De fabels van Gijs Vanhee

“Mijn tekeningen zijn een soort fabels”

Dieren zijn de trouwe bondgenoot van de Belgische kunstenaar Gijs Vanhee. Hij geeft ze een opvallende plek op een stadsmuur of laat ze typische mensendingen doen in zijn scherpe tekeningen.

Door: Peter van Sparrentak

Hij is de initiatiefnemer van Mechelen Muurt, een project waarbij tien grote muren in zijn thuisstad blijvend zijn opgesierd met street art. Voor dit prachtidee kreeg hij steun van de gemeente. Die had hem voor twee jaar verkozen tot nieuwe stadskunstenaar. Hij regelde de locaties en nodigde drie lokale, drie nationale en drie internationale kunstenaars uit. Zelf schilderde hij een mensfiguur met leeuwenkop op een muur die uitkijkt op de Korenmarkt. Wie ze wil gaan bekijken, kan bij het bureau voor toerisme een plattegrond halen met daarop alle werken.

Blik verbreden

“Veel van die muren staan vlakbij een weg die toeristen afleggen, maar dan toch in een achterafstraatje,” vertelt hij. “Zo wil ik een beetje de blik verbreden van mensen die in de stad rondlopen.” Het helpt ook mee aan een beter imago van de stad. “Ik ben er opgegroeid. Toen ik jong was, werd hier nauwelijks iets georganiseerd. Het was een tussendoorstad voor mensen die naar Antwerpen of Brussel gingen. De stad had een vrij slechte naam, en als ik dat nu kan omdraaien met muurschilderingen vind ik dat tof.”

Mutanten

Zelf heeft hij al heel wat grote schilderingen op de muren gezet. Deze zijn vaak te herkennen aan ‘mutanten’, zoals hij ze noemt. Wezens die bijvoorbeeld half vis, half vogel zijn of tentakels hebben in plaats van poten. Gijs: “Een tijd lang heb ik bijna elke week zo’n muurschildering gemaakt. Veelal in verlaten panden en op gebouwen die zouden worden afgebroken. Ik vertrok dan vanuit een dierenkop en de rest van het beeld liet ik door de wand bepalen. Het hoogtepunt wat ik daarin heb gedaan was op een heel hoog gebouw in Antwerpen, een vallende vogelkop met tentakels eruit. Ik kende dat gebouw al van kinds af aan. Je kon het van heel ver zien. Toen ik hoorde dat ze het gebouw zouden neerhalen, heb ik gevraagd of ik die muur kon schilderen. Die heeft er anderhalf jaar gestaan en toen is het gebouw afgebroken. Ik vind het boeiend, dat je op het laatste moment van zo’n ‘landmark’ er toch nog even een spotlight opzet. De mensen laten beseffen dat er dingen veranderen.”

Typerend in zijn stijl zijn de strakke lijnen en terugkerende vormen. Gijs: “Ik teken en schilder veel vogels, en verder alle dieren met boeiende lichaamsdelen zoals vachten, veren en schubben. Ik ben altijd op zoek naar lijnen en vaak ook naar terugkerende vormen. Ik hou heel erg van die patroontjes. Gewoon beginnen en dan maar zien waar je uitkomt.” Hij studeerde ooit af als productontwikkelaar, maar besloot daarna verder te gaan als vrije tekenaar, illustrator en street artist. “Ik heb altijd al gedroedeld, op kasten, boeken tot op de schoolbanken zelf,” vertelt hij. “Op mijn zestiende begon ik wat te tekenen op een skateboardpleintje en daarna met een spuitbus op andere plekken in de stad. Ik vond dat een tof medium om mee te experimenteren. Een paar jaar daarna kreeg ik opdrachten, van een kinderkamer tot een tuinmuur. Dat werd ik op een gegeven moment zo beu, dat ik meer dan twee jaar geen spuitbus heb aangeraakt. Ondertussen bleef ik wel tekenen. Zo ben ik gekomen tot de stijl, die ik nu heb. Ik wil een eigen verhaal vertellen. Ik ben ook weer op muren gaan schilderen. Tekenen, liefst zo fijn mogelijk, daar kan ik heel lang doorgaan, als een soort vorm van therapie. Maar ik leef me ook graag uit op een muur. Wat me daarin boeit is de combinatie van het fysieke, het ontdekken van nieuwe texturen, het buiten zijn, het sociale en het werken in het groot.”

Penselen

Op straat werkt hij met spuitbussen en verfrollers. Voor binnenmuren gebruikt hij eerder kwasten, penselen en verf. Op papier tekent hij met viltstiften en inkt. Gijs: “Bijna alle muurschilderingen op straat maak ik de laatste jaren met een verfroller als basis en een zwarte spuitbus voor de belijningen. De kleuren doe ik bijna altijd met een roller. Met de spuitbus heb ik een haat-liefdeverhouding, om meerdere redenen, maar ook omdat je dan een masker moet dragen. Ik heb astma, dus dat gaat niet zo goed samen. Omdat ik van grove muren hou, waar al een structuur in zit, heb ik vaak wel een spuitbus nodig voor de afwerking.”

Flamingo

Achter elke muurschildering zit wel een verhaal, al is dat voor de kijker niet altijd goed zichtbaar. “Ik probeer op een of andere manier een link te leggen met de omgeving,” vertelt hij. Het afgelopen jaar reisde hij met zijn vriendin door Europa, in een camperbusje waar ze samen in wonen. Onderweg maakte hij enkele mooie muurschilderingen. Zoals de flamingo in het dorpje El Saler, Spanje. Gijs: “Dit dorp, net onder Valencia, ligt in het natuurpark Albufera. We zijn daar met het busje een week gebleven. Het park is bekend om het overstromingsgebied met rijstvelden, waar de paellarijst vandaan komt. Er stationeren veel vogels op weg naar het zuiden of het noorden. Er zitten veel flamingo’s. De Spaanse overheid wilde hier in de tijd van Franco een soort Benidorm van maken. Ze legde een snelweg aan, die het dorp van het natuurgebied afsnijdt. Uit protest daartegen schilderen de bewoners er elk weekend een zebrapad over de snelweg. Ik heb die flamingo geschilderd op een elektriciteitstoren, die de stroom verbindt tussen het dorp en de haven.”

Miniverhaaltjes

Soms gebruikt hij op een grappige manier elementen van een muur of gebouw in een schildering. Dit voorjaar beschilderde hij een hoge toren van een oude brandweerkazerne in Halle (B). Hierop is een konijn te zien met boven zijn hoofd een vogel. Als je goed kijkt, zie je dat het konijn de regenpijp vasthoudt. Deze dient als stok. De zes ramen met luiken zijn getransformeerd tot vogelkooien,

die aan de bovenkant van de regenpijp hangen. De vogel is uit de bovenste kooi ontsnapt.

Mensen met dierenkoppen

Een selectie van de tekeningen die hij op reis maakte, exposeerde hij in oktober bij kunstenaarscollectief Kapow in Gent. In deze tekeningen portretteert hij mensen met dierenkoppen. Mensen met dierlijke trekjes dus, of net andersom. Miniverhaaltjes zijn het soms, die je de mensen- en dierenwereld laat vergelijken. Deze stijl komt terug in zijn nieuwste muurschilderingen, op een aantal flatgebouwen in de Gandhi-wijk in Mechelen. Gijs: “De tekeningen zijn een soort fabels. Door dierenkoppen te gebruiken kan ik bepaalde handelingen beter uitdrukken. Een menselijk gezicht geeft te veel afleiding. Ook op straat kun je met dieren veel meer vertellen, zonder dat het mensen tegen de borst stuit.”

www.gijsvanhee.be

Royal Queen Seeds Damstraat 46 1012 JM Amsterdam www.royalqueenseeds.com 1ste prijs Medical (CBD): Euforia 3de prijs Medical (CBD): Medical Mass

Paradise Seeds www.paradise-seeds.com 3de prijs Haze Hydro: Atomical Haze

Dutch Passion Seed Company Seed Shop: Grote Gracht 40 6211 SX Maastricht Online Seed Shop: www.dutch-passion.nl 3de prijs Bio: Orange Hill Special

2015

WINNAARS

Dizzy Duck Trompstraat 210 2518 BR Den Haag 1ste prijs Autoflowers: Blue Shark auto 1ste prijs Traditionele Hasj: Moroccan Enemy of the State 2de prijs Hydro: Lady Cane x Sour Diesel

Kera Seeds www.keraseeds.com 1ste prijs Haze Bio: A.M.G. Haze 3de prijs Autoflowers: Amnesia Auto

Coffeeshop Regine Gedempte oudegracht 28 2011 GR Haarlem www.reginehaarlem.nl 3de prijs Haze Bio: Amazing Haze

Maastricht 1ste prijs Kush soorten: OG Kush (by Sumo Seeds) Highlife cup winnaar 2015

OG Kush (by Sumo Seeds)

www.sumoseeds.nl

Sensi Seeds www.sensiseeds.com 2de prijs Bio: Super Skunk

Coffeeshop ‘t Bunkertje Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn 1ste prijs Hydro: White Widow 1ste prijs Haze Hydro: Silver Haze 3de prijs Traditionele Hasj: King Hassan

Mississippi

Wilhelminakade 6211 AE Maastricht

2de prijs Haze Hydro: Amnesia Haze 3de prijs Hydro: Buddha Cheese Coffeeshop Missouri

Hoogbrugstraat 31 6221 CN Maastricht

1ste prijs Bio: Star Bud 2de prijs Haze Bio: Silver Haze