John Boogaard krijgt energie van training geven

Ver in de vorige eeuw liep John Boogaard al rond op de toen nog sintelbaan van SAV. In 1993 verscheen zijn naam in de clubrecordlijst toen hij de 3000m in 8.27.5 aflegde. Al snel volgden de records op de 5km en 10km. Inmiddels prijken er andere namen achter deze records en geeft John training aan potentiële recordhouders. Lees hieronder hoe hij bij SAV terecht is gekomen, wat hij vindt van het trainersvak en wat zijn mooiste herinnering als atleet is:

Vertel eens wat over jezelf: Ik ben John Boogaard, 59 jaar geleden geboren op Texel. Ik ben gescheiden en heb een dochter, Annika. In het dagelijks leven ben ik procestechnoloog bij PWN, het drinkwaterbedrijf van Noord-Holland, waar ik me voornamelijk bezig houd met het zuiveringsproces van oppervlaktewater tot drinkwater en de uiteindelijke kwaliteit daarvan. Een mooie en uitdagende functie waar ik mij de hele week mee bezig houd. Drinkwater is voor vrijwel iedereen iets wat altijd uit de kraan komt, maar ik kan jullie verzekeren dat het soms best wel een uitdaging is om voldoende water met een goede kwaliteit te leveren, maar dat lukt PWN nog steeds. Werken bij PWN is ooit de reden geweest dat ik van Texel naar West-Friesland ben verhuisd.

Hoe en wanneer ben je bij SAV terechtgekomen? Op het moment dat ik verhuisde van Texel naar West-Friesland was ik op zoek naar een sport om aansluiting te krijgen bij de gemeenschap. Ik heb op Texel altijd gevoetbald, maar wilde wel wat anders en wist na een aantal kwarttriatlons wel dat ik aanleg had voor lopen. Ik het begin woonde ik in Wervershoof en kon dus kiezen uit Hollandia of SAV. Dat is SAV geworden en tot nu toe heb ik hier geen spijt van. Ik heb een hele leuke periode als 24 atleet gehad. We hadden een mooie trainingsgroep met Rob ter Poorten als trainer en stimuleerden elkaar op een hele leuke manier. Plezier en genieten was één, maar daardoor kwamen de prestaties als vanzelf. Belangrijk daarbij was dat we naast de trainingen leuk met elkaar omgingen, zo zal ik bijvoorbeeld nooit de trainingsweekenden en SAV feesten vergeten.

Wat is jouw mooiste herinnering als atleet en op welke prestatie ben je het meest trots? De leukste herinneringen heb ik aan de trainingen in de duinen. Woensdagmiddag en zondagochtend spraken we vaak met een groepje atleten van SAV en Hera en wat andere atleten af om gezamenlijk in Schoorl te gaan lopen. Lekker ontspannen in de natuur en na afloop gezellig een bakkie doen. Veel van de atleten waar we toen mee liepen kom ik nu weer tegen bij wedstrijden als ouder, trainer of atleet.

De prestatie waar ik het meest trots op ben vind ik moeilijk. Pas als je gestopt bent besef je dat je vroeger best wel hard heb gelopen. Op het mo-

ment zelf ben je er niet zo mee bezig en zie je anderen die nog harder lopen. Als ik dan toch een prestatie moet noemen wordt het geen baanresultaat, maar een wedstrijd in een mooie omgeving, de Asselronde. Een mooie ronde van 18,6 kilometer door de bossen rond Apeldoorn op een gevarieerd parcours met de nodige heuvels. Ik heb die binnen het uur gelopen en dat was iets wat best wel aanzien had. Los van de goede prestatie vond ik het een hele mooie loop die ik iedereen kan aanbevelen.

Hoe en wanneer ben je in het trainersvak gerold? Op het moment dat jeugdatleten junior worden, mogen ze naast de algemene training kiezen voor een specialisatie. Mijn dochter en een aantal andere atleten wilden wel graag lopen als specialisatie. Daar was echter geen trainer voor, dus die mogelijkheid was er niet. Op dat moment heb ik aangegeven dat ik wel wilde kijken of het iets voor me was. En zo ben ik er in gerold en het eigenlijk blijven doen. In het verleden had ik al wel een tijdje seniorentraining gegeven samen met Rob Schilder en Marcel de Wit, waarbij we afwisselend de wedstrijdgroep trainden. Nu geef ik al weer een jaar of acht de jeugd MILA groep training en dat bevalt goed. Een aantal jaar geleden heb ik een opleiding gevolgd om me nog verder te bekwamen in het training geven. Dat is zeker een aanrader voor iedereen die ook ooit het trainersvak in wil.

Aan welke groepen geef je training? In principe geef ik de MILA jeugd training. Dat wil zeggen dat atleten vanaf de D junioren die het leuk vinden om zich te specialiseren op de loopnummers bij mij mogen trainen. Naast de junioren lopen er ook een aantal senioren en masters bij de groep. Gelukkig zijn zij al wat zelfstandiger en kan ik de meeste aandacht aan de jeugd blijven geven.

Wat vind je de leukste leeftijdscategorie om te trainen en waarom? Iedere leeftijdscategorie heeft zijn charmes. Bij de jongste junioren kun je nog schaven aan de techniek waardoor ze beter gaan lopen. Met beter bedoel ik dat de kans op blessures verminderd door een eventuele foutieve loophouding. Maar ook hoort hierbij een efficiëntere manier van lopen waardoor ze met minder energie toch harder gaan. Het is leuk als je ziet dat ze vooruit gaan. Los van het niveau wat ze hebben. Maar nog leuker is als je ziet hoeveel plezier ze eraan beleven.

Bij de oudere jeugd, senioren en masters kan je weer meer het doel van een training uitleggen. Die veelzijdigheid maakt het leuk.

Wat vind je het lastigste en wat vind je het mooiste aan het trainersvak? Het lastigste vind ik ook gelijk het mooiste. Het schrijven van schema’s. Zeker nu ik aan meerdere leeftijdscategorieën training geef is het puzzelen met programma’s om iedereen op het juiste moment in vorm te hebben voor belangrijke wedstrijden. Piekmomenten voor masters liggen op een ander moment dan voor de junioren. Het blijft altijd een uitdaging om iedereen op het juiste moment scherp te hebben. Maar het geeft wel weer voldoening als je dan ziet dat atleten op het goede moment in vorm zijn.

Wat zijn je ambities als trainer? Ambities heb ik niet. Ik ga door zolang de atleten die ik training geef het leuk vinden dat ik training geef. Daarnaast is het ook belangrijk dat ik het zelf leuk blijf vinden, maar voorlopig krijg ik er nog meer energie van als dat het me kost.

Waar haal je de meeste voldoening uit? Als ik zie dat de atleten met plezier te trainen komen en na afloop weer voldaan naar huis gaan. Zelfs als het slecht weer is en er een grote groep atleten op komt dagen heb ik het gevoel dat het zinvol is dat ik er sta. Uiteraard speelt voor velen het sociale aspect ook mee en moet ik zorgen dat ik ook daar ruimte voor creëer.

Daarnaast wordt ik er ook wel blij van als ik zie dat atleten beter gaan lopen. Dan heb je het idee dat de oefeningen toch wel nut hebben. Maar uiteraard word ik ook blij als er weer mooie prestaties geleverd worden. PR’s of mooie klasseringen tijdens wedstrijden geven ook mij een voldaan gevoel.

Wat wil je de atleten meegeven? Als eerste blijf genieten van de sport. Zolang je geniet kun je het ook opbrengen om te gaan trainen en alleen door regelmatig te trainen zul je verbeteren en is de kans op blessures het kleinst. En uiteraard raad ik iedereen aan om lekker te blijven (of te gaan) sporten. Het geeft je zoveel positieve energie dat ik me niet kan indenken hoe het is om dat niet meer te kunnen. Hopelijk kan ik er zelf nog een tijdje mee doorgaan.

Heb je nog andere functies binnen de club en zo ja, welke? Ik heb bij mijn opvoeding meegekregen dat je ook wel wat terug mag doen voor een vereniging als je daar jaren lid van bent geweest. Het was voor mij dan ook logisch dat ik op een gegeven moment jurylid ben geworden. Op het moment dat de Elektronische tijdwaarneming werd aangeschaft heb ik de cursus gevolgd, waardoor ik nu al weer 12 jaar samen met Gertjan bij vrijwel alle thuiswedstrijden de ET doe. Verder organiseer ik samen met de jeugdcommissie jaarlijks de jeugdcrossjes. Leuke ongedwongen crossjes die meestal in het Streekbos worden georganiseerd en waarbij het niet uitmaakt wie eerste of laatste wordt. Na afloop hebben we altijd voor iedereen een prijs.

Mocht je nog vrije tijd hebben, hoe besteed je die dan het liefst? Eigenlijk heb ik te weinig vrije tijd en zou ik zelf nog wel meer willen sporten. Vooral lopen of fietsen in de natuur bevallen me altijd goed. Ik heb het geluk dat ik bij de PWN werk en wij ook vestigingen in het mooie duingebied hebben. Ik kan dan ook lekker onder de middag of na afloop van het werk nog even in de duinen hardlopen. Ik ga dan altijd weer met een goed gevoel naar huis.

Ook vakanties vind ik altijd leuk, waarbij zowel een mooie groene omgeving als een stad bezoeken erg in de smaak vallen.