ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 2016

ΘΕΑΤΡΟ στη Στέγη

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

21→25 sgt.gr/theatre

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY 2016

1

Μικρή Σκηνή Είσοδος ελεύθερη, με δελτία εισόδου. ­­— Τηρείται σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY 2016

Οργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια: Grasshopper Youth Σοφία Βγενοπούλου

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Βαγγέλης Κυριακού Κατερίνα Σκουρλή

21→24

Kαλλιτεχνική διεύθυνση Θεάτρου και Χορού:

ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Επιμέλεια σκηνικών και κουστουμιών:

25

sgt.gr/theatre

Κάτια Αρφαρά Υπεύθυνη εκπαιδευτικού προγράμματος: Μυρτώ Λάβδα Ελένη Βαρδαβά Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κασιμάτης

Πρόγραμμα Παραστάσεων σ. 4-5 Πρόγραμμα Ημερίδας σ. 6 Παραστάσεις: Κείμενα και συντελεστές σ. 10-29 Ημερίδα: Περιλήψεις και βιογραφικά ομιλητών σ. 30-34

Από τη συγγραφή ενός θεατρικού έργου έως το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης… Υποδεχθείτε την πιο δυναμική γενιά στη σκηνή της Στέγης!

3

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Πέμπτη 21 Απριλίου 21:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις

21:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy

Από το ομώνυμο κόμικ της Μαριάν Σατραπί

Προσαρμογή στα ελληνικά του ομώνυμου έργου

Διασκευή και σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου

του Νάιτζελ Ουίλιαμς

Μετάφραση & προσαρμογή: Αλέξης Καλοφωλιάς

Παρασκευή 22 Απριλίου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος,

17:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά

Κώστας Σεβδαλής, Μαντώ Γιαννίκου

Με αφορμή το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ

22:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας:

Σκηνοθεσία: Κώστας Κουτσολέλος &

Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

Βάσω Καμαράτου

Με αφορμή το ομώνυμο έργο του Γκαίτε Σκηνοθεσία: Ηλίας Βογιατζηδάκης &

18:00 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Η άνοδος και η πτώση του Μυρτώ Πανάγου Βασιλιά Σουμπουρδουμπί και ο πόλεμος της κασερόπιτας Με αφορμή το Ο Υμπύ βασιλιάς του Αλφρέντ Ζαρρύ Κείμενο: Λένος Χρηστίδης Σκηνοθεσία: Θανάσης Μεγαλόπουλος 19:00 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Αναζητώντας τον Χόλντεν Κόλφιλντ Με αφορμή το μυθιστόρημα Ο φύλακας στη σίκαλη του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ Κείμενο: Γιώτα Αργυροπούλου με την ομάδα Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος 20:00 4ο ΓΕΛ Γαλατσίου: Wanderlust Με αφορμή το έργο Το τρίκυκλο του Φερνάντο Αραμπάλ Κείμενο: Τζούλια Διαμαντοπούλου Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή

Σάββατο 23 Απριλίου

Κυριακή 24 Απριλίου

14:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά

14:00 Ομάδα Artibus Υμηττού: Ο πόλεμος των παπουτσιών

15:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας: Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

15:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy

16:00 ΤΕΕ Ε.Α. Αχαρνών: Αυτός που λέει ναι και

16:00 7ο ΓΕΛ Παγκρατίου: Eroica

αυτός που λέει όχι / Διασκευή-προσαρμογή στο ομώνυμο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ

17:00 ΤΕΕ Ε.Α. Αχαρνών: Αυτός που λέει ναι και

Διασκευή και σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου

αυτός που λέει όχι

& Βαγγέλης Κυριακού 18:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά 17:00 4ο ΓΕΛ Γαλατσίου: Wanderlust 19:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις 18:00 Ομάδα Artibus Υμηττού: Ο πόλεμος των παπουτσιών / Με αφορμή το έργο Ο πόλεμος των

20:00 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Η άνοδος και η πτώση

κουμπιών του Λουί Περγκώ

του Βασιλιά Σουμπουρδουμπί και ο πόλεμος της

Σκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου, Βαγγέλης Κυριακού

κασερόπιτας

και η ομάδα 21:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας: 19:00 7ο ΓΕΛ Παγκρατίου: Eroica

Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

Θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη Κείμενο: Βαγγέλης Κυριακού Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή 20:00 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Αναζητώντας τον Χόλντεν Κόλφιλντ 21:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις 22:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy

5

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΦΗΒΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ: ΜΙΑ ΠΟΛΛΑ YΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΣΚΗΝΗ

Δευτέρα 25 Απριλίου

18:30 Volker Ludwig (Γερμανία)

16:30 Έναρξη ημερίδας - Χαιρετισμός

18:40 Robert Landy (ΗΠΑ)

Κάτια Αρφαρά και Μυρτώ Λάβδα

Ενσωματώνοντας τις αισθητικές, θεραπευτικές και

(Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση)

κοινωνικο-πολιτιστικές αξίες στη δημιουργία ενός θεάτρου για την αλλαγή

16:45 Σοφία Βγενοπούλου (Ελλάδα) Κατακτήσεις και προκλήσεις στο εφηβικό θέατρο

19:00 Ανοιχτό φόρουμ προετοιμασμένων ερωτήσεων και ελεύθερη συζήτηση

17:00 Δημήτρης Καραντζάς (Ελλάδα) Το εφηβικό θέατρο ως θέατρο και όχι

20:15 Κλείσιμο ημερίδας

ως τυποποιημένο προϊόν

Σοφία Βγενοπούλου (Ελλάδα)

17:30 Rosamunde Hutt (Μεγάλη Βρετανία) Χτίζοντας γέφυρες, αλληλεπιδρώντας, ανοίγοντας θύρες 17:50 Phil Clark (Μεγάλη Βρετανία) Θέατρο ΓΙΑ νέους ανθρώπους, Θέατρο ΑΠΟ νέους ανθρώπους Μια ζωτική διαφορά, αλλά μια απαραίτητη συνεργασία 18:15 Διάλειμμα

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY 2016 Και φέτος, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση δίνει

έμφαση στους εφήβους, που αποτελούν βασικό

πυρήνα της εκπαιδευτικής πολιτικής μας, και

Χάρη στη θεματική «Κλασική Πρωτοπορία», οι έφηβοι γνωρίζουν κείμενα του κλασικού και του σύγχρονου κλασικού ρεπερτορίου, με στόχο να

αγκαλιάσουν όλες τις εποχές, τις κουλτούρες και στο θεσμό του Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου, που διοργανώνεται σε συνεργασία με την ομάδα τα είδη: Γνωστά θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, Grasshopper Youth. Για πέμπτη χρονιά υποδε- νουβέλες, διηγήματα, ακόμα και κόμικ ενέπνευχόμαστε την πιο δυναμική γενιά, εφήβους από

διαφορετικές περιοχές της Αττικής –Ασπρόπυργο, Αχαρνές, Γαλάτσι, Δάφνη, Παγκράτι, Νέα

σαν τους εφήβους, οι οποίοι πειραματίστηκαν

και προτείνουν τις δικές τους προσεγγίσεις, ελεύθερες διασκευές ή πρωτότυπες παραστάσεις, στη γλώσσα της εποχής τους, τις οποίες περιμένουμε

Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια, Πειραιά, Υμηττό– που βρίσκουν τη Στέγη τους για να εμπνευστούν, να δούμε με ανυπομονησία, χωρίς λογοκρισία. να δημιουργήσουν και να ονειρευτούν ελεύθερα

πάνω στη θεατρική σκηνή. Φέτος, οι πολίτες

του αύριο πειραματίζονται με αφορμή κλασικά

Στη Στέγη θέλουμε να «ζωντανέψουμε» μαθή-

ματα, όπως τα κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, που διαμορφώνουν την προσωπικότητα

αριστουργήματα της ελληνικής και της παγκότων μαθητών, φέρνοντάς τους σε επαφή με σμιας γραμματείας που ακουμπούν στη διδακτέα διαχρονικές αξίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ύλη και μαθαίνουν για αυτά με ένα βιωματικό που συνδυάζει τη λογοτεχνία και το θέατρο, οι και πιο άμεσο τρόπο. έφηβοι αναπτύσσουν τις ικανότητές τους να χρησιμοποιούν τη γλώσσα, να εξασκούν τη μνήμη

και να εμπλουτίζουν τη φαντασία τους, να καλ-

λιεργούν την κριτική σκέψη και τη δημιουργική αναζήτηση, να οικοδομούν μια δυνατή σχέση με τα γράμματα, να ενδυναμώνουν τη θέληση για μάθηση και την αυτοεκτίμηση τους και να διευ-

ρύνουν τον πνευματικό τους ορίζοντα, ενισχύο-

ντας τη φιλαναγνωσία τους. Σας περιμένουμε με χαρά για να ζήσουμε και

φέτος πολύ δυνατές και «πλούσιες» εμπειρίες.

Μυρτώ Λάβδα Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Σας καλωσορίζουμε στο Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου 2016, ελπίζοντας να μοιραστούμε με

Φετινή θεματική: Οι έφηβοι πειραματίζονται με

κλασικά κείμενα.

όσο το δυνατόν περισσότερους από εσάς την

Δουλέψαμε τους τελευταίους έξι μήνες με θεααγάπη και το ασίγαστο πάθος μας για το θέατρο τρικά έργα, μυθιστορήματα, όπερες για παιδιά,

και τους εφήβους. Αυτά άλλωστε μοιραζόμαστε τα τελευταία 5 χρόνια με τους συνεργάτες μας στη Στέγη, με τους εφήβους που δουλεύουν μαζί

νουβέλες, αλλά και κόμικ, στα οποία οι κεντρι-

κοί ήρωες είναι έφηβοι. Έργα γραμμένα από τα μέσα του 18ου αιώνα έως και τα τέλη του 20ού,

μας και μας ανοίγουν ένα παράθυρο στον κόσμο φιλτραρισμένα από τη ματιά των περίπου 140 τους, με τους συνεργαζόμενους καλλιτέχνες εφήβων που συμμετέχουν στο φετινό φεστιβάλ

και εκπαιδευτικούς και, τελικά, με τους θεατές

και με το στοιχείο της επινόησης πάντα ως κε-

που κατακλύζουν για ένα τετραήμερο τη Στέγη. ντρικό εργαλείο της δουλειάς μας. Ελπίζουμε ότι

Είναι μεγάλη τύχη και σημαντικό προνόμιο

να έχουμε τέτοιες συνεργασίες και δεσμούς, στην αξία των οποίων προσθέτει ο χρόνος που περνάει, και τους ευχαριστούμε όλους πολύ. Και

παραδίδουμε ένα φεστιβάλ με εξαιρετικά κείμενα και με παραστάσεις υψηλών απαιτήσεων. Και δεν σταματάμε εκεί φέτος. Η ημερίδα για το

εφηβικό θέατρο, στις 25 Απριλίου, αποτελεί μια έτσι συνεχίζουμε να δουλεύουμε, να ανανεώνου- σπάνια ευκαιρία για σκέψη και διάλογο γύρω από πραγματικά καίρια ερωτήματα, με ομιλημε και να εξελίσσουμε το Φεστιβάλ Εφηβικού τές ιδιαίτερα αξιόλογους συναδέλφους από το Θεάτρου. εξωτερικό. Από τις πορείες και την ιστορία τους

αδημονούμε να αντλήσουμε κι άλλη έμπνευση,

κι άλλο μεράκι! Να είστε όλοι εκεί! Καλή διασκέδαση!

Grasshopper Youth Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού,

Κατερίνα Σκουρλή

9

Ο Μ Ά Δ Α G R A S S HO P P E R YO U T H

Περσέπολις

© Ελισσάβετ Σαμινέλη

Από το ομώνυμο κόμικ της Μαριάν Σατραπί

“The goal of my life is to be marginal, to be in the

Και βέβαια, βρήκαμε τα σημεία επαφής των

λώνει σε μια συνέντευξή της η Μαριάν Σατραπί

εφήβων αυτής της ομάδας, με το ταξίδι της Μαριάν από την παιδικότητα στην ενηλικίωση.

margins, not to be part of any group.” Αυτό δη-

και διευκρινίζει με πολλούς τρόπους ότι το περι-

Αντιμετωπίσαμε με αστείρευτο ενδιαφέρον το

πώς η πολιτικοκοινωνική αστάθεια, πώς η πάλη θώριο δεν είναι μια αρνητική κατάσταση· αντια νάμεσα στην παράδοση και την ιστορία ενός θέτως, είναι η συνθήκη αυτή που της επιτρέπει επιτέλους να ζήσει με τους δικούς της όρους και λαού, από τη μία, και τις πολυπολιτισμικές επιρνα χαράξει τη δική της πορεία. Αυτή την πορεία ροές, από την άλλη, ζυμώνονται και διαμορφώ-

της, ανάμεσα σε δύο κουλτούρες που εναλλάσ- νουν ένα νέο άνθρωπο. σονταν στη ζωή της, του Ιράν και της ισλαμικής Μια παράσταση από ένα θίασο νέων ανθρώπ ων, επανάστασης, από τη μία, και της Ευρώπης, από που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια σ ε κοινούς την άλλη, καταγράφει σε αυτό το παγκοσμίως θεατρικούς κώδικες και δεξιότητες σε σχέση αναγνωρισμένο πια graphic novel. με την αφήγηση και τη διαχείριση κειμένων Αναρωτηθήκαμε γύρω από υπάρχουσες αντικαι ιστοριών. Ένα θίασο που χρησιμοποιεί τη λήψεις για τη μετανάστευση και τη διαπολιτιθεατρική έκφραση για να αντιπαρατεθεί στις σμική ταυτότητα και για το πώς ανάμεσα από

προηγούμενες γενιές και να αναρωτηθεί για τον

τη «Δύση» και την «Ανατολή», δύο παγιωμένα απομακρυσμένες κουλτούρες, παγιδεύονται

κόσμο που παραλαμβάνει.

«Μπορεί κανείς να συγχωρεί, αλλά δεν πρέπει ανθρώπινες ζωές και μένουν να θεωρούνται για ποτέ να ξεχνά.» – Μαριάν Σατραπί πάντα ότι δεν ανήκουν πουθενά.

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Σοφία Βγενοπούλου Βοηθοί Σκηνοθέτη: Θανάσης Μεγαλόπουλος, Κατερίνα Σκουρλή Πρωτότυπη Μουσική σύνθεση και μουσική διδασκαλία: Μιχάλης Πανάδης Σκηνικά & Κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά Επιμέλεια κίνησης: Σταυρούλα Σιάμου Βίντεο: Κωνσταντίνος Χαϊδαλής Παίζουν οι: Νίκος Βεργίνης, Ειρήνη Δόξα, Κατερίνα Κόικα, Δανάη Νεάνθη, Ελισάβετ Σαμινέλη, Γιώργος Σκαρλάτος, Ιάσονας Στασινός, Χρήστος Συγγελάκης, Εβίτα Συνοδινού, Μαργαρίτα Φασουλιώτη, Τζένη Φέζο, Μαρία Φωκά

11

2Ο ΓΕΛ ΔΆΦΝΗΣ

Μία τραγωδία για παιδιά Με αφορμή το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ

Γρήγορα απορρίψαμε την ιδέα να μοιράσουμε είχαμε την παραμικρή ιδέα γύρω από το εφηβικό ρόλους και να «παίξουμε» το έργο, και γιατί

Δεν είχαμε ποτέ δουλέψει με εφήβους, ούτε

θέατρο. Έτσι, όταν μας έγινε η πρόταση να ανα- θέλαμε να δώσουμε στα παιδιά μια περισσότερο λάβουμε τη θεατρική ομάδα ενός σχολείου, μας ομαδική κατεύθυνση στη θεατρική διαδικασία, φάνηκε τόσο παράδοξο και άγνωστο, που είπαμε αλλά και γιατί είδαμε ότι το πιο ενδιαφέρον –και

αμέσως ναι. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια

συγκινητικό– πράγμα επάνω τους δεν ήταν ο

ομάδα 15χρονων παιδιών που δεν είχαν την πα- θεατρικός λόγος, αλλά το σώμα τους. Αθώο και ραμικρή ιδέα από θέατρο, που στην αρχή φυσικά εύθραυστο. Ειλικρινές. ντρεπόντουσαν, τόσο μα τόσο, να βρίσκονται Η παράσταση που φτιάξαμε, αντλώντας υλικό

πάνω στη σκηνή.

από τα ίδια τα παιδιά, είναι μια σειρά από εικό-

νες και δράσεις με θέμα τον έρωτα· τον έρωτα ως ήταν το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ, επιθυμία, ως φόβο, ως πεδίο μάχης. Μια σκηνική αναπαράσταση των πληγών του έρωτα, με βασιγραμμένο το 1891, ένα εξαιρετικά προκλητικό κό εργαλείο τα σώματα των εφήβων. Ανυπεράγια την εποχή του έργο, με θέμα τη σεξουαλική σπιστα. Με τα σφάλματά τους. αφύπνιση μιας ομάδας εφήβων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον έρωτα με λαχτάρα, αλλά και με βαθιά ενοχή και φόβο – όπως άλλωστε και εμείς οι ίδιοι στην ηλικία τους. Ο υπότιτλος, που

Το έργο στο οποίο θα βασίζαμε τη δουλειά μας

ο ίδιος ο Βέντεκιντ έδωσε στο έργο του, ήταν

«Μία τραγωδία για παιδιά».

Σκηνοθεσία: Κώστας Κουτσολέλος, Βάσω Καμαράτου Σκηνογραφική επιμέλεια: Ελένη Στρούλια Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Μαριέττα Καραβέλη Παίζουν οι μαθητές: Βασιλική Βαλσάμου, Δαμιανός Γκιολέκα, Χριστίνα Γκούσα, Παναγιώτης Καρανίκας, Αλεξάνδρα Μουσταφάι, Μαντώ Μπαστάνη, Γκέρτα Μπιρμπίλι, Ρομίνα Πέρε, Μαρία Περτσινίδου, Ξένη Στάμου, Αναστασία Τασσιοπούλου, Αθανασία Φωτεινοπούλου, Δήμητρα Χατζημωυσή

13

3Ο ΓΕΛ ΠΕΙΡΑΙΆ

Η άνοδος και η πτώση του Βασιλιά Σουμπουρδουμπί και ο πόλεμος της κασερόπιτας Με αφορμή το Ο Yμπύ βασιλιάς του Αλφρέντ Ζαρρύ

Στα παλιά χρόνια της μεσαιωνικής μυθολογίας, η

Παγκόσμια Συνωμοσία αποφασίζει να ασπαστεί τις μεθόδους που πρώτος κατέγραψε ο μεγάλος... εμμ... «ιστορικός» Αλφρέντ Ζαρρύ στο μέγα έπος Ο Υμπύ βασιλιάς. Η άνοδος και η πτώση του βασιλιά Σουμπουρδουμπί

και ο Πόλεμος της Κασερόπιτας. Αποκεφαλισμοί, ίντριγκες, μυστικοσύμβουλοι,

ανήθικα πολιτικά παιχνίδια, ανίερες συμμαχίες, προσβλητικές κασερόπιτες, πόλεμος, επανάσταση, κωλοτούμπες, αποκεφαλισμοί. Και μερικοί

ακόμα αποκεφαλισμοί. Πάντα για το καλό της

πατρίδος και του Έθνους. Γύρω, τριγύρω όλοι μας, στη μέση ο θανατάς. Βλέπει λεπίδι κοφτερό και χέζεται ο λεφτάς.

Ώρα να χύνονται μυαλά – πατήστε το κουμπί!

Τις κασερόπιτες ψηλά, ζήτω ο Σουμουρδουμπί!

Κείμενο: Λένος Χρηστίδης Σκηνοθεσία: Θανάσης Μεγαλόπουλος Σκηνικά & Κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά Υπεύθυνος εκπαιδευτικός: Δημήτρης Χαλικιάς Παίζουν οι μαθητές: Δέσποινα Βασάλου, Γιώτα Ιωσηφέλλη, Μαριάνο Καμπερλάρι, Λουίζα Κανακάκη, Χριστίνα Καραβίδα, Αναστασία Κλωθάκη, Θέκλα Λαζάρου, Έλσα Λεκάι, Νίκος Λιανός, Αγγελική Μακρυγιάννη, Γιάννης Μαυρομματάκης, Χρύσα Πλιάκα, Ζωή Χαμπάκη

15

1Ο ΓΕΛ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ

Αναζητώντας τον Χόλντεν Κόλφιλντ Με αφορμή το μυθιστόρημα Ο φύλακας στη σίκαλη του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ

Ο Χόλντεν Κόλφιλντ, ο κεντρικός ήρωας του

Οι ανησυχίες και τα άγχη της εφηβείας, το χιού-

Σάλιντζερ στον Φύλακα στη σίκαλη, αποτελεί το μορ, οι παρεξηγημένες προθέσεις, η δημιουργική βασικό άξονα της παράστασής μας: ένα πλάσμα προδιάθεση, αλλά και η απίστευτη ευαισθησία/ στο ξέσπασμα της εφηβείας του, καλά καλυμμέ- τρυφερότητα που κρύβει κάθε επαναστατημένος νο από το κουκούλι της υποτιθέμενης αδιαφορί- ή περιθωριοποιημένος νέος ήταν από τα βασικά

ας του. Φαίνεται σα να μην νοιάζεται για τίποτα, κίνητρα και ενδιαφέροντά μου κατά το στήσιμο της παράστασης. Ακολουθώντας τα χνάρια του αδυνατεί να συνυπάρξει με τους άλλους, αλλά Χόλντεν Κόλφιλντ, τα λόγια του ήρωα συναντήμέσα στη μοναξιά του αποζητάει ως λύτρωση θηκαν στις πρόβες με τις ανησυχίες των έφηβων τους πιο αγαπημένους του ανθρώπους. Μαζί με αυτόν, συναντάμε επίσης και ένα ολό- ηθοποιών, οι οποίες μας αποκαλύφθηκαν μέσα

κληρο σύμπαν: τους συμμαθητές και φίλους του, από πολλές συγγραφικές ασκήσεις, αυτοσχεδιασμούς, πειράματα, εικόνες και πρόβες. την οικογένειά του, τη Νέα Υόρκη, την αγάπη

του για τη μουσική, τη μοναξιά και την επανά-

σταση της ηλικίας του. Όλοι είναι παρόντες για να ξεδιπλώσουν τις δικές τους προσωπικότητες, τις απόψεις τους, τα όνειρα και τις διαψεύσεις τους, τις ατέρμονες αντιφάσεις τους, που τους

κάνουν ανθρώπινους. Όλοι είναι εκεί για να

Μελετήσαμε το βιβλίο και τους ήρωές του, για

να το συνδυάσουμε στη συνέχεια με το δικό μας

έργο, με δικά μας κείμενα, υλικό κινηματογραφημένο από εμάς ή τα ίδια τα παιδιά, που σας

παρουσιάζουμε σε αυτή την παράσταση.

καταθέσουν κάτι για αυτόν και για τη δική

τους ζωή.

Κείμενο παράστασης: Γιώτα Αργυροπούλου & η ομάδα Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος Υπεύθυνες Καθηγήτριες: Χριστιάνα Αμωράτη, Κατερίνα Κουλούρη, Ρία Πετρογιάννη Παίζουν οι μαθητές: Μπάμπης Αλεξάκης, Χριστίνα Αναγνωστοπούλου, Κορίνα Βερβέρη, Πασχάλης Γκορτσίλας, Θεοδώρα Καταβάτη, Στέλλα Κιάρι, Στέλιος Κορρές, Μαριάννα Κωστή, Έλενα Μπάκουλα, Γιώργος Πανόπουλος, Ιόλη Παπαϊωάννου, Γεωργία Παππά, Ραφαέλα Πάτση, Κυριακή Πρωτονοτάριου, Βάσια Σεϊσόγλου, Χαρά Στάμου, Μελίνα Τσάβου, Βασίλης Τσιάκας Ευχαριστίες στον Γιάννη Φώτου.

17

4Ο ΓΕΛ ΓΑΛΑΤΣΊΟΥ

Wanderlust Με αφορμή το έργο Το τρίκυκλο του Φερνάντο Αραμπάλ

Το ρολόι της εφηβείας είναι ξεκούρδιστο. Οι δείκτες του τρέχουν για σένα εφιαλτικά

Αυτή είναι η ιστορία που θέλαμε να πούμε. Για μια μικρότερη ομάδα της κοινωνίας μας,

γρήγορα: «κάθε στιγμή που δεν ορίζεις είναι χαμένη που ζει το δικό της δύσκολο ταξίδι προς την / καθετί που δεν σε καίει είναι χάσιμο χρόνου».

ενηλικίωση, αλλά τολμάει να το κάνει στο δικό

της ρυθμό, με τις δικές της αξίες και τους δικούς «είσαι παιδί ακόμα / μη βιάζεσαι βρε / έχεις όλο τον της κανόνες. Όσο δύσκολη κι αν είναι η εφηβεία μας, οι περισσότεροι τα καταφέρνουμε και καιρό μπροστά σου». Κι είναι αυτό το παλιορολόι φτάνουμε στην άλλη πλευρά. Αυτά που χάνουμε που κάνει σκληρή την εφηβεία, αυτό, που λέει στην πορεία, όμως, δεν τα ξαναβρίσκουμε ποτέ. σε σένα πως είσαι έτοιμος να ακολουθήσεις Εμείς ήμασταν τυχεροί. Τα ξαναβρήκαμε στους εκείνα που αγαπάς και στους άλλους πως είσαι δώδεκα έφηβους ηθοποιούς της παράστασης και ακόμα παιδί, πως χρειάζεσαι φρένο. Για τους άλλους πάλι, τρέχουν βασανιστικά αργά:

Και φυσικά, η κοινωνία ορίζεται από τους άλθυμηθήκαμε πόσο πιο άρτιος είναι ο άνθρωπος λους. Αυτοί βαράνε το ρυθμό, αυτοί αποφασίζουν πριν χάσει τη φαντασία, την αθωότητα και το για τις αξίες, για τις προτεραιότητες. παιχνίδι του. Μαζί μας και οι τρεις υπεύθυνες Κι εσύ ακολουθείς. Θες, δεν θες, ζεις στο ρυθμό καθηγήτριες του Λυκείου, στις οποίες είμαστε

των άλλων, ενώ μέσα σου χτυπάει εκκωφαντικά ευγνώμονες για την ουσιαστική τους στήριξη ένα πρωτόγνωρο και συναρπαστικό ολόδικό σου στην προσπάθειά μας.

τέμπο. Σήμερα, στην Ελλάδα, οι έφηβοι ζουν στο

ρυθμό «της κρίσης». Αυτός είναι ο καημός των άλλων, αυτός ορίζει και την καθημερινότητα

των εφήβων, παρότι τους αφορά ελάχιστα. Κι αυτά που τους απασχολούν, ο έρωτας και οι φιλίες και τα όνειρα και οι φόβοι, σαρώνονται από το βάρος των δικών μας προβλημάτων.

Κείμενο: Τζούλια Διαμαντοπούλου Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Παπαγκίκας Χορογραφίες: Ευγενία Χαχάγια Βοηθοί Σκηνοθέτη: Θανάσης Μεγαλόπουλος, Τζούλια Διαμαντοπούλου Υπεύθυνες Καθηγήτριες: Χρυσάνθη Αναστασάκη, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαρίνα Σπαθοπούλου Παίζουν οι μαθητές: Πηνελόπη Θαλασσινού, Ζαφειρία Κόκκα, Αθανασία Κουρούκλη, Δήμητρα Μαυροπόδη, Μαλβίνα Μπούλαρι, Ελευθερία Παπαθανασίου, Αμαλία Παρίσση, Μανώλης Πέππας, Παναγιώτα Τηλιγάδα, Νίκος Τυρογαλάς, Μαριάννα Φοίτου, Σπύρος Χρήστου

19

1Ο ΓΕΛ ΑΣΠΡΟΠΎΡΓΟΥ

CLASS ENEMY Προσαρμογή στα ελληνικά του ομώνυμου έργου του Νάιτζελ Ουίλιαμς

Μία λέξη περιγράφει το πώς ένιωσα όταν πρωτοδιάβασα στην αγγλική γλώσσα το θεατρικό έργο Class Enemy (σε ελεύθερη απόδοση, Ένας

εχθρός της τάξης) του Βρετανού Nigel Williams:

Μέσα από αυτή τη διαδικασία αποκαλύπτονται πλευρές της προσωπικότητας τους, που δεν θα μπορούσε κανείς να αντιληφθεί, αν έμενε προσκολλημένος στην επιφανειακή, κλισέ ανάγνω-

ση του βάνδαλου εφήβου. Π ροσαρμόσαμε το έργο έτσι ώστε τα παιδιά χρειάζεται μετάφραση από τα αγγλικά στα να εκφράσουν τις δικές τους αγωνίες και τους αγγλικά! Γραμμένο τη δεκαετία του ’70, μεταφέπροβληματισμούς τους. Κλήθηκαν να «ερμηρει μεν με απίστευτη ζωντάνια την ένταση και νεύσουν» ρόλους πολύ έξω από τους χαρακτήρες την αγωνία που κουβαλούν οι έφηβοι «ήρωές» τους, ρόλους αντισυμβατικούς, ακραίους, συχνά του, αποτυπώνει όμως ατόφιο έναν καταιγιστικό βίαιους. Αγάπησαν και δόθηκαν σε αυτ ό το έργο προφορικό λόγο σε γραπτό, με όλους τους δυσνό- με μεγάλη δημιουργικότητα και γενναιοδωρία . ητους ιδιωματισμούς και τα συχνά ακατανόητα Έτσι, κατάφεραν να προσπεράσουν την επιτερτίπια της καθομιλουμένης. Ευτυχώς, το φάνεια και να δουν σε βάθος τι είναι αυτό που Απελπισία! Διότι το Class Enemy έμοιαζε να

πρώτο αυτό γλωσσικό εμπόδιο στην προσέγγιση

μπορεί να πυροδοτήσει τέτοιες συμπεριφορές σε σ του έργου ξεπεράστηκε χάρη στη μετάφραση του υνομηλίκους τους. Είμαι περήφανος για ό,τι εξαίρετου μεταφραστή και φίλου Αλέξη Καλοκατάφεραν. φωλιά. Ποτέ δεν μου άρεσε ο όρος «ήρωες». Δεν Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπεύθυνους καυπάρχει τίποτα το «ηρωικό» σε κανέναν, πόσο

θηγητές, Μυρτώ Λάμπρου και Αποστόλη Τσάπο,

μάλλον του Class Enemy. Μια παρέα εφήβων,

που υποστήριξαν σε κάθε φάση αυτό το απαιτη-

σε μια κακόφημη γειτονιά του Λονδίνου, έχοντας τικό εγχείρημα. «ξεκάνει» και την τελευταία καθηγήτριά τους,

αποφασίζουν να διδάξουν κάτι ο ένας τον άλλον.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κώστας Σεβδαλής, Μαντώ Γιαννίκου Μετάφραση & προσαρμογή: Αλέξης Καλοφωλιάς Υπεύθυνοι καθηγητές: Μυρτώ Λάμπρου, Αποστόλης Τσάπος Παίζουν οι μαθητές: Γιάννης Βανδώρος, Ελένη Γραμματικοπούλου, Καλλιόπη Κανελλοπούλου-Στάμου, Παύλος Κατσούλας, Κρίστι Λαμάι, Χαρά Πουλακάκη, Αρλίντα Ράμα, Ισιδώρα Ρόδη, Υπατία Ρούσου, Αλέξης Σεμερτζίδης, Ελένη Σιδηροπούλου, Ισιδώρα Τριβέλλα, Χρήστος Τσίγκος, Ευαγγελία Τσίγκου, Ευαγγελία Τσούρα, Εμμανουέλα Φίλη

21

6Ο ΓΕΛ ΝΈΑΣ ΙΩΝΊΑΣ

Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου Με αφορμή το ομώνυμο έργο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Ο Ηλίας Βογιατζηδάκης και η Μυρτώ Πανάγου, στη δεύτερη συνεργασία τους με το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, καταπιάνονται με το αριστούργημα του

Γκαίτε και αυτή τη φορά αναλαμβάνουν, με το

6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας, να αφηγηθούν Τα πάθη του

νεαρού Βέρθερου (1774), την ιστορία του θρυλι-

Σε ένα ρομαντικό, όσο και σύγχρονο κόσμο, εναλλάσσονται η ευτυχία με τη δυστυχία, η αθωότητα με την ενηλικίωση, το φως με το

σκοτάδι, ο έρωτας με το θάνατο. Αφήνοντας

να ακουστεί ο λόγος του Γκαίτε παράλληλα με

τα λόγια των εφήβων, ο θίασος ζωντανεύει την

πορεία από την πρώτη γνωριμία έως τον έρωτα, την απόρριψη και, τέλος, την αυτοκτονία του

κού αυτόχειρα –που άνοιξε το δρόμο σε άλλους εφήβους της εποχής να τον μιμηθούν– με το δικό νεαρού ρομαντικού ήρωα. Γιατί τελικά να ταυτίζεται κανείς με τον Βέρθερο σήμερα; τους, σύγχρονο τρόπο.

Επί σκηνής, όλος ο θίασος εμπλέκεται σε μια σειρά από εικόνες: σύντομα ενσταντανέ και

πολυπρόσωπες τοιχογραφίες, μουσικοχορευτικά

νούμερα και σόλο σκηνές, στιγμές άκρατης χα-

ράς, αλλά και βουβής αμηχανίας, ξεδιπλώνονται

με φόντο προβολές από το γοητευτικό αλλά και ανεξερεύνητο κόσμο των υπολογιστών και του

Ίντερνετ.

Διασκευή & Σκηνοθεσία: Ηλίας Βογιατζηδάκης, Μυρτώ Πανάγου Δραματουργική συνεργασία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου Σκηνογραφική επιμέλεια: Ελένη Βαρδαβά Σχεδιασμός βίντεο: Παναγιώτης Ίσαρης Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Τίτα Δασκαλάκη Παίζουν οι μαθητές: Κωνσταντίνα Γιαννακοπούλου, Λυδία Γκιουμούς, Αλεξάνδρα Ζώτα, Μαρία Ιατρίδου, Κατερίνα Καλαμάρα, Κατερίνα Καρανικολή, Ντόρα Λάμη, Μαντώ Μαλλή, Έφη Νικοπούλου, Βαλεντίνα Παλαιοκώστα, Αντωνία Παναγούλη, Κατερίνα Παπαδάκη, Άκης Ρηγόπουλος, Γιώργος Τζατζιμάκης, Νίνα Τσαγκάρη, Θανάσης Τσώνος, Ελίνα Φειδοπιάστη

23

ΕΙΔΙΚΌ ΓΥΜΝΆΣΙΟ ΤΕΧΝΙΚΉΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΉΣ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗΣ ΑΧΑΡΝΏΝ

Αυτός που λέει ναι και αυτός που λέει όχι Διασκευή-προσαρμογή στο ομώνυμο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Το βασικό είναι να μάθει κανείς πότε να

Η διαδρομή, όμως, στην οποία μας οδήγησε η

συμφωνεί. Γιατί συχνά λέει κάποιος ναι, χωρίς

θεατρική διαδικασία, ήταν για άλλη μία φορά μ οναδική και πρωτόγνωρη, παρά τη μεγάλη πια στ’ αλήθεια να συμφωνεί. Πολλοί ούτε καν ρωτιούνται. Και πολλοί συμφωνούν με το λάθος. εμπειρία μας με ομάδες εφήβων στην περιοχή της ειδικής εκπαίδευσης. Και στη διαδρομή Το βασικό λοιπόν είναι να μάθει κανείς πότε να αυτή, μας δόθηκε η ευκαιρία να διερευνήσουμε συμφωνεί.» Τα λόγια του Μπρεχτ, η ίδια η ιστορία του έργου, πότε το «ναι» σήμαινε «όχι» και πότε το «όχι» που αποτελεί μία από τις δέκα επιλογές μας για πήγαζε βαθιά μέσα από την ψυχή αυτών των

το φετινό Φεστιβάλ, μας έδωσαν τη λύση, αλλά δέκα παιδιών, που έφτασαν σήμερα, πέντε μήνες και την αφορμή για να παλέψουμε για ένα ταξίδι μετά, να ταξιδεύουν μαζί μας και να είναι έτοιμα που αρχικά τρόμαζε ή, στην καλύτερη περίπτωση, να κατέβουν το βουνό που τόσο τα τρόμαξε και τα αποθάρρυνε στην αρχή της ανηφόρας του. άφηνε αδιάφορους τους νέους αυτούς ανθρώπους Δεν ξέρουμε αν παραδίδουμε δέκα πολεμιστές που συναντήσαμε στο ΤΕΕ Αχαρνών, το Νοέμβριο του 2015, όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε της ζωής, αλλά αυτή τουλάχιστον η μάχη δείχνει να κερδήθηκε. Και ευχόμαστε να είναι μόνο η εκεί. Οι επιταγές, αλλά και οι περιορισμοί του

εκπαιδευτικού συστήματος, και μάλιστα της αρχή… ειδικής εκπαίδευσης, δεν ενθαρρύνουν τη δημι-

ουργία και την έκφραση.

Σκηνοθεσία-Κείμενο: Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Καλλιόπη Γεωργούλη, Αθανασία Κοντοπούλου, Χριστίνα Φαντζίκου Παίζουν οι μαθητές: Στάθης Αναστασιάδης, Σωτηρία Βλασσοπούλου, Χρήστος Διακουμής, Μανώλης Καστή, Κλέιντι Λάτση, Βασίλης Μοσκάι, Στρατούλα Νάτσου, Χάρης Πύλιος, Ελευθερία Ραπούση, Νίκος Ρούτσης

25

Π Ο Λ Ι Τ Ι Σ Τ Ι Κ Ή Ο Μ Ά Δ Α A RT I BU S ΔΉΜΟΥ ΥΜΗΤΤΟΎ

Ο πόλεμος των παπουτσιών Με αφορμή το έργο Ο πόλεμος των κουμπιών του Λουί Περγκώ

Δουλεύοντας πάνω στον Πόλεμο των κουμπιών

Στόχος είναι τα παπούτσια των άλλων, η τιμή,

του Λουί Περγκώ, η εφηβική ομάδα του πολι-

η ύπαρξή τους, ο τρόπος διαφυγής τους. Νικούν,

τιστικού συλλόγου Artibus δημιούργησε ένα

χάνουν. Χάνουν, νικούν. Και τότε φτάνει η

νέο έργο, κρατώντας τους θεμελιώδεις άξονες του λογοτεχνικού κειμένου: Ο πόλεμος ως

επαναλαμβανόμενη πρακτική, η απαρχή της

είδηση για ένα πλοίο με μετανάστες –πρόσφυγες

(διορθώνουν)– που έρχονται από στιγμή σε στιγμή στο νησί και θα «τους πάρουν το στέκι».

οποίας χάνεται στα βάθη του χρόνου. Η νίκη ως

Τι θα κάνουν; Ποια λογική θα υιοθετήσουν;

ως τρόπος ύπαρξης. Οι δικοί μας και οι άλλοι –

Ποια «πιστεύω» θα υπερασπιστούν; Ο πόλεμος, από την παιδική ηλικία, σαν ένα από τα πρώτα παιχνίδια μιας παρέας, μέχρι το

αυτοσκοπός. Η ήττα ως τροφή σκέψης. Η ομάδα

οι αντίπαλοι, οι ενήλικες, οι ξένοι, οι διαφορετικοί, οι εαυτοί. Με ποιον στ’ αλήθεια δίνουν μάχη τα παιδιά; Γιατί πολεμούν; Τι χάνουν, τι κερδίζουν;

Η ασύλληπτη πραγματικότητα των ημερών μας

σήμερα και την αμήχανη αδυναμία μας να διαχειριστούμε τις συνέπειές του, εμείς, οι «σοφοί»

του 21ου αιώνα.

–της οποίας, μοιραία, είμαστε κυρίως θεατές– μας υπαγόρευσε τη μεταφορά της ιστορίας του Περγκώ σε ένα ελληνικό νησί του σήμερα.

Εκεί, δεκαεφτά παιδιά παίζουν καθημερινά πόλεμο με την «αντίπαλη συμμορία» για να προασπιστούν μια πλατεία, ένα στέκι.

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου, Βαγγέλης Κυριακού και η ομάδα Artibus Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κουμπαρούλη Χορογραφία: Μελίνα Χρονοπούλου Υπεύθυνη Artibus: Άννα Λαμπροπούλου Παίζουν οι: Γιάννης Γαρουφάλης, Ξένια Γεωργίου, Πάνος Δήμας, Φωτεινή Καρακά, Γιάννης Κουλέτας, Μαρία Κουρλή, Δέσποινα Μάνου, Ελπίδα Μαρκάκη, Χρυσάνθη Μαρκάκη, Χρήστος Μαρκόπουλος, Μυρτώ Παλάντζα, Άρτεμις Παπαπαναγιώτου, Αναστασία Παπατριανταφύλλου, Κατερίνα Τάτση, Θανάσης Τριαντόπουλος, Δήμητρα Τσιαμούλη, Μιχάλης Φωκάς Το κείμενο που ακούγεται στο τέλος της παράστασης αποτελεί απόσπασμα από το Βιβλίο της ανησυχίας του Μπερνάρντο Σοάρες (ψευδώνυμο του Φερνάντο Πεσσόα).

27

7Ο ΓΕΛ ΠΑΓΚΡΑΤΊΟΥ

EROICA Θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη

Όταν μας ανατέθηκε, περίπου πριν από 6 μήνες, Και ας χρησιμοποιήσαμε άλλες λέξεις. Οι ήρωες το «βαρύ φορτίο» του περίφημου Ερόικα του είναι το ίδιο ονειροπαρμένοι ή κυνικοί. Και ας Κοσμά Πολίτη, που έχει χαρακτηριστεί ως το ανήκουν σε άλλη εποχή. Και οι εικόνες είναι όσο κατεξοχήν μυθιστόρημα της εφηβείας, φανταπιο κοντά στη γλυκιά μελαγχολία που αναδύει στήκαμε ότι θα κάναμε άλλα πράγματα από

η ανάγνωση του βιβλίου. Η γοητεία που άσκησε

αυτά που τελικά έγιναν. Η δυσκολία της γλώσ- πάνω μας το Ερόικα και η ομάδα των εφήβων σας, η πυκνότητα των λέξεων και των εικόνων, του Παγκρατίου δεν μας επέτρεπαν να πάρουμε το μέγεθος ενός «ποιήματος» 195 σελίδων, αλλά και η χρονική απόσταση από το σήμερα, μας

προετοίμαζαν για μια devised παράσταση με

επιρροές από το κείμενο του Πολίτη.

Έξι μήνες μετά, παραδίδουμε στο Φεστιβάλ μία παράσταση που φιλοδοξούμε να είναι όσο το

άλλο δρόμο. Έχοντας ζήσει ένα υπέροχο αλλά και πολύ δύσκολο ταξίδι, θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι συνεργάστηκαν για αυτήν την παράσταση και ελπίζουμε ο προορισμός να ήταν τελικά

κοινός τόπος.

δυνατόν πιο κοντά στο πρωτότυπο έργο. Φιλο-

δοξούμε να είναι οι λέξεις όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικές του πρωτότυπου.

Κείμενο: Βαγγέλης Κυριακού Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή Μουσική σύνθεση και επιμέλεια: Γιάννης Παπαγκίκας, Σιδέρης Πρίφτης Σκηνικά & Κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά Χορογραφίες: Ευγενία Χαχάγια Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Ελένη Γεωργακοπούλου, Μαρία Σταυροπούλου

Παίζουν οι μαθητές: Χριστίνα Αλχίτζε, Νίκος Γκελεβέσι, Βιβιάνα Ζάχου, Αλίκη Κακολύρη, Μαρία Λίλε, Σάμπα Μπαλαχαζβήλι, Μαργαρίτα Ντινοπούλου, Αντρέας Ντούρο, Νίκος Παπαδόπουλος, Φωτεινή Σιβρή Στη διαδικασία προβών και παραγωγής της παράστασης συμμετείχαν και οι Αλέξια Κονομάι και Μασίλντα Ντάση. Ευχαριστούμε τη Φένια Σχοινά για τη βοήθειά της στην υποκριτική διδασκαλία των παιδιών. Ευχαριστούμε θερμά την εκπαιδευτικό Μαρία Ιωάννου και τον διευθυντή του σχολείου, Θεόδωρο Χαραλάμπη.

29

ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΦΗΒΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ: ΜΊΑ ΠΟΛΛΑ YΠΟΣΧΌΜΕΝΗ ΣΚΗΝΉ

Σοφία Βγενοπούλου 2008-2016: Κατακτήσεις και προκλήσεις

στο εφηβικό θέατρο

Από τότε και κάθε άνοιξη, η ομάδα αυτή συνδι-

οργανώνει με το Εκπαιδευτικό Τμήμα της Στέγης και επιμελείται καλλιτεχνικά το Φεστιβάλ

Εφηβικού Θεάτρου, επιδιώκοντας να κατα-

Μια σύντομη ανασκόπηση των τελευταίων χρό- στήσει τη θεατρική έκφραση εργαλείο για ένα

νων δουλειάς στο πεδίο του εφηβικού θεάτρου, εστιάζοντας στα ερωτήματα που αναδύονται, σε

μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων με περιορισμένη πρόσβαση σε καλλιτεχνικές δράσεις.

ό,τι αφορά την εξέλιξή του στην ελληνική πραγματικότητα και στο πώς μέσα σε αυτήν μπορεί να διαμορφωθεί και να συντηρηθεί ένα εφηβικό θέατρο που να αφορά, να ενδυναμώνει και να ευαισθητοποιεί τους νέους ανθρώπους και την

Δημήτρης Καραντζάς Το «εφηβικό θέατρο» ως θέατρο

κοινωνία που παραλαμβάνουν.

και όχι ως τυποποιημένο προϊόν

Η Σοφία Βγενοπούλου εργάζεται στην Αθήνα

Ο Δημήτρης Καραντζάς γεννήθηκε το 1987.

από το 2001, μετά από μια δεκαετία στις ΗΠΑ, όπου σπούδασε θέατρο, δραματοθεραπεία και

παιδοψυχιατρική. Από το 2008 επικέντρωσε το ενδιαφέρον και

τη δουλειά της στο εφηβικό θέατρο. Το 2011,

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Εμπρός» και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συνεργαστεί με τη

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο,

το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Θέατρο

Αμόρε, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο Πόρτα, το ξεκίνησε τη συνεργασία της με την Εφηβική Σκηνή της Στέγης και, σε τρεις συνεχείς χρονιές, Θέατρο Ροές, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων κ.ά. Παραστάσεις του έχουν συμμετάσχει στο σκηνοθέτησε τα έργα Στην οθόνη φως του Βαγ68ο Φεστιβάλ της Αβινιόν και στο Proximo γέλη Χατζηγιαννίδη, Ελεύθερα ύδατα του Γιάννη Futuro / Gulbenkian Foundation στη Λισαβόνα. Τσίρου και Το τρένο του Λένου Χρηστίδη. ΣυνέΓια το εφηβικό θέατρο έχει εργαστεί, ως βοηθός λαβε την ιδέα ενός φεστιβάλ εφηβικού θεάτρου σκηνοθέτη, στα έργα Chatroom του Έντα Ουόλς που να στηρίζεται στους έφηβους ως συνδημικαι DNA του Ντένις Κέλι (και τα δυο σε σκηνοουργούς των παραστάσεων. Το 2011 ξεκίνησε την θεσία της Σοφίας Βγενοπούλου) και, ως σκηνοGrasshopper Youth, με τον Βαγγέλη Κυριακού θέτης, στην Ελένη του Ευριπίδη (Εθνικό Θέατρο και την Κατερίνα Σκουρλή. / Εφηβική Σκηνή) και στα Κύματα της Βιρτζίνια

Γουλφ (Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση).

Rosamunde Hutt Χτίζοντας γέφυρες, αλληλεπιδρώντας,

ανοίγοντας θύρες Η Ροζαμούντε Χατ θα μοιραστεί τις εμπειρίες της από την ανάθεση και την ανάπτυξη νέων έργων για εφηβικά ακροατήρια, καθώς και τις

στρατηγικές που έχει χρησιμοποιήσει για την

Η Ροζαμούντε σκηνοθετεί τακτικά σε δραματικές σχολές και έχει με συνέπεια υπηρετήσει την προτεραιότητα της καλλιέργειας των σκηνο-

θετών, των ηθοποιών και των καλλιτεχνών, διαπλάθοντας συγχρόνως νέους συγγραφείς και αναθέτοντας συχνά σε καταξιωμένους συγγρα-

φείς τη δημιουργία έργων για νέους. Την περίοδο

2013-15 ανέλαβε την παραγωγή παραστάσεων

για παιδιά στο Polka Theatre, στο Nottingham ενεργό συμμετοχή των σχολείων, ιδιαίτερα όταν Playhouse, στο AJTC/York Theatre Royal, καθώς αγγίζονται ευαίσθητα ή ταμπού ζητήματα, και και ένα site-specific νέο έργο για το Dragon θα προσφέρει μια ενδελεχή ματιά στον τρόπο εν- Breath Theatre. Σε όλη την καριέρα της, η θάρρυνσης των νέων να γράψουν για τους ίδιους Ροζαμούντε έχει ειδικευτεί στην ενσωμάτωση ηθοποιών ανεξαρτήτως χρώματος ή εθνικότητους εαυτούς τους. τας, στην ανάθεση έργων που δίνουν προτεραιό-

Η Ροζαμούντε Χατ έχει δημιουργήσει ένα

τητα σε φωνές που υποεκπροσωπούνται και στη

εκτεταμένο έργο για νεανικά ακροατήρια, με συγκρότηση δημιουργικών ομάδων από πολλές την παραγωγή καινούριων έργων για νέους στη διαφορετικές κουλτούρες. Μεγάλη Βρετανία εδώ και 30 χρόνια, σε θέατρα και σχολεία. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες

από σαράντα παραστάσεις για νέους, πολλές από

τις οποίες έχουν τιμηθεί με βραβεία και έχουν

παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Υπήρξε επικεφαλής ή συν-επικεφαλής τριών σημαντικών θεατρικών ομάδων: Hijinx Theatre (1990-93),

σκηνοθέτρια του Theatre Centre (1993-2007)

και αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια του Unicorn (2007-11).

31

Phil Clark Θέατρο ΓΙΑ νέους ανθρώπους,

Θέατρο ΑΠΟ νέους ανθρώπους

Μια ζωτική διαφορά, αλλά μια απαραίτητη συνεργασία Ο Φιλ Κλαρκ, έχοντας δουλέψει και στους δύο αυτούς τομείς για περισσότερα από 40 χρόνια,

θα διερευνήσει τα ατού του Θεάτρου Για Νέους

και του Θεάτρου Από Νέους και θα προσδιορί-

Ο Φιλ Κλαρκ είναι ένας πεπειραμένος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, που ασχολείται παθιασμένα με τη δημιουργία ενός θεάτρου προσιτού, αναγκαίου και ευχάριστου, το οποίο συγχρόνως απαντά στις ανησυχίες του κοινού. Έχει περισσότερα από 40 χρόνια εμπειρίας

ως επαγγελματίας θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Οι σκηνοθεσίες του καλύπτουν ένα

ευρύ φάσμα έργων και τομέων: θέατρο στην εκ-

παίδευση, θέατρο για νέους, θέατρο σε κοινοτικό σει το πόσο ζωτικό είναι για τον κάθε τομέα να πλαίσιο, επιχορηγούμενο θέατρο και εμπορικό διατηρήσει τη δική του ταυτότητα και φιλοδοξία, θέατρο στη Μεγάλη Βρετανία και διεθνώς. αλλά θα τονίσει συγχρόνως το πόσο αναγκαίο Ως θεατρικός συγγραφέας, ειδικεύεται στις προείναι και για τους δύο αυτούς τομείς να αναπτύσαρμογές για νεανικό και οικογενειακό κοινό. ξουν μια σχέση συνεργασίας, παράλληλα με τη Εργάζεται επίσης στην εκπαίδευση και στον ζωτική τους ανεξαρτησία. Θα διερευνήσει την τομέα της διά βίου μάθησης, ως σύμβουλος και ευθύνη μας, ως ενηλίκων, για την εγκαθίδρυση υπεύθυνος εργαστηρίων, καθώ ς και με πολλούς υποστηρικτικών μαθησιακών περιβαλλόντων, οργανισμούς, ως καλλιτεχνικός σύμβουλος και που παρέχουν σε ένα Νέο μια ελευθερία έκφρααρωγός. σης και μια ευκαιρία να επινοήσει εκ νέου τον κόσμο.

Volker Ludwig Ο Φόλκερ Λούντβιχ θα μιλήσει για τα πρώτα βή- Ο Φόλκερ Λούντβιχ, το πραγματικό όνομα του

ματα και τους σκοπούς του θεάτρου GRIPS στα οποίου είναι Eckart Hachfeld, γεννήθηκε το τέλη της δεκαετίας του 1960, με τις ρεαλιστικές, 1937 στο Λουντβιχσχάφεν και ζει στο Βερολίνο πολιτικές, ανατρεπτικές κωμωδίες, εστιάζοντας

από το 1953. Το 1969 ίδρυσε το GRIPS Theatre

εξ ολοκλήρου στα πραγματικά προβλήματα του Berlin, το πρώτο ρεαλιστικό θέατρο για παιδιά κοινού, καθώς και για τη μεταγενέστερη επίδρα- και νέους στη Γερμανία. Έχει γράψει αναρίθμητα ση των ιδεών του GRIPS σε όλο τον κόσμο. Θα τραγούδια και περισσότερα από 30 θεατρικά εξετάσει επίσης τους λόγους της ξαφνικής έκρη- έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε 1.8 00

ξης και δυναμικής εξέλιξης του θεάτρου με παι- παραγωγές, σε περισσότερες από 50 χώρες,

διά ως ερμηνευτές, περίπου πριν από 15 χρόνια, ως σημαντικού μέρους της δουλειάς του GRIPS και, ολοένα και περισσότερο, της πλειοψηφίας

των επαγγελματικών θιάσων στη χώρα του.

ανάμεσα στα οποία είναι και το παγκοσμίως καταξιωμένο μιούζικαλ, Linie 1. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων PEN (Poets Essayists Novelists), της Ακαδημίας Παραστατικών Τεχνών και της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Έχει τιμηθεί με πολλές

διακρίσεις, όπως για παράδειγμα με το Βραβείο Γερμανών Κριτικών, το Βραβείο Δραματουργών Mülheimer, το Βραβείο των Αδελφών Γκριμ, το

γερμανικό Βραβείο Φάουστ για το σύνολο του έργου του, το Τάγμα της Αξίας της Γερμανικής

Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και το Τάγμα της Αξίας του Κρατιδίου του Βερολίνου.

33

Robert Landy, Ph.D., RDT-BCT, LCAT Ενσωματώνοντας τις αισθητικές, θεραπευτικές

και κοινωνικο-πολιτιστικές αξίες στη δημιουργία ενός θεάτρου για την αλλαγή

Έχοντας για βάση το τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο Theatre for Change [Θέατρο για την αλλαγή], που συνέγραψε από κοινού με τον David Montgomery, ο Ρόμπερτ Λάντυ θα συζητήσει για τους τρόπους με τους οποίους το έργο που

Πρωτοπόρος στο πεδίο της δραματοθεραπείας, ο

Δρ Λάντυ είναι θεραπευτής, θεατρικός καλλιτέχνης, ακαδημαϊκός και συγγραφέας, το έργο του

οποίου περιλαμβάνει αναρίθμητα βιβλία, άρθρα, τραγούδια, θεατρικά έργα, ταινίες και ένα μηνιαίο blog στο Psychology Today. Ως θεατρικός καλλιτέχνης, ο Λάντυ έχει υπάρξει ηθοποιός της θεατρικής ομάδας Roundabout, έχει παίξει μουσική σε κλαμπ και καμπαρέ, έχει σκηνοθε-

τήσει έργα του Brecht και του Beckett και έχει

γράψει αναρίθμητα θεατρικά έργα, μιούζικαλ

και τραγούδια. Το άλμπουμ του, με τον David δημιουργούν η Grasshopper Youth και ανάλογες Rinaldi, The Vulture and the Lamb, κυκλοφόρησε θεατρικές ομάδες συνδυάζει πτυχές του εκπαιτο 2011. Το μιούζικαλ που έγραψε, με τίτλο God δευτικού θεάτρου, του θεραπευτικού θεάτρου και του εφαρμοσμένου θεάτρου για τη πρόκληση Lives in Glass, με πρωτότυπη μουσική του Keith Thompson, έκανε πρεμιέρα στο Provincetown αλλαγής τόσο στους ηθοποιούς όσο και στους Playhouse το 2003 και έκτοτε έχει παρουσιαστεί θεατές. ευρέως, σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ. Ο Ρόμπερτ Λάντυ είναι Καθηγητής Εκπαιδευτικού Θεάτρου και Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας

και Ιδρυτικός Διευθυντής του Προγράμματος Δραματοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας

Υόρκης (NYU). Στο NYU, o Λάντυ εγκαινίασε τη θεραπευτική θεατρική σειρά As Performance, εστιάζοντας στην επίδραση της φυλής, της

ψυχικής ασθένειας, της αναπηρίας, της σεξουα-

λικότητας και της βίας πάνω στα άτομα και τις κουλτούρες. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Διακεκριμένης Διδασκαλίας και το Βραβείο Έρευνας

Daniel E. Griffiths, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

35

Upper Stage Free admission, on a first come, first served basis.

The distribution of entrance tickets begins 1 hour before each event.

YOUTH THEATRE FESTIVAL 2016

P E R F O R M A NC E S APRIL

21→24 C O L L O Q U IU M APRIL

25

sgt.gr/theatre

Organized and curated by: Grasshopper Youth Sofia Vgenopoulou, Vaggelis Kyriakou, Katerina Skourli Artistic Director of Theatre and Dance at the OCC: Katia Arfara Head of the Educational Programme at the OCC: Myrto Lavda Sets, Wardrobe, Accessories: Eleni Vardava Lighting Design: Dimitris Kasimatis

On stage from an early age!

Theatrical masterpieces –both classic and modern– provide the raw material for fledgling theatre professionals to research and experiment with in the context of this year’s Youth Theatre Festival.

37

PERFORMANCES PROGRAMME

Thursday 21 April

21:00 Class Enemy by Nigel Williams -

21:00 Persepolis, A True Story by Marjan

1st Lyceum of Aspropirgos

Satrapi - Grasshopper Youth theatre group

Translated and adapted by Alexis Kalofolias

Adapted and directed by Sofia Vgenopoulou

Directed by Dimitris Xanthopoulos, Kostas Sevdalis, Manto Giannikou

Friday 22 April 17:00 A Tragedy for Children, based on Spring

22:00 The Sorrows of Young Werther

Awakening by Frank Wedekind – 4th Lyceum

by Goethe – 6th Lyceum of Nea Ionia

of Dafni

Directed by Ilias Vogiatzidakis and

Directed by Kostas Koutsolelos and

Myrto Panagou

Vasso Kamaratou 18:00 The Rise and Fall of King Sourdouboubi and the War of Cheesepie, based on King Ubu

by Alfred Jarry – 3rd Lyceum of Piraeus Text by Lenos Christidis Directed by Thanassis Megalopoulos 19:00 In Search of Holden Caulfield, based on The Catcher in the Rye by J.D. Salinger – 1st Lyceum of New Philadelphia Text by Yota Argyropoulou and the group Directed by Michalis Konstantatos 20:00 Wanderlust, based on The tricycle by Fernando Arabal – 4th Lyceum of Galatsi Text by Julia Diamantopoulou Directed by Katerina Skourli

Saturday 23 April

Sunday 24 April

14:00 A Tragedy for Children

14:00 The War of Shoes

15:00 The Sorrows of Young Werther

15:00 Class Enemy

16:00 He Who Says Yes, He Who Says No by

16:00 Eroica

Bertolt Brecht – Special Education Lyceum of Aharnes

17:00 He Who Says Yes, He Who Says No

Adapted and directed by Sofia Vgenopoulou and Vaggelis Kiriakou

18:00 A Tragedy for Children

17:00 Wanderlust

19:00 Persepolis

18:00 The War of Shoes, based on The War

20:00 The Rise and Fall of King Sourdouboubi

of Buttons by Louis Pergo – Artibus youth

and the War of Cheesepie

theatre group Directed by Artemis Manou, Vaggelis Kiriakou

21:00 The Sorrows of Young Werther

and the group 19:00 Eroica, based on the same-titled novel

by Cosmas Politis – 7th Lyceum of Pangrati Text by Vaggelis Kiriakou Directed by Katerina Skourli 20:00 In Search of Holden Caulfield 21:00 Persepolis 22:00 Class Enemy

39

COLLOQUIUM PROGRAMME YOUTH THEATRE: A STAGE OF PROMISE

Monday 25 April 16:30 Opening

18:30 Volker Ludwig (Germany)

Katia Arfara and Myrto Lavda (Onassis Cultural Centre)

18:40 Robert Landy (USA) Integrating the aesthetic, therapeutic

16:45 Sofia Vgenopoulou (Greece)

and social-cultural values in creating

2008-2016: Achievements and challenges

a theatre for change

in teenage theatre 19:00 Q&A 17:00 Dimitris Karantzas (Greece) Teenage theatre as theatre and not as a formulaic product 17:30 Rosamunde Hutt (Great Britain) Building Bridges, Reaching Out, Opening Doors 17:50 Phil Clark (Great Britain) Τheatre FOR Young People, Theatre BY Young People A Vital Difference but A Necessary Partnership 18:15 Intermission

20:15 Conclusion: Sofia Vgenopoulou (Greece)

PLAYS SUMMARIES YOUTH THEATRE FESTIVAL 2016

Persepolis by Marjan Satrapi "The goal of my life is to be marginal, to be in the margins, not to be part of any group", Marjan Satrapi declares in an interview, going

on to clarify that there’s nothing wrong with

A Tragedy for Children, based on Spring

Awakening by Frank Wedekind An extremely provocative play for its time (1891), Spring Awakening tackles the sexual

awakening of a group of teenagers whose feelings towards physical love are a mix of longing, profound guilt and fear—which that allows her to live on her own terms and blaze her own trails. We asked questions about is to say the same as ours at their age. The play’s subtitle, “A tragedy for children”, is current perceptions of migration and crossWedekind’s own... When we realized that the cultural identity, and how human lives can most interesting, and moving, element the find themselves trapped between "West" and kids brought to the project was their bodies— "East"—two fixed cultural poles—and get stuck so innocent and fragile; so sincere—rather there, forever branded as belonging nowhere. than the theatrical dialogue, we opted for a And, of course, we used Marjan's journey from childhood to adulthood to identify the points of collective approach to the theatrical process.

being on the fringe; in fact, it’s the condition

contact connecting the teenagers in the group.

We were endlessly fascinated by how socio-

The production we created using material from

the children themselves is a series of images

political instability, and the struggle between a and actions on the subject of love.

Love as desire and fear. Love as a battleground. people’s tradition and history on the one hand A staged reconstruction of the wounds love and multicultural influences on the other, can leaves, primarily expressed through the react together to mould someone anew. bodies of the teenagers themselves. In all their

defencelessness. With all their mistakes.

41

The Rise and Fall of King Sourdouboubi and the War of Cheesepie, based on King Ubu

As we prepared, the hero’s lines began to

intersect with the concerns of our teenagers/

by Alfred Jarry

actors as these were revealed through our

In the Middle Ages, when a king is murdered,

writing tasks, improvisations, experiments, images and rehearsals. We studied the book

the global conspiracy sets off in search of his successor –a king who will serve their purposes and interests. And they find him in the person of a beggar. So the new king rules with hangings and plots, with skulduggery

and—above all else—with a passion for cheese pies. But history will repeat itself.

A war will break out and later a revolution, out

of which a new leader will emerge who will

try to change everything... A project based on King Ubu by Alfred Jarry, who reminds us that “the people have justice on their side, but the

powers that be will always have something great still: injustice”.

In Search of Holden Caulfield, based on The Catcher in the Rye by J.D. Salinger Holden Caulfield, the hero of Salinger's

The Catcher in the Rye, is the axis around which our production revolves. The worries and anxieties of adolescence, the humour, the misunderstood intentions and creative

predisposition, but also the incredible

sensitivity/tenderness which every rebellious or marginalised youth keeps hidden inside,

and its characters, then combined them with

our own work, our own texts, material filmed by us or the kids themselves—all of which we

now present to you.

Wanderlust, based on The Tricycle

by Fernando Arabal The clocks of adolescence don’t keep good

time. Their hands may be spinning round nightmarishly fast for you: every moment

you don’t lay claim to is lost / everything that doesn't burn you is a waste of time. But for the others, those same hands are crawling

round excruciatingly slowly: you're still a kid / what’s the rush? / you’ve got your whole

life ahead of you. It’s these damn clocks that

make adolescence so tough, telling you you're

ready to follow your heart and the others

that you’re still a kid, that you need slowing down. In Greece today, teenage lives are lived to the rhythm of "the crisis". The situation

weighs heavily on the others and defines our teenagers’ daily lives, even though it barely

concerns them. Moreover, the things that do concern them—love and friendship, dreams were some of our key motivations and interests and fears—buckle under the weight of our when we were laying the foundations for the problems. That’s the story we wanted to tell. show.

Class Enemy by Nigel Williams

Having ‘undone’ their last teacher, a group of teenagers in a rough London borough decide

to teach each other something. In the process, they reveal aspects of their personality that

no one who refuses to let go of the superficial,

clichéd reading of a teenage vandal could ever

have guessed at. We adapted the work so the kids could express their own anxieties and

concerns. The teenagers were asked to perform / interpret roles that were a long way from their

The Sorrows of Young Werther by Goethe The whole cast on stage together in a series

of vignettes: snapshots of busy tableaux

vivants, dance numbers and solo scenes,

moments of unbridled joy and others of mute embarrassment play out against a backdrop of projections from the alluring, mysterious world

of computers and the Internet. In a world both romantic and contemporary, happiness

alternates with misery, innocence with growing

up, light with darkness, love with death. With own realities and characters—unconventional, extreme, often violent roles. They came to love Goethe’s and the teenagers’ words sounding in parallel on stage, the company brings to life the project and threw themselves into it with the young romantic hero’s journey from first enormous creativity and a willingness to share that enabled them to dig past the surface and acquaintance, through love then rejection, to suicide. Ultimately, why should anyone identity get an in-depth insight into what can trigger with young Werther today? behaviours of that sort from their peers.

43

He Who Says Yes, He Who Says No

by Bertolt Brecht

The War of Shoes, based on The War of Buttons

by Louis Pergo

Brecht's words and the play’s plot provided the means, but also the occasion, to fight for

The teenage theatre group of the Artibus

a journey that initially scared—or, at best, left indifferent—the young people we met at the Special Education Centre on Acharnon

earlier literary text: war as a recurrent practice

Street in downtown Athens. But once again the

theatrical process led us down a unique and

cultural association have created a new play which retains the fundamental axes of an

whose origins are lost in the mists of time;

victory as an end in itself; defeat as food for

thought; the group as a way of being; us and them. Who are the children really battling were able to investigate when ‘yes’ means ‘no’, against? Rivals, adults, foreigners, anyone who’s different, themselves? Why do they and when ‘no’ comes from somewhere deep fight? What do they lose and what do they down in the soul of those 10 kids; the same win on their Greek island in 2016? Seventeen kids who, five months later, have embarked children who play at war on a daily basis with on their journey with us and are ready to their "rival gang" to defend a square, a place to come down the mountain that so startled and hang out. Their goal: the others’ shoes, honour, discouraged them at the start of the climb.

We don't know if we’re delivering ten life-ready their existence, their way out. And then comes word of a ship full of immigrants—correction: warriors, but this battle at least seems won. refugees—who will be arriving on the island We hope this is just the beginning... any minute now to “take their hang-out away from them”. What will they do? How will they frame it? What credo will they defend?

unprecedented path. And along the way, we

Eroica, based on the same-titled novel

by Cosmas Politis A group of boys, the offspring of well-todo families who live in the posh part of a

provincial coastal city in Greece, meet the Italian Consul’s daughter when they jump over

a wall into the family’s garden. This seems to mark the beginning of their transition

from pre-adolescence into puberty as love carries all else before it, but death, too, which

hadn’t seemed to exist for the friends till now.

Some 30-35 years later, the story’s narrator,

one of the boys grown up now, cynical and pragmatic, reminisces obsessively about the heroism and fantasies of those adolescents.

And of his own younger self, too, of course.

But the more he digs around in his memory,

the clearer it becomes to him that, however utopian and impractical the heroism and ideals of adolescence may seem to an adult,

they remain a good deal more glorious than the commonplace, compromised life he’s led. Which leaves a question on the tip of his

tongue: Is teenage heroism really that empty and futile? Are the ideals of adolescence really

that meaningless?

45

COLLOQUIUM ABSTRACTS AND SPEAKERS’ BIOS

Sofia Vgenopoulou

Since then, the company have joined forces

with the OCC’s Education Department every

2008-2016: Achievements and challenges in teenage theatre

spring to stage the Teenage Theatre Festival, which it oversees from an artistic point of view.

A brief review of recent work in the field

large numbers of young people with limited

Their goal: to turn theatre into a tool which

of teenage theatre, focusing on questions

access to artistic activities can use to express

that emerge in relation to its development

themselves.

within the Greek reality and to how, within that reality, a teenage theatre that engages with, empowers and raises the awareness

both of young people and the society they are

inheriting can be formed and maintained.

Sofia Vgenopoulou has been working in Athens since 2001, when she returned after a decade in the US studying theatre, drama therapy and

child psychiatry.

Since 2008, her interests and her work have been focused on teenage theatre. Her

collaboration with the OCC’s Youth Stage began

in 2011 and over three consecutive seasons she would direct Vangelis Hatziyannidis’

Screenlight, Yannis Tsiros’ Rite of Passage and

Dimitris Karantzas Teenage theatre as theatre and not as a formulaic product

Dimitris Karantzas was born in 1987. He studied at the Embros Drama School and at Athens University (Department

of Communication and Media). He has collaborated inter alia with the Onassis Cultural Centre, the Greek National Theatre, the Athens and Epidaurus Festival, the Amore

Theatre, the Greek Art Theatre Karolos Koun, the Porta Theatre, the Roes Theatre, and

the Theatre on Cyclades Street. Productions

Lenos Christidis’ The train. She had the idea for of his has been staged at the 68th Avignon a teenage theatre festival which hinged on the Festival and at Proximo Futuro / Gulbenkian

teenagers themselves, who would co-create the Foundation in Lisbon. In teenage theatre, productions. In 2011, she started Grasshopper he has worked as assistant director on Enda Youth with Vaggelis Kyriakou and Katerina Walsh’s Chatroom and Dennis Kelly’s DNA (both Skourli. directed by Sofia Vgenopoulou), and as director on Euripides’ Helen (Greek National Theatre

/ Youth Stage) and Virginia Woolf’s The Waves

(Onassis Cultural Centre).

Rosamunde Hutt

Rosamunde regularly directs in drama

schools and has consistently prioritized the Building Bridges, Reaching Out,

Opening Doors Rosamunde Hutt will share her experiences

of commissioning and developing new writing for adolescent audiences, sharing strategies used to engage with schools, particularly when tackling sensitive or taboo subjects, and offering an insight into the practice of

encouraging young people to write themselves.

Rosamunde has created an extensive body of work for young audiences, producing and delivering new plays for young audiences

development of directors, actors and artists, also nurturing young writers as well as regularly commissioning leading writers for

young people. Her 2013/15 credits include productions for children at Polka Theatre, Nottingham Playhouse, AJTC/York Theatre Royal, and a site specific new play for Dragon

Breath Theatre. Throughout her career

Rosamunde has specialised in facilitating

integrated casting, commissioning plays which prioritise under-represented voices, and

bringing together creative teams from many

different cultures.

throughout the UK for 30 years, to theatres and to schools. She has directed over forty

shows for young audiences, many of which have won new writing awards and have been

produced all over the world. She has led or co-led three major companies (Hijinx Theatre 1990-93; Theatre Centre, Director, 1993-2007;

Unicorn, Associate Artistic Director, 2007-11).

47

Phil Clark

Volker Ludwig

Theatre FOR Young People,

Volker Luwig will talk about the beginnings and

Theatre BY Young People

aims of GRIPS Theatre Berlin in the late 60s

A Vital Difference but

A Necessary Partnership Having worked in both sectors for over 40 years, Phil will investigate the strengths of Theatre For Young People and Theatre By Young People and identify how vital it is for

each sector to retain its own identity and

with realistic political subversive comedies,

completely concentrating on the real problems of our audience, and the later influence of

GRIPS ideas all over the world. He will also

address the reasons of a sudden beginning

and powerful development of theatre with

kids acting as performers, about 15 years ago,

as a meanwhile important part of the work of ambition but highlight how necessary it is for GRIPS and of the majority of the professional both sectors to develop a partnership alongside theatres in his country. their vital independence. He will explore our responsibility as adults to establish supportive Volker Ludwig, whose real name is Eckart learning environments that allow Young People Hachfeld, was born in 1937 in Ludwig shafen a freedom of expression and an opportunity to and lives in Berlin since 1953. In 1969 he re-invent the world founded the GRIPS Theatre Berlin, the first Phil Clark is an experienced theatre director realistic Children and Young People th eatre and writer, passionately concerned with in Germany. He is the author of countless making theatre accessible, necessary, songs and over thirty plays, which have been enjoyable and relevant. He has an over 40

performed in 1800 productions in over 50

years’ experience as a professional theatre

countries, among those the world famous

director and writer. His directing covers a broad spectrum of work and sectors: theatre in education, young peoples’ theatre,

community theatre, the subsidized theatre sector and commercial theatre in the UK and

internationally. As a writer he specializes in

adaptations for young and family audiences.

He also works with the education and lifelong learning sector as an advisor and workshop

leader, and with numerous organisations as an

Arts Consultant and Enabler.

musical Linie 1. He is a member of P.E.N. (Poets Essayists Novelists), the Academy of Performing Arts and the Berlin Academy of

Arts. He has received many awards, among them The German Critics Prize, the Mülheimer Dramatists Prize, the Brother-Grimm Prize, the German Faust Prize for his life's work, the Order of Merit for the Federal Republic of Germany and the Order of Merit of the State of

Berlin.

Robert Landy, Ph.D., RDT-BCT, LCAT

Integrating the aesthetic, therapeutic and social-cultural values in creating a theatre

for change Based on his latest book written with David Montgomery, ‘Theatre for Change,’ Robert Landy will discuss ways that the work created

by Grasshopper Youth and related youth theatres combine aspects of educational

theatre, therapeutic theatre, and applied theatre to create change for the actors and audiences.

As a theatre artist, Landy has acted with the Roundabout Theatre Company, performed music at clubs and cabaret, directed plays of

Brecht and Beckett, and written numerous

dramas, musicals, and songs. His album, with

David Rinaldi, ‘The Vulture and the Lamb’, was released in 2011. His musical play, ‘God Lives in Glass’, composed by Keith Thompson,

premiered at the Provincetown Playhouse in 2003 and has been performed widely

throughout the United States.

Robert J. Landy is Professor of Educational Theatre and Applied Psychology and the Founding Director of the Drama Therapy Programme. At NYU, he innovated the therapeutic theatre series, "As Performance", focusing on the impact of race, mental

illness, disability, sexuality and violence

upon individuals and cultures. He has been

honoured with the Distinguished Teaching

Award and the Daniel E. Griffiths Research

Award at NYU. A pioneer in the field of Drama Therapy, Robert Landy is a therapist, theatre artist, scholar and writer whose work includes numerous books, articles, songs, plays, films

and a monthly blog in Psychology Today.

49

ΧΟΡ ΗΓΟΊ Ε ΠΙΚΟΙΝΩ Ν Ί Α Σ

ΜΕ ΤΗ Ν Y ΠΟΣΤ Η ΡΙ ΞΗ

Ε ΠΙΣ ΗΜΟΣ ΙΑΤΡ ΙΚΟΣ Y ΠΟΣΤΗΡΙ Κ Τ ΗΣ

Δ ΙΕ Y Θ Y ΝΣ Η Ε ΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ & M A R K E T I NG ΤΜΉΜΑ Ε ΚΔΌΣ Ε Ω Ν

ΧΟΡΗΓΟΣ ΦΙ ΛΟ Ξ ΕΝ Ι Α Σ

51

Αγοράζετε εισιτήριο νωρίτερα;

Early Bird SPECI AL

3 0% έ κ π τω σ η σ τι ς κ α λύ τε ρ ε ς θ έσει ς

ΘΕΑΤΡΟ στη Στέγη

2015 → 16 sgt.gr