Jaargang 46 Editie 3 by Praeses OAK

KALIMA 3deEditie

2024-2025

Inhoudstafel

Colofon

Voorwoord van de Praeses

Kalender

Grenzeloze feestjes

In the spotlight Studietips

Hoe is het om praesidiumlid te zijn?

Talen-en-regio studies worden van de kaart geveegd

Colofon

Schrijvers

Norah Baert

Jelle De Bisschop

Amber Moors

Mette Naessens

Tine Polley

Julia-Faith Rutges

Jelle Marquebreuck Vangerven

Noor Van Heyghen

Esra Verboven

Maarten Zuiderhoek

Redacteurs

Mette Naessens

Maarten Zuiderhoek

Voorwoord van de Praeses

Liefste OAK’ers en sympathisanten,

Wat is het semester weer snel voorbij gevlogen! We organiseerden tal van activiteiten waar we jullie steeds beter leerden kennen. Het was fantastisch om jullie telkens opnieuw te verwelkomen en samen geweldige herinneringen te maken.

Onze theeavond was wederom een groot succes, en op de cantus mochten jullie voor het eerst het prachtige OAK-lintje dragen! Natuurlijk konden het schaatsen en de cocktailavond ook niet ontbreken tijdens dit eerste semester. Wij hebben er enorm van genoten en kijken alvast uit naar het volgende semester, waarin we allemaal weer samen in België zullen zijn en onder andere het lustrum van OAK zullen vieren! Maar voordat het zover is, is het tijd om je achter je bureau te zetten en alle leerstof in je hoofd te krijgen voor de komende examens.

In België branden de kerstlichtjes al volop, en families komen samen om te genieten van lekker eten en elkaars gezelschap.

Maar feestdagen worden wereldwijd op unieke manieren gevierd. In deze Kalima kunnen jullie meer lezen over feesttradities wereldwijd, handige examentips ontdekken, en tal van andere interessante dingetjes.

Tijdens de blokperiode staan wij uiteraard nog steeds voor jullie klaar, stuur dus gerust al jullie zorgen en vragen naar ons door. Wij helpen graag verder. Natuurlijk staan wij ook allemaal open voor een gezellig babbeltje als je daar nood aan hebt. Nadat jullie vlotjes de examenperiode doorstaan en aan semester 2 beginnen, zal OAK weer klaar staan met een heleboel leuke activiteiten. We kunnen nu al beloven dat het een semester zal worden om nooit te vergeten!

Namens de hele OAK wensen we jullie een fijne kerst, een schitterend nieuwjaar, en vooral enorm veel succes met de blok en examens, waar ter wereld jullie ook zijn. We kijken ernaar uit om jullie in 2025 weer te verwelkomen, klaar voor nieuwe avonturen en herinneringen.

Warme groeten, veel succes en tot volgend jaar, Het volledige OAK praesidium

Grenzeloze feesten

Binnen de kortste keren is het weer een en al feestdagen in België. Maar ook elders in de wereld zijn er vele feestdagen.

Sham al-Nassim

Sham al-Nassim is een typisch Egyptisch feest vol geschiedenis, traditie en verbondenheid die zijn oorsrong vindt in het oude Egypte! Duizenden jaren geleden vierde men het dus ook al, om de komst van de lente te vieren! Het mooie eraan? Het wordt door alle Egyptenaren van alle achtergronden gevierd!

De naam betekent letterijk “de geur van de lente” en stamt dus af van de faraonische tijd, waar het feest bekend stond als “Shemu”. Men vierde tijdens Shemu de wedergeboorte van de natuur en de jaarlijkse overstroming van de Nijlrivier. Momenteel is het feest zowel in de Koptische als de islamitische traditie geïntegreerd, en is vandaag de dag een nationale feestdag in Egypte!

Op deze speciale dag trekken families massaal naar parken en tuinen (anywhere waar het groen is to be honest) om te gaan picknicken! Eten dat die dag zeker geconsumeerd moet worden: fesikh (een sterk gezouten vis), uien en lupineboontjes! Wat ook leuk is; ze schilderen gekookte eitjes en geven ze dan cadeau aan elkaar! Deze kleurrijke eieren zijn een knipoog naar de lente en vernieuwing.

Het is dus een dag dat draait om verbondenheid met familie, de natuur en de geschiedenis van Egypte die gekoesterd wordt en blijft voortleven in de moderne cultuur! Het feest gaat verder dan religie of politiek, want het brengt mensen samen, ongeacht hun achtergrond en geloof.

春节 - Chinees Nieuwjaar

春节 chūnjié ooit al eens van gehoord? Vermoedelijk niet, maar waarschijnlijk klinkt Chinees Nieuwjaar bekender in de oren. Iedereen kent de naam maar weet je ook wat de betekenis achter dit feest is? Ik kan al snuffelen dat het antwoord negatief is, dus kom mee en in wat volgt ontsluier ik het voor jou!

春节 wordt al meer dan 3000 jaar gevierd, nou ja gevierd zou ik eigenlijk niet zeggen. Deze traditie is namelijk tot stand gekomen uit angst voor het mens-etende wezen Nian dat ieder jaar rond 春节 uit de krochten van de zee kroop. Al snel kwam de bevolking erachter dat Nian niet tegen luid kabaal, fel licht en de kleur rood kon. Dus gebruikten de bewoners dit tegen hem mwahaha. Deze praktijken evolueerden door de eeuwen heen tot een heuse festiviteit waarbij vuurwerk, explosies en drakendans werden ingezet. De traditie ontstond om rond deze periode familie te bezoeken en aangezien het niet vreemd is dat families verspreid zijn over een aantal honderden kilometers brengt dit jaarlijks dan ook ’s werelds grootste tijdelijke migratie teweeg. De kindjes krijgen dan rode envelopjes met geld en geluks-spreuken (die wij van de Chinese ambassade dan ook krijgen,… zonder geld helaas).

Tegenwoordig duurt 春节 10 dagen waarbij iedere dag in het teken van iets anders staat en eindigt de feestperiode op de tiende dag met het lantaarnfeest. Wist je trouwens dat Chinees nieuwjaar niet enkel in China wordt gevierd? Ook Signapore, Taiwan, Hongkong en Chinatowns over heel de wereld vieren het.

Verder staat 春节 ook symbool voor het begin van het nieuwe landbouwjaar. Het feest heet daarom ook letterlijk vertaald lentefestival. Alles ontwaakt weer na de lange winter en mannen moeten het land beginnen klaarmaken voor bezaaiing. De maan en haar cyclus zijn nauw verbonden aan deze landbouwpraktijken. De Chinese samenleving is namelijk millennia lang geregeld geweest op basis van de maankalender en voor feestdagen is dit nog steeds belangrijk. Hierdoor valt 春节 ieder jaar op een andere datum. Komend jaar valt het op 29 januari. Hiermee wordt ook het jaar van de slang ingezet want ja, ieder jaar staat ook in het teken van een dier uit de dierenriem.

Oh, we mogen het belangrijkste deel niet vergeten natuurlijk, eten! Tijdens deze dagen versnoepen families heel vaak 年糕 niángāo. Dit is een gebakje gemaakt van rijstbloem en rietsuikerstroop. Heel lekker zoet, maar een echte vuller!

Deze zomer maakte de mama van een Chinese vriend in Shanghai het voor mij en het is zo lekker, maar het blijft echt liggen op je maag, net als een baksteen (en zo ziet het er ook wel uit). Hieronder even een fotootje om jullie jaloers te maken van al mijn China avonturen:).

Mwalimu Nyerere-dag

Mwalimu (= leraar) Nyerere Day is een feestdag in Tanzania die jaarlijks op 14 oktober wordt gevierd om de dood van Julius Nyerere, de 'vader van de natie', te herdenken. Deze dag is belangrijk in Tanzania omdat het het leven en het nalatenschap eert van een leider die een cruciale rol speelde bij het vormgeven van de culturele identiteit van het land...

Wie is Julius Kambarage Nyerere?

Julius Nyerere (1922–1999), de eerste president van Tanzania (1964–1985), staat bekend als de "Vader van de Natie". Hij leidde het land naar onafhankelijkheid in 1961 als premier en ontwikkelde een socialistisch beleid geïnspireerd door Afrikaanse gemeenschapswaarden, bekend als Ujamaa ("familiehood") als president. Dit systeem probeerde economische gelijkheid te bevorderen door middel van landbouwcollectivisatie en zelfvoorziening, maar stuitte op economische uitdagingen.

Nyerere was een voorstander van pan-Afrikanisme en speelde een sleutelrol in de oprichting van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid (OAU). Hij legde later zijn presidentschap vrijwillig neer, een zeldzame daad in Afrika destijds. Hoewel zijn economische beleid gemengd werd ontvangen, blijft hij een icoon van integriteit en idealisme.

Wat te doen op Mwalimu Nyerere-dag?

Aangezien deze dag telt als een officiële feestdag zijn scholen gesloten en blijven veel mensen thuis met de familie. Velen nodigen vrienden uit voor een traditionele Tanzaniaanse maaltijd ter ere van Julius Nyerere. Een paar gekende opties zijn ugali, pilau of kachumbari.

Anderen genieten van de dag via een gezinsactiviteit of een uitstapje met vrienden. Tijdens mijn eigen uitwisseling profiteerden we van deze extra vrije dag en bezochten we Mikumi National Park, het 4de grootste nationale park van Tanzania.

Ugali wat?

Één van de gerechten die traditioneel gegeten wordt op Nyerere-dag is ugali. Echter zal je opmerken dat dit eigenlijk bijna dagelijks wordt gegeten. Dit gerecht heeft maar 2 ingrediënten nodig en wordt vaak gegeten in combinatie met een soort stoofpotje. Het functioneert eerder als ‘bestek’ of ‘brood’ om je stoofpotje netjes op te eten.

Hoe maak ik ugali?

Wat heb je nodig?

Enkel 450ml water en 160g white maize meal / corn meal.

Voeg het water toe aan een pan en breng aan de kook, zet het vuur laag tot medium. Giet langzaam het maïsmeel erbij, voortdurend roerend. Blijf roeren tot het begint in te dikken tot een dichte pap. Gebruik nu een houten lepel om het mengsel 1-2 minuten tegen de zijkanten van de pan glad te strijken, of totdat het in één grote klomp wegtrekt terwijl je het roert. Dit zal steeds meer moeite kosten naarmate het maïsmeel verder indikt, maar het zal helpen om eventuele klontjes te verwijderen. Verdeel het mengsel in een gelijkmatige laag, verhoog de temperatuur tot middelhoog en laat het nog 3-5 minuten koken zonder te roeren. Tegen die tijd zou al het mengsel dat aan de zijkant van de pan vastzit, in vlokken moeten beginnen af te breken, terwijl de randen licht goudbruin beginnen te worden. Tijd om het mengsel te verwijderen. Maak je geen zorgen dat er een laagje aan de bodem van de pan vastzit, deze komt later gemakkelijk los. Voor nu doe je de inhoud van de pan gewoon in een kom, druk je hem naar beneden om een gelijkmatige vorm te creëren en kantel je hem op een bord. Serveer warm.

Als de pan afkoelt, kun je de knapperige restjes gemakkelijk van de zijkant en bodem afbreken en als tussendoortje opeten.

Diwali

Diwali, ook wel bekend als Deepavali, is een van de grootste en meest geliefde festivals in India. De feestdag wordt wereldwijd gevierd door miljoenen mensen, vooral binnen de hindoeïstische gemeenschap. Het festival, dat bekendstaat als het Festival van Licht, symboliseert de overwinning van goed op kwaad en licht op duisternis. Diwali heeft zijn oorsprong in oude hindoeïstische mythologieën en wordt in verschillende delen van India op verschillende manieren gevierd, maar de kern van het festival is dezelfde: het markeert de terugkeer van de god Ram naar zijn koninkrijk Ayodhya, na zijn overwinning op de demon koning Ravana.

Het festival duurt vijf dagen, maar de belangrijkste dag valt op de derde dag, wanneer het volle maan is. Diwali is ook een tijd om de godin Lakshmi, de godin van rijkdom en welvaart, te eren. Mensen geloven dat door hun huizen te reinigen en te versieren, ze de godin naar hun huis kunnen aantrekken voor voorspoed in het komende jaar. Gedurende de festiviteiten worden overal in India een overvloed aan diyas (kleine olielampjes) aangestoken die de duisternis verdrijven. Dit licht staat voor de overwinning van het goede. Vuurwerk speelt een belangrijke rol tijdens Diwali, waarbij de lucht gevuld is met knallen van licht en geluid die niet alleen de nacht verlichten, maar ook het kwaad verdrijven.

Ook is diwali een tijd van samenkomen en vieren met familie en vrienden. De festiviteiten beginnen vaak met een pooja (gebedsritueel) in huizen en tempels, waar bloemen, wierook en vruchten worden geofferd aan de goden, en gebeden worden uitgesproken voor gezondheid, geluk en welvaart. Na de rituelen worden cadeaus, sieraden en zoetigheid uitgewisseld.

Een essentieel onderdeel van Diwali is het eten, er wordt dan ook een enorme verscheidenheid aan lekkere dingen bereid. Typische gerechten die tijdens Diwali op tafel verschijnen zijn onder andere laddoos, barfi vaak in varianten als kaju barfi (met cashewnoten) of pista barfi (met pistachenoten). Gulab Jamun, zachte, gefrituurde balletjes van melkpoeder die worden gedrenkt in suikersiroop, zijn een absolute favoriet tijdens het festival. Ook hartige gerechten zoals samosa’s worden vaak geserveerd. In sommige regio’s van India wordt seviyan, zoete vermicelli in melk en suiker, bereid als een licht dessert. Deze lekkernijen worden niet alleen in familiekring gegeten, maar ook met buren en vrienden gedeeld, wat het gevoel van gemeenschap en verbondenheid benadrukt.

Diwali is een tijd om samen te komen, nieuwe vriendschappen te sluiten en het nieuwe jaar met een positieve en open geest te omarmen. Het is een gelegenheid voor reflectie, waarbij men dankbaarheid uitdrukt voor wat men heeft, en hoopt op een toekomst vol voorspoed en geluk.

In the spotlight: Angel Patricks Amegbe

In elke editie van de Kalima bespreken we een celebrity of ‘pop culture icon’ uit China, India, de Arabische wereld, of Sub-Sahara Afrika. In

deze editie hadden we de eer om de Belgische Nigeriaanse schrijfster Angel Patricks Amegbe te interviewen.

Who is Angel Patricks Amegbe?

Angel is a writer, performing poet, and visual storyteller who explores themes of diasporic identity and mental health. She is the founder of Poetry and Tea, a creative gathering for collective expression and well-being. Her body of work spans three books: The Days of Silence (Masobe 2021), No Pink in a Rainbow (Masobe 2024), and a self-published poetry collection, Sundance.

What can you tell us about your novel 'The Days of Silence' and your newest novel 'No Pink in a Rainbow'?

The Days of Silence is a coming-of-age story that follows Osasé, a young woman on a journey of self-discovery from Nigeria to France after a life-changing diagnosis. It’s a deeply personal exploration of identity, the unspoken dynamics of sisterhood, and the fragile yet enduring bonds between mothers and daughters. Although the story focuses on the main character, Osasé, it also highlights the lives of her two sisters and their single mother, a retired police officer. It blends heartwarming family dynamics with a modern perspective. At its core, it’s a story of survival—tracing the scars of broken marriages, the search for belonging, and the unbreakable spirit of a woman determined to redefine herself against all odds.

No Pink in a Rainbow, on the hand is an exploration of grief, healing, and identity told through the lives of Naomi and Jan. After Naomi faces the devastating loss, her journey becomes a mosaic of confronting generational trauma, rediscovering resilience, and navigating the quiet complexities of love. This is not just a story about loss—it’s about the courage to peel back layers of identity, face painful truths, and create new paths forward. Through Naomi and Jan’s struggles, the novel invites readers to reflect on the tension between past and present, belonging and displacement, and the quiet strength it takes to mend what feels irrevocably broken.

What or who inspired/inspires you in your writing?

I’ve always written for as long as I can remember—whether journaling my thoughts or poems that I never intended to share. But the idea of writing fiction came later, after I moved to Belgium. In the midst of longing for anything that felt like home, I found myself returning to Nigerian and African literature. Before then, I was mostly used to reading non-African fiction, but discovering writers who told stories I could resonate with shifted something within me. Those stories not only comforted me but inspired me to tell my own. In many ways, writing became my way of holding on to the memory of home. It kind of tethered me to my roots while I was learning to embrace solitude in my new world. It’s through writing that I found a sense of purpose even as I navigated unfamiliar terrain.

How was your life as a student of African Studies and Psychology?

Psychology, interestingly enough, wasn’t part of my original plan; my university offered it based on my grades, and I ended up falling in love with it. It has since become central to everything I do, especially in creating complex, authentic characters in my writing. African Studies, on the other hand, was a conscious choice.

I initially applied for it because I couldn’t find a Master’s program in Creative Writing or Psychology in English at UGent and didn’t want to wait until I perfected my Dutch. I saw that one of the courses had to do with literature, and that immediately caught my attention. What began as a practical decision turned into one of the most intense yet rewarding experiences of my life. The richness of the material, combined with having amazing coursemates, made it a journey I deeply cherish. And of course, it was in Ghent, which made it even more enjoyable to visit my favorite city in Belgium. I highly recommend it to anyone willing to immerse themselves in a field that challenges and broadens the way you see the world.

What can you tell us about your poetry collection 'Sundance'? Related to that, what can you tell us about the 'Poetry and Tea' event you organise?

Sundance is a collection of poems divided into four parts: Bare, Lost, Loss, and Healing. It explores themes of identity, migration, womanhood, self-discovery, and healing. Beyond poetry, the collection includes raw, journal-like notes. It’s intentionally structured that way to feel raw and intimate, like an open diary, offering readers a deeply personal exploration of life’s complexities. As for Poetry and Tea, it is a seasonal gathering for anyone who loves poetry, storytelling, connecting with new creatives, and, of course, the warmth of a cup of tea. It’s a cozy, welcoming, safe space where we celebrate creativity and the beauty of shared expression. You’re absolutely welcome to join :)

Studietips van jullie echte, studerende studenten-studies

Krijg zicht op de hoeveelheid leerstof:

Leerstof lijkt snel een onoverkomelijke berg als je niet weet welke topics het omvat. Dat werkt uitstelgedrag en stress alleen in de hand, dus dit is je grootste vijand. Verdeel daarom de berg in kleine, overzichtelijke heuveltjes o.b.v. een bepaald criterium (zoals chronologisch of van simpel naar complex).

Extra tip: kijk naar de inhoudstafel! De meeste cursussen zijn al op deze manier ingedeeld dus je hoeft enkel een schema te maken van de titels en tussentitels om een helder overzicht te krijgen van je leerstof

Studeer actief:

Deze heb je waarschijnlijk al eens gehoord, maar wat betekent dat concreet? Actief studeren komt er vooral op neer dat je de leerstof uit je hoofd en in de werkelijkheid brengt. Hier zijn een paar voorbeelden:

- Zeg je leerstof op. Zo zit het niet enkel in je cognitieve en visuele, maar ook in je fysieke en auditieve geheugen. Bovendien wordt op deze manier snel duidelijk welke stukken je beter nog eens bekijkt.

- Gebruik lichaamstaal. Dat wil niet (!) zeggen dat je iets anders doet terwijl je studeert, zoals koken of sporten, maar dat je de leerstof koppelt aan intuïtieve handelingen die eigen zijn aan jou.

- Maak een tekening, schema of gebruik foto’s. Onze hersenen kunnen enorme hoeveelheden data opslaan maar we hebben de juiste triggers nodig om die data terug te reproduceren. Je leerstof visualiseren is een gemakkelijke én zeer doeltreffende methode om de juiste data te ‘triggeren’.

- Maak het plezant. Laat al je creativiteit los op de leerstof. Gebruik kleurtjes, washi-tapes, ezelsbruggetjes en anekdotes. Luister aanvullend naar podcasts, kijk naar talkshows, interviews, docu’s of ga naar een expo. Op deze manier ontwikkel je een gevoeligheid voor bepaalde topics en gaat de leerstof makkelijker naar binnen.

Studeer samen (tenzij dit echt niet voor je werkt):

Samen studeren creëert een gezamenlijke focus waardoor je minder snel bent afgeleid. Daarnaast vervult het een sociale nood, een honger naar gezelschap, waardoor je rustiger en meer voldaan bent. Dit kan door echt fysiek samen te zitten, of gewoon je webcam te gebruiken. Let wel op dat je elkaar niet afleidt want als dat het geval is, studeer je beter apart. Met het oog op het aanreiken van een digitale leeromgeving, heeft de OAK sinds vorig academiejaar ook haar eigen discordserver! Hier kun je (met of zonder camera) samen online studeren, of je vragen kwijt bij ouderejaars! Een QRcode waarmee je onze server kunt joinen vind je op de achterkant van deze Kalima!

Hopelijk helpen deze tips jullie al wat vooruit! We wensen jullie heel veel succes toe met de blok, vergeet niet om ook van de feestdagen te genieten!

Tine, Esra en Norah

Leer achterstevoren (zeker taalvakken):

Het laatste hoofdstuk van een cursus is vaak een integratie van alle vorige hoofdstukken. Hierin komt bijvoorbeeld de belangrijkste grammatica en woordenschat aan bod, of beschrijft het eindpunt van een bepaalde evolutie. Als je dus begint met het laatste hoofdstuk, herhaal je al een heel stuk van alles wat er daarvoor aan bod kwam waardoor de hoofdstukken geleidelijk aan makkelijker worden. Met deze methode is het wel extra belangrijk dat je voor het examen nog eens de laatste hoofdstukken herhaalt, en bovendien werkt het niet voor alle vakken even goed.

Hoe is het om praesidiumlid te zijn?

Dag iedereen!

Toen ik begon aan mijn avontuur in het praesidium van de OAK, had ik geen idee wat me te wachten stond. Mijn eerste weken waren een prachtige mix van activiteiten, nieuwe vriendschappen en onvergetelijke momenten. Ik wil graag een paar van die ervaringen met jullie delen.

We trapten af met een spelletjesavond (eigenlijk met onze OAKubb maar die ging niet door vanwege het slechte weer). De avond zat vol met lachen, competitie en ook lekkere snacks (zeker toen we Secret Hitler speelden). Het was leuk om te zien hoe iedereen hun eigen favoriete spelletjes meebracht, van bordspellen tot kaartspellen. Na de spelletjesavond volgde de buddyavond, hier namen ouderejaars de eerstejaars onder hun vleugels. De openingsfuif was de kers op de taart. Het was een avond vol muziek, dans en gezelligheid. Een van de meest bijzondere momenten was mijn eerste cantus als zeden, al had ik wel wat schrik aangezien ik tot de dag er voor geen stem had. Daarnaast heb ik ook deelgenomen aan activiteiten van bevriende kringen en andere kringen. Het was enorm leuk om telkens warm ontvangen te worden, en samen te genieten van de avond.

Al bij al waren het dus fantastische weken, afgezien van het feit dat ik enorm ziek ben geweest. Ik kijk ernaar uit om deze reis voort te zetten, nieuwe herinneringen te creëren en een actieve bijdrage te leveren aan onze prachtige kring. De komende maanden beloven veel avontuur te brengen, en ik kan niet wachten!

Talen-en-regio studies worden van de kaart geveegd!

Ongeveer 400 jaar geleden richtte Thomas van Erpen de leerstoel Arabisch op aan de Universiteit Leiden. Het was de bedoeling dat de kennis van het Arabisch zou bijdragen tot het begrip van andere Semitische talen, en Bijbelstudies. De leerstoel moest echter ook bijdragen aan de handel en diplomatie en zou een toevoeging zijn aan onze (Nederlandse) theologie, literatuur, en wetenschap. Ondanks deze 400 jaar oude leerstoel, en een wereldberoemde collectie aan Arabische manuscripten zou de richting Midden-Oosten studies binnenkort kunnen verdwijnen aan de Universiteit Leiden.

Dit is echter niet de enige verandering aan de Nederlandse instelling. De specialisaties binnen Midden-Oosten studies, waaronder Hebreeuws, Turks, Farsi, Islamstudies, en Arabisch, worden allemaal geschrapt en samengevoegd tot één richting. Daarnaast zullen Chinees, Japans, Koreaans en Zuidoost-Azië studies fuseren tot de nieuwe Aziëstudies. Ook Afrika studies wordt in de toekomst wellicht stopgezet. Er zijn zelfs plannen voor een bachelor Europese Talen en Culturen, een samensmelting van Duits, Frans, en Italiaans. Intussen verdwijnen er ook een aantal richtingen aan de Universiteit Utrecht. Vanaf 2026 worden er geen nieuwe studenten meer aangenomen voor Islam en Arabisch, Keltisch, en Religiewetenschappen. Tegen 2030 zullen deze richtingen volledig stopgezet worden samen met Duits, Frans, en Italiaans. Ook in België liggen de Talen-en-regio studies onder vuur. De Katholieke Universiteit Leuven heeft besloten om de richting Slavistiek op te schorten. Hoewel, delen van het vakkenpakket werden toegevoegd aan andere studies, is de richting zelf volledig verdwenen. Daarbij komt dat de opleiding Arabistiek aan de KUL mogelijks samengevoegd wordt met Rechten en Geschiedenis.

Er is klaarblijkelijk een trend om Talen-en-regio studies te schrappen, maar wat zit er achter deze veranderingen? De meeste universiteiten melden dat er een te kleine opkomst is aan studenten. Als er minder dan 20 studenten in een richting zitten kan een professor erg duur worden voor de universiteit. Het gaat hier dus in feite om besparingen. De Talenen-regio studies worden stopgezet of samengevoegd met andere studies om geld te besparen. Zulke kleine studies, waar schijnbaar weinig interesse voor is, zijn immers toch niet erg belangrijk.

In tegendeel! Men hoeft alleen maar het wereldnieuws te lezen om in te zien dat Talen-en-regio studies van belang zijn. China en India worden de laatste jaren steeds invloedrijker in de globale politiek. De Japanse en Zuid-Koreaanse popcultuur verspreidt zich over de hele wereld. Rusland voert een oorlog met Oekraïne en is een potentieel gevaar voor heel Oost-Europa. De genocide die plaatsvindt in Palestina zet de wereld op zijn kop. Het jongste continent op aarde heeft de grootste vluchtelingenstromen vanwege oorlogen in de Democratische Republiek Congo en Sudan. Talen-en-regio studies zijn niet overbodig, maar nodig! Ambassades, diplomaten, internationale organisaties, veiligheidsdiensten, nieuws en de media, culturele centra, en de zakenwereld, ze hebben allen nood aan specialisten in de verschillende regio’s van onze wereld. Ze hebben nood aan mensen met kennis van andere talen en culturen (NPO1).

In meeste studies wordt een student opgeleid in een specifiek vakgebied. In Talen-en-regio studies wordt een student opgeleid in een specifieke regio, met een beetje kennis van alle vakgebieden. Dit is wat Talen-enregio studies uniek maakt. Ze bieden een diepe kennis van een regio’s taal en cultuur, politiek en economie, en de psychologie en geschiedenis van haar bewoners. Ze leiden tot een beter begrip van ‘de ander’, en van onszelf. In onze huidige wereld zou wat meer begrip van, en voor elkaar best wel van pas kunnen komen.

-Maarten Zuiderhoek

OAKartoon

Deze OAKartoon is geschreven in de vier belangrijkste talen van onze richting. Als jij wil weten wat er staat dan zal je het aan je medestudenten of je professoren moeten vragen ;)