an itibariyle emeğin korunması mücadelesinden de başlayarak proletaryanın öz savunma komitelerini örgütleyeceğimiz, emeğin yumruğunu yükselteceğimiz, sınıfın haklarını ve onurunu bununla da savunacağımız ve ayağa dikeceğimiz bir mücadele olacaktır. Militan kitle eylemlerinin, bununla iç içe ve yanısıra askeri, yarı askeri eylem ve örgütlenme araçlarının geliştirileceği savaşım biçimleri, antifaşist mücadele ile de, ilk elde buna daha yatkın gibi görünse de istikrarsız ara sınıflarla da sınırlı değildir. O dinamizm kadar sağlamlığını da kapitalizmi yıkma ufkundan, uzlaşmaz sınıf karşıtlığı içeriğinden, proleter sınıf karakteri, bilinci, onuru ve kininden almalıdır. Sınıfın gerçek siyasal-toplumsal özlemleri doğrultusunda yürütülmelidir. Bundan kopan bir militanlık daralır, yozlaşır ve sürekliliğini sağlayamaz. Küçük burjuvazinin ve ara sınıfların kendilerini proletaryanın çıkarlarıyla birleştirmeyen kesimlerinin antifaşist militanlığı genel bir eğilim olarak darlaşıp çözülürken, işçi sınıfı ve emekçi kadın bileşeninin sınıf militanlığının zemini güçlenmektedir. Emeğin yumruğunun hedefi sadece faşistler değildir, bir bütün olarak kapitalist sınıf ve ona her türden uşaklık yapanlardır. İşçileri kölece çalıştıran, ücretlerini ödemeyen, taciz eden, aşağılayan, uşaklaştıran
kapitalistlerdir düşmanımız. Sınıf kinimiz, öfkemiz onlara yönelecektir. Emeğin yumruğu bugün çıkışını sınıfın büyüyen özsavunma ihtiyacından almaktadır ve sınıf çalışması yürüttüğümüz her yerde sınıf örgütlenmesinin bir bileşeni ve biçimi olarak yükseltilecektir. Sınıf savaşımı geliştikçe de proletaryanın devrimci şiddetinin farklı biçimleriyle de birleşecek, iç içe geçecektir. 5- Uluslararası sınıf. Günümüzde üretim ve emek organizasyonları uluslararası temelde yapılmakta, artıdeğer uluslararası tedarik zincirleri bütününde üretilmekte ve üretilen artıdeğerin gerçekleştirilmesi de yine uluslararası dağıtım organizasyonları ile yapılmaktadır. Yerel, ulusal, bölgesel, uluslararası ve küresel ölçekler arasındaki ilişkiler, içerden ayrımlarına karşın daha geçişli ve çapraz bileşimlerle yeni bir temelde kurulmaktadır. İşçi sınıfının mücadelesinin de önce yerel düzeyden başlayıp, ulusal planda belli bir düzeye geldikten sonra uluslararası düzeye çıkacağı tarzındaki aşamacı bir düşünüşle değil, uluslararası dayanışma ve mücadele biçimlerini en baştan itibaren ve doğrudan içerimine alacak ve bir iç dinamiği haline getirecek tarzda örgütlenmesi gerekmektedir. Üretim, emek, bilgi, hizmet ve kültürün, tek kelimeyle proletaryanın evren146
sel temelde toplumsallaşması, ulaşım ve iletişim teknolojilerinde gelişmeler, Türkiye dahil belli bir kapitalist gelişme düzeyine ulaşmış her ülkede milyonlarca göçmen işçinin varlığı, Türkiye’nin bölgesel enerji, su, taşımacılık, iletişim, finans, turizm, tarım-gıda merkezi olarak yeniden düzenlenmesi, getirdiği bir dizi handikaba karşın geleceğin bir sorunu olarak değil bugünden net bir enternasyonalist işçi sınıfı bilinciyle bunun olanaklarını da geliştirmektedir.
yeteneğinin gelişmesinin de zeminini oluşturur. Proletarya asıl ayırdedici karakterini oluşturan kolektif örgütlenme ve eylem yeteneğini olsun, yönetme yeteneğini olsun, geliştirerek sosyalizme hazırlanmayı da bu savaşım içinde öğrenecektir. Buna uygun ve bu gelişkinlikte komünist devrim örgütüyle! 7- Kolektif işçi bilinci. Sınıfa onun “kolektif işçi” niteliğini kavratıcı bir bilinç götürülmelidir. Karmaşıklaşan işbölümü biçimleri, sermaye-meta dolayımları, işgücünün daha derinlemesine metalaşması, parçalanmış üretim yapısı içerisinde alt işlevlerden, alt işlevlerin de daha alt işlevlerinden birini yerine getiren işçi, üretim ve emeğin ileri toplumsallaşmasını göremez. Belli bir kapitalist ile ilişkisi içinde birey ya da işçi grubu olarak bulunduğunu düşünür. Bu sadece üretim ve emeğin kapitalist organizasyonunun sonucu olarak değil, işçiye burjuva ideolojik-kültürel formasyon yoluyla, toplumsal ilişkiler içerisinde binbir yolla üretilerek de benimsetilir. Yaptığı işe, ürettiği parçaya sayısız başka işçinin emeğinin de içerili olduğu, diğer işçiler ve sınıfıyla birlikte parçaların değil bütünün üreticisi olduğu, yerine getirdiği toplumsal işlevin sınıf eylemiyle birleşik kavrayışı ise işçiyi kolektif emekçi niteliğine uygun bir bilinç gelişimi yoluna sokar. İşçiyi burjuva
6- Kolektif işçi niteliği. Kafa emeği ile kol emeğini, tasarım emeği ile üretim emeğini bunlarla dolaşım emeğini, eğitim ile üretimi, kent emeği ile kır emeğini, dikeylik ile yataylığı iç içe geçiren, işçiler arasında sadece zincirsel değil çoklu bağlantılar kuran ve çok çeşitli yetileri birleştirip birlikte geliştiren daha ileri düzeyde toplumsallaşmış üretim ve emek organizasyonları kolektif işçi karakterini de derinleştirmektedir. Bu yüzden günümüz proletaryası, tasarım, üretim, dağıtım, bilgi, hizmet, kültür süreçlerinde olağanüstü çeşitlenmiş ilişkileri ile çok yönlüleşmiş daha gelişkin bir kolektif işçi karakterine sahiptir. Proletaryanın bugünkü durumu ne olursa olsun, onun toplumsal bileşiminin ve toplumsal üretkenlik yetilerinin zenginleşmesi, daha yüksek bir savaşım 147