Roxanna Panufnik_Two Composers – Four Hands_EP72496_Score_ISUU Version - For perusal only by ScoresOnDemand

PANUFNIK

Two Composers, Four Hands

for Double String Orchestra Score

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ROXANNA PANUFNIK

Two Composers, Four Hands

Centenary Hommage to Andrzej Panufnik & Witold Lutosławski

for Double String Orchestra (2013)

Kolekcje – Zamówienia kompozytorskie 2012–2013 (Collections – Composers’ Commissions 2012–2013)

POD PETERS on demand

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version For perusal only

INSTRUMENTATION

2 string orchestras: 3.3.2.2.1 | 3.3.2.2.1

Duration: 15 mins approx.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kolekcje – priorytet Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Ta ńca.

Project co-financed by the Ministry of Culture and National Heritage of the Republic of Poland within the programme “Collections – the priority Composers’ Commissions” implemented by the Institute of Music and Dance.

First performance on 15 December 2013 at the Philharmonic Concert Hall, Wrocław, by the Wrocław Chamber Orchestra Leopoldinum, conducted by Ernst Kovacic.

ISUU Version

TWO COMPOSERS, FOUR HANDS

For perusal only

Two Composers, Four Hands is a work for double string ochestra, which was commissioned by the Leopoldinum Orchestra for a memorial concert (which will be conducted by Ernst Kovacic in Wrocław, 15.12.13) that straddles the centenaries of two of Poland’s most eminent 20th Century composers: Witold Lutoławski (2013) and my father, Andrzej Panufnik (2014).

I Lutoławski

I’m ashamed to say I knew extremely little about Lutosławski’s music and was delighted to have the opportunity to get to know it. I love the drama and playfulness of it and in my tribute to him I hope that I’ve captured his swift changes of dynamics, his mercurial brightness, pulsating rhythms and sometimes humorous little throw-away motifs. I confess I did try very hard to be aleatoric but I just couldn’t release that control, failing also to move away from passages in unison or thirds, which I know he would have studiously avoided! The structure is a loose Rondo, with a strident “call to arms” from the higher strings, as it’s recurring theme. Lutosławski-style four note pentatonic cells and ascending arpeggios based on a pattern of third and fourth intervals in the lower strings follow some yearning melodies in tribute to the lyricism that appeared more frequently in his later works.

II Panufnik

In a move that I know would have pleased my father enormously, this movement is a quasi-palindrome –starting on the lowest C sharp in the orchestra, peaking at the highest C sharp at its axis and descending back down to the lowest again, at the end. I have taken our mutual love for simultaneous major-minor harmonies a step further, creating gentle layers of over-lapping bitonal chords with questioning melodies soaring above them. He had a love of the metaphysical and ethereal, so the central section is based on floating other-worldly harmonics – I like to think of his soul floating high, in that harmonic cosmos.

III LutoPanufski

A Posła niewiasta A Woman took her cockerel z ko-gut-kiem do miasta, to sell in town, bo ji niel chcał rano piać. Because he didn’t want to crow at dawn. A wysła na pole, She entered the field Kogutek jéj pieje, and the cockerel crowed Jak sie weźnie bab śmiać. And made her laugh.

This final movement remembers affectionately the famous piano duo the two composers formed in Warsaw, during the Second World War. In the spirit of Lutosławski’s Pagannini Variations, which he wrote for him and Panufnik to play together, this last movement is variations on a humorous Polish folk song ‘A Posła niewiasta’ (from the Kraków region). A woman is laughing at her cockerel who, having stubbornly refused to crow each dawn, suddenly does so when she threatens to take him to market! You can hear the laughter punctuating various sections of this piece – descending thirds and dominant seventh chords, cackling through the strings.

The two orchestras represent a composer on each piano and echo the music I wrote for them in the two previous movements, treating the folk song theme with each composers’ musical characteristics. The movement opens like the very beginning of the work but basing its tonality on that of ‘A Posła Niewiasta’. Semiquaver runs, using the raised 4th of the folksong, provide an accompaniment for the lyrical theme I gave Lutosławski – this turns into a passionate ode to its quirky and slightly chromatic tonality. The next section is the folk song Panufnik-style, layered over the yearning major-minor chords we saw in the previous movement. Then, laughing violins and cross-rhythms, mimicking the attack and sustain of the piano by some strings playing pizzicato and others arco, forming a mischievous and playful undercurrent to the theme, as I imagine the fun they must have had together - despite what was happening around them.

The piece ends with positive joy – the theme at its most beautiful and noble, to celebrate the friendship and famous piano duo these two composers had, which illuminated the darkness of World War II Warsaw.

The music lasts approximately 15 minutes and is dedicatedto both composers, with love and admiration. I would like to thank the Leopoldinum Orchestra for giving me this wonderful project, the Institute for Music & Dance for supporting the commission, conductor Ernst Kovacic for being my sounding board and musicologist Prof. Adrian Thomas, who patiently taught me the rudimentaries of these Two Composers.

Roxanna Panufnik

5 August 2013

Performance Notes

The two orchestras need to be separated by at least 3 or 4 metres, if possible, with the conductor in the middle. In the last movement particularly, once the players are more confident with the music, it would be fantastic to have some visual interaction – e.g. looking, laughing and smiling at each other, as we can imagine these two composers interacting over their two pianos.

ISUU Version For perusal only

„Dwóch Kompozytorów – Cztery Ręce” jest kompozycją na podwójną orkiestrę smyczkową, która powstała na zamówienie Orkiestry Leopoldinum w celu wykonania (pod dyrekcją Ernst Kovacica 15.12.2013) na koncercie upamiętniającym rocznicę dwóch uznanych polskich kompozytorów 20 wieku: Witolda Lutosławskiego (2013) i mojego ojca, Andrzeja Panufnika (2014).

I Lutosławski

Wstyd przyznać ale niewiele wiedziałam o twórczości Lutosławskiego i ucieszyłam się że dostałam możliwość aby poznać ją lepiej. Lubię dramatyzm i radość jego muzyki i mam nadzieję, że w moim hołdzie uchwyciłam i szybkie zmiany dynamiki, nieprzewidywalny blask, pulsujący rytm oraz krótkie, jakby rzucone mimochodem, pełne humoru motywy. Przyznaję, że bardzo starałam się zastosować aleatorykę ale nie potrafiłam użyć tego rodzaju kontroli, nie udało mi się także uniknąć użycia pasaży w unisonie lub w tercji a wiem że on sam na pewno by tego unikał! Strukturę tej części stanowi forma rondo z ostrym użyciem dyscypliny w temacie w wysokich smyczkach. Cztero-tonowa pentatonika stylu Lutosławskiego i wznoszące arpeggia oparte na wzorze interwałów w tercji i kwarcie ukazują się w niskich rejestrach smyczków podążając za lirycznymi tematami w tak spotykanymi w jego późniejszych dziełach.

II Panufnik

To co bardzo usatysfakcjonowałoby mojego ojca to użycie przeze mnie palindromicznego wzoru – najniższe cis w orkiestrze przechodzi do najwyższego cis, powracając znów do niższego cis i ponownie. Wzięłam też pod uwagę nasz lubiony schemat dur-moll kreując dalsze możliwości jak na przykład przenikające się dwutonowe akordy równocześnie z pojawiającymi się nad nimi melodiami. Lubił zjawiska metafizyczne i przenikające się tak więc centralny fragment oparty jest na unoszącej się harmonice – wyobrażam sobie że unosi się ona wysoko niemal do harmonicznego kosmosu.

III LutoPanufski

A Posła niewiasta

Z ko-gut-kiem do miasta

Bo ji nie chciał rano piać.

A wysła na pole, Kogutek jej pieje, Jak się weźnie bab śmiać

Ostatnia część poświęcona jest pamięci znanego duetu dwóch kompozytorów, który koncertował w czasie II Wojny Światowej w Warszawie. W charakterze Paganini Variations Lutosławskiego, które kompozytor napisał dla Panufnika i siebie samego aby wykonywać razem, ostatnia część to wariacje na temat humorystycznej ludowej piosenki z regionu krakowskiego „A Posła niewiasta”. Kobieta naśmiewa się z koguta który nie chce piać o świcie ale od momentu gdy kobieta postanawia zawieźć go na targ i sprzedać pieje ponownie. Można usłyszeć śmiech w różnych momentach tej części – są to schodzące tercjowe i dominantowe akordy w septymach.

Dwie orkiestry ukazują każdego z kompozytorów przy fortepianie wraz z echem motywów które pojawiały się we wcześniejszych częściach traktując piosenkę ludową w charakterystyczny dla każdego z kompozytorów sposób. Część ta rozpoczyna się podobnie jak początek kompozycji ale na motywie piosenki „A Posłą Niewiasta”. Ruch szesnastkowy we wznoszących się kwartach piosenki ludowej wprowadza akompaniament do lirycznego tematu, który przeznaczyłam dla Lutosławskiego – zamienia się on następnie w pełną pasji odę w dziwnej i nieznacznie chromatycznej tonalności. Następny fragment jest piosenką ludową w stylu Panufnika pojawiającą się ponad durowo-molowymi akordami z poprzedniej części. Następnie niemal śmiejące się skrzypce, różnorodne rytmy oraz nagłe pizzicata formują pełne zabawy ale niezależne od tematu melodie. Wyobrażam sobie że kompozytorzy lubili grać razem i dobrze się przy tym bawili – mimo tego co działo się wokół.

Kompozycja kończy się pięknym i szlachetnym tematem uznającym zarówno przyjaźń w ogóle jak i duet dwóch kompozytorów w tragicznych czasach II Wojny Światowej w Warszawie.

Kompozycja trwa około 15 minut i jest dedykowana obu kompozytorom z miłością i uznaniem. Dziękuję orkiestrze Leopoldinum za zaproszenie do tego wspaniałego projektu a Instytutowi Muzyki i Tańca za zamówienie, dyrygentowi Ernstowi Kovacicowi za bycie powiernikiem w sprawach brzmienia a muzykologowi Prof. Adrianowi Thomas za to że cierpliwie uczył mnie o elementarnych regułach komponowania u tych Dwóch Kompozytorach.

Roxanna Panufnik 5 sierpnia 2013

Nota wykonawcza

Dwie orkiestry powinny być oddalone o około 3 do 4 metrów, jeżeli to możliwe, z dyrygentem po środku, szczególnie w ostatniej części. Gdy muzycy poczują się swobodnie w materiale dźwiękowym fantastycznym byłoby użycie wizualnych efektów jak na przykład spoglądanie na siebie, uśmiechy, tak jak moglibyśmy wyobrazić sobie tych dwóch kompozytorów gdy razem grali.

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

TwoComposers,FourHands

For perusal only

RoxannaPanufnik

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

bœbœ≈œœœ≈œœb≈œœ œœ ≈œbœœb≈œbœb≈œœœœ≈œœœ≈œbœb≈œbœœœ≈œœœ≈œœb≈œbœbœbœ≈œœœ≈œœb≈œœœœ

bœœbœbœ≈œœœ≈œœb≈œœ œœ ≈œbœbœb≈œbœb≈œœœœ≈œœœ≈œbœb≈œbœœœ b

n≈œœœœ≈œœœ≈œœn≈œœœœ≈œœœ≈œœn≈œœœœ≈œœœ≈œœn≈œœœœ≈œœœ≈œœ n ≈œ œœœ≈œœœ

≈œbœœb≈œbœb≈œœœœ≈œœœ≈œbœb≈œbœœœ≈œœœ≈œœb≈œbœbœbœ≈œœœ≈œœb≈œœœœ≈œbœœb≈œbœ b ≈œœœœ≈œœœ ≈œbœbœb≈œ

ISUU Version

For perusal only

#œnœœœœœœœœœœ#œ#œ#œœœœœ

bœœœbœœœnœœœbœœœnœœœ

ISUU Version For

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version For perusal

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœ

#œœœœ#œœœœœnœœœœœœœœœœœ#œœœœœœœœœ#œœœœ#œœœnœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœ

œœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ

œœœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœœœœ#œ#œœœœœœœœœœœœ

#œœœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœ

nœœ#œ#œœnœ#œœœnœ#œœœœœœœœ#œ

ISUU Version

For perusal only

#œ#œœœœœœœœœœœœ #œœœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœœ#œœœœœœœœnœœœœœœœ

ISUU Version

For perusal only

Version

VlnIB

VlnIIB

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

ISUU Version

For perusal only

Roxanna Panufnik

Roxanna Panufnik (b. 1968) studied composition at the Royal Academy of Music in London, and since then has written a wide range of works including opera, ballet, choral, orchestral and chamber compositions. Her great love of world music is evident in works such as her Four World Seasons for violinist Tasmin Little; Faithful Journey – A Mass for Poland, written for the National Radio Symphony Orchestra of Poland and the City of Birmingham Symphony Orchestra to mark the centenary of Poland’s regained independence; and Songs of Darkness, Dreams of Light for the 2018 BBC Last Night of the Proms. Panufnik’s Across the Line of Dreams for two conductors, two choirs and orchestra received its premiere in 2019 with Marin Alsop, Valentina Peleggi and the Baltimore Symphony Orchestra.

Roxanna Panufnik (*1968) studierte Komposition an der Londoner Royal Academy of Music. Ihr vielfältiges Schaffen erstreckt sich von Opern und Balletten über Chor- und Orchesterwerke bis hin zur Kammermusik. Von ihrer großen Affinität zur Weltmusik zeugen u. a. die Four World Seasons für die Geigerin Tasmin Little, das Werk Faithful Journey – A Mass for Poland, komponiert für das Nationale Symphonieorchester des Polnischen Rundfunks und das City of Birmingham Symphony Orchestra zum 100. Jahrestag der Wiederherstellung der polnischen Unabhängigkeit, sowie Songs of Darkness, Dreams of Light für die BBC Last Night of the Proms 2018. Panufniks Across the Line of Dreams für zwei Dirigierende, zwei Chöre und Orchester wurde 2019 von Marin Alsop, Valentina Peleggi und dem Baltimore Symphony Orchestra uraufgeführt.