The Krah: Freeky freestyler

Welkom in de fantasierijke wereld van The Krah: een Londense tekenaar en schilder met Griekse roots. Op straat begon hij met wilde graffiti, daarna ging hij muurschilderingen maken. Dat doet hij nog steeds, maar hij maakt ook schilderijen in vele vormen. Zonder vastomlijnde stijl en soms met meerdere stijlen door elkaar. Hij spreekt zelf van een visuele freak show.

Door: Peter van Sparrentak

The Krah is in de Londense graffitiscene flink actief. Niet alleen schildert hij veel op straat, maar hij exposeert ook regelmatig met schilderijen en is medeorganisator van bijzondere groepsexposities. Naast zijn vrije werk maakt hij illustraties voor tijdschriften, boeken, advertenties en posters.

Je werk loopt uiteen van strakke illustraties tot bizarre collageschilderijen en kleurige freestyle muurschilderingen. Ben je nog op zoek naar een specifieke stijl? Of weet je niet wat je moet kiezen?

“Mijn werk verandert altijd. Ik zou het saai vinden om telkens dezelfde soort dingen te schilderen en vind het leuker om te experimenteren.”

Komen er elementen terug in je schilderingen?

“Ik gebruik een bepaald kleurenpalet, meestal pastelkleuren. Verder kun je zien dat sommige van mijn karakters een vreemde huidstructuur hebben. Ik heb ze biomechanisch geschilderd: half machine en half wezen. Ik heb me laten inspireren door de kunst van H.R. Giger, ontwerper voor de Alien-films. Hij maakte donker werk.

De manier waarop ik die stijl gebruik, zou je eerder een vrolijke acidtrip kunnen noemen. Eind 2014 deed ik mee aan de groepsexpositie Modern Panic V in Londen. Ik voelde me vereerd, omdat er ook een aantal van Gigers laatste sculpturen waren te zien. Hij is in de zomer van dat jaar overleden.”

Je was als kunstenaar al actief in Griekenland

“Mijn moeder is Engels en mijn vader is Grieks. Ik ben geboren in Engeland. Daarna verhuisden we naar Griekenland, waar ik als kind en tiener ben opgegroeid. Ik vond van jongs af aan tekenen heel erg leuk en wilde eigenlijk striptekenaar worden. Ik hield als tiener van underground strips van tekenaars als Mœbius, Geof Darrow en Japanse manga.”

Je hebt er ook graffiti gedaan?

“Ja, ik ben er op straat begonnen met een van mijn broers. Ik zag in graffiti de vrijheid om te doen wat ik wilde. Halverwege de jaren negentig was dat behoorlijk hardcore en je kon

snel gearresteerd worden. Met onze crew waren we vooral bekend om illegale graffiti, bombing. Dat deden we in het centrum van Athene en we hebben veel op treinen gespoten. Met onze crew maakten we graffititours langs de Europese hoofdsteden. Ook in Amsterdam hebben we treinen gedaan. Dat doe ik nu niet meer. In het begin deed ik alleen tags, vanaf 1997 ben ik met de spuitbus karakters gaan spuiten.”

En uiteindelijk ben je weer naar je geboorteland gegaan…

“Ik kwam naar Engeland om te studeren. Ik heb beeldende kunst en illustratie gevolgd. Ik kwam hier terecht in de rave scene. We hadden met mensen een soundsystem en hielden illegale feesten in de bossen. Ik kende in Engeland al veel graffitiartiesten en ben hier ook treinen blijven schilderen. Ik woonde eerst in het zuiden. Ik heb ook een jaar in Bristol gewoond, maar de meeste tijd in Londen. In het begin was het voor mij best een cultuurshock. Maar gedurende de jaren ben ik me er thuis gaan voelen. Ook een reden dat ik niet terug ben gegaan, is dat de kunstscene hier veel groter is.”

Vanwaar je kunstenaarsnaam The Krah?

“Met The ervoor klinkt het als een soort fantasiewezen in plaats van een naam. Krah is een Griekse term voor een crash of het ineenstorten van de overheid van een land, meestal om economische redenen. Het lijkt op wat er de laatste jaren gebeurt met het kapitalisme…”

Met welke materialen schilder je op straat?

“Behalve spuitbussen gebruik ik kwasten voor de outlines. Tenminste als ik er tijd voor heb, want dat duurt langer. De omlijningen worden zo scherper en het geeft de schildering een andere look. Ik werk soms met stencils, maar alleen voor effecten zoals grafische patronen.”

Vrouwen zijn een van je favoriete thema’s?

“Ja, ik hou van vrouwen. Ze zijn sexy en inspirerend en ik vind hun vormen mooi om te schilderen.”

Wat ook terugkeert, is een soort tv-poppetje.

“Dat klopt. Veel mensen denken dat het aliens zijn, maar er zit verder geen idee achter. Ik was karakters aan het bedenken en al tekenend kwam dit er uit. En omdat het zo anders is, blijft het beeld bij mensen hangen. Het is een soort mascotte geworden. Daardoor ben ik ze blijven schilderen.”

Hoe ga je aan de slag bij een muurschildering?

“Ik maak van tevoren nooit een plan.

Het werk waarmee je exposeert, is ook heel divers. Je schildert op canvas, papier, stukken hout en over andere schilderijen heen en je maakt weirde 3D-objecten.

“Ik verzamel allerlei oude voorwerpen en speelgoed. Ik hou er ook van om oude en nieuwe dingen met elkaar te combineren. Zo koop ik soms in een tweedehandswinkel een traditioneel landschapsschilderij. Thuis ga ik dan de lege ruimtes inschilderen met allerlei figuren, zoals circusartiesten, dieren, de duivel en figuren uit de Griekse mythologie. Ze gaan over seks, geweld, religie, dood, drugs… Ik heb een fase gehad, waarin ik veel circusfiguren van vroeger heb geschilderd. Zoals freaks, Russische dansers, de dame met een baard. Bij een soloshow met dat werk heb ik een alternatieve circustheatercrew laten

Ik ga altijd freestylen en bouw de schildering al doende op. Ik vind het leuker om het zo te doen. Als ik eerst een schets zou maken en die op de muur zet, heb ik het idee dat ik twee keer hetzelfde doe. Soms vraag ik voor een muurschildering toestemming, soms ga ik gewoon mijn eigen gang. Dat hangt af van de situatie.”

Wat trekt je aan in het schilderen op straat?

“Ik hou van de vrijheid en het is vooral een plezier om te doen. Ik kan schilderen wat ik wil en hoef me niet druk te maken of het verkoopt of in een lijst past. De schildering is veel groter en ik vind het opwindender dan in mijn atelier werken. Er is het verrassingselement. Veel voorbijgangers zien je werk voor de eerste keer.”

optreden, met zangers, dansers, acrobaten en goochelaars.”

Maak je schilderingen als je onder invloed bent van drugs?

“Ik heb in mijn leven veel wiet gerookt

en hou ervan om te schilderen als ik stoned ben. Maar met lsd of andere drugs gaat dat niet. Dan ben je te ver weg om nog te werken.”

Wil je met je schilderingen bepaalde dingen vertellen?

“Veel ervan zijn surrealistisch, een soort droombeelden. De voorstelling ontstaat terwijl ik ermee bezig ben. De schilderijen die ik in mijn atelier maak, vertellen vaak een heel verhaal en zitten vol details. Zo gaan enkele bijvoorbeeld over de Griekse economische crisis. Ik wil de kijker soms een spiegel voorhouden en de donkere kanten laten zien van de maatschappij, de politiek en hoe mensen met elkaar omgaan.”

www.thekrah.com