18 1
2017
ประกาศกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม เรื่อง การบังคับใช้บัญญัติผู้อัญเชิญสาหรับผู้มีเวทมนตร์และปีศาจผู้วิเศษ ลงวันที่ 17 เมษายน 2017 ------------------------------------------------------------------สำหรับผู้มพี ลังอัญเชิญ กำรประกำศใช้บัญญัตผิ อู้ ัญเชิญถือเป็นสิ่งทีพ่ ึงสมควร เพื่อควบคุมลักษณะกำรใช้พลังอัญเชิญให้ไปในทิศทำงเดียวกัน และอยูใ่ นทำงที่ถูกต้อง สมควร และเพื่อให้ผมู้ ีพลังอัญเชิญและปีศำจผู้วิเศษได้ใช้พลังอัญเชิญอย่ำงถูกต้อง ให้ ประกำศใช้ “บัญญัตผิ ู้อญ ั เชิญ” นับแต่ประกำศนี้ออกไป และจะไม่มีกำรยกเลิกบัญญัติ เวทมนตร์ขอ้ ไหนโดยเด็ดขำดนอกจำกมีคำสั่งยกเลิกบัญญัติเวทมนตร์นนั้ ๆ ในเวลำ ต่อไป จึงประกาศให้ทราบโดยทั่วกันและโปรดปฏิบัติตาม
วีลิกซ์ เฮล์ซเซนเทียร์ ลาฟลัวร์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงภาษาและวัฒนธรรม
มาตราที่ 1 ให้เรียกบัญญัติฉบับนี้ว่ำ “บัญญัติผู้อัญเชิญ” มีชื่อภำษำอังกฤษว่ำ Summoner’s Command ชื่อภำษำดำร์กเคนว่ำ De Comerij ik IJ’nlvocoer ชื่อภำษำดำรเกนว่ำ Kääskyyki Syyntantää มาตราที่ 2 บัญญัติผู้อัญเชิญ บังคับใช้ในสหพันธรัฐดำร์กเคิลและพื้นที่บริวำร มาตราที่ 3 บัญญัติผู้อัญเชิญ มีอำนำจออกโดยกระทรวงภำษำและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศำจผู้วิเศษ มาตราที่ 4 บัญญัติผู้อัญเชิญ มีอำนำจสูงสุดในกำรจัดกำรบริหำรกำรใช้อำนำจอัญเชิญทั้งหมดใน สหพันธรัฐดำร์กเคิลและพื้นที่บริวำร มาตราที่ 5 บัญญัติผู้อัญเชิญ มีอำนำจแก้ไขและปรับเปลี่ยนโดยกระทรวงภำษำและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และปีศำจผู้วิเศษ เท่ำนั้น มาตราที่ 5 ไม่มีกฎผู้อัญเชิญใด สำมำรถขัดแย้งกับบัญญัติผู้อัญเชิญได้ มาตราที่ 6 ให้อำนำจ รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงภำษำและวัฒนธรรม มีสิทธิ์ในกำรบังคับใช้บัญญัติ ผู้อัญเชิญ และมีอำนำจในกำรแต่งตั้งเจ้ำพนักงำนผู้มีหน้ำที่ตำมบัญญัติผู้อัญเชิญเพื่อปฏิบัติงำน ภำยใต้บัญญัตินี้ มาตราที่ 7 บทบัญญัติมีผลบังคับใช้หลังจำกวันที่ประกำศทันที มาตราที่ 8 บัญญัติเวทมนตร์ เป็นทรัพย์สินของกระทรวงภำษำและวัฒนธรรม กรมเวทมนตร์และ ปีศำจผู้วิเศษ ห้ำมมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดแอบอ้ำงว่ำเป็นของตนโดยเด็ดขำด
มาตราที่ 1 บุคคลผู้เป็นผู้อัญเชิญต้องรำยงำนตัวกับกรมเวทมนตร์และปีศำจผู้วิเศษ มาตราที่ 2 บุคคลผู้เป็นผู้อัญเชิญต้องขึ้นทะเบียนผู้อัญเชิญ มาตราที่ 3 ผู้อัญเชิญที่ไม่รำยงำนตัวให้ทำงกรมเวทมนตร์และปีศำจผู้วิเศษ มีโทษปรับไม่เกิน 50,000 เดธ หรือ จำคุกไม่เกิน 5 วัน มาตราที่ 4 บุคคลผู้ซึ่งจะเป็นผู้อัญเชิญได้จะต้องมีที่มำของควำมสำมำรถอย่ำงชัดเจน มาตราที่ 5 จำกมำตรำที 3 ที่มำของควำมสำมำรถมีเพียง 2 วิธีเท่ำนั้น (1) ได้รับกำรสืบทอดทำงสำยเลือด (2) ได้รับกำรสอนจำกผู้ที่ได้รับกำรสืบทอดทำงสำยเลือด มาตราที่ 6 มิอนุญำตให้มีกำรเปิดสำนักสอนกำรอัญเชิญใด ๆ ทั้งสิ้น มาตราที่ 7 กำรรับศิษย์ให้รับได้เพียง 1 คนต่อผู้รับกำรสืบทอดทำงสำยเลือด เท่ำนั้น มาตราที่ 8 ผู้กระทำผิดตำมมำตรำที่ 6 และ 7 ต้องระวำงโทษปลดออกจำกรำยชื่อผู้อัญเชิญ
มาตราที่ 1 สภำผู้อัญเชิญ คือสภำบุคคลที่ได้รับกำรรับเลือกจำกเหล่ำผู้อัญเชิญให้เข้ำมำทำงำน เพื่อพิจำรณำกำรอัญเชิญของสมำชิก มาตราที่ 2 ให้รัฐมนตรีวำ่ กำรกระทรวงภำษำและวัฒนธรรม ดำรงตำแหน่งเป็นประธำนสูงสุดของ สภำผู้อัญเชิญ มาตราที่ 3 รองประธำนสภำให้รัฐมนตรีช่วยว่ำกำรกระทรวงภำษำและวัฒนธรรมดำรงตำแหน่ง เป็นรองประธำนสภำ มาตราที่ 4 ตำแห่งอื่น ๆ ในสภำผู้อัญเชิญ ให้ประธำนสภำเป็นผู้แต่งตั้งบุคคลตำมตำแหน่ง ดังกล่ำว ดังนี้ (1) หัวหน้ำสภำ 1 ตน (2) รองหัวหน้ำสภำ 2 ตน (3) เลขำนุกำรสภำ 3 ตน (4) หัวน้ำกองตรวจสอบผู้กระทำผิด 1 ตน (5) หัวหน้ำกองกฎผู้อัญเชิญ 1 ตน มาตราที่ 5 ผู้ดำรงตำแหน่งต่ำง ๆ ยกเว้นด้วยประธำนสภำ และรองประธำนสภำ ให้ดำรงตำแหน่ง วำระละ 1 ปี ไม่เกิน 4 วำระ และให้เว้น 1 วำระ มาตราที่ 6 ให้สภำผู้อัญเชิญมีหน้ำที่ดังนี้ (1) พิจำรณำและแก้ไขบัญญัติตำมเหมำะสม (2) ออกกฎผู้อัญเชิญย่อย ๆ (3) วินิจฉัยควำมผิดของผู้อัญเชิญและลงโทษ (4) จัดกิจกรรมประจำปี ตำมควำมเหมำะสม.
มาตราที่ 7 ผู้อัญเชิญทุกคนที่รำยงำนตัวกับกรม ถือเป็นสมำชิกสภำผู้อัญเชิญ อยู่ภำยใต้กำรดูแล ของประธำสภำนและหัวหน้ำหน่วยงำน โดยประธำนสภำจะจัดสรรตำแหน่งเข้ำสู่หน่วยที่สมำชิก เหมำะสม มาตราที่ 8 กำรบังคับใช้บัญญัติผู้อัญเชิญหมวดที่ 2 เมื่อมีสมำชิกผู้อัญเชิญที่ลงทะเบียนแล้วไม่ต่ำ กว่ำ 15 คน หำกน้อยกว่ำนั้นให้รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงภำษำและวัฒนธรรมดูแล
มาตราที่ 1 ผู้อัญเชิญจะมีอำนำจสำมำรถอัญเชิญได้ทุกเมื่อ หำกกำรอัญเชิญนั้น ๆ ไม่สร้ำงควำม เสียหำยแก่ผู้อื่น หำกสร้ำงควำมเสียหำย ไม่ว่ำในทำงใดก็ตำม และทรัพย์สินให้ระวำงโทษปรับไม่ เกิน 300,000 เดธ มาตราที่ 2 ผูอ้ ัญเชิญที่อัญเชิญมำเพื่อกระทำกำรก่อกำรร้ำย ส่งผลต่อควำมมั่นคงของสหพันธรัฐ หรือบุคคลอื่น ต้องระวำงโทษปรับไม่เกิน 1,000,000 เดธ หรือ จำคุกไม่เกิน 10 วัน มาตราที่ 3 ควำมผิดฐำนอื่น ๆ ให้พิจำรณำและเสนอต่อรัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงภำษำและ วัฒนธรรมพิจำรณำต่อไป มาตราที่ 4 กำรพิจำรณำจำกรัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงภำษำและวัฒนธรรมตำมมำตรำที่ 3 ให้เป็น ที่สิ้นสุด