1
/ Οκτώβριος 2010
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. / ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 13 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010 ΚΩΔ. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ: 8575
ΕΔΕΙΞΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Περιεχόµενα Σελίδα 2: για τη ργό Δικαιοσύνης Γράμμα στον Υπου ος πρ τική επιτροπή ως νομοπαρασκευασ αιο το Οικογενειακό δίκ Σελίδα 3: λν Τέκνων’ του Α. Τέ ‘Επιμέλεια Ανήλικω 5 τις Πρόσκληση για λιου, δικηγόρου & Νοεμβρίου Σελίδα 4: ργείου παιδείας Εγκύκλιος του Υπου Σελίδα 5: ς Τύπος Θεσσαλονίκη 6: α Σελίδ Βιβλιογραφία Σελίδα 7: ν αι ιδιοκτήτριες τω ‘Οι γυναίκες δεν είν ne Sullerot παιδιών τους’ Evely σελίδα 8: αννη Ρίτσου (απόσπ ‘Ο επιτάφιος’ του Γιά σμα) +Ζωή υποψήφιους Πόλη Φωτογραφίες από ας Δράμ : Δημοτική κίνηση
Εφημερίδες (σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή) έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τη συμμετοχή μελών του ΣΥΓΑΠΑ σε ψηφοδέλτια υποψηφίων στις προσεχείς Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές.
Πράγματι, με τίτλους όπως: ‘Στα βήματα του Matt ‘O Connor ο Πρόεδρος και μέλη του ΣΥΓΑΠΑ στις παραμονές των Δημοτικών Εκλογών στην Ελλάδα εξέδωσαν πολλές εφημερίδες άρθρα που σημειώνουν το πρόβλημα των διαζευγμένων. Πριν από 25 χρόνια, στην Αυστραλία, στον Καναδά και ΗΠΑ, πολλοί διαζευγμένοι ‘βγήκαν’ στην πολιτική για να προσθέσουν τη γνώση τους σε Κοινοβούλια ή Γερουσία. Το δε 2006, στην Αγγλία, ο γνωστός ακτιβιστής Matt O’Connor, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, προβάλλοντας έτσι το θέμα των διαζυγίων και το σοβαρότατο πρόβλημα που προκύπτει με την απονομή της επιμέλειας σε ένα μόνο γονέα, αποκλείοντας τον άλλο από κάθε δραστηριότητα του παιδιού. Ο πόνος του γονέα που δεν βλέπει τα παιδιά μετά το διαζύγιο αλλά και το προκαλούμενο ‘Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης’ αποτελούν τα σοβαρότερα ψυχικά θέματα για το διαζύγιο. Αυτό συμβαίνει διότι πολλοί δικαστές δεν είναι εξειδικευμένοι, δεν γνωρίζουν από ψυχολογία παιδιών διαζυγίων, είναι μονοπλεύροι και έχουν ρατσιστική νοοτροπία κατά του άνδρα-πατέρα. Επίσης, επειδή δεν υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες να παρεμβαίνουν άμεσα, τη στιγμή του διαζυγίου -όπως είναι πρέπον- και με την αδράνεια
των ελληνικών δικαστηρίων, τις καθυστερήσεις και την απουσία τριμελών δικαστηρίων και εισαγγελέων στην απονομή της επιμέλειας αλλά και επειδή δεν υπάρχει η συνεχόμενη επίβλεψη και ‘μετέπειτα’ έλεγχος της σωστής διαχείρισης της επιμέλειας, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα. Επίσης, ούτε η αστυνομία μπορεί να δώσει λύσεις, ούτε οι πολιτικοί θέλουν να λυθεί το πρόβλημα. Μάλιστα σε δύο φορές που ζητήθηκε από νομοπαρασκευαστική επιτροπή (2008 & 2010) να συντάξει προτάσεις για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, αυτές ασχολήθηκαν με συναφή θέματα (πχ σύμφωνο συμβίωσης, ομοφυλόφυλους, οικονομικά θέματα, κτλ) και αγνόησε το σοβαρότατο πρόβλημα των 2 εκατομμυρίων διαζευγμένων και 1 εκατομμυρίου παιδιών διαζυγίων. Ούτε καν ασχολήθηκε με τα 150.000 παιδιά εκτός γάμου ώστε να έχουν και οι δύο φυσικοί γονείς την αυτόματα επιμέλεια και γονική μέριμνα. Έτσι, μετά την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κινήματος στις Ευρω - εκλογές, οι διαζευγμένοι έρχονται σε πολλά ψηφοδέλτια όπου κατάφεραν να προσθέσουν τα αιτήματά τους και στηρίζουν τους καλύτερους. Ο Πρόεδρος Νίκος Σπιτάλας είναι υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο ‘Πόλη & Ζωή’ - Κυριάκος Χαρακίδης, στο Δήμο Δράμας, η Ελένη Εμπορίδου στο Δήμο Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Μαρκάτος στην Περιφέρεια Β’ Αττικής, ο Παναγιώτης Τριβέλλας στα Βρυλλήσια Αττικής και ο Σωτήρης Αργυρόπουλος στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης (Δήμος Παύλου Μελά).
2
/ Οκτώβριος 2010
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Γνωμοδότηση για το οικογενειακό δίκαιο, επιτροπές ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων παιδιών Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Ω
ς γνωστό, είμαι καθηγητής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης επί 33 έτη. Από το έτος 1986, στη Γαλλία και από το έτος 1998 στην Ελλάδα, ασχολούμαι με το θέμα των διαζυγίων και την κοινωνική, νομική και ψυχολογική τους παράμετρο. Εχω καταγράψει επιστημονικά 30.000 υποθέσεις στην Ελλάδα και πάρα πολλές από το εξωτερικό. Εχω ιδρύσει τον ΣΥΓΑΠΑ που ως μη κυβερνητική οργάνωση έχει διεκπεραιώσει 14 ημερίδες, 3 διεθνή συνέδρια και πολλές άλλες επιστημονικές διαλέξεις και συνέδρια από το 2004, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν στην Ελλάδα 1.000.000 ζευγάρια χωρισμένα που αντιστοιχεί σε 1 εκατομμύριο παιδιά και 2 εκατομμύρια ενήλικες. Από αυτά, τα 150.000 είναι παιδιά εκτός γάμου. Καμία πρόνοια δεν υπάρχει ούτε σε επίπεδο κοινωνικό, ούτε υγείας, ούτε νομικό, ούτε ασφάλειας, ούτε διεθνών διμερών ή άλλων σχέσεων. Η χώρα μας έχει καταδικαστεί (ως πρότυπο υπόθεση Κοσμόπουλου) μη τήρησης του άρθρου 8 των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (προστασία της οικογενειακής ζωής) αλλά και για άλλα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που άπτονται σε παιδιά διαζυγίων. Εχουμε δώσει εκατοντασέλιδη πρόταση στο Υπουργείο σας, προ διετίας, με συγκεκριμένες προτάσεις αλλαγών τόσο στους νόμους όσο και στη δικαστηριακή πρακτική. Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικά εάν δεν ενεργοποιηθούν και άλλοι κοινωνικοί και υπηρεσιακοί φορείς. Συνοπτικά αναφέρω: Ενεργοποίηση του Νόμου 2447/2004 περί οικογενειακών δικαστώνδικαστηρίων. Είναι αδιανόητο να αυτό-ονομάζονται οικογενειακοί δικαστές όποιοι ζητήσουν ακόμα και να μην έχουν σπουδές και εμπειρία ψυχολογίας, παιδο-ψυχιατρικής, παιδαγωγικής. Είναι αδιανόητο, οι κοινωνικές υπηρεσίες των δικαστηρίων, να μην ασχολούνται με τα προ του διαζυγίου-οικογένειας ως προληπτικοί μηχανισμοί, αλλά να ασχολούνται με τα παραβατικά παιδιά, δηλαδή αφού το σύστημα δημιουργήσει παραβατικούς ανήλικες (90% είναι παιδιά διαλυμένων οικογενειών) να δηλώνει ΄προστάτης’ τους. Δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός να ελέγχει τους γονείς που χωρίζουν (και την ψυχική υγεία τους και την κοινωνική και φυσική γονική ικανότητά τους) ώστε να μη παρατηρείται το φαινόμενο της παρεμπόδισης επικοινωνίας και αυτό του τρομερού συνδρόμου γονικής αλλοτρίωσης (PASParental Alienation Syndrome). Δεν αναγνωρίζεται από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της Ελλάδος η συνεπιμέλεια όχι μόνο στα παιδιά εκτός γάμου αλλά και σ’αυτά όπου έχει γίνει επίσημος γάμος. Μάλιστα υπάρχει διγλωσσία στους όρους ‘γονική μέριμνα’ και ‘επιμέλεια’ ενώ δεν υπάρχει ο όρος ‘κατοικία’. Η καθυστέρηση των δικαστικών αποφάσεων και η μη συμμετοχή των εισαγγελέων στις αποφάσεις (που παίρνονται επιφανειακά μέσω ασφαλιστικών μέτρων από μία Πρόεδρο) δίχως συγχρόνως να εξασφαλίζεται η καθημερινή ‘επικοινωνία’ με τον άλλο γονέα αποτελεί σοβαρότατο πρόβλημα με τραγωδίες σε παιδιά και μπαμπάδες. Οι υπέρογκες διατροφές είναι καταστροφικές και για τον μπαμπά και για το παιδί μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Σας επισυνάπτω πίνακα διατροφών του Γαλλικού Υπουργείου Δικαιοσύνης όπου παρατηρείτε ότι οι διατροφές για ένα παιδί είναι μεταξύ 40 και 140 ευρώ. Εδώ θα πρέπει το δικαστήριο να αποσυνδέει το θέμα ‘διατροφή’ από ‘επικοινωνία’, να μην συνεκδικάζονται ώστε να μην υπάρχει εκβιασμός από τους δικηγόρους. Στο εξωτερικό υπάρχει ο θεσμός του ‘Διαμεσολαβητή’ όπου ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός όπως ο ΣΥΓΑΠΑ μπορεί να αποτελέσει τον καλύτερο διαμεσολαβητή με την εμπειρία που έχει και με τους ειδικούς στο
θέμα ως μέλη και εθελοντές (έχουμε κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, νομικούς-δικηγόρους, παιδαγωγούς, κτλ). Να υπάρξει ο θεσμός του ‘συμβολαίου’ το οποίο θα ελέγχεται εάν το τηρούν οι δύο πρώην σύζυγοι για το συμφέρον των παιδιών και εάν όχι, να μεταφέρεται αυτόματα η επιμέλεια στον άλλο γονέα. Το ίδιο να γίνεται όταν υπάρχουν ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες με μόνο σκοπό την απόδοση της επιμέλειας. Συνημμένα σας παραθέτω γαλλική νομολογία. Να μην μπορεί να γίνει σε τρεις ημέρες κατάσχεση και στη συνέχεια πλειστηριασμός ακινήτων του μη έχοντος την επιμέλεια, ιδίως εάν δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτα ο έχων την επιμέλεια διότι το ακίνητο είναι πλήρως και εξ’ολοκλήρου υποθηκευμένο σε τράπεζες λόγω δανείου. Ετσι αποφεύγεται τόσο ο εκβιασμός όσο και η καταστροφή δίχως λόγο του ένα γονέα δίχως κανένα όφελος προς τον άλλο, απλώς για εκδίκηση ή από ψυχιατρικό φαινόμενο. Οι κατασχέσεις μισθού να μην υπερβαίνουν το 1/10 αυτού, λαμβανομένων υπόψη των χρεών. Να μπορέσω να μεταφέρω την εμπειρία μου (και τη σχετική βιβλιογραφία) στις Σχολές Δικαστών και Εισαγγελέων. Μερικές απλές προτάσεις: Απαλοιφή του όρου ‘γονική μέριμνα’ και αντικατάσταση από ‘επιμέλεια’. Εισαγωγή του όρου ‘κατοικία’ Απόφαση (άμεση-προσωρινή διαταγή) επιμέλειας από Τριμελή Συμβούλια με παρουσία Εισαγγελέα μετά από κοινωνική έρευνα. Αναγνώριση του όρου PAS στα παιδιά των διαζυγίων. Εφαρμογή του Ν. 2447/2004 (οικογενειακοί δικαστές) Εφαρμογή του Συμβολαίου Διαζυγίου Εφαρμογή του Διαμεσολαβητή Εισαγωγή του όρου ‘Συνεπιμέλεια’ Εφαρμογή στις διατροφές, του γαλλικού πίνακα. Στη διάθεσή σας για πρόσθετες εξηγήσεις όπως τις αναφέρω στα νομικά βιβλία μου. Με τιμή Νίκος Σπιτάλας Καθηγητής,
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ΕΚΔΟΤΗΣ: Νίκος Σπιτάλας, spitalas@yahoo.gr Φράγκων 19, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 524285, fax 2310 524319 κιν. 6942989785 www.sos-sygapa.eu goneas2010@gmail.com goneas2005@yahoogroups.com ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ: Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 213/480139-35 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Στεφανάτου Μαρία ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ:
Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ Χ. ΑΡΤΕΜΙΑΔΗΣ - ΑΦΟΙ ΒΡΟΧΙΔΗ Ο.Ε. Δημιουργικό: Π. Διονυσίου 21, τηλ. 25210 47212, e-mail: artstudio@drama.gr Τυπογραφείο: 1ης Iουλίου 92, τηλ. 25210 27001
3
/ Οκτώβριος 2010
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ Τέλλιος Αθανάσιος Δικηγόρος Θεσσαλονίκης - Επιστημονικός Συνεργάτη Συλλόγου ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. Στις μέρες μας ένα σημαντικό και ταυτόχρονα περίπλοκο ζήτημα, το οποίο απασχολεί όλο και περισσότερο τόσο τους ενδιαφερόμενους γονείς όσο και τα δικαστήρια της ουσίας, είναι η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων και το κατά πόσο μπορεί να συνεκτιμηθεί και να επηρεάσει η γνώμη τους στην απόφαση του δικαστηρίου. Η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων και κάθε απόφασή τους σχετικά με αυτήν πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου. Στο συμφέρον του τέκνου πρέπει, επίσης, να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, ασχέτως αν η πράξη πολλές φορές διαψεύδει οικτρά το γράμμα του νόμου. Για την εξειδίκευση του συμφέροντος του τέκνου, το δικαστήριο οφείλει προτού εκδώσει την απόφασή του να ακούσει και να συνεκτιμήσει τη γνώμη του ανήλικου τέκνου και να αιτιολογήσει την απόφασή του σε περίπτωση παράλειψης αυτής της υποχρέωσής του. Αλλά και οι γονείς πριν λάβουν οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με τη άσκηση της γονικής μέριμνας έχουν την υποχρέωση να ακούσουν τον ανήλικο και να συνεκτιμήσουν τη γνώμη του. Επαφίεται στην κρίση και των δύο μερών, αυτό της δικαστικής εξουσίας αλλά και αυτό του γονέα που θα επικαλεστεί την άποψη του τέκνου, για το αν μία τέτοια επιλογή θα είναι πράγματι για το συμφέρον του παιδιού αλλά κυρίως ότι δεν θα επηρεάσει την ψυχοσωματική του ανάπτυξη και ισορροπία. Η παράλειψη της υποχρέωσης αυτής εκ μέρους των γονέων συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, με συνέπεια να μπορεί να επέλθει ολική ή μερική αφαίρεσή της. Τόσο όμως οι γονείς όσο και το δικαστήριο δεν δεσμεύονται από τη γνώμη του ανηλίκου, δεν υποχρεούνται δηλαδή να τη δεχθούν. Σπουδαίο ρόλο, βέβαια, σύμφωνα και με το νόμο, παίζει και η ωριμότητα του ανηλίκου η οποία αποτελεί τον βασικό παράγοντα για την πρόκριση αυτής της επιλογής. Ανάλογα δηλαδή με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αυτή αφορά τα συμφέροντά του. Ωριμότητα έχει το τέκνο όταν έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται το συμφέρον του, ενώ η φράση του νόμου «εφόσον αφορά τα συμφέροντά του» είναι περιττή, γιατί όλες οι αποφάσεις αφορούν τα συμφέ-
ροντά του. Το δικαστήριο υποχρεούται, προκειμένου για ανήλικα τέκνα που έχουν κάποια ωριμότητα, να ζητά και να συνεκτιμά τη γνώμη τους ακόμη και αν η ανάθεση της γονικής μέριμνας του προσώπου τους στον έναν από τους γονείς είναι προσωρινή. Το αν το τέκνο έχει ωριμότητα ή όχι πρέπει να κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Το ζήτημα αν υπάρχει ή όχι ωριμότητα του ανήλικου τέκνου, δηλαδή ικανότητα, όπως αναφέρθηκε, να αντιληφθεί το συμφέρον του, σχηματίζεται ύστερα από ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων και δεν απαιτείται ειδική αιτιολόγηση. Η ύπαρξη ωριμότητας ή όχι του τέκνου εξαρτάται τόσο από βιολογικούς (βαθμός ευφυΐας) όσο και από κοινωνικούς παράγοντες (εμπειρίες, κ.λ.π.), οι οποίοι καθορίζουν τη δυνατότητα του τέκνου να έχει ή όχι λογική και ώριμη άποψη για ορισμένο θέμα και να συμπεριφέρεται ανάλογα. Η ωριμότητα του τέκνου δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την ηλικία του, διότι μόνη η ηλικία δεν αποδεικνύει την ωριμότητα του τέκνου. Σε αυτήν συμβάλλλουν και άλλοι παράγοντες όπως η παιδεία, τα πνευματικά ερεθίσματα που έχει δεχθεί αλλά και τα βιώματα που έχει αποκτήσει μέχρι την ηλικία στην οποία έχει φτάσει. Στη μικρή ηλικία υπάρχει ο κίνδυνος η γνώμη του τέκνου να έχει επηρεασθεί από τη γνώμη του γονέα, με τον οποίο συνοικεί, οπότε η γνώμη του δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Είναι συχνό φαινόμενο η συνοίκηση του τέκνου με τον έναν από τους γονείς να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την μετέπειτα απόφασή του και γι’ αυτό το λόγο να μην οδηγείται σε άκρως αντικειμενική για τα συμφέροντά του γνώμη. Συνηθίζεται, δε, ο γονέας ο οποίος έχει την προσωρινή ή όχι επιμέλεια, να “χρησιμοποιεί” το τέκνο ως βέλη στην φαρέτρα του στον πόλεμο ενάντια στο άλλο μέρος, στην συνηθέστερη των περιπτώσεων, ενάντια στον πατέρα. Αν ο ανήλικος έχει ωριμότητα, αλλά το δικαστήριο δεν τον καλέσει για να ακούσει τη γνώμη του, ο γονέας μπορεί να προσφύγει σε ανωτέρου βαθμού δικαστήριο. Πράγματι η γνώμη του τέκνου ίσως και να αποτελεί την πιο ορθή βάση την οποία θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δικαστήρια καθώς είναι η μοναδική άποψη η οποία, εάν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις κατά τις οποίες μολύνεται από τα μικροσυμφέροντα και τους επηρεασμούς των αντιμαχόμενων γονέων, είναι σίγουρα αυτή που εξασφαλίζει την αντικειμενικότητα.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Η Ένωση Κωφών Βορείου Ελλάδος (Ε.Κ.Β.Ε.) και ο Σύλλογος για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.) έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην Ημερίδα που συνδιοργανώνουν με θέμα
«ΓΟΝΕΙΣ – ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΟ» Εισηγητές : α) η κα Δολαψή Έφη, Ψυχολόγος, β) ο κος Στεφανάτος Χάρης, Ψυχολόγος γ) ο κος Σπιτάλας Νίκος, Πρόεδρος του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. – Καθηγητής του Τ.Ε.Ι. Καβάλας Χώρος Διοργάνωσης: Ε.Κ.Β.Ε. – Λεωφ. Καλλιθέας 3 Αμπελόκηποι Ημερομηνία Σεμιναρίου: Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010 Ώρα: 18:00 – 20:00 Υπεύθυνη εκδήλωσης: Ελένη Εμπορίδου, Διερμηνέας Δασκάλα Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας.
4 Ο Δικηγόρος απαντά ΕΡΩΤΗΣΗ:
Καλημέρα σας, Είμαι γονέας τέκνου που προέρχεται εκτός γάμου, αναγνωρισμένο κανονικά & οποίος συζώ με την μητέρα του παιδιού. Αντιμετωπίζομαι φορολογικά ως εάν ήμουν παντρεμένος; Για θέματα, φορολογικής δήλωσης, μισθολογικά κλπ. Ποιές οι ιδιαιτερότητες υπάρχουν, αν υπάρχουν τέτοιες; Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Οι γονείς του τέκνου έχουν γενικώς την γονική μέριμνα αυτού, εφόσον αυτοί είναι σύζυγοι που συμβιώνουν και σε περίπτωση που ο ένας από αυτούς πεθάνει, κηρυχθεί σε αφάνεια ή εκπέσει από τη γονική μέριμνα, αυτή (γονική μέριμνα) ασκείται αποκλειστικά από τον άλλο γονέα. Εξάλλου αν ο ένας γονέας αδυνατεί να ασκήσει τη γονική μέριμνα για πραγματικούς λόγους ή γιατί είναι ανίκανος ή περιορισμένα ικανός για δικαιοπραξία, την ασκεί ο άλλος γονέας. Σε περίπτωση υιοθεσίας μετά την υιοθεσία την ασκούν οι θετοί γονείς. Προκειμένου για τέκνο που γεννήθηκε εκτός γάμου και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του η γονική μέριμνα ανήκει στην μητέρα του. Από το Νόμο: (Πολ.1219/1995), Αντωνόπουλο -Κατούδη ερμηνεία ΦΕ έκδοση 2004 σελ.61: «Συνεπώς από τα παραπάνω προκύπτει ότι στην περίπτωση διαζευγμένων συζύγων τα τέκνα θεωρείται ότι βαρύνουν το γονέα ο οποίος έχει την επιμέλεια αυτών, αφού σε αυτή την περίπτωση περιλαμβάνεται και ο προσδιορισμός του τόπου διαμονής (συνοίκησης) των τέκνων (Α.Κ. 1518), ανεξάρτητα αν τους καταβάλλεται διατροφή ή συνοικούν περιστασιακά με τον άλλο γονέα (σχετ.1128806/2235/Α0012/30.12.1997 έγγραφο)» Η αναγνώριση του τέκνου από την μητέρα που το γέννησε, και συνεπώς η άσκηση της γονικής μέριμνας , θεωρείται δεδομένη και δεν απαιτείται πράξη αναγνώρισης, εκτός και αν της αφαιρεθεί με δικαστική απόφαση. Σε περίπτωση δε που δεν έχει συναφθεί γάμος η άσκηση , αυτής , από τον πατέρα ή η συνάσκηση από κοινού με την μητέρα , απαιτεί αναγνώριση του τέκνου από τον πατέρα. Στην εξεταζομένη περίπτωση δε , επειδή αναγνωρίστηκε και επειδή συνοικεί με τον πατέρα , βαρύνει τον πατέρα. (Συνδυασμός 1. β. & 2 του άρθρου 7). Οπότε, αφού το παιδί (το οποίο δεν έχει εισοδήματα, βρέφος γαρ) ζει με τον πατέρα, βαρύνει φορολογικά τον πατέρα.
/ Οκτώβριος 2010
ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΟ ΣΥΓΑΠΑ Εγκυκλίους, μέσω των οποίων θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα των μαθητών, των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση και επεκτείνουν τις μεταξύ τους έριδες στο χώρο του σχολείου, εξέδωσε ο υπουργείο Παιδείας. Ειδικότερα, ο Συνήγορος του Πολίτη, μετά από εξέταση σημαντικού αριθμού υποθέσεων, τόνισε ότι ο εκπαιδευτικός, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν όταν οι γονείς ενός μαθητή αδυνατούν να υλοποιήσουν την υποχρέωσή τους για μεταξύ τους συνεργασία κατά την άσκηση του γονικού τους ρόλου, δεν θα πρέπει να ευνοεί τυχόν ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του γονέα, που ασκεί την επιμέλεια απέναντι στο παιδί-μαθητή. Η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας Σύμφωνα με την εγκύκλιο με αριθμό πρωτοκόλλου Φ.7/517/127893 με ημερομηνία (13/10/2010) και με την ένδειξη εξαιρετικά επείγον του υπουργείου παιδείας, δίνεται εντολή στους Διευθυντές των σχολείων να μην απαγορεύουν στους διαζευγμένους γονείς ,που δεν έχουν την επιμέλεια των παιδιών τους, να επισκέπτονται τα σχολεία για να ρωτούν τους καθηγητές και δασκάλους για την πρόοδο τους. Σύμφωνα με την εγκύκλιο, την οποία υπογράφει ο ειδικός Γραμματέας Μ. Κοντογιάννης, μόνο στην περίπτωση που υπάρχει δικαστική απόφαση για τους τρόπου επικοινωνίας που τίθεται ως προϋπόθεση η παρουσία του άλλου γονέα ή ακόμα και κοινωνικού λειτουργού, οι διευθυντές των σχολείων, επιβάλλεται να τηρήσουν αυστηρά του όρους. Παράλληλα γνωστοποιείται το γεγονός ότι γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια, μπορεί να εκλεγεί σε συλλογικά όργανα γονέων και κηδεμόνων. Το υπουργείο παιδείας προχώρησε στην αποστολή της σχετικής εγκυκλίου, καθώς από την αρχή της χρονιάς, παρατηρήθηκαν προβλήματα μεταξύ διαζευγμένων γονέων σε πολλά σχολεία. Ειδικότερα, στην εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας, αναφέρεται : «Με αφορμή ερωτήματα που υποβλήθηκαν στις Διευθύνσεις μας , σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών-μαθητών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση ή είναι διαζευγμένοι και ο ένας από αυτούς δεν ασκεί την επιμέλεια τους, σας γνωρίζουμε ότι ο Συνήγορος του Πολίτη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων κατ5α το αρ. 103 π. 9 του Συντάγματος και το Ν. 3094/2003, σε έγγραφό του με αριθμ πρωτ. 124301/22966/11-8-2010, προς το γραφείο του Ειδικού Γραμματέα Π.Ε και Δ.Ε, γνωστοποιεί τα ακόλουθα: α) Στις περιπτώσεις που λόγω διάστασης ή διαζυγίου των γονέων μαθητή, η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του έχει ανατεθεί στον
έναν γονέα (που διαμένει μαζί του), η περιστασιακή επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα που δεν μένει μαζί του, αλλά διατηρεί τη γονική μέριμνα αυτού, δεν μπορεί να απαγορευθεί εντός του σχολικού χώρου, κατά μείζονα δε λόγο δεν μπορεί να απαγορευθεί η είσοδος του γονέα αυτού στο σχολείο. Η επικοινωνία αυτή θα γίνεται με τρόπο ώστε το σχολείο να μην μετατρέπεται σε χώρο άσκησης επικοινωνίας γονέα-μαθητή παρεμποδίζοντας την εκπαιδευτική διαδικασία. β) Δεδομένου ότι η δικαστική απόφαση περί επικοινωνίας ορίζει μόνο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο γονέας που μένει με το παιδί οφείλει να έχει αυτό στη διάθεση του άλλου γονέα, η επικοινωνία πέραν της ρυθμιζόμενης στη δικαστική απόφαση δεν μπορεί να αποκλείεται παρά μόνο αν ρητά την απαγορεύει η απόφαση, με εξαίρεση της συνδρομής σπουδαίου λόγου (π.χ. παρακώλυση της λειτουργίας της σχολικής μονάδας, άσκηση βίας ή πρόκληση ταραχής) είναι δυνατόν να μην επιτραπεί σε γονέα η είσοδος στο χώρο του σχολείου. Η οποιαδήποτε προφορική ή γραπτή εντολή του ενός γονέα προς το σχολείο να απαγορεύσει την είσοδο του άλλου ή την επικοινωνία με το τέκνο, εξετάζεται με προσοχή, αλλά δεν είναι υποχρεωτική εφ’ εαυτής. γ) Η συμμετοχή του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί σε εκδηλώσεις, όπως οι σχολικές εορτές, δεν μπορεί επίσης να απαγορευθεί, παρά μόνο για σπουδαίο λόγο (εάν ο γονέας με τις ενέργειες του προκαλεί αναστάτωση της εκδήλωσης ή η παρουσία του δημιουργεί προβλήματα στο τέκνο). Η αντίθετη επιθυμία του άλλου γονέα, από μόνο της, δεν μπορεί να συνιστά σπουδαίο λόγο. Επισημαίνεται ότι για την περίπτωση που η δικαστική απόφαση θέτει όρους για την υλοποίηση της επικοινωνίας (όπως σε περιπτώσεις που επιβάλλεται η παρουσία του άλλου γονέα ή κοινωνικού λειτουργού), η υποχρέωση συμμόρφωσης προς αυτήν επιβάλλει, προκειμένου να επιτραπεί επικοινωνία στο χώρο του σχολείου, να εξεταστεί από τους εκπαιδευτικούς εάν πληρούνται οι παραπάνω όροι. δ) Η ενημέρωση του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου επιβάλλεται στο πλαίσιο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του σχολείου. Κατ’ εξαίρεση, εάν από τον γονέα έχει αφαιρεθεί συνολικά η άσκηση της γονικής μέριμνας, υποχρέωση ενημέρωσής του για το πρόσωπο του τέκνου (επομένως και για τη φοίτησή του) έχει ο άλλος γονέας. ε) Η συμμετοχή του γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια του τέκνου-μαθητή (αλλά το υπόλοιπο της γονικής του μέριμνας) στα συλλογικά όργανα της σχολικής κοινότητας (Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων) δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω της μη δικαστικής ανάθεσης της άσκησης της επιμέλειας σε αυτόν, εκτός εάν προβλέπεται η συμμετοχή του ενός μόνο γονέα, οπότε και θα προτιμηθεί εκείνος που ασκεί την επιμέλεια.
5
/ Οκτώβριος 2010 στ) Η παραλαβή του τέκνου γίνεται από το πρόσωπο που ορίζει ο γονέας που ασκεί την επιμέλειά του. Σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων που ασκούν από κοινού την επιμέλεια, η παραλαβή θα πρέπει να γίνεται από το πρόσωπο που είχε ορισθεί , πριν προκύψει η διαφωνία τους, έως ότου προσκομιστεί στο σχολείο δικαστική απόφαση, η οποία να επιλύει τη διαφωνία των γονέων». Και καταλήγει : «Μέριμνα του εκπαιδευτικού πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού- μαθητή σε ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη την άποψη του παιδιού και έχοντας ως γνώμονα το συμφέρον του, καθώς και την απρόσκοπτη άσκηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, χωρίς να ευνοεί τυχόν ανοίκειες ιδιοκτησιακές αντιλήψεις του γονέα που ασκεί την επιμέλεια απέναντι στο παιδί-μαθητή. Παρακαλούνται όλοι οι εκπαιδευτικοί στων σχολικών μονάδων να ενημερωθούν ενυπόγραφα».
ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο ψυχολόγος απαντά
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Λέγομαι Γ. Φ. Το πρόβλημά μου είναι ότι όταν είναι ο πρώην σύζυγός μου να επιστρέψει το παιδί στο σπίτι του να αρνείται με αποτέλεσμα και το Πάσχα αλλά και τώρα που την είχε πάρει για τις καλοκαιρινές διακοπές να με αναγκάζει να πάω να την πάρω από την Πάτρα. Το έχει κάνει ήδη δύο φορές δυστυχώς πιστεύω ότι θα το κάνει σύστημα, ειλικρινά όμως δεν μπορώ να ανταποκριθώ καθώς ούτε αυτοκίνητο έχω δικό μου αλλά ούτε τα χρήματα για να μετακινούμαι με λεωφορεία ή τρένα. Πώς μπορώ να το σταματήσω αυτό και γενικά ενώ δεν τον ενοχλώ σε τίποτα ούτε στο θέμα της διατροφής αλλά ούτε και στο θέμα της επικοινωνίας του με το παιδί αυτός πάντα κάτι βρίσκει να κάνει θέμα...! Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Είναι καθαρά ψυχολογικό θέμα. Τα παιδιά επηρεάζονται από τον γονέα με τον οποίο μένουν (έστω και για λίγο χρονικό διάστημα). Αυτό ονομάζεται σύνδρομο της Στοκχόλμης. Όταν παρατείνονται τα νομικά προβλήματα (δικαστήρια, κτλ) δημιουργείται το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης-Αλλοτρίωσης. Αυτό πρέπει να το λάβουν σοβαρά όσοι γονείς έχουν την αποκλειστική επιμέλεια ώστε να μη δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στη ψυχική υγεία των παιδιών τους, παρεμποδίζοντας την επικοινωνία με τον άλλο γονέα.
6
/ Οκτώβριος 2010
Σχετικά Βιβλία
!
THE MANIPULATED MAN Esther Vilar
http://www.amazon.com/Manipulated-Man-3rd-Esther-Vilar/dp/1905177178/ ref=pd_bxgy_b_img_b
!
THE CO-PARENTING SURVIVAL GUIDE: LETTING GO OF CONFLICT AFTER A DIFFICULT DIVORCE ELIZABETH THAYER PH.D
http://www.amazon.com/Co-Parenting-Survival-Guide-Conflict-Difficult/ dp/1572242450/ref=pd_bxgy_b_img_b
θέμα: επικοινωνία.Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,54 €
θέμα: επικοινωνία. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,54 €
ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛ.ΤΑ. θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,65 €
θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,65 €
7
/ Οκτώβριος 2010
Οι γυναίκες δεν είναι ιδιοκτήτριες των παιδιών τους Evelyne Sullerot
να χωρίζουμε καλύτερα; - Έχετε τη γνώμη πως τώρα και τριάντα χρόνια, που χωρίζουμε συνέχεια, μάθαμε να χωρίζουμε καλύτερα ; ES - Αυτό μου λένε μερικοί από τη καινούρια γενιά των 30 - 45/ρηδων. Είναι πολύ περήφανοι με τον πολιτισμό αυτόν της κοινής γονικής ιδιότητας που έφτιαξαν. Αφού έτσι νομίζουν, καλύτερα γι’ αυτούς. L’Hebdo - Δε φαίνεστε να το πιστεύετε και πολύ … ... L’Hebdo - Μπορεί όμως, αυτός ο «φίλος της μαμάς», να λειτουργεί στην πράξη σαν το πατρικό σημείο αναφοράς, δεν είν’ έτσι ; ES - Δεν μπορούμε να αντιπαραθέσουμε τον πατέρα που χάθηκε, στον πατριό που, εκείνος, αντίθετα, είναι παρών, προσεκτικός, συμπαθητικός κτλ. Οι τελευταίες έρευνες, επισημαίνουν ότι οι χωρισμοί - ανασυνθέσεις - ξανά χωρισμοί, επιταχύνονται. Ο πατριός αυτός στον οποίο το παιδί προσκολλάται και δημιουργεί δεσμό, δεν θα μείνει μάλλον για πολύ στο σπίτι. Συνεπώς, η έννοια του (βιολογικού) πατέρα δεν μπορεί να αποσυντεθεί. Πόσοι άνδρες ζουν με τα παιδιά ενός άλλου, ενώ τα δικά τους παιδιά ζουν με κάποιον άλλον; Μια από τις τεράστιες επιπτώσεις του φαινομένου των διαζυγίων, είναι ακριβώς ότι η πατρότητα, δεν κατορθώνει να επιτελέσει το ρόλο της. L’Hebdo - Τα κακά του διαζυγίου, σχετίζονται λοιπόν περισσότερο με την απουσία του πατέρα παρά με τον ίδιο το χωρισμό των γονιών ; ES - Να πούμε, ότι ένας έφηβος περνά ένα σύνορο στη ζωή του, ένα «border line». Στο πέρασμα αυτό, αλλάζει προσωπικότητα. Στη φάση αυτή, η ύπαρξη της πατρικής αναφοράς έχει μεγάλη σπουδαιότητα, έστω και αν ο πατέρας δεν είναι εκεί κάθε μέρα. Γιατί αυτός, συνεχίζει να ενσαρκώνει το καλό και το κακό, το απαγορευμένο. Το διαπιστώνουμε αυτό στα αγόρια που πλήττονται και περισσότερο - γιατί πάντα θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν αυτή την οριακή γραμμή, γιατί θα θελήσουν να σπρώξουν τα πράγματα όλο και περισσότερο. Λες και προσπαθούν να προσκαλέσουν, με τα ξεσπάσματά τους, τον πατέρα τους να γυρίσει πίσω, να τους ορίσει τα όρια που δεν πρέπει να ξεπεράσουν. Εκτός από τον προβληματισμό των διαζυγίων, βρισκόμαστε επίσης σε μια στιγμή όπου, πολλά παιδιά, γεννημένα από γυναίκες που ζουν μόνες τους, φθάνουν στην εφηβεία. Προπαντός τα αγόρια που, συχνά παραχαϊδεμένα από αυτές τις μητέρες, ξεφεύγουν και δεν ζητούν παρά πως να το σκάσουν, να μην ακούουν πια τίποτε γι’ αυτό το οικογενειακό ντουέτο. Τα κορίτσια, έχουν την τάση να αναπαραγάγουν το μητρικό μοντέλο και να αποτύχουν και αυτές στο ζευγάρι τους, από έλλειψη εμπιστοσύνης στον άνδρα. L’ Hebdo - Έχετε τη γνώμη πως τώρα και τριάντα χρόνια, που χωρίζουμε συνέχεια, μάθαμε
ES - Είναι σαφές, ότι υπάρχουν και διαζύγια που αντιμετωπίστηκαν καλά, διαζύγια όπου και οι δυο γονείς συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο τους, παρά τη διάσπαση. Ακόμα και γιαγιάδες και παππούδες. Υπάρχουν όμως και άλλοι, γιαγιάδες και παππούδες, που ο καθένας τους έχει άλλη διεύθυνση, άλλο όνομα, άλλο σπίτι και που δεν θέλουν να ξανασυναντηθούν. Ευτυχώς, υπάρχουν άλλοι που καταλαβαίνουν πως οι προσωπικές υποθέσεις τους είναι λιγότερο σπουδαίες από την εικόνα, την αγάπη, την τρυφερότητα που έχουν υποχρέωση να δώσουν στα εγγόνια τους. Αυτοί, θα δεχτούν να πάνε μαζί να τα δουν στα γενέθλιά τους, στις γιορτές των Χριστουγέννων, κτλ … Είναι πράγματα που μπορούν να γίνουν. Εκτός απ’ αυτό, είναι και απαραίτητα. L’Hebdo - Όμως, εσείς βλέπετε πως στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν … ES - Παράλληλα με το διαζύγιο, υπάρχουν και οι πολυάριθμοι χωρισμοί των άγαμων ζευγαριών - δεν ξέρω πώς να τους ονομάσω : «αποσυγκατοίκηση»; - Γεγονός είναι, πως τα πράγματα εδώ εξελίσσονται χειρότερα κι από το διαζύγιο. Για πολλούς λόγους. Ο σοβαρότερος είναι, πως το παιδί πάει πάντα με τη μητέρα και ο πατέρας δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα. Και κανείς δικαστής δε σηκώνεται να πει : για στάσου, βρε παιδί μου, εδώ τα πράγματα ξεπερνάνε τα όρια, χρειάζεται τουλάχιστον κάποιο δικαίωμα επίσκεψης, κτλ... Όλα γίνονται όπως στους αγρίους. L’Hebdo - Κι εδώ, δηλαδή, οι πατεράδες την πληρώνουν ; ES - Ναι … Παρακολουθώ από πολλά χρόνια και με πολλή προσοχή τους πατέρες, μετά το χωρισμό - υπάρχουν χιλιάδες που έχουν ιδρύσει Σωματεία και Ενώσεις. Και βλέπω κάθε χρόνο πως οι αυτοκτονίες που γίνονται μετά τα διαζύγια, είναι μόνο αυτοκτονίες ανδρών. Το διαζύγιο, τους φαντάζει υπόθεση πολύ πιο δύσκολη, κυρίως όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση. Δεν πρέπει εξ άλλου να ξεχνάμε, πως στις τρεις από κάθε τέσσερις περιπτώσεις, οι γυναίκες είναι εκείνες που επιδιώκουν το χωρισμό … Και γιατί τον επιδιώκουν; Διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως πρώτη έρχεται η αιτία της πλήξης … Δεν αντέχουν μια καθημερινότητα χωρίς ρομάντζο. Το διαπίστωσα και εγώ αυτό, όταν ίδρυσα έναν Οργανισμό που λέγεται : Επανένταξη στην εργασία (Retravailler) και όπου έχω ήδη υποδεχτεί 500
000 γυναίκες - από τις οποίες πολλές διαζευγμένες. Τα τελευταία χρόνια, τις ακούει συχνά κανείς να λένε: «Πλήττω, άρα θέλω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου … « L’Hebdo - Δε φαίνεστε και τόσο τρυφερή με τις γυναίκες … ES - Οχι. Πιστεύω πως δεν διαχειρίστηκαν και τόσο καλά την τρομερή αυτή ελευθερία που τους δόθηκε. Πιστεύω επίσης, πως όλα αυτά μπορούν ακόμη να διορθωθούν. Θα ήθελα όμως να τους πω, πως δεν είναι ιδιοκτήτριες των παιδιών τους. Συνέντευξη με τη Renata Libal. «Le grand remue-menage», εκδόσεις Fayard, 286 σελίδες Ακολουθεί η παρά κάτω προσθήκη του περιοδικού, στο τέλος της συνέντευξης: Έννοιες, που δεν έχουμε κατάλληλες λέξεις για να τις πούμε … Η «οικογένεια», ενώνει μόνο πρόσωπα συγγενικά. Ας χρησιμοποιείται λοιπόν αυτή η λέξη, μόνο για πρόσωπα που συνδέονται βιολογικά, ανεξάρτητα από το αν ζουν μαζί ή όχι. Για τις μεταγενέστερες παραλλαγές, θά ’πρεπε να μιλάμε μάλλον για «νοικοκυριά» ή «ξαναστημένες εστίες» παρά για οικογένειες, κυρίως μάλιστα όταν οι οικογένειες των παιδιών που ζουν μέσα σ’ αυτές, είναι ακριβώς διαλυμένες οικογένειες … Τουλάχιστον όσων προέρχονται από «πρώτο κρεβάτι»… «Mονογονεϊκή οικογένεια», θα ‘πρεπε να λέμε μόνο την οικογένεια που προκύπτει από χηρεία, αλλιώς, καταργούμε πολύ εύκολα τον πατέρα που δεν είναι εκεί … Για να ξεμπερδεύουμε στις σχέσεις μεταξύ ενηλίκων, βρήκαμε τον συνοπτικό όρο του «συνέταιρου»… Όσο για τα παιδιά, προσπαθούν να βρουν λογαριασμό με τους όρους που ανακάλυψε η Claire Bretecher. Έτσι, τα ακούμε να μιλάνε για «πραγματικό», για «μισό», ακόμη και για «ψευτομισό» αδελφό … Τώρα, μην προσπαθήσετε να μάθετε πως λένε τον καινούριο φίλο της μαμάς του ψευτομισού τους αδελφού ...
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: “ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ”
Κάθε Σάββατο, ώρα 15:00, με το Νίκο Σπιτάλα. Μεταδίδεται μέσω Internet απ’ ευθείας από το Δραμινό κανάλι. Ερωτήσεις και συμμετοχή στο τηλέφωνο: 25210 46901 και e-mail: goneas2010@gmail.com. link: httpwww.justin.tvdramino#r=WZEd55g~
γεγονότα Η ΑΝΑΓΚΑΙΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΜΟ-ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΜΝΗΜΕΣ - ΣΚΕΨΕΙΣ - ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ - ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙΣ
Απόσπασμα Γιάννη Ρίτσου Μελοποίηση Μ. Θεοδωράκη «Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου, πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου, πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω και δε σαλεύεις, δε γρικάς τα που πικρά σου λέω; Γιόκα μου, εσύ που γιάτρευες κάθε παράπονό μου, που μάντευες τι πέρναγα κάτου απ’ το τσίνορό μου, τώρα δε με παρηγοράς και δε μου βγάζεις άχνα και δε μαντεύεις τις πληγές που τρώνε μου τα σπλάχνα; Πουλί μου, εσύ που μού φερνες νεράκι στην παλάμη πώς δε θωρείς που δέρνουμαι και τρέμω σαν καλάμι» ... Η μεγάλη και ευεργετική αγάπη και στοργή του Γ. Ρίτσου προς τη μητέρα του, και της μητέρας του προς αυτόν θα τον οδηγήσουν στο να γράψει ποιητικές δημιουργίες. Τον θρήνο της μητέρας για τον άδικο χαμό του παιδιού της τον συνδέει με τον επιτάφιο θρήνο της Μ. Παρασκεής. Δε θα ‘θελα καμιά μάνα ή πατέρας να νιώσουν ή να βιώσουν το περιεχόμενο αυτών των στίχων. Παρ’ όλο που δεν θεωρώ τις γνώσεις μου ικανές για κριτική αυτού του μεγάλου έργου ψυχαναλυτικά θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι , διακρίνω σ’ αυτούς τους στίχους , αγάπη, πόνο απελπισία, όχι όμως τόσο για το γιο όσο για τον πόνο που πρέπει να διαχειριστεί η μάνα, για τον ίδιο της τον εαυτό για όσα θα της λείψουν. Όπως και στη βιογραφία του Γιάννη Ρίτσου δεν αναφέρονται στοιχεί της ζωής του πατέρα του το ίδιο συμβαίνει και στο έργο του. Αν και συνήθως στο θάνατο ενός παιδιού περιγράφεται, ο θρήνος της μάνας, ο βουβός πόνος του πατέρα δεν αξιολογείται. Αυτό τελικά είναι κακοποίηση των συναισθημάτων του πατέρα και αγνόηση του πόνου που τα εκδηλώνει με σιωπή. Μήπως τελικά θα πρέπει εμείς οι γονείς να πάψουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας σαν «μια βοήθεια για τα βάσανα που θα μας έρχονται ή σαν μια προέκτασή μας, ή είναι επιβολή η συμβίωση μαζί μας΄;» Αν το παιδί μας γνώριζε εμείς οι μητέρες τι προσδοκούμε ίσως να αντιστέκονταν στη γέννα. Αν λοιπόν βρίσκομαι σήμερα εδώ είναι γιατί θέλω να διεγείρω και να αφυπνίσω τη συνείδηση όλων μας για το καλό και για το δίκαιο. Αν κάποιοι είστε σε διάσταση θυμηθείτε πως κάποτε λατρέψατε τον πατέρα ή τη μητέρα του παιδιού σας ή παιδιών σας. Κρατείστε βαθιά σαν αναμμένο λυχνάρι αυτή την ανάμνηση αγάπης και αφήστε την να ξεπηδά για να προστατεύονται τα παιδιά σας. Αν κάποιοι οδεύετε προς το διαζύγιο γυρίστε πίσω έστω για μια ακόμη ευκαιρία. Και αν ο γυρισμός δεν ευνοεί πρωταρχικά τα παιδιά εσείς μητέρες μην αισθάνεστε ότι θα πρέπει να τιμωρήσετε κάποιον. Αντίθετα τροποποιείστε προς το καλύτερο πρόσωπα και καταστάσεις για να κυλίσει η ζωή μεγαλόθυμα και συγχωρητικά. Καλλιεργείστε ένα πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ σας. Ο γάμος, τα παιδιά, το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον δεν αποτελούν αρένα για διεκδίκηση δικαιωμάτων. Αργά, προσεκτικά και με συνυποστήριξη μεταξύ σας θα διαβρωθούν οι αντιστάσεις και θα δυναμώσουν οι συνδετικοί κρίκοι. Τελειώνω με το κείμενο που έγραψε η κόρη του κύπριου ποιητή, Τεύκρου Ανθία, η Φλόρα Ανθία για το έργο του πατέρα της «Θυμούμαι από μικρό παιδί, τρία πράγματα για τον
Συνέχεια από το τεύχος 12
πατέρα μου. Πρώτο, σπάνια τον είδα στο σπίτι δίχως την πένα στο χέρι, δίχως ένα χειρόγραφο, δίχως απασχόληση με κάποια ιδέα. Δεύτερο, ήταν τρυφερός πατέρας και σύζυγος. Σαν πατέρας ήταν γεμάτος από ιστοριούλες, σκίτσα και ζωγραφιές που σχεδίαζε όταν μας έλεγε τις ιστορίες του. Τρίτο, η ζωή του ήταν γεμάτη από ανθρώπους, συνεδριάσεις, φίλους, επισκέπτες. Κι όμως όσο διανοούμενος κι αν ήταν παρέμεινε λαϊκός, φίλος όλων και ειδικά της εργατικής τάξης (αφού κι αυτός ήταν γέννημα φτωχής αγροτικής οικογένειας). Πίστευε στο ρόλο της εκπαίδευσης ως εκπαιδευτικός. Δεν παρέμενε πίσω από το γραφείο, ανέβαζε θεατρικά έργα, του άρεσε η διασκέδαση. Τον παρουσιάζω όπως τον είδα σε διάφορα στάδια της ζωής του, αλλά με στοιχεία από τη μητέρα μου, Αναστασία Ανθία, για τη ζωή του πριν μεταναστεύσει στην Αγγλία, το 1948, και από το έργο του, ένα από τα πιο σημαντικά στην κυπριακή και στην ελληνική λογοτεχνία. Μια κόρη παρουσιάζει με πολύ αγάπη και σεβασμό τον πατέρα της , όπως τον είδε μέσα από τα μάτια και την καρδιά της μητέρας της, αλλά και τις δικές της μνήμες, Τι πιο μεγαλειώδες απ’ αυτό! Μια κόρη να οδοιπορεί με αγάπη προς τα πίσω της ζωής του πατέρα της συμπορευόμενη με τις πληροφορίες της μητέρας Εύχομαι κάθε παιδί να βιώνει τέτοιες στιγμές που θα αποτελούν συνοδοιπορίες συναισθηματικές με τους γονείς, μνήμες ατελείωτες που θα επανατροφοδοτούν την καθημερινή του ζωή, που θα αποτελούν θεμέλια για τα δικά του παιδιά, θεμέλια ισχυρών συναισθηματικών κρίκων, αλλά και κίνητρα για άσκηση της θέλησης, της υπομονής, της προσφορά και της εμβάθυνσης και διεύρυνσης της αγάπης. Εύχομαι καλούς καγαθούς αγώνες στη ζωή σας. Και μη λυπάστε για ότι χάσατε. Κρατηθείτε γερά από τα μικρά καθημερινά σκαμπανεβάσματα και θα φτάσετε στην κορυφή, όπου θα ’χετε την ευκαιρία και ελευθερία της επιλογής, γιατί οι μικροί καθημερινοί αγώνες θα σας έχουν ωριμάσει και θα σας έχουν κάνει πλουσιότερους σε συναισθήματα και πόνο. Και τότε οι αποφάσεις δεν θα παίρνονται βιαστικά. Κι ο πόνος κι ο θυμός και η οργή θάχουν διαχυθεί στην πορεία του αγώνα. Στο γάμο αυτό είναι το ζητούμενο, αλλά και στο διαζύγιο… . Πηγές: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΤΉΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΜΕΣΣΟΥ Επιλόχειος κατάθλιψη: Χατζηδημητρίου Σοφία Ψυχοθεραπεύτρια Α΄ Επιστολή Προς κορινθίους Αποστόλου Παύλου για την αγάπη από την Καινή Διαθήκη Απόσπασμα από την Ομήρου Οδύσσεια Νανούρισμα Όσο μπορείς: Ποίημα του Κ. Καβάφη Από λεπτότητα οδύνη Στροφή από το ποίημα του Διονύση Καψάλη εκδόσεις Άγρας Έχε το νου σου στο παιδί Σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου που μελοποίησε ο Γιώργος Θεοδωράκης και ερμήνευσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος Αποσπάσματα από το Δημοτικό τραγούδι Του νεκρού αδελφού Απόσπασμα ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Μελοποίηση Μ Θεοδωράκη Η ποιητική Λαλιά της Κύπρου και των αγώνων από την Εφημερίδα ριζοσπάστης