Vizine - juli - augustus - september 2017 by Solidaris

juli - augustus - september 2017 Verschijnt 4x per jaar

Humor over de geslachten heen

We trokken de Brussels naar Boxing Academy

en? Kinder nk u! a Nee, d

Déja vu Toen ik de getuigenissen van Sofie en Ashley las, bekroop me een gevoel van herkenning. Want hun verhaal is deels het mijne. Ook ik kreeg vroeger soms de vraag of het niet stilaan tijd was om aan een nageslacht te beginnen. Met de beste bedoelingen overigens. Ondertussen zijn we een aantal jaren verder en brokkelden de traditionele patronen traag maar zeker af. Toch worden - zo blijkt uit het artikel - vrouwen nog steeds in een moederrol geduwd. Levend op het ritme van een steeds luider tikkende biologische klok. En dat alle emancipatie ten spijt. Er is natuurlijk niks mis met zorgen voor kinderen. Integendeel, dit is een levensbelangrijke taak. Voor velen is het de vervulling van een lang gekoesterde droom. Wie kinderen wil, moet zich dus zeker niet laten tegenhouden. Maar … het mag geen verplicht nummertje worden. Iets wat je doet omdat het nu eenmaal zo hoort. Same as it ever was. Want niet iedereen voelt die drang. Sommigen kiezen andere paden. En dat maakt hen niet minder vrouw. Trouwens: mannen krijgen maar zelden de vraag waarom ze geen kroost hebben. Voor hen is dat blijkbaar de normaalste zaak ter wereld. Het vaderschap als een van de alternatieven in een uitgebreid keuzemenu. Niets moet, alles kan. Bij vrouwen ligt dit nog altijd anders. Daar staat de moederrol met stip bovenaan. Huisje, tuintje, kindje: over de volgorde valt te discussiëren, over de essentie veel minder. ‘Kinderen of geen kinderen?’, that’s the question. Maar Shakespeare zal jou het antwoord niet geven. Dat moeten we allemaal zelf zoeken. Zonder dwang of schuldgevoel.

Karin Jiroflée

voorzitter VIVA-SVV

2 Vizine

juli 2017

In dit nummer

juli - augustus - september 2017 Verschijnt 4x per jaar

Start to … sport 6

Humor over de geslachten heen

? Kinderennk u! Nee, da

We trokken de Brussels naar Boxing Academy

Emma v Bednet olgt thuis les . Lees h d aar ver ankzij haal

Wil jij Vizine 4x per jaar in je brievenbus ontvangen? Dat kan! Abonneer je nu voor maar 5 euro per jaar. Voor meer info: surf naar www.viva-svv.be/vizine of bel naar 02 515 04 81.

Colofon

Inhoud

mee zeker k? r e t e o ee Wat mw reisapoth u o j in

Vizine: magazine van VIVA-Socialistische Vrouwen Vereniging vzw, partner van de Socialistische Mutualiteiten

Humor voorbij de geslachten

Nummer 62: jaargang 17

Nog geen kinderen? Nee, dank u!

Redactie: Sint-Jansstraat 32-38, 1000 Brussel, 02 515 04 10

Start to sport

E-mail: info@viva-svv.be

Bednet brengt school tot bij zieke kinderen en jongeren

Verantwoordelijke uitgever: Karin Van Mossevelde

Boksen een mannensport? Think again!

Getipt

Ik ga op reis en ik neem mee … een reisapotheek!

FOS: Mooie mode? Eerlijk textiel!

Vrijwilligers in actie: Vrijwilligerswerk, over verschillende generaties heen

Digestief: “Waarom heb jij geen kinderen?”

Redactie: Sofie De Neve, Carmen Brankaer, Delphine Verscheure, Sofie De Becker, Katrien Sergeant, Sara Van den Broeck, Gwen Muylaert, Karin Jiroflée, Sarah Brancart Coördinatie en eindredactie: Sarah Brancart Concept en creatie: Kevin Hensels Vormgeving: Inge Raemaekers Druk: All-in Media

3 Vizine

GELIJKE KANSEN

Humor voorbij de geslachten Vrouwen in comedy. Het is en blijft een uitdaging. Veerle Malschaert kan erover meespreken. In 2006 was zij een van de finalisten van Comedy Casino Cup. Ondertussen is Veerle toe aan haar vierde onewomanshow. Een weg met hindernissen. ‘Met een machete door de brousse’ zo omschrijft ze het zelf. Je gaf aan dat het niet altijd makkelijk is. Met welke uitdagingen word jij beroepsmatig vooral geconfronteerd? “De grootste uitdaging blijft om het vooroordeel dat vrouwen niet grappig zijn de wereld uit te helpen. Dat zit diep geworteld. Comedy is nog altijd eerder een mannenzaak. Soms lijkt het alsof ik als vrouw bij het Belgisch elftal sta en iedereen zich afvraagt wat ik kom doen. Daarnaast leeft nog heel erg het idee dat vrouwen vrouwenhumor brengen en alleen maar over vrouwenzaken praten.”

Denkt iedereen er zo over? “Het zijn vooral de platformbieders die de touwtjes in handen hebben die er zo over denken. De piemelclub noem ik ze, het zijn voornamelijk mannen. Of vrouwen die mannelijk als norm hanteren. Eigenlijk wil ik niet met man-vrouw-dingen bezig zijn. Maar door er zelf heel de tijd tegenop te moeten boksen, kan ik alleen maar zeggen dat het heel erg aanwezig is.”

4 Vizine

“Als je jezelf niet volledig kan ontplooien omwille van je geslacht, dan is dat volgens mij heel oneerlijk. Dat klinkt heel negatief. Toch kies ik er heel bewust voor om niet ongelukkig of gefrustreerd te zijn. Ik probeer zo goed mogelijk mijn eigen pad te volgen.”

Hoe ga jij om met de tegenkanting die je krijgt? “Ik heb in het verleden geacteerd en ook in die wereld merk je dat er veel minder vrouwenrollen zijn. Iedereen lijkt dat normaal te vinden. Door zelf dingen te maken merk ik harder dat het zo niet hoeft te zijn. Ik heb van bepaalde zenders letterlijk al de reactie gekregen dat ze mijn shows niet uitzenden omdat ze niet geloven in vrouwen en comedy. Wat kan je daartegen doen? Als je iets zegt, ben je snel de zaag.” “Eerst dacht ik dat het aan mij lag. Aan mijn kwaliteiten, mijn stem … Ik stelde alles in vraag. Ik kreeg gelukkig echt heel goede

“Absoluut. Ik ben mezelf daarin soms gaan aanpassen. Ik ben nogal brut en heel rechtuit. Zeker in het begin van mijn carrière denk ik dat mijn energie voor sommige mensen te heftig over kwam. Hoe ik op een podium stond, paste niet bij het beeld dat ze van een vrouw hebben. Ik heb geleerd om iets zachter, genuanceerder te zijn. Daardoor bereik ik ook meer mensen. Ik ga mezelf inhoudelijk nooit censuur opleggen, maar ik voel wel dat ik het meer moet verpakken.”

werpen belichten. Een vrouw is volgens mij meer bezig met relaties bijvoorbeeld. Mannen ook, maar zij uiten dat op een andere manier, veel stoerder. Een vrouw durft zich kwetsbaar op te stellen. In mijn show ‘Boegbeeld’ heb ik het over mijn scheiding. Zeer kwetsbaar, pijnlijk grappig, herkenbaar. De meeste mannelijke stand-uppers zouden zo’n gebeurtenis eerder weglachen of neerhalen, als ik het zelf zwart-wit bekijk. Ik heb gekozen om dat niet te doen, maar om er mee te lachen en naast humor ook ruimte te laten voor ontroering. Je kan emoties dus ook als kracht gebruiken. Verdriet is iets universeels en menselijks. Ik wil dat mijn shows mannen én vrouwen aanspreken. Mijn publiek is altijd mooi verdeeld geweest en dat vind ik goed. Ik speel graag voor iedereen én voorbij de geslachten.”

Het publiek is wél enthousiast, zei je.

Heb je ondertussen je plaats gevonden?

“Klopt. Zelfs bij stand-upcomedy in de meest ruwe vorm, in een café met een volledig mannelijke line-up, slaag ik erin het publiek te overtuigen. Vroeger voelde ik een grote druk om mijn mannetje te staan. Ik had de neiging een halve vent te worden, deels uit onzekerheid. Dat is een val waar je in het begin heel makkelijk in trapt.”

Vind je zelf dat er verschil is tussen ‘vrouwen humor’ en ‘mannenhumor’?

“Ik heb mijn stem gevonden. En het publiek heeft mij gevonden. Alleen denk ik dat ik nog veel meer mensen kan bereiken. Veel mensen kennen mij nog niet. Dat komt dan weer omdat ik veel minder speelkansen krijg. Ik vind het nog altijd een nadeel om een vrouw te zijn in deze sector. Als man zou ik al veel verder staan. Dat is jammer om te zeggen, maar het is zo. Vrouw zijn in de comedywereld hoeft geen voordeel te worden, maar ik zou heel blij zijn de dag dat het geen rol meer speelt of je man of vrouw bent in dit vak.”

“Er is geen verschil in kwaliteit voor mij. Als het goed is, is het goed. Ik denk wel dat vrouwen en mannen andere onder-

Sara Van den Broeck

recensies en het publiek was zeer enthousiast. Ik besefte dus al snel dat je als vrouw in een mannenwereld (of door mannen gedomineerde wereld) gewoon dubbel zo hard moet werken om ergens te geraken.”

Klopt het dat mannen met veel meer wegkomen?

'Boegbeeld' is de vierde onewoman comedyshow van Veerle Malschaert. Een show van het soort dat je nooit eerder zag, een show waar je mag lachen … én huilen. Want dat doet Veerle Malschaert zelf ook. Als moeder van 2 kinderen, pas gescheiden en soms ontroostbaar, laat Veerle de lach surfen op een zee van tranen. Ontwapenend eerlijk en kwetsbaarder dan ooit, sleept ze je mee in een rollercoaster van emoties. Ontroering wordt afgewisseld met een schaterlach.

Win een duoticket en ga naar een show VIVA-SVV geeft twee duotickets weg voor een voorstelling van 'Boegbeeld' op een locatie naar keuze. Bekijk de volledige speellijst op www.veerlemalschaert.be. Stuur ons een mailtje met jouw gegevens en laat weten waar je naar de voorstelling wil gaan. Alle gegevens worden vertrouwelijk behandeld. De winnaars worden uit de inzendingen geloot en persoonlijk op de hoogte gebracht.

5 Vizine

GEZIN

Ik wil geen kinderen.

Kinderen? Nee, dank u! INTERVIEW MET RAULANS BIOLOOG DIRK D Huisje, tuintje, boompje. Was dit 30 jaar geleden nog de norm, dan is het dat vandaag veel minder. Meer en meer mensen stellen zich de vraag of ze überhaupt wel kinderen op de wereld willen zetten. Zij botsen vaak op commentaar en negatieve reacties. VIVA-SVV sprak met bioloog Dirk Draulans over de keuze om al dan niet kinderen te krijgen. 6 Vizine

“In principe kunnen wij in onze goed georganiseerde maatschappij, met onze sociale zekerheid en onze overheidsondersteuning, perfect 10 kinderen per gezin grootbrengen. Maar dat gebeurt niet. In 1970 kregen vrouwen wereldwijd, Afrika en Azië dus inbegrepen, gemiddeld 5 kinderen. Nu is dat nog 2,3 per vrouw. Op 50 jaar is dat aantal gehalveerd, dat is ongelofelijk snel.” Het dalende kinderaantal is volgens Draulans een vreemd biologisch gegeven omdat in de biologie alles draait om het door geven van de genen. “Bewust kiezen om geen kinderen te krij-

geraken. Dankzij de komst van alle voorbehoedsmiddelen kan een vrouw nu zelf beslissen wanneer en óf ze zwanger wil worden. We zijn seks veel meer gaan toespitsen op seksueel genot.”

Ach, je zal nog wel van gedacht veranderen.

“Ook onze levensstandaard is verhoogd. We vinden het veel belangrijker dan vroeger om onszelf te ontplooien. We gaan meer en langer studeren, willen reizen … Die factoren zorgen ervoor dat het aantal kinderen dat een vrouw tegenwoordig krijgt lager ligt. Daarnaast moet je vandaag de dag veel meer investeren in kinderen. Vroeger liepen ze rond in het dorp en op straat en de buren hielden ze mee in de gaten. Er was een sterke sociale controle. Die is er nu veel minder. In het algemeen moet je veel meer met kinderen bezig zijn dan vroeger en mensen zijn zich daar heel bewust van.”

Ik heb het imago van een biologische determinist te zijn, maar ik zeg al jarenlang dat cultuur veel zwaarder doorweegt dan de biologie.

gen gaat dus eigenlijk resoluut tegen de biologie in. Dat wij die keuze kunnen maken, is waanzinnig uitzonderlijk. In de dierenwereld is er geen enkel dier dat in de lente beslist om eens een jaar over te slaan.”

Technologische ontwikkelingen en cultuur “Tot 50 jaar geleden was de optie om bewust kinderloos te blijven, helemaal niet aan de orde. Een vrouw was ofwel zwanger, ofwel zogend ofwel onvruchtbaar. Als iemand mij vraagt wat de meest niet biologische uitvinding is die de mens ooit gemaakt heeft, moet ik geen seconde nadenken. Dat is de pil. Er is geen enkele soort die het ooit klaargespeeld heeft om haar eigen voortplanting zo te gaan regelen dat ze kan beslissen om wel of geen nakomelingen te krijgen. Wij zijn erin geslaagd om, via technologische ontwikkelingen en via cultuur, de biologie onder de mat te vegen.” “De natuur heeft mensen voorgeprogrammeerd om seks te hebben om zich te kunnen voortplanten. Vroeger, in een wereld zonder anticonceptie, hadden vrouwen dus een grote kans om zwanger te

Populaire media “Je leest meer en meer verhalen in de populaire media van mama’s die toegeven dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Sommigen zeggen zelfs dat het soms echt vervelend is om kinderen te hebben. Hoe meer mensen die verhalen lezen, hoe meer er zijn die beginnen te twijfelen of in hun al bestaande twijfels bevestigd worden.” Dat de kinderloze vrouw op weerstand stuit, komt volgens Draulans vooral omdat het zo’n nieuw gegeven is. “Voor veel mensen druist bewust kinderloos blijven in tegen hun principes of tegen hun ideeën over wat ‘normaal’ of ‘de norm’ is. Toch denk ik dat het verhoudingsgewijs nog altijd een minderheid is die kiest om geen kinderen te krijgen.” “Bovendien zijn er evengoed vrouwen die jong aan kinderen beginnen die op weerstand stuiten. Iedereen heeft tegenwoordig een mening over alles en wil die ook overal verkondigen. Het is goed dat mensen stilstaan bij hun keuzes en nadenken voor ze een beslissing nemen.”

7 Vizine

GEZIN

Getuigenissen WIE GEEN KINDERWENS HEEFT, STUIT VAAK OP ONBEGRIP VAN DE OMGEVING. DAAR KUNNEN SOFIE (28) EN ASHLEY (25) OVER MEESPREKEN. BEIDEN WILLEN GEEN KINDEREN EN KRIJGEN DAAR VAAK LASTIGE VRAGEN OVER. LEES HUN VERHAAL.

SOFIE*, 28 JAAR "Het idee dat het de taak van de vrouw is om te trouwen en kinderen op de wereld te zetten, werd me met de paplepel ingegeven. Ik groeide op in een katholiek en conservatief gezin. Mijn moeder stopte onmiddellijk met werken toen ik, de oudste van 3, geboren werd. Ze wordt gelukkig van anderen te verzorgen. Een diploma halen vindt ze slechts belangrijk als plan B.” “Op mijn dertiende besliste ik dat ik een ander leven wilde dan wat mijn ouders mij voorschreven. Ik zwoer het (katholieke) geloof af en nam me voor een onafhankelijke, sterke vrouw te worden. Trouwen en kinderen baren was niks voor mij. Thuis en op school kreeg ik het heel moeilijk. Volgens mijn ouders was ik een lastige puber die nog wel van mening zou veranderen. Wel, ma en pa, we zijn 15 jaar later en ik ben nog niet van gedacht veranderd.” “In de hogere jaren van het middelbaar begon ik me eindelijk beter in mijn vel te voelen. De theoretische Bijbellessen op school werden vervangen door uitdagende lessen filosofie. Een nieuwe wereld ging open voor mij. Ik had mijn eerste vriendjes, mijn eerste seksuele ervaringen en dat werkte enorm bevrijdend. Op mijn 16de wilde ik de pil nemen. Ik herinner me nog de vlammende ruzie thuis. Mijn ouders waren verbouwereerd en gechoqueerd: dat ik er zelfs maar naar durfde vragen. Dus ging ik maar zelf naar de dokter en kocht de pil van mijn zakgeld.”

“Intussen – we zijn nu meer dan 10 jaar later - heb ik alle vragen en argumenten al gehoord. Mensen hebben het over het zogezegde ‘moedergevoel’ dat nog de kop zou opsteken of ze vragen me of ik er later geen spijt van zal krijgen of of ik een kinderhaatster ben. Meestal negeer ik dat of geef ik een gevat antwoord. Een oneliner op basis van wie het vraagt, al dan niet harder of grover. Het zijn hun zaken niet. Ik vraag toch ook niet waarom zij wél kinderen willen?”

Het zijn mensen hun zaken niet. Ik vraag toch ook niet waarom zij wél kinderen willen?

“Intussen hebben mijn ouders een draai van 180 graden gemaakt. Ze zijn veel opener en we hebben een veel betere band. Ik heb ook weer een stabiele relatie met een droom van een man waar ik heel verliefd op ben. Soms denk ik dat we er wel voor zouden kunnen gaan. Maar dan zijn er weer punten waarop ik afknap. Ik hou het dus op ‘voorlopig niet’ maar ik neig eerder naar ‘neen’. En hij denkt er net hetzelfde over.” * Sofie is niet de echte naam. Deze getuige wil graag anoniem blijven.

8 Vizine

ASHLEY, 25 JAAR “Als tiener wilde ik later zeker kinderen. Ik had zelfs al namen bedacht: Ayla en Aiden. Maar de voorbije jaren verdween mijn goesting. Ten eerste heb ik enorm veel pijn aan rug, nek en schouders. Daardoor zie ik mezelf geen zwangerschap en bevalling ondergaan. Ten tweede ben ik feministische artikels en columns beginnen lezen over zwanger zijn en bevallen. Veel artikels doen er optimistisch en luchtig over, maar ik kan je verzekeren dat er heel wat neveneffecten zijn, van pijn bij het vrijen tot blijvende rugklachten. Ten derde is er grote genderongelijkheid in ons land. We verdelen huishoudelijke taken op een conservatieve manier, er is de loonkloof, seksuele intimidatie … Wil ik een dochter krijgen om haar dan voor de leeuwen te gooien of wil ik een zoon krijgen die uitgejouwd wordt als hij op mannen valt en zijn gevoelens durft te tonen?” “Mijn familie vindt het oke dat ik geen kinderen wil. Mijn moeder zegt zelfs letterlijk dat ze het niet erg zou vinden om geen grootmoeder te worden. Het is mijn leven en mijn keuze. Ook mijn vrienden doen er niet raar over. De laatste jaren bestaat die uit radicale feministen zoals ikzelf. Geen van hen heeft kinderen of legt anderen druk op om wel of geen kinderen te krijgen.”

“Wie er wel lastig doet? Dokters en gynaecologen. Ik krijg bijna altijd de vraag of ik wel zeker ben en of ik niet te jong ben om te beslissen wanneer ik zeg dat ik overweeg mij te laten steriliseren. Ik heb eens een kwartier lang argumenten opgesomd tegen een gynaecologe die me niet geloofde. Ze was verbaasd dat ik daar zo goed had over nagedacht. Dat maakte mij furieus. Denken mensen echt dat ik mij zomaar, zonder nadenken, zou laten steriliseren?”

Ik overweeg om mezelf te laten steriliseren. “Mijn mannelijke huisgenoot heeft een vasectomie (een sterilisatie bij de man, red.) laten uitvoeren. Ik was nieuwsgierig naar de aanpak van de uroloog, dus ik ging mee naar de bespreking. Mijn huisgenoot legde kort en bondig uit waarom hij een vasectomie wilde. Nog geen 10 minuten later was de zaak beklonken. Een man kan dus zomaar een ziekenhuis binnenstappen en een vasectomie regelen, terwijl een vrouw uren ondervraagd wordt. Hoe paternalistisch is dat?”

DeBuren en Furia lanceerden vorig jaar de oproep ‘Waarom heb jij (geen) kinderen?’ Ze maakten een bloemlezing van de reacties. Je kan alle getuigenissen lezen op www.deburen.eu. Sarah Brancart en Sofie De Neve

9 Vizine

GEZONDHEID

Start to … SPORT! We doen allemaal onze best om voldoende te bewegen. Toch was het voor vrouwen lange tijd allesbehalve vanzelfsprekend om deel te nemen aan sportactiviteiten. VIVA-SVV vroeg Bart Vanreusel naar de belangrijkste ontwikkelingen, verwezenlijkingen en knelpunten. Bart is als sportsocioloog verbonden aan de faculteit bewegings- en revalidatiewetenschappen van de KU Leuven. “Topsport hinkt vaak achterop als het gaat over emancipatie. Nochtans kunnen de Olympische Spelen beschouwd worden als een uithangbord van de wereld, een plaats waar je kan zien hoe het er eigenlijk voor staat. De Olympische Spelen van 2012 in Londen waren een kantelmoment wat betreft gendergelijkheid in de sportwereld. Jacques Rogge, toenmalig voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité (IOC), zette dit onderwerp in de topsport op de agenda. Hij zorgde ervoor dat alle disciplines toegankelijk werden voor mannen én vrouwen. Bovendien moest elk land beide geslachten vertegenwoordigen.” “Voor sommige landen was dit een hele opgave. Vrouwelijke topsporters gingen in tegen hun eigen land, tegen overheden, tegen culturele en religieuze vooroordelen. In totaal waren in Londen 45 % van de deelnemende atleten vrouwen. Voor het

eerst was er zelfs een delegatie die uit meer vrouwen bestond dan mannen. We komen daarin van heel ver. Al is het belangrijk te vermelden dat dit nog geen verworven recht is. Het wordt afwachten hoe het er bij de volgende Olympiades aan toe zal gaan.”

Start to … “Al vroeg in de opvoeding zien we dat er andere associaties worden gemaakt ten opzichte van jongens en meisjes als het gaat over fysieke activiteiten. Het grote verschil zit hem vooral in de ideologie die achter het sporten schuil gaat. Voor mannen is dat winnen, presteren, matchen spelen. Voor vrouwen gaat het eerder om gezondheid.” “Vrouwen hebben wel voor een doorbraak gezorgd. Ze hebben een bewegingscultuur gevonden die voor iedereen geschikt is. Denk maar aan ‘Start to run' en alle varianten. Er is een bewegingscultuur ontwikkeld die toelaat dat ook vrouwen die zich niet zo sportief voelen mee gaan sporten. Ook groepslessen als BBB of Zumba zijn gezondheidsgericht en hebben een zekere gezelligheidsfactor. Iedereen voelt zich er op zijn gemak. Het beeld dat je een atleet moet zijn om een fitnesscentrum binnen te stappen, is doorbroken. Dat heeft veel vrouwen (en ook mannen) ertoe aangezet actiever in het leven te staan.”

Een speelplein is even belangrijk als een stadion “Er blijven grote verbeterpunten. Tot op vandaag is er nog altijd een kloof tussen mannen en vrouwen als het gaat over sporten. Niet alleen in de topsport, ook wat sporten algemeen betreft. Meisjes voelen zich minder goed in de lessen lichamelijke opvoeding en worden minder snel lid van een sportclub. Ook sociologische factoren zorgen voor een verschil. Zo sporten meisjes met lagere sociaal economische mogelijkheden nog altijd minder. Maar ook opleidingsniveau, cultuur en religie spelen mee. Op topniveau wordt er al meer werk gemaakt van gelijke kansen in de sportwereld dan in het algemeen. Het is belangrijk dat overheden, scholen en clubs drempels verlagen. Een speelplein is even belangrijk als een stadion.”

10 Vizine

“Ook in het bestuur zijn vrouwen nog heel sterk ondervertegenwoordigd. Kijk naar het traditionele patroon van het bestuur van een voetbalclub, een echt mannenbastion. Terwijl vrouwenvoetbal in een aantal landen de snelst groeiende sport is. Ik zal vuurwerk afschieten wanneer we voor het eerst een vrouwelijke minister van sport krijgen in Vlaanderen. In de media hebben we wel grote stappen gezet. Zo zijn er ondertussen bijvoorbeeld vrouwelijk verslaggevers en de oerconservatieve wielerwereld doet z’n best om ook de Ronde van Vlaanderen voor vrouwen in beeld te brengen. Al is het niet altijd van harte. Nog te vaak lijkt de vrouwensport het voorprogramma voor ‘het echte werk’. Traditie en cultuur blijven daarin een grote rol spelen.”

gezondheid. Fietsen, wandelen, kubb spelen … Net zoals sport niet alleen meer voor mannen is weggelegd, is het nu ook niet langer een exclusief recht van jonge mensen.”

Vrouwen hebben voor een doorbraak gezorgd. Ze hebben een bewegings cultuur gevonden die voor iedereen geschikt is. Denk maar aan ‘Start to run’ en alle varianten.

“Tennis aan de andere kant heeft dat patroon kunnen doorbreken. Maar dat is niet vanzelf gegaan. In de Verenigde Staten stonden vrouwelijke tennissers mee aan het front van de emancipatiebeweging. Zij hebben moeten vechten voor gelijke kansen, gelijk prijzengeld, gelijke media-aandacht.” “De deelname aan sport door meisjes en vrouwen is de voorbije decennia sowieso sterk gestegen. Dat blijkt uit alle participatiestudies die onder meer aan de KU Leuven uitgevoerd worden. Soms wordt dat een 'inhaalbeweging' genoemd ten opzichte van de deelname door jongens en mannen. Maar dat is een enge visie. Vrouwen hebben niet zozeer iets in te halen. Ze hebben geleidelijk een eigen beweeg- en sportcultuur gemaakt waar steeds meer meisjes en vrouwen zich in thuis voelen.”

Sport voor allen “Die trend begint zich stilaan door te trekken over de generaties heen. We hebben nu de eerste seniorengeneratie die sportief is. Zij zijn opgegroeid in de jaren ’60, met het sport voor allen’ idee. Ze beseffen dat blijven bewegen van groot belang is voor hun

Monika Staab We vroegen aan Bart Vanreusel wie hij een belangrijk rolmodel vindt voor vrouwen en sport. Daar moet hij niet lang over nadenken. “Monika Staab. Voor velen een nobele onbekende. Maar daar mag verandering in gebracht worden. Monika speelde bij het Duits elftal en was manager van het nationaal vrouwenteam van Qatar. Nu werkt zij in opdracht van FIFA. Zij zet wereldwijd voetbalprogramma’s op voor meisjes. Ook in landen en culturen waar dat verre van evident is, waar meisjes geen kansen krijgen om te bewegen of waar het hen zelfs verboden is. Zij leidt geïnteresseerde vrouwen op tot voetbalcoach in landen als Pakistan, Iran, Syrië en Noord-Korea. Samen vechten ze tegen de vooroordelen waar vrouwelijke spelers mee te maken krijgen.”

11 Vizine

GEZONDHEID

Mijlpalen

Wist je dat … 1

… synchroonzwemmen de enige Olympische sport is zonder mannenteam?

… het in Saoedi-Arabië voor vrouwen verboden is om buiten te sporten?

… het WK vrouwenvoetbal in 2015 plaatsvond in Canada? Aan het eindtoernooi namen 24 landen deel. De Verenigde Staten was de uiteindelijke winnaar. … ons vrouwelijk nationaal elftal de ‘Red flames’ heet? … Kathrine Switzer in 1967 de eerste vrouw was die de marathon van Boston liep? Dat verliep niet zonder slag of stoot. Haar verhaal kan je bekijken in de documentaire ‘Free to run’. Dit jaar werd Katherine 70 en liep ze de marathon opnieuw. … korfbal de enige gemengde teambalsport is? Een team bestaat uit 4 vrouwen en 4 mannen.

1884: De eerste 7 jaar is het tennistoernooi van Wimbledon enkel toegankelijk voor mannen. In 1884 komt hier verandering in toen het eerste enkelspel voor plaatsvond. De 19-jarige Maud Watson won het toernooi. 1900: In Parijs werden vrouwen voor het eerst toegelaten tot de Olympische Spelen. Al bleef dit beperkt tot 5 disciplines: tennis, paardrijden, zeilen, golf en croquet. Bij de winterspelen waren vrouwen vanaf de start in 1924 welkom, al gold dat enkel in het kunstschaatsen. 1928: De 800 meter werd de eerste keer opengesteld voor vrouwen. De discipline werd echter snel weer geschrapt aangezien volgens verschillende bronnen de deelneemsters volledig uitgeput waren of de afstand zelfs niet uitliepen. Vanaf 1960 kunnen vrouwen opnieuw deelnemen aan de 800 meter. 1958: Maria Teresa de Filippis neemt deel aan de Grand Prix Formule 1 in Monaco. Iets wat haar tot op heden slechts door 5 vrouwen werd nagedaan. 2007: Deelnemen aan Wimbledon mogen vrouwen ondertussen al een tijdje. Maar pas 10 jaar geleden werd het prijzengeld voor mannen en vrouwen gelijkgesteld. 2014: Ook recent worden er nog nieuwe mijlpalen bereikt. 3 jaar geleden werd het voor vrouwen mogelijk om lid te worden van de Royal and Ancient golfclub in Schotland. Daar moesten ze 260 jaar op wachten. (bron: www.sporza.be) Sara Van den Broeck

12 Vizine

GELIJKE KANSEN

Bednet brengt school tot bij zieke kinderen en jongeren Sinds september 2015 kunnen kinderen en jongeren die langdurig ziek zijn, dankzij Bednet, thuis les volgen via de webcam. Emma is een van hen. Sinds begin dit jaar volgt zij onderwijs op afstand. Haar mama Leen vertelt Emma’s verhaal. “In oktober vorig jaar begon Emma ineens te klagen over rugpijn. Op een dag stond ze huilend van de pijn op. Omdat het echt niet haar gewoonte is om te klagen, zijn we naar de dokter gegaan. Sindsdien is ze niet meer naar school kunnen gaan. Er volgden veel onderzoeken maar niks hielp. Integendeel, Emma ging alleen maar achteruit. Haar rugproblemen zijn zeldzaam en er is nog veel wetenschappelijk onderzoek nodig.” “Begin dit jaar kwamen we te weten dat we thuisonderwijs (toah) konden aanvragen voor onze dochter. Sindsdien krijgt Emma 4 uur per week thuis les van haar leerkrachten. Na een tijdje vroeg een van ons of we Bednet kenden. We hadden daar al van gehoord via de media, alleen had ik nooit gedacht dat we dit zelf ooit nodig zouden hebben. We deden een aanvraag via de website. 2 dagen later kregen we al een telefoontje van een consulent van Bednet om een eerste afspraak te maken.”

Goede begeleiding “Alles was heel snel geregeld. De mensen van Bednet deden veel voor ons. 2 weken na onze aanvraag werd alle materiaal gebracht. Je krijgt een box met een printer, een laptop, een hoofdtelefoon en de medewerker legt je alles uit. Tegelijkertijd wordt alles op school klaargemaakt en krijgen de leerlingen en leerkrachten dezelfde uitleg.”

Toetsen “Onder de klasgenootjes worden verantwoordelijken aangesteld. Die zorgen ervoor dat de computer op tijd wordt opgestart en dat die ’s avonds terug wordt uitgezet. Emma kan de computer zelf bedienen. Ze kan perfect inzoomen op het bord enzovoort. De leerlingen kunnen ook documenten aan haar doorgeven via de printer en scanner. Ideaal wanneer er toetsen zijn.” “Het eerste contact met haar klasgenoten was heel intens. Ze had hen al lang niet meer gezien en wou natuurlijk liever in de klas zitten. Het is mentaal toch wel zwaar voor haar. Gelukkig

komt haar beste vriendin vaak langs om haar een beetje op te vrolijken.”

Toekomst “Wat de toekomst brengt, weten we niet. Binnenkort komt er iemand langs voor een rolwagen voor Emma, misschien kan ze dan naar school gaan om enkele lessen mee te volgen. We blijven hopen.” Meer info over Bednet: www.bednet.be Sarah Brancart

13 Vizine

ACTIE ACTIE

Boksen een mannensport? Think again! ACTIE ACTIE

ACTIE Boksen wordt in het algemeen gezien als ‘een échte mannensport’. Maar daar klopt niets van. Naomi liet onze reporter kennis maken met de sport die ze al bijna 2 jaar enthousiast beoefent. ACTIE “Na een paar lessen durfde ik het aan om in de gemengde groep te trainen. Het was een grote stap, maar het viel best mee. Het maakt eigenlijk geen verschil of je tegen een man of een vrouw bokst. Je kiest je bokspartner vooral op basis van niveau.”

ACTIE ACTIE ACTIE

Fysieke uitdaging

NAOMI

“Sinds september 2016 boks ik bij de Brussels Boxing AcaACTIE demy. Het was een vriendin die me overtuigde. Zij zag een reportage op tv over de boksclub en het leek ons fijn om eens een nieuwe sport uit te proberen. Samen namen we deel aan een boksles voor vrouwen. Tijdens die lessen zijn alleen vrouACTIE wen welkom, wat voor sommige vrouwen toch een drempel wegneemt en het makkelijker maakt. We hadden de smaak meteen te pakken.”

ACTIE ACTIE ACTIE ACTIE ACTIE 14 Vizine

“Er zijn verschillende redenen waarom ik zo graag boks. Persoonlijk heb ik een fysiek uitdagende sport nodig om mij goed te voelen. Een training duurt 1,5 tot 2 uur. Elke les start met een lange en zware opwarming. We lopen minstens 20 minuten rondjes en nadien is het tijd voor de krachttraining. Dan pompen we of doen we bijvoorbeeld buikspieroefeningen.” “Na een paar lessen verbeterde mijn conditie. Eerst kreeg ik na 10 minuten al steken in mijn zij. Hetzelfde geldt voor de spierpijn na de les, daar had ik al snel niet zoveel last meer van als in het begin. Ondertussen train ik minsten 1 keer per week, soms zelfs 2 of 3 keer.” “De boksclub is een heel aangename plek. Geslacht, afkomst, leeftijd, taal … Het speelt allemaal geen rol, iedereen is er welkom. Je ontmoet er mensen waar je anders nooit mee in contact zou komen. Iedereen gaat heel respectvol met elkaar om en er hangt een leuke sfeer. De opwarming gebeurt in grote groep, vaak zijn we met meer dan 50. Iedereen ziet samen af, zowel de gevorderden als de beginnelingen. Dat werkt heel motiverend.”

Engels boksen “Na de opwarming is het tijd om de bokshandschoenen aan te trekken. We worden altijd in kleinere groepen onderverdeeld op basis van ons niveau. Per groep zijn er minstens 2 trainers. Ze geven ons oefeningen en lopen rond om ons te verbeteren. In onze club focussen we op Engels boksen. Dat

g Academy © Brussels Boxin

wil zeggen dat we alleen onze armen mogen gebruiken, in tegenstelling tot bij kick- en thaiboksen.” “Tijdens de training slaan we uitsluitend tegen elkaars handen of armen. Alleen als je echt competitief bokst, leer je om ook elkaars gezicht te raken. Zelf heb ik niet echt de ambitie om aan competitie te doen, maar er zitten wel een aantal kampioenen in onze club.” “Na de training komen we opnieuw samen in grote groep om te stretchen. Soms eindigen we ook met een krachttraining of lopen we nog een beetje. Dit hangt af van les tot les.”

Vooroordelen over de sport “Mensen linken boksen vaak aan geweld en verdediging, terwijl het veel meer dan dat is. Als een meisje bokst, denken velen dat ze dat doet om zelfverzekerder over straat te lopen. Maar daar gaat het niet om bij boksen. Het is een heel sociale sport.” “Boksen heeft een slecht imago. In onze boksclub zijn er veel jongeren van allochtone origine. Veel mensen denken dat die zich aangetrokken voelen tot geweld. Dat klopt niet, integendeel. Door het boksen hebben die jongeren een doel voor ogen, krijgen ze discipline en kunnen ze in iets uitblinken. De

boksclub ontving in 2016 een prijs van de Franstalige Mensenrechtenliga. De werking van onze club werd beloond als tegengif voor de radicalisering van Brusselse jongeren.”

Vrouwen meer dan welkom “Momenteel bestaat de gemengde boksgroep voor ongeveer een derde uit vrouwen. De drempels zijn stilaan aan het verdwijnen. Ik merk ook dat meer en meer vriendinnen van mij interesse hebben om de sport eens uit te proberen.” “Ik raad boksen echt aan aan iedereen die zich compleet wil storten op een sport. Het is de perfecte uitlaatklep wanneer je de hele dag op een stoel hebt gezeten. Het is een laagdrempelige en uitdagende sport, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Het aanleren van techniek wordt gecombineerd met kracht en concentratie. Je ontmoet nieuwe mensen en bovendien krijg je er een mooi lichaam van want je traint al je spieren tegelijk. Alleen maar voordelen dus!”

Wil je meer info over de Brussels Boxing Academy? Neem dan zeker eens een kijkje op de website: www.bba-olympic.be.

Carmen Brankaer

15 Vizine

GETIPT

SLAAPWEL, LIEVE VRIENDIN Susanne en Carine werden goede vriendinnen toen ze allebei geconfronteerd werden met kanker. Het boek ‘Slaapwel lieve vriendin’ bundelt brieven die Susanne 8 maanden lang schreef naar haar vriendin Carine. De brieven van Susanne zijn vooral woorden van steun en troost. Maar ook gedichtjes, verzonnen verhalen en dagelijkse belevenissen. Alle aspecten van de ziekte komen aan bod, maar de brieven zijn overwegend positief van toon.

ik was er flagrant tegen. Kanker lijkt in niets op jezelf. Kanker is nooit een keuze, precies daarom is het ook zo kwaadaardig.” Doel van het boek is om lotgenoten, hun vrienden en familie te troosten en te bemoedigen in hun overlevingsstrijd. Als lezer vond ik het een beetje jammer dat je enkel brieven las van Susanne naar Carine en niet omgekeerd. Hierdoor vraag je je af hoe Carine met de ziekte omgaat. Maar dat de opbrengst van het boek, op uitdrukkelijke wens van Carine en Susanne zelf, naar een goed doel gaat kan ik natuurlijk alleen maar toejuichen.

Susanne beschrijft op doeltreffende manier haar gedachten: “Ik heb de kankerletsels bij mij altijd omschreven als ‘de kanker’ of ‘de ziekte’, nooit als ‘mijn kanker’ of ‘mijn ziekte’. Het is nooit van mij geweest en

Sussane Leisegang, Davidsfonds/Infodok, 160 pag., ISBN 9789059088559

DE NAPOLITAANSE ROMANS VAN ELENA FERRANTE

Na iedere cliffhanger in het boek -en zo zijn er veel- wil je nog een hoofdstukje lezen tot je beseft dat je verslaafd bent.

De zogenaamde #ferrantefever werkt aanstekelijk. Na de zoveelste lofbetuiging aan het adres van de schrijfster en haar Napolitiaanse romans, kon ik niet anders dan ook aan de vierdelige reeks te beginnen. Goede keuze, zo blijkt 3 boeken later.

De Napolitaanse romans vormen samen een verhaal van 1700 pagina's over vriendschap, maar geven ook een uitgebreid en genuanceerd beeld weer van het Napels van de jaren ‘50.

Katrien Sergeant

Zeker aan te raden als zomerlectuur! De boeken vertellen het verhaal van 2 Napolitaanse meisjes die samen opgroeien in een buurt vol armoede en onwetendheid. Al snel in het verhaal wordt duidelijk dat studie en kennis in die tijd niet zo belangrijk waren voor een vrouw in de armere buurten van Napels. De manier waarop de vrouwelijke 2 hoofdpersonages zich, met wisselend succes, proberen te onttrekken aan hun omgeving waar vooral mannen de macht hadden, roept bewondering op. Het maakt dan ook dat je de boeken niet opzij legt.

Elena Ferrante, Naoplitaanse romans: • De geniale vriendin, Wereldbibliotheek, 334 pag., ISBN 9789028425088 • De nieuwe achternaam, Wereldbibliotheek, 479 pag., ISBN 9789028426061 • Wie vlucht en wie blijft, Wereldbibliotheek, 416 pag., ISBN 9789028426672 • Het verhaal van het verloren kind, Wereldbibliotheek, 608 pag., ISBN 9789028426689 Sarah Brancart

FILM: 20TH CENTURY WOMEN 20th Century Women is een Amerikaanse film die geregisseerd werd door Mike Milss. Het verhaal speelt zich af in de jaren '70. Een alleenstaande moeder, Dorothea, probeert haar zoon Jamie een goede opvoeding te geven. Ze vindt dit allesbehalve makkelijk en vraagt hiervoor hulp aan Abbie en Julie, 2 vrienden die een goede invloed hebben op haar zoon. Ze hoopt dat hij op die manier opgroeit tot

een beleefde jongeman. Dit loopt natuurlijk niet zoals zij gehoopt had. Het is een film die langzaam op gang komt. Dat is jammer want het neemt de aandacht weg terwijl de film wel de moeite waard is. Het is een film waar veel mensen zich in zullen herkennen. Momenten die in ieder gezin wel eens voorkomen. Een aanrader voor een eventuele regenachtige zomerdag. Sofie De Becker

16 Vizine

GEZONDHEID

Ik ga op reis en ik neem mee … een reisapotheek! Trek je met de rugzak een maand door Azië of ga je een week kamperen in Zuid-Frankrijk? Wat voor reis je ook gepland hebt, op vakantie denk je liever niet aan koorts, misselijkheid of diarree. Stel daarom voor je vertrek je eigen reisapotheek samen. Dat bespaart je heel wat ongemakken. Bovendien hoeft zo’n reisapotheek niet duur te zijn. Dankzij de gratis app ‘Goedkoopste geneesmiddel’ vind je voor elk kwaaltje het goedkoopste geneesmiddel. Wat moet zeker in je reisapotheek?

Kies voor de goedkoopste reisapotheek

 pijnstillend en koortswerend middel  middel tegen diarree  ontsmettingsmiddel  middel tegen maag- en darmklachten  zalf tegen allergie, insectenbeten en brandwonden  zalf tegen blauwe plekken en verstuikingen  kleefpleisters  steriel gaasverband, drukverband, snelverband  schaar, pincet en veiligheidsspelden  koortsthermometer  zonnecrème en aftersun  lippenbalsem  bloedgroepkaartje

Geneesmiddelen kunnen een flinke hap uit je budget nemen. Vraag daarom altijd naar het goedkoopste geneesmiddel bij de apotheker, ook als je je reisapotheek samenstelt. Zo krijg je dezelfde kwaliteit tegen de laagste prijs. Want goedkopere geneesmiddelen bevatten dezelfde werkzame bestanddelen als duurdere geneesmiddelen. Ze werken dus even goed.

De precieze inhoud van je reisapotheek hangt af van je bestemming, je manier van reizen en je reisgenoten. Bekijk de volledige checklist op www.bondmoyson.be/reisapotheek of www.devoorzorg.be/reisapotheek.

Zoek zelf en bespaar tot 30 %! Zoek het goedkoopste geneesmiddel zelf op. Simpel en snel! Zo bespaar je tot 30 % op je reisapotheek. • Surf naar www.goedkoopstegeneesmiddel.be en ga naar de online zoekmodule. • Of download de gratis app ‘Goedkoopste geneesmiddel’ voor iPhone en Android.

Terugbetaling tot 25 euro voor je reisvaccins Kies je voor een exotische bestemming? Informeer bij je huisarts naar de aanbevolen of verplichte reisvaccins. Als lid van Bond Moyson, De Voorzorg of de Socialistische Mutualiteit Brabant krijg je een terug betaling tot 25 euro per jaar voor erkende vaccins. Meer info op www.bondmoyson.be/vaccin of www.devoorzorg.be/vaccin of www.fsmb.be. Gwen Muylaert

17 Vizine

FOS

Mooie mode? Eerlijk textiel! Nu de zon wat vaker schijnt, mogen de dikke truien terug in de kast. Misschien hol je nog even naar de winkel voor een nieuwe blouse om de zomerse temperaturen te trotseren. De kleding die je in de winkel vindt heeft vaak een hele weg afgelegd. De kans is groot dat je kleding al in meer landen geweest is dan jijzelf. De eigenaars van die handen worden vaak onderbetaald en werken in onveilige omstandigheden. Daar kunnen we samen een einde aan maken.

Waar wordt jouw kledij gemaakt? Voordat je jouw favoriete kledingstuk aantrekt moet iemand het maken. Toch is het niet altijd even eenvoudig om te zeggen wie dat nu precies deed.

Fase 1

ÂŠWerner Blondia

De grondstoffen zoals katoen worden ontgonnen en opgekocht door producenten bij verschillende katoenplantages.

Fase 2 De grondstoffen worden verwerkt. Bijvoorbeeld door het spinnen van garen, weven en het kleuren van de stof. De arbeidsomstandigheden in de textielfabrieken in Centraal-Amerika zijn enorm zwaar.

Fase 3 Kledingbedrijven of tussenpersonen plaatsen een bestelling op basis van een ontwerp. De stoffen worden geknipt, genaaid, gestoomd, bedrukt en gewassen.

Door de lange weg die kleding aflegt, krijgt het te maken met tal van groothandelaars, importeurs en onderaannemingen. De belangrijkste drijfveer is goedkoop produceren. Landen of regio's met belastingvoordelen, weinig toezicht en geen vakbonden hebben een voetje voor. De arbeiders zijn de grootste dupe van de wereldwijde concurrentie.

Fase 4 De kledingstukken worden getransporteerd naar de winkelmagazijnen.

Fase 5 De kledingstukken worden verkocht in de winkels of online.

Door wie?

ÂŠWerner Blondia

De meeste kleding voor de Europese markt komt uit China, Turkije, Bangladesh of India. Maar ook in andere werelddelen, zoals Centraal-Amerika, wordt veel textiel geproduceerd. Lagelonenlanden zijn sterk afhankelijk van de kledingindustrie, omdat er weinig andere jobs zijn.

Het is tegenwoordig zo goed als onmogelijk om te weten waar je kleren gemaakt zijn en in welke arbeidsomstandigheden.

18 Vizine

60 tot 80 % van textielarbeiders zijn vrouwen. Ze zijn vaak lang onderweg naar hun werk, waar ze gemiddeld 9 uur per dag werken voor een laag loon. Zo laag dat ze nog bijkomende premies moeten proberen op te strijken door overuren te maken. Door de stress ligt de gemiddelde leeftijd op de werkvloer laag. In Centraal-Amerika is het merendeel van de textielarbeiders jonger dan 30 jaar. Ze krijgen te maken met fysieke klachten aan hun handen en rug omdat ze de hele dag dezelfde bewegingen moeten maken. En vaak zien ze slecht door de te sterk verlichte fabriekshallen en het precisiewerk.

ÂŠBernard Noffels

Wie weet komen je kleren uit deze fabriek in Centraal-Amerika, waar de

werkdruk immens hoog ligt.

De vrouwelijke arbeidsters zijn vaak het slachtoffer van seksuele intimidatie en omdat ze werken met tijdelijke contracten, worden ze soms ontslagen bij zwangerschap. De combinatie

werk en gezin zet de vrouwen voor grote uitdagingen, want er is vaak amper kinderopvang.

Tijd voor verandering! Ben je tegen dit onrecht? Maak dan mee het verschil! 1. Ruim je kledingkast op. Verkoop of ruil wat je niet meer wil of kan dragen.

7. Ga naar winkels die van ecologisch en fairtrade hun handelsmerk maken. Meer info vind je op www.ecoplan.be. 8. Koop bij merken en ketens die aangesloten zijn bij Fair Wear Foundation. De volledige lijst vind je op www.fairwear.org.

2. Herstel je kleren zelf of neem ze mee naar een naaiatelier. 3. Plan het shoppen. Investeer, leen, herstel: wees creatief! 4. Check de materialen wanneer je kledij koopt. Natuurlijke materialen zijn beter. 5. Koop minder en koop zeker geen fast fashion die maar enkele weken of maanden meegaat. 6. Koop beter: kwaliteit boven kwantiteit!

9. Stel vragen bij het shoppen. Oefen druk uit op winkels en kledingmerken om te veranderen. 10. Was je kleren ecologisch. Droog ze buiten wanneer het kan. 11. Steun de Schone Kleren Campagne. Heel wat organisaties zoals FOS* zetten zich in voor eerlijke kleding en respect voor de textielarbeiders. Ze organiseren activiteiten, petities en ga zo maar door. Surf zeker eens naar www.schonekleren.be voor alle informatie.

* FOS is de solidariteitsorganisatie van socialistische beweging in Vlaanderen die wereldwijd strijdt voor mensenrechten. Meer info op FOS.ngo Tekst en fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: FOS

19 Vizine

VRIJWILLIGERS IN ACTIE

Vrijwilligerswerk, over verschillende generaties heen BIJ VIVA-SVV DOEN VERSCHILLENDE GENERATIES VRIJWILLIGERSWERK. IEDERE GENERATIE HEEFT EIGEN IDEEËN EN TALENTEN.

ALLEN SAMEN VERSTERKEN ZE ONZE ORGANISA TIE.

Jeugdig enthousiasme VIVA-SVV organiseert samen met het Huis van het Kind Borgerhout iedere woensdagnamiddag een sessie huiswerkondersteuning. We spraken met Fleur (17), die sinds januari de bijeenkomsten begeleidt.

Opleiding als startschot Waarom ben je gestart met vrijwilligerswerk? “Voor mijn eindwerk op school wou ik graag het thema kinderrechten behandelen. Hiervoor wou ik graag een beetje praktijkervaring opdoen en aan de slag gaan als vrijwilliger. Ik startte mijn zoektocht bij ATLAS. De Antwerpse organisatie biedt informatie en ondersteuning aan anderstalige nieuwkomers, organisaties en de brede samenleving. Via ATLAS ben ik bij de huiswerkondersteuning van de VoorZorg terechtgekomen. Ik wist niet goed wat ik er exact moest van verwachten. Ik ben eens gaan kijken en had de smaak meteen te pakken.” Wat houdt huiswerkondersteuning juist in? “Een keer per week komen kinderen tot en met 12 jaar er samen met een van hun ouders naartoe om een uurtje huiswerkondersteuning te krijgen. De bedoeling is dat ze samen met hun ouders huiswerk of extra oefeningen maken. Het gaat dus om ondersteuning. Ouders die vragen hebben omdat ze bijvoorbeeld de taal niet goed beheren, helpen we. Ik vorm samen met een andere vrijwilliger een goede tandem. We komen wekelijkst wat ervoor zorgt dat ouders en kinderen vertrouwen in ons krijgen.”

Positieve vibes Wat vind je het leukst aan je vrijwilligerstaak? “Sowieso het werken met kinderen. Hoewel ik mij in het begin afvroeg of het wel iets voor mij is, sluit de taak toch goed aan bij wat ik graag doe. Hoewel huiswerkondersteuning heel wat energie vraagt, geeft het mij ook veel voldoening. Veel meer dan thuis te zitten en televisie te kijken.”

20 Vizine

“De kinderen zijn vaak tevreden. Ook de ouders zijn heel dankbaar. Ik krijg ook inzicht in hoe kinderen denken, wat hen bezig houdt enzovoort. Deze leerervaring maakt het voor mij boeiend. Ik ben blij dat ik kinderen kan stimuleren. Dit brengt zowel bij de kinderen als bij mij positieve vibes teweeg. ”

Hoewel huiswerkondersteuning heel wat energie vraagt, geeft het mij ook veel voldoening. Ik ben gestart midden januari met mijn vrijwilligerswerk. Normaal ging ik dit doen tot de paasvakantie, maar ik wil dit graag blijven doen zolang mijn punten op school niet in het gedrang komen.”

FLEUR

Een ‘oude’ rot Simonne is al 60 jaar vrijwilliger en nog lang niet van plan om te stoppen. Ze startte een afdeling VIVA-SVV in haar gemeente, betaalde ziekenbriefjes uit en deed boodschappen voor buren. Op haar 95ste doet ze nog altijd de administratie en inschrijvingen voor activiteiten.

SIMONNE

In een arme wijk “In onze arbeidersbuurt zorgde iedereen voor elkaar. Niemand had het breed, maar we trokken onze plan. Destijds waren hier nog veel cafés en buurtwinkels. In één van die cafés startten we met een koffiemoment voor vrouwen. De deur ging op slot en wij kregen de ruimte om onze activiteiten te organiseren. Maar iedereen moest haar eigen tas meebrengen, want die hadden we niet”, lacht Simonne.

Ziekenfondsbriefjes “Ik deed ook vrijwilligerswerk voor het ziekenfonds. Mensen kwamen dan bij mij thuis en ik betaalde hun groene briefjes uit. Voor veel mensen was dat veel meer dan alleen administratie. Zo was er een alleenstaande moeder die het niet gemakkelijk had. Op zondagnamiddag stond ze aan mijn deur voor een luisterend oor en een babbel. Na verloop van tijd ging ik ook rond om mensen thuis te helpen en om vragen te beantwoorden. Zo bracht ik ook boodschappen mee voor ouderen of zieken in de buurt. En als ik iets wist van een promotie of een goedkoper alternatief, dan zorgde ik dat iedereen daar gebruik van kon maken.”

Ik hielp altijd veel mensen en gelukkig helpen zij mij nu. Elke dag springt er wel iemand binnen om ‘goeiedag’ te zeggen. “Al had ik soms beter gezwegen, want soms was ik dan de klos om alles mee te brengen”, lacht Simonne. “Tot mijn 84ste snorde ik op mijn brommertje naar de winkel. Dan bracht ik boodschappen mee voor anderen die niet mobiel zijn. Tot 3 kartonnen dozen kon ik achterop mijn brommertje vervoeren.”

“Ik weet soms niet hoe ik dat allemaal rond kreeg. Ik had veel energie denk ik. Ik kan nog altijd moeilijk stilzitten”, gaat Simonne verder. “Ondertussen ben ik zelf minder mobiel en heb ik een hoorapparaat. Toch zet ik me nog in voor de afdeling. Tijdens activiteiten doe ik de inschrijvingen en ontvang ik het geld. Ik heb dan wel een chauffeur nodig om me te brengen en weer op te halen. Gelukkig zijn er altijd vrouwen bereid om mij te helpen.”

Mensenkennis “Het is niet gemakkelijk om hulp te vragen. Zelf vond ik het nooit erg om anderen te helpen, maar ik wil anderen niet tot last zijn”, zucht Simonne. Ze heeft geen kinderen en haar man stierf intussen, toch is het nooit stil in huis. “Ik hielp altijd veel mensen en gelukkig helpen zij mij nu. Elke dag springt er wel iemand binnen om ‘goeiedag’ te zeggen of om met iets te helpen. Dan staat er koffie klaar met een koekje. En de flyers van VIVA-SVV, die liggen altijd op mijn tafeltje zodat iedereen ze kan zien. Er zou maar eens een geïnteresseerde binnenwandelen”, knipoogt Simonne. “Door mijn vrijwilligerswerk heb ik enorm veel mensenkennis gekregen”, geeft Simonne nog mee. “Je weet niet waar iemand vandaan komt of wat die heeft meegemaakt. Ik heb veel mensen ontmoet die zich beter voordeden dan ze het hadden en dan om voorschotten vroegen voor hun ziekte-uitkering. Je mag dus niet te snel oordelen.” Delphine Verscheure

21 Vizine

DIGESTIEF

? n re e d in k n e e g j ji b e h m Waaro

tegelijk persoonlijk als esties zijn zo universeel en skw en lev inig We ag! vra n Het is delicaat: Wat ee mag of zelfs moet krijgen. , kan , wil ren de kin and de vraag of iem kinderen wil, terwijl je die gd wordt waarom je geen raa gev je als t he is k nlij pij ? Hoe vervelend hoe wél had, maar bent verloren Of … n jge kri n ko t nie ar nceptie, graag wilde ma over vruchtbaarheid en co ten zet aan n me ko s tip t wanneer mensen me e ontstellend als t dat het niet hoeft? En ho aak gem uit bt he elf jez or en, want terwijl je vo n een kroost groot te breng zie t ch pli e lijk pe ap ch ats ?’ mensen het als je ma kosten van de gemeenschap op n, rge zo jou or vo er lat er ‘Wie gaat l een van de laatste kinderkwestie, misschien we die s, du lijk on rso pe en verhalen en Delicaat efte aan het uitwisselen van ho be te gro n ee er at sta be taboes. En toch rijkend en ook troostend. standpunten. Dat werkt ver diverse n we samen met Furia een toe ren Bu de bij r jaa rig vo We merkten het eind geen kinderen en hun verhaal over wel of om en nd vo d rei be en uigenissen waaier vrouw live publiek. Nog meer get n ee t me len de te t) nie waarom (of waarom line deelden*. me bloemlezing die we on nie ano n ee in en sam we brachten n genderdimensie. jgen van kinderen heeft ee kri t nie n da al t he er ov is van een De vraag s of het verdriet over het gem en rw de kin n ee en nn ma n Natuurlijk ervare minder aangesproken op vrouwen, maar ze worden als rk ste n eve ter ch do of je hoofd halen zoon en. Nog minder zou je het in bb he ost kro n ee t nie n da teld: het feit of ze al hij geen vader is. Scherp ges als is’ n ma ig lled vo t ‘nie te suggereren dat iemand n kinderloze man e moeder, veel meer dan ee erd ate ger n ee is uw vro ze een kinderlo een niet-vader is. sis van de chap ligt ook aan de ba ers ed mo en en uw vro De gelijkstelling van aan dat in de eerste nog steeds van wordt uitgeg er ij arb wa ng eli erd rgv zo t zorgen ongelijke zich nemen. Moeders die he op ren de kin de or vo rg zo plaats vrouwen de . De feministische strijd n, worden scheef bekeken ate erl ov er rtn pa n hu aan liever den.” ikking is nog lang niet gestre voor vrije keuze en zelfbesch Graeve Ann Overbergh en Sofie De w.deburen.eu. *Alle verhalen vind je op ww

22 Vizine Vizine

Domein Westhoek vzw

Domein Westhoek nodigt je uit voor een heerlijk verblijf aan zee met het gezin of onder vrienden. Het domein heeft 91 moderne kamers en 36 appartementen die uitgerust zijn met alle comfort.

KUSTPROMOTIE VANAF € 157 p.p. 2 nachten met ontbijtbuffet Halfpension Gratis gebruik van het zwembad

WESTHOEKSPECIAL VANAF € 277 p.p • 4 nachten in halfpension • Dagelijks aankomst mogelijk • 4 = 3 nachten betalen! * standaardkamer Domein Westhoek vzw - Centrum voor sociaal toerisme, Noordzeedreef 6-8, 8670 Oostduinkerke Tel: 058 22 41 00 - Fax: 058 22 41 99 - Web: www.domein-westhoek.be - E-mail: domeinwesthoek@skynet.be

Studeren over relaties en opvoeding? Breng gerust je levenservaring mee.

Kom kennismaken met de opleiding Gezinswetenschappen

INFODAGEN

ZATERDAG 2 SEPTEMBER 2017 • 9U30 TOT 13U

23 Vizine

Ziek tijdens je vakantie? Reken op ons ziekenfonds

WORLD NCE ASSISTA CARD

TAS.BE

WWW.MU

D B IJ S TA N D IS C H E URGENTE E M E D DICALE R IN G E N V O O R D SSISTANCE MÉ S 48h DANS LE ’A L R U O P P A PELER DE 48u /

Tel:

BINNEN

(24h/24)

2 08 80ance@mutas.be 0032 2 27 sist

MELDING

Fax: 0032

l: as ijdrage. 05, E-mai kenfondsb en uw zie (0)2 270 03t met de ziekteverzekmuerintuaglité .

de votre in orde ben tand als u de cotisation auprès ht op bijs U hebt rec ement si en ordre qu Valable uni

Reisbijstand Mutas helpt je! Heb je op reis in het buitenland verzorging nodig? Als lid van Bond Moyson, De Voorzorg of de Socialistische Mutualiteit Brabant kan je rekenen op de alarmcentrale Mutas. • Administratieve, medische en financiële bijstand bij medische zorg in het buitenland. • Geen extra kosten: de reisbijstand is inbegrepen in je ledenbijdrage voor ons ziekenfonds. • De alarmcentrale Mutas is 24/24 en 7/7 bereikbaar op + 32 2 272 08 80. Kijk na of je bestemming gedekt is en vraag je reisdocumenten aan op www.bondmoyson.be/opreis of www.devoorzorg.be/opreis of www.fsmb.be.