MAY 2014
SPTEP 8
Tavepong Pratoomwong
EDITOR’s TALK SPTEP 8 เล่มนี้ออกมาช้านิดนึง ด้วยเหตุที่ต้อง จัดการอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกัน และภาระหน้าที่ ก็มากขึ้น ประกอบกับสุขภาพที่ต้องดูแลรักษากันไปตาม อายุอานามที่มากขึ้นทุกทีๆ (จะมาบ่นทำ�ไมนิ) ขอแสดงความยินดีกับพี่กอล์ฟ นครินทร์ ธีระภิ นันท์ และคุณหนิง (ยินดีกะตัวเองนี่แปลกดีเหมือนกัน) ที่ ได้เข้ารอบ Shortlist ในการประกวด Street Photography ระดับนานาชาติ The International Street Photography Award 2014 (ISPA) แสดงให้เห็นว่าคนไทยทำ�ได้ ไม่ต่างจากกรุ๊ป Street ของเมืองนอก (อย่าง in-public ก็ เข้ารอบ 2 คนเท่ากับเรา และก็เป็นแค่ Shortlist เหมือน กัน) เพราะฉะนั้นคนไทยมีีความสามารถมากกว่าที่คุณ คิด และ ฝรั่งมันไม่ใช่เทวดาหรอกนะครับ (ฝากให้คิด) ฉบับนี้มีบทสัมภาษณ์ช่างภาพ Street ที่น่าสนใจ เหมือนเดิม คือคุณ ทวีพงษ์ ประทุมวงษ์ หรือ วีพง ที่รู้จัก กันในเฟสบุ๊ค มารู้จักกับเขากันในฉบับนี้เลยครับ
ขอบคุณครับ Akkara Ning
Therockermania Kerngburi
CONTRIBUTORS Angelo G. Rodriguez Feliciano Animalsallwildlife Thailand Beatle Bee Chotiwat Ont Graham Meyer Hun Shiun Manotch Pacheerat Nasrul Hudayah Bin Suyoni Panpong Charoenkoopta Ping Spg Ple Assawinnimit PToom Bussara Rammy Narula Shi Jian Chiou Songkran Weerapong Supatchai Snap Fotografia Taey Kittipong Tavepong Pratoomwong Thanayus Lert Therockermania Kerngburi TheSkaman Tues’day Glory Wachararwish Mu เก้่าสามห้า ชัตเตอร์ลั่น ชิงแก่ก่อนห่าม สวัสดี ครับ
SHOOTER INTERVIEW
TAVEPONG PRATOOMWONG
TAVEPONG PRATOOMWONG แนะนำ�ตัวเล็กน้อยครับ เป็นใครมาจากไหน ตอนนี้ทำ�อะไรอยู่ สวัสดีครับ ชื่อ ทวีพงษ์ ประทุมวงษ์ ครับ ชื่อเล่น พงษ์ แต่บางที เพื่อนๆใน Facebook ก็เรียกวีพง เรียนจบสาขาภาพยนตร์และวีดิทัศน์ จากมหาวิทยาลัยรังสิต สมัยเป็นนักศึกษาก็ใช้เวลาว่าง ฝึกถ่ายรูปแล้วก็ เอามาโพสในเวบบอร์ดภาพถ่ายต่างๆ เช่น Pantip , 2how สมัยนั้นใช้ชื่อ Login ว่า XL1 ตอนนี้เปิดบริษัทของตัวเองครับ เป็นโปรดักชั่นเฮาส์เล็กๆ รับงานคอมเมอร์เชียล ทั่วไปครับ
มาถ่าย street photography ได้อย่างไรครับ คือเริ่มมาจากการที่ชอบถ่ายรูปก่อนครับ โดยเฉพาะแนววิถีชีวิต หรือที่หลายๆคนเรียกว่าแนว Life (ซึ่งมารู้ที่หลังว่าจริงๆแล้วมันไม่มี genre นี้ - -*) ก็เหมือนหลายๆคนที่ชอบถ่ายภาพแนวนี้ครับ คือได้รับ แรงบันดาลใจจากหนังสือ National Geographic มีความฝันว่าอยาก ลงหนังสือนี้สักครั้ง พอเรียนจบใหม่ๆ ช่วงที่ยังไม่ได้ทำ�งานเป็นชิ้นเป็น อัน เผอิญตอนนั้น ทาง NGthai มีคอลัมภ์เล็กๆเปิดรับเรื่องราวเกี่ยว กับเมืองไทย รู้สึกจะชื่อ “รหัสไปรษณีย์ “ ก็เลยลองหาหัวข้อที่จะมาทำ� สารคดีภาพสักชุดนึง ชวนเพื่อนแกมบังคับให้มาเป็นนักเขียนให้ ตะลุย ถ่ายไปเขียนไป ทั้งๆที่ไม่รู้ว่า ทาง บ.ก. เค้าจะรับหรือปล่า;สุดท้ายได้ ลงตามที่หวัง แต่การทดลองครั้งนั้นถึงแม้จะเป็นคอลัมภ์เล็กๆ ก็ทำ�ให้ รู้ว่าการเป็นช่างภาพอาชีพไม่ใช่เรื่องง่ายเลย โดยเฉพาะถ้าจะทำ�เป็น อาชีพหลักเพื่อหารายได้เลี้ยงชีพ หลังจากนั้นเลยตัดสินใจทำ�งานตาม วิชาชีพที่เรียนมา เรื่องถ่ายภาพก็เฟดๆไป จะหนักไปทางบ้าอุปกรณ์ มากกว่า จนกระทั่งจับพลัดจับผลู มารู้จัก เพจ smile in public
จนมาเป็น STP ได้อ่านบทความเกี่ยวกับ Street Photography ทำ�ให้ ค้นพบว่านี่น่าจะเป็นแนวทางที่ตัวเองชอบ แต่ก็พึ่งมีโอกาสเริ่มกลับมา ถ่ายจริงจังก็ตอนกิจกรรม 365 ของพี่ Noppadol Weerakitti นี่ละครับ อะไรเป็นแรงบันดาลใจ หรือใครเป็นต้นแบบครับ ช่วงหลังๆที่กลับมาถ่ายภาพจริงจังอีกครั้ง ก็จะดูงานของช่าง ภาพยุคเก่าๆเยอะครับ ถ้าเป็นเรื่องของรูปทรงกับจังหวะผมชอบ Henri Cartier-Bresson แต่ถ้าเป็นเรื่องการสื่อสารกับคนที่ดูภาพโดยเฉพาะ ดึงอารมณ์บางอย่างออกมาหลังจากดูภาพผมชอบ Elliott Erwitt ถ้า งานภาพสีก็ Alex webb กับ David alan harvey ทั้ง4คนนี้ถือเป็น แรงบันดาลใจหลัก พยายามดูภาพและศึกษามุมมอง น้ำ�หนักการวาง เฟรม การเลือกจังหวะ การใช้สี ก่อนนอนนี่ดูทุกคืนครับ....ตื่นเช้ามา ลืมหมด เอ้ยไม่ใช่...คือผมเชื่อว่าดูภาพที่ดีๆมันก็น่าจะออสโมซีสเข้าไป ในจิตใต้สำ�นึกบ้าง เพราะเอาเข้าจริงเวลาหน้างาน หลายๆครั้งถ้าไม่ใช่ ประเภทเจอมุมดีๆแล้วรอซับเจคเข้ามา เวลามีไม่มากก็ต้องอาศัยเซ็นส์ ในการตัดสินใจว่าจะเข้ามุมไหน วางเฟรมอย่างไร เซ็นส์นี้มันจะมีได้ ก็ น่าจะเกิดจากการรับ INPUT ที่ดี ส่วนถ้าเป็นช่างภาพสตรีทยุคใหม่นี่ ผมรู้จักน้อยมากเลยครับ จะจำ�ได้เป็นรูปๆไป แต่ก็พยายามเริ่มๆศึกษา หาดูงานอยู่ ตามกรุ๊ป Flickr ที่พี่ๆใน SPT แนะนำ� พบว่างานสตรีทสมัย ใหม่ๆก็สนุกดีครับ ส่วนมากจะเป็นมุกแรงๆ แต่หลายๆภาพก็มีกลิ่นอาย และรากฐานจากงานยุคเก่าๆอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องจังหวะและ คอมโพซิชั่น
ถ้ามีคนที่ไม่เคยรู้เรื่อง Street Photography มาถามว่า “Street Photography คืออะไร” จะอธิบายเป็นคำ�พูดง่ายๆว่าอย่างไรครับ พอบอกว่าอธิบายเป็นคำ�พูดง่ายๆปุ้บ ยากขึ้นมาเลย LoL แต่ ลองดูครับ คือการถ่ายรูปที่ไม่มีการตระเตรียม-จัดฉากมาก่อน ส่วน มากเกิดขึ้นในที่สาธารณะ จะมีสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีสิ่งมีชีวิตก็ได้ แต่ ภาพที่ถ่ายควรมีแง่มุมบางอย่างที่ช่างภาพเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วอยาก สะท้อนออกมา อาจจะเป็นเรื่องจังหวะ รูปทรง สี อารมณ์ขัน การ ประชดประชัน จำ�ได้ว่าเคยทำ�หนังสั้นด้วย เหมือนหรือแตกต่างกับ street photography อย่างไรครับ ผมคิดว่ามีทั้งส่วนที่เหมือนและส่วนต่างครับ ส่วนต่างที่ชัด ที่สุดก็คือ การทำ�หนังสั้นนั้นทั้งกระบวนการ ล้วนเกิดขึ้นมาจาการตระ เตรียม วางแผนถ่ายทำ� ฉากจะเอาโทนสีอะไร นักแสดงหน้าตาแบบ ไหน เล่นบทบาทอะไร คือทุกอย่างนี่ได้ตามผู้กำ�กับต้องการ แต่ street photography อย่างที่พูดไปข้างต้น มันไม่มีการตระเตรียมหรือจัด ฉากใดๆ ทุกสิ่งดำ�เนินไปตามวิถีของมัน ช่างภาพมีหน้าที่เลือกจับเอา เสี้ยววินาทีที่เกิดขึ้นนั้นมา สำ�หรับส่วนที่เหมือนก็คือ ในเรื่องของการ จัดการเฟรมภาพ สมัยที่ผมเรียนวิชาภาพยนตร์เบื้องต้น คลาสแรกๆ เลย มันจะมีคำ�ๆนึงที่อาจารย์พูดถึง ก็คือ Mise en scène หรือการจัด องค์ประกอบภาพสื่อความหมาย จำ�ได้ว่าอาจารย์เปิดหนังขาวดำ�เรื่อง citizen kane ให้ดู แล้วอธิบายว่าผู้กำ�กับจัดการกับเฟรมภาพเพื่อเล่า
เรื่องอย่างไรได้บ้าง คือหนังเรื่องนี้มันจะเป็นเฟรมนิ่งๆฮะ แต่ทุกสิ่งที่อยู่ ในแต่ละเฟรมนี่คือทุกแบ่งอย่างลงตัว มีการเล่นกับน้ำ�หนักของซับเจค มุมเงย มุมกด การแบ่งภาพด้วยสิ่งที่อยู่ในฉากให้เป็นหลายๆเฟรม เพื่อ เล่าเรื่องและสื่อความหมาย สิ่งเหล่านี้คือส่วนที่ผมคิดว่าเหมือนกันกับ street photography ภาพถ่าย Street ของตัวเองแตกต่างจากคนอื่นๆอย่างไรครับ เอาจริงๆ ผมเองก็ไม่รู้ว่า ภาพถ่าย Street ของตัวเองต่างกับคนอื่น อย่างไงครับ ยังอยู่ในช่วงฝึกฝน-ทดลองไปเรื่อยๆอยู่ แต่ถ้าถามว่าอยาก ให้ภาพถ่ายของตัวเองเป็นอย่างไรอันนี้พอตอบได้ คือผมอยากให้คนดู ภาพแล้วมีอารมณ์หรือความรู้สึกบางอย่างกับภาพ ทำ�ไมในเมืองไทยถึงไม่ค่อยนิยมภาพ Street เหมือนภาพท่อง เที่ยว วิวทิวทัศน์ หรือพริตตี้นางแบบ อันนี้ผมว่าก็แล้วแต่รสนิยมครับเพราะความชอบของคนเราไม่ เหมืิอนกัน มองเห็นความงามในสิ่งต่างๆต่างกันออกไป อันที่จริงผมรู้สึก ว่าไม่เฉพาะในไทยนะครับ ถ้าส่องไปทั้งโลกแล้วถ้าเทียบเป็นสัดส่วน ภาพ Street ก็น่าจะได้รับความนิยมน้อยกว่าภาพประเภทอื่นๆ แต่ที่เมืองไทย เหตุที่ภาพ Street นิยมน้อยกว่าต่างประเทศมากหน่อย อาจจะเป็นเพราะ สถานที่ท่องเที่ยวกับสาวพริตตี้นางแบบไทยงดงามไม่แพ้ชาติไทยในโลกก็ เป็นได้มั้งฮะ :P
คิดอย่างไรกับการตกแต่งภาพ โดยเฉพาะกับ Street Photography การตัดขอบภาพ (Cropping) ยอมรับได้หรือไม่ครับ ต้องทำ�ความเข้าใจให้ตรงกันก่อนว่า การตกแต่งภาพในที่นี้ หมายถึงอะไร ถ้าการตกแต่งภาพในที่นี้คือ ปรับจูน WB คอนทราส ความมืด ความสว่าง อันนี้ผมยอมรับได้ ต้องเข้าใจอย่างนึงคือ กระบวนการถ่ายภาพสมัยนี้มันเปลี่ยนไปจากสมัยก่อน สมัยถ่ายด้วย ฟิล์มการเลือกฟิล์มรุ่นต่างกัน LAB ใช้น้ำ�ยาต่างกันก็ส่งผลให้สีและ โทนภาพต่างกัน ในขณะที่ยุคดิจิตอลตากล้องเองเป็นผู้ทำ�หน้าที่แทน LAB ก็อยู่ที่สไตล์ของแต่ละคนแล้วว่าจะกำ�หนดโทนของตัวเองออกมา แบบไหน แต่ถ้าการตกแต่งภาพในที่นี้คือการรีทัชลบสิ่งต่างๆออกไป หรือเพิ่มเข้ามาในภาพ อันนี้ผมคิดว่ายอมรับไม่ได้เพราะผิดเจตนาของ แนวทางของ Street ไปมาก ส่วนการ Cropping ความเห็นส่วนตัว ภาพที่ออกมาสวยงามโดยไม่มีการ Crop เลย ย่อมสมบูรณ์และเป็นที่ ปรารถนาที่สุดอยู่แล้ว แต่ผมเองก็ไม่ได้ถึงกับต่อต้านการ Crop ครับ
การเคลื่อนไหวของซับเจคมากเกินไปทำ�ให้คอมโพซิชั่นเสีย คือขาดบ้าง เกินบ้าง ช่วงหลังๆถ้าไม่ใช่ Shot ที่ปุบปับเกินไปไปนัก ก็จะพยายามเช็ค ความเรียบร้อยของเฟรมก่อนที่จะกดชัตเตอร์
เคล็ดลับในการถ่ายภาพ Street ของคุณ Taveepong คืออะไร ผมคิดว่าคือความขยัน+ความสนุกครับ ขยันถ่ายและสนุกกับ การทดลอง คือเมื่อหลายปีก่อนผมเคยถ่ายรูปจนถึงจุดที่ว่า ชะล่าใจใน มุมมองของตัวเอง ประมาณว่า เห้ย! ซีนนี้ไม่ต้องถ่ายหรอกไม่เห็นมีอะไร เลย มั่วแต่จะรออะไรที่มันไม่ธรรมดาให้เกิดขึ้น สุดท้ายก็เบื่อ แต่พอกลับ มาถ่ายภาพจริงจังอีกครั้งโดยเฉพาะแนว Street มันเอื้อให้เราตื่นเต้นกับ การค้นหาบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในความธรรมดาของชีวิตประจำ�วัน ผมกลับ มาสนุกเหมือนกับตอนที่เริ่มต้นถ่ายรูปใหม่ๆ แต่ก็ไม่ใช่กดๆไปแบบไม่คิด นะครับ หลังกดชัตเตอร์ผมพยายามเช็คดูตลอดว่ามันมีมุมหรือจังหวะ ที่ดีได้มากกว่านี้ไหม คือพยายามไม่พอใจอะไรง่ายๆ ถ้ามีเวลาก็ค่อยๆ สังเกตุไปในซีนที่เราจะถ่ายครับว่ายังมีอะไรให้เล่นได้อีกไหม ยกตัวอย่าง ก่อนที่จะกดชัตเตอร์ ในหัวคิดอะไรอยู่ มีรูปอยู่ใบนึงที่อธิบายได้ค่อข้างชัด คือมนุษย์ต้นไม้ที่สถานนีชินจูกุ ถ้าวัน ที่ผ่านๆมาถ้ารู้แล้วว่าจะถ่ายอะไร หรือเล่นกับกิมมิกอะไร ส่วน นั้นผมพอใจง่ายๆ ก็คงได้เพียงแค่ภาพกลุ่มคนที่จับกลุ่มกันสูบบุหรี่อยู่ คง มากจะไม่ได้คิดอะไรครับ จะเป็นเรื่องของการตัดสินใจว่าจะกดใน ไม่สังเกตุเห็นช่องว่างเล็กๆของต้นไม้ หรือถ้าสังเกตุเห็นช่องนั้นแต่ไม่เกิด จังหวะไหนมากกว่า แต่มาดูภาพแล้วก็พบว่าหลายครั้งผมจดจ่อกับ นึกสนุก ทดลองยกกล้องเล็งดู ผมก็น่าจะพลาดจังหวะที่พี่คนนั้นเงยดูจอ
LED ไปเลย บางที่ก็เหมือนซื้อล๊อตเตอร์รีเหมือนกันครับ ซื้อมาก ก็มีโอกาสถูกมาก เพียงแต่การถ่ายภาพต้นทุนของเรามีเพียงแค่ เราจะยกกล้องขึ้นมาทดลองหรือปล่าว ยังไม่เคยเห็นคุณ Taveepong ตบแฟลชในงาน Street (เหมือน Bruce Gilden) คิดจะลองบ้างหรือเปล่าครับ จริงๆตอนที่ทำ�กิจกรรม 365 ใหม่ๆเคยคิดไว้เป็นทางหนี ที่ไล่ครับ LoL คือถ้าวันไหนไม่มีอะไรให้ถ่ายหรือตันๆคิดอะไรไม่ ออกก็ว่าจะเดินตบแฟลชใส่ชาวบ้านเหมือนกัน แต่ยังไม่มีโอกาส ได้ทดลองจนช่วงสงการณ์ที่ผ่านมาครับ พอดีกล้องที่เอาไปลุยน้ำ� มีแฟลชป๊อบอัพพอดีเลยได้ทดลองดู พบว่าก็สนุกดีครับ ผมว่าช่วง เทศกาลผู้คนค่อนข้างเปิดโอกาสให้ถ่ายภาพแบบตบแฟลชใส่ได้ และมักจะมีแอ๊กชั่นมันส์ๆอยู่ แต่คิดว่าถ้าเป็นชีวิตประจำ�วันก็น่า จะได้อีกฟิลนึงครับไว้ว่าจะลองดูเหมือนกันครับ ในอี ก สามปี ข้ า งหน้ า มองเห็ น ตั ว เองอยู่ ที่ จุ ด ไหนในเส้ น ทางการถ่ายภาพ Street ครับ จริงๆผมแค่อยากสนุกกับการถ่ายรูปในทุกๆวันอย่างนี้ไป เรื่อยๆครับ พยายามดูงานสตรีทสมัยใหม่ให้มากขึ้น ล่าสุดก็พึ่ง
สมัคร Flickr เพื่อเอาไว้ submit รูปไปตาม Group Street นอก ตามที่พี่กอล์ฟ แนะนำ�ครับ ช่างภาพสตรีทคนไทยคนไหนที่อยากจะแนะนำ�ให้ไปสัมภาษณ์ต่อ อืมม เลือกยากจริงๆครับ ถ้าเป็นใน Admin ผมอยากเห็นพี่หนิง สัมภาษณ์ตัวเองนะครับ LoL หรือพี่ ต๋อง Visit Kulsiri นี่ผมถือว่าพี่เค้าคือพี่ ต่อฟีโนของวงการถ่ายภาพสตรีทเลย คืองานพี่เค้ามีอารมณ์ขันแล้วก็ very ไทยมากๆ แต่ถ้าเป็น สมาชิกทั่วไปด้วยกันก็ พี่ Ple Assawinnimit ครับ งาน แกจะมีความเซอร์เรียลและเก่งมากๆในการหาจุดเชื่อมโยงในซีน :)
ขอสามคำ� “ ถ่าย ทุก วัน “
EDITOR’s PICKS
Chotiwat Ont
Panpong Charoenkoopta
ชิงแก่ก่อนห่าม
Taey Kittipong
Rammy Narula
Taey Kittipong
Tavepong Pratoomwong
TheSkaman Tues’day Glory
Angelo G. Rodriguez Feliciano
Angelo G. Rodriguez Feliciano
Taey Kittipong
Songkran Weerapong
Hun Shiun
เก้่าสามห้า ชัตเตอร์ลั่น
Thanayus Lert
Supatchai Snap Fotografia
Angelo G. Rodriguez Feliciano
Supatchai Snap Fotografia
Ping Spg
เก้่าสามห้า ชัตเตอร์ลั่น
Shi Jian Chiou
Manotch Pacheerat
Animalsallwildlife Thailand
Graham Meyer
PToom Bussara
Tavepong Pratoomwong
สวัสดี ครับ
Ple Assawinnimit
Beatle Bee
Hun Shiun
Nasrul Hudayah Bin Suyoni
Therockermania Kerngburi
Ple Assawinnimit
SUBMISSION
Post your photo to www.facebook.com/groups/streetphotothailand/ If your photo is cool, we’ll publish your photo in this e-magazine.
Wachararwish Mu
WWW.STREETPHOTOTHAILAND.COM