1
/ Οκτώβριος 2009
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 1 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009
ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ «Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια»
Α. ΕΠΩΝΥΜΙΑ -ΕΔΡΑ -ΣΚΟΠΟΙ Άρθρο 1ο Ιδρύεται σωματείο με την επωνυμία : «Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια» Άρθρο 2o ‘Έδρα του σωματείου ορίζεται η Θεσσαλονίκη. Άρθρο 3o Σκοποί του σωματείου είναι :
1) Ανάδειξη προβλημάτων σχετικά με την ισότητα των δύο φύλων. 2) Έρευνα και εμβάθυνση σε θέματα οικογενειακού δικαίου και βελτίωση της κατάστασης των διαλυμένων οικογενειών. 3) Δημιουργία, στήριξη φορέα ‘διαμεσολαβητή’ για την σωστή και ειρηνική συνύπαρξη ζεύγους. 4) Προβολή των δικαιωμάτων του άνδρα τόσο στην κοινωνική όσο και στην οικογενειακή σχέση πριν ή μετά το γάμο ή το διαζύγιο. Οικονομικά του ζευγαριού. 5) Θεσμικό πλαίσιο, νομική και συνταγματική προστασία των ανδρών τόσο σε θέματα εργασιακά, συνταξιοδοτικά, παροχών, υπηρεσιών, διοικητικές υπηρεσίες, κτλ 6) Η μελέτη προστασία και προαγωγή των οικονομικών και επαγγελματικών συμφερόντων των με-
λών του σε σχέση και με τις εργασιακές τους δραστηριότητες και το φύλο τους. Δικαιώματά τους. 7) Προστασία, στήριξη ανδρών από ψυχολογική και σωματική βία. Καταγραφή κακοποιημένων ανδρών στην Ελλάδα και θυμάτων παρενόχλησης. 8) Στήριξη και προστασία των παιδιών όταν θεωρούνται ως αντικείμενα ‘εκμετάλλευσης’ από τους γονείς. Η θέση του πατέρα. Σχέση πατέρα-παιδιών. Μονογονεικές οικογένειες. 9) Η ισότιμη μεταχείριση των μελών του σε θέματα εργασίας και αμοιβής και νομικής προστασίας. Ο ρόλος της Πολιτείας και το σύστημα αξιών και παραγωγικής διαδικασίας. 10) Συμπαράσταση και στήριξη κάθε μέλους τόσο νομική όσο και ηθική 11) Η σύνδεση με άλλους φορείς – Συλλόγους παρεμφερείς της χώρας και του εξωτερικού. 12) Η σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των μελών. Άρθρο 4o Τα μέσα για την επίτευξη των σκοπών του σωματείου είναι : 1) Η προβολή με κάθε νόμιμο μέσο
και ανάπτυξη των θεμάτων που αφορούν τα μέλη του Σωματείου, ως προς όλες τις αρμόδιες Αρχές και υπηρεσίες, αλλά και ως προς όλα τα θεσμοθετημένα ‘Όργανα, Νομοθετική Εξουσία, Δικαιοσύνη και Συλλόγους. Συνταγματική Προστασία 2) Οργάνωση συνεδρίων, ημερίδων, κτλ. 3) Έκδοση περιοδικού, δελτίων, εντύπων, συγγραμμάτων. Δημιουργία ηλεκτρονικών αρχείων, διεθνούς ιστοσελίδας internet, βάσης δεδομένων μελών, αρχείο ελληνικών και ξένων παρεμφερών συλλόγων, μελών, κτλ. 4) Διοργάνωση επιστημονικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Οποιοδήποτε άλλο μέσο που κρίνεται εκάστοτε απαραίτητο για την προαγωγή, προάσπιση και πραγμάτωση των σκοπών του Σωματείου και της ισότητας. 5) Δημιουργία ομάδων εργασίας και επιτροπών οι οποίες θα επεξεργάζονται θέματα που αφορούν στην εργασία, στην έρευνα, στο μέλλον της μονογονεικής οικογένειας, στην υγεία, στο ανθρώπινο δυναμικό. Δημιουργία Επιτροπών: Ψυχαγωγίας-πολιτιστικών, Παιδείας, Πρόνοιας, ιατρικών θεμάτων, νομικών θεμάτων, νεο-
2
/ Οκτώβριος 2010
λαίας και νέων τεχνολογιών, επιστημονικών θεμάτων, οικονομικών θεμάτων, δημοσιεύσεων και τύπου. Για το σκοπό αυτό το σωματείο μπορεί να συνεργάζεται με τους συλλόγους όλων των επαγγελμάτων, τους συλλόγους Δημοσίων και άλλων Υπαλλήλων, τους συλλόγους κακοποιημένων γυναικών, κοινωνικούς και άλλους φορείς και συλλόγους, κ.λ.π. Β. ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ Άρθρο 5ο Μέλη του Σωματείου μπορούν να γίνουν όσοι πληρούν όλους τους παρακάτω όρους: 1. Να είναι Ελληνες πολίτες ή πολίτες άλλων κρατών που νομιμοποιούνται στην Ελλάδα 2. Να έχουν υποστεί ή να έχει υποπέσει στην αντίληψή του άνιση μεταχείριση.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΥΠΕΡΣΥΝΔΕΣΕΙΣ Σύλλογοι / Οργανισμοί (Πανομοιότυποι του ΣΥ.ΓΑ.ΠΑ) German Site PAPA for Europe (Γερμανικά) http://www.vaeter-aktuell. de/links/Europa/welcome2.htm Parental Alienation and Hostile Aggressive Parenting Awareness (Αγγλικά) http://www.parental-alienation-awareness.com/default.asp Hostile Aggressive Parenting (Αγγλικά) http://www.hostile-aggressive-parenting.com/ Help stop PAS (Αγγλικά) http://www. helpstoppas.com/ Fathers for Virginia (Αγγλικά) http:// www.helpstoppas.com/ Father Access (Αγγλικά) Equal Justice Foundation (Αγγλικά) Domestic Violence Against Men In Colorado (Αγγλικά) Κακοποίηση Ανδρών http://www. aparadektoi.gr/component/option,com_ smf/Itemid,372/ Πατέρας & Διαζύγιο http://paroutsas. jmc.gr/family/fath-div.htm Διαζύγιο (Φόρουμ www.diazygio.gr) Διαζύγια και απιστία http://www.economist.gr/modules.php?name=News&file= article&sid=3203
/ Οκτώβριος 2009
3
Ε Π Ι Σ ΤΟΛ Ε Σ Νικόλαος Ε. Ελευθεριάδης
Ειλικρινά θα ήθελα ποτέ να μην ερχόμουν στη θέση να γράψω σχετικά με το διαζύγιο και τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχική, και όχι μόνο, υγεία πρώτα των παιδίων αλλά και των γονέων. Τελικά όμως για μία ακόμα φορά διαπιστώνω πως τα απροσδόκητα στη ζωή είναι τόσα όσα και τα προσδοκώμενα. Γιατί κανείς όταν παντρεύεται δεν σκέφτεται το διαζύγιο και περισσότερο κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί όταν η οικογένειά του / της, μεγαλώνει, με τη γέννηση παιδιού ή παιδίων. Θέλω να ξεκινήσω με μία παραδοχή : Στο διαζύγιο φταίνε και οι δύο , άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο. Δεν είμαι εδώ για να μεταφέρω τις προσωπικές μου εμπειρίες που σίγουρα δεν είναι αντικειμενικές αλλά μόνο προσωπικές. Όμως ενώ για το διαζύγιο φταίνε και οι δύο τελικά μακριά από το σπίτι της οικογένειας και από τα παιδιά, είναι κατά κανόνα ο πατέρας. Δεν είναι λίγο αντιφατικό. «Λύση του έγγαμου βίου κοινή συναινέσει», γράφουν οι δικηγόροι στο ιδιωτικό συμφωνητικό (που ακούστηκε η διάλυση μίας οικογένειας να γίνεται αρχικά με ιδιωτικό συμφωνητικό – η περιουσία κατοχυρώνεται με συμβολαιογραφική πράξη. Είναι
φαίνεται πιο σημαντικό από την ψυχική υγεία και την καλλιέργεια της προσωπικότητας και του χαρακτήρα των παιδίων με χωρισμένους γονείς.) Είμαι θυμωμένος. Είμαι θυμωμένος γιατί δεν μπορώ να δω τα παιδία μου τόσες ώρες και μέρες όσες με έχουν ανάγκη. (Ερώτηση 1η : Ο νομοθέτης πρέπει να απαντήσει αν πιστεύει πως τα παιδιά έχουν εξίσου ανάγκη και τους δύο γονείς.) Είμαι θυμωμένος. Είμαι θυμωμένος γιατί μαθαίνω τελευταίος (μετά τον παππού, τη γιαγιά, τον θείο, την κολλητή, τη γειτονιά, τον ………. Πως τα παιδιά μου είναι λίγο άρρωστα, λίγο κακόκεφα, λίγο αδιάβαστα στο σχολείο, λίγο αλητάκια, λίγο πειραχτήρια , πως κοιμήθηκαν στη γιαγιά, ,πως κοιμήθηκαν με τη babysitter πως πως πως λιγο.. λίγο..λίγο.. . Μαθαίνω όμως πρώτος αν αργήσω μία μέρα να καταθέσω τη διατροφή. Είμαι θυμωμένος. Είμαι θυμωμένος γιατί είμαι ο πατέρας του σαββατοκύριακου και όχι ο πατέρας της καθημερινότητας, του διαβάσματος, της καληνύχτας, του μαλώματος, της αυστηρότητας, της ασφάλειας. (Ερώτηση 2η : Πρέπει να απαντήσει ο νομοθέτης με πιο κριτήριο ορίζει το σαββατοκύριακο ως μέρα συνάντησης των παιδιών με τον πατέρα τους και βέβαια γιατί απαγορεύει στον πατέρα να βλέπει τα παιδιά του
καθημερινά στον χώρο τους – δηλαδή στον τόπο κατοικίας τους – δηλαδή στο δωμάτιό τους. Γιατί πρέπει να τα βλέπει μόνο αφού τα πάρει από το σπίτι τους και όχι να μπορεί να τα διαβάζει έστω μία ώρα την ημέρα στο δωμάτιό τους. ) Είμαι οργισμένος. Είμαι οργισμένος γιατί κανένας από την πολιτεία δεν μας κάλεσε και τους δύο γονείς για να μας μιλήσει, να μας ρωτήσει, να μας συμβουλέψει. Είμαι οργισμένος. Είμαι οργισμένος γιατί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλονται μόνο θέματα με διαζύγια, πατεράδες κακούς, μανιακούς, βίαιους και μάλιστα σε μεσημεριανές ώρες, που και κακό κάνουν στο μυαλό της μητέρας – γυναίκας και τα παρακολουθούν χωρίς κανένα πρόβλημα και παιδιά. Είμαι οργισμένος. Είμαι οργισμένος γιατί μία χωρισμένη - εργαζόμενη μητέρα απολαμβάνει τη συμπόνια και τη στοργή της πολιτείας και της κοινωνίας, ενώ ο χωρισμένος και εργαζόμενος πατέρας είναι δαχτυλοδειχτούμενος ως τον κατά κύριο λόγω υπαίτιο για την κατάντια τις οικογένειάς του. Είμαι χαρούμενος. Είμαι χαρούμενος γιατί διαπιστώνω πως μέρα με τη μέρα ο Θεός μου δίνει περισσότερη δύναμη να έχω την ηρεμία μου και να διδάσκω στα παιδιά μου αξίες, έστω και από το τηλέφωνο. Να τηρώ
4 την υπόσχεση μου πως δεν θα ακούσουν ποτέ από το στόμα μου κακιά κουβέντα ούτε για τη μητέρα τους ούτε για κανέναν, κι ας έχω ακούσει πολλά. Είμαι χαρούμενος. Είμαι χαρούμενος γιατί ξεκίνησε η προσπάθεια από άξιους ανθρώπους για να αλλάξουν τα πράγματα και μπράβο τους. Πρέπει τώρα όλοι εμείς να δίνουμε το καλύτερο παράδειγμα και καμία αφορμή για να προστατεύσουμε τον αγώνα αυτών των ΑΞΙΩΝ ανθρώπων.
/ Οκτώβριος 2010 ερωτηθεί ο νομοθέτης πως δίνει ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ την επιμέλεια στην μητέρα αλλά δεν την υποχρεώνει το αυτονόητο ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ.)
Η συντεταγμένη πολιτεία, όπως είναι η Ελληνική, έχει την υποχρέωση να μεταφράζει τα αισθήματα των πολιτών σε λογική και τη λογική σε νόμους. Επίκαιρους, ισόνομους και ισότιμους προς όλους τους πολίτες.
Είμαι χαρούμενος. Είμαι χαρούμενος γιατί πέρασα και τα Χριστούγεννα και την Προτωχρονιά με τα παιδία μου και μπόρεσα να τους δώσω όλη μου την καρδιά, και μου έδωσαν με τα μάτια τους όλη μου τη ζωή. Είμαι λυπημένος. Είμαι λυπημένος γιατί τελείωσαν οι γιορτές και πάλι θα βρεθώ στη μοναξιά του σπιτιού μου και τα παιδιά μου θα λαμβάνουν διαπαιδαγώγηση διαμέσου τηλεφώνου. Είμαι λυπημένος. Είμαι λυπημένος γιατί ο νομοθέτης δεν υποχρεώνει τους δύο γονείς να έχουν κοινές παραστάσεις μαζί με τα παιδιά τους (κοινές φωτογραφίες στις γιορτές, κοινές συναντήσεις και εξόδους. (Ερώτηση 3η : Πρέπει να
να έφταιξε δεν ξέρω………… Αυτό που ξέρω είναι πως το παιδί χωρισμένων γονέων – με καλή οικονομική κατάσταση, με πολύ καλό μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο βρέθηκε την λάθος ώρα (ήταν αργά για ένα παιδί στην ηλικία του αλλά αυτό αν ενδιαφέρει τον νομοθέτη τον ενδιαφέρει μόνο για τα παιδιά του – αν έχει), στο λάθος σημείο (ως πολίτης δεν έχω τίποτα με την περιοχή των Εξαρχείων, αλλά ως πατέρας λίγο είμαι κουμπωμένος).
Είμαι λυπημένος. Είμαι λυπημένος γιατί ο θάνατος του μικρού Αλέξη από την σφαίρα του αστυνομικού έδωσε το δικαίωμα σε όλους να μιλήσουν για όλα. Κανένας όμως δεν είπε πως είναι παιδί χωρισμένων γονέων. Κανείς δεν είπε πως στο μνημόσυνο οι δύο γονείς πήγαν χωριστά και δεν αντάλλαξαν καμία κουβέντα (εφημερίδα 1ο ΘΕΜΑ). Δεν ξέρω τι μπορεί να τους χώρισε, δεν ξέρω τι μπορεί
Είμαστε και εμείς πολίτες σε αυτήν την πολιτεία. Με την υποχρέωση – δικαίωμα – καθήκον να μεγαλώσουμε σωστά και με ασφάλεια τα παιδιά μας. Δεν δέχομαι λοιπόν την εφεύρεση της φράσης : «ΜΟΝΟΓΕΝΕΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». ΘΈΛΩ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ¨ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ». Με εκτίμηση Νικόλαος Ε. Ελευθεριάδης
/ Οκτώβριος 2009
5
ΟΜΙΛΙΑ Λιάνας Καλλιέρου ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΣΑ Σήμερα, βρίσκομαι εδώ, για να τιμήσω τον πατέρα μου και όλους τους πατέρες που δίνουν την ψυχή τους για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και μπορεί να μην τους αφιερώνουν γιορτές και διθυράμβους, αλλά δεν πάυουν να είναι ήρωες στα μάτια των παιδιών τους. Σε αυτόύς εγώ αφιερώνω το βιβλίο μου. Οι μύστες λένε ότι η γυναίκα μπορεί να μετατρέψει ένα έμβρυο σε αγόρι, αλλά μόνο ο πατέρας μπορεί να κάνει το αγόρι άντρα. Και όπως είπε ο Πυθαγόρας «Δεν υπάρχει τίποτα σεβασμιότερο απο την ιδιότητα του πατέρα. Γιατί ο πατέρας είναι η γέφυρα του παιδιού από την οικογένεια στον έξω κόσμο». Στα κύτταρα του κάθε παιδιού υπάρχουν τα βιολογικά στοιχεία και των δύο γονιών, που διαιωνίζονται μεσα απο αυτό. Ο άνδρας που γίνεται πατέρας, αποκτά μια σχέση με το παιδί του πολύ πιο πλατιά και σφαιρική, από την απλά βιολογική του προέκταση. Ο Carl Jung πιστεύει, ότι «η ανάγκη των παιδιών για ένα πατέρα, είναι ένα βασικό ασυνείδητο αρχέτυπο. Αν δεν προσωποποιηθεί από την παρουσία του, μένει σαν ένα συναίσθημα κενού και απελπισίας, μια οδυνηρή ανάγκη που θα ικανοποιηθεί μόνο από διάφορα κοινωνικά πρότυπα, που μπορεί να είναι από τα χειρότερα ως τα καλύτερα. Σε αυτό το προϋπάρχον αρχέτυπο βασίζεται το μυστικό της δύναμής του πατέρα. Τη δύναμη αυτή, την παρομοιάζει, με τη δύναμη που αναγκάζει το πουλί να αποδημεί και που η δύναμη αυτή δεν παράγεται από το ίδιο το πουλί αλλά προέρχεται από τους προγόνους, η αταβιστική κυτταρική μνήμη». Όσο περισσότερο απών είναι ένας πατέρας, τόσο λιγότερη πιθανότητα έχει το παιδί και ιδιαίτερα το αγόρι, να τον προσωποποιήσει. Σήμερα η «αξιοπρεπής» θέση του πατέρα μέσα στην οικογένεια δεν είναι δεδομένη. Πρέπει να την κερδίσει μόνος του. Όταν ένας πατέρας κατέχει τη σωστή θέση όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και στον επαγγελματικό και κοινωνικό του περίγυρο, είναι δοτικός, δυνατός και αξιοπρεπής, είναι φυσικό το αγόρι να τον μιμηθεί και το κορίτσι να τον θαυμάσει σε αυτά που εκείνος εκφράζει. Μόνο έτσι δίνει το καλύτερο δίδαγμα, με την ίδια του τη ζωή, που αποτυπώνεται από τα λόγια του και τις πράξεις του, γιατί η ζωή και η στάση ενός πατέρα καθοδηγεί τη ζωή του παιδιού του και ιδιαίτερα του γιου του, μεταβιβάζοντας
ασυναίσθητα τα θετικά και τα αρνητικά του της μητέρας με αυτήν του πατέρα. Μπορεί χαρακτηριστικά. Το παιδί καθοδηγείται και μεν, εκ πρώτης όψεως η μητέρα να εμφανίδιαμορφώνεται από αυτό που διδάσκει ο ζεται πιο ανήσυχη και πιο προστατευτική γονιός με το παράδειγμα της ύπαρξής του προς τα παιδιά της, στην πραγματικότητα και πολύ λιγότερο από τα λόγια του. Άρα η όμως τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες ανατροφή που δίνει ένας πατέρας στο παιτρέφουν μια μεγάλη ποικιλία έμφυτων συδί του είναι το αποτέλεσμα της δικής του ναισθημάτων και εκφράσεων προς τα παιπροσωπικής εξέλιξης και η προσωπικότηδιά τους. τά του επιδρά στις σημαντικές αποφάσεις Εξαιτίας των κοινωνικών επιταγών, ο του γιου. Το παιχνίδι με τον πατέρα όταν είναι πατέρας, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους, έντονο: εμποδίζεται να εκφράσει τη φυσική του Αναγκάζει το αγόρι να διαβάζει τα αιστοργή και αγάπη στον γιο του. Έτσι εμφασθήματα του πατέρα και να παρακολουθεί νίζεται η μητέρα να είναι πολύ πιο κοντά από κοντά τις εκφράσεις του προσώπου του, στον γιο απ’ ότι ένας σωστός φυσιολογικός τη γλώσσα του στόματος και του σώματος. πατέρας. Μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τη διάθεση Όταν η σχέση πατέρα-γιου καταφέρει για τις μελλοντικές κινήσεις και πως πρέπει να ανταποκρίνεται όχι μόνο στο παιχνίδι μαζί του, αλλά γενικότερα πώς να συμπεριφέρεται στα άλλα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Μαθαίνει να αναγνωρίζει τις Για την Ανδρική και Πατρική συναισθηματικές του διακυμάνσεις και να διαχωρίζει ποιες είναι εκτός Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ελέγχου, ποιες είναι ανεκτές ή μη αποδεκτές. Αυτός ο έλεγχος των ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: συναισθημάτων του έχει μεγάλη σημασία για μια σωστή ανάπτυξη ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. της προσωπικότητάς του και μιας ΕΚΔΟΤΗΣ: παραγωγικής και ικανοποιητικής ζωής αργότερα. ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. Μαθαίνει να ελέγχει τις αποΦράγκων 19, Θεσσαλονίκη, γοητεύσεις του και τις αποτυχίες τηλ. 2310 524285, fax 2310 524319 του. Μαθαίνει να εξερευνά καικιν. 6942989785 νούργιες ευκαιρίες. www.sos-sygapa.eu Μαθαίνει να μάχεται για να λύgoneas2010@gmail.com νει προβλήματα της ακαδημαϊκής, επαγγελματικής ή άλλης σταδιοgoneas2005@yahoogroups.com δρομίας του. ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: Μαθαίνει να ελέγχει την επιθετικότητά του και να αποκτά την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ικανότητα να αντικαθιστά τις βίαι213/480139-35 ες αντιδράσεις με συναισθηματική ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: κυριαρχία και επικοινωνία, παρά με καυγάδες. Νίκος Σπιτάλας spitalas@yahoo.gr Εμπνέει την αίσθηση ασφάΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ: λειας που είναι σημαντικότατη για τη εξέλιξη και τη ζωή του. Δημιουργεί την αίσθηση εμπιστοσύνης του αγοριού προς τον Χ. ΑΡΤΕΜΙΑΔΗΣ - ΑΦΟΙ ΒΡΟΧΙΔΗ Ο.Ε. εαυτό του, τις ικανότητές του και την αρρενωπότητά του. Δημιουργικό: Π. Διονυσίου 21, Οι σύγχρονες έρευνες έχουν τηλ. 25210 47212, e-mail: artstudio@drama.gr αποδείξει, ότι σε επείγουσες καταστάσεις των παιδιών τους, δεν Τυπογραφείο: 1ης Iουλίου 92, υπάρχει διαφορά στην αντίδραση τηλ. 25210 27001
6 να εκφραστεί χωρίς φόβο και προκατάληψη, τότε θα μπορέσει κανείς να διαπιστώσει πόσο γνήσια και βαθιά συναισθήματα τρέφει το αγόρι προς τον πατέρα του και πόση ανάγκη τον έχει, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Δεν υπάρχει μυστικό για την «πατρότητα» ούτε μαγικές συμβουλές για τον ανδρισμό που να περνούν από γενιά σε γενιά. Το αγόρι μαθαίνει πώς να γίνει ολοκληρωμένος άνδρας, με το να είναι μαζί με τον πατέρα του, να αποκτούν εμπειρίες και να ζουν τη ζωή τους μαζί. Αν όμως δεν έχει ζήσει την εμπειρία της παρουσίας του πατέρα μπορεί να μη νιώσει ποτέ άνετα με το τι σημαίνει να είσαι άνδρας, πώς να χειριστεί τον ανδρισμό του και πως να γίνει ικανός πατέρας ο ίδιος. Ο ρόλος του πατέρα στη ζωή της κόρης. Η πιο πολύπλοκη και ανεξερεύνητη σχέση στη ζωή της γυναίκας, είναι η σχέση της με τον πατέρα της. Αν και πολλές γυναίκες, από τα χρόνια της εφηβείας, προσπάθησαν να εναντιωθούν στην κατάχρηση εξουσίας του πατέρα τους, εξακολουθούν να βιώνουν πολύ έντονα τις επιρροές του και σαν ενήλικες γυναίκες. Ο πατέρας έχει ένα διπλό ρόλο. Να γονιμοποιήσει το ωάριο της μητέρας με το χρωμόσωμα Χ για να γίνει το μωρό κορίτσι και να βοηθήσει στην ανάπτυξη του κοριτσιού. Ένας καλός πατέρας είναι το θετικό πρότυπο για την κόρη του: ή πεθάνει, εκείνη θα θεωρήσει τον Θεό προδότη . Αν ο πατέρας είναι αδιάφορος προς τη θρησκεία, αλλά έζησε με εντιμότητα και αξιοπρέπεια Γιατί αναπτύσσει και υποστηρίζει τις ικανότητες και τις επιθυμίες της κόρης του, χωρίς προκαταλήψεις για το φύλο της. Γιατί την κατηχεί προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις χωρίς φανατισμό και δογματισμό. Όσο του επιτρέπουν οι γνώσεις του, της αναλύει τη φύση, το σύμπαν, τον Θεό. Αν ο πατέρας είναι προσιτός και αγαπητός και ο Θεός θα θεωρηθεί προσιτός και αγαπημένος. Αν ο πατέρας είναι προστατευτικός και αγαθοεργός, η κόρη θα πιστέψει ότι και ο Θεός θα την προστατέψει. Αν ο πατέρας την προδώσει, την εγκαταλείψει, την κακοποιήσει, η κόρη θα υιοθετήσει τη δικαιοσύνη και τις επίγειες αξίες. Γιατί την μαθαίνει να γίνει πραγματική γυναίκα: Πώς να αγαπήσει τον άνδρα, πώς να τον υπηρετήσει, πώς να τον χειριστεί, ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει και να τον επιθυμεί, όπως και εκείνος. Η έλξη της κόρης προς τον πατέρα της, κατά την παιδική ηλικία, είναι φυσιολογική και απόλυτα υγιής, ιδιαίτερα όταν ο πατέρας δεν
/ Οκτώβριος 2010 παραβιάζει τα όρια της φυσιολογικής αυτής σχέσης. Ο πατέρας είναι η πρώτη αγάπη της κόρης του και μέσα από την αμοιβαία αυτή αγάπη, το κορίτσι καταλαβαίνει ότι είναι ένα πλάσμα επιθυμητό. Αυτή η θετική και υγιής εμπειρία που απορρέει από την αγαπημένη αυτή σχέση, είναι η βάση για τις μελλοντικές συναισθηματικές σχέσεις της γυναίκας. Ο πατέρας βοηθάει την κόρη να διαφοροποιήσει τον εαυτό της από τη μητέρα και να δημιουργήσει τη δικιά της ταυτότητα. Συγχρόνως με την ταύτισή της με αυτόν, αναπτύσσει την ικανότητα να αγαπήσει κάποιον άλλον άνδρα. Ο πατέρας είναι αυτός που μαθαίνει στην κόρη του πώς να γίνει πραγματική γυναίκα, πώς να αγαπήσει τον άνδρα, πώς να τον υπηρετεί, πώς να τον χρησιμοποιεί, πώς να συνυπάρχει μαζί του και πώς να τον επιθυμεί όπως και εκείνος, ώστε η σεξουαλική της ζωή να αναπτυχθεί φυσιολογικά. Αν ένας καλός και ισορροπημένος πατέρας, μεγαλώσει την κόρη του με τις προϋποθέσεις που ήδη ανάφερα, τότε εκείνη θα αναπτύξει τη σεξουαλικότητά της με φυσιολογικό και υγιή τρόπο χωρίς άγχη και φοβίες για τον σαρκικό έρωτα. Επίσης, όταν μια γυναίκα έχει ως την ενηλικίωσή της την απεριόριστη συμπαράσταση του πατέρα της, θα αναπτύξει μια πολύ θετική σχέση με την αρσενική εσωτερική της διττότητα και θα αποκτήσει τη σιγουριά της ικανότητας για επιτυχία, ώστε να προχωρήσει μετά στους δικούς της στόχους. Η Αποξένωση του παιδιού απο τον γονιό Το διαζύγιο είναι μια απόφαση που έχει επιπτώσεις όχι μόνο στους συντρόφους αλλά και σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Γιαυτό πολύ συχνά ακούγεται απο τους συνεισητοποιουμένους και καλοπροαίρετους γονείς η φράση: «Αν δεν μπορούμε να πετύχουμε στο γάμο μας, τουλάχιστον ας πετύχουμε στο διαζύγιό μας» Οσο τα διαζ΄για αυξάνονται, τόσο αυξάνονται και τα προβλήματα: η επιμέλεια των παιδιών, η εκδίκηση των γονιών, οι νόμοι που τις περισσότερες φορές είναι τυπικοί και δεν ερμηνεύουν την ουσία των σχέσεων μεταξύ των γονιών και των παιδιών. Θύματα πάντα τα παιδιά, γιατί σε ένα διαζύγιο, πολύ συχνά, επικρατούν ο εγωισμός , τό μίσος, η εκδίκηση το υλικό κέρδος. Οι σύζυγοι ξεχνούν τα παιδιά τους. Ξεχνούν ότι αυτά έχουν αισθήματα, οξύτατη ευαισθησία, οξυδέρκεια, ανάγκη επικοινωνίας και ανασφάλεια. Είναι τόσο πολλοί οι γάμοι που κλονίζονται ανεπανόρθωτα και αποτυγχάνουν, που υπολογίζεται ότι το 1/3 των παιδιών που γεννιούνται στις Δυτικές κοινωνίες σήμερα, είναι πιθανόν να βιώσουν το χωρισμό
των γονιών τους στη νηπιακή ακόμη ηλικία. Η απόκτηση ενός παιδιο΄΄υ πρέπει να είναι για το ζευγάρι μιά πολύ σοβαρή και υπεύθυνη απόφαση. Γιατί ένα παιδί θα μετατρέψει τους συντρόφους σε γονείς και θα αλλάξει την ιεραρχία των προτεραιοτήτων τους. Το παιδί θα γίνει η σημαντικότερη προταιρεότητά τους για την υπόλοιπη ζωή τους. Οπως χρειάζονται δύο για να γίνει ένα ζευγάρι, χρειάζονται δύο για να γίνει ένα παιδί. Αλλά χρειάζονται και δύο για να αναπτυχθεί σωστά το παιδί. Και αυτοί οι δυό πρεέπει να σταθούν δίπλα του και να δημιουργήσουν μια σωστή επικοινωνία και το κατάλληλο περιβάλλον για την αναάπτυξή του. Χρειάζονατι και οι δλυο για να εγγυηθούν στο παιδί την παντοτινή αγάπη, την φροντίδα τους και επίσης τον σεβασμό στις υποχρεώσεις τους προς αυτό. Η γονική συνεισφορά δεν είναι διαπραγματεύσιμη, δεν είναι αναστρέψιμη και είναι άρρηκτος δεσμός με απεριόριστη διάρκεια χρόνου και με οποιαδήποτε μορφή έχει η σχέση του ζευγαριού. Κατά συνέπεια οι γονείς σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιδιώκουν την σωστή ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών τους. Ομως οι σύζυγοι όταν με το διαζύγιο παύουν να είναι ζευγάρι, δυστυχώς ξεχνούν ότι είναι γονείς. Και πολλές φορές το παιδί γίνεται έρμαιο και των δύο γονιών στην ανελέητη σύγκρουσή τους. Επειδή τα παιδιά απο την φύση τους εξιδανικεύουν τους γονείς τους, όταν ζήσουν την απόλυτη διάλυση της οικογένειας και βιώσουν την έχθρα μεταξύ των γονιών τους, αισθάνονται ενοχές και υπευθυνότητα για το διαζύγιο τούς. Ενα εννιάχρονο αγόρι με ρώτησε κάποτε: «Γιατί οι γονείς μου μισούνται τόσο πολύ; Μήπως φταίω εγώ που γεννήθηκα;» Δυστυχώς τα παιδιά αναγκάζονται να πάρουν το μέρος του ενός ή του άλλου γονιού ή γίνονται αντικείμενο διαμάχης των συζύγων γιατί αποτελούν το δελεαστικό στόχο για την αμοιβαία ανταλλαγή κατηγοριών για παραμέληση ή κακοποίηση ή για κακή κληρονομικότητα. Τα παιδιά ανίσχυρα γίνονται δυστυχώς τα εξιλαστήρια θύματα όταν οι γονείς αισθάνονται δυστυχισμένοι, απογοητευμένοι ή εξαπατημένοι απο τον/την σύντροφό τους. Η ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ Είναι μια έκφραση βίας του ενός γονιού απέναντι στον άλλο, χρησιμοποιώντας σαν όπλο το παιδί. Πολλές φορές κλιμακώνεται ανεξέλεκτα, και άλλες φορές ο αποξενωμένος γονιός εγκαταλείπειθ τον αγώνα είτε για χάρη του παιδιού είτε απο αδυναμία δικιά του να αντιμετωπίσει τις ψευδείς ή κακοήθεις κατηγόριες του άλλου γονιού. Η αποξένωση είναι αποτέλεσμα διαμάχης για την επιμέλεια του παιδιού, την
/ Οκτώβριος 2009 διατροφή και την επικοινωνία. Πολύ συχνά στην αποξένωση παίζουν προταγωνιστικό ρόλο οι παππούδες, θείες, θείοι και φίλοι. Η αποξένωση είναι μια σταδιακή και συνεχής πορεία που συνδέεται με το χρονικό διάστημα που περνάει το παιδί μακρυά απο τον άλλο γονιό. Τις περισσότερες φορές για την αποξένωση αυτή, ευθύνονται οι αργές δικαστικές αποφάσεις, που δίνουν τον χρόνο στο γονιό που συμβιώνει με το παιδί, να το αποξενώσει. Ενώ οι γρήγορες δικαστικές αποφάσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό αποτελεσματικά. Το παιδί που αποξενώνεται απο τον άλλο γονιό με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα που παρουσιάζουν τα παιδιά που κακοποιούνται και βασανίζονται σωματικά, ψυχικά, σεξουαλικά, με ολέθρια αποτελέσματα στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Η αποξένωση δημιουργείται: Με πλύση εγκεφάλου απο τον γονιό με τον οποίο συμβιώνει το παιδί και, το εκπαιδεύει συστηματικά, ώστε να θεωρεί τον άλλο γονιό μισητό και ανάξιο επικοινωνίας. Ενώ συγχρόνως, φροντίζει με κάθε τρόπο, το παιδί να εξιδανικεύει και να λατρεύει αυτόν που έχει την επιμέλεια του. Με δολοφονία της προσωπικότητας του άλλου γονιού. Με τρομοκρατία του παιδιού με κακοήθεις κατηγόριες, ως προς τον βίαιο χαρακτήρα του άλλου γονιού. Με την αίσθηση ντροπής για τον άλλο γονιό Με παρότρυνση σε βίαιαη αντίδραση, λεκτική σωματική απέναντι στον άλλο γονιό, άμα επιμένει να επικοινωνήσει μαζύ του. Με απόλυτη εξάρτηση απο τον γονιό που συμβιώνει και απόλυτη εξάλειψη της παρουσίας του άλλου γονιού. Οι καλές αναμνήσεις του αποξενωμένου γονιού, συστηματικά καταστρέφονται και το παιδί παυει να επιδιώκει την επαφή με τον αγαπημένο και συχνά πιό ικανό γονιό.. Παρόλα αυτά ‘εχει παρατηρηθεί ότι μερικά απο τα παιδιά αυτά, αργότερα στην ενήλικη ζωή τους, προσπαθούν να ανακαλύψουν και να επανορθώσουν την σχέση τους με τον αποξενωμένο γονιό και στρέφονται ενάντια σε αυτόν που επεδίωξε αυτή τη στέρηση, αφήνοντας ςτην ψυχή τους ένα μεγάλο κενό. Θεωρείται σαν μια επιταγή της αναπτυξιακής τους ανάπτυξης. Τα τελευταία χρόνια, οι κοινωνικές δομές άλλαξαν ριζικά. Ζούμε σε μια εποχή που οι εργαζόμενες γυναίκες έχουν τις ίδιες φιλοδοξίες και εργάζονται με την ίδια ένταση όπως οι άντρες. Σαν αποτέλεσμα οι άντρες να αναλαμβάνουν την ανατροφή των παιδιών τους με την ίδια αφοσίωση και φροντίδα, όπως οι γυναίκες.
Παρόλα αυτά, η πρόσφατη αυτή αλλαγή δεν είναι εμφανής σε καμία αναπροσαρμογή του ελληνικού οικογενειακού δίκαιου και οι Έλληνες δικαστές δίνουν την επιμέλεια του παιδιού στην μητέρα, Είτε είναι εργαζόμενη είτε όχι, άνευ όρων. Γιατί η σημερινή αντίληψη τους στηρίζεται σε παρωχημένα κοινωνικά πρότυπα, που ο ρόλος του πατέρα δεν αναγνωριζότανε σαν βασικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας και της συναισθηματικής ωρίμανσης του άντρα, αλλά σαν δευτερεύον στοιχείο του. Αυτό είναι απαραίτητο να το πληροφορηθούν οι δικαστές και οι νομοθέτες γιατί με τις άδικες αποφάσεις τους παραβιάζουν όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα του πατέρα αλλά και την ψυχή του παιδιού, περιορίζοντας ή ακόμη και αποκλείοντας την επαφή του με τον πατέρα Η στέρηση της συχνής επαφής με τον πατέρα, είναι ο πιο συχνός παράγοντας εγκληματικής δραστηριότητας στους έφηβους και των δύο φύλων (μια και οι συμμορίες των κοριτσιών είναι σκληρότερες των αγοριών σήμερα) και επίσης μεγαλύτερος ο κίνδυνος για κατάχρηση ουσιών, οινοπνεύματος, κακής πνευματικής λειτουργίας, διανοητικής εξασθένισης και αυτοκτονίας. Όλοι οι ερευνητές τονίζουν, ότι τα παιδιά για να μεγαλώσουν φυσιολογικά, με ένα υγιή ψυχισμό χρειάζονται και τους δύο γονείς. Ο πατέρας και η μητέρα μπορεί να χωρίζουν σαν σύζυγοι, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν παύουν να είναι γονείς και πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών τους. Είναι ιστορική η αλλαγή που έχει γίνει στο ρόλο του πατέρα και ο άντρας-τροφός, έχει αποκτήσει παγκοσμίως ένα καινούργιο σεβασμό. Μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο περιοδικό Journal of the American Medical Association, υπεστήριξε, ότι οι πολλές δραστηριότητες ενός πατέρα με το παιδί του δεν είναι τόσο σημαντικές, είναι όμως σημαντική «η αίσθηση του δυνατού δεσμού» που δημιουργείται μεταξύ τους. Ο πατέρας που φροντίζει το παιδί του φυσικά και συναισθηματικά, δε μιμείται το ρόλο της μητέρας. Αλλά είναι ένας γνήσιος πατέρας, που δίνει σάρκα και οστά σε ένα επίθετο, που μέχρι τώρα πρακτικά και παραδοσιακά δεν είχε άλλο νόημα από τον πατέρα «προμηθευτή» και πατέρα «τιμωρό». Επίσης, η προκατάληψη ότι η κόρη στη μητέρα και ο γιός μετά τα 10 στον πατέρα, ο σύγχρονος πατέρας την κατέλυσε και έχει τεκμηριωθεί ότι ο πατέρας, μεγαλώνοντας την κόρη του είναι ικανός να της προσφέρει συνέπεια, προστασία, σωστή επικοινωνία, το απαραίτητο ενδιαφέρον και την πρέπουσα φροντίδα. (Και δεν θα ήθελα αυτό να το προσλάβετε σαν προκατάληψη μιας γυναίκας που μεγάλωσε μετά από ένα κακό
7 διαζύγιο, όπως εγώ, από τα 9 μου χρόνια με έναν εξαίρετο πατέρα). Ο πατέρας έχει μια διπλή υποχρέωση προς την κόρη του: η πρώτη είναι να γονιμοποιήσει το ωάριο της μητέρας με το χρωμόσωμα Χ για να γίνει το μωρό κορίτσι, και η δεύτερη, να βοηθήσει στην ανάπτυξη του κοριτσιού να γίνει μια ενήλικη γυναίκα που θα είναι ελεύθερη να εγκαταλείψει τον πατέρα της όταν αυτή το επιθυμήσει ή το απαιτήσει η ανάπτυξης της Κάθε πατέρας υπηρετεί μια διπλή λειτουργία. Είναι σημείο αναφοράς για το παιδί του ιδίου φύλου και επιθυμητό πρόσωπο για το παιδί του αντίθετου φύλου. Το αγόρι έχει σαν βάση την σεξουαλική ταυτότητα του πατέρα του όπου στηρίζει και την δικά του ταυτότητα και του επιτρέπει να τον έχει σαν σημείο αναφοράς και επιθυμίας. Το παιδί πρέπει να εκτεθεί στα χαρακτηριστικά του πατέρα, όπως στη μυρωδιά του, το τριχωτό του κορμιού του, στη βαθιά του φωνή, στην αγκαλιά του και στο παιχνίδι μαζί του. Ο γιός αυτός που έχει επίγνωση της φυσικής παρουσίας του πατέρα, είναι ικανός να αγαπήσει τη μητέρα του και αργότερα στη ζωή του να επιθυμήσει τις άλλες γυναίκες χωρίς φόβο. Η πιο πολύπλοκη και ανεξερεύνητη σχέση στη ζωή της γυναίκας, είναι η σχέση της με τον πατέρα της. Παρόλο που οι γυναίκες αγωνίστηκαν πάντα ενάντια στους ανδρικούς νόμους, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να αντανακλούν πολύ έντονα τις αξίες του πατέρα τους που έχουν εσωτερικεύσει με την πάροδο του χρόνου. Η μεταξύ πατέρα-κόρης σχέση, είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της προσωπικότητας της και της περαιτέρω ζωής της, μια και ο πατέρας είναι η γέφυρα της κόρης του στον έξω κόσμο. Η σχέση αυτή είναι τελείως διαφορετική από την σχέση μάνας-κόρης. Ο πατέρας συνήθως αναπτύσσει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο την δικά του έκφραση αγάπης προς την κόρη του και αυτό διαφαίνεται στην διαπαιδαγώγηση της, στην εκπαίδευση της, στην καθοδήγηση και ακόμη και στο παιχνίδι μαζί της. Ο ψυχίατρος J.Hersog, στο βιβλίο του Father and Child, Boston Little Brown, γράφει: Οι έρευνες επάνω στις διαφορές της συμπεριφοράς των γονιών αποδεικνύουν ότι ενώ η μητέρα προσπαθεί να κατευνάζει και να προστατεύει την κόρη της από τα υπερβολικά ερεθίσματα, ενώ ο πατέρας συνήθως προσπαθεί να διεγείρει τα συναισθήματα της και να την υποκινήσει να παίζει με ενθουσιασμό, θάρρος και να δημιουργεί δυσκολίες ακόμη και όπου δεν υπάρχουν, για να έχει την ευκαιρία να ξεπεράσει τα όρια της.
Επίσης, δίνει στην κόρη του τη δυνατότητα να ελέγχει τις απογοητεύσεις του, να εξερευνά καινούργιες ευκαιρίες και να μάχεται για να λύνει προβλήματα της ακαδημαϊκής, επαγγελματικής της ή άλλης καριέρας. Ο πατέρας είναι η πρώτη αγάπη της κόρης του και μέσα από την αμοιβαία αυτή αγάπη το κορίτσι καταλαβαίνει ότι είναι ένα πλάσμα επιθυμητό. Αυτή είναι μια απόλυτα φυσιολογική και υγιής εμπειρία, μέσα από την οποία μπαίνει η βάση για τις μελλοντικές συναισθηματικές σχέσεις της γυναίκας. Ο πατέρας βοηθάει την κόρη του να διαφοροποιήσει τον εαυτό της από τη μητέρα και να δημιουργήσει τη δικιά της ταυτότητα, αλλά συγχρόνως με την ταύτιση της με αυτόν, απελευθερώνεται από τη στενή της σχέση με τη μάνα και αναπτύσσει την ικανότητα να μεταφέρει την αγάπη της αυτή σε κάποιον άλλο άντρα. Ο πατέρας που αγαπάει την κόρη του, την βοηθάει να γίνει μια ικανή ανεξάρτητη γυναίκα που αισθάνεται άνετα με τους άντρες μέσα σε μια συναισθηματική, επαγγελματική ή φιλική σχέση. Θα την μάθει να παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και να αποκτήσει την δυνατή αίσθηση του εσωτερικού της κύρους. Θα την παροτρύνει να δημιουργήσει μια υγιή και ισορροπημένη σχέση με τον εαυτό της. Ο πατέρας, είναι αυτός που μαθαίνει στην κόρη του πώς να γίνει πραγματική γυναίκα, πώς να αγαπήσει τον άντρα, πώς να τον υπηρετεί, πώς να τον χρησιμοποιεί, πώς να συνυπάρχει μαζί του και πώς να τον επιθυμεί όπως και εκείνος. Αν το κορίτσι αισθάνεται ασφαλής με τον πατέρα της ότι δεν θα την πληγώσει και δεν θα την εγκαταλείψει, τότε θα αισθανθεί άνετα με τη σεξουαλική της ανάπτυξη. Αν η κόρη έχει ένα πατέρα που χρησιμοποιεί τη δύναμη του δίκαια, θα μάθει και αυτή να χρησιμοποιεί τη δύναμη της με σοφία στον εξωτερικό κόσμο. Ο καλός πατέρας αναπτύσσει και υποστηρίζει τις έμφυτες ικανότητες και επιθυμίες της κόρης του, χωρίς να επιβάλει τις τυχόν δικές του προκαταλήψεις για το φύλο της. Όταν μια γυναίκα έχει μέχρι την ενηλικίωση της την απεριόριστη συμπαράσταση του πατέρα της, αναπτύσσει μια πολύ θετική σχέση με την αρσενική εσωτερική της διττότητα και αποκτά τη σιγουριά της ικανότητας για επιτυχία, ώστε να προχωρήσει μετά στους δικούς της στόχους. Ο πατέρας επηρεάζει την πνευματικότητα της κόρης και τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις ως προς την φύση, το σύμπαν, τον Θεό. Αν ο πατέρας είναι προσιτός και αγαπητός και ο Θεός θα θεωρηθεί προσιτός και αγαπημένος. Αν είναι προστατευτικός και αγαθοεργός θα πιστέψει ότι και ο Θεός θα την προστατέψει. Αν ο πατέρας την αγνοήσει, δεν την προστατεύσει, ο Θεός θα είναι ανίκανος και θα τον εγκα-
ταλείψει. Αν ο πατέρας την προδώσει, την εγκαταλείψει, την κακοποιήσει ή πεθάνει, ο Θεός θα θεωρηθεί προδότης . Αν ο πατέρας είναι αδιάφορος προς την θρησκεία, αλλά έζησε με εντιμότητα και αξιοπρέπεια, η κόρη θα υιοθετήσει την δικαιοσύνη και τις επίγειες αξίες του. Ο Carl Jung στο βιβλίο του Freud and Psychoanalysis γράφει ότι πίσω από την έννοια του πατέρα βρίσκεται το αρχέτυπο του πατέρα και σε αυτό το προϋπάρχον αρχέτυπο βασίζεται το μυστικό της δύναμης του πατέρα, το οποίο ο Jung παρομοιάζει με την δύναμη που αναγκάζει το πουλί να αποδημεί και που η δύναμη αυτή δεν παράγεται από το ίδιο το πουλί αλλά προέρχεται από τους προγόνους. Ο νόμος, η τάξης και η ιεραρχία συνυπάρχουν στο αρχέτυπο του πατέρα όπως και η υπόσχεση της προστασίας, της υποστήριξης και της ταυτότητας. Γιαυτό είχε και έχει και το προνόμιο και την δύναμη να γίνεται βασιλιάς, προστάτης για την οικογένεια, την κοινωνία, το έθνος. Ο πατέρας που ενσωματώνει τα προσόντα του σοφού πατέρα εξασκεί την δύναμη του με ένα δίκαιο, παραγωγικό και γενναιόδωρο τρόπο, ενθαρρύνοντας την κόρη του να χρησιμοποιήσει τις ικανότητες του και να δημιουργήσει μια θετική αλλαγή στον κόσμο. Την ενθαρρύνει να γίνει ότι καλύτερο είναι και μεγαλώνει δίπλα του
αποκτώντας την δυνατή αίσθηση του εσωτερικού κύρους. Γιαυτό τον λόγο είναι απαραίτητο οι γονείς : Ναδιαχωρίζουν ορισμένες υπευθυνότητες ανάλογα με το πως μπορεί ο καθένας να τις κάνει καλύτερα. Να έχουν μεταξύ τους μια ανοιχτή επικοινωνία ως προς τη συνεπή, κοινή τους συμπεριφορά έναντι των παιδιών τους, ώστε να μην αισθάνεται ο ένας ότι κριτικάρεται ή πατρονάρεται απο τον άλλο. Να δίνει ο ένας γονιός στον άλλο χρόνο για αποκλειστικά προσωπική επαφή με το παιδί για παιχνίδι ή επικοινωνία. Να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και ελευθερία ως προς την εκπλήρωση των γονικών καθηκόντων του καθενός. Και οι ρόλοι και τα στερεότυπα των δύο φύλων, χρειάζεται να επανεξεταστούν αφού το ένα επηρεάζει και φωτίζει τις πτυχές του άλλου.