SACAYAK
Sayı 9
Dizi Yazı – 3
Sadaka Değil, Sendika Nedim Kanoğlu
S
ENDİKAL örgütlenme çalışmalarında, sendikal yenilenme ve sendikalara mücadeleci bir kimlik kazandırabilme olmazsa olmaz koşullardır. Sendikalar işçi sınıfı ve emekçilerin en eski, en yaygın ve en kitlesel sınıf örgütlenmeleridir. İki yüz yılı aşkın deneyim, mücadele sürecinde olgunlaşmış ve kurumsallaşmıştır. İlkelerin hayata geçirilmesi, örgütsel yapıların güçlenmesini ve kurumsallaşmasını sağlamıştır. Sendikaların üyeleri ile bütünleşme düzeyi, üyelerin sendikal bilinçleri, üyelerle kurulan ilişkiler ve sendikal hareketi yönlendiren kadrolar ve nitelikleri, sendikal hareketin ne durumda olduğu konusunda önemli ipuçları verir. Üyeler ile bütünleşme, öncelikli kurumsallaşma ve sendika üye kimliğinin benimsenmesi ile birlikte gerçekleşmekte, bu durum güçlü bir sendikal hareketin oluşması için en önemli dayanak noktası olmaktadır. Sendikaların üyeleri ile bütünleşmesi için en temel bilinç biçimi olan sınıfsal bilincin oluşumu esastır. Sendikal bilinç kendiliğinden oluşmaz ve yalnızca sendikal faaliyetlerle sınırlı değildir. Sendikal bilinç, örgüt kültürünü kavramayı ve özümsemeyi gerektirir. Üyeler, sendikayı algılar, sendikal mücadele ortamında bilincini geliştirir. Üye kendisini sendikanın ve sınıf mücadelesinin ayrılmaz bir parçası olarak görmeye başladığında ekonomik, sosyal, demokratik hak ve çıkarları için örgütlenmenin tek çözüm olduğunu fark eder. Sendikalar, seçilmiş kadroların yanında, gönüllü kadrolar ile güç kazanarak faaliyetlerini sürdürürler. Gönüllü kadroların varlığı, sendikaların gelecekteki nitelikli kadro ihtiyaçları için önemli bir kaynaktır. Sendikal alanda var olmak özveri ve mücadelenin ürünüdür. Deneyimler göstermiştir ki, kadrolar ve gönüllüler olmadan sendikal hareketler devam edemez. Ancak, sendikal alanda mücadeleyi sadece kadrolardan beklemek de darlaşmaya neden olur. Sendikaların siyasal alanda daha etkili olabilmesi için kendi örgütsel yapısına uygun yeniliklerle geliştirmesi ve yenilenmesi gerekir. İç örgütlenme dinamiklerini harekete geçirmek, örgütlenme kültürü oluşturmanın ilk adımı sayılabilir. İç örgütlenme, sendikanın var olduğu, geçmişten bu yana belli bir sendikal faaliyet sürdürülen işyerleri için söz konusu edilebilir. Bu örgütlenme esas alındığında; üyeler sendikal konularda aktif olur ve örgüt kültürü içerisinde eğitilme ihtiyacını duyarlar. Dış örgütlenme sırasında ise, sendika kadroları, sendikanın örgütlenmediği işyerlerinde emekçileri sendikalı yapmak için çaba sarfeder. Yeni sendikalaşan işyerlerinde örgütlenmek, plan-program oluşturmak ve tüm çalışanları sendikalı yapmayı hedeflemekten geçer. Sendikalar üyelerini bir arada tutabilmesi için iç ve dış örgütlenme konusunda titiz ve özenli çalışmaya dikkat etmesi gerekir. Bu anlamda örgütlenme çalışmaları iki yönlü olarak sürdürülür. Birin46