บัญญัติเวทมนตร์

6 1

2017

ประกาศกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม เรื่อง การบังคับใช้บัญญัติเวทมนตร์สาหรับผู้มีเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษ ลงวันที่ 6 เมษายน 2017 ------------------------------------------------------------------ตามวัตถุประสงค์การใช้เวทมนตร์อันถูกต้องและพึงสมควรนั้น ควรประกอบด้วย การใช้ที่ไม่ผิดแผกกิจจะลักษณะของเวทมนตร์นนั้ ๆ นอกเหนือจากคาอธิบายโดยย่อของ เวทมนตร์ และเพื่อให้ผมู้ ีเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษได้ใช้เวทมนตร์อย่างถูกต้อง ให้ ประกาศใช้ “บัญญัติเวทมนตร์” นับแต่ประกาศนี้ออกไป และจะไม่มีการยกเลิกบัญญัติ เวทมนตร์ขอ้ ไหนโดยเด็ดขาดนอกจากมีคาสั่งยกเลิกบัญญัติเวทมนตร์นนั้ ๆ ในเวลา ต่อไป จึงประกาศให้ทราบโดยทั่วกันและโปรดปฏิบัติตาม

วีลิกซ์ เฮล์ซเซนเทียร์ ลาฟลัวร์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม

มาตราที่ 1 บัญญัติเวทมนตร์ มีชื่อภาษาอังกฤษว่า Magic’s Command ชื่อภาษาดาร์กเคนว่า De Comerij ik Mazjiex ชื่อภาษาดารเกนว่า Kääskyyki Maqigänaa มาตราที่ 2 บัญญัติเวทมนตร์ บังคับใช้ในสหพันธรัฐดาร์กเคิลและพื้นที่บริวาร มาตราที่ 3 บัญญัติเวทมนตร์ มีอานาจออกโดยกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศาจผู้วิเศษ มาตราที่ 4 บัญญัติเวทมนตร์ มีอานาจสูงสุดในการจัดการบริหารการใช้เวทมนตร์ทั้งหมดใน สหพันธรัฐดาร์กเคิลและพื้นที่บริวาร มาตราที่ 5 บัญญัติเวทมนตร์ มีอานาจแก้ไขและปรับเปลี่ยนโดยกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษ เท่านั้น มาตราที่ 6 ไร้ซึ่งกฎเวทมนตร์ใด ๆ ที่ขัดแย้งต่อบัญญัติเวทมนตร์นี้ได้ มาตราที่ 7 บัญญัติเวทมนตร์ มีการปรับแก้ทุกหนึ่งสัปดาห์ โดยประกาศให้ทราบต่อเนื่องโดย กระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษ มาตราที่ 8 บัญญัติเวทมนตร์ เป็นทรัพย์สินของกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศาจผู้วิเศษ ห้ามมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดแอบอ้างว่าเป็นของตนโดยเด็ดขาด

มาตราที่ 1 คาถาทั่วไป เป็นคาถาที่บัญญัติขึ้นสาหรับผู้ใช้เวทมนตร์ และปีศาจผู้วิเศษทุกตน สามารถใช้ได้โดยไม่ต้องทาการขออนุญาตจากกรมเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษใด ๆ ทั้งสิ้น มาตราที่ 2 คาถาทั่วไป ประกอบด้วยคาถาทั่วไป 176 คาถา คาถาโจมตี 48 คาถา คาถาป้องกัน 42 คาถา คาถาเบ็ดเตล็ด 123 คาถา รวม 330 คาถา มาตราที่ 3 คาถาทั่วไป 176 คาถา ประกอบด้วยคาถาทั่วไปขั้นสูง 38 คาถา มาตราที่ 4 คาถาโจมตี 48 คาถา ประกอบด้วยคาถาโจมตีขั้นร้ายแรง 9 คาถา มาตราที่ 5 คาถาป้องกัน 42 คาถา ประกอบด้วยคาถาป้องกันไร้ผล 19 คาถา มาตราที่ 6 คาถาเบ็ดเตล็ด 123 คาถา ประกอบด้วยคาถาเบ็ดเตล็ดร้ายแรง 17 คาถา มาตราที่ 7 การร่ายคาถาทั่วไป ให้ร่ายได้ในทุกสถานที่ ยกเว้นแต่สถานที่นั้นห้ามมิให้ร่ายคาถาใด ๆ ทั้งสิ้น ยกตัวอย่างเช่น ร้านขายของต่าง ๆ มาตราที่ 8 คาถาทั่วไป มีผลโดยตรงกับผู้โดนคาถา มาตราที่ 9 คาถาทั่วไป คาถาโจมตี คาถาป้องกัน ขั้นทั่วไป เป็นคาถาที่สามารถมียา คาถา หรือ วิธีการในการแก้ไขสิ่งของ หรือบุคคลที่โดนคาถาให้กลับสู่สภาวะเดิมได้ทั้งหมด โดยมีคาถาแก้ หรือวิธีแก้ที่ระบุโดยชัดเจน มาตราที่ 10 หากคาถาใดไม่เข้าสู่มาตรา 9 เช่น ไร้ทางแก้ หรือระบุทางแก้ไม่แน่ชัด หรือไร้ข้อมูล การแก้และการใช้คาถาในอดีต ให้จัดอยู่ในหมวดหมู่คาถาเบ็ดเตล็ดขั้นทั่วไป มาตราที่ 11 ผู้ใช้คาถาทั่วไปได้นั้น จาเป็นต้องมีคุณสมบัติเป็นผู้มีเวทมนตร์โดยกาเนิด หรือผู้ไร้เวท มนตร์แต่ได้เรียนในสถาบันที่สอนทางด้านการเวทมนตร์ มาตราที่ 12 ตามมาตรา 11 หากผู้ที่กล่าวมานั้นไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ จะมีรายชื่อปรากฏใน ทาเนียบผู้ไร้ความสามารถทางด้านเวทมนตร์พร้อมด้วยสาเหตุที่เกิดขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ทาผิด บัญญัติเวทมนตร์ ไร้ความสามารถ ทุพพลภาพ เป็นต้น

มาตราที่ 13 ผู้ใช้คาถาทั่วไป เป็นต้องมีความประสงค์อันดีต่อเวทมนตร์นั้น ๆ ด้วย มิฉะนั้นจะถือ ให้กลายเป็นผู้ทาผิดบัญญัติเวทมนตร์ มาตราที่ 14 คาถาทั่วไป อยู่ในการบังคับการของกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์ และปีศาจผู้วิเศษทุกหมวดคาถา มาตราที่ 15 คาถาทั่วไป มีสถานะเป็นคาถาทั่วไปโดยปริยาย และไม่มีการเปลี่ยนสถานะเป็นคาถา อื่นใดได้ มาตราที่ 16 การแก้ไขคาถาทั่วไป ให้ขึ้นอยู่กับกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศาจผู้วิเศษโดยเท่านั้น มาตราที่ 17 หากกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษ ได้ทาการแก้ไข คาถาทั่วไปใด ๆ ก็ตาม คาถาเดิมนั้นจะอยู่ในสภาพไร้ผลโดยทันทีหากผู้เสกใช้คาถานั้น ไม่ว่าจะใน กรณีใดก็ตาม มาตราที่ 18 คาถาทั่วไปมีจานวนไม่คงที่ การจะร่างลงบัญญัติเวทมนตร์ในทุกครั้งที่คาถาออกมา นั้นจะเป็นไปไม่ได้ จึงให้ติดตามประกาศจากกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศาจผู้วิเศษทุกหนึ่งสัปดาห์