Ο ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Φίλες και φίλοι, καλώς ανταμώσαμε
Έπρεπε να’ρθουν τα δύσκολα για να ανταμώσουμε, να ενωθούμε. Θαρρείς και αυτό που μας συμβαίνει αυτή την περίοδο μας ξεπερνάει, και φοβόμαστε και αποζητούμε τον συνάνθρωπο, να μοιραστούμε τον πόνο μας. Η ιδέα ξεκίνησε από τα μέλη του συλλόγου γονέων του 18ου Λυκείου Τούμπας. Αρχικά τα λέγαμε μεταξύ μας, βράζαμε στο ζουμί μας δηλ., μέχρι που ο φίλος ο Γιάννης έριξε την ιδέα να τελειώνουμε πια με τις κουβέντες καφενείου και τις κλάψες μας και να κάνουμε ότι κάναμε και στον σύλλογο: να ενδιαφερθούμε δηλ. για τα παιδιά μας, για την τσέπη μας και για τον διπλανό μας, κι ας μην είναι συγγενής. Αρχικά ξεκινήσαμε πέντε, μετά γίναμε 10 και μάζωξη στη μάζωξη βρεθήκαμε να είμαστε ακόμη περισσότεροι. Εξ αρχής ξεκαθαρίσαμε ότι τα κόμματα δεν μας ενδιαφέρουν. Ότι η κομματική ταυτότητα του καθενός δεν αποτελεί κριτήριο για την παρέα μας. Όχι ότι κι εμείς δεν περάσαμε κάποια στιγμή ή δεν ψηφίζουμε όλοι στις εκλογές κάποιο κόμμα. Ως πολίτες της Τούμπας εξ ορισμού ενδιαφερόμαστε για τον τόπο μας. Άρα και για την πολιτική, αφού από την κατάσταση των τουαλετών στο σχολείο των παιδιών μας, μέχρι το πράσινο στη γειτονιά μας και την εισοδηματικά πολιτική, όλα είναι ζήτημα ασκούμενης πολιτικής. Αποφασίσαμε όμως να μη μιλήσουμε για την πολιτική και τους πολιτικούς. Γιατί καταλήξαμε ότι το να τους εκλέγουμε κάθε τέσσερα χρόνια κι αυτοί στο διάστημα αυτό να μας αγνοούν εντελώς και να σκέφτονται μόνο τα συμφέροντα αυτών που τους χρηματοδοτούν ή εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους είναι λάθος. Αποφασίσαμε λοιπόν να ενεργοποιηθούμε, να γίνουμε ενεργοί πολίτες. Συμφωνήσαμε να μείνουμε σ’αυτά που μας ενώνουν. Και στην προκειμένη, η καταλήστευση από την οικονομική πολιτική που μας συμβαίνει, μας ακουμπάει όλους. Οι απολύσεις, η μείωση των εισοδημάτων, είτε ποσοστιαία, είτε έμμεσα μέσα από την άμεση κι έμμεση φορολογία και η επιδείνωση των κοινωνικών παροχών (συντάξεις, υγεία, παιδεία) μας ακουμπούν όλους. Η δε τρομοκρατία των δελτίων των 8:00 -εσκεμμένη αφού οι εξουσίες ανέκαθεν μέσω του φόβου επιβάλλονται- μας κάνει να σφιγγόμαστε μέχρι ασφυξίας. Και όπως λέγεται, τα χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας. Τα χειρότερα πέρασαν μόνο γι’αυτούς που μας κυβερνούν. Αυτοί έκαναν ότι είχαν συμφωνήσει για την ώρα με τα ξένα αφεντικά και χαίρονται γιατί κατάφεραν να περάσουν νομοσχέδια και μέτρα χωρίς να ανοίξει μύτη και χωρίς να πέσουν τα ποσοστά τους. Γι’αυτούς όντως τα χειρότερα πέρασαν. Για μας όμως όχι. Εμείς το 21% του ΦΠΑ, την αύξηση της βενζίνης, των τσιγάρων κλπ, το νέο φορολογικό νόμο και την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού θα τα νοιώσουμε όταν στο τέλος του χρόνου καταλήξουμε χρεωμένοι ή όταν μετά από 10 χρόνια, συνταξιούχοι τότε, δεν θα μπορούμε να κάνουμε ένα δώρο στα εγγόνια μας. Οι λέξεις-συνθήματα στα οποία σας καλούμε να ενωθούμε όλοι, είναι ενδεικτικά τα εξής τρία: αλληλεγγύη, αντι-πληροφόρηση, πολιτισμός. Αλληλεγγύη γιατί όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα αργά ή γρήγορα η φωτιά θα φτάσει στο δικό σου. Πώς να δεχθείς να γίνεται κατάσχεση και έξωση από την τράπεζα, στο γείτονα που βρέθηκε άνεργος; Άδεια εγκαταλειμμένα σπίτια δίπλα μας και ταυτόχρονα άστεγα