Db Οκτώβριος 2018 Έκδοση Αυγούστου - Σεπτεμβρίου 2018 Τεύχος 90 γαπητές –οί φίλες-οι,
Σας παρουσιάζουμε με μεγάλη χαρά το 90ο ηλεκτρονικό μας περιοδικό Στις σελίδες του περιοδικού μας μπορείτε να περιηγηθείτε και να διαβάσετε δύο άκρως ενδιαφέροντα άρθρα, με τίτλους: - Πρόληψη: πού συναντά η αθλητική επιστήμη την άσκηση για την υγεία; και Πρόληψη: πού συναντά η αθλητική επιστήμη την άσκηση για την υγεία;
- Υποστηρίζοντας μία υπερμαραθωνοδρόμο
Prof John Saxton
Επιμέλεια-Μετάφραση με την άδεια της BASES
Επίσης θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μια σειρά από δραστηριότητες,
Θεοδώρου Απόστολος Ph.D
νέα, τόσο για τα τεκταινόμενα της εταιρείας μας όσο και για τωρινά και μελλοντικά δρώμενα στη Ελληνική και Κυπριακή Επικράτεια στους χώρους της Υγείας-Άσκησης-Διατροφής-Ευεξίας!
Υποστηρίζοντας μία υπερμαραθωνοδρόμο Phill Heritage Lecturer in Sport and Exercise Physiology and Rehabilitation at AECC University College.
Επιμέλεια-Μετάφραση με την άδεια της BASES Θεοδώρου Απόστολος Ph.D
Ακολουθήστε μας στο Twitter
Με εκτίμηση, Βρείτε μας στο facebook
Δείτε το κανάλι μας
Επισκεφθείτε τη σελίδα μας
Ο γυρολόγος
1
Το άρθρο έχει δημοσιευθεί ως: Prehabilitation: where sport science meets exercise for health? “First published in The Sport and Exercise Scientist, Issue 54, Winter 2017. Published by the British Association of Sport and Exercise Sciences – www.bases.org.uk”
Εισαγωγή Είτε υποστηρίζετε έναν ελίτ αθλητή κατά την προετοιμασία ενός σημαντικού αγώνα είτε ενός δρομέα αναψυχής με φιλοδοξίες να διασχίσει την έρημο της Σαχάρας για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ο σχεδιασμός προπονητικών προγραμμάτων για τη βελτιστοποίηση της φυσικής και πνευματικής προετοιμασίας για τέτοιες σημαντικές φυσιολογικές προκλήσεις είναι πρακτική ρουτίνας για πολλούς στην κοινότητα των αθλητικών επιστημών . Ωστόσο, η δυνατότητα μεταφοράς αυτής της έννοιας σε άτομα με αναπηρίες ή απειλητικές για τη ζωή τους καταστάσεις που χρήζουν χειρουργικής επέμβασης είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο, αλλά κάτι που κερδίζει ταχέως έδαφος στο NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας). Συχνά αναφέρεται ως «προφύλαξη», είναι μια πτυχή της άσκησης ως φαρμάκου, η οποία έχει μια σαφή συγγένεια με την αθλητική επιστήμη, και είναι ένας τομέας όπου οι επαγγελματίες της BASES συμβάλλουν σημαντικά. Μεταξύ της ιατρικής κοινότητας, το φυσιολογικό στρες μιας μεγάλης χειρουργικής επέμβασης συχνά παρομοιάζεται με εκείνο μιας έντονης πρόκλησης άσκησης όπως η πραγματοποίηση ενός μαραθωνίου (Wynter-Blyth & Moorthy, 2017). Οι χειρουργοί και οι αναισθησιολόγοι αναφέρουν τη χαμηλή καρδιοπνευμονική καταλληλότητα ως ανεπαρκές καρδιοπνευμονικό απόθεμα, που σημαίνει ότι η ικανότητα να αυξάνεται η καρδιακή παροχή και η παροχή οξυγόνου σε ζωτικά όργανα κατά τη διάρκεια και μετά από μείζονα χειρουργική επέμβαση είναι σοβαρά διαταραγμένη.
Σε συνδυασμό με την απόκριση του καταβολικού στρες της χειρουργικής επέμβασης και την απώλεια της μάζας του σκελετικού μυός που προκαλείται από την ανάπαυση στο κρεβάτι (Gillis et al., 2015), αυτό αποτελεί ένα κοκτέιλ δυσμενών φυσιολογικών επιδράσεων που θέτουν τους ασθενείς σε σοβαρό κίνδυνο μεταχειρουργικών επιπλοκών. Οι πρώτες δημοσιευμένες αποδείξεις για μια σχέση μεταξύ χαμηλής προ-εγχειριτικής καρδιοπνευμονικής ικανότητας και μετεγχειρητικής θνησιμότητας (Older et al., 1993) ανέφεραν ποσοστό θνησιμότητας 18% σε ηλικιωμένους ενήλικες που υποβλήθηκαν σε μεγάλη χειρουργική επέμβαση κοιλίας με προεγχειρητικό αναερόβιο κατώφλι <11 ml. kg-1 min-1, έναντι 0,8% των αντίστοιχων ασθενών (> 11 ml kg-1 min-1). Παρόλο που αυτή η μελέτη ορόσημο περιελάμβανε μόνο 187 ασθενείς, παρόμοια αναερόβια οριακά σημεία κατωφλίου (ίσως απροσδόκητα) έκτοτε απεδείχθη ότι είναι πρόβλεψη για μετεγχειρητικές επιπλοκές σε πολλούς άλλους χειρουργικούς πληθυσμούς. Οι ασθενείς υψηλού κινδύνου αντιπροσωπεύουν το 12,5% των ατόμων που υποβάλλονται σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση και το 80% της συνολικής θνησιμότητας (Pearse et al., 2006). Με βάση ένα αυξανόμενο σύνολο παρατηρητικών στοιχείων που υποστηρίζουν τα αρχικά ευρήματα των Older et al. (1993), οι δοκιμές καρδιοπνευμονικής άσκησης χρησιμοποιούνται τώρα σε ολόκληρο το NHS για τη διαστρωμάτωση κινδύνου ασθενών πριν από τις χειρουργικές επεμβάσεις, με στόχο την ταξινόμηση σε διαφορετικές κατηγορίες περιεγχειριτικής φροντίδας (Improving Surgical Outcomes Group, 2005).
Το επόμενο σημαντικό βήμα είναι να δούμε πόσο αποτελεσματικά μπορεί να βελτιστοποιηθεί η σωματική και διανοητική προετοιμασία πριν οι ασθενείς υποβληθούν στον χειρουργικό μαραθώνιο, με παρόμοιο τρόπο με τον τρόπο με τον οποίο οι αθλητικοί επιστήμονες που εργάζονται με προπονητές προετοιμάζουν τους αθλητές για τη σωματική και πνευματική πρόκληση του αγώνα. Όπως και στον αθλητισμό, μια πολυπαραμετρική προσέγγιση, που περιλαμβάνει ένα επιστημονικά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης, τη βέλτιστη διατροφή και την ψυχική προετοιμασία (συμπεριλαμβανομένης της άμβλυνσης του στρες) είναι πιθανό να αποδώσει τα περισσότερα οφέλη. Υπάρχουν όμως μερικές μείζονες προκλήσεις, κυρίως η υλικοτεχνική υποστήριξη της εφαρμογής προγραμμάτων προεγχειρητικής άσκησης εντός NHS με περιορισμένους πόρους και το χρονικό παράθυρο μεταξύ της απόφασης για χειρουργική επέμβαση και της χειρουργικής επέμβασης - συνήθως ≤31 ημέρες σε ασθενείς με καρκίνο. Ένα τέτοιο σύντομο παράθυρο ευκαιρίας όταν εξετάζεται στο πλαίσιο των προηγουμένως αναφερθέντων βέλτιστων προεγχειρητικών σημείων αιχμής για το αναερόβιο κατώφλι (> 11 ml kg-1 · min-1) φέρνει πραγματικά την εστίαση της πρόληψης - ειδικά για τους ασθενείς με καμία ελπίδα να επιτευχθεί αυτό το επίπεδο φυσικής κατάστασης σε οποιοδήποτε χρονικό διάστημα! Και υπάρχει μια αίσθηση μεταξύ της ιατρικής κοινότητας ότι τέτοιοι στόχοι, που περιορίζουν τον διαθέσιμο χρόνο για την προετοιμασία, δεν είναι προς το συμφέρον κάποιων ασθενών (Knight et al., 2017). Ωστόσο, από την εμπειρία μας, τα ψυχολογικά οφέλη που αποκομίζονται από τα βραχυπρόθεσμα προγράμματα προεγχειρητικής άσκησης (στο πλαίσιο της «νοητικής προετοιμασίας») δεν πρέπει να υποτιμούνται.
Επιπλέον, υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία ότι η βραχυχρόνια προληπτική άσκησης μια ισχυρότερη πλατφόρμα για την μετεγχειρητική αποκατάσταση σε καρκινοπαθείς (Santa Mina et al., 2015). Αυτά τα σημαντικά θέματα αντιμετωπίζονται τώρα σε δύο πρωτοποριακά ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν πρόσφατα από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία και το Ίδρυμα Υγείας. Η PREPAREABC είναι μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη που σχεδιάστηκε για να διερευνήσει την επίδραση της προ- και μετεγχειρητικής άσκησης σε μετεγχειρητικά αποτελέσματα ανάκαμψης και της μακροπρόθεσμη ποιότητας ζωής σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ορθοκολικού καρκίνου (www.uea.ac. uk / prepare-abc / άνθρωποι). Εδώ, η έντονη αερόβια διαλειμματική άσκηση στο νοσοκομειακό περιβάλλον (ως μέσο βελτιστοποίησης του ερεθίσματος για καρδιοπνευμονικές προσαρμογές) συγκρίνεται με την άσκηση που παρέχεται στο σπίτι και τη βασική φροντίδα. Το PREPWELL είναι ένας πιλότος βελτίωσης της ποιότητας του NHS που περιλαμβάνει ένα ενιαίο πρόγραμμα προεγχειρητικής υγείας και ευεξίας για έως και 100 ασθενείς που υποβάλλονται σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση στο Middlesbrough (www.health.org). Το PREPWELL αναπτύχθηκε μετά από επιτυχημένη πιλοτική εργασία σε ασθενείς με κοιλιακό ανεύρυσμα (Tew et al., Στο Τύπο). Συνοπτικά, η αποκατάσταση επιτρέπει στους ασθενείς να συμμετάσχουν ενεργά στην προετοιμασία τους για χειρουργική επέμβαση και η υποστήριξη από τους αθλητικούς επιστήμονες θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο μέλλον. Αν και υπάρχει πολύς δρόμος για να προχωρήσουμε στο PREPARE-ABC και PREP-WELL, τα επιτυχή αποτελέσματα θα βοηθήσουν τα προγράμματα άσκησης να αποτελέσουν ένα σημαντικό μέρος της διαδικασίας περίθαλψης του NHS για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε κρίσιμη για τη ζωή τους χειρουργική επέμβαση. Ίσως με την επισήμανση των σημερινών προκλήσεων της εφαρμογής, αυτά τα ερευνητικά προγράμματα μπορεί ακόμη και να αλλάξουν την πολιτική σκέψη για το τι είναι καλύτερο για τους ασθενείς!
Βιβλιογραφία: Gillis, C. et al. (2015). Promoting Perioperative Metabolic and Nutritional Care. Anesthesiology 123, 1455-1472. Improving Surgical Outcomes Group (ISOG). (2005). Modernising care for patients undergoing major surgery: improving patient outcomes & increasing clinical efficiency. A report by the Improving Surgical Outcomes Group. Knight, K.A. et al. (2017). Response to Winter-Blyth & Moorthy (BMJ 2017;358:j3702). Available: www.bmj.com/content/358/bmj.j3702/rr-2 Older, P. et al. (1993). Preoperative Evaluation of Cardiac Failure and Ischemia in Elderly Patients by Cardiopulmonary Exercise Testing. Chest, 104, 701-704. Pearse, R.M. et al. (2006). Identification and characterisation of the high-risk surgical population in the United Kingdom. Critical Care, 10, 1-6. Santa Mina, D. et al. (2015). Optimization of surgical outcomes with prehabilitation. Applied Physiology and Nutrition Metabolism, 40, 966-969. Tew, G.A. et al. (in press). Randomized feasibility trial of high-intensity interval training before elective abdominal aortic aneurysm repair. British Journal of Surgery. Wynter-Blyth, V. & Moorthy, K. (2017). Prehabilitation: preparing patients for surgery. British Medical Journal, 358, j3702. Copyright © BASES, 2017 “First published in The Sport and Exercise Scientist, Issue 54, Winter 2017. Published by the British Association of Sport and Exercise Sciences – www.bases.org.uk”
Συγγραφείς Prof John Saxton FBASES
O John Saxton ερευνά εδώ και δύο δεκαετίες το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η σωματική δραστηριότητα στην πρόληψη και διαχείριση χρόνιων μη μεταδοτικών ασθενειών.
Υποστηρίζοντας μία υπερμαραθωνοδρόμο
Το άρθρο έχει δημοσιευθεί ως: Supporting a female ultra-marathoner “First published in The Sport and Exercise Scientist, Issue 55, Spring 2018. Published by the British Association of Sport and Exercise Sciences – www.bases.org.uk”
Οι υπερμαραθώνιοι είναι από τα πιο εξαντλητικά και με προκλήσεις αγωνίσματα του κόσμου. Εκτός από τη σημαντική έκθεση των συμμετεχόντων σε φυσικό στρες, συχνά για διάστημα έως 24 ώρες, υπάρχει επίσης μία σημαντική ψυχολογική παράμετρος στη συμμετοχή. Ωστόσο, οι προκλήσεις δεν σταματούν εκεί. Οι περιορισμένες έρευνες μας δείχνουν ότι πρέπει να επεκτείνονται και σε δοκιμασίες απόδοσης. Αυτό το άρθρο αναφέρει τις εμπειρίες μου στη δημιουργία ενός πρωτοκόλλου δοκιμασιών που καθορίζει καλύτερα τις ανάγκες προπόνησης και απόδοσης αυτών των αθλητών. Ως επιστήμονας του αθλητισμού και της άσκησης, αποτελεί βασική προσδοκία να επιδείξουμε εμπλοκή μας με την τρέχουσα επιστημονική έρευνα για να ενημερώνουμε τις αποφάσεις μας στο σχεδιασμό των προπονηιτκών προγραμμάτων και την αξιολόγηση των αναγκών των αθλητών. Παρόλο που οι δοκιμασίες δεν διαφέρουν, η ερμηνεία των αποτελεσμάτων μπορεί να κάνουν τα διαφορά όταν υποστηρίζουμε αθλητές που προετοιμάζονται για ακραία αγωνίσματα. Οι υπερμαραθώνιοι - Eισαγωγή Οι υπερμαραθώνιοι περιλαμβάνουν κάθε δρομικό αγώνα που ξεπερνά την απόσταση του μαραθωνίου και συχνά περιλαμβάνει συνδυασμό επιφανειών τρεξίματος. Συχνά χαρακτηρίζονται από ακραίες υψομετρικές διαφορές, καθώς και από τις ψυχολογικές επιπτώσεις της στέρησης του ύπνου και της απομόνωσης (Rochat et al., 2017, Millet et al., 2012).
Είναι ενδιαφέρον ότι τα αποτελέσματα των τελευταίων 30 χρόνων έχουν δείξει ότι η ηλικία των νικητών σε ένα τέτοιο γεγονός έχει σταθερά αυξηθεί στο ηλικιακό διάστημα μεταξύ 39 και 45 ετών, ενώ οι χρόνοι νίκης μειώνονται (Fonseca-Engelhardt et al., 2013, Hoffman & Wegelin, 2009; Rust et αϊ., 2013). Αυτό είναι ιδιαίτερα απροσδόκητο λόγω της μείωσης που αναμένουμε να δούμε στις παραμέτρους φυσικής κατάστασης και στα δύο φύλα μετά την ηλικία των 20 ετών. Αυτό λοιπόν θέτει το ερώτημα, ποιό είναι το φυσιολογικό προφίλ ενός επιτυχημένου δρομέα υπεραντοχής; Φυσιολογικές απαιτήσεις Η έρευνα για το τρέξιμο υπερμαραθωνίου είναι περιορισμένη με την μεγαλύτερη έμφαση να δίνεται στην απόσταση μαραθωνίου ή μικρότερες. Ωστόσο, το τρέξιμο του υπερμαραθωνίου παρουσιάζει μια αντίθεση στο φυσιολογικό στρες σε σύγκριση με τις μικρότερες δρομικές αποστάσεις (Millet et al., 2012). Όταν αγωνίζονται σε αγώνες αποστάσεων μαραθωνίου, οι καλύτεροι συμμετέχοντες χρησιμοποιούν <75% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VO2max) και στον ημιμαραθώνιο αυτό μπορεί να αυξηθεί σε <85% της VO2max. Αντίθετα, το ποσοστό του VO2max κατά τη διάρκεια ενός αγώνα 24 ωρών μπορεί να μειωθεί στο 4050% (Millet et al., 2012). Επομένως, η μεγαλύτερη αερόβια ικανότητα συνδέεται με τη βελτιωμένη απόδοση του υπερμαραθωνίου εκφραζόμενη ως δρομική ισχύς / δρομική ταχύτητα στη χαμηλότερη σχετική ένταση (% VO2max) παρότι το αγώνισμα έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια (Millet et al., 2011).
Δρομική οικονομία Η δρομική οικονομία φαίνεται επίσης να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοση, διαχωρίζοντας τους αθλητές που έχουν παρόμοιο φυσιολογικό προφίλ (Millet et al., 2012). Παράγοντες που επηρεάζουν είναι το χαμηλό σωματικό λίπος, η ευελιξία των αρθρώσεων του κάτω άκρου, η συχνότητα διασκελισμού και το μήκος των άκρων. Επίσης, η μεγαλύτερη περιοχή εγκάρσιας διατομής των μυών του ποδιού, που θεωρείται εμπόδιο στους μαραθωνοδρόμους, θεωρείται ωφέλιμη για τον δρομέα υπερμαραθωνίου, πιθανώς λόγω μειωμένης μυϊκής βλάβης (Millet et al., 2012). Τα κινηματικά ευρήματα αποκάλυψαν ένα χαμηλότερο μεταβολικό κόστος του τρεξίματος σε ανηφόρα σε υπερμαραθωνοδρόμους, μειωμένο χρόνο επαφής και τροποποιημένη συνολικά μηχανική διασκελισμού για αύξηση της αποτελεσματικότητας (Vernillo et al., 2014). Επιπλέον, η έρευνα έχει δείξει ότι η αυξημένη καθαρή ισχύς είναι ένας σημαντικός παράγοντας πρόβλεψης της δρομικής οικονομίας για τρέξιμο σε σταθερή ταχύτητα και τις χαμηλότερες δυνάμεις αντίδρασης εδάφους. Επίδραση στην προπονητική Με βάση τα ευρήματα της έρευνας, μπορέσαμε να προσδιορίσουμε βασικούς δείκτες απόδοσης που θα οδηγούσαν τον έλεγχο και την επακόλουθη προπόνηση για μία γυναίκα υπεραραθωνοδρόμο. Η αντοχή εκτιμήθηκε με τη χρήση μέγιστης δοκιμής 4 επαναλήψεων στις ασκήσεις «ημικάθισμα» και «άρση θανάτου», ενώ η ισχύς εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας κατακόρυφο άλμα με αντιθετική κίνηση (Maulder & Cronin, 2005). Η ποιότητα της κίνησης αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας με λειτουργική απεικόνιση και βαθμολογήθηκε σύμφωνα με την απόδοσή τους (Cook et al., 2006). Η ανθρωπομετρική αξιολόγηση περιελάμβανε τη μέτρηση του σωματικού λίπους με ανάλυση δερματικού λίπους, τη μυϊκή μάζα χρησιμοποιώντας περιφέρειες και τη συνολική μάζα σώματος για τον υπολογισμό της απόλυτης λιπώδους και άλιπης μάζας. Η αερόβια και αναερόβια ικανότητα, καθώς και η διαμόρφωση του γαλακτικού οξέος μετρήθηκαν με τη χρήση ενός κλιμακούμενο VO2max τεστ σε δαπεδοεργόμετρο. Στη συνέχεια αξιολογήθηκαν τα δεδομένα για να προσδιοριστεί η ταχύτητα στο 40 και 50% της VO2max για τον υπολογισμό της πιθανής αγωνιστικής ταχύτητας της αθλήτριας αθλητή κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Προπόνηση Παρόλο που δεν περιλαμβάνονται οι λεπτομέρειες της προπόνησης, επινόησα ένα πρόγραμμα που στοχεύει τους βασικούς δείκτες απόδοσης που έδειξαν αδυναμία στις αγωνιστικές ανάγκες του αθλητή. Τα αποτελέσματα VO2max χρησιμοποιήθηκαν για την αναγνώριση των ζωνών προπόνησης με βάση τον καρδιακό ρυθμό, έτσι ώστε ο αθλητής να μπορεί να προπονείται ειδικά για να αυξήσει την αερόβια ικανότητά του και ως εκ τούτου την ταχύτητα του αγώνα. Ο αθλητής έλαβε επίσης ένα πρόγραμμα αντοχής και φυσικής κατάστασης για να βελτιώσει τις αδυναμίες που εντοπίστηκαν από τις λειτουργικές του αξιολογήσεις, τη δύναμη και τη μέτρηση ισχύος. Αυτό συνδύαζε παραδοσιακή προπόνηση με μπάρα, δράμια και κυκλική προπόνηση.
Αποτελέσματα και μελλοντικές εκτιμήσεις Η αθλήτρια ανέφερε ότι αισθάνεται πολύ πιο δυνατή και έχει βιώσει βελτιώσεις στην αγωνιστική της απόδοση. Κατά τη διάρκεια της σεζόν ανέβηκε πολλές φορές σε βάθρα, και έκανε ένα ρεκόρ διαδρομής παρά το συμφορημένο χρονοδιάγραμμα. Η προηγούμενη εμπειρία της σε προπόνηση με βάρη ήταν περιορισμένη και φαίνεται να έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη συνολική βελτίωση της. Έχει επιδείξει βελτιώσεις στη δύναμη, την ισχύ, τη μηχανική της κίνησης και την διατομή των μυών. Οι μελλοντικές εργασίες απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση των ευεργετικών επιδράσεων της προπόνησης με βάρη για τον υπερμαραθώνιου καθώς και πιο εξειδικευμένη εργασία σε συγκεκριμένες προπονητικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση των καρδιοαναπνευστικών προσαρμογών κατά την προετοιμασία για τον αγώνα.
Βιβλιογραφία: Cook, G., Burton, L. & Hoogenboom, B. (2006). Pre-participation screening: The use of fundamental movements as an assessment of function - Part 1. North American Journal of Sports Physical Therapy, 1(2), 62-72. Fonseca-Engelhardt, K. et al. (2013). Participation and performance trends in ultra-endurance running races under extreme conditions - ‘Spartathlon’ versus ‘Badwater’. Extreme Physiology and Medicine, 2, 1-11. Hoffman, M. & Wegelin, J. (2009). The Western States 100-mile endurance run: Participation and performance trends. Medicine and Science in Sport and Exercise, 41(12), 2191-2198. Maulder, P. & Cronin, J. (2005). Horizontal and vertical jump assessment: Reliability, symmetry, discriminative and predictive ability. Physical Therapy in Sport, 6, 74-82. Millet, G. et al. (2011). Physiological and biological factors associated with a 24h treadmill ultra-marathon performance. Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports, 21, 5461. Millet, G., Hoffman, M. & Morin, J. (2012). Sacrificing economy to improve running performance - A reality in the ultramarathon? Journal of Applied Physiology, 113, 507-509. Rochat, N. et al. (2017). Comparison of vitality states of finishers and withdrawers in trail running: An enactive and phenomenological perspective. PLoS One, 12(3), 1-24.
Rόst, C. et al. (2013). Analysis of performance and age of the fastest 100-mile ultra-marathoners worldwide. Clinics, 68(5), 605-611. Vernillo, G. et al. (2014). Influence of the world’s most challenging mountain ultra-marathon on energy cost and running mechanics. European Journal of Applied Physiology, 114(5), 1-11. Copyright © BASES, 2018 “First published in The Sport and Exercise Scientist, Issue 55, Spring 2018. Published by the British Association of Sport and Exercise Sciences – www.bases.org.uk”
Συγγραφείς Phill Heritage
Ο Phill είναι Lecturer in Sport, and Exercise Physiology and Rehabilitation στο AECC University College και δουλεύει με αθλητές στο κέντρο αθλητικής απόδοσης του πανεπιστημίου.
Νέο καρδιοσυχνόμετρο πολυαθλημάτων Polar Vantage V
• • • • •
• • •
•
• • • • • • • • •
• • • • •
•
• • • • •
• • • •
• • •
•
• •
• •
• • •
• •
•
o o o o o o o o o o
o o o o o o o o o o
Τα κείμενα, τα στοιχεία και οι πληροφορίες του περιοδικού (newsletter) προσφέρονται μόνο για ενημέρωση και προσωπική χρήση των αναγνωστών του και αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία της εταιρίας και των συγγραφέων τους. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναδιανομή, ανατύπωση και καθ' οποιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση των κειμένων, των πληροφοριών και των στοιχείων του περιοδικού (newsletter). Οι πληροφορίες και τα στοιχεία του περιοδικού εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων, δεν αποτελούν υπόδειξη ιατρικής αγωγής ή θεραπείας και δεν υποκαθιστούν την επαγγελματική ιατρική συμβουλή. Η επιλογή και χρήση των στοιχείων και των πληροφοριών του περιοδικού και τα εξ' αυτής αποτελέσματα, γίνεται με αποκλειστική ευθύνη του αναγνώστη. Η εταιρία SCIENCE TECHNOLOGIES, ο εκδότης και ο επιστημονικός υπεύθυνος του Newsletter δεν φέρουν καμία οικονομική ή ηθική ευθύνη για τα γραφόμενα ή για τις επιπτώσεις από τα γραφόμενα στο έντυπο αυτό. Οι συγγραφείς φέρουν την πλήρη ευθύνη των γραφόμενων στα κείμενά τους και η υποβολή κειμένων προς δημοσίευση στο Newsletter σημαίνει ταυτόχρονη αποδοχή των παραπάνω όρων. Η ανάγνωση των κειμένων συνεπάγεται την αποδοχή των παραπάνω όρων.
Copyright 2018 | Science Technologies - All Rights Reserved