Nicole Maalsté

Dresscode cocktail

Het moet ergens in de zomer zijn dat ik voor het eerst een mailtje ontvang van de organisatie van de Zeeuwse Boekenprijs. De organisatie nodigt ons uit om aanwezig te zijn bij de uitreiking. We hebben er zo onze bedenkingen bij.

Ja, het boek begint met het verhaal over coffeeshop Checkpoint in Terneuzen, de grootste coffeeshop die Nederland en de wereld ooit heeft gekend. Maar die staat symbool voor de ontwikkelingen in heel Nederland en daarbuiten. Sterker nog, we hadden in eerste instantie een boek geschreven dat alleen over Checkpoint ging. Dat werd uiteindelijk afgewezen door de uitgever omdat die bang was dat de rest van Nederland de verwikkelingen rondom de Zeeuwse coffeeshopgigant niet boeiend genoeg zouden vinden. Dus is de eerste versie compleet herschreven om het verhaal in een bredere context te plaatsen.

Onderzoeksjournalistiek

Enkele vervolgmails over de Zeeuwse Boekenprijs ontsnapten aan mijn aandacht. Ik had het idee dat een boek over Checkpoint nooit in de prijzen zou kunnen vallen, omdat het over een onderwerp gaat waar Zeeland zich niet perse mee wil profileren. Eind oktober meldde de organisatie zich opnieuw. Ik was op vakantie en had net een paar dagen door de bergen gelopen. In de hotelkamer checkte ik mijn mail en las tot mijn verbazing het dringende verzoek of we aanwezig wilden zijn bij de uitreiking van de Zeeuwse Boekenprijs en het bijbehorende diner. De Wietindustrie had de prijs voor het beste onderzoeksjournalistieke boek in de wacht gesleept. Op de Facebookpagina van de organisatie ontdekten we dat er ook een publieksprijs te winnen viel. We hadden nog ruim een week de tijd om onze achterban te mobiliseren. Veel te laat. Maar goed, je weet het maar nooit. Het zou toch erg grappig zijn als een boek over wiet zo’n prijs van het Zeeuwse lezerspubliek zou winnen.

Creatievelingen

De middag voor de uitreiking checkte ik nogmaals de uitnodiging om te weten waar we werden verwacht. Tot mijn schrik las ik dat er een dresscode gold. Dresscode ‘cocktail’ om precies te zijn. We zaten in België en Mig had alleen t-shirts en een spijkerbroek bij zich. “Nou ja goed, we zijn creatievelingen. Moet kunnen”, zei ik. Tot overmaat van ramp kwamen we in een file terecht waardoor we een half uur te laat op het diner verschenen. Dames en heren in pak en jurkjes zaten aan ronde tafels te dineren. Aan de zijkant een folkbandje, die wanneer ze niet speelden op een bankje zaten toe te kijken hoe de aanwezigen zich tegoed deden aan het overigens prima diner.

IJsbeer

Uiteindelijk viel de ijsbeer op het t-shirt van Mig prima in de smaak. Twee Zeeuwse journalisten wilden weten hoe we waren binnen gekomen bij Willemsen, de eigenaar van coffeeshop Checkpoint. Dat was hen in al die jaren niet gelukt. Mogelijk hadden zij een heel andere dresscode dan die van Willemsen. Die is meer van de spijkerbroeken en hardrock t-shirts. En een ijsbeer zou hem vast ook behagen.

De publieksprijs wonnen we uiteindelijk niet. Maar onze avond was geslaagd.

FLASH

G Ganja yoga

d

Hoeveel yoga beoefenaars zouden niet stiekem high in de yogaklas zijn verschenen? In de VS kan dat nu onder leiding van lerares Dee Dussault, in speciale klassen voor mediwietgebruikers. Voor de les kunnen de cursisten zich inroken met een voorgedraaide joint met organische wiet, voor niet-rokers is er een vaporizer beschikbaar. Als iedereen op het juiste level zit volgt een half uurtje bijkletsen, waarna de les begint. De yoga zelf is standaard, maar initiatiefneemster Dee Dussault ziet wel grote verschillen in het deelnemersveld en de sfeer. “We hebben een heel sterk verbonden groep waarvan iedereen elkaar bij naam kent en elkaar steeds beter leert kennen, veel meer dan in een gewone yogaklas. Er is ook meer variatie in de achtergrond en leeftijd van de deelnemers en er doen bijna net zoveel mannen als vrouwen mee.”

H k V D b i n b v b i D filf d i i i i f

Relax met hennepmelk

Rawligion is de naam van een veganistisch raw food restaurant in Londen waar rauw voedsel inderdaad bijna een soort religie is. Je kunt er terecht voor Relax, een vloeibaar superfood dat volgens het etiket stress, angst en pijn vermindert en je helpt beter te slapen. Die effecten zijn te danken aan het scheutje CBD-olie dat is toegevoegd aan een mix van hennepzaad, cashewnoten, dadels, kokosolie, vanille en (alkalisch) water. Volgens voorproevers smaakt Relax naar meer. Rawligion oprichter John Taba: “Het effect is subtiel, maar tot nu toe heeft iedereen die Relax heeft geprobeerd het gewenste effect ervaren. Het is dan wel zaak dat je je er van bewust bent hoe je je voor, tijdens en na het drinken voelt in plaats van het te gebruiken als een drankje om je eten er mee weg te spoelen.” Voorlopig alleen nog verkrijgbaar bij Rawligion.

Suikergigant gaat wiet kweken

Suikergigant British Sugar produceert jaarlijks een miljoen ton suiker. Dat is goed voor de helft van de 35 kg suiker die de gemiddelde Brit naar binnen werkt. Wellicht ziet het bedrijf de bui hangen nu Engeland zo'n omvangrijke obesitasprobleem heeft dat de roep om een suikerbelasting steeds luider klinkt, want onlangs maakte men bekend medicinale cannabis te gaan kweken in het 18 hectare grote British Sugar kascomplex in Wissington waar nu tomaten worden geteeld. British Sugar pakt de cannabisteelt zo groen mogelijk aan: elektriciteit, warmte, stoom, kooldioxide en meststoffen zijn bijproducten van de nabijgelegen suikerfabriek. Zodra een meerjarig contract is getekend met GW Pharmaceuticals, producent van het bij kinderepilepsie gebruikte CBD-medicijn Epidiolex, gaan de eerste zaadjes de grond in. Er worden drie oogsten per jaar verwacht, naar schatting voldoende om 40.000 aan epilepsie lijdende kinderen te helpen.