Αντικείμενο της παρούσας έρευνας αποτελεί η προσπάθεια αναγνώρισης των εικαστικών στοιχείων που διαμορφώνουν το σχεδιασμό κήπων και μετέπειτα την αρχιτεκτονική τοπίου σε μια ευρεία περίοδο της ιστορίας. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της ζωγραφικής, καθώς αποτελεί το πιο ευρέως διαδεμένο μέσον έκφρασης που χρησιμοποιεί διαχρονικά ο άνθρωπος για να αποτυπώσει την σχέση του με τη φύση. Στη σύγχρονη ιστορία, χαρακτηριστικό παράδειγμα της συσχέτισης αυτής αποτελούν οι κήποι και τα τοπία του Roberto Burle Marx, καθώς ο ίδιος πέραν της ιδιότητάς του ως αρχιτέκτονας τοπίου, υπήρξε και αναγνωρισμένος ζωγράφος με πλούσιο έργο.
