7620 Entre Otro dec '07 V2

Kontenido pag. 2 • Verslag dienstreizen directie • Reunion di boluntario • Den spòtlait

Edishon number 6, desèmber 2007 - E korant aki ta un publikashon pa personal di De SGR-Groep

Reportahe di SGR-Groep na Special Olympics

pag. 3 • Interview met Tineke Alberts, de nieuwe Sectormanager Wonen • Kurso “Vishon riba kuido”

pag. 4 • Pagina sosial • Aktividatnan di Lontina • Anulashon di areglo di vorskòt • Viktoria pa nos team di softball

E aña aki 12 representante di SGR-Groep, kompañá di 7 coach, a partisipá den 2007 Special Olympics World Summer Games, entre 2 i 11 di òktober na Shanghai, China. Tantu pa e atletanan komo pa nan coachnan, tabata un eksperiensha úniko pa por forma parti di un evenementu asina grandi: tabatin 7000 mil atleta di mas ku 1000 pais, kompetiendo den na total 23 diferente deporte i kasi 50.000 hende ku a partisipá den organisashon. Nos atletanan tabata hopi eksitoso: nan a bin bèk ku 15 medaya! Aki bou tin un lista kompletu di e partisipantenan i nan prestashon.

pag. 5 • Interview met Rob Oldeman, de nieuwe manager Facilitaire Dienst • Nieuws uit de afdeling Revalidatie

pag. 6 E atletanan a wòrdu asistí i entretené dor di e 40.000 boluntario. E fasilidatnan pa e atletanan tabata tremendo: asina e boluntarionan, yudando ku organisashon di e kuminda, tabata sa presis kua atleta ta sigui kua dieta i nan tabata kontrolá e atletanan, pa evitá ku nan lo kome kos ku no ta kuadra ku nan dieta. Durante e oranan ku e atletanan no tabata partisipando den wega, nan por a hasi tur sorto di aktividat kreativo i sosial. E partisipantenan di SGR-Groep a sera hopi amistat i ora di tuma despedida tabata un momentu un tiki ferfelu.

Kada atleta a risibí un álbùm di pòrtrèt komo rekuerdo. Pa “Entre Otro” nos a usa algun pòrtrèt di e álbùm di Vinchi.

• In memoriam zuster Bremmers • Kennismaking met de Medezeggenschapsraad 1

pag. 7 • Uitwisseling SGR-Groep en Stichting Mee • Eksperiensha di Nataly Li-Martina ku e “Carla Vlaskampmethode”

pag. 8 • Reportahe selebrashon Siman di kultura 2007 • Poesia di pasku

Prestashon di team SGR-Groep Nomber Evenementu AQUATICS (landamentu)

100 mtr.

100 mtr.

200 mtr.

Breast crawl Breast crawl Free Style Mitchel Cijntje PLATA BRÒNS BRÒNS Malaika Cijntje ORO BRÒNS PLATA BOCCE (BOLAS)

Single Men’s double

Denley Sprok number 4 PLATA Gloria Salome No a partisipá a kausa di malesa Donnyson Jansen ORO PLATA Nurka Veer Nr. 5 BOWLING

Mixed team

(e medaya Female Men’s

ta pa tur 4) doubles doubles Melvin Rose PLATA BRÒNS Reynold Pietersz BRÒNS Ethel van Heynigen ORO Ruthnalda Rafaela ORO ATHLETICS Lindley Boelbaai Nr. 6 Nr. 4 POWERLIFTING Raylon Maduro Nr. 4 Nr. 4

2

3

1. E grupo di SGR-Groep, na momentu di yegada na e hotèl na Shangai (Foto: Special Olympics) 2. Vinchi, tokando un tipu di guitara Chines durante un lès di muzik (Foto: Special Olympics) 3. E grupo di SGR-Groep ku algun di e boluntarionan Chines (Foto: Special Olympics)

4

Single

5

ORO NR. 5 NR. 5 NR. 5

4. Vinchi, partisipando den un di e aktividatnan kreativo: un kurso pa siña traha “dumplings” (Foto: Special Olympics) 5. E banda di drùm sigur a kontribuí na e ambiente na HATO 6. Flor pa kada un di nos héroenan!

6

7

7. E grupo orguyoso, yegando na HATO ku tur nan medayanan

Bista riba 2007 i riba futuro Na e momentu ku bo ta risibí e edishon aki di “Entre Otro” nos ta pará na final di aña 2007: un aña den kua nos a logra hopi kos. Pa menshoná un par so: • e kurso “Vishon riba kuido”; • un kushina nobo huntu ku Birgen di Rosario; • introdukshon di e método di Carla Vlaskamp; • nombramentu di diferente manager:

Un otro desaroyo prinsipal ta ku nos lo eksperenshá un oumento den e kantidat di mucha ku limitashon multiple.

Na e momentu aki tin pensá pa entamá un proyekto di investigashon pa nos lo por pronostiká kon nos populashon di kliente lo desaroyá su mes den futuro, ya komo esei tin un impakto masha grandi pa e kuido ku nos lo mester por brinda. Tantu e desaroyo aki komo e kambio den edat di nos klientenan ta sirkunstansha ku nos no por influenshá, pero ku ta determiná e direkshon di nos trabou.

Angelique Anderson, Rob Oldeman i Tineke Alberts.

Pa e añanan binidero nos por konta ku lo tin hopi desaroyo nobo. Un desaroyo importante ta ku edat di nos klientenan ta subiendo. Edat mas haltu en general ta bini ku oumento di problema físiko, i den sierto kaso tambe di problema mental. Nos lo mester hasi un “switch” den nos manera di traha, pa por akomodá e demandanan nobo komo konsekuensha di e desaroyo aki den nos kuido.

Loke sí nos por influenshá, ta di kua manera nos ta reakshoná riba pedido pa kuido. Rònt mundu, Hulanda inkluí, bo ta mira ku institutonan di kuido ta redusiendo e kantidat di kuido residenshal. Kuido residenshal ta kosta komunidat hopi plaka, miéntras den hopi kaso e demanda pa kuido por ser solushoná di un manera ménos intensivo i kostoso.

E desaroyo general ta pa limitá e sistema residenshal i pa integrá e persona ku un desabilidat den e komunidat. Ta

den kasonan ku realmente no tin otro solushon, ta opta pa e kuido residenshal. Nos fundashon tambe mester kuminsá desaroyá produktonan alternativo, manera kuido na kas i alohamentu durante di wikènt.

Dit is een uitgave van: Nos ta trahando den un sektor De hopi dinámiko, kuGehandicaptenen hopi Stichting voor desaroyo interesante. Mi ta sigur ku den e añanan Revalidatiezorg (De binidero, SGR-Groep) huntu nos lo logra pa sigui ofresé nos komunidat un bon P.O.Box 4921,Willemstad,Curaçao nivel di kuido, trahando ku plaser i amor. Antillen Nederlandse Productie & Redactie: Nicole Grimmelt Mi ta spera ku kada un di boso Fotografie: lo pasa Pasku na un manera plasentero, huntu ku boso i tur kos dushi Renéfamia Bergsma ku ta forma parti di e dianan di Prince fiesta: Victor Ontwerp & Lay-out: Bon Pasku i tur kos bon pa aña 2008!

Peter Reijmer - Grafisch Vormgever Ed Eleonora, direktor general Druk: Drukkerij INTERPRESS

Colofon

1

De directeuren Ed Eleonora en Henk Kamsteeg hebben in oktober en november 2007 enkele dienstreizen gemaakt, naar Suriname en Nederland. Onderstaand een verslag.

“Den spòtlait” ta un rubriek nobo den “Entre Otro”, den kua nos ta presentá kliente di SGR-Groep.

Verslag dienstreizen directie

Den spòtlait

Van 2 tot 11 oktober is directeur Ed Eleonora in Suriname geweest, waar hij als spreker heeft meegewerkt aan een congres over de structurering van de Surinaamse thuiszorg. Ed benadrukte in zijn bijdrage de noodzaak om in eerste instantie thuiszorg en dagbesteding te bieden en residentiële dienstverlening zoveel mogelijk te beperken.

Daarnaast heeft hij verschillende zorginstellingen in Suriname bezocht en met de Surinaamse Ministers van Volksgezondheid en Sociale Zaken afgesproken om een convenant voor te bereiden tussen Suriname en Curaçao m.b.t. samenwerking.

Nòmber: Melvin Rosalie (Vinchi) Edat: 25 aña Adrès: Stenen Koraal 12 B (serka mi mayornan) Hòbi: “Hunga bowling: mi ta train tur djamars, na Zelandia. Tambe mi gusta laba outo, hasi kos den kushina, landa, kore baiskel i hasi kompra pa mi mama. I mi gusta bai serka mi tionan na Stenen Koraal, pa sinta bebe algu huntu ku nan. Na òktober mi a partisipá den e ekipo di SGR den Special Olympics na Shanghai, hungando bowling. Mi a gana tres medaya i nos a pasa hopi bon na Shanghai!” (red.: wak e reportahe di Special Olympics na página 1 di e “Entre Otro” aki.)

Sitio spesial: “The Movies, pa wak pelíkula. Mi gusta e pelíkulanan di ántes, over di kabayero (“ridder”).”

Kuminda favorito: “Batata ku galiña.”

Begeleid(st)er mas stimá: “Tin hopi begeleidster lif, pero esunnan ku mi ta stima mas ta Nanny, Hasmin, Emmelyn, Rachel, Dayanara i Arnomilda.”

Famia: “Mi tin masha hopi famia. Nan ta biba na Banda Bou, na Tera Kòrá.

Nan sa bini na Stenen Koraal, pa bishitános.”

No ta gusta: “E asuntu di tentamentu. Tin biaha mi ruman muhé ta tentami; e ta gañami ku tin áwaseru ku bos. Esei mi no gusta, pasobra e ta spantami; mi tin masha miedu di bos, ora áwaseru ta kai. E ta lantami fo’i soño i hopi biaha mi ta bai drumi serka mi mamai ku papai, te ora e stòp.”

Programa mas gustá: “Mi gusta skucha tur sorto di farándula i notisia internashonal na Radio Krioyo i Z 86.”

Persona mas inspirante: “Nanny, pasobra semper mi por bin serka dje i kombersá kuné.”

Workshop pa boluntario

In de loop van dit jaar besloot Tineke Alberts de wetenschap te verruilen voor een functie bij de

• O p 2 november bezocht hij een congres, getiteld Certificering: een garantie voor goede zorg? Dit congres werd georganiseerd door de Universiteit van Maastricht in samenwerking met de Severinus Stichting (Veldhoven) voor verstandelijk gehandicapten. Uit de bijdragen van de verschillende sprekers kwam naar voren dat certificering geen garantie biedt voor goede zorg. Dit hoewel certificering wel degelijk meewerkt aan het bereiken van een goede zorgkwaliteit, alleen al omdat organisaties voor certificering al hun protocollen en procedures moeten vastleggen.

• Op 9 november woonden Ed Eleonora en Henk Kamsteeg een congres bij, getiteld Hoe zwaar weegt een licht verstandelijke beperking? Dit congres werd georganiseerd door zorgverlener Tjallinga Hiem (Friesland).

• Daarnaast heeft Ed gedurende twee dagen meegelopen bij Tjallinga Hiem, om zich te kunnen verdiepen in de problematiek en behandelmethodes van mensen met een licht verstandelijke beperking. Toen ontstond het idee om samen met Tjallinga Hiem en lokale instellingen als Stichting Kinderoorden Brakkeput en de Gezinsvoogdij Instelling een pilot op te zetten voor een gezamenlijke opbouw van kennis over behandelmethodes die afgestemd zijn op de cultuur van ons eiland. Daarmee stond het bezoek aan Nederland sterk in het teken van de zorg voor licht verstandelijk gehandicapten. Dat is terecht, omdat zowel in Nederland als op ons eiland sprake is van een toename van de problematiek rond deze doelgroep.

• Naast het bovenstaande heeft Ed in Nederland contact gehad met de leverancier van inluister- en beveiligingsapparatuur, heeft hij met de Raphaël Stichting een bespreking gevoerd over onze zorgboerderij en heeft hij de heer Ton Millenaar gesproken over een nieuw internationaal verdrag m.b.t. de gehandicaptenzorg.

SGR-Groep. “Na de vele beleidsadviezen en onderzoeksrapporten die ik in de afgelopen 18 jaar

Van 3 tot 23 november was directeur Henk Kamsteeg in Nederland Ten behoeve van Curaçao Orthotics and Prosthetics (COP) bezocht Henk, samen met Kyra Römer (manager COP) de volgende bedrijven: • D e firma Otto Bock, leverancier van orthopedische kunst- en hulpmiddelen en apparatuur. Hier hebben Henk en Kyra gekeken naar verschillende soorten apparatuur voor de aanschaf of vervanging van apparatuur bij COP; • De firma Orthopedische Schoenmakerij Indermaur, de huidige leverancier van orthopedische schoenen; • Adaptatiewerkplaats Bezoek Dichterbij, die in de eigen werkplaats zitkuipen voor gehandicapten maakt. De SGR-Groep heeft haar licht opgestoken bij deze instelling, om te kijken naar de mogelijkheden voor een eventuele toekomstige in-house productie van zitkuipen.

In het kader van de nieuwbouw heeft Henk: • Verschillende gesprekken gevoerd over de financiering van het Orthopedagogisch Dagcentrum, omdat de vestiging van dit centrum in een monument (het Verriet-gebouw) extra kosten met zich mee zal brengen. Uit de besprekingen zijn verschillende mogelijke fondsen naar voren gekomen, die op dit moment worden benaderd; • Kinderdagcentra in Bloemendaal, Gouda en Zwijndrecht bezocht om zich te oriënteren op de werkwijze en faciliteiten in deze centra.

2. Algun boluntario, trahando den grupo riba un di e tareanan.

2

kunnen bijdragen”. De leidinggevende ervaring die ze als manager van projectteams heeft opgebouwd, komt goed van pas in deze nieuwe functie, waar ze leiding geeft aan de sector Wonen.

Hoe ben je met de SGR-Groep in aanraking gekomen?

“Al vanuit mijn vorige functie, op de onderzoeksafdeling Epidemiologie van de GGD, was ik betrokken bij verschillende projecten en beleidsadviestrajecten voor de SGR-Groep.

Vanuit die context leerde ik de SGRGroep kennen als een pro-actieve organisatie in ontwikkeling; niets geen ouderwetse goedertierenheid, maar een moderne organisatie, die op een prettige, maar zakelijke manier opereert.”

Kun je iets over je achtergrond vertellen?

“Ik heb in Groningen Sociologie gestudeerd, met als specialisatie

Medische Sociologie. Tijdens mijn studietijd heb ik mijn eerste liefde leren kennen: een yu’i Kòrsou. Toen hij, vlak na mijn afstuderen, weer terug wilde naar Curaçao, ben ik met hem meegekomen. Ik kreeg hier al vrij snel een baan, bij de afdeling Epidemiologie van de GGD. Daarna ben ik nog 4 jaar lang druk bezig geweest met mijn promotie, bij de Faculteit der Medische Wetenschappen. Dat betekende in de praktijk veel pendelen tussen Curaçao en Nederland. Na mijn promotie heb ik verschillende functies bij de GGD bekleed en heb ik de ontwikkeling doorgemaakt van onderzoeksmedewerker naar manager van een breed scala aan onderzoeksprojecten.”

kurso interno pa tur (assistent) programmabegeleider Na fin di novèmber e promé gruponan di kursista lo terminá e kurso “Vishon riba kuido”. Entre persona:

programmabegeleider i (asistènt) begeleider di SGR-Groep a sigui e kurso aki, kua ta dura 4 siman i ta wòrdu duná den 4 mainta pa siman. E

1. E reunion tabatin forma di un workshop, bou di guia di opleidingscoördinator Egidia Martina. E workshop a kuminsá ku un seshon pa e boluntarionan siña konosé otro i splika kiko ta nan motivashon pa hasi e trabou di boluntario.

Tambe nan a interkambiá idea tokante hende ku un desabilidat, kiko nan ta nifiká pa nan, kon nan ta eksperenshando e organisashon di e trabou komo boluntario i komunikashon ku e lider i kiko nan lo kier kambia.

1

heb geschreven, voelde ik de behoefte om op een meer praktische manier aan de gezondszorg te

òktober i novèmber 2007 sesenta Daarnaast heeft Henk tijdens zijn bezoek aan Nederland een nalatenschap aan de SGR-Groep kunnen afronden en heeft hij in Rotterdam het congres “Veilige zorg, ieders zorg!” bijgewoond, georganiseerd door de Inspectie voor de Volksgezondheid.

Dia 17 di òktober boluntario di SGR-Groep/Fundashon Verriet a bolbe reuní na Emmastad.

3. Ingrid Kerstjens, kordinadó di trabou boluntario i organisadó di e workshop.

“Het gaat om wat er tussen de begeleider en de zorgvrager gebeurt”

Van 30 oktober tot 14 november was Ed Eleonora in Nederland.

De systeembehandeling Een belangrijke ontwikkeling in de Nederlandse zorgsector is de toepassing van de zogeheten systeembenadering. Volgens deze methode worden cliënten benaderd als onderdeel van een systeem waarin ze zich bevinden.

Dus ook de thuissituatie en de sociale omgeving worden meegenomen als factoren die van invloed zijn op de vorming en het functioneren van een cliënt. Conform deze benadering zal de zorgverlener een cliënt in eerste instantie binnen zijn systeem ambulante zorg, gezinstherapie en andere vormen van begeleiding bieden in plaats van de cliënt in een zorginstelling onder te brengen en hem uit zijn omgeving of systeem te halen.

Opname blijft beperkt tot uiterste gevallen, waar het echt niet anders kan. Ook in de lokale situatie op ons eiland geldt, dat als we de zorg betaalbaar willen houden, wij ons moeten gaan richten op het uitstellen of voorkomen van (semi-) permanente opname van cliënten. In deze context heeft Ed overleg gehad met Thebe Thuiszorg (Tilburg), om gezamenlijk te gaan werken aan de ontwikkeling van een methodiek voor thuiszorg t.b.v. verstandelijk gehandicapten.

Músika: “Músika di Orkesta GIO.”

Tineke Alberts, Sectormanager Wonen

2

3

kursonan ta sigui den yanüari 2008 i e proyekto total pa train tur begeleider ta dura un aña.

“Na SGR-Groep-Fundashon Verriet tin mas o ménos 200 (assistent) begeleiders, trahando den kuido. Nos a ripará ku no ta tur trahadó ta traha riba e mesun liña i no ta tur a risibí e mesun tipo di training; bo tabata mira diferensha den e manera di traha i tambe den e vishon riba e trabou”, Egidia Martina ta splika. “E idea pa e kurso aki ta kuadra ku SGR-Groep su maneho pa duna tur trahadó oportunidat pa desaroyá nan mes den nan trabou.” Egidia ta Opleidingsfunctionaris di SGR-Groep i ta esun ku a desaroyá e kurso nobo aki, huntu ku Joyce Balootje (Unitleider Wonen Prinsenlaan) i Lisaira Ortela (Unitleider Wonen Salsbachweg) i Berthold Beerlage di Birgen di Rosario. Loke ta hasi e kurso aki speshal, ta ku nos a hasi uso di ekspertonan interno, manera Jorina de Palm, Heidi Simon, Petra Refenrath i Edwin Baas.”

Meta E meta di e kurso ta, pa yega na mas uniformidat i profesionalismo den e ehekushon di kuido dor di duna (assistent)begeleiders e oportunidat pa desaroyá e konosementu i abilidatnan nesesario pa por apliká den kuido diario, di akuerdo ku Fundashon Verriet su vishon riba kuido.

Wat is je eerste indruk van de SGR-Groep?

“De SGR-Groep heeft een enorm grote en snelle verandering doorgemaakt, als je de situatie in de jaren ‘90 vergelijkt met de organisatie die er nu staat, sinds de fusie van 2004. Maar juist door die snelle ontwikkeling zie je hier en daar nog de naschokken. Met name op de werkvloer heeft men alle veranderingen maar nauwelijks kunnen bijbenen. Zoals de directie aangeeft, is het nu zaak dat de veranderingen geïntegreerd worden in de dagelijkse zorg, om daadwerkelijk te kunnen beklijven. We kunnen prachtige stukken schrijven over de noodzaak van cliëntgerichte zorg

en respect voor de zorgvrager, maar hoe vertaal je dat naar de dagelijkse werksituatie? Hoe wordt het een concreet onderdeel van de werkzaamheden? Het gaat uiteindelijk om wat er tussen de begeleider en de zorgvrager gebeurt. Daarin moet de visie van de SGR-Groep tot uitdrukking komen.”

Hoe zie je je eigen rol in dat proces?

“Toen ik bij de SGR-Groep binnenkwam, was de directie druk bezig met de nieuwe planning & control cyclus; de Strategische Nota 20082012 was net af. Daarnaast heb ik nog volop mee kunnen discussiëren over de nieuwe Zorgnota die, gebaseerd op de Strategische Nota, voor

Fundashon Verriet is opgesteld. Ik zie het als mijn taak om de visie en de kernwaarden die in de Zorgnota zijn neergezet naar de werkvloer over te brengen en om de reacties en ervaringen van de werkvloer weer naar de directie terug te koppelen. Dit gebeurt natuurlijk in samenwerking met de unitleiders en programmabegeleiders, die dichter dan ik bij de primaire zorg staan. Ik ben erg veel in gesprek met mensen, door de hele organisatie heen. In die zin ervaar ik deze nieuwe baan bijna niet als werken: in plaats van achter een computer mijn hersens te laten kraken, kan ik nu ook in de praktijk iets toevoegen aan de zorg.”

Vishon riba kuido

Kuater modulo E kurso ta konsistí di 4 modulo: • Vishon riba kuido • Kuido básiko • Konosementu di kuido pa persona ku desabilidat • Aktitut profeshonal.

E kuater modulo no por wòrdu mira separá pero komo un parti integral. E lèsnan ta wòrdu duná den forma di workshop interaktivo.

Resultado “Ta tremendo pa wak e resultadonan di e kurso.

Por ehèmpel, den e parti di kuido básiko, kaminda nos ta dil ku kos manera kon pa pone un hende den un rolstoel, òf kon pa duna un hende kuminda, nos ta haña hopi reakshon di kursista, ku ta bisa: “Nunka ningun hende no a siñami ku bo por hasi e kos ei di tal manera”, i “Nunka mi no a para ketu serka tal i tal kos …”.

“En general bo por bisa ku durante e kurso trahadónan ta wòrdu stimulá pa eksperenshá nan trabou di un manera nobo: pa mira e retonan (challengenan) i pa stimulá nan pa reflehá riba nan trabou. E ta un trabou ku hopi reto i ku posibilidat pa bo sigui krese den bo profeshon, basta bo ta motivá i ke hasi un esfuerso.”

“Reflekshon ta un otro parti esensial den e kurso.

Por ehèmpel den e parti di modulo number 4, kursistanan mester siña reflehá, pensando kiko a bai bon òf a bai ménos bon den nan trabou i di kon i kiko nan mester kambia. Ta esensial tambe pa nan siña para ketu serka nan mes, reflehando riba “pakiko mi a reakshoná di tal manera ku e kliente: kon mi por prepará mi mes mihó, pa un próksimo biaha?”

Den e modulo ku ta bai over di aktitut, kursistanan ta siña analisá nan mes aktitut. Egidia: “Pasobra solamente ora bo konosé bo mes, lo bo sa ta kiko ta e kosnan ku bo por kambia, i kiko ta e kosnan ku ta simplemente parti di bo personalidat òf background. E kurso aki sigur ta yuda train kursistanan pa logra e siguiente kosnan: Dunami e kurashi pa kambia e kosnan ku mi por kambia.

Dunami e pasenshi pa aseptá e kosnan ku mi no por kambia.

Dunami e sabiduria pa mi sa e diferensha entre e dos kosnan aki.”

Jacqueline Lichtenberg-Willems Begeleider na kas Nort Sapaté “Vishon riba kuido ta un bon refresher. E kurso aki ta yuda tambe pa nos tur bai traha riba un mesun liña. Dor ku nos tur ta siña mesun kos awor, ta bira mas fásil pa hala otro su atenshon si un kos ta bayendo ménos bon. Loke mi a gusta di e lès di awe ta e “Manera SPA” ku nos a siña: Skucha, Pensa i despues Aktua!”

Lisette Hariquez Reigina Assistent begeleider na Afdeling Rosa C1, Salsbachweg “E kurso aki ta ponebo para ketu serka kos i mira kiko den pasado bo tabata hasi ménos bon. E ta hasibo mas konsiente di bo mes persona tambe, mustrando bo kos ku ántes bo no tabata tene kuenta kuné. Den e kurso aki bo no por bini djis pa bini. E ta eksigí pa bo partisipá aktivamente i traha riba sierto kos.”

3

Pagina Sosial

Nadere kennismaking met facilitair manager Rob Oldeman

“ ’t Is dat ik in de airco zit, maar eigenlijk had ik liever geen deur”

ongedwongen sfeer en de vriendelijkheid

Als voormalig chef-kok wilde Rob twintig jaar geleden samen met zijn vrouw op Curaçao een bistro beginnen, op de plek van het voormalige Van der Valkhotel. Maar dat liep anders; er bleken behoorlijk wat haken en ogen te zitten aan de realisatie van dit plan en de ambtenarij en regelgeving op het eiland maakten het allemaal ook niet makkelijker. Dus toch maar weer terug naar Nederland. “Met de geboorte van onze dochter, twaalf jaar geleden, heb ik het onregelmatige leven van het à la carte koken in de horeca vaarwel gezegd en ben ik het institutionele koken (red.: koken in de gezondheidszorg) ingestapt, vertelt Rob. “Op zo’n moment ben je heel blij met een vast dienstrooster. Als instellingskok had ik ook veel te maken met de overige facilitaire zaken bij mijn werkgever, InteraktContour. Het facilitaire vak beviel zo goed, dat ik naast mijn werk de hboopleiding Facilitair Management heb gedaan. Inmiddels was ik in mijn werk al bezig met vrij zware projecten op facilitair gebied, zoals de centralisatie van de gehele inkoop, met een inkoopvolume van 16 miljoen euro.

Ik heb zowel in de praktijk als qua opleiding echt een overstap gemaakt naar het facilitaire vak; de potten en pannen heb ik daarmee achter me gelaten.”

van de mensen, waardoor ik hier naartoe

Kruip je nog weleens in de rol van kok?

wilde”. Rob Oldeman, de nieuwe manager

“Alleen bij heel speciale gelegenheden. Eerlijk gezegd vind ik het tegenwoordig vooral heerlijk om aan te schuiven. Als kok ben je toch primair voor anderen bezig en kan je zelf niet zo van het eten genieten. Maar ik ben net zo blij met een balletje gehakt als met iets uitgebreids, hoor.”

“Enerzijds was het een stukje avontuur, anderzijds ook liefde voor dit eiland met zijn

Facilitaire Dienst, is terug op het eiland na een intermezzo van twintig jaar en gaat er helemaal voor.

Aktividatnan di personeelsvereniging

“LONTINA” Aktividatnan benidero entre yanüari i april2008: kòrda reservá nan den bo agènda!

Dia 22 di Febrüari 2008: Alabansa na Salsbachweg Dia 29 di Mart 2008: Fun walk na Koredor 12 di Aprel 2008: Dia di deporte/sportdag

“In de krioyo-keuken worden echt alle onderdelen van het beest verwerkt. De botjes worden niet geschuwd, maar ook niet het hoofd of het bloed, zoals ik ondervond tijdens de afgelopen dia di Banda Abou. Ik wil altijd alles proberen, maar moet bekennen dat ik er wat moeite mee had om het gebakken bloed uit te proberen. En sòpi di mondongo zou ik niet zo gauw als hoofdmaaltijd nemen, maar verder geniet ik van de lokale keuken.”

En wat vind je van Curaçao, na twintig jaar?

En de rest van het gezin?

de medewerkers. Na de rondleidingen langs de voorzieningen kan ik bevestigen dat we als SGR-Groep op alle fronten een goed product leveren. In mijn kantoor trof ik stapels projecten aan, die mijn voorgangster me had nagelaten. Dat was in het begin dus een beetje zweven. Ik wil zeker alles aanpakken, maar wel op een goede manier, dus niet half. Zo heb ik enkele projecten geselecteerd die ik nog dit jaar zou kunnen afmaken. Verder ben ik aan het bekijken hoe ik de structuur op de werkvloer kan verbeteren. Als er een nieuwe kapitein binnenkomt, is het belangrijk om eerst te zorgen dat alle neuzen dezelfde kant op staan, dat iedereen naar hetzelfde toe wil werken. Je moet niet direct het roer helemaal om willen gooien. De mensen hebben hier al veel meegemaakt, vooral ook met de afgelopen fusie. Ik vind het belangrijk dat er rust heerst, zodat ik ook goed kan wennen aan de nieuwe organisatie en de organisatie aan mij.”

Als er een nieuwe kapitein binnenkomt, is het belangrijk om eerst te zorgen dat alle neuzen dezelfde kant op staan

“Mijn vrouw en dochter zijn hier in augustus 3 weken met vakantie geweest. Door een samenloop van omstandigheden konden zij nog niet definitief deze kant opkomen. Zo kon mijn dochter hier tot nu toe nog niet terecht op een Nederlandstalige school, maar dat lijkt binnenkort wel te gaan lukken.

Ze komen nu op 31 december aan. Ik ben op dit moment heel hard bezig om geschikte huisvesting te vinden voor ons gezin.”

Wat maakte dat je solliciteerde op deze functie?

Hoe heb je de eerste paar maanden in je nieuwe functie ervaren?

“Ik werkte in mijn laatste functie in Nederland als facilitair coördinator op 2 woonlocaties voor mensen met

“Er was niemand om me in te werken, vandaar dat ik veel steun had aan de unitleiders en de hartelijke ontvangst van

“Verbetering van de brandveiligheid van alle gebouwen staat hoog op de prioriteitenlijst, net als de ontwikkeling van een calamiteitenplan. Het mag niet zo zijn dat we deze maatregelen alleen nemen vanwege de verzekering. Het gaat erom dat de bewoners en medewerkers zich hier veilig kunnen voelen, goed getraind zijn en weten wat ze moeten doen. Daarnaast heeft directeur Henk Kamsteeg het project nieuwe keuken (red: de keuken die de SGR-Groep samen met de stichting Birgen di Rosario

1. Miembronan di e ekipo di SGR-Groep

Geboortes

Indiensttreding

2. Nella, praktikando su tiru durante di warming-up

14 september Jerrel Petronella en Leanne Jansen Dochter: Frederique Petronella 31 augustus Myluschka Ricardo Dochter: Kiana Lake 13 maart Tania Guanipa-Sprock Zoon: Rayen Guanipa 7 juni Idiene Vanblarcum Zoon: Lamar Vanblarcum

15 sept.

20 sept.

1 okt.

1 nov.

1 nov.

1 nov.

SGR-Groep su ekipo di softball a sali eksitoso for di e wega di 16 di novèmber 2007. E wega mester a tuma lugá na Suvek, pero debí na un problema ku elektrisidat, nan mester a hunga na Sabana Ball park. SGR-Groep a bati SVB ku skore di 8 - 5. Miembronan di e ekipo ke yama danki spesialmente na tur e koleganan ku tabata presente, apoyando nan ku hopi entusiasmo:

3. Eldrin Ortega, kordinadó di deporte pa SGR-Groep, demonstrando kon mester dal e bala

Urian Reite Cleton Mingeli Rijeldra Trinidad Tineke Alberts Ezechiels Hinkel Signa Rosa

Beste Collega’s, 1 sept.

1 sept.

1 sept.

1 sept.

We zijn blij jullie te informeren dat de afgelopen softbalwedstrijd van afgelopen vrijdag 16 november 2007 succesvol afliep waar de SGR-Groep het team van SVB had verslagen met een score van 8 – 5.

7 sept.

15 sept.

1 okt.

1 okt.

Hierbij willen we onze collega’s bedanken die vrijdagavond aanwezig waren en ons met volle borst hadden toegejuicht.

SBC SGR

1

Dienstjubilea

In de laatste week van november is de revalidatiecommissie uit Nederland op bezoek geweest, om de revalidatie-arts en de afdeling te visiteren.

De commissie, bestaande uit revalidatie-artsen van resp. het Beatrix Oord in Groningen en Groot Klimendaal in Arnhem, zijn hier op initiatief van de afdeling Revalidatie, in het kader van de kwaliteitsbewaking.

Medio november is er bij Revalidatie een bijeenkomst georganiseerd voor ouders van de cliëntjes van de therapeutische peutergroep. De ouders konden bij deze gelegenheid kennis maken met de sensorische integratietherapie, die wordt toegepast in de zorg voor deze groep cliëntjes. Sensorische integratietherapie is een therapie voor kinderen met motorische-, leer- en/ of gedragsproblemen om spelenderwijs te bereiken dat het zenuwstelstel de sensorische informatie op de juiste manier gaat verwerken.

Datum

Naam

Afdeling

1 april 8 april

20 JAAR Lisette Lindeborg Lugia La Croes

Fac. Dienst Fac. Dienst

25 JAAR 1 maart Myrena Johannes Revalidatie 15 november Esther Thielman Pasadia 1 december Goldina da Silva de Freitas SIB

2

3

10 januari 7 december

30 JAAR Vivian Matrona Ansela Ricardo-Balochie

Fac. Dienst GVT

16 augustus 1 december

35 JAAR Cysline Constancia Meredith Quirindongo

Girasol Fac. Dienst

exploiteert) aan mij overgedragen, gezien mijn horeca-achtergrond. Daar spelen nog zaken als verbetering van de werkprocessen, om tot volle benutting van de keukencapaciteit te kunnen komen en het invoeren van HACCP (Hazard Analysis Critical Control Points): dat is een proces om de kritische controlepunten te managen. Verder wil ik een klanttevredenheidsonderzoek laten uitvoeren om te analyseren hoe onze interne klanten de Facilitaire Dienst ervaren. Maar bovenal wil ik meewerken aan een intensivering van de samenwerking tussen de SGR-Groep en andere partijen om ook op facilitair gebied meer efficiëntie en schaalvoordelen te kunnen behalen. En tenslotte hoop ik snel over eventuele cultuurdrempels heen te zijn, zodat ik met alle collega’s op een open en prettige, vertrouwde manier kan blijven samenwerken. De contacten met de werkvloer zijn voor mij heel belangrijk. ’t Is dat ik in de airco zit, maar eigenlijk had ik liever geen deur.”

Wat wil je op de kortere termijn realiseren?

Nachtdienst Kas 40 SAAL Sectormanager Wonen Nachtdienst SSI

Mayra Servania-Martina Madelene Antonia Sharella Bernardus Ruthsella MigaresServania Igna Tremus Maudien Plate Paquita Gregorio Rustica Servania

F.O.L. doneert schommels en glijbaan Dankzij een nieuw gul gebaar van de Forward Operating Location (F.O.L.) is de Pasadia sinds kort weer twee schommels en een glijbaan rijker: een zeer gewaardeerd kado, waar ook de cliëntjes heel blij mee zijn!

Overplaatsingen

e a yuda sigur!

Nieuws uit de afdeling Revalidatie

4

een lichamelijke beperking. Omdat ik dat werk al een behoorlijke tijd deed, was op een gegeven moment de echte uitdaging eraf. In deze baan bij de SGR-Groep kan ik verder groeien.

Bovendien wilden we, als gezin, allemaal graag naar het buitenland. Ik hield dus de vacatures in de gaten op de websites, tot ik de advertentie voor deze functie zag. Via uitzendbureau Impakto is het contact toen gelegd. In mei ben ik voor een gespreksronde naar Curaçao gekomen. De selectieprocedure verliep heel snel en voor ik het wist waren we met het thuisfront aan het overleggen of we richting Curaçao wilden. Dat werd een enthousiast “ja” en vervolgens ben ik hier per 1 augustus 2007 begonnen.”

“Het is een mooi eiland, dat stevig aan het groeien is qua kwaliteit van de samenleving. Er is op sommige punten nog een inhaalslag te maken, maar dat is juist de charme van Curaçao. Je moet het niet door een Europese bril bekijken; iets waar ik in het begin toch een beetje last van had. Ik ben van nature nogal recht door zee en zeg precies waar het op staat. Maar mensen gaan hier niet zo direct met elkaar om. Je kunt hier best zakelijk met elkaar omgaan, als het maar niet als bekritiserend overkomt. Dat is een aandachtspunt in deze functie, waar ik als manager in totaal met 45 mensen samenwerk.”

Viktoria pa nos tim di softball

Dia 5 di yanüari 2008: Bríndis pa aña nobo/nieuwjaarsborrel Dia 24 di Yanüari 2008: Jump-in na Salsbachweg

Wat vind je van de krioyo-keuken?

Van Rosa Safari Rosa

Naar Safari KRP Kas 46

Safari Salsbachweg KRP Kas 44 KRP

Kas 22 Shalom Safari KRP Kas 14

Uitdiensttreding 1 sept.

1 sept.

1 sept.

15 sept.

15 sept.

20 sept.

15 okt.

15 okt.

1 okt.

1 okt.

15 okt.

15 okt.

1 nov.

1 nov.

9 nov.

9 nov.

Dushka Dowling-Martis Analy Palm Sherilda Mars-Elisabeth Carisela Frans Richeline Isenia Cleton Mingeli Ruthlinda Weert Ruthmila Pieter Dinayka Manzana Johannes Denissen Ruthlinda Weert Ruthmila Pieter Cathleen Concion-Pietersz Elfried Martina Andreina Ignacio Urian Reite

SPD Nachtdienst Nachtdienst Kas Villa Helena GRP A3 Kas 40 Kas 40 Pisces Huize Jos Wouter Dagbesteding Kas 40 Pisces S.S.I. Revalidatie SIB Nachtdienst

Anulashon di areglo

di vorskòt

E mensahe aki ta un resúmen di e memo di HRM di 31 di òktober 2007 Entrante 1 di yanüari 2008 SGR-Groep lo anulá e areglo di vorskòt kompletamente. For di e fecha aki ningun trahadó ta bini na remarke pa un vorskòt. Trahadónan ku haña nan den problema finansiero dor di un situashon inesperá por drenta den kontakto ku Arbo Consult, kaminda por haña guia den trahamentu di presupuesto òf sanamentu di debe, si ta nesesario.

5

Medezeggenschapsraad SGR-Groep: van ONTSTAAN naar BESTAAN

IN MEMORIAM ZUSTER BREMMERS Op woensdagochtend 24 oktober bereikte de familie van de SGR-Groep (voorheen Mgr. P. I. Verriet Instituut) het trieste bericht dat Zr. Mia Bremmers die nacht was overleden. Het was bekend dat ze de dag ervoor een zware operatie had ondergaan, maar het bericht kwam toch onverwacht en was een grote schok voor cliënten en personeel.

Zuster Bremmers was van 1961 tot haar pensionering in 1986 directrice van het Mgr. P. I. Verriet Instituut.

Gedurende 25 jaar heeft ze een enorme bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de zorg voor gehandicapten op de Nederlandse Antillen.

De geschiedenis van Zr. Bremmers op Curaçao begon in 1951 toen zij als 29-jarige verpleegkundige ging werken in het Sint Elisabeth Hospitaal. Gedurende 10 jaar was zij werkzaam op verschillende afdelingen, maar vooral op de kinderafdeling. Daar kreeg zij te maken met kinderen die na hun ziekenhuisperiode naar het Mgr. Verriet Instituut gingen. Toen de directrice daar in 1961 vertrok werd Zr. Bremmers gevraagd de leiding over te nemen. Na enig beraad besloot zij deze uitdaging aan te gaan. En een uitdaging was het! Want bij haar komst in 1961 was de situatie van het Verriet Instituut weinig rooskleurig.

De noodzaak om gehandicapte kinderen op te nemen was groot, maar de financiële middelen om dit te doen waren schaars. Er was weliswaar een subsidieregeling, welke later werd omgezet in een daggeldvergoeding, maar die was amper toereikend voor de meest essentiële middelen van levensonderhoud.

Maar slagvaardig ging Zr. Bremmers aan het werk. Met een ongekende energie kreeg zij vanuit allerlei hoeken donaties los, die gebruikt werden om de leefomstandigheden van “haar kinderen” te verbeteren. Met behulp van het bestuur en anderen werden acties georganiseerd om gelden te verkrijgen. Bekend zijn de acties “Duna un man”, gevolgd door “Duna un man mas”, die zeer succesvol waren. Zo werden er paviljoens bijgebouwd, een zwembad, een ergotherapieruimte en een orthopedische werkplaats. In de loop der tijden verbeterde de financiële situatie van het instituut en werd de zorg verder uitgebreid en geprofessionaliseerd.

Zr. Bremmers was een directrice van de oude stempel, streng maar rechtvaardig. Zij werkte niet alleen in het instituut, zij woonde er ook, het was haar leven. Elke avond voor het slapen gaan ging zij met haar hond de ronde doen langs de afdelingen om te kijken of alles in orde was.

Haar belangstelling voor de kinderen (en later volwassenen) was groot en welgemeend. In de beginjaren was geen moeite haar teveel om de, vaak ernstig gehandicapte, kinderen uit hun deplorabele thuissituaties te halen. “Ik heb wel eens een kind weggehaald dat achter het huis lag op een stuk karton”. Ze keek er persoonlijk op toe dat de kinderen de nodige verzorging en opvoeding kregen en ze stimuleerde het dat de kinderen voor wie het mogelijk was een goede opleiding kregen. Een aantal van hen is

inmiddels uitgevlogen en woont zelfstandig op Curaçao of in Nederland, maar zij noemen haar nog steeds “hun echte moeder”.

Zr. Bremmers had een ongekend respect bij het personeel.

Onder haar leiding werd een interne huisopleiding opgezet, waar het personeel de nodige scholing kreeg. Er moest weliswaar hard gewerkt worden en de salarissen waren niet hoog, maar de directrice gaf daarbij zelf het goede voorbeeld.

In 1986 ging Zr. Bremmers met een welverdiend pensioen.

Het viel haar zwaar het instituut los te laten. Zelf zei zij daarover: “Als ik over de Rooseveltweg reed, kwamen de tranen me al in de ogen”. Ze bleef contact houden met het instituut en zette zich in als vrijwilligster. Ook bleef ze contact houden met “haar kinderen”, inmiddels ruimschoots volwassen geworden. Regelmatig ontving ze de naar Nederland vertrokkenen als logé in haar huis.

De ontwikkelingen binnen de gehandicaptenzorg zijn na de pensionering van Zr. Bremmers doorgegaan. Daarnaast is het Revalidatiecentrum, een grote droom van haar, tot ontwikkeling gekomen. In 2004 is het Mgr. P. I. Verriet Instituut gefuseerd met de Stichting Zorg voor Verstandelijk Gehandicapten en heet nu de SGR-Groep. Al deze ontwikkelingen zijn echter mogelijk doordat er een stevig fundament is gelegd door personen zoals Zr. Mia Bremmers. Haar tomeloze inzet en grote toewijding en liefde zullen in onze herinnering blijven.

Zoals eerder tijdens de diverse personeelsbijeenkomsten vermeld, houdt de Medezeggenschapsraad zich bezig met het monitoren van beleidszaken. Hierbij heeft de Raad een aantal taken en bevoegdheden zoals het informatierecht, adviesrecht, instemmingsrecht en het recht van initiatief. Het concept Medezeggenschapsraad is voortgekomen uit een Nederlands concept welke je vaak binnen de grote bedrijven een Ondernemingsraad tegenkomt. Het functioneren van de Nederlandse Ondernemingsraden is bij wet vastgelegd. Zoals jullie waarschijnlijk weten bestaat er op Curaçao geen wet op medezeggenschapsraden en moeten dus al deze zaken goed doorgesproken en vervolgens vastgelegd worden in de vorm van een protocol. Dit is vooralsnog een moeizaam proces waar wij door heen moeten.

Over BSN Netwerk BSn Netwerk is een adviesbureau dat de medezeggenschapsraad van de SGR-Groep ondersteunt door de MR als geheel, maar tevens de individuele bestuursleden, van de nodige Management kennis te voorzien, zodat zij als MR hun taken zo goed mogelijk kunnen uitoefenen.

Voor het eerste half jaar van 2008 is een specifiek Opleidingsplan vervaardigd wat op verschillende aandachtsgebieden verder ingaat. Tevens zullen activiteiten worden opgestart en ondersteund om de achterban van de MR binnen de SGR-Groep te informeren over de voortgang in het proces: een interessant proces aangezien er op Curaçao nog geen evenbeeld bestaat!

De noodzaak van de juiste informatie Wil de Medezeggenschap een goed advies geven aan de directie, dan moet zij over de juiste informatie beschikken. Ook het goed inlichten van de medewerkers over de stand van zaken binnen de SGR-Groep is alleen mogelijk als we de juiste en volledige informatie hebben. In de toekomst is het eveneens de bedoeling dat de Medezeggenschapsraad de medewerkers ook de mogelijkheid geeft om mee te denken in deze hectische tijden van bezuinigingen en reorganisatie binnen de SGR.

Kort geleden kondigde de SGR directie een reorganisatie aan die ons allemaal niet in de koude kleren ging zitten. De Raad probeerde zich een weg te banen tussen enerzijds het opzetten van de protocollen en anderzijds het vertegenwoordigen van de werknemers v.w.b. de voorliggende reorganisatieplannen. Dit was een lastig karwei, hoewel wel leerzaam.

Veel medewerkers hebben nog geen duidelijk idee wat de Medezeggenschapsraad doet. De Medezeggenschapsraad is de speler die op centraal niveau binnen de organisatie de zaken voor alle medewerkers waarneemt. De Medezeggenschapsraad staat nooit op zichzelf, maar is altijd gebonden aan andere partijen, te weten de medewerkers, bestaande uit verschillende groepen werknemer, en de directie. Daarom is het momenteel zeer belangrijk dat er gewerkt wordt aan het opbouwen van een vertrouwensband tussen de Medezeggenschapsraad en de werknemers van de SGR- groep. Dit houdt in dat de medewerkers het vertrouwen krijgen dat de Medezeggenschapsraad zijn best doet om eerlijk namens alle medewerkers te handelen en op een evenwichtige manier rekening houdt met de verschillende belangen. Uiteindelijk zorgt dit voor veel boeiende uitdagingen. Wij houden jullie op de hoogte van het wel en wee van de MR!

Rechten vastleggen Op dit moment werken de directie en de medezeggenschapsraad een intentieverklaring nader uit, waarin voor beide partijen de verantwoordelijkheden worden vastgelegd.

Het komt er in het kort op neer dat een ieder weet waar hij/zij aan toe is.

Zorgnota De directie heeft de Medezeggenschapsraad een presentatie gegeven van de ‘Zorgnota 2008-2012 Fundashon Verriet’. De directie hecht er heel veel waarde aan dat deze zorgnota onder alle medewerkers gaat leven. Zoals iedereen weet staan er veel veranderingen voor de deur niet alleen intern binnen de SGR-Groep (verbouwingen, ODC) maar ook de staatkundige structuur van Curaçao staat op het spel, wat uiteindelijk consequenties gaat hebben voor de gezondheidszorg.

Minouche Nicolaas, Voorzitter MR Namens personeel en cliënten, Het bestuur van de Medezeggenschapsraad wordt gevormd door de voorzitter: Minouche Nicolaas (Zorgconsulent bij SPD), de vice-voorzitter Daphny Sambo (Groepsleider bij KK), secretaris Chretienne Ladrak (Fysiotherapeut bij Revalidatie), waarnemend secretaris Wendell Flores (Groepsleider bij de Zorgboerderij), penningmeester Mairzy Elisabeth (Unitleider bij FD) en waarnemend penningmeester Michael Francisca (Groepsleider bij vestiging Salsbachweg). Er is momenteel een vacature voor een lid, afkomstig uit Wonen.

Henk Kamsteeg, De SGR-Groep

Informatieve middag De Medezeggenschapsraad zal de medewerkers in de zeer nabije toekomst uitnodigen voor een informatieve middag waarin wij als medezeggenschapsraad een uitleg zullen geven over de zorgnota Fundashon Verriet. We zullen hierbij de standpunten geven betreffende de zorgnota en is er alle mogelijkheid om vragen te stellen en op- en aanmerkingen te maken. De uitnodigingen zullen via de afdelingen verspreidt worden. Wij hopen dat de opkomst groot zal zijn!

Chretienne Ladrak, Secretaris MR

Uitwisselingsproject SGR-Groep en Stichting MEE

“Mensen zijn in principe overal hetzelfde” Denise Pestana werkt als orthopedagoog op Curaçao, bij de Sociaal-Pedagogische Dienst (SPD), onderdeel van de SGRGroep. Ellen Vianen als orthopedagoog bij de Haagse vestiging van Stichting MEE (voorheen SPD). MEE is een stichting die ondersteuning biedt aan mensen met een beperking. In het kader van de uitwisseling tussen de SGR-Groep en Stichting MEE hebben ze voor 3 maanden op elkaars’ stoel gezeten; Denise in Den Haag en Ellen op Curaçao. Hoe is het om in een ander land te zijn, op de stoel van een collega die daar vergelijkbaar werk doet? Hoe ervaren ze de uitwisseling en wat hebben ze er van opgestoken?

Wat was de aanleiding voor deze uitwisseling?

“Zowel de directie van Stichting MEE als die van de SGR-Groep staat open voor uitwisselingen met andere landen. In 2006 is het contract getekend voor een uitwisseling, en dat zijn Denise en ik nu aan het realiseren”, vertelt Ellen. Denise: “Sinds de oprichting van de SPD in 2000 bestaat bij de SPD-medewerkers de behoefte een werkbezoek te plegen bij een soortgelijke organisatie.”

Hoe hebben jullie de uitwisseling gestalte gegeven?

“Het was eerst de bedoeling dat we letterlijk op elkaars’ stoel zouden gaan zitten, voor een periode van 3 maanden”, vertelt Denise. “Maar om verschillende praktische redenen bleek dat niet haalbaar.” Denise is in augustus naar Nederland gegaan, terwijl Ellen er nog was. Dat bleek 6

achteraf heel prettig, omdat Ellen Denise daardoor goed wegwijs kon maken in de organisatie van MEE. Door de grootschaligheid van MEE is de organisatie namelijk een stuk complexer dan die van de SPD. Toen Ellen richting Curaçao vertrok, is Denise nog enkele weken in Nederland gebleven. Het laatste deel van de uitwisseling, van 20 november tot eind december 2007, brengen Ellen en Denise gezamenlijk door op Curaçao. Achteraf zijn ze allebei erg tevreden over deze aanpak, waarin ze allebei zowel op zichzelf als met gebundelde krachten hebben kunnen werken.

Wat waren de concrete doelstellingen die jullie met deze uitwisseling wilden realiseren?

Denise: “Ik had voor de SPD drie speciale aandachtspunten. Allereerst de werkprocessen van stichting MEE in vergelijking met die van de SPD. Ten tweede het orthopedagogische werk, waaronder diagnostiek.

Er blijken veel overeenkomsten te zijn tussen de invulling van de orthopedagogische werkzaamheden hier en in Nederland. De opvoedingsondersteuning was het derde belangrijke punt. Op Curaçao zie je dat er een duidelijk gebrek is aan opvoedingsondersteuning voor ouders van kinderen met een verstandelijke beperking. Tot nu toe is er geen methodiek die afgestemd is op de Curaçaose samenleving.

Ellen: “Hier op het eiland spelen veel verschillende factoren een rol als het gaat om opvoedkundige

ondersteuning. Ik had als specifieke doelstelling om hier mee te kijken en mee te denken over opvoedingsondersteuning, toegespitst op de lokale situatie.”

Zijn jullie tegen veel grote verschillen aangelopen?

Ellen: “Wij vonden het allebei verrassend om te merken dat de werkwijzen bij onze organisaties niet zo ver uit elkaar liggen. Het zijn vooral de omstandigheden die anders zijn.

Denise’s werk is breder, terwijl ik meer de diepte inga. Doordat Stichting MEE zoveel groter is heb ik, in mijn vestigingsplaats Den Haag, vooral te maken met consulenten, terwijl Denise met veel meer externe instanties samenwerkt. Bij de SPD op Curaçao zijn de lijnen, door de kleinschaligheid, veel korter.”

Denise: “Een ander groot verschil is het zorgaanbod voor de cliënt.

In Nederland is het zorgaanbod vele malen groter dan op Curaçao.

Op Curaçao is er eigenlijk maar 1 grote instelling die zorg biedt aan mensen met een verstandelijke (en/ of meervoudige) beperking.”

Ellen: “Wat ook duidelijk verschilt, is het IQ van onze respectievelijke doelgroepen. De SPD richt zich op de doelgroep met een IQ tot ca.

60, terwijl Stichting MEE tot een IQ van 80 gaat. Aangezien die laatste doelgroep een stuk groter is, heb je ook te maken met een grotere zorgvraag.”

Denise: ”Waar bij Stichting MEE alles al behoorlijk is uitgekristalliseerd en in de computer is terug te vinden,

staan bij ons sommige zaken nog in de kinderschoenen. Een ander groot verschil is de mondigheid van de cliënt. In Nederland heb je te maken met een cliënt die goed weet wat hij wil en daar ook voor opkomt. Je komt op Curaçao wel cliënten tegen die mondiger zijn en meer verlangen dan een plekje in de zorg. Maar vooral de wat oudere hulpvragers stellen zich over het algemeen afhankelijker op.”

Jullie zijn nu nog niet klaar met de uitwisseling, maar hoe heb je het tot nu toe ervaren?

Ellen: “Ik ervaar het als een verrijking, om te werken in een andere cultuur. Ik weet zeker dat ik dankzij mijn ervaringen hier, een betere inschatting kan maken van de problematiek van de Antilliaanse cliënten van Stichting MEE. Het is ook goed om je te realiseren hoe bevoorrecht we in Nederland eigenlijk zijn, omdat de zorg daar ruimer in de (financiële) middelen zit.”

Denise: “Dankzij de uitwisseling heb ik een betere kijk op de werkzaamheden van Stichting MEE. Ik realiseer me nu dat de processen van de SPD niet zo veel afwijken van de processen van stichting MEE. Wij als SPD zijn op de goede weg.”

Ellen: “Natuurlijk zijn er verschillen in de maatschappij, de cultuur en de beschikbare fondsen. Maar mensen zijn in principe overal hetzelfde.”

Denise: “En dat geldt ook voor hun zorgvragen.”

Eksperiensha di Nataly Li-Martina ku e “Carla Vlaskampmethode”

“E método aki ta hasi nos trabou mas interesante” Na e momento aki a kaba ku realisashon di e plan, konforme e “método Carla Vlaskamp”, pa tur mucha di afdeling A3: un afdeling ku 11 mucha, entre 0 i 14 aña, ku limitashon múltiple. E método aki, desaroyá pa profèsòr Carla Vlaskamp di Universidat di Groningen pa kuido di hende ku un limitashon grave múltiple, ta probando di ta hopi eksitoso. Nataly Li-Martina, gezondheidszorgpsycholoog, aktivo pa BBO i pa Revalidatie i parti di e projectteam pa implementashon di i método aki: “E ta un manera efektivo ku ta yuda nos mehorá e kuido individual pa nos klientenan di un manera sistemátiko, pa yuda drecha kalidat di nan bida.”

Nataly ta konta kon, trahando ku kliente ku limitashon grave na un nivel motóriko i kognitivo, nan a ripará ku e métodonan tradishonal no tabata adekuá pa e klientenan aki. Hopi biaha ta trata di persona ku ta limitá na un rolstoel. Komunikashon ku e klientenan aki en general sa bai sin papiamentu, pero pa medio di señal òf nan “body language”. “E método Vlaskamp ta yudabo pa opservá un kliente di un manera sistemátiko, pa siña konoséle te den detaye i pa forma bo metanan pa yuda e persona den kos chikitu: pa e klientenan aki hopi biaha ta trata di kos ku pa nos ta parse chikitu, pero ku ta esensial pa nan kalidat di bida. Por ehèmpel, nos ta’ tin un habitante ku tabata yora tur mainta. Nos tur a kere ku e persona aki ta lanta ku mal beis. Pero usando e método Vlaskamp, nos a diskubrí ku e tabata yora paso mainta promé kos nos tabata sende lus. Nos a kuminsá lant’e di diferente manera, yamando bon dia, pasando un man riba su kabes i sendiendo e lus mas lat, i despues kos a bai bon.”

“Loke tabata hasi nos trabou mas difísil, tabata e idea di “eenrichtingsverkeer”, pasobra e kliente hopi biaha no por reakshoná. Pero na momento ku bo siña wak e persona di tur e diferente ángulonan manera bo ta siña den e método aki, bo trabou ta bira mas interesante. Kos ku ántes lo bo no a nota, awor si bo ta ripará, por ehèmpel ku un kliente ta trèk ku su skouder pasobra e ta purba bisabo algu, òf ku un habitante ta mustra nos ku e ta di akuerdo, hisando su dos brasanan.”

Kon e método ta traha?

“A base di análisis di un kliente su dossier i a base di tèst, bo ta

kompilá un “persoonsbeeld”, ku tur datonan di e persona i su situashon físiko i mental.

E siguiente paso ta, pa bo fórmula un perspektiva: e meta grandi, formulá di punta di bista di e kliente, fo’i kua bo ta bai sigui traha. Un ehèmpel di un perspektiva di un kliente X ta: “Mi ambiente ta komprondémi mihó”. Normalmente ta dura te mas o ménos 2 aña pa bo realisá e perspektiva: bo meta global. Di esei bo ta derivá un meta mas spesífiko, kua ta bo meta prinsipal òf hoofddoel. E kliente X su hoofddoel ta: “Mi ambiente ta dunami posibilidatnan di ekspresá mi mes”.

E hoofddoel normalmente ta tuma algun luna te 1 aña pa wòrdu realisá. E hoofddoel ta wòrdu realisá por medio di un òf mas meta mas konkreto, yamá werkdoel. Un werkdoel ku nos tin pa kliente X ta: “Nos sa ki momento X no ta sinti su mes bon i ta bai yora”. Ku otro palabra: nos sa kon e lo reakshoná riba sierto aktividat.”

“Den e kaso di kliente X por ehèmpel, nos a mira ku si e sinta mas ku 2 ora den su rolstoel, e ta kuminsá yora, pasobra e

tin un problema ku su heup. Pa e motibu ei awor nos ta laga kliente X skohe despues di un ora si e ke sinta den un stul òf drumi den bedbox. Pa lag’é skohe, nos ta mustr’é un portrèt di su mes den rolstoel i un den bedbox. Pa indiká kiko e ke, e ta move su kabes den direkshon di un di e dos pòrtrètnan. Un werkdoel ta tuma un par di siman pa bo realisá. Despues di a realisá un werkdoel bo ta evaluá, relatando e werkdoel na e hoofddoel. Tin biaha bo mester fórmula mas ku 1 werkdoel pa yega na bo hoofddoel. I tin biaha bo mester fórmula mas ku 1 hoofddoel, pa por realisá bo perspektiva. Ora bo realisá bo perspektiva bo por kuminsá e siklo di nobo, trahando un perspektiva, hoofddoel i werkdoel nobo.”

“Implementashon di e método Vlaskamp tabata un proyekto basta kompliká ku a tuma su tempu: nos a kuminsá na aña 2004. Pa e motibu ei no ta posibel pa implementá e método aki na tur afdeling pareu. Komo ta trata di un método Hulandes nos mester a adaptá sierto kos, ya ku e sirkunstanshanan aki ta diferente fo’i di Hulanda. Na Hulanda, por ehèmpel, nan ta fórmula 2 te 3 “werkdoel” pero aki nos a disidí di traha ku 1 werkdoel. Ora bo realisá esei, si ta nesesario, bo por fórmula un werkdoel nobo. Tambe nos ta’ tin ku tradusí tur e material na Papiamentu i formulá e material di un manera ku hendenan aki por komprondé tur kos bon. Na e momentu aki nos a tin e plannan pa kada kliente di nos afdeling, A3, i ta preparando implementashon pa afdeling B2, kua ta un afdeling di hende adulto ku un limitashon grave múltiple. Tur aña nos ta wòrdu asistí dor di un par di stagiair di e estudio Orthopedagogiek na Groningen. Nan ta yuda implementá e método i monitor progreso i nan ta yuda den e trabou diario, lesando e file di e klientenan i trahando resúmen. Huntu ku otro miembronan di un tim multidisiplinario, tur siman mi ta yuda evaluá e werkdoelnan i ta wak kon nos ta progresando ku kada un di e klientenan.”

Kon mi ta mira futuro ku e método aki?

“Lástimamente tin un kresementu den e kantidat di kliente ku un limitashon grave multiple. Pero ku e método Vlaskamp mi ta sigur ku den futuro nos instituto lo ta bon prepará pa por brinda e kuido nesesario na un nivel individual, tantu intramural komo konsultativo, pa yuda drecha kalidat di bida di nos klientenan.”

7

1

2

3

Kerstgedicht (volgt) 4

5

Selebrashon Siman di kultura 2007 E aña aki atrobe, personal i klientenan di SGR-Groep a traha huntu, realisando un bunita selebrashon di Siman di Kultura den un bon ambiente. Dia 19 di sèptèmber tabata e proseshon, na Salsbachweg, i dia 20 tabatin un selebrashon na Prinsenlaan, kompleto ku muzik, kos dushi i bailamentu. E selekshon di portrèt aki bou ta duna un impreshon di e selebrashon di e aña aki. Lástimamente e pòrtrètnan aki no ta na koló. Si bo tin interes pa wak tur e pòrtrètnan na koló òf pa download portrèt, subi Internet i skohe e siguiente direkshon: http://www.sgr-groep.org/simandikultura2007.htm 1 t/m 4: Muchanan di “Therapeutische Kleutergroep” na Salsbachweg i begeleidsters den nan desfraso

6

5: Selebrashon na Prinsenlaan a kuminsá ku kantamentu di nos himno nashonal

7

6 t/m 10: Impreshonnan di e proseshon dia 19 di sèptèmber

8

Colofon Entre Otro is een uitgave van De Stichting voor Gehandicapten- en Revalidatiezorg (De SGR-Groep), Prinsenlaan 5, Willemstad, Curaçao, Nederlandse Antillen.

Redactie Ingrid Kerstjens en Elaine Marchena (EMT Communications) 9

10

Bon pasku i un felis aña 2008, ku hopi bendishon i salú.

8

Fotografie René Bergsma en Elaine Marchena Ontwerp/lay-out Studio Peter Reijmer Druk Drukkerij INTERPRESS Kopij voor het volgende nummer Het volgende nummer komt uit in april 2008.

Kopij is van harte welkom bij Ingrid Kerstjens, directiesecretariaat.

Deadline voor het inleveren van tekst en foto’s voor het volgende nummer: vrijdag 4 april 2008.