RAPORT KOﾅイOWY
PODSTAWOWE INFORMACJE O PROJEKCIE Projekt był realizowany od września 2015 roku do kwietnia 2016 roku przez Fundację Teatr Realistyczny w partnerstwie z trzema skierniewickimi placówkami edukacyjnymi: Zespołem Szkół Integracyjnych – Gimnazjum Integracyjnym im. Marii Grzegorzewskiej, Gimnazjum nr 1 oraz Zespołem Szkół im. Księdza Stanisława Konarskiego – Klasycznym Gimnazjum w ramach programu Obywatele dla demokracji finansowanego z Funduszy EOG. Odbiorcy działań składali się z pięciu grup: dwóch 4-6 osobowych grup młodzieży w wieku ok. 16 lat, które współpracowały z Teatrem Realistycznym przy poprzednich projektach oraz trzech klas z wyżej wymienionych szkół – kolejno: klasy I c, III b oraz II d. Każda grupa robocza współpracowała z opiekunką-tutorką z Fundacji, która wspierała działania i dysponowanie funduszem – do 4000 złotych dla każdej z grup. Pierwszym etapem przygotowania młodych liderów były warsztaty z zakresu: projektowania działań, tworzenia kosztorysu i harmonogramu, promocji, zarządzania ludźmi, dokumentacji działań i upowszechniania rezultatów oraz kontaktów z mediami. Następnie młodzież rozpoczęła przygotowania do realizacji wybranych przez siebie przedsięwzięć. Pod okiem tutorki od listopada zaprojektowała i zrealizowała własny pomysł na działanie. W marcu i kwietniu 2016 roku zaprezentowano efekty pracy młodzieży. Na wstępnie warto zaznaczyć, że współpraca uczestników z opiekunkami przebiegała na zasadzie modelu partnerskiego. Młodzież zapoznała się z organizacją projektów w teorii i otrzymywała praktyczne wskazówki pomocne przy realizacji swoich działań. Jednak założono, że uczestnicy w znacznej mierze organizują swoją pracę samodzielnie.
INICJATYWY MŁODZIEŻY I ICH CELE Grupa: klasa III, Gimnazjum nr 1 Działanie: Dzień otwarty dla szóstoklasistów Cele: Zachęcenie 6-klasistów do Gim. nr 1: Pokazanie i promocja szkoły w ciekawy, innowacyjny sposób, Zachęcanie 6-klasistów do wybrania tej szkoły Pokazanie „otwartości” nauczycieli na takie projekty
Zabawa i nauka pracy w grupie: Pokazanie kreatywności uczniów Zabawa Integracja Usamodzielnienie się Zrobienie czegoś nowego i ciekawego Grupa: klasa II, ZS im. ks. St. Konarskiego Działanie: Autorski film „Sherlock Holmes i sweter prawdy” oraz pokaz produkcji w szkole Cele: Nauka pracy w grupie Rozwijanie kreatywności Film Wzbogacenie godzin wychowawczych dodatkowymi elementami Grupa: klasa I, ZSI nr 9 Działanie: Dyskoteka z zawodami i nocowanie w szkole Cele: Zabawa: Dobra zabawa, żeby turniej się odbył, przyszło dużo ludzi Dyskoteka, muzyka: Dobry DJ, zrobienie niepowtarzalnej dyskoteki Współpraca, integracja: Lepsze poznanie się, współpraca, integracja Grupa: Szmuglerka Działanie: Prostopadłości LOVE, Prostopadłości FEST Cele: Pobudzenie młodzieży do pracy, pokazanie im, że nie potrzebują jakichś super umiejętności, by zrobić coś fajnego Pokazanie i przedstawienie talentów, zainteresowań młodych ludzi Rozruszanie pokładów kreatywności u ludzi z różnych środowisk, współpraca, pokazanie, że każdy ma talent Współpraca między nami, ale też między wszystkimi uczestnikami. Grupa: Bardzo Mili Chłopcy & Natalia Działanie: Koncert hip-hopowy, stworzenie graffiti Cele:
Zadowolenie młodzieży „Fejm”, żeby być bardziej sławnym (jako grupa) Żeby się coś działo w Skierniewicach
KLASY A GRUPY NIEFORMALNE Zestawienie podstawowych informacji uwidacznia różnice pomiędzy grupami roboczymi, które tworzyły klasy, a młodzieżą działającą jako grupy nieformalne. Grupy „klasowe” opisując cel projektu z perspektywy jego zakończenia, były zorientowane na wpływ projektu na środowisko szkolne, „interes” szkolny: zachęcenie uczniów szkół podstawowych do gimnazjum, promocję szkoły, wzbogacenie lekcji wychowawczych. Z drugiej strony kładły nacisk na rozwój kompetencji społecznych, miękkich umiejętności: naukę współpracy w grupie, integrację, kreatywne myślenie. Natomiast grupy niezależne przywiązywały dużą wagę do oddziaływania na szersze grono odbiorców. Z ich punktu widzenia w Skierniewicach brakuje oferty rozrywkowo-kulturalnej dla młodzieży, dlatego za cel postawili sobie wypełnienie tej luki. W centrum uwagi grup niezależnych było pobudzenie do aktywności młodych ludzi: Pokazanie, że młodzi ludzie są bardzo zdolni i chętni do współpracy z innymi, że są otwarci. Chcieliśmy wypromować młodych ludzi i ich zainteresować. I zrobić taką alternatywę, przynajmniej jednego dnia, żeby mogli wyjść z domu i zrobić coś innego. Dając szansę rówieśnikom na zaangażowania się w organizowane imprezy, grupy nieformalne starały się również kontestować negatywny wizerunek skierniewickiej młodzieży: Ja też chciałam złamać taki stereotyp, że młodzi siedzą tylko przed komputerem i chleją piwa nad zalewem. Warto zauważyć, że obu typom grup („klasowym” i niezależnym) zależało na dobrej zabawie. Jednak grupy pozaszkolne tj. szmuglerka oraz grupa hip-hopowa, jako narzędzie do realizacji celu wybrały swoje pasje. Podjęły się przedsięwzięć atrakcyjnych przede wszystkim dla siebie: Zadowolenie młodzieży. Dla nas w sumie też. Jak my byśmy tego nie organizowali, to i tak byśmy przyszli. Połączenie pomysłu na projekt z zainteresowaniami członków grup niezależnych zaowocowało ich wysoką motywacją do działania. Jak pokażemy w dalszej części niniejszego raportu, był to jeden z czynników wpływających na powodzenie projektu i satysfakcję jego uczestników.
EFEKTY Wszystkim grupom zaangażowanie w realizację projektów przyniosło dużą satysfakcję. Uczestnicy zgodnie przyznali, że nabyli nowe umiejętności, czyli osiągnęli cele deklarowane jeszcze na etapie przygotowań do realizacji własnych pomysłów: zdobyli praktyczną wiedzę o organizacji i promocji wydarzenia kulturalnego. Wymieniali: Nauczenie się organizacji tego typu wydarzeń, Dobrze zorganizowane mini-gry, dokładne zorganizowanie imprezy, udaną imprezę i organizację. Jednak sposób postrzegania efektów działań przez grupy „klasowe” i niezależne przebiega wzdłuż innych osi. Grupy, które realizowały projekty w szkole upatrują rezultatów projektów przede wszystkich w obszarze: faktu powodzenia wydarzenia: Konkursy wypaliły, przygotowanie manekina, żeby wszystko odbyło się o tej godzinie, o której było ustalone; Sukces gry, sprawdzenie się w nowym zadaniu. rozwoju umiejętności pracy w grupie, wzajemnej integracji: Nauczenie się pracy w grupie; dzięki temu zrozumiałam czym jest współpraca; Integracja części klasy; nauka pracy w grupie. atrakcyjnego sposobu na spędzenie czasu: Rozrywka, dobra zabawa: zrobienie czegoś fajnego, nowego, super spędzony czas; Dobra zabawa, super impreza, dobrze zorganizowana impreza spowodowała dobrą zabawę. Rezultaty projektów wymienione przez grupy „klasowe” ogniskują się zatem wokół efektów skierowanych do wewnątrz grupy (jedność klasy, kooperacja, rozwój umiejętności) oraz skutków krótkofalowych (sukces wydarzenia, sposób spędzania czasu wolnego). Natomiast grupy niezależne, analizując efekty projektu, wskazywały na skutki wobec odbiorców swoich mini-projektów np. pokazanie talentów młodych ludzi: Często jest tak, że ktoś potrafi coś zrobić, ale nie ma okazji pokazania tego. My im tę możliwość daliśmy. Ponadto zarówno grupa hip-hopowa jak i Szmuglerka mają poczucie, że udało im się zainteresować odbiorców kulturą hip-hopową czy sztuką. Właśnie w działaniach skierowanych na „zewnątrz”, do szerszego grona odbiorców widzą kluczowe efekty projektu. Efektem ich prac było stworzenie wydarzenia kulturalnego odpowiadającego potrzebom konkretnym grupom społecznym (młodzieży, środowisku kultury hip-hop), jednocześnie powszechnie atrakcyjnego, dostępnego dla wszystkich mieszkańców: Że w ogóle było wydarzenie kulturalne na Widoku, bo tu się prawie nic nie dzieje. To było skierowane do każdej grupy wiekowej. Sądzę, że osiągnęłyśmy ten efekt. Grupy pozaszkolne rozumieją również efekty swoich działań w sposób bardziej dłu-
gofalowy. Liczą, że powodzenia ich akcji przełoży się na aktywność kulturalną Skierniewiczan w przyszłości: Jak się już ktoś zainteresuje, to może już zacznie sam coś robić w tym kierunku. Warto dodać, że kolejnym perspektywicznym efektem mini-projektów grup niezależnych jest wykorzystywanie zdobytych kompetencji do organizacji podobnych działań – w międzyczasie szmuglerka otrzymała dofinansowanie z Centrum Kultury i Sztuki w Skierniewicach na nowy projekt. Same członkinie grupy widzą zależność udziału w projekcie Teatru Realistycznego i sukcesu ich pierwszego samodzielnego wniosku o dofinansowanie na projekt kulturalny: Same go napisałyśmy tym razem: plan, kosztorys. I dostałyśmy 4 tys. zł. Na podstawie tego projektu miałyśmy taką bazę organizacyjną: jak to wszystko zorganizować, ogarnąć..
OCENA PROJEKTU PRZEZ UCZESTNIKÓW Mimo widocznych różnic, wszystkie grupy pozytywnie oceniły udział w projekcie. Nawet te grupy, które początkowo nie były zadowolone z pomysłu, dostrzegły dużo wartościowych aspektów działania. Zapytani o najważniejszy dla nich powód do dumy wskazywali oczywiście bezpośrednie efekty projektów: organizację koncertu, dnia otwartego czy wydarzenia kulturalnego, nagranie filmu. Jednak zaraz potem dodawali, że nauczyli się pracy w grupie, lepiej się poznali i zintegrowali: Nasz kontakt się poprawił. Jak trzeba było coś załatwić, to trzeba było się do kogoś odezwać. Poznali również smak samodzielności i odpowiedzialności: Każdy mógł pokazać z czego jest dobry i zrobić z tego jakiś pożytek. Frajdę sprawiało im także zadowolenie odbiorców organizowanych przez nich wydarzeń: Uśmiechy na twarzach dzieci; Ludzie, którzy przyszli byli tacy jacyś weselsi.. Dodatkową satysfakcję dawało uczestnikom projektu angażowanie odbiorców w nowe działania i umożliwianie im odkrywania nowych obszarów i umiejętności: Wiadomo, ze niektórzy są ludzi bardziej i mniej otwarci, ale dzięki temu wydarzeniu wszyscy zaczęli ze sobą rozmawiać. Szczególnie zapadła mi w pamięć dziewczyna, która powiedziała, że ona nigdy nie myślała, że będzie z tyloma osobami rozmawiać, bo ona się wstydzi rozmawiać z ludźmi. Niektórzy uczestnicy przyznali, że dzięki uczestnictwie w projekcie, sami odkryli w sobie nowe zdolności i umiejętności, a przede wszystkim otworzyli się na innych: Dla mnie to miało duże znaczenie, bo jestem bardzo zamkniętą osobą. I ogólnie się otworzyłem. Ludzie też pokazali mi, że też potrafią. Że każdy potrafi się otworzyć.