Teasers
Ja, die gozer hiernaast heeft makkelijk
praten, met z'n Boston. Altijd wel een franchise die aan het begin lijkt te staan van een dynastie, of dan tenminste tot het bittere einde aan toe meedoet om de felbegeerde titel.
Nee, dan Chicago. Teren op het verleden, dromen van vervlogen tijd tijden, hopen tegen beter weten in. 2012 was in dat opzicht meer dan typisch, en een sportjaar als alle andere.
'n Stelletje teasers, zijn 't. Neem de White Sox. Verrassend goed seizoen, met indrukwekkende bounce back years van Adam Dunn en Alex Rios, en een fantastische Chris Sale, die geheel ten onrechte een SEBBY misliep. Hoop deed leven, maar uiteindelijk werd er gestrand in het zicht van de haven. Doh.
Dan de Bulls. Leken na opnieuw het
beste record in het reguliere seizoen hard op weg om LeBron en z'n Heat het vuur aan de schenen te leggen. Totdat Derrick Rose al in de eerste wedstrijd van het naseizoen z'n knie aan gort sprong. Weg hoop, weg aspiraties. En de Bears? Met een 71 record leek er halverwege geen vuiltje aan de lucht. Playoffs, here we come! Nog geen twee maanden later zijn de Monsters hard op weg om pas het tweede team in de geschiedenis van de moderne NFL te worden die de playoffs gaan missen na een 71 record. Chapeau.
Gelukkig zijn er altijd nog de Cubs. Daar kun je teminste op bouwen. Was niks, is niks, wordt niks. •
Geert Jan Darwinkel
Ups & Downs
December is een tijd van reflectie. Wat
hebben we dit jaar, in dit geval op sport gebied, allemaal meegemaakt? Ik maak er geen geheim van dat ik root voor de ploeg uit Boston. Deze eeuw is tot nu toe gewel dig voor mij, met minstens één titel in alle vier de grote sporten. 2012 was echt een jaar met ups en downs. Ik begon met een 'up' toen de New England Patriots de Baltimore Ravens versloegen in de AFC en zo een ticket naar de Super Bowl verdienden. Daarna kwam ook meteen de grootste down: freakin’ Eli flikte het weer en versloeg de Brady bunch op het grootste podium.
Daarna was het de beurt aan de oude Boston Celtics. De C's maakten er een geweldig gevecht van in de Conference Finals tegen de Miami Heat. De Celtics waren afgeschreven nadat de eerste twee wedstrijden waren verloren, maar hadden zelfs twee keer de kans om LeBron James vervroegd op vakantie te sturen. Dat lukte, dankzij diezelfde James, niet.
De volgende teleurstelling: de Boston Red
Sox. Met de nieuwe manager Bobby Valentine was het eigenlijk vanaf dag één al een gebed zonder eind. De Red Sox lieten het hele jaar niets zien, behalve een heartbreaking loss tegen de Yankees hier en daar. Als klap op de vuurpijl werden de beste spelers naar de Dodgers gestuurd. Een salary dump door één van de rijkste ploegen in Amerika. Een teken aan de wand.
Het leven van een sportfan heeft ups en downs. Dat hoort erbij. Gelukkig ben ik geen Chicago fan, zoals die kerel hiernaast, die week in, week uit een geweldig magazine in elkaar zet. Fijne jaarwisseling allemaal! •
Lennart Beishuizen