4o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΩΝ ΧΟΡΟΓΡΑΦΩΝ

Χορός Εντός & εκτός Στέγης Απρίλιος 1→2

4° ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΝΈΩΝ ΧΟΡΟΓΡΆΦΩΝ Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο Ηρώ Αποστολέλλη Άρια Μπουμπάκη Ειρήνη Παπανικολάου

sgt.gr/dance

4° ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΝΈΩΝ ΧΟΡΟΓΡΆΦΩΝ Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο Ηρώ Αποστολέλλη Άρια Μπουμπάκη Ειρήνη Παπανικολάου

Χορός 1-2 Απριλίου Εντός & εκτός Στέγης

Για τέταρτη χρονιά οι νέοι χορογράφοι έχουν το δικό τους φεστιβάλ στη Στέγη. Σύγχρονος χορός από τις νέες ανερχόμενες δυνάμεις εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων. Ένας ανοιχτός διάλογος με τη νέα γενιά χορογράφων, την τέχνη και την κοινωνία.

© 2017, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση sgt.gr

4ο Φεστιβάλ Nέων Xορογράφων Σύλληψη και Καλλιτεχνική διεύθυνση: Κάτια Αρφαρά

4th Young Choreographers Festival Concept and Curated by: Katia Arfara

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

PROGRAMME*

1-2 Απριλίου Ειρήνη Παπανικολάου Ανθεμόεσσα Μικρή Σκηνή | 19:00

1-2 April Eirini Papanikolaou Anthemoessa Upper Stage | 19:00

Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο Dandelion Κεντρική Σκηνή | 20:00

Hannes Langolf & Ermira Goro Dandelion Main Stage | 20:00

Άρια Μπουμπάκη 162 dance meetings Εκτός Στέγης: Βρύγου 10, Νέος Κόσμος 20:00 & 22:00 Στον ίδιο χώρο λειτουργεί έκθεση με ελεύθερη είσοδο (και τις 2 ημέρες, 11:00-18:00)

Aria Boumpaki 162 dance meetings Outside the OCC: Vritou 10 (Vrigou), Neos Kosmos | 20:00 & 22:00 An exhibition at the same venue will be open to the public (on both days, 11:00-18:00)

Ο χώρος δεν είναι προσβάσιμος με αναπηρικά αμαξίδια

The venue is not accessible by wheelchairs

Ηρώ Αποστολέλλη Umbilicus Μικρή Σκηνή | 21:00

Iro Apostolelli Umbilicus Upper Stage | 21:00 *Brief descriptions of the performances are listed on the last page

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ Σάββατο 1 Απριλίου

PARALLEL EVENTS Saturday 1 April

Μετά το τέλος της παράστασης Umbilicus, συζήτηση του κοινού με τους χορογράφους που παρουσιάζουν τη δουλειά τους στη Στέγη: Ειρήνη Παπανικολάου, Ηρώ Αποστολέλλη, Hannes Langolf & Ermira Goro.

A discussion with the choreographers who present their work at the OCC, will follow after the performance Umbilicus.

Chaired by Nina Alcalay, dance theorist

21:30 | Upper Stage

Συντονισμός: Νίνα Αλκαλάη, θεωρητικός του χορού

21:30 | Μικρή Σκηνή Μετά τη δεύτερη παράσταση του 162 dance meetings, συζήτηση του κοινού με τη χορογράφο Άρια Μπουμπάκη. Συντονισμός: Γιώργος Μητρόπουλος, δημοσιογράφος

23:10 | Εκτός Στέγης: Βρύγου 10, Νέος Κόσμος

After the second performance of 162 dance meetings, a discussion with the choreographer Aria Boubaki will follow.

Chaired by Giorgos Mitropoulos, journalist

23:10 | Vritou 10 (Vrigou), Neos Kosmos

Ένα διήμερο φεστιβάλ σε ανοιχτό διάλογο με το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο, που αφουγκράζεται τις επερχόμενες τάσεις στην τέχνη και προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικές καλλιτεχνικές συνεργασίες.

Πιστή στο ραντεβού της με τους νέους δημιουργούς, η Στέγη, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, στηρίζει και αναδεικνύει τις ανερχόμενες δυνάμεις που συγκροτούν το τοπίο του σύγχρονου χορού εντός κι εκτός εγχώριων συνόρων. Σκοπός του φεστιβάλ δεν είναι μόνο να προβάλλει τους σκηνικούς προβληματισμούς και πειραματισμούς μιας νέας γενιάς χορογράφων, αλλά και να προκαλέσει έναν ανοιχτό διάλογο με το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο, να αφουγκραστεί τις επερχόμενες τάσεις στην τέχνη και να προετοιμάσει το έδαφος για μελλοντικές καλλιτεχνικές συνεργασίες.

Αυτή τη διάθεση μετάβασης –από το ήδη γνωστό σε αυτό που μας προτείνει η νέα γενιά– έρχεται να αποτυπώσει το συγκεκριμένο φεστιβάλ, σφραγίζοντας τη σχέση με το παρόν των εξελίξεων, αλλά και το μέλλον των ανατροπών.

Ειρήνη Παπανικολάου

Ανθεμόεσσα Η Ανθεμόεσσα είναι η πρώτη χορογραφική απόπειρα της Ειρήνης Παπανικολάου. Το έργο αποτελεί μια αλληγορική προσέγγιση του μύθου των Σειρήνων, των πτηνόμορφων πλασμάτων που σαγήνευαν τους ανυποψίαστους ναυτικούς με το τραγούδι τους, απομακρύνοντας κάθε σκέψη νόστου, για να τους παρασύρουν εν τέλει στο θάνατο. Όπως το συναπάντημα με τις Σειρήνες συμβαίνει στη μεθόριο του υπαρκτού και του φανταστικού Κάτω Κόσμου, έτσι και τα τέσσερα πρόσωπα επί σκηνής βρίσκονται μετέωρα εν μέσω ενός αχαρτογράφητου τοπίου, χωρίς προορισμό ή, μάλλον, εγκλωβισμένα σε ένα ταξίδι με αβέβαιο «χρονικό ορίζοντα». Η σκηνική γραφή της Παπανικολάου δεν έχει τίποτα το επικό, αλλά αντιθέτως εστιάζει στη μικροκλίμακα του προσωπικού, μυώντας τον θεατή σε ένα ταξίδι εσωτερικής περιπλάνησης. Αυτή η ιδέα της φανταστικής περιπλάνησης και του νόστου, της άσβεστης επιθυμίας για την επιστροφή σε μια χαμένη πατρίδα, μετατοπίζεται διαρκώς χρονικά· η άφιξη, η ολοκλήρωση του ταξιδιού δεν υφίσταται στο εν λόγω έργο. Τα τέσσερα σώματα που βρίσκονται επί σκηνής αντανακλούν κυρίως την εμπειρία εσωτερίκευσης του ταξιδιού, παρά την πρόδηλη –κινησιολογικά και σωματικά– απόδοσή της. Η ματιά της Ειρήνης Παπανικολάου είναι ουσιαστικά ρομαντική, αφού το έργο της το διαπερνά η «απελπισμένη αίσθηση» ενός κόσμου στον οποίο ο άνθρωπος είναι αβοήθητα εκτεθειμένος: άγνωστες δυνάμεις που τον υπερβαίνουν, η μοίρα ή, τέλος, το σκότος ενός ακατάλητπου μυστηρίου, όλα συνδράμουν ώστε καταφύγιο της ψυχής να γίνει ο ιδεατός κόσμος της δημιουργικής φαντασίας της καλλιτέχνιδας.

Μια αλληγορική προσέγγιση του μύθου των Σειρήνων, ένα έργο για την εμπειρία εσωτερίκευσης του ταξιδιού, τη χαμένη πατρίδα που βρίσκεται εντός μας. Σύλληψη, Χορογραφία: Ειρήνη Παπανικολάου Ερμηνεύουν: Μυρτώ Δελημιχάλη, Δέσποινα Καβούρη, Βίκη Σπάχου, Ερατώ Χατήρα Μουσική Σύνθεση: Βαγγέλης Κουραστής Σκηνογραφία: Μυρτώ Λάμπρου Σχεδιασμός Φώτων: Νίκος Βλασόπουλος

Επιμέλεια Kοστουμιών: Μαριάνθη Παπανικολάου Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση Εκτέλεση παραγωγής: Γιολάντα Μαρκοπούλου / POLYPLANITY Productions Με την υποστήριξη: Dance Cultural Center, Dan.c.ce. (Αθήνα)

Ευχαριστίες: Φρόσω Τρούσα, Πατρίσια Απέργη, Δημήτρης Νασιάκος, Κώστας Κατριός, Κατερίνα Φώτη, Χρόνης Ποτίδης, Αιμιλία Παπαδοπούλου, Μαριάνθη Παπανικολάου, Μαριάννα Βαρβιάνη, Ευθύμης Χρήστου

Φωτογραφία © Laurent Philippe

Ειρήνη Παπανικολάου Η Ειρήνη Παπανικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Ασχολείται από μικρή ηλικία με το μπαλέτο και το σύγχρονο χορό και είναι απόφοιτη της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού «Νίκη Κονταξάκη» – Νικολέττας Μπακάλη. Ως χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με τους Pil and Galia Kollektiv, Willi Dorner, ομάδα Tilt κ.ά., συμμετέχοντας σε φεστιβάλ όπως το DanceDays Chania, οι Ιωνικές Γιορτές, η 4th Athens Biennale, το Horochronos Dance Festival, το Dancing Athens, το Arc for Dance Festival. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σύγχρονου χορού των Damien Jalet, Κωνσταντίνας Ευθυμιάδου, Βάλιας Αλεξανδράτου, RootlessRoot, Φώτη Νικολάου, Λίτσας Κιούση, Stella Zanou, Meytal Blanaru κ.ά., καθώς και το ετήσιο σεμινάριο χορογραφίας της Πατρίσια Απέργη.

Το Μάιο του 2015 δημιούργησε την Ανθεμόεσσα (Anthemoessa), το πρώτο της χορογραφικό έργο, το οποίο παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 7ου Arc for Dance Festival, στις «Απόπειρες Χορογραφίας». Η Ανθεμόεσσα επελέγη να συμμετάσχει στο διεθνή διαγωνισμό χορογραφίας Danse élargie 4th édition (2016) στο Παρίσι, με την υποστήριξη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, όπου και κατέκτησε το Βραβείο του Κοινού και το Βραβείο των Τεχνικών του Θεάτρου. Από το 2008 παραδίδει μαθήματα κλασικού μπαλέτου και σύγχρονου χορού στη Σχολή Μπαλέτου του Αττικού Ωδείου. Παράλληλα με το χορό, η Ειρήνη σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο

Dandelion

Η Ερμίρα Γκόρο και ο Hannes Langolf συναντιούνται για πρώτη φορά στη σκηνή ως δημιουργοί. Τους ενώνει, βέβαια, το κοινό παρελθόν τους δίπλα στον καταξιωμένο χορογράφο Lloyd Newson και η συνεργασία τους με τη διακεκριμένη παγκοσμίως ομάδα του, DV8 Physical Theatre. Αυτή η νέα δημιουργική συνύπαρξη δεν στέκεται απλώς στην ανασύνθεση όσων ήδη γνωρίζουν στο πεδίο της χορογραφικής έρευνας. Με το Dandelion ερευνούν σε βάθος τόσο τη συγγένεια μεταξύ του θεατρικού και του χορευτικού κώδικα όσο και τη μεταστοιχείωση της σκηνικής εμπειρίας τους σε ένα νέο, προσωπικό σκηνικό ιδίωμα. Για το λόγο αυτόν, συγχωνεύουν διαφορετικά στυλ σε μια κοινή σωματική τεχνική, ανταλλάσσουν υλικά και βιώματα, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι ένα κράμα σωματικής δεξιοτεχνίας και ποιητικού στοχασμού. Μαζί τους, στο συγκεκριμένο εγχείρημα, έχουν πέντε ταλαντούχους ερμηνευτές, οι οποίοι με τη σειρά τους ενδυναμώνουν το αίτημα για μια χορογραφία αφηρημένη και πυκνή σε συμβολισμούς.

Σε μια εποχή κατά την οποία το σώμα γίνεται το κατεξοχήν πεδίο διαπραγμάτευσης εννοιών και ταυτοτήτων, οι δύο δημιουργοί διερευνούν την πολύπλοκη αμφισημία του. Ένας καταιγισμός από τάσεις και επιταγές του σύγχρονου τρόπου ζωής γίνεται η αφορμή για να επανεπεξεργαστούν συλλογικές μνήμες και προσωπικά βιώματα. Απώτερος στόχος; Να συνθέσουν το πορτρέτο ενός ανθρώπου, διχασμένου ανάμεσα στο εικονικό και το πραγματικό, ο οποίος αποξενώνεται σταδιακά από κάθε διάσταση της προσωπικής και κοινωνικής του ζωής. Αν κάθε απόπειρα επιστροφής σε ένα «αναλογικό παρελθόν» μοιάζει μάταιη ή αναχρονιστική, το σώμα φαίνεται να παραμένει ο τελευταίος κρίκος με τον οποίο ο άνθρωπος ανανοηματοδοτεί τη σχέση του με την καθημερινότητα και τους άλλους. Η σκηνή λειτουργεί συνειρμικά άλλοτε ως καθρέφτης της κοινωνίας και άλλοτε ως είδωλο ενός κόσμου αρχετυπικού, στον οποίο διασώζεται ακέραιη η συλλογικότητα και η επαφή με τον άλλον.

Τι περιμένεις; Πόσο απέχει ο κίνδυνος από την ευτυχία; Γιατί στεκόμαστε εμπόδιο στους ίδιους μας τους εαυτούς;

Σκηνοθετικό σημείωμα «Το έργο αυτό σηματοδοτεί την πρώτη μεταξύ μας συνεργασία σε επίπεδο δημιουργών και παρουσιάζει μια πλατφόρμα για τη διερεύνηση της δικής μας καλλιτεχνικής γλώσσας, μέσω της οποίας θα δούμε πού συναντιούνται τα ενδιαφέροντα και οι τρόποι εργασίας μας. Τα τελευταία εννιά χρόνια που δουλεύαμε μαζί ως ερμηνευτές έχουν διαμορφώσει έναν καλλιτεχνικό δεσμό μεταξύ μας που αποτελεί αφετηρία για δημιουργική συνεργασία – εμπιστοσύνη, στήριξη αμοιβαία ελευθερία αλλά και σύγκρουση, ένα αμάλγαμα όλων των παραπάνω. Με το Dandelion, θέλαμε να μεγεθύνουμε φευγαλέες στιγμές εσωτερικής σύγκρουσης, να κοιτάξουμε τη δική μας αναζήτηση για χαρά και απελευθέρωση και την πρόκληση να προχωρήσουμε σε έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη σύνδεση γίνεται όλο και πιο απατηλή.»

Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Hannes Langolf, Ερμίρα Γκόρο Χορογραφία: Hannes Langolf, Ερμίρα Γκόρο & οι ερμηνευτές Σχεδιασμός Σκηνικών - Κοστουμιών: Χρήστος Δεληδήμος Μουσική Σύνθεση: Coti K. Σχεδιασμός Φωτισμών: Richard Godin Βοηθός Σκηνοθετών: Δημήτρης Κουτσούμπας Σύμβουλος Χορογραφίας: Νίκος Καλογεράκης Ερευνητική υποστήριξη: Juliet Knight, Will Thompson, Charlotte McLean, Amy Bell, Emma Bonnici, Sean Marcs Οργάνωση Παραγωγής Έρευνας: Λία Πρεντάκη

Με την υποστήριξη:

Ερμηνευτές: Ερμίρα Γκόρο, Hannes Langolf, Δήμητρα Μερτζάνη, Rafael Pardillo, Άντι Τζούμα, Αντώνης Σταμόπουλος, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος

Στην παράσταση γίνεται χρήση καπνού και στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights).

Σχεδιασμός Παραγωγής: Κωνσταντίνος Σακκάς Οργάνωση Παραγωγής: Delta Pi Ευχαριστίες: David, Ανδρέας, Kerry, Rike, Ash, Lendschi, Nancy, Bastel, Jess, Ευσταθία

Ερευνητικοί συνεργάτες:

Hannes Langolf Ο Χάννες Λάνγκολφ είναι ένας καλλιτέχνης του χορού και του θεάτρου ο οποίος ζει στο Λονδίνο. Στην καλλιτεχνική του διαδρομή, έχει μαθητεύσει, εργαστεί και συνεργαστεί με καλλιτέχνες και ομάδες όπως ο William Forsythe, ο Angelin Preljocaj, ο Wayne McGregor, ο Akram Khan, το Fabulous Beast Dance Theatre και η ομάδα Punchdrunk, μεταξύ πολλών άλλων. Από το 2007 έως το 2016 υπήρξε μέλος της διεθνώς αναγνωρισμένης ομάδας DV8 Physical Theatre, συμμετέχοντας ως ερμηνευτής στις τρεις τελευταίες παραγωγές της. Την περίοδο 2014-16 θήτευσε ως Δημιουργικός Βοηθός της ομάδας και είχε τον ομώνυμο ρόλο στην τελευταία της παραγωγή, το John. Ως χορογράφος, έχει δημιουργήσει έργα για το Φεστιβάλ Χορού του Μονάχου και, πιο πρόσφατα, για την ομάδα χορού της Susanne Linke, μεταξύ άλλων. Το 2015, ο Χάννες ήταν ανάμεσα στους υποψηφίους για τη λίστα του The Hospital Club London, με τους 100 πιο επιδραστικούς και πρωτοποριακούς ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο της τέχνης στη Μεγάλη Βρετανία. www.hanneslangolf.com

Ερμίρα Γκόρο Η Ερμίρα Γκόρο είναι μια καλλιτέχνης κίνησης και χοροθεάτρου, που βρίσκεται πάντοτε σε αναζήτηση νέων μορφών έρευνας και επικοινωνίας των ιδεών της. Υπήρξε μέλος της ομάδας DV8 Physical Theatre από το 2007 έως το 2016. Ως χορογράφος, έχει παρουσιάσει έργα της, μεταξύ άλλων, στην Judson Church (Νέα Υόρκη), στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος – Ίδρυμα Μείζονος Πολιτισμού», στο Joyce SoHo (Νέα Υόρκη), στο Θέατρο Χώρα (Αθήνα), στο Θέατρο Σημείο (Αθήνα), στο PS 122 (Νέα Υόρκη), στο Dock11 (Βερολίνο), στο Danspace Project (Νέα Υόρκη), στο Galapagos Art Space (Μπρούκλυν, Νέα Υόρκη), στο Σύγχρονο Θέατρο (Αθήνα), στο Μουσείο Μπενάκη και στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. www.ermiragoro.com

Φωτογραφία στο κέντρο της σελίδας © Hannes Langolf

Άρια Μπουμπάκη

162 dance meetings 1 χορογράφος, 81 σώματα, 162 χορευτικές συναντήσεις καταλήγουν σε 1 κινητικό σόλο που «αφηγείται» με τρόπο παράδοξο ό,τι μεσολάβησε για τη δημιουργία του.

H χορογράφος Άρια Μπουμπάκη, υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση, τοποθετεί την τέχνη της στην τομή του καλλιτεχνικού με το καθημερινό: αναζητά κινητικές φόρμες που δεν σχετίζονται αυστηρά με τη δεξιοτεχνία και τους κανόνες έκφρασης, αλλά με τη «δημοκρατικότητα του χορού» και την ενεργοποίηση του θεατή. Αυτή η ανθρωπολογική και, κατά κάποιον τρόπο, κοινωνιολογική οπτική στη χορευτική διαδικασία επαναφέρει στο προσκήνιο το ζωτικό διάλογο ανάμεσα στην κοινωνία και την τέχνη. Σχέσεις και βιώματα ανανοηματοδοτούνται σε μια εκ νέου σύσταση του καλλιτεχνικού αποτελέσματος, υπενθυμίζοντάς μας ότι η δομή του κοινωνικού χώρου στον οποίο εκτυλίσσεται το καθημερινό είναι εν τέλει και η δομή μέσα στην οποία τοποθετείται ο ίδιος ο δημιουργός. Το 162 dance meetings λειτουργεί ως κινησιολογικό πείραμα, το οποίο εμπλέκει τους θεατές σε μια συμμετοχική έρευνα: 81 διαφορετικά σώματα συνδιαμορφώνουν το «έργο», μέσω προσωπικών συναντήσεων με τη χορογράφο. Αν η εξειδίκευση και ο καταμερισμός της δημιουργικής παραγωγής οδήγησαν στην αποξένωση του χορευτικού από το καθημερινό, η χορογράφος επιχειρεί την αντίστροφη διαδρομή, επαναπροσεγγίζοντας το «χορευτικό δυναμικό» της κοινωνικής ζωής. Ωστόσο, δεν πρόκειται για μια ακόμη παράσταση η οποία πραγματεύεται απλώς τον αυθόρμητο και αδιαμεσολάβητο χαρακτήρα της ανθρώπινης καλλιτεχνικής έκφρασης. Στην προκειμένη περίπτωση, το ζητούμενο είναι η κατασκευή μιας ιδιότυπης καλλιτεχνικής σύμπραξης του κάθε θεατή με τη χορογράφο, ώστε η πρόσληψη της παραστασιακής συνθήκης να αναθεωρείται ή να περνά απαρατήρητη. Σε αυτή τη σύμπραξη δεν υπάρχει τίποτε προσχεδιασμένο ή, μάλλον, το ενδιαφέρον στρέφεται στην πολλαπλότητα των σχέσεων που μπορούν να αναπτυχθούν και να εκφραστούν πέρα από τη διάκριση μεταξύ χορευτή και θεατή. Η συγκεκριμένη παράσταση λειτουργεί περισσότερο ως «χορευτικό συμβάν» που επικεντρώνεται στο «πού» και το «πότε» της διαδικασίας, ώστε να αναδειχθούν ανεξερεύνητες πλευρές στην επικοινωνιακή διάσταση της τέχνης.

Φωτογραφίες © Σοφία Δρακοπούλου

Στον ίδιο χώρο και τις 2 ημέρες, 11:00 – 18:00 λειτουργεί έκθεση με ελεύθερη είσοδο. Η έκθεση του 162 dance meetings λειτουργεί ως συμπληρωματικό στοιχείο της παράστασης και περιέχει όλο το καταγεγραμμένο υλικό της έρευνας (προβολές βίντεο, κείμενα, αντικείμενα, ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις, εικαστικά περιβάλλοντα). Δίνει στους θεατές –αλλά και σε όσους δεν καταφέρουν να δουν την παράσταση– την ευκαιρία να κατανοήσουν τη διαδικασία δημιουργίας του έργου, το οποίο βασίζεται στη συμμετοχή πολλών διαφορετικών ανθρώπων. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν το χώρο στον οποίο πραγματοποιήθηκαν όλες οι χορευτικές συναντήσεις, βιώνοντας για όσο διαρκέσει η επίσκεψή τους ένα δικό τους dance meeting.

Σύλληψη, Χορογραφία, Performance: Άρια Μπουμπάκη Εικαστικό περιβάλλον, Ειδικές Κατασκευές, Κοστούμια: Ιωάννα Πλέσσα Επιμέλεια έκθεσης: Ιωάννα Πλέσσα, Χριστίνα Παντελάτου, Άρια Μπουμπάκη Βοηθός δημιουργίας ειδικών κατασκευών, Βοηθός επιμέλειας έκθεσης: Κωνσταντίνος Χαλδαίος Σύμβουλος Xoρογραφίας & Ψυχικής Υγείας: Μαριέττα Βέττα Ηχητικός σχεδιασμός: Νικόλας Καζάζης Σχεδιασμός φωτισμού: Μίλτος Αθανασίου Βοηθός Παραγωγής: Χριστίνα Παντελάτου

Σκηνοθεσία, Επιμέλεια Video: Νεφέλη Σαρρή Διεύθυνση Φωτογραφίας, Οπερατέρ: Alfonso De Munno Gallardo Ηχοληψία: Δημήτρης Κουκουβάνης Μουσική, Μιξάζ: Roberta D'Angelo Εργαστήρια Εικόνας: 2|35 Online - DCP mastering: Σάκης Μπουζάνης Διόρθωση Χρώματος: Μάνος Χαμηλάκης Ευχαριστίες: Flunet Productions, Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου, Ρωξάνη Ζογανά, Αύρα Γαργαλάκου Ο χώρος δεν είναι προσβάσιμος με αναπηρικά αμαξίδια

Άρια Μπουμπάκη Η Άρια Μπουμπάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κρήτη. Μετά τη φοίτησή της στην Κρατική Σχολή Χορού, στη σχολή της Ραλλούς Μάνου και στο τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Λογιστικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, συνέχισε τις σπουδές της, ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση, στο χορογραφικό-μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ex.e.r.ce του Κέντρου Χορογραφίας του Μονπελιέ. Εκεί συνάντησε σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης του χορού, όπως είναι η Simone Forti, η Deborah Hay, η Mathilde Monnier, η Valerie Castan, η Antonia Baehr, η La Ribot, ενώ συγχρόνως δέχτηκε επιρροές από το έργο τους, που την ώθησαν να ξεκινήσει τα πρώτα της βήματα στη χορογραφία. Η Μπουμπάκη έχει παρουσιάσει χορογραφίες της σε διάφορα φεστιβάλ και χορογραφικά κέντρα του εξωτερικού (Centre choregraphique national de Montpellier, CND Paris, Montpellier Danse Festival, Uzès Dance Festival κ.α.), έχει συμμετάσχει ως περφόρμερ σε έργα άλλων δημιουργών και έχει διδάξει σύγχρονο χορό, αυτοσχεδιασμό και χορογραφία. Το καλοκαίρι του 2016, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, παρουσίασε το εν εξελίξει έργο της, and we are not at the same place, ενώ νωρίτερα συμμετείχε ως ερμηνεύτρια στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, στο έργο Caen Amour του Trajal Harrell. Έχει επιλεγεί ανάμεσα στους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες της Cité internationale des arts του Παρισιού για το 2017, όπου συνεχίζει τη χορογραφική της έρευνα με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Φωτογραφίες © Σοφία Δρακοπούλου

Ηρώ Αποστολέλλη

Umbilicus Τρία σώματα, σε ρόλο μετρονόμου, συντονίζονται και αποκλίνουν, σε ένα κινητικό πείραμα βασισμένο στη μουσική του μινιμαλιστή John Adams.

Η Ηρώ Αποστολέλλη, χορεύτρια και χορογράφος, θέτει στο επίκεντρο των αναζητήσεών της τις πολλαπλές διαστάσεις του χορευτικού σώματος: το σώμα ως πεδίο γνώσης, αλλά και ως εργαλείο για να ανιχνευθεί η κίνηση μέσα από ακουστικά ερεθίσματα και ιδιότυπους σκηνικούς πειραματισμούς. Η παραπάνω προσέγγιση δεν αφορά μονάχα τον τρόπο που ο χορός συλλαμβάνει και αναπαριστά το σώμα και τις εμπειρίες που απορρέουν από αυτό, αλλά εξετάζει σε βάθος την αναγκαιότητα ορισμένων δομικών στοιχείων –όπως η ηχητική επένδυση ενός κομματιού– στην πρόσληψη και αντίληψη της χορογραφίας. Επαναπροσδιορίζεται έτσι ο κομβικός ρόλος του σώματος στη σκηνή –το σώμα ερμηνεύει και ερμηνεύεται μέσα από την κίνηση–, με απώτερο στόχο ο θεατής από παθητικός δέκτης να γίνει ενεργός παρατηρητής μιας διαδικασίας που εμπλέκει τόσο την κιναισθητική εμπειρία όσο και το στοχασμό. Το έργο Umbilicus (Ομφαλός) θα μπορούσε να θεωρηθεί μια «χορογραφία της σκέψης». Προτείνεται, με άλλα λόγια, μια επιτελεστική συνθήκη ώστε το ενδιαφέρον μας να επικεντρωθεί στις ρυθμικές ακολουθίες ή παραλλαγές, παρά στον τρόπο που η κίνηση λειτουργεί ως όχημα προσωπικής έκφρασης. Οι κινήσεις είναι γεωμετρικές, επαναληπτικές, εστιάζουν στην καθετότητα, το σώμα της κάθε χορεύτριας λειτουργεί ως μετρονόμος που συντονίζεται ή αποκλίνει από τα υπόλοιπα. Ωστόσο, το επίτευγμα δεν είναι η «μηχανική εκτέλεση» μιας μουσικής παρτιτούρας· χρησιμοποιώντας την τεχνική αυτοσχεδιασμού Paradiddle, η χορογράφος συνδιαλέγεται με το Son of Chamber Symphony του μινιμαλιστή συνθέτη Τζον Άνταμς σε κίνηση. Οι τρεις χορεύτριες, με τη σειρά τους, «γράφουν» μια νέα παρτιτούρα στην οποία διακρίνει κανείς την εκτελεστική ακρίβεια, αλλά και την ενσώματη παρουσία που, εκούσια ή ακούσια, προτείνει μια άλλη ανάγνωση της μουσικής.

Χορογραφία: Ηρώ Αποστολέλλη Ερμηνεία: Κατερίνα Λιόντου, Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου, Δανάη Παπαζιάν Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλέκος Γιάνναρος Κοστούμια, Εγκατάσταση: Ηρώ Βαγιώτη

Παραγωγή: Ditto Εκτέλεση παραγωγής: Άννα Αποστολέλλη Στην παράσταση ακούγεται το έργο Son of Chamber Symphony (2007) του John Adams.

Ηρώ Αποστολέλλη Η Ηρώ Αποστολέλλη γεννήθηκε το 1980 και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται επαγγελματικά με το χορό και την εναλλακτική θεραπεία Shiatsu. Είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και του Oriental Medicine and Shiatsu Training Centre. Ως χορογράφος και χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες που μοιράζονται κοινό όραμα για το χορό. Το 2009, συνίδρυσε, με την Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, την ομάδα χορού Carnation (www.carnationdance.com), με την οποία μέχρι σήμερα έχουν δημιουργήσει τα έργα Indirect speech (2014), Actual wording (2012) και Was it me? (2010).

Contemporary dance from up-and-coming choreographers working in Greece and beyond.

An open dialogue between a new generation of artists, art and society.

4TH YOUNG CHOREOGRAPHERS FESTIVAL Eirini Papanikolaou Anthemoessa An allegorical approach to the myth of the Sirens, a work on the experience of internalizing the journey, the lost homeland we all carry within us.

Hannes Langolf & Ermira Goro Dandelion How wide is the divide between danger and happiness? Why are we forever getting in our own way? What are you waiting for? Two talented artists join forces as choreographers for the first time and set their sights on a series of ever-relevant questions-without-answers.

Aria Boumpaki 162 dance meetings 1 choreographer, 81 bodies and 162 dance meetings converge in 1 dance solo which relates everything that went into its creation in unique fashion.

Iro Apostolelli Umbilicus Three bodies in the role of convergent and divergent metronomes in a movement experiment based on music by the minimalist composer John Adams.

ΧΟΡΗΓΟΊ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ

ΜΕ ΤΗΝ YΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ YΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

ΔΙΕΎΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ & MARKETING ΤΜΉΜΑ ΕΚΔΌΣΕΩΝ

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ

4ο Φεστιβάλ Nέων Xορογράφων Πιστή στο ραντεβού της με νέους δημιουργούς, η Στέγη, για τέταρτη συνεχή χρονιά, στηρίζει και αναδεικνύει τις ανερχόμενες δυνάμεις που συγκροτούν το τοπίο του σύγχρονου χορού εντός και εκτός εγχώριων συνόρων. Ένας ανοιχτός διάλογος με τη νέα γενιά χορογράφων, την τέχνη και την κοινωνία.

Hannes Langolf & Ερμίρα Γκόρο Ηρώ Αποστολέλλη Άρια Μπουμπάκη Ειρήνη Παπανικολάου

Δείτ ε ακό μ η στη Στέ γη

Maria Hassabi STAGED 7-8 Απριλίου | 20:30 9 Απριλίου 2017 | 17:30 & 20:30 Κεντρική Σκηνή

2016 → 17

sgt.gr

Η κυπριακής καταγωγής Μαρία Χασάπη αποτελεί ξεχωριστή παρουσία στη σκηνή της Νέας Υόρκης. Στο STAGED, συμπράττει με τρεις από τους πιο ενδιαφέροντες Νεοϋορκέζους χορευτές. Σώματα-γλυπτά σε μια διαφορετική σχέση με το χρόνο.