Nebo Nieuws




Vooruitzicht:
Kleine Momenten, Grote Betekenis
In deze editie richten we onze blik op het thema ‘vooruitzicht’. Voor mensen met dementie kan de toekomst vaag en ongrijpbaar zijn. Het is dan ook niet altijd mogelijk om grote plannen te maken voor wat komen gaat. Daarom geloven wij bij Saffier dat de kracht van vooruitkijken niet altijd zit in grootschalige verwachtingen, maar juist in de kleine, betekenisvolle momenten die we samen met bewoners en naasten kunnen creëren.
Voor bewoners met dementie willen we kleine dingen in het vooruitzicht stellen, die hen een gevoel van hoop en verbinding bieden zoals een aankomende activiteit, een gezellig samenzijn of het bezoek van een dierbare. Dit biedt niet alleen plezier, maar ook een gevoel van stabiliteit in een wereld die vaak verwarrend kan zijn.
In de praktijk staan we vaak stil bij de vraag hoe we bewoners kunnen betrekken bij het hier en nu, en tegelijkertijd iets kunnen creëren om naar uit te kijken. Dit kan door samen met naasten af te stemmen over een bijzondere activiteit, een moment van samen eten of het voorlezen van een favoriete herinnering. Deze kleine vooruitzichten helpen om de alledaagse routine te doorbreken en brengen een moment van vreugde en verbondenheid.
Ook in de visie van sociale benadering is de waarde van vooruitkijken terug te vinden: “In plaats van alleen te focussen op wat er niet meer is, kunnen we juist kijken naar wat er nog wél is.” “Door bewoners en hun naasten te ondersteunen in het creëren van kleine, haalbare momenten, zorgen we ervoor dat iedereen zich gezien en gehoord voelt. Soms kan een simpele uitnodiging voor een kopje koffie of een wandeling al een belangrijk vooruitzicht zijn, waar men naar uitkijkt.”
Dit perspectief helpt niet alleen de bewoners, maar kan ook de familie en naasten helpen als zij het moeilijk vinden om met de beperkingen van dementie om te gaan. Het helpt hen om samen met hun dierbare kleine momenten van verbinding te ervaren en om vooruit te kijken naar iets wat hun dagelijks leven weer even zin en structuur kan geven.
Bij Saffier willen we blijven werken aan het bieden van perspectief, hoe klein het ook is. Het zijn vaak de kleine vooruitzichten die ons in beweging houden en ons een gevoel van verbondenheid geven, juist in een periode van onzekerheid en veranderingen.
Veel leesplezier met deze uitgave. Mijn vraag voor deze keer aan u is: “Welke kleine vooruitzichten geven u en uw dierbaren een moment van vreugde in de dagelijkse zorg?”
Vriendelijke groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager Expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden
Voor dit nummer van het Nebo nieuws is het thema ‘Vooruitzicht’. Op het moment dat ik dit stuk schrijf, namelijk Januari 2025 is dit een passend woord. Januari de tijd van vooruitzien, een nieuw begin, wat gaat er komen en wat staat er ons in dit nieuwe jaar allemaal te gebeuren.
En bij deze term schieten dan ineens wat uitdrukkingen van mijn ouders naar boven. Mijn vader riep steevast: “regeren is vooruitzien” en mijn paardrij-instructeur zegt altijd: “de wedstrijd ligt voor je”. Beide uitspraken kloppen als een bus.
Kijkend naar de toekomst hebben we allemaal een vooruitzicht. Alleen merk ik gaandeweg de jaren dat je perspectief over vooruitzicht aan het veranderen is. Dat merk je in gesprekken in je naaste omgeving maar dat merk je ook zelf. Ik merk dat vooruitzicht ook leeftijdsgebonden is. Als jongere, jong volwassene of als kind lag de wereld voor je. In de gesprekken met mijn vorig jaar overleden moeder, was vooruitzicht een steeds moeilijker te omvatten begrip. Ze zei regelmatig: “wat is mijn vooruitzicht nog”. In gesprekken met familie merk ik ook dat iedereen daar anders in staat. In relatie tot zichzelf en naar zijn/haar naaste. Verder heeft vooruitzicht ook verschillende klanken al naar gelang het onderwerp. Kortom toch een complex woord met vele kleuren en lagen. Dus wil ik het eigenlijk beperken tot Nebo. Voor u als lezer wellicht het meest belangrijke.
Voor Nebo hebben we allemaal het vooruitzicht om een mooi jaar voor uw naaste en u te creeren. Maar om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van uw naaste hebben we u en verhalen uit het verleden nodig. Voor 2025 willen we ons nog meer richten op individuele aandacht, waar wordt iemand blij van, wat waren de hobby’s, welke rol speelde familie? Kortom wat vond uw naaste mooi in het leven, of juist niet? Samen willen wij een mooi vooruitzicht creëren.
Voor Nebo hebben we ook in het vooruitzicht om de bewegingsvrijheid van uw naaste in samenspraak met u, waar mogelijk te vergroten.
Hoe gaan we dit vooruitzicht zo goed mogelijk introduceren. En hoe kunnen we hier samen met u in optrekken.
Verder wil ik met u toch ook het vooruitzicht van mijn zorgen delen. Ook in het Nebo is het niet makkelijk om gediplomeerde collega’s te vinden die bij ons willen werken. Maar over dit vooruitzicht kunt u dagelijks lezen in de krant. En van de ernst van dit vooruitzicht hoef ik u vast niet te overtuigen.
Mijn vooruitzicht op dit moment is dat wij gaan investeren in mensen die de opleiding willen gaan volgen en gaan starten als cursist. Dit zal betekenen dat we nieuwe collega’s krijgen die nog niet iedere vraag van u kunnen beantwoorden, maar wel het vooruitzicht hebben op een leuke baan in Nebo. Daarnaast gaan we kijken of mensen met een andere opleiding, zoals bijvoorbeeld ‘Social Work’ bij ons willen komen werken of een hele andere achtergrond hebben, maar toch een vooruitzicht in de zorg willen hebben.
Op deze manier zijn er al een flink aantal studenten bij ons het werk in de huiskamer. Bij vlagen ben ik ontroerd en verrast door de gesprekken die zij hebben met bewoners. Maar ook de nieuwe blik die zij soms geven aan collega’s. Kortom een nieuwe balans tussen gediplomeerd en niet gediplomeerd, zorg opgeleid en anders opgeleid en jong en oud.
Eigenlijk klinkt dit toch best als een mooi vooruitzicht? Met deze positieve zin beëindig ik dan ook mijn eerste stukje van 2025. Overigens als dit Nebo nieuws bij u op de mat ligt is het al maart. En heb ik het vooruitzicht op de klok een uur vooruit, de eerste bollen die opkomen in de Belevenistuin en langzaam denken aan het uit de stalling halen van onze caravan.
Ada Bosma Teammanager Nebo
In februari zijn we na een langere pauze weer begonnen met de ontmoetingsgroep in het Stiltecentrum op de begane grond. Om de week op woensdag ochtend zoeken we met een kleine groep de rust en de verstilling op. Dat doen we met muziek, een gedicht, een verhaal en wat liederen die we samen zingen. Afhankelijk van de samenstelling van de groep komen teksten en muziek uit verschillende tradities aan bod.
Beleving staat centraal: wat voel ik bij dit lied, bij dit gedicht of verhaal. Welke herinneringen roept dat op? Waarvan wordt ik blij of juist verdrietig? Lukt het me om deze gevoelens een plek te geven?
Een belangrijk onderdeel van de bijeenkomst is altijd het aansteken van de (elektrische) kaarsjes. Eén voor één vraag ik de aanwezigen wie ze in het licht willen zetten, wie er in hun hart is, naar wie ze goede gedachten willen zenden. Vaak ben ik ontroerd over wie er genoemd wordt: “Een lieve vriendin die het zwaar heeft”, “Mijn ouders die ik zo mis”,
“Voor mijn kinderen die zo goed voor me zorgen”.
Als iemand niet uit zijn woorden kan komen, dan help ik: “Deze kaars steken we aan voor u en voor iedereen die u lief is.” Als alle kaarsjes branden, sluiten we af met een zegenwens en een laatste muziekstuk.
De ontmoetingsgroep leeft van de herhaling, het lichtritueel, de muziek. Er hoeft niet veel te gebeuren. Als de sfeer maar fijn is.
De komende weken en maanden hopen we zo door te gaan. Een fijn vooruitzicht! Als u denkt dat de ontmoetingsgroep iets voor uw naaste kan zijn, laat het dan weten!
Barbara Heckel Geestelijk verzorger
Woensdag om de week van 11-12 uur
woensdag 19 maart
woensdag 2 april
woensdag 30 april
woensdag 14 mei
Bewoners van alle afdelingen zijn van harte welkom!
Tijd en plaats: zondag om de week, om 11.30 uur in De Bron. De kerkdiensten zijn oecumenisch, iedereen is welkom! Ook familie en naasten zijn welkom bij de diensten.
Rooster:
16 maart voorganger: E.J. Westera
30 maart voorganger: J. de Haan
13 april voorganger: E.J. Westera (Palmpasen)
20 april Pasen op Het Plein voorganger: Barbara Heckel
11 mei voorganger: B. Heckel (Heilig Avondmaal)
25 mei voorganger: E.J. Westera
8 juni voorganger: E. Berends (Pinksteren, Woord-Communie)
22 juni voorganger: B. Heckel
6 juli voorganger: E.J. Westera
20 juli voorganger: B. Heckel (Heilig Avondmaal)
3 augustus voorganger: J. de Haan
Voor vragen of verdere informatie, neem gerust contact op met: Barbara Heckel, geestelijk verzorger, b.heckel@saffiergroep.nl tel. 070-372 2100
Vooruitzicht of voorruitzicht?
In één r kan een groot verschil zitten of is dit verschil eigenlijk juist klein?
Kijk ik vooruit in de toekomst of is het zicht door de voorruit helder of niet?
Hopelijk zie ik in mijn auto door de voorruit goed wat er gebeurt op de weg. Kan ik lekker door blijven tuffen of moet ik langzamer gaan rijden vanwege wegwerkzaamheden?
Zo is het ook wel met vooruitzicht. Wat is mijn toekomstperspectief: kan ik ver vooruitkijken of benader ik alles in stapjes.
Voor mij hangt het antwoord wel af van het onderwerp. Betreft het mijn privésituatie, mijn werk of het vrijwilligerswerk dat ik doe.
Als het gaat over privé en werk, dan verandert er wel iets belangrijks: mijn man gaat binnenkort met pensioen; ik blijf echter nog een tijdje aan het werk als docent aardrijkskunde. Dit betekent dat wij samen veel nadenken over de inrichting van ons leven voor de komende jaren. Op de korte termijn: loopt de verbouwing in ons huis goed af? Op wat langere termijn: blijven we gezond en krijgen we geen oorlog?
Dan nu iets uitgebreider over het vrijwilligerswerk: sinds december 2024 ben ik lid van de Cliëntenraad in Nebo. Mijn betrokkenheid komt door mijn broer Jeroen, die nu een jaar in Nebo woont. Maar het mooie is dat je in de Cliëntenraad zit namens alle bewoners.
Mijn verwachting is dat ik steeds beter doorkrijg wat er allemaal speelt in Nebo. Ik heb al gemerkt dat er een open sfeer is, waardoor ideeën van ons en van de medewerkers samen goed besproken kunnen worden. Het uitgangspunt is bij iedereen dat wij willen dat de bewoners het prettig hebben. We weten ook dat er bijvoorbeeld financiële beperkingen zijn, waardoor niet alle wensen zo maar kunnen worden vervuld.
Voor de langere termijn voorzie ik dat de instelling steeds opener wordt, voor de bewoners, de naasten, maar ook voor de directe omgeving.
Aangekomen met de auto bij de Strandweg kijk ik door mijn voorruit naar het strand, de blauwe zee, de grote witte wolken en de zon die zich steeds meer laat zien. Ik vind dit een geweldig vooruitzicht!
Marijke Smit (Cliëntenraad)
Muziektherapie is een methodische manier van hulpverlening waarbij muzikale middelen in een therapeutisch relatie gehanteerd worden om verandering, ontwikkeling, stabilisatie of acceptatie te bewerkstelligen op emotioneel gedragsmatig, cognitief en sociaal of lichamelijk gebied.
Wie ben je en wat is je functie in Nebo? Ik ben Joske werk als muziektherapeut in Nebo.
Wat houdt dat precies in? Muziek therapie zorgt ervoor dat mensen op een andere manier contact kunnen maken met zichzelf en anderen. Mensen worden teruggebracht in hun herinnering. Uit de comfort zone gehaald van het dagelijkse ritme met muziek als uitlaatklep.
Nu is het vaak op de kamer van de bewoner, misschien later meerdere mensen van de afdelingen bij elkaar halen. Ik heb ook een ruimte op de tweede etage. Hier neem ik bewoners mee naartoe die het fijn vinden om even van de afdeling te zijn, zo voelen ze zich vaak vrijer om actief aan de slag te gaan.
Er zijn twee soorten muziek Therapie:
• Receptieve therapie: gaat heel erg om het luisteren; het binnen (laten) komen.
• Actieve therapie: actief, samen zingen, samen trommelen of improvisatie op verschillenden instrumenten.
Sinds wanneer ben je in dienst bij Saffier?
Ik ben begonnen als stagiaire in september 2021. Na die stage ben ik als flexer; invalkracht bij Domus Nostra gaan werken.
Sinds 2023 werd ik daar de muziektherapeut als vaste kracht. In oktober 2024 ben ik naar Nebo gekomen.
Heb je naast Saffier ook nog andere werkkringen gehad?
Ik heb in Rotterdam bij ‘Lelie zorggroep’ op de Korsakov afdeling gewerkt. Daarnaast heb ik gewerkt als muziekpedagoog met kinderen, dat was ook een mooie tijd. Ik heb ook nog een tijdje stage gelopen in het speciaal onderwijs.
“Waar woorden tekort schieten kan de muziek spreken”
Waar ben je goed in? Muziek maken!
Ik heb nog steeds zang- en gitaarles.
Daarnaast zing ik bij een koor, het is heel leuk om samen te zingen.
Wat zijn je voorbereidingen?
Eerst ga ik het dossier lezen, dit helpt bij het bedenken hoe het beste aan te sluiten, soms staat er iets over muzikale voorkeuren.
Als iemand een andere afkomst heeft dan ga ik daar muziek bij zoeken. De 1e keer ga ik langs en stel mijzelf even voor, dan leg ik ook uit dat het gaat om muziek luisteren en ik ook gezien kan worden als een uitlaadklep of gesprekspartner.
Dan vraag ik of de bewoner nog steeds van muziek houdt.
Wat stond er vroeger op? Heb je weleens een instrument bespeeld?
Vind je het leuk om iets te leren?
Dan kunnen wij kijken of het aansluit en wordt en een scheiding gemaakt of het eventueel alleen muziek luisteren is of dat het een therapeutisch doel kan hebben.
Therapeutisch doel: zelf vertrouwen vergroten, stemming verbeteren, motorische vaardigheden versterken, sociale vaardigheden verbeteren. Het gevoelsleven versterken en begrijpen. Eventueel kan iemand weer op de piano spelen en kan ik die bewoner begeleiden op de gitaar.
In de muziektherapie zijn er verschillende elementen: harmonie, ritme en klankkleur (dynamiek).
Die verschillende elementen van muziek spreken verschillende hersengedeeltes aan, daardoor kun je interventies doen die je afstemt op de behoefte van de bewoner.
Melodie spreekt het denkvermogen aan (bijvoorbeeld viool, klassieke muziek). Harmonie (bijvoorbeeld meezingers) is sterk verbonden met het emotionele gebied. Ritme met het fysieke lichaam. Bijvoorbeeld als iemand heel erg verstijfd is dan dat inzetten, kan dan aanzetten tot beweging op deze muziek (bijvoorbeeld drum of muziek met een stevige puls.). Met een nieuwe bewoner doe ik 3 oefeningen 1 met trommel, 1 piano 1 en 1 met improvisatie/ samenspel.
Zijn er al verhalen die je bijblijven?
Er was één mevrouw, zij hield heel veel van zingen maar had keelkanker en zij rookte heel veel. Daardoor ging het zingen niet meer. Ik dacht even dat het misschien moeilijk zou zijn om met haar te werken omdat ze zo moe was. Zij hield veel van Amy Winehouse, Olivia Newton John; powervrouwen.
Op een gegeven moment heb ik haar pen en papier gegeven en schreef zij heel makkelijk liedjes, liedjes over liefde en over haar ziekteproces. Aan het einde, van een liedje, schreef ze “I will get well”. Dat was haar boodschap.
En uiteindelijk ging ze toch zingen; haar eigen liedjes en haalde daar heel veel plezier uit. Aan het begin was zij was achterdochtig maar toen zij met die liedjes bezig was ging het steeds beter.
Wat wil je kwijt over je privésituatie?
Ik houd van muziek en buiten wandelen. Via Delft ben ik naar Den Haag gekomen. Naast mijn werk bij Saffier doe ik een master community development. Hier leer ik veel over maatschappelijke problemen en hoe je gemeenschappen versterkt en verbindt.
Hoe kunnen bewoners/mantelzorgers je bereiken?
Meestal komt het contact via de psycholoog tot stand. Zij kijkt of er een indicatie is. Ik kan altijd bij iemand langs gaan.
Ik ben pas begonnen dus moet nu gaan kijken wie er wel of niet voor geschikt is.
Mijn leerproces over het vooruitzicht op Nebo
Ik ben nu met pensioen maar was projectleider Humanitaire
Hulp voor Oxfam
Novib, een internationale organisatie voor ontwikkelingssamenwerking (ik werkte o.a. op projecten in Oekraïne, Gaza, Syrië en nog verschillende andere landen). In die hoedanigheid heb ik veel gereisd. Ik ben getrouwd met Toyin, hij komt uit Nigeria, en we hebben twee dochters Shola en Kemi. Mijn man is kunstenaar en heeft een kunst galerie in Den Haag, genaamd ‘Chiefs and Spirits’.
Vooruitzicht, mijn leerproces
Mijn ouders zijn in 2024 in Nebo als echtpaar komen wonen. Mijn vader is een paar maanden geleden helaas overleden. Om ook later mijn moeder te moeten missen daar zie ik vreselijk tegenop. Het schepte vertrouwen toen de verpleegkundig specialist tegen mij zei: “vertrouw er op dat je moeder goed verzorgd wordt”. Dat ervaar ik nu ook.
Toen ik hier voor het eerst kwam schrok ik van wat ik zag. Ik zag mensen waarvan ik wist dat ze dementie hebben en niets meer kunnen en afhankelijk zijn. Dat vooruitzicht voor mijn ouders, daar zag ik vreselijk tegenop. Een zuster zei toen al, “het is niet zo erg als wat u ziet”. Bewoners ervaren vaak het leven anders dan dat wij het als buitenstaander zien. Het is voor mij een heel leerproces om de situatie van mijn moeder te aanvaarden en zij, in mijn ogen, kwaliteit van leven verliest.
Maar ondertussen denk ik dat mijn moeder mijn beeld niet deelt
Als ik mijn moeder vraag hoe het gaat dan zegt ze “heel goed, ik heb heerlijk geslapen”. Ik denk dat mijn moeder in een ander soort bewustzijn is, in een andere wereld die ze als eigen wereld ervaart. Die wereld is eigenlijk positief. Ze klaagt nooit, is niet negatief. Ze is dol op de verzorgenden. Ik zie hoe ze op elkaar reageren. Ze maken een grapje met elkaar, ze maken een vlechtje in het haar, ze zijn lief. Mijn moeder is met hele kleine dingen heel blij.
Mijn perceptie klopte niet en is ondertussen veranderd
Wat betreft het vooruitzicht; ik accepteer de situatie. Mijn moeder is tevreden en ik nu ook. Mijn perceptie klopte niet maar is ondertussen veranderd.
Ik heb een stukje van een voor mij onbekende wereld leren kennen Nebo heeft me echt iets gebracht. Het inzicht dat iedere bewoner een persoonlijkheid is, aanspreekbaar is en met liefde, respect en maatwerk wordt benaderd. Door dit inzicht wordt het vooruitzicht dragelijk.
Mevrouw Van Rijn woonde op afdeling Het Dael. Na het interview is mevrouw van Rijn overleden. Dit interview is geplaats met goedvinden van haar dochter.
Een glimlach, een lach, dat is toch wat we willen zien bij onze naasten in Nebo?
Een grapje, een leuke actie kan dat teweeg brengen.
Mijn kleinzoons kwamen laatst met een top idee: een vogelhuisje op de boom voor het raam van hun oma! ‘Heeft ze wat te zien als ze een keer iets langer in haar kamer wil blijven’. Prima idee waar mijn vrouw heel blij van werd!
Met de Belevenis tafel is het ook altijd mogelijk om iemand aan het lachen te krijgen. Heel fijn om samen naar oude TV beelden of sketches te kijken. Mijn vrouw genoot altijd van cabaret. Dus een oude opname van Toon Hermans of Wim Kan roepen samen hele leuke herinneringen op!
Ook een keer de Belevenis tafel gebruiken? Vraag er naar bij de receptionist(e), deze kan u verder helpen.
Bij de receptie staat in het weekend de belevenistafel voor u klaar.
Een digitale tafel waarop u allerlei spelletjes kunt spelen of filmpjes kunt kijken.
Een fijne manier om samen bezig te zijn.
U kunt aan de receptie vragen of ze de tafel voor u willen klaarzetten.
Zij starten de tafel op en sluiten hem weer af.
Dringend verzoek: geen drankjes op de tafel te plaatsen!
De 4e editie van ‘uit eten in eigen huis’ vond plaats op 20 februari 2025.
Op 20 februari jl. hadden we alweer de 4e editie van ons ‘uit eten in eigen huis’.
En wat heeft iedereen er weer heerlijk van genoten. We moesten helaas familieleden teleurstellen omdat we aan een maximaal aantal deelnemers zaten, maar we hopen hen zeker de volgende editie te mogen begroeten.
Met 8 vrijwillige medewerkers hebben we het restaurant gedraaid gisteravond. Het is echt super leuk om op zo’n moment op een andere manier met je collega’s bezig te zijn. Voor de naasten en de bewoners is het onwijs mooi dat je op deze manier toch samen gezellig uit eten kunt gaan.
Er werden veel foto’s gemaakt om deze mooie herinnering vast te leggen. Het was een mooie avond, met veel tevreden gezichten.
Op naar de 5e editie!
Wie het verpleeghuis binnengaat denkt niet meteen aan goede vooruitzichten. Niemand komt er voor zijn of haar plezier. Wie er woont, heeft het beste van het leven al achter zich. De meeste mensen vinden een opname in het verpleeghuis een akelig vooruitzicht. Zelfs het bezoeken ervan alleen al. Wie aan het verpleeghuis denkt, denkt misschien nog wel aan goede en deskundige zorg en lieve zorgverleners. Maar niet aan toekomstperspectief.
Voor mensen met dementie is het verleden vaak reëler dan de toekomst. Oude herinneringen, beelden en gevoelens worden herbeleefd. Vooruitzien, plannen maken, je verheugen op het bezoek van je kleinkind over een week; het lukt steeds minder goed. Veel mensen met dementie, zeker als die dementie al wat meer gevorderd is, leven sterk in het moment. Wat gisteren gebeurd is, is al vergeten. Wat morgen komt is onbekend, of ook alweer vergeten. Dit klinkt misschien heel mindful, maar dat is het niet. Dat verlies van overzicht en van geheugen gaat vaak gepaard met onzekerheid en angst. Het zorgpersoneel heeft de handen vol aan angstbestrijding, bewoners op hun gemak stellen. Geruststellen door nabij te zijn, door een juiste benaderingswijze, door niet boos te worden als een bewoner dat juist wel is. Misschien herkent u dit wel bij uzelf, u bent hier waarschijnlijk met vallen en opstaan zelf ook behoorlijk ervaringsdeskundig in geworden.
Toch is het niet zo dat mensen met dementie nergens meer naar uitkijken. Het vermogen om over de toekomst na te denken mag dan verminderd zijn, het gevoel van verlangen is dat niet. Veel van onze bewoners verlangen intens naar de komst van hun geliefde, hun zoon of dochter, naar een vertrouwde naaste. Ze zien uit naar de vertrouwdheid, de innigheid, de gezelligheid van het contact. Zelfs als ze hun partner of kind niet meer herkennen of voor een ander aanzien.
Het hart wordt niet dement, tenslotte. Sommige bewoners verlangen ernaar om weg te gaan. Naar huis, naar buiten. Naar hun vader of moeder. Je ziet ze dan bij de deur staan. Of eindeloos dwalen door de gang. Soms helpt het om dan iets anders in het vooruitzicht te stellen. Kom lieverd, blijf nog even een kop koffie drinken, vertel eens wat over je moeder. En dan het gesprek geleidelijk aan naar iets anders brengen.
Soms is het gebrek aan toekomst-besef juist ook een zegen, denk ik wel eens. Angst voor de toekomst, of voor de naderende dood, zie je niet vaak bij onze bewoners. Partners, familie en naasten hebben die angst vaak wel. En begrijpelijk. Want loslaten (en losgelaten worden) doet nu eenmaal pijn. Geen prettig vooruitzicht inderdaad. Maar in de vertrouwdheid, de innigheid of de gezelligheid van de relatie zit (bijna) alles wat een mens nodig heeft. Soms is dit vanzelfsprekend, soms moet je er hard voor werken. Maar het is de moeite waard. Als dat geen goed vooruitzicht is!
Rachel Adriaanse, GZ-psycholoog
Ik ben Teun, 70 jaar, getrouwd, vader van twee zoons en opa van twee kleinzoons. Wij woonden jarenlang in Zwolle, maar met de kinderen uit huis en mijn pensioen in zicht wilden we graag verhuizen naar een grote stad aan zee. Dat is Den Haag geworden en we hebben het hier erg naar onze zin. Ons hele gezin maakt muziek. Mijn vrouw en kinderen hebben conservatorium gedaan. Zelf speelde ik vroeger tenorsaxofoon, maar tegenwoordig geniet ik van zingen, vooral samen met anderen.
Ik zing in koren, volg zangles en zing ook graag bij Nebo. Ik merk dat veel bewoners van Nebo ook graag zingen. Als je dan samen zingt krijg je allemaal tegelijk energie en word je vrolijker, alsof je samen opstijgt. Ik vind dit geweldig om mee te maken.
In mijn werk was ik architect en heb 40 jaar geadviseerd bij het ontwerpen en bouwen van nieuwe schoolgebouwen. Deze week, in februari, stop ik officieel met mijn oude werk. Men zegt wel: “een einde is een nieuw begin”. Dat klopt bij mij helemaal. Ik heb namelijk net de opleiding ‘Zingen in de Zorg’ afgerond en mag me nu “Zorg-Zanger” noemen. Zingen stimuleert de hersenen en kan een bijzondere steun zijn voor mensen met uitdagingen in het brein, zoals bij dementie of Parkinson.
Bij Nebo hoop ik veel met de bewoners te kunnen zingen. Dit kan donderdags in een ‘zingcirkel’ of ook gewoon met z’n tweeën. Samen ontdekken we dan welke liederen energie geven en vreugde brengen.
Een 40-tal vrijwilligers zetten zich regelmatig in voor onze bewoners in Nebo.
Sommigen komen wekelijks assisteren bij de activiteitenbegeleidsters, anderen sluiten aan bij grotere evenementen. Enkele vrijwilligers zijn gekoppeld aan één vaste bewoner en bezoeken deze met enige regelmaat voor één op één contact.
Wandelen, potje kaarten, fietstochtje maken op de duofiets of een praatje in het restaurant met een kopje koffie, allemaal zo waardevol.
Er zijn ook kerkvrijwilligers. Zij komen om de week bewoners begeleiden om de dienst bij te wonen in de Bron.
Vrijwillige chauffeurs rijden op oproep de Nebobus om met bewoners en een activiteitenbegeleidster mee op stap te gaan, voor een ritje langs het strand of een bezoekje aan een tuincentrum. Eén vrijwilliger komt wekelijks bewoners van de afdeling begeleiden naar de fysiotherapieruimte.
Een aantal vrijwilligers zijn blijven plakken nadat hun vader, moeder of partner hier verbleef. Anderen wonen in de buurt of vonden ons via een leuke vrijwilligersvacature op ‘Den Haag Doet’.
Iedereen heeft zo zijn eigen reden om vrijwilligerswerk te doen. Iets voor een ander willen
betekenen of een zinvolle tijdsbesteding na bijvoorbeeld je pensioen.
Vrijwilligers zijn hier in alle leeftijden vertegenwoordigd. Iedereen is welkom en samen gaan we in gesprek wat je voor onze bewoners kunt betekenen.
Al die extra handen maken het in Nebo prettig wonen en werken. Jaarlijks zetten we ze dan ook in het zonnetje tijdens een bedankmoment, zoals afgelopen januari tijdens een lunch met een lezing over de sociale benadering.
Vrijwilligers zijn als klavertjes vier: de geluksbrengers in Nebo Saffier!
Met vriendelijke groet, Simona de Roos Coördinator vrijwilligers en centrale activiteiten (maandag, donderdag) Activiteitenbegeleiding afd. het Hout Nebo (dinsdag en vrijdag) 070 – 3722100
Vooruit, meegaan met de ontwikkelingen
Bij het thema ‘Vooruitzicht’ denken wij als activiteitenbegeleiders aan vooruit kijken, meegaan met de ontwikkelingen. Wat zijn vandaag de wensen en behoeften van onze bewoners?
En hoe hebben wij aandacht voor ‘Sociale Benadering Dementie’? En ook wat brengt ons het nieuwe jaar? Hoe kunnen wij inspelen op de jaargetijden?
Bij het aanbieden van onze centrale activiteiten trachten wij zo gevarieerd mogelijk activiteiten aan te bieden, die afgestemd zijn op onze bewoners.
Zo bieden wij met de muzikale optredens een variatie in de muziekgenres. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de singer-songwriters, de Jazzband of de klassieke instrumentale musici, die komen optreden. Ook tijdens het samen zingen op Het Plein, waar wij niet alleen de bekende Nederlandse liedjes zingen, is er aandacht voor ieders individuele muziekkeuze.
Het is hierbij leuk om te zien hoe een bewoner plots enthousiast kan reageren wanneer zijn/ haar favoriete lied wordt gezongen.
Daarnaast zien wij, als wij naar de wensen en behoeften van onze bewoners kijken, dat er vraag is naar individuele aandacht en begeleiding. Dit kan geboden worden tijdens een individuele activiteit en/of groepsactiviteit met een gering aantal bewoners met gedeelde interesses.
Gedeelde interesses kunnen bijvoorbeeld zijn: schilderen, het luisteren naar het voorlezen van gedichten, het doen van een kennisspel, het reminisceren (ophalen van herinneringen), het bewegen, een balspel, samen musiceren of samen een film kijken.Kijkend naar de individuele activiteiten waarbij aandacht is voor individuele wensen en behoeften, hebben een aantal collega’s onderstaand een aantal mooie voorbeelden en/of reacties gegeven van ontmoetingen met onze bewoners.
Collega Sandra vertelt
Ik had een leuke activiteit met een bewoner. Meneer zei mij dat hij zijn avondeten niet altijd lekker vindt. Ik heb hem toen gevraagd wat hij graag lust en wat hij graag een keertje zou willen eten. Hij gaf aan dat hij een varkenshaasje wel lekker zou vinden. Dit heb ik kunnen regelen voor hem, compleet met gebakken aardappeltjes, uitjes, champignons en een sausje. Meneer is een man van weinig woorden maar de manier waarop hij at, zei mij genoeg.
Daarbij had ik de tafel in de gang feestelijk gedekt en hebben wij daar samen gezellig gegeten.
Simona: vooruitzicht op leuke plannen Samen met een bewoner loop ik met een dikke jas aan door de belevenistuin en kijken we even bij de caravan of die nog droog is van binnen. Het gangpad staat vol spulletjes, die we in de zomer lekker buiten kunnen laten staan.
Wij hebben een gesprekje terwijl hij in de caravan zit en rondkijkt. “Was het maar weer zomer”, zegt hij. “Dan kunnen we zonder jas naar buiten en hier gezellig met elkaar in de tuin zitten met een drankje en een leuk muziekje erbij.”
Hierna lopen wij een rondje door het park. De narcissen steken een stukje boven de grond uit en ik wijs hem erop. “De narcissen verlangen ook naar de zon”, zegt hij. Wanneer we even later op een bankje neerstrijken, vraag ik hem of hij nog ergens naar verlangt. “Is er misschien iets waar we naar toe zouden kunnen gaan?” “Ja”, zegt hij. “Als de bollen weer bloeien, kunnen we weer een rondje met de bus langs de bollenvelden maken.” Een mooi vooruitzicht!
Meena: ‘Vooruitzicht’, voorjaar! Is het voorjaar niet bij uitstek de tijd in het jaar dat we ons verheugen op al het nieuwe wat het jaar ons gaat brengen?
Wanneer we eindelijk op een zonnige middag het park in kunnen, dan de eerste sneeuwklokjes in het bos zien. Als we verder kijken zien we ook al kleine sprietjes van de narcissen uit de grond komen. Verderop bij de vijver ontdekken we het echtpaar gans dat is teruggekomen op hun vaste plek. We hopen dat ze dit jaar weer kleine gansjes gaan voortbrengen die wij op onze wekelijkse wandeling zien opgroeien.
Terug in Nebo drinken we wat en gaan we een mooie mandala met narcissen kleuren.
We praten na over saaie bolletjes in de grond die in het voorjaar uitgroeien tot prachtige bloemen.
We verheugen ons op de Lente!
Wat zijn vandaag de wensen?
Zo begroet een bewoner mij met de vraag “Que tal?”. Wanneer ik hem in het Spaans antwoord dat het goed met mij gaat beginnen wij een kort gesprek in het Spaans en kom ik erachter dat hij veel met zijn caravan naar Spanje is geweest. Zittend achter zijn computer bereidde hij zijn reizen voor. Ik vraag hem of hij het leuk vindt om samen nog eens achter de computer te gaan zitten en te zoeken naar de plaatsen waar hij zoal is geweest. Hij vindt dit een leuk voorstel. Zo gezegd, zo gedaan en op een middag neem ik een computer mee naar zijn kamer en zoeken wij samen naar de plaatsen waar hij is geweest. Via Google Maps rijdt hij weer over de weg naar zijn favoriete camping.
Kortom, naast de voorbereidingen voor de centrale activiteiten en het opstellen van de weekprogramma’s, die op de afdelingen hangen, zullen wij te allen tijde aandacht blijven houden voor de behoeften en wensen die de bewoners vandaag hebben.
Namens de activiteitenbegeleiders van het Nebo
Ingrid Spaans
Woensdag 26 maart Boerderij Swiffers met knuffeldieren 14.00-16.00 uur De Bron
Dinsdag 1 april Voorstelling van Speels voorlezen 14.15 uur De Bron
Vrijdag 4 april Marijke mode met voorjaarscollectie 10.30-14.30 uur De Bron
Zaterdag 12 april klassiek concert van Collegium Musicum Haganum 10.45-12.00 uur Restaurant
NB. Tijdens het concert is het restaurant gesloten.
Zondag 13 april Coverband The Cozy’s 14.30-15.30 uur Restaurant
Zaterdag 17 mei Lafi mode en accessoires kraam 09.30-15.00 uur De Bron
Vrijdag 23 mei Muzikale borrelmiddag 14.30-16.00 uur Restaurant met een optreden van René Meijer
U bent altijd van harte welkom om aan te sluiten bij de activiteiten.
Iedere donderdagochtend is er muziek op het plein.
Alle evenementen zijn onder voorbehoud.
In ons restaurant hangt het programma van de centrale activiteiten de komende weken.
Per afdeling worden er individuele en kleine groepsactiviteiten georganiseerd in de huiskamers. Dit wordt wekelijks bekend gemaakt op het weekprogramma bij de entree.
Tevens worden er per afdeling activiteiten georganiseerd in het Haags Herinneringsmuseum en uitstapjes met de Nebobus.
Medewerkers Nebo
Teammanager - Ada Bosma
Woonzorgcoördinatoren - Julia Adam, Kimberly van Herwaarden, Rima Premchand en Josefien van der Valk
Begeleider sociaal netwerk - Rita Scholten
Vrijwilligerscoördinator - Simona de Roos
Coördinator restaurant - Hajra Smajlovic
Geestelijk verzorger - Barbara Heckel
Klachtenfunctionaris - Cora Hensems
Fysiotherapeuten - Froukje Jol, Sandra Brussee en Ita Bakker
Ergotherapeut - Lotte van der Voort
Psychologen - Rachel Adriaanse, Kathy Beckers en vanaf 24 maart 2025
Cathelijne van Lunteren
Maatschappelijk werker - Malissa van den Berg
Logopedist - Sharda Kanhai
Diëtist - Renske Wesselingh
Verpleegkundig specialist - Martien van Gaalen
Praktijkverpleegkundige - Shanti Sewtahal
Geestelijke verzorging
Heeft u behoefte aan een gesprek met onze geestelijk verzorger?
Op dinsdag, woensdag (in de even weken) en op donderdag is Barbara Heckel in Nebo.
Openingstijden
Restaurant Het Plein
Alle dagen van 10.00 – 17.30 uur
Receptie
Maandag t/m vrijdag van 8.00 – 19.15 uur
Zaterdag en zondag van 8.30 – 19.15 uur
Kapsalon
Dames: dinsdag t/m vrijdag
Heren: dinsdag t/m zaterdag
Redactie: Rachel Adriaanse (psycholoog), Rita Scholten (begeleider sociaal netwerk), Ingrid Spaans (activiteitenbegeleider), Ilse Jansen van der Sligte (managementassistent), Stella Badon Ghijben (managementondersteuning en eindredactie).
Voor: Bewoners, bezoekers, naasten, vrijwilligers en medewerkers van Nebo
Drukwerk en ontwerp: Kamp Media Groep
Oplage: 80 prints (4 keer per jaar) en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl
Inzendingen voor het volgende nummer: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij graag aanleveren voor 10 mei 2025, bij voorkeur digitaal, bij managementondersteuning. dementie@saffiergroep.nl