PHILIPPE QUESNE | Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ

© Pierre Grosbois

ΘΕΑΤΡΟ στη Στέγη

Φ Ε Β Ρ OYA Ρ Ι Ο Σ

26→28

η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ των

ΔΡΑΚΩΝ του

sgt.gr/theatre

PHILIPPE QUESNE

20:30 Κεντρική Σκηνή Διάρκεια: 1 ώρα και 20 λεπτά Κατάλληλο για ανηλίκους 14+ με συνοδεία ενήλικα — ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ Κανονικό: 15 – 18 – 28 € Μειωμένο ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 11 – 14 – 22 € Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 9 – 12 – 20 € ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 € Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ των

ΔΡΑΚΩΝ του

PHILIPPE QUESNE

Πόση ποιητικότητα μπορεί να κρύβει η απρόβλεπτη συνάντηση μιας ξεπεσμένης μπάντας χεβυμεταλλάδων με μια ηλικιωμένη γυναίκα στη μέση του πουθενά; Μια παράσταση για το πιο αλλόκοτο επίτευγμα της ανθρώπινης φυλής: τη φιλία.

Αναρχικός των εικόνων και αλχημιστής του βλέμματος,

ο πρωτοπόρος Γάλλος σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ

Κεν έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ύστερα από πρόσκληση της Στέγης, με ένα κωμικοτραγικό θέαμα

απαράμιλλης ομορφιάς και απροσδόκητου χιούμορ που ανασκευάζει το αρνητικό πρόσημο στη λέξη «μελαγχολία».

Ένα ξεχαρβαλωμένο Citroën «μένει» λόγω μηχανικής

βλάβης σε ένα ξέφωτο, στο μέσον ενός απόκοσμου χιονισμένου τοπίου. Στο αυτοκίνητο επιβαίνουν έξι μεσήλικες

Φ Ε Β Ρ OYA Ρ Ι Ο Σ

26→28 sgt.gr/theatre

hard-rockers. Μια γιαγιά με γνώσεις μηχανικού προσφέρεται να το επισκευάσει. Κι εκείνοι, για να την ευχαριστή-

σουν, στήνουν ένα «ψυχαγωγικό πάρκο» με ό,τι διαθέτουν στο hard rock ρεπερτόριό τους.

© Martin Argyroglo

Το αλπικό τοπίο, οι «μαλλιάδες» με τα μπλουζάκια που γράφουν Metallica και η μπαλάντα “Still Loving You” των Scorpions, μιξαρισμένη με μεσαιωνικές καντάτες, συνθέτουν έναν υπερρεαλιστικό παιάνα στο πιο αλλόκοτο

επίτευγμα της ανθρώπινης φυλής: τη φιλία. Η ποπ κουλτούρα συναντά τη μεταφυσική, τα ευτελή σκηνικά εφέ την υψηλή μπεκετική αφαίρεση, η μελαγχολία την αισιοδοξία και το ψέμα του Θεάτρου την αλήθεια

της Φύσης: αυτό είναι το σταθερό «οικοσύστημα» μέσα στο οποίο ο Κεν συνθέτει τα αλλόκοτα, ονειρικά και παράδοξα αστεία θεάματά του.

Ο Φιλίπ Κεν ακολουθεί τις αρχές του παιχνιδιού ντόμινο: η τελευταία σκηνή κάθε δουλειάς του «γεννά» την πρώτη σκηνή της επόμενης, σαν κάθε έργο του να αποτελεί μέρος ενός έπους. Δηλώνει ότι λατρεύει το Star Wars, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ο ΣΚΗΝΟΘΈΤΗΣ ΜΙΛΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ

Ξεκινήσατε την καριέρα σας ως σκηνογράφος. Πώς επηρεάζει τη δουλειά σας ως σκηνοθέτη;

Ποια ήταν η αφετηρία σας για τη δημιουργία

Μου αρέσει να σκέφτομαι τη σκηνή ως φυσικό τοπίο. Ο χώρος τροφοδοτεί το κείμενο, αλλά όχι

της Μελαγχολίας των δράκων;

Χρησιμοποιώ συχνά το φαινόμενο του ντόμινο:

η εισαγωγή της Μελαγχολίας των δράκων ξεκινά με το τελευταίο λεπτό από την παράσταση

L’Effet de Serge. Αυτό το εννοιολογικό παιχνίδι

πάνω στη συγγραφή, ορίζει κάθε έργο μέσα στην ιδέα ενός έπους με επιμέρους κεφάλαια.

Εγώ, για παράδειγμα, λατρεύω το Star Wars, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Κάνετε αναφορά στο χαρακτικό έργο του

Dürer, Μελαγχολία. Ανέκαθεν προσέγγιζα την ιδέα της μελαγχολίας με έναν μάλλον άμεσο τρόπο, σε άλλα μου

έργα. Συνδέεται πολύ στενά με το δημιουργικό τέλμα του καλλιτέχνη: πώς καταφέρνει κανείς να τη συλλάβει ποιητικά και να βρει το δρόμο του; Το έργο του Ντύρερ απεικονίζει ένα άτομο

που περιβάλλεται από γνώσεις, αλλά παρ’ όλα

αυτά αισθάνεται τελματωμένο. Η Μελαγχολία των δράκων θέτει παρόμοια ερω-

τήματα: Πώς δημιουργούμε ένα έργο στις μέρες

μας; Τι είναι θαυμάσιο; Γιατί δεν μπορούμε να

πιστέψουμε σε αυτό πλέον; Ποιο είναι το νόημα μιας παράστασης που ξεκινά με τους ηθοποιούς

να έχουν ξεμείνει από βενζίνη σε ένα όμορφο θεατρικό σκηνικό;

μόνο ως εικαστικό στήριγμα. Για παράδειγμα,

το ψεύτικο χιόνι δημιουργεί μια ιδιαίτερη σχέση με τον ήχο, ένα είδος ησυχίας που επιτρέπει στους ανθρώπους να κινούνται πέρα δώθε

σιωπηλά και να βρίσκονται σε ένα παράλληλο

σύμπαν. Η βασική αρχή στη δουλειά μου ήταν ανέκαθεν να βυθίζω τους ηθοποιούς σε ένα φυσικό περιβάλλον.

Ο λόγος απουσιάζει συχνά από το έργο σας. Δεν πιστεύω ότι οι λέξεις είναι πάντα χρήσιμες.

Μπορεί να είναι σημαντικές, αλλά το ίδιο ισχύει

και για τη σιωπή. Όλο αυτό συμμετέχει σε μια οικουμενική παρτιτούρα, την οποία συνθέτουν διάφορα ηχητικά επίπεδα, φως, κίνηση και

λέξεις. Είναι εξαιρετικά ακριβές. Για παράδειγ-

μα, ο Beckett είναι ο κορυφαίος δάσκαλος των θεατρικών παρτιτούρων και των σχέσεων με το χώρο. Επιδεικνύει μια μοναδική αυστηρότητα στη σύνθεση.

Ο Φιλίπ Κεν ωθεί στα άκρα εμπειρίες της καθημερινής μας ζωής, καθώς και τη σχέση μεταξύ ανθρωπότητας και φύσης. Όπως έκανε όταν ήταν παιδί, που μάζευε έντομα, έτσι και σήμερα εργάζεται και μελετά μικρές κοινότητες κάτω από το μικροσκόπιό του.

© Martin Argyroglo

Το θέμα της κοινότητας βρίσκεται στο επίκεντρο της Μελαγχολίας των δράκων, καθώς και όλων των άλλων έργων σας...

Σπάνια βρίσκουμε ένα μέρος στο οποίο μποΠόσο σημαντική είναι η μουσική στη δουλειά σας; Είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία ενός

ρούμε να μοιραστούμε έναν κοινό ενθουσιασμό. Αυτό είναι συχνά το ουτοπικό ή πολιτικό μέρος

κλίματος, ενός χρώματος. Επιτρέπει στον ηθο- των παραστάσεων: είναι συγχρόνως παράλογο και υπέροχο να μετακινούμαστε όλοι μαζί ποιό να μην είναι υπεύθυνος για την ψυχολομπροστά σε ένα μπαλόνι που ανατινάζεται. γία, μετατοπίζει εικόνες και οδηγεί τον θεατή Αυτός είναι επίσης ο λόγος που θέλω να δείχνω σε ένα φαντασιακό, διαφορετικό από αυτό που βλέπει. Δημιουργεί επίσης διαφορετικά επίπεδα τι συμβαίνει πίσω από τη σκηνή, να ενώνω μια κοινότητα. Συγκρίνω συχνά τη δουλειά μου με σε αυτό που εκτυλίσσεται πάνω στη σκηνή. την εντομολογία: στο θέατρο, παρακολουθούΗ μεσαιωνική μουσική είναι παρούσα, διότι με έναν πρώτο ξάδελφο πάνω στη σκηνή να αρχικά είχα σκεφτεί να εντάξω το συγκεκριμένο αγωνίζεται με ποιητικό τρόπο, με τον ίδιο τρόπο έργο σε εκείνη την εποχή. που θα παρακολουθούσαμε μυρμήγκια, ακρίδες ή τερμίτες. Αποσπάσματα από συνέντευξη του Philippe Quesne στη Sophie Joubert

Philippe Quesne Ο Φιλίπ Κεν (γενν. 1970) σπούδασε εικαστικές

τέχνες. Για 10 χρόνια σχεδίαζε σκηνικά για παραστάσεις θεάτρου και όπερας, καθώς και για εκθέσεις. Το 2003, δημιούργησε τη Vivarium Studio Company και σκηνοθέτησε την πρώτη

του παράσταση, με τίτλο La Démangeaison des

ailes, βασισμένη στις πράξεις της απογείωσης

και της προσγείωσης. Ο Φιλίπ Κεν κυνηγά το θαυμαστό, το μικρο-

σκοπικό και ωθεί στα άκρα εμπειρίες της καθημερινής μας ζωής, καθώς και τη σχέση μεταξύ

ανθρωπότητας και φύσης. Όπως έκανε όταν

ήταν παιδί, που μάζευε έντομα, έτσι και σήμερα εργάζεται και μελετά μικρές κοινότητες κάτω από το μικροσκόπιό του. Η σκηνογραφία χρησι-

μοποιείται ως ένα οικοσύστημα, μέσα στο οποίο

βυθίζει τους ηθοποιούς του. Οι παραστάσεις του, στις οποίες περιλαμβάνονται οι La Démangeaison

des ailes (2003), Des expériences (2004), D’après nature (2006), L’Effet de Serge (2007), La Mélancolie des dragons (2008), Big Bang (2010), Swamp Club (2013), Next Day (2014), συνθέτουν ένα ρεπερτόριο που περιοδεύει σε όλο τον κόσμο. Πέρα από τη δουλειά του για το θέατρο,

δημιουργεί περφόρμανς και παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους ή στην ύπαιθρο και παρου-

σιάζει τις εικαστικές εγκαταστάσεις του στο πλαίσιο εκθέσεων. Από τον Ιανουάριο του 2014, είναι συν-διευθυντής του Εθνικού Δραματικού Κέντρου Nanterre-Amandiers, στη Γαλλία.

Η νέα του παράσταση Caspar Western Friedrich

έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο 2016 στην

Kammerspiele του Μονάχου. Για το 2016

ετοιμάζει επίσης την παράσταση Welcome to Caveland!, για το Kunstenfestivaldesarts των Βρυξελλών.

Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Σκηνογραφία: Philippe Quesne Ερμηνεύουν: Isabelle Angotti, Rodolphe Auté, Joachim Fosset, Cyril Gomez-Mathieu, Sébastien Jacobs, Victor Lenoble, Émilien Tessier, Gaëtan Vourc’h Διεύθυνση σκηνής: Marc Chevillon Τεχνικός σκηνής: Joachim Fosset Φωτιστής: Emanuelle Petit Παραγωγή περιοδείας: Nanterre-Amandiers Centre Dramatique National Παραγωγή παράστασης: Vivarium Studio Συμπαραγωγή: Wiener Festwochen (Βιέννη), Hebbel am Ufer (Βερολίνο), La rose des vents -Scène nationale de Lille, Métropole at Villeneuve d’Ascq (Λιλ), Nouveau théâtre - Centre dramatique national de Besançon (Μπεζανσόν), Ménagerie de Verre (Παρίσι), Le Forum - Scène conventionnée de Blanc-Mesnil, Le Carré des Jalles, Festival Perspectives (Ζααρμπρύκεν) Με την υποστήριξη: Région Île-de-France, Parc de la Villette, Centre National du Théâtre ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ στο Γαλλικό Ινστιτούτο (Σίνα 31) Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου Συνάντηση με τον Philippe Quesne στη Στέγη Σάββατο 27 Φεβρουαρίου - Εργαστήριο θεάτρου με τον Philippe Quesne - Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές Και τις δύο συζητήσεις συντονίζει η Κάτια Αρφαρά, Δρ Ιστορίας της Τέχνης – Θεατρολόγος, Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεάτρου και Χορού της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών

ΧΟΡ ΗΓΟΊ Ε ΠΙΚΟΙΝΩ Ν Ί Α Σ

ΜΕ ΤΗ Ν Y ΠΟΣΤ Η ΡΙ ΞΗ

Ε ΠΙΣ ΗΜΟΣ ΙΑΤΡ ΙΚΟΣ Y ΠΟΣΤΗΡΙ Κ Τ ΗΣ

Δ ΙΕ Y Θ Y ΝΣ Η Ε ΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ & M A R K E T I NG ΤΜΉΜΑ Ε ΚΔΌΣ Ε Ω Ν

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙ ΛΟ Ξ ΕΝ Ι Α Σ

Αγοράζετε εισιτήριο νωρίτερα;

Early Bird SPECI AL

3 0% έ κ π τω σ η σ τι ς κ α λύ τε ρ ε ς θ έσει ς

ΘΕΑΤΡΟ στη Στέγη

2015 → 16 sgt.gr