interview 4
PLEEGMOEDER MET HULPVRAAG Ik ben een alleenstaande moeder van twee kinderen die al het huis uit zijn. Op een gegeven moment verhuisde mijn buurvrouw weer terug naar Suriname. Haar gezin stond al onder toezicht van de Raad van Kinderbescherming en Jeugdzorg. Het gezin had al een voogd in Amsterdam. De jongste zoon (13 jaar) wilde niet mee terug naar Suriname en zijn moeder vroeg mij om haar zoon in huis te nemen. Hiertoe was ik wel bereid. Zodoende kwam ik in contact met Jeugdzorg en met de Raad van Kinderbescherming. De Raad van Kinderbescherming heeft een gesprek met mij gehad om te bezien of ik de jongen in huis kon nemen. Ik heb toen aangegeven dat ik zelf geen voogd wilde worden, omdat ik daarvan de consequenties niet kon overzien. Ik werd dus feitelijk een soort pleegmoeder. Ik heb verteld hoe ik mijn kinderen heb opgevoed en dat ik vrij streng ben in de opvoeding. Er is een verklaring van goed gedrag voor mij opgevraagd. Zowel de moeder als de zoon hebben een verklaring ondertekend dat zij wilden dat ik de zoon verder zou groot brengen. De jongen was toen dertien jaar oud en was al in de puberteit. De jongen was een klein bang vogeltje en was erg terug getrokken. Ik vond het van belang om gelijk duidelijk mijn grenzen aan te geven. Ik heb contact gezocht met de voogd die al toegewezen was aan het gezin om meer te weten te komen over de situatie van het gezin. Ik vroeg mij af waarom de directe familie het kind niet in huis nam. Per slot van rekening was ik een relatieve buitenstaander. Met de Raad van Kinderbescherming is afgesproken dat de jongen een voogd in Friesland toegewezen zou krijgen, omdat Amsterdam niet praktisch is. De jongen is in de zomervakantie bij mij komen wonen. Jeugdzorg nam geen contact op.
“ j e ug d zorg ne e mt we inig initi at i ef.” Ik heb diverse keren naar Jeugdzorg gebeld. Ik vond het van belang dat de jongen direct na de schoolvakantie op een nieuwe school zou beginnen. Ik heb daarom zonder hulp van Jeugdzorg een school uitgezocht en hem ingeschreven. Bovendien heb ik alle praktische zaken zoals een fiets en schoolboeken voor hem geregeld. Vervolgens kreeg ik van school de mededeling dat ik hem niet in kon schrijven, omdat ik zijn voogd niet ben. Ik heb 2 à 3 keer per week contact met Jeugdzorg gezocht om te vragen of er nu al een voogd was aangesteld en wanneer ik deze kon ontmoeten. In deze periode heb ik geen ondersteuning gehad van Jeugdzorg, terwijl er veel zaken geregeld moesten worden. Bij de voogd in Amsterdam kon in niet meer terecht, want die had het dossier al overgedragen.
“ DE FINANCIËLE AF HANDELING HIERVAN HEEFT HEEL LANG OP Z ICH LATEN WAC HTEn. ” Dat vond ik vooral voor de jongen erg pijnlijk. Er waren hem veel dingen beloofd zoals een fiets en schoolspullen. Die heb ik zelf allemaal voor hem aangeschaft. Uiteindelijk is de nieuwe voogd na 2,5 maand met mij komen kennis maken. Het eerste gesprek verliep goed en zij stelde voor om een vervolg gesprek te hebben met de jongen erbij. Dat vond ik een prima idee, want het was hem niet duidelijk waarom hij een voogd nodig had. Hij had immers niets verkeerds gedaan.
27