ANDY FRASCO
Andy Frasco? Nog nooit van gehoord. Kan kloppen, want om cd’s of playlists maakt de Amerikaan zich niet zo druk, het gaat om het live gebeuren. En dan ben je geheid verkocht! 250 shows per jaar, van optredens in een snackbar tot Lowlands, en dan ook nog eens grootverbruiker van THC en CBD. Onze man!
Onlangs zag ik Andy Frasco & The U.N. in Amsterdam, en voor het optreden was begonnen stonden de bandleden al te stuiteren. Zo ging het een klein uur door, en de hele zaal deed mee. Een waanzinnige show waarin band en publiek een geheel werden en we allemaal met een grijns van oor tot oor achterbleven. Een doorlopende, loeistrakke soul/ rock ’n roll revue met gitaarsolo’s van twee gitaristen op één gitaar, crowdsurfspelletjes, een kolkende, dansende menigte, en de grote vraag: wie is Andy Frasco (en wat en hoe)?
Wel... Andy, een paar dagen later in een restaurant: “We zijn met vier Amerikanen en vier Nederlanders. Ik ben ze in Parijs tegengekomen, een promotor
56
wilde me boeken maar ik had te weinig geld om een band in te huren. Dus er werden wat Nederlandse studenten opgetrommeld, en dat zijn goede vrienden geworden. Dat is nu acht jaar geleden, we hebben veel gereisd, we doen 250 shows per jaar, zo voorzien we in ons levensonderhoud.”
“Het is best wel moeilijk om dat allemaal bij elkaar te houden, daarom moeten we iedereen steeds onderweg hebben. We nemen geen pauzes. We toeren gerust tien maanden lang achter elkaar, we leven in een bus, we spelen elke avond, zo kan ik het betalen om de bandleden heen en weer te laten vliegen. Het is wat tricky, maar ik speel liever muziek met mijn familie en beste vrienden,
Door: Arjan van Sorge
dan met wat gasten die er alleen maar voor het loonstrookje zijn.”
“En dat is denk ik de sleutel tot een sympathieke band. Iedereen ademt samen, iedereen mag elkaar, zo kunnen we de beste muziek maken die mogelijk is. Een band moet één stem zijn, het maakt niet uit wie welk instrument speelt want samen is het een en al harmonie. We spelen allemaal verschillende instrumenten, en daar willen we goed in zijn. Sommige gasten heb ik leren kennen toen ze achttien waren, behalve die grote ouwe Nederlandse makker dan. Nu zijn ze volwassen, en het is fascinerend om ze zo te zien groeien, en dat geldt ook voor mezelf met hen. Ik ben alleen maar een klein onderdeel, mijn naam is de bandnaam maar ik heb ze allemaal nodig om te doen wat we voor het publiek willen doen.”
Andy begon al op jonge leeftijd in de muziekbizz, hij deed zich zelfs ouder
