Sa!
28 oktober 2015
www.sa24.nl
Boudewijn Leenheerstraat 15, Jubbega
Hjerst
15
9
Zoveel mensen, zoveel verhalen. Een verslaggever van Sa! belt in een willekeurig gekozen dorp in een willekeurige straat aan op nummer 15.
De geur van motorolie Opgewonden blaffend met de poten op de vensterbank worden we gespot door Luna. Vervaarlijk grommend wurmt de bruinzwarte middelslag zich in de deuropening langs Fimke Plantinga. “Uhhh, ja hear, ik wol wol wat fertelle. Mar miskien fynst mear ferhaal yn it hok.” De geur van motorolie verklapt het verhaal in de grote schuur. Jacob Sietse Jonker veegt zijn handen af aan een poetslap. Op de felrode motorheftafel staat een Honda. “Dat hat in racemotor west foar op de dyk. In 450 twasilinder. Ik ha him hielendal stript, allinnich it frame en de klok bin noch oer.” Jacob Sietse is nu druk bezig de motor weer op te bouwen. We zien paarse demperveren, goudgelakte framebalken. “Eins meitsje ik alle ûnderdielen sels.” Nee, hij racet zelf niet. De tweecilinder is voor zoon Jeffrey die hem gaat rijden tijdens het Oldtimerfestival van Hoornsterzwaag.
JUBBEGA
Motorolie lijkt Jonker door de aderen te stromen. Als manneke van vijf reed hij al op motoren rond. “Dat dogge eins alle jonges hjir yn Jobbegea. En witst wol dat alle bekende speedway-riders hjir
weikomme?” Hij somt ze even op: Dirk en Andries Fabriek, Uppie Bos, Jacky de Vries. En ja hoor, ook Jannick de Jong hoort volgens Jacob Sietse in dit rijtje. “Hy is hjir berne. No, eins yn Hoarnstersweach mar wol op ‘e grins mei Jobbegea.” Het zal niemand verbazen dat Jacob Sietse nauw betrokken is bij het Oldtimerfestival van Hoornsterzwaag.
Hart van Nederland
Terug naar hond Luna. Toen zij zes jaar geleden ter wereld kwam, was dat landelijk nieuws. Ze komt uit een nest van maar liefst vijftien puppies in Menaldum, een zeer bijzondere worp. Zeker ook omdat de moeder een herder is en de vader een Jack Russell. Fimke: “Hart van Nederland hat dêr doe opnames makke.” Over tv gesproken. Jacob Sietse haalde zelf op 8 februari 2013 de landelijke buis. Hij vroeg meester Frank Visser,
Fimke Plantinga en Jacob Sietse Jonker. FOTO: SIETSE DE BOER
de rijdende rechter, advies in een geschil met de woningbouwvereniging. “We wennen doe oan de Wollegrasstraat hjir yn it doarp. Yn de eftertún siet allegear asbest.” De tuin werd afgesloten maar het opruimen liet op zich wachten. Of dat allemaal zomaar kon, vroeg Jonker tijdens het juridisch spreekuur. Nee, vond
meester Visser. Hij adviseerde om desnoods met een kort geding huurvermindering en snelle grondsanering af te dwingen. Het opruimen liet alsnog op zich wachten. Wel volgde een huurvermindering. Inmiddels wonen ze al weer ruim een jaar aan de stille Boudewijn Leenheerstraat. In de
schuur staan vier motoren in diverse staat van onderhoud. Nog eens dertien motoren heeft Jacob Sietse onder dak gebracht bij zijn broer. “En twa stean by ús mem. Dêr ried ús heit altyd op.” Het is een echt motorbuurtje, vindt Jacob Sietse. “Hast elkenien hjir op de buert helpt mei it Oldtimerevenemint.”
COLUMN
Grote stok En nu gaat het roer rigoureus om! Al jarenlang strijd ik tegen een bekende tegenstander: overgewicht. Ik weet dat ik niet de enige ben. De verleidingen zijn groot en het vlees is zwak. Bovendien heeft het vlees, of beter vet, heimwee. Het komst steeds terug. Het is niet mijn eerste poging af te vallen. Maar er is altijd wel een excuus om te eten. Bij tegenslag troost ik mijzelf met iets lekkers. Maar diezelfde traktatie gun ik mezelf ook als het goed gaat. Ja, dat is vragen om overgewicht. Ik ben een liefhebber, vooral van
vlees. Dat mogen ruim uitgemeten karbonades zijn, maar net zo goed van vleesresten gemaakte frituurproducten. Alles gaat erin. Wat kan ik mij daarin te buiten gaan. En dan het liefst in snackbars waar ze mij niet kennen. Tankstations zijn ook populair. Weet u wel hoe indrukwekkend het aanbod daar is? Het gaat alleen van kwaad tot erger, inmiddels ben ik 118 kilo schoon aan de haak. Wat is het al lang geleden dat ik de grens van honderd kilo van de andere kant heb bekeken. Ik ben nu 47 en wil het zo niet
‘IK BEN NU 47 EN WIL ZO NIET LANGER’
begeleiden door een sportinstructrice en een diëtiste van Fysio Gorredijk. En daar ga ik regelmatig over schrijven. Ik neem u mee in mijn strijd. Door openhartig te schrijven over waar ik tegenaan loop. Als hele grote stok achter de deur op momenten dat het tegenzit en mogelijk als inspiratie voor anderen. Betrapt u mij op ongeoorloofd gedrag? Kijk niet de andere kant op, maar spreek mij aan. Alvast bedankt.
langer. Ik werk hard en veel, maar beweeg weinig. Mijn energieniveau is soms dan ook allerbelabberdst. Bij eerdere pogingen ging ik ooit van 117 naar 103 kilo. Ik voelde mij super en toch liet ik het weer uit de hand lopen. Waarom zou het dan nu wel lukken? Omdat ik grof geschut ga inzetten. En dat bent u, de lezer van Sa!. Ik laat mij de komende maanden intensief
Samen ga ik het redden. Arend Waninge
YNSTJOERD
Folksferlakkerij It is spitich mar hieltyd wer docht bliken dat de boarger net folle fertrouwen hat yn it wurk fan de polityk. Sa ek yn Opsterlân, as it om De Skâns fan De Gordyk giet. Hoewol’t we yn ús lân op it politike mêd it saneamde duaal systeem hawwe, sil it elkenien dúdlik wêze dat yn de ‘wandelgangen’ de measte saken dien wurde. It duaal systeem wol sizze dat it kolleezje en de
gemeenteried los fan elkoar de ferskillende plannen en foarstellen beoardielje en dat yn de iepenbiere riedsfergadering dan in beslissing naam wurdt. Neat mis mei de ûnderhandelings yn de ‘wandelgangen’, mar yn Opsterlân liket it wat fierder te gean en is sprake fan ‘achterkamertjes’polityk. Dat kin nea de bedoeling
wêze. Dat hâldt it gefaar yn dat mar in pear minsken fiergeande beslissings nimme en dat de boarger en de opposysje bûtenspul steane. De kâns dat it mei De Skâns deselde kant út giet as mei it projekt Polderhoofdkanaal is grut. Ek doe wiene der in pear bestjoerders dy’t koste wat kost begjinne woene oan it projekt. Hoewol’t der troch
oare partijen genôch warskôge is, gie it dus faaljekant mis. Skea miljoenen euro’s! Ek by it projekt De Skâns driget it út de hân te rinnen. Nei de lêste riedsfergadering is dúdlik hoe’t de hazzen rinne. De fragen fan de koalysjepartijen wiene foarsisber en dus foar de ferantwurdelik wethâlder ‘yntikkerkes’. In show foar de bühne! De boargers en de opposysje kinne mei noch sa
folle arguminten komme, de útkomst stiet fêst. Sa’t it knipt is sil it ek naaid wurde. Ek no binne der mar in pear minsken dy’t ûnder oanfiering fan de wethâlder de saak trochsette. As je minsken net serieus nimme is der dan gjin sprake fan machtspolityk? Folksferlakkerij dus! Evert Wilstra FNP Opsterlân