SAX juni 2014

magazine van Saxion

juni 2014 www.sax.nu

#8

Gratis naar de Zwarte Cross Sla snel om!

6 Vakantiewerk

Apenheul of summerschool?

16 Taaldiscussie

Een taalfoutje: hoe erg is dat?

30 Persoonlijk

Van mavo tot Harvard (via Saxion)

Reisblogger Sebastian Canaves

Per vliegtuig naar een tentamen

WIN MET SAX

WIN KAARTEN VOOR DE ZWARTE CROSS

TRANSFORMERS: AGE OF EXTINCTION

Het vierde deel van Transformers gaat verder waar deel 3 ophield. Het is jaren na de grote veldslag van Chicago. Cade Yeager (gespeeld door Mark Wahlberg) ontdekt en repareert een zwaar beschadigde Optimus Prime, waarna een nieuwe strijd losbarst tussen de Autobots en de Decepticons, maar ook met de Dinobots.

Wil jij naar Transformers: Age of Extinction?

Stuur je naam en contactgegevens voor 2 juli naar sax@saxion.nl o.v.v. ‘Wolff Cinestar’.

De winnaar krijgt twee kaartjes voor een vertoning naar keuze plus een drankje en een snackje bij Wolff Cinestar in Enschede.

SAX mag de gelukkige winnaar van de Zwarte Cross-prijsvraag twee campingkaarten geven voor de Zwarte Cross. De Zwarte Cross, dit jaar gehouden op 25, 26 en 27 juli in Lichtenwvoorde, is een bizarre mix van motorcross, muziek, stunts, theater, humor en veel gekte en spektakel. De combinatie van deze op het eerste gezicht totaal verschillende werelden zorgt voor een uniek feest. De diversiteit is enorm, met themaweides voor onder meer reggae, theater, hardrock, dance/EDM, blues en disco. Vorig jaar bezochten meer dan 160.000 mensen de Zwarte Cross.

Om kans te maken op de campingkaarten hoef je alleen maar de volgende simpele vraag te beantwoorden: Van wie leerde festivaldirecteur Tante Rikie hoe je een vredespijp rookt?

Mail het goede antwoord, te vinden op www.zwartecross.nl, naar sax@saxion.nl o.v.v. ‘Zwarte Cross 2014’. De uiterste inzenddatum is dinsdag 1 juli. SAX neemt contact op met de winnaar.

inhoud

magazine van saxion

Inhoud

Colofon SAX is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion. SAX wordt gratis verspreid onder bijna 27.000 studenten en 2.600 medewerkers van Saxion in de vestigingen Deventer, Enschede, Apeldoorn en Hengelo. SAX verschijnt negen keer per jaar.

Het dagelijks nieuws over Saxion en het hoger onderwijs lees je op www.sax.nu. Je vindt SAX ook op Twitter (@Sax_nu) en Facebook (Sax Media) Redactiesecretariaat Postbus 501, 7400 AM Deventer Handelskade 75, kamer A2.09 0570-603003 Abonnementen/toezending communicatie@saxion.nl

4 Warming up

Hier is dat feestje, kort nieuws en opinie

6 Vakantiewerk

Apenheul of summerschool?

11 Column Anne 12 Reisfilosofie

Op zoek naar de authentieke reiservaring

14 Oud-student

6

Betaalbaar drinkwater voor iedereen

Hoofdredactie Thijs Klaverstijn, Wendy van Til 053-5376098, 053-5376862 sax@saxion.nl

15 Passie & ambitie 16 Taalbeleid

‘Taalfouten leiden af van de boodschap’

Eindredactie Désirée van Hattum 0570-601966 info@vanhattumtekst.nl

18 Opinie

Aan dit nummer werkten mee Elke Agten, Anne Berentsen, Jasper Brester, Willem Korenromp, Marco Krijnsen, Monique Lubbers, Yvonne van de Meent, Ricco van Nierop, Inke Schaap, Monika Sluga, Thijs Tomassen en Nicolien Oldeman.

19 Stage

Verbazingwekkend Shanghai

20 Ingezoomd

22

Fotografie Toma Tudor, Auke Pluim, Tessa Wiegerinck Vormgeving Sanna Terpstra, Marije van der Veen, Twin Media bv Drukwerk MediaCenter Rotterdam Advertenties Bureau van Vliet Postbus 20, 2040 AA Zandvoort 023-5714745 Volgende Sax 12 augustus Beeldmateriaal en teksten mogen alleen met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd.

3

36

22 Crisis

Werk zoeken zonder werkervaring

24 Achtergrond

Studiereizen, meer dan leerzame stedentrips?

26 Forum 28 Belicht 29 Column Inke 30 Interview

Onhandelbare scholier schopt het tot Harvard

33 Mededelingen 34 Cool stuff 36 International pages Rode onderwerpen: op de cover

4

warming up

magazine van saxion opinie

+-

Fietsgoot Leenstelsel Boehoe! We moeten enkele meters verder lopen nu we onze fietsen iets verderop moeten parkeren. In Enschede worden fietsen voortaan gestald in de fietsgoot bij het hoofdgebouw. Het is gewoon even wennen mensen. En dat we ze überhaupt al niet op het plein en/of tegen het kunstwerk mochten zetten, vergeten we gewoon even hè?

Nou daar is ie dan eindelijk: het akkoord over het ‘sociaal’ leenstelsel.

Studenten protesteren, maar PvdA, VVD, GroenLinks en D66 hebben een overeenkomst gesloten. Studenten op de arbeidsmarkt laten starten met een schuld, dat kan natuurlijk alleen maar een dikke vette min zijn.

5

jaar duurt het voor je als mannelijke hbostudent Economie je studieschuld – berekend met huidige studiekosten – hebt terugbetaald.

Uitrekenen wat het jou kost? http:/ /tiny.cc/berekenstudieschuld

in beeld

Hier is dat feestje!

Wat Hbo-feest ‘Haal alles van stal, voor het WK Voetbal’ Waar Hbo-soos De Generaal, Enschede Wanneer 4 juni Wie KOSS en studieverenigingen Waarom Omdat het kan

5

TEKST WENDY VAN TIL FOTO TOMA TUDOR

Ingezonden Het Saxion, de Blokker en de Sjaak Het is een merkwaardig verschijnsel: mensen die eigennamen van bedrijven en instellingen van een lidwoord voorzien.

Ineens gaat het dan over het Saxion, de Blokker en de Albert Heijn. En dat terwijl geen Nederlander zal spreken van de Marieke, het Mehmet of een Kevin. Ja, je kunt wel de Sjaak zijn, een brave Hendrik of een Jan Salie. Maar het Saxion klinkt mal. Saxion is een hogeschool. Dat woord kan twee lidwoorden krijgen: de en een.

Zo is de HvA, als afkorting van de Hogeschool van Amsterdam, logisch verklaarbaar. Het als lidwoord is echter uitgesloten: ‘Het hogeschool heeft 22.000 studenten’.

Waarom dan toch het Saxion? Als iemand spreekt over het Saxion College – wat onjuist is – kan ik me dat nog voorstellen. Mensen die naar het Staring College of het Isendoorn College verwijzen, hebben het immers ook over het Staring en het Isendoorn. Maar als dit de verklaring is, hoe komt het dan dat ik wel voortdurend het Saxion aantref, en bijvoorbeeld niet het Fontys, het Inholland of het Avans?

Google laat zien hoe frequent het voorkomt. Een bloemlezing: ‘Vanaf 10 februari wijzigen de data voor de groepslessen op het Saxion’, ‘De bus naar het Saxion in Enschede rijdt sinds 1996’ en ‘We hebben vandaag samen met de dames van het Saxion kunnen genieten van een stukje taart’. Zelfs op de eigen website wordt het gebruikt: ‘Houd deze oprit aan tot je rechts de parkeerplaats van het Saxion ziet’, want na 300 meter ‘ziet u links de hoofdingang van het Saxion’.

Is het erg als mensen over het Saxion spreken? Nee, natuurlijk niet – net zo min als het erg is wanneer zij naar de Action gaan. Toch blijft het vreemd klinken. Of zouden onze internationale studenten ook voor the Saxion en das Saxion kiezen?

Ad Borgreve, docent academie Marketing en International Management Deventer.

voorwoord

thijs en wendy

Schuldgevoel Nieuwe studenten krijgen geen basisbeurs meer. Het geld dat wordt wegbezuinigd bij de studiefinanciering zal worden geïnvesteerd in verbetering van het onderwijs. Jammer voor de studentenlichting die in september 2015 begint: zij krijgen én geen basisbeurs meer én nog geen beter onderwijs. Verbeteren van het onderwijs kost namelijk tijd.

Wel krijgt die eerste lichting een tegoedbon.

Binnen vijf tot tien jaar na hun afstuderen mogen ze voor tweeduizend euro extra onderwijs volgen. Leuk! Wat je er helaas niet mee kunt, is iets van die toch zeker 16.000 euro aan opgebouwde studieschuld afbetalen…

Ook hogescholen en universiteiten moeten de portemonnee trekken. Voorfinancieren heet dat. Tweehonderd miljoen in de komende drie jaar, uit te geven aan verbetering van het onderwijs. Niet elke hogeschool of universiteit heeft dat geld in de spaarpot. Waar moeten zij dat vandaan toveren? Lenen misschien? Saxion heeft het wel en stelt een deel van haar reserves beschikbaar voor investering in beter onderwijs. Maar dat deed de school ook al voor dit akkoord werd gesloten.

Een beetje gek voelt het allemaal wel. Alsof de politici/beleidsmakers zich ergens toch een beetje schuldig voelen en daar iets positiefs tegenover willen stellen. Dit is de belangrijkste onderwijshervorming in dertig jaar, zegt minister Jet Bussemaker. We zullen zien.

Thijs Klaverstijn en Wendy van Til Hoofdredacteuren SAX

6

interview

bijbanen

magazine van saxion

Buffelen voor een zakcentje De zomer staat voor de deur, de studenten vliegen uit. De studie wordt op een lager pitje gezet om even bij te tanken. Hoewel, bijtanken‌ Voor veel studenten staat de zomer in het teken van werken en zwoegen voor een baas. De schoolbanken wor-

den verruild voor een baantje in de supermarkt, de horeca of de schoonmaakbranche. SAX ging op zoek naar studenten

met een niet-alledaagse bijbaan en kwam terecht in de uitvaartsector, bij de Apenheul en‌ op Saxion.

7

TEKST WILLEM KORENROMP FOTO’S AUKE PLUIM, TOMA TUDOR

Student

1

Eric Boersma Leeftijd 27 Opleiding Podotherapie Bijbaan Frontofficemedewerker Ardanta Uitvaartverzekeringen Uurloon 11,05 euro (bruto)*

t ‘Nooit verwach dat ik in de uitvaartbranche terecht zou komen’

D

e uitvaartbranche?

“Ik ben opnieuw gaan studeren en zocht iets voor zestien uur in de week om mijn studie mee te bekostigen. Eind oktober ben

ik bij Ardanta begonnen.

Omdat ik van wielrennen houd, heb ik ook nog gesolliciteerd op een baan als fietskoerier. Uiteindelijk is het dit geworden. Van tevoren had ik nooit verwacht dat ik in de uitvaartbranche terecht zou komen.”

Bevalt het?

“Voor twee dagen in de week is het prima te doen. Ik heb een rooster dat nogal eens verandert, maar gelukkig heb ik een flexibele werkgever. Een voordeel is dat het bedrijf tegenover Saxion in Enschede zit. Als ik maar één college op een dag heb, kan ik dat prima combineren. Dan ga ik ’s

morgens naar mijn werk en volg ik tussendoor, als een soort lange middagpauze, het college.”

Wat doe je voor werk?

“Ik doe voornamelijk telefoonwerk. Mensen bellen met vragen en die probeer ik zo goed mogelijk te beantwoorden. Soms krijg je leuke reacties. Bijvoorbeeld van mensen die niet op de hoogte zijn van het feit dat hun ouders ooit een uitvaartverzekering voor ze hebben afgesloten. Als het over betalingen gaat krijg je ook weleens mensen die minder aardig zijn. Zelf blijf ik altijd vriendelijk. De meeste mensen begrij-

pen wel dat ik alleen maar mijn werk doe.”

Kun je, met de zomer in aantocht, extra uren maken?

“Dat hoop ik. Ik heb aangegeven dat ik beschikbaar ben voor extra werk. Ik ga ervan uit dat een aantal vaste medewerkers op vakantie gaat.

Hopelijk kan ik zes weken fulltime aan de slag. Al ga ik er ook even tussenuit om zelf vakantie te vieren.”

8

interview

bijbanen

magazine van saxion

Student

2

Lars Reijenga Leeftijd 17 Opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening Bijbaan Horecamedewerker in de Apenheul Uurloon 3,50 euro (bruto)*

‘Soms krijg ik vragen over kinderen die r gebeten zijn doo een aap’

W

erken in De Apenheul, dat klinkt als een droombaan!

“Het is ook heel leuk om er te werken. Ik sta op het park in de horeca. Twee maanden

geleden ben ik begonnen. Het werk bevalt prima, het is heel divers. De ene dag verkoop ik hotdogs, een dag later houd ik het terras schoon of help ik in de keuken met patat bakken. Het verschilt nogal wat ik op een dag doe.”

Apen knuffelen hoort niet tot de dagelijkse werkzaamheden?

“Haha, nee. Dat beeld hebben mensen wel bij de Apenheul, dat medewerkers de hele dag tussen de apen in het park lopen. Van tevoren wist ik echter dat ik in de horeca terecht zou komen. Daar heb ik ook op gesolliciteerd. Dit werk sluit goed aan op mijn

opleiding die gericht is op het helpen van mensen. Dat doe ik hier ook. Geregeld moet ik vragen van bezoekers beantwoorden. Het is dus geen bijbaan waar je niks aan hebt.”

Komen de apen ook weleens op het terras?

“Er zijn wel apen die tussen de bezoekers doorlopen, maar dat gebeurt alleen in afgezette stukken van het park. Wanneer ze op het terras zouden komen, zouden ze het eten uit de handen van bezoekers kunnen graaien en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Dat is niet goed voor de bezoekers en niet voor de apen.”

Wat zijn dat voor vragen die je van bezoekers krijgt?

“Vaak willen mensen weten hoe ze weer op de route kunnen komen of waar ze welke apen kunnen vinden.

Maar soms zijn er ook ouders van wie het kind gekrabd of gebeten is. Dat is best apart.

Die stuur ik vaak door naar mijn leidinggevende.”

9

E

en bijbaan op Saxion? Veel studenten zijn blij als ze buiten schooltijd niet op school hoeven zijn.

“Ik ben helpdeskmedewerker op de academie MIM. Daar heb ik weinig met mijn eigen opleiding te maken, waardoor het al anders voelt. Ik vind het zelfs fijn om op Saxion te werken. In twee minuten loop ik van mijn eigen academie naar mijn werk. Bovendien is Saxion een soepele werkgever. Als een college is verzet, kan ik gemakkelijk iets rege-

len met mijn werk, aangezien studeren ook hier centraal staat. Ik durf zelfs te zeggen dat dit de leukste bijbaan is die ik tot dusver heb gehad.”

‘Leukste bijbaan die ik tot dusver heb gehad’

Wat maakt het zo leuk?

“Ik heb het erg getroffen met mijn collega’s. Daarnaast is de sfeer bij MIM goed. Ik kom veel mensen tegen die ik in de stad ook weer zie. Ik zit hier sinds december en voor sommige studenten ben ik echt een bekend gezicht geworden.”

Wat voor werk doe je zoal?

“Ik ben verantwoordelijk voor het ICT-gebeuren op de academie. Maar het is meer dan alleen het aansluiten van computers. Ik probeer ook collega’s en studenten te

helpen met problemen. Daarnaast help ik nieuwe projecten uitdenken en opzetten. Momenteel zijn we bijvoorbeeld bezig met het digitaliseren van het afstudeerproces.”

Is er genoeg werk in de zomer? De studenten zijn dan natuurlijk weg…

“Dat hoop ik. Al is het meeste werk wat ik doe studiegerelateerd. Waarschijnlijk zal ik daarom niet de hele zomer kunnen werken. Via het uitzendbureau krijg ik echter ook vakantiegeld. Daar kom ik de zomer wel mee door.”

Student

3

Hein Beltman Leeftijd 27 Opleiding HBO Rechten Bijbaan Helpdeskmedewerker Saxion Uurloon 9,85 euro (bruto)*

*HET VERSCHIL IN UURLOON WORDT MEDE BEPAALD DOOR DE BRANCHE EN DE LEEFTIJD VAN DE STUDENTEN.

10

interview

Summerschool

N

iet voor alle studenten staat de zomer in het teken van een bijbaan. Een aantal kiest voor een stage of volgt een summerschool. Dat laatste geldt voor Debbie Mollen.

Zuid-Korea, dat is niet naast de deur!

“Zeg dat wel. We gaan met vier studenten van de academie

bijbanen

Debbie Mollen Leeftijd 19 Opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening Zomerplan Summerschool in Zuid-Korea

ABR naar Seoul. Het wordt een hele ervaring. Een klasgenoot van mij was vorig jaar op summerschool in China en haar verhaal sprak mij aan. Vervolgens heb ik geïnformeerd of er ook dit jaar de mogelijkheid was een summerschool te volgen. Die was er. We konden

magazine van saxion

kiezen uit meerdere landen.

Mij sprak Zuid-Korea het meest aan.”

Waarom Zuid-Korea?

“Het is een land waar je anders niet zo gauw komt. We krijgen er allemaal een eigen buddy die ons ontvangt op het vliegveld. Verder zullen we tijdens deze periode met andere internationale studenten op de campus wonen. Ik heb er veel zin in!”

Wat staat er op het programma?

“Er is in elk geval een welkomst- en een afscheidsfeest.

Daarnaast zijn er allerlei culturele activiteiten. We maken onder meer een vierdaagse trip naar een vulkanisch eiland en we bezoeken de grens met Noord-Korea. We krijgen taekwondoles en we gaan op bezoek in een paleis, waar we traditionele kleding dragen. In de periode dat ik in Zuid-Korea zit ben ik jarig. Ik ben benieuwd hoe dat daar wordt gevierd. Verder hebben we nog viereneenhalve week les, in het Engels. Dat is voor mij ook een belangrijke reden om er naartoe te gaan: mijn Engels verbeteren.”

11 column anne

Danny en Johnny Allereerst: er zijn geen Danny’s en Johnny’s gekwetst met deze column. Dat is praktisch onmogelijk vanwege hun blindheid voor afwijzing en een bord voor de kop zo dik als een massief eiken tafelblad.

Toen ik een paar maanden geleden via de spambox van m’n Facebookaccount werd lastiggevallen door willekeurige, naar seks vragende mannen van boven de veertig, besloot ik onderzoek te doen naar hoe triest het gesteld is met de wereld van online dating. Be your own spam. Mijn ‘normale’ spam stelt dat ik een flinke identiteitscrisis heb: niet alleen heb ik viagra nodig om hordes Russische dames te plezieren, maar ook krijg ik mail van mezelf of ik eh… met mezelf wil daten.

Na wat aanpassingen in m’n privacyinstellingen op social media besluit ik een profiel aan te maken op Pepper.nl, een datingsite gebaseerd op je interesses en met een uitstraling die vooral hogeropgeleiden zou moeten trekken. Logischerwijs vul ik mijn profiel met foto’s van festivals, camera’s, muziek en een wereldkaart. Daarna is het aan het team van de site zelf om maar liefst drie matches voor mij te zoeken. Per dag. Na dik een maand staar ik naar de 111 matches die voor mij gevonden zijn. Pepper matcht mij aan elke willekeurige kerel die een plaatje van een gitaar op zijn profiel heeft staan. Want ja, als mijn leven zo om muziek draait, zal ik écht wel iets te zoeken hebben bij een vent die superfan is van Pearl Jam…

‘Tijdens deze we periode wonen ale met internation e studenten op d campus’ Je geeft wel je zomervakantie er voor op. “Klopt. Ik heb er al één bijbaantje voor afgezegd. Bij een andere werkgever kan ik na de summerschool gelukkig wel terecht. Dit gaat echter voor, want ik verwacht dat dit een unieke ervaring wordt.”

De mannen hebben zo hun strategieën om zo likeable mogelijk over te komen. Een groot aantal profielfoto’s bevat een moeder, kinderwagen of een schattig neefje, nichtje of oppaskindje. En taalfouten. Heel. Veel. Taalfouten. Maar vooral de Danny’s en Johnny’s. Het waren er veel. Minstens elf per soort. Ze waren monteur of metselaar, luisterden puur en alleen naar hardstyle en zo heel af en toe kwam er een twijfelachtige politieke voorkeur naar boven, if you know what I mean… En laten we ook vooral de Giovanni’s en Ricardo’s niet vergeten! Mijn identiteitscrisis stelt niks voor naast deze profielen vol Italiaanse vlaggen, pizza’s, Ferrari’s en Vespa’s. Welkom in de wereld van het online daten.

Het aantal acceptabele matches op deze datingsite?

Twee. Na een maand lang zuchten en letterlijk facepalmen tot m’n voorhoofd blauw is, is het misschien toch tijd om wat af te spreken met die boomlange grafisch ontwerper uit Den Bosch… Hallo daar (knipoogt)!

Anne Berentsen is tweedejaarsstudent Media, Informatie en Communicatie

12

kennis vakantiefilosofie

magazine van saxion

Reiziger, toerist en wereldburger

Waarom reizen we? Is het omdat we iets zoeken of juist omdat we aan iets willen ontsnappen? Wat is het verschil tussen een reiziger en een toerist? Is er eigenlijk nog verschil? Over deze en andere reisfilosofische vragen schreef Ruud Welten, lector Ethics and Global Citizenship aan Saxion Hospitality Business School, twee boeken.

13

TEKST MONIQUE LUBBERS ILLUSTRATIE ISTOCKPHOTO

H

et ware leven is elders’ is de titel van een van uw boeken. Wat bedoelt u daarmee? Ruud Welten: “De titel is afgeleid van de visie van de stoïcijns denker Seneca die reizen zag als een vorm van escapisme, de gedachte dat het elders beter of leuker is. Bijna tweeduizend jaar na zijn dood hebben we die onrust nog steeds.

Veel mensen die het goed voor elkaar hebben, hebben toch een is-dit-alles-gevoel. Ondanks hun baan, relatie, auto en huis hebben ze het idee dat ze iets missen en dat het ware, echt leuke leven zich elders afspeelt. Zoals de filosoof Pascal het verwoordde: het ongeluk van de mens is aan één ding te wijten: dat hij niet rustig in een kamer kan blijven zitten.”

Reizen wordt geassocieerd met buiten de gebaande paden treden en avontuur, toerisme met het tegenovergestelde. Is dat terecht?

“Het onderscheid tussen reiziger en toerist is behoorlijk vervaagd, want er zijn geen onontdekte plekken meer op de wereld. Te denken dat je tegenwoordig nog echt buiten de gebaande paden kunt gaan, is een illusie. Er zijn nog wel paden die minder platgelopen zijn en op persoonlijk niveau valt er natuurlijk nog steeds van alles te ontdekken in de wereld. Maar waarheen we ook gaan, we treden altijd in de voetsporen van duizenden en misschien wel miljoenen mensen die ons voor zijn gegaan. Door de vele reisgidsen en beelden en verhalen in de media weten we bovendien precies welke ervaring ons te wachten staat. Niet alleen als we de Grand Canyon of de Chinese muur bezoeken, maar ook als we naar

burger d l e r e en w e niet j ‘Om e f e o , h te zijn eizen’ te r dat kleine indianendorpje middenin het oerwoud gaan.”

Maar als je de echt toeristische hotspots vermijdt, wordt die voorspelbaarheid toch vanzelf minder?

“Maar hoe je het ook wendt of keert: je bewandelt gebaande paden. Om aan de behoefte aan ‘unieke en authentieke ervaringen’ te voldoen, ontstaan er nieuwe vormen van toerisme zoals sloppenwijktoerisme of overnachten bij de lokale bevolking. Mensen denken dan dat ze op een bijzondere plek zijn geweest waar ‘gewone toeristen’ niet komen en dat ze het ‘echte leven’ van dichtbij hebben gezien. In plaats van zich te onderscheiden als reiziger, zijn ze dan juist de ultieme moderne toerist.”

Is het dan wel die ‘authentieke ervaring’ die we zoeken of gaat het om het stoere verhaal dat we thuis willen kunnen vertellen? Is reizen een statussymbool geworden?

“Dat is het eigenlijk altijd al geweest. Eind negentiende, begin twintigste eeuw bijvoorbeeld brachten de rijken ’s zomers een aantal weken door in chique badplaatsen, waarmee ze lieten zien dat zij zich die luxe konden veroorloven. Tegenwoordig verleent reizen je op een andere manier status. We hebben de neiging te denken dat mensen die niet reizen saai en minder ontwikkeld zijn en niet alles uit het leven halen. En dat mensen die wél reizen interessant en stoer zijn en misschien ook wel slimmer. Daarmee bedoel ik niet dat mensen die reizen dat doen

‘Te denken dat je tegenwoordig nog echt buiten de gebaande paden kunt gaan, is een illusie’

Ruud Welten schreef twee filosofische boeken over reizen. In Onder vreemden (Uitgeverij Klement) gaat hij in op verhalen uit de reisliteratuur over de ontmoeting met de ander.

Het ware leven is elders (Uitgeverij Klement) gaat vooral over het moderne toerisme.

vanwege de status die het hen oplevert, althans niet bewust. Ik denk dat het de meesten ook wel degelijk gaat om de authentieke ervaring. In onze op consumptie gerichte, neoliberale maatschappij is er een groot verlangen naar authenticiteit. Omdat we die hier niet ervaren, gaan we er naar op zoek in andere delen van de wereld.”

Wat is het verschil tussen een wereldburger en een reiziger/toerist?

“Om een wereldburger te zijn, hoef je niet te reizen. Zelfs iemand die nog nooit van huis is geweest, kan een kosmopoliet zijn. De Griekse filosoof Diogenes, de grondlegger van het kosmopolitisme, omschreef het als een sterk gevoel van verbondenheid met en verantwoordelijkheid voor de mensheid als geheel.

Kosmopolitisme is dus een grondhouding. Goedkoper dan reizen en voor iedereen te doen.

14

oud-student

TEKST ELKE AGTEN

Marten Susebeek Naam Marten Susebeek Leeftijd 31 Functie Eigenaar Susteq Opleiding Werktuigbouwkunde

Liters tappen uit digitale portemonnee Je bent eigenaar van Susteq. Wat doet Susteq precies?

“We houden ons bezig met waterbetaalsystemen. We willen iedereen op de wereld toegang geven tot schoon en betaalbaar drinkwater. We richten ons in eerste instantie op ontwikkelingslanden. We stellen mensen in staat om via een klein kastje dat aan een watervoorziening is bevestigd, water te tappen. Daarbij maken we gebruik van een RFID-chip, een beetje vergelijkbaar met het systeem van de Chipknip. Het aantal getapte liters wordt automatisch van de digitale portemonnee afgeschreven. De chip en de watercredits zijn te koop bij de lokale kiosk voor een eerlijk bedrag. Aangezien de eigenaar van de kiosk het water inkoopt van Europese waterorganisaties wordt tegelijkertijd het

lokaal ondernemerschap gestimuleerd. Op deze manier wordt alles binnen het dorp geregeld. Met dit systeem kunnen mensen zeker zijn van toegang tot schoon drinkwater.”

Hoe ben je op dit mooie idee gekomen?

“Na mijn studie Werktuigbouwkunde heb ik een master Bedrijfskunde gedaan. Via mijn afstudeerstage bij Philips kwam ik in Ghana terecht. Daar viel mij meteen op hoeveel problemen er waren met de watervoorziening. Mensen dronken vervuild water uit sloten en putten. Dat vond ik vreemd. Voor zoveel problemen bedenken we oplossingen, maar het realiseren van schoon drinkwater is blijkbaar lastig. Toen ik weer thuis was besloot

ik dat ik hier iets mee wilde doen. Natuurlijk heb ik deze oplossing bedacht vanuit ideologisch oogpunt. Maar ik zag ook dat er een goed businessmodel in zat.”

Hoe gaat het tot nu toe?

“Goed. De afgelopen maanden hebben we enkele nieuwe waterpunten geïnstalleerd in Kenia. Een paar honderd mensen kunnen nu dagelijks profiteren van schoon drinkwater. Daar doen we het uiteindelijk voor natuurlijk. We zijn nu in onderhandeling met investeerders om Susteq op te schalen. Voor we eind juli onze definitieve beslissing voor investering nemen, komen we ook graag met investeerders in Oost-Nederland in contact.”

Wat zijn je ambities?

“Ons streven is om in 2017 tenminste een miljoen mensen via microbetalingen toegang te geven tot schoon drinkwater. Met onze vijf gedreven teamleden geloven we in ons businessmodel en we willen dit zoveel mogelijk uitbouwen. We gaan nog heel veel mooie dingen doen, let maar op.” ■

passie & ambitie

TEKST MONIKA SLUGA FOTO TOMA TUDOR

15

Naam Jan Schaart Docent Informatiekunde, MIM in Enschede Passie Vrijwilligerswerk voor kerk en volleybal

Streven naar een optimum

1

Gefeliciteerd met uw benoeming tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Had u dit verwacht? “Het was een superverrassing! Ik dacht dat ik de decoratie van iemand anders mocht bijwonen, maar het bleek dus voor mezelf te zijn. Mijn vrouw vertelde me achteraf dat zij al een jaar geleden door de Kerkraad van de Protestantse Gemeente in Enschede was benaderd. De raad heeft me voorgedragen en de volleybalbond heeft die aanvraag ondersteund.”

2

Waar ligt uw grootste passie: in de kerk of bij het volleybal? “Bij allebei.

Mijn activiteiten voor de kerk bestaan uit bestuurswerk en bezoeken afleggen. Voor volleybal ben ik meer ondersteunend. Ook wel bestuurder, maar vooral scheidsrechter. Dit laatste heb ik zo’n 25 jaar op nationaal niveau gedaan. Nu begeleid ik jonge scheidsrechters. Dat coachen geeft veel voldoening.”

3

Dat klinkt als een rode draad: coaching en begeleiding zowel in uw werk als in uw vrije tijd. “Die rode draad is ontstaan, niet bewust opgezocht. Ik wil een bestuursfunctie maximaal acht jaar vervullen, daarna zoek ik meestal een andere plek. Dat moet iets aansprekends hebben en het heeft inderdaad vaak met coaching te maken.”

4

Mag ik dan zeggen dat uw echte passie coaching en begeleiding is? “Dat zou je misschien wel kunnen zeggen. Ik streef altijd naar een optimum en probeer te zorgen voor rust in de omgeving. Bij confrontaties moet je goed voor de verliezers blijven zorgen. Je moet altijd met elkaar in gesprek blijven.”

5

Wat brengt de onderscheiding u? “Ik word wat vaker aangesproken op straat, nu mensen me uit de krant

‘De kerk komt nu positief in het nieuws en ook de volleybalsport is weer in beeld’

herkennen. Maar verder verandert er niet zo veel hoor.

Het is heel mooi dat het positief afstraalt op de organisaties. Je doet het nooit alleen. De kerk komt nu positief in het nieuws en ook de volleybalsport is weer in beeld. Over een jaar ga ik met pensioen en daarna zal ik als vrijwilliger actief blijven.

Naast je professionele verantwoordelijkheid heb je ook maatschappelijke verantwoordelijkheden. Die mag je niet uit de weg gaan.” ■

16

achtergrond

taalbeleid

magazine van saxion

Studenten en docenten over het belang van taalvaardigheid

‘Mailtjes met taalfouten neem ik minder serieus’ Een goede taalvaardigheid wordt belangrijk gevonden, maar over het taalvaardigheidsniveau van studenten bestaat ontevredenheid. Dat zijn twee van de hoofdconclusies uit een onderzoek van de werkgroep Taalbeleid. SAX legde vier stellingen over taalvaardigheid voor aan een aantal studenten en docenten.

17

TEKST THIJS KLAVERSTIJN ILLUSTRATIE ISTOCKPHOTO

Wie? • Caroline Oude Essink docent AGZ • Tamara Stuyt, derdejaars HTRO • Frederiek Slijkoord, docent HBS • Nikki Kamphuis, derdejaars Fysiotherapie • Lynn voor ’t Hekke, derdejaars HTRO • Mari Bonte, derdejaars Fysiotherapie

Taalfouten maken is niet erg. Als de boodschap maar overkomt.

Lynn: Ik vind het belangrijk dat als je een hbo-opleiding volgt, je fatsoenlijk Nederlands kunt. Af en toe een fout maken is menselijk, maar een praktisch foutloos verslag schrijven moet toch kunnen.

Mailtjes met veel taalfouten neem ik minder serieus.

Tamara: Als je tegen iemand praat zijn kleine foutjes niet erg. Schriftelijk moet je preciezer zijn, zodat je duidelijk overkomt.

Mari: Je gaat anders over iemand denken als diegene veel fouten maakt. Misschien is het wel een sloddervos.

Frederiek: Taalfouten leiden af van de boodschap. Als je veel missers ziet, ben je daar meer mee bezig dan met het daadwerkelijk in je opnemen van de boodschap.

Als schrijftaal zo belangrijk is moeten docenten er eerst maar eens voor zorgen dat ze zelf foutloos schrijven.

Nikki: Mee eens. Het zou raar zijn als een docent je ergens op wijst terwijl hij of zij diezelfde fouten maakt. Maar ik denk niet dat ik een docent er snel op zou aanspreken.

Caroline: Als ik iets op het bord schrijf

twijfel ik wel eens. Dan vraag ik aan de klas of het goed is. Of ik verbeter het snel zelf.

Nikki: Soms zit er in een toetsvraag een dubbele ontkenning. Wat moet ik daar dan mee? Als er meer klachten zijn over dezelfde vraag, wordt hij gelukkig wel uit de toets gehaald.

Aankomende studenten moeten een taaltoets halen om toegelaten te worden tot het hbo.

Mari: Ik vind niet dat elke aankomende student een taaltoets moet doen. Als een docent problemen signaleert, moet hij de student aanspreken en misschien beter begeleiden.

Lynn: Een taaltoets om toegelaten te worden vind ik te ver gaan. Nu krijg je bij ons extra hulp aangeboden en dat vind ik wel prima.

Nikki: In het eerste jaar hebben we een taaltoets gemaakt. Als je die niet haalde kon je extra lessen volgen.

Caroline: Daar waren wel studiepunten aan verbonden. Die taaltoets kan net het verschil maken tussen wel of niet door naar het volgende jaar.

Nikki: Ik heb dyslexie dus bepaalde dingen vind ik heel lastig. Deze toets heb ik dan toevallig gehaald, maar iedere student is anders. En in hoeverre moet je daar rekening mee houden bij een taaltoets?

Tamara: Ik zit nu in het derde jaar en het taalniveau van studenten is gelijkwaardiger geworden. In het eerste jaar las ik wel eens dingen van groepsgenoten die erg slordig waren. Dat heb ik nu eigenlijk nooit meer.

Frederiek: Misschien zouden we meer contact moeten zoeken met middelbare scholen om de aansluiting met het hbo te verbeteren. Want ik merk dat daar een heel groot gat zit.

Een goede taalvaardigheid is de belangrijkste beroepscompetentie.

Mari: Bij fysiotherapie is communicatie met de patiënt van belang. Dus ik vind wel dat het belangrijk is, maar niet het belangrijkst.

Tamara: Ik ben het daar mee eens. Het is niet het belangrijkst, maar wel belangrijk.

Ook bijvoorbeeld voor de eerste indruk die je op mensen maakt.

Project Taalbeleid Het project Taalbeleid heeft als doel meer handen en voeten te geven aan het taalbeleid van Saxion. Een belangrijk stap is gezet met een onderzoek van Cindy Kuiper (die tevens promotieonderzoek doet naar de schrijfvaardigheid van hbo-eerstejaars) en Martine Gijsel. Zij hebben onder meer de beginsituatie in kaart gebracht.

Managers, directeuren en docenten geven daarin aan dat ze een goede taalvaardigheid van cruciaal belang vinden voor studie en beroep. Tegelijkertijd zegt een groot deel van diezelfde groep ontevreden te zijn over de taalvaardigheid van studenten.

Op dit moment zijn alle academies bezig met het schrijven van een taalbeleidsplan, waarvoor vanuit het project Taalbeleid een opzet is aangeleverd.

Uiteindelijk moet dit leiden tot een groter taalbewustzijn onder studenten en docenten. Het uiteindelijke doel is een verbetering van de taalontwikkeling van

Lynn: Tuurlijk is het belangrijk. Alleen al bij het schrijven van een sollicitatiebrief.

Ik word niet serieus genomen als er veel fouten in staan.

Caroline: Ik vind het heel belangrijk.

Misschien nog wel iets belangrijker dan de studenten aangeven.

Frederiek: Communicatie is enorm belangrijk. We leiden veel studenten op tot leidinggevende. Door taal gaat het negen van de tien keer mis. Denk alleen maar aan het werken in groepen. Je moet de boodschap helder over kunnen brengen.

18

opinie

yvonne van de meent

magazine van saxion

denten Eerstejaars stu eld 81 maakten gemidd 4’tje van fouten in één A rden vijfhonderd woo

Ploeteren met taal

V

aak worden consumenten verward met vetten. Dit komt door dat er verzadigde en onverzadigde vetten zijn. de verzadigde vetten heb je dagelijks nodig om te verbranden de onverzadigde vetten zijn vetten die blijvent zijn.’

Aldus een eerstejaars van de Hanzehogeschool in Groningen. Hoewel ik voedingswetenschap heb gestudeerd en dus niet snel in de war raak als het over vetzuren gaat, kan ik aan dit tekstje geen touw vastknopen. Ik krijg de indruk dat de schrijver niet weet wat een vetzuur is en daarom zelf iets heeft verzonnen. Maar misschien is het geen gebrek aan kennis. Misschien maken de onnavolgbare taalfouten het stukje zo onbegrijpelijk.

Anouk van Eerden, docent Nederlands aan de Hanzehogeschool, promoveerde begin mei op onderzoek naar het verbeteren van de schrijfvaardigheid van

hbo-studenten. Al jaren krijgt zij onbegrijpelijk proza onder ogen: niet-lopende zinnen, verkeerd woordgebruik, overbodige woorden, vergeten woorden. Een probleem dat Saxion-docenten bekend voor zal komen. In het onderzoek naar het hogeschoolbrede taalbeleid dat begin dit jaar verscheen, geeft ruim tachtig procent van de ondervraagde docenten aan dat studenten niet of nauwelijks in staat zijn om een tekst te schrijven zonder spelfouten, grammaticafouten en stijlfouten.

Om de taalvaardigheid te kunnen verbeteren moest Van Eerden eerst meten hoeveel taalfouten studenten maken. Met die meetresultaten haalde ze de landelijke pers. Haar eerstejaars maakten gemiddeld 81 fouten in één A4’tje van vijfhonderd woorden. Een kwart wist zelfs meer dan honderd fouten te produceren.

Schokkend. Eerstejaars hebben minimaal elf jaar op school gezeten en 13.000 uur les gehad waarvan honderden uren taalonderwijs.

Maar nog schokkender: de zeventien papieren en negen digitale bijspijkermethodes die in het hoger onderwijs worden gebruikt, helpen niet. Ze richten zich op veronderstelde problemen zoals d/t-fouten, terwijl die maar twee procent van het totaal aantal fouten vormen. Ze bevatten ook nauwelijks oefeningen, terwijl schrijven een vaardigheid is die je alleen al doende onder de knie krijgt.

Kortom, het Nederlandse taalonderwijs is hopeloos ineffectief. Geen wonder, leren schrijven is ploeteren en daar houden studenten niet van. Maar schrijfproducten nakijken en van feedback voorzien is helemaal een heidens karwei. Eén schrijfopdracht levert een docent al snel een week correctiewerk op. Dus dat laat hij wel uit z’n hoofd. Studenten hoeven dus niet te ploeteren en krijgen daardoor nauwelijks kans te leren van hun fouten.

Van Eerden toont aan dat studenten die slechts twintig uur hebben geoefend met het verbeteren van hun eigen onbegrijpelijke teksten, twintig procent minder fouten maken in nieuwe teksten. Dan maken ze nog steeds zestig fouten in een A4’tje, maar er is dus hoop. Alleen moet er wel geploeterd worden. Door studenten, maar ook door hun docenten.

YVONNE VAN DE MEENT IS ONDERZOEKSJOURNALIST, GESPECIALISEERD IN ONDERWIJS

stage

TEKST ELKE AGTEN

19

China verbaast iedere dag weer ‘Eerlijk gezegd kan ik me niet ik voorstellen dat rug in augustus te and’ wil naar Nederl

1

Je bent nu bezig met je derdejaarsstage.

Hoe kwam je op het idee om naar Shanghai te gaan? “Om eerlijk te zijn was ik eerst op zoek naar een stageplek in Kaapstad, Zuid-Afrika. Op een gegeven moment tipte een docent mij dat hij nog een ex-collega in China had die mij aan een stageplek kon helpen. Ik was meteen enthousiast! Binnen een maand kon ik terecht bij de Wanbin Zhang Group. In februari dit jaar ben ik vertrokken naar Shanghai en in augustus kom ik weer terug.

Mijn stage duurt vijf maanden. De laatste maand ga ik een rondreis door China maken.”

2

Wat doe je precies bij de Wanbin Zhang Group? “Het is een groep die research doet naar asymmetrische katalyses. Ik heb een eigen stageopdracht gekregen waar ik van half negen ’s ochtends tot vijf uur ’s middags mee bezig ben. Omdat de werkplek zich bevindt op een van de campussen van de SJTU (Shanghai Jiao Tong

Bente ten Brug University) kon ik, zonder student te zijn aan de universiteit, een kamer krijgen in de exchange students building.”

ook elk weekend iets nieuws te zien in Shanghai.”

3

4

Hoe bevalt het tot nu toe? “Ik vermaak me hier prima! Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat ik in augustus terug wil naar Nederland.

Ik ben hier nu drie maanden en elke week wordt het leuker. Het leukste van China vind ik dat je elke dag weer iets ziet wat je verbaast en wat je in Nederland nooit zou tegen komen. Ook de stad vind ik prachtig, vooral het verschil tussen modern en traditioneel. Ik probeer

Welke verschillen met Nederland qua school en leven vallen je het meest op? “De Chinese mensen waarmee ik samenwerk op het lab werken erg hard. Ze maken lange dagen van soms wel meer dan twaalf uur. Toen ik ze vertelde over het leven in Nederland en ze een fotoboekje liet zien, kreeg ik commentaar dat ik het leven leef waarvan zij dromen. Verder zijn ze hier erg bijgelovig. Ze gaan bijvoorbeeld eens per maand naar de Jade Buddha Temple om te bidden voor het land waar ze op wonen.”

Leeftijd 20 Studie Chemie Stageland China Stagebedrijf Wanbin Zhang Group

5

Wat zijn je plannen voor de toekomst? “Na mijn afstuderen wil ik een master gaan volgen aan de universiteit. En uiteraard zou ik het niet erg vinden om nog een periode naar het buitenland te gaan. Ook een baan waarvoor je veel moet reizen en over de wereld moet verhuizen lijkt me wel wat.”

20

ingezoomd

Even binnenkijken Zien of er al iemand zit? Dat kan. In de nieuwbouw in Deventer zit in de deuren van sommige lokalen een ‘peephole’.

Soms ben je gewoon nieuwsgierig en wil je even een kijkje nemen als je er toevallig langskomt…

magazine van saxion

FOTO NADI ZOETEBIER

21

22

achtergrond

crisis

magazine van saxion

Belevenissen van een tudent werkzoekende Saxion-s

Shanti Seton schrijft van zich af Op het dieptepunt van haar loopbaan als werkzoekende besloot Shanti Seton (27) een boek te schrijven over haar ervaringen.

De oud-student Milieukunde die in 2010 aan Saxion afstudeerde heeft nog geen passende baan gevonden.

H

et idee voor het boek ontstond twee jaar geleden.

Shanti werd om acht uur ’s ochtends wakker van de mannen van de plantsoenendienst die het groen bij haar flat in Deventer stonden te snoeien.

In haar joggingpak (‘De outfit van een werkzoekende!’) besloot ze haar ervaringen op de arbeidsmarkt aan het papier toe te vertrouwen. Vorige maand verscheen haar boek: Solliciteren in crisistijd: de belevenissen van een starter.

Wat was je eerste sollicitatie-ervaring na je afstuderen in 2010?

“Ik begon met open sollicitaties bij adviesbureaus en waterschappen. Toen werd ik uitgenodigd op gesprek voor een traineeship bij een waterschap. Ik drong zelfs door tot de volgende ronde, we waren met z’n dertigen. Maar ik kwam

k veel i t a d ‘Om reeg, k n e g n i afwijz zendwerk uit ben ik en’ gaan do die dag niet goed uit de verf, was veel te afwachtend. Ik voelde me onzeker tussen de andere kandidaten met soms twee universitaire opleidingen of een tot twee jaar werkervaring. Ik viel dus af. Vanaf dat moment besefte ik dat het wel eens heel moeilijk kon worden.”

Hoe ging het daarna?

“Omdat ik veel afwijzingen kreeg, ben ik uitzendwerk gaan doen. Ik deed een

tijdje de administratie bij een autobandencentrum. Ik heb vier maanden lang voor een ICT-bedrijf alle gegevens van het waterboek over zitten typen in het systeem, acht uur per dag. Uitzichtloos!

Verder werkte ik in de catering en stond ik enkele maanden in een natuurwinkel.”

Je kwam niet aan de bak in je vakgebied. Waar zat het op vast?

“Werkervaring. Van een oud-klasgenoot hoorde ik dat een werkervaringsstage een goede manier kon zijn om bezig te blijven. Veel bedrijven en organisaties kunnen wel mensen gebruiken, maar hebben geen geld om ze te betalen. Een stage is voor hen wel haalbaar. Dan krijg je als stagiair 350 tot 500 euro per maand.”

Kun je daar van leven?

“Je wordt creatief. Ik heb op een gegeven

TEKST MARCO KRIJNSEN FOTO’S AUKE PLUIM

23

verhaal student

Techniekstudie leidt naar werk op niveau Wie bij Saxion een technische opleiding heeft gevolgd, heeft niet zoveel last van de crisis.

Bijna driekwart van deze groep (73%) heeft 2,5 jaar na het behalen van het diploma een baan op niveau gevonden (hbo of hoger). Meestal gaat het om een baan die past bij de gevolgde opleiding. Ruim een vijfde (21%) van de ondervraagden studeerde verder.

Dat blijkt uit het Alumni-onderzoek Bètatechniek Saxion onder de afgestudeerden van het jaar 2011/2012 dat enkele weken geleden werd gedaan. Uit het onderzoek komt verder naar voren dat van de werkende alumni 72% in Oost-Nederland werkt. Van een braindrain richting Randstad lijkt geen sprake.

Rare vragen moment mijn smartphone de deur uit gedaan voor een oud toestelletje met een sim only-abonnement van maximaal tien euro per maand. Ik ging nog maar één keer per week boodschappen doen. Dat scheelt. Gelukkig heeft mijn vriend wel een baan. Maar ik wil niet van hem afhankelijk zijn, ik wil mijn eigen geld verdienen.”

Nu werk je bij adviesbureau RoyalHaskoningDHV. Eindelijk je doel bereikt?

“Nou, niet helemaal. Het is een baan voor een jaar via een stimuleringsregeling van de provincie Overijssel. Ik ben facilitair medewerkster, een soort manusje-van-alles. Niet de baan waar ik van droomde, maar ik zit nu wel dichtbij het vuur. Ik kom in aanraking met leuke projecten en hopelijk rol ik zo ergens in.”

Als je de afgelopen vier jaar overziet: wat zou je achteraf anders hebben gedaan?

“Ik had eerder bezig moeten gaan met de vraag wat ik echt wilde na mijn studie. Nu kwam ik er pas na een paar jaar achter dat ik verder wil met duurzaamheid.”

Tot slot: het boek. Waarom heb je het geschreven?

“Ik heb veel meegemaakt en denk dat andere net afgestudeerde hbo’ers iets aan mijn ervaringen hebben. Dat geldt ook voor de mensen in hun omgeving. Mijn tip aan die laatste groep: vraag niet elke dag hoe het gaat. Dat kan best deprimerend zijn. Ga liever met een werkzoekende iets leuks ondernemen.”

HET BOEK VAN SHANTI SETON KOST 13,95 EURO EN IS TE BESTELLEN BIJ WWW.FREEMUSKETEERS.NL.

In een sollicitatiegesprek worden soms rare vragen gesteld, schrijft Shanti in haar boek. “Ik kreeg tijdens een gesprek bij een waterschap de vraag wanneer ik voor het laatst ‘nee’ had gezegd tegen mijn vriend. Dit kun je natuurlijk heel dubbelzinnig opvatten. Hoe om te gaan met rare vragen? Ten eerste: blijf altijd rustig. Als mensen zien dat je het ergens moeilijk mee hebt, werkt dat nooit in je voordeel.

Als je echt niet wilt antwoorden, zeg dat dan gewoon.”

En verder: “Neem je tijd om te antwoorden, want een stilte in een gesprek is helemaal niet erg en getuigt juist van de kracht van een sollicitant.”

24

achtergrond studiereizen

Studiereizen, meer dan leerzame stedentrips?

magazine van saxion

25

TEKST WENDY VAN TIL BEELD ISTOCKPHOTO

Foto’s van bierdrinkende studenten en toeristische bezienswaardigheden geven de indruk dat er weinig studiegerelateerds wordt gedaan tijdens studiereizen van studieverenigingen. SAX maakte een rondje langs enkele verenigingen.

T

ien studenten Media, Informatie en Communicatie reizen af voor een studiereis naar Moskou. Elf anderen van dezelfde opleiding gaan naar New York. Afgelopen maand lieten ook veel studieverenigingen Saxion een weekend of een weekje achter zich. De verenigingen gaan met wat grotere groepen en ook iets minder ver: Gent, Krakau, Kopenhagen. Zo komen we als student nog eens ergens, lijkt het thema.

De belangrijkste reden om op studiereis te gaan is volgens de studieverenigingen het leeraspect. “Cultuur is belangrijk voor LiNK”, aldus secretaris Lisa Bouwmeester.

“Wij vinden dat een studiereis bijdraagt aan de internationalisering van een student, maar ook aan de groepsdynamiek binnen de vereniging”, zegt voorzitter Rick Boersma van Balans.

Hoewel studieverenigingen SAMM en Hysteria Enschede dit jaar niet op studiereis zijn geweest, zien ze er wel het belang van in. “Hulpverlening gebeurt in Engeland op een andere manier dan in Nederland”, zegt Marion Dierkes van SAMM. “Daarnaast verbreed je je netwerk.

Volgend jaar willen wij er ook voor zorgen dat onze leden dat inzicht krijgen via een studiereis.”

ConnecTTerzake Enschede hecht groot belang aan de studiereis. “De studiereis wordt gezien als het hoogtepunt van het jaar. Daarbij worden studiegerelateerde activiteiten gecombineerd met ontspannende activiteiten”, aldus voorzitter Ruud van der Glas. “Naast de verplichte onderdelen wordt er een stedentrip gemaakt, waarbij je het studentenleven in een andere stad kunt proeven.”

Geschikt moment Ook academies zien het belang in van studiereizen en geven aan wanneer de reis volgens hen het best kan plaatsvinden. Het eventueel missen van lessen wordt oogluikend toegestaan. Bouwmeester: “Wij hebben de reis zo ingepland dat

reden e t s k j i angr reis te De bel e i d u t s om op volgens de gaan is igingen het veren e i d u t s ect p s a r e e l

er zo min mogelijk lessen worden gemist.

De docenten zijn op de hoogte en staan er zeker achter. Ze houden ook rekening met de studiereis.”

Voor ConnecTTerzake lag het dit jaar even anders, volgens Van der Glas. “In voorgaande jaren was het gebruikelijk dat in de internationale week, waarin het grootste deel van onze academie geen les heeft, op studiereis te gaan. Dat werd dit jaar echter tegengehouden, waardoor wij genoodzaakt waren de reis in de meivakantie te laten plaatsvinden. Hoe het in de komende jaren gaat is nog onduidelijk.” Ook bij de academie Mens en Maatschappij is het zoeken naar een geschikt moment. Dierkes: “We denken aan het eind van een kwartiel. In week tien zijn de tentamens toch vaak al achter de rug.”

Overzicht studiereizen* Balans Naar? Gent, België.

Wanneer? 28 april tot 2 mei ConnecTTerzake Naar? Krakau, Polen.

Wanneer? 27 april tot 3 mei LiNK Naar? Praag, Tsjechië.

Wanneer? 22 tot 30 mei Pro-ACT Naar? Kopenhagen, Denemarken.

Wanneer? 28 mei tot 3 juni Studieverenigingen SAMM en Hysteria Enschede zijn dit jaar niet op studiereis geweest. *ALLEEN STUDIEREIZEN VAN DE STUDIEVERENIGINGEN DIE VOOR HET ARTIKEL ZIJN GEÏNTERVIEWD WORDEN GENOEMD.

Studiegerelateerd Hoe zit het met het studiegerelateerde aspect? Veel studieverenigingen nemen vaak een kijkje bij de plaatselijke universiteit en gaan op bedrijfsbezoek. Van der Glas: “Zo krijg je een beeld van hoe het is om in een ander land te studeren en van je toekomstige werkveld.” Studievereniging LiNK stemt het programma zoveel mogelijk op de opleidingen af. “Want daar hebben de studenten het meest aan”, aldus Bouwmeester.

Pro-ACT heeft dagelijks minimaal één studiegerelateerd onderdeel op het programma. “We hebben zelfs samen met de opleidingen besloten een opdracht van onze docenten uit te voeren”, zegt bestuurslid Boaz Booij.

Op de foto’s zien we vaak beroemde gebouwen en kroegmomenten. Dat komt vast niet doordat er tijdens een college of bedrijfsbezoek geen foto’s mogen worden gemaakt. Van der Glas: “Het is maar net wat je als studieaspect ziet. Je hoeft niet per se colleges te volgen of aan business cases te werken. Het studieaspect dat wij belangrijk vinden is laten zien hoe studeren er aan toe gaat in de stad die we bezoeken. Een van de belangrijkste studieaspecten is het leren kennen van nieuwe mensen. En dat komt tijdens een studiereis zeker goed!”

26

forum

In Forum geven studenten en medewerkers hun mening over een dilemma, vraagstuk of actuele gebeurtenis.

magazine van saxion

Minoren: diep of breed?

Een minor is een pakket onderwijseenheden rond een centraal thema met een looptijd van een half studiejaar. Er zijn verdiepende en verbredende minoren en de student kiest zelf zijn minor. Een voorstel om academiedirecteuren de bevoegdheid te geven de keuze te beperken tot alleen verdiepende minoren stuitte op weerstand bij de medezeggenschapsraad. Het CvB gaat er opnieuw naar kijken. Wat vind jij? aal in m e l l a as ‘Het w els en Fins, g het En n mijn a a k i or ing waardo e ontwikkel nlijk o o ken’ r s e r e w p n nne heb ku

Jelmer Lassche Vijfdejaars Hoger Toeristisch en Recreatief Onderwijs “Ik vind dat die keuzemogelijkheid er wel moet blijven. Het blijft een persoonlijke invulling van je opleiding. Wel vind ik dat je als student goede argumenten moet hebben als je per se een verbredende minor wilt doen. Bij het kiezen van een opleiding, soms al bij het kiezen van een bepaalde studieroute, kies je er al voor om je in een bepaalde richting te verdiepen. Ik heb zelf een verdiepende minor gedaan, in Finland: Service Innovation and Design. Op sommige punten was die ook wel iets verbredend, maar het ging voornamelijk over kennis die we ook op Saxion al kregen. Voor mij was deze minor op persoonlijk vlak ook goed. Het was allemaal in het Engels en Fins, waardoor ik aan mijn persoonlijke ontwikkeling heb kunnen werken. Daar is een minor ook voor bedoeld.”

27

TEKST EN FOTO’S WENDY VAN TIL, TESSA WIEGERINCK

Roy ten Dam Derdejaars Pabo Danial Sobhanrazadeh Eerstejaars International Business and Management Studies “Ik kan de overweging wel begrijpen. Het kan voor je ontwikkeling natuurlijk goed zijn dat je je nog verder in je vak verdiept. Ook zou het goed zijn in gevallen waarin studenten eerder een makkelijke minor kiezen waar je snel punten mee scoort. Maar dat wil je als hbo-student zelf toch niet? Je bent hier om je te ontwikkelen. Ik zou er wel moeite mee hebben als mijn keuze op deze manier wordt ingeperkt. Je breder willen ontwikkelen hoeft namelijk geen beperking in te houden. Ik wil in de toekomst misschien een minor doen op het gebied van internationaal recht. Dat hoort niet direct bij mijn opleiding, maar misschien wil ik na mijn opleiding wel die kant op. Daar zou ik dan in begrensd worden als mijn academie de keuze van de minor inperkt.”

“Ik vind het gek als dit wordt doorgevoerd. Het is in het belang van alle afgestudeerden in een zelfde vakgebied dat er differentiatie is tussen studenten die de arbeidsmarkt opgaan. Helemaal in tijden waarin de arbeidsmarkt krap is, zoals nu, is het belangrijk dat je onderscheid hebt.

Een minor kan juist ook worden ingezet als verbreding van je kennis op andere gebieden. Met de verbreding zorg je ervoor dat je andere kwaliteiten kunt ontwikkelen, ook op persoonlijk vlak.

Laat je die keuze niet vrij, dan zorg je voor veel precies dezelfde opgeleide mensen en mis je differentiatie. Ik kan me ook voorstellen dat studenten die nog twijfelen over wat ze na hun opleiding precies willen in het werkveld zich op deze manier nog willen oriënteren. Ik heb zelf voor de minor Specifieke onderwijsbehoeften gekozen. Deze is zowel verdiepend als verbredend. Ik vind dat de pabo al verdiepend genoeg is. Daarom is een keuzeoptie bij de minor heel handig.”

Diedre Bulk Tweedejaars Bestuurskunde “Het is voor studenten niet wenselijk dat deze keuzemogelijkheid verdwijnt. Het is een belangrijk recht. Het is een van de vrijheden die je hebt om invloed uit te oefenen op de kennis die je tijdens je studie opdoet. Deze periode kun je inzetten voor je persoonlijke ontwikkeling, of die nu verdiepend of verbredend is. De studieroute die je kiest is ook verdiepend. De minor hoeft dat niet ook nog eens te zijn als je dat niet wilt. Je wordt opgeleid tot professional. Met de minor kun je je eigen stempel daar nog een beetje op drukken. Als econoom moet je ook een didactische minor kunnen kiezen als je het onderwijs in wilt bijvoorbeeld. Als de opleiding nog een half jaar verdieping nodig heeft, moeten ze dat in de andere drieëneenhalf jaar stoppen. Wel mag een opleiding adviseren of ontraden, maar de keuze moet bij de student blijven.”

28

belicht

In Belicht laten deskundigen van Saxion hun licht schijnen over een actuele kwestie.

magazine van saxion

Cottonwood durft De komst van het Amerikaanse Cottonwood Technology Fund naar Enschede was eind mei groot economisch nieuws. De durfinvesteerder wil minimaal tien miljoen euro investeren in start-ups, misschien zelfs drie keer zoveel.

Wat doet een durfinvesteerder? En waarom is iedereen zo blij met de komst van Cottonwood?

C

ottonwood is groot geworden door ‘vroegefase-investering’: investeren in nieuwe, innovatieve bedrijven. Kees Eijkel, directeur van Kennispark Twente, speelde een belangrijke rol bij het binnenhalen van Cottonwood. Hij kon zijn geluk niet op toen het nieuws van de komst van de durfinvesteerder bekend werd. “Cottonwood heeft een fantastisch investeringsmodel waarbij de groei van het bedrijf voorop staat”, zei Eijkel eind mei. “Als Cottonwood in jouw bedrijf investeert, kun je vanaf dag één internationaal ‘gaan’. Dat kan geen enkele Nederlandse investeerder in die mate realiseren.”

Jos Bodewes is onderzoeker voor het lectoraat Business Development en

docent aan de academie Financiën, Economie en Management (FEM). Hij kan bogen op veel praktijkervaring met investeringsfondsen. “Het is een enorm compliment dat een bedrijf als Cottonwood zich in Enschede vestigt”, zegt Bodewes. “Het zegt iets over de regio en over het niveau van de onderzoekers en wetenschappers die er zitten. Kennelijk zitten hier goede mensen. Daar komen dan andere goede mensen op af. Ik verwacht dat er nog wel een of twee andere durfinvesteerders op af komen.”

Exitstrategie In de kern is investeren het afwegen van risico tegen mogelijk rendement, legt Bodewes uit. Durfinvesteerders investeren in bedrijven en nemen daarmee een deel van het risico op zich. In ruil daar-

‘Als Cottonwood in jouw bedrijf investeert, kun je vanaf dag één internationaal ‘gaan’’

voor verwachten ze wel rendement. Ze zoeken bedrijven met een hoger risico en een kans op hoog rendement. Bodewes: “Ze hebben een duidelijk doel voor ogen.

Als ze investeren in een bedrijf hebben ze al een exitstrategie. Ze weten zelfs in veel gevallen op voorhand aan wie ze hun aandeel in het bedrijf op termijn gaan doorverkopen.”

Die exitstrategie is cruciaal voor een durfinvesteerder. Een goede zal daar ook nooit van afwijken. “Het is een beetje als in een casino”, trekt Bodewes een vergelijking. “Als je met honderd euro binnenkomt, moet je van tevoren een plan hebben wanneer je gaat stoppen. Als je je hebt voorgenomen om te stoppen bij 200 euro winst, moet je je daar ook aan houden. Dat kan dus – bij wijze van spreken – al na een kwartier zijn. Een durfinvesteerder bepaalt van tevoren dat hij bijvoorbeeld twintig procent rendement wil. Als dat bereikt is, zal de investeerder uit zijn belegging stappen en niet langer wachten in de hoop op nog net een beetje meer.”

Stukje statistiek Durfinvesteerders proberen hun risico zoveel mogelijk te spreiden. Bij het beheersbaar maken van het risico komt een stukje statistiek kijken. Door meerdere gelijkwaardige investeringen te doen, spreiden ze het risico. Bodewes: “Het

29

TEKST THIJS KLAVERSTIJN

column inke

Een van jullie tegie is a r t s t i ‘De ex l voor een a crucia steerder’ ve durfin

principe is heel simpel: bij roulette kun je er voor kiezen om op één tafel in één keer honderd euro op rood in te zetten.

Je loopt dan vijftig procent kans om je hele inzet kwijt te raken. Je loopt minder risico om alles kwijt te raken als je op twintig tafels tegelijk steeds vijf euro inzet. Van dat principe maakt ook een investereerder als Cottonwood gebruik.

Als ze in twintig bedrijven investeren, is de kans dat ze allemaal tegelijk op de fles gaan niet zo groot als wanneer ze al hun geld op één bedrijf zetten.”

Een bedrijf als Cottonwood zal uiteindelijk ongeveer twintig tot vijfentwintig bedrijven in zijn portfolio willen hebben.

De statistiek leert dat op dat punt het investeringsrisico is geoptimaliseerd.

Investeren in meer bedrijven vanuit hetzelfde beleggingsfonds heeft weinig nut, want vanaf dat punt daalt het risico nauwelijks.

Bodewes ziet door de komst van Cottonwood mooie kansen voor studenten van zijn academie die uiteindelijk, bijvoorbeeld als chief financial officier (CFO), bij een door Cottonwood gesteund bedrijf aan de slag kunnen. “Een investeerder eist soms veel van je. Je maakt wel eens weken van zestig tot zeventig uur. Het kan zijn dat je om twee uur ’s nachts met een pizza achter de computer zit te werken. Maar het is ook een mooie en enorm uitdagende wereld om in te werken.”

Waaah! Ik heb net ‘Geachte heer M.’ gelezen en ik ben bang dat ik nu zo’n ‘ik-ben-een-van-jullie-leraar’ (is ‘docent’ minder stoffig dan ‘leraar’?) ben die Herman Koch beschrijft. Ben ik niet. Ik ben twintig jaar ouder. Dat weet ik heus wel. En ik weet ook wel hoe oud dat is.

Iets met ‘I got the power’, Ritzen, vijfhonderdzestig gulden en een hele week- en weekendOV. Ik wist ook niet dat ik dit wilde worden. Nu ik het ben vind ik het ‘onwijs gaaf’. Graag vertel ik op feestjes wat ik doe als ‘ze niet luisteren’ of als ‘ze achter hun schermpjes verstopt zitten’. Op Facebook post ik wat ik meemaak. Bijvoorbeeld dit mailtje: ‘Waar gaat de les over, is het voor ons zinvol om te komen’. Of de opmerking tijdens een mondeling tentamen: ‘Wat een rotvraag’. Maar dat is niet de enige reden waarom ik mijn werk leuk vind. Ik heb ergens gelezen dat je als docent niet moet zeggen wat ze moeten zien maar dat je moet laten zien waar ze kunnen kijken. Dat. Dat vind ik leuk.

Ik wil niet vertellen wat je moet zien maar ik wil wel delen wat ik zie.

Ik leer zelf door vragen te stellen. Ik vraag me af hoe iets in elkaar zit, waarom het zo zit en hoe het zo gekomen is. En ik wil het geleerde meteen gebruiken, anders vergeet ik het weer. En dat zou ik graag overbrengen op de klas. Daarbij is het een kunst om iets ingewikkelds zo uit te leggen dat ze het snappen. Mijn natuurkundeleraar legde natuurkundige dingetjes aan meisjes uit door de stofzuiger als voorbeeld te nemen.

Hij dacht dat dat het was wat ze bedoelden met ‘aansluiten bij het beginniveau’ in de cursus didactiek. Mijn bedachte voorbeelden werken in dit kader vaak niet, de geïmproviseerde wel.

Voor sadisme is genoeg ruimte in het werk van een docent. Er zijn er die genoeglijk handenwrijvend de plagiaatscan hanteren of die trots volle ‘wijzigingen bijhouden’-schermpjes laten zien. Dat zijn de docenten die ervan uitgaan dat elke student niets wil. Als Herman Koch het over die soort heeft ben ik het met hem eens.

Zulke docenten horen thuis in hun eigen SM-kelder.

Ik haal wel eens koffie en thee voor studenten tijdens het werkcollege. Omdat ik een ‘inlikker pur sang’ ben en omdat ze het ook zwaar hebben, maandagochtend om half negen na Dauwpop.

Inke Schaap is docent bij de academie Gezondheidszorg.

30

interview

peter riezebos

magazine van saxion

n, maar Peter Riezebos waande zich verlore chap werd een aanwinst voor de wetens

‘Dit kan niet mijn leven zijn’ Vier studies, bijna duizend studiepunten, tientallen publicaties. Peter Riezebos (33) kon als student totaal niet aarden in het onderwijs. Hij overwon zijn angsten en depressies en leerde omgaan met zijn stoornissen. Mede dankzij Saxion. Het bijzondere verhaal van een jongen die zich verloren waande, maar een aanwinst werd voor de wetenschap.

31

TEKST THIJS TOMASSEN FOTO’S TESSA WIEGERINCK

nten e c o d ‘De at een w : n e t dach j kan i h , k a etterb maar hij l, het we gewoon er heeft in in’ z n e e g ren en tot overmaat van ramp blijven zitten in de derde klas.

“Blijven zitten! Hilarisch als ik daarop terugkijk met de kennis en ervaring van nu”, zegt Peter. “Mijn intelligentie liep voorop, maar mijn sociale en emotionele vaardigheden konden die niet bijbenen.

Het zorgde voor een kloof met mijn klasgenoten. Ik verveelde me dood door het gebrek aan uitdaging, kon me niet goed concentreren en had moeite met elke vorm van routine. Om de lessen door te komen ging ik maar tekenen. Dankzij mijn intelligentie kon ik presteren als het moest, maar docenten dachten dan: wat een etterbak, hij kan het wel, maar hij heeft er gewoon geen zin in.”

Vijftien pillen per dag

U

ren brengt Peter als klein jochie op de gang van zijn basisschool door. Leerkrachten en leerlingen weten zich geen raad met hem. Peter heeft problemen met interactie en communicatie. Dat leidt tot onbegrip, frustratie en woede. Het duurt niet lang voor hij het stempel ‘onhandelbaar’ krijgt.

Op de mavo gaat het écht helemaal mis.

Spijbelen, toetsen oningevuld maar wel met een doodskist erop getekend inleve-

Peter wordt gepest en krijgt voortdurend negatieve feedback. Hij ontwikkelt een fors minderwaardigheidscomplex. “Als je jarenlang stelselmatig met negativiteit wordt geconfronteerd, vervliegt langzaam maar zeker het besef van je eigen intelligentie en van je eigen kunnen. Ik kreeg angsten en depressies. Ging gebogen over straat om maar zo weinig mogelijk prikkels binnen te krijgen.”

Hij probeert het op het mbo, maar met tweehonderd verzuimuren voor kerst draait ook dat uit op een mislukking. Ook de sprinthavo en het versneld vwo zijn geen succes. Peter, dan 21, laat zich zwaar depressief opnemen in een kliniek.

Een jaar lang. Tijdens dat traject komen er ‘additionele stoornissen’ aan het licht: ADHD, asperger, depressiviteit.

De terugkeer naar het normale leven is moeilijk. “Geestelijk was ik volledig uit de running. Ik slikte vijftien pillen per dag om mijn mentale systemen plat te leggen.

Ik had totaal geen toekomstperspectief. Ik ging werken bij een kledingfabriek. Ik maakte orders klaar. Rookte zware shag en slikte medicijnen.”

Motivatie belangrijker dan intelligentie Peter leidt een afgestompt bestaan. En toch, als door een wonder, leert hij juist in die periode zijn huidige vriendin Lindy kennen. Zij ziet in Peter een bijzonder mens. Het betekent een omslag in zijn leven, zoals ook die ene conversatie met zijn moeder dat was toen ze vroeg hoe het met hem ging. Peter zit er als een zombie bij en reageert geïrriteerd. “Later dacht ik: dit wil ik niet. Dit kan niet mijn leven zijn. Ik ben abrupt gestopt met de medicijnen en besloot voor een doel in het leven te gaan.” Dat doel wordt een studie. Op aanraden van zijn vriendin schrijft hij zich in voor de propedeuse Toegepaste Psychologie aan Saxion in Enschede. Peter, inmiddels 25, meldt zich bevend en met tranen in zijn ogen bij de introductiebijeenkomst. Maar hij houdt vol. En hoe. Hij haalt veel meer studiepunten dan nodig is. “Ga alsjeblieft naar de universiteit”, zeggen zijn docenten.

Peter stort zich op meerdere universitaire studies. Psychologie, wijsbegeerte en communicatiewetenschap. Daarnaast volgt hij de hbo-opleiding bedrijfskunde aan Saxion. Hij bloeit op. “Als je jarenlang faalt en keer op keer je ouders teleurstelt, geeft het zo’n boost als je er eindelijk wél iets van maakt. Dat werkt zó motiverend.

Ik zeg ook altijd: motivatie is een belangrijker voorspeller van succes dan intelligentie. In het huidige onderwijs is op dat gebied nog een wereld te winnen. Daar zet ik me voor in.”

Buiten de kaders Hij gaat volledig op in zijn studies. Sleept het ene na het andere studiepunt in de wacht. Scoort hoge cijfers. Verslindt studieboeken. “Ik raakte in de ban van wetenschappelijke literatuur. Voor die tijd las ik alleen de Donald Duck en computertijdschriften. Als ik een naam als William James tegenkwam in een studieboek wilde ik onmiddellijk zijn belangrijkste werken lezen. Ik las me een ongeluk.

Vaak zonder te slapen.”

Peter voltooit een honoursprogramma voor excellente studenten, werkt als student-assistent, geeft gastcolleges en verblijft voor studie en onderzoek meermaals en langdurig in Azië en de Verenigde Staten.

Bij Saxion krijgt hij van Paul Bijleveld, vanuit het Kenniscentrum Leefomgeving

32

interview

peter riezebos

magazine van saxion

Clean Tech Community

Deze maand verschijnt een boek over Clean Tech Community. Peter Riezebos en Paul Bijleveld hebben de teksten voor hun rekening genomen. Clean Tech Community is een samenwerkingsproject op het gebied van milieuvriendelijke technologie en bedrijvigheid geïnitieerd door het lectoraat Regionale Ontwikkeling met partners in de regio’s Twente en Sillicon Valley, California (USA).

Het boek beschrijft wat clean technology is, welke kant het opgaat en wat Saxion op dat terrein kan betekenen.

Het boek is verkrijgbaar via het secretariaat van het Kenniscentrum Leefomgeving.

opdrachtgever voor zijn afstudeerproject, alle ruimte om zijn studie bedrijfskunde naar eigen inzicht in te delen. “Ik ben heel blij dat ik mijn curriculaire traject buiten de reguliere onderwijskaders kon invullen. Docenten van Saxion zijn altijd heel hartelijk en professioneel naar mij geweest. We hebben meteen open kaart gespeeld over mijn voorgeschiedenis. Ik werd uitgedaagd en gemotiveerd. Hierin is Paul altijd zeer behulpzaam geweest.

Zijn enthousiasme, kennis en expertise hielpen mij het beste uit mezelf halen. Ik ben hem zeer erkentelijk en zie hem als een voorbeeld voor andere lectoren.”

Van mavo tot Harvard Paul Bijleveld noemt Peter een student met passie. “Heel gedreven ook en daar hou ik van. Soms denk ik weleens: doet

e ban d n i e akt ‘Ik ra schappelijke ten van we uur. Voor literat lleen a k i s la die tijd ald Duck de Don uterp en com iften’ r tijdsch hij niet te veel? Maar ik werk liever met een student die je af en toe aan zijn bretels moet trekken om hem tegen te houden dan met iemand die niet vooruit te branden is. Voor een kenniscentrum beschikt hij over de ideale vaardigheden.

Hij heeft een uitstekende talenkennis, schrijft voortreffelijk in het Engels, is een netwerker, heeft een internationale focus en is onderzoeksminded. Ja, ik ken zijn achtergrond, maar in de dagelijkse omgang sta je daar niet bij stil. Hij kan een voorbeeld zijn voor anderen die in een vergelijkbare situatie zitten.”

Dat voorbeeld wil Peter zeker zijn. “Als er ook maar één iemand is die op het punt staat te stoppen met zijn studie en door dit verhaal gestimuleerd wordt door te zetten, ben ik al blij. Het hebben van een beperking hoeft geen belemmering te

zijn. Hopelijk inspireert het anderen om hun studie ook buiten de gestandaardiseerde kaders in te vullen. Mensen die te maken hebben met dezelfde stoornissen als ik zou ik willen meegeven: zoek uit wat je happy maakt. Ik doe nu alleen nog maar dingen die mij bevredigen. In augustus komt er een dichtbundel van mij uit, er worden schilderijen van mij verkocht in een galerie en er komt een boek over mijn leven aan: Van mavo tot Harvard. En ik studeer dit jaar ook nog af. Spannend, druk, maar vooral erg leuk.

En daar gaat het om.”

mededelingen

“

33

“

DEZE PAGINA VALT BUITEN DE REDACTIONELE VERANTWOORDELIJKHEID VAN SAX.

Ik wil succesvol studeren!

Het Studiesuccescentrum coacht, ondersteunt en verbindt!

Wil jij je talenten maximaal benutten? Dan is het Studiesuccescentrum er voor jou!

De medewerkers van het Studiesuccescentrum hebben expertise op het gebied van taal, wet & regelgeving, psychosociale begeleiding, loopbaancoaching, studeren met een functiebeperking, instroom- en aansluiting en op het gebied van het combineren van studie met (Top)sport. Door het aanbieden van o.a. trainingen en individuele begeleiding, coachen en ondersteunen zij jou om het maximale uit je studie te kunnen halen!

Groepsverband, individueel of digitaal Zo kun je bij het Studiesuccescentrum trainingen volgen om effectiever te studeren, te werken aan je persoonlijke ontwikkeling, je taalvaardigheid of om je beter te positioneren op de arbeidsmarkt. Een aantal van deze trainingen wordt niet alleen in groepsverband, maar ook digitaal of via individuele begeleiding aangeboden. Een persoonlijk gesprek met een decaan of een psycholoog is tevens een dienst waar het Studiesuccescentrum in voorziet. Maar ook voor sporten als fitness, bootcamp, zumba en bodypump ga je naar het Studiesuccescentrum!

saxion.nl/studiesucces

Keuze minor blijft vrij ‘Wijzigingen OER’ stond er op de agenda. Op het eerste gezicht leek het te gaan om alleen tekstuele wijzigingen, maar tijdens de vergadering kwam een docentlid met een opmerkelijke opmerking. Hij wees ons, de studenten, erop dat met deze wijzigingen onze minorkeuze zou worden beperkt. En inderdaad, dat stond er. Het was een minuut stil.

Laten we eerlijk zijn: een directeur die een student verplicht een bepaalde minor te kiezen omdat hij die noodzakelijk acht voor de opleiding past totaal niet in de visie van Saxion en niet in de Bologna-afspraken. Gelukkig zaten de CMR en het CvB op één lijn.

Vanuit het CvB ligt al een nieuw voorstel klaar.

Drie gesprekken geen luxe Niet alleen over de minorkeuze werd volop gediscussieerd, ook het onderwerp studieloopbaanontwikkeling (slb) kwam terug. De CMR vindt het erg belangrijk dat er in de hoofdfase minimaal drie gesprekken worden gevoerd.

Natuurlijk zijn er studenten die nominaal studeren en die geen behoefte hebben aan gesprekken. Als alles goed gaat, wat valt er dan te bespreken?

Nou dat is niet helemaal waar. Juist die studenten moeten ook gesprekken met hun slb’er kunnen hebben als zij dat willen. Tot de taak van de slb’er hoort

dat zij of hij de student motiveert en bewust maakt van de eigen kwaliteiten, zoals de mogelijkheid tot het volgen van een excellentietraject. Minimaal drie gesprekken voor iedereen is daarom geen overbodige luxe.

Als voorzitter van de commissie OS en zeer zeker als student ben ik erg blij dat juist deze onderwerpen ter sprake kwamen en dat er hierover volop werd gediscussieerd. Later dit jaar wordt een themadag over de visie van Saxion op studieloopbaanbegeleiding gehouden. Ik kijk erg uit naar deze middag.

Over slb raak je nooit uitgepraat.

Tugce Ayici, studentlid CMR

34

trends cool stuff

!

Handig

magazine van saxion

health

Giant Microbes

food

Coffee Machine Cuisine Als je oven, magnetron en fornuis te vuil zijn om met een stok aan te raken, maar je motivatie nog niet groot genoeg om de handen uit de mouwen te steken, zijn er dan nog andere mogelijkheden om een degelijke warme maaltijd voor elkaar te boksen? Als je koffiezetapparaat nog wel enigszins oké is wel. Wat denk je bijvoorbeeld van bloemkoolsoep, scherp-zoete appelchutney of schapentestikeltaco’s? Meer praktische recepten vind je op http://coffeemachinecuisine.com.

web

flUTnieuws Benieuwd hoe het er bij de elitaire rampstampers aan de UT aan toe gaat? Op flUTnieuws vind je het laatste nieuws vanaf de campus in de stijl van De Speld. Heel origineel uiteraard. Het uitfaseren van Blackboard in verband met racisme, het toevoegen van Persoonlijke Hygiëne 1 aan het curriculum Elektrotechniek en brassen met WimLex zijn voorbeelden van de journalistieke pareltjes die op dit studentikoze flutmedium te vinden zijn. Overigens kiest volgens de poll 55 procent van de bezoekers van flUTnieuws voor minder hbo’ers, dus of je erg welkom bent op http://flutnieuws.nl/ is nog maar de vraag.

De meeste studenten hebben hygiene niet erg hoog in het vaandel staan.

Vooral qua woonomgeving.

Rob Geus heeft een UV-lampje nodig om de onbestemde bacterie-ophopingen in je keuken voor het blote oog zichtbaar te maken. Wij ontdekten nog een andere optie: Giant Microbes. Pluche uitvergrotingen van allerhande microscopisch kleine organismen. Zo kun je, geheel veilig, alle reguliere soa’s als herpes, gonorroe, chlamydia en syfilis in je bed leggen. Zonder condoom. Ook andere toppers als E. coli, polio en malaria zijn zonder gevaar voor de gezondheid en extreem knuffelbaar te bestellen op http://www.giantmicrobes.com.

35

TEKST JASPER BRESTER, RICCO VAN NIEROP

Uitgefoeterd

Vintage

Vintage is superhip. Voor de afgeleefde meubels die mijn ouders dertig jaar geleden gedachteloos bij het grof vuil zetten, tellen frisbebaarde hipsters nu kapitalen neer in trendy ‘boutiques’. Leuk en aardig die hang naar vroeger, maar qua taal missen we af en toe dat sentiment nog een beetje. Zo pleit men bij Uitgefoeterd voor het herintroduceren van ouderwetsche verwensingen. Denk aan: ‘Duivelsgebroed!’, ‘Brooddronken landjonker!’, ‘Helleveeg!’ of ‘Zwijg stil, gij karonje!’. Deze pareltjes uit de Neerlandsche taal zijn gebaseerd op pennenvruchten van ondermeer Bredero, Vondel, Cats en Multatuli.

Inspiratie op het gebied van het hogere uitfoeteren vind je op: http://uitgefoeterd. in1woord.nl.

bizar

Spurious Correlations Er zijn maar bar weinig studenten met vrijwillige interesse voor statistiek. Studiepunten lijken de enige bron van motivatie te zijn om iemand bij de statistiekcolleges present te krijgen. Toch zijn er op het gebied van statistiek nog wel eens wat leuke dingetjes te ontdekken. Bij Spurious Correlations houden ze namelijk interessante statistische verbanden bij. Zo blijkt er in Amerika een akelig nauw verband te zijn tussen de consumptie van kaas en het aantal mensen dat sterft door verstrikking in beddengoed. Of het verband tussen het aantal mensen dat overlijdt na een val in het zwembad en het aantal films waarin Nicholas Cage speelt. Talloze andere rare correlaties vind je op http://www.tylervigen.com.

Factor 50, zomersongs 2014 “Toen ik je in de zomer tegenkwam, op het ritme van mijn hart, werden we verliefd en als straks de bladeren weer verkleuren, kunnen we nog steeds samen zijn.” Aldus de grote dichter Calvin Harris in ‘Summer’. De zomer is uitgevonden om verliefd te worden, als niet op een ander, dan toch wel op het mooie weer en het leven zelf.

In deze playlist vind je maar liefst vijftig zonnige liedjes die kunnen dienen als soundtrack voor de zomer van 2014.

Factor 50-knallers van Klangkarussell, Cris Cab, Avicii, Tove Lo, Robyn, Pharrell en Miley. Maar ook kleinere songs waar je vrolijk van wordt: The Kik, Taymir, Tim Akkerman en Chef Special van dichtbij, of souvenirs uit Frankrijk (Indila), Duitsland (CRO), Roemenië (Cola Song) en Spanje (Enrique Iglesias). Met zoveel zonnige muziek kan het niet anders dan dat elke dag wordt zoals de grote dichter Jayh die bezingt in ‘Een mooie dag’: “En ik kijk op en daar ben jij en stelt aan mij de vraag: is dit plekje vrij? Je kijkt me aan met je stralende lach en vraagt: hoe is je dag als ik vragen mag?”

Luister de playlist hier: http://tinyurl.com/saxjuni

36

international

Sebastian Canaves Sebastian Canaves is half Spanish, half German.

He considers himself more a citizen of the world, however. At the age of 14, he moved to Salzburg, Austria and 4 years later to a boarding school in Germany. After this, he decided to get out of Europe and moved to Australia and he’s lived as an expat in the Nederlands, Bulgaria as well as Thailand. He is currently based in Berlin, where his business is also formally located. Sebastian is still a Saxion student, a fifth year student of International Business and Management Studies. He also did a TEDx talk ‘The Importance of Following Your Dreams’.

magazine van saxion

37

TEXT WENDY VAN TIL TRANSLATION NICOLIEN OLDEMAN

Canaves Travelblogger Sebastian is a citizen of the world

From Bangkok to Deventer for an exam

Sebastian Canaves (25) is not your everyday student. Besides being a student of International Business and Management Studies, he is also a motivational speaker, marketing consultant and digital nomad about which he blogs on Off-the-path.com. How does he do it all, SAX asks via Skype.

You are the owner of three companies and you haven’t even finished your education. How did you do that?

Well, I never expected it myself, but it is very easy. You have to follow your dreams. Act on them. When I started Off The Path, I thought the only thing I liked and was good at was travelling. I was wrong. My actual passion is creating things with value for other people. Nowadays, I am combining travelling with my marketing skills. I’ve always been an entrepreneur. When I studied at Saxion, I started the Gateway Deventer for German students. It was a platform where people could meet and share information about events and living in Deventer. Later on, I sold ‘No worries packages’ to arrange housing, health care and bank accounts for new German students. And with the earnings, I travelled some more, got experience in the tourism industry and marketing consultancy and I decided to start my blog. I did that after getting advice of a Thai fisherman: ‘If you are really passionate about it, success will

really e r ’ u o ‘If y out b a e t a n passio ess will c it, suc along’ come

come along. My experience taught me that this is true and I’ve lived by this since.

Why not finish your study first?

While travelling on a holiday in Nicaragua, my girlfriend broke up with me. Then I started thinking about everything and concluded I was bored at university. I thought about what I wanted to do. I promised myself I would only do the things I love. I would never do things for money, if they pay well it’s an added value. That’s when I decided to take a break from university. I still want to finish my education, especially after spending so much money on it. It is, however, really hard to arrange to sit my exams, since I am always travelling abroad.

Saxion is pretty old-fashioned: some universities allow you to sit exams at the international embassy, Saxion doesn’t. So, last time I flew in from Bangkok to sit an exam in Deventer. It’s expensive, but I can afford it through the earnings of my blog.

Can you tell us a bit more about the blog?

It’s pretty straightforward: I blog about my experiences and nice-to-know travel information. Besides the blog, I organise campaigns for German bloggers about learning how to blog and so on. I also give marketing advice. At the moment I am working on a big conference, the Northern Bloggers Experience, for 50 international bloggers who will meet in Finland in 2015.

What are your plans for the future?

Keep doing what I love: blogging, giving advice – even if it’s for free. Still travel much more. I am now currently based in Berlin, because it is easy to travel from there to surrounding countries. I realise I am lucky. I know what I want and have the guts to go for it. I think I will always be a digital nomad: all I need is a laptop and an internet connection.

Off The Path travel blog “I love to travel and try to bring you closer to the beautiful parts our world has to offer”, is what Sebastian wrote on his blog Off The Path. On this blog, he writes about travelling the world on the basis of his experiences. He’s got more than 35.000 fans on Facebook and over 37.000 on Instagram. And it’s not really surprising why he’s so popular.

He takes you to the most gorgeous places travelling at least 50.000 kilometres a year himself, seeking the ultimate adventure. He has also published two (free!) travel e-books about Bangkok and Edinburgh.

Site: www.off-the-path.com

38

international

magazine van saxion

Win!

2 tickets for Zwarte Cross festival Events

Where to go this summer You decided to stay in the Netherlands during the summer. Now what? A few pointers on what to do and where to go.

Beach views Go to Scheveningen to enjoy a stroll on the pier, park your bum in the sand and get suntanned on the beach or enjoy a drink on the boulevard.

Bloemendaal offers a good beach too.

Closer to ‘home’: small recreational lakes like Busloo (between Deventer and Apeldoorn) or Hulsbeek (Oldenzaal, near Enschede) or the beaches on the river IJssel are very popular bbq spots in the summer for Deventer locals.

Festivals Deventer on stilts July 11, 12 and 13 – Deventer 150 free shows at different locations throughout Deventer. It’s all about

street performances. Info: www. deventeropstelten.nl Zwarte Cross July 25,26 and 27- Lichtenvoorde It’s a bizarre mixture of motocross, music, stunts, theatre and madness.

There are several paddocks with reggae, theatre, hard rock, dance/ EDM, blues and disco. Info: www. zwartecross.nl/EN Geuzenpop August 1 and 2 – Enschede A rock ‘n roll festival in Twente.

Bands, singers/songwriters, cabaret, workshops, lectures about music and, of course, many performances.

Info: www.geuzenpop.nl

Say Cheese!

Holi Festival What? Holi Festival When? May 17th Where? Clock Tower Park, University of Twente, Enschede

SAX can give away two camping tickets for the Zwarte Cross festival. Answer the following question correctly and you may win the tickets: ‘Who taught festival director Aunt Rikie (in Dutch: Tante Rikie) how to smoke a peace pipe?’ E-mail the answer – which can be found on www. zwartecross.nl – to sax@saxion.nl. Include your contact info and add ‘Zwarte Cross 2014 on the e-mail’s subject line.

Do so before July 1st. SAX will contact the winner.

Sax.nu in short New building in Apeldoorn Saxion made the decision regarding the design of the new building in Apeldoorn.

The existing office building will be reused in the area of the former nets factory. A new building will be added to this.

Grants for foreign talents Universities of applied sciences and universities advise minister Bussemaker (education) to make grants available again for good international students.

This advice is provided in a joint view on internationalising offered to the minister UnionCard instead of Xtra-Card The new card for sports and culture, formerly the Xtra-Card, will be called the UnionCard as of September. The UnionCard is only intended for students. For staff and alumni, there is the CampusCard.

TEXT WENDY VAN TIL | TRANSLATION NICOLIEN OLDEMAN PHOTO TOMA TUDOR

International

39

Dutchies explained

Camp out Festivals are, of course, popular hot spots in the summer, but you will be surprised at how fast Dutchies are willing to leave the Netherlands during the summer. It might be a little different, because of the economic situation, but we believe it is worth mentioning nonetheless.

E

very summer holiday, Dutchies are on the move. We flee our country with tents and caravans and set off to camp out in France, Italy, the coast, anywhere but home. Massive traffic jams are found in France (expected

on Saturday 2 and Saturday 9th of August of this year), because of all the Europeans, consisting of a lot of Dutchies, travelling abroad.

Typically you’ll see many caravans, cars stocked full of tent poles and other supplies. Cheap as we are, Dutchies bring

all of their own toilet paper, chocolate sprinkles (‘hagelslag’) and licorice (‘drop’), of course.

Meer dan een magazine!

Check Sax.nu voor dagelijks nieuws oad l n w o D pp a e z n o roid d n A r Voo ne o h P i en

SAX zit ook op Twitter (@Sax_nu) en Facebook (Sax Media) Volg of ‘like’ ons en blijf makkelijk op de hoogte