MATERIAŁY POLITYCZNE PPS 2003-2010 cywilizacji technicznej mogą i powinny pochodzić od korporacji prowadzących niszczycielską i trucicielską działalność oraz od państw korzystających z ich działalności. Państwa przeznaczają na te cele niewiele środków. W systemie kapitalistycznym podejmowane są tylko działania, które generują zysk dla posiadaczy kapitału. Działalność na rzecz środowiska naturalnego jest kosztem, dlatego korporacje z własnej woli nie naprawiają szkód jakie wyrządzają środowisku. Ropa naftowa jest ważnym surowcem nieodnawialnym, a produkty z jej spalenia zatruwają środowisko. Przeciętny Chińczyk – wytwarzając znaczną produkcję eksportową - zużywa rocznie ok. 330 l ropy naftowej, a przeciętny Amerykanin ok. 4200 l. Można postawić retoryczne pytanie: który z nich powinien bardziej ograniczyć zużycie ropy naftowej i więcej świadczyć na ochronę środowiska? 2. Polska po 20-stu latach kapitalizmu Minęło 20 lat od wprowadzenia zmiany systemu społeczno-gospodarczego w Polsce: system określany jako „gospodarka planowa” został zastąpiony systemem określanym jako „gospodarka rynkowa”. Zmiana została wprowadzona „terapią szokową” według „planu Balcerowicza”. Zmiana systemu odbywała się „pod parasolem NZZ Solidarność”. „Terapii szokowej” nie wytrzymały całe gałęzie przemysłu. Likwidacji uległy m.in. przemysły: stoczniowy, włókienniczy, elektroniczny. Dawnego poziomu produkcji nie odzyskały m. in. górnictwo, hutnictwo, budownictwo. Ponad dwa miliony Polaków na stałe wyjechało zagranicę. Istotą zmiany systemu społeczno-gospodarczego − odbudowy kapitalizmu − jest prywatyzacja własności społecznej. Własność społeczna zarządzana przez państwo i samorządy lokalne jest doktrynalnie likwidowana, w myśl dogmatu, że tylko prywatny właściciel może nią dobrze zarządzać. Tysiące zakładów pracy, zatrudniających wcześniej miliony pracowników zostało przekazanych na własność prywatnym właścicielom – często za zupełnie symboliczną cenę. Postała warstwa polskich kapitalistów, ale większość majątku narodowego jest w posiadaniu zagranicznych właścicieli. Dotyczy to także banków – kapitału finansowego. Po 20-stu latach kapitalizmu w Polsce, można stwierdzić, że przemysł, handel i banki są zarządzane przez zagranicznych właścicieli, którzy kierują się swoimi interesami i dążą do maksymalizacji zysku z posiadanego w Polsce kapitału i zysk ten wywożą zagranicę. Jeśli nacjonalizacja gospodarki po 1945 roku miała charakter rewolucji, to prywatyzację gospodarki po 1990 roku należy określić jako kontrrewolucję. Społeczeństwo polskie zostało wywłaszczone z posiadanego majątku i pozbawione korzyści i zysków wynikających z jego posiadania. Powstaje pytanie: dlaczego to wszystko odbyło się bez protestów społecznych? Warto wymienić dwa powody: − wszystkie siły polityczne - prawica i lewica, związki zawodowe i kościół – poparły prywatyzację majątku narodowego. Znamienne jest stanowisko czołowego przywódcy polskiej socjaldemokracji: „klasa robotnicza wybrała kapitalizm”. A więc wszystkie siły polityczne nie organizowały protestów bo popierały proces niszczenia i wyprzedaży majątku narodowego;
67