Nieuwe tijden: een nieuwe kijk op organisatieconflicten Lianne van Lith & Paul Panis
Binnen het landschap waar arbeidsorganisaties opereren is de laatste jaren veel veranderd. Daarbij doelen we niet alleen op de technologische ontwikkelingen in productie- en productiviteitsverbeteringen, maar vooral op de effecten van de economische crisis en de daardoor teweeggebrachte aanpassingen in bijvoorbeeld de wijze waarop arbeid wordt ingezet. Meer werk wordt door minder mensen gedaan, waarbij die mensen vaak ook nog op een veel flexibeler manier ingezet worden dan voorheen gebruikelijk was. Dit brengt tijdsdruk en stress met zich mee waardoor we minder goed met elkaar communiceren. Van organisaties – bedrijven, overheden, banken, onderwijs, zorg – wordt verwacht dat zij steeds sneller reageren op veranderingen waarop niet geanticipeerd kan of kon worden. Deze veranderingen komen steeds sneller en vooral: uit onverwachte hoek. Daar is niet tegenop te plannen en vooraf bedachte protocollen voldoen niet meer. Dat heeft natuurlijk zijn uitwerking
18
op hoe de organisatie functioneert, maar ook – en misschien wel juist – op hoe de mensen in die organisatie functioneren. Werknemers maken de organisatie en de organisatie maakt door een goed personeelsbeleid het verschil voor haar medewerkers. Iedere personeelsmanager weet dat. Om als organisatie succesvol te zijn, is het essentieel dat ze alles doet wat in haar vermogen ligt om ervoor te zorgen dat de medewerkers met plezier en gemotiveerd hun werk kunnen doen. Het leveren van prestaties op de werkvloer hangt niet alleen af van de wijze van organisatie, maar ook van het welbevinden van de medewerkers. De huidige hogere eisen aan productiviteit en flexibiliteit van werknemers verhogen de druk op presteren terwijl de traditionele (relatieve) zekerheid van een arbeidscontract steeds minder vanzelfsprekend wordt. Het is niet vreemd dat dit leidt tot spanningen op de werkvloer.