Door: Feije Wieringa
In de voetsporen van band of brothers
De Bourne Belofte
Larry Alexander
Eric van Lustbader
(De Boekerij)
(Luitingh)
De televisieserie Band of Brothers was een groot succes. Vak-
Robert Ludlum was een naam die
werk en zo realistisch mogelijk verteld. Het is dus makkelijk om
garant stond voor rechttoe rechtaan
een boek te maken dat meelift op dit succes, zou je misschien
werk. Nooit verrassend, altijd solide.
denken. Larry Alexander heeft die valkuil vermeden. Zijn boek
Zo'n merknaam laat je niet vallen en
is een aanvulling en ook een kritische beschouwing op wat The
aan Van Lustbader de taak om de
Brothers hebben meegemaakt. Een opmars vanaf de stranden in
Ludlum-traditie te consolideren. Er
Normandië tot de hel van het Ardennen-offensief. Twee jaar gele-
is slechter maakwerk. Deze Jason
den herhaalde hij die legendarische opmars met de veteraan For-
Bourne thriller is goed geschreven
rest Guth. Guth en andere veteranen halen herinneringen op en
(beter dan Ludlum dat zelf deed) en
corrigeren waar nodig de gebeurtenissen die in de serie niet vol-
zit goed doortimmerd in elkaar. De
gens de werkelijkheid zijn verslagen. Het resultaat is een uiterst
plot is niet relevant, maar het kat- en
gedetailleerd verslag over de horror
muisspel tussen terroristen en hun
van de laatste maanden van het Nazi-
tegenstanders is degelijk in beeld
regime in Noord Europa. Oral history
gebracht. De charme van het boek is het ontbreken van eni-
van hoog niveau. Vooral te danken
ge pretentie. Daarom is het predikaat 'amusing and funny' op
aan het respect dat Alexander voor
deze vuistdikke thriller de vlag die de lading dekt. De Bourne
de veteranen toont. En met veel liefde
Belofte biedt meer vermaak dan menig loodzware crimi. Lekker
voor het onderwerp: zelfs de namen
leeswerk, waar je niet te veel over na moet denken.
van de Nederlandse strijders zijn goed gespeld. Het uitstekende fotomateriaal geeft het boek een meerwaarde. Was de vertaling met dezelfde inzet gemaakt, dan hadden wij nog een extra ster gegeven.
Gefrustreerde agenten, een paranoïde omgeving, misverstanden, corruptie en menselijke tekortkomingen: het komt allemaal aan bod.
1977 David Peace (Cargo) 1974 was het begintijdperk van Peter Sutcliffe, beter bekend als de
De Rekruut
Yorkshire Ripper. Sutcliffe was een vrachtwagenchauffeur die meer
Matthew Dunn
dan 13 vrouwen, meest hoeren, heeft omgebracht. Op dit gegeven
(De Boekerij)
baseert David Peace zijn thrillers die zich afspelen in het tijdperk en het gebied waarin Sutcliffe actief was. Het is geen true crime,
Matthew Dunn werkte jarenlang bij
daarvoor gaat Peace te vrijblijvend en te fantasievol te werk. Maar
MI6, de afdeling buitenland van de
hij weet de sfeer en de tijdgeest op een uiterst realistische manier
Britse geheime dienst. Hij compo-
te vatten, met als resultaat dat je denkt dat het allemaal echt zo
neerde een thriller over de controverse
gegaan is. Gefrustreerde agenten, een paranoïde omgeving, mis-
tussen een Britse geheim agent en zijn
verstanden, corruptie en menselijke tekort-
Iraanse opponent. Het had een prach-
komingen: het komt allemaal aan bod. Er
tig verhaal op kunnen leveren wan-
is al één deel verschenen (1974) en er ver-
neer Matthew zich dicht bij zijn eigen
schijnen nog twee delen. Daarom blijven er
ervaringen had gehouden. Zoals John
in dit boek, dat leest als een ¿lm noir, wat
Le Carré dat doet. Nu is zijn fantasie
losse eindjes liggen. Maar dat doet alleen
met hem op de loop gegaan. Dat le-
maar verlangen naar het volgende deel. Je
vert wel een fascinerende pageturner
hebt er een sterke maag voor nodig, maar
op, maar allerminst een geloofwaardig
alleen al vanwege Peace zijn briljante ver-
boek. Blijkbaar zit zijn verleden hem in de weg. Van iemand
teltechniek is dit een must. Binnenkort een
'uit het veld' hadden we meer verwacht. Maar daar staat een
interview met deze opmerkelijke verteller.
aangenaam typisch Brits James Bond-gehalte tegenover.
74
