
3 minute read
‘Dit had ik nooit verwacht’
Gefeliciteerd met dit prachtige resultaat! Had je dit vooraf verwacht?
Ik was natuurlijk de laagste ratinghouder in deze groep, dus nee deze vierde plaats had ik nooit verwacht. Vorig jaar bij mijn debuut speelde ik redelijk onbevangen. Nu was het natuurlijk de tweede keer, maar dan loop je ook het gevaar dat je iets relaxter bent. Erwin l’Ami en Loek van Wely hebben me daar vooraf wel advies over gegeven. Ik had dit jaar wel extra hard gewerkt als voorbereiding op het toernooi.
Advertisement
Waarom ging het deze keer zo goed denk je?
Het is denk ik belangrijk om een goede start te hebben. Als je slecht begint dan wordt het daarna mentaal ook moeilijker. Nu won ik de eerste partij van Yu en dat gaf meteen zelfvertrouwen. Daarna verloor ik natuurlijk van Xiong, maar daar kon ik goed mee omgaan, en in de derde ronde won ik weer. Daarna was het zaak om de focus vast te houden en niet te denken: ‘wat gaat het goed’. In die partij tegen Yu dacht ik trouwens dat ik op een gegeven moment mijn voordeel had weggegeven en dat het remise zou worden.
Ik vond dat je dat toreneindspel heel sterk speelde…
Ja dat weet ik niet, ik had sterk het gevoel dat hij in het toreneindspel stiekem ook op winst zat te spelen. Ik zag dat hij 44...e3 45.fxe3 f3! kon spelen wat me redelijk makkelijk remise leek. Hij speelde 44…Kg4 wat erg riskant was. Over het algemeen heb ik het gevoel dat ik het eindspel wel redelijk speel.
Na die eerste drie ronden kwam je in een soort ‘tunnel’, achtereenvolgens moest je het opnemen tegen Carlsen, Caruana en Anand. Zag je dat zelf ook zo?
Na mijn winstpartij tegen Dubov dacht ik inderdaad: ‘waarschijnlijk heb ik na de volgende drie ronden een minscore.’ Nu is het wel zo natuurlijk dat ik in twee van die drie partijen wit had. Ik had me goed voorbereid voor de partij tegen Carlsen en allerlei openingen bekeken. Eerlijk gezegd had ik niet naar het Tweepaardenspel gekeken wat uiteindelijk op het bord kwam, maar mijn geluk was dat ik die variant al had voorbereid voor de partij tegen Yu. Tegen Caruana kwam ik natuurlijk verloren uit de opening, dat ik die partij overleefde was wel bijzonder.
Had je aan het eind tegen Caruana zelfs niet door moeten spelen?
Ja, misschien wel. Dat zei Loek van Wely later ook nog tegen me. Ik was erg blij dat ik niet heel snel verloren had, maar ik had eerlijk gezegd ook emotioneel de omschakeling nog niet gemaakt. Bovendien had ik niet in de gaten dat ik zo goed stond, hij had tenslotte drie pionnen voor het stuk.
Vorig jaar bij je debuut in de Masters won je ook 3 partijen. Je verloor toen 7 keer, en nu maar 2 keer. Is dat het verschil?
Ik denk dat ik aan het einde van 2019 sowieso sterker speelde dan aan het begin. Ook toen was ik al wat meer ‘solide’. In een toernooi in Amerika speelde ik 7 keer remise tegen sterke spelers, en in het FIDE Open op de Isle of Man speelde ik zelfs alle 11 partijen remise tegen spelers uit de wereldtop.
Hoe had je je voorbereid op dit toernooi?
Het helpt natuurlijk dat ik dankzij het KNSB trainingsprogramma, met financiële steun van NOC*NSF, veel op Papendal kan trainen. Met mijn secondant, de Noorse grootmeester Johan-Sebastian Christiansen, had ik in december tien dagen op Papendal getraind. We hebben daar goed gewerkt, niet alleen aan openingen, maar ook door bijvoorbeeld het uitspelen van studies. De voorbereiding liep ook beter dan vorig jaar. We hadden goed nagedacht over welke stellingen mij liggen. Ik heb alleen 1.e4 gespeeld met wit en ik wist goed wat ik moest doen. De keuze om tegen het Siciliaans de Alapin variant te spelen was ook een heel gelukkige. Het idee kwam mede van mijn secondant. Ik vermeed zo bijvoorbeeld de Sveshnikov, en bovendien bekijkt niemand 2.c3 tegen het Siciliaans echt goed.
Je werd ‘beste Nederlander’ in Wijk aan Zee. Zegt je dat iets?
Nee, ik ben blij met hoe ik zelf gespeeld heb. Anish is in het algemeen natuurlijk veel sterker dan ik, maar in één toernooi kan het wel eens anders lopen.
Vorig jaar zei je in een interview met Gert Devreese voor SchaakMagazine dat je jezelf anderhalf jaar de tijd zou geven om te beslissen of je profschaker wilde worden. Ben je er nu uit?
Nee nog niet. De jaren gaan steeds sneller terwijl ik ouder word (lacht). Ik ben blij met dit resultaat, en ik wil nu niet zoveel ratingpunten verliezen als ik vorig jaar deed na het Tata Steel toernooi. Mijn rating is nog niet hoog genoeg, maar ik heb wel nog steeds de ambitie om de 2700 te halen.
Je staat al wel in de top-100 en dat was een ander doel dat je vorig jaar noemde. Wat zijn je plannen op de korte termijn?
Ik ga Anish Giri helpen in zijn voorbereiding op het Kandidatentoernooi. Verder heb ik een mooie uitnodiging voor het Sigeman toernooi, daar krijg ik de kans om een partij tegen Karpov te spelen. Verder speel ik in Praag een soort Tata Steel Challengers toernooi: een B-groep tegen spelers met een vergelijkbare rating als ik zelf heb. Verder speel ik nog Bundesliga en Franse competitie, wil ik meedoen aan het EK-individueel en ben natuurlijk graag weer actief voor Nederland op de Olympiade.
