MEHMET YOLDA
“Üzgün olmaktansa öfkeli
31
Mayıs Cuma günü başlayan isyan günlerinin ardından, hafızalarımıza; bazı fotoğraflar, sloganlar, hikâyeler ve isimler kazındı. Mehmet Ayvalıtaş da o isimlerdendi. 20 yaşındaydı. Mütevazı ailesiyle İstanbul’un emekçi semtlerinden 1 Mayıs mahallesinde yaşıyordu. Erken kalkıp tıklım tıkış otobüslerle işe giden, günü öldürüp akşam mahalleye geldiğinde arkadaşlarıyla, ailesiyle sokağında, semtinde kendi halinde yaşayan bir gençti Mehmet. Aile bütçesine katkı sağlamak için hem çalıştı, hem okumaya devam etti. Ancak ikisi bir arada yürümedi. Ekonomik açmazların sıkıştırdığı birçok genç gibi okul hayatını sonlandırarak çalışmaya başladı. Kısa lise öğrenim hayatında Liseli Direnişçi Gençlik(LDG)’le tanışan ve eylemlerine katılan Mehmet; çevresinde
haksızlığa karşı dik duruşuyla, sözünü esirgemeyişiyle, alçak gönüllülüğü ve samimiyetiyle bilinen bir yoldaştı. İktidarın emekçi-devrimci mahallere olan “kindar” yaklaşımı bu semtlerde yaşayan hemen herkesin içinde öfke birikmesine neden oluyor. İktidara göre Mehmet ötekilerdendi. Ötekilerin öfkesi birikti… Birikti… Ve sokağa taştı... Tüm iktidarlar boyunca Gazi Direnişinde, Sivas Katliamında iktidarların hedefi olan 1 Mayıs Mahallesi, Gezi Direnişi’nde binlerle sokağa çıkıp, direnişini haykırdı. Mehmet 1 Haziran gecesi direnişi ateşleyenlerdendi. Sosyal medya üzerinden paylaştığı en son iletide Gezi Parkı eylemlerini kast ederek; “ siz haklı kuzu gibi uyuyor sandınız bak neredeyse 48 saat...” diyordu. Direnişi haykırırken mızrak ucu olan Mehmet yoldaş, en ön safta sokaklara taşmışken bir aracın çarpmasıyla hayatını kaybetti… Devam eden direnişlerde iktidarın kibri-kini ve oluşturduğu faşizm atmosferi nedeniyle, Mehmet’in ardından Abdullah Cömert, Ali İsmail Korkmaz, Medeni Yıldırım, Ethem Sarısülük ve en son kaybettiğimiz can Ahmet Atakan aramızdan ayrıldı. Mehmet yoldaş, Pir Sultan geleneğinden gelen bir öğretinin öğrencisiydi. 1 Mayıs mahallesinde birçok eyleme-yürüyüşe
aktif katıldı. Onu Liseli Direnişçi Gençlik kortejinde hep en ön safta, pankartı taşırken gördük. Hayatı bütün mütevazılığı ve kararlılığıyla kucaklayan bu genç devrimci, pankartını, isyanını da aynı kararlılıkla taşıdı eylem alanlarına… 2012 1 Mayıs’ında “İtaatkâr, değil isyankâr olacağız. Geleceğimiz için İsyandayız!” diyerek girdiği alanı 2013 1 Mayıs’ında yasaklayan hükümetin faşizan uygulamalarına karşı “Taksim, 1 Mayıs alanıdır!” diyen Mehmet yoldaş saatlerce Taksim’e çıkmayı çalışmıştı. Ardından Haziran’ın isyan günleri geldi. Gezi Parkı’nda başlayan eylemler büyük bir direnişe dönüştü. Önce tüm İstanbul’u, ardından tüm ülkeyi sardı. Ama Direniş’in ilk kötü haberi de geldi. Mehmet yoldaş bir haziran günü aramızdan ayrıldı. Biliyorduk haziranda ölmek zordu. Mehmet’in gidişi de öyle oldu. Sosyal medya üzerinden birkaç gün önce MFÖ’den “Hep yaşın 19” parçasını paylaşıp ve altına düştüğü notta şöyle diyordu; “Bu parça beni anlatıyor”. Evet, Mehmet yoldaş senin yaşın hep genç, hep 19, hep 20… Kelimelerin boğazımızda düğümlendiği anda 68 kuşağının önemli figürlerinden Ulrike Meinhouf’un sözü kulağımızda çınlıyor. “Üzgün olmaktansa öfkeli olmayı tercih ederim.” Yumruklarımızı artık daha sıkı kapatıyoruz. 1 Mayıs mahallesinin ruhunu çoğumuz bilir. Kuruluşundan günümüze