรทั้งหมด เพราะผมไมใชพอของเด็ก ผมขอ ยืนยัน (เสียงเดินเขามา) และพอ ก็จะขอยืนยันดวยวาจะไมมีการแตงงานระหวางสรากับหนู บุญญานีเกิดขึ้นโดยเด็ดขาด ยังไง ๆ ก็จะแตงกันไมได เพราะอะไรหรือครับนายพอ ตอนนี้พอยังพูดอะไรไมได รอไวใหมโี อกาสที่ดีกวานี้ซักหนอย แลวพอ จะพูดใหเขาใจ เด็กคนนี้คงจะตองการหาพอใหกับลูกในทองมากกวา เทาที่เรารูจักกับเด็กคนนี้มา ก็ไมเห็นวาเขาจะสนิทสนมกับใครเลย ก็มี แตนายคนเดียวเทานั้นละสรา (เสียงเขม) แตผมรับรองวาผมไมใชพอของเด็กในทอง ผมขอยืนยัน เทานี้ละ เดี๋ยวผมจะไปหาแคทที่บริษัทแลว ไปที่นั่น ก็คงตองเจอกับบุญญานี
2 สรา ศรุต สรา ศรุต
กรุง
สรา
กรุง
แลวทําไมผมจะตองหลบเขาดวยละ เรื่องแบบนี้มันก็ควรจะพูดกันตรง ๆ ลงไปเลย หรือวาพอของเด็กจะเปนนายปน พี่วาไมใชหรอก เด็กคนนี้เราก็พอจะรูวาเปนคนที่ใฝสูง ถาพี่ศรุตพูดแบบนี้ ก็เทากับดูถูกวานองของตัวเองวาใฝต่ํานะซิ เพราะ พวกเราก็รูกันอยูแลววาศศิกําลังจะมีความสัมพันธที่ดีอยูกับปน อาว แลวถานายเขาใจวาเปนปน ยายศศิรูเรื่องเขา มันไมกลายเปนเรื่อง ใหญเขาไปอีกหรือ เพราะเด็กคนนี้เดียวที่ทําใหเรื่องในครอบครัวเรา วุนวายกันไปหมด คงจะเปนเพราะแบบนี้ละมั้ง แมชีพิมเธอถึงไดหนีไป บวชชี เพราะอาจจะเอือมระอากับนิสัยของลูกสาวคนเล็กก็ได เด็กที่มี ปญหาเกี่ยวกับเรื่องพอแม ก็มักจะมีปมดอยอยางนี้ละ (ออย) เฮย... ทําไมจะตองไปพูดถึงพอแมเขาดวยละ ปญหามันอาจจะ เกิดที่ตัวเด็กก็ได เพียงแตเราไมรูวาจุดเกิดเหตุที่แทจริง มันเกิดจากใคร คนไหนเทานั้นละ ผมไปกอนละครับ ขอบอกใหรูอีกครั้งหนึ่งนะครับ ผมจะไมชวย แกปญหาใหเด็กคนนี้เปนอันขาด ถาพี่ศรุตเกิดมีใจเมตตาสงสาร อยากจะ ชวยแกไขปญหาใหกับเขา ก็เชิญตามสบาย (เสียงเดินไป) (ถอนใจยาว) ลําบากใจจริง ๆ โวย.. นี่ถาเจาสรามันไมเคยสนิทสนมกับ หนูบุญละกอ เรื่องแบบนี้มันอาจจะไมเกิดขึ้นก็ได เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
สรา บัว สรา บัว
(หวน) นองเธออยูที่ไหนบัว ฉันตองการพบ ยังหลับอยูในหองเลยคะ คุณสรามีอะไรพูดกับบัวก็ได ถาอยางนั้นเขาไปในหองทํางานแคทหนอย เธอรูไ มวาแคทหายไปไหน เมื่อคืนฉันโทรติดตอไมไดเลย (เสียงสั่น) เมื่อคืนบัวก็รออยูเหมือนกัน แตแคทก็ไมเห็นกลับมา บัวก็ ติดตอไมไดเหมือนกับคุณนั่นละ บัวกลุมใจจะแยอยูแลว
3 สรา
บัว สรา
บัว สรา
บัว
ก็เพราะแมนองสาวตัวแสบของเธอนั่นละ อยูดี ๆ ก็เอาสิ่งปฏิกูลมาปาย ใหกับฉัน แบบนี้ฉันก็เหม็นไปหมดเทานั้นละ เสียหายไมมีชิ้นดีเลย เปนลูกผูชายแท ๆ ทําผูหญิงทอง แลวกลับไมยอมรับ คนเขาก็จะวาฉัน แบบนี้ แลวบัวคิดหรือเปลา วาเรื่องที่นองเธอพูดนะมันเปนเรื่องจริง บัวก็ไมไดเชื่อบุญหรอกนะคะคุณสรา เพียงแตตอนนี้บัวจะซักไซไลเรียง แกยังไง บุญก็ไมยอมพูดอะไรทั้งหมด ยืนยันอยูแ ตวาเปนคุณสรา น้ําเนาจริง ๆ เลย ฉันบอกบัวไวกอนเลยนะ ฉันมีแผนการที่จะแตงงาน กับแคทอยู ฉันไมทําอะไรเหลวไหลแบบนั้นหรอก และตลอดเวลาที่ฉัน คบกับบุญ ฉันก็รูสึกแควาบุญเปนเพื่อนอีกคนเทานั้นเอง แตฉันไมเคยคิด เกินเลยไปถึงวาฉันจะรวมชีวิตกับเขาได เพราะมันคนสไตลกัน รับรอง ไดถาฉันจะมีครอบครัว ฉันไมเอาผูหญิงอยางบุญมาเปนแมของลูกฉัน เปนอันขาด บัว ถาแคทเขากลับมาที่นี่ เธอชวยโทรบอกฉันได เอา นี่นามบัตรฉัน ฉันจะไปรอแคทอยูที่ราน คุณจะไมเขาไปพบบุญญานีซักหนอยกอนหรือคะ ถาคุณพูดหวานลอม บุญดี ๆ เขาอาจจะพูดความจริงออกมาก็ไดวาใครเปนพอของเด็ก (หัวเราะเยาะ) ฉันคงไมมีความจําเปนที่จะไปพูดกับผูหญิงขี้ตูคนนั้น หรอก ถาเขาอยากจะหาพอใหเด็ก ก็บอกเขาไปเลยวาใหไปหาเอา ขางหนาเถอะ รับรอง ไมใชฉันแนนอน คนอยางฉันถาทําอะไรผิด ฉันก็ ตองรับผิดชอบอยูแลว ทุกคนที่บานรูจักนิสัยฉันดี ฉันพูดกับบัวถึง ขนาดนี้แลว ถาบัวยังไมเชื่อ ก็รอไวใหเด็กคนนั้นมันเกิดมากอน แลวให หมอเขาตรวจดีเอ็นเอเลย ฉันยินดีไปตรวจดวยทุกเวลา (เสียงเดินไป) (ถอนใจยาว) นี่มันเวรกรรมอะไรหนอ ทําไมชีวิตเราตองมาเผชิญกับ ปญหาแบบนี้ดวย แลวเราจะชวยบุญไดอยางไรละนี่ บุญเอย ไมนากอ เรื่องแบบนี้ขึ้นมาเลย แลวนี่ถาแมชีรูเขา แมชีจะเสียใจแคไหน เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
4 กรุง หญิง ศศิ หญิง กรุง หญิง กรุง หญิง ศศิ หญิง ศศิ กรุง หญิง กรุง ศศิ หมอ
กรุง
คุณหญิง ดีใจไม วันนี้คุณหมอเขาจะผาที่พันอยูตามหนาตา ตามเนื้อตัว ของคุณหญิงออกแลวนะ นั่นแสดงวาอาการคุณหญิงดีขึ้นมาแลว อืม.. อยากกลับบาน กลับวันนี้เลย ตองรอใหคุณหมอสั่งกอนนะคะแมหญิง ไปไหนกันหมด คุณหญิงหมายถึงพอศรุตกับพอสราใชไม ใช เดี๋ยวทั้งสองคนก็คงมานั่นแหละ แลวเด็กคนนั้นละ บัวใชไมคะ ใช ไมมาหรือ เขาชวยทํางานกับพี่ศรุตอยู เดี๋ยวถาเขาวางอาจจะเลยไปเยี่ยมตอนที่ แมหญิงกลับไปอยูที่บานแลวก็ไดคะ คุณหญิงไมถามถึงหนูบุญบางเลยหรือ หนูบุญเขาก็อยากดูแลคุณหญิง เหมือนกันนะ ไมเอา ไมเอาเด็กคนนั้น อือ ๆ ไมเอาก็ไมเอา นายพอนี่ชอบแหยแมหญิงอยูเรื่อยเลย (เสียงเดินเขามา) สวัสดีครับทุกคน คุณหญิงรวีเปนอยางไรบางครับ เดี๋ยวถาเอาผาพันแผล ออกแลว บาดแผลไมมีปญหาอะไร คุณหญิงก็จะกลับบานไดเลยนะครับ ตอนนี้ผมขอความกรุณาเชิญทุกคน ออกไปรอขางนอกกอนนะครับ ครับ ๆ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวคลอ
5
ศศิ กรุง ศศิ กรุง ศศิ กรุง ศศิ กรุง ศศิ
กรุง
ศศิ
(มีเสียงเดินกลับไปกลับมา) นายพอคะ นายพอจะเดินเปนทหารตรวจแถวอีกนานไมคะเนี่ย ศศิมองตามจนปวดหัวแลวคะ มานั่งตรงนี้เถอะ (ถอนใจดัง) พอไมรูจะทํายังไง คิดเทาไร ๆ ก็คิดไมออก นายพอมีปญหาอะไรหรือคะ ศศิดูวานายพอตองมีปญหาอะไรแน ๆ คิ้วขมวดอยูตลอดเวลาเลย หรือวานายพอกลุมใจเรื่องแมหญิงคะ เมื่อกอนนะมันใช แตตอนนี้มันมีปญหาอื่นแทรกแทรงเขามา มันยิ่งใหญมาก ๆ เลย พอนึกไมออกเลยวาจะแกปมมันออกไดอยางไร ระบายใหศศิฟงก็ไดคะ เผื่อจะศศิจะชวยแกปมใหนายพอไดบาง คงแกอะไรไมไดแลวละ เกี่ยวกับใครละคะ ใครคือคนที่ผูกปมใหนายพอ ใครหรือ... อืม.. คิดไปคิดมาแลว ก็ถาจะเปนพอนี่ละ ผาไปผูกปมซะ แนนหนาเลย ถาอยางนั้น นายพอก็ตองเลาใหศศิฟงแลวละ วาเรื่องมันไปยังไงมายังไง ดีกวาคิดไวคนเดียวในใจนะคะ นายพออายุมากแลว คิดมากไป มันจะ เปนอันตรายตอนายพอมากกวา เดี๋ยวลมเจ็บมาอีกคน ครอบครัวจะยุง เหยิงไปกันใหญ แมหญิงเองก็ยังไมรูวา หลังจากหมอเอาผาพันแผลออก แลว ผลจะออกมาบวกหรือลบก็ยังไมรู ศศิอยารูอะไรเลย พอยังไมอยากจะพูดอะไรตอนนี้หรอก พอคิดวาใน เมื่อเรื่องทั้งหมด พอเปนคนกอขึ้นมาเอง พอก็ตองแกไขดวยตัวเอง ทั้งหมด (คิด) เอะ นายพอพูดแบบนี้ยิ่งทําใหเราไมแนใจเลย วานายพอไปกอ ความผิดอะไรไวหรือเปลา ชวงที่แมหญิงมานอนอยูโรงพยาบาลนี่ รูสึก วานายพอจะมีทาทีสนิทสนมกับนองของพี่บัวเอามาก ๆ เลย เราเองก็ยัง เคยจับตัวดูอยู บางครั้งก็ยังเห็นวานายพอจะโอบกอดแมบุญญานีใหเรา เห็นอยูบอย ๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน ถามันเปนอยางที่เราระแวงอยู
6 มันก็คงไมใชเรื่องเล็กนอยแลวละ นายพอถึงไมกลาพูดใหเรารับรูอะไร ทั้งหมด ตายแลว นีถ่ าแมหญิงกลับไปบานแลวรูเรื่องอะไรเขาละก็ มิพังราบเปนหนากลองไปหมดหรือ นากลุมใจจริง ๆ (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
ศศิ กรุง สรา กรุง หมอ กรุง ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ
(เสียงเดินเขามา) นายพอคะ พี่สรามาแลวคะ โอย นี่กอ็ ีกคนหนึ่ง เปนอะไรกันเนี่ย เดินหนายับมาทีเดียว นายพอหนายับอยูคนหนึ่งแลว เออนา ๆ ไมมีอะไรหรอก ทําไมนายพอไมไปเฝาแมหญิงในหองละครับ มีเรื่องอะไรคุยกับศศิหรือ เปลา ๆ ไมมีอะไรหรอก (เสียงเดินเขามา) เรียบรอยแลวครับทาน เชิญเขาไปขางในไดเลย ครับ ๆ ขอบคุณคุณหมอมากครับ (เสียงเดินไป) เดี๋ยวพี่สรา ศศิมีเรื่องจะพูด มีอะไร เอะ พี่สราเปนอะไรหรือเปลาเนี่ย อารมณเสียแตเชาเลยหรือ แลวทําไมไมชวนพี่แคทมาดวยละ จนปานนี้แลวพี่ยังไมรูวาพี่แคทเขาหายไปไหนเลย มันนากลุมใจไมละ (ตกใจ) พี่แคทนะหรือหายไป ทําไม มันเกิดอะไรขึ้น เพลงคั่นตื่นเตน
ศศิ สรา
พี่แคททะเลาะกับพี่สราหรือ พี่ยังไมไดพบหนาแคทเลย แลวพี่กอ็ ยากจะพบหนาแคทที่สุด มีเรื่องที่ จะตองพูดกันมาก เรื่องสําคัญดวย
7 ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ
สรา ศศิ สรา ศศิ สรา ศศิ
สรา ศศิ
เลาใหศศิฟงเถอะ ปญหาเดียวกันกับนายพอหรือเปลา นายพอก็ดูหนาตา ไมดีเอามากอยูเหมือนกัน ถามอะไรก็ไมยอมบอก ก็คงจะเรื่องเดียวกันนั่นละ ปญหามันเกิดขึ้นตั้งแตเมื่อคืนแลว แลวใครเปนคนตนเรื่องละ ก็แมเด็กมักงายคนนั้นยังไงละ แมบุญญานีนั่นละ ศศิรูหรือเปลาวาคราว นี้นะ มันเปนเรื่องใหญโตมากทีเดียว แมบุญญานีเขาทอง (ตกใจ) บุญทองหรือ ทองกับใครนะ มันวาทองกับพี่ (ตกใจ) ตายแลว เปนไปไดยังนะพี่สรา ศศิไมเชือ่ หรอก พี่สราไมไดมี ทาทีวาจะพิสมัยอะไรแมเด็กคนนี้ซักหนอย เราก็ไมไดดูถูกวาเขาต่ําตอย อะไรหรอกนะ แตดวยนิสัยใจคอที่เราเห็น พวกเราก็ไมชอบนิสัยเขา อยางมาก ขนาดปนยังออกปากเลย เด็กคนนี้สนิทกับปนมากหรือ เทาที่ฟงปนเลานะ ขมิ้นกับปูนเลยละ ถึงขนาดประกาศวาจะไมขอญาติดี กันอีกจนตาย เอ... ถาอยางนั้นก็คงไมใชปน โอย ไมใช ๆ ไมใชแนนอน นี่พี่คิดจนหัวจะระเบิดอยูแลว วาเด็กนี้มันทองกับใคร ออ ถาอยางนั้นที่นายพอหนาตาไมดี ก็คงจะคิดเรื่องนี้อยูเหมือนกันละซิ แตศศิก็เคยเห็นนะวาเด็กนี้ เวลาอยูกบั นายพอมีทาทีวา ออเซาะนายพออยู ไมนอยเหมือนกัน โฮย.. พี่ไมอยากคิดแลวละ เดี๋ยวจะกลายเปนสรางบาปสรางกรรมใหกับ ตัวเองไปเปลา ๆ ก็คงไมใชนายพอหรอกนะคะ
8 สรา
หญิง ศศิ
ไมนาใชนะ แตพี่ศรุตมาพูดเหมือนกับวา พี่นี่แหละเปนตัวการที่จะตอง รับผิดชอบกับเรื่องนี้ พี่ไมยอมหรอก เปนตายยังไงพี่จะไมแตงงานกับ เด็กคนนี้โดยเด็ดขาด แลวถา....... (รองกรี๊ดติด ๆ กันหลายหน) (ตกใจ) เร็วเขาพี่สรา แมหญิงเปนอะไรไปก็ไมรู (เสียงวิ่งสองคน) เพลงคั่นตื่นเตน
กรุง ศศิ กรุง สรา ศสิ กรุง สรา ศศิ กรุง สรา
หมอ
(เสียงดังแบบตกใจ) สรา ๆ ตามหมอเร็ว แมเขาช็อคไปอีกแลว ทําไม ... วาย.... นั่นทําไมหนาแมหญิงเปนแบบนี้ละ ระวัง เดี๋ยวเหยียบกระจกแตก แมหญิงคงจะตกใจที่เห็นหนาตาเปนแบบนี้ละมั้งครับ (รองไห) ทําไมหนาตาแมหญิงถึงนาเกลียดนากลัวอยางนี้ละ แมหญิงอยากเห็นหนาตัวเองในกระจก พอพอหยิบเอามาใหดู แมหญิงก็รองกรี๊ดแลวสลบไปเลย ผมกดเรียกหมอแลว เดี๋ยวก็คงจะมานะครับ แมหญิงคงจะเสียใจมาก เพราะไมนึกไมฝนวาหนาตาจะกลายสภาพเปน แบบนี้ เนื้อเหี่ยวยน แถมบางแหงติดกันไปหมด (เครือ) เปลือกตาขางนี้ก็หอยลงมาเยอะเลย พอไมควรเอากระจกมาให แมหญิงดูสภาพของตัวเองเลย พอสงสารแมหญิงเหลือเกิน อยาเพิ่งคิดมากไปเลยครับ สมัยนี้หมอเขาเกงอยูแลว ตอใหหนาตายับเยิน ยิ่งกวานี้ เขาก็ทําศัลยกรรมได คนที่ถกู ไฟลวกก็จะเปนลักษณะอยางนี้ละ ผมคิดวาเดี๋ยวหมอก็คงจะแนะนําเรื่องนี้ (เสียงเดินเขามาเร็ว) ผมนึกแลววาคนไขจะตองช็อคแนนอน คุณพยาบาลชวยดูแลคนไขดวย ผมขอคุยกับญาติ ๆ เรื่องการทําศัลยกรรมและการดูแลจิตใจคนไขกอน เพลงคั่น
9 หมอ
ศศิ หมอ
กรุง หมอ
ที่จริงนะ แพทยที่อยูในเมืองไทยก็มีความสามารถที่จะทําศัลยกรรมให คนไขที่มีสภาพแบบนี้ โดยเฉพาะที่โรงพยาบาลเราก็มีแพทยทางดาน ศัลยกรรมประจําอยูแลว แตถาคนไขอยากจะไปทําที่เมืองนอกก็ไดครับ อยางนอยก็เพื่อความสบายใจของคนไขเอง เรื่องนี้ก็ตองเปนหนาที่ของ ญาติที่จะตองปรึกษากับคนไขเอง แตในระยะแรก ๆ นี้ เมื่อคนไขกลับ ถึงบาน ทุกคนก็ควรจะชวยกันฟนฟูสภาพจิตใจของคนไขใหอยูใน สภาพที่เตรียมพรอมเสียกอน แลวตัดสินใจอยางไร ถาจะใชบริการที่ โรงพยาบาลของเรา ผมก็จะบริการใหอยางเต็มที่ แตทําแลวมันก็จะไมดี พรอมถึงรอยเปอรเซ็นตหรอกนะครับ แตก็เรียกวาดีกวาที่เปนอยูใน ขณะนี้มากนั่นละครับ แลวอีกเรื่องที่ตองบอกใหทราบคือ เรื่องขาของ คนไข ตอนนี้คนไขจะยังเดินไมได ซึ่งจะตองนั่งรถเข็นไปกอน และจะ ใชเวลาในการทํากายภาพบําบัดอีกซักระยะหนึ่ง อยางนี้เราก็ตองปลอบโยนใหแมหญิงทําใจใหสบายกอน แลวเราควร จะตองทํากายภาพบําบัดกอนใชไมคะคุณหมอ นั่นเปนเรื่องแรกที่ตองทําเลยครับ แตเรื่องกําลังใจเปนสิ่งที่สําคัญมาก ทุกคนตองดูแลและเอาใจใส อยาใหคนไขมีเรื่องกระทบกระเทือนใจ ใด ๆ ทั้งสิ้นนะครับ ครับ เรื่องนี้ผมทราบอยูแลว เพราะคุณหญิงรวีก็คงจะยังไมลืมภาพที่ทํา ใหเขาตองทนทุกขทรมานไปอีกนาน เปนเรื่องที่ลืมยากแนนอน (หัวเราะ) ครับ ถูกตอง เราตองชวยกันฟนฟูทั้งรางกายและจิตใจคนไข ใหดีกอน แลวเรื่องอื่นคอยวากันทีหลัง เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 35
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
(เสียงเคาะประตู เสียงประตูเปด เสียงเดินเขามา) วันนี้คุณศรุตมาแตเชาเลยนะคะ แตก็ยังแพเธอ แลวนี่บัวเอาเอกสารออกมาทําอะไรนะ ก็เอาคัดเลือกดูวา รายไหนจะเปนของชาวชุมชนไผรวมกอ ตามที่คุณสั่งไวนั่นละคะ รวมทั้งของแมชีดวยนะ คะ ครบหมดแลว อยูในแฟมทั้งหมดนี้แลวคะ เออ.. เมื่อวานไดขาววา หมออนุญาตใหคุณหญิงกลับบานไดแลวใชไมคะ อืม นาสงสารแมหญิงจังเลย นายพอเลาวาเมื่อวานพอหมอแกะผาออก แมหญิงก็รองหากระจกสองดูหนาตัวเองทันที แลวหนาตาของคุณหญิงเปนอยางไรบางคะ มันไมใชหนาของแมหญิงแลวละ กลับไปเห็นแลวฉันก็ตกใจเหมือนกัน แตยังนอยกวาแมหญิง นายพอบอกวาแมหญิงรองกรี๊ดแลวก็สลบไปเลย พอฟนขึ้นมาแมหญิงก็เอาแตรองไห นาสงสารทานมาก ๆ เลย บัววาจะไปเยี่ยมทานเหมือนกัน ก็ไปซิ ศศิบอกฉันวาทานถามถึงบัวอยูเหมือนกัน แลวนี่แมนองสาวตัวดี อยูที่บานแคทหรือเปลา ขอเงินบัวไปสองพัน เห็นวาจะไปซื้อเสื้อผาใหม เพราะวาที่มีอยูเริ่มคับ แลวคะ เขาจะกลาใสชุดคลุมทองหรือ ไมอายพวกพนักงานที่บริษัทแคทหรือ (ถอนใจ) คุณศรุตลองพูดกับคุณสราหรือยังคะ พูดแลว สราเขายืนยันวาเขาไมเคยของเกี่ยวกับบุญญานีแมแตครั้ง แลวก็ เขาบอกวาถาเด็กคลอดออกมาเมื่อไหร เขายินดีที่จะไปตรวจดีเอ็นเอ ทันที สราเขารักแคทมากนะบัว
2 บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว
ศรุต บัว ศรุต ศรุต
บัวก็รูอยูเหมือนกันคะ แคทก็มีทาทีวารักคุณสรามากอยูเหมือนกัน (เครือ) บัวเองก็สงสารแคทกับคุณสราที่สุด แตไมรูวาจะพูดวาอยางไร ตอนนี้บัวยอมรับวาบัวทําอะไรไมถูกเลย ในสมองบัวมีแตเรื่องของ บุญญานีเต็มไปหมด นองสาวเธอทําอยางนี้ เขาประสงคจะทํารายความรักของสรากับแคท มากกวา ทําไมไมนึกถึงบุญคุณของแคทบางเลยหรือไง เรื่องนี้บัวก็คิดเหมือนกันคะ แลวคุณไดขาวแคทบางไม อาว.. เธออยูกับเขาไมใชหรือ (รองไห) แคทโทรมาบอกแตวาไมตองหวง ฝากใหบัวดูแลงานแทนดวย ทางสราเขาก็ไมไดสงขาวไป ตอนนี้สราก็กําลังหัวหมุนอยูเหมือนกัน ออกตามหาแคทวุนไปหมด หนาดําคร่ําเครียด ฉันเห็นหนานองแลวก็ นึกเวทนาอยูเหมือนกัน สราเขาไมเคยรักใครมากอนนะ แคทเปนผูหญิง คนแรกที่เขารัก ถาบุญไมไดมีอะไรกับคุณสราจริง ๆ แลวมาพูดแบบนี้ทําไม เปนการทํา บาปอยางมากทีเดียว บุญไมกลัวเวรกรรมจะตามทันหรือยังไงไมรู บัว ไมเขาใจนองคนนี้จริง ๆ เอานะ อยาคิดมาก ถึงเวลาทํางานก็ทํางานไปเถอะ เดี๋ยวบัวออกไปชงกาแฟมาใหนะคะ อยาลืมชงของเธอมาดวยนะ มานั่งกินดวยกันที่นี่ (เสียงเดินออกไป) (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
3
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต
(เสียงวางแกว) ทําไมกินนอยนักละบัว คุกกี้ยังเหลืออีกเยอะเลย บัวทานไมลงหรอกคะ คอมันแหงเปนผงไปหมด บัวบอกคุณศรุตตรง ๆ นะคะ วาตอนนี้บัวคิดไมออกจริง ๆ วาจะชวยคุณสราอยางไร เอานะ อยาเก็บเอาเรื่องของเขามาคิดเปนกังวลเลย เคยคิดบางไมวาถา เรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับเราสองคนบาง แลวบัวจะทําอยางไร บัวไมกลาคิดหรอกคะ ถางั้นก็หยุดความคิดไวตรงนี้ละ แลวมาชวยฉันดูบัญชีรายนี้ดกี วา ฉัน กําลังคิดวาจะโอนรายที่เขาเปนหนี้นอกระบบกับแมหญิง ใหเขามาอยูใน บัญชีหนี้ในระบบ ซึ่งเราจะชวยลดดอกใหพวกเขาลงมาไมนอยเลย แลวเราก็คงไมตองออกไปติดตามทวงหนี้ นอกจากวาใชสงจดหมายเอา แลวบัวจะไปทํางานที่ไหนละคะ (หัวเราะ) ก็ทําในหองฉันไง รูเอาไวดวยนะวาเธอตองทํางานใชหนี้ฉัน บัวเปนหนี้คุณศรุตตั้งแตเมื่อไหรคะ ก็ตั้งแตตอนที่เธอปลอมตัวเปนคุณระรินเขามานั่นแหละ นึกวาจะตบตา ฉันสําเร็จหรือ เธออยากทําเกงดีนัก ฉันก็เลยแกลงทําโงซะอยางนั้นละ แตฉันพูดจริง ๆ นะ ตอนที่เธออยูในสภาพของระรินนั่นนะ เธอก็กากั่น ไมเบาเลย ไมรูวาทําไปไดยังไง คุณศรุตก็พูดอยูได ตอนนี้บัวลอกคราบแลวนี่คะ ออ.. นี่เปนแมงูตัวใหญแลวใชไม อือ.. แตก็นารักดีนะ (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
บัว บุญ บัว
บุญ พี่อยูนี่ อาว แลวเรื่องอะไรลงมาเกรอยูหนาบริษัทนี่ละ จะไปไหนหรือ บุญไปไหนมานะ กลับเอาจนค่ําเลย
4 บุญ
บัว บุญ บัว บุญ บัว
บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว บุญ บัว
บุญก็ไปเดินเตร็ดเตรอยูตามหางนะซิ คนกําลังไมสบายใจ มันก็ตองหา อะไรที่มันทําใหเกิดความเพลิดเพลินกันบาง ที่หางเขามีดนตรีมาแสดง มีเด็ก ๆ มาเลน บุญเลยฝนหวานไปวา ลูกเราออกมาจะนารักแบบนั้น หรือเปลา นีพ่ ี่บัวเพิ่งกลับหรือ กลับมานานแลวละ แตไมอยากอยูบนหอง ก็เลยมาเลนขางลาง ไดขาวคุณสราบางไม เขาก็คงอยูที่บานเขานั่นละ หรือไมอยางนั้นก็คงจะออกไปตามหาแคท แหม เรื่องแคนี้ พี่แคทตองเสียอกเสียใจถึงกับหายหนาไปเลยหรือ เออ.. แลวพี่แคทเขารูไดยังไงวาฉันทอง พี่ก็ไมรูเหมือนกัน เพราะเขาไมไดพูดถึงเรื่องนี้กับพี่เลยแมแตคําเดียว วันที่เขาโทรมา เขาก็บอกแตเพียงวาใหดูแลงานแทนเขาดวย แลวเขาก็ วางหู พี่จะถามวาเขาอยูที่ไหนก็ไมทัน ตอกลับไปอีกทีเขาก็ปดโทรศัทพ ไปแลว (เสียงฉุน) แบบนี้ มันเจตนาจะไมรับผิดชอบกันนี่หวา สงสัยฉันจะตอง ไปที่บานคุณสราเสียแลว มันตองพูดใหผูใหญไดรับรูไวแลวละ (ตกใจ) อยานะ อยาเพิ่งไปตอนนี้เปนอันขาด แลวทําไมฉันจะไปไมไดละ คุณศรุตบอกวาตอนนี้คุณหญิงกลับมาจากโรงพยาบาลแลว (หัวเราะ) เอา อยางนั้นก็ดีนะซิ ฉันจะไดเอาเรื่องไปบอกซะเลย จะไดรู วาลูกชายหัวแกวหัวแหวนนะเปนคนยังไง อยาทีเดียวนะบุญ พี่ขอรอง ตอนนี้สภาพจิตใจของคุณหญิงยังไมปกติเอา มาก ๆ เลยทีเดียว หนําซ้ํารางกายก็ยังผิดปกติอยางมากมาย อาว แลวทําไมถึงเปนอยางนั้นละ บุญก็รูนี่นาวาคุณหญิงถูกไปลวกไปหมดทั้งตัว ผิวพรรณหนาตาก็เลย เปนรอยแผลยับเยินไปหมด พี่เองก็ยังไมไดเห็น แตฟงจากคุณศรุตพูด แลว แสดงวาคุณหญิงเปนมาก ไมเชนนั้นลูกผูชายอยางคุณศรุตคงไม
5
บุญ
บัว บุญ
บัว
ถึงกับน้ําขังขอบตาเวลาที่พูดถึงคุณหญิงอยางนั้นหรอก นาเวทนา ครอบครัวเขามาก ๆ เลยนะบุญ (หัวเราะลั่น) สมน้ําหนา มันตองอยางนี้สิถึงจะสาแกใจ อยากหนาเลือด ดีนัก พี่บัวจะตองไปสงสารเขาทําไม เขาทํากับแมเราไวแสนสาหัสแค ไหน ทําไมไมรูจักนึกบาง ฉันวากรรมมันตามทันจริง ๆ ถาบุญคิดวาที่คุณหญิงทานเปนอยางนี้เพราะกรรมตามทัน บุญก็อยาทํา อะไรใหมันเปนการสรางกรรมเวรกับคนอื่นเขาก็แลวกัน เรื่องกรรมเรื่องเวรนะ ฉันไมสนใจ ฉันบอกไดแตที่ยายคุณหญิงรวีมัน เปนอยางนี้นะ มันสะใจฉัน (หัวเราะลั่น) สะใจจริง ๆ โวย (หัวเราะ) (เสียงเดินไป) (ถอนใจยาว) เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลงคลอเศรา
กรุง หญิง
กรุง
หญิง
คุณหญิง นั่นทําไมจะตองเอาผามาคลุมหนาคลุมตาแบบนี้ดวยละ ดูเปน ไอโมงเชียว อยูบานเราจะไปอายใครเขา จะไมใหฉันอายไดอยางไรละ คุณกรุง ดูหนาฉันซิ แมกระทั่งเด็กแจว มันเห็นฉันทีไร มันตองสะดุงใหฉันเห็นทุกที แลวมันก็พาลวิ่งหนีฉันไป ดื้อ ๆ (รองไห) หนาฉันมันเหมือนผีมากเลยใชไม (เสียงปลอบโยน) อยาคิดมากนะคุณหญิง ก็แคชวั่ ระยะนี้เทานั้นละ คุณจะตองไปทํากายภาพที่โรงพยาบาลกอน พอเราแข็งแรงแลว เราจะได บินไปเมืองนอกกัน ฉันปรึกษากับลูก ๆ แลว เขาลงความเห็นวาอยากให คุณหญิงไปทําศัลยกรรมที่เมืองนอก จะพักผอนสมองไปในตัวดวย เรา เองก็ไมไดไปเมืองนอกกันมาตั้งนานแลว ถือโอกาสฮันนีมูนรอบสองก็ แลวกันนะ (หัวเราะ) เออ... ฉันมีเรือ่ งจะคุยกับคุณหญิงซักหนอย ก็วามาเถอะ
6 กรุง
หญิง กรุง
หญิง กรุง
หญิง
ฉันมานั่งคิดดูแลว การทีค่ ุณหญิงเคราะหรายขนาดนี้นะ ก็ยังมีเคราะหดี รวมอยูดวย ถาคุณหญิงไมไดคนในชุมชนไผรวมกอเขามาชวยไว ปานนี้ บานเราก็คงจะโศกเศราเสียใจไปตาม ๆ กันแลวละ คุณนะหรือ จะเสียใจ ถาฉันเปนอะไรไป คุณจะดีใจมากกวาละมั้ง เพราะระยะหลัง ๆ เนี่ย คุณมีทาทีวาเบื่อฉันเอามาก ๆ ทีเดียวละ คิดอะไรอยางนั้นเลา ฉันไมมีวันเบื่อคุณหญิงไดหรอก รับรองวาตอให หนาของคุณหญิงเปนอยางนี้ไปตลอดชีวิต ฉันก็จะอยูดูแลคุณหญิงไม หางเชียวละ พูดถึงชุมชนไผรวมกอแลว ฉันอยากจะพูดกับคุณหญิงซัก เรื่องหนึ่ง ไมพนเรื่องหนี้อีกละซิ ใช ฉันอยากจะบอกคุณหญิงวา ฉันไดอานหนังสือตอนที่นั่งรถกลับบาน มาเนี่ย เปนหนังสือเกี่ยวกับพระราชดํารัสของในหลวงทาน ฉันรูสึก ประทับใจกับพระราชดํารัสที่วา การเสียสละนั้นจะเปนประโยชนตอ ความสามัคคี คนเราจะอยูดวยกันได ก็ตองมีการเสียสละ รูจักอดทน รูจักอภัย โอนออนผอนตามกันดวยเหตุผล ฉันก็เลยเกิดความคิดวา ในเมื่อคนเหลานั้น เขาไมไดถือโทษโกรธเคืองอะไรคุณหญิงเลย ทั้ง ๆ คุณหญิงเพิ่งจะไปดาเขาอยางรุนแรง แตพอเกิดเหตุรายแรงขึ้นกับ คุณหญิง พวกเขาลืมความโกรธเคืองไปจนหมด พากันวิ่งกรูออกมาชวย คุณหญิงทุกคน โดยเฉพาะนายปน เปนคนอุมคุณหญิงออกมาจากรถ คุณหญิงรูไมวา ถาหากรถคันนั้นระเบิด ทุกคนที่เขาไปรุมชวย เขาก็จะ ไดรับอันตรายไปดวย และคุณหญิงก็คงไมรอดชีวิตหรอก ในเมื่อเขา เหลานั้นไดทําการเสียสละเพื่อที่จะเขาไปชวยคุณหญิงแลว ฉันก็คิดวา คุณหญิงนาจะเสียสละเพื่อเปนการตอบแทนเขาเหลานั้นบาง ฉันรูแลวละวาคุณจะใหฉันทําอะไร
7 กรุง หญิง
กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง
ก็เพียงแตอยากจะใหคุณหญิงทําดีกับเพื่อนบานที่เขาดีกับคุณหญิง อยาง นอยเราก็ยังสบายใจวา เรามีน้ําใจตอบแทนความดีของเขาเหมือนกัน (รองไห) คุณกรุงอยากทําอะไรก็ทําไดเลย ไมตอ งมาบอกฉันหรอก ตอไปนี้ฉันจะไมขัดขวางอะไรทั้งสิ้น ฉันสํานึกตัวตั้งแตตอนที่นอนอยู โรงพบาบาลแลว คุณกรุง รีบ ๆ ทําไปเถอะ มันจะไดเปนการไถโทษที่ ฉันเคยสรางไวกับคนเหลานั้น ฉันจะไดหมดเวรหมดกรรมเสียที ไมเอานา อยารองไห ในเมื่อสิ่งที่คุณหญิงกําลังจะทํา มันเปนความ ถูกตอง เปนความดี เราก็ควรจะพอใจแลวไมใชหรือ เออ ฉันลืมบอกคุณไป สราเขาหิ้วกระเปาใบหนึ่งเขามากราบฉันที่ตัก ฉันถามเขาวาจะไปไหน เขาก็ไมบอก พูดแตเพียงวา แลวเขาจะกลับมา (ตกใจ) หา.. แลวคุณไมไดถามหรือวาสราจะไปไหน ฉันไมไดถามหรอก ดูทา เขารอนรนอยางไรชอบกล มีเรื่องอะไรเกิด ขึ้นกับสราหรือเปลา ไม.. เออ.. ไมมีหรอก ไมมีอะไรหรอก คุณหญิงไมตองคิดมากนะ สรา อาจจะไปเที่ยวกับเพื่อนที่ไหนก็ได ไมกี่วันมันก็คงจะกลับหรอก เพลงคั่น
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว มายืนคิดอะไรอยูที่ระเบียงนี่ละ ตนไมนี่ใครเปนคนปลูก แคทหรือ ดอกสวยเชียวนะ แตก็สวยสูคนที่ยืนอยูนี่ไมไดหรอก คุณศรุตพูดอะไรนะ เดี๋ยวบุญก็มาไดยินเขาหรอก อาว... วันนี้ไมไดออกไปช็อปปงที่ไหนหรือ ดีนะ ไมตองทํางานทําการ อะไร เอาแตเที่ยวอยางเดียว บัวใหไปเองละคะ ไมอยากใหบุญคิดมาก แลวยังไง เลิกความคิดที่จะหาใครมาเปนพอเด็กหรือยังละ ยังสาวยัง สวยอยูนี่ คงจะหาไดไมยาก
8 บัว ศรุต
บัว
ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต
บัว ศรุต
เห็นคุณศรุตบอกวาคุณสราไมไดกลับบานมาสองวันแลวใชไมคะ นั่นก็คงกลุมใจที่จู ๆ แฟนก็ลองหนไปไหนก็ไมรู ก็คงไปอยูตามบาน เพื่อนฝูงนั่นละ เออ... แตฉันมีเรื่องจะบอกนะ สราเขาโทรมาบอกฉันวา ตอนนี้เขาขายรานหญิงรวีสเต็กเฮาส ใหเพื่อนของเขาไปเรียบรอยแลว อาว คิดยังไงถึงขายราน แบบนี้ก็เทากับคุณสราคิดจะไปยาวเลยนะซิ บัวยังคิดอยูเลยวาคุณสราไมกลาทิ้งรานไปนานหรอก ยังไง ๆ ก็ตองหวง รานอยูบางละ นองฉันมันก็เปนอยางนี้ละ นายพอก็บนอยูเหมือนกัน มันนึกจะทําอะไร มันก็ทําลงไปเลย ไมเคยคิดจะปรึกษาพอแม เออ เมื่อกี้บอกขาวรายไป แลวนะ ที่นบี้ ัวฟงขาวดีบาง มีอะไรหรือคะ นายพอไดพูดกับแมหญิงถึงเรื่องหนี้สินของคนที่ชุมชนไผรวมกอ ซึ่งก็ รวมถึงแมชขี องบัวดวยนั่นละ แลวคุณหญิงวาอยางไรบางคะ แมหญิงรองไห แลวบอกวานายพออยากทําอะไรก็ทําเลย แมหญิงไม คัดคานอะไรทั้งหมด แมหญิงคงจะคิดวาเปนการไถบาปที่แมหญิงเคยทํา ไวกับคนที่ชุมชนเหลานั้นละมั้ง จัดวานายพอทานก็หวานลอมเกงเหมือนกันนะคะ (หัวเราะ) เห็นพอเลาวาทานตองยกเอาพระราชดํารัสของในหลวงมา เกลี้ยกลอมแมหญิงทีเดียวละ เลนเอาแมหญิงนั่งน้ําตาไหลพราก ๆ ไป เลย ฉันก็ดีใจนะที่นายพอไมไดโยนเรื่องนี้มาเปนหนาที่ของฉัน เพราะ ถาโยนมา ฉันก็ไมรูวาจะพูดอยางไรดี บัวยังไมไดไปเยี่ยมทานเลย มัวแตมาคอยดูแลนองอยูนี่ละ ไมอยากให เขาอยูตามลําพัง กลัวบุญจะคิดฟุงซานวุนวาย ฉันมานี่ ก็ตั้งใจจะมาชวนบัวไปเยี่ยมแมหญิงเหมือนกันละ
9 บุญ บัว
บุญไปดวยคะ (ตกใจ) บุญ เพลงดังแลวเบา
ศรุต บุญ
บัว ศรุต บัว บุญ ศรุต
บัว บุญ บัว บุญ
เธอจะไปทําไม สราเขาไมอยูหรอกนะ แลวทําไมบุญจะตองไปหาคุณสราดวยละ ในเมือ่ เขาไมยอมรับผิดชอบ ในสิ่งที่เขาทํา แลวคิดหรือวาคนอยางบุญจะงอนงอตอเขา ถาทองของ บุญมันโตขึ้นมาทุกที จนมีคนมาถามวาบุญทองกับใคร หรือเขาถามวา พอของเด็กเปนใคร บุญก็จะบอกวามันเปนหมา (ตกใจ) เอะ บุญ ทําไมถึงปากคอเราะรายแบบนี้ละ (หัวเราะในคอ) ไมเปนไรหรอก ฉันฟงจนชินแลว ตอใหพูดแรงกวานี้ ฉันก็ไมรูสึกอะไรหรอก บุญอยาเพิ่งไปไดไม พี่บัวไปได ฉันก็ไปไดเหมือนกัน พีบ่ ัวเปนคนมีน้ําใจ ฉันก็อยากแสดง ความมีน้ําใจของฉันบางนะซิ ถาตองการจะไปแสดงน้ําใจกับแมหญิงของฉันละก็ ไปได แตถาไปแลว ไปปากพลอยพูดอะไรโดยไมคิด ทําใหแมหญิงกระทบกระเทือนใจ ฉัน ก็อาจจะทําใหปากเธอมีสีไดเหมือนกันนะ บุญ พี่ขอรองเถอะ บุญอยาเพิ่งไปเลยนะ ทําไม กลัวปากฉันนักหรือไง ฉันรับรองไวตรงนี่เลยวา ฉันจะไมพูดจา อะไรใหคุณหญิงรวีทานกระทบกระเทือนใจเปนอันขาด แต.. แตพี่.. (รีบขัด เสียงดังแบบไมพอใจ) เอะ นีไ่ มเชื่อกันบางหรือไง อยามองวา ฉันเปนคนเลวไปเสียหมดซิ รับรองไดวา ถาฉันเห็นหนาคุณหญิงรวีแลว ฉันจะไมพูดอะไรใหทานเสียใจแมแตคําเดียว เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 36
หญิง บัว บุญ บัว หญิง กรุง หญิง บุญ บัว กรุง
บุญ
บัว หญิง บุญ กรุง บุญ
(เสียงเดินเขามา) หนูบัวมาแลวหรือ สวัสดีคะคุณหญิง สวัสดีคะ แหม... แขกมาเยี่ยมทั้งทีทําไมคุณหญิงตองนั่งหันหลังใหดวย ละคะ (เสียงจุปาก เสียงเบา) บุญ เงียบเลยนะ อยาพูดแบบนั้น ใครมาดวยละนั่น หนูบุญ นองสาวของหนูบัวไงละ เขารูวาจะกลับบานเขาก็เลยมาเยี่ยม มาที่นี่อีกทําไมแมบุญ ฉันไลเราออกไปแลวไมใช แลวมาทําไม (ตกใจ) ตาย... นั่นคุณหญิงหนาตาเปนถึงอยางนี้ทีเดียวหรือ ตายแลว เหมือน... (รีบขัด) บุญ.. (หัวเราะเกอ) ไมมีอะไรนะ เอา นั่งตามสบาย หนูบุญก็นาจะรูวาคนถูก ไฟลวก มันก็จะมีบาดแผลทิ้งไวใหเราเห็นแบบนี้ละ แตก็ไมตองหวง เพราะอีกไมนาน เราก็จะพาแมหญิงไมทําศัลยกรรมที่นอกแลว พอ กลับมาแมหญิงอาจจะสวยสดงดงามกวาเกาก็ได (หัวเราะ) เจาประคูณ ขอใหเปนอยางนั้นจริง ๆ เถอะ ไมอยางนั้น คุณหญิงก็คงจะออกไปติดตามทวงหนี้ไมได เดี๋ยวลูกหนี้แลเห็นเขาละก็ วิ่งหนีกันปาราบเลย เงียบ ๆ เถอะบุญ ไมจําเปนก็อยาพูดอะไรเลย เอะ แลวทําไมแมบุญใสชุดแบบนี้มาละ (หัวเราะ) ออ เขาเรียกชุดคนทองคะ คนทอง คนทอง ฮื้อ หนูบุญนี่ ยังไงนะ ชอบพูดเลนอยูเรื่อย แตบุญไมไดพูดเลนนะนายพอ ก็บุญทองจริง ๆ นี่คะ
2 หญิง บุญ หญิง บุญ
หญิง บัว หญิง บัว กรุง บัว หญิง บัว หยิง กรุง
(เสียงหวน) เราแตงงานแลวหรือ ก็อยากจะแตงอยูเหมือนกันคะ แตยังหาคนแตงไมไดเลย อาว แลวเราทองไดยังไงละ (เสียงเครือ) ก็ตองทองกับพอของเด็กในทองนี่ซิคะ แตตอนนี้เขายังไม ยอมรับผิดชอบอะไรทั้งหมด บุญก็เลยตองกมหนาสูกรรมไปตามลําพัง อยางนี้ละ ยังคิดเจ็บใจตัวเองอยูเลย วาไมนาใจออนใหเขางาย ๆ แบบนี้ แลวตอนนี้เราอยูที่ไหน ทํางานอะไร บัวยังไมไดใหนองทํางานคะ ก็ใหเขาอยูพักกับบัวที่บริษัทแคทไปกอน เออ... แลวนีห่ นูแคทเขาหายไปไหนละ ตั้งแตฉันหายกลับมาบาน มันก็ หลายวันแลว ฉันยังไมเห็นหนูแคทมาเลยซักครั้งเดียว แคทคงไปดูงานตางจังหวัดนะคะ เพราะเห็นบอกวาจะไปติดตอชาวบาน ที่เขามีโอท็อป เผื่อวาจะมีใครอยากจะใหสงของไปทางเมืองนอกบาง เออ... กิจการของหนูแคทแบบนี้มันก็ดีเหมือนกันนะ ฉันยังอยากทําเลย คุณศรุตก็อยากทําเหมือนกันคะ เห็นเปรย ๆ ใหบวั ไดยินอยูเสมอวา อยากจะขายบริษัท แลวเอาทุนไปรวมหุนกับแคทอยูเหมือนกัน โอย ลูกพวกนี้มันคิดของมันยังไง เห็นคุณศรุตบนวา เบื่อการทวงหนี้ ไมอยากรับจางทวงหนี้อีกแลวคะ อืม พอกับลูก ความคิดเหมือนกันจริง ๆ เลยนะ ยังกับเคาะออกมาจาก พิมพเดียวกันเลย (เสียงออนโยน) แมหญิง ไหน ๆ แมหญิงก็บอกแลววา อยากทําอะไรก็ ทําไปเถอะ แมหญิงจะไมขัดขวางแลวยังไงละ เชื่อเถอะลูกของแมหญิง คงไมมีใครสิ้นคิด ถึงกับไมประกอบอาชีพแลวนั่งกินนอนกินอยูกับบาน หรอก เขาอาจจะอยากทํากิจการอื่นที่เห็นวาจะทําความเจริญมาใหเขาก็ ไดนะ ตอนนี้แมหญิงตองใจเย็น ๆ แลว อายุเขามาปูนนี้แลว เงินทองเรา ก็มีมากมายใชยันตายก็ไมหมด ปลอยใหลูก ๆ เขาในสิ่งที่เขาชอบกันเถิด
3 บุญ หญิง บุญ
บุญขอตัวไปเดินเลนกอนนะคะ นั่งนาน ๆ แลวมันอึดอัด กี่เดือนแลวละ สามเดือนกวาแลวคะ (เสียงเดินไป) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง กรุง หญิง กรุง
หญิง กรุง
(เสียงไมพอใจ) นี่คุณกรุง อยาเพิ่งไปไหน มาพูดกับฉันกอน ถามจริง ๆ เถอะ วาแมบุญญานีนะ ทองกับใคร (รองดัง) อาว แลวฉันจะไปรูไดยังไงละแมหญิง แตที่แน ๆ นะ เขาก็ ตองทองกับผัวเขานั่นแหละ แลวคุณไมรูเลยหรือ วาผัวของแมบุญคนนี้นะคือใคร ก็ไมมีใครรูท ั้งนั้นละ เพราะวาเจาตัวเขาไมยอมเปดเผย ฉันวาแมหญิง อยาสนใจกับคําพูดและเรื่องราวของเด็กคนนี้เลย บางครั้งไอสิ่งที่เราฟง อยูมันอาจจะไมใชความจริงทั้งหมดก็ได นี่คุณพูดอยางนี้ ก็แสดงวา ถาเด็กคนนี้มันบอกกับฉันวามันทองกับคุณ คุณก็ไมใหฉันเชื่อเลยใชไม (ตกใจ) หญิงรวี นี่เธอเอาอะไรมาพูดนะ เพลงดังแลวเบา
หญิง กรุง
หญิง
แลวทําไมคุณจะตองหนาซีดแบบนี้ดวยละ อยางนี้มันกินปูนรอนทองนี่ ฉันเพียงแตคิดวา ทําไมแมหญิงถึงดูถูกฉันขนาดนี้ ฉันอยูกับแมหญิงมา เปนสิบ ๆ ป ฉันเคยมีเรื่องแบบนี้มาทําใหแมหญิงขุนของหมองใจหรือ เปลาละ โอย ของพรรคนี้มันไมแนหรอกคูณ บางทีอยูมากันตั้งสามสิบ สี่สิบป แกจนหนังเหี่ยวหนังยนไปตาม ๆ กัน ก็ยังแอบไปมีอีหนูไว มันก็มีอยู ถมเถไปนี่ จู ๆ เด็กมาบอกวาทองแลวไมมีคนรับผิดชอบ ฉันก็ตองนึกถึง
4
กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง
หญิง
คุณกอนนั่นละ เพราะชวงที่ฉันนอนโรงพยาบาล ฉันไมรูวาคุณไปกอ เรื่องอะไรไวบาง สรุปวาแมหญิงคิดวาฉันจะทําเลวทรามขนาดนั้นใชไม แลวฉันพูดวาคุณเปนคนทําหรือเปลาละ เราเลิกพูดเรื่องนี้กันไดแลว สงสัยจะเลิกอยากเสียละมั้ง ฉันนึก ๆ ดูแลว เมื่อตอนแมบุญมาเฝาไขที่ โรงพยาบาล ฉันก็เห็นคุณแบบมองมันดวยสายตาออนโยนอยูบอย ๆ (คิด) ฮื้อ... เลนพูดกันแบบนี้ ประเดี๋ยวพอก็พูดซะใหรูหรอก วาไอที่ฉัน รักและเอ็นดูเด็กคนนี้นะ ก็เพราะมันเปนลูกฉันกับแมพิม ผูหญิงที่เธอ เกลียดนักเกลียดหนา แลวก็ไมใชหนูบุญคนเดียว ยังหนูบัวอีกคน ถาเราหลุดปากบอกออกมาตอนนี้ ประเดี๋ยวแมก็ช็อคคาเกาอี้ไปอีก เทานั้นละ วาไดวาดีอยูได พิลึกคนจริง ๆ ไมเคยเห็นวาเราเปนคนดีใน สายตาบางหรือยังไง (พูดดัง) อยากคิดอะไรก็คิดไปเถอะ แมหญิง แต ฉันขอบอกเลยวา ฉันไมไดเลวทรามต่ําชาอะไรหรอก ถาเปนฉันทําละก็ เด็กมันคงหาพอไดแลวละ ซักวันฉันจะตองรูความจริงเรื่องนี้ใหได ถาฉันจับไดวามันผูใด กอเรื่อง บัดสีขึ้นมา มันก็ไมตองมาอยูรวมชายคาเดียวกันกับฉันตลอดไป เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
ศรุต กรุง ศศิ
(เสียงรถแลนคลอ) นายพอมีเรื่องอะไรไมสบายใจหรือเปลาครับ ผมรูส ึกวาสองสามวันมานี่ นายพอไมคอยยิ้มแยมเอาเลย ก็แมของเรานั่นละ อยูดไี มวาดีเลนเอาขี้กอนใหญมาปายใหพอ อะไรหรือคะนายพอ แมหญิงยังไมไดหลงซักหนอย ถึงกับเลนขี้เลน เยี่ยวแลวหรือคะ
5 กรุง ศรุต กรุง บัว
กรุง
ศศ กรุง บัว ศศิ
ศรุต บัว ศรุต ศศิ
เปรียบเทียบนะลูก พอเพียงแตเปรียบเทียบใหพี่เขาฟง วาแมเขาเอาของ สกปรกมาปายใหพอ เรื่องแมเด็กบุญคนนั้นใชไมครับ ก็จะมีใครเสียอีกละ แลวคนอยางแมหญิงนะ ลองเขาปกใจเชื่ออะไรแลว เขาก็จะเชื่อแบบตะบี้ตะบันเชื่ออยูแบบนั้นละ นี่ตกลงวาบุญมาทําใหครอบครัวของคุณ ๆ ตองเดือดรอนกันไปหมด บัวคิดแลวกลุมใจจริง ๆ คะ เดี๋ยวเสร็จงานจากที่ชุมชนแลว บัวจะแวะไป หาแม คงตองปรึกษาหารือกับแมดูบางแลวละ เผื่อวาแมจะใหคําปรึกษา อะไรที่ดีกับบัวไดบาง อยา ๆ อยาทีเดียวนะหนูบัว แมเขาถือศีลกินเพลอยู ถาเขาไดรับฟงเรื่อง แบบนี้ แมเขาก็ตองคิดมากอยางแนนอน เดี๋ยวก็จะพาลสึกออกมางาย ๆ เรื่องของเด็ก อยาใหผูใหญอยางแมชีตองเดือดรอนเลย ฉันขอรองละ นายพอเคยอยูสุพรรณ แลวก็รูจักกับแมชีมากอนนี่คะ ก็เคย แตไมไดสนิทสนมอะไรกันมากมายหรอก เออ.. แลวมีใครได ขาวสรากับแคทบางไม สําหรับบัวยังไมไดขาวใครเลยคะ แคทโทรไมยอมบอกวาอยูที่ไหน พี่สราก็บอกวาไมตองหวง ใหดูแลแมใหดี ศศิวาเลิกคุยเรื่องนี้ไปเถอะ ยิ่งคุยเราก็เหมือนกันพายเรืออยูในอางนั่นแหละ หาทางออกไมไดซักที เอะ.. นั่นทีห่ มูบานเขามีงานอะไรคะ ผูคนมายืนชุมนุมกันอยูม ากมาย หลายคนที่เดียว ออ.. คงจะมารอตอนรับเราละมั้ง คุณโทรมาบอกหรือคะ ฉันโทรมาบอกปนไว มินา ถึงไดออกมาออกันเต็มไปหมด ประเดี๋ยวเถอะ พวกเขาจะดีใจกัน จนเนื้อเตนทีเดียว ไดเฮกันใหญแลวงานนี้ (หัวเราะ) เพลงคั่น
6 กรุง รวม
กรุง
ศศิ ปน
บัว ศรุต บัว ศศิ
(เสียงดัง) เราจะประชุมกันตรงนี้ใชไมพอรวม ฉันวาตรงนี้ก็ดีนะ รมรื่นดี ชุมชนของผมเปนชุมชนเล็ก ๆ แลวก็คอนขางจะอัตคัตขัดสนกันซัก หนอย เราก็เลยยังไมมีเงินที่จะที่ทําการของชุมชนขึ้นสักหลังหนึ่ง เวลามี เรื่องอะไรที่ตองประกาศใหรูกัน ก็ตอ งอาศัยนั่งกันแบบนี้ละครับทาน ไมเปนไร แคนี้ก็ดีถมเถไปแลว วันนีฉ้ ันก็มีขาวดีจะมาบอกวา จากการ ที่ทุกคนไดออกไปใหความชวยเหลือคุณหญิงรวี ทีม่ าเกิดอุบัติเหตุที่หนา ชุมชนนี้ คุณหญิงหายจนเกือบจะเปนปกติแลว เหลืออยูแตการที่จะตอง ไปกายภาพบําบัด และก็ตองไปทําศัลยกรรมใบหนา ซึ่งก็คงตองใชเวลา อีกนาน คุณหญิงก็เลยใหฉันมาขอบใจชาวชุมชนทุกคน และเพื่อเปน การตอบแทนในความดีความมีน้ําใจ คุณหญิงก็จะขอคืนโฉนดใหกับผูที่ เคยไดกูเงินของคุณหญิงมา รวมทั้งยกคาดอกทั้งหมดที่ไดจายไปแลว คืน แกทุก ๆ คน เอา ศรุต จัดการเอาโฉนดไปแจกตามชื่อที่อยูหนาซอง ทั้งหมดนี่เลย (เสียงหลาย ๆ คน ปรบมือ เอะอะ ดีใจ เสียงขอบคุณเปนระยะ) ปนดูซิ พวกที่กูเงินกับแมหญิง รองไหกันใหญเลย ผมยังนึกไมถึงเลย วาคุณหญิงจะตอบแทนน้ําใจของคนที่นี่ดวยวิธีนี้ พวกเขารองไหเพราะความซาบซึ้งและดีใจนั่นละครับ ผมไมไดเปน ลูกหนี้ ก็ยังพลอยซึ้งใจไปดวยเลย ดูพอซิ ยังน้ําตาคลอเลย อาว บัวก็ พลอยรองไหไปดวยหรือนั่น ฉันดีใจแทนทุกคนนะ (เสียงเดินเขามา) แลวฉบับนี้ บัวจะรับแทนแมไม อาว.. รองไหทําไมละ วา.. เด็กคนนี้ ขี้แยจังเลยนะ บัวขอบคุณมาก ๆ นะคะทาน คุณศรุตดวย คุณศศิดวย อาว พี่บัว ศศิ ไมไดรวมอยูในเรื่องนี้นะ เปนเรื่องของนายพอกับแม หญิงเทานั้นละ
7 ศรุต
ชายแก
รวม กรุง
ฉันก็ไมไดเกี่ยวอะไรดวยหรอก ทุกคนที่นี่ก็ควรจะรูไวดวยวา บัวคนนี้ละที่เขาปลอมตัวเขาไปทํางานกับผม เพื่อจะไดขอตอรองเรื่อง หนี้สินเหลานี้ แลวตอนนี้บัวเขาก็ทํางานสําเร็จแลว โดยพวกเรา ไมวา จะเปนนายพอหรือผมเอง ก็เห็นชอบดวยกับความคิดของบัว สําหรับ นายแม ทานก็ไมใชเปนคนใจไมไสระกําอะไร เมื่อมาเห็นคุณงามความ ดีของทุก ๆ คน ทานก็ซาบซึ้งน้ําใจอยู เรื่องดี ๆ เหลานี้จึงไดเกิดขึ้น (ตะโกน) ก็เรามันไมใชคนอื่นคนไกลกัน เรามันก็คนบานเดียวกัน ไอเบิ้มมันก็คนสุพรรณเหมือนกัน ก็ตองถือวาเราเปนพี่นองกันนั่นละ (มีเสียงขอบคุณ ขอบใจ ระเบ็งเซ็งแซไปหมด) อาว.. ทานก็พลอยรองไหไปดวยเลย (เสียงเครือ) ทานอะไรกันละพอรวม ไมไดยินลุงเปลงแกพูดเรอะ (พูดเสียงสุพรรณ) ไอเรามันก็คนบานเดียวกันทั้งนั้นแหละ ฉันนะมันก็มีชื่อเดิมวา ไอเบิ้ม อยางที่ลุงเปลงแกพูดนั่นละ ทีหลังเจอ หนาเจอตากัน ก็ทักทายกันวาพี่เบิ้ม หรือไอเบิ้มก็ยอมไดนะ (มีเสียงหัวเราะ เสียงปรบมือ) เพลงคั่น
รวม กรุง
ผมวาทานขึ้นไปนั่งเลนบนบานกอนไมดีหรือครับ ไวแดดตกแลวคอย เดินทางกลับ บอกแลวไงวาใหเรียกพี่เบิ้ม มาเรียกทานอะไรอีกละ เออ ฉันวาเรานั่ง คุยกันที่ใตตนคูณนี่ละดีแลว ดอกเหลืองอรามไปหมด พอรวมนี่เขาใจ ตกแตงชุมชนของเรานะ ดูสนใสไปดวยไมดอกไมใบ นาชื่นใจจริง ๆ แถมยังมีพระราชดํารัสของในหลวงและขอคิดเตือนใจใหกระทําแตความ ดีติดไวเปนระยะทั่วไปหมด
8 รวม
กรุง รวม
กรุง
รวม กรุง
ผมใฝฝนอยากจะใหชุมชนของเราเปนชุมชนตัวอยาง ที่มีแตคุณงาม ความดี ตั้งหนาตั้งตาประกอบอาชีพ อยูกันอยางพอเพียง มีความรักใคร กลมเกลียว มีความสามัคคี เหมือนดังเชนชื่อชุมชุน ไผรวมกอ นี่ละครับ และอีกสิ่งหนึ่งที่ผมมีความปรารถนาอยางแรงกลาก็คือ อยากจะใหคน ในชุมชนทุกครอบครัวปราศจากหนี้สินทั้งปวง ตอนนี้ความปรารถนาของพอรวมก็เปนความจริงแลวยังไงละ ฉันรูวาพอ รวมดีใจมากเลยนะ เปนวันที่ทองฟาแจมใสที่สุดเลยครับ ผมเชื่อวาทุก ๆ คนที่นี่ คืนนี้คงจะ ฝนดีไปตาม ๆ กัน และพวกเขาเหลานี้ก็จะพากันยกยองเชิดชูพี่เบิ้มกับ คุณหญิงวาเปนผูมีพระคุณอยางใหญหลวงกับเขาทีเดียว ฉันก็เพียงแตตองการจะทําความดีเพื่อไถถอนความผิดของคุณหญิงรวี นั่นละ ปานนี้คุณหญิงก็คงจะเกิดความรูสึกอิ่มเอิบกับความดีที่เขาทําแลว ละนะ เออ.. แลวมีอีกเรื่องที่ฉันจะพูด วาแต เจาปนลูกชายหัวแกวหัว แหวนของพอรวมไปไหนแลว คงพาหนูศศิลงไปดูที่ดิน ที่ทานบอกวาจะซื้อเพื่อกอสรางรานใหคุณหนู ศศิละมั้งครับ เออ อยางนั้นเราเดินไปดูดวยกัน ไป ๆ พอรวม จะไดเดินคุยกันไปดวย เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
บัว ปน ศศิ
พี่ปนคิดวา พี่ปนพอจะทํางานใหทานไดหรือเปลา บัววามันไมใชงาน เล็ก ๆ เลยนะ นี่มันเปนงานฝมือลวน ๆ เลย (หัวเราะ) พูดแลวจะวาคุย ปนซะอยาง แฮะ ๆ .. ทําไมไดหรอก (หัวเราะ) อาว.. เอะ ยังไงเนี่ย แลวไหนรับปากรับคํากับนายพอซะดิบดี วาผมจะดูแลให
9 ปน บัว ปน ศศิ ปน บัว ศศิ
ปน
ศศิ ปน กรุง
รวม
แลวผมพูดผิดหรือ ก็ผมรับปากวาผมจะดูแลให แตถาจะใหผมกอสราง งานไมนะ ตองใหชางไมเขาทํา ไอผมนะมันถนัดแตงานปูน แตบัวเชื่อวาพี่ปนตองรูจักชางไมอยูหลายคนทีเดียวละ เพื่อน ๆ ที่เรียน อยูที่โรงเรียนเดียวกับพี่นะไมมีเลยหรือ ก็มีนะซี อยูท ี่อยุธยาก็ตั้งหลายคน พี่ถึงวาพี่จะดูแลใหไดไง ทําไมนายพอถึงอยากจะกอสรางเปนศาลาไม หนําซ้ํายังตองเปนไมสัก ทองอีก แลวก็ยังตองมีลวดลายมากมาย แลวนี่ปนจะใหใครเขียนแบบละ ที่อําเภอก็มี เราไปขออนุญาตกอสราง เราตองการแบบไหนเขาก็มีคน เขียนแบบใหอยูแลวละ ทานจะทําใหใครอยูหรือคะ คุณศศิพอจะทราบไม ไดยินพี่ศรุตเลาใหฟงเหมือนกันวา นายพออยากจะใหทําเพื่ออัญเชิญ พระพุทธรูปและพระบรมสาทิสลักษณ ของในหลวงและพระราชินี มาตั้งไวที่นี่ เพื่อที่จะใหพวกเราในชุมชนและผูที่ผานไปมาแถวนี้ไดเขา มาสักการะบูชา เพื่อเปนมิ่งขวัญและความดีงามแกชีวิตของเรา ทุก ๆ คนที่บานก็เห็นดวย แมหญิงยังบอกวาใหสรางอยางสมพระเกียรติเต็มที่ ผมฟงแลวขนลุกจริง ๆ นะ นึกไมถงึ จริง ๆ วาชุมชนบานเราจะไดมีสิ่งที่ สิริมงคลมาไวประจําใหพวกเราสักการะบูชากัน แบบนี้ทุกคนที่อยูที่นี่ก็ คงจะเต็มใจมาชวยกันคนละไมละมือนั่นละ แลวรานฉันเมื่อไหรจะเสร็จละ ก็คงจะราว ๆ เดือนหนานั่นละครับ (เสียงเดินเขามา) อาว ๆ เด็ก ๆ กลับกันไดแลว เดี๋ยวจะเลยไปหาแมชีที่วัดซักหนอย ฉันตองมาที่นี่บอย ๆ แลว จะไดมาดูการกอสรางศาลาที่กําลังจะกอสราง ซึ่งฉันจะตั้งชื่อวา ศาลาเฉลิมพระเกียรติ โอ.. เหมาะมาก เหมาะมากเลยพี่เบิ้ม ขอใหมีความเจริญ ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ขอพระบารมีลนเกลา คุมครองครอบครัวพี่เบิ้มตลอดไปนะ เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 37
บัว พิม บัว พิม ทั้งหมด พิม ศศิ พิม
ปน กรุง พิม ศศิ พิม ปน ศศิ
(เสียงเดินหลายคน) แมชีจา บัวคิดถึงแมชีจังเลย แมก็คิดถึงบัวอยูเหมือนกัน แลวนี่บญ ุ ไมไดดวยเหรอ เออ แลวที่บุญไมสบายนะ ตกลงเปนอะไร ก็เกี่ยวกับโรคกระเพาะนั่นแหละจะ แมชีไมตองหวงหรอก ดูแลรักษา สุขภาพของแมชีใหดี ๆ ไวกอนก็แลวกัน ทุกคนสบายดีหรือจะ (ตอบพรอมกัน) สบายดีคะ, สบายดีครับ ปนนะ ไมตองมาตอบหรอก เพราะแมเจอปนเกือบทุกวัน รูว าไมไดเจ็บ ไขไดปวยอะไร ปนมาหาแมชีบอยหรือคะ หนทางแคนี้ ๆ เอง เขาก็รอนไปตามเรื่องราวของเขานั่นละ ปนเปนคนที่ อยูนิ่งไมเปนหรอก วัน ๆ เอาแตควบมอเตอรไซด เปดรานแลวก็ยังควบ มอเตอรไซดอยูเหมือนเดิม ก็ผมตองมาซื้ออะไหลนี่ครับแมชี อีกหนอยก็ไมตองมาซื้อไกล ๆ หรอก รอใหรานศศิเปดกอน อยูใกลกัน แคนั้น ตะโกนบอกกันยังไดเลย หนูศศิมาปลูกรานไวใกล ๆ รานปนหรือจะ คะ ศศิเปดเปนตัวแทนจะหนายอะไหลนะคะ แตไดรับการสนับสนุน นายพออยางเต็มที่ ลําพังศศิคนเดียวคงไมมีปญญาหรอก ดีจะ แมชีดีใจดวย มินาหมูนี้เห็นปนหนาระรื่นอยูตลอดเวลาเลย อาว โดนแมชีแซวเอาแลวเรา แบบนี้ปนก็อายแยเทานั้นละ พี่ศรุตจะไปไหวพระในโบสถหรือเปลาคะ เราสองคนจะไปไหวหลวง พอที่ในโบสถ พี่บัวไปกับพี่ศรุตสิ
2 ศรุต
กรุง ปน บัว กรุง
อืม ดีเหมือนกัน พี่กําลังคิดวาอยากจะอธิฐานกับหลวงพอ ขอใหสิ่ง เลวรายที่มันผานเขามาในชีวิตของทุกคนในครอบครัว จงผานพนไปให ไกลแสนไกล นายพอไปกับเราไมครับ เออ ไปกันเถอะ พอขอนั่งคุยกับแมชีตรงนี้ละ อยางนั้นเดี๋ยวพวกเรามานะครับ ไปครับคุณศศิ คุณศรุต บัวจะอยูกับแมชีหรือเปลา ไปดวยคะ บัวอยากไปกราบหลวงพอในโบสถเหมือนกัน ซื้อดอกไมธูป เทียนมาเรียบรอยแลวคะ ใครอยากจะอธิฐานอะไร ก็ตั้งใจกันใหดี ๆ แลวกันนะ หลวงพอทานจะ ไดชวยใหสมความปรารถนาทั้งคู (หัวเราะ) (เสียงเดินไปหลายคน) เพลงคั่น
พิม
กรุง
พิม กรุง
พิม
คุณกรุง อยาหาวาฉันละลาบละลวงเลยนะ ดูวาเด็กสองคนนั่น ปนกับ บัวนะ สนิทสนมกับลูก ๆ ของคุณกรุงเกินธรรมดาไปหนอยแลว คุณกรุงไมไดตักเตือนแกบางหรือ ฉันเกรงใจคุณหญิงรวี (หัวเราะ) แมชีไมตองกลัวหรอก เดี๋ยวนี้คุณหญิงรวีเขาไมใชคนเดิมแลว ตั้งแตเกิดอุบัติเหตุที่หนาชุมชนนั่นละ ตอนนี้หมออนุญาตใหกลับบาน ไดแลว มีอะไรหลาย ๆ อยางที่ทําใหเขาเกิดจิตสํานึกที่ดี มีความละอาย ตอบาป เขาเลยเปลี่ยนแปลงนิสัยไปในทางที่ดี ไมอยางนั้นพวกเราก็คง จะไมมีวันนี้เกิดขึ้นไดหรอก แมชรี ูหรือเปลาวาวันนี้พวกเรามาที่ชุมชน ไผรวมกอเพราะอะไร ฉันไมใชเปนแมชีที่เกงในทางนั่งทางในนะคะ (หัวเราะ) เออ ใช.. ฉันกําลังจะบอกแมชีวา คุณหญิงรวี เขาใหเอาหนา โฉนดของแตละคนที่เปนลูกหนี้มาคืนให พรอมเงินดอกทั้งหมดเขาก็ให เอามาคืนดวย อยางนั้นก็แสดงวาคุณหญิงใหเงินยืมมาเปลา ๆ ใชไมคะ
3 กรุง
พิม
กรุง พิม กรุง พิม กรุง
พิม
ก็ทํานองนั้นละ รวมทั้งหนาโฉนดของแมชีดวยนะ ฉันเอามาใหนี่แลว มีอยูสามฉบับ แมชรี ับเอาไวก็แลวกัน สวนเงินนี่แมชีจะเก็บไวใชจาย เวลาที่จําเปนหรือเปลา ฉันไมมีความจําเปนอะไรหรอก อยูท ี่วัดมีขาวมีน้ํากินอุดมสมบูรณอยู แลว ฉันมีพออยูบาง คุณเอาไปใหบัวกับบุญมันใชจายก็แลวกัน สวน หนาโฉนดนี้ คุณชวยใหบัวดวย เขาสองคนพี่นองจะเอาไปทําอะไรก็สุด แทแตเขา ฉันไมหวังไดใครดีอะไรอีกแลว แมชีดูเงียบสงบจริง ๆ นะ ฉันขออนุโมทนาดวยใจจริง เห็นแบบนี้แลว ฉันคิดวาแมชีคงจะไมสึกเปนแน ฉันจะตายอยูในรสพระธรรมนี่ละ แลววันนี้ลูกชายคนเล็กของคุณไม ไดมาดวยหรือคะ อืม.. ก็ไมรูวา เขาหายไปไหน คงจะไปเที่ยวเตรตามบานเพื่อนนั่นละ ทางบานไมมีปญหาอะไรหรอก บุญก็สบายดี อยางนั้นฉันก็สบายใจ ถาอยางไรคุณกรุงก็ชวยดูแลเด็กสองคนนี้ดวยก็ แลวกัน นึกวา... (รีบขัด) อยาพูดออกมานะ วา นึกวาแกเปนลูกเปนหลานฉันเถอะ เพราะความจริงแลวเด็กทั้งสอง เปนลูกแท ๆ ของฉัน เปนลูกที่ฉันจะตอง รับผิดชอบเพื่อชดใชความผิดที่ฉันมีตอแก ตั้งแตเมื่อสมัยที่แกยังเด็ก ฉันสํานึกถึงเรื่องนี้เสมอ เพราะฉะนั้นขอใหแมชีวางใจไดเลย วาฉันจะ ดูแลลูกทั้งสองใหดีที่สุด ขอบใจคุณกรุง ฉันจะไดสบายใจเสียที เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
4
ศรุต กรุง ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
(เสียงรถแลนคลอ) นายพอจะแวะที่ตลาดไมครับ เออ.. แวะซือ้ ของไปฝากแมหญิงซักหนอยก็ดีเหมือนกันนะ ศศิ ทําทาวาจะงวงแลว นอนไปเถอะ เดี่ยวพี่ลงไปกับบัวเอง บัวก็ไมอยากลงเหมือนกันนะคะ ลงไปเถอะนา จะไดชวยฉันถือของยังไงละ มีอะไรหรือเปลา เห็นมองเขาไปในรานนั้นอยูบอย ๆ มองหาใครหรือ บัวไมอยากเจอหนาเถาแกฮง มีหนี้สินคางกันอยูหรือเปลา แคทใหบัวยืมเงินมาชําระไปหมดแลวคะ ถาอยางนั้นก็ไมเห็นจะเปนไรนี่ มา ลงมากับฉันเถอะ คะ ๆ เพลงคั่น
เถาแก บัว เถาแก
บัว เถาแก
บัว
อาบัว อาบัว .... แวะที่นกี่ อน ลื้อไปอยูที่ไหนมา ถามคนแถวนี้เขาก็ บอกวาไปอยูกรุงเทพ ลื้อไปทํางานเหรอ จะ เถาแก ลื้อรูหรือยังวาไอฮั้วมันตายแลว มันโดนลูกหนี้มารุมกระทืบถึงหนาราน พอไดฮั้วจะชักปนออกมายิง มันก็เลยยิงเสียกอน ตายคาที่ไปเลย นองลื้อเลาหรือเปลาละ ก็บอกเหมือนกัน วามาเห็นเหตุการณเขาพอดี อั๊วยังเจ็บใจอีอยูไมหายเลย คนอื่นเขามายืนดูศพอาฮั้วอยูเฉย ๆ ทุกคนตก อกตกใจกันทั้งนั้น แตอาบุญ มันกลับถุยน้ําลายใสหนาไอฮง มันถุย ถุย อยางนี้ละ ไมรูมันแคนเคืองอะไรกันนักหนา คงไมมีอะไรหรอกจะเถาแก ฉันเสียใจดวนนะเรื่องฮั้วนะ ขอโทษนะ ฉันจะรีบไปซื้อของที่รานโนนหนอยจะ
5 เถาแก บัว ศรุต บัว ศรุต กรุง ศรุต
แลวนั่นผัวลื้อเหรอ อุย.. ไมใชจะ เถาแกเขาใจผิดแลว ทําไมบัวไมบอกเขาไปละ วาคนนี้ละ วาที่ในอนาคตละ ฮื้อ.. คุณศรุตนี่พูดอะไรก็ไมรู แคนี้ก็ตองหนาตาแดงดวย (หัวเราะ) (เสียงตะโกนไกล ๆ) ศรุต รีบมาขึ้นรถเร็วเกิดเรื่องใหญแลว เร็ว อาว.. เกิดอะไรขึ้นอีกละ นายพอหนาตาตื่นเลย ไปบัว ขึ้นรถเถอะ เพลงคั่นตื่นเตน แลวเปลียนเพลง
กรุง
หญิง ศรุต ศศิ กรุง หญิง บัว หญิง
(เสียงพรา) นี่ทําไมคุณหญิงถึงไดคิดสั้นขนาดนี้นะ พอฉันกับลูกไมอยู บานเขาหนอย ถึงกับคิดจะทํารายตัวเองขนาดนี้เชียวหรือ ดีนะที่แมอุน ขึ้นมาเห็นเขา ไมอยางนั้น ก็คงจะไดตายสมใจนึกหรอก แบบนี้ฉันไม ชอบเลย ขนาดตัวเองยังไมรัก แลวจะไปรักใคร (รองไห) ก็ฉันเห็นวาคุณหายไป ฉันก็คิดวาคุณแอบไปหานังเมียสาว ของคุณคนนั้นนะสิ อะไรครับแมหญิง เมียสาวที่ไหนของนายพอ นี่แมหญิงคิดมากไปหรือคะ นายพอเอาหนาโฉนดกับเงินไปคืนใหชาว ชุมชนที่สุพรรณ ก็เลยตองไปนานหนอย คุณหญิงที่คิดเลอะเทอะไปกันใหญเลยนะ ไอแมสาวคนนั้นนะ คุณหญิง หมายถึงใคร ก็แมบุญญาณี นองของแมบัวบงกชนี่ยังไงละ (ตกใจ) ตายแลวทาน ทานคิดอยางนี้ไปไดอยางไร มันไมใชนะคะ (เสียงเขม) เธออยามารูดีไปกวาฉัน ฉันสังเกตมาตลอด รูสกึ วาคุณกรุง เขาจะสนิทเสนหากับนองของเธอมากเลยนะ แมนั่นก็ระริกระรี้เขาหา ไมเกี่ยงวาหนุมหรือแก ขอใหมีเงินก็แลวกัน
6 กรุง
(คิด) จะบาตายแลวเรา โอย... ทําไมเรื่องมันเปนไปไดถึงเพียงนี้วะเนี่ย เพราะเรามันทําผิดไปเอง คนอยางเราไมชั่วชาสามานถึงกับไปยุงเกี่ยวกับ ลูกของตัวเองหรอก แตจะพูดอะไรไปก็ไมได ถาเราพูดไปตอนนี้ หมอ เพิ่งลางทองมาหยก ๆ ประเดี๋ยวแมก็ช็อคไปเสียอีก โอย.. กลุม ๆ กลุมจริงโวย นี่ฉันจะไประบายเรื่องนี้ใหใครฟงดีละเนี่ย เวรกรรมแท ๆ เพลงคั่น
ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต
บัว ศรุต บัว ศรุต
แมหญิงหลับแลวหรือบัว คะ เพิ่งจะหลับไปเมื่อตะกี้เอง ดู ๆ แลวนาสงสารนะคะ ตอนนี้แมหญิง เหมือนคนมีปมดอย หนาตาก็เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แลวบุญก็มากอ เรื่องแบบนี้ขึ้น แมหญิงเลยคิดหนัก เรื่องนี้บัวเห็นใจจริง ๆ คะ แลวนี่ศศิเฝาอยูหรือ คะ บัววาจะกลับบาน เปนหวงบุญอยูเหมือนกัน คนนี้ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวราย เสียสุขภาพจิตกันไปตาม ๆ กัน ฉันอยากจะขอรองใหบัวชวยอะไรฉันสักอยาง บัวจะรังเกียจหรือเปลา คือวา ฉันอยากใหบัวมาพักที่นี่ เพื่อจะไดชวยฉันดูแลแมหญิงอยาง ใกลชิดทีส่ ุด แมหญิงไมควรอยูคนเดียวชวงเวลาแบบนี้ เพราะทานจะคิด มากมายไปสารพัดเรื่อง ถามีคนที่เขาใจพูดใหทานมีสติที่สงบได ทานก็ คงจะลดความคิดฟุงซานลงไปได บัวพอจะชวยฉันไดไม แลวงานทางบริษัทละคะ เราเคลียรไปเยอะแลว ตอนนี้ฉันใหเลขามาทําแทนเธอไปกอนแลวกัน แลวบุญละ นี่ละ ตัวปญหาเลยเชียวละ ขืนใหมาอยูกับแมหญิง ก็จะเปนเรื่อง ใหญโตขึ้นมาอีก ฉันรูนสิ ัยแมของฉันดี ลองวาเกลียดใครแลว ก็จะ เกลียดอยูตลอดกาล
7
บัว
ศรุต
ตอนนี้แคทก็ไมอยูเสียดวย ถาแคทอยู เรายังจะปรึกษาหารือกันได แคท อาจจะมีงานใหบุญทําที่ดีกวาเกา บุญอาจจะไมชอบการเดินเอกสาร แต ถาแคทใหทําหนาที่ดีกวานั้น แลวบุญเห็นวาเปนงานที่มีหนามีตา บุญก็ อาจจะทําได บัวลองปรึกษากับนองดูสิ วาอยากจะทํางานที่บริษัทแคท ตอไปไม ในขณะที่แคทยังไมกลับมาแบบนี้ งั้นเดี๋ยว บัวจะลองไปปรึกษานองดูกอนนะคะ แตคุณศรุตก็จะตองคิดเผื่อ ไวดวยวา ถาบุญไมตกลง แลวยิ่งรูวาบัวจะตองมาดูแลคุณหญิงที่นี่ บุญ ตองขอตามมาอยูดวยแนนอน แลวคุณศรุตจะจัดการยังไง (ถอนใจยาว) เพลงคั่น
บุญ บัว
บุญ บัว บุญ บัว
(เสียงไมพอใจ) แลวพี่บวั ตกลงใจวายังไงละ จะรับเขาไปดูแลยาย คุณหญิงหนาผีคนนั้นหรือ ตอนนี้คุณหญิงกําลังเปนคนที่เราควรจะใหความสงสารทานนะ เพราะ ทานกําลังคิดมากเกี่ยวกับเรื่องรางกาย แลวยังมากระทบกระเทือนใจเรื่อง ที่บุญชอบไปแสดงตัวใกลชิดกับคุณกรุงอีก พี่กบ็ อกบุญแลว วาทานคิด มากจนถึงกับกินยาตาย ดีวาหมอลางทองไดทัน ไมอยางนั้นครอบครัว เขาก็คงตองทุกขโศกกันแสนสาหัส เพราะเรื่องที่บุญกอขึ้นแท ๆ พี่รูสึก วาเราทําผิดกันมากนะ เออ บุญ.. พี่ถามจริง ๆ เถอะ เธอไปมีอะไรกับฮั้ว หรือเปลานะ (เสียงแหวใส) นี่พี่บัวคิดวาคนอยางฉันตาต่ําถึงขนาดนั้นทีเดียวหรือ คนอยางไอฮั้วนะ ฉันไมแยแสมันหรอก วันนี้พี่แวะจะเขาไปซื้อของที่รานใกล ๆ กับรานเถาแกฮง ทําไม แลวไอเถาแกมันมาพูดอะไรกับพี่บัวหรือ เขาก็เลาวาบุญไปถุยน้ําใสหนาศพตั้งไมวากี่ครั้ง ทําเหมือนกับวาโกรธ
8
บุญ บัว บุญ
บัว บุญ
แคนแสนสาหัสกันอยางนั้นละ พี่ก็เลยมาคิดวา ฮั้วทําอะไรใหบุญแคน มากถึงขนาดนั้นทีเดียวหรือ ก็ไมมีอะไรหรอก เพียงแตฉันเกลียดขี้หนามันเทานั้นละ แลวไมตองเอา ของไอผีนรกตัวนี้มาพูดใหฉันฟงอีก (ถอนใจ) ถาอยางนั้น ระหวางที่พี่จะตองเขาไปอยูดูแลคุณหญิง พี่คิดวา จะใหบุญทําหนาที่เปนผูชวยของคุณชลาลัยจะดีไม บุญตองทําไดแน ๆ ใหฉันเดินทองโยออกไปทํางานใหพวกพนักงานมันหัวเราะเยาะฉันอยาง นั้นหรือ แลวถาใครถามวาพอเด็กมันอยูไหน ฉันจะตอบมันวายังไง หัวเด็ดตีนขาดฉันก็ไมยอมทํางานอะไรทั้งนั้น ฉันอับอายขายหนาคนเขา จะตองเดินอุมทองใหชาวบานไปสุมหัวนินทาซะเปลา ๆ แลวบุญจะใหพี่ทําอยางไรละ ถาบุญนั่งอยูเฉย ๆ บุญก็จะคิดมาก ก็ถาเรื่องนี้มันเกิดกับพี่บัวบางละ ถาพี่บัวคิดวาอยากจะใหฉันสบายใจ ขึ้นมาบาง พี่บัวก็ชวยหาใครสักคนมาเปนพอเด็กในทองใหดวยสิ แตบอกซะกอนนะ วาคนกระจอกงอกงอยนะ ฉันไมแยแสหรอก ถาเศรษฐีระดับคุณศรุตละก็ คอยนาสนหนอย (หัวเราะ) เพลงคั่น
บัว แคท บัว แคท บัว แคท
(เสียงกริ่งโทรศัพท) บริษัทคัทลียาคะ (เสียงในโทรศัพท) บัว.. นี่แคทเองนะ (เสียงดีใจมาก) แคท นัน่ แคทอยูที่ไหนนะ อยาวางหูนะ ตองพูดกับเรา ใหรูเรื่องกอน เรามีเรื่องตองพูดกับแคทเยอะแยะเลย ก็คงจะคุยนานไมไดหรอกบัว เพราะตอนนี้เราไมไดอยูในประเทศนะ งั้นที่อยูที่ไหนนะ เรามาติดตอเรื่องจะเรียนตอโทอเมริกา
9 บัว แคท บัว
แคท บัว
แคท บัว
แคท
อะไรนะ แคทจะไปเรียนโทตอหรือ แลวบริษัทนี่ละจะทําอยางไร อาว ก็บัวชวยดูแลใหเราไปซิ ตอนนี้บานคุณศรุตเขามีปญหามากมายเลย คุณศรุตเขาจะใหเราชวยไป ดูแลคุณหญิงที่บาน เพราะทานคิดมากมายหลายเรื่อง เราเองก็เปนหวง สุขภาพจิตของคุณหญิงเหมือนกัน แตไมใชวาเราจะไมหวงแคทนะ แลวแคทรูหรือเปลา วาตอนนี้คุณสราเขาก็หายไปอีกคน เขาตามแคทไป ที่เมืองนอกหรือเปลาละ (หัวเราะเยาะ) เรื่องอะไรเขาจะตองมาตามแคทดวยละ เขาอยูกับ บุญญานีไมดีกวาหรือ อีกไมเทาไหรก็จะมีลูกดวยกันแลว แตมันไมใชอยางนั้นนะ ทุกคนเชื่อวาคุณสราไมไดเกี่ยวของอะไรกับบุญ เลย มีไมรูอยูคนเดียวก็คือคุณหญิงเทานั้นละ เพราะคุณกรุงทานก็ไม อยากใหรับรูเ รื่องอะไรทั้งหมด เพราะมันเกี่ยวกับเรื่องหนาตาที่ยับเยิน ของทาน แคทคงไมรูหรอกนะวาผลจากการที่ทานถูกไฟลวกทัง้ หนาตา และเนื้อตัวนะ มันทําใหจิตใจของทานย่ําแยมากจริง ๆ เออ.. แคทใหที่ อยูเราไวดวยซิ วันหลังจะแอบถายรูปสงไปใหแคทดู แลวแคทจะตอง ตกใจมาก ๆ เลย นี่ที่นั่นเกิดเรื่องรายแรงถึงขนาดนี้เลยหรือ เออ เราก็ไมไดคาดคิด เหมือนกันนะ แลวสราไปอยูที่ไหนละ ถาเรารู แลวเราจะถามแคททําไมละ เขาก็คงจะหนีไปเพราะความเสียใจ นั่นละ เพราะเรารูวาคุณสราเขารักแคทมากนะ เราวาแคทกลับมา กรุงเทพกอนไมดีหรือ (เสียงแข็ง) ไมมีอะไรที่จะมาเลิกลมความตั้งใจของเราไดหรอก ฝากดูแล บริษัทดวยแลวกัน แคนี้กอ นนะบัว กูดไนทจะ บาย.. (เสียงวางหู) เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 38 ศศิ บัว หญิง ศศิ หญิง ศศิ
บัว ศศิ บัว ศศิ หญิง
ศศิ
พี่บัว.. กําลังเช็ดตัวใหแมหญิงอยูหรือคะ มีแขกมาคอยพบพี่บัวอยูขาง นอกแนะคะ แขกของบัวหรือคะ บัวไมเคยมีแขกกับใครเขาหรอกนะ ออกไปพบเขาขางนอกเถอะ อยาใหเขาเขามาในหองเลย ฉันอายเขา แมหญิงไมตองอายหรอกคะ เจตนาของเขามาพบแมหญิงโดยตรงเลยละ เอะ ใครกัน แมหญิงอยาอายเลยนะคะ ถาแมหญิงรูสึกไมคอยดีกผ็ าแพรผืนนี้คลุม หนาไวกอนก็ได เดี๋ยวศศิจะคลุม แลวใหเห็นดวงตาไวแคนี้ละ (หัวเราะ) พี่บัวดูซิ แมหญิงของศศิดูเหมือนสาวชาวอาหรับเลย ใครคะคุณศศิ ก็ปนไง พี่ปนมาหรือ แลวลุงรวมมาดวยหรือเปลา ไมไดมาหรอก ปนมาคนเดียว ปนเขามาเยี่ยมแมหญิงนะคะ ตอนนี้แมไมอยากเจอใครทั้งนั้นเลย อายหนาอายตาเขา แตถาเปนปน ก็ดีเหมือนกันนะ แมจะไดถือโอกาสขอบคุณเขา งั้นศศิไปเรียกเขามา ในนี้เลยเถอะ คะ ๆ (เสียงเดินไปอยางเร็ว) เพลงคั่น
หญิง บัว หญิง บัว
บัว.. ขยับรถเข็นนี่ใหฉันหันหนาไปทางผนังตึกนั่นหนอย ไมตองใหเขาเห็นหนาฉันตรง ๆ หรอก อาว... แลวทานจะหันหลังคุยกับปนหรือคะ เอาเถอะ บอกใหหันรถ ก็หันใหฉันหนอย คะ ๆ (เสียงเดินเขามา)
2 ปน หญิง บัว ปน หญิง ปน หญิง ปน
หญิง ปน หญิง ปน หญิง ศศิ ปน บัว ปน กรุง
สวัสดีครับทาน สวัสดีนายปน นั่งกอนซิ ศศิไปบอกเด็กใหหาน้ําหาทามาใหนายปนกิน พี่ปนมารถอะไรเนี่ย ผมขี่มอเตอรไซดมาครับ ขี่มาจากบางปลามานะเหรอ ทําไมไมขึ้นรถประจําทางมา มันชาครับ แลวอีกอยางหนทางก็ไมไดไกลกันซักเทาไหร เทานี้เอง มามอเตอรไซดมนั สะดวกกวา ฉันไดขาววาคุณกรุงเขาทํารานคาใหศศิใชไม แลวเสร็จหรือยัง เสร็จแลวครับ แตยังไมไดทาสี ผมก็เลยถือโอกาสจะมาถามคุณศศิวา จะใหทาสีอะไร ผมเอาตัวอยางสีมาใหคุณศศิเลือกดวย แลวก็พวก ชาวบานเขาฝากขนมกับปลาแดดเดียว เอามาใหทานดวย แลวเรื่องศาลาเฉลิมพระเกียรติละ ลงมือไปถึงไหนแลว ผมมาเรียนใหทานทราบวา วันที่เกา เดือนหนาจะลงเสาเอก ใหมาเรียน เชิญคุณผูชายไปทําพิธีดวย อืม ดี ดีมาก เสียที่วันนี้คุณกรุงไปอยู เขาออกไปธุระขางนอก แลวฉัน จะบอกใหนะ ทุกคนทางโนนฝากเรียนทานวา อยากใหทานไดไปรวมงานดวย พอบอกวาเรียนเชิญทานนายอําเภอมาดวย โอย หนาตาอยางนี้หรือ จะเอาไปตอนรับแขกเหรื่อ เดี๋ยวจะพากันวิ่งหนี เสียหมดหรอก ใหพอลูกเขาไปกันก็แลวกัน ปนทานน้ํากอนซิ ขอบคุณครับ เออ บัว มาพักอยูที่นี่เลยหรือ ทานจะใหมาพักอยูเหมือนกัน แตตอนนี้ยังไมไดมา ออ.. ผมมีของที่คนทางชุมชนเขาพรอมใจกันทํา แลวสงมาใหทาน ใหทานเก็บไวเปนที่ระลึก (เสียงเดินเขามา) อาว.. ปน.. มาตั้งแตเมื่อไหรนะ
3 ปน
กรุง ปน
กรุง
ผมนึกวาจะไดพบทานเสียแลว ทางอําเภอเขาใหแบบศาลาที่จะกอสราง มาเรียบรอยแลวครับ แลวพอก็ไปใหหลวงพอหาฤกษหายามกอนสราง วันที่เกาเดือนหนาจะลงเสาเอก พอเลยใหผมมาเรียนใหทานทราบครับ แตนาเสียดายที่คุณหญิงทานไปไมได (หัวเราะ) ขานี้เขายังอายอยู ไมยอมใหใครเห็นหนาเห็นตาหรอก อาว แลวนั่นกลองอะไรละ ของขวัญที่ชาวชุมชนเขาฝากมาใหคุณหญิงครับ เขาบอกวาไมรูจะตอบ แทนคุณหญิงไดอยางไร ก็เลยรวมทุนกันคนละเล็กคนละนอย ฝากให ผมนํามาให จริง ๆ แลวทุกคนอยากจะมาดวยกันทั้งนั้น แตเขาเกรงวาจะ เปนการรบกวน เอา คุณหญิง แลวนั่งหันหลังใหปนเขาแบบนี้ แลวปนเขาจะสงของให อยางไรละ หันมาเถอะ มีผาผอนคลุมหนาอยางนั้นแลวยังจะอายอีกหรือ บัวหันเกาอี้มาเร็ว เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
กรุง หญิง กรุง หญิง กรุง
คุณหญิงเปดดูหรือยังละ วาคนที่ชุมชนไผรวมกอเขาสงอะไรมาเปน ของขวัญใหคุณหญิงละ ศศิ เดินไปสงปนถึงไหนละ นั่งคุยกันอยูที่ศาลาริมทางเดินนั่นละ ชางเขาเถอะนา เรื่องของเด็ก คุณหญิงอยาไปสนใจเลย นี่ไงละ ของขวัญที่เขาฝากมาใหฉัน ถูกใจมากเลย คุณกรุงดูสิ ออ.. ล็อคเก็ตพระบรมรูปของในหลวงกับสมเด็จ สวยมากเลยนะเนี่ย เลี่ยมทองทําลวดลายเสียงดงามทีเดียว เออ... แมหญิงก็มีสรอยคออยู ไมใชหรือ เอามารอยคลองไวกับคอแมหญิงเลยสิ จะไดเปนสิริมงคลกับ ตัวเองไงละ
4 หญิง
กรุง
(รองไห) ฉันอยากจะทูนหัวไวอยางนี้ คุณรูไม วันที่ฉันไปทวงหนี้ แลวไดอานถึงพระราชดํารัสที่เขาติดไวหนาชุมชน บอกวาใหมีความ เมตตากรุณาตอกัน แลวถาฉันจะทําตามรับสั่งนั้น ฉันก็คงจะไมเคราะห รายปางตายถึงขนาดนี้หรอก แตขณะนั้นฉันกําลังมีโมหะจริต ความ โกรธมันเขามาครอบงําจิตใจ จนฉันไมนึกถึงพระราชดํารัสของพระองค เลย ฉันถึงไดเปนแบบนี้ เจาประคูณ ขอพระองคทานไดโปรดทรงอภัย ใหแกลูกดวยเถิด ตอไปนี้ลูกจะตั้งสัตยปฏิณานตนวา จะขอปฏิบัติตน ตามพระราชดํารัสนั้นทุกประการ (เครือ) แมหญิงคิดถูกแลว ตอไปนี้แมหญิงก็คงจะไดมีความสุขกับเขา เสียทีนะ เพราะแมหญิงไดรับเคราะหมามากแลว ถาฉันไปที่ชุมชนนั้น ฉันก็จะบอกพวกเขาวา แมหญิงฝากมาขอบใจทุก ๆ คน เดี๋ยวฉันจะไป หยิบสรอยเอามาใหนะ แมหญิงจะไดคลองพระรูปของพระองค เพื่อจะ ไดเปนมิ่งขวัญที่ดีตอไป เพลงคั่นแลวปลี่ยนเพลง
บัว บุญ หญิง บุญ
หญิง
(เสียงเดินแรงเขามา) (ตกใจ) บุญ.. มาที่นี่ทําไมนะ พี่กําลังจะกลับบานอยูแลว บุญอยากจะมาพบนายพอ จะไดพูดกันใหรูเรื่องกันลงไปเลย มีเรื่องอะไรที่จะตองพูดกันอีก ก็บานนี้ เอาตัวของพี่สาวบุญมาไวที่นี่ แลวจะทิ้งใหบุญอยูที่สํานักงาน ของพี่แคทไดยังไงละคะ วันทั้งวันบุญก็ตองขังตัวเองอยูแตในหอง ไม กลาโผลหนาออกมาใหพวกพนักงานเขาเห็น เดี๋ยวเขาจะเอาไปพูดกัน แซดไปหมดวาบุญทองไมมีพอ แลวเธอจะมาพูดที่นี่เพื่อจะใหใครเขารับผิดชอบละ มันอะไรกันนักหนา ลูกฉันก็หายหนาหายตาไปคนหนึ่งแลว จะใหหายกันไปหมดทั้งบานเลย หรือไง
5 กรุง บัว บุญ กรุง หญิง กรุง บุญ หญิง
บัว
หนูบุญจะตองการอยางไรก็วามาเลย บุญ เรากลับไปพูดกันที่บานเถอะ บุญไมกลับ วันนี้ตองพูดกันใหรูเรื่อง บุญอึดอัดใจเต็มทนแลว เอา วามา วามา หนูตองการอะไร พอจัดการได พอก็จัดการ เอะ แลวมันเรื่องอะไรของคุณกรุงดวยละ ทําไมจะตองเขาไปวุนวายกับ เรื่องของเด็กคนนี้ คุณหญิงเฉย ๆ เถอะนา ปลอยใหเปนหนาที่ของฉันเอง วามาเลยหนูบุญ ในเมื่อนายพอและคุณหญิงตองการใหพี่บัวเขามาดูแลอยูทางนี้ บุญก็จะ ขอมาอยูดวย แตฉันไมตองการใหเธอมาอยูที่บานหลังนี้ ไมวากรณีใด ๆ ทัง้ สิ้น บัว... พานองของเธอกลับไปไดเลย คุณกรุงก็ไมตองไปสนใจวาเด็กคนนี้ จะมีที่อยูหรือไม มันกาวกายเขามากับครอบครัวของเราเกินไปแลว ฉัน รับไมไดจริง ๆ ถาไมอยากใหเกิดการแตกหักระหวางเราสองคน คุณก็ ตองทําตามที่ฉันพูด ไปเถอะบุญ เพลงคั่น
กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง
ศรุต พอมีเรือ่ งคุยกับลูกซักหนอย เกีย่ วกับเรื่องของบัวกับบุญนี่ละ ผมวาบัวไมนาจะมีปญหาอะไรกับนายพอนะครับ ลําพังบุญคนเดียว เสียมากกวา นี่ ศรุต อยามองพอแบบนี้ซิ อยาคิดไปอยางที่แมเขาคิด เพราะพอไมมี วันที่จะมีอะไรกับเด็กคนนี้ไดเปนอันขาด พอรับรองดวยเกียรติของตัว พอเอง แลวซักวันลูกก็จะเขาใจวาเปนเพราะอะไรที่ตองทําใหพอตองยื่น มือมาชวยเหลือเด็กสองคนนี้ นายพอจะไมบอกใหผมไดรับรูแมแตนิดเดียวเลยหรือครับ มันยังไมถึงเวลา ถาถึงเวลานั้นพอจะบอกศรุตเปนคนแรก
6 ศรุต กรุง ศรุต กรุง ศรุต
กรุง
ศรุต กรุง
ศรุต กรุง
ศรุต
แลวนายพอมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรือครับ กอนจะกลับบานมานี่ ศรุตพบบัวหรือเปลา ออ พบครับ แลวบัววาอยางไรบาง เขาก็บนกลุมใจวาเขาไมรูจะทําอยางไรดี ใจจริงเขาก็อยากจะมาดูแลแม หญิง แตนองเขา เขาก็ตองเปนหวง เรื่องเมื่อเย็นนี้บัวเขาเลาใหผมฟง แลวครับนายพอ ปญหาคือแมหญิงไมยอมตอนรับบุญอีกแลว เหตุเพราะ แมหญิงกําลังระแวงวาบุญจะมีอะไรกับนายพอ (ถอนใจ) นัน่ ละ เปนเรือ่ งใหญที่พอกําลังคิดหนักอยูทีเดียว พอบอก ศรุตไดแตเพียงวา พอไมเคยแมแตจะคิดนอกใจแมของเราเลย ทุกวันนี้ พอสงสารแมหญิงรวีอยูไมนอยเหมือนกัน ไมนึกวาเขาจะไดรับเคราะห ถึงขนาดนี้ เปนเรื่องของเวรกรรมนั่นละครับนายพอ พอก็ยอมรับวาเวรกรรมมันมีจริง ตัวพอเองก็กอเวรกรรมไวมาเหมือนกัน และขณะนี้เวรกรรมมันก็กําลังตามมาผจญกับพออยู พอขอ บอกกับศรุตตรง ๆ วา พออยากจะชวยเหลือใหบุญไดเขามาอยูในบาน หลังนี้ โดยไมตองใหคุณหญิงเห็นหนาเห็นตาเลย ถาอยางนั้น ผมคิดไดแลวละครับวาเราจะตองทําอยางไร (เสียงดีใจ) เออ ๆ วามาเลย ชวยพอคิดหนอย พอบอกตรง ๆ วาพอ ตองการอุปการะเด็กสองคนนี้ ในฐานะ เออ.. เหมือนลูกหลานขอพอเอง นี่ละ ผมเขาใจ ถาอยางนั้นเราก็ตองใหบุญไปอยูที่เรือนหลังเกาของเราที่อยู ทายสวน ซึ่งแมหญิงไมสามารถมองไปเห็นบานหลังนั้นได เพราะดานหลังตึกนี่ ตนไมมันก็ขึ้นจนมองไมเห็นบานหลังนั้นอยูแลว แลวเราก็ตองกําชับเด็กคนนี้วาไมใหออกมาจุนจานวุนวายที่ตึกใหญนี่
7
กรุง
ศรุต
เปนอันขาด ถาไมเชื่อฟง เราจะใหออกจากบานนี้ทันที นีถ่ ือวาเปนการ ชวยเหลืออยางดีที่สุดแลวนะครับ นายพอจะเห็นดวยหรือเปลา เออ.. พอก็เห็นดวยนะ แตก็ไมคอยแนใจเหมือนกัน เพราะเด็กคนนี้มันก็ ดื้ออยูไมเบา พอกลัววามันจะสรางความเดือนรอนกับเราอีก เราก็เห็น ฤทธิ์เห็นเดชมาเยอะแลว (ถอนใจใหญ) ถาอยางนั้น เดี๋ยวผมจะพูดกับเด็กคนนี้เอง เรือนหลังสวนนั่นก็มีคนเขา ไปทําความสะอาดอยูเปนประจําอยูแลว คงจะไมตองตระเตรียมอะไร มาก เขานาจะอยูไดอยางสบายทีเดียว ถาเขารูจักความพอเพียง เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
บัว
บุญ บัว
บุญ บัว
เปนไงบุญ ไดมาเห็นบานหลังนี้แลว ถูกใจไม กวางขวางใหญโตทีเดียว แลวตรงนี้ก็รมรื่นดีดวย บานหลังนี้พี่รูมาวาแตเดิมเคยเปนที่อยูของ ครอบครัวคุณกรุง แลวตอมาพอเขามีฐานะความเปนอยูดีขึ้นก็เลยสราง บานหลังใหมขึ้นมา ก็ยังงั้น ๆ แหละ ถาถามวาชอบไม ก็ดี เปนสัดสวนดี แลวพีบ่ ัวจะมา นอนที่นี่ดวยหรือเปลาละ หรือวาตัวพี่บัวจะตองไปนอนบนตึกใหญ ระยะนี้คุณศรุตขอใหพี่นอนในหองนอนใหญกับแมหญิงของเขาไปกอน เพราะวาคุณหญิงยังเดินไมได เวลาจะเขาหองน้ําที ก็จะลําบาก เราก็เลย ตองดูแลคุณหญิงอยางใกลชิด แบบนี้พี่บัวก็ไดเงินเดือนโขอยูละซิ ก็ไมไดมากมายอะไรหรอก แตวาพี่จะแบงไวใหบุญใชสอยเดือนละ หาพัน บุญอยากไดอะไรจะไดซื้อไดตามใจชอบ แตบุญตองทําตามคํา ของคุณศรุตเขานะ เขาไมตองการใหบุญออกไปใหคุณหญิงรวีเห็นเปน อันขาด
8 บุญ
บัว
บุญ บัว บุญ บัว
(เสียงไมพอใจ) ฉันไมเขาใจเลยวาทําไมคนบานนี้ถึงตองเกรงกลัว ฤทธิ์เดชของยายคุณหญิงรวีนี่มากนักนะ แลวเรื่องทองของฉันนี่ละ พี่บัวจะวาอยางไร นี่มันโตขึ้นมาทุกวัน ๆ แลวนะ หรือวาใจคอพี่บัวจะ ใหฉันจมปลักอยูที่บานหลังสวนนี่จนกวาไอมารหัวขนตัวนี้มันจะลืมตา มาดูโลกหรือไง เอะ บุญ ทําไมเรียกลูกตัวเองแบบนี้ละ เหมือนกับวาบุญไมรักลูกเลยนะ ไมดีเลย อยาเรียกแบบนี้ซิ มันไมดีกับลูกในทองรูไม ไหน ๆ เขาเกิดมา เปนลูกเราแลว เราก็ตองใหความรักเขาอยางเต็มที่ แลวพี่บัวจะใหฉันทํายังไง ฉันยังไมรูวาจะจัดการกับตัวฉันเองยังไงเลย ถามันออกมาดูโลกแลว ฉันจะบอกหมอวาใครเปนพอเด็กละ เอาเถอะ ยังอีกหลายเดือน แลวพี่จะคอยคิดหาหนทางดูให ยังไงลูกบุญ ก็จะตองมีพออยางแนนอน เออ.. ก็ชวย ๆ คิดหนอยก็แลวกัน แลวยังไงละก็หาพอที่มันเปนเศรษฐีมา ดวยนะ มันจะไดไมตองลําบากเหมือนเราสองคนยังไงละ (ถอนใจยาว) เพลงคั่นแลวคลอ
ศศิ ศรุต ศศิ
ศรุต ศศิ
พี่ศรุต ไมลงไปคุยกับพี่บัวขางลางหรือคะ พี่บัวนั่งเลนอยูที่ศาลาริม ทางเดินโนนแนะ แลวศศิมายืนคิดอะไรอยูที่ระเบียงนี่ละ คิดถึงปนหรือไง (หัวเราะ) พี่ศรุตนี่กอ... ชอบลออยูเรื่อย นี่ศศิก็ยงั ไมคอยสบายใจอยูเหมือนกันนะ วันกอนโดนแมหญิงเรียกไปถามวามีอะไรกับปนหรือเปลา ไมรูแมหญิง รูไดอยางไร (หัวเราะ) แมหญิงไมใชเด็กนะ เรื่องของพี่กับบัว แมหญิงก็ยังดูออกเลย แลวแมหญิงวาอยางไรบางหรือเปลา มีทาทีวารังเกียจไม
9 ศรุต
ศศิ ศรุต
ศศิ ศรุต
ถาเปนสมัยกอนนะ พี่วาเราสองคนคงจะโดนโวยแหลกราญไปแลวละ แตตอนนี้แมหญิงดูเขาใจอะไรมากขึ้นเลย พี่วาแมหญิงพัฒนาตัวเองขึ้น เยอะเลย ทานยังชมกับพี่วาปนเปนคนดี มีบุญคุณกับทาน และดูวาปน เปนผูใหญเกินตัว รูจักสรางฐานะใหมั่นคงเปนปกแผน แลวกับพี่บัวละ ทานก็วา บัวเปนเด็กเรียบรอยดี ฉลาด แลวงานบานงานเรือนก็ทําได สะอาดเรียบรอย ดูวาทานไมรังเกียจหรอก ทานยังพูดกับพี่เลยวา เดี๋ยวนี้ ทานไดรูแลววาความยากจน มันไมไดเปนปญหาสําคัญสําหรับชีวิตของ เราหรอก ขอแตใหเราเปนคนดี รูจักมีมานะ คิดที่จะสรางเนื้อสรางตัว แคนี้เราก็สามารถสรางครอบครัวที่ดีไดแลว แมหญิงเปลี่ยนไปมากเลยจริง ๆ เออ.. พี่ศรุต ลงไปคุยกับพี่บัวเถอะ เดี๋ยวศศิจะเขาไปดูแมหญิงเอง สงสัยแมหญิงคงจะหลับแลวละ ไมอยางนั้นบัวคงไมออกมานั่งเลน อยางนี้หรอก พี่ลงไปคุยกับบัวกอนนะ เพลงคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 39
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว ศรุต
บัว
(เสียงเดินเขามา) (เสียงวางแกว) ดื่มน้ําสมนี่กอนซิบัว แมหญิงหลับแลวใชไม ไมงั้นเธอคงไมมานั่งเลน ขางลางนี้หรอก ขอบคุณคะ คุณศรุตยังไมนอนอีกหรือคะ ก็เห็นบัวมานั่งอยูที่นี่ ฉันเลยเดินลงมานั่งคุยเปนเพื่อนยังไงละ บัวนั่งคิดอะไรอยูหรือเปลา บัวคิดจนสมองตีบตันไปหมดแลวละ ไมรูวาจะแกปญหายังไงดี เอะ ทําไมมีปญหามากจัง ตอนนี้นองสาวคนโปรดก็ไดเขามาอยูที่บาน หลังสวนนี้แลวยังไงละ ยังมีปญหาอะไรอีกหรือ จริง ๆ แลว บุญไดมาพักอยูตรงนี้ บัวก็วาดีเหมือนกัน เพราะจะไดหลบ หนาหลบตาไมใหมีใครเห็น อีกไมกี่เดือนบุญก็จะคลอดแลว บัวคิดวาถา เขาคลอด ก็จะใหเขาเลี้ยงลูกสักระยะ แลวคอยหาคนเลี้ยงมาดูแล สวน บุญก็ใหไปทํางานที่บริษัทแคท ตามที่แคทเขาบอกไว อืม งั้นก็ดีแลวนี่ แลวยังมีปญหาตรงไหนอีก ก็ปญหาเรื่องที่วา เวลาบุญคลอดแลว เด็กจะไดชื่อวาเปนลูกใคร ตอนนี้สราก็ไมอยูแลว อยาโยนความรับผิดชอบมาใหฉันก็แลวกัน แลวถาเปนทานละคะ คุณศรุตคิดวาจะชวยเหลือในเรื่องนี้ไดหรือเปลา ฉันวานายพอก็คงยื่นมาเขามาชวยเหลืออะไรไมไดหรอก เพราะถาขืน เปนนายพอ ปญหาเกี่ยวกับแมหญิงก็จะยิ่งขยายวงกวางออกไปอีก ที่นายพอใหบุญเขามาอยูนี่ ก็ยังตองสั่งไมใหเขามาแถวตึกใหญ เพราะถาแมหญิงเห็นเขาละก็ เรื่องใหญแน ๆ บัวก็รูอยูแลวนี่ (ถอนใจ) นีล่ ะคะ คือปญหาที่ทําใหบัวตองคิดหนัก (เสียงเครือ) บัวนึกสงสารหลานที่จะเกิดมาเหมือนกัน ถาแกเติบโตขึ้นแลวแกรูวา ตัวแกไมมีพอ มันจะเปนปมดอยกับเด็กไมนอยเลย
2 ศรุต
บัว
ศรุต บัว ศรุต บัว
เอาอยางนี้ก็แลวกันนะ เรื่องนี้ ฉันจะลองปรึกษากับนายพอดู เพราะฉัน กับนายพอก็คนละนามสกุลกัน บัวพอจะรูเรื่องอยูแลวใชไม วานาย พอนะเปนเพียงพอเลี้ยงของฉัน ไมเหมือนสรากับศศิ นองของฉันเปน ลูกที่แทจริงของนายพอ แตฉันมีขอแมกับเธอนะบัว ถานายพอตกลงใจ วาฉันควรจะรับเด็กคนนี้มาเปนลูกของฉัน ฉันก็เพียงแตจะรับไวใน ทะเบียนอยางเดียว แตฉันจะไมขอเกี่ยวของ ไมวาการแตงงานหรือการ อุปการะเลี้ยงดูใด ๆ ทั้งสิน้ และเขาไมสิทธิ์เรียกรองทรัพยสินเงินทอง ใด ๆ จากฉันและครอบครัวฉันโดยเด็ดขาด (ดีใจ) ขอบคุณคุณศรุตมากนะคะ ถานายพอมีความเห็นวาคุณควรจะรับ เปนพอของเด็ก บัวก็ขอบพระคุณคุณศรุตมาก ๆ เพราะบัวไมรูวาจะหัน หนาไปหาใครแลวจริง ๆ คะ ที่ฉันทําทั้งหมดนี้ ขอใหบัวรับรูไวดวยนะ วาฉันทําเพื่อบัวคนเดียว คุณดีกับบัวเหลือเกิน ก็เพราะฉันรักบัวนะซิ (เสียงอาย) คุณศรุต เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
กรุง
ศรุต
(เสียงดีใจ) พอเองก็กําลังคิดเรื่องนี้อยูเหมือนกันนะศรุต เพราะเทาที่ดู ๆ หนูบุญเขาก็ไมยอมบอกวาพอของเด็กเปนใคร ถาเราไมยื่นมือไปให ความชวยเหลือ เด็กที่จะเกิดมาก็นาเวทนาอยู กลายเปนเด็กไมมีพอไป พอจะรับ มันก็ไมได เพราะแมหญิงก็กําลังเขาใจพอผิดอยู เดี๋ยวจะทําให บานแตกสาแหรกขาดไปเสีย เปนอันวา ผมจะรับเปนพอของเด็กให แตเปนเพียงแตชื่อในใบสูจิบัตร เทานั้นนะครับ เรื่องอื่นผมไมขอเกี่ยวของอะไรทั้งหมด
3 กรุง ศรุต กรุง ศรุต กรุง
ศรุต กรุง ศรุต
เทานี้พอก็สบายใจแลวละศรุต หายหวงไปเรื่องหนึ่งละ เอ.. ทําไมนายพอจะตองหวงใยเด็กคนนี้มากมายเลยละครับ ไมใชอะไรหรอก พอเวทนาเด็กตาดํา ๆ มันเทานั้นแหละ แลวบัวกับบุญเขาก็ไมมีญาติพี่นองที่ไหน แมก็ไปบวชชีอยู พอก็ไมมีเหมือนกัน เห็นบอกวาพอตายตั้งแตเด็ก เออ... นั่นนะซิ ก็นาสงสารอยู เอานะ ศรุตอยาคิดอะไรมากเลย คิดวาทําเพื่อมนุษยธรรม เทานี้เราก็ไดบุญโขแลว ไมแนหรอกนะ ถา เด็กคนนี้มันเกิดมาแลวหนาตาหนาเอ็นดู เราจะเกลียดชังลงหรือ แลว บานเรามันก็ไมมีเด็กเล็ก ๆ มานานแลว เนี่ย พอก็รอลูกของลูกทั้งสาม คนอยูนี่ละ ตอนนี้ก็พอจะมองเห็นแววแลววานาจะเปนของยายศศิเปน คนแรกเสียมากกวา แลวศรุตกับบัวละ เมื่อไหรดี (หัวเราะ) ผมขออยูรั้งทายก็แลวกันครับ รอใหสรากับแคทแตงงานกัน กอนเถอะ เออ แลวมันจะแตงกันไดไงละ ไมรูวาหายหนาหายตาไปอยูกันตรงไหน พอก็คิดถึงสรามันอยูเนี่ยละ ก็เพราะแมบุญญานีตัวแสบคนนี้คนเดียว ทําเรื่องไดแสบจริง ๆ เพลงคั่นแลวเปลี่ยนเพลง
บุญ ศรุต บุญ ศรุต
(เสียงวิ่งเขามา) (รอง) โอย คุณศรุต (ขุน) เอะ นี่เธอจะวิ่งเลิ่กลั่กไปไหนนะ ทองแอแยออกแบบนี้ เดี๋ยวลมไปลูกก็จะเปนอันตรายหรอก ขอบคุณคะ นี่ถาคุณศรุตไมควาบุญไว บุญก็คงลมลงไปแลวละ คุณศรุตเซไปปะทะตนไมนั่นเจ็บหรือเปลาคะ ขอบุญดูหนอย ไมตองมายุงหรอก ฉันไมไดเจ็บอะไรนักหนา แลวใครใชใหออกมา เดินเพนพลานแถวนี้ละ จําไมไดหรือไงวาฉันสั่งไววายังไง
4 บุญ
ศรุต บุญ
ศรุต
บุญ ศรุต
บุญก็เบื่อของบุญบางนะซิ ใหหมกอยูแตในบานริมสวนนั่นนะ เงียบก็เงียบ เหงาจะตายอยูแลว วัน ๆ ก็ไมรูจะทําอะไร พอดีเห็นคุณ ศรุตเดินมาแถวนี้ บุญก็เลยจะวิ่งมาหานะคะ จะมาหาฉันเรื่องอะไร บุญจะมากราบขอบพระคุณคุณศรุตคะ พี่บัวบอกวาคุณศรุตยินดีที่จะรับ เปนพอของเด็กที่จะเกิดมา บุญซาบซึง้ ในน้ําใจของคุณศรุตมากคะ อยาง นอยเด็กในทองนี่ก็ไดชื่อวามีพอแลว ก็ตองเทานั้นเองนะ ฉันจะไมมีอะไรนอกเหนือไปจากนั้นใหแกเธออีก ไมตองมาขอบอกขอบใจอะไรฉัน ไปขอบใจพี่สาวของเธอดีกวา เพราะทั้งหมดนี่ ฉันทําเพื่อพี่สาวของเธอคนเดียวเทานั้น (เสียงเดินไป) เดี๋ยวกอนคะ เดี๋ยวกอน คุณศรุตจะรีบไปไหนละคะ รอบุญดวย (เสียงรําคาญ) เอะ นี่มันอะไรกันนี่บุญ ทําไมจะตองมากอดรัดฉันดวย นี่ดีนะวาเธอทองอยู ไมงั้นฉันผลักกระเด็นเลย ไปใหพนนะ แลวจําไวดวยวาอยามาทําแบบนี้กับฉันอีก (เสียงเดินไปอยางเร็ว) เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
สรา ศรุต สรา ศรุต สรา
(เสียงกริ่งโทรศัพท) คัทลียารีสอรทครับ (เสียงดีใจ) เฮย... นั่นสราใชไม อาว พี่ศรุตเหรอ แกมาอยูที่รีสอรทหรือ แลวทําไมแกไมโทรมาบอกทางนี้บาง รูไมวาคน ที่เขาเปนหวงแกแทบตาย มือถือแกก็ติดตอไมได แลวพี่ศรุตรูไมวาตอนนี้แมบุญญานีเขายังอยูที่ทํางานแคทหรือเปลา จนปานนี้ผมยังไมไดรับการติดตอจากแคทเลย
5 ศรุต
สรา ศรุต
สรา
ศรุต สรา ศรุต สรา ศรุต สรา
แคทไปเรียนตออยูที่เมืองนอก ก็คงจะเรียนที่มหาลัยเกานั่นละ แตถานายคิดจะมาเยี่ยมแมหญิงละก็ อยาเพิ่งมาเปนอันขาด เพราะตอนนี้ บัวตองคอยมาดูแลแมหญิงอยูที่บาน สวนบุญก็ตอ งมาพักอยูที่บานหลัง สวนของเราเหมือนกัน แลวทําไมถึงใหแมบุญเขามาพักอยูที่บานของเราละครับ แบบนีท้ ุกคนที่ บานก็คิดวาบุญเปนเมียผมกันหมดนะซิ ไมมีใครเขาคิดอยางนั้นหรอก ทุกคนเขารูวานายไมใชพอของเด็ก จะมีก็ คุณแคทเทานั้นละ ที่ยังไมเขาใจ เออ เจอนายก็ดีแลวละ อีกไมนานนาย พอจะพาแมหญิงไปทําศัลยกรรมและพักผอนที่อเมริกา ซักสามสี่เดือน นายชวยไปติดตอเกี่ยวกับโรงพยาบาลและสถานที่ที่เราจะไปพักใหดวยซิ นายพอจะมีเพื่อนอยูทางโนนไมใชหรือ อีกอยางก็จะไดไปปรับความ เขาใจกับแคทเสียเลย คิดวาแคทคงจะไมไดเขาใจนายผิดอะไรมากหรอก (เสียงดีใจ) โอเคเลยครับ โอเค ผมยินดีเลย ชวยบอกแมหญิงดวยวาผม เปนหวง ถาเรื่องราวเรียบรอยเมื่อไหร ผมจะกลับมาเยี่ยมแมหญิงนะ แลวพี่ศรุตโทรมานี่เพราะตองการพูดกับแดดหรือเปลา ก็จะโทรมาถามแดดดี้ มีขาวอะไรจากแคทบางหรือเปลา แคทนี่เขาเปนผูหญิงที่ใจเด็ดจริง ๆ โทรมาหาแดดกับมี้อยูบอย ๆ แตพอผมถามแดดวาแคทไปอยูที่ไหน เขาก็ไมยอมบอกผม เออ.. อยางนั้นนายก็รีบเดินทางไปพบแคทก็แลวกัน แลวอยาลืมเปนธุระ เรื่องของแมหญิง พอไดเรื่องยังไงแลวโทรบอกพี่ดวยก็แลวกัน แลวพี่กับบัวละ ไปกันถึงไหนแลว คิดวาคงไมมีปญหาอะไร เพราะบัวกับพี่เขาใจกันดี แตเรื่องที่นาจะเปน ขาวดีสําหรับพวกเราก็คือ ยายศศิกับปนนั่นละ หา.... ศศิชอบกับปนหรือ เออ.. เปนไปไดนะนี่ (หัวเราะ) เพลงคั่น
6 หญิง บัว หญิง กรุง หญิง
กรุง
หญิง
บัว
หญิง กรุง หญิง บัว หญิง
บัว.. เอาเครื่องเพชรของฉันออกมาขัดใหหมดหรือยัง เรียบรอยแลวคะ บัวกําลังจะเอาไปเก็บคะ ไหน ดูหนอยซิ เปนระเบียบเรียบรอยแคไหน แลวนี่แมหญิงนึกยังไงถึงไดคนเอากรุเครื่องเพชรทั้งหลายแหล ออกมาใหบัวนั่งทําความสะอาดละเนี่ย เตรียมไวจะออกงานไหนหรือ รอใหหมอเขาศัลยกรรมหนาฉันเสียกอนซิ แลวฉันจะไดออกไปเฉิดฉาย อยูในวงสังคมเหมือนเดิม คุณกรุงคิดวาฉันจะกลับไปเปนคุณหญิงรวี คนเดิมไดหรือเปลาละ ฉันวาคุณหญิงกลับไปเปนเหมือนเดิมไมไดแลวละ เพราะที่ผานหลาย ๆ อยาง ที่คุณหญิงแสดงออก มันก็แสดงวาคุณหญิงพอใจที่จะใชชีวิตอยาง พอเพียงมากกวา ฉันพูดนี่ผิดไม (หัวเราะ) อือ.. ก็รใู จกันดีอยูแลวนี่ ฉันเพียงแตเอาเพชรมาทําความ สะอาดแลวก็คิดวา จะคัดเลือกเอาไวใหลูกชายสองคนสําหรับเปนของ หมั้น แลวก็ใหลูกสาวคนเล็กไวใสในวันที่เขาแตงงานนะ บัว ๆ มาชวยเลือกหนอยซิ ลองเดาใจสิ ถาศศิเขาแตงงาน ศศิจะชอบชิ้นไหน ของคุณศศิหรือคะ คุณศศิเปนคนเรียบรอย บัววา คุณศศินาจะชอบ ทับทิบรูปหยดน้ําลอมเพชรเสนนี้มากกวาคะ แลวก็มีครบชุดดวย ทั้งสรอย ตางหู แลวก็แหวน เออ. บัวนี่ตาถึงเหมือนกันนะ วาอยางไรคุณกรุง เห็นชอบดวยไม (หัวเราะ) แลวแตแมหญิงเถอะ อยางนั้นบัวใสกลองสีฟาอันนี้ไวใหฉันดวย แยกไวเปนสัดสวนเลย แลวที่นี้ของหนูแคทละ (เสียงดีใจ) คุณหญิงทราบแลวหรือคะ วาแคทอยูที่ไหน ไมบอก.. ถึงเวลาแลวรูเอง (หัวเราะ) บอกมาเลยวาชุดไหน ลองเลือกซิ เธอเปนเพื่อนซี้กับเขานี่ นาจะรูใจกันดี
7 บัว หญิง บัว หญิง บัว หญิง บัว
หญิง กรุง หญิง บัว กรุง บัว หญิง
ของแคท นาจะเปนชุดนี้คะ เปนรูปโบวนารัก แคทเปนคนที่ชอบอะไร เล็ก ๆ กระจุมกระจิ๋ม งั้น เอามาใสกลองสีแดงไวเลย แลวทีน่ ี้ของบัวละ (ตกใจ) หา ไมเกี่ยวนะคะ บัวไมเกี่ยวดวยคะ ตองเกี่ยวซิ เพราะอีกหนอยเธอก็จะตองมาเปนสะใภบานนี่นั่นแหละ (อึกอัก) เออ.. คงอีกนานมั้งคะ อยาเพิ่งใหบัวเลือกอะไรเลย เอา อยางนั้นฉันใหพอศรุตเขาเปนคนเลือกใหเธอเองแลวกัน แตตอนนี้ฉันจะใหกําไรอันนี้แกเธอ เออ.. ขอบพระคุณคะ แตบัวขอไมรับนะคะ เพราะมันมีคามากเกินไป คุณหญิงก็ไดใหอะไรบัวมาตั้งหลายอยางแลว เก็บเอาไวเถอะนะคะ บัวไดมาเพียงพอแลว ทําไม ทําไมจะตองมาปฏิเสธ หรือวาไมชอบกําไลแบบนี้ อันนีเ้ ปนลาย เกลียวประดับเพชร ฉันยังชอบเลย ไมรับก็ตองรับละ เอา.. ยืน่ แขนมา มา นายพอใสให ไมตอง คุณอยูเฉย ๆ ฉันใสใหเอง เห็นไม พอบัวใสแลว ดูมีน้ํามีนวล ขึ้นเปนกองเลย เออ.. มันดูเกินฐานะของบัวไปมากเลยคะ อืม อยาคิดอะไรมากเลยนะลูก แมหญิงเขาเต็มใจให ก็รับไวเถอะ แลวก็ไมตองถอดดวยนะ ฉันขอใหใสไวตลอดเวลา (เสียงเครือ) คุณหญิงกรุณากับบัวมาก ๆ เลย บัวกราบขอบพระคุณคะ นี่ละ เปนรางวัลที่บัวสนใจและเอาใจใสฉันดวยความจริงใจ เนี่ย เปนเพียงเล็กนอยเทานั้นนะ ฉันยังมีของรางวัลอีกมากที่จะให เมื่อถึงวันที่เธอจะเขามาเปนลูกสะใภคนโตของครอบครัวเรา (หัวเราะ) เพลงคั่น แลวเปลียนเพลงตื่นเตนคลอ
8 บุญ กรุง,บัว
(เสียงกระชากอยางไมพอใจ) เดี๋ยวกอน คุณหญิงรวี หยุดพูดกันกอน (ตกใจ) บุญญานี เพลงดังแรงแลวหยุด
หญิง บุญ หญิง บุญ บัว บุญ
หญิง บุญ หญิง
ศรุต
หญิง ศรุต
(เสียงโกรธ) นั่นไอคนกําลังวิ่งหัวซุนขึ้นบันไดมานะ แมบุญญานีใชไม ใช ฉันเองละ แลวนี่ใครขัดคําสั่งฉัน ปลอยใหแมนี่เขามาในบานฉันไดอยางไร ฉันก็อยูที่นี่มาตั้งนานแลวนี่ (ตกใจ) บุญ ออกไปเดี๋ยวนี้นะ มากับพี่เดี๋ยวนี้ (ตวาด) ปลอย ปลอยเดีย๋ วนี้นะ ตอนนี้ไมตองมีพี่มีนองกันแลว ฉันเห็น เหตุการณโดยตลอด เห็นตั้งแตกําลังนั่งแบงเครื่องเพชรกันอยูที่ หองนั่งเลนขางลาง แลวนายพอก็เข็นรถขึ้นมาตรงทางลาดขึ้นมาชั้น 2 นี่ ชั้นเห็นตลอด รวมทั้งแมบงกชคนนี้ก็เขาไปชวยประคับประคอง แหม.. แบงสันปนสวนกันหมด แลวมีใครนึกถึงแมบุญคนนี้บางไม แลวแกมาเกี่ยวอะไรดวยละ อาว.. ตองเกี่ยวซิ เพราะนายศรุตก็รับเปนพอของเด็กในทองฉันแลวนี่ (เสียงดัง ตกใจ) อะไรนะ ศรุตนะเหรอรับเปนพอของลูกแก นั่นแนะ พอศรุตมาพอดี มานี่เลย มาพูดกันใหรูเรื่องซะดี ๆ นี่ทําไมฉันไมเคยรู เรื่องเหลานี้เลย ใครเปนคนกอเรื่องพวกนี้กันฮะ (ตกใจ) อะไรกันครับ นีม่ ันเกิดอะไรกันขึ้น แลวนี่แมบุญ ฉันสั่งไววา อยางไร ทําไมถึงกาวกายมาที่บานหลังนี้ พูดกันไมรูเรื่องใชไม แบบนี้ ไอที่ตกลงกันไว ฉันก็ไมตกลงแลว เธอผิดคําพูดกับฉันกอนนะ (โกรธ) ศรุตไปตกลงอะไรไวกับมัน ก็เรื่องที่จะใหชื่อผมเปนพอของเด็กในสูจิบัตรเทานั้น แตไมได หมายความวาจะใหมากาวกายกับเรื่องสวนตัวของผม แมแตเรื่องทรัพย สมบัติก็จะมาของเกี่ยวอะไรก็ไมได ตกลงกันรูเรื่องแลวนี่
9 หญิง
บุญ หญิง
แตมันเห็นแมเอาเครื่องเพชรมาแบงสรรปนสวนใหลูกทั้งสามคน แลว แมก็ใหกําไลเพชรกับบัว เปนการตอบแทนที่บัวมีน้ําใจดูแลแมเปนอยาง ดี มันเห็นเขามันคงจะอิจฉาจนตัวสั่นละซิ มันถึงไดรอนรน วิ่งเขามา รองแรกแหกกระเชอเอาแบบนี้นะ นี่เปนเพราะคุณกรุงใหทายมันใชไม (ดัง) ใช... ก็นายพอรักฉันนี่ ไมรูหรือวานายพอรักฉันอยางกับอะไรดี แอบไปดูแลฉันอยูบอย ๆ รูกันไวซะดวย (เสียงดังมาก) มันเปนความจริงอยางนั้นใชไม นายกรุง เพลงตื่นเตนมาก
บัว หญิง กรุง ศรุต, บัว หญิง บุญ
ศรุต บัว บุญ
(โกรธ) บุญ ทําไมตองกอเรื่องอีก พี่สั่งแลวทําไมไมรูจักฟงกันบางเลย ไมตองมาปกปดอะไรฉัน ฉันฟงแคนี้ ฉันก็รูแลววาใครเปนพอของเด็ก ตองตาแกคนนี้แนนอนเลย (เสียงโกรธ) ฉันจะเปนพอของเด็กในทองของมันไดอยางไรละ ในเมื่อฉันคนนี้ (เสียงดังมาก) เปนพอของมันทั้งสองคน (ตกใจ) นายพอ, คุณทาน (ตกใจ) นายกรุง นี่เอาอะไรมาพูดเนี่ย (เสียงดัง) ออ...นี่แกเปนพอของฉันเหรอ ถาอยางนั้นแกก็เปนผูชายที่เลว ที่สุด เพราะแกทอดทิ้งแมและฉันสองคน แมตองระหกระเหินเลี้ยงลูก อยางอดอยาก แกเคยไปดูแลบางไม แลวยายคุณหญิงรวีก็แยงชิงพอของ ฉันมาอยางหนาดาน ๆ แก.. คนอยางแกตองเจอดีแน ยายคุณหญิงรวี (ตวาด) อยาทําอะไรแมฉันนะ ปลอยเดี๋ยวนี้ บุญญานี บอกวาใหปลอย (มีเสียงตอปลุกปล้ํา เสียงกรุงรองหาม เสียงเอะอะ) (ตกใจมาก) บุญ ระวัง เดีย๋ วตกบันได ระวัง (ดังมาก) คุณศรุตจับบุญไว (เสียงรองกรี๊ดดัง) (เสียงคนตกบันได) เพลงตื่นเตนคั่น
คนบานเดียวกัน ของ เพ็ญรุง วาทีไพเราะ ตอนที่ 40 (ตอนจบ)
บัว กรุง บุญ บัว กรุง บุญ บัว บุญ บัว กรุง
หมอ
(มีเสียงไซเรนดังคลอเบา ๆ) (รองไห) บุญ ทําใจดี ๆ ไวนะ บุญไมเปนอะไรมากหรอก อีกแปบเดียว ก็จะถึงโรงพยาบาลแลว อดทนหนอยนะบุญ (รองไห) เดี๋ยวถึงโรงพยาบาลหมอ เขาจะตองชวยบุญไดนะลูกพอ ทํา ใจใหเขมแข็งไวนะลูก หมอตองชวยไดทั้งแมและลูกนะ (เสียงแผว) พี่บัว ฉันรูตัวดี ฉันไมไหวแลว มันปวดในหัว เจ็บที่อก เหลือเกิน หายใจไมออกเลย อยาเพิ่งพูดอะไรเลย อดทนอีกนิดเดียว ใกลถึงโรงพยาบาลแลว ใจดี ๆ นะลูก พอกับพี่บญ ุ อยูตรงนี้แลว (เสียงแผวมาก) ฉันขอโทษ ฉันผิดเอง ฉันรับกรรมแลว ฝากลูกดวย (สะอื้นหนัก) บุญ บอกพี่หนอยไดไม วาใครเปนพอของเด็ก (เสียงแผวลง) ไอฮั้ว ไอชาติหมาฮั้ว (เสียงตกใจมาก) (เสียงดัง) บุญ บุญ บุญ ลืมตาซิ บุญ (ตกใจมาก) บุญ ใจดี ๆ ลูก อยาเพิ่งเปนอะไรนะ รถถึงโรงพยาบาลแลว (เสียงประตูรถ) (เสียงดัง) หมอ หมอครับ ชวยลูกผมดวย ชวยลูกผมที (เสียงเดินหลายคน, เสียงรถเข็น) ครับ ๆ ญาติผูปวยชวยหลบไปกอนครับ ผมจะไดพาคนไขไป เพลงตื่นเตนดังแรงแลวหยุด เปลี่ยนเปนเพลงคลอเศรา
กรุง ศรุต กรุง
(เสียงโทรศัพท) ศรุต แมหญิงเปนอยางไรบาง ผมใหนอนพักอยูในหองครับ บุญเปนอยางไรบางครับพอ แลวบัวละ (เสียงรองไห) บุญหมดลมไปแลว มาถึงหนาโรงพยาบาลก็สิ้นใจพอดี
2 ศรุต กรุง ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
ศรุต
กรุง ศรุต กรุง
โธ.. ไมนามีเรื่องแบบนี้เลย แลวเด็กละครับ เด็กเปนอะไรตามแมไป ดวยหรือเปลา หมอผาชวยออกได ลูกของบุญเปนผูชาย แตหมอบอกวาจะตองเขาตูอบ ไวประมาณหนึ่งเดือนหรือกวานั้น เพราะคลอดกอนกําหนด ก็ยังดีที่เด็กรอดนะครับนายพอ แลวบัวละครับ ผมอยากไปที่ โรงพยาบาลจริง ๆ แตผมก็ไมกลาทิ้งแม ตอนนี้ศศิกลับมาแลวก็เอาแต นั่งรองไห ทําอะไรไมถูก ผมจะทิ้งไปก็ไมได แมหญิงก็เปนลมไปหลาย หนแลว นายพอครับ ขอผมพูดกับบัวหนอยครับ บัวไมยอมพูดอะไรทั้งนั้น เอาแตรองไหอยางเดียว พอก็ไมรูวา จะปลอบ วาอยางไรดี ตัวพอเองก็เสียใจไมนอยเหมือนกัน บัวกับบุญ เปนลูกของนายพอจริง ๆ หรือครับ มันเปนความผิดของพอเอง ที่ปกปดเรื่องนี้มาตลอด พอเปนพอที่เลว มาก พอทิ้งลูก ทั้ง ๆ ที่เขายังเด็กอยู สมควรแลวที่บุญจะโกรธเกลียดพอ พอเองก็ยังไมรูวาบัวเขาจะคิดอยางไรกับพอเลย พอก็ไมสบายใจอยู นายพออยาคิดมากนะครับ แมหญิงก็คงจะเขาใจเรื่องราวดี ตอนแรกแม หญิงก็ตกใจมาก เพราะนึกไมถึงวาเรื่องจะเปนไปอยางนี้ แตตอนหลัง ผมและศศิก็ชวยกันอธิบายใหทานเขาใจ อีกอยางแมหญิงก็มีใจเอ็นดูบัว อยูแลว ก็คงไมมีปญหาเรื่องนี้ แตผมสงสารบัวมากจริง ๆ ถาผมไมหวง แมหญิงกับนอง ผมจะรีบไปโรงพยาบาลทันที ศรุตโทรไปบอกสรากับแคทดวยนะ หนูแคทคงจะตกใจไมนอย สราก็คงจะตองตกใจมากเหมือนกัน พอมีเรื่องสําคัญจะบอก พอไดยินบัวถามบุญกอนที่บุญจะหมดลมวา ใครเปนพอของเด็ก บุญบอกวา ไอฮั้ว ไอชาติหมาฮั้ว ศรุตพอรูไมวามัน เปนใคร พอไมรูจักเลย
3 ศรุต
กรุง
ศรุต
ผมก็ไมเคยเจอ แตเคยไดยินตอนที่เราไปแวะซื้อของฝากที่ตลาดใน สุพรรณ บัวไดคุยกับเถาแกฮงถึงเรื่องวาบุญไปเห็นไอฮั้วนอนตายอยู แลวบุญเขาไปถมน้ําลายใสหนาศพ ผมก็นึกแคลงใจอยูตั้งแตตอนนั้น แลววา ผูชายคนนั้นจะตองทําอะไรใหบุญแคนใจอยางที่สุดแนนอน ไมเชนนั้น บุญคงไมถึงกับทํากิริยาแบบนั้นหรอกครับ ศรุตชวยใหศศิโทรไปบอกปนกับพอรวมดวย สวนแมชีไวพรุงนี้พอจะ ไปบอกดวยตัวเอง อาจจะตองรับแมชีเขามาที่กรุงเทพ เพื่อจัดการงาน ศพดวยกัน คิดวาแมหญิงคงจะเขาใจในเรื่องเหลานี้ดี เพราะตอนนี้บุญ มันก็ตายจากเราไปแลว อะไรทั้งหมดที่มันไมดีไมงาม เราก็ควร จะอโหสิใหแกเขา (พรา) ครับ นายพอไมตองหวง เดี่ยวผมจะพูดกับแมหญิงเอง นี่ศศิก็เอา แตรองไหอยูเหมือนกัน นายพอชวยดูแลบัวดี ๆ ดวยนะครับ เดี๋ยวผมจะ สงนายชิดใหไปรับนายพอที่โรงพยาบาล เพลงคั่น แลวเปลี่ยนเพลง
หญิง พิม หญิง
พิม หญิง
(เสียงเดินเบาชา ๆ) นั่นแมพิมใชไม คะ ฉันเอง สวัสดีจะแมชี นั่งกอนซิ ฉันไมเคยรูเรื่องเลยนะวาแมพิมไปบวช แลว ฉันก็ไมเคยรูดวยวา บัวกับบุญ คือลูกของคุณกรุง อยาคิดมากไปเลยนะ บุญมันหมดเวรหมดกรรมไปแลว กรรมใดที่บญ ุ มากอไวกับคุณหญิง ฉันก็ตองขออโหสิแทนมันดวยนะคะ โอย ฉันไมถือสาอะไรกับบุญมันแลว ฉันถือวาทุกสิ่งทุกอยางมันจบลง ไปแลว สิ่งที่เหลืออยูตอไปนี้คือ เราจะตองหันหนามาทําแตความดีกัน มากกวา แมชี ฉันเองก็ตองขอโทษตอแมชีเหมือนกัน ที่เมื่อกอนนี้ฉัน
4
พิม
หญิง พิม
หญิง
พิม หญิง
พิม
ทําไมดีกับแมชีอยางมากเหลือเกิน แมชีก็โปรดอโหสิใหแกฉันดวยนะ เพราะขณะนี้ฉันก็ไดกรรมเวรเปนการตอบแทนอยูแลว แตสําหรับฉัน ฉันยังมีชีวิต ที่จะประกอบกรรมดีเพื่อลบลางความผิด แมวามันจะเปน เพียงนอยนิดก็เถอะ ฉันก็จะทําความดีตอไปจนกวาชีวิตจะหาไม ฉันขออนุโมทนาใหคุณหญิงไดทําตามที่ใจนึกทุกอยางนะคะ และคิดวา ผลบุญที่คุณหญิงคิดจะทําตอจากนี้ไป คงจะทําใหผลกรรมที่คณ ุ หญิงเคย สรางไวมันหมดสิ้นลง แมชีไมคิดจะสึกเลยหรือ พอสึกแลวก็มาอยูกับฉันที่นี่ จะไดอยูใกลบัว กับหลาน ฉันไมคิดจะสึกแลวละคะ ฉันจะอยูในพุทธศาสนา จนกวาชีวิตจะดับสิ้น ฉันฝากลูกบัวและหลานชายดวยนะคะ (รองไห) แกตองกําพราแมตั้งแต เกิดทีเดียว (รองไห) พอศรุตกับบัว เขารับเปนพอแมใหแกแลว ซึ่งเรื่องนี้ฉันไดตก ลงกันแลววา จะไมมีการบอกใหตาหนูแกรูตลอดชีวิต แมชรี หู รือยังวา พอศรุตเขาตั้งชื่อหลานแมชีวา บารมี สวนชื่อเลนคุณตาของแกตั้งใหวา นายแบงก ขอบคุณจะ ฉันขอบคุณทุก ๆ คน ฉันฝากดูแลลูกและหลานดวยนะ ถามีโอกาสก็แวะไปเยี่ยมเยียนคนที่สุพรรณบานนะคะ ก็คงตองจัดการงานศพของบุญใหเสร็จสิ้นกอน แลวฉันจะไป ทําศัลยกรรมที่เมืองนอก แลวจะถือโอกาสแวะเยี่ยมสรากับหนูแคท หนู แคทกําลังเรียนอยูก็เลยมางานศพไมได กอนไปฉันคิดวา จะแบกใบหนา ที่อัปลักษณของฉันไปร่ําลาชาวชุมชนเผารวมกอ แลวอีกอยางฉันคง จะตองไปที่นั่นบอย ๆ เพราะวาศศิคงจะไปใชชีวติ รวมกับพอปนที่นั่น แมชีพอจะรูเรื่องบางหรือยัง แมพิมพอจะรูเรื่องบางหรือยัง ทราบแลวคะ พอรวมเลาใหฟงแลว ฉันขอแสดงความยินดีดวย ที่ คุณหญิงไมไดคิดแบงแยกชนชั้นเหมือนสมัยกอน
5 หญิง พิม หญิง
เพราะฉันสํานึกในความผิดทั้งหมดนั่นไง นับจากนี้ ฉันจะขอภาวนาจิตอธิฐานใหหลวงพอโต คุมครองใหชีวิตของ ครอบครัวคุณหญิงประสบแตความสุข ความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป ก็รวมถึงครอบครัวของแมชีดวย เพราะเราก็ไมใชคนอื่นคนไกลกันแลว ตอนนี้ก็เทาวา เราเปนคนบานเดียวกัน เพลงคั่น เปลี่ยนเพลง
ปน รวม
รวม ชาวบาน รวม
กรุง รวม
(เสียงรถแลนแลวจอด) (เสียงดัง) พอ ๆ ขอรมหนอยเร็ว มารับหลานเร็ว ๆ เขา เร็ว คุณหญิงก็มาดวย (เสียงดัง) เฮย พวกเรา มาตอนรับคุณหญิงหนอยเร็ว (เสียงคนวิ่งหลายคน เสียงพูด.. คุณหญิงมาเหรอ เอา ออกมารับคุณหญิง กันหนอยเร็ว) (เสียงเบา) เฮย พวกเรา ระวังปากกันหนอยนะโวย อยาพูดอะไรให คุณหญิงกระทบกระเทือนใจนา แหม.. เรื่องนี้พวกเรารูนะ ไมตองสั่งหรอก เอา ๆ ปน กางรมใหหนูศศิเร็ว พาไปที่ศาลาเฉลิมพระเกียรติโนน จะได ไปกราบพระบรมรูปของพอหลวงแมหลวงกันกอน แลวเดี๋ยวก็นั่งคุยกัน ตรงนั้นเลย เอาเฮย ใครก็ไดชวยประคองคุณหญิงหนอยเร็ว ตองชา ๆ หนอยนะพอรวม คุณหญิงยังเดินไดไมคลอง จะ ๆ เพลงคั่นแลวคลอ
หญิง
เอา พวกเรา วันนี้ฉันเอาหนาที่นาเกลียดนากลัวมาอวดพวกเรา กอนที่ฉันเดินทางไปทําศัลยกรรมที่เมืองนอก ฉันก็ถือโอกาสมาร่ําลา พวกเราที่นี้ดวย และฉันอยากจะมาขอบใจทุก ๆ คนที่ไดเขามาชวยเหลือ
6
ปน รวม หญิง
กรุง
ในวันนั้น ทําใหฉันรอดชีวิตมาถึงทุกวันนี้ แตฉันก็มีเรื่องเสียใจรวมกับ พวกเราที่นี่เหมือนกัน คือเรื่องที่เราตองสูญเสียบุญไป เออ.. พอปน ไดยินคุณกรุงพูดอยูเสมอวา พอปนสนิทสนมกับหนูศศิมากใชไม แลว หนูศศิก็มาคาขายเครื่องอะไหลรถอยูท ี่นี่ (รีบรับ) ใชครับ จริงครับ ถูกตองครับ เฮย พูดอะไรอยางนั้น เอ็งนี่ ไมรูจักฟาสูงแผนดินต่ําเสียแลว (หัวเราะ) มีเพียงแตลนเกลาทั้งสองพระองคเทานั้นละที่สูงสงเปรียบ ประดุจฟา แตพระองคก็ยังทรงโนมพระวรกายมาจรดดิน ซึ่งก็คือ ประชาชนคนไทยทั้งหลาย เราก็เคยเห็นอยูเสมอวาในหลวงทานไมเคย ถือพระองคเลย เวลาที่ทานเสด็จมาเยี่ยมประชาชนทุกหมูเหลา พวกเรา ทั้งหลายก็จะไดเขาพระองคทานอยางใกลชิดอยูเสมอมา พวกเราจงภูมิใจ เถิดวาไดเกิดอยูภายใตพระบรมโพธิสมภารของพระองคทาน และฉัน ขอใหพวกเราจงทําแตความดีเพื่อเปนการตอบแทนใหพระองค ทาน ฉันขออัญเชิญพระราชดํารัสของพระองคมาใหพวกเราไดยึดถือ และปฏิบิตาม พระองคทรงมีพระราชดํารัสวา การทําความดีทํายาก และเห็นผลชา แตก็จําเปนตองทํา เพราะหาไม ความชั่วซึ่งทําไดงาย ก็จะเขามาแทนที่ แลวจะพอกพูนขึ้นอยางรวดเร็ว โดยไมรูสึกตัว (เสียงชาวบานเซ็งแซ .. ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ) เพลงคั่น แลวคลอ
ปน บัว
บัว ยังไมหายคิดถึงนองหรือ หนาเศราทีเดียวนะเรา (เครือ) เรามีกันอยูสองคนพี่นองเทานั้นเองนะพี่ปน บัวคงไมลืมเรื่องที่ เกิดขึ้นไดงาย ๆ หรอก ชีวติ บัวมันไมสมบูรณกับเขาเสียที พอมีพอ บัวก็ตองเสียนองไป
7 ปน บัว ปน บัว ศศิ ปน ศศิ ปน
บัว ปน
เฮย ไมเอานา คิดแลวมันไดอะไรขึ้นมา เออ.. นีแ่ วะไปหาแมชีมาหรือ ยังละ ไปมาเรียบรอยแลวจะ แลวคุณหญิงวาอยางไรบางละ แมชีกับคุณหญิงเขาใจกันดีหมดทุกอยางแลว ไมมีปญหาอะไร พี่บัวก็บอกไปซิ วาแมหญิงไปเจรจาสูขอพี่บัวใหกับพี่ศรุต (ดีใจ) จริงหรือเปลา พวกเราจะมีขาวดีกันเมื่อไหรละ ก็คงตองแลวแตพี่บัวนั่นละ เพราะพี่บัวบอกแตวาใหรอไปกอน ไมรูวาพี่บัวจะใหพี่ศรุตรอไปถึงไหน เร็ว ๆ นีล้ ะดีที่สุด ตาแบงกแกจะไดมีเพื่อนยังไงละ เออ พี่นึกขึ้นมาได แลวละบัว เราไปทําบุญกันที่วัดพระลอยดีไม นายพอกับแมหญิงยังไม เคยไปใหอาหารปลาที่นั่นเลย พี่ดีใจจริง ๆ นะ ทีเ่ ห็นแมหญิงเริ่มจะเดิน ไดบางแลว ไปเมืองนอกกลับมา แมหญิงก็คงเดินไดแข็งแรงกวานี้ พี่ปนไปชวนลุง รวมไปดวยกันซิ ดูเหมือนพอกําลังคุยอยูกับนายพอและพวกเราอยูทางโนนนะ ไป บัว ไปชวนพอดวยกัน เพลงคั่น
รวม ปน กรุง ปน
(เสียงดีใจ) ปน มานี่เร็ว พอมีขาวดีจะบอก บอกมาเลยพอ พอจะบอกเอง คือวา พอกับแมหญิง ตั้งใจวา จะใหปนหาชางมาสราง บานใหซักหลังหนึ่ง เอาแบบทรงไทยเลย นายพอจะมาอยูที่นี่หรือครับ
8 หญิง
ศรุต
หลายเสียง รวม
ก็จะแบบไป ๆ มา ๆ ไงละ เวลามาเยี่ยมหนูศศิจะไดพักที่นี่ พูดก็คือจะ ไดเปนเรือนหอของหนูศศิกับปนยังไง สวนบัวก็ตองไปอยูกรุงเทพกับ พอศรุต ชวยกันทํางานเหมือนเดิม พี่กับแคท จะรวมบริษัทเปนแหงเดียวกัน แลวนายพอก็บอกวาเราจะมี ทรัพยสมบัติอยูเพียงแคนี้ ที่เหลือก็จะขายแลวก็เอาเงินทูลเกลาถวายใน หลวงทั้งหมด สาธุ นี่ละคือการทําความดีครั้งยิ่งใหญของพอเบิ้มทีเดียวเลย พวกเราดีใจดวย จริง ๆ นะ ขอใหเจริญ ๆ เถอะ เปนความคิดที่ดีเหลือเกิน เพลงคั่น
บัว ศรุต บัว
ศรุต บัว ศรุต
(ตื่นเตน) โอโห ทําไมทนี่ ี่มีปลาเยอะแยะแบบนี้ละ ทางวัดเลี้ยงไวหรือคะ ทางวัดเขาไมไดเลี้ยงไวหรอก แตปลามันคงจะรูวาตรงนี้มีอาหารให มันก็เลยพากันรวมอยูกันบริเวณนี้ มาอยางนี้แลวนึกถึงสรากับแคทนะ บัวคิดอยูเหมือนกัน คิดเลยไปถึงบุญเชียวละ แตบญ ุ เขาก็เคยมาเที่ยวที่นี่ บอย ๆ ตอนที่เราอยูที่บางปลามา บัวไมคอยไดมากับนอง เพราะตองอยู ชวยแมทํางานที่บาน ฉันดีใจนะ ที่เราไดมาทําบุญดวยกัน วาแตบัวเถอะ เธอพรอมที่จะ แตงงานกับฉันไดเมื่อไหรละ บัวอยากใหแคทเรียนจบกอนนะคะ โอโห นานขนาดฉันคงทนไมไหวหรอกบัว จะใจรายกับฉันมากไป หนอยแลวมั้ง พอแคทปดซัมเมอรก็ใหสราพากรุงเทพเลย จะไดบินมา รวมงานแตงงานของเรา เออ ปนกับศศิละ จะจัดงานแตงที่ไหน
9 ปน
บัว ปน ศรุต บัว ศรุต ปน บัว กรุง ปน หญิง ศรุต ศศิ หญิง
ผมวาจะแตงที่สุพรรณนี่ละครับ ผมตั้งใจวาจะเชิญปลาพวกนี้ไปเปนแขก ดวยก็แลว (หัวเราะพรอมกัน) แตผมวาศศิควรจะแตงกอนคุณศรุต เพราะวาเปนนอง คุณศรุตเปนพี่ตองแตที่หลังศศิ คนที่อยากแตงจนใจสั่นคงจะเปนพี่ปนนั่นละ (หัวเราะ) ก็ใชนะซี อยากมีลูกนารักเหมือนนายแบงกนี่นา สําหรับฉัน ขอใหมีลูกที่นารัก มีน้ําใจที่ดีงามเหมือนบัวก็แลว อยาเลวรายเหมือนผูหญิงที่ชื่อบุญเลย (โกรธ) คุณศรุต คนตายไปแลวยังจะเอามาวาอีกหรือ เดี๋ยวบัวก็ทําหมันวันวิวาหเสียหรอก อาว ๆ อยาใจรายกับฉันแบบนี้นะ แบบนี้มันตองแถมหัวปทายปไปเลยคุณศรุต บา ๆ พี่ปนนี่บาเอามาก ๆ จริง ๆ (พูดสุพรรณ) เฮย เด็ก ๆ จะกลับกันหรือยัง แมหญิงอยากกลับแลว นายแบงกมันงอแงใหญเลย เอะ เสียงใครนะ (พูดสุพรรณ) ไอหมา อีหมา กลับบานกันกอนเถอะ อีกไมนานเราก็จะ มาเปนคนสุพรรรกันแลว เอะ บัว นีฉ่ ันฝนไปหรือเปลาเนี่ย (ดัง) แมหญิงพูดสุพรรณเปนหรือคะเนี่ย (ดัง) โอย ไมวาจะภาษาอีสาน ภาษาเหนือ ภาษาใต ภาษากลาง มันก็เปนคนไทยเหมือนกันนั่นละ คนอื่นคนไกลซะที่ไหน มันก็.. คนบานเดียวกัน ... นานแหละ (เสียงหัวเราะพรอมกันหลายคน) เพลงคั่น จบเรื่อง