TESTAMENTY, SPADKI, DAROWIZNY Ile czasu na zeznanie Miesięczny termin na złożenie zeznana liczy się od dnia powstania obowiązku podatkowego. Zasadniczo obowiązek zapłaty podatku w wypadku dziedziczenia powstaje już w momencie przyjęcia spadku. Spadek zaś spadkobierca przyjmuje albo przez złożenie stosownego oświadczenia przed sądem lub notariuszem, albo automatycznie z upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, że jest spadkobiercą, a więc w praktyce z reguły od dnia śmierci spadkodawcy. Jeśli podatek nie został wówczas zapłacony, powstaje on niejako ponownie z dniem uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku albo sporządzenia przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Wcześniej urzędy skarbowe nie wszczynają postępowania podatkowego, bo nie ma jeszcze pewności, kto należy do kręgu spadkobierców danej osoby. Postanowienie sądu staje się prawomocne, jeśli nikt z uczestników postępowania spadkowego nie wniesie od niego apelacji, po upływie trzech tygodni od doręczenia go spadkobiercy występującemu w sprawie bez adwokata czy radcy prawnego albo od ogłoszenia, jeśli spadkobierca był obecny przy ogłoszeniu postanowienia (art. 369 w związku z art. 328 i 363 kodeksu postępowania cywilnego). Tak samo liczy się termin złożenia zeznania podatkowego po nabyciu nieruchomości przez zasiedzenie. Nie ukryjesz spadku Urząd skarbowy dowiaduje się oficjalnie o uzyskaniu spadku czy nabyciu w drodze zasiedzenia, gdyż sądy mają obowiązek przesyłania do organów skarbowych informacji wynikających ze zdarzeń prawnych, które mogą spowodować powstanie obowiązku zapłaty podatku. Dotyczy to m.in. postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku i postanowień zmieniających je, postanowień dotyczących działu spadku (podstawa prawna: rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 28 czerwca 2004 r. w sprawie określenia rodzajów i zakresu informacji przekazywanych organom podatkowym przez sądy, komorników sądowych i notariuszy oraz terminu, formy, z uwzględnieniem formy wpisu aktu i sposobu ich przekazywania, DzU nr 156, poz. 1640 ze zm.). Gdy darowizna nie została zgłoszona Istotne znaczenie ma art. 6 ust. 4 u. p. s. d. głoszący, że gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek zapłaty powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania darowizny. Wchodzi zaś ono w rachubę, gdy urząd zauważy dysproporcję między poniesionymi przez podatnika wydatkami a wartością mienia zgromadzonego w danym roku i latach poprzednich pochodzącego ze znanych legalnych źródeł. Tak może być, gdy np. osoba, która po ukończeniu studiów uzyskała w danym roku dochody w wysokości, powiedzmy, 30 tys. zł, kupiła od dewelopera mieszkanie np. za 180 tys. zł. Jeśli podatnik tłumaczy, że wydatki sfinansował ze spadku albo darowizny, musi się liczyć z tym, że urząd skarbowy zainteresuje się, czy został zapłacony stosowny podatek. Jeżeli podatek nie został zapłacony, choć się należał, oznacza to konieczność zapłacenia go. Od 1 stycznia 2007 r. obowiązuje sankcja w postaci 20-procentowej stawki podatku od takiej darowizny. Uzupełniająca korekta Jeśli po złożeniu zeznania się okaże, że w skład spadku wchodzą dobra, których w nim nie uwzględniono, albo też wyszły na jaw okoliczności uzasadniające ustalenie podatku w kwocie wyższej niż wynikająca z zeznania, konieczne będzie złożenie korekty. Tak będzie m. in., jeżeli się okaże, że udział spadkobiercy w nieruchomości jest wyższy, niż sądził, albo że ma wyższą wartość, bo w skład spadku wchodzi np. udział w nieruchomości, który spadkodawca nabył kiedyś w spadku po dalszym krewnym. Spadkobierca powinien wówczas złożyć zeznanie uzupełniające. Ma na to 14 dni, licząc od dnia powzięcia tych wiadomości.
– 96 –