ΘΕΑΤΡΟ | «ΟΡΝΙΘΕΣ» ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ | ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ | 2019–20

ΟΡΝΙΘΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ

29—30.12.19

ΜΕΓΆΛΗ, ΜΕΓΆΛΗ Η ΠΌΛΗ ΜΑΣ ΓΕΜΆΤΗ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΥΛΙΆ ΣΤΑ ΣΎΝΝΕΦΑ.

ΣΚΗΝΟΘΈΤΙΚΟ ΣΗΜΕΊΩΜΑ Κάθε μας πράξη πάνω στη σκηνή έχει έναν σκοπό πέρα από την ομορφιά· να φωνάξουμε το δικαίωμά μας να αναπνέουμε και να υπάρχουμε όπως μόνο εμείς θέλουμε... είναι ένας αγώνας για μια ζωή ίση, ελεύθερη, απαλλαγμένη από σύνορα, διαφορετικότητες και διακρίσεις... είναι μια κραυγή των σωμάτων μας... μια σφοδρή αγκαλιά στη ζωή με τα όλα της, και στην απέραντη χαρά της... πριν φύγουμε και χαθούμε.

– Νίκος Καραθάνος

ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΌ ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΊΑ; ΊΣΩΣ. ΣΊΓΟΥΡΑ, ΌΜΩΣ, ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΊΑ ΕΊΜΑΣΤΕ ΌΣΟΙ ΠΟΘΟΎΜΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΆΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΡΕΎΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΎΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΖΟΎΜΕ ΌΛΟΙ ΜΑΖΊ.

Η ΠΛΟΚΗ Oι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, στην εκδοχή του Νίκου Καραθάνου, είναι μια παράξενη παραβολή, μια αλληγορία γύρω από την έννοια της συνύπαρξης. Δύο Αθηναίοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, εγκαταλείπουν την πόλη τους προς αναζήτηση μιας νέας και πιο δίκαιης πολιτείας. Φτάνουν στα δάση. Εκεί συναντούν τον Έποπα, έναν άνθρωπο που έχει μεταμορφωθεί σε πουλί, και τον πείθουν να συγκαλέσει και τα άλλα πουλιά. Από κοινού, ιδρύουν μια πόλη στα σύννεφα, τη Νεφελοκοκκυγία. Σταδιακά, όλοι μετακομίζουν εκεί: άνθρωποι, θεοί, ημίθεοι, ζώα, τέρατα, όλοι.

Φωτογραφίες © Νίκος Καραθάνος, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

Η ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ Αυτή η παράσταση ποτέ δεν ήταν απλώς μια παράσταση. Έμοιαζε πάντα με το σκηνικό της: ένα πλωτό νησί, κάπου μεταξύ ελληνικής αμμουδιάς και Αμαζονίου, γεμάτο πεύκα και τροπική βλάστηση, το οποίο ταξιδεύει πέρα από τόπους και χρόνους, εθνικά σύνορα, πολιτείες και πολιτεύματα. Μετά την πρεμιέρα τους στην Επίδαυρο, το 2016, οι «Όρνιθες» πέταξαν έως το St. Ann’s Warehouse του Μπρούκλιν, όπου και συνέβη το πρωτοφανές· μια ελληνική παραγωγή ανακηρύχτηκε από το “New York Magazine” ανάμεσα στις δέκα καλύτερες του 2018: «Οι “Όρνιθες”, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, μια αριστοφανική κωμωδία σχεδόν 2.500 ετών, ήταν μια ψυχεδελική, απενοχοποιημένη απόλαυση, ένα κάθιδρο εορταστικό πάρτι που, μέσα σε κλίμα ευθυμίας, κλείνει σατιρικά το μάτι στο διεφθαρμένο κυνήγι της ανθρώπινης ευτυχίας». Τον επόμενο χειμώνα, ο σκηνοθέτης της παράστασης, στο πλαίσιο του Artistic Research Fellowship από το Ίδρυμα Ωνάση, έφτασε στον «ουτοπικό» τόπο όπου ο ίδιος είχε τοποθετήσει τους «Όρνιθες»: τη Λατινική Αμερική. Εκεί συναντήθηκε με μια ομάδα χορευτών και ηθοποιών που ζουν στις φαβέλες του Ρίο και κάποιοι από αυτούς συμμετέχουν πλέον στην ανανεωμένη εκδοχή των «Ορνίθων» που παρουσιάζεται για δύο ημέρες στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης και αμέσως μετά στη Χιλή, στο πλαίσιο του φημισμένου φεστιβάλ Santiago a Mil 2020.

ΤΑ ΠΟΥΛΙΆ ΠΕΤΟΎΝ ΣΤΗ ΧΙΛΉ

ΤΑ ΠΟΥΛΙΆ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΤΑΙΝΊΑ

Μαζί με τους Έλληνες ηθοποιούς και τη βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca, oι «Όρνιθες» θα φιλοξενηθούν σε ένα από τα πλέον εμβληματικά θέατρα του Σαντιάγο, στο Teatro Municipal de las Condes, καθώς και σε έναν ανοιχτό χώρο, έξω από την πρωτεύουσα, με ελεύθερη είσοδο για τους κατοίκους των γειτονικών κοινοτήτων. Από το 1994, το φεστιβάλ Santiago a Mil έχει παρουσιάσει 1.065 θεάματα από τη Χιλή και περίπου 500 από άλλες 25 χώρες του κόσμου, μπροστά σε 11.825.830 θεατές, τόσο στο Σαντιάγο όσο και σε 15 ακόμη πόλεις της Χιλής. Μεταξύ άλλων καλλιτεχνών, έχουν παρουσιάσει εκεί τα έργα τους οι Pina Bausch, Ariane Mnouchkine, Royal de Luxe, Robert Wilson, Christoph Marthaler, Jan Fabre, Krystian Lupa, Ivo van Hove, Romeo Castellucci, Lemi Ponifasio και Thomas Ostermeier.

Ο βραβευμένος κινηματογραφιστής Μπάμπης Μακρίδης, παρακολουθώντας την πορεία της παράστασης και του σκηνοθέτη δημιούργησε μια ταινία στα όρια του ντοκιμαντέρ και της πολιτικής φαντασίας γύρω από το ερώτημα: «Πού θα ήθελες να ζεις;». Η ταινία “The Βirds or how to be one” (Όρνιθες ή πώς να γίνεις πουλί), μια παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με τη Neda Film, εμπνέεται απότον αρχετυπικό μύθο του Αριστοφάνη και των «Ορνίθων», την παράσταση του Νίκου Καραθάνου και τους συντελεστές της, κινηματογραφώντας τους εκτός σκηνής, σε πραγματικούς χώρους και φυσικά τοπία – από τα λιβάδια ηφαιστειακής λάβας στην Ισλανδία έως τα υψίπεδα της Παταγονίας και από την Τimes Square έως τις Πυραμίδες της Αιγύπτου. Μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας, από τον δημιουργό του “L” (Sundance Film Festival 2012) και του «Οίκτου» (“Pity” Sundance Film Festival 2018, Βραβείο καλύτερης ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019).

«ΘΈΛΑΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΎΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΔΈΛΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΊΑ, ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ COSMIC PARTY ΌΠΟΥ ΌΛΟΙ ΧΟΡΕΎΟΥΝ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΜΙΑ ΤΕΡΆΣΤΙΑ ΛΆΜΠΑ.»

Φωτογραφία © Κική Παπαδοπούλου

– ΆΓΓΕΛΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΎΛΛΟΥ

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΑ «ΠΟΥΛΙΑ» Μια παραισθησιακή απόλαυση χωρίς ντροπή, ένα ιδρωμένο, εύθυμο πάρτι που κλείνει σατιρικά το μάτι στη διεφθαρμένη ανθρώπινη επιδίωξη της ευτυχίας μέσα στο γλέντι. Μου άφησε ένα αίσθημα πραγματικής ζάλης, ό,τι πρέπει για μια επίσκεψη στη Νεφελοκοκκυγία.

7 Δεκεμβρίου 2018 — Vulture, The New York Magazine, Sara Holdren

Αυτός ο νέος Αριστοφάνης έχει ελευθερία, ευελιξία, τόλμη και –όπως πιστεύω– έχει για πειθώ τη σύγχρονη ιθαγένεια. Είναι ένας Αριστοφάνης που μας αξίζει και μας ταιριάζει. Συμμετέχει σε μια στροφή του Αριστοφάνη στο θέατρό μας. Είναι μια πρόταση που ταιριάζει σε αυτό που θέλουμε και θα θέλουμε στο θέατρό μας.

22 Σεπτεμβρίου 2016 — Εφημερίδα των Συντακτών, Γρηγόρης Ιωαννίδης

Sold out παραστάσεις, όρθιοι Νεοϋορκέζοι να χειροκροτούν. Οι «Όρνιθες» είναι το πιο hot θέμα πολιτισμού στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.

10 Μαΐου 2018 — protagon.gr, Κατερίνα Ανέστη

Οι «Όρνιθες» του Καραθάνου είναι αναμφισβήτητα ένα δυναμικό έργο, και διονυσιακό με τρόπο που οι Νεοϋορκέζοι σπάνια έχουν την ευκαιρία να δουν, από την ακμή του πρωτοποριακού Living Theater της δεκαετίας του 1960. Οι «Όρνιθες» προσφέρουν εικόνες και ήχους που δεν θα βιώσετε πουθενά αλλού στην πόλη... Είναι η μουσική της γήινης ύπαρξης, με όλες τις μυστηριώδεις, δελεαστικές υποσχέσεις της, που περιμένουν να εκπληρωθούν – και να ματαιωθούν.

6 Μαΐου 2018 — The New York Times, Ben Brantley

Η ξέφρενη αναβίωση του έργου «Όρνιθες» από τον Νίκο Καραθάνο […] μοιάζει τόσο φρέσκια, τόσο καίρια και τόσο επίκαιρη σαν να γράφτηκε σήμερα.

9 Μαΐου 2018 — Theater Pizzazz, Carol Rocamora

Η απλή ιστορία του Αριστοφάνη για την επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει, να μεταναστεύσει σε νέους κόσμους, παραμένει πνευματώδης και διεστραμμένη. Η παραγωγή του Καραθάνου έντυσε με ποιητική αναγκαιότητα την παράσταση και το θέμα της ρευστότητας μεταξύ των κατηγοριών του ανθρώπου, του ζώου και του θεού, αγκαλιάζοντας την έμφυτη ανάγκη μας να ονειρευόμαστε και προσφέροντας ελπίδα στην παρακμή. Δεκέμβριος 2016 — Artforum, Christine Tohme

Αλήθεια, αν αυτοί δεν είναι νέοι κόσμοι, φωτεινοί κι ελεύθεροι, τότε ποιοι είναι; Ο Νίκος Καραθάνος φαίνεται πως βρήκε στον Αριστοφάνη μια καινούρια πατρίδα.

1 Σεπτεμβρίου 2016 – tospirto.net, Στέλλα Χαραμή

Η πρόταση Καραθάνου, εμπνευσμένη από τους Αριστοφανικούς «Όρνιθες» (όπως έπρεπε να δηλώνεται), περνά όντως στην Ιστορία. Για λόγους καλλιτεχνικούς και ιδεολογικούς. Η ξεσηκωτική ορμή, η ποίηση, το αδιαπραγμάτευτο της ουτοπίας του μας ψιθύρισε αίφνης σάλπισμα παρηγοριάς, μας «πήρε επάνω» με το φωτεινό του αερόστατο και είδαμε από ψηλά, πόσο μοιραίοι κι άπραγοι τόσο καιρό βουλιάζουμε.

2 Σεπτεμβρίου 2016 — Καθημερινή, Άννυ Κολτσιδοπούλου Είναι μια ιστορία τόσο παλιά όσο και η ανθρωπότητα, σε κάθε πολιτισμό: η επιδίωξη από τον άνθρωπο ενός υψηλότερου επιπέδου ύπαρξης. Η εκδοχή του Καραθάνου είναι... τόσο ειδικά ελληνική που γίνεται καθολική.

13 Μαΐου 2018 — Exeunt NYC, Ran Xia

Οι «Όρνιθες» γκρεμίζουν τα τείχη στη Νέα Υόρκη, βρίσκοντας τρόπο να επικοινωνήσουν με τους Νεοϋορκέζους για την ουτοπία, τη Δημοκρατία και την εξουσία.

Oι «Όρνιθες» του Νίκου Καραθάνου και της λαμπρής του παρέας μάς πρόσφεραν μια βραδιά κερδισμένη σε όλα τα επίπεδα. Το δικό μας κέρδος ήταν το ταξίδι μας, επί δύο ώρες κι ένα τέταρτο, στην παραμυθένια όαση στους αιθέρες, το τροπικό νησί της ουτοπίας, τη Νεφελοκοκκυγία που ονειρεύτηκε και μοιράστηκε μαζί μας η ομάδα του Νίκου Καραθάνου.

8 Μαΐου 2018 — elculture.gr, Βαρβάρα Σαββίδη

22 Αυγούστου 2016 — popaganda.gr, Γιώργος Βουδικλάρης

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ Ο Νίκος Καραθάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Ρόδου και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ως ηθοποιός, συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Anatoly Vasiliev, Dimiter Gotscheff, Γιώργο Λάνθιμο, Yoshi Viler, Matthias Langhoff, Γιάννη Χουβαρδά, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Δημήτρη Μαυρίκιο και Βασίλη Παπαβασιλείου. Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές παραστάσεις του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου και έχει λάβει μέρος σε περιοδείες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Στο πλαίσιο του Onassis Artistic Research Fellowship για το 2018, ο Νίκος Καραθάνος πραγματοποίησε ένα πολυφασικό πρόγραμμα ερευνητικών ταξιδιών: παρακολούθησε την 50ή επέτειο του φεστιβάλ Steirischer Herbst στο Γκρατς της Αυστρίας, επισκέφθηκε στούντιο καλλιτεχνών και καλλιτέχνιδων που δραστηριοποιούνται στις εικαστικές και παραστασιακές τέχνες στην Ολλανδία και στο Βέλγιο και πραγματοποίησε συναντήσεις με διευθυντές και διευθύντριες ιδρυμάτων, φεστιβάλ και προγραμμάτων φιλοξενίας, καταλήγοντας σε ένα ταξίδι πρακτικής και φαινομενολογικής έρευνας στις ποικίλες αστικές και αγροτικές περιοχές της Βραζιλίας, καθώς και στην Αργεντινή και στη Χιλή.

29―30.12.19 Kεντρική Σκηνή

Μετάφραση Γιάννης Αστερής / Σκηνοθεσία Νίκος Καραθάνος / Διασκευή Νίκος Καραθάνος, Γιάννης

Αστερής / Σκηνικά & Κοστούμια Έλλη Παπαγεωργακοπούλου / Μουσική Άγγελος Τριανταφύλλου /

Φωτισμοί Σίμος Σαρκετζής / Κίνηση Amalia Bennett / Ερμηνεύουν Θανάσης Αλευράς, Douglas

Froog Alves de Paula, Στεφανία Γουλιώτη, Βασιλική Δρίβα, Νίκος Καραθάνος, Έκτορας Λιάτσος, Χρήστος Λούλης, Αμαλία Μουτούση, Amalia Bennett, Κώστας Μπερικόπουλος, Κωνσταντίνος Μπιμπής,

Tuany Nascimento, VN Dançarino Brabo, André Oliveira DB, Marlon Brando de Oliveira Santos, Κλέλια Ρένεση, Γιάννης Σεβδικαλής, Άγγελος Τριανταφύλλου, Μάρθα Φριντζήλα / Παίζουν ζωντανά

οι

μουσικοί

Σοφία

Ευκλείδου,

Μιχάλης

Καταχανάς,

Δημήτρης

Κλωνής,

Βασίλης

Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Τίγκας, Άγγελος Τριανταφύλλου / Βοηθός Σκηνοθέτρια Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου / Βοηθός Σκηνοθέτη Ιωάννα Μπιτούνη / Βοηθός Σκηνογράφου Μυρτώ Λάμπρου /

Ηχολήπτης Παράστασης Κωστής Παυλόπουλος / Βοηθός Παραγωγής Τζέλα Χριστοπούλου /

Hair Design Χρόνης Τζήμος / Μακιγιάζ Αλεξάνδρα Μυτά / Υπεύθυνος Σκηνής Γιάννης Κρητικός / Κατασκευή Δέντρων Σωκράτης Παπαδόπουλος / Κατασκευή Σκηνικού Lazaridis Scenic Studio,

Σωκράτης Παπαδόπουλος / Ειδικές Κατασκευές Κοστουμιών Δέσποινα Μακαρούνη, Σωκράτης Παπαδόπουλος / Μετάφραση στα αγγλικά Ορφέας Απέργης / Εκτέλεση Παραγωγής POLYPLANITY

Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη / Παραγωγή Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Still απο βίντεο © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

Still απο βίντεο © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

Φωτογραφία © Χρήστος Σαρρής

THE BIRDS

BY ARISTOPHANES

DIRECTED BY NIKOS KARATHANOS

BEHOLD OUR GREAT CITY! TEEMING WITH PEOPLE AND BIRDS IN THE CLOUDS!

DIRECTOR’S NOTE Each of our acts on stage is directed at a target beyond beauty, as it allows us to call out loud our right to breathe and exist solely on our own terms... It is a struggle for a life that is equal, free, and liberated from borders, otherness, and discrimination... It is the scream of our bodies… A fierce embrace of life in its fullness and its unbounded joy... Before we depart and disappear.

– Nikos Karathanos

IS THIS UTOPIA? PERHAPS. SURELY, THOUGH, IT IS FOR THOSE OF US WHO LONG FOR TOGETHERNESS; WHO DREAM OF WANDERING, DANCING, SINGING IN COLLECTIVITY.

THE PLOT For Aristophanes’ “The Birds”, as directed by Nikos Karathanos, is an artful parable, an allegory centered on the meaning of coexistence. Two Athenian citizens, Pisthetaerus and Euelpides, abandon the city in search of a new, more just society. They come to the forested wilderness, where they meet Hoopoe, a man metamorphosed into a bird, and they urge him to call all other birds together. Jointly, they found a city in the clouds, Cloudcuckoo-land. Gradually, they all move there: humans, gods, demi-gods, animals, monsters – the entire gamut of sentient life.

Photos Š Nikos Karathanos, Marisha Triantafylidou

THE PERFORMANCE

This play was never a simple one. It always resembled its own backdrop: a whimsical island, somewhere between sandy Greek shores and the banks of the Amazon, covered in pine trees and tropical flora, and floating beyond space and time, national borders, states, and governments. After its premiere in Epidaurus in 2016, “The Birds” traelled to St. Ann’s Warehouse in Brooklyn, where the unprecedented came to pass: “New York Magazine” included a Greek production among the top ten of 2018: “Nikos Karathanos’ production of the almost 2,500 – year – old comedy by Aristophanes – all the way from the Onassis Stegi in Athens – was a trippy, shameless delight, a sweaty, celebratory party with a satirical wink at our corrupted human pursuit of happiness inside the merriment.”

The following winter, with the support of an Onassis Foundation Artistic Research Fellowship, the director travelled to Latin America, the “utopian” lands in which he himself had set “The Birds.” There, he met a group of dancers and actors, residents of Rio’s favelas, some of whom are performing the latest iteration of “The Birds at Onassis Stegi Main Stage. Shortly thereafter, the ensemble travels to Chile for the Santiago a Mil Festival 2020.

THE BIRDS FLY TO CHILE

THE BIRDS STAR IN A FILM

Along with its Greek actors and the Brazilian dance group Passinho Carioca, “The Birds” will appear in what is now one of the most iconic theaters in Santiago, the Teatro Municipal de las Condes, as well as in an open space outside the capital, free of charge to residents of the area.

Since 1994, Santiago a Mil has staged 1,065 domestic performances and approximately 500 from 25 countries around the world in Santiago and in another 15 cities in Chile to a total audience of 11,825,830 people. Artists and performers who have presented their work in this context include Pina Bausch, Ariane Mnouchkine, Royal de Luxe, Robert Wilson, Christoph Marthaler, Jan Fabre, Krystian Lupa, Ivo van Hove, Romeo Castellucci, Lemi Ponifasio and Thomas Ostermeier.

Babis Makridis, the distinguished cinematographer, travelled with the group and its director to create a film that blends documentary and political fantasy and revolves around the question: “Where would you wish to live?”

Produced by the Onassis Foundation in collaboration with Neda Film, “The Birds or how to be one,” as is its full title, draws its inspiration from the archetypical myth of Aristophanes’ “The Birds,” Nikos Karathanos’ production, and its participants, who are filmed off stage, in real spaces and natural environments — from lava fields in Iceland to the plateaus of Patagonia, and from Times Square to the Egyptian pyramids.

A hybrid film crossing the boundaries between documentary, fiction, and political fantasy by the creator of “L” (Sundance Film Festival 2012) and “Pity” (Sundance Film Festival 2018, Best Film, Greek Film Academy 2019).

ABOUT “THE BIRDS” A trippy, shameless delight, a sweaty, celebratory party with a satirical wink at our corrupted human pursuit of happiness inside the merriment. I left feeling genuinely lightheaded, which seems just about right for a visit to Cloud-cuckoo-land.

December 7, 2018 – Vulture, The New York Magazine, ara Holdren

This new Aristophanes is free, versatile, daring and – I believe – has contemporary notions of citizenship in his crosshairs. This is an Aristophanes cut to our measure – the Aristophanes we deserve. Part of an Aristophanic theatrical comeback, the play provides a vision for what we need, now and henceforth, on our stages.

September 22, 2016 – Efimerida ton Sintakton (Newspaper of Editors), Grigoris Ioannides

Sold out shows, New Yorkers giving standing ovations.

“The Birds” is the cultural talk of the town in the city that never sleeps.

May 10, 2018 – protagon.gr, Katerina Anesti

Dynamic “Birds” undeniably is, and Dionysiac in a way New Yorkers have seldom seen since the heyday of the boundary-busting Living Theater in the 1960s…

“The Birds” offers sights and sounds you won’t catch anywhere else in the city…

It is the music of earthly existence, with all its mysterious, tantalizing promises, just waiting to be fulfilled — and thwarted.

May 6, 2018 – The New York Times, Ben Brantley

Nikos Karathanos’ wild revival of “The Birds,” Aristophanes’ ancient satire, feels as fresh, as topical, and as timely as if it were written today.

May 9, 2018 – Theater Pizzazz, Carol Rocamora

Aristophanes’ simple story about man’s desire to fly, to migrate to new worlds, is enduringly witty and perverse. Karathanos’ production gave poetic urgency to the play’s theme of fluidity among the categories of man, animal, and god, embracing our inherent need to dream and offering hope for decadence.

December 2016 – Artforum, Christine Tohme

Karathanos’ vision, inspired by Aristophanes’ “The Birds” (a fact that must be clearly acknowledged) has made history for both artistic and ideοlogical reasons. Its unbridled energy, its poetry, the uncompromising quality of its utopic vision, whispering as it does the sudden bugle call of uplift, bears us aloft as if in a bright helium balloon, so that we may glimpse from on high how fatefully and idly we’ve been falling all this while.

September 2, 2016 — Kathimerini, Anni Koltsidopoulou

Frankly, if these are not new worlds of light and freedom, then where might one find them?

Nikos Karathanos seems to have found a new homeland in Aristophanes.

It’s a story as old as humanity, across every culture: human’s pursuit of a higher level of existence. Karathanos’ version is… so specifically, Greek that it becomes universal.

September 1, 2016 – tospirto.net, Stella Harami

May 13, 2018 – Exeunt NYC, Ran Xia

“The Birds” breaks down walls in New York in the way it manages to convey the meaning of utopia, democracy, and power to New Yorkers.

“The Birds” by Nikos Karathanos’ and his brilliant ensemble presents us with a night of victories at every level. Our victory is the two-and-a-quarterhour journey to a fairytale, ethereal oasis, a tropical island utopia, the Cloud-cuckoo-land conjured for and shared with us by Karathanos’ team.

May 8, 2018 – elculture.gr, Varvara Savvidi

August 22, 2016 – popaganda.gr, Giorgos Voudiklaris

Nikos Karathanos in Rio de Janeiro, April 2019 | Photo Š Marisha Triantafylidou

NIKOS KARATHANOS Nikos Karathanos was born in Athens in 1967. He studied at the Pedagogical Academy of Rhodes and at the National Theatre of Greece Drama School. As an actor, he has collaborated with the directors Anatoli Vassiliev, Dimiter Gotscheff, Yorgos Lanthimos, Yoshi Viler, Matthias Langhoff, Yannis Houvardas, Michael Marmarinos, Dimitris Mavrikios, and Vasilis Papavasiliou. He has played the leading role in many performances of the classical and contemporary repertory and has taken part in tours in Greece and all over the world. As part of the Onassis Foundation’s Artistic Research Fellowship (2018), Nikos Karathanos conducted a multi-phase program of research trips, attending the 50th Anniversary of Steirischer Herbst Festival (Graz), followed by studiovisits to performing and visual artists in the Netherlands and Belgium, as well as meetings with cultural institutions, festivals and residency programs directors, concluding with a practice-based phenomenological research trip to Brazil’s diverse urban and rural areas, as well as Argentina and Chile.

29―30.12.19 Main Stage

Translation Giannis Asteris / Direction Nikos Karathanos / Adaptation Nikos Karathanos, Giannis Asteris / Sets - Costumes Elli Papageorgakopoulou / Music Angelos Τriantafyllou / Lighting Design Simos Sarketzis / Movement Amalia Bennett / With Thanasis Alevras, Douglas Froog

Alves de Paula, Stefania Goulioti, Vasiliki Driva, Nikos Karathanos, Ektor Liatsos, Christos Loulis,

Amalia Moutousi, Amalia Bennett, Kostas Berikopoulos, Konstantinos Bibis, Tuany Nascimento, VN Dançarino Brabo, André Oliveira DB, Marlon Brando de Oliveira Santos, Klelia Renesi, Giannis Sevdikalis, Angelos Τriantafyllou, Martha Frintzila / Live music Sofia Efkleidou, Michalis Katachanas, Dimitris Klonis, Vasilis Panagiotopoulos, Dimitris Tigkas, Angelos Τriantafyllou / Assistant Director

Marisha Triantafyllidou / Assistant to the Director Ioanna Bitouni / Assistant to the Set Designer Myrto

Lamprou

/

Sound

Engineer

Kostis

Pavlopoulos

/

Production

Assistant

Tzela

Christopoulou / Hair Design Chronis Tzimos / Make-up Alexandra Mita / Stage Manager Giannis

Kritikos / Construction of the props "Trees" Socrates Papadopoulos / Set Construction Lazaridis

Scenic Studio Costume, Socrates Papadopoulos / Special Costume Construction Despoina

Makarouni, Socrates Papadopoulos / Translation in English Orfeas Apergis / Executive Producer POLYPLANITY Productions / Yolanda Markopoulou & Vicky Strataki / Produced by Onassis Stegi

© 2019-20, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Onassis Stegi

Επίσημος Χορηγός Αερομεταφορών Official Air Carrier Sponsor

Χορηγοί Επικοινωνίας Media Sponsors

Με την υποστήριξη Supported by

Χορηγός Φιλοξενίας Hospitality Sponsor

Επίσημος Ιατρικός υποστηρικτής Medical Cover

ONASSIS.ORG