MATERIAŁY POLITYCZNE PPS 2003-2010 Kapitalizm nie tylko jest ustrojem niesprawiedliwym i nieludzkim. Przy współczesnych możliwościach wytwórczych, możliwościach podejmowania wielkich, międzynarodowych inwestycji cywilizacyjnych kapitalizm jest hamulcem, przeszkodą w cywilizacyjnym rozwoju ludzkości. Dlatego też jest czas na jego alternatywę, na socjalizm. Poza Ameryką Północną i Europą ta świadomość wyraźnie dojrzewa. Państwa, pod naporem oczekiwań społecznych, coraz wyraźniej kierują się interesem obywateli i nie ulegają naciskom wielkiego kapitału. Od dawna wiadomo, że kapitalizm jako ustrój gospodarczy i społeczny, to ustrój wyzysku i niesprawiedliwości. Od dawna też formułowana jest jego alternatywa − socjalizm. Socjalizm wymaga zespolenia wysiłków dla osiągania wspólnych celów. Pięknie i poetycko sformułował to socjalista Adam Mickiewicz: w szczęściu wszystkiego są wszystkich cele. 5. Demokratyczne państwo – organizator życia społecznego i gospodarczego Cywilizacyjny rozwój ludzkości zmusza do poszukiwania odpowiednich form organizowania się społeczeństw. Od dawna społeczeństwa organizują się w państwa, które przyjmują różną formę i są różnych typów ze względu na wyznaczane stosunki społeczno-ekonomiczne. Współcześnie państwa organizują funkcjonowanie społeczeństw rozmieszczonych na całej naszej planecie. Ani ze strony społeczeństw, ani ze strony elit sprawujących władzę w państwach nie ma sygnałów, że państwo będące organizacją przymusową i organizacją polityczną można czy należy zastąpić innym sposobem organizowania się społeczeństw. Tak więc, należy stwierdzić, że w dającej się przewidzieć przyszłości państwo pozostanie organizatorem życia i władzą zwierzchnią dla ludzi zajmujących terytorium danego państwa. Takie są realia. Członkami ONZ są 192 państwa. Mają one wiele cech wspólnych. Różnią się jednak – często w sposób zasadniczy – sposobami i metodami sprawowania władzy, a także panującymi stosunkami społeczno-ekonomicznymi. Jakie powinno być współczesne państwo? W warunkach polskich, nie będzie sprzeciwów, jeśli stwierdzimy, że państwo to republika – rzecz pospolita, rzecz publiczna. Nie będzie też większych sprzeciwów jeśli stwierdzimy, że pożądane państwo to republika demokratyczna. Akceptację ma także liberalna demokracja, którą charakteryzują: wolne wybory, powszechne prawo kandydowania do władz, jawność stanowienia prawa, przestrzeganie praw człowieka. Problemem jest ustalenie, jaka jest władza demokratycznego państwa w sferze ekonomicznej. W demokracji kapitalistycznej − jaką mamy w Polsce - w sferze ekonomicznej rządzi „niewidzialna ręka rynku”, czyli rządzi kapitał. Demokracja to ustrój, w którym źródłem prawa i władzy jest wola większości obywateli − przy poszanowaniu praw i interesów mniejszości. We wszystkich sprawach. Ustrój ekonomiczny państwa też jest stanowiony wolą większości obywateli. Socjalistyczna alternatywa to demokratyczne państwo, w którym demokratycznie wybrana władza wykonuje wolę większości obywateli w sprawach społecznych i ekonomicznych.
71