Dorpsverhalen

Overasselts vliegbedrijf In ondertrouw bij mijnheer pastoor

In het midden van de vijftiger jaren had Overasselt een heus reclame vliegbedrijf. Molenaar en veevoerhandelaar Huub Thijssen was samen met de heer Toon Stuart uit Bemmel eigenaar van dit bedrijf. Naar het schijnt waren ze in een café in Nijmegen in contact gekomen met de nog zeer jonge vlieger Martin Schröder uit Amsterdam. Deze was net failliet gegaan met zijn luchtreclamebedrijf Reclamair. Dhr. Schröder zat voor zijn dienstplicht op de luchtmacht kazerne in Nijmegen en had op dat moment kennis aan een meisje uit de stad.Hij was een welbespraakt amicaal persoon van bijna twee meter lang met een luide stem. Op zijn 24e jaar was hij al een bekende in het vliegbedrijf, wat toen nog een klein wereldje was waar iedereen elkaar kende. In die tijd was sleepreclame achter een vliegtuig dagelijkse bezigheid. Er werd voornamelijk gevlogen waar veel mensen bijeen kwamen. Ook werd toen het luchtschrijven vaak uitgevoerd. Zo schreven ze reclameuitingen in de lucht, voornamelijk van sigarettenmerken. De naam van het vliegbedrijf uit Overasselt was “BV Nijmeegse luchtreclame bedrijf”. Het

Theo Dinnissen

Theo Dinnissen bedrijf bezat twee geregistreerde vliegtuigen, een open twee persoons Tyger Moth met het nummer PHNSM en een gesloten Auster met nummer PHUFM. Dit was een vierpersoons toestel, wat tegenwoordig een sportvliegtuigje wordt genoemd. Hun werk beperkte zich niet alleen tot sleepvliegen, maar ook deden ze aan luchtschrijven. Dit was een moeilijke bezigheid, omdat het in het spiegelschrift moest gebeuren. Deze twee vliegtuigjes kwamen uit de oorlog en hun standplaats was vliegveld Hilversum. Ze konden bijna overal landen op airstrips en vliegkampen, die in de oorlog op vele plaatsen waren aangelegd. Zo ook op de Kluis en het latere zweefvliegveld in Malden, nabij Venlo, Terlet, Beek, Ede, Budel, Seppe en vliegkamp Eelde. Op het hoogtepunt waren er drie piloten in dienst waarvan later twee echte luchtvaartpioniers bleken bij te zijn. Martin Schröder, de heer John Block en Hans Markestein, die als piloot van PanAm helaas is verongelukt op weg naar Vietnam. Martin Schröder was de latere oprichter van Martin Air, John Block heeft Air Holland opgericht en Transavia groot gemaakt. In mijn ogen waren het echte tovenaars die met hun kisten allerlei kunsten en capriolen in de lucht vertoonden. Een leuke anekdote is dat op een mooie dag Hans Markestein de bakker Piet Klabbers zag rijden. Hij zette de motor van zijn Tyger Moth op stationair en dook op de bakker af. Terwijl hij vlak boven hem was riep hij heel hard ‘Piet’. Deze schrok zo dat hij pardoes een greppel inreed. In Overasselt konden ze helaas niet landen, maar in het begin werden er soms de slepen opgetrokken en losgelaten, wat een waar spektakel was. Dit op het toenmalig land van Hend Lucassen naast de molen, wat tegenwoordig het kermisterrein is. Zo`n sleep

Na tweeëneenhalf jaar verkering besloten Riet en ik in 1969 om te gaan trouwen. Er moest natuurlijk van alles geregeld worden. Zo werden er afspraken gemaakt met de trouwambtenaar, de feestzaal en mijnheer pastoor. In ondertrouw

Eerst moesten we in ondertrouw, anders konden we niet in de kerk trouwen omdat het huwelijk een sacrament is. Van al deze afspraken is die bij mijnheer pastoor in de geboorteplaats Rossum van mijn vrouw mij het meeste bijgebleven. Heel Huub Thijssen bij zijn vliegtuig anders dan in mijn eigen dorp, waar het er gemoedelijk en ontspannen onder het genot van een drankje aan toe ging. Nee deze mijnheer pastoor had zijn taken bestond uit parachutelijnen waar een soort serieus voorbereid om ons schijnbaar als spijkerstof opgenaaid waren. Het naaiwerk goede katholieken het huwelijk in te laten werd verricht door Ad Klabbers uit de treden. Hoogstraat en het ontwerp was soms van Henk Op de knieën van Hout. Er werden twee lange palen in de Er lag een bijbel op tafel en een met de grond gezet waar de sleep achter werd uitgehand geschreven brief. Ik werd naar de legd. Om hem te kunnen oppikken werd er gang verbannen. Riet moest op haar knieën met haar hand op de bijbel ver- tussen de palen de vanglijn gespannen, die klaren dat ze geen onkuisheid had be- weer met de sleep verbonden was. Achter het gaan. Verder moest ze beloven dat ze haar vliegtuig hing een sleepkabel met een dreg hele leven haar man onderdanig zou zijn. (haak ) eraan. Het vliegtuig kwam in een duikZe zei toen tegen mijnheer pastoor: “Ik ben net tweeëntwintig, ik weet nu echt vlucht naar beneden en vlak boven de vanglijn niet of ik dit allemaal kan waar maken.” steeg het snel op. De bedoeling was dat de “Stil”, zei de pastoor “beloof dit nu maar, dreg zich vasthaakte aan de sleepkabel. Soms anders kan je niet trouwen in de kerk.” mislukte het vooral door zijwind. Het was een Toen was ik aan de beurt. We werden weer prachtig en spectaculair schouwspel als het gescheiden van elkaar. Ook ik kreeg het toestel zo vlak boven de grond scheerde en met handgeschreven briefje in mijn handen. brullende motor weer het luchtruim invloog. Hij verzocht ook mij om dit op mijn knie- In mijn beleving als kind dacht ik vaak dat het en hardop voor te lezen. Mijnheer pastoor zag wel aan mij dat ik hier helemaal geen toestel met de wielen de schoorsteen aanraakzin in had. Dus dreigde hij mij ook: als ik te van het huis van familie Derks die er toen het niet voorlas hij ons niet zou trouwen. woonde. Later bleek dat alleen in mijn verbeelding waar te zijn.

Op het briefje stond dat ik kuis had geleefd en geen onwettige kinderen op de wereld had gezet. Ik ben voor de goede vrede overstag gegaan en heb de brief maar voorgelezen, alleen niet op mijn knieën. Toen ik ermee klaar was kon ik de opmerking niet voor me houden, dat het net als bij het normale biechten was, waar bijna nooit de gehele waarheid werd gesproken.

De voorlichting

We mochten samen plaatsnemen aan tafel en kregen een lauw kopje koffie. De pastoor begon zijn voorlichting met de woorden: “Alles wat voor jullie tot nu toe verboden was, móét je doen na het trouwen. Maar wel”, met zijn vinger omhoog, “pas na het trouwen!” Riet vroeg aan hem: “Wat bedoelt u hiermee?” Kwam hij toch met een verhaal op de proppen dat ik een doorzichtige blouse voor Riet moest kopen en dat wij de gordijnen moesten sluiten. Riet moest die dan zonder te mopperen en zonder BH aandoen en mij hiermee verleiden. Wij keken elkaar aan en kregen spontaan de slappe lach. Dit was echter tegen het zere been van mijnheer pastoor, want binnen vijf minuten stonden we op de stoep. Dat was een lekker korte bijeenkomst dus hadden we nog de hele avond voor ons om onkuisheid te begaan. Of dit toen ook gebeurd is, kan ik me niet meer herinneren.

Werkgroep Woord en Beeld

(onderdeel van het Erfgoedplatform gemeente Heumen) verzamelt verhalen van ouderen over hun eigen geschiedenis. De tijd dringt, want de vertellers zijn inmiddels oud (soms boven de 90) en we proberen nu de verhalen nog uit hun eigen mond te horen. Zij kunnen nog vertellen over de oorlog, de watersnoodramp, de gebruiken van vroeger, het gewone leven in een dorp en over het leven in de (meestal) grote gezinnen. Hun verhalen worden opgenomen, uitgewerkt en geschreven door de leden van de werkgroep.

Er zijn intussen al enkele verhalen gepubliceerd op de website. Ga naar www.erfgoedheumen.nl Werkgroepen, Woord en Beeld en lees de bijzondere verhalen. Hier een verhaal van Theo Dinnissen: Over het in ondertrouw gaan bij de pastoor. Hij schreef diverse verhalen. Jeugdherinneringen aan zijn schooltijd, zijn kwajongensstreken en zijn kijk op de grotemensenwereld in de jaren vlak na de oorlog.

Werkgroep Woord en Beeld.

Wij maken van ónze kracht úw voordeel

Familiebedrijf Van Kesteren uit Groesbeek is al bijna 100 jaar een begrip in de wijde regio. In de hele omgeving kent men de blauwe machines, voertuigen en containers. Dagelijks realiseren ze een diversiteit aan projecten bij opdrachtgevers. We gaan erover in gesprek met de huidige bedrijfsvoering: Jan, Johan en Richard van Kesteren, zwager/oom Eric Meijer en Jos Derks.

Geschiedenis

In 1925 besloot de opa van Jan van Kesteren stenen en andere betonproducten te gaan produceren. Daarvoor kocht hij twee hectaren grond op de Bisselt in Mook voor destijds negenhonderd gulden. Hier werd zand en grind afgegraven ten behoeve van de productie van stenen en andere betonproducten.

Zoon Thé van Kesteren ging na de oorlog meehelpen in het bedrijf van zijn vader. Er werd in die tijd veel handmatig werk verzet, wat lichamelijk natuurlijk erg zwaar was. Thé besloot daarom om verder te gaan met de handel in zand en grind en het bedrijf langzamerhand te gaan mechaniseren. Hij schafte in de jaren 60 een jakobsladder, een dragline en diverse vrachtauto’s aan. Zijn visie was succesvol en hij deed regelmatig een beroep op zijn zonen Theo en Henk, die in 1975 bij hem in dienst traden. Iets later volgde ook oudste zoon Jan.

In de jaren ‘80 besloot Jan de werkzaamheden uit te breiden met afvalcontainerverhuur, bestrating- en sloopwerkzaamheden. Door de uitbreiding van de bedrijfsmatige activiteiten moest het ouderlijk huis aan de Burgemeester Ottenhoffstraat in Groesbeek worden verlaten. Het bedrijf verhuisde in 1985 naar het industrieterrein ‘De Mies’ in Groesbeek, waar een stuk grond van 6.000 m² werd aangekocht. In 1993 en 1995 besloten Henk en Theo de bedrijfsleiding over te laten aan hun oudste broer, Jan van Kesteren. De broers bleven wel gewoon in dienst bij Van Kesteren. Het bedrijf groeide gestaag en daarom werd er in 1996 een sorteerhal met sorteerlijn gebouwd voor het scheiden van afval.

Nieuwe generatie

In de jaren ‘90 traden Jan zijn zwager Eric Meijer en oudste zoon Johan van Kesteren in dienst van het familiebedrijf. In 2001 zette ook Richard van Kesteren deze stap. In 2009 namen zijn zonen Johan en Richard van Kesteren en zwager Eric Meijer het bedrijf van Jan van Kesteren over. Jos Derks (werkzaam vanaf 2005) trad in 2014 toe tot de directie.

Riolering, grondbank, asbestsanering en Remondis

“In de loop van de jaren vonden er veel ontwikkelingen plaats”, vertelt Eric. “In 2004 werd een tweede vestiging in Cuijk geopend. Van daaruit werd de tak ‘rioleringsbeheer’ aangestuurd. We konden hiermee een nog betere totaaloplossing bieden. In 2012 hebben we het certificaat voor grondbank behaald, zodat we op ons eigen terrein een grondbank mogen exploiteren. In die periode zijn we ook gecertificeerd voor het uitvoeren van bodemsaneringen en in 2014 hebben we AsbestCare opgericht. AsbestCare is gecertificeerd specialist in het verwijderen en afvoeren van asbest. AsbestCare draagt van begin tot eind nauwlettend en deskundig zorg voor het volledige proces van asbestsanering. In 2014 werd de verkoop van het bedrijfsonderdeel van de containerverhuur aan REMONDIS Nederland B.V. beklonken. Eind 2019 hebben we besloten de vestiging in Cuijk te sluiten en al onze activiteiten voortaan centraal vanuit het moederbedrijf in Groesbeek aan te sturen.”

Allround partner

Van Kesteren is zo in de loop der jaren uitgegroeid tot een allround partner. “De groei door de jaren heen resulteerde in activiteiten die in elkaars verlengde liggen”, zegt Johan. “We kunnen daarom steeds het gunstigste resultaat bij onze klanten aanbieden. Door onze expertise, certificering

én de beschikbare middelen kunnen wij onze klanten ontzorgen in de samenhang van de vakgebieden grondwerk, sloopwerk, bestrating, afval en asbestsaneringen. Wij bieden onze klanten het complete plaatje. Van Kesteren heeft zich door de jaren heen steeds als een professioneel allround partner verder ontwikkeld. Daarbij hechten we veel waarde aan persoonlijk advies en betrouwbare service, betrokkenheid, flexibiliteit en expertise.”

Zaken op orde

“Ja, klopt wat Johan zegt, het woordje expertise is tegenwoordig aan de orde van de dag”, vult Richard aan. “Om in onze vakgebieden expertise te hebben en te houden komt aardig wat kijken. Wij hebben opgeleide vakmannen en beschikken dus over veel expertise, maar de regelgeving stelt er ook hoge eisen aan. Dat houdt ons scherp. Onze certificeringen zorgen ervoor dat we onze werkzaamheden steeds goed uitvoeren en dat onze medewerkers in hun vakgebied altijd up to date zijn. Van een professioneel bedrijf mag verwacht worden dat ze alles op orde heeft. Het moet gewoon goed zijn, dat is waar we voor staan. Wij hebben voor de bewaking van dit alles zelfs een fulltime medewerker in dienst.”

Duurzaam

“Wij zijn van mening dat goed ondernemerschap bijdraagt aan de kwaliteit van de samenleving”, zegt Jos. “We zijn er trots op dat we hier een milieustraat in samenwerking met de DAR hebben en dat we dagelijks bij onze opdrachtgevers volgens de huidige normen werk opleveren. In eigen beheer recyclen we inkomend afval naar een volgend product. We kijken niet alleen naar de winst- en verliescijfers, maar zeker ook naar de gevolgen voor mens en milieu. Investeren in duurzaamheid en vermindering van CO2 uitstoot is tegenwoordig geen keuze meer, maar een noodzaak. We volgen deze ontwikkelingen op de voet en onder andere met de aankoop van een nieuw stuk bedrijfsterrein aan de Mies kunnen we op dit gebied verdere stappen zetten.”

Klant centraal

Bij Van Kesteren staat de klant steeds centraal en daar werken ze al bijna honderd jaar hard voor. Of het nu gaat om de vrachtwagenchauffeur die het afval komt ophalen, de kraanmachinist die met precisie een sloopkraan bedient of de stratenmaker die uw oprit legt. “Wij hechten veel waarde aan persoonlijk advies, een betrouwbare service en flexibiliteit. Dat is onze kracht, dat is waar wij iedere dag voor gaan! Het ondernemende dynamische vermogen waar Van Kesteren groot mee is geworden zit ook bij onze 50 medewerkers in het bloed. Zij beschikken over de juiste mix van kennis en kunde in de verschillende vakgebieden van Van Kesteren. Daardoor maken wij van onze kracht, uw voordeel!” besluit Richard.

Van Kesteren lanceerde onlangs een nieuwe website. Meer informatie over haar vakgebieden en expertise vindt u op

www.vankesterenbv.nl