ปล่อย Release E-Magazine
1
Editorial
www.facebook.com/ReleaseEMagazine
ปล่อย Release e-magazine Vol.2 June 2013
“ไม่มใี ครมองถนนทีว่ างอยูข่ า้ งหน้า แล้วตัง้ ค�ำถามว่ามันจะพาไปทีใ่ ด แต่เมือ่ ฉันกอดเธอ ฉันเห็นทุกหนแห่ง ทีถ่ นนจะพาไป ...” บทเพลง “ตามเสียงหัวใจ” ยังคงล่องไหล เครือ่ งเล่นซีดตี วั เก่าขับ เสียงเพลงโดยไม่สะดุด พริม้ ตาลง แล้วลองแยกเนือ้ ซึง่ เขียนโดย ทิวา สาระจูฑะ ออกจากเสียงร้องของแอ๊ด คาราบาว ช่างเป็นรูปค�ำทีส่ ดุ จะโร แมนติก ละมุนละไมประหนึง่ ถ้อยค�ำของหนุม่ น้อยเอือ้ นเอ่ยวาจาต่อหน้า สาวน้อยแรกรุน่ แต่หากปล่อยใจไปกับเสียงร้องของผูถ้ า่ ยทอดซึง่ โชกโชน ชีวติ ทัง้ นึกถึงใบหน้าของคนแต่ง ก็เน้นย�ำ้ ไปสูค่ วามหมายทีห่ นักแน่น โน้ม น�ำใจให้ชชู น่ื กับความคิดฝันวันข้างหน้าอย่างมีนยั ส�ำคัญ ส�ำหรับผม ตามเสียงหัวใจ จึงหมายถึงความโรแมนติก ทีเ่ ต็มด้วย ความหมายแห่งใจ ออกจากใจแล้วเข้าสูใ่ จ หาใช่เพ้อฝันล่องลอย ลิบหาย ไปกับสายลมแต่อย่างใด “เธอ” ทีอ่ ยูใ่ นบทเพลง อาจจะหมายถึงสิง่ ใดสิง่ หนึง่ หรือหมายไปถึงหลายสิง่ หลายอย่าง หรืออาจจะแค่หมายถึงเธอจริงๆ ของใครคนใดคนหนึง่ เพียงเท่านัน้ ฯลฯ หลังจาก ปล่อย รีลสิ อีแมกกาซีน Vol.1 ถูกปล่อยออกไป ผมนัง่ เปิด คอมพิวเตอร์ เชือ่ มสัญญาณเข้าอินเทอร์เน็ต เคาะแป้นคียบ์ อร์ดสูเ่ ว็บไซต์ www.thai-emag.net แล้วคลิกเข้าไปไล่อ่านเนื้อหาที่อยู่ในนิตยสาร ออนไลน์ทลี ะหน้าๆ คลิกย้อนกลับไปกลับมาเพือ่ ส�ำรวจหน้าตาอาร์ตเวิรก์ ความรูส้ กึ หนึง่ ทีป่ ะปนเข้ามาในความปลาบปลืม้ ต่อชิน้ งานเล็กๆ นีค้ อื เรา สร้างท�ำมันขึน้ มาเพือ่ อะไร.. แน่นอนว่าค�ำตอบนัน้ ย่อมมีอยูก่ อ่ นแล้วในตัว เรา เพียงแต่วา่ ในวาระทีม่ นั ถือก�ำเนิดขึน้ มาแล้วแพร่ออกสูส่ าธารณะ บาง เสียงข้างในก็คงมีองึ อลขึน้ มาบ้างละ ผมไม่แน่ใจจะเรียกอย่างไรดี อุดมการณ์หรือ มันก็คำ� ใหญ่คำ� โตเกิน ไป ซ�ำ้ ยังเชยบรมในยุคทีต่ อ้ งบ่องตงตามถ้อยค�ำของคนโซเชียลเน็ตเวิรก์ ทัง้ เนือ้ งานทีผ่ มและพรรคพวก “ขุนโจรปล่อย” สร้างท�ำกันก็หาได้ยงิ่ ใหญ่
2
ปล่อย Release E-Magazine
อะไร ความฝันหรือ ก็พอกล้อมๆ แกล้มๆ ไปได้ แต่อย่าไปเอาจริงเอาจังกับ มันมากนัก เพราะเมือ่ ตืน่ ก็จะพบความจริงอันฝาดเฝือ่ นเหลือทน อย่างไรก็ แล้วแต่ ส�ำคัญทีส่ ดุ คือ สิง่ ทีพ่ วกเราได้ทำ� ขึน้ มา คงจะมีนำ�้ เนือ้ ทีเ่ ป็นความ หวัง เป็นแรงพลัง เป็นก�ำลังบันดาลใจ เป็นเพือ่ นหรือจะเป็นอะไรก็ตามแต่ ในทางสร้างสรรค์ กับคนอ่านขึน้ มาบ้าง ในวาระเช่นนี้ ผมขอขอบพระคุณครูอาจารย์ พีน่ ำ�้ หมึกทีน่ บั ถือทัง้ ไพฑูรย์ ธัญญา ขจรฤทธิ์ รักษา และ ชามา ทีค่ อยเป็นก�ำลังใจรวมทัง้ มอบต้นฉบับอันมีคา่ ส�ำหรับชาวปล่อย และโดยเฉพาะอย่างยิง่ กับ ปล่อย รีลสิ Vol.2 นับว่าเป็นเรือ่ งปลาบปลืม้ ทีส่ ดุ ทีบ่ คุ คลอย่าง แอ๊ด คาราบาว ชาติ กอบจิตติ ทิวา สาระจูฑะ จรูญพร ปรปักษ์ประลัย ให้เกียรติมา ขึน้ เวทีเล็กๆ ของเราอย่างพร้อมเพรียงกัน แถมพิเศษเพิม่ ขึน้ ไปอีกเมือ่ บรรณาธิการนิตยสารชื่อดังท่านหนึ่ง (แม้จะไม่เปิดเผยตัวตน) ได้ร่วม กระโจนลงแจมกับกองโจรปล่อย ด้วยเรือ่ งเล่าว่าด้วยแฟนคลับนักร้อง.. จะเป็นอะไรนัน้ คงต้องตามอ่านในฉบับกันเอาเอง ก�ำลังใจงามงดเช่นนีน้ ี่ แหละ ท�ำให้รสู้ กึ ว่า เราต่างโอบกอดซึง่ กันและกัน ทัง้ ไม่รสู้ กึ ว่าตัวเราโดด เดีย่ วกับทางสายข้างหน้าทีก่ ำ� ลังดุม่ เดินไป ท้ายนี้ ขอน�ำบทกวีซงึ่ พีช่ ายน�ำ้ ใจงามนาม นิรตั ศิ ยั หล่ออรุโณทัย ส่งมาเป็นพลังให้ชาวกองโจรปล่อย และขออนุญาตน�ำมาเสนออีกทอด ต่อผูอ้ า่ นทุกท่าน.. ด้วยหวังว่า เราต่างจะเป็นพลังใจซึง่ กันและกันต่อไป คือความคิดความงามความรูส้ กึ เสรีภาพในส�ำนึกนอกขอบขัง ปล่อยออกมาเพือ่ สร้างเสริมเติมพลัง ยามอุกอัง่ เราจะปล่อยทยอยบิน ................. ด้วยมิตรภาพและความรัก ประยูร หงษาธร บรรณาธิการ
Content ปล่อยครู แรงศรัทธา
4
ข่าวลือ ข่าวลวง หรือข่าวหลอก
8
พระจันทร์จบั มือฉันเขียน ตอน 2
10
สีสนั ลายคราม ทิวา สาระจูฑะ กัปตันเรือสีสนั 25 ปี ‘เราไม่ควรเป็นแบบอย่างของใคร!’
12
ปล่อยข่าว
ปล่อยผูห้ ญิงให้บนิ ได้ ปล่อยจากปก
ปล่อยพลัง
สามัคคีคอื พลัง ปรากฏการณ์ใหม่ของแฟนคลับ
32 ปล่อยให้นงั่ คุยกับหนังสือ หนังสือมุมหนัง : แดดเช้าร้อนเกินกว่า (เอเลีย่ น) จะนัง่ จิบกาแฟ #2
36 ปล่อยส�ำรวจแผง - สิบค�ำนิยามจีน - การเดินทางของแกงมัสมัน่
ปล่อยใจไปดูหนัง
40
ชีวติ เวลา และการสูญเสีย
42
The Impossible แสงของดาวบางดวง
46
ปล่อยหนังกลางใจ ปล่อย(ใน)เพลง
ปล่อยแขก จนฉิบหาย-รวยตายชัก 64 ปล่อยคนเดินทาง เปิด๊ สะก๊าดในวังเวียง 66 ปล่อยกันไปแฮ้ง ท�ำตัวป๊อป ป๊อป @แมนโดป๊อป 76 ปล่อยไปตามดวง พยากรณ์ประจ�ำเดือน มิถนุ ายน 2556 78 ปล่อยเรือ่ งเล่า เสียงฝนจากหุบเขา ตอน 2 80 ปล่อยโปร ข้อคิดจากสนามกอล์ฟเมืองเอกวังน้อย 84 นิตยสาร
ปล่อย รีลสิ อีแมกกาซีน ทีป่ รึกษา
ชนประคัลภ์ จันทร์เรือง, ไพฑูรย์ ธัญญา, เจน สงสมพันธุ,์ โสภี สุขเกษม, เฉลิมพล ปทะวานิช, วาสนา ชูรตั น์ บรรณาธิการ
ประยูร หงษาธร
ผูช้ ว่ ยบรรณาธิการ
ชาตรี เขตเขาเม็ง
กองบรรณาธิการ
ศิรพิ ร วงศ์ทางประเสิรฐ์ , สุทธิดา มนทิรารักษ์, เติง้ เสีย่ วต้อง
ศิลปกรรม 48 BonVi_Art ปล่อยแนะน�ำเพลง 52 ช่างภาพ ปล่อยทางกวี ธนวรรธ ชายกุล, denprayoon คนรักของสายลม 53 คอมพิวเตอร์ สุพฒ ั น์ สุขเกษม, ศุภกิตติ์ ยินดีอนันต์ ปล่อยทางคนหนุม่
ร่วมรัก...บนวิหารศักดิส์ ทิ ธิ ์
ปารีส...เมืองแห่งแสงไฟ และชายผูม้ คี วามปรารถนา อันแรงกล้าที่ ปาร์ก เด แพร็งส์ 54
ปล่อยคนผีๆ พระนวกะ 58 ปล่อยใจสัมผัสใจ ความจริงกับความฝัน มักเป็นทางคูข่ นานเสมอ 60 ปล่อยเล็บมังกร เซียนอักษรสวรรค์ ตอน 2 62
ปล่อย Release e-magazine www.thai-emag.net www.facebook.com/ReleaseEMagazine บริษทั ไวท์ ไดเมนชัน่ จ�ำกัด เลขที่ 67 ซอยพัฒนาการ 50 ถนนพัฒนาการ แขวงสวนหลวง กรุงเทพฯ 10250 โทร.02-722-7322 , 081-010-7120 e-mail : denprayoon@hotmail.com ปล่อย Release E-Magazine
3
ปล่อยครู เรื่อง : ไพฑูรย์ ธัญญา
แรงศรัทธา ปี
นีอ้ สี านแล้งมาก น�ำ้ ในแม่นำ�้ แทบทุกสายขอดแห้ง รวมทัง้ แม่นำ�้ ชีของผมด้วย ยีส่ บิ ปีมานีผ้ มไม่เคยเห็น แม่นำ�้ ชีเหือดแห้ง แต่ปนี เี้ วลาขับรถผ่านแม่นำ�้ ผม นึกถึงบทกวีทอ่ นหนึง่ ของนายผีทกุ ที “ย้อมชีพคือล�ำชี อัน ช�ำแรกอยูร่ รี อ” น�ำ้ ชีอยูใ่ นสภาพนีจ้ ริงๆ ก่อนหน้านี้ น�ำ้ แล้ง อากาศร้อน ฝนจะตก น�ำ้ จะท่วม ผมไม่คอ่ ยรูส้ กึ รูส้ าอะไรกับมันนัก เพราะถ้าอากาศร้อนมาก ก็เปิดแอร์ ฝนจะตกหนักเราก็มรี ถยนต์คมุ้ ฝนเวลาเดินทาง ชีวติ แบบปัญญาชนคนชัน้ กลาง ท�ำให้เราไม่คอ่ ยสนใจข่าว พยากรณ์อากาศกันสักเท่าไหร่ เว้นเสียแต่วา่ จะมีบกิ๊ อีเวน ท์ เช่น พายุไต้ฝนุ่ จะเข้า ดีเปรสชัน่ จะมา น�ำ้ จะท่วมใหญ่ อะไรเหล่านัน้ ปีหนึง่ พอดีทผี่ มปลีกเวลาจากงานประจ�ำทีซ่ ำ�้ ซากมา เป็นคนปลูกต้นไม้ ความคิดจะมีสวนเล็กๆ สักแปลงหนึง่ เอา ไว้ปลูกต้นไม้ใบหญ้าเป็นสิง่ ทีผ่ มคิดมานานแล้ว ต้องบอก เสียก่อนว่าแม้จะเป็นนักเขียนกับเขาบ้าง แต่กไ็ ม่เคยใฝ่ฝนั
4
ปล่อย Release E-Magazine
อยากมีบา้ นสวน หรือบ้านไร่ เอาไว้เป็นทีเ่ ขียนหนังสือหรือ ไว้ต้อนรับคนไกลไปมา พรรคพวกเพื่อนฝูง หรือนักข่าว สายวรรณกรรม แต่ทผี่ มอยากมาปลูกต้นหมากรากไม้ เป็น เพราะอะไรบางอย่างที่แอบซ่อนอยู่ในใจมานานแล้ว ถ้า จะพูดแบบนักประพันธ์กค็ งต้องว่า มันคือเสียงเพรียกของ ส�ำนึกบางอย่างที่ฝังแฝงอยู่ในจิตวิญญาณ...เหมือนๆ กับ สัญชาตญาณแห่งการล่าทีแ่ ฝงอยูใ่ นใจของเจ้าบัก๊ ทีเ่ ราเคย อ่านจากนวนิยายเรือ่ ง The Call of the wild ของแจ๊ก ลอนดอนท�ำนองนัน้ ผมเคยถามตัวเองอย่างจริงจังว่า ไอ้เสียงเพรียกนัน้ ที่แท้มันคืออะไร ในที่สุดผมก็ได้ค�ำตอบที่ไม่ต้องคิดให้ซับ ซ้อนอะไรนักว่า มันเป็นเพราะสันดานอันเป็นมรดกตกทอด มาจากพ่อแม่และบรรพบุรษุ ทีเ่ ป็นชาวนาชาวไร่นนั่ เอง ไม่ได้ มีเหตุผลอืน่ ใดมากกว่านี้ (ไม่เกีย่ วกับเศรษฐกิจพอเพียง หรือ ไร่นาสวนผสมอีกด้วย) สันดานนีส้ ำ� หรับผม มันแรงเอาการ อยู่ หลายคนอาจมองว่านีเ่ ป็นการดัดจริต เหมือนทีช่ าวนา
ล้มแล้ว ลุกลุกยืนขึน้ ใหม่ เห็นไหมรัก และรักแรงศรัทธา...
คนหนึง่ แอบค่อนแคะมาตามลมให้ได้ยนิ เมือ่ เห็นผมตัง้ หน้า ตัง้ ตาปลูกต้นไม้ ว่า “เป็นอาจารย์มหาลัย แต่ดดั จริตอยาก มาท�ำนา” หลังจากลงทุนลงแรงไปพักหนึ่ง ผมก็ให้บทสรุปแก่ ตัวเองในระดับหนึง่ ว่า การปลูกต้นไม้ในภาคอีสานนัน้ มัน เป็นอะไรที่ต้องทุ่มเทเอามากๆ ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ รวมทัง้ เวลา อีสานนัน้ ได้ชอื่ ว่าทีร่ าบสูง มีสภาพอากาศแห้งแล้ง ดิน ก็มกั มีแต่ทรายเหมือนทีน่ ายผีเคยเขียนถึงไว้จริงๆ “บนฟ้าบ่มี น�ำ้ ในดินซ�ำ้ มีแต่ทราย” ตอนหน้าแล้งนับแต่เดือนกุมภาพันธ์ มาจนถึงสงกรานต์ ต้นไม้ทผี่ มปลูกไว้กอ็ อกอาการร่อแร่ พา กันเหีย่ วตายไปหลายต้น โชคดีทผี่ มอยูใ่ กล้คลองชลประทาน สามารถสูบน�้ำขึ้นมากักเก็บไว้ในสระส�ำหรับรดน�้ำต้นไม้ กระนัน้ ก็ยงั ต้องรดกันแทบจะเช้าเย็นเลยทีเดียว หน้าแล้ง ปีนที้ ำ� เอาผมหน้าด�ำคร�ำ่ เครียด วิตกกังวลไปต่างๆนานา อด คิดเปรียบเทียบไม่ได้วา่ นีถ่ า้ ผมท�ำสวนอยูแ่ ถวบ้านเกิดทีป่ กั ษ์
ใต้ นอกจากคอยถางหญ้าดายหญ้าแล้ว ผมแทบไม่ตอ้ งไปท�ำ อะไรกับบรรดาพืชพันธุเ์ หล่านัน้ เลย เพราะสภาพอากาศและ คุณภาพของดินมันแตกต่างกันลิบลับ ถึงตอนนี้ ผมเลยยิง่ ประจักษ์ในความเป็นนักสูแ้ ละธาตุ แท้อนั ทรหดอดทนของคนอีสานมากขึน้ ไปอีก ปลายกุมภาพันธ์ถงึ มีนาคม เป็นช่วงเวลาทีแ่ ล้งทีส่ ดุ ของอีสาน ปลายกุมภาฯ สิน้ หนาว ชาวนาเก็บเกีย่ วผลผลิต กันหมดแล้ว บางรายก็เตรียมพร้อมทีจ่ ะท�ำนาปรังต่อ ปี นีร้ าคาจ�ำน�ำข้าวมันสูง ยิง่ เป็นแรงจูงใจให้มกี ารท�ำนาปรัง มากขึน้ ชาวนารอบๆ สวนผมเริม่ เผาหญ้า เผาตอซัง เย็น วันหนึง่ เมือ่ ไปถึงสวน ผมพบว่า มันถูกไฟลวกไปทัง้ แถบ ไฟ จากการเผาซังหญ้าในนาลามเข้ามาไหม้สวนผมเพราะเต็มไป ด้วยหญ้าแห้ง ท�ำเอาต้นมะนาวถูกไฟลวกไปเกือบหมด ท่อ พีวซี ที เี ดินลอยไว้บนพืน้ ดินส�ำหรับรดน�ำ้ ต้นไม้ หงิกงอใช้ไม่ ได้ ดีทไี่ ฟมันไม่ไหม้กระท่อมเถียงนาไปด้วย
ปล่อย Release E-Magazine
5
ปล่อยครู
เห็นสภาพสวน ผมเข่าอ่อน นึกแค้นเคืองชาวนาขึน้ มา เป็นครั้งแรกในชีวิต เราไม่มีทางรู้ว่าใครเป็นคนเผา จับมือ ใครดมไม่ได้ เพราะท้องทุง่ แถบนี้ เขาเผาหญ้า เผาซังกันทัง้ นัน้ แค่ไม้ขดี ก้านเดียว ไฟก็ลามไปทัว่ ทิศ ไหม้นาคนนัน้ ลาม ไปนาคนโน้น วันทัง้ วันท้องทุง่ อบอวลไปด้วยควันไฟ ทุง่ ทัง้ ทุง่ รวมไปถึงสวนของผมเลยแปนเอิดเติดเหมือนชือ่ บทกวีบทหนึง่ ของประเสริฐ จันด�ำ กวีผลู้ ว่ งลับไปเสียอย่างนัน้ สิง่ ทีผ่ มท�ำได้ ก็คอื ใจ ครับ มันต้องท�ำใจ ปรับอารมณ์และความรูส้ กึ ไม่ให้ พลุง่ โพลงเหมือนไฟลามทุง่ เท่านัน้ เอง ท้ายทีส่ ดุ ไฟในใจผมก็มอดซา บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร เราต้องเริม่ ใหม่ ไฟลามไหม้สวนคราวนีไ้ ม่ตอ้ งโทษใคร มันเป็น ความประมาทของเราเอง ทีไ่ ม่ทำ� แนวกันไฟไว้ เมือ่ มันไหม้ ได้เราก็ปลูกมันใหม่ได้บทเรียนในแล้งนี้จะท�ำให้เราไม่พลาด ในแล้งหน้า คิดได้ดงั นีผ้ มก็เริม่ ต้นฟืน้ ฟูบรู ณะ ต้นไหนทีเ่ ห็นว่ามัน ไม่มที างเยียวยาผมก็ขดุ ทิง้ ส่วนต้นไหนทีป่ ระเมินแล้วว่าอาจ จะรอด ผมก็ลนุ้ ตัดยอดทีไ่ หม้ไฟออก พรวนดิน รดน�ำ้ พร้อม กับกระซิบบอกมันว่า “พวกแกต้องศรัทธาที่จะมีชีวิตอยู่นะ
6
ปล่อย Release E-Magazine
ถ้ามีศรัทธา แกจะรอด” ผมเริม่ ต้นไปหาพันธุม์ ะนาวมาใหม่ ส�ำหรับปลูกแทนต้น ทีไ่ ฟไหม้ตาย พร้อมกับออกปากฝากฝังพระแม่ธรณีให้ชว่ ยโอบ อุม้ เลีย้ งดู หยัง่ รากฝากใบ ท่ามกลางแดดปลายเดือนมีนาคมที่ ร้อนเปรีย้ ง พยากรณ์อากาศบนไอโฟน แสดงรายการชัดเจน ถีถ่ ว้ น ว่าไม่มเี ค้าลางของเมฆฝนแม้วา่ วันไหนๆ กระนัน้ ก็อด ทีจ่ ะคอยเปิดดูมนั ทุกวันไม่ได้ ผมยิง่ ประจักษ์แจ้งในค�ำเปรียบ เปรยว่า “เหมือนชาวนาคอยฝน” ก็ตอนนีเ้ อง “เราจะต้องมีศรัทธากับสิ่งที่เราท�ำ” ผมเฝ้าบอกและ ปลอบใจตัวเองเรือ่ ยไป ค�ำพูดท�ำนองนีม้ นั ได้ยนิ เข้าหูมานาน แล้ว แต่กเ็ หมือนสายลมทีผ่ า่ นเลย บางสิง่ บางอย่างมันอาจ ไม่มีความหมายอะไรเลย หากเราไม่ได้เผชิญกับมันอย่าง จริงจัง ผมเดินพูดคุยกับต้นไม้ไป ใจก็แว่วยินเสียงเพลง “รัก และหวัง” ของหงา คาราวาน ดังอยูใ่ นใจ “ล้มแล้ว ลุกลุกยืนขึน้ ใหม่ เห็นไหมรัก และรักแรง ศรัทธา...” มีนาคมผ่านไป ฤดูร้อนแล้งอันร้ายกาจโถมทะยาน
มาพร้อมเดือนเมษายนและกลิ่นอายบุญสงกรานต์เดือนห้า ราชการออกประกาศให้จงั หวัดนัน้ จังหวัดนีเ้ ป็นพืน้ ทีป่ ระสบ ภัยแล้ง เพื่อจะได้เบิกงบประมาณก้อนโตมาเยียวยากันต่อ ไป ชาวนาข้างสวนน้อยของผมเริม่ สูบน�ำ้ เข้านาหล่อเลีย้ งต้น ข้าวในแปลงนาปรังทีก่ ำ� ลังเริม่ ต้นส่ออาการร่อแร่ เพราะภัย แล้ง หากมันไม่โชคร้ายเกิน ฤดูการจ�ำน�ำข้าวครัง้ ใหม่ คงได้ เงินก้อนมาก�ำให้พอชืน่ ใจ ผมใช้เวลามากขึ้นในการสูบน�้ำรดต้นไม้ พยากรณ์ อากาศในไอโฟนยังแสดงสัญญะรูปพระอาทิตย์สสี ม้ แดงปลัง่ สม�ำ่ เสมอ พร้อมระดับอุณภูมทิ สี่ งู ขึน้ ไม่ยอมลดราวาศอก ผม รูส้ กึ ว่าตัวเองหงุดหงิด กระวนกระวายมากขึน้ จนคนใกล้ตวั สังเกตได้ การหันมาท�ำสวนเล่นๆ เป็นงานอดิเรก กลับท�ำให้ ผมออกอาการเครียดคล้ายผูว้ า่ แบงค์ชาติในยามอัตราค่าเงิน ผันผวน ไม่นา่ เชือ่ ว่าผมท�ำท่าจะเหมือนชาวนาชาวไร่มากไป ทุกที ทีค่ อยแหงนเบิง่ ดูทอ้ งฟ้า พร้อมหวังลมๆ แล้งๆ ว่าเมือ่ ไหร่ฝนจะตกลงมาบ้าง ทัง้ ทีร่ อ้ ยวันพันปีกอ่ นหน้านีผ้ มไม่คอ่ ย สนใจดินฟ้าอากาศสักเท่าไหร่ ใกล้บญ ุ สงกรานต์เข้ามาทุกขณะ กองคาราวานลูกหลาน
ชาวอีสานเริม่ ทยอยกลับบ้าน เสียงหมอล�ำ พิณแคนและเพลง ลูกทุ่งลอยตามลมข้ามทุ่งมาจากหมู่บ้านโน้นหมู่บ้านนี้ เป็น สัญญาณบอกให้รวู้ า่ หมูบ่ า้ นทีเ่ คยซบเซาเงียบเหงามานานกลับ มาคึกคักอีกครัง้ หนึง่ ด้วยลูกหลานคนหนุม่ สาวทีจ่ ากบ้านไป ไกลพากันกลับมาเยีย่ มครอบครัว ผมยังคงปลีกเวลาจากงาน ประจ�ำไปดูสวน ดายหญ้าและรดน�ำ้ ต้นไม้ ขณะใจสูเ้ ริม่ ถดถอย พร้อมๆ กับความรูส้ กึ ท้อแท้เริม่ ส่งเสียงดังขึน้ ทีละนิด แต่แล้ว เช้าวันหนึง่ ผมก็พลันยิม้ ออก ขณะลากสายยาง รดน�ำ้ ต้นไม้เหมือนวันก่อน ผมก็พบว่า มะนาวต้นหนึง่ ทีถ่ กู ไฟ ลวกและผมตัดต้นมันทิง้ จนเหลือแต่ตอ กลับเริม่ แตกหน่ออ่อน สีเขียวแทรกผิวดินออกมาอวดโฉมให้เห็นอยูร่ ำ� ไร ผมรีบปาดเหงือ่ ทีไ่ หลเข้าตา เพ่งมองด้วยความตืน่ เต้น ดีใจ ต้นถัดไปอีกสองสามต้นก็มสี ญ ั ญาณชีวติ ผลิยอดเขียวออก มาทักทายเช่นเดียวกัน มันรอดแล้ว ผมร้องในใจ ในทีส่ ดุ มัน ก็ฟน้ื คืนมาอีกครัง้ ผมค่อยๆ เอือ้ มมือไปสัมผัสยอดอ่อนบอบบางนัน้ อย่าง กระตือรือร้น พลันเสียงเพลงท่อนเดิมของหงา คาราวานก็แว่ว ดังขึน้ อีกครา “เห็นไหมรักและแรงศรัทธา...
ปล่อย Release E-Magazine
7
ปล่อยข่าว
เรื่อง : “คนเขียนข่าว”
หา
กใครจ�ำยังได้ เมือ่ ช่วงเดือนกันยายนถึงเดือนตุลาคมของ ปีทแี่ ล้ว นับเป็นเวลา 1 เดือนเต็มหรืออาจจะมากกว่านัน้ นิดหน่อย ทีห่ ลายคนใจจดในจ่ออยูก่ บั ข่าวความเคลือ่ นไหว
หลายประเด็น ทีส่ งั เกตเห็นได้ชดั ก็คอื ความตืน่ ตระหนกจากพายุแกมี ทีท่ า้ ยทีส่ ดุ ก็รอด ไป ไม่มนี ำ�้ ท่วมใหญ่เหมือนเมือ่ ปีกอ่ น แต่ทที่ ว่ มหนักคืออารมณ์ของประชาชน และคนข่าวเสียมากกว่า ข่าวต่อมาทีส่ ร้างความสัน่ สะเทือนวงการแพทย์ และต�ำรวจ คือ การขุดค้นพบโครงกระดูก 3โครงในไร่ ทีจ่ งั หวัดเพชรบุรี ของพัน ต�ำรวจเอกนายแพทย์สพุ ฒ ั น์ เลาหะวัฒนะ แพทย์โรงพยาบาล ต�ำรวจฝีมอื ดีโด่งดัง พอๆกับประเด็นข่าวร้ายทีเ่ กิดขึน้ ตอน นี้ เอาไว้คดีเริม่ คลีค่ ลายชัดเจน ฉบับหน้าจะเล่าให้ฟงั ถึงการ สัมภาษณ์คณ ุ สุเทพ พีช่ ายนายแพทย์สพุ ฒ ั น์ เป็นทีมแรก และชัน้ เชิงการเล่น กับข่าว ของสองพีน่ อ้ งครับ นอกจาก 2 ข่าวนัน้ แรก ข่าวเป็นปัญหาหลักด้านความมัน่ คง และลม หายใจของคนในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ก็คอื ข่าวลือ กลุม่ ก่อความไม่สงบใน จังหวัดชายแดนภาคใต้ ข่มขูจ่ ะตัดหู ตัดหัว และฆ่าให้ตาย ส�ำหรับผูท้ ที่ ำ� งาน ท�ำ มาหากิน หรือเปิดร้านค้าขาย ในวันศุกร์ ซึง่ เป็นวันละหมาดใหญ่ ประจ�ำสัปดาห์ ของชาวมุสลิมทัว่ โลก แต่คำ� ขูก่ ลับเข้มข้น เข้มงวดใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมอยูท่ นี่ นั่ ในช่วงเวลานัน้ ท�ำให้รทู้ มี่ าทีไ่ ปว่าในช่วงกลางเดือนกันยายนมี เหตุระเบิดใหญ่ทตี่ ลาดอ�ำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี มีผเู้ สียชีวติ และบาดเจ็บ หลายคน ขณะทีบ่ า้ นเรือนถูกไฟไหม้เสียหาย เสียงร�ำ่ ลือกันก็คอื ก่อนเกิดระเบิดทีน่ นั่ คนร้ายข่มขูห่ า้ มขายของวันศุกร์ เพือ่ ให้เหมือนกับมาเลเซียทีห่ ยุดงานวันศุกร์ และแสดงความแตกต่างชัดเจน
8
ปล่อย Release E-Magazine
ข่าวลือ ข่าวลวง หรือ
ข่าวหลอก
ความกลัวเป็นเครือ่ งมือส�ำคัญทีย่ งั คงขับเคลือ่ นอยูใ่ นจังหวัดชายแดนภาคใต้ ท�ำให้การแก้ปญ ั หา ติดขัดไปหมด ปราศจากความร่วมมือจากประชาชน เพราะความกลัว ว่า เป็นพืน้ ทีพ่ เิ ศษส�ำหรับศาสนาอิสลาม ผมพยายามหาต้นตอของข่าวลือ หรืออย่าง น้อย คือคนทีไ่ ด้รบั ใบปลิว เอกสาร หรือค�ำขูว่ า่ เขา เขียนอย่างไร เตือนอย่างไร เพือ่ จะได้เห็นกับตา แต่ ปรากฏว่าทัว่ ทัง้ 3 จังหวัด ไม่มใี ครเคยเห็นเอกสาร ค�ำขูน่ ดี้ ว้ ยตาตัวเอง แทบทัง้ หมดจะบอกว่า ได้รบั ค�ำ เตือน ค�ำขู่ จากคนรอบข้าง และเพื่อนที่อยู่ต่าง จังหวัด ทีโ่ ทรมาบอกว่า เขาขูใ่ ห้ปดิ ร้าน ไม่เช่นนัน้ จะถูกระเบิดเหมือนกับทีอ่ ำ� เภอสายบุรี แน่นอน ไม่จำ� เป็นต้องอ่านใบปลิว ไม่จำ� เป็น ต้องเผชิญหน้ากับคนร้าย แต่ได้ยนิ มา ได้เห็นภาพ ระเบิดออกทีวเี ป็นตัวอย่าง ร้านค้าทีเ่ คยเปิดกิจการ มาเกือบ 30 ปี ก็ถงึ ทีตอ้ งหยุดเช่นกัน ผมนึกถึงการนั่งคุยกับแกนน�ำระดับหัวกะทิ ของกลุม่ ก่อความไม่สงบคนหนึง่ ทีท่ หารควบคุมตัว ได้ จากอ�ำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา ภายหลัง เจ้าหน้าทีน่ ำ� มาถกเถียง ต่อสูท้ างความคิด จนยอม เปิดเผยรายละเอียดกลยุทธ์การต่อสู้ของกลุ่มก่อ ความไม่สงบ กลยุทธ์ทวี่ า่ นีค้ อื ความกลัวครับ ความกลั ว เป็ น เครื่ อ งมื อ ส� ำ คั ญ ที่ ยั ง คงขั บ เคลื่อนอยู่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ท�ำให้การแก้ ปัญหาติดขัดไปหมด ปราศจากความร่วมมือจาก ประชาชน เพราะความกลัว จะท�ำให้คนหยุดนิง่ คน ทีค่ ดิ จะบอกเบาะแส ข้อมูลข่าวสารต่อเจ้าหน้าทีร่ ฐั หรือคิดจะหันไปช่วยเหลือรัฐก็ตอ้ งชะงักไป เมือ่ เห็น ตัวอย่างว่า มีคนตาย นั่นคืออาวุธที่คนร้ายใช้ขับ เคลือ่ นรายวัน เครื่องมือที่ใช้กระจายความกลัวได้ดีที่สุดคือ ข่าวลือ กลุม่ ก่อความไม่สงบมีกลยุทธ์กระจายข่าวลือ ง่ายๆ ดังนีค้ รับ 1. เรือ่ งทีจ่ ะสร้างข่าวลือ ต้องไร้ทมี่ าทีไ่ ป หา ทีต่ รวจสอบไม่ได้ 2. เรือ่ งข่าวลือ ต้องเน้นให้เกิดความรูส้ กึ ทาง อารมณ์ แต่ไม่เน้นให้คิดในเชิงเหตุผล หรือความ เป็นไปได้
สถานทีป่ ล่อยข่าวลือ มักเป็นแหล่งรวมผูค้ น จากหลายที่ หลายแห่งมาอาศัยอยูใ่ นทีเ่ ดียวกัน เช่น ตลาดนัด ตลาดสด ร้านน�ำ้ ชากาแฟ หรือร้านอาหาร ทีม่ คี นมากมาย ลักษณะการปล่อยข่าวลือ ต้องเป็นการบอก เล่าสู่กันและกัน ไม่ใช่การจงใจบอกให้รู้ ซึ่งเป็น จิตวิทยาอย่างหนึง่ เขายกตัวอย่างให้เราฟังแบบนี้ครับ เช่นถ้า เขาต้องการปล่อยข่าวลือว่า ทหารบุกไปปล้นบ้าน คนตอนกลางคืน และยังข่มขืนผูห้ ญิงมุสลิม ซึง่ เป็น เรือ่ งใหญ่ในพืน้ ที่ เขาจะก�ำหนดตัวคนปล่อยข่าวไว้ 2 คน เตรียมเนือ้ หาเตรียมเนือ้ เรือ่ งมาอย่างดี แล้ว นัดแนะกัน สถานทีท่ จี่ ะปล่อยข่าวลือคือ ร้านน�ำ้ ชากลาง เมือง ซึง่ มีคนนัง่ เต็มร้าน คนแรกจะเดินเข้าไปก่อน นัง่ อยูท่ รี่ า้ นเพียงล�ำพัง สัง่ น�ำ้ ชา และทักทายคนที่ อาจจะรูจ้ กั ภายในร้าน สักพักใหญ่ คนที่ 2 จะเดิน เข้าไป แล้วท�ำทีเพิง่ มาเจอกัน และทักทายกันเหมือน ไม่เคยเจอกันมานาน จากนัน้ จึงพูดเสียงดังให้ฟงั ว่า อยูท่ บี่ า้ นบอกให้ลกู หลาน หรือคนในหมูบ่ า้ นระวังตัว หน่อยนะ เพราะเมือ่ คืนวันก่อนมีทหารบุกขึน้ ไปปล้น บ้านและข่มขืนลูกสาวชาวบ้านในอ�ำเภอโน้น ตอนนี้ ผูค้ นก�ำลังหวาดกลัวกันใหญ่ คนแรกจะท�ำทีสอบถามด้วยตกใจ และพูดคุย สนทนาเรือ่ งนีด้ ว้ ยเสียงดัง หวังให้คนอืน่ ๆ ในบริเวณ นัน้ ได้ยนิ ตามไปด้วย จากนัน้ ทัง้ สองคนจึงแยกย้าย กันไป เหมือนกับว่าต่างคนต่างมา ในทีส่ ดุ ข่าวนีก้ ็ แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นข่าว ลือทีค่ นเชือ่ ในมุมของความน่ากลัว เห็นไหมครับว่า ข่าวลือนีห้ าสถานทีเ่ กิดเหตุไม่ ได้ ไม่มใี ครหาค�ำตอบว่าจริงหรือไม่ แต่แพร่กระจาย ไปรวดเร็ว จนถึงบัดนี้ ความกลัวอันเนือ่ งมาจากข่าวลือ จึงยังเป็นเหมือนน�ำ้ หล่อเลีย้ งให้ไฟใต้ไม่สงบสุข ซึง่ จริงๆ แล้ว ในฐานะคนเขียนข่าวเอง บางทีการเล่า ข่าวลือบ่อยๆ ก็คงเป็นการกระจายข่าวนัน้ ไปในตัว ด้วยเหมือนกันกระมังครับ
ปล่อย Release E-Magazine
9
ปล่อยผูห้ ญิงให้บน ิ ได้ เรื่อง : ชามา
พระจันทร์จบั มือฉันเขียน ตอน 2
ชี
วิ ต หลายปี ที่ ท� ำ งานในองค์ ก ร สื่อมวลชนจีน และท�ำงานสอน ณ มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ยามที่รู้สึกโดด เดีย่ วในต่างแดน ฉันมักจะนัง่ มองพระจันทร์ ริมทะเลสาบนิรนาม หรือ “ทะเลสาบเว่ยห มิง” ซึง่ เป็นพระราชวังโบราณได้เป็นครัง้ ละ นานๆ แล้วย้อนนึกไปถึงกวีเอกนาม “หลีไ่ ป๋” ณ ริมทะเลสาบแห่งนัน้ มีอนุสาวรีย์ ของนักเขียนอเมริกนั เรืองนามทีเ่ คยไปช่วย ชาติจีนยามยาก จนกลายเป็นสหายสนิท ของอดีตผูน้ ำ� จีนคือ เหมาเจ๋อตง เขาคือ “เอ็ดการ์ด สโนว์” เจ้าของผล งานชิน้ เอกชือ่ “ดาวแดงเหนือแผ่นดินจีน” หรือ RED STAR OVER CHINA “ท�ำไมฉันจึงเขียน” ฉันรักภาพพระจันทร์ทผี่ า่ นสายตากวี โรแมนติกคือหลีไ่ ป๋เหลือเกิน ภาพพระจันทร์ตกน�ำ้ เมือ่ เขาร�ำ่ สุรา ได้ที่ แล้วเดินลงไปเก็บพระจันทร์มาครอบ ครอง แม้จะเป็นโศกนาฏกรรมแสนเศร้า แต่หากตายในอ้อมกอดของพระจันทร์กอ็ าจ กลายเป็นสุขนาฏกรรมก็ได้! การตายของกวีหลี่ไป๋เป็นที่เลื่องลือ ระดับโลก เชื่อกันว่าเขาเสียชีวิตเพราะไล่
10
ปล่อย Release E-Magazine
จับเงาจันทร์ในแม่น�้ำตามจินตนาการรัก พระจันทร์ของผูท้ ไี่ ด้ชอื่ ว่าเป็นกวี ส� ำ หรั บ นั ก ดื่ ม เชื่ อ กั น ว่ า หลี่ ไ ป๋ ต าย เพราะพิษสุราเรื้อรัง เพราะเขาได้ชื่อว่า เป็นกวีเอก “หนึง่ ในอมตะไหสุรา” (飲中八 仙, Eight Immortals of the Wine Cup) เฉกเช่นเดียวกับกวีเอกชาวจีนร่วมยุคสมัย นาม “ตูฝ้ ”ู “โกวเล้ง”เป็นอีกหนึง่ นักเขียนจีนทีไ่ ด้ ชือ่ ว่า ดืม่ สุราจนตาย และในโลงศพของเขา ยังมีผปู้ รารถนาดีนำ� สุราไปวางเคียงร่างเพือ่ ให้เขามีโอกาส “รินแสงดาวลงในแก้วแล้ว แย้มสรวล” แม้วาระสุดท้าย... อาจินต์ ปัญจพรรค์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์เคยกล่าวไว้ในโอกาสได้รบั รางวัล “นักเขียนเกียรติยศช่อการะเกด” ว่า “ความโดดเดี่ยว” คือมือที่ช่วยสร้างสรรค์ งานเขียน ส�ำหรับนักเขียนทุกคนคงไม่มีใครไม่ เห็นด้วย ในยามโดดเดีย่ ว เศร้า เหงา เจ็บปวด รวดร้าว ฯลฯ ทัง้ ผ่านประสบการณ์ตวั เอง หรือผ่านประสบการณ์ผู้อื่น ฉันจึงเชื่อมั่น เสมอว่า สิง่ นัน้ จะกลายมาเป็นภูมคิ มุ้ กันหรือ
บทเรียนส�ำหรับผู้ผ่านประสบการณ์นั้นได้ ดียงิ่ กว่าความสุขในชีวติ เพียงแต่วา่ เราจะ รออีกนิดหนึง่ ได้ไหม ดังที่ เดล เคเนกี้ เคย กล่าวไว้วา่ “ความส�ำเร็จคือสิ่งที่เหนือกว่าความ ล้มเหลวเพียงนิดเดียวเท่านัน้ ” “ความโดดเดี่ยว” ส�ำหรับคนเขียน หนังสือจึงถือเป็นคุณค่าที่ผู้ท�ำงานเขียน ควรตักตวงไว้ เพราะเหนือกว่านัน้ ก็คอื การ ท�ำ “สมาธิ” อันยิง่ ใหญ่นนั่ เอง ดังทีท่ า่ นพุทธ ทาสกล่าวว่า “การท�ำงานคือการท�ำสมาธิ” หากคิดว่า “การเขียน” คือ “งาน” จ� ำ ได้ ว ่ า ความโดดเดี่ ย วใดก็ ไ ม่ เ ท่ า ความโดดเดีย่ วยามเมือ่ ต้องอยูห่ า่ งบ้านห่าง เมือง ซึง่ เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเอง และอยูใ่ นฐานะ “พลเมืองชัน้ สอง” เมื่อฉันจ�ำเป็นต้องไปอยู่ในประเทศ เมื อ งหนาวต่ า งๆ ด้ ว ยภารกิ จ เรื่ อ งงาน หลายครัง้ ในช่วงชีวติ ทีผ่ า่ นมา เช่น อังกฤษ ออสเตรเลีย ญีป่ นุ่ หรือในจีน ไม่เคยเลยที่ ฉันจะไม่คดิ ถึงฉากอบอุน่ ในประเทศไทย หากวันใดมีแดดในเมืองหนาว ฉันมัก จะรีบออกไปนัง่ อาบแดดในสวน เหมือนตัว ละครตัวหนึง่ จากเรือ่ ง “ทรัพย์ในดิน” ของ
ภาพพระจันทร์ตกน�ำ้ เมือ่ กวีนาม “หลีไ่ ป๋” ร�ำ่ สุราได้ทแี่ ล้วเดินลงไปเก็บพระจันทร์มาครอบครอง แม้จะเป็นโศกนาฏกรรม แต่หากตายในอ้อมกอดพระจันทร์กอ็ าจกลายเป็นสุขนาฏกรรมได้!
นักเขียนหญิงชาวอเมริกันรางวัลโนเบล สาขาวรรณกรรม นาม เพิรล์ เอส บัค๊ ซึง่ ตามพ่อแม่มชิ ชันนารีไปอาศัยอยูใ่ นประเทศ จีน จนก่อเกิดวรรณกรรมบันลือโลกหลาย เรือ่ ง ฉากโดดเดี่ยวมักสร้างงานเขียนให้ ได้จริงๆ ยามนั้นฉันมักนั่งจินตนาการถึง คุณค่าเมืองร้อนของประเทศบ้านเกิดเมือง นอนอย่างประเทศไทย ที่มีฟ้าสีครามห่ม แดดสีทองทัง้ ปี และสิง่ ทีต่ ามมา วิธคี ลายความคิดถึง บ้านเกิดเมืองนอนได้ดที สี่ ดุ ก็คอื “การเขียน” ยามนั้นฉันมักคิดว่าจะเขียนอะไรดี โดยน�ำแรงบันดาลใจทั้งจากนักเขียนไทย และนักเขียนของโลกมาเป็นแบบอย่างหรือ “รอยทาง” ยามนั้ น ฉั น อาจจะต้ อ งเขี ย นทั้ ง บทความ สารคดี เรือ่ งสัน้ บทวิทยุ ฯลฯ นอกจากเป็นคอลัมนิสต์ให้หนังสือพิมพ์บาง ฉบับในประเทศไทย และนิตยสารภาษาไทย บางฉบับในต่างประเทศ จนดูเหมือนว่าแทบ ไม่มเี วลาใดเลยทีจ่ ะไม่เขียน นอกเหนือจากนัน้ ฉันจะจัดสรรเวลาที่ เหลือให้กบั “การเดินทาง” ซึง่ เป็น “สายตา ของนักเขียน” ดังค�ำกล่าวของศิลปินแห่ง ชาติสาขาวรรณศิลป์ของไทยอีกผู้หนึ่งคือ ’รงค์ วงษ์สวรรค์ ซึ่งมีประสบการณ์ชีวิต โชกโชน หากไม่เขียนลงสมุดบันทึก หน้าจอ คอมพิวเตอร์ เทปบันทึกเสียง ฉันอาจเขียน ลงตรงไหนก็ได้ทบี่ นั ทึกได้ทนั หรือหากไม่อยากท�ำอะไรจริงๆ ฉัน ก็อาจจะ “เขียนไว้ในใจ” ระหว่างการเดิน ทาง... และหลายครั้งฉันสามารถเขียนในใจ ได้จนจบ แต่ปญ ั หาก็คอื หลายครัง้ ทีฉ่ นั ได้แต่ เขียนในใจ แต่เขียนไม่จบในความเป็นจริง! นัน่ คือสิง่ ทีค่ นเขียนหนังสือต้องต่อสูก้ บั
ตัวเองตลอดมา “ท�ำไมจึงต้องเขียน” เพียงค�ำถามเดียวทีท่ งิ้ ไว้เป็นการบ้าน ท�ำให้ฉนั ต้องขบคิดอยูเ่ ป็นเวลานาน “ใช้หลักรักเป็นหลักการเขียน” ไพวรินทร์ ขาวงาม เคยพูดประโยค นี้ได้น่าประทับใจจนฉันเคยน�ำไปเป็น “หัว เรือ่ ง” บทความสัมภาษณ์ครัง้ ทีเ่ ขียนถึงนัก เขียนซีไรต์ผนู้ ี้ “ในวันเด็กฉันคิดว่าตัวเองเป็นเด็กมี ปัญหา จึงค้นพบศาสนาตนเองด้วย “การ อ่าน” เพราะตอนนัน้ ต้องดูแลพ่อทีเ่ จ็บป่วย จนเสียชีวติ ในเวลาต่อมา ขณะทีแ่ ม่ตอ้ งไป ท�ำงาน และท�ำให้ตวั เองกลายเป็นเด็กทีเ่ ล่น ไม่เป็น และส่งผลให้เกิด “การเขียน!” ฉันสารภาพอย่างตรงไปตรงมาบนเวที วันนัน้ ด้วยข้อความในอัญประกาศ คือ แรก เริม่ ของการเขียนในวัยเด็ก ฉันมีแรงดลใจ มาจากอะไร เมื่อลงมาจากเวที มีนักพัฒนาหญิง คุณภาพ ซึ่งท�ำงานด้านเด็ก ชื่อ รุ่งทิวา วอทอง กระซิบบอกฉันว่า ชอบค�ำตอบของ ฉันมาก โดยเฉพาะทีบ่ อกว่า สร้าง “ศาสนา” ขึน้ เองด้วย “การอ่าน” ฉันสบตาเธออย่างค้นหาว่า วัยเด็ก ของเธอเป็นอย่างไร และสัมผัสได้วา่ เธอน่า จะเป็น “นักอ่าน” คนหนึง่ เฉกเช่นกัน การอ่านและการเขียนเป็นปฏิสมั พันธ์ กัน ใครทีไ่ ม่รกั การอ่านและการเขียน ก็คงไม่ อาจจะเข้าใจพฤติกรรมนีไ้ ด้ นักวิชาการชื่อ เจือ สตะเวทิน จึง กล่าวไว้วา่ “หากไม่เป็นนักอ่าน อย่าริเป็น นักเขียน” เคยมีนกั เขียนใหญ่ของโลกบางคนเล่า ว่า เขามีปญ ั หากับภรรยาซึง่ หาว่าสามีเป็น คนขีเ้ กียจ เพราะวันๆ เอาแต่จอ้ งมองออก ไปนอกหน้าต่าง แล้วปล่อยใจให้ลอ่ งลอยไป
โดยหารูไ้ ม่วา่ นัน่ เป็นกระบวนการหนึง่ ในการ ท�ำงานเขียน ดั ง นั้ น ค� ำ ถามที่ ว่ า “ท�ำไมจึงต้อง เขียน” จึงเป็นเรือ่ งทีน่ กั เขียนเท่านัน้ จะรูค้ ำ� ตอบดีทสี่ ดุ ค�ำถามทีว่ า่ “ท�ำไมจึงต้องเขียน” จึง เป็นเรือ่ งทีน่ กั เขียนเท่านัน้ จะรูค้ ำ� ตอบดีทสี่ ดุ วั ต ถุ ป ระสงค์ ข องการเขี ย นนั้ น มี มากมาย นักวิชาการอาจจ�ำแนกออกมาได้ หลายประการ เช่น เพือ่ แสดงความรู้ แสดง ความคิด และให้ความบันเทิง เป็นต้น แต่ ส�ำหรับคนเขียนหนังสือหรือนักเขียนอาชีพ อาจมีวตั ถุประสงค์ทหี่ ลากหลายกว่านัน้ เช่น เขียนเพื่ออุดมคติ เขียนเพื่อระบายความ ทุกข์ เขียนเพื่อยกย่องตัวเอง เขียนเพื่อ เป็นเครือ่ งมือทางการเมือง เขียนเพือ่ การ โฆษณาชวนเชือ่ ฯลฯ ดังนั้น “จรรยาบรรณ” จึงจ�ำเป็น ส�ำหรับก�ำหนด “กรอบ”การเดินทางของ ตัวอักษร ส่วนจรรยาบรรณคืออะไรช่างเป็น นามธรรมเหลือเกิน...ศีลธรรม จริยธรรม กฎหมาย ความโปร่งใสของข้อมูลข่าวสาร สิทธิแห่งการรับรู้ ความดีงามของมนุษยชาติ ฯลฯ “ท�ำไมจึงต้องเขียน” และ “ท�ำไมจึงไม่ เขียน” เป็นค�ำถามซึง่ ฉันมักจะคอยตอกย�ำ้ ตัวเองอยูเ่ สมอ แม้ในขณะทีฉ่ นั ก�ำลังเขียนอยูน่ ี้ “ท�ำไมจึงต้องเขียน” “ฉันสร้างศาสนาขึน้ ด้วยตนเอง” ค�ำตอบบนเวทีของฉันคืนนั้นที่ท�ำให้ นักพัฒนาหญิงคนหนึง่ ถึงกับต้องลุกมาชวน สนทนาต่อนอกเวที...เหมือนจะล่องลอยมา ในจิตส�ำนึก ขณะสมาธิของฉันนิง่ ดิง่ ลึก และ ด�ำดิง่ ลงสูส่ งิ่ ทีเ่ รียกว่า “เขียน”!
ปล่อย Release E-Magazine
11
ปล่อยจากปก
12
ปล่อย Release E-Magazine
สีสนั ลายคราม
ทิวา สาระจูฑะ กัปตันเรือสีสนั 25 ปี
‘เราไม่ควรเป็นแบบอย่างของใคร!’
นิ
ตยสารบางๆ หัวหนึง่ ถูกน�ำมาวางกองกันอยูห่ ลายเล่ม ผ่านการลูบคล�ำหน้าปก ค่อยๆ เปิดสูห่ น้าใน ไล่ดเู นือ้ หา ตรงส่วนสารบัญ แล้วเปิดผ่านเข้าสู่หน้า EDITOR TALKS บทบรรณาธิการของนิตยสารบางๆ ยังคงเปิดเปลือยตัว ตน ความคิด ของตัวผูเ้ ขียนและผูก้ อ่ ตัง้ เหมือนอย่างทีเ่ ป็นมา จวบ 25 ปีทคี่ วามซือ่ สัตย์ตอ่ แนวคิดอุดมการณ์ของคนท�ำงานหนังสือ เช่นเขา ไม่ยอมลดน้อยถอยแรงลงแม้แต่นดิ 20 ปีก่อนหน้านี้ ไรเตอร์ แมกกาซีน ในยุค ขจรฤทธิ์ รักษา เป็นบรรณาธิการ บอกว่าเขาคือหนึง่ ในบรรดาคนดือ้ รัน้ ทีผ่ คู้ นรูจ้ กั มากคนหนึง่ เขาปฏิเสธพร้อมบอกว่าเขาเป็นเพียงนก กระจอกตัวหนึง่ 12 ปีตอ่ มา เจ้าพ่อ GM ปกรณ์ พงศ์วราภา กล่าวไว้ใน หนังสือสีสนั ชีวติ ของส�ำนักพิมพ์สามัญชนว่า เขาเป็นชายร่างเล็ก เอาจริงเอาจัง เป็นคนรักดนตรี เขียนหนังสือเก่ง อ่านเข้าใจง่าย แต่กดั เจ็บ ไม่เยิน่ เย้อ ตรงไปตรงมา ไม่ดดั จริต ขณะทีเ่ ขาพูดถึง งานเขียนของตัวเองเป็นกลอนแปดไม่สภุ าพว่า คือแค่ความรูส้ กึ ไม่ได้ลกึ ไม่ได้ซง้ึ ถึงชัน้ ไหน ไม่เป็นปากเป็นเสียงเถียงแทนใคร เพียง ส�ำเร็จความใคร่ให้ตวั เอง ถัดมาอีก 1 ปี วิรตั น์ โตอารียม์ ติ ร เจ้าของส�ำนักพิมพ์บเี ยศ สะท้อนถึงเขาผ่านงานเขียนว่า จริงจังและหวังดี อาจจะด่าทอ หรือเสียดสีบา้ ง แต่ไม่ได้หมายความว่ามีเจตนาทีห่ วังร้ายเจือลง มาด้วย และเมือ่ หวังดีกต็ อ้ งมีความหวัง ความหวังในแบบของ เขาก็มบี คุ ลิกเฉพาะตัว และเช่นเคย เขาเย้าตัวเองทีเล่นทีจริงว่า เป็นคนขาดความสม�ำ่ เสมอทางอารมณ์ งานเขียนบางทีกเ็ ข้มข้น จริงจัง บางครัง้ ก็เล่นอารมณ์ขนั บางคราวออกลูกใจร้ายปากจัด
บางหนท�ำดัดจริตเหมือนนักเขียนเรือ่ งสัน้ ปี 2556 แอ๊ด คาราบาว กระซิบถึงเขาว่า ก็แค่ชายร่าง สันทัดผูช้ อบกินข้าวแกง ดืม่ เหล้า สูบบุหรี่ แล้วก็ดดู กล้วยแขก ในขณะทีห่ นนีเ้ ขาพูดถึง แอ๊ดบาว ผ่าน ปล่อย รีลสิ อีแมกกาซีน เช่นกันว่า แต่งเพลงเหมือนไก่ออกไข่ ฯลฯ นั่นคือตัวอย่างมุมมองของผู้คนที่มีต่อชายร่างเล็กหัวใจ โตนาม ทิวา สาระจูฑะ บรรณาธิการนิตยสารสีสนั ซึง่ ถือเป็น บรรณาธิการและนักวิจารณ์ดนตรีระดับมือวางอันดับต้นของ ประเทศ เสกสร้าง “สีสนั ” ด้วยแนวทางแห่งตน โดยมุง่ หวังให้ เป็นนิตยสารทีน่ ำ� เสนอปรากฏการณ์ การวิพากษ์วจิ ารณ์ ตลอดถึง การบันทึกความเคลือ่ นไหวในแวดวงศิลปะบันเทิงอย่างมีรสนิยม เป็นส�ำคัญ กระทัง่ ไม่กปี่ กี อ่ นได้รบั รางวัลบรรณาธิการดีเด่นรางวัล คุณนิลวรรณ ปิน่ ทอง จากสมาคมภาษาและหนังสือ หากจะพูดถึงวันวัย ถ้าหากเป็นข้าราชการก็คงเริ่มนับ ถอยหลังวันเกษียณอายุราชการ แต่สำ� หรับรุน่ ใหญ่คนนีท้ ผี่ คู้ น ในแวดวงหนังสือ แวดวงดนตรี ล้วนแต่เรียกขานติดปากว่า น้า ทิวา ยังคงสนุก และยังมีพละพลังอีกมากโขในการเป็นกัปตัน น�ำ นาวาสีสนั ล้อคลืน่ ลมไปตามจังหวะยุคสมัยอย่างเต็มสาระ มิยอม ให้สสี นั ซีดจางตามวันเวลาทีล่ ว่ งเลย เรือ่ งราวชีวติ คมคิด และวิถกี ารงานของ ทิวา สาระจูฑะ อาจถูกกล่าวขานและบันทึกมาแล้วมากมาย กระนัน้ ในยุคสมัยที่ ผันแปร ผูค้ นแปรเปลีย่ น เหตุการณ์และบรรยากาศบ้านเมืองแสน อลวน การได้กลับไปนัง่ สนทนากับเขาต่อหลากหลายเรือ่ งราวอีก ครัง้ นอกจากจะเน้นย�ำ้ ถึงบุคลิกตัวตนของเขาแล้ว มันต้องมีสาร เด็ดๆ ทีเ่ ขาอยาก ปล่อย ออกมาในวันเวลาของ พ.ศ.นีบ้ า้ งละ
ปล่อย Release E-Magazine
13
ปล่อยจากปก Q : ภูมหิ ลังชีวติ กว่าจะมาเป็นนิตยสาร สีสนั A : ก็ไม่มอี ะไร เป็นเด็กต่างจังหวัด จังหวัดสิงห์บรุ ี ครึง่ ๆ ต่าง
Q : แล้วไปท�ำงานอะไร A : ก็เริม่ ท�ำหนังสือเลย ตอนนัน้ เป็นหนังสือ Supersonic หนังสือ
จังหวัด ครึง่ ๆ กรุงเทพฯ คือตอนเด็กๆ ก็เข้ามาบ่อยเหมือนกัน เพราะว่าที่ ร้านขายของ จะเข้ากรุงเทพฯ มากับป้า เราอยูก่ บั ป้าเป็นส่วนใหญ่ แล้ว พวกญาติพนี่ อ้ งเราก็อยูก่ รุงเทพฯ จากนัน้ เข้ามาเรียนหนังสือ ตอนนีก้ ็ อยูก่ รุงเทพฯ มา 40 กว่าปีแล้ว ตอนทีท่ ำ� งานหนังสือยังไม่ได้คดิ ว่าจะยึด อาชีพนี้ ตอนแรกคืออยากหาเงินเทีย่ ว เพราะเราเป็นคนทีช่ อบฟังเพลง ฟังเพลงแล้วต้องใช้เงินเพราะต้องไปนัง่ ตามร้าน ไปฟังดนตรี ไปดูเขาจัด คอนเสิรต์ ซึง่ ต้องเสียค่าบัตร เลยหาตังค์ไปด้วยท�ำงานไปด้วย งานหนังสือก็เริม่ จากไม่มอี ะไรเลย เป็นคนท�ำทุกอย่าง กระทัง่ แบก ตัวเรียง คือสมัยก่อนยังไม่มคี อมพิวเตอร์แบบนี้ พอหลังจากนัน้ อีกหน่อย คอมพิวเตอร์จงึ เข้ามา สมมตินกั เขียนเขาเขียนเรือ่ งมาแล้วก็ตรวจ แล้ว ส่งเข้าโรงพิมพ์ ไม่มแี ฟกซ์ไม่มอี ะไร เราก็ตอ้ งเป็นคนวิง่ ไป พอโรงพิมพ์ เรียงตัวเสร็จก็ปริน๊ ท์ออกมาเป็นปรูฟ๊ 3 แผ่น เราก็เอาไปให้ฝา่ ยศิลป์ทำ� อาร์ตเวิรก์ และช่วยปรูฟ๊ ด้วย ก็มหี น้าทีอ่ ย่างนีแ้ หละ สักพักก็ลองเขียน อาจจะเป็นเพราะว่าเราชอบเรือ่ งดนตรีหนึง่ สอง คือเราโตมากับร้าน หนังสือ กินนอนอยูก่ บั กองหนังสือ อ่านทุกอย่าง คือทีร่ า้ นขายทุกอย่าง เป็นร้านขายส่งหนังสือในจังหวัด (ใน อ.เมือง จ.สิงห์บรุ )ี ด้วย ฉะนัน้ จึง โตมากับกองหนังสือ ถึงจะเกเรไม่คอ่ ยได้อยูบ่ า้ น แต่กจ็ ะติดนิสยั เวลาไป ไหนต้องมีหนังสือติดมือ สมัยก่อนมีหมด หนังสือที่เขาถือว่าเป็นหนังสือใหญ่อย่างสยาม สมัย สยามรัฐ ผดุงศิลป์ บางกอก ศรีสยาม อะไรพวกนี้ เราก็ได้อา่ น ตัง้ แต่ เกียรติศกั ดิ์ เสียงอ่างทอง ก่อนจะมาเป็นไทยรัฐ คืออ่านทุกอย่าง หนังสือนิยาย หนังสือการ์ตนู หนังสือผูใ้ หญ่กอ็ า่ น อะไรใกล้มอื ก็อา่ น ใบ ตรวจหวยก็อา่ น พวกใบ้หวยจะมีกลอนมีอะไรก็อา่ น มันก็เลยอาจจะเป็น สิง่ ทีส่ งั่ สมมาในตัว พอมาท�ำงานก็ผสมกับความชอบเรือ่ งดนตรี เคยเล่น ดนตรีมาบ้าง อยูว่ งดนตรีประจ�ำโรงเรียน ก็อาจารย์ธนิสร์ (ศรีกลิน่ ดี) –คา ราบาว นีแ่ หละทีเ่ ป็นรุน่ พีท่ โี่ รงเรียนประจ�ำจังหวัดสิงห์บรุ ี แต่จริงๆ แล้ว ตอนนัน้ ไม่ได้คดิ อยากจะเป็นนัน่ เป็นนี่ มันไม่รวู้ า่ อยากเป็นอะไร อยาก เล่นบอล ตอนนีก้ ก็ ลับมาเล่นบอลทุกอาทิตย์ ตรงข้ามสตูดโิ อมูนสตาร์ พอออกจากโรงเรียนประจ�ำไปเรียนต่อทีไ่ หน เรียนทีร่ ามค�ำแหง เพราะว่าตอนนัน้ รามค�ำแหงเพิง่ เปิดได้สกั 2-3 ปี เรามีความรูส้ กึ ว่าเป็นมหาวิทยาลัยในฝัน อิสระ คือจะแต่งตัวยังไงก็ได้ สอง คือไม่มโี ซตัส เราไม่ชอบโซตัส ไม่ชอบให้ใครมาตะคอกมาด่าเรา เวลา เอนทรานซ์เราเลือก 6 คณะ ก็กนิ เหล้าไป 5 คณะ ก็คงไม่ได้ เพราะไปสอบ ไม่ครบ คือมีเจตนาทีจ่ ะไม่เอา และทีส่ ำ� คัญพอมาเรียนแล้วเรารูเ้ ลยว่า เออ สิง่ ทีด่ ที สี่ ดุ อย่างหนึง่ เลยคือเราท�ำงานได้ คือไม่ตอ้ งไปนัง่ เรียนอยูท่ กุ วิชา
ดนตรี เพราะว่าบริษทั ซีพแี อนด์เอส ซึง่ เป็นบริษทั โฆษณาคนไทย ขอเขา ซือ้ รายการ ชือ่ รายการซุปเปอร์โซนิค ฉายทางทีวี เขาเลยต่อยอดด้วย การท�ำแมกกาซีนด้วย ใช้หวั ว่า “ซุปเปอร์โซนิค” ก็เข้าไปท�ำ ท�ำได้พกั นึงได้ขนึ้ เป็นหัวหน้ากอง บก. หนังสืออยูไ่ ด้ 4 ปีกว่าก็เลิก ไปท�ำหนังสือ ดนตรีกบั เพือ่ นๆ อีกเล่มชือ่ Melody Maker ท�ำได้แค่ 10 เล่ม หยุดลง เพราะความไม่ชำ�่ ชองธุรกิจ จากนัน้ ก็ชว่ ยเริม่ ต้นนิตยสาร The Quiet Storm อยู่ 4 เล่ม แล้วก็ออกมาท�ำหนุม่ สาว ตอนทีท่ ำ� The Quiet Storm เหมือนเราไปท�ำงานฟรีแลนซ์ ไม่ได้รบั เป็นเงินเดือน คือท�ำต่อเนือ่ งแต่ไม่ ได้รบั เป็นเงินเดือน ที่หนุ่มสาวนี่จริงๆ คือเราเขียนคอลัมน์ที่นั่นมาก่อน คุณปกรณ์ (พงศ์วราภา) ชวน เห็นว่าว่างๆ ก็มาท�ำ ซึง่ ตอนนีก้ ก็ ลายเป็นเครือ GM แล้ว พอท�ำหนุม่ สาวเสร็จ เขาจะเปิด GM คุณปกรณ์ ก็ให้ไปเป็นหัวหน้า กองบรรณาธิการคนแรก แล้วทีมงานอีกหลายคนก็เป็น GM จนถึงวันนี้ พอ GM ผ่านไปได้สกั 2 เล่มมัง้ มันก็เริม่ มีปญ ั หาบางอย่างขึน้ เราก็เลย ตัดสินใจ แก้ปญ ั หาด้วยตัวเอง ไปดีกว่า แล้วก็เลยมาบุกเบิกท�ำหนังสือ ใหม่ “กรุงเทพ30” ในเครือผูจ้ ดั การ ท�ำได้สกั 6 เล่ม เราก็มคี วามรูส้ กึ ว่า อยากท�ำอะไรของเราเองบ้าง ก็เลยมาท�ำ “สีสนั ” ความคิดในการท�ำสีสนั มันเกิดขึน้ มาก่อนหน้านีน้ านแล้ว ในระหว่าง ทีเ่ ราท�ำหนังสืออืน่ อยูก่ ม็ คี วามรูส้ กึ ว่า เอ๊ะ ท�ำไมคอลัมน์รวี วิ หนัง รีววิ อะ ไรเนีย่ มันเป็นส่วนประกอบของแมกกาซีนทุกเล่ม เป็นคอลัมน์เล็กๆ ถ้าเรา ยกเอามาเป็นเรือ่ งใหญ่เลย มันจะมีคนอ่านมัย้ เอามาวิจารณ์กนั จริงจัง เพราะสมัยก่อนบ้านเราไม่คอ่ ยวิจารณ์อะไรกันมาก เอามาท�ำเป็นเรือ่ ง ใหญ่ของเล่มเลย คือทัง้ เล่มจะเป็นเรือ่ งนี้ เรือ่ งหนัง เรือ่ งดนตรี เรือ่ ง หนังสือ โอเค สัดส่วนดนตรีจะเยอะหน่อย นึกในใจว่าถ้าเราชอบแบบนีน้ า่ จะไม่ใช่เราคนเดียวในโลกทีช่ อบ น่าจะพออยูไ่ ด้ แต่กไ็ ม่ได้มนั่ ใจในอนาคต นะ ออกมาควักตังค์สว่ นตัวกับส่วนของพี่ ตอนเริม่ ต้นน่ะไม่ถงึ แสนด้วยซ�ำ้ แต่กอ็ ยูม่ าได้ 25 ปีแล้ว
14
ปล่อย Release E-Magazine
Q : ออกสตาร์ตเป็นอย่างไร A : ก็มนั ดี กระเสือกกระสนดี (หัวเราะ) เกือบทุกอย่าง เดินหา ทีท่ ำ� ออฟฟิศคุยกับโรงพิมพ์และสายส่งทีร่ จู้ กั ขอเครดิตพิเศษ ความที่ เราท�ำหนังสือมานานก็พอเป็นทีเ่ ชือ่ ถือ พอดีมนี อ้ งทีต่ อนนีเ้ ติบโตไปแล้ว คือ โหน่ง สมชาย ขันอาษา เป็นเจ้าพ่อท�ำหนังสือ HIP ทีเ่ ชียงใหม่ แล้ว ก็เจ้าของออแกไนซ์ใหญ่ ตอนนัน้ โหน่งเขาจบจุฬาฯ มา เขามาอยูก่ บั เรา เดินหาซือ้ เครือ่ งมือเครืองไม้ เอาของเก่าทีแ่ ต่ละคนมีมารวมกันบ้าง แล้ว
อาจจะเพราะอยูม่ านาน พรรคพวกเพือ่ นฝูงเยอะ คนโน้นคนนีก้ เ็ ย็นๆ มา กินเหล้า แล้วก็มาช่วยท�ำอาร์ตกันด้วย ออฟฟิศอยูท่ สี่ ะพานหัวช้าง เช่า ห้องเล็กๆ อยู่ แล้วพอปี 2532 ก็ยา้ ยมาอยูส่ ขุ มุ วิท (ทีอ่ ยูป่ จั จุบนั )
Q : จากทีไ่ ม่คอ่ ยมีการวิจารณ์ทจี่ ริงจังตอนนัน้ ผล ตอบรับเป็นไงบ้าง A : น่าจะมีผลกระทบพอสมควร เพราะหลังจากสีสนั ออกมาได้ สักระยะ สังเกตจากวงการหนัง วงการหนังสือ วงการเพลงบ้านเรา จะ โค้ดค�ำนักวิจารณ์ประกบด้วย เมือ่ ก่อนไม่มนี ะ แล้วเมือ่ ก่อนทีโ่ ค้ดเขาก็ โค้ดมาจากในสีสนั นัน่ ก็คอื แสดงให้เห็นว่ามันมีผล จะมากจะน้อยก็เป็น เรือ่ งต้องฟังต้องอ่าน หลายคนก็ยงั คิดว่า เฮ้ย หนังสือมันหนักนะ คนจะ อ่านหรือเปล่า ก็ลองดู
Q : น้าได้ความรูเ้ รือ่ งดนตรีมาจากไหน A : ได้มาจากการอ่าน จากการฟังวิทยุ ฟังหน้าโรงหนัง ฟังวง เล่นกัน จ�ำเพลง แล้วก็อา่ น อาจจะเป็นเพราะช่วงนัน้ ความจ�ำดี ไม่เหมือน ช่วงนี้ (หัวเราะ)
Q : ถ้าสังเกตจะเห็นว่าพูดเรือ่ งเพลงต่างประเทศค่อน ข้างเยอะมาก A : ก็เพลงไทยไม่รจู้ ะพูดเรือ่ งอะไร (หัวเราะ) คือเมือ่ ก่อนเราซือ้ เทป ทุกอย่างทีม่ โี อกาส ข้อมูลก็มหี นังสือต่างประเทศทีซ่ อื้ นานๆ ซือ้ ที เพราะว่ามันแพง แต่วา่ พอท�ำหนังสือจริงๆ มันก็จะได้ตลอด เพราะว่าเขา ส่งมาให้บริษทั (ซุปเปอร์โซนิค) มีงบซือ้ แผ่นเสียงเขา ได้ฟงั แผ่นเสียง เรา ก็ดใู ต้ปก ดูในปก ดูเครดิต แล้วเราก็จะจ�ำได้วา่ คนนัน้ ท�ำนี่ คนนีท้ ำ� นัน่ มันก็เข้ามาอัตโนมัติ เรือ่ งดนตรีนมี่ นั ดีทกุ เรือ่ งนะ อยูท่ คี่ นท�ำหนังสือ คนท�ำหนังสือต้อง ออกไปพบปะผูค้ น พูดคุย อ่าน ดู ฟังทุกอย่าง เพราะว่าถ้าเราท�ำหนังสือ เราจะโง่กว่าคนอ่านไม่ได้ ทีนเี้ ราจะท�ำตัวยังไงไม่ให้โง่กว่าคนอ่าน เพราะ ไม่มใี ครอยากอ่านคนทีโ่ ง่กว่าตัวเอง บางทีอาจจะไม่ฉลาดกว่า แต่มโี อกาส ได้ทำ� และถนัดในเรือ่ งทีเ่ ราสนใจและคนอ่านสนใจ
Q : ท�ำไมน้าไม่เลือกท�ำแนวพวกเรือ่ งสัน้ หรือว่าบทกวี A : ตอนอยูห่ นุม่ สาวเราก็เป็นคนคัดเรือ่ งสัน้ คัดบทกวี คือทัง้ กระบวนการท�ำหนังสือเราท�ำได้หมดแหละ เพียงแต่วา่ ไอ้แนวคิดทีเ่ ราท�ำ
ปล่อย Release E-Magazine
15
ปล่อยจากปก Q : แล้วทีน่ า้ เขียนให้เล่มอืน่ มีเล่มไหนบ้าง A : ก็มี Penthouse มีสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ Living ETC เมือ่
สีสนั เป็นอีกแบบหนึง่ ทีต่ งั้ ใจว่าจะไม่ให้มเี รือ่ งสัน้ บทกวี เพราะเราผ่าน การท�ำหนังสือแบบนีม้ าแล้ว
Q : ท�ำไมถึงไม่ให้มเี รือ่ งสัน้ ไม่ให้มบี ทกวี A : ก็อยากให้เป็นหนังสือ Fact ของข้อเท็จจริง จริงๆ เราเป็น คนชอบอ่านจะตาย อ่านก�ำลังภายใน อ่านนิยายสืบสวนสอบสวน ทุก วันนีก้ ย็ งั อ่าน ตอนนีต้ ดิ นิยายสืบสวนญีป่ นุ่ อ่านมันทุกอย่าง แต่ไม่คอ่ ย ชอบเรือ่ งเกาหลี
Q : อยากให้พดู ถึงผลงานรวมเล่มของตัวเองในฐานะ นักเขียน A : เล่มแรกเลยก็คอื “เพลงชีวติ ” ซึง่ จริงๆ โหน่ง (สมชาย ขัน อาษา) เขาอยากท�ำ เอาข้อเขียนเรามาท�ำ ไอ้เราไม่คอ่ ยคิดอยากจะ รวมเล่มหรอก ปรากฏว่าพอรวมมามันก็พมิ พ์ได้ 3 หน 4 หน มีรวม บทบรรณาธิการทีเ่ วียง วชิระ บัวสนธ์ ท�ำออกมา 3 เล่ม แล้วก็มี “คน เมืองใหญ่” ที่ วิรตั น์ โตอารียม์ ติ ร เขาเอาไปพิมพ์ คนทีเ่ อาเรือ่ งเราไป พิมพ์นจี่ ะทุกข์ใจมาก คือว่าจะต้องกระตุน้ เราตลอดเวลาว่าจะต้องรวม เล่ม เพราะเราก็จะเฉือ่ ยของเรา (ในวาระครบรอบ 25 ปีสสี นั มีคนกระตุน้ อีกมัย้ --ถาม) มีเวียง วชิระโทรมาจี้ พอมาท�ำงานอย่างนีแ้ ล้วมันมีความ รูส้ กึ ว่าคนอืน่ เขาท�ำมาเยอะแล้ว ช่างเขาเหอะ รวมเรือ่ งสัน้ ก็มคี นขออยู่ ทีเ่ ขียนน่าจะมีสกั 20 เรือ่ ง ทุกเรือ่ งตีพมิ พ์หมด บางช่วงติดกัน 3 เรือ่ ง แล้วก็หายไปอีก 10 ปี แล้วก็โผล่มาเรือ่ งนึง แล้วแต่อารมณ์ จริงๆ แล้ว เรือ่ งสัน้ นีเ่ ป็นเรือ่ งอารมณ์ ยังบอกเวียงว่าถ้าเอามารวมจะขอตัง้ ชือ่ ว่า “เรือ่ งสัน้ ไร้สกุล” คือเขาจะมีสกุลเอ็กซ์ซสิ ตอง สกุลเรียลลิสม์... แต่ของ เรานีไ่ ร้สกุลนึกอยากเขียนก็เขียน (หัวเราะ) ตอนนีก้ ำ� ลังเขียนกลอนเล่นๆ ว่าจะเขียนให้ครบ 58 บท แล้วก็พมิ พ์แจก พยายามจะเขียนหนังสือให้ได้ทกุ วัน ทัง้ เขียนลงสีสนั ด้วย ลงทีอ่ นื่ ด้วย บางทีกเ็ ขียนเป็นเพลงเก็บไว้ เขียนให้มนั เคยมือ แต่บางช่วงงานยุง่ มากๆ ก็ไม่ได้เขียน แต่อา่ นทุกวัน ก่อนนอนให้เมาขนาดไหนก็ตาม ถึงบ้าน ตี 3 ตี 4 สิง่ แรกทีต่ อ้ งหยิบก็คอื หนังสือ ให้มนั ร่วงคามือไปเลย
Q : ถ้าเป็นเรือ่ งราวในแวดวงหนังสือก็จะรูเ้ รือ่ ง
ตลอด?
A : ก็รบู้ า้ ง แต่กไ็ ม่คอ่ ยรูร้ นุ่ ใหม่ๆ ว่าชือ่ อะไรกันบ้าง หน้าตาเป็น
ไง เดีย๋ วนีม้ นั เยอะไง บรรณาธิการก็เดินชนกันจะตายห่าอยูแ่ ล้ว มันเยอะ ไปหมด เคยดูเฉพาะร้านหนังสือใหญ่ๆ เปิดผ่านๆ แมกกาซีนถ้าเปิดทุกเล่ม นีเ่ วลาประมาณ 4 ชัว่ โมง เพราะเยอะมากจริงๆ
16
ปล่อย Release E-Magazine
ก่อนเขียนเยอะ ยิง่ สมัยท�ำหนุม่ สาวนีเ่ ยอะ ก็เป็นไปตามวัย อย่างพีว่ ริ ตั น์ (โตอารียม์ ติ ร) เขาเขียนเยอะเลย
Q : ก็ยงั เขียนเป็นแนววิจารณ์ดนตรี? A : ดนตรีบา้ ง เรือ่ งอืน่ บ้าง ตอนหลังเหลือแต่ดนตรีแล้ว เมือ่ ก่อน ก็เขียนอย่างพวกแท็บลอยด์ พวกหนังสือพิมพ์สยามรัฐก็เคยเขียน มติชน ก็เคยเขียนคอลัมน์สงั คม การเมือง เราอาจจะแรงไปมัง้ เขาไม่คอ่ ยชอบ เดีย๋ วนีเ้ ขาเป็นธุรกิจกันหมดแล้ว แรงไปเดีย๋ วสปอนเซอร์ถอน
ยังไง
Q : มีหลักการในการเป็นบรรณาธิการนิตยสารสีสนั A : ก็เหมือนทุกเล่มนะ ไม่ใช่เฉพาะสีสนั เป็นบรรณาธิการอืน่ เรา
ก็ตอ้ งรูส้ ไตล์หนังสือ แล้วก็เรือ่ งทีค่ ดิ ว่าน่าท�ำ ถ้าโน้มไปตลาดมากกว่านีก้ ็ อาจจะต้อง... เรือ่ งทีค่ ดิ ว่าท�ำแล้วขาย หมายถึงว่าเทรนด์ทคี่ นอยากรู้ แต่ อย่างของเราไม่คอ่ ยคิดเรือ่ งเทรนด์เท่าไหร่ เพราะหนังสือเรา เราอยาก ท�ำอะไรเราก็ทำ� มันเป็นคนละอย่างกับหนังสือทีจ่ ำ� เป็นจะต้องอยูใ่ นเท รนด์ อยูใ่ นกระแส อันนัน้ เขาจ�ำเป็นเพราะว่าเขากองทัพใหญ่ เลีย้ งดูคน เยอะ ก็ตอ้ งคิดหลายมุม ได้ขา่ วว่าช่วงหลังๆ ต้องมีการรีเสิรช์ กันด้วยนะ ว่าจะต้องลงปกใคร ท�ำเรือ่ งใคร เราไม่ถงึ ขนาดนัน้ หรอก เราก็คยุ กันใน กอง บก. แต่เดีย๋ วนีเ้ ราแทบไม่ตอ้ งคุยกันแล้ว ไปคิดเอง เราก็สนุกกับการ หาอะไรอืน่ ท�ำ แต่งเพลงท�ำเพลง หารายได้มาจุนเจือค่าเหล้า ค่าออฟฟิศ
Q : สีสนั อยูม่ าได้ยงั ไงถึง 25 ปี เพราะดูจากตัวนิตยสาร โฆษณาไม่คอ่ ยมี แล้วยังมีชว่ งเศรษฐกิจไม่ดอี กี A : ก็มแี กว่งๆ บ้าง คือเอาง่ายๆ เราเคยท�ำหนังสือสเกลใหญ่ เพราะเคยท�ำ GM, กรุงเทพ30 มันเป็นสเกลของบริษทั ใหญ่ ซึง่ ก็มที มี งาน สมมติวา่ โฆษณา 3 กอง บก.3 ช่างภาพ 2 แล้วยังมีคา่ อืน่ ๆ จิปาถะ ค่าเรือ่ งแปล ค่าอะไรต่างๆ ก็หลายแสน ส่วนนีย้ งั ไม่นบั ค่าพิมพ์ ค่าเพลต พอเราตัดสินใจมาท�ำสีสนั เราต้องคิดใหม่ ทีนเี้ ราจะลดลงมาเท่าไหร่วาง ตลาดเพือ่ ให้คนเห็น แต่วา่ ไม่เยอะเกินไป เพือ่ ให้คมุ้ ค่า แล้วก็นกั เขียน ก�ำหนดไว้ คิดไว้เท่าไหร่ ค่าเช่า ทุกอย่างมันต้องคิดหมด คนท�ำงานสีสนั ทุกคนจะเหมือนกันอย่างหนึง่ คือท�ำได้ทกุ อย่าง สัมภาษณ์ ถ่ายรูป อาร์ต สมาชิก เก็บค่าโฆษณา ทุกคนท�ำเหมือนกันหมด ต้องรูท้ กุ เรือ่ ง
Q : จากศักยภาพของหนังสือสีสนั เหมือนว่าน่าจะหา โฆษณาได้มากกว่านี้
เราไม่ควรเป็นแบบอย่างของใครเลย จริงๆ เพราะว่าการท�ำแบบเราแบบนีต้ อ่ ไปในอนาคตอาจจะอดตาย การเป็นแรงบันดาลใจให้คนไปอดตายมันไม่เท่เลย (หัวเราะ) ใช่มยั้ เพราะฉะนัน้ มันไม่ควร A : หนังสือทีเ่ ป็นบันเทิงแท้ๆ เป็นหนังสือหนักๆ เนีย่ ยาก บอก ได้เลยว่าโฆษณาทีเ่ ข้ามาทุกวันนีก้ เ็ ป็นพรรคพวกเพือ่ นฝูง คนทีน่ บั ถือ กันเขาช่วยกัน แล้วก็มายึดโยงรวมกับรางวัลสีสนั อะวอร์ดส์ ซึง่ มันใหญ่ กว่าตัวนิตยสาร นีแ่ หละเป็นส่วนทีเ่ ราอยูม่ า ใช้เงินให้นอ้ ย ใช้สมองให้ เยอะ บางเล่มโฆษณาเยอะก็ไม่ตอ้ งพิมพ์เยอะก็ได้นหี่ ว่า ลดมาให้สว่ น ต่างมันเพิม่ บางเล่มโฆษณาไม่เข้า เล่มนีต้ อ้ งคิดหนักว่าเลือกปกยังไงให้ ขายได้มากทีส่ ดุ
Q : พอจะบอกเรือ่ งยอดพิมพ์ได้มยั้ A : เขาไม่บอกกันหรอกนะ (หัวเราะ) เคยมีใครเขาบอกกันเหรอ เคยเจอเยอะหนังสือใหญ่ๆ สวยๆ นะพิมพ์กระดาษอาร์ตทัง้ เล่ม บริษทั โฆษณาเห็นตัวเลขวางแสนเล่ม โอ้! บ้าแล้ว เช็กแป๊บเดียวก็รู้ บางทีตดั เล่มทีเดียวก็รแู้ ล้ว ยอดพิมพ์ยงั น้อยกว่ายอดขายสีสนั เลย เพราะว่าพวก นัน้ เขาพิมพ์เยอะไม่ได้ ยิง่ กระดาษดียงิ่ พิมพ์เยอะ ต้นทุนต่อเล่มยิง่ หนัก เพราะหนังสือทุกวันนีท้ ขี่ าย 120 บ้าง 150 180 บ้าง ต้นทุนมันเลยไป อยูแ่ ล้ว โฆษณาทัง้ นัน้
Q : น้าเห็นด้วยไหมกับราคาหนังสือทีส่ งู ขึน้ มาก A : ไม่มใี ครอยากเห็นด้วยหรอก แต่วา่ มันเลีย่ งไม่ได้ เพราะต้นทุน การผลิตมันสูงขึน้ ปัญหาคือเราไม่มสี นิ ค้าทีต่ อ้ งการซัพพอร์ตหนังสือตาม แนวทางของเขาจริงๆ สมมติมหี นังสือแนวอย่างนี้ จะลองยกตัวอย่าง นิตยสาร ค.ฅน เป็นแนวอย่างนี้ ก็เป็นหนังสือทีด่ ี แต่วา่ โฆษณาก็คงไม่ ค่อยเข้า ซึง่ มันน่าจะมีธรุ กิจใหญ่ๆ ทีม่ องเห็นว่าช่วยตรงนีห้ น่อย อย่าง สีสนั อย่างนีธ้ รุ กิจใหญ่ใช่วา่ ช่วยทีไ่ หน โดยทีแ่ ค่ยนื่ ก็พอ ตัดสินใจได้เลย ไม่ตอ้ งต่อรองอะไรอีกแล้ว ก็ถอื เป็นการท�ำบุญให้ประเทศนี้ ให้สงั คมนี้ มีหนังสือทีแ่ ตกต่าง ตอนนีเ้ หมือนทุกคนมองหนังสือเหมือนเป็นโบชัวร์ สินค้าชนิดหนึง่ ของตัวเอง เขายอมทีจ่ ะจ่ายหน้าละ 5-6 หมืน่ แต่เปิดไป แล้วมองแทบไม่เห็นเลยเพราะมันเต็มไปด้วยหน้าโฆษณา
Q : แล้วเรือ่ งยอดขายโอเคมัย้ ? A : ก็ตอ้ งอยูด่ ว้ ยกัน ของเรานะ ถ้าหนังสือแบบเรานะ ถ้าหนังสือ อย่างคนอืน่ ต้องโฆษณาอย่างเดียว เราก็เกือ้ หนุนกันต่อสองด้าน
Q : ค�ำถามเชยๆ บ้าง เช่นน้าไปเอามาพลัง ความมุง่ มัน่ แรงบันดาลใจ จากไหนในการท�ำสีสนั A : สมัยก่อนเขาเรียกดันทุรงั (หัวเราะ) ความดันทุรงั สูง ท�ำงานได้ ท�ำให้เยอะทีส่ ดุ ในช่วงทีม่ แี รง แล้วก็ทำ� ในสิง่ ทีเ่ ราแฮปปีท้ จี่ ะท�ำ กระโดด ไปท�ำดนตรีบา้ ง แล้วก็กลับมา แต่เมนหลักก็ยงั อยูท่ นี่ ี่ คนเราถ้าไม่ทำ� งาน
เลยไม่รจู้ ะอยูไ่ ปท�ำไมเนอะ แล้วเราเป็นคนใช้ชวี ติ หนักด้วย กินเหล้าก็ หนัก คือบอกไม่ถกู มันมาเอง มันเป็นอย่างนีม้ าตัง้ แต่เด็ก เป็นเด็กก็เกเร จะตายห่า มีเรือ่ งมีราว ออกจากบ้านก็เทีย่ วอะไรเยอะแยะ ก็มรี อยแผล พอสมควรตามตัว บางทีกข็ ำ� ว่าจะตะกายไปสูก้ บั มันท�ำไมวะ เจ็บตัวก็เจ็บ อะไรอย่างนี้ เฉียดตายตัง้ ไม่รกู้ ที่ ี เป็นคนทีข่ าดความยัง้ คิด จริงๆ เป็นคนทีใ่ จเย็นมากเลยนะ ชอบฟังคนนัน้ คนนีพ้ ดู เป็นสิง่ ที่ เราชอบมาตัง้ แต่เด็ก ใจเย็น เยือกเย็น แต่ถา้ อะไรแปล๊บๆ มานี่ ไม่เข้า หน้า ประเดีย๋ วจะมีปญ ั หา แต่นไี่ ม่มนี านแล้ว ไม่ไหวแล้วตอนนี้ เจอใคร ก็ยกมือไหว้แล้วก็ไปละ คิดว่าน่าจะเป็นลักษณะนิสยั มากกว่ามัง้ อย่างท�ำงาน เราบอกเลย นะว่าถ้าไปไม่ไหว เราจะหยุด ถ้าเริม่ รูส้ กึ ไม่มนั ชักจะเป็นหนี้ เราจะหยุด แต่ไม่ใช่ทงิ้ ไปสักพักแล้วก็จะเอากลับมาท�ำใหม่ ถ้าคิดว่ามันไปได้ เหมือน ตอนวัยรุน่ ตอนทีบ่ ๆู๊ คือโมโหนะ สูม้ นั ไม่ไหวเดีย๋ วกูจะกลับมาใหม่ (หัวเราะ) ประมาณนัน้ ก็เละทุกที ตัวเท่าลูกหมาจะไปสูก้ บั ใคร เราไม่ควรเป็นแบบอย่างของใครเลย จริงๆ เพราะว่าการท�ำแบบ เราแบบนีต้ อ่ ไปในอนาคตอาจจะอดตาย การเป็นแรงบันดาลใจให้คนไป อดตายมันไม่เท่เลย (หัวเราะ) ใช่มยั้ เพราะฉะนัน้ มันไม่ควร แล้วอีกหน่อย พวกเทคโนโลยีมนั ไปมากกว่านี้ อย่างตอนนีโ้ อเค E-book ยังไปไม่ได้ เท่าไหร่หรอก ถ้ามันไปมากกว่านีม้ นั จะท�ำยังไง พวกโครงการหนังสือทีฝ่ นั ว่าจะเป็นแบบเดิมๆ จะอยูย่ งั ไง เราเชือ่ ว่าแมกกาซีนพ็อกเก็ตบุค๊ อาจจะ เป็นสุดท้าย ถ้า e-book มันมาเต็มรูปนะ เพราะดูแล้วหนังสือพิมพ์อาจ จะยังพอมีเพาเวอร์อยู่ ทุกวันนีค้ นซือ้ หนังสือพิมพ์กด็ แู ค่พาดหัวคร่าวๆ เพราะฉะนัน้ ดูจากคอมพิวเตอร์กไ็ ด้ ถ้าจะดูแค่พาดหัว ในแง่ของการขาย ก็วา่ กันไป แมกกาซีนก็เหมือนกัน แต่พอ็ กเก็ตบุค๊ อาจจะอยูไ่ ด้นานกว่าสัก หน่อย แต่สำ� หรับเมืองไทยคิดว่ายังได้อกี สัก 10-20 ปี
Q : สีสนั มีการเตรียมตัวกับเรือ่ ง e-book ยังไง A : ไม่เตรียม ไม่เตรียมอะไรทัง้ สิน้ หนังสือเราเป็นหนังสือเล่ม แรกๆ ทีใ่ ช้คอมพิวเตอร์ทำ� เรือ่ งอาร์ตเวิรก์ นะ แล้วตอนนีก้ เ็ ป็นเล่มทีล่ า้ หลังทีส่ ดุ แล้วในเรือ่ งการใช้คอมพิวเตอร์ทำ� เป็นเล่มแรกๆ ทีม่ เี ฟซบุค๊ ด้วย เป็นเล่มแรกๆ ทีม่ เี ว็บไซต์ของตัวเองด้วย พอมานัง่ นึกดูกไ็ ม่เห็นมันมีอะไร แต่เฟซบุค๊ ก็ยงั อยูน่ ะ คือสปอนเซอร์คนไทยจะไม่คอ่ ยชอบลักษณะอย่างนี้ สักเท่าไหร่ จะชอบลงฟรีทวี มี ากกว่า 30 วิ 2 แสนแย่งกันลง แต่หนังสือ หน้าละหมืน่ สองหมืน่ เนีย่ ไม่ลง คือเราว่ามันยังเปลีย่ นไม่สดุ มันยังไม่เสถียร คือไม่คดิ ว่าทุกวันนี้ มันเปลีย่ นแปลงไป ถ้าเรามัวไปตามเราก็ไม่ได้ทำ� หนังสือ เอาอย่างนีด้ ี กว่า คนทีค่ ดิ จะขาย E-book ทีท่ ำ� มาเมือ่ 2-3 ปีทผี่ า่ นมา (ไม่ได้พดู ให้เสีย ก�ำลังใจนะ) เรายังไม่เห็นใครได้ผลประโยชน์อะไรจากตรงนีเ้ ลย โฆษณา
ปล่อย Release E-Magazine
17
ปล่อยจากปก
18
ปล่อย Release E-Magazine
จาก E-book ก็คอื โฆษณาทีพ่ ว่ งมาจากการอ่านในเล่มแมกกาซีน หรือ หนังสือบางเล่มทีม่ รี ายการทีวดี ว้ ย ก็ไปได้โฆษณาพ่วงจากทีวี สุดท้าย แล้ว E-book ก็ยงั ไม่เกิด ใช่มยั้ มันยังไม่นงิ่ เพราะรสนิยมคนยังไม่ พร้อม ต่างจังหวัดนีไ่ ม่ตอ้ งคุย เขาคงไม่มานัง่ อ่าน กรุงเทพฯ อาจจะมี แต่มกี คี่ น เพราะคนถือไอแพดไอโฟนอยู่ ผมไม่เห็นมีใครอ่านหนังสือ เลย ก็เล่นเน็ตมือถือ เล่นเกม ถ่ายรูปส้มต�ำโพสต์ให้เพือ่ นดูอะไรอย่าง นี้ เล่นไลน์ โชว์สติก๊ เกอร์กนั ประมาณนัน้ เคยนัง่ คิดอยูส่ กั 2-3 ปีแล้ว เล่นเฟซบุค๊ ทวิตเตอร์ เล่นอะไรดี นะ จนเพือ่ นรุน่ เดียวกันเขามีกนั หมดแล้ว ก็เฮ้ยน้าไม่มเี ฟซบุค๊ เหรอ เค้ามีกนั หมดแล้ว เราก็บอก มึงคิดถึงกูกโ็ ทรศัพท์มา (หัวเราะ) ตอน หลังถ้าอยากอ่านอะไรประหลาดๆ เดีย๋ วพวกมึงก็ตอ้ งหาให้กดู อู ยูด่ ี ไม่ตอ้ งเล่นเอง นักเขียนเล่นเฟซบุค๊ กันเยอะมาก แล้วก็ไม่ได้ตงั ค์ดว้ ย นะทีเ่ ขียนกันยาวๆ น่ะ ถ้าเขียนหนังสือ A4 หน้าครึง่ ได้แล้ว 1,000 บาท น่าจะดีกว่า เขียนเฟซบุค๊ มานัง่ ต่อกันโอ้โห! โคตรยาวเลย เขียน ท�ำไม แต่ถา้ มองโลกในแง่ดกี ค็ อื ฝึกมือ ไม่ให้ลมื การเขียน แต่ไม่ได้ตงั ค์ เราเชือ่ อย่างทีบ่ อกว่ารสนิยมคน วิถชี วี ติ ของคนไทยมันไม่ได้ เอือ้ ขนาดนัน้ เราว่าของคนฝรัง่ เขาก็ตอ้ งมีปญ ั หา ไม่ใช่วา่ ดีนะ ก็ตอ้ ง มีปญ ั หา แล้วก็ความต้องการและความเข้าใจของสปอนเซอร์กอ็ าจจะ ยังไม่ให้ความสนใจ จากทีส่ อื่ ทีวยี งั เป็นสือ่ ทีแ่ รงทีส่ ดุ แล้วตอนนีย้ งิ่ มี ช่องดาวเทียมเกิดขึน้ เยอะแยะ ระหว่างทีไ่ ม่ได้ลงช่องฟรีทวี กี ล็ งช่อง ดาวเทียม จะลง E-book เขาก็ตอ้ งเลือกลงทีวี ก็ตอ้ งเอาเงินไปใช้ตรง นัน้ มากกว่า เพราะมันง่ายกว่า กดรีโมตดูแล้วก็เห็นเลย ทุกอย่างมัน ยังไม่ลงตัว ถ้าทุกอย่างทีม่ นั จะเกือ้ หนุน มันจะจูนกันได้กอ็ าจจะเกิด ตอนนี้ E-book ทีฝ่ รัง่ ขายกันส่วนใหญ่กพ็ อ็ กเก็ตบุค๊ ทัง้ นัน้ เลย พวก วรรณกรรมเก่าๆ อะไรอย่างนีท้ ซี่ อื้ มาเก็บมาโหลดกันไว้
Q : มาเรือ่ งรางวัลสีสนั อะวอร์ดส์ บ้าง A : รางวัลสีสนั อะวอร์ดส์ เริม่ มาจากตอนทีเ่ ราท�ำหนังสือ
ปีแรก นั่งคิดกันในหมู่พรรคพวกนักวิจารณ์ว่า รางวัลทางดนตรี ในบ้านเราตอนนัน้ มันหยุดไป เมือ่ ก่อนจะมีรางวัลแผ่นเสียงทองค�ำ รางวัลเสาอากาศทองค�ำ รางวัลเสาอากาศทองค�ำเป็นของวิทยุ ต�ำรวจเสียงสามยอด แผ่นเสียงทองค�ำก็ของสมาคมดนตรี ทีก่ ลาย เป็นรางวัลพิฆเณศรตอนนี้ นีก่ ห็ ยุดๆ หายๆ กัน ตอนนัน้ เขาหยุด จัดกัน เราก็นั่งคิดว่าน่าจะมีรางวัลทางดนตรีส�ำหรับประเทศนี้สัก รางวัลหนึง่ ก็เลยตัง้ กติกาตัง้ อะไร แล้วก็ตดั สิน ครัง้ แรกลงหนังสือ ธรรมดา คนทีไ่ ด้รบั รางวัลก็เชิญมาทีอ่ อฟฟิศ มารับ เป็นโล่เล็กๆ พอปีที่ 2 ไปจัดร้านอาหารเล็กๆ ดีกว่า ให้ศลิ ปินทีไ่ ด้มานัง่ พูดคุย กินอะไรกันด้วย ปรากฏว่าพอไปจัด มีคนรู้ เพือ่ นนักข่าวรู้ เขาก็ มุง่ มา ปีที่ 3 ก็จดั ร้านอาหารอีก แต่คราวนีก้ ลายเป็น โอ้โห! ล้นเลย
จากทีก่ ะไว้วา่ สัก 50-60 คน กลายเป็น 200 คน ทีนกี้ ต็ อ้ งขึน้ โรงแรม แล้ว ก็ขนึ้ มาเรือ่ ยจนถึงคราวหลังสุดแน่นมาก
Q : จัดว่าเป็นรางวัลใหญ่ของประเทศด้านดนตรี? A : ตอนนีม้ เี ยอะนะ เพราะว่าหลังจากรางวัลสีสนั ก็มรี างวัลออก มาเยอะมากเลย ทางดนตรีรางวัลอะไรไม่รเู้ ต็มไปหมด ก็ดที เี่ ขาจัดคนได้ ก็แฮปปี้ มีกำ� ลังใจ รางวัลอืน่ เราจะไปวิพากษ์วจิ ารณ์เขาไม่ได้ ก็จดั ของ เราไป อาจจะเป็นเพราะว่าความตรงไปตรงมาของเรา แล้วก็หลักเกณฑ์ ทีเ่ ราสร้างไว้ตงั้ แต่แรกมันดีอยูแ่ ล้ว และคนในวงการดนตรีหรือแม้แต่ สือ่ มวลชนก็ให้ความเชือ่ ถือมาเรือ่ ยๆ แน่นอนว่าการตัดสินรางวัลมีคน เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย นีเ่ ป็นเรือ่ งปรกติ แต่วา่ ส่วนใหญ่นนี่ อ้ ยมาก ทุกคน ก็รอว่าสีสนั จะตัดสินให้ใครได้
Q : ตัง้ แต่ปแี รกมาจนถึงทุกวันนี้ น้ามองเห็นพัฒนาการ วงการเพลงในบ้านเราว่าเป็นยังไง A : มันก็มคี นหน้าใหม่ๆ น่าสนใจเกิดมาเรือ่ ยๆ อาจจะอยูไ่ ด้นาน หรือเปล่าไม่รู้ ไม่ใช่หน้าทีข่ องรางวัล รางวัลตัดสินในเฉพาะปีนนั้ ทีเ่ ขา ท�ำผลงานได้ดี บางคนก็มพี ดู โวยวายบ้าง ว่าท�ำไมตัวเองไม่ได้ คิดว่าตัว เองดี อยากจะบอกว่านีไ่ ม่ใช่ โนเบลไพรซ์ ทีม่ งึ ท�ำงานทัง้ ชีวติ แล้วเอา มารวมกันแล้วให้ นีม่ นั รายปี เหมือนนักบอลน่ะ ปีนแี้ ผ่ว ปีนดี้ กี ว่า เกมนี้ ทีมเล่นดีกว่าเป็นเรือ่ งปรกติ คนท�ำอัลบัม้ ทีค่ ดิ ว่าตัวเองท�ำดีแล้วก็อาจจะ ลืมไปว่าคนอืน่ เขาก็ทำ� ดี มันจะมีอย่างช่วง 2-3 ปี เพลงเพือ่ ชีวติ พัฒนา ไปมากกว่าทัง้ แง่ดนตรี ทัง้ แง่เนือ้ หา ก็จะได้มากกว่าป๊อป พอผ่านมาเพือ่ ชีวติ เริม่ แผ่วๆ ไป ป๊อปก็จะมากวาดรางวัลสลับกันไป บางทีรอ็ กก็ขนึ้ มาก วาดรางวัล เหมือนอย่าง 2-3 ปีทแี่ ล้ว บอดีส้ แลมงานเขาดีกไ็ ด้ไปหลาย รางวัล อย่างฟอร์ด สบชัย (ไกรยูนเสน) เคยได้ไป 3 รางวัลรวดก็มี จะ เห็นว่าแนวดนตรีทขี่ นึ้ มาได้รางวัลไม่ได้จำ� เป็นว่า สีสนั ต้องให้แต่รอ็ ก ให้ แต่เพือ่ ชีวติ ให้แต่ปอ๊ ป ใครท�ำดีกข็ นึ้ มาได้
Q : คิดยังไงเรือ่ งการท�ำซิงเกิล้ ให้ดาวน์โหลด A : มองว่าเป็นความไม่กล้าหาญ ซิงเกิ้ลไม่ว่าแต่ออกมาให้ ดาวน์โหลดหรืออะไร ถือว่าเป็นเรือ่ งปรกติ เพราะว่าบ้านเราไม่นยิ มซิง เกิล้ ทีเ่ ราใช้คำ� ว่าซิงเกิล้ กันตอนนี้ เราใช้กนั ผิด ซิงเกิล้ มันต้องเป็นแผ่น เหมือนกัน แล้วก็เอาออกมาขายเหมือนกัน แต่ของเรานีค่ อื อัพขึน้ ไปเพือ่ ให้คนตามแล้วก็ดาวน์โหลด หรือว่าริงโทน หรือว่าอะไร.. นัน่ คือการท�ำ เป็นเพลงซึง่ ในแง่โปรโมตหรือว่าแนะน�ำตัวโอเค แต่พอถึงทีส่ ดุ คุณก็ตอ้ ง ท�ำอัลบัม้ สมัยย้อนไปยุคร็อกแอนด์โรลต้นๆ ศิลปินเขาก็ทำ� กันอย่างนี้ แหละ แต่เขาเป็นซิงเกิล้ เป็นแผ่นเล็ก จนเยอะมากๆ เขาก็เอามารวมกัน เป็นแผ่นใหญ่ บ้านเรานักธุรกิจด้านดนตรีเขาก็เริม่ ไม่คอ่ ยให้ความสนใจ
ปล่อย Release E-Magazine
19
ปล่อยจากปก คือเขาร�ำ่ รวยจากธุรกิจดนตรีแต่เขาก็หนั ไปท�ำฟุตบอลถ่ายทอดสด ท�ำ ออร์แกไนซ์ ไปท�ำอะไรทีไ่ ด้เงินเยอะกว่า สิง่ ทีเ่ ขาน่าท�ำทีส่ ดุ คือเจียดเงิน ส่วนหนึง่ มารักษาวงการดนตรีทเี่ ขาร�ำ่ รวยไว้ถงึ จะถูก มันจะขายได้นอ้ ยได้ มากหรืออะไร สรรพก�ำลังในการโปรโมตในการรณรงค์ให้คนซือ้ ของจริง มันมีอยู่ แล้วคนทีย่ งั อยากซือ้ อะไรอย่างนีก้ ย็ งั มีอยู่ แต่วา่ คุณก็ตอ้ งท�ำคุณ ภาพงานให้มนั ดีดว้ ย ฝรัง่ ช่วง 3-4 ปีทผี่ า่ นมาเศรษฐกิจไม่ดี เขาก็โดนแย่ง เหมือนเรานีแ่ หละ โดนทางสือ่ ดิจติ อลไอทีแย่งไปเหมือนกับเรา แต่ศลิ ปิน ใหญ่ๆ เขารูว้ า่ เขามีศกั ยภาพ เขาก็ออกมาท�ำอัลบัม้ เพือ่ ท�ำการตลาดให้ คึกคักขึน้ เขาถือว่าเป็นทีอ่ ยูท่ กี่ นิ ของเขา เป็นทีท่ ที่ ำ� ให้เขามีกนิ มีใช้ ซึง่ คนพวกนีไ้ ม่ทำ� ก็มกี นิ ทัง้ ชีวติ แล้วจากค่าลิขสิทธิ์ แต่เขาก็ออกมาท�ำ ส่วน หนึง่ เพือ่ แสดงตัวตน ส่วนหนึง่ คือเพือ่ อุม้ ชูวงการ ทีท่ ำ� ออกมาสม�ำ่ เสมอ สงสัยจะเหลือแต่คาราบาววงเดียวแล้วตอนนีท้ ที่ ำ� ไม่หยุด
Q : น้ามองเรือ่ งลิขสิทธิเ์ พลงตอนนีย้ งั ไงบ้าง เช่นมีคา่ ย เพลงเอาต�ำรวจไปจับนักร้องที่ขึ้นไปร้องเพลงตัวเองแต่ติด ปัญหาลิขสิทธิค์ า่ ย A : มันขึน้ อยูก่ บั ตอนเซ็นสัญญา ศิลปินบ้านเราเวลาอยากจะ ออกอัลบัม้ ออกผลงานกับสังกัดใหญ่ พอเขาบอกสัญญา 5 ปี ก็ไม่ยอม ดูรายละเอียด ก็เซ็นไปก่อน บางทีกย็ งั ไม่เห็นคูส่ ญ ั ญาเลยด้วยซ�ำ้ เวลา ท�ำสัญญาเราต้องให้ฝา่ ยหนึง่ เก็บไว้ และอีกฝ่ายหนึง่ ก็ตอ้ งเก็บ แต่บางที พวกนีเ้ ซ็นไม่ได้ดดู ว้ ย ไม่มฉี บับคูส่ ญ ั ญาด้วย อีกชิน้ หนึง่ ไม่ได้ดกู ไ็ ม่รวู้ า่ เซ็นอะไรไว้ ระบบลิขสิทธิถ์ า้ เป็นการเล่นคอนเสิรต์ มีการบันทึก มีอะไร ต้องจ่ายอยูแ่ ล้ว นัน่ คือเรือ่ งของกฎหมาย ซึง่ คนทีจ่ ดั ต้องเป็นคนทีร่ บั ผิด ชอบจ่าย ถ้าไม่มบี นั ทึกไม่มอี ะไรเนีย่ เขาไม่ทำ� กัน เหมือนอย่างโชว์งาน วัด ไม่รวู้ า่ จะไปตามเก็บท�ำไม สมัยก่อนบริษทั เพลงทุกแห่งให้คนถือแผ่น มาแจกฟรีๆ ให้ชว่ ยเปิด ทุกวันนีใ้ ห้ฝา่ ยกฎหมายเดินมาเหมือนกัน แต่ให้ มาเก็บค่าลิขสิทธิค์ า่ เปิด บ้านเรามันเป็นอย่างนี้ ซึง่ เป็นเรือ่ งทีโ่ คตรจะ 2 มาตรฐาน 3 มาตรฐาน แล้วก็เก็บคนละทีสองที ไม่รวมกันด้วยนะ คน ค้าขายก็ทำ� งานล�ำบาก เพือ่ นเราคนหนึง่ เล่นดนตรีโฟล์คซองร้านเล็กๆ ต่างจังหวัดก็โดนจับ มันก็คอื การใช้เป็นช่องให้มกี ารแบล็กเมล์ดว้ ย บางทีกไ็ ม่ได้มกี ารจับจริง จับจะเอาเงิน มันหลายอย่าง ถ้ามันตกลงมาท�ำรายละเอียดกันชัดๆ ตัง้ แต่ แรกมันก็ไม่มปี ญ ั หา แม้แต่การเซ็นสัญญาหลายๆ อย่างทุกวันนี้ ศิลปิน คนแต่งเพลงก็จะไม่ได้เงิน เหมือนจะไม่ขาดแต่กเ็ หมือนขาด เพราะเขาก็ จะออกมาสเตอร์ไปเรือ่ ยๆ ทีนรี้ ายได้กไ็ ม่งอกเงยขึน้ มา มีเยอะ มีศลิ ปิน มาหาเรา “น้าช่วยดูหน่อยสิวา่ จะเลิกสัญญาจะเอาเพลงกลับมา” คือดู ไม่ได้ ถ้าจะดูตอ้ งเอาตัวสัญญามาให้ดดู ว้ ย ถึงจะช่วยคิดได้วา่ ต้องท�ำยังไง มาพูดลอยๆ ไม่ได้ เพราะตอนเซ็นอยากเซ็นให้เขาเอง สัญญาของฝรัง่ เป็น
20
ปล่อย Release E-Magazine
ปึกนะ 30 กว่าหน้านะ เวลาเซ็น ศิลปินใหญ่หน่อยจะแยกกระทัง่ การขาย บัตรคอนเสิรต์ เมอร์แชนไดส์ บาย-โปรดัคท์ทงั้ หลายแหล่ ว่าส่วนไหนเป็น ของบริษทั ฉะนัน้ การทีศ่ ลิ ปินจะไปคุยกับบริษทั ก็ตอ้ งคุยในฐานะบริษทั กับบริษทั คอนเสิรต์ ใครเป็นคนจัด ใครรับงาน ไม่ใช่ทกุ อย่างเหมาอยูท่ ี่ บริษทั เพลงอย่างเดียว ศิลปินไม่รเู้ รือ่ งเลย หลังๆ นีก่ ม็ กี รณีทศี่ ลิ ปินไม่รู้ ว่าบริษทั ไปคิดเงินคนจ้างเท่าไหร่ ค่าตัวศิลปิน สมมติศลิ ปินได้มาสักแสน นึง ไม่รวู้ า่ บริษทั มันไปฟันเขามากีแ่ สน ทุกวันนีย้ งั มีอยู่ เบอร์ใหญ่ๆ ด้วย
Q : มีความหวังกับนักดนตรีไทยรุน่ ใหม่มากน้อยแค่ไหน A : มี ก็ยงั มีวงฝีมอื ดีๆ เยอะ เพียงแต่วา่ โอกาสช่องทางทีเ่ ขา จะออก จะประมาณไหน ก่อนมานี่ (ร้านบาร์โค้ด ถนนอาร์ซเี อ-วันนัด สัมภาษณ์) ก็เจอต้าร์ พาราด็อกซ์ คุยกันอยูพ่ กั หนึง่ เห็นว่าก�ำลังท�ำอัลบัม้ ใหม่ อย่างวง Slot Machine ก็เป็นวงฝีมอื เป็นวงนักคิด แต่ทกุ วันนีก้ ็ ขายโชว์ดกี ว่า เพราะเดีย๋ วนีช้ กั จะยากขึน้ เรือ่ ยๆ
Q : คนทีน่ า้ มองว่าควรจะเป็นซูเปอร์สตาร์ แต่ยงั ไม่เป็น พอจะชีต้ วั เลยได้มยั้ A : ยังมองไม่ออก บอดีส้ แลมนีใ่ ช่ แต่เขาเลยไปแล้ว คนอืน่ ก็ยงั ยังไม่มใี ครโดดเด่นในช่วง 3 ปีนเี้ ลย เพราะว่าดูแล้วอย่าง แจ๊ป วง The Richman Toy ก็เกือบๆ แต่กถ็ อื เป็นวงทีด่ ี หรือ Slot Machine ก็ดี มี การดีไซน์ทกุ อย่าง The Richman toy ก็เป็นวงทีน่ า่ สนใจ แต่คนละทาง กันนะ พาราด็อกซ์กเ็ ป็นวงความคิดน่ะ วงโชว์ ซึง่ เป็นสิง่ ทีถ่ กู เพราะว่าถ้า เอาเข้าจริง เพลงของพาราด็อกซ์กไ็ ม่ใช่วา่ เข้าถึงง่าย แต่เขาเล่นได้สนุก
Q : หรือว่าต้องเอาเพลงไปประกอบหนัง ละครถึงจะได้ผล A : ท�ำหนังท�ำละครมันได้ผลทีเ่ พลงอาจจะดังตามละครไปด้วยแต่ ไม่ได้หมายความว่านักร้องจะดังหรือขึน้ เป็นซูเปอร์สตาร์ได้ทนั ที ก็มอี ย่าง ทีเ่ พิง่ ออกอัลบัม้ เอ๊ะ จิรากร หรือคนทีไ่ ด้รางวัลสีสนั นักร้องหญิงเดีย่ ว โบว์ลงิ่ น่ะ ก็รอ้ งมาตัง้ แต่ปี 2550 ต้นๆ ประกอบละคร ร้องโน่นร้องนี่ แต่ เพิง่ ได้ทำ� อัลบัม้ เต็มเมือ่ ปีทผี่ า่ นมานีเ่ อง ให้ทำ� ตัง้ แต่ตอนโน้นก็ทำ� ได้ แต่ ไม่รตู้ ดิ ขัดตรงไหน บริษทั อาจจะลังเลใจก็เป็นได้.. มันจะขาดทุนอะไรกัน เยอะนักหนา นีข่ นาดออกมาก็ไม่มโี ปรโมตอะไรเลย โบว์ลงิ่ พอไม่โปรโมต ดันให้คนทีค่ วรจะเป็นซูเปอร์สตาร์มนั ก็ยาก เพราะมันต้องเห็นกันบ่อยๆ คนจะเป็นซูเปอร์สตาร์ หนึง่ คือคนๆ นัน้ จะต้องมี Charisma มีรงั สี มีรศั มีพเิ ศษเหมือนอย่างพีแ่ อ๊ด (คาราบาว) เงีย้ เดินไปทุกคนก็มาแล้ว แผ่ รังสีมาก่อนแล้ว ก็รแู้ ล้วนีแ่ อ๊ด คาราบาว พีเ่ บิรด์ เขาก็ยงั มีคาแรกเตอร์ รังสีของเขาออกมา ตูนเขาก็มี มันเป็นคุณสมบัตอิ ย่างหนึง่ ของคนทีจ่ ะ เป็นซูเปอร์สตาร์ตอ้ งมีตรงนีก้ อ่ น
สองก็คอื ผลงานทีค่ นรับแล้วติดตรึงอยูใ่ นใจ อันดับสามก็คอื การ แนะน�ำให้รจู้ กั นัน่ ก็คอื การโปรโมต มันควรจะมาพร้อมกัน เพราะว่าเพชร ทีม่ นั วางอยูใ่ นเหมืองเพชรก็ไม่เป็นเพชร มันก็เป็นหินอะไรทีเ่ รามองไม่ออก มันต้องมีคนมาเจียระนัยตรงโน้นนิดตรงนีห้ น่อย
Q : สีสนั อะวอร์ดส์ถอื ว่ามีสว่ นเจีย? A : ไม่อยากเป็น แค่นกี้ เ็ หนือ่ ยแล้ว แค่เป็นคนนัง่ ดูเพชรพลอย ส�ำเร็จรูป เป็นคนคัดว่าเม็ดนีค้ วรจะตัง้ ราคาเท่าไหร่
Q : เรือ่ งการประกวดอะคาเดมีตา่ งๆ ในบ้านเราน้ามอง ยังไงบ้าง A : เราก็ตามเมืองนอก ก็ไม่แปลก เมืองนอกเขามี Pop Idol มี American Idol มี The Voice มีอะไรๆ หลายสเต็ป เราก็ตามเขา คือ เรายังตามเขาเยอะ และ ณ นาทีนเ้ี ราว่ารายการประกวดเยอะไปแล้ว รางวัลลูกทุง่ ก็มี มีเด็กมีอะไรเต็มไปหมดเลย talent กันขนาดนีเ้ ลยเห รอประเทศนี้ ก็ไม่มใี ครขายข้าวแกงแล้ว (หัวเราะ) มันอยูท่ คี่ นแล้วทีก่ าร ส่งเสริมท�ำงานต่อเนือ่ ง อย่างพีเ่ บิรด์ ตอนพีเ่ บิรด์ ประกวดสยามกลการ
ไม่ได้รางวัลที่ 1 นะ ได้ที่ 2 หรือชมเชยจ�ำไม่ได้แล้ว แต่ตอนนีพ้ เี่ บิรด์ ก็เป็น ซูเปอร์สตาร์ในสายป๊อป ไอ้คนทีไ่ ด้ที่ 1 ไม่รอู้ ยูไ่ หนแล้วตอนนี้ มันแล้วแต่ เหมือนอย่างเอเอฟน่ะ อ๊อฟ ปองศักดิ์ ก็ไม่ได้ที่ 1 แต่ออ๊ ฟก็ได้ทำ� งานต่อ เนือ่ ง แต่อนั นีบ้ อกไม่ได้วา่ ใครจะอยูย่ าวไม่ยาว ก็เวทีประกวดมันเป็นการ แข่งขัน ณ โมเมนต์นนั้ มันไม่ได้พดู ถึงอาชีพทัง้ หมด สิง่ ทีเ่ ราน่าจะกลัวคือ คิดเองนะอาจจะไม่เหมือนใคร คิดมา 2-3 ปี แล้ว บ้านเรานีโ่ ชคดีทเี่ ราเป็นคนไทย เรายังมีพอ่ แม่พนี่ อ้ ง เรายังมีเพือ่ นๆ ซึง่ ถ้ามันล้มเหลวมามันยังมีทใี่ ห้พกั ให้พงิ ได้ เฮ้ย! ถ้าฝรัง่ ไม่แน่นะ เด็กทีไ่ ม่มี ใครรูจ้ กั วันนึงอยูด่ ๆี มีคนยกป้ายเชียร์ มีคนโหวตเป็นหมืน่ คนให้เป็นสตาร์ แล้วตัวเองก็อายุยงั แค่นนั้ ยังไม่พร้อมจะตัง้ รับกับความส�ำเร็จขนาดนัน้ ได้ มาขนาดนัน้ แล้ววันนึงตก ไม่มอี ะไรท�ำ เพราะสังกัดเขาไม่รจู้ ะให้ทำ� อะไร ต่อนอกจากไปโชว์นดิ ๆ หน่อยๆ ไปไหนทีต่ อ้ งเคยถูกคนทักแล้วก็ไม่มใี คร ทัก เหมือนไม่มตี วั ตน ก็อนั ตราย อาจจะฆ่าตัวตายได้ หรือว่าอาจจะอะไร ได้ แต่อย่างทีบ่ อกว่าบ้านเราโชคดีทยี่ งั มีครอบครัว ยังมีพนี่ อ้ ง น่ากลัวเพราะว่าเอเอฟกีร่ นุ่ แล้วทีไ่ ด้กรีด๊ ๆ กัน ได้แต้มเป็นแสนๆ ไป ไหนก็มคี นวิง่ ตาม แล้ววันนีไ้ ม่เหลือใคร แล้วบริษทั ก็ไม่ได้มอี ะไรนอกจาก โชว์เล็กๆ น้อยๆ หรือว่าหมดสัญญาแล้วก็แล้วกัน ..ตอนนีใ้ ครจ�ำ ปอ ทีใ่ ส่
ปล่อย Release E-Magazine
21
ปล่อยจากปก เสือ้ ยีนส์เล่นกีตาร์คนแรกได้มงั่ ใครจ�ำวิทย์ทไี่ ด้ที่ 1 ได้บา้ ง คือสร้างให้มนั เป็นในโมเมนต์นนั้ หรือเปล่า เฉพาะช่วงนัน้ หรือเปล่า พอหลังจากนัน้ สร้าง ต่อหรือเปล่า เพราะการประกวดพอเข้ารอบสุดท้ายเขาก็จบั เซ็นสัญญากัน อยูด่ ี เด็กมันก็ไม่ได้อสิ ระตัง้ แต่แรกอยูแ่ ล้ว แล้วสมมติวา่ ถ้าไม่เซ็นสัญญา เด็กคนนีอ้ าจจะตกไปอยูใ่ นมือบริษทั อีกบริษทั นึง ก็อาจจะท�ำได้ ประเทศ นีเ้ ชิญยิม้ กัน มีอะไรแปลกๆ เยอะ ขบขันกันตัง้ แต่นายกฯ แล้ว (หัวเราะ)
Q : กระแสเพลงอีโมจากต่างประเทศ A : ใน 3-4 ปีทผี่ า่ นมา ยูทบู มีบทบาท My space มีบทบาทขึน้ แต่เด็กไทยไม่รจู้ กั เพลงฝรัง่ หรอก เพราะวิทยุกไ็ ม่เปิด วิทยุเขาจะเปิดแต่ พวกทีม่ กี ารรีเสิรช์ มา อะไรประมาณนี้ แล้วก็เปิดด้วยการบีบของบริษทั โฆษณาให้เปิด เช่นให้เปิดแต่เพลงเมลโลว์ เดีย๋ วนีเ้ ขาไม่รจู้ กั แล้วเพลง อะไร เพราะดีเจไม่มสี ทิ ธิจ์ ะพูดอะไร กดตามคอมพิวเตอร์ และคนทีด่ ทู าง ยูทบู ดูทางอะไร มันไม่เห็นแผ่นทีส่ งั่ เข้ามาขาย เพราะว่าบริษทั ก็สงั่ มาน้อย ไม่กล้า เพราะวิทยุไม่เล่นนี่ ไม่รวู้ า่ อัตราเสีย่ งในการสัง่ ยอดจะไปได้แค่ไหน กลายเป็นว่าคนไทยทุกวันนีร้ จู้ กั เพลงฝรัง่ น้อยมาก ปีกว่าๆ ทีผ่ า่ นมา เพลง We are young (fun.) ดังมาก เราชอบ มากเลย วง The Killers ทีม่ เี พลง Human มีวง Muse วง The Script นีว่ งใหม่ ๆ ทัง้ นัน้ เลยนะ Bruno Mars ออกอัลบัม้ ชุด 2 แล้ว ทุกวันนี้ ยังไม่มีวงไหนในกรุงเทพฯ เล่นเพลงของ Bruno Mars ชุดนี้เลย นีอ่ อกมาจะปีแล้ว ยังเล่นอยูเ่ พลงเดียว Just the way you are ตัง้ แต่ 2-3 ปีทแี่ ล้ว นีเ่ ราช้ามัย้ ช้ามากเลยนะ เราก็แปลกใจไง เพลง When I was your man ติดอันดับ 1-2 ในบิลด์บอร์ดจนตกแล้ว ก็ยงั ไม่มใี ครเล่น เพราะว่าคนเล่นก็ไม่ฟงั อย่าง Adele นีถ่ า้ ไม่กระแทกไปถึงล�ำไส้ใหญ่คน ก็ไม่เล่น
Q : ในนิตยสารสีสนั ฉบับปลายปีนา้ จะให้บรรดาคอลัม นิสต์เขียนถึง 5 ชอบ 5 ไม่ชอบ แล้วในรอบปีนขี้ องน้ามี 5 ชอบ 5 ไม่ชอบ อะไรบ้าง A : จ�ำไม่ได้แล้ว รูม้ ยั้ ว่าคนทีเ่ ขียน 5 ชอบ 5 ไม่ชอบในสีสนั ทุกปี นีน่ ะ เครียดทุกคน พอบอกว่า เฮ้ยจะฉบับครบรอบแล้วเขียน 5 ชอบ 5 ไม่ชอบ นีข่ นาดตอนหลังพยายามให้เหลืออันเดียวแล้วนะ ทุกคนเครียดๆ เพราะว่ามันต้องย้อนไปปีนงึ ว่ามันมีอะไรบ้างทีเ่ ราชอบไม่ชอบ หรือพออา ยุมากๆ หน่อยก็ไม่อยากเขียนเรือ่ งทีไ่ ม่ชอบ พออายุมากๆ เข้ามันก็ปลง รูจ้ กั ปลงอะไรอย่างนี้ อย่างสมมติปที แี่ ล้วมีไม่ชอบก็ทกั ษิณอย่างเดียว ส่วนไอ้ทชี่ อบก็คนทีอ่ ยูใ่ นแวดวงนีแ้ หละ ก็จะชอบหนังสือ ชอบเพลง ไอ้ ทีไ่ ม่ชอบมันจะเป็นการเมืองหมดเลย (หัวเราะ)
22
ปล่อย Release E-Magazine
Q : ส�ำหรับน้า ชอบ-ไม่ชอบอะไรบ้าง เมือ่ เร็วๆ นี้ ผ่าน มาไม่กวี่ นั ก็ได้ A : ชอบเหรอ ก็ชอบวงพวกนี้ วง The Killers วง The Script อะไรแบบนี้ ชอบ Bruno Mars อัลบัม้ ที่ 2 Unorthodox Jukebox แล้วก็ ชอบ Adele ถ้าหนังก็จะชอบดูสารคดีดนตรี อย่างชอบทัวร์ของ Rihanna ฟังดูแล้วใหม่นะ (หัวเราะ) หนังสือเหรอ ปีนเี้ ราเป็นคนอ่านหนังสือป๊อปไง เราชอบอ่านหนังสือนิยายบู๊ เรือ่ งตลกอะไรของเราไปเรือ่ ย แต่มนั หาสาระ อะไรไม่ได้ ตอนนีก้ ช็ อบชุด แจ๊ค รีชเชอร์ ของลี ไชลด์ มันก็โม้ดอี ะ่ แล้ว มันไม่เคยแพ้ (หัวเราะ) อีกชุดก็เป็นเรือ่ งอดีตสายลับยิว ของ เดวิด ซิลวา
Q : มีเล่มไหนอยากจะแนะน�ำเป็นพิเศษบ้างมัย้ A : เรือ่ งเล่มเล็กๆ เรือ่ งแปลนะ จ�ำชือ่ ไม่ได้แม่น ประมาณว่า ราชินนี กั อ่าน หรืออะไรนีแ่ หละ เป็นนิยาย เล่มเล็กนิดเดียว ส่วนใหญ่ แล้วเราก็จะอ่าน ไม่ใช่ดดั จริตนะ แต่ชอบอ่านหนังสือต่างประเทศ ชอบ ไปซือ้ หนังสือมือ 2 ชอบอะไรอย่างนี้ อย่างเช่นวอลเทอร์เยทนิคอ็ ฟฟ์ อดีตผูบ้ ริหารบริษทั โซนีม่ วิ สิค หนังสือรอย คีน นักบอล หนังสือเซอร์อ เล็กซ์ เฟอร์กสู นั แต่ตอ้ งเอาแบบเล่มไม่หนามาก ไม่งนั้ ไม่เป็นอันท�ำอะไร
Q : น้าเป็นแฟนแมนยู? คงมีความสุขทีแ่ มนยูเพิง่ คว้า แชมป์พรีเมียร์ลกี A : ยังโลภอยู่ ได้แชมป์แล้วแต่ตอนนีต้ อ้ งการมากเลยนะคือ ต้องการท�ำให้ได้ 96 แต้มซึง่ ยาก แต่ถา้ เป็นไปได้กจ็ ะดีมาก เพราะอีก นาน ถ้าได้ 96 แต้มคงไม่มใี ครท�ำลายสถิตไิ ด้แล้ว ดูบอลมันต้องโลภนิดๆ ถึงจะมัน (หัวเราะ)
Q : กลับมาทีเ่ รือ่ ง 5 ไม่ชอบบ้าง ตอนนีไ้ ม่ชอบอะไร บ้างครับ A : ไม่ชอบรัฐบาลนี้ (หัวเราะ) ไม่ชอบแม่งหมดทุกตัวเลยนะ ไม่มี ใครทีจ่ ะดูได้เลย นีว่ นั ก่อนคุยกับเพือ่ นบริษทั ทีท่ ำ� ภาษีนะ น่าเบือ่ นรก มึง ช่วยไปคิดยังไงก็ได้ไม่ให้กเู สียภาษี กูไม่อยากเสียให้ไอ้พวกเหีย้ นี่ ปรกติ เป็นคนตรงไปตรงมานะ ไม่เคยละเมิดกฎเกณฑ์อะไรเลย แต่มงึ ช่วยไป คิดมาหน่อย บริษทั 8 หมืน่ 9 หมืน่ ล้านแม่งโกงภาษีตงั้ เท่าไหร่ หนังสือ เล็กๆ ไม่เคยโกงสักบาท ช่วยไปคิดมาหน่อยไป (หัวเราะ) มันจะเหีย้ อะไร กันนักหนา มันไม่ไหว มันต้องมีอะไรสักอย่างพัง ไม่ประเทศพัง ก็พวกมัน พัง แต่ขอให้เป็นอย่างหลัง มันไม่ได้เกีย่ วกับว่าเราจะเลือกประชาธิปตั ย์หรือชอบใคร เพราะ ประชาธิปตั ย์เราก็ดา่ เยอะ มันก็แอ็คเหลือเกิน แต่เราไม่เคยเห็นนะ เราอยู่ มา 58 ปีไม่เคยเห็นว่ามีพรรคการเมืองทีเ่ ป็นขนาดนี้ สมัยเผด็จการมันยัง
ใน 3-4 ปีทผี่ า่ นมา ยูทบู มีบทบาท My space มีบทบาทขึน้ แต่เด็กไทยไม่รจู้ กั เพลงฝรัง่ หรอก เพราะ วิทยุกไ็ ม่เปิด วิทยุเขาจะเปิดแต่พวกทีม่ กี ารรีเสิรช์ มา อะไรประมาณนี้ ไม่ลอ่ ประเทศขนาดนีเ้ ลย สฤษดิธ์ นะรัชต์โกงจับได้กรี่ อ้ ยล้าน ถนอมโกงกี่ ร้อยล้าน.. แต่นสี่ ามแสนห้าล้าน จนมาเรือ่ งน�ำ้ ท่วมนีย่ งั ไม่รเู้ ลยว่ามันเอา ไปใช้อะไร สองล้านล้านเนีย่ อะไรของมึง คือด่าได้ทกุ วัน ก็อย่างนีแ้ หละไป จัดรายการวิทยุเปิดเพลงก็ดา่ เขียนทัง้ บท บก.ก็ดา่ ตอนหลังก็จะเปลีย่ น มาชมนัน่ ชมนี่ คิดว่าด่าไม่ได้ผล ต้องลองพลิกดู
Q : น้าจัดรายการวิทยุทไี่ หน A : 101 วีอาร์วนั ทุกวันอาทิตย์สที่ มุ่ ก็เจ้าของคลืน่ รักใคร่ชอบพอ กัน ถ้าไม่ชอบพอ เสียงแหบๆ แบบนีใ้ ครเขาจะให้จดั ก็จดั ไป เปิดเพลง เก่าบ้าง ใหม่บา้ งแล้วแต่เรา แต่สว่ นใหญ่แล้วหลังๆ เราชอบเปิดเพลงใหม่ เพราะว่าคนอืน่ มันไม่เปิดไง ไอ้หา่ แล้วเพลงมันจะพัฒนาได้ไง อย่างล่าสุด ก็เพิง่ เปิดเพลงอัลบัม้ ล่าสุดของ David Bowie เปิด Luke Ryan ทีเ่ พิง่ ได้ รางวัล Country Music Awards ไป อัลบัม้ ออกมาก็แนะน�ำให้เขาได้รจู้ กั
Q : วกกลับมาทีข่ อ้ ไม่ชอบ A : อันนีก้ แ็ ตกได้เป็นล้านแล้วมัง้ อันเดียวนีแ่ หละ ถือเป็นรวม ข้อไม่ชอบได้หมดเลย รัฐบาลและผูท้ อี่ ยูเ่ บือ้ งหลังรัฐบาลทัง้ หมด เฉพาะ รัฐบาลนีน้ ะ
Q : น้าไม่ใช่พวกอ�ำมาตย์ ไม่ใช่พวกเสือ้ เหลือง? A : ไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังรัฐบาลนี้ก็ว่าไป มันไม่เห็นมีเลย อ�ำมาตย์ ก็เห็นมีแต่พวกมึงนีแ่ หละอ�ำมาตย์ โธ่ ไปไหนทีเห็นกลัวตาย รถ ตูเ้ ปลีย่ น เดีย๋ วนัง่ คันนูน้ เดีย๋ วนัง่ คันนี้ การ์ด 30-40 คน ไม่ตอ้ งเอาอะไร แค่เด็กกะโหลกกะลาตีฝปี ากพูดหน้าม็อบ ไม่กปี่ ตี อนนีม้ เี งินเท่าไหร่ ไป ไหนมาไหนมีการ์ดล้อมยีส่ บิ สามสิบคน แล้วก็มคี วามสุขแฮปปี้ ไอ้พวกที่ ติดคุกก็ตดิ กันไป แล้วก็บอกเราเคารพศาล ไอ้กอ่ แก้วไม่ได้ประกัน พรรค พวกก็ออกมาบอกว่า เราเคารพการตัดสินของศาล ไม่ใช่อะไรหรอก มันดี ใจเพราะมันออกมาเดี๋ยวมันแย่งต�ำแหน่งมึง ให้มันติดนั่นแหละดีแล้ว (หัวเราะ) ทุกวันนีม้ นั ไม่มคี ำ� ว่าละอายใจ
Q : เคยคิดถึงว่าเพลงทีจ่ ะเปลีย่ นโลกไหม แล้วจะมีเพลง ทีเ่ ปลีย่ นคนพวกนีบ้ า้ งมัย้ A : (หัวเราะ) มันไม่มเี พลงไหนเปลีย่ นโลกได้หรอก มันเป็นค�ำเท่ๆ ทีต่ งั้ กัน เหมือนอย่างร้อยเพลงทีค่ ณ ุ ต้องฟังก่อนตาย อะไรอย่างนี้ หนังสือ ร้อยเล่มพันเล่มมันเป็นส�ำนวนของพวกท�ำหนังสือเซ็ตขึน้ มาเพือ่ ขาย จูงใจ คนอ่าน มันเกิดจากคอลัมน์ในแมกกาซีนก่อน แล้วก็กลายเป็นรวมเล่มเป็น อะไรไป เพราะฉะนัน้ ไอ้เพลงทีเ่ ปลีย่ นแปลงโลก ไม่มจี ริง เปลีย่ นแปลงชี วิตคนๆหนึง่ อาจจะมี ศิลปินหลายวงทีพ่ อได้ฟงั เพลงนีป้ บุ๊ กูไม่เอาอะไร
เลย กูจะเล่นดนตรีแล้ว ถ้าอย่างนีม้ นั มี แต่ถงึ เปลีย่ นแปลงโลกทีไ่ ปเป็น Protest song ประท้วงอะไรอย่างนี้ มันเปลีย่ นไม่ได้หรอก Blowing in the wind มีมาตัง้ แต่ตน้ 60 มาถึงวันนีก้ ย็ งั ฆ่ากันอยู่ มันเปลีย่ นแปลง โลกไม่ได้ แต่มนั ชะลอความชัว่ ร้ายได้
Q : แล้วตอนนีม้ นั ชะลอหรือเปล่า A : ชะลออะไร พวกมันไม่ฟงั เพลง มันไม่มรี สนิยมทางศิลปะอะไร ดูวธิ พี ดู วิธแี ต่งตัวมันก็รแู้ ล้ว คนอย่างทักษิณมีรสนิยมทางศิลปะเหรอ คน เรานะดูไม่ตอ้ งอะไรหรอก ไม่เกีย่ วกับนิสยั หรือแพงไม่แพง เทสต์ในการ แต่งตัวก็รแู้ ล้ว ไม่มหี รอก
Q : ขอถามเรือ่ งการคบเพือ่ นของน้าบ้าง เพราะรูส้ กึ ว่า น้าจะมีเพือ่ นเยอะและหลากหลายวงการ ระยะห่าง การวางตัว เหมือนกันไหมกับเพือ่ นแต่ละสายอาชีพ A : รูส้ กึ ว่าคนทีเ่ สมอต้นเสมอปลายเจอกันก็ยงั เป็นอย่างนัน้ อยู่ ก็ไม่เกีย่ วกับอาชีพเลย คุยได้หมด อย่างนักดนตรีคยุ กับนักธุรกิจเรือ่ งไหน เราไม่รเู้ ราก็ถาม ถ้าเรือ่ งตลกลามกเรารูว้ า่ ทุกคนแย่งพูด ไม่ได้แยกว่าต้อง เป็นอาชีพหรือจะต้องสนิทสนมกับใครมากกว่า อย่างสมัยก่อนอยู่ โอลด์ เล้ง เราก็นงั่ อย่างทีเ่ ห็น ในโต๊ะก็มหี มด มีนกั ดนตรี มีนกั เขียน ผูก้ ำ� กับหนัง
Q : มีคนแซวว่าน้ามาโอลด์เล้งทุกวัน A : มีชว่ งนึงมันแย่ ช่วงเศรษฐกิจปี 40ไง ทีม่ นั ตกมันแย่ ก็หาวิธี มานัง่ แล้วก็ดมื่ กับพรรคพวกดีกว่า เดีย๋ วกูนงั่ ข้างหน้าเอง ท�ำตัวเป็นตีจ่ ู้ เอีย๊ ะ แล้วบางทีพรรคพวกมาเห็นเรามีคนนัง่ คุยหน้าร้านก็เอาละๆ ก็เริม่ มากัน แต่ไม่ได้ทำ� งานทีน่ ี่ เราไม่ทำ� งานเวลากินเหล้า บางคนคิดว่าเป็น แบบนัน้ โอเคสมองอาจจะท�ำงานตลอด เราไม่เชือ่ เรือ่ งกินเหล้าแล้วจะ เขียนหนังสือดี อาจจะแค่รา่ งๆ ไว้ได้ เพราะว่าแค่เขียนมันก็จะไม่เป็นตัว อยูแ่ ล้ว (หัวเราะ)
Q : น้ากินเหล้าทุกวันมัย้ A : ไม่ เมือ่ ก่อนอาจจะเยอะหน่อย เดีย๋ วนีล้ ดลงแล้ว ไม่ใช่ลดลง เพราะว่าไม่อยากกินนะ ลดลงเพราะเพือ่ นกินมันแก่ๆ แล้วมันไปอยูต่ า่ ง จังหวัดกันเยอะ มีแรงกินก็กนิ ไปเหอะ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้ไปท�ำบาป ท�ำกรรมอะไรกับใคร
Q : ท�ำไมถึงเลือกมากินแถวอาร์ซเี อ A : ตรงนีเ้ ป็นทีศ่ นู ย์กลางมาก ทุกคนมาได้หมด มาจากราม มา จากพระราม 9 มาทางด่วนลงตรงนีไ้ ด้เลย เมือ่ ก่อนเวลานัดสัมภาษณ์จะมี
ปล่อย Release E-Magazine
23
ปล่อยจากปก โอลด์เล้งใช่มยั้ นัดคุยงานได้หมด เพราะบริษทั ส่วนใหญ่ บริษทั ทีท่ ำ� เกีย่ ว กับวิทยุโทรทัศน์มนั ก็อยูแ่ ถวนีห้ มด ทีเ่ กีย่ วกับสือ่ อยูแ่ ถวนีก้ นั เยอะ พรรค พวกนักดนตรี ร้านเครือ่ งดนตรีอะไรก็อยู่ มันง่ายทีจ่ ะเจอกัน สมมติให้ไป ออฟฟิศเราก็สงสารเกินไป อยูต่ งั้ สุขมุ วิท รถก็โคตรติด
ให้คนอ่าน ซึง่ เราไม่ได้แบบมันไง เขาจะละเอียด คิดแล้วคิดอีก ขานัน้ เขา แน่นอน ยกเว้นปากเร็วด่าใครอาจจะไม่คอ่ ยคิด (หัวเราะ) ปลูกข้าว ปลูก พริก มะละกอ ตอนนีไ้ ด้ยนิ ว่ามะละกอกลายเป็นปัญหา ขึน้ เร็วเกิน หาที่ ปล่อยไม่ทนั ..แฮปปีแ้ ล้วอยูต่ รงนัน้ แล้วก็ทำ� เสือ้ ขาย
Q : มีความผูกพันอย่างอืน่ ? A : ถ้ามีกเ็ ป็นหุน้ ส่วนอยู่ (ร้านตักสุรา อาร์ซเี อ) แต่ตอนนีเ้ ขา
Q : น้าเตะบอลอาทิตย์ละกีว่ นั A : ครัง้ เดียว แต่จริงๆ อยากเตะอาทิตย์ละ 3 หน สนามมัน
เปลีย่ นเป็นวัยรุน่ หน่อย เราก็มานัง่ คุยฝัง่ นี้ (ร้านตรงข้าม) เดีย๋ วพอกลาง คืนเสียงจะดังมาก ก็เป็นหุน้ ส่วนโอลด์เล้งเก่านัน่ แหละ โอลด์เล้งก็ไม่ถงึ กับ เจ๊งย่อยยับหรอก แต่ทำ� ไปมันก็มแี นวโน้มว่าจะเจ๊ง เพราะว่ามันเป็นร้าน ผูใ้ หญ่ พอเป็นร้านผูใ้ หญ่ปบุ๊ คนทีน่ งั่ พอแก่ตวั ขึน้ ก็มาน้อยลง แล้วดนตรี ก็ตอ้ งดี พวกผูใ้ หญ่โตหน่อยมาดู ดนตรีดคี า่ ใช้จา่ ยแพง แต่ถา้ มาโอลด์เล้ง เข้าไปตรวจปัสสาวะได้สบาย มีแต่เกาท์กบั เบาหวาน (หัวเราะ)
ไกล ไม่ไหว เตะครัง้ ละ 2 ชัว่ โมง สมัยตอนเด็กๆ ก็เป็นทีมโรงเรียนรุน่ เล็ก เมือ่ ก่อนนักกีฬาเขาจะวัดกันตามส่วนสูง รุน่ เล็ก รุน่ กลาง รุน่ ใหญ่
Q : น้าช่วยพูดถึงเพือ่ นอย่างแอ๊ด คาราบาว หรือชาติ กอบจิตติ A : เราเป็นคนโชคดีทมี่ คี นใหญ่ทสี่ ดุ ของประเทศมาเป็นเพือ่ น ได้ รับเกียรติเป็นเพือ่ นคนพวกนี้ เราอาจจะโชคดี ส่วนใหญ่กเ็ จอในวงเหล้า แล้วสมัยก่อนสังคมมันแคบ มันมีไม่เยอะ ต่างคนต่างก็รจู้ กั ชือ่ กันอยูแ่ ล้ว พอเจอกันทีเดียวคุยกันถูกคอก็ลากยาวไป แล้วเราไปหลายวงการไง ก็ จะมีเพือ่ นเยอะ พอคุยถูกคอกันก็กลายเป็นเพือ่ นสนิท เพือ่ นทีค่ ยุ กันทุก เรือ่ ง เพราะคนใหญ่ๆ บางทีมเี รือ่ งทีค่ ยุ ให้คนอืน่ ฟังไม่ได้ แต่คยุ ให้เรา ฟังได้ ไม่เป็นไร
Q : ช่วยเล่าถึงเหตุการณ์ทมุ่ กีตาร์ของแอ๊ด คาราบาว ในงานสีสนั อะวอร์ดส์สกั หน่อย A : อ๋อ มันไม่ได้เกีย่ วกับเราเลย เป็นเรือ่ งของเขาเอง เราไม่ได้ เสีย ใจเราวูบด้วยซ�ำ้ ไป จะท�ำไปท�ำไมวะเนีย่ เป็นห่วงเค้า เราเป็นห่วง มากกว่า เพราะเราไม่เสียอยูแ่ ล้วนี่ ไม่มใี ครมาว่าอะไรเรา เราไม่ได้เป็น คนท�ำ (หัวเราะ)
Q : กับพีช่ าติ กอบจิตติ ได้กนิ เหล้ากันบ่อยแค่ไหน A : อยูห่ า่ งกัน แต่กย็ งั มีโทรมาบ้าง อย่างเมือ่ เร็วๆ นีก้ ม็ โี ทรมา เรือ่ งแบบคนหนุม่ เขาคุยกันน่ะ.. เรือ่ งสุขภาพ
Q : ในฐานะเพือ่ น มองพีช่ าติ เป็นคนยังไง A : เขาเป็นคนรอบคอบ เขาเป็นหลวงละเอียด คุณหลวงละเอียด เขาจะละเอียดประณีตกับทุกอย่าง ต้นฉบับนีต่ อ้ ง 4-5 รอบกว่าจะออกมา
24
ปล่อย Release E-Magazine
Q : กิจวัตรประจ�ำวัน A : เราไม่มอี ะไรเลย เมือ่ ก่อนก็เคยมีคนมาถามเราอย่างนี้ มา ขอสัมภาษณ์ ถามเราเรือ่ งการใช้ชวี ติ ประจ�ำวัน มันไม่มอี ะไร เช้าก็ตนื่ มาเข้าออฟฟิศท�ำงาน เย็นก็มากินเหล้า ถ้าไม่กนิ ก็ทำ� งาน กลับบ้าน ถ้า มีงานให้ไปออกก็ไป
Q : เห็นน้าท�ำโน่นท�ำนีห่ ลายอย่าง เช่นบรรณาธิการ หนังสือต้องดูแลหนังสือ เขียนคอลัมน์ เขียนเพลงด้วย โปรดิวเซอร์ดว้ ย แบ่งเวลายังไง A : ก็แบ่งเวลาไป สมมติชว่ งนีม้ อี ดั เสียงก็ทำ� ไปถึงเย็นๆ แล้วก็ไป เข้าห้องอัดถึงตี 3-ตี 4 ค่อยกลับบ้าน แล้วเช้าก็มาท�ำ มีนดั ก็ไปตามนัด
Q : น้าไม่คดิ จะไปท�ำโปรดิวเซอร์เพลงจริงๆ จังๆ A : เราชอบหนังสือมากกว่า เพลงเป็นงานอดิเรกทีท่ ำ� จริงจัง นะ แต่วา่ ภารกิจชีวติ เรามันอยูต่ รงนี้ อยูก่ บั หนังสือ สุดท้ายแล้วเราก็ หนังสือ สมมติหนังสือมันเลิกไปแล้วค่อยหาอย่างอืน่ ท�ำ อาจจะกระโดด ไปตรงนัน้ เต็มตัวหรือว่าไปท�ำอย่างอืน่ ทีไ่ ม่เกีย่ วกับเพลง แต่ถา้ ยังมีแรง อยูก่ จ็ ะเป็นอย่างนี้ เดีย๋ วท�ำโน้น เดีย๋ วท�ำนี่ ก็ยงั มีหนังสือเป็นหลักอยู่ หนังสือต้องมาก่อน
Q : การเข้าไปเป็นโปรดิวเซอร์เพราะมีคนมาขอให้ทำ� หรือเราเข้าไปท�ำเอง มันมีทงั้ 2 กรณี บางทีการรวบรวมคน ทัง้ นักร้อง นักดนตรีทแี่ ต่ละ คนก็มีตัวตนอยู่ คนที่มีอาวุโสน้อยหน่อยหรือเยอะ เขาอาจจะไม่กล้า ท�ำงานรวมคนขนาดนี้ เขาก็มาให้เราท�ำ เราก็เหมือนคนทีเ่ ชือ่ มได้ พูดได้ อย่างเช่น เราไปช่วยดูแลคอนเสิรต์ และทัวร์ของ คาราบาว 30 ปี เพราะว่าทัง้ วงเอง ทัง้ คนจัดก็มาขอให้เราท�ำ เขาก็บอกให้นา้ มาหน่อย เราก็ไปนัง่
ปล่อย Release E-Magazine
25
ปล่อยจากปก
Q : ในแง่การเขียนเพลงของแอ๊ด คาราบาว น้ามองว่า ฝีมอื เป็นยังไง A : โอ๊ย สุดยอดแล้ว แต่งเพลงเหมือนไก่ออกไข่ ร้อยปีมคี น เดียว นีไ่ ม่ได้พดู ในฐานะเพือ่ นนะ พูดในฐานะคนนอก ว่านีแ่ รงเหลือ มี พลังเยอะมาก
Q : การฟังเพลงของน้า มีชว่ งเวลาไหม A : ฟังเพลงเป็นงาน นัง่ ใส่หฟู งั ฟังไม่เปิดอะไรดูเลย ก็นงั่ ฟัง ไม่ มีชลิ ชิล เปิดอ่านรายละเอียดในปกไปด้วยฟังไปด้วย ฟังอย่างเดียว และ ฟังเฉพาะเวลาทีอ่ ยูใ่ นออฟฟิศ ทีบ่ า้ นห้องเราไม่มวี ทิ ยุ ไม่ทวี ี เราจะไม่รบั อะไรเลย เพราะเห็นจากข้างนอกมาเยอะแล้วในวันๆ หนึง่ เพราะเราอยู่ ออฟฟิศมากกว่าอยูใ่ นบ้าน พอถึงบ้านก็หยิบหนังสืออ่านอย่างเดียว ไม่ ต้องการเสียงอะไรเข้าหู มีเพลงทีช่ อบแต่จะไม่ฟงั ทีบ่ า้ น ถ้านัง่ แท็กซีด่ ู หน้าก่อน ถ้าพอคุยได้กจ็ ะบอก ขอให้ปดิ วิทยุ ..เราจะมีหฟู งั ของเราอยู่ คูน่ งึ ส�ำหรับพวกแท็กซีท่ พี่ ดู เยอะๆ เราก็หยิบหูฟงั เราขึน้ มาใส่ ซึง่ ไม่ได้ มีเครือ่ งวิทยุอะไร พอเสียบแล้วมันก็จะหยุดพูดไปเอง (หัวเราะ) เพราะ มันรูว้ า่ เราไม่ฟงั มัน ไม่มวี ทิ ยุอะไรทัง้ สิน้ เป็นวิธที ไี่ ม่ตอ้ งทะเลาะกับคน
26
ปล่อย Release E-Magazine
จริงๆ ตอนนีห้ เู ราเสียหมดแล้วนะ หมายถึงว่าการรับฟังเบาลง เพราะว่าตลอดชีวติ ใช้หฟู งั ตลอด ไม่มดี บั เพียงแต่วา่ คนเรียกแล้วไม่คอ่ ย ได้ยนิ หรืออาจจะไม่สนใจก็ได้ (หัวเราะ) ถ้าซัน (มาโนช พุฒตาล) เค้า เป็นโรค..อะไรนะ.. จี่ เสียงจีอ่ ยูใ่ นหู แต่เราไม่เป็นนะ เป็นแต่หแู ม่งบือ้ (หัวเราะ) ไม่รจู้ ะดูแลยังไง จริงๆ แล้วพวกนักดนตรีเป็นกันทุกคน แต่พวก นีก้ ห็ เู ร็วด้วย พอเสียงดังป๊าบปวดหูเลย คนเราหูไม่เท่ากันจริงๆ สองข้าง เดีย๋ วนีเ้ จอพวกเพือ่ นขีเ้ มาแล้วพูดเสียงดังเราไม่เคยให้มนั นัง่ ข้างนี้ (หูขา้ ง ซ้าย) เลย ข้างนีเ้ ราจะรับแหลมกว่า มันติดไง รับโทรศัพท์กร็ บั ข้างซ้าย สังเกตว่าคนรับโทรศัพท์ขา้ งไหนก็จะรับอยูข่ า้ งนัน้ เพราะมันชัดกว่า ตอน นีไ้ ม่ไหวเจอเสียงดังๆ มันฟีด้ ดด แต่กเ็ ป็นโอกาสดีอย่างหนึง่ ทีเ่ วลาใครพูด อะไรแล้วไม่อยากฟังก็ทำ� เป็นไม่ได้ยนิ เพราะเขารูอ้ ยูแ่ ล้วว่าหูเราไม่คอ่ ยดี เราก็ทำ� หน้ามึนมึนไม่ได้ยนิ
Q : มองนักวิจารณ์เพลงตามหน้านิตยสารยุคนีย้ งั ไงบ้าง A : ตามน้อยนะช่วงหลังๆ พวกใหม่ๆ ไม่คอ่ ยรูจ้ กั ก็มวี ภิ ว์ (บูรพา เดชะ) ทีเ่ ป็น บก. Happening ทีย่ งั เขียนเรือ่ งเพลง คนอืน่ รุน่ ใหม่ๆ ไม่ ค่อยรูแ้ ล้วว่าใครเป็นใคร คืออาจจะเคยอ่านผ่านๆ แต่ไม่รจู้ กั ตัวเค้า มีวภิ ว์
จริงๆ ตอนนีห้ เู ราเสียหมดแล้วนะ หมายถึงว่าการรับฟังเบาลง เพราะว่าตลอดชีวติ ใช้หฟู งั ตลอด ไม่มดี บั เพียงแต่วา่ คนเรียกแล้วไม่คอ่ ยได้ยนิ หรืออาจจะไม่สนใจก็ได้ ทีร่ จู้ กั อยู่ แล้วก็พอล เฮง หรือ อู วาสิต เขียนใน GM แต่เก่าแล้วเหมือน กัน ทีส่ นิทหน่อยก็พวกทีเ่ ขียนใน สีสนั อย่าง นพปฎล พลศิลป์, ดีเจซีด้ นรเศรษฐ, วรรณากร ทองเสริม, ปรารถนา รัตนะสิทธิ์ แต่พวกนีก้ เ็ ป็น รุน่ กลางไปทางใหญ่แล้ว
ช่วงสัก 4 ปี ลองไปนัง่ เช็กเพลงทีเ่ กีย่ วกับการใช้โทรศัพท์มอื ถือสิ 300 เพลงยังน้อยไป
Q : นิตยสารเพลงบ้านเราน้าได้เปิดบ้างไหม A : เปิด แต่รสู้ กึ มันเหลือเรือ่ งราวทีเ่ ราสนใจน้อยลง เหลือเป็น
หมายถึงทีย่ งั คบกันด้วยนะ ทหารมี ต�ำรวจมี แล้วก็นกั เลงมี ครูมี นักการ เมืองก็มรี จู้ กั เยอะ แต่วา่ มันไม่ใช่เพือ่ นทีเ่ ราเรียกว่าเพือ่ น เพือ่ นเราก็ควร มีเส้นรอบวง เพือ่ นชัน้ ในไปจนถึงคนรูจ้ กั เราไม่มนี กั การเมืองอยูใ่ นสา ระบบ พวกต�ำรวจ ทหารก็ตดั ทิง้ ไปหลายคนแล้ว คนทีค่ บได้กค็ บ คนที่ เหีย้ มากๆก็ไม่มอี ะไรต้องคุย
หนังสือพวกเทคนิคมากกว่า เรือ่ งกีตาร์ เรือ่ งเทคนิคการเล่น แต่มนั ไม่ใช่ เรือ่ งราวบทสัมภาษณ์ชวี ติ ความคิด หรือบทวิจารณ์ เดีย๋ วนีเ้ ขาหันมา ท�ำกันอย่างนัน้ เพราะถ้าอย่างนัน้ เขามีชอ่ งทางสปอนเซอร์อยู่ ซึง่ อาจ จะได้ไม่เยอะหรอก แต่กย็ งั มีชอ่ งทางอยู่ แต่ถา้ ออกหนังสือดนตรีมาก็ยงั เชียร์อยูน่ ะ ปัญหาของหนังสือดนตรีคอื เกิดมาแล้วท�ำให้โตไปกว่านีย้ าก ใหม่ๆ จะสร้างผูอ้ า่ นได้ระดับตอนทีย่ งั เรียนกันอยู่ แต่พอเขาเริม่ ท�ำงาน เขาจะเริม่ มีภาระอย่างอืน่ อันนีก้ ลายเป็นสิง่ ทีน่ อกความจ�ำเป็นแล้ว แต่ บางคนยังซือ้ เพราะช่วย ซือ้ เพราะฟังเพลงจริงอะไรอยู่ หนังสือพวกนีม้ นั จะแปลก การใหญ่โตขึน้ มันค่อนข้างยาก ตัง้ แต่โบราณแล้ว ไม่ใช่วา่ เพิง่ มาเป็น ยกเว้นพวกดือ้ ยาอย่างเราก็ทำ� ไป เนือ้ หาก็เปลีย่ นไปตามเวลาอยูแ่ ล้ว อย่างมีลงศิลปินใหม่ๆ สัมภาษณ์ คนใหม่ๆ ก็เปลีย่ นไป ตอนหลังเราพยายามจะถ้าเป็นไปได้อยากให้ทกุ เล่ม มีคนเก่าๆ อย่างเล่มหน้าก็จะมีสมั ภาษณ์เพลิน พรมแดน เล่มก่อนก็มชี าย เมืองสิงห์ คือให้รวู้ า่ รากขึน้ มาเรามีอะไรบ้าง สักชิน้ นึงก็ยงั ดี ส่วนใหญ่ พรรคพวกหลายคนตกใจเวลาพูดเพลงลูกทุง่ ว่าท�ำไมเรารูเ้ ยอะ มันไม่ได้ เกีย่ วกับกูรเู้ ยอะ ก็กฟู งั เพลงทุกแบบ คือคนต่างจังหวัดได้ยนิ เข้าหูอยู่ แล้ว แล้วความทีเ่ กีย่ วกับเรือ่ งเพลงก็จำ� อยูแ่ ล้ว เพลงลูกทุง่ ช่วงนีก้ ย็ งั รูจ้ กั นะ อย่าง หลิว อาจารียา ก่อนหน้านีค้ นทีเ่ ราชอบเสียงก็อย่าง คัทลียา มารศรี อย่างสุนารีกส็ นิทกัน เป็นน้องทีน่ า่ รัก เวลาเราท�ำอัลบัม้ ก็มกั จะ ชวนเขาร้อง เสียงดีมาก นักร้องลูกทุง่ หลายคนก็รจู้ กั พรรคพวกกัน บาง คนนึกว่าน้าฟังแต่เพลงฝรัง่ กับสีสนั มันต้องยอมรับอย่างหนึง่ ว่าเป็นหนังสือกึง่ ปัญญาชนนิดๆ แต่พยายามจะไม่ให้ยาก เราคุยกับพวกคอลัมนิสต์ให้เป็นแบบนี้ แต่ชว่ ง ปีแรกเล่มที่ 7 เราก็ลงปกพุม่ พวงแล้วนะ ตอนนัน้ ไปนัง่ คุยกันครึง่ วัน ถ้ามันได้กค็ อื ได้ ลูกทุง่ ยังไงก็ได้ เราลงได้หมด อย่างลงชาย เมืองสิงห์ แต่ทนี ลี้ กู ทุง่ บ้านเราหลังๆ เขาก็มสี อื่ ของเขาแล้ว อย่างหนังสือราชา ลูกทุง่
Q : อาร์สยามนีเ่ ราเรียกว่าลูกทุง่ หรือเปล่า Q : ลูกทุง่ นัน่ แหละ เพียงแต่วา่ มันกลายพันธุเ์ ป็นสังคมเมือง ลูก ทุง่ เดีย๋ วนีไ้ ม่มนี าท�ำแล้ว นุง่ กางเกงยีนส์ทำ� งานโรงงาน ใช้ไอโฟน ก็ดู
Q : น้ามีเพือ่ นทีเ่ ป็นนักการเมืองมัย้ A : ไม่นา่ มีนะ เราเป็นคนโตมากับการเมือง แต่ดแู ล้วไม่มนี ะ คือ
Q : กับประเด็นนักเขียนแบ่งสี น้ามองเรือ่ งนีย้ งั ไงบ้าง A : ก็ดี มันดี จริงๆ มันอยูท่ สี่ ติปญั ญาในการวิเคราะห์ เราก็ไม่ เคยเห็นว่าพวกทีเ่ คยเป็นพรรคพวกกันทีไ่ ปรวมตัวอยูข่ า้ งสีแดง เวลาเจอ หน้ากันแล้วมันจะฆ่ากู แต่พวกนีแ้ ปลกนะเวลาเข้าไปอยูต่ รงนูน้ มักจะมี ปัญหากันทันที เจอหน้าแล้วจะหลบ เพือ่ น เหมือนไปท�ำอะไรผิดมาเหรอ หรือว่าจริงๆ แล้วลึกๆ มึงก็ไม่แน่ใจว่าสิง่ ทีม่ งึ ไปอยูข่ า้ งนัน้ แล้วมันดีจริงๆ หรือเปล่า ท�ำให้ไม่กล้าสูห้ น้าสังคม ซึง่ เราไม่มอี ะไร เราเจอหน้าก็ทกั ทาย มึงจะหลบหน้ากูทำ� ไม (หัวเราะ) บางทีกแ็ ค่อยากถามว่าเป็นแดงมันมัย้ เราก็แปลกใจว่าท�ำไมมันไม่ กล้าสูห้ น้าวะ มึงไม่เชือ่ สิง่ ทีม่ งึ ก�ำลังพยายามจะเชือ่ อยูน่ หี่ ว่า มึงออกมา รบนีม่ งึ ไม่แน่ใจใช่มยั้ กูนแี่ น่ใจว่ากูไม่รบกะใครทัง้ นัน้ แหละ มึงแน่ใจแล้ว ค่อยมาคุยกัน น้องๆ ทีเ่ คยน่ารักพอเจอก็หลบๆ เลีย่ งๆ บางทีเราเขียน เรือ่ งมาตรา 112 ทัง้ หลายแหล่ ทุกคนก็รนู้ ะว่าเราไม่ได้เขียนเพราะโกรธ เกลียดนะ เปล่า เราเขียนเพราะอยากบอกว่ามันมีเรือ่ งให้นา่ ท�ำกว่านีอ้ กี เยอะ มันยังมีชาวบ้านทีจ่ ะอดตาย มันยังมีเรือ่ งปัญหาสังคมเยอะแยะ เรือ่ ง 112 ส้นตีนนีม่ งึ จะท�ำไปท�ำเหีย้ อะไรถ้าท�ำให้คนมาทะเลาะกัน มาฆ่า กัน มึงเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย มึงไม่รเู้ หรอ มึงต้องมีเป้าหมายอืน่ แค่ นี้ ไม่ตอ้ งคิดหลายชัน้ คิดง่ายๆ มึงจะท�ำท�ำไมเนีย่ ทุกวันนีน้ กั เรียนถูกรถ ทับตายเพราะว่าแม่งเอาฟุตปาธไปค้าขายกันหมด เดินไม่ได้ มึงมารบกับ พวกพ่อค้าพวกนีส้ ิ ไอ้อาจารย์มหาวิทยาลัยทัง้ หลาย ง่ายๆ กูจะเชียร์มงึ ประเด็นทีม่ งึ ก�ำลังจะท�ำมันท�ำให้คน 2 ฝัง่ ฆ่ากันโดยไม่มคี วามจ�ำเป็น มัน ไม่เกีย่ วกับปากท้อง ไม่เกีย่ วกับความทุกข์ยาก ไม่เกีย่ วกับอะไรเลย แล้ว คนทีเ่ ชือ่ พวกนัน้ ก็กลายเป็นคนไม่กล้า หลบไปๆ มาๆ
Q : ถ้าน้าได้เป็นนายกฯ น้าจะยุบกระทรวงไหน A : ยุบประเทศไทยเลย (หัวเราะ) แยกย้ายกันไป หาอะไรอยู่ พอเหอะ
ปล่อย Release E-Magazine
27
ปล่อยจากปก Q : น้ามองเรือ่ งแวดวงวรรณกรรมในบ้านเราว่าควร เป็นแบบไหน A : ตอนนีร้ างวัลเยอะขึน้ ใช่มยั้ มีรางวัลของสภา มีรางวัลของ 7-11 มีรางวัลอมตะ มีรางวัลซีไรต์ มีรางวัลสมาคมภาษาและหนังสือ ของนายอินทร์ ของนานมี ก็ดี ในเมือ่ หนังสือมันขายไม่ได้กไ็ ปเอาเงิน จากรางวัล มันได้อย่างหนึง่ คือ นักเขียนหรือกวีพมิ พ์ออกมาแจกพรรค พวกชอบพอกันสัก 30 เล่ม ซึง่ ไม่รวู้ า่ มันจะอ่านรึเปล่านะ มันชอบตัวเรา เป็นเพือ่ นเราแต่วา่ ไม่รวู้ า่ มันจะชอบอ่านมัย้ เหลือสัก 170 เล่มทีข่ ายได้ ถ้าพิมพ์มา 500 จะเป็นเท่าไหร่ ก็ไปรอลดราคาในงานสัปดาห์หนังสือ ถ้า ส่งประกวดปุบ๊ ได้รางวัล 30,000 ชือ่ ติดขึน้ มาอาจจะมีคนมาซือ้ เพิม่ ขึน้ อีกสัก 50-100 เล่ม ก็โอเค เป็นช่องทาง ถ้าขืนพิมพ์ออกมาแล้วไม่มใี คร ซือ้ ไม่มอี ะไรโปรโมตก็แย่
Q : นักเขียนเพิม่ ขึน้ รางวัลเพิม่ ขึน้ แล้วคนอ่านสวน ทางกันมัย้ อะไรคืออุปสรรคในการพัฒนาการเขียนการอ่าน บ้านเรา A : คนอ่านน่าจะไม่ลดลงนะ แต่วา่ ความทีเ่ ซ็กเมนต์ของหนังสือ มันเยอะมาก ซอยย่อยมากจนดูเหมือนมีคนอยูก่ ระจุกๆ
Q : เรือ่ งกรุงเทพฯ เมืองหนังสือโลก น้ามองอย่างไร A : โอ๊ย ปัญญาอ่อน มันมีจริงเหรอ? ...นีข่ ายเล่มเท่าไหร่ (พูดถึง ปล่อย รีลสิ ฉบับปริน้ ท์เดโม).. แจกฟรี ลองเอาเดินไปแจกนะ โต๊ะโน้นนะ (ชีไ้ ปทีโ่ ต๊ะเหล้าภายในร้านตักสุรา) ถ้าทุกคนรับนะให้กระทืบเลย (หัวเราะ) นีข่ นาดแจกฟรีนะ เอาแค่รบั เนีย่ ถ้าขายน่ะยิง่ แล้วใหญ่ นัง่ กินเหล้าบางที โต๊ะนึง 2-3 พัน หนังสือเล่มละ 60 มันไม่ซอื้ หรอก อาจจะมีซกั คนทีม่ นั เป็นนักอ่านซือ้ หรือว่าเก็บไว้กอ่ นเดีย๋ วจ่ายค่าเหล้าก่อนค่อยซือ้ วันหลัง หรือไม่ได้ซอื้ เลย นีย่ กตัวอย่างให้ฟงั เฉยๆ ว่ามึงจะเป็นเมืองหนังสือโลก ได้ยงั ไง ไอ้คำ� พูดทีว่ า่ กรุงเทพฯ เมืองหนังสือโลก มันจะเกิดได้ยงั ไงล่ะ
Q : แบบนี้ ถ้าเป็นน้า จะส่งเสริมการอ่านยังไง A : อย่ามาถามเรานะ ไปถามพวกใหญ่ๆ พวกเครือข่ายใหญ่ๆ ว่าจะท�ำยังไง มันเป็นหน้าทีเ่ ขา เพราะตัง้ แต่กอ่ นเราท�ำสีสนั แล้วเราก็ พูดไม่รกู้ รี่ อบแล้ว พูดชัดเจนเลยว่าต่อไปวงการหนังสือจะเหลือแต่เครือ ข่ายใหญ่ๆ พูดมา 20 กว่าปีแล้ว เหลือเครือใหญ่ๆ ไม่กเี่ ครือหรอก เรา เป็นหนังสืออิสระ มีทางเลือกน้อยมาก หนึง่ ไม่เลิกไปเอง สองคือเอาหัว หนังสือไปขายเขา ถ้าอยากเห็นหนังสือตัวเองอยูต่ อ่ แล้วถ้าเขาเอาก็ รอด ตอนนีก้ เ็ ริม่ เห็นแล้วว่าเครือข่ายใหญ่มจี ริง มีเครือโน้นเครือนี้ เครือ เนชัน่ มีหนังสือนอกอยูก่ หี่ วั มีหนังสือไทยอีกกีห่ วั เครือสยามสปอร์ตมี อยู่ 10 หัว?..
28
ปล่อย Release E-Magazine
Q : สีสนั เคยโดนมาทาบทาม? A : ตอนแรกๆ มี กลางๆ ก็มนี ะ หลายทีอยูเ่ หมือนกัน แต่เราไม่ เอา ถ้าเอาไปแล้วเจ๊งก็ถกู ด่า ซวยอีกหาว่าเอาของไม่ดไี ปให้มนั แต่ถา้ เรา ขายของเราไปเรือ่ ยๆ ก็อาจจะท�ำเงินได้ถงึ 5 ล้าน 10 ล้าน หรือขาดทุน หรือไม่ได้เลย มันมีอยู่ 3 ทาง แพ้ ชนะ เสมอ แต่ถา้ กูขายให้มงึ ไปกูจบแล้ว การสูม้ นั ต้องมี 3 ทางนะถึงจะมัน ถ้าสูแ้ ล้วรูจ้ กั แพ้อย่างเดียวไม่สดู้ กี ว่า
Q : น้าเคยคิดเรือ่ งท�ำส�ำนักพิมพ์เองไหม A : ไม่เคย ของเรายังให้เวียง วชิระ เขาพิมพ์เลย
Q : การท�ำสีสนั ของน้าทุกวันนีย้ งั สนุก? A : สนุกทุกเดือน ไม่รสู้ นุกอะไร คือสนุกอยากท�ำโน่นท�ำนีอ่ ยู่ เรือ่ ย แบบขอท�ำอาร์ตบ้าง 2 หน้า 3 หน้า แค่อา่ นเรือ่ งแต่ละคนที่ ส่งเข้ามา อ่านสัมภาษณ์กส็ นุกแล้ว เราชอบอ่านสีสนั จะตาย หนังสือ ออกมาเราเหมือนเด็กๆ เลยเวลาไปหยิบจากกองออกมาอ่าน ยังตรวจ ต้นฉบับอยู่ แต่เดีย๋ วนีเ้ ขาก็โตๆ กันหมดแล้ว เขาท�ำงานแทนกันได้หมด แล้วก็มาดูเรือ่ งเนือ้ หาอะไรนิดหน่อย ถ้าอายุขนาดเรานีน่ ะ ท�ำหนังสือ โตๆ แล้วก็ไปนัง่ เป็นผูบ้ ริหาร เขาก็ให้เด็กท�ำนะ ออกเป็นเดือนๆ แต่เรา ยังเด็กอยู่ หนังสือมาถึงออฟฟิศเราก็จะหยิบมาดู นัน่ นีผ่ ดิ นะโทรไปด่า โรงพิมพ์อะไรอย่างนี้ มันจะตายห่า เฮ้ยท�ำไมคุณ...ยังงีว้ ะ บอกไม่รกู้ ที่ ี ให้ลา้ งให้ดู มันก็ครับ ครับ ครับ ก็รวู้ า่ ครับไปงัน้ แหละ แต่วา่ มันดีทไี่ ด้ ด่า (หัวเราะ)
Q : น้ามีอดุ มการณ์ยงิ่ ใหญ่อะไร? A : ไม่มี คนชอบพูดว่าเราเป็นนักอุดมการณ์ ไม่มี เรียกว่า เป็นวิถชี วี ติ แล้วก็เป็นวิธคี ดิ แบบของเรานีด้ กี ว่าทีเ่ ราใช้ชวี ติ อยูท่ กุ วันนี้ ท�ำงานแบบนี้ เวลาเราท�ำเพลงกับท�ำหนังสือเราเหมือนกัน คือต้องไป ให้สดุ ณ โมเมนต์นนั้ ถึงแม้วา่ ผ่านไปแล้วเราย้อนไปดู เราจะเอ๊ะ ท�ำไม เราลืมตรงนีว้ ะ แล้วก็แค่นนั้ แล้วก็จบ มันผ่านไปแล้วจะให้ทำ� ไง แต่ ตอนนัน้ คิดว่าต้องดีทสี่ ดุ ไว้กอ่ น ก็เหมือนกับค�ำพูดทัว่ ๆ ไป ทีบ่ อกว่า ต้องท�ำให้ดที สี่ ดุ ทุกนาที
Q : หัวสีสนั น้าเป็นคนออกแบบหรือครับ A : อืมม แล้วก็ให้นอ้ งเขาเขียน เมือ่ ก่อนใช้เขียน ไม่เคยคิด เปลีย่ นนะ แต่กม็ ขี ยับเรือ่ ยนะให้ตวั เล็กหน่อย มีอยูช่ ว่ งนึงทีใ่ ส่กรอบสี แดงเกือบปีนงึ แล้วคนไม่คอ่ ยเห็น ก็เลยเอาใหญ่ไปเลยดีกว่า ส่วนจะ วางยังไงก็แล้วแต่ Compose ของรูป ถ้าเราซ้อนหลังแล้วมันโอเค ก็ทำ�
Q : วิธเี ลือกเรือ่ งขึน้ ปกของน้าคือ? A : อันไหนทีน่ า่ สนใจเราคิดเอง ถ้าไม่มเี รือ่ งก็ดงึ มาจากคอลัมน์ วิจารณ์ก็ได้ บางครั้งเราก็เอ๊ะ ท�ำยังไงดียังไม่มีปกเลยเหรอ คนที่ สัมภาษณ์ใหญ่ทสี่ ดุ คือคนทีห่ น้าตาไม่ขาย ไม่รบั แขก ไม่เชียร์แขกทัง้ สิน้ ก็เปิดดูขา้ งในคอลัมน์วจิ ารณ์วา่ อัลบัม้ นีท้ จี่ ริงศิลปินใหญ่นหี่ ว่า ก็ เอามาท�ำหน้าปกได้
Q : เป็นรสนิยมของน้าคนเดียวเลยหรือเปล่า A : ไม่ บางทีเด็กๆ เขาก็คดิ ก็แก้ปญั หา ซึง่ หนังสือฝรัง่ เขา ท�ำเรือ่ งภาพปก อาจไม่มบี ทสัมภาษณ์เลย แต่ไปอยูใ่ นคอลัมน์วจิ ารณ์ คอลัมน์แนะน�ำ ท�ำได้นะหนังสือไม่มขี อ้ ขีดคัน่ ยกเว้นขอให้เป็นสีเ่ หลีย่ ม แค่นนั้ แหละ
ขอให้ผมเขียนถึงเขานะหรือ?
คุณเคยเห็นคนทีร่ กั ในสิง่ นัน้ เชือ่ มัน่ ในสิง่ นัน้ และกระท�ำ มันด้วยความมานะพยายามเพื่อให้ออกมาดีที่สุด คนอย่างนี้มี อยูบ่ นโลกทีใ่ กล้จะแตกใบนีจ้ ริง รัฐบุรษุ อาวุโสผูท้ ำ� เพือ่ ชาติและ ปวงประชาชนไทย ให้กา้ วสูป่ ระเทศทีม่ กี ารปกครองในระบอบ ประชาธิปไตยอย่างแท้จริง โดยต้องเสีย่ งเอาตัวเข้าแลก ท่านผูน้ ี้ คือ ‘ปรีดี พนมยงค์’ อีกท่านหนึง่ แม้วา่ จะไม่ได้แตกฉานในเรือ่ งการ ปกครอง แต่เธอก็พสิ จู น์ให้โลกได้เห็นถึงความเด็ดเดีย่ วทีจ่ ะน�ำพา ความสันติสขุ มาสูป่ ระเทศของเธอ ‘อองซาน ซูจ’ี คือสัญลักษณ์ แห่งสันติภาพ ในแผ่นดินกาฬทวีป ‘เนลสัน เมลเดล่า’ ใช้เวลาอยู่ ในคุกเพือ่ พิสจู น์ศรัทธาของมหาชน จนในทีส่ ดุ ก็ได้เป็นผูน้ ำ� นีค่ อื คนจริงแห่งโลกสังคมทีผ่ มอยากยกเป็นตัวอย่าง คนที่คุณอยากให้ผมพูดถึงนั้น ก็แค่ชายร่างสันทัดผู้ชอบ กินข้าวแกง ดืม่ เหล้า สูบบุหรี่ แล้วก็ดดู กล้วยแขก เขาชอบออก ก�ำลังกายด้วยการวิง่ ไล่เตะลูกฟุตบอล ผมก็ไม่รเู้ หมือนกันว่าเขา เก่งแค่ไหน แต่ทรี่ แู้ น่ๆ คือ เขารักเสียงเพลง ดนตรี กวี หนังสือ และแน่นอนรักในระดับดูดมันให้เข้าไปซึมซาบอยูใ่ นสมอง เหมือน ดูดกล้วยแขกทีเ่ ขามักจะใช้มนั เป็นอากัปกริยาในการด�ำเนินเรือ่ ง ราวทีเ่ ขาเขียนเลีย้ งชีพในเรือ่ งดนตรีและสังคม บางคนยกให้เขา เป็นกูรู หรือเอนไซโคลปีเดียในวงการดนตรีไทยสากล แน่นอน เขารูไ้ ม่ใช่เฉพาะในประเทศเท่านัน้ ต่างประเทศเขาก็รดู้ แี ละรูล้ กึ ด้วยซาํ้ ไป แค่นยี้ งั ไม่พอ เขายังจรรโลงวงการเพลงเมืองไทยให้ มีแรงกระตุน้ ให้เกิดการสร้างสรรค์งานดีๆ ให้กบั ถนนสายนี้ ด้วย การแจกรางวัลประจ�ำปีชอื่ ‘สีสนั อะวอร์ดส์’ ซึง่ ต้องออกแรง ออกตังค์เองโดยมีสปอนเซอร์ที่ต้องไปวิ่งหามาหนุนในแต่ละปี ด้วยความยากล�ำบาก แต่เขาก็ไม่เคยท้อกับมัน เขาไม่ได้เด่นดัง เหมือนดารานักร้องนักแสดงทีเ่ ขาหนุนเขียนถึง แต่มผี คู้ นเคารพ ในความเป็นมนุษย์ของเขาทีไ่ ม่เคยหาเศษหาเลยกับหน้าทีท่ เี่ ขา ก�ำหนดบทบาทมันขึน้ มาเอง ในโลกแห่งยุคบริโภคนิยมคนเราบูชาเงินเป็นพระเจ้า เขา เคยพูดกับผมว่า คนทีซ่ อื้ ‘หลุยส์ วิตอง’ มาใช้นอกจากจะต้องรวย แล้วยังต้องโง่ดว้ ย อย่างนีก้ ระมังทีท่ ำ� ให้เขาใฝ่รใู้ ฝ่ศกึ ษาเพือ่ ทีจ่ ะ ได้ฉลาดจนเป็นห้องสมุดให้กบั เพือ่ นฝูงได้คน้ คว้าเรียนลัด แล้วมัน ต้องเกีย่ วกับจนด้วยอย่างนัน้ หรือ ช่วยดูดกล้วยแขกแล้วอธิบาย ให้ฟงั หน่อยได้ไหมทิวา ก็เขียนถึงแล้วไง อิอ.ิ .. แอ๊ดบาว 20 พ.ค. 2556 ปล่อย Release E-Magazine
29
ปล่อยจากปก
Q : สีสนั กีป่ แี ล้วนะครับน้า A : ถ้านับปีนกี้ ็ 26 ปี แต่ถา้ นับตามปกก็ 25 เพราะช่วงแรกๆ ทีท่ ำ� สีสนั อะวอร์ดส์ใหญ่ขนึ้ น่ะ มันจะหายไปเล่มนึงในเดือนทีท่ ำ� สีสนั อะ วอร์ดส์ เพราะคนเราน้อยต้องไปท�ำสีสนั อะวอร์ดส์กอ่ น มันก็เลยจะปีละ 11 เล่ม แต่มาช่วง10 กว่าปีหลังนีไ่ ม่มขี าดเลย เราใช้นบั เล่มเอา แต่ปี จริงๆ นีเ่ ริม่ พฤศจิกายน ปี 30
Q : เป็นแมกกาซีนดนตรีทนี่ านทีส่ ดุ ? A : ถ้าเป็นหนังสือแบบนี้น่าจะไม่มี น่าจะเหลืออยู่เล่มเดียว เพราะหนังสือ Music Express รูส้ กึ ว่าจะหยุดไปแล้ว เพราะเครือข่าย ใหญ่ บางทีกส็ งสารคนท�ำงาน ถ้าเขาท�ำอยูแ่ ล้วก็โอเค แต่ถา้ มันหนักเข้า แล้วไม่ได้กำ� ไรเยอะ คือเขาไม่เจ๊งอยูแ่ ล้วเพราะเขามีโรงพิมพ์ ต้นทุนมันก็ ลด พอไม่ได้กำ� ไรเขาก็มกั จะหยุด เพราะว่าขีเ้ กียจมาดูแล ก็สงสารคนท�ำ เหมือนกันว่าต้องระหกระเหิน สตาร์พคิ ส์ยงั อยูม่ ยั้ แต่สตาร์พคิ ส์เขาเน้นหนัง เขาเคยท�ำดนตรีแยก เล่มออกมาก็ไม่รอด (ตอนนัน้ ทีเ่ อ้ ปรารถนา ท�ำ Core) เราก็บอกแล้วมึง อย่าแยก แยกแล้วมึงตาย แล้วเขาไม่เหมือนเรา อย่างทีบ่ อก เขาเครือ ใหญ่ พอเขาแยกแล้วเขาไม่ได้กำ� ไร ทีนไี้ อ้สว่ นนัน้ ก็ตายไปด้วยเลย คนที่ ท�ำงานแยกไป ส่วนดนตรีเลยพลอยซวยไปด้วยเลย
Q : ถ้าเป็นนิตยสารหนังจะมีเยอะ เต็มไปหมด A : เขาใช้วธิ .ี ....เคยคุยกัน นัง่ คุยกัน หนังสืออิสระด้วยกัน เขาก็ ไม่เอา ตัง้ แต่ปี 32 แล้วว่าเรามาตัง้ ราคาแบบไม่ตอ้ งหาโฆษณาทีไ่ ม่ตอ้ ง เหลือ่ มล�ำ้ กันมากได้มยั้ ในวงการหนังสือใหญ่อย่างอิมเมจ ก็ตงั้ แพงได้
30
ปล่อย Release E-Magazine
หน่อย แต่ไม่ควรห่างกันมาก บางเล่มเขาก็ไม่เอา แล้วเขาก็ไปตัดราคา อย่างเราหาเราต้องมีอย่างน้อยสัก 18,000-20,000 เขามีโรงพิมพ์เอง ต้นทุนเขาหายไปเยอะเขาก็ลดที 50-60 เปอร์เซ็นต์ได้ ซัดไปอย่างน้อยก็ 6,000 แล้ว ใครก็ตอ้ งตาม
Q : สีสนั จะมีวนั หมดอายุมยั้ A : ทุกอย่างมีวนั หมดอายุหมดแหละ แต่ถา้ เรายังไม่ขาดทุน ยัง สนุกกับมัน เราก็จะท�ำไปเรือ่ ยๆ จริงๆ มันไม่ได้เกีย่ วกับความรักอย่าง เดียว ขาดทุนก็เลิก ไม่อยากเป็นหนี้ ไม่ชอบเป็นหนีใ้ คร เพราะได้ทำ� สิง่ ที่ ตัวเองอยากท�ำแล้ว และคนอืน่ ยังไม่มใี ครท�ำ ได้ทำ� อะไรหลายๆ อย่าง ในชีวติ แล้วยังมีอกี ประมาณเป็นร้อยอย่างทีอ่ ยากจะท�ำ
Q : ค�ำถามสุดท้าย น้าไม่อยากวางมือแล้วให้คนอืน่ มา ท�ำ แล้วตัวเองก็เดินทางท่องเทีย่ ว? A : ตอนเราวัยรุน่ เราท�ำงานเราก็เทีย่ วมาเยอะ ตอนหลังเราไป ไหนแล้วก็เหมือนเดิม ก็จะมีงานอยู่ ไปเพือ่ งานสนุกมากกว่าเทีย่ ว เขาเชิญ ไปต่างประเทศ ก็ไป ไม่มอี ะไร ไปก็กลับมามีงานเขียน แต่ถา้ ไปเทีย่ วเฉยๆ นีไ่ ม่มี เหมือนกันน่ะจินตนาการว่าเทีย่ วมาเยอะ แต่สำ� หรับคนหนุม่ คนสาว ก็ดสี ำ� หรับการไปเปิดหูเปิดตา ส�ำหรับเราก็ดี แต่วา่ อันนีค้ วามขีเ้ กียจมัน เยอะกว่า ไม่ขเี้ กียจทีจ่ ะท�ำงาน แต่ขเี้ กียจทีจ่ ะไปแบบนี้ ท�ำเป็นนัง่ ชิลชิล เปลีย่ นทีก่ นิ เหล้า ดูอาทิตย์ตก...(หัวเราะ) ขอบคุณร้านบาร์โค้ด อาร์ซเี อ ทีเ่ อือ้ เฟือ้ สถานทีใ่ นการพูดคุย
“ในส่วนตัวของผมถ้าจะ ให้พดู ถึงคุณทิวา คงพูดล�ำบาก เพราะเป็นเพื่อนกัน และเป็น กันมายาวนานมาก จนมองไม่ เห็นความไม่ดขี องเขา แน่นอน ว่า ในชีวติ ของคนคนหนึง่ ทีผ่ า่ น ชีวิตมายาวนานขนาดนี้ ย่อมมี ทั้งคนชอบและไม่ชอบ เพราะ ทีผ่ า่ นมาอาจจะท�ำดี หรือท�ำไม่ ดีไว้กับคนอื่นบ้าง ในต่างกรรม ต่างวาระกัน และ ตามอารมณ์ของ คุ ณ ทิ ว าในช่ ว ง นั้ น ด้ ว ย ผมจึ ง ไม่กล้ารับประกัน กับทุกทุกคนได้ว่า คุ ณ ทิ ว าเป็ น คน ดี เป็ น คนน่ า คบ (เพราะบางทีเขาก็ กวนประสาท) แต่ ส�ำหรับผม ผมพูดได้เต็มปาก เต็มค�ำกับตัวเองว่า คุณทิวาเป็น กัลยาณมิตรของผม เป็นเพือ่ นทีไ่ ม่เคยบกพร่อง ในหน้าที”่ ชาติ กอบจิตติ
“น้า”
ครั้งแรกที่ผมพบเขาที่ส�ำนักงาน “สีสัน” ตรงเชิงสะพานหัวช้างเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน เขา ไม่ได้สวมชุดสูท แต่สวมเสือ้ หนัง อาจเพราะวัน นัน้ ร้อนตับแทบระเบิด เขาจึงถอดเสือ้ เปิดเผย ร่างเล็กๆ ดวงตาที่มองมาเต็มไปด้วย พลังชีวิต ใบหน้าเขร่งขรึม มีรอย ยิม้ น้อยๆ แต้มอยูบ่ นนัน้ นัน่ เป็น ภาพแรกที่ผมไม่เคยลืมเลือน ไม่ ต้องมีเสือ้ ผ้าหรูหราใดๆ แต่เขาเท่ โคตรๆ แล้วส�ำหรับผม ในเวลานัน้ ผมพบเขาไม่บอ่ ยนัก ยีส่ บิ ปีผา่ น ไป ไม่แน่ใจนักว่าเราเคยคุยกันถึงยีส่ บิ ประโยคหรือเปล่า แต่ในความเงียบ ขรึมไม่มกี ำ� แพงขวางกัน้ เขาชัดเจน ในตัวเองอย่างยิ่ง จริงจัง จริงใจ และเปิดเผย ไม่แต่ตวั เขาเท่านัน้ ตัว หนังสือของเขาก็เป็นเช่นนัน้ เสมอ เขาไม่เคยเปิดห้องสอนหนังสือ แต่ผมยึดถืออย่างจริงจังว่าเขาเป็นครู เรื่อง ส�ำคัญทีเ่ ขาสอนผมตัง้ แต่แรกๆ คือความรับผิด ชอบต่องาน เขาให้นกั เขียนใช้ชอื่ จริง กล้าแสดง ตัวเมือ่ เขียนค�ำวิจารณ์ และพร้อมรับดอกไม้หรือ ก้อนอิฐทีจ่ ะย้อนกลับมาแบบถูกตัว ในการเรียนทีไ่ ร้หอ้ งเรียน เขายังสอนให้ผม ละเอียดลออต่องานทีจ่ ะปล่อยออกไป โดยเฉพาะ อย่างยิง่ ในการท�ำงานวิจารณ์ เมือ่ รักทีจ่ ะวิจารณ์
คนอืน่ แล้ว ก็ตอ้ งระมัดระวังความผิดพลาด แม้ กระทัง่ ตัวสะกดเล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่ควรปล่อยปละ ละเลยให้ใครค่อนแคะเอาได้ ทุกครั้งที่ลงมือเขียน ค�ำสอนเหล่านี้จะ ปรากฏขึ้นในหัวตลอด แต่ตามประสานักเรียน ปลายแถว ผมยังห่างไกลครูอยูห่ ลาย ชั้ น โดยเฉพาะอย่ า งยิ่ ง ความ แหลมคมและความกล้าหาญ ซึง่ ฉายเด่นอยูใ่ นงานวิจารณ์ และที่ ส�ำคัญ ในบทบรรณาธิการ “สีสนั ” ทุกฉบับ คงไม่แต่ผมหรอกทีย่ ดึ ถือเขาเป็น ครู ใครก็ตามทีก่ า้ วเข้ามาบนเส้นทางสายวิจารณ์ ย่อมมีเขาเป็นหนึง่ ในต้นแบบด้วยกันทัง้ สิน้ เขายัง คงเป็นเหมือนทีเ่ ป็นมาตลอดหลายสิบปี ส�ำหรับ นักวิจารณ์ทกุ รุน่ ทุกวัย ทัง้ ยังนับรวมไปถึงคนท�ำ หนังสือและนักดนตรี ซึง่ หลายด้านในชีวติ เขาได้ เป็นแนวทางให้กบั คนทีก่ า้ วตามมาอีกมากมาย นอกเหนือสิง่ ใดทัง้ สิน้ คือการให้โอกาส ใน วันที่ผมยังเป็นอากาศว่างเปล่า บทวิจารณ์ชิ้น แรกของผมใน “สีสนั ” ท�ำให้ผมเหมือนเกิดเป็น ครัง้ ทีส่ อง จนสามารถพูดได้วา่ คงไม่มี จรูญพร ปรปักษ์ประลัย ในฐานะนักวิจารณ์วรรณกรรมใน วันนี้ ถ้าไม่มนี ติ ยสาร “สีสนั ” และยิง่ เป็นไม่ได้เลย ถ้าไม่มเี ขา... ทิวา สาระจูฑะ จรูญพร ปรปักษ์ประลัย
ปล่อย Release E-Magazine
31
ปล่อยพลัง เรื่อง : พบพลอย
สามัคคีคอื พลัง
ปรากฏการณ์ใหม่ของแฟนคลับ 32
ปล่อย Release E-Magazine
รายการเรียลลิตโี้ ชว์ลกั ษณะนีก้ ต็ อ้ งมีแฟนคลับ (fan club) ทีช่ นื่ ชอบนักล่าฝันทีต่ วั เองเชียร์ แฟนคลับก็คอื กลุม่ คนทีค่ ลัง่ ไคล้หรืออุทศิ ตนให้กบั บุคคล
ย้
อนหลังไปเมือ่ 9 ปีทแี่ ล้ว รายการเรียลลิตโี้ ชว์ปฏิบตั กิ าร ล่าฝันของนักล่าฝันใน ทรูอะคาเดมี แฟนเทเชีย เป็นสิง่ ใหม่ทเี่ กิดขึน้ ในสังคมไทย ทรู อะคาเดมี แฟนเทเชีย (True Academy Fantasia) หรือชือ่ เดิมคือ ยูบซี ี อะคาเดมี แฟนเทเชีย (UBC Academy Fantasia) หรือในชือ่ ภาษาไทย ว่า ปฏิบตั กิ ารล่าฝัน เป็นรายการ เรียลลิตโี้ ชว์ รายการแรกใน ประเทศไทย มีจดุ ประสงค์เพือ่ ค้นหานักล่าฝันทีไ่ ด้รบั ความนิยม สูงสุด เพือ่ รับรางวัลมากมายพร้อมกับโอกาสทีจ่ ะได้กา้ วเข้าสู่ วงการบันเทิง ซึง่ ลิขสิทธิข์ องรายการนี้ บริษทั ทรู วิชนั่ ส์ จ�ำกัด (มหาชน) ได้ซอื้ ลิขสิทธิแ์ ละรูปแบบของรายการ La Academia จากประเทศเม็กซิโก ซึง่ มีรปู แบบทีค่ ล้ายคลึงกับรายการ Star Academy ทีแ่ พร่หลายไปทัว่ โลกแต่ปรับเปลีย่ นมาเป็นเรียลลิตี้ 24 ชัว่ โมง เป็นล�ำดับที่ 3 ถัดจากมาเลเซียและอินโดนีเซีย รูปแบบรายการนีม้ กี ารถ่ายทอดสดออกอากาศตลอด 24 ชัว่ โมง เป็นรายการทีเ่ ปิดโอกาสให้คนจากทัว่ ประเทศ ทีม่ อี ายุ และคุณสมบัตติ ามทีก่ ำ� หนด ทีม่ คี วามฝันทีจ่ ะเป็นนักร้องอาชีพ หรือมีโอกาสท�ำงานอืน่ ๆ ทีเ่ กีย่ วข้องกันในธุรกิจบันเทิง สมัคร เข้ามารับการคัดเลือกตัวเพือ่ เข้าร่วมในรายการกัน จนเหลือผู้ เข้ารอบเพียง 12 คนสุดท้าย ซึง่ ทัง้ 12 คนทีผ่ า่ นการคัดเลือก เข้าร่วมในรายการนีก้ จ็ ะได้เข้ามาอาศัยกิน อยู่ หลับ นอน และ ท�ำกิจกรรมต่างๆ ภายในบ้านตามทีไ่ ด้ออกแบบรายการเอาไว้ เป็นระยะเวลา 3 เดือน หรือ 12 อาทิตย์ โดยมีการถ่ายทอดสด รายการทีม่ กี ารติดตัง้ กล้องวงจรปิด เพือ่ ให้ผชู้ มทางบ้านได้เห็น ตลอด 24 ชัว่ โมง และมีคณ ุ ครูคอยดูแลและเป็นทีพ่ งึ่ ทีป่ รึกษา ในด้านต่างๆ ตลอดจนมีบรรดาครูหรือผูฝ้ กึ สอน (trainers) อืน่ อีกจ�ำนวนหนึง่ เข้ามาฝึกสอนค่อนข้างจะเข้มข้นในเรือ่ งการใช้ เสียงในการร้องเพลง การเต้นและการแสดง ให้แก่นกั ล่าฝัน ในบ้านทุกวันตัง้ แต่เช้าจนถึงเวลาก่อนเข้านอน และยังมีหมอ และพยาบาลคอยมาดูแลด้านสุขภาพให้ดว้ ย ตลอดจนการเชิญ บุคคลอืน่ ๆ ทีม่ ชี อื่ เสียงทีเ่ กีย่ วข้องในวงการเข้ามาให้คำ� แนะน�ำ ในด้านต่างๆ แก่นกั ล่าฝันในบ้านอีกด้วย ในแต่ละสัปดาห์จะมีโจทย์เพลงทีไ่ ม่ซำ�้ และมีความยาก ง่ายในการร้องแตกต่างออกไปให้แก่นกั ล่าฝันแต่ละคน เมือ่ ได้รบั โจทย์กนั มาแล้วทัง้ นักล่าฝันและบรรดาครูผฝู้ กึ สอนด้าน
ต่างๆ ก็จะร่วมฝึกซ้อมกันตลอดทัง้ อาทิตย์ เพือ่ เตรียมตัวนัก ล่าฝันให้พร้อมส�ำหรับทีจ่ ะขึน้ แสดงบนเวทีคอนเสิรท์ จี่ ดั ขึน้ ใน ทุกคืนวันเสาร์ โดยผูช้ มหรือบรรดาแฟนคลับของนักล่าฝัน ที่ ติดตามชมรายการ ก็จะมีโอกาสได้ชมคอนเสิรต์ นี้ ผ่านหน้าจอ ทีวที บี่ า้ น หรือไปชม ณ สถานทีจ่ ดั แสดงคอนเสิรต์ ในแต่ละครัง้ ทีก่ ารร้องเพลง และการแสดงออก บนเวทีคอนเสิรต์ ของนักล่า ฝันแต่ละคนจบลง ก็จะมีผใู้ ห้ความคิดเห็น และวิจารณ์ผลงาน ทีแ่ สดงกันออกมา (commentators) ในแต่ละสัปดาห์กจ็ ะต้องมีนกั ล่าฝันทีจ่ ะต้องออกจากบ้าน ไป 1 คน โดยจะเป็นคนทีไ่ ด้รบั คะแนนโหวตจากผูช้ มรายการ (popular votes) น้อยทีส่ ดุ (โหวตคะแนนเข้ามาได้ผา่ นทาง SMS ทัง้ สัปดาห์จนถึงปิดโหวตภายหลังการแสดงคอนเสิรต์ จบ ลง) แล้วจนถึงสัปดาห์สดุ ท้ายหรือสัปดาห์ที่ 12 ก็จะเหลือนักล่า ฝันเพียง 5 คนทีจ่ ะใช้ชวี ติ ในบ้าน และท�ำกิจกรรม และรับการ ฝึกซ้อม เพือ่ เตรียมความพร้อม ส�ำหรับการแสดงคอนเสิรต์ ใน วันเสาร์สดุ ท้าย ทีจ่ ะชีช้ ะตาว่าใครในระหว่างนักล่าฝัน จะเป็นผู้ ได้รบั ชัยชนะหรือเป็น “เดอะวินเนอร์” หรือ สุดยอดนักล่าฝัน ของรายการจากการโหวตคะแนนเสียงผ่าน SMS เข้ามาของ ผูต้ ดิ ตามชมรายการทีม่ อี ยูท่ วั่ ประเทศ นักล่าฝันทีไ่ ด้เป็นเดอะวินเนอร์ และรองชนะเลิศและใน ต�ำแหน่งที่ 3, 4 และ 5 ตามล�ำดับก็จะได้รบั รางวัลเป็นบ้าน รถยนต์ และเงินสด นักล่าฝันทุกคนจะได้รบั การเซ็นต์สญ ั ญา เข้าสูส่ งั กัด ทรู แฟนเทเชีย เป็นเวลา 5 ปี เพือ่ ดูแลงานศิลปิน และสร้างผลงานบันเทิงในด้านต่างๆ โดยจะอ้างอิงตามความ สามารถของแต่ละบุคคล นักล่าฝันทัง้ 12 คนก็จะมีโอกาสได้ ท�ำเพลงและเล่นคอนเสิรต์ และงานอืน่ ๆ ทีจ่ ะตามมา (เมือ่ กลาย เป็นผูม้ ชี อื่ เสียงแล้ว) ในระยะเวลาของสัญญา เหล่านีค้ อื รูปแบบของรายการยอดฮิตดังกล่าว ซึง่ แน่นอน รายการเรียลลิตโี้ ชว์ลกั ษณะนีก้ ต็ อ้ งมีแฟน คลับ (fan club) ทีช่ นื่ ชอบนักล่าฝันทีต่ วั เองเชียร์ แฟนคลับก็ คือกลุม่ คนทีค่ ลัง่ ไคล้หรืออุทศิ ตนให้กบั บุคคล กลุม่ แนวความ คิด ความสามารถ แฟนคลับส่วนใหญ่จะทุม่ เทเวลาคอยเชียร์ คอยโหวต คอยติดตามผลงาน และตามนักล่าฝันไปเกือบทุกที่ ด้านดีของแฟนคลับคือ ช่วยให้มเี พือ่ น มีสงั คมใหม่ ที่
ปล่อย Release E-Magazine
33
ปล่อยพลัง
ช่วยเหลือซึง่ กันและกัน และช่วยน�ำไปสูก่ ารท�ำกิจกรรมดีๆ สร้างสรรค์ สังคมมากมาย เป็นการใช้เวลาทีค่ มุ้ ค่า ส่วนในด้านลบ ถ้ามีมากไปจะ ท�ำให้จดั สรรเวลาไม่เหมาะสม เสียการเรียน การงาน การใช้เงินจน เกินตัว การตามติดมากเกินขอบเขต และอาจมีการรวมตัวเป็นกลุม่ ศัตรูคแู่ ข่งจนน�ำไปสูก่ ารทะเลาะวิวาท จ�ำได้วา่ เวลาทองของนักล่าฝันแห่งบ้าน AF คือช่วงเวลาทีพ่ วก เขาอยูใ่ นบ้าน ตอนนัน้ พันทิปมีกฏกติกาชัดเจนว่าจะโพสต์ถงึ นักล่าฝัน AF ต้องไปโพสต์ทกี่ ลุม่ ย่อยเรียลลิตี้ ซึง่ แน่นอนว่าในกลุม่ ย่อยเรียลลิตี้ ก็จะเต็มไปด้วยเหล่าแฟนคลับของนักล่าฝันมากมาย เวลาเข้าไปอ่าน ก็จะเห็นทัง้ กระทูส้ วนดอกไม้ กระทูใ้ ห้กำ� ลังใจ กระทูอ้ งค์ชาย เลิศหรู มากมาย แม้กระทัง่ เวลาการออกอากาศคอนเสิรต์ นักล่าฝันจะมาใช้ ช่องฟรีทวี ขี องช่อง 9 ก็หา้ มโพสต์ในบอร์ดปกติ ช่วงเวลานัน้ ใครแหยม เข้าไปในกลุม่ ย่อยเรียลลิตกี้ ม็ อี นั จะต้องโดนขับไล่ โดนไล่โหวตลบกระทู้ ตลอด และนัน่ คือโลกสมมุตทิ เี่ ปรียบเสมือนบ้านอันอบอุน่ ของเหล่านัก ล่าฝันทีบ่ รรดาแฟนคลับช่วยกันจัดแจงตกแต่งบ้านให้นา่ อยู่ ปราศจาก อันตรายและเหล่าศัตรูผรู้ กุ ราน แต่แฟนคลับกลับลืมไปว่า ถ้านักล่า ฝันออกจากบ้าน พวกเขาจะต้องมาพบกับโลกแห่งความเป็นจริงทีไ่ ม่ ได้สวยงามไปเสียหมด เมือ่ นักล่าฝันออกจากบ้าน ความจริงก็เริม่ ปรากฏ บางครัง้ ความ
34
ปล่อย Release E-Magazine
โหดร้ายเท่าไหร่ทพี่ วกเขาต้องเจอ แฟนคลับออกมาออกรับให้ตลอด และเท่าทีส่ งั เกตดู ลักษณะการเชียร์และความต้องการของแฟนคลับ นักล่าฝันเหล่านีไ้ ม่ได้ตอ้ งการให้นกั ล่าฝันมีฝมี อื พัฒนาสักเท่าไหร่ แต่ ลักษณะการเชียร์และการให้กำ� ลังใจของกองเชียร์กย็ งั คงใช้วฒ ั นธรรม แบบเดิม เหมือนสมัยอยูใ่ นบ้าน AF นัน่ คือการให้กำ� ลังใจในเชิงปริมาณ ทีไ่ ม่เคยค�ำนึงถึงคุณภาพ กองเชียร์มองว่าการขนคนระดมคนโพสต์ รวบรวมอาสาสมัครไปให้กำ� ลังใจแบบกองเชียร์จดั ตัง้ คือเครือ่ งหมาย บ่งบอกถึงความส�ำเร็จ กองเชียร์มองว่าถ้านักล่าฝันได้รอ้ งเพลงเยอะ สุดแปลว่าเจ๋งสุด นักล่าฝันคนไหนออกหน้าจอทีวนี านกว่าเพือ่ นแปลว่า ดังสุด กองเชียร์ไม่เคยมีเหตุผลเรือ่ งคุณภาพมาหักล้างได้เลย นอกจาก อ้างว่า ยังไงก็ดงั ยังไงก็มงี านไม่ขาด ยังไงก็ได้ตงั ค์เยอะสุด อารมณ์ของกองเชียร์เหล่านีเ้ ปรียบเสมือนผูป้ กครองมาดูลกู ตัว เองแสดง และเมือ่ มองย้อนกลับไปเมือ่ ครัง้ ทีเ่ หล่านักล่าฝันยังอยูใ่ น บ้านทีท่ างรายการจัดไว้ กลุม่ กองเชียร์หรือแฟนคลับ ก็จะมีทงั้ บ้าน เดีย่ ว และบ้านคู่ ทีเ่ รียกว่า บ้านเดีย่ ว หมายถึง เชียร์นกั ล่าฝันคนเดียว บ้านคู่ หมายถึง กลุม่ แฟนคลับทีช่ อบจับคูน่ กั ล่าฝันทีต่ นชืน่ ชอบ หรือ เรียกกันว่า จิน้ ซึง่ แน่นอน กลุม่ แฟนคลับทีเ่ ป็นบ้านเดีย่ วส่วนใหญ่ มักจะไม่ชอบให้ใครมาจับคูน่ กั ล่าฝันของตัวเอง แม้วา่ นักล่าฝันทีต่ วั เอง ชืน่ ชอบจะมีความรูส้ กึ ชอบพอกับนักล่าฝันอีกคนก็ตาม
ดังนัน้ ทีผ่ า่ นมา เราจึงเห็นกลุม่ แฟนคลับ บ้านเดีย่ ว บ้านคู่ ไม่ ค่อยจะลงรอยกัน แต่ในปฏิบตั กิ ารล่าฝัน AF9 นับเป็นปรากฏการณ์ใหม่ของแฟน คลับทีเ่ กิดขึน้ ในรายการนี้ จะมีกลุม่ แฟนคลับ 3 กลุม่ ทีเ่ ชียร์ ไบร์ท และ เนสท์ (นักล่าฝัน AF 9) คือ กลุม่ บ้านเดีย่ วผูช้ าย ใช้ชอื่ ว่า “Valley” หรือ “บ้านหุบเขา” กลุม่ บ้านเดีย่ วผูห้ ญิง ใช้ชอื่ ว่า “บ้านรังนก” และ กลุม่ บ้านคูท่ เี่ ชียร์ไบร์ทเนสท์ ใช้ชอื่ ว่า “Brightnest Bestfriend” หรือ เรียกันว่า “บ้าน BN” (บีเอ็น) ซึง่ ลักษณะการเชียร์ของแฟนคลับทัง้ 3 บ้านนี้ เป็นการชืน่ ชอบความสามารถของนักล่าฝัน และเข้าใจในตัว นักล่าฝัน ไม่เป็นผูก้ ำ� กับนักล่าฝัน นัน่ คือภาพของลักษณะแฟนคลับทีด่ ี จึงท�ำให้ทงั้ 3 บ้าน มีความสามัคคี ไม่ววิ าทกัน และทีน่ า่ ชืน่ ชม แฟนคลับทัง้ 3 บ้านก็คอื แม้วา่ จะจบรายการปฏิบตั กิ ารล่าฝัน AF 9 ไปแล้ว กลุม่ แฟนคลับทัง้ 3 บ้าน ก็ยงั คอยตามส่งเสริมและเสริม ส่งนักล่าฝันของตัวเอง เราจึงเห็นว่า ไม่วา่ ไบร์ทเนสท์ จะออกงาน ทีไ่ หน ก็จะมีพลังของแฟนคลับทัง้ 3 บ้าน ตามไปให้กำ� ลังใจพวกเขา ทีส่ ำ� คัญ เมือ่ พลังของแฟนคลับทัง้ 3 บ้าน รวมพลังกันเช่นนี้ การเชิญนักล่าฝันไปงานต่างๆ ของหน่วยงานต่างๆ ก็ยอ่ มมีมากขึน้ ซึง่ แน่นอน เจ้าของงานก็ตอ้ งการคนมาร่วมงานมากตามมา
ดังเช่นงานทีผ่ า่ นไปเมือ่ ไม่นานนี้ คืองานประกวดลีลาศ ของ สมาคมลีลาศแห่งประเทศไทย ซึง่ ไบร์ทเนสท์ได้รว่ มประกวดด้วยใน ฐานะตัวแทนของทรู ผูเ้ ขียนเองก็ได้มโี อกาสไปร่วมงาน โดยนัง่ อยู่ กลุม่ สแตนเชียร์ของแฟนคลับทัง้ 3 บ้าน สิง่ ทีป่ ระทับใจมากและรับรูถ้ งึ ความรูส้ กึ ของแฟนคลับทัง้ 3 บ้าน ได้กค็ อื พวกเขามีความสามัคคีกนั เพือ่ นักล่าฝันทีต่ วั เองชืน่ ชอบ บน สแตนเชียร์ทงั้ 3 บ้านมีความร่วมมือกันอย่างดี ไม่วา่ จะเป็นการเล่น เวฟ การถือป้ายไฟ บ้านเดีย่ วมาถือป้ายไฟบ้านคูบ่ า้ ง และบ้านคูไ่ ป ถือป้ายไฟบ้านเดีย่ วบ้าง เห็นแล้วประทับใจจริงๆ เป็นกลุม่ แฟนคลับ ทีด่ จี ริงๆ สิง่ ต่างๆ เหล่านีส้ ะท้อนให้เห็นว่า ในวงการบันเทิงการเป็นแฟน คลับกับผูท้ เี่ ราชืน่ ชอบและพร้อมทีจ่ ะสนับสนุนส่งเสริมผลงาน ทีส่ ำ� คัญ มีความเข้าใจในตัวศิลปินนัน้ พลังความสามัคคีของแฟนคลับเท่านัน้ ทีจ่ ะส่งเสริมให้ศลิ ปินทีเ่ รารักก้าวไปสูค่ วามรุง่ โรจน์ และแฟนคลับทัง้ 3 บ้าน คือ บ้านหุบเขา บ้านรังนก และบ้าน BN ก็ได้ทำ� ให้เห็นแล้ว นับเป็นปรากฏการณ์ใหม่ของ AF ทีเ่ กิดขึน้ ใน AF 9 นัน่ คือ สามัคคีคอื พลัง
ปล่อย Release E-Magazine
35
ยใจไปดู ปล่อยให้ นงั่ คุหยนักังบหนังสือ เรื่อง : เภตรา ละคร
หนังสือมุมหนัง :
แดดเช้าร้อนเกินกว่า (เอเลีย่ น) จะนัง่ จิบกาแฟ #2
จา
กตอนทีแ่ ล้ว เมือ่ ได้อา่ นหนังสือรวมเรือ่ งสัน้ “แดดเช้าร้อนเกินกว่าจะนัง่ จิบกาแฟ” ของ จ เด็จ ก�ำจรเดช แล้วจินตนาการเล่นๆ ไป (จาก ความเอือ้ ของตัวหนังสือ) ว่า หากน�ำไปท�ำเป็นหนังแล้วหน้าตาจะ ออกมาอย่างไร โดยพลิกคว�ำ่ พลิกหงาย วิเคราะห์ปรัชญา แนว เรือ่ ง โครงเรือ่ ง การเล่าเรือ่ ง และตัวละครแบบคร่าว ๆ และ พบว่า หากน�ำเรือ่ งสัน้ เหล่านีไ้ ป “เล่า” เป็นหนัง ก็นา่ จะได้หนัง สัน้ และยาวทีน่ า่ ดูแบบมีลลี าสาระ และหนักหน่วง หากสร้างดี ๆ อาจได้รบั รางวัลจากการประกวดหนังใด ๆ ก็ตามทีม่ อบแก่หนัง หม่น ๆ หนัก ๆ ทัง้ หลาย ทัง้ นี้ หนังสือยังได้แฝงนัยยะ สัญลักษณ์ อุปลักษณ์ ข้อคิด หลายๆ อย่างให้คนท�ำหนังสามารถ “เล่น” ได้ เช่นประเด็น “การเปลีย่ นผ่าน” (Transition) ทัง้ หลายทีเ่ กิดขึน้ กับตัวละคร ต่าง ๆ ดังเช่น ถ้อยค�ำจาก “เช้าวันนีม้ แี ดด” (บันทึกนักเขียน)
36
ปล่อย Release E-Magazine
“ผีเสือ้ บินว่อนหลากหลายพันธุ์ ทัง้ สีสนั ก็หลายหลาก นึก อัศจรรย์ใจ เมือ่ ไม่กวี่ นั ก่อนพวกมันยังเป็นตัวหนอนน่าขยะแขยง จ�ำนวนหนึง่ ... ” เหมือนชีวติ ของเด็กหนุม่ ทีเ่ ลือกศัลยกรรมทัง้ ตัวแปลงเพศ เพือ่ เปลีย่ นผ่านสูร่ า่ งใหม่ (Metamorphosis) “ ... รูใ้ ช่ไหม ผีเสือ้ ต้องเป็นหนอนก่อน ... ก่อนเป็นผีเสือ้ ต้องผ่านความเจ็บปวด บางครัง้ ดักแด้กต็ ายก่อนเป็นผีเสือ้ ...” ในเรือ่ ง “สิง่ ช�ำรุดของพระเจ้า” หมอท�ำศัลยกรรมแก้ไข ลูกสาวบุญธรรมทัง้ ตัว จากขีร้ วิ้ เป็นสวยงาม ท�ำให้เกิดการเปลีย่ น แปลงทัง้ ร่างกายและจิตใจ “ผมผ่าตัดแก้ไขใบหน้า ความพิการ คนไข้บางคนอัปลักษณ์ จนหาเพือ่ นคบไม่ได้ ผมท�ำจนเขากลับกลายเป็นคนละคน บาง ครัง้ มันดีขนึ้ ” เขาเหลือบมองแก้วกาแฟทีเ่ ปลีย่ นเป็นแจกัน “แต่ บางทีกไ็ ม่” “หลังประตูคอื เส้นทางใหม่ คุณ ต้องจินตนาการว่าต่อไป
โลกเรามักจะมีคนสองแบบเช่นนีแ้ หละ คนทีว่ า่ ยจนหมดแรงเพือ่ ไปให้ไกลฝัง่ ทีส่ ดุ กับ คนทีว่ า่ ยไปพร้อมออมก�ำลังไว้กลับฝัง่ คนแบบไหนกันเป็นผูช้ นะทีแ่ ท้จริง ชีวติ คุณจะไม่เหมือนเดิม คุณมีรา่ งกายผิวพรรณแบบ นีม้ าตัง้ แต่เกิด แต่เมือ่ คุณเปลีย่ น มันก็ตอ้ ง - ” “ประตู บานใหม่ น่าสนใจ” ผมพูดขัด เรื่อง “ไปกินมื้อเช้าที่ดาวพลูโต” กล่าวถึงการ เปลีย่ นแปลงของตัวละครต่าง ๆ จากสิง่ หนึง่ ไปสูอ่ กี สิง่ หนึง่ หรือไปสูอ่ กี ภาวะหนึง่ บ่อยครัง้ “นัง่ รถไฟลอดอุโมงค์ขนุ ตาล แล้วจะไม่ได้กลับ ต้องอยู่ เชียงใหม่ตลอดไป” “ถ้าดักแด้มโี อกาสเติบโต มันก็จะเป็นผีเสือ้ ทีส่ วยงาม แต่มี บางครัง้ ทีด่ กั แด้ตายก่อนได้เป็นผีเสือ้ มันก็เป็นแค่หนอนตัวหนึง่ นัน่ คือสิง่ ทีป่ ระเทศนัน้ ท�ำกับเรา ถ้าผมท�ำส�ำเร็จ พวกเขาก็มแี ต่สรรเสริญ แต่เมือ่ ยังไม่สำ� เร็จ พวกเขาท�ำอย่างไรคุณก็เห็น ผมไม่ใช่คนไทยอีกแล้ว ผมเป็นคนต่างชาติ คุณก็เช่นกัน ถ้าคุณฆ่าผมก็ใช่จะมีพวงมาลัยคล้อง คอต้อนรับยามกลับบ้าน” “เมื่อต่อสู้ต้องเจ็บปวด ไม่มีประวัติศาสตร์ใดที่ไม่แลกกับเลือด และน�้ำตามีสิ่งหนึ่งซึ่งคนที่จะเป็นที่หนึ่งต้องเรียนรู้ นั่นคือการ “ก้าว ข้าม” ความเจ็บปวดทั้งมวล ถ้าท�ำได้เราก็จะก้าวน�ำผู้อื่นอยู่เสมอ” “สามปี เปลีย่ นผูห้ ญิงธรรมดา ๆ ให้กลายเป็นนักปีนเขาทีเ่ ก่งกาจ ห้าปี เปลีย่ นผูห้ ญิงทีม่ งุ่ แต่หาเงินเลีย้ งชีวติ มาเป็นนักปีนเขาทีม่ งุ่ หาแต่ ความส�ำเร็จ ซึง่ ได้สดู ความหนาวเย็นทีน่ อ้ ยคนจะได้รบั เป็นรางวัล สิบ ปี เธอกลายเป็นนักปีนเขาทีโ่ ด่งดัง มีผสู้ นับสนุนมากมาย” “จะหมืน่ ก�ำลังรอเงินสักก้อนเพือ่ ผ่าตัดให้กลายเป็นผีเสือ้ ตอนนีเ้ ธอ เป็นดักแด้ทรี่ อให้มฝี รัง่ สักคนมาหลงรัก ” “ดักแด้มนั ไม่ได้ฝนั จะเป็นผีเสือ้ แต่นนั่ เป็นสิง่ ทีม่ นั ต้องเป็น” เรือ่ ง “คล้ายว่าเริม่ จากฝน” กล่าวถึงการก้าวผ่านช่วงวัยของเด็ก ชายคนหนึง่ (Coming of Age) ทีเ่ มือ่ ผ่านความสูญเสียและผ่านเรือ่ ง ราวความตายอันสยดสยอง ท�ำให้ชวี ติ เขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ลักษณะ การเปลีย่ นผ่านของวัยนี้ ยังปรากฏในเรือ่ งสัน้ เรือ่ งอืน่ ๆ เช่น “อยากได้ สักบทเรียนไหม” “หวังว่ากิมาซ์จะไม่พลาดอีก” และ “นาฏกรรมแห่งไฟ” นอกจากนีใ้ นรวมเรือ่ งสัน้ เล่มนีย้ งั มีการใช้สญ ั ลักษณ์ตา่ ง ๆ ทีผ่ ู้ เขียนจงใจใช้ซำ�้ ๆ เพือ่ เน้นในเรือ่ งสัน้ หลาย ๆ เรือ่ ง เช่น นกและปลา ทีส่ อื่ ถึงรักต้องห้าม และไม่อาจพบความสุขในการ อยูร่ ว่ มกันได้ ช่างปัน้ ศัลยแพทย์ หรือพระเจ้า เพือ่ สือ่ ถึงผูส้ ร้าง-ผูท้ ำ� ลาย ดักแด้และผีเสือ้ เพือ่ สือ่ ถึงความอัปลักษณ์และงดงาม รวมทัง้ ความ เจ็บปวดของการเปลีย่ นผ่านและการเป็นอืน่ รอยสัก (ทีม่ ใี นเรือ่ งสัน้ แทบทุกเรือ่ งในเล่มนี)้ สือ่ ถึงความเจ็บปวด และความเปลีย่ นแปลงทีจ่ ะไม่เป็นเหมือนเดิม มนุษย์ตา่ งดาว และยอดมนุษย์ สือ่ ถึงการเป็นคนนอก (Alien) กิเลสและความต้องการอันไม่จำ� กัดของมนุษย์ ความต้องการเป็น
ทีห่ นึง่ เหนือกว่าคนอืน่ เป็นอีกประเด็นหนึง่ ทีจ่ เด็จสะท้อนในเรือ่ งสัน้ ของเขา โดยเฉพาะกับเรือ่ งสัน้ “ไปกินมือ้ เช้าทีด่ าวพลูโต” ซึง่ มีความ ยาวทีส่ ดุ ในเล่ม ตัวละครหลายตัวปรารถนาการได้เป็นทีห่ นึง่ การได้ไป ถึงทีท่ ไี่ ม่มใี ครเคยไปถึง การไปได้ไกลกว่า สูงกว่า หรือ นานกว่าคนอืน่ “ฉันไปต่อเสมอ แม้แต่ตอนทีถ่ งึ ทางตัน ฉันก็ยงั ไปต่อ ฉันจะไป ยังทีซ่ งึ่ ไม่มใี ครไปถึง” “เขาเรียนรูก้ ารปีนเขา แต่ไม่ได้เรียนรูก้ ารปีนกลับ การกระท�ำของ เขาเป็นการตีตวั๋ เทีย่ วเดียว เขาแค่วา่ ยน�ำ้ ออกไปให้ไกลจากฝัง่ มากทีส่ ดุ ว่ายจนกว่าจะหมดแรง” “ดวงจันทร์ซงึ่ ประทับรอยเท้าของมนุษย์ ห่างออกไปจากดวงจันทร์ เป็นดาวเคราะห์ดวงอืน่ ๆ ซึง่ มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ไม่นานรอยเท้า มนุษย์คงเหยียบย�ำ่ ไปบนดาวเคราะห์ครบทุกดวง ไม่เว้นแม้ดาวพลูโตอัน ห่างไกล .. ไกลเกินกว่ามนุษย์จะไปถึงในหนึง่ ช่วงชีวติ คน” “กับสิ่งที่เรียกว่าจุดสูงสุด มีแค่ความว่างเปล่ากับความหนาว อ้างว้างรุนแรง” “ถ้าเราไปไกลสุดแล้วเราจะได้กลับหรือเปล่า” “วินาทีนนั้ ผมมีความคิดว่า ผมคงต้องออกเดินทางไปให้ไกล ต้อง เป็นทีซ่ งึ่ ไม่เคยมีใครเคยไป ทีซ่ งึ่ ไม่เคยมีใครคาดคิดว่าจะไปถึง” “โลกเรามักจะมีคนสองแบบเช่นนีแ้ หละ คนทีว่ า่ ยจนหมดแรงเพือ่ ไปให้ไกลฝัง่ ทีส่ ดุ กับคนทีว่ า่ ยไปพร้อมออมก�ำลังไว้กลับฝัง่ คนแบบไหน กันเป็นผูช้ นะทีแ่ ท้จริง” “ท�ำไมคนถึงอยากเป็นทีห่ นึง่ ทีส่ องทีส่ ามไม่ดหี รือไร ... คนทีไ่ ม่ ได้เหยียบดวงจันทร์ชอื่ อะไรนะ ...” “สิง่ ทีต่ ามหาไม่ได้คน้ พบ สิง่ ทีค่ น้ พบไม่ได้ตามหา” “ห่างจากปลายเท้าของผมไม่กี่ก้าว ประตูบานนั้นเป็นบานไม้ ธรรมดา หน้าประตูมตี วั อักษรทีอ่ า่ นว่า ห้องน�ำ้ .. นัน่ ล่ะ ดินแดนศักดิส์ ทิ ธิ์ ซึง่ ผมปรารถนาจะไปประทับรอยเท้าสักครัง้ ในช่วงชีวติ ทีเ่ หลือ” ชื่อของหนังสือและชื่อเรื่องสั้น “แดดเช้าร้อนเกินกว่าจะนั่งจิบ กาแฟ” อาจตีความได้หลายทาง ทางหนึง่ คือ “แดด” อาจหมายถึงเรือ่ งราวข่าวสารและเหตุการณ์ ต่าง ๆ ทีเ่ กิดขึน้ ทัว่ ไป เช่นเดียวกับแดดทีแ่ ผ่กระจายไปทัว่ แผ่นดิน และ เรือ่ งราวเหล่านี้ ย่อมเกิดขึน้ หลาย ๆ เหตุการณ์ในเวลาเดียวกัน และ อาจส่งผลกระทบซึง่ กันและกัน แล้วแต่ใครจะรับรูใ้ นทางไหน “แดดเช้า” นัน้ ยังไม่แรง เหมาะกับการจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์ แต่หากแดดเช้าหรือเหตุการณ์ขา่ วสารต่าง ๆ มีแต่ความรุนแรง เมือ่ นัน้ “แดดเช้า” ก็คงร้อนจนเกินกว่าใครจะอยูเ่ ฉยจิบกาแฟได้ “การขยับปีกของผีเสือ้ ตัวนีอ้ าจท�ำให้เกิดพายุพดั ถล่มในทีไ่ หนสัก แห่ง” “แต่ชวั่ วินาทีนนั้ – วินาทีทกี่ ระสุนปืนวิง่ ออกจากรังเพลิง วินาที ทีแ่ รงระเบิดเผาไหม้และท�ำให้เกิดแรงกดอากาศในช่วงเวลาเกิดภัยพิบตั ิ ปล่อย Release E-Magazine
37
ปล่อยให้นงั่ คุยกับหนังสือ วินาทีที่ชายในชุดผ้าคลุมแดงเหาะรอบโลกครบหนึ่ง รอบ เป็นวินาทีทมี่ นุษย์ตา่ งดาวในร่างมนุษย์สองคน รับรูถ้ งึ การโหยหาอ้อมกอดและไออุน่ ของกันและกัน” “โกจะไปเชียงใหม่ ทาเนียจะมาหาผม ไอ้โจเมีย จะมารับ ทัง้ หมดนีจ่ ะเกิดขึน้ วันไหน – วันสงกรานต์” “ระหว่างการเดินทางสูด่ วงดาว ระหว่างเทีย่ ว เดินทางของยานอะพอลโล 11 ระหว่างขบวนรถไฟ ทีย่ งั ไม่ถงึ จุดหมาย ระหว่างทีด่ กั แด้รอการฟักตัวเป็น ผีเสือ้ ระหว่างการเจริญเติบโตของระบบการปกครอง มีเหตุการณ์เหนือการควบคุมหลายครัง้ อาจมีประตูอยู่ สองบาน เราเลือกบานทีไ่ ม่ควรเปิด ...” กล่าวโดยสรุปแล้ว หากน�ำเรือ่ งราวในรวมเรือ่ ง สัน้ “แดดเช้าร้อนเกินกว่าจะนัง่ จิบกาแฟ” ไปสร้าง เป็นหนัง ก็จะได้หนังทีน่ า่ ดูและมีคณ ุ ภาพ ซึง่ ย่อม ขึน้ อยูก่ บั คุณภาพการผลิตของทีมสร้างก�ำกับและนัก
บทภาพยนตร์สน้ั (ทดลอง) เรือ่ ง “คล้ายว่าเริม่ จากฝน”
ฉาก 1 กลางวัน ภาพไกล ฝนตกในเทือกเขา ด้านนอก ภาพไกล ภาพโรงเรียนประถมขนาดเล็กในถิน่ กันดาร ของเมืองไทย ด้านใน ภาพกลาง กล้องแพนผ่านหน้าห้องเรียน เห็นโต๊ะเรียน ว่างอยูต่ วั หนึง่ เสียงบรรยายของ “ธง” ... หากมีใครเดินผ่านหน้าห้อง แล้วมองเข้ามาก็อาจคิดว่ามีเด็ก คนหนึง่ ลุกไปเข้าห้องน�ำ้ ... ฉาก 2 ตอนเช้า ภาพไกล ธงนัง่ ซ้อนท้ายจักรยานทีพ่ ชี่ ายก�ำลัง ปัน่ ไปในถนนของฤดูรอ้ น เสียงบรรยายของ “ธง” ... เดือนเมษายน เดือนแห่งการลาจาก ของผมมาถึงอีกครัง้ ตัง้ แต่แม่จากเราไปในเดือนนี้ ... ในวันนัน้ ... ผมนัง่ ซ้อนท้ายจักรยานพีช่ ายเพือ่ ไปส่งเขาทีท่ า่ รถ เขาก�ำลังไปคัดตัว เพือ่ เป็นทีมชาติไปแข่งฟุตบอลเยาวชนชิงแชมป์โลก ... คล้าย ๆ ว่าค�ำ ให้การได้เริม่ ขึน้ ตรงนี้ ภาพกลาง พี่ พีไ่ ปไม่นานสักหน่อย ธง อะไร พี ่ น�ำ้ ตา มันเปียกหลังพี่ ธง ใครร้องไห้กนั ลมแรงหรอก ภาพกลางและใกล้ ทัง้ สองขีจ่ กั รยานขึน้ ลงเนิน ภาพกลางและใกล้ พีห่ ยุดจักรยาน ใช้ศอกกระทุง้ ธงเบา ๆ พร้อม บุย้ ปากไปข้างหน้า ธงมองตาม กชายฮะตูในร่างผอม แต่งชุดนักเรียน 38 ภาพกลางและใกล้ ปล่อย Releaseเด็E-Magazine
ขะมุกขะมอม เดินกระโผลกกระเผลกมาในทางเดินทีต่ ดั ผ่าน ท่าเดิน ไม่มนั่ คงเพราะใส่ขาเทียมข้างขวา พี ่ (ยิม้ ให้ธง) พร้อมนะทหาร ธง ประจัญบาน ! ภาพกลาง พีช่ ายและธงปัน่ จักรยานด้วยความเร็ว พุง่ เข้าใส่ฮะตู ทีพ่ ยายามพาร่างหนี พอใกล้จะชน พีเ่ บรกเอีย๊ ด แล้วทัง้ สองหัวเราะ ชอบใจ ภาพไกล พีแ่ ละธงถีบจักรยานไปด้วยกันด้วยความเบิกบานใจ พี ่ รักษาให้ดนี ะ ธง อะไรอีกล่ะ ! พี ่ เนินเขา เอ้อ ประเทศของเราน่ะ ธง พีก่ ร็ บี เอาแชมป์กลับมาฝากพวกเราด้วย ฉาก 3 ด้านนอก ตอนเช้า ธงขีจ่ กั รยานไปโรงเรียน แล้วเขาก็หยุด กึก มีสหี น้าหวาดกลัว ภาพเคลือ่ นเข้าไปเห็นศพคนต่างด้าวโผล่อยูข่ า้ งทาง ภาพไกล ธงถีบจักรยานหนี ร้องลัน่ ธง ช่วยด้วย ช่วยด้วย !! ฉาก 4 ด้านใน ตอนเช้า โต๊ะอาหารในบ้านของธง พ่อแม่ และธง นัง่ อยู่ ธงก�ำลังพยายามกินข้าวให้หมดด้วยสีหน้าเบือ่ ๆ พ่อ (พูดกับธง) วันนีค้ งไม่เจออะไรบ้า ๆ อย่างเมือ่ วานนะ อาไร้ ศพทัง้ ศพดันมาอยูร่ มิ ทางได้ อ้ายพวกพม่านัน่ แหละ แห่กนั มาท�ำงานกัน ยัว้ เยีย้ วันดีคนื ดีเข้าก็ยดึ โรงพยาบาล มันตัง้ ค่ายอยูบ่ นภูเขาเรานีเ่ อง ปล่อยเอาไว้ทำ� ไมไม่รู้ อีกหน่อยมันคงลงมายึดโรงเรียนเข้าให้ แม่ ไปโรงเรียนก็ระวัง ๆ ตัวดี ๆ ล่ะธง ทางยิง่ เปลีย่ ว ๆ อยู่ พ่อ ไม่เป็นไรหรอกน่า ลูกผูช้ ายต้องเข้มแข็งหน่อย เจ้าหน้าทีก่ ม็ า
แสดง เรือ่ งเกือบทัง้ หมดเอือ้ ต่อการถ่ายทอดอยูแ่ ล้ว ทัง้ การวาง โครงเรือ่ ง การเล่าเรือ่ ง และตัวละครทีน่ า่ สนใจ ซึง่ หากมีใครสร้าง จริง เราก็อาจจะได้ “ดู” หนังสงครามภาคใต้ของไทย จากเรือ่ ง “แดดเช้าร้อนเกินกว่า จะนัง่ จิบกาแฟ” หนังมิตรภาพ แนว Coming of age บวกหนังสงครามชนก ลุม่ น้อย จากเรือ่ ง “คล้ายว่าเริม่ มาจากฝน” หนังแนวผสมผสานระหว่างแฟนตาซี การเมือง ไซไฟ และ ความคัลท์ (Cult) ว่าด้วยโลกจริงและโลกเสมือน จากเรือ่ ง “แม่ทพั ตายแล้ว” หนังแนวอินดี้หม่นๆ ที่ใช้วิธีการ Antagonist Narrative คือการเล่าเรื่องราวของตัวละครกลุ่มที่ได้รับโศกนาฏกรรมจาก สถานการณ์เดียวกันสลับไปมา จากเรือ่ ง “นาฏกรรมแห่งไฟ” และ “เช้าวันนีม้ แี ดด” หนังฟิลม์ นัวร์ (Film-Noir) แนวรักต้องห้าม จากเรือ่ ง “มิติ เคลียร์หมดแล้ว ขากลับนัน่ แหละอย่าค�ำ่ นัก ไม่กลัวผีไม่ใช่เหรอธง ภาพใกล้ ธงก้มหน้าหลบซ่อนใบหน้าทีก่ ลัวสุดขีด ฉาก 5 ด้านนอก ภาพไกล ใกล้คำ�่ ธงปัน่ จักรยานกลับบ้าน ด้วยความรีบร้อน ภาพกลาง เมือ่ ถึงจุดใกล้กบั ทีเ่ จอศพ เขาหยุดจอดรถค�ำ้ อยู่ นาน ตัดสินใจไม่ได้ ไม่กล้าถีบผ่านทีน่ นั่ ภาพไกลและกลาง ฮะตูเดินกระเผลกมาตามทาง ภาพใกล้ เมือ่ ฮะตูเห็นธง ก็มสี หี น้าหวาดกลัว พยายามเดิน ถอยหนี ภาพกลาง ธง อยากนัง่ รถไปกับเราไหม ภาพใกล้ (ฮะตูงนุ งง ส่ายหน้า) ภาพกลาง ธง เอาเหอะน่า อย่าเรือ่ งมาก เราจะให้นายซ้อน จักรยานเราไปจนถึงหน้าบ้านเรา แล้วนายค่อยเดินต่อ ตอนเช้านาย ก็เดินมาทีบ่ า้ นเราแล้วค่อยนัง่ จักรยานมาพร้อมกัน บ้านเราอยูท่ าง เดียวกันอยูแ่ ล้วนี่ ฮะตูยงั คงส่ายหน้า จะเดินหนีเช่นเดิม ธง เถอะน่า ฮะตู เราขอร้อง ... สัญญาว่า จะไม่แกล้งนาย แล้วก็ได้ ใครมาแกล้งก็จะช่วย ภาพใกล้ ฮะตู นายไม่แกล้งเราแน่นะ ภาพใกล้ ธง ไม่แกล้ง และจะไม่มีใครแกล้งนายได้ ... แต่จำ� ไว้ เราไม่ใช่เพือ่ นกัน ภาพใกล้ ฮะตูพยักหน้า ภาพกลาง เขาค่อย ๆ กระย่องกระแย่งเข้ามาซ้อนจักรยาน ของธง ภาพไกล ทัง้ สองซ้อนจักรยานไปด้วยกัน ...
ทับซ้อนในโลกซ่อนเร้น” หนังปรัชญาสุดคัลท์ จากเรือ่ ง “ไปกินมือ้ เช้าทีด่ าวพลูโต” หนังสัน้ แนวศาสนา จากเรือ่ ง “ด้วยดวงตามืดบอดนัน้ , ฉันเห็น” หนังแปลกๆ เบลอๆ แบบหว่องคาไว จาก “สิ่งช�ำรุดของ พระเจ้า” หนังอิงเรื่องจริง เกี่ยวกับการต่อสู้ของความคิดแบบวิทยา ศาสตร์และไสยศาสตร์ จากเรือ่ ง “หนุมานเหยียบเมือง” และจากเหตุ การณ์ซนึ ามิ ในมุมของชาวเล จากเรือ่ ง “หวังว่ากิมาซ์จะไม่พลาดอีก” ทุ ก เรื่ อ งเป็ น เรื่ อ งราวที่ ส ะท้ อ นความแปรปรวนสั บ สน พิลกึ พิลนั่ ของยุคสมัย เมือ่ เป็นเรือ่ งสัน้ ก็มคี ณ ุ ภาพน่าสนใจพอสมควร หากลองเปลีย่ นเป็น “หนัง” บ้างก็นา่ จะได้รสได้ชาติทนี่ า่ สนใจอีก แบบหนึง่ ท้ายนี้ขอจบด้วย ตัวอย่างบทภาพยนตร์สั้นคร่าวๆ ที่ผู้ เขียนบทความลองปรับเล่นๆ ชิมลาง สุดท้ายขอขอบคุณพี่จเด็จ ก�ำจรเดช อย่างสูงครับ
ปล่อย Release E-Magazine
39
ปล่อยส�ำรวจแผง เรื่อง : โรแมนติก เร็บเบิล
สิบค�ำนิยามจีน CHINA IN TEN WORDS
สิบค�ำนิยามจีน CHINA IN TEN WORDS หยูหวั เขียน ร�ำพรรณ รักศรีอกั ษร แปล นานมีบคุ๊ ส์ จัดพิมพ์ ราคา 198 บาท
40
ปล่อย Release E-Magazine
ผมชมชอบประเทศจีน แต่ตงั้ แต่เกิดจนกระทัง่ อายุลว่ งเลยเบญจเพศมาหยกๆ ก็ยงั ไม่เคยไปเยือนเมืองจีนสักครา ได้แต่นกึ ได้แต่ฝนั ว่าสักวันจะได้เดินทางไปเยือน เพือ่ นผมคนหนึง่ ท�ำงานเป็นนักหนังสือพิมพ์ ครัง้ หนึง่ เขาได้รบั หมายงานให้ไปท�ำข่าว ทีป่ ระเทศจีน อาทิตย์หนึง่ ผ่านไป เขากลับมาด้วยอารมณ์ชนื่ บาน ใบหน้าคล้ายฉาบ รอยยิม้ อยูต่ ลอด ผิดกับก่อนหน้านัน้ ซึง่ หน้าด�ำคร�ำ่ เครียดด้วยเรือ่ งคนหนุม่ ทีถ่ กู หญิง สาวทอดทิง้ ผมถามเขาว่าด้วยเหตุอนั ใดหนอจึงท�ำให้เขาเปลีย่ นไป เขาตอบสัน้ เพียง ว่า สาวเมืองจีนเด็ด! ค�ำตอบของเพือ่ นคนนีท้ ำ� ให้ผมกระเสือกกระสนจะไปเมืองจีนให้ได้ในเร็ววัน อิอิ แม้หลายเดือนผ่านไป ผมจะหยอดกระปุกค่าเครือ่ งบินได้เพียงหลักร้อย แต่กห็ าได้ละ ความตัง้ ใจ วันหนึง่ ผมเดินเข้าร้านหนังสือ กะจะหาสักเล่มทีพ่ อจะเป็นไกด์นำ� เทีย่ วเมือง จีนเอาไว้บา้ ง ทว่าสายตาเขๆ ของผมก็แฉลบเข้ากับหนังสือเล่มหนึง่ หน้าปกสีแดงจ๋า ชือ่ ปกตัวยึกยือขนาดเบ้อเริม่ เขียนว่า “สิบค�ำนิยามจีน CHINA IN TEN WORDS” โดย Yu Hua แค่ชอื่ ปกกับชือ่ คนเขียนก็ทำ� ให้ผมหยิบหนังสือแล้วดิง่ มาทีเ่ คาน์เตอร์ จ่ายเงินโดยทีไ่ ม่ตอ้ งเสียเวลาอ่านค�ำนิยมนิยามของใคร ผมไม่ได้พดู ท�ำเท่หรอก เพราะด้วยก่อนหน้านี้ ผมได้อา่ นนิยายของ หยูหวั มาแล้ว สามเล่ม เริม่ ตัง้ แต่เล่มบางๆ อย่าง คนตายยาก, คนขายเลือด กระทัง่ เล่มเขือ่ งเกือบ เท่าอิฐบล็อกอย่าง พีก่ บั น้อง นิยายทุกเล่มของเขา ผมอ่านด้วยความซีด้ ซาด ตืน่ ตะลึง กับพฤติกรรมตัวละครชนิดสุดโต่งหลายๆ ตัวของเขา ตืน่ เต้นกับเรือ่ งเล่าชวนพิศวง กระแทกกระทัน้ วาบหวาม ข�ำขีแ้ ตกขีแ้ ตน แล้วเศร้าสลดกับโศกนาฏกรรมชีวติ ของ คนจีนทีอ่ ยูใ่ นช่วงปฏิวตั วิ ฒ ั นธรรม สิบค�ำนิยามจีน แม้มใิ ช่นยิ าย แต่หยูหวั ก็ชำ� แหละความเป็นประเทศจีนได้อย่าง ถึงกระดูกด�ำ ผมอ่านอย่างเมามันชนิดไม่แตกต่างกับนิยายทัง้ สามเรือ่ งของเขาทีไ่ ด้อา่ น มาก่อนหน้า ค�ำทัง้ 10 นัน้ คือ ประชาชน / People, ผูน้ ำ� สูงสุด / Leader, การอ่าน / Reading, การประพันธ์ / Writing, หลูซ่ นิ่ / Lu Xun, ความแตกต่าง / Disparity, การปฏิวตั ิ / Revolution, รากหญ้า / Grassroots, ซานจ้าย (ลอกเลียน) / Copycat และ ฮูยวิ (ขีจ้ )ุ๊ / Bamboozle “ตอนเริม่ ต้นปฏิวตั วิ ฒ ั นธรรม ผมไม่เคยอ่านหนังสือพิมพ์กำ� แพง เวลานัน้ ผมเพิง่ เรียนชัน้ ประถม อายุราวเจ็ดปี... เรือ่ งทีผ่ มสนใจช่วงนัน้ คือการต่อสูแ้ บบบูต๊ ามถนน ยืนตัวสัน่ มองดูผใู้ หญ่ในต�ำบลชกต่อยกัน แต่ละคนกวัดแกว่งไม้พลองในมือ ปากก็รอ้ ง ตะโกนค�ำขวัญ ‘ขอสัญญาว่าจะปกป้องประธานเหมาผูน้ ำ� ทีย่ งิ่ ใหญ่จนตัวตาย’ ต่อสูก้ นั จนเลือดตกยางออก ท�ำให้ผมในวัยเด็กไม่เข้าใจ ในเมือ่ แต่ละคนต่างก็ตอ้ งการปกป้อง เหมาเจ๋อตง ท�ำไมถึงต้องตีกนั เอาเป็นเอาตาย” จากเรือ่ ง “การอ่าน”
การเดินทางของแกงมัสมัน ่ ราหูอมจันทร์ Vol.12
การเดินทางของแกงมัสมัน่ นิตยสารราหูอมจันทร์ Vol.12 หลายคนเขียน กองทุนกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ จัดพิมพ์ ราคา 200 บาท
หลายปีกอ่ น พรรคพวกเพือ่ นฝูงจ�ำนวนหนึง่ ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันในวงเหล้า ประมาณว่า “กูจะเขียนเรือ่ งสัน้ ส่งราหูอมจันทร์ คอยดูส”ิ หลายปีตอ่ มา เพือ่ นกลุม่ เดิม หากแต่เหลือเพียงบางคนทีย่ งั คงค�ำพูดในวงเหล้าเมือ่ ครากระโน้นมิเปลีย่ นแปลง นัน่ คือเรือ่ งจริง และมีเรือ่ งจริงกว่านัน้ คือ พรรคพวกเพือ่ นฝูงจ�ำนวนนัน้ ต่างไม่มี ใครเขียนเรือ่ งสัน้ จบ และส่งมาให้คณะบรรณาธิการนิตยสารราหูอมจันทร์พจิ ารณา แม้แต่คนเดียว!! แต่ชา่ งปะไร ในเมือ่ เพือ่ นฝูงเหล่านีย้ งั คงรวมกลุม่ วิพากษ์วจิ ารณ์งานเขียนทีต่ ี พิมพ์ในราหูอมจันทร์อยูเ่ นือ่ งๆ ต่อเนือ่ งทุกฉบับ ล่าสุดพวกเขารวมตัวกันทีบ่ า้ นใคร คนหนึง่ ในเพลาสนธยา วงเหล้าค่อยๆ ก่อตัวขึน้ อย่างนุม่ นวล เพือ่ นคนหนึง่ ซึง่ รับ หน้าทีส่ รรหากับแกล้ม ค่อยๆ แง้มถุงพลาสติกใสใบหนึง่ ล้วงเอาถุงกับแกล้มอีกใบ ขึน้ มา บรรจงแกะหนังยาง แล้วค่อยๆ เทกับแกล้มออกจากถุง .. “ไอยะ” เสียงหนึง่ อุทาน “มันคือแกงมัสมัน่ ” จากนัน้ ทัง้ วงก็หวั เราะกันลัน่ “การเดินทางของแกงมัสมัน่ ” ชือ่ ปกเล่มล่าจากนิตยสารราหูอมจันทร์ อันเป็น นิตยสารเรือ่ งสัน้ รายฤดูกาล ทีห่ ลงเหลืออยูบ่ นประเทศกระบวยทองนี้ บรรจุไว้ถงึ 11 เรือ่ งสัน้ แบ่งเป็น 7 เรือ่ งสัน้ ทีไ่ ด้สทิ ธิผ์ า่ นไปพิจารณาชิงรางวัลกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ในวาระต่อไป บวกด้วย 2 เรือ่ งสัน้ รับเชิญ โดยนักเขียนบิก๊ เนมหน้าหล่อมาดเข้ม เร วัตร์ พันธุพ์ พิ ฒ ั น์ และนักเขียนหนุม่ ใหญ่มอื ฉมังจากแดนสตอ อัตถากร บ�ำรุง ผนวก ด้วย 2 เรือ่ งสัน้ แปลจากสิงคโปร์และอินโดนีเซีย ในภาคบทความนัน้ นักแปลเก๋าประสบการณ์อย่าง นิพนธ์ ประพันธ์ ได้บรรจง แปลบทความวรรณกรรมของนักเขียนโนเบลคือ เจ.เอ็ม. คุตเซีย ทีว่ พิ ากษ์หนังสืออัต ชีวประวัตวิ ลิ เลียม โฟล์กเนอร์ จากบรรดานักเขียนชีวประวัตชิ อื่ ดังของอเมริกาถึง 5 คน, บทความทีพ่ ดู ถึงนักเขียนโนเบลจีนคนล่าสุด ม่อเหยียน ในมุมลึกๆ ทีผ่ คู้ นไม่คอ่ ย สนิทนัก ขณะทีใ่ กล้เข้ามาบ้านเรามากขึน้ ด้วยบทสัมภาษณ์ ซูเช็น คริสทีนลิม นักเขียน สิงคโปร์ทไี่ ด้รบั รางวัลซีไรต์ปลี า่ สุดเช่นกัน และปิดท้ายเล่มด้วยรายงานปรากฏการณ์ ราหูอมจันทร์ ว่าด้วยบรรยากาศการมอบรางวัลกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ซึง่ มีนกั เขียน กว่าครึง่ ร้อยเดินทางไปร่วมพิธี แม้จะจัดไกลถึงพัทลุง บ้านเกิดเมืองนอนของเจ้าของ รางวัลตัวจริงก็เถอะ การเดินทางของแกงมัสมัน่ จะมีรสชาติเป็นเช่นไร พรรคพวกเพือ่ นฝูงทีล่ นิ้ เริม่ แข็งตามจ�ำนวนแก้วทีก่ ระดกน�ำ้ สีอำ� พัน ล้วนแต่แข่งกันพูดถึงเครือ่ งแกง เครือ่ งปรุง ต่างๆ ทีท่ ำ� ให้เกิดมีแกงมัสมัน่ รสชาติชวนชิมถ้วยนี้ ..อยากรูว้ า่ รสชาติแกงมัสมัน่ จาก ครัวราหูอมจันทร์ รสชาติจะปะแล่ม หรือกลมกล่อมหอมมัน เชิญชิมได้ทวั่ ทุกแผง หนังสือชัน้ น�ำ
ปล่อย Release E-Magazine
41
ปล่อยใจไปดูหนัง เรื่อง : 8880708
ใค
รบางคนเคยบอกไว้ว่า “มนุษย์ทุกคนล้วนเกรงกลัว ทีจ่ ะสูญเสียสิง่ ทีม่ อี ยู”่ และนัน่ จึงอาจเป็นทีม่ าของการต่อสูข้ ดั ขืนเพือ่ ยือ้ ทุกๆ ความเปลีย่ นแปลงทีย่ า่ งกรายเข้าใกล้ เพือ่ จะ ได้ไม่ตอ้ งเปลีย่ นแปลง เพือ่ จะได้ไม่ตอ้ งเปลีย่ นไป และเพือ่ จะได้ไม่ตอ้ งสูญเสีย นีอ่ าจเป็นข้อความหลักทีภ่ าพยนตร์อย่าง Looper ก�ำลัง บอกเรา นอกเหนือจากความจริงอีกข้อหนึง่ ทีว่ า่ มนุษย์ทกุ คนไม่ ว่าจะถือก�ำเนิดในฐานันดรใด หรือในสีผวิ ไหน ทุกๆ คนล้วนเสมอ ภาคในการครอบครองสิ่งหนึ่งเดียวที่เทียบเทียมกันหมด นั่นคือ “เวลา” สิง่ ๆ เดียวทีเ่ น้นย�ำ้ ว่ามนุษย์กค็ งยังเป็นเพียงภัสมธุลอี นั ต้อยต�ำ่ ภายใต้เวิง้ ฟ้าและจักรวาลอันอนันตกาลนี้ หากว่าโปรแกรมดูหนังเดือนนี้ในใจคุณยังว่างอยู่ นี่คือ ภาพยนตร์ทดี่ ฉิ นั อยากแนะน�ำให้คณ ุ ดู คงไม่เกินจริงเกินไปนัก หากจะบอกว่า Looper เป็นหนึง่ ในภาพยนตร์ทดี่ ที สี่ ดุ เรือ่ ง หนึ่งในรอบหลายปีที่ดิฉันมีโอกาสได้ดู จะมีสักกี่ครั้งที่คุณ จะได้ครอบครองเวลา 120 นาทีอย่างเป็นสุข อิม่ ตา และ อิม่ ใจแม้เมือ่ ภายหลังทีช่ ว่ งเวลานีจ้ ะกลายเป็นเพียง อดีตกาลไปแล้วก็ตาม Looper บอกเล่าเรือ่ งราวในอนาคตที่ การเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่จนิ ตนิยาย ส�ำหรับผู้ฝันใฝ่ในสิ่งอันเกิน
42
ปล่อย Release E-Magazine
ชีวติ เวลา
อีกสิง่ หนึง่ ทีไ่ ม่อาจก้าวข้ามไม่วา่ ด้วยประการใดๆ คือบทภาพยนตร์ ชาญฉลาด แยบยลและเอาอยู่ คือค�ำสามค�ำทีผ่ ดุ ขึน้ มากลางใจในโมงยามอันเปีย่ มสุขนัน้
และการสูญเสีย
จริงอีกต่อไป หากแต่ขอ้ จ�ำกัด คือมันเป็นสิง่ ผิดกฎหมาย และจะ ถูกใช้กโ็ ดยองค์กรอาชญากรรมระดับ ใหญ่เท่านัน้ ส�ำหรับเป็นเครือ่ งมือในการ ก�ำจัดเศษซากแห่งการลิดรอนชีวติ ในทีน่ ี้ เป้า หมายจะถูกครอบหัวแล้วเดินทางข้ามเวลาไปยัง สถานทีน่ ดั พบระหว่างองค์กรกับเพชฌฆาตรับจ้าง ซึง่ เป็นทีร่ จู้ กั กันดีในชือ่ ว่า Looper นีค่ อื อาชีพคร่าชีวติ และถือครองเพียงบาปโดย แท้ สิง่ ทีค่ นื กลับมาจึงเป็นชีวติ ทีไ่ ร้แก่นสาร มีตวั เลข ในบัญชีธนาคารทีส่ งู ลิว่ แต่แลกมาด้วยความสุขทีต่ ำ�่ ต้อย ถือครองความสุขแต่เพียงเปลือกนอกแต่ยากไร้ซง่ึ ความ อบอุน่ และมีชวี ติ ทีภ่ ายนอกเป็นของเรา แต่ในอีกด้าน หนึง่ คือการครอบครองโดยองค์กร ความหมายคือ เมือ่ Looper ท�ำงานมาถึงจุดหนึ่งและหากองค์กรต้องการ ยกเลิกการท�ำงานร่วมกับ Looper คนใดคนหนึง่ องค์กร ก็จะใช้วธิ ใี นการส่งตัว Looper คนดังกล่าวในอนาคต แล้วส่งกลับมาให้ตวั เองในปัจจุบนั ท�ำการปลิดปลงชีวติ เสีย จึงเป็นทีม่ าของปมแห่งการไล่ลา่ คนสองคนทีถ่ อื ครองวิญญาณดวงเดียวกัน ทันทีทภี่ าพยนตร์จบ สิง่ แรกทีด่ ฉิ นั ท�ำก่อน อืน่ ใดคือการดูเครดิตผูก้ ำ� กับ Rian Johnson เป็นการก�ำกับที่สนุกและเปี่ยมด้วยความ หมายดีๆ เรือ่ งที่ 3 นับแต่
ปล่อย Release E-Magazine
43
ปล่อยใจไปดูหนัง
The Shawshank Redemption โดย Frank Darabont และ Inception โดย Christopher Nolan เป็นต้นมา การเล่าเรื่องเต็มไปด้วยความกระชับ ไม่เปิด กระทัง่ โอกาสแห่งการตัง้ ค�ำถาม มีจงั หวะในการเล่าเรือ่ งที่ น่าสนใจ ทีส่ ำ� คัญคืออารมณ์ขนั ทีใ่ ส่มาแต่เพียงพองาม เท่า ทีจ่ ะช่วยทอนความอึดอัดในระหว่างการด�ำเนินเนือ้ เรือ่ งนัน้ ๆ ได้ แต่ไม่มากจนก่อกวนสารัตถะหลักแห่งหนังเอง ย้อนไปดู เครดิตทีผ่ า่ นมาของ Rian ในสายตาชนเผ่าบ้าหนังอย่างดิฉนั เรือ่ งทีด่ จู ะเป็นทีจ่ ดจ�ำได้ดจู ะมีเพียง The Brother’s Bloom เท่านั้น แต่นั่นก็เพียงพอที่จะท�ำให้ดิฉันทึ่งกับพัฒนาการ อันก้าวกระโดดนี้ เพราะส�ำหรับคอหนังทีเ่ สพติดการดูหนัง อย่างดิฉนั The Brother’s Bloom เป็นเพียงสีสนั ดาดๆ ทั่วไปของก้อนหินชุบสี เมื่อเทียบกับประกายที่ทอแสงเจิด จรัสจากหนังเรือ่ งนี้ อีกสิง่ หนึง่ ทีไ่ ม่อาจก้าวข้ามไม่วา่ ด้วยประการใดๆ คือ บทภาพยนตร์ ชาญฉลาด แยบยลและเอาอยู่ คือค�ำสามค�ำ ทีผ่ ดุ ขึน้ มากลางใจในโมงยามอันเปีย่ มสุขนัน้ ซึง่ ก็ตอ้ งคารวะ ต่อ Rian อีกเป็นค�ำรบทีส่ อง เพราะผูเ้ ขียนบทภาพยนตร์ คือ คนคนเดียวกันกับทีก่ ำ� กับทุกๆ ความเป็นไปของภาพยนตร์ เรือ่ งนี้
44
ปล่อย Release E-Magazine
ความโดดเด่นประการต่อมาซึ่งส�ำหรับดิฉันคือหัวใจ ส�ำคัญทีส่ ดุ ในฐานความเป็นภาพยนตร์ นัน่ คือ การบอกเล่า ข้อความ หรือ “สาร” หลักทีต่ วั ภาพยนตร์ตอ้ งการสือ่ ส�ำหรับ ดิฉันหนังก�ำลังบอกเราถึง “การเกรงกลัวที่จะสูญเสียสิ่งที่ มีอยู่” นั่นจึงเป็นมูลเหตุของการยอมท�ำทุกอย่างเพื่อแข็ง ขืนต่อโชคชะตา นัน่ เพราะมนุษย์เรายังไม่พร้อมและไม่เคย พร้อมที่จะยอมรับต่อการสูญเสียนั่นเอง เช่นนั้นแล้ว เมื่อ เราไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะต่อรองกับโชคชะตาและสิ่งที่เรียกว่า เวลาได้ เราจักท�ำเช่นไรได้เล่า เพือ่ ให้เมือ่ เวลาแห่งการสูญ เสียมาถึง กลายเป็นการเข้าใจต่อวัฏสังสาร กลายเป็นการ ยอมรับต่อกฎเกณฑ์แห่งโชคชะตา และกลายเป็นการคงอยู่ ทีง่ ดงามของผูท้ ตี่ อ้ งสูญเสียนัน้ ๆ ตัวหนังไม่ได้บอกให้เรายอมจ�ำนนรับสภาพต่อทุกๆ สิง่ ที่ ชีวติ และมือทีม่ องไม่เห็นจะหยิบยืน่ ให้ หากแต่คอื การตัง้ โจทย์ ต่อผูท้ ถี่ กู ถามว่า “คุณเก็บซ่อนสติไว้ลกึ เกินไปหรือไม่ คุณฉาบ เคลือบตัวตนด้วยความขลาดเขลามานานเกินไปหรือเปล่า” สิง่ ทีท่ ำ� ให้คนเป็นมนุษย์และต่างกับสัตว์คอื “สติ” ในการกล้า ทีจ่ ะเผชิญหน้าต่อทุกๆความเป็นไปของชีวติ “สติ” ในการกล้า ทีจ่ ะไม่วงิ่ หนีทเี่ ต็มด้วยความขลาดเขลา และ “สติ” อย่างผูท้ ่ี เจนจัดต่อการปรับตัวต่อทุกๆ ความเปลีย่ นแปลง นัน่ เพราะ
ทุกๆ สิง่ ทีถ่ อื ก�ำเนิด ล้วนถูกก�ำหนดให้อยูภ่ ายใต้กรอบความ เป็นไปทีเ่ ราล้วนจดจ�ำกันได้เป็นอย่างดี “เกิดขึน้ ตัง้ อยู่ ดับ ไป” แต่จะมีสักกี่คนเล่าที่ถึงพร้อมด้วยสติและยิ้มรับด้วย ความสง่างามต่อกฎแห่งการเปลีย่ นแปลงนี้ อีกความหมายหนึง่ ทีต่ วั หนังดูพากเพียรในการสะกิด บอกคือ “เวลา” หลายๆ ครัง้ สิง่ ทีอ่ ยูใ่ นมือตัวละครหลักหา ใช่สงิ่ มีคา่ ใดๆ นอกจาก “นาฬิกาพก” ส�ำหรับดิฉนั นัน่ คือการ สะกิดเตือนอย่างละมุนละม่อมต่อทุกๆ ชีวติ ทีส่ ายตาก�ำลัง จับจ้องหนังเรือ่ งนี้ เวลาล้วนอยูใ่ นก�ำมือเราทุกๆ คน คนละ เท่าๆ กัน ไม่มใี ครได้เวลามากกว่าใคร และเวลาก็คอื สิง่ มี ค่าสิง่ เดียวทีย่ าจกกับเศรษฐีได้ครอบครองอย่างเทียบเทียม ความแตกต่างคือ บุคคลผู้ถือครองเวลาของตัวเอง ต่างหากเล่า ทีจ่ ะส�ำเหนียกรูถ้ งึ คุณค่าแห่งเข็มวินาที และ ฉวยโอกาสด�ำเนินชีวิตไปตามครรลองที่ถูกต้องและเปี่ยม สุขเช่นทีช่ วี ติ ควรจะเป็นไปมากเพียงใด 60 วินาที 24 ชัว่ โมง 365 วัน ล้วนเป็นตัวเลขแห่งการ แสดงความเท่าเทียมในฐานะแห่งความเป็นมนุษย์ หากแต่ สิง่ ทีต่ า่ งคือการตระหนักรู้ เข้าใจและรูจ้ กั ทีจ่ ะแยบคายใน การฉกฉวยเวลามาสู่การเดินทางของชีวิตได้มากเพียงใด ต่างหากเล่า และชัว่ วูบหนึง่ ทีท่ ำ� ให้ดฉิ นั ได้รำ� ลึกถึงค�ำกล่าว
แสนสัน้ แต่ทรงคุณค่าทีเ่ ราต่างรูจ้ กั กันเป็นอย่างดี “Carpe diem” หรือ Seize the day – “ท�ำวันนีใ้ ห้ ดีทสี่ ดุ ” เพราะเมือ่ เวลาใดๆ ทีช่ วี ติ ต้องเผชิญหน้ากับการ เปลีย่ นแปลง ชีวติ จะได้ไม่เสียศูนย์จนมากไปกว่าความสูญ เสียทีถ่ อื ก�ำเนิดขึน้ จริงอยูท่ มี่ นุษย์ทกุ คนล้วนเกรงกลัวต่อการสูญเสียสิง่ ทีม่ อี ยู่ แต่เมือ่ คุณไม่ยงิ่ ใหญ่ไปกว่าธรรมชาติแล้วไซร้ วันนี้ คุณพร้อมจะสูญเสียแล้วหรือยัง...
ลิงค์หนังจากยูทปู http://www.youtube.com/watch?v=eI3ju17W070
ปล่อย Release E-Magazine
45
ปล่อยหนังกลางใจ เรื่อง : มิ่งมนัสชน จังหาร
1.
หลังภาพยนตร์จบลง ผมต้องถามตัวเอง ว่า ท�ำไมถึงเสียน�ำ้ ตากับเรือ่ งราวทีเ่ พิง่ ได้รบั ชม อาจเป็นไปได้ว่า เรื่องราวในภาพยนตร์ เกิดขึน้ ทีเ่ มืองไทย หรือเป็นไปได้วา่ เรือ่ งราวที่ ถูกถ่ายทอดออกมานัน้ เป็นเรือ่ งทีเ่ กิดขึน้ จริง ตัว ละครมีชวี ติ จิตใจในโลกความจริง รวมทัง้ อาจ เป็นไปได้อกี ว่า ผมยังไม่ลมื ภาพเหล่านี้ แม้วา่ เหตุการณ์จะผ่านมาได้หลายปี และเกิดขึน้ ห่าง ไกลจากตัวเอง หากแต่ในฐานะเพือ่ นมนุษย์ทรี่ บั รูช้ ะตากรรมของกันและกัน รูส้ กึ รูส้ ากับเรือ่ ง ราวทีไ่ ด้รบั รูจ้ ากสือ่ ต่างๆ ก็ยอ่ มเกิดแรงสัน่ ไหว ขึน้ ในใจไม่มากก็นอ้ ย เมือ่ ได้ยอ้ นกลับไปนึกถึง คงเหมื อ นกั บ คนญี่ ปุ ่ น ที่ ไ ม่ มี วั น ลื ม เหตุการณ์ระเบิดทีเ่ มืองฮิโรชิมาและนางาซากิ ชาวอเมริกายากทีจ่ ะท�ำใจยอมรับกับเหตุการณ์ เมือ่ 11 กันยายน พ.ศ.2544 เสียงร้องไห้ เสียงคร�ำ่ ครวญ การสูญเสีย น�ำ้ ตาแห่งการจากพราก ภาพจ�ำเหล่านี้ แม้เรา ไม่ตอ้ งการจะเปิดรับ แต่มนั ก็แฝงฝังแน่นตรึงใน ใจเราอย่างไม่รตู้ วั มันก็คงคลับคล้ายกับคนอกหัก เราไม่มี ทางลืมวันที่เดินจากคนรักออกมาถ้อยค�ำบาง ถ้อยค�ำ แม้ไม่ได้ทอ่ ง แต่กเ็ หมือนจ�ำได้ชดั ถ้อย
อาจเป็นไปได้วา่ เหตุการณ์โศกเศร้า บาง คราวฉายชัดกว่าเหตุการณ์แสนสุข ภาพของคลื่นที่ถาโถมเข้ามาอย่างหนัก หน่วงรุนแรง ม้วนเกลียวสูงราวกับจะกวาดล้าง ทุกสิง่ พาผูค้ นจมหายไปใต้นำ�้ บ้านเรือนเพพัง ยากทีจ่ ะต้านอยู่ การพลัดพรากเกิดขึน้ ในวินาที นัน้ ภาพพ่อจับมือลูก มัน่ ใจว่าแน่นเหนียวเอา อยู่ แต่ความโหดร้ายไม่ปรานีของสายน�ำ้ ก็กลืน อีกร่างให้ลบั หายไปต่อหน้า ซ้าย ขวา หน้า หลัง คนรักกับคนรักร้องเรียกกันขณะทีอ่ กี ฝ่ายลอย ห่างออกไปอย่างช้าๆ เพื่อนกับเพื่อนยังไม่ทัน ที่จะพิสูจน์ความจริงใจ อีกฝ่ายหายไปอยู่อีก โลก เหมือนไม่ใช่ความจริง คล้ายความฝัน การ หายไปของใครหลายคนภายใต้สายน�้ำที่ไร้บท สนทนา ยากทีจ่ ะเรียนรูแ้ ละเข้าใจ ปลายปี 2547 เสียงร�ำ่ ไห้จงึ ระงมไปทัว่ บริเวณ แข่งกับเสียงพลุตอ้ นรับปีใหม่ เหมือน กรีดแทงลึกลงไปในหัวใจ ใครบางคนสัญญา กันว่าจะก้าวข้ามปีเก่าด้วยกัน ร้องเพลงด้วยกัน ตัง้ ใจท�ำสิง่ ดีๆ ร่วมกันในวันข้างหน้า แต่ความ
ฝันกลับพังครืน สายน�ำ้ พรากเอาทุกสิง่ ทุกอย่าง ที่ชายหาดริมทะเลวันนั้นจึงว่างเปล่า เงียบเหงา บ้านเรือนปรักหักพัง เหมือนไม่ใช่ บ้าน สิ่งของต่างๆ กลาดเกลื่อนระเนระนาด ยินแต่เสียงลมพัดใบไม้ดงั แผ่วหวิว เสียงคลืน่ กระทบฝัง่ ยังเช่นเดิม เพียงแต่ใครบางคนหาย ไปจากชีวติ
2.
เด็กชายแหงนมองดาว น้องชายนอนหลับ บนตัก เขาลูบหัวน้องชายอย่างทะนุถนอม หญิง ชราเข้ามานัง่ ด้วย ทัง้ หญิงชราและเด็กชายต่าง เป็นผูพ้ ลัดพรากจากคนรัก พวกเขาสนทนากัน ถึงเรือ่ งของดวงดาว การมองดวงดาวเป็นการมองอดีต อันที่ จริง ดาวแต่ละดวงดับไปนานแล้ว เพียงแต่แสง ยังส่งมาถึงโลก และเราบอกไม่ได้วา่ ดาวดวงใด ดับก่อนดับหลัง เด็ ก ชายชอบมองดาว ในอี ก นั ย ยะ ดวงดาวอาจหมายถึงพ่อและแม่ เด็กชายเพิ่ง
The Impossible 46
ปล่อย Release E-Magazine
เสียงร้องไห้ เสียงคร�ำ่ ครวญ การสูญเสีย น�ำ้ ตาแห่งการจากพราก ภาพจ�ำเหล่านี้ แม้เราไม่ตอ้ งการจะเปิดรับ แต่มนั ก็แฝงฝังแน่นตรึงในใจเราอย่างไม่รตู้ วั
พลัดพรากจากพ่อ เพราะพ่อสัญญาจะตามหา แม่และพีช่ ายคนโต ดวงดาวจึงเป็นสัญลักษณ์ ของความหวัง คือแสงอันริบหรี่ คือความสว่าง ทีม่ องเห็นได้ในยามค�ำ่ คืน พ่อบอกว่า หากพบพีช่ ายและแม่แล้วจะ เดินทางมาหาเขาทันที เพราะฉะนัน้ เขาต้องดูแล น้องชายให้ดที สี่ ดุ ประหนึง่ ว่าน้องคือสิง่ ทีม่ คี า่ ที่ สุดในชีวติ เด็กชายไม่รวู้ า่ เรือ่ งราวเหล่านีค้ อื อะไร ไม่รสู้ าเหตุ ปะติดปะต่อภาพต่างๆ ไม่ได้ เขารูเ้ พียงว่า ขณะทีค่ รอบครัวก�ำลังสนุกสนาน อยูน่ นั้ อยูๆ่ ก็มองเห็นคลืน่ ลูกใหญ่โหมมาจาก ทะเล เขาและน้องถูกสายน�้ำพัดพา สั่นกลัว เกาะอยูบ่ นต้นไม้ ท�ำได้แต่เฝ้ารอให้ดวงดาวทั้งสองเดิน ทางมาช่วย สุดท้าย เป็นดวงดาวชือ่ ว่าพ่อ ทีเ่ ข้ามา โอบกอด ปลอบโยน ขณะฟังหญิงชราเล่า เด็กชายนิ่งเงียบ เขาคงคิดว่า การดับของดาวดวงใดดวงหนึ่ง นั้นไม่ส�ำคัญอันใดเลย ตราบที่เขายังมองเห็น แสงของมันอยู่
3.
พ่อออกตามหาลูกชายคนโตและคนรัก เด็กชายทั้งสองเฝ้ารอที่จะให้พ่อมาหา แม่นอนซมในสถานพยาบาล ส่วนลูกชายคนโต พยายามออกตามหาทุกคน พวกเขาออกตามหาดวงดาวของตัวเอง ภาพความสูญเสียและหยาดหยดน�้ำตา ยิ่งฉายชัดผ่านมุมมองของเด็กชาย ผู้คนร้อง เจ็บปวดขอความช่วยเหลือ หมอและพยาบาล วิง่ กันวุน่ กุลกี จุ อรักษาผูบ้ าดเจ็บ ในอีกแง่มมุ เราได้เห็นภาพของการแบ่ง ปัน การแชร์เรือ่ งราวเล่าสูก่ นั ฟัง อย่างน้อยก็ได้ ผ่อนคลาย ทุกคนจากหลากหลายมุมโลกเป็น เพือ่ นร่วมชะตากรรมเดียวกัน เพียงรอยยิม้ ที่ ปรากฏก็เป็นก�ำลังใจอันยิง่ ใหญ่ “จริงๆ ผมว่าจะเก็บแบตโทรศัพท์ไว้ตดิ ต่อ กับทางบ้าน แต่คุณจ�ำเป็นต้องใช้มัน” ว่าจบ เพือ่ นร่วมชะตากรรมก็ยนื่ โทรศัพท์ให้ผเู้ ป็นพ่อ ภาพยนตร์เป็นเรื่องจริงของครอบครัว ที่เดินทางมาพักผ่อนที่เมืองไทย ตัวละครทั้ง 5 คนทีร่ อดจากเหตุการณ์นยี้ งั มีชวี ติ อยูพ่ ร้อม กับความทรงจ�ำทีย่ งั โลดแล่นเป็นส่วนหนึง่ ของ พวกเขา
เรื่ อ งราวทั้ ง หมดคงไม่ ไ ด้ ต ้ อ งการ ตอกย�ำ้ หรือผลิตซ�ำ้ ความสูญเสียของผูท้ อี่ ยูใ่ น เหตุการณ์ เพราะท่วงท�ำนองของเรือ่ งเล่าทีถ่ กู แสดงออกมานัน้ ได้สอื่ ให้เห็นถึงความรัก ความ ผูกพันของครอบครัว ทีก่ า้ วผ่านโศกนาฏกรรม มาได้ และพร้อมที่จะท�ำความเข้าใจกับสิ่งที่ เกิดขึน้ ชีวติ ทุกชีวติ ล้วนส�ำคัญต่อกันและกัน ลูก เป็นโลกอีกใบของพ่อ แม่เป็นดาวอีกดวงของลูก เราล้วนเป็นคนส�ำคัญต่อใครคนใดคนหนึง่ เสมอ ท�ำให้ย้อนกลับมาถามตัวเองว่า ชีวิตนั้นเต็ม ไปด้วยขวากหนามอุปสรรคนานัปการ ตัวเรา เองแม้ไม่ได้เป็นผูส้ ร้างมันขึน้ มา แต่ผอู้ นื่ ก็อาจ สร้างขึน้ มาได้ รวมไปถึงธรรมชาติทมี่ กั บันดาล เหตุการณ์ไม่คาดฝันได้แทบทุกเวลา ชีวติ เป็น เรือ่ งทีแ่ สนเปราะบาง ความไม่แน่นอน ค�ำถามคือว่า เราได้รักใครสักคนอย่าง เต็มทีห่ รือยัง ดูแลใครสักคนอย่างดีแล้วหรือยัง ภาพที่พ่อโผเข้าหาลูกชาย พี่สวมกอด น้อง น้องซุกอยูใ่ นอ้อมกอดของพี่ ทัง้ หมดกอด กันแน่นราวกับว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะสูญหาย ไปอีก ภาพเหล่านีไ้ ด้บอกและย�ำ้ เตือนถึงความ รัก ความเข้าใจ ความผูกพัน อันเป็นสิง่ ทีม่ คี า่ ที่ สุดในชีวติ ผมมองภาพพ่อและลูกกอดกัน ผ่านความ พร่าเลือนของหน่วยน�ำ้ ในดวงตา
แสงของดาวบางดวง ปล่อย Release E-Magazine
47
ปล่อย(ใน)เพลง เรื่อง : โก๋ ปากอ่าว
ร่วมรัก...
บนวิหารศักดิส์ ทิ ธิ์
ก
ระดาษขนาดเอสีใ่ ช้แล้วหนึง่ ด้าน พับทบเป็นสีเ่ หลีย่ มพืน้ ผ้า แทรกตัวอยูใ่ นหนังสืออัตชีวประวัตฟิ รีดา้ คาโฮ เธอรับมันหลัง จากทีป่ ฏิเสธอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ลกึ ๆ แล้วดีใจเป็นหนัก หนา เธอกล่าวขอบคุณแล้วบอกกับเขาว่าคราวหลังอย่าท�ำแบบนีอ้ กี ปิด บานประตูกระแทกใส่หน้าเขา ลอบมองหน้าถอดสีของเขาผ่านช่องตา แมว ยิม้ อย่างผูเ้ ป็นต่อในเกมครัง้ นี้ แล้วทรุดตัวลงบนเก้าอีร้ บั แขก พลิก ดูดา้ นใน ปรากฏตัวอักษรไทยขยึกขยักเรียงตัวกันคล้ายบทกวี เราจูบกันเมือ่ อยูล่ ำ� พังเราร่วมรักกันทีบ่ า้ นหรืออาจท�ำกันข้างนอก - หากไม่มใี ครอยูท่ นี่ นั่ เราอาจท�ำอย่างนัน้ กันในวิหารศักดิส์ ทิ ธิ์ สายตาฉันจับจ้องเรือนหน้าอย่างละเลียดฉันไม่กลัวหรอก ไม่กลัว สายตาของใครเพราะรักของเรามันละเอียดอ่อนมากกว่านัน้ เราอาจใช้ชวี ติ อย่างทีไ่ ม่เคยได้ใช้มาก่อนจนในทีส่ ดุ - เราไม่มอี ะไร จะมอบให้กนั คงไม่มวี ธิ ไี หนทีท่ ำ� ได้มากกว่านี้ แล้วเธอก็เติมความเศร้าให้ฉนั ค�ำพูดแบบนัน้ เธอไปยืมใครเขามาไป จ�ำมาจากทีไ่ หนเพลงสรรเสริญพระเจ้าทีร่ ำ�่ ร้องด้วยกันเธอร้องทัง้ ทีไ่ ม่ได้ มีความหมายอันใดกับเธอเลยท�ำไมเธอถึงท�ำเช่นนัน้ จากเพลง Delicate : Damien rice นั่นเป็นที่มาจากความประทับใจที่ผลักดันให้เธอปัดหนังสือออก จากมือของเขาในวันต่อมา หลังจากทีเ่ ขาสารภาพรักเธอหลังจากมอบ หนังสือ ไม่กวี่ นั หลังจากนัน้ เธอก็มานัง่ คร่อมบนหน้าตักเขา มือโอบ รอบคอแล้วบรรจงจูบเขาทีเ่ รือนแก้ม แล้วเธอก็ลบรอยลิปติกสีสม้ ของ
48
ปล่อย Release E-Magazine
สายตาฉันจับจ้องเรือนหน้าอย่างละเลียดฉันไม่กลัวหรอก ไม่กลัวสายตาของใคร เพราะรักของเรามันละเอียดอ่อนมากกว่านัน้
ตัวเองออก เขาหัวเราะ “ภาษาอังกฤษคุณห่วยแตกมากเลยนะ แล้วยังกระแดะแปล เพลงฝรัง่ อีก ไม่รคู้ ณ ุ ครูหลับหูหลับตาให้เกรดเอมาได้ยงั ไง” ความ สามารถพิเศษของเธอคือการพูดเพือ่ กลบเกลือ่ นกริยา เขาจึงไม่เคย ถือสาฝีปากทีเ่ ป็นการก่ออิฐสร้างก�ำแพงป้องกันความรูส้ กึ ของตัวเอง “เธอรูไ้ ด้ยงั ไงว่าเราชอบเรือ่ ง Dear Frankie เอามาก ๆ แล้ว รูไ้ ด้ยงั ไงว่า Delicate เป็นเพลงประกอบหนังเรือ่ งนี้ แล้วยังรูอ้ กี ว่า เราปลืม้ ฟรีดา้ คาโฮ เธอจ้างนักสืบติดตามเราใช่ไหม” เธอว่าแล้ว บิดจมูกเขาไปมา “แล้วก็บา้ มากด้วยทีจ่ บี หญิงด้วยเพลงเศร้าขนาด นี”้ ดวงตาเธอเลือ่ นลอยน�ำ้ ตาคลอ เม้มริมฝีปากแน่น เขาจึงสะกด เธอนิง่ ด้วยรสจูบ… Damien rice ศิลปินหนุม่ สัญชาติไอริช ดวงตาเขาเต็มไปด้วย ความเศร้า บทเพลงทีเ่ ขาสร้างเสมือนสกัดจากผลึกน�ำ้ ตาของตัวเขา เอง กีตาร์ชำ� รุดเก่าโทรม สร้างบุคลิกให้กบั ตัวเขา พลังเสียงอ้อยอิง่ ชวนหม่นและบาดแหลมกระแทกใจในคมคิด เธอเล่าถึงตัวเขาอย่าง ร่าเริงว่าเมือ่ วันคริสมาสตร์อฟี ทีผ่ า่ นมาครัง้ ล่าสุด เขากับเพือ่ น ๆ นัก ดนตรี เปิดหมวกร้องเพลงสรรเสริญพระเป็นเจ้ากันข้ามคืน กลาย เป็นคอนเสิรต์ เล็ก ๆ ทันทีเมือ่ ฝูงชนห้อมล้อมพวกเขา จับกลุม่ ฟัง บทเพลงทีส่ ร้างความสุข สร้างรอยยิม้ อิม่ เอิบโดยไม่มคี า่ ใช้จา่ ย ไม่มี ใครจ้างเขามาเล่น ไม่มผี สู้ นับสนุน ไม่มเี ครือ่ งขยายเสียงใด ๆ แต่ บทเพลงทีเ่ ขาถ่ายทอดกังวานไปทัว่ ท้องถนน จิตสาธารณะของเขา ช่างยิง่ ใหญ่ เขาแต่งเพลง Unplayed Piano ออกขายเพือ่ ร่วมปลด
ปล่อย Release E-Magazine
49
ปล่อย(ใน)เพลง
ยามห้วงรัก การเริม่ ต้นทุกสิง่ ทุก อย่างอีกครัง้ ไม่ใช่เรือ่ งยาก ต่าง ฝ่ายต่างมอบแรงบันดาลใจซึง่ กันและกัน 50
ปล่อย Release E-Magazine
http://www.youtube.com/watch?v=dRPwFAoQwxc http://www.youtube.com/watch?v=qeGChOUqQuk
แอกอองซานซูจ.ี .. แววตาเป็นประกายเสมอหากบท สนทนาเป็นเรือ่ งศิลปะ ความจริงแล้วเขาเสพความเป็นตัวตนของเธอ มานานกว่าทีเ่ ธอคิด คอยสังเกตพฤติกรรมอันแสบสัน ของเธอตัง้ แต่สมัยมัธยมต้น หมูบ่ า้ นของทัง้ คูอ่ ยูใ่ กล้ กัน เขามักพบเธอโดยบังเอิญตามร้านเช่าหนังแผ่น ในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ พบกันทีห่ อ้ งชมรมดนตรีของ โรงเรียนในวันจันทร์ถงึ วันศุกร์ ชีวติ เฉีย่ วกันไปมา มี แต่รอยยิ้มส�ำหรับคนคุ้นหน้าเท่านั้น แต่ไม่เคยสร้าง บทสนทนาร่วมกัน เมื่อครั้งน�้ำท่วมใหญ่ปลายปี 2554 นั่นแหละ เสมือนว่าทั้งคู่หนีน�้ำกลับมาที่บ้านเกิด แล้วก็พบกัน อีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่าสมัยมัธยมหลังจาก แยกย้ายกันไปด�ำเนินเรื่องราวของตัวเองนานหลาย ปี ความหึกเหิมที่เขาสะสมมาจากการใช้ชีวิตในรั้ว มหาวิทยาลัยท�ำให้เขาหัวใจพองโต กล้าทีจ่ ะทักทาย กล้าทีจ่ ะเริม่ เรือ่ งราวความรักทีฝ่ ง่ั ใจอยูเ่ นิน่ นาน เธอมีนิสัยประหลาด ไม่เคยสนใจพฤติกรรม อันน่าเบื่อหน่ายของคนรายรอบ ท�ำแต่สิ่งที่ใจเธอ ปรารถนา เต็มไปด้วยอารมณ์ละเอียดอ่อน และมักซ่อน ดวงตาแสนเศร้าไว้หลังแว่นกันแดดเสมอ เคยถามเธอ ว่าท�ำไมต้องใส่แว่นด�ำตลอดเวลา เธอตอบง่าย ๆ ว่า เป็นต้อกระจก-แพ้แสงแดด เขาไม่เชือ่ ซักไซร้ไล่ความ ไปมาจึงได้คำ� ตอบว่า “กลัวเธอรูว้ า่ เราชอบนาย ฉันไม่ สามารถซ่อนความรูส้ กึ จากแววตาได้เลย” ประโยคนี้ นีเ่ องทีเ่ ป็นบ่อเกิดของความรัก ในช่วงทีป่ ระเทศเกิด วิกฤต ในเวลาทีผ่ ปู้ ระสบอุทกภัยต่างห่อเหีย่ ว หดหู่ และสิน้ หวัง เขาและเธอก็เช่นกัน ต่างผละหนีการงาน หนีชวี ติ ทีเ่ คยใช้ตามอุดมคติ กลับมาเริม่ ต้นใหม่ทบี่ า้ น ยามห้วงรัก การเริ่มต้นทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้ง ไม่ใช่เรือ่ งยาก ต่างฝ่ายต่างมอบแรงบันดาลใจซึง่ กัน และกัน ทั้งคู่หันมาท�ำกิจกรรมที่เคยท�ำช่วงวัยเด็ก ผลัดกันยืมแผ่นภาพยนตร์ แลกซีดเี พลง อ่านหนังสือ ให้กนั ฟัง เล่นเกม Sim โดยสร้างครอบครัวสมมติ โดย นามสกุลสมมติ สร้างความฝันกันบนเกม เธอสร้าง ห้องสมุดให้เขาเพราะเธอเชือ่ ว่าเขารักหนังสือ ส่วน เขาสร้างสวนดอกไม้หลากสีสันริมบึง ที่ใต้ร่มไม้วาง ขาหยัง่ พร้อมอุปกรณ์ให้เธอเขียนรูป ไปฮันนีมนู กันที่ อิยปิ ต์ ส�ำรวจพีระมิด แล้วร่วมรักกันทีน่ นั่ เรามีลกู กัน
ทีน่ นั่ ทีโ่ น้น ทีน่ ่ี ในเกมพวกเขาลูกดกพอสมควร แล้ว ก็พยายามตัง้ ชือ่ เถียงกันกับความคิดไม่ลงรอย และ หัวเราะระรืน่ เมือ่ คิดตรงกัน ถ้าน�ำ้ ไม่ทว่ มเราคงไม่พบกัน เธอกล่าวไว้เช่นนัน้ เขาเห็นพ้อง รูส้ กึ ประหลาดใจ เขาตัดขาดจากทีช่ วี ติ ทีเ่ คยใช้บอกลาการงาน มาตัง้ ต้นชีวติ ใหม่ทบี่ า้ นได้ไม่ นาน ความเศร้าหมองได้ละลายไปกับความรักครัง้ ใหม่ นีเ่ อง ทีท่ ำ� ให้มดุ ถ�ำ้ โบยบินไปได้กบั ทุกเรือ่ งราว ทะยาน ใจสร้างสาระให้กบั ชีวติ พลังในกายพลุง่ พล่านคิดไป ไกลถึงขนาดทีว่ า่ อยากสร้างครอบครัวแล้วมีบตุ รด้วย กันในโลกแห่งความเป็นจริง ระหว่างทีเ่ ขาทะยานใจอยูน่ นั้ ไม่เคยตระหนักถึง การเปลีย่ นแปลงอันใดเลย เช้าหนึ่งของวันที่กรุงเทพฯ เต็มไปด้วยคราบ ไคลของตะไคร่น�้ำ เช้าของวันใหม่ที่น�้ำระบายออก สู่แม่น�้ำเจ้าพระยา น�้ำแห้ง เธอขอตัวกลับไปยังถิ่น เดิม กลับไปยังโลกในอุดมคติ เพือ่ ไปสะสางภาระส่วน ตัว เธอสัญญากับเขาว่าจะกลับมาภายในหนึง่ อาทิตย์ ช่วงนัน้ เขากระวนกระวาย เฝ้าคอยการกลับมา หลัง จากที่เธอไม่อยู่เขาตระเตรียมค�ำพูดเรียบเรียงเป็น บทสนทนาเป็นล้าน ๆ ค�ำ เขาใช้ความเหงานัน้ เป็น วัตถุดิบ ขีดเขียนความคิด ตกแต่งเป็นบทกวี และ รอคอยค�ำวิจารณ์อนั เผ็ดร้อนของหญิงสาวผูส้ วมแว่น กันแดดตลอดเวลา เมือ่ ถึงวันนัดหมาย เขาได้รบั พัสดุ ใจเต้นตูมตาม เมือ่ เห็นลายมือชือ่ ผูส้ ง่ เธอนัน้ เอง ด้วยความลิงโลด เขาไม่เอะใจสักนิดว่าจะส่งพัสดุมาด้วยเหตุใด ทัง้ ๆ ที่เธอเองจะกลับมายังอ้อมกอดเขาในวันนี้อยู่แล้ว เขาแกะกล่องพัสดุอย่างบรรจงเนิบช้า ละเมียดละไม ราวกับว่าข้างในกล่องเป็นของชิ้นส�ำคัญที่มีอยู่เพียง ชิน้ เดียวในกาแล็กซีน่ ี้ มันเป็นรูปวาดตัวเองของฟรีดา้ คาโฮ เป็นปก หนังสือทีเ่ ขามอบให้ เธอส่งคืนเขาท�ำไม เขาพลิกดูดา้ น ใน มีกระดาษโน้ตเหลืองอ่อนแผ่นบาง จารึกถ้อยค�ำไว้ สัน้ ๆ อ่านจบเพียงเสีย้ วนาที “ต้องกลับไปยังทีท่ จี่ ากมา หัวใจอ่อนล้าแต่ดวงตาเข้มแข็ง ขอบคุณที่ให้เกียรติ เสมอมา ขอบคุณส�ำหรับความทรงจ�ำทีเ่ ราร่วมสร้าง” ไม่มเี หตุผลอืน่ ใด ค�ำตอบส�ำเร็จมีอยูใ่ นกระดาษ แผ่นนัน้ มันมีอยูแ่ ค่นนั้ จริง ๆ ปล่อย Release E-Magazine
51
ปล่อยเพลง เรื่อง : หหหหห
ปัน่ - ขอ Jazz ด้วยคน
อัลบัม้ ‘Jazz เดีย่ ว’ ครัง้ แรกของ ปัน่ ไพบูลย์เกียรติ เคีย่ วกร�ำ ถึงสองปีเต็ม ผลงานล�ำดับที่ 5 ของค่ายเพลง Classy บันทึกเสียง สดในสตูดโิ อ สตัฟ๊ ความสดของอารมณ์ทงั้ เพลงไว้ในแผ่นเสียง vinyl คุณภาพดี กลายเป็นอีกอัลบัม้ แจ๊สไทยทีน่ า่ สนใจยิง่ นัก เพราะอุดม ด้วยนักดนตรีฝไี ม้ลายมือทางแจ๊สไว้คบั แผ่น เช่น อาจารย์เด่น อยู่ ประเสริฐ ก้อง – ณภัทร พิรยิ กิตติศ์ รัณย์ ติว - ธีรวัฒน์ ตันบุตร ป่อง - เทอดศักดิ์ วงศ์วเิ ชียร ปิก๊ - ร่มวงศ์ ศรีไชยยันต์ เก่ง -เก่ง ฉกาจ เก่งการค้า เป็นต้น เชิญชิมลางกับเพลง ‘ขอ Jazz ด้วยคน’ ทีเ่ ปรียบเป็นเพลง ไหว้ครูดนตรีแจ๊สทีโ่ ด่งดังและเป็นต้นแบบ โดยการยกชือ่ ศิลปินแจ๊ สระดับโลก ร้อยเรียงเป็นบทเพลงบนจังหวะคึกคักดัง่ เปิดฟลอร์ใน งานเลีย้ งเต้นร�ำ ลิงก์เพลง http://www.youtube.com/watch?v=ThVjaA T7dNA&feature=player_embedded
ESPECIALLY FOR YOU
วอร์เนอร์มวิ สิค คลอดบ็อกซ์เซ็ต เอาใจแฟนเพลงยุค 80 เป็น พิเศษ รวบรวมศิลปินเด่นดังจากยุคนัน้ เช่น คลิฟ ริชาร์ดส์ เคนนี่ โรเจอร์ เดบบี้ กิบ๊ สัน ชิคาโก คัลเจอร์ คลับ รับรองว่าเปิดฟังแล้ว ต้องร้องอ๋อ! ทันที ใน Especially for you เต็มไปด้วยทางเพลงอัน หลากหลาย ทัง้ แจ๊ส ทัง้ อะคูสติค-ร็อก ป๊อปหวานๆ จุใจเต็มอิม่ กับ เพลงฮิตเต็มเหยียด 60 เพลง เปิดคลอขณะขับรถเดินทางไกลเพลิน ไปอีกแบบเหมือนกัน
ULTIMATE SANTANA
ชุดรวมฮิตล่าสุดของซานตานา รีรนั รับกระแสแสดงไลฟ์ใน กรุงเทพฯ ทีผ่ า่ นมาเมือ่ ช่วงเมษา อัลบัม้ นีพ้ บกับ 17 เพลงฮิตผล งานช่วงท้าย ๆ อย่าง Smooth, Game of Love, Into the Night, She’s Not There, Samba Pa ti, Black Magic Woman และยัง แถมโบนัสให้อกี เพลงคือ The Game of Love เหมาะส�ำหรับคนรุน่ ใหม่ทกี่ ำ� ลังค้นหาความเป็นซานตาน่า งานทีเ่ ป็นดัง่ ยาสามัญประจ�ำ บ้าน ทุกครัวเรือนควรมี
52
ปล่อย Release E-Magazine
ปล่อยทางกวี เรื่อง : หทัยสินธุ สินธุหทัย
คนรักของสายลม ดูไร้พธิ รี ตี รอง พอๆ กับการพบหน้า ในรอยยิม้ ทีอ่ า้ งว้างเหมือนสีครามของน�ำ้ ทะเล เธอจากลาด้วยเนียนแก้มเปือ้ นน�ำ้ ตา เราจะพบกันอีกใช่ไหม ฉันข่มค�ำไว้ขา้ งใน หวาดกลัวค�ำตอบอันไม่อาจคาดเดา
ความรัก คือแรงผลักเดียวทีท่ ำ� ให้ฉนั มีชวี ติ อยู่ ในซากร่างทรุดโทรม ทุกธาตุกายดิบด้าน ฉันเพียรขานชือ่ เธอ ความรัก
เธอจะเดินทางสูห่ นใด ในเป้สมั ภาระ บรรจุหวั ใจฉันไว้เต็มเปีย่ ม อย่าได้ขโมยหัวใจฉันไปไกลนัก ให้หวั ใจได้หาทางกลับบ้านบ้าง
เธอจากลา รอยยิม้ เวิง้ ว้างดังสีครามของน�ำ้ ทะเล หัวใจของฉัน แตกกระจายเป็นสายน�ำ้ หมืน่ หยด หลงทางระหว่างรากไม้ไพรรก ค้นหาร่องธารคดเคีย้ ว ด้วยหวังเพียงว่า หยดน�ำ้ หมืน่ หยดนีจ้ ะหาทางพบเจอ ทีจ่ ะหลอมรวมเข้ากับสีครามแห่งน�ำ้ ทะเล ............
ปล่อย Release E-Magazine
53
ปล่อย(ทาง)คนหนุม่ เรื่อง : สุทัศน์ ธรรมสถิตนิเวศ
ปารีส...เมืองแห่งแสงไฟ
และชายผูม้ คี วามปรารถนาอันแรงกล้าที่ ปาร์ก เด แพร็งส์ ผูค้ นจ�ำนวนมากอยากประสบความส�ำเร็จ แต่จะมีสกั กีค่ นทีไ่ ม่หลงลืมความฝัน ใช้ชวี ติ บนเส้นทางทีม่ งุ่ มัน่ อุทศิ ตน ให้กบั การฝึกฝน เพือ่ จะได้ทำ� ในสิง่ ทีใ่ ฝ่ฝนั ของตน จนกระทัง่ ชีวติ กับความใฝ่ฝนั เดินทางมาบรรจบและหลอมรวมจนเป็น อันหนึง่ อันเดียวกันกัน
54
ปล่อย Release E-Magazine
เดวิด เบ็คแฮม เป็นตัวอย่างของคนที่ มุง่ มัน่ มุมานะ ฝึกฝน จนน�ำมาซึง่ ทักษะความ สามารถทีช่ ำ� นาญและเป็นเครือ่ งหมายการค้าประจ�ำตัวทีท่ กุ คนรูจ้ กั กันดี
กา
รจะท�ำเช่นนัน้ ได้นอกจากคุณจะมีความฝันแล้ว คุณ ยังต้องมีความปรารถนาอันแรงกล้าอีกด้วย หากคุณอายุเกือบ 40 ปีแล้วแต่คณ ุ ยังคงมุง่ มัน่ กับความใฝ่ฝนั ดัง้ เดิมเหมือนเมือ่ ตอนเด็กๆ คุณก็นา่ จะเป็นคนทีม่ ี ความสุขทีส่ ดุ ในโลกคนหนึง่ และคงมีใครอีกหลายๆ คนแอบยกย่อง ชืน่ ชมคุณเหมือนกับผูช้ ายคนนี.้ .. ส�ำหรับผม...เขาคือ...แบบอย่างของชายผูม้ ปี รารถนาอันแรง กล้าต่อความฝัน เขาคือ...ผู้ชายที่เคยแบกความหวังของคนทั้งประเทศใน มหกรรมฟุตบอลโลก เขาคือ...นักฟุตบอลหนึ่งในสี่คนที่เล่นในยูฟ่าแชมเปี้ยนส์ลีก มากกว่า 100 นัด เขาคือ...ผูเ้ ล่นอังกฤษคนแรกทีท่ ำ� ประตูได้ในการแข่งขันฟุตบอล โลก 3 ครัง้ เขาคือ...หนึง่ ในผูเ้ ล่นทีว่ างบอลแม่นย�ำทีส่ ดุ ในโลก เขาคือ...หนึง่ ในผูเ้ ป็นต�ำนานของสโมสรแมนเชสเตอร์ยไู นเต็ด เขาคือ...นักเตะทีย่ งิ ฟรีคกิ แม่นย�ำทีส่ ดุ คนหนึง่ ของโลก เขาคือ...ผูช้ ายคนนัน้ เดวิด เบ็คแฮม... ผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งยุคสมัยที่นักฟุตบอลกลายเป็นมากกว่า นักกีฬาผูม้ ชี อ่ื เสียง เขาเป็นมากกว่าค�ำว่านักฟุตบอล เขาเป็นผูน้ ำ� แฟชัน่ เป็นเศรษฐี เป็นผูย้ งิ่ ใหญ่ เป็นผูม้ อี ทิ ธิพลต่อคนรอบข้าง เป็น แรงบันดาลใจของคนกว่าค่อนโลก แต่ทสี่ ำ� คัญเหนือสิง่ อืน่ ใด... เขาเป็นผูท้ เี่ ชือ่ ในความฝัน และมีความปรารถนาอันแรงกล้าทีจ่ ะไปให้ถงึ ซึง่ สิง่ ทีต่ นฝันไว้ มีนกั ฟุตบอลเพียงไม่กคี่ นในโลกทีไ่ ม่วา่ จะท�ำอะไรก็ดจู ะเป็นที่ สนใจของคนในสังคมอยูต่ ลอดเวลา ไม่วา่ เขาจะไปรับประทานอาหาร ตัดผม ขับมอเตอร์ไซค์ ดูหนัง ไปช็อปปิง้ เพิม่ รอยสักบนร่างกาย ส่ง ลูกๆไปโรงเรียน ฯลฯ เรียกได้วา่ การใช้ชวี ติ แทบทุกอย่างได้รบั การ ติดตามจากแฟนบอลทั่วโลกรวมทั้งบรรดานักข่าวและช่างภาพอยู่ ตลอดเวลา เดวิด เบ็คแฮม เกิดทีล่ อนดอน เมือ่ ปี 1975 เขามีความฝันอยู่ อย่างเดียวตัง้ แต่เด็กว่าอยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพให้ได้ และยิง่ กว่านัน้ เขาอยากจะเล่นให้กบั แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทีมรักของเขา และเมือ่ อายุ 14 ปีเขาก็ได้กา้ วเข้ามาเซ็นสัญญาเป็นนักเตะเยาวชนของแมน เชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในช่วงนีเ้ ขาต้องหยุดใช้ชวี ติ แบบทีว่ ยั รุน่ ทัว่ ไปอยาก จะใช้ ไม่มโี อกาสออกไปเทีย่ วเตร่ทไี่ หน ไม่วา่ จะในยามค�ำ่ คืนหรือในวัน
หยุด เพราะจ�ำเป็นต้องอุทศิ เวลาให้กบั การฝึกซ้อม หากคุณเป็นแฟนลูกหนังอังกฤษมาไม่ตำ�่ กว่าสองทศวรรษ คุณ คงจ�ำได้วา่ ในปี 1995 เป็นปีทอี่ เล็กซ์ เฟอร์กสู นั (ตอนนัน้ ยังไม่มี เซอร์ น�ำหน้า) ตัดสินใจขายผูเ้ ล่นก�ำลังหลักออกไปหลายคน แล้วดันผูเ้ ล่น เยาวชนอย่าง พอล สโคล์, แกรี่ เนวิลล์, ฟิล เนวิลล์, นิคกี้ บัตต์ และ เดวิด เบ็คแฮม ขึน้ มาเป็นแกนหลักของทีมโดยมี เอริค คันโตน่า คอย ประคับประคองบรรดาอสูรน้อยเหล่านี้ ท่ามกลางค�ำเย้ยหยันจาก บรรดาสือ่ มวลชนว่าทีมทีเ่ ต็มไปด้วยเด็กๆ เหล่านีค้ งไม่มที างได้ชถู ว้ ย แชมป์พรีเมียร์ลกี แต่ในทีส่ ดุ เด็กๆ ชุดนีก้ พ็ สิ จู น์ตวั เองได้วา่ มีดพี อที่ จะคว้าแชมป์ลกี สูงสุดของประเทศ แล้วเหตุการณ์มหัศจรรย์กเ็ กิดขึน้ ในนัดเปิดฤดูกาลของปี 1996 แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เปิดบ้านรับการมาเยือนของทีมจอมโหด วิมเบิลดัน เด็กหนุม่ หน้าตาหล่อเหลาและดูทา่ ทางเจ้าส�ำอางสวมเสือ้ หมายเลข 10 ได้บอลตรงกลางสนาม ด้วยสายตาทีแ่ หลมคม เขา เหลือบเห็นนายประตูทมี คูแ่ ข่งออกมาไกลจากเส้นประตูเกินไป ใน วินาทีนนั้ เองเขาได้ทำ� ในสิง่ ทีไ่ ม่มใี ครคาดคิดมาก่อน เขาตักบอลจาก ระยะ 50 หลา ทุกคนในสนามเงียบ! สายตาทุกคูข่ องนักเตะในสนาม และแฟนบอลบนอัฒจันทร์มองตามลูกบอลทีล่ อยสูงขึน้ ไปในอากาศ และย้อยลงมาเสียบใต้คานประตูพอดิบพอดี เสียงเฮและปรบมือ กระหึม่ กึกก้องโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด เพือ่ นร่วมทีมต่างเข้ามาแสดงความ ยินดีกบั เจ้าหนุม่ เบ็คแฮม ลูกยิงลูกนัน้ ส่งชือ่ เดวิด เบ็คแฮมดังกระหึม่ เกาะอังกฤษ ผูค้ นทัว่ โลกเริม่ หันมาให้ความสนใจ สือ่ มวลชนยังคงพูดกันถึงความมหัศจรรย์ ของประตูนนั้ ไปอีกนาน แต่เพือ่ นร่วมทีมกลับไม่คอ่ ยมีใครแปลกใจเท่า ไหร่ เพราะเบ็คแฮมได้ทำ� ลูกแบบนีใ้ ห้เห็นเป็นประจ�ำในการฝึกซ้อม เดวิด เบ็คแฮม เป็นตัวอย่างของคนที่ มุง่ มัน่ มุมานะ ฝึกฝน จนน�ำมาซึง่ ทักษะความสามารถทีช่ ำ� นาญและเป็นเครือ่ งหมายการค้า ประจ�ำตัวทีท่ กุ คนรูจ้ กั กันดี ว่าเขาเป็นหนึง่ ในนักเตะทีจ่ า่ ยบอล โยน บอล และยิงฟรีคกิ ได้ดที สี่ ดุ ของโลก หลังจากการซ้อมประจ�ำวันกับ ทีมจบลง ทุกคนกลับบ้าน แต่เบ็คแฮมยังอยูซ่ อ้ มฟรีคกิ อีกวันละ 2 ชัว่ โมงทุกวัน โดยวิธที เี่ ขาใช้กค็ อื เอาก�ำแพงจ�ำลองมาตัง้ บังมุมไว้ แล้ว ก็นำ� ยางรถยนต์มาผูกไว้ทมี่ มุ ประตูทงั้ สองข้าง จากนัน้ ก็ปน่ั ลูกฟุตบอล ให้โค้งอ้อมก�ำแพงและเข้าไปในยางรถยนต์เท่านัน้ เอง!!! ในช่วงนัน้ เองทีเ่ บ็คแอมได้กา้ วขึน้ ไปติดทีมชาติองั กฤษ เขาเป็น ผูเ้ ล่นทีล่ งเล่นฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกครบทุกนัดและพาอังกฤษไป ฟุตบอลโลก 1998 ทีฝ่ รัง่ เศส แต่เมือ่ ไปแข่งขันรอบสุดท้าย ผูจ้ ดั การ ทีมชาติ เกล็น ฮอดเดิล้ ได้วจิ ารณ์วา่ เขาไม่มสี ามธิกบั เกมฟุตบอล (เนือ่ งจากตอนนัน้ ชือ่ เสียงของเขาเริม่ โด่งดังและเขาก�ำลังคบหากับ ปล่อย Release E-Magazine
55
ปล่อย(ทาง)คนหนุม่ วิคตอเรีย นักร้องสาวแห่งวงสไปซ์ เกิรล์ ) ท�ำให้เขาไม่ได้ลงเล่น 2 นัด แรก แต่เสียงจากสือ่ มวลชนและแฟนบอลเรียกร้อง ท�ำให้ผจู้ ดั การทีม ต้องยอมใส่ชอื่ เบ็คแฮม ลงเล่นในเกมต่อมาทีพ่ บกับโคลัมเบีย เป็นอีกครั้งที่ผลจากการฝึกซ้อมอย่างหนักของเขาปรากฏออก มาให้เราได้เห็น ใช่แล้วครับ เดวิด เบ็คแฮม ท�ำประตูโคลัมเบียได้จากลูกเตะฟรีคกิ แล้วอังกฤษก็ผา่ นเข้าสูร่ อบต่อไป เดวิด เบ็คแฮม ได้เป็นผูเ้ ล่นตัวจริงในเกมรอบต่อมาทีอ่ งั กฤษต้อง โคจรมาพบกับอาร์เจนตินา ขณะทีเ่ กมเสมอกันอยู่ 1-1 เขาโดนท�ำฟาวส์ จากด้านหลังและล้มลงไปนอนคว�ำ่ หน้า แต่ดว้ ยอารมณ์ฉนุ เฉียวเขายกขา ขวาขึน้ มาสะกิดโดน ดิเอโก้ ซิโมเน่ เพือ่ เป็นการเอาคืน กรรมการชูใบ แดงไล่เบ็คแฮมออกจากสนามทันที ทีมชาติองั กฤษทีเ่ หลือเพียง 10 คน สามารถยันเสมออาร์เจนตินาไว้ได้ แต่ในทีส่ ดุ ทีมชาติองั กฤษแพ้การดวลจุดโทษ อังกฤษตกรอบฟุตบอลโลก! แฟนบอลและสือ่ มวลชนภายในประเทศกล่าวหาว่าเขาเป็นต้นเหตุ ของความพ่ายแพ้ เขาถูกขูฆ่ า่ ขับไล่ ด่าทอ ด้วยความโกรธแค้น จากคน อังกฤษด้วยกันเอง ทุกครัง้ ทีเ่ ขาลงสนามจะถูกก่อกวนโห่ไล่ ตลอดเวลา เขามุง่ มัน่ อดทน และทุม่ เทเล่นฟุตบอลต่อไป โดยไม่ใส่ใจเสียง ด่าทอ เย้ยหยัน และอาฆาตมาดร้าย ทีส่ ำ� คัญ เขาฝึกซ้อมหนักขึน้ กว่าเดิมหลายเท่า ปีต่อมาเขาประสบความส�ำเร็จอย่างสูงสุดกับสโมสรแมนเชส เตอ์ ยูไนเต็ด โดยสามารถคว้าแชมป์รายการส�ำคัญได้ถงึ 3 รายการ คือ พรีเมียร์ลกี เอฟเอคัพ และยูฟา่ แชมเปีย้ นส์ลกี เขายังคงท�ำประตู จากลูกฟรีคกิ ได้อย่างสม�ำ่ เสมอ และเปิดบอลให้เพือ่ นร่วมทีมท�ำประตู ได้ตลอดเวลา เสียงด่าทอเริม่ จางหาย ทุกคนเห็นความมุง่ มัน่ และทุม่ เทในทุกครัง้ ทีเ่ ขาได้ลงสนามทัง้ ใน นามทีมชาติและสโมสร จนกระทัง่ ในทีส่ ดุ เขาก็ได้รบั ความไว้วางใจให้สวมปลอกแขนกัปตัน ทีมชาติองั กฤษในปี 2000 เรือ่ งราวความเป็นนักสูท้ มี่ จี ติ ใจเข้มแข็งได้ เริม่ ขึน้ อีกครัง้ เดวิด เบ็คแฮมก้าวขึน้ มาเป็นกัปตันทีมชาติอย่างเป็นทางการ เขา พาลูกทีมลงเล่นในรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 2002 นัดสุดท้าย ทีมชาติ อังกฤษเปิดบ้านต้อนรับการมาเยือนของทีมชาติกรีซ อังกฤษต้องการ เพียง 1 แต้มก็จะได้ไปฟุตบอลโลก 1 แต้มหมายความว่าแพ้ไม่ได้! ถ้าไม่ชนะ อย่างน้อยก็ตอ้ งเสมอ เบ็คแฮม สวมวิญญาณกัปตันต้นแบบ ทีเ่ ป็นขวัญก�ำลังใจของลูก
56
ปล่อย Release E-Magazine
ทีม วิง่ พล่านไปทัว่ สนามเหมือนไม่รจู้ กั ค�ำว่าเหน็ดเหนือ่ ย แต่จนแล้วจน รอดอังกฤษก็ยงั ตามหลังกรีซอยู่ 1-2 ทุกเข็มวินาทีทผี่ า่ นไป ความหวังของคนอังกฤษก็รบิ หรีต่ ามไปด้วย จนกระทัง่ … เวลา 90 นาทีหมดลงแล้ว ความหวังก�ำลังจะดับ แต่แล้วช่วงทดเวลาบาดเจ็บนาทีที่ 3 ทีมชาติองั กฤษได้ฟรีคกิ ระยะ ไกลกว่า 30 หลา แฟนบอลทัง้ สนามเงียบกริบ กัปตันเบ็คแฮมบรรจงวาง บอลไว้ทจี่ ดุ เตะบนพืน้ สนาม ถอยหลังมาสามสีก่ า้ ว เอามือเท้าเอว สายตา จับจ้องไปทีป่ ระตู แล้วกลับมามองทีล่ กู ฟุตบอล กรรมการเป่านกหวีดให้สญ ั ญาณ แฟนบอลอังกฤษทุกมุมโลกเหมือน ก�ำลังจะขาดอากาศหายใจ เดวิด เบ็คแฮม ปัน่ บอลโค้งอ้อมก�ำแพง ลูกพุง่ เสียบสามเหลีย่ มเข้าไป อย่างสุดอัศจรรย์ อังกฤษตีเสมอเป็น 2-2 เสียงโห่รอ้ งดีใจของแฟนบอลอังกฤษดังลัน่ จนสนามแทบแตก ทีม ชาติองั กฤษได้ 1 แต้มทีส่ ำ� คัญมาก แล้วพวกเขาก็ได้ไปฟุตบอลโลก 2002! คนอังกฤษทั้งประเทศต่างยกย่องในความสามารถและหัวจิตหัวใจของ เดวิด เบ็คแฮม ว่ากันว่าชะตาชีวติ ของคนเราบางทีกเ็ หมือนเบือ้ งบนก�ำหนดเอาไว้ แล้ว... หลายต่อหลายเหตุการณ์ทพี่ สิ จู น์วา่ เดวิด เบ็คแฮม เป็นบุคคลที่ พิเศษอย่างแท้จริง ก่อนการแข่งขันฟุตบอลโลก 2002 รอบสุดท้ายทีเ่ กาหลีใต้และญีป่ นุ่ จะเริม่ ต้นขึน้ ไม่ถงึ 2 เดือน ขณะทีเ่ บ็คแฮมรับใช้ตน้ สังกัดแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดอยูน่ นั้ เขาได้รบั บาดเจ็บอย่างหนักถึงขัน้ กระดูกเท้าแตก! แพทย์ลง ความเห็นว่าอาการของเขาหนักมากและไม่นา่ จะหายทันฟุตบอลโลก ยกเว้น มีปาฏิหาริย์ แฟนบอลอังกฤษทุกคนช็อคกับเหตุการณ์ทเี่ กิดขึน้ กัปตันผูพ้ าทีมเข้าสูร่ อบสุดท้ายได้สำ� เร็จก�ำลังจะไม่ได้ไปฟุตบอลโลก กับลูกทีมของตน แฟนบอลอังกฤษทัง้ ประเทศส่งก�ำลังใจให้เขา เจ้าหน้าทีแ่ ละผูม้ สี ว่ น เกีย่ วข้องดูแลเขาอย่างดีเป็นพิเศษ ทุกคนพยายามท�ำทุกวิถที างด้วยหวัง จะมีปาฏิหาริยเ์ กิดขึน้ และไม่ใช่แค่ในอังกฤษ การส่งก�ำลังใจให้เบ็คแฮม เริ่มขยายวงกว้างออกไป จดหมายจากคนหลากหลายทวีปส่งข้อความ ไปให้ก�ำลังใจ คนญี่ปุ่นพับนกกระดาษเป็นแสนตัวเพื่อขอพรให้เขาหาย ทันการแข่งขัน คนอีกหลายชาติรว่ มกันสวดอ้อนวอนต่อพระผูเ้ ป็นเจ้าให้ เมตตาต่อเขา ....คนอะไรจะยิง่ ใหญ่และมีอทิ ธิพลต่อผูอ้ นื่ ได้ถงึ ขนาดนี้ แล้วปาฏิหาริยก์ ม็ จี ริง เดวิด เบ็คแฮม หายเจ็บและเรียกความฟิตได้ทนั ก่อนไปฟุตบอลโลก รอบสุดท้าย (อ่านต่อฉบับหน้า) ปล่อย Release E-Magazine
57
ปล่อยคนผีๆ เรื่อง : ผีส�ำแดง
พระนวกะ
เป็
นค�ำ่ คืนทีไ่ ม่ปกติ พายุฝนโหมกระหน�ำ่ อย่างบ้าคลัง่ คล้าย แค้นเคืองกันมาแต่ชาติปางไหน ผ้าม่านปลิวสะบัดตาม แรงลมจวนเจียนจะปลิดออกจากราว ข้าวของภายใน ห้องล้มกลิง้ ระเนระนาด พลันต้องสะดุง้ สุดตัวทุกครัง้ ทีท่ อ้ งฟ้าสว่าง วาบแล้วตามด้วยเสียงค�ำรนจนแผ่นดินสะเทือน ภายนอกหน้าต่าง นัน้ คือเมรุเผาศพทีต่ งั้ ทะมึนอยูใ่ นความมืด ซึง่ ห่างออกไปไม่ถงึ 10 เมตร ขณะนัน้ พระบวชใหม่องค์หนึง่ นัง่ เอามือป้องแสงสว่างเดียว จากเทียนไขหลังกระแสไฟฟ้าถูกตัดไปเมือ่ ไม่กชี่ วั่ โมง ช่วงเช้าก่อนหน้านัน้ นาคพระหลายรูปรอเข้าพิธอี ปุ สมบทบน ศาลา บรรยากาศสุดแสนเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอิม่ เอม ไม่มี เครือ่ งเสียงประโคมเพลงอึกทึก มีเพียงเสียงโห่ฮวิ้ ปลาบปลืม้ ของ บรรดาพ่อแม่และญาติพนี่ อ้ งทีม่ าร่วมขบวนในพิธี ซึง่ นับเป็นประเพณี ทีส่ บื ทอดกันมาช้านานของชาวพุทธ
58
ปล่อย Release E-Magazine
เงียบสนิทจนได้ยนิ เสียงหัวใจเต้น เงียบจนได้ยนิ เสียงความคิด ทีจ่ นิ ตนาการไปต่างๆ นานา น�ำ้ ตาลูกผูช้ ายซึมออกมาเงียบๆ หลังจากบุพการีประนมมือท่วมหัวแล้วหยิบปัจจัยใส่ ลงในบาตร จากนัน้ พระพีเ่ ลีย้ งจะพาไปทีก่ ฏุ ิ พร้อมแนะน�ำเรือ่ งส�ำคัญต่างๆ ในการครองเพศ สมณะ นับตัง้ แต่วธิ กี ารห่มจีวร เวลาตืน่ -นอน สวดมนต์ วัตรปฏิบตั ิ ฝนซาเม็ดลงแล้ว ลมเอือ่ ยโชยกลิน่ ดินคลุง้ ทัว่ บริเวณ สัตว์ตา่ งๆ ประสานเสียงกันเซ็ง แซ่ เทียนไขทีเ่ ตรียมไว้ 4 เล่ม ตอนนีค้ วามยาวเหลือไม่เต็มคืบ เอนหลังลงบนเตียงไม้ คอย กระแสไฟฟ้าให้กลับมาเป็นปกติ ใบไม้ครืดคราดเสียดสีกนั เป็นระยะ จิตใจเริม่ กระสับกระส่าย ฟุง้ ซ่าน เปลวเทียนหรีแ่ สงลงทีละนิด กระทัง่ ทีส่ ดุ ความมืดมิดก็เป็นฝ่ายชนะ เนือ่ งจากเป็น วัดป่า พืน้ ทีร่ อบๆ จึงไร้บา้ นเรือน ซึง่ เหมาะส�ำหรับพระภิกษุบำ� เพ็ญเพียรภาวนา แต่กบั บาง คนในคืนนีอ้ าจเป็นประสบการณ์ทไี่ ม่คอ่ ยดีนกั เงียบสนิทจนได้ยนิ เสียงหัวใจเต้น เงียบจนได้ยนิ เสียงความคิดทีจ่ นิ ตนาการไปต่างๆ นานา เนิน่ นานผ่านเวลาเท่าไหร่ไม่รู้ ท่ามกลางความสงัดนัน้ ปรากฏมีเสียงคล้ายคนสนทนา ผมลุกพรวดขึน้ มานัง่ สอดส่ายสายตาไปทีต่ น้ เสียง แต่กย็ งั ไม่เห็นความเคลือ่ นไหว อึดใจวง สนทนาเริม่ ใหญ่ขนึ้ เสียงไม้กวาดทางมะพร้าว สลับหัวเราะคิกคัก ผมระบายลมหายใจยาว เหมือนยกภูเขาออกจากอก คงจะเป็นพระและเณรออกมาช่วยกันปัดกวาดลานวัดหลังฝน หลงฤดูเพิง่ สงบลง กิจกรรมยังด�ำเนินต่อไปเรือ่ ยๆ ผมเพ่งสายตาฝ่าความมืดไปยังจุดทีน่ า่ จะเป็นแหล่ง ก�ำเนิดเสียง ขณะชัง่ ใจว่าจะออกไปร่วมวง สัญญาณต่างๆ จูๆ่ ก็พลิกกลับ ลมเย็นวูบไปทัว่ แผ่นหลังลามถึงต้นคอ เริม่ ตัง้ ค�ำถามกับสิง่ ทีก่ ำ� ลังเกิดขึน้ และเหมือนล่วงรูค้ วามคิด อยูๆ่ ทุกอย่างก็หยุดนิง่ กลับสูค่ วามเงียบอีกครัง้ เสียงหัวใจกระทุง้ เหมือนจะทะลุออกมาข้างนอก สองมือสัน่ เกร็งเย็นเยียบ สัญชาตญาณเตือนว่าก�ำลังจะมีบางสิง่ เกิดขึน้ ผมเอนตัวนอนเบียดชิดผนัง หลับตาลงในความมืด ภาวนาให้คำ�่ คืนนีผ้ า่ นไปโดยเร็ว พยายามรวบรวมสติทกี่ ำ� ลังกระเจิดกระเจิง ระลึกถึงบทสวดบูชาพระรัตนตรัย ทันใดนัน้ สิง่ ทีก่ ลัวว่ามันจะเกิดก็เกิดขึน้ เสียงหัวเราะของผูห้ ญิงดังกังวานไปทัง้ วัด “ฮ่าๆๆๆๆๆ” “ฮ่าๆๆๆๆๆ” ยาวนาน ชัดเจนเต็มสองหู คล้ายดัง่ เสียงนัน้ ลอยเป็นวงกลมรอบกุฏิ ผมนอนสัน่ สะท้าน และขนลุกไปทัง้ ตัว อธิษฐานจิตว่าข้าพเจ้ามาบวชเพือ่ ทดแทนคุณบิดามารดา และศึกษาเล่า เรียนเพือ่ สืบต่อพระพุทธศาสนา สิง่ ใดทีก่ ระท�ำลงไปด้วยความตัง้ ใจก็ดี หรือไม่ตงั้ ใจก็ดี อัน เป็นการไม่สมควร ข้าพเจ้าก็ขออภัย และตัง้ จิตอุทศิ ส่วนกุศล แต่เสียงหัวเราะหาได้หยุด ซ�ำ้ เคลือ่ นใกล้เข้ามาอยูท่ ปี่ ลายเท้า หัวใจผมเต้นรัวเป็นก ลองศึก ผ้าอังสะเปียกชุม่ ไปด้วยเหงือ่ ไม่กล้าขยับเขยือ้ นส่วนใดๆ ของร่างกาย มีเพียงแผ่น เปลือกตาบางๆ เท่านัน้ ทีก่ นั้ ภาพเบือ้ งหน้า นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าหากลืมตาขึน้ แล้วเห็น เจ้าของเสียงยืนอยูจ่ ะเป็นอย่างไร ก่อนทีผ่ มจะเสียสติมากไปกว่านี้ เสียงนัน้ ก็ลอยห่างออกไป แล้วแปรเปลีย่ นเป็นเสียง หัวเราะสนุกสนาน ทว่ากลับซ่อนไว้ดว้ ยพลังลึกลับอย่างประหลาด และแล้วเมือ่ ทุกอย่าง เงียบลง ผมกลับไม่กล้าแม้จะลืมตา กระทัง่ พระพีเ่ ลีย้ งมาเคาะประตูเพือ่ ปลุกท�ำวัตรเช้า แล้วพูดสัน้ ๆ ว่า “ไม่เป็นไร” ผมตะลึงไปชัว่ ขณะ ไม่มคี ำ� พูดใดหลุดออกมา จากนัน้ จึงรูส้ กึ สงบอย่างบอกไม่ถกู
ปล่อย Release E-Magazine
59
ปล่อยใจสัมผัสใจ
เรื่อง/ภาพ : Nolyho Happy Wanderer
... ความจริงกับความฝัน
ฉั
นเขียนข้อความนีห้ น้าวอลเฟซบุค้ ของตัวเองในค�ำ่ คืนหนึง่ ทีใ่ ครบางคน (ข้างตัว) ก�ำลังคร�ำ่ ครวญถึงความฝันของเขา ทันทีทโี่ พสท์ขอ้ ความมีเพือ่ นในลิสต์ออกมาแสดงความคิด เห็นสัน้ ๆ ว่า “ฝันทีเ่ ป็นจริงก็มนี ะ” ฉันมิได้โต้แย้งหากแต่เห็นต่างว่า “แต่.. ใช่วา่ ฝันทุกฝันของ คนทุกคนจะเป็นจริง” เพือ่ นคนนัน้ ยังคงแสดงความคิดเห็นต่อว่า “จริงครับ แต่ ทุกฝันทีจ่ ะเป็นจริงได้ ล้วนต้องเริม่ จาก กล้าทีจ่ ะฝัน กล้าทีจ่ ะ ไม่สมหวัง” ก่อนทีฉ่ นั จะเขียนตอบเพือ่ น ฉันหยุดนิดหนึง่ แล้วตัง้ หลัก ใหม่ เพราะไม่อยากตอบอะไรออกไปในมุมทีท่ ำ� ร้ายจิตใจใคร หรือ ทีใ่ คร ๆ มักเรียกกันเท่ ๆ ว่า ... อย่าล้อเล่นกับความฝันของคนอืน่ เพราะในทัศนะส่วนตัวของฉัน ความคิดความอ่าน ประสบการณ์ รวมถึงวิถที างการด�ำเนินชีวติ ของฉัน ล้วนส่งผลโดยตรงกับการ
60
ปล่อย Release E-Magazine
แสดงออกทางความคิดและวิธกี ารกระท�ำเสมอ ซึง่ ส่วนใหญ่แล้ว มันมักจะแปลก และแตกต่างไปจากเพือ่ นพ้องในวัยเดียวกัน “มีความกล้าอยูเ่ ต็มเปีย่ ม กล้าทีฝ่ นั และกล้าทีจ่ ะไม่สมหวัง แต่เนือ่ งจากเป็นคนทีอ่ ยูก่ บั ความจริงมากกว่าความฝัน รู้ เห็น เป็น อยู่ กับความจริง เลยยากทีจ่ ะฝันเฉกเช่นคนอืน่ ๆ” ฉันเลีย่ งตอบแบบกลาง ๆ และไม่ลมื ทีจ่ ะบอกเป็นนัย ๆ ด้วยว่า ในกรณีเรือ่ งความฝัน ฉันวางตัวเองไว้ตรงไหน เพราะ หากไม่บอกไปแบบนัน้ คนทีม่ คี วามใฝ่ฝนั คนทีอ่ ยูก่ บั ความฝัน และคนทีว่ งิ่ ไล่ตามความฝัน อาจไม่พอใจ และอาจหมายรวมเอา ว่าฉันนัน้ ก�ำลังล้อเล่นกับความฝันของเขาอยู่ ฉันก็ไม่รวู้ า่ ตัวเองเติบโตมาเป็นคนเช่นนีไ้ ด้อย่างไร เพราะ แต่เก่าก่อนนัน้ ฉันก็เป็นคนหนึง่ ทีม่ คี วามฝันไม่ยงิ่ หย่อนไปกว่าคน อืน่ ๆ ช่วงหนึง่ ของชีวติ ฉันฝันอยากเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ แต่ ความเป็นจริงทีเ่ จอเมือ่ ได้เข้าไปสัมผัสชีวติ ครูสอนภาษาอังกฤษ
มีความกล้าอยูเ่ ต็มเปีย่ ม กล้าทีฝ่ นั และกล้าทีจ่ ะไม่สมหวัง แต่เนือ่ งจากเป็นคนทีอ่ ยูก่ บั ความจริง มากกว่าความฝัน รู้ เห็น เป็น อยู่ กับความจริง เลยยากทีจ่ ะฝันเฉกเช่นคนอืน่ ๆ
มักเป็นทางคูข่ นานเสมอ ... ในโรงเรียนเอกชน ความยากในการท�ำตามความฝันทีจ่ ะมีเวลา ทัง้ หมดให้กบั เด็กนักเรียนก็รบิ หรีจ่ นต้องถอดใจ เพราะในความ เป็นจริงนัน้ กลับกลายเป็นว่าครูตอ้ งแบกรับภาระและมีหน้าทีอ่ นื่ ๆ อีกมากมายทีไ่ ม่เกีย่ วข้องกับการเรียนการสอน แต่มงุ่ ไปทีใ่ ห้ ความส�ำคัญกับกิจกรรมอืน่ ทีล่ ว้ นส่งผลกับตารางสอนตารางเรียน ของทัง้ ครูและนักเรียน และรวมถึงการต้องเข้าหาผูป้ กครองของ เด็กชนิดทีค่ นประเภทฉันไม่มวี นั ท�ำได้ เมื่อฝันชั้นแรกไม่สมหวัง ฉันจึงเบนหัวไปหวังไปฝันใน ทิศทางอืน่ คือ การต่อยอดความรูข้ องตัวเองให้มากขึน้ กับการ เรียนต่ออีกระดับหนึง่ เพือ่ จะได้พฒ ั นาตนเองและให้ได้มาซึง่ หน้าที่ การงานทีด่ กี ว่าวุฒกิ ารศึกษาเดิมทีม่ อี ยู่ แต่โลกแห่งความฝันของ ฉันมักเล่นตลกกับตัวเองเสมอ เพราะการจะก้าวตามความฝันใน ขณะทีต่ วั เองยังพร่องอยูม่ ากกับปัจจัยด้านอืน่ ๆ ทีม่ ผี ลต่อการท�ำ ตามความฝันยิง่ ไม่ใช่เรือ่ งง่าย ยิง่ ไปกว่านัน้ มันคงเข้าข่ายทีว่ า่ ฉัน
ถูกใครบางคนล้อเล่นกับความฝันเสียป่นปีย้ อ่ ยยับ เพราะดูเหมือน ความไว้วางใจ ความเชือ่ ใจทีม่ ใี ห้กนั นัน้ ไม่เพียงพอเอาเสียเลยใน การทีใ่ ครสักคนจะร่วมเดินไปบนเส้นทางฝันของฉันได้ แต่ใช่วา่ เมือ่ ฝันสะดุดและเดินตกร่องความฝัน จะท�ำให้คน อย่างฉันเลิกคิดเลิกฝันนัน่ ย่อมเป็นไปไม่ได้ ฉันยังคงฝันต่อ เพียง แต่ความฝันของฉันเข้าถึงได้งา่ ยขึน้ จับต้องได้งา่ ยขึน้ อยูบ่ นพืน้ ฐานของวิถชี วี ติ และความเป็นจริงของตัวเองมากขึน้ รูจ้ กั ตัว เอง เห็นตัวเอง อยูก่ บั ตัวเองและความฝันของตัวเองได้งา่ ยขึน้ ดังนัน้ ฉันจึงไม่กลัวทีจ่ ะล้มเหลว ไม่กลัวทีจ่ ะต้องสิน้ หวัง และไม่ ทุกข์ทรมานกับความฝันหากว่ามันจะล้มไม่เป็นท่า ฉันมีความสุข กับความฝันระยะสัน้ ทีแ่ สน ธรรมดา เรียบง่ายและเข้าถึงได้ใน ทุก ๆ วันของตัวเอง นีอ่ ย่างไรเล่า... ความจริงกับความฝันทีม่ กั เป็นทางคูข่ นาน เสมอในสายตาฉัน ...
ปล่อย Release E-Magazine
61
ปล่อยเล็บมังกร เรื่อง : เติ้ง เสี่ยว ต้อง
เซียนอักษรสวรรค์ ตอน 2
เหวย ซัว่ นาง ผูน้ ี้ เป็น ใคร?
เห
วยซัว่ นางเป็นคนเมืองเซีย่ แถบซานซี เกิด ในปี 272 ไม่นานหลังจากที่ สุมาเอีย๋ น ปลด โจฮวน จากบัลลังก์ฮอ่ งเต้ราชวงศ์วยุ่ แล้ว สถาปนาราชวงศ์จนิ้ ตะวันตก ช่วงต้นรัชสมัยไท่คงั แห่งฮ่องเต้ สกุลสุมาองค์แรกแผ่นดินจีนรุง่ เรืองในทุกด้าน เป็นยุคสิน้ สุด สภาวะสามแผ่นดินทีย่ ดื เยือ้ มาตัง้ แต่ยคุ หลังยุทธการทีเ่ ซ็ก เพ็ก แม้นกั ประวัตศิ าสตร์นกั วิจารณ์ยงั สรุปไม่ได้วา่ นางเป็น บุตรีของผูใ้ ดระหว่าง เหวยจ้าน หรือ เหวยเหิง แต่บคุ คลที่ ระบุทงั้ คูล่ ว้ นนับเป็นหนึง่ ในมือพระกาฬในวงการอักษรศิลป์ นางสมรสกับ หลีจ่ ู้ ข้าหลวงแคว้นติง มีบตุ รผูน้ ามอุโฆษใน
62
ปล่อย Release E-Magazine
วงการอักษรศิลป์นามว่า หลีช่ ง ว่าด้วยแนวทางพูก่ นั ของ เหวยซัว่ ได้รบั สืบทอดหลัก การมาจาก จงเหยา ปรมาจารย์สมัยสามก๊ก ผูโ้ ดดเด่นในทาง อักษรหวัดแนวทางมาตรฐาน ผูเ้ ป็นข้าหลวงใหญ่แห่งราชส�ำ นักวุย่ ก๊ก ยกย่องกันว่าเป็นผูช้ กั พาศิลปะแขนงนีส้ โู่ ฉมหน้า ใหม่ หลอมรวมอักษรทางการกับอักษรลายเส้นหวัด กลาย เป็นอักษรมาตรฐานทีก่ ลายเป็นแนวทางหลักของทุกวันนี้ ศิลปินมักตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อ ซึมซับความยิง่ ยงของบูรพาจารย์อย่างล้นเปีย่ ม จนยากจะ แหวกตัวเองพ้นอิทธิพลจากคนรุน่ ก่อนได้ในชัว่ รุน่ เดียว แต่
เมือ่ มือกระชับพูก่ นั ย่อมต้องกล้าเสีย่ ง เมือ่ เริม่ ลากเส้นคือบัญชาการ เมือ่ ตวัดลายหมายถึงพิฆาต เหวยซัว่ กลับสามารถผลักดันตัวเองจากแนวทาง ของอาจารย์ในชัว่ คนเดียว พัฒนาสูอ่ กั ษรหวัด ที่มีลายเส้นสละสลวยกว่า และเปี่ยมชีวิตชีวา กว่าลายพูก่ นั หนักแน่นของจงเหยา ไม่เท่านัน้ ใน ผลงานชือ่ ภาพพูก่ นั หมึก ได้วางรากฐานหลัก ‘พลังเจ็ด’ อันคลี่คลายสู่หลักการอักษรศิลป์ สากลของยุคหลัง ทีเ่ รียกว่า ‘หลักแปดประการ ของอักษรหย่ง’ หลักแปดประการนี้เสมือนรากฐานของ พลังทัง้ ปวงระหว่างจิต พูก่ นั และอักษร นักศึกษา ความนัยอันวิจติ รแห่งอักขระย่อมไม่อาจไม่ฝกึ ฝน จนเข้าใจแจ่มแจ้งได้! เหวยซั่ว สามารถก้าวข้ามผ่านแนวทาง ทีว่ างรากฐานโดยจงเหยา ฉันใด หวางซีจอื ก็ สามารถพาตัวเองถึงขอบเขตใหม่แห่งศิลปะฉัน นัน้ นี่คือลักษณะของผู้ที่สมควรยกย่องเป็น ปรมาจารย์ หนักแน่นในพื้นฐานแห่งศาสตร์ และศิลป์ หากกอปรด้วยความโอฬาริกแห่ง จินตนาการ แม้ได้รบั การถ่ายทอดจากประมาจารย์โบ ราณผ่านเว่ยโซ่ว แต่ หวางซีจอื สามารถข้ามผ่าน ขอบเขตดัง้ เดิมได้ ฝึกปรือข้อมือให้พริว้ สะบัดได้ ตามใจนึก เล่าขานกันว่าพบเคล็ดวิชานีจ้ ากการ เฝ้าสังเกตห่านเอีย้ วล�ำคอระหง ซึง่ อันทีจ่ ริงแล้ว ห่านเป็นสัตว์เลีย้ งที่ หวางซีจอื โปรดปรานอย่าง ยิง่ จึงไม่ฉงนใจหากเวียนอักษรจนค้นพบเคล็ด วิชาจากสิง่ ทีต่ นเฝ้าหลงใหล ด้วยความหลงใหลในสัตว์ชนิดนี้ ถึงกับมี ต�ำนานแต่งแต้มอย่างมีสสี นั ว่าคราหนึง่ นักพรต เต๋าปรารถนาจะได้ลายพูก่ นั ของ หวางซีจอื ไว้ เชยชม เพียรเฝ้าหาหนทางสารพัดวิธเี พือ่ บรรลุ ความปรารถนา ต่อมาทราบว่าเซียนอักษรชื่น ชอบสัตว์ชนิดนีจ้ งึ แสวงหาห่านฟ้ามาฝูงหนึง่ รอ คอยจังหวะที่ หวางซีจือ ผ่านมายังอารามจึง ต้อนฝูงห่านล่วงล่อ หวางซีจือติดกับในบัดดล อ้อนวอนขอซือ้ ห่านฟ้าฝูงนี้ นักพรตตัง้ เงือ่ นไข ว่าท่านเพียงช่วยข้าคัดลอกคัมภีรเ์ ท่านัน้ ห่านฝูง นีจ้ ะเป็นของท่านอย่างไม่ตอ้ งสงสัย จากนัน้ เรือ่ งราวจบด้วยดี หวางซีจอื ได้
ห่านกลับบ้านโดยไม่ตอ้ งควักแม้แต่ตำ� ลึง ฝ่าย นักพรตได้ชื่นชมอักษรสวรรค์อย่างเหลือเฟือ สมใจอยาก อีกคราหนึง่ พานพบหญิงชราต้อนห่านฟ้า หวางซีจือ หวังแลกซื้อจึงแลกเปลี่ยนด้วยการ เขียนอักษรลงบนพัดของนาง กล่าวย�ำ้ ว่า พัดใบ นีม้ คี า่ หลายร้อยต�ำลึง สุดท้ายหวางซีจอื ได้หา่ น ตามปรารถนา แต่ทงิ้ ให้เจ้าของเก่างุนงงสงสัย กับคุณค่าของพัดเปือ้ นหมึก ต่อมาแม่เฒ่าน�ำพัดเร่ ขาย ปรากฏผูค้ นยือ้ แย่งซือ้ เป็นสมบัตลิ ำ�้ ค่า เมือ่ พบพานกันอีกครัง้ นางจึงรบเร้าขออักษรพูก่ นั จาก หวางซีจอื อีกครา ทว่าเซียนแห่งอักษรกลับเพียง ยิม้ สรวลแล้วเดินจากไป แม้จะเป็นเพียงต�ำนานเล่าขาน แต่ หวาง ซีจอื ร�ำ่ เรียนทักษะศิลปะจากธรรมชาติอยูน่ บั ไม่ ถ้วนครัง้ สะท้อนถึงปรัชญาธรรมชาตินยิ มของ ลัทธิเต๋าทีไ่ ด้รบั ความนิยมในหมูบ่ ณ ั ฑิตศิลปินยุค จิน้ ทัง้ ในวัยหนุม่ เคีย่ วกร�ำตนเองอย่างสาหัส เดิน ทางพเนจรทัว่ แผ่นดินตอนเหนือ ปีนภูผาเลือ่ งชือ่ เพือ่ ศึกษาจารึกศิลาของคนรุน่ ก่อน ผลของการเคี่ยวกร�ำไม่เพียงตกผลึกใน ลายพูก่ นั แต่ยงั ตกผลึกในความคิด ใน ‘ปัจฉิมลิขติ ว่าด้วยพิชยั ยุทธลายพูก่ นั ’ ต่อยอดงานบทความ ของเหว่ยซัว่ ผูเ้ ป็นอาจารย์ หวางซีจอื ได้รวบเคล็ด หัวใจแห่งกระบวนอักษรกระบีไ่ ว้วา่ “กระดาษคือยุทธภูมิ พู่กันคือกระบี่ น�้ำ หมึกคือโล่กำ� บัง แท่นฝนหมึกคือปราการ หลัก การคือขุนพล ทักษะคือผูช้ ว่ ย องค์ประกอบคือ พิชยั สงคราม เมือ่ มือกระชับพูก่ นั ย่อมต้องกล้า เสีย่ ง เมือ่ เริม่ ลากเส้นคือบัญชาการ เมือ่ ตวัด ลายหมายถึงพิฆาต “รวบรวมอารมณ์ให้แน่วแน่ขณะฝนแท่ง หมึก จินตนาการถึงขนาดอักษร จังหวะตวัด ทิศทาง ท่วงท�ำนอง และความสอดคล้องของ อักษร เพื่อก�ำหนดร่างอย่างพร้อมมูลก่อนเริ่ม จรดพูก่ นั ว่าด้วยอักษรสามัญและอักษรกึง่ หวัด ให้ลงพูก่ นั เป็น 3 ระลอกความเคลือ่ นไหว เส้น แนวนอนในรูปทรงเมฆลอยอ้อยอิง่ เส้นโค้งใน ทรงคันธนู เส้นจุม่ จุดประหนึง่ ศิลาร่วงหล่น เส้น ตวัดกลับโค้งราวตะขอเหล็ก เส้นแนวตัง้ มัน่ คงดัง
แก่นหวายหมืน่ ปี เส้นทิง้ น�ำ้ หนักคือผูพ้ เนจรเร่ง ฝีเท้า มิควรจรดพูก่ นั อักษรทีต่ า่ งกันในรูปลักษณ์ เดียวกัน หรือเล็มลายเส้นให้เหลีย่ มราวกับกรอบ กระดานลูกคิด “ซ่งอี้ (ผู้เยี่ยมยอดในเชิงอักษรในสมัย โบราณ) เคยกระท�ำเช่นนัน้ จึงถูกจงโหย่ว ผูเ้ ป็น อาจารย์ตำ� หนิอย่างเสียหาย โดยซ่งอีม้ กิ ล้าพบ หน้าจงโหย่วนานถึง 3 ปีเพือ่ ปรับปรุงแนวทาง จนต่อมาสร้างชือ่ ลือเลือ่ งยุคสมัย ด้วยการด�ำเนิน ตามครรลองของ จงโหย่ว ดังทีก่ ล่าวไว้ขา้ งต้น “อักษรหวัดปวารณาตามหลักการดังนี้ เริ่มจรดอย่างละมุนและจบอย่างฉับพลันด้วย ลายเส้นตวัดประหนึง่ มังกรขนดกาย หากอักษร ปรากฏจังหวะจุม่ ให้ลงเขียนเส้นอืน่ ให้แล้วเสร็จ จึงปัดเส้นในคราวเดียว แนวทางนี้ควรศึกษา ครรลองอักษรลักษณะอืน่ มีอกั ษรตราประทับ โบราณ และอักษรทางการเป็นอาทิ หากมิใช่ ภารกิจเร่งด่วนหรือจ�ำต้องร่างอย่างฉับพลัน ไม่ ควรใช้จงั หวะเร่งรีบเกินไป มิเช่นนัน้ กระดาษจัก ไม่รบั น�ำ้ หนักหมึกเพียงพอ กลายเป็นผลงานตืน้ เขินชิน้ หนึง่ “ในวัยเยาว์ขา้ ฝึกฝนกับ เหวยฮูหยิน ยาม เติบใหญ่เดินทางท่องเทีย่ วภูผาเลือ่ งชือ่ ทางภาค เหนือ พบพานผลงานของ หลีซ่ อื เฉาซี จงโหย่ว เหลียงกู่ ไช่หยง และจางฉาง ต่อมาส�ำนึกได้วา่ สูญเสียเวลาไปกับการเดินตามรอยบุรพาจารย์ จึงแปรเปลี่ยนตัวอย่างแนวทางเป็นจารึกศิลา โบราณ ครานีอ้ ายุลว่ งเลยถึงวัย 53 ราวกับเปลว เทียนลูล่ ม จึงตระหนักว่าสมควรทีจ่ ะส่งทอดค�ำ สอนสัง่ นีแ้ ก่ลกู หลาน” ถ้อยค�ำเหล่านีค้ รอบคลุมแนวทางของ หวา งซีจอื ได้กระชับและชัดเจน เมือ่ ประกอบกับการ พิจารณาผลงานจะสามารถชืน่ ชมและวิจารณ์ได้ อย่างเต็มความรูส้ กึ จากปัจฉิมลิขติ นีบ้ ง่ บอกถึงช่วงพัฒนาการ และการผสานแนวทางตัง้ แต่วยั เยาว์จนถึงคราว ไม้ใกล้ฝง่ั จากแนวทางของคนโบราณ จนสูก่ าร ค้นพบมรรคา (เต๋า) ของตนเอง อ่านต่อฉบับหน้า
ปล่อย Release E-Magazine
63
ปล่อยแขก เรื่อง : ศุภ เมธี
จนฉิบหาย-รวยตายชัก 64
ปล่อย Release E-Magazine
ขณะนัง่ รถผ่านกองขยะในตลาดแห่งหนึง่ ผมเหลือบเห็นก้อนอะไรสีดำ� ๆ ซุกอยูข่ า้ งขยะกองนัน้ ทีแรก นึกว่าเป็นหมาตาย แต่แท้ทจี่ ริง นัน่ มันคนชัดๆ ซึง่ ผมก็ไม่รวู้ า่ เขาตายแล้วหรือยัง
“ป
ระเทศอินเดียยากจน” พูดแบบนี้ ก็สนั้ ไปส�ำหรับการนิยาม-ส�ำหรับ คนที่ได้ไปพบเจอกับแวดวงที่สูง ศักดิอ์ าจจะเห็นแย้งได้ ออกจะพูดก�ำปัน้ ทุบดินที่ จะบอกว่าประเทศอินเดียยากจน แต่ไอ้คนอย่าง ผมมักจะได้คลุกกับส่วนทีว่ า่ “จน” นีม้ ากมาย จนพูดว่า “ประเทศอินเดียยากจน” น่ะ ถูกแล้ว เอาเป็นว่าประเทศนีย้ งั พอได้เห็นคนนอน รอความตายเพราะขาดอาหารได้ ถือว่าไม่ใช่ ธรรมดาแล้วล่ะ ผมเคยไปแถวรัฐพิหาร รัฐนี้ ถือว่าเป็นรัฐยากจนรัฐหนึง่ ทีส่ ถานีรถไฟข้าพเจ้า ได้เจอกับยาจกหญิงชรา นอนกองอยูต่ รงชาน ชาลานัน่ แหละ เหลือแค่หนังติดกระดูก มีเพียง จังหวะหายใจกระตุกเป็นห้วงๆ และเยีย่ วทีเ่ พิง่ ไหลออกเป็นทาง บ่งบอกว่าหล่อนยังมีชวี ติ อีก ครัง้ หนึง่ ขณะนัง่ รถผ่านกองขยะในตลาดแห่ง หนึง่ ผมเหลือบเห็นก้อนอะไรสีดำ� ๆ ซุกอยูข่ า้ ง ขยะกองนัน้ ทีแรกนึกว่าเป็นหมาตาย แต่แท้ที่ จริง นัน่ มันคนชัดๆ ซึง่ ผมก็ไม่รวู้ า่ เขาตายแล้ว หรือยัง ย้อนกลับมาดูทบี่ า้ นเรา นับว่าโชคดีแค่ไหน แล้วทีไ่ ด้อยูใ่ นประเทศทีไ่ ม่มที างจะอดตายได้ โต มาขนาดนีผ้ มเพิง่ ประจักษ์แก่ตวั เองว่า เราไม่มี ทางอดตาย เราอยู่ในประเทศที่ “ในน�้ำมีปลา ในนามีขา้ ว” ตอนเด็กๆ มีคนพูดกรอกหูผมว่า “ต้องเรียนสูงๆ โตขึ้นจะได้ไม่อดตาย” นั่นมัน ค�ำโฆษณาชวนเชื่อชัดๆ และเพราะค�ำโฆษณา นีแ่ หละเราถึงมีแต่คนเรียนเพือ่ ไปเป็นอะไหล่ให้ กับระบบ แทนที่จะเรียนไปเพื่อพบความสว่าง อะไรบางอย่าง - ซึง่ หากจะเป็นอย่างนีไ้ ด้ เรา คงมี โอกาสได้เห็นคนอย่างไอน์สไตน์เกิดขึน้ ใน ประเทศเราก็เป็นได้ ในอดีตประเทศอินเดียไม่ได้ยากจนนะ ครับ ขอบอก หากเทียบในยุคเดียวกัน นี่คือ ประเทศมหาอ�ำนาจชัดๆ ช่วงปี ค.ศ.712 กองทัพ อาหรับภายใต้การน�ำของโมฮัมหมัด บิน กาซีบ
ได้เข้าปล้นสะดมแถบทางภาคใต้ของลุ่มแม่น�้ำ สินธุ ครั้นได้สมบัติที่ต้องการก็ยกทัพกลับไม่ ท�ำการยึดครอง ต่อมาเมื่อพวกเติร์ก ซึ่งเป็น ชนเผ่ากลุ่มใหญ่ในย่านตะวันออกกลาง ซึ่งแต่ เดิมเป็นชนเผ่าอนารยะเร่ร่อนอยู่ในละแวก นี้ สามารถรวบรวมไพร่พลยกเข้าโค่นล้มราช อาณาจักรของราชวงศ์อับบาสิดลงได้ ท�ำให้ ครอบครองประเทศเปอร์เซียและซีเรียในคริสต์ ศสวรรษที1่ 0 ครัน้ เมือ่ ชนเผ่านีร้ บั เอาศาสนาอิสลามเป็น ศาสนาประจ�ำชาติ ได้ถอื เอาภารกิจส�ำคัญในการ เผยแพร่ศาสนาไปยังประเทศต่างๆ โดยเข้าครอบ ครองตะวันออกกลางได้ทงั้ หมด รวมถึงการเข้า ยึดครองกรุงคอนสแตนติโนเปิลของจักรวรรดิ ไบเซนไทนไว้ได้อกี (พูดง่ายๆ ว่าเป็นอาณาจักร โรมฝัง่ ตะวันออก) ในขณะนัน้ สะบุกติคนิ เชือ้ สายเติรก์ ได้ตงั้ เป็นสุลต่านครอบครองประเทศอัฟกานิสสถาน ได้พยายามขยายอ�ำนาจมาทางลุม่ แม่นำ�้ สินธุ แต่ ยังไม่สำ� เร็จ จนกระทัง่ ถึงยุคโอรสทีช่ อื่ มะหะหมุด แห่งฆาชนี (Ghazni) ขึน้ ครองอ�ำนาจ จึงท�ำการ ยึดครองเมืองต่างๆ แถบลุม่ แม่นำ�้ สินธุไว้ได้ มีการ
ปล้นสะดมทรัพย์สนิ อย่างมโหฬาร ราชตระกูล เติรก์ ผลัดเปลีย่ นกันขึน้ ครอบครองอ�ำนาจสูงสุด จากนั้นก็ขยายมาทางพาราณสีและรัฐพิหาร ตะวันออก ซึง่ เป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนา โดย เฉพาะทีน่ าลันทา มหาวิทยาลัยสงฆ์ทยี่ งิ่ ใหญ่ ก็ ถูกเข้าท�ำการปล้นสะดม และฆ่าฟันเหล่าภิกษุ สงฆ์จำ� นวนมากล้มตาย และหนีกระจัดกระจาย ออกนอกประเทศ นาลันทากลายเป็นเมืองร้างนับ แต่นนั้ มา ส่งผลให้พระพุทธศาสนาหมดสิน้ ไปจาก อินเดียในราวๆ ค.ศ.1200 หรือราวๆ พ.ศ.1743 ซึง่ อยูใ่ นช่วงต้นราชวงศ์สโุ ขทัย และลายสือไทย ทีว่ า่ เราประดิษฐ์เองน่ะ อย่าเพิง่ ปลงใจเชือ่ สุม่ สี่ สุม่ ห้าเชียวนะ มันอาจจะมาพร้อมกับการอพยพ หนีตายครัง้ นัน้ ก็ได้ เอาล่ะ..ผมเพียงอยากจะขยายความแค่ ว่าเมือ่ ก่อนอินเดียร�ำ่ รวย ก็เท่านัน้ ครับ ไม่ได้มี เจตนามาบัน่ ทอนความเชือ่ ของใครๆ อย่างทีบ่ อก ว่า ผมแค่จบั โยงเหตุการณ์นนั้ มาใส่เหตุการณ์นี้ และตัง้ ข้อสังเกตเท่านัน้ เอง ฉบับหน้าจะขอมาเล่าความจนในภาคสอง ต่อละกันครับ ยังมีเรือ่ งให้เล่าอีกเยอะเชียว
ปล่อย Release E-Magazine
65
ปล่อยคนเดินทาง เรื่อง : ชาตรี เขตเขาเม็ง
เปิด๊ สะก๊าด ในวังเวียง
66
ปล่อย Release E-Magazine
พืน้ น�ำ้ สีเขียวใสสะท้อนแดดทีป่ ากถ�ำ้ พลันเปลีย่ นมืดด�ำสนิททันทีเมือ่ เข้าไปภายในถ�ำ้ ทางข้างหน้ามืดมิด ยกเว้นแสงจากไฟฉายส่องกบบนหัวเราเท่านัน้ ทีส่ ะท้อนความงดงามของหินงอกหินย้อยภายในถ�ำ้
ลั
งเลอยูไ่ ม่ใช่นอ้ ยเมือ่ ได้รบั โจทย์ให้เขียนอะไรก็ได้ถงึ เมืองวัง เวียง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จะเขียนถึง อะไรดี เล่าเรือ่ งผ่านประวัตศิ าสตร์บา้ นเมืองลาวนัน้ ก็ไม่ สันทัดข้อมูล จะเล่าถึงการเดินทางแวะชิมนูน้ ชิมนีก้ ค็ ดิ ว่าลิน้ ของ ตัวเองไม่ได้เลิศล�ำ้ กว่าคนอืน่ ท้ายทีส่ ดุ ก็คงเล่าเรือ่ งทีต่ วั เองแอบ หนีเทีย่ วในช่วงเทศกาลมหาสงกรานต์ทวี่ งั เวียงก็แล้วกัน จากค�ำบอกเล่าในกลุ่มคนรู้จักกัน ประเทศลาวที่พวกเขา สัมผัสก็เห็นจะมีแต่เรื่องสาวลาวสวยผิวผ่องมาเป็นอันดับหนึ่ง เรื่องธรรมชาติที่สวยงามไม่แพ้ประเทศไทยเป็นรอง แล้วก็เรื่อง เหล้ายาปลาปิง้ ราคาถูกเป็นเรือ่ งสุดท้าย ผมจึงรูจ้ กั ความเป็นลาว เพียงเท่านัน้ จริง ๆ วันหยุดยาวสงกรานต์ปนี ี้ จึงเหมาะอย่างยิง่ กับการเดินทาง ไกล ผมและเพือ่ นรุน่ พีแ่ วดวงคนท�ำหนังสืออีก 3 คน เริม่ ออกเดิน ทางในคืนที่ 10 เมษายน ที่ บ.ข.ส.หมอชิตใหม่ พืน้ ทีว่ า่ งทัง้ หลาย ถูกยึดด้วยชาวอีสานทีก่ ำ� ลังจะเดินทางกลับบ้าน ช่วงเทศกาล เป็นค�ำยอดฮิตของคนท�ำเงินในช่วงนี้ เป็นการ เปรยเพือ่ ขึน้ ราคาสินค้าหรือค่าโดยสารแบบอ้อมๆ ฟังแล้วได้แต่ ละเหีย่ ใจ และต้องควักจ่ายเงินไปตามค�ำขูเ่ ข็ญ อัตราค่าโดยสาร รถทัวร์ (เสริม) วีไอพี จากกรุงเทพฯ ไปหนองคาย ราคาดันสูงถึง 650 บาท จากปกติ 400 กว่าบาท เวลาล้อหมุนถูกเลือ่ นออกไปเรือ่ ย ๆ เราท�ำตามค�ำบอกของ เด็กโบกรถ ต้องเดินไปขึน้ รถทีจ่ อดนอกตัวหมอชิตหลายกิโลเมตร คนทีม่ ตี วั๋ เทีย่ วเดียวกันต่างเดินตามแสงไฟฉายกะพริบวิบวับทีเ่ ด็ก รถโบกสะบัด ในใจผมคิดว่าตัว๋ รถเสริมวีไอพีนกี้ ค็ อื ตัว๋ รถเถือ่ นดีๆ นีเ่ อง ซ�ำ้ เมือ่ ถึงจุดขึน้ รถแล้ว ก็ยงั ไม่ได้ขนึ้ รถในทันที กว่าจะออก จากตัวหมอชิตได้ เวลาทีร่ ะบุไว้บนตัว๋ เลือ่ นออกไปกว่า 2 ชัว่ โมง เดินทางตอนกลางคืนกว่าจะหลับตาลงได้ ต้องผ่านด่านหนัง แผ่นบนรถทัวร์ให้ได้ คนเอาแต่ใจอย่างผมจึงค่อนข้างอึดอัดกับสิง่ เร้าทีถ่ กู ยัดเยียด เช่น เสียงเพลงบนรถทัวร์ หรือหนังทีโ่ ชเฟอร์เปิด เอาใจผูโ้ ดยสาร จุดทีผ่ มนัง่ คือจุดทีอ่ ยูต่ รงหน้าจอทีวี จุดนีด้ หู นังได้ ชัดกว่าใคร แถมดอกล�ำโพงหลายนิว้ สถิตอยูบ่ นศีรษะพอดิบพอดี เป็นไปไม่ได้เลยทีจ่ ะท�ำกิจกรรมอย่างอืน่ หนังแผ่นทีถ่ กู ยัดเยียดให้ดู เป็นหนังไทยตลกทีม่ สี ดั ส่วนของเสียงหัวเราะมากกว่าสาระความรู้ เมือ่ เปิดใจรับชมแล้วก็ไม่เลวทีเดียว หนังตลกบังคับให้เราข�ำตัวโยน จนลืมตัว ภาพของคนขีเ้ ก๊กนักเดินทางอ่านหนังสือหรือจดบันทึกถูก ละลายไปกับเสียงหัวเราะของตัวเอง ข�ำเสียจนจ�ำไม่ได้แล้วว่าไม่ได้ หัวเราะจริงจังเช่นนีม้ านานแค่ไหน ปล่อย Release E-Magazine
67
ปล่อยคนเดินทาง กว่าจะถึงตัวเมืองหนองคายเพือ่ ขึน้ รถข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว เราต้องผ่านขบวนรถติดยาวเหยียดตัง้ แต่กรุงเทพฯ ถึงขอนแก่น เวลาเช้า เกือบเทีย่ งของวันใหม่เราเพิง่ เข้าหน้าด่านสะพานมิตรภาพฯ จัดแจงกรอก เอกสารผ่านทาง จ่ายค่าธรรมเนียม แล้วต้องนัง่ รถอีกเทีย่ ว เพือ่ ไปขึน้ รถ ทีเ่ วียงจันทน์ ด้วยความระแวง กลัวโดนเขกราคามหาโหด จึงพยายามต่อ ราคาและบอกปัดโชเฟอร์ปากหวานอยูห่ ลายคน การพยายามรูเ้ ท่าทัน พวกเขานัน้ ตามมาด้วยความยุง่ ยากล�ำบากใจของเราเองเช่นกัน ไปต่าง ถิน่ ทุกครัง้ ผมมักมองความหวังดีปนเปไปกับความหวาดระแวงเช่นนีเ้ สมอ ไม่แน่ใจว่าคนเมืองหลวงกรุงเทพฯ จะเป็นเช่นเดียวกับผมหรือไม่ ถ้าเป็น เช่นเดียวกัน แล้วอะไรหนอทีห่ ล่อหลอมให้เราคิดหวาดระแวงไปแบบนัน้
เวียงจันทน์ เมืองผ่านทาง
นึกว่าจะมีแต่ประเทศไทยเท่านั้นที่ต้องทนดูโชเฟอร์จัดสรรคนขึ้น รถอย่างน่าอึดอัด การตัดสินใจของเราไปผูกรวมกับการบังคับจ�ำยอม ของนายหน้าจัดคนขึน้ รถ เราจ่ายค่ารถตูไ้ ปทีว่ งั เวียงอีกต่อในราคา 300 บาท (อย่าให้พดู ถึงเงินกีบเลย ปวดหัวกับเลขศูนย์เหลือเกิน ฮ่า) รถตูท้ เี่ รา นัง่ มีคนหลายสัญชาติ เป็นการต้อนรับเข้าสูอ่ าเซียนอย่างแท้จริง ทัง้ คน เวียดนาม คนลาว และคนไทยนัง่ ชิดติดกัน คุยโขมงโฉงเฉงข้ามเบาะกัน ไปมายากจะค�ำนวณความดังเป็นหน่วยเดซิเบล พวกเราก็คยุ แข่งกับเขาด้วยโดยมีหวั ข้อสนทนาคือคนเวียดนาม คุย กันไปสลับพักสาย ขุดคุย้ ตัง้ ประเด็นวิชาการประวัตศิ าสตร์คนเวียดนามที่
68
ปล่อย Release E-Magazine
เข้ามาอยูใ่ นเมืองไทยในอดีต พร้อมทัง้ เติมไข่ใส่สใี ห้หวั ข้อสนทนาออกรส โดยทีไ่ ม่รเู้ ลยว่ามีคนม้ง-เวียดนาม ทีน่ งั่ ข้าง ๆ กันนัน้ เขาเคยอยูใ่ นจังหวัด เพชรบูรณ์มา 24 ปี ดังนัน้ เขาจึงพูดภาษาไทยได้ และฟังทีผ่ มนินทาถึงคน ประเทศเขาได้ทกุ หัวข้อ ผมอายจนไม่รจู้ ะเอาหน้าตัวเองไปซ่อนไว้ทไี่ หน เพื่อนร่วมทางคนไทยอีกหนึ่งคน เขาเข็นจักรยานขึ้นรถไฟจาก หัวล�ำโพงมาโดยล�ำพัง เป็นช่างภาพให้นติ ยสารการตลาดฉบับหนึง่ ท่าทาง คล่องแคล่วจัดเจนเส้นทาง เขาเล่าว่ามาเทีย่ วลาวไม่ตำ�่ กว่า 4 ครัง้ และ ครัง้ นีไ้ ปพักทีว่ งั เวียงเช่นเดียวกันกับเรา เขายังแนะน�ำให้ผมจิบเบยลาว แทนน�ำ้ เปล่าเพราะราคาถูกว่า เมือ่ รถตูแ้ วะเติมน�ำ้ มันในปัม๊ ปตท.ของลาว จึงเข้าไปส�ำรวจราคาสินค้าในมินมิ าร์ท ผมจ่ายค่าเบยลาวด�ำ 3 ขวดเล็ก พร้อมกับบุหรีย่ ห่ี อ้ LM อีกหนึง่ ซอง ราคาทัง้ หมดคิดเป็นเงินไทยไม่เกิน 200 บาท ซือ้ ของมึนเมาในปัม๊ น�ำ้ มันและจิบของมึนเมาระหว่าเดินทาง นี่ นับเป็นความรืน่ รมย์อย่างแรกของผมในเมืองลาว การเดินทาง 5 ชัว่ โมง จากเวียงจันทน์ไปวังเวียง บนเส้นทางคดเคีย้ วข้ามภูเขา ทิวทัศน์ของร่ม ไม้เขียว ข้ามสะพานผ่านคลองหลายสาย ดินทรายสีแดงกับบ้านเรือนรูป ทรงคล้ายคลึงกับสีปนู ซีเมนต์ สีสนั เหล่านัน้ ตัดกันสวยงาม เพียงนัง่ อยูก่ บั ทีแ่ ล้วให้ทวิ ทัศน์เหล่านีว้ งิ่ ผ่าน
วังเวียง ไม่วงั เวง
รถจอดในเมืองวังเวียงช่วงถนนที่เต็มไปด้วยเกสต์เฮ้าส์ โรงแรม บังกะโล ร้านขายของช�ำ รถเข็นขายแซนด์วชิ และโรตี เมือ่ เสียงน�ำ้ ย่อย ก้องดังในกระเพาะ จึงรีบเลือกโรงแรมอย่างรวดเร็ว เลือกห้องพักชัน้ บน สุด มีระเบียงหันชนกับทิวเขาทีเ่ ป็นแลนด์มาร์กของทีน่ ี่ ในราคาคืนละ 400 บาท หิวจริงๆ แต่ยงั ไม่ทนั วางสัมภาระก็ลากกล้องโทรศัพท์มอื ถือถ่าย ภาพทิวทัศน์ในโหมดพานอรามา กรอกรหัส wifi ของโรงแรม แล้วโพสต์ลง
เฟซบุก๊ อวดเพือ่ นอย่างรืน่ รมย์ ผมเข้าใจผิดอย่างยิง่ ทีว่ า่ อาหารในลาวจะเหมือนกับอาหารอีสาน คงหาร้านลาบรสจัดจ้านหอมข้าวคัว่ กับส้มต�ำรสเผ็ดดุได้ไม่ยาก แต่กลับไม่ เป็นอย่างทีค่ ดิ เพราะร้านอาหารทีน่ ไี่ ม่ได้มเี มนูให้เลือกมากนัก ส่วนใหญ่ จะเป็นเฝอ ข้าวเปียก และของปิง้ ย่าง นอกเหนือจากนัน้ ก็เป็นร้านอาหาร ตะวันตก ร้านอาหารเกาหลีเกือบทัง้ เมือง ประเมินจากขุนเขาทีล่ อ้ มเมือง นีไ้ ว้ กับชายชาวตะวันตกเดินปล่อยท่อนบน กับสาวสวยนุง่ บิกนิ กี นั ส่วน ใหญ่ จึงเข้าใจเอาเองว่า วังเวียงมีอารมณ์ประมาณเมืองปายผสมกับเมือง พัทยา เพียงแต่วา่ อากาศและอุณหภูมติ ำ�่ กว่าประเทศไทยอยูบ่ า้ ง แม้แดด แรงก็จริงแต่ไม่รอ้ นอ้าวแสบผิวเหมือนกรุงเทพฯ จึงเดินเทีย่ วในเมืองอย่าง ไม่กลัวรังสียวู ี จนกระทัง่ พระจันทร์แตะมือเปลีย่ นเวรกับพระอาทิตย์นนั่ แหละ เราจึงกลับเข้าทีพ่ กั นอนเอาแรง เพือ่ วันรุง่ ขึน้ จะไปชมถ�ำ้ และล่อง แพตามสายน�ำ้ ใสเขียวสะอาดอันเป็นจุดขายของวังเวียง
ชมถ�ำ้ -ล่องล�ำน�ำ้
เวลาเก้าโมงเช้า รถรับนักท่องเทีย่ วทีเ่ ราจองไว้กบั เจ้าหน้าทีป่ ระ จ�ำล๊อบบีข้ องโรงแรมก็มาถึง เป็นรถสองแถวนัง่ ได้แถวละหกคน พานัก ท่องเทีย่ วคนอืน่ ๆ รวมถึงพวกเราห้อตะบึงออกจากตัวเมืองมุง่ หน้าไปยัง จุดหมายแรก ห่างจากตัวเมืองวังเวียงไปประมาณสิบกิโลเมตร จากถนนยางมะตอยสายหลัก เลี้ยวเข้าสู่ทางลูกรังฝุ่นคลุ้งตลบ ย้อมผมด�ำๆ เป็นสีแดง ทุกคนดูตลกแต่ไม่กล้าอ้าปากหัวเราะ ไม่นาน ก็มาถึงริมล�ำธารเล็กๆ เดินข้ามสะพานไม้ ผ่านเด็กน้อยกลุม่ หนึง่ แก้ผา้ กระโดดน�ำ้ เสียงเอะอะเจีย๊ วจ้าวทัง้ เด็กหญิงเด็กชาย เล่นด้วยกันสดใส น่ารักสมวัย รอยยิม้ น้อยๆ เหล่านัน้ เชือ้ เชิญให้ผมกดชัตเตอร์รวั อยูห่ ลาย ครัง้ ขณะทีค่ ณะทัวร์นำ� หน้าไปนานแล้ว จึงไม่รวู้ า่ ไกด์พดู ถึงหมูบ่ า้ นนีม้ ชี อื่
ปล่อย Release E-Magazine
69
ปล่อยคนเดินทาง
และประวัตคิ วามเป็นมาอย่างไรบ้าง เดินผ่านตัวหมูบ่ า้ นมาสักระยะก็ถงึ จุดแรกทีไ่ กด์ชาวลาวบอกกับพวก เราว่าถ�ำ้ น�ำ้ มันก็เป็นชือ่ เรียกเรียบง่ายตามสภาพความเป็นจริง จุดนีต้ อ้ ง ปลดสัมภาระสัมผัสน�ำ้ ไม่ได้ฝากเก็บไว้ เหลือเพียงแต่เสือ้ ผ้าและไฟฉาย คาดหัว จะเข้าไปชมถ�ำ้ นีไ้ ด้ตอ้ งลงห่วงยาง เอาก้นหย่อนลงรูกลมๆ ของ ห่วง แล้วสาวเชือกล่องไปตามน�ำ้ เพือ่ เข้าไปในตัวถ�ำ้ พืน้ น�ำ้ สีเขียวใสสะท้อนแดดทีป่ ากถ�ำ้ พลันเปลีย่ นมืดด�ำสนิททันทีเมือ่ เข้าไปภายในถ�ำ้ ทางข้างหน้ามืดมิด ยกเว้นแสงจากไฟฉายส่องกบบนหัว เราเท่านัน้ ทีส่ ะท้อนความงดงามของหินงอกหินย้อยภายในถ�ำ้ แทบลืม จังหวะการสาวเชือกไปตามเส้นทาง จนต้องชนกับห่วงยางของคนข้างหน้า เป็นระยะ สวยเสียจนลืมความเย็นและภยันอันตรายทีม่ องไม่เห็นใต้นำ�้ ไป เลย ระดับน�ำ้ ภายในถ�ำ้ ตืน้ ลึกสลับกันไป บางช่วงต้องขึน้ ฝัน่ แบกห่วงยาง ลดตัวลงต�ำ่ ลอดไปตามระดับความสูงของผนังถ�ำ้ และลงห่วงยางมุง่ หน้า ต่อไปเรือ่ ยๆ แล้วจูๆ่ ก็ได้ยนิ เสียงเอะอะโวยวายฟังไม่ได้ศพั ท์ผสมกับเสียง วัตถุกระแทกน�ำ้ ดังสะท้านอยูข่ า้ งหน้า คณะของเราสาวเชือกเข้าใกล้เสียงนัน้ ไปเรือ่ ยๆ เสียงซูซ่ า่ เหมือนคน ว่ายน�ำ้ ไปไม่เป็นพยายามกระเสือกกระสนขึน้ ฝัง่ จากเสียงตะโกนฟังดูแล้ว เป็นคนชาติตะวันตก เสียดังจนใจฟ่อ ไฟฉายทีเ่ รามีกำ� ลังส่องสว่างยังไปไม่ ถึงจุดนัน้ มีแต่ตอ้ งเร่งสาวเชือกเพือ่ เข้าไปจุดนัน้ ให้ไวทีส่ ดุ ... ตูม้ ! ตูม้ ! ตูม้ !
70
ปล่อย Release E-Magazine
แล้วท่อนบนของผมก็เปียกชุม่ ผมโดนน�ำ้ สาด เจ้าของเสียงเอะอะโวยวาย ก็คอื นักท่องเทีย่ วกลุม่ ทีเ่ ข้ามายังถ�ำ้ น�ำ้ ก่อนหน้าเรานัน่ เอง อุณหภูมขิ องน�ำ้ เย็นๆ เกาะแว่นตาจนมองไม่เห็นความเป็นไปเบือ้ ง หน้า พวกเขาก�ำลังสาดน�้ำใส่คณะพวกเราเหมือนกับว่าต้อนรับเข้าสู่ เทศกาลสงกรานต์ ผมพยายามหลับหูหลับตาสาวเชือกให้พน้ จุดนีไ้ ปเพือ่ เช็ดเลนส์แว่นให้ใสชัดอีกครั้ง แต่ผมถูกใครสักคนกระแทกจนมือหลุด จากเชือกน�ำทาง ต้องใช้มอื วักน�ำ้ กลับยังจุดเดิมไม่เป็นท่า แล้วมือข้าง ถนัดก็ไปสัมผัสทีต่ น้ ขานิม่ ๆ ของใครสักคนเข้า ผมตกใจรีบถอดแว่นออก กลายเป็นว่าผมไปคว้าเอาต้นขาอวบๆ ของสาวผมแดงชาวต่างชาติใน ชุดบิกนิ ี ผมพูดซอรีๆ่ แทบไม่เป็นรูปประโยค แล้วรีบสาวเชือกผ่านไป ด้วยความเขินอาย ไต่ตามเชือกไปสักระยะไกด์กใ็ ห้เรากลับทางเดิม ผมถามเขาว่าท�ำไม เราถึงไม่ไปต่อ เขาบอกว่าถ�ำ้ นีย้ งั ไปอีกไกลมากถึงจะทะลุไปอีกฝัง่ ซึง่ จะพา เราออกนอกเส้นทาง ทางล�ำบากมากกว่า แถมไม่มเี ชือกน�ำทาง นอกจาก คนทีบ่ กุ เบิกเส้นทางนีแ้ ล้วน้อยคนนักทีจ่ ะไปถึงต้นทางสายน�ำ้ ทีล่ อดผ่าน ถ�ำ้ นี้ ระหว่างขากลับมุมมองจากผนังถ�ำ้ ก็เปลีย่ นไปตามความรูส้ กึ หยด น�ำ้ ใสๆ ทีเ่ กาะพราวผนังหินดัง่ น�ำ้ ค้างยามเช้าเหนือยอดหญ้า และราวกับ ว่าเป็นหยดน�ำ้ ตาของคนขีอ้ ายแอบร�ำ่ ไห้ในทีม่ ดื มิด หินทีน่ มี่ นั ดูเศร้ามาก เพราะมีนำ�้ ตาตลอดเวลา
เมื่อถึงจุดพักปากถ�้ำ คณะทัวร์ชุดใหม่อีกชุดต่อคิวลงห่วงยางกัน แล้ว เราขึน้ จากน�ำ้ ไม่นานอาหารเทีย่ งก็มาเสิรฟ์ เป็นข้าวผัดง่ายๆ เสิรฟ์ กับขนมปังฝรัง่ เศสชิน้ เขือ่ งกับบาร์บคี วิ หมูไก่ มีสบั ปะรดชิน้ โตผ่านไฟหอมๆ ปิดท้ายขบวน เมือ่ อิม่ กันแล้วก็เดินย่อยกันไปทีถ่ ำ�้ ช้าง ระยะทางไม่ไกลมาก ถ�ำ้ ช้างมีปากถ�ำ้ กว้างใหญ่แต่ไม่ลกึ เหตุทเี่ ขาเรียกถ�ำ้ ช้างก็เพราะมีหนิ ย้อย ลักษณะคล้ายช้างนัน่ เอง ทีน่ ยี่ งั เป็นทีป่ ระดิษฐานของพระพุทธรูปองค์โต มีธปู เทียนพร้อมสักการบูชา และยังมีเซียมซีเสีย่ งท้ายอีกด้วย ผมเห็นใบ เซียมซีเป็นภาษาลาวน่าสนใจ อยากรูว้ า่ ส�ำนวนท�ำนายแบบลาวจะเป็น อย่างไรจึงลองเสีย่ งดู เสีย่ งทายได้เบอร์ที่ 16 พยายามอ่าน ถอดรหัสไม่ ผ่านจึงไหว้วานให้พไี่ กด์อา่ นให้ฟงั เขาก้มหน้าอย่างตัง้ ใจ อ่านจบแล้วจึง ถามว่าเป็นอย่างไร เขาตอบสัน้ ๆ ว่า ใบนีด้ !ี ผมขันในใจ เก็บอาการข�ำนัน้ ไว้ลกึ ๆ กลัวเขาจะหาว่าเราล้อเลียน เราขึน้ รถต่อไปยังอีกจุดหนึง่ เพือ่ ล่องแพ แต่เมือ่ ไปถึงจุดลงแพ ผม กลับมองไม่เห็นแพสักล�ำ มีแต่เรือคายัคหลากสี มีไม้พายพาดอยูบ่ นเรือ จอดรอเราอยูแ่ ล้ว เมือ่ สือ่ สารกับพีไ่ กด์นำ� เทีย่ วเป็นทีเ่ ข้าใจแล้ว จึงรูว้ า่ เราเข้าใจผิดกันไปเองว่าจะได้ลอ่ งแพชมทิวทัศน์นอนเอกเขนก เอาเท้ารา น�ำ้ อย่างสบายอารมณ์ สวมแว่นด�ำอ่านหนังสือไปพลาง จิบเบยเย็นๆ ไป พลาง ฟังดูเท่เหมือนล่องแพเมืองกาญจนบุรี ทีไ่ หนได้ เราต้องพายเลียบ ขุนเขาเวียงในระยะทาง 10 กิโลเมตร เมือ่ รูว้ า่ ต้องออกแรงพายก็อดท้อ
กับระยะทางไม่ได้เลย ภาพริมฝัง่ ทีเ่ ห็นระหว่างพายเรือคายัคชวนให้ชนื่ หัวใจ พายสักระยะ หนึง่ จะผ่านแก่งเล็กแก่งน้อย เราต้องระมัดระวังไม่ให้เรือล่ม ขณะเห็นเรือ ล�ำอืน่ พายไม่พน้ แก่งแล้วล่มต่อหน้าต่อตาก็อดข�ำดังๆ ไม่ได้ แต่พอถึงคราว ผมพายผ่านแก่งนัน้ บ้างเรือก็ลม่ ผมตกน�ำ้ ขาชีเ้ ด่ ท่าทางอุบาทว์นา่ ขัน กว่าใครอืน่ เสียอีก เมือ่ ตัง้ ล�ำขึน้ พายอีกครัง้ จึงต้องสงบปากสงบค�ำ และ ระมัดระวังมากกว่าเดิม อาการท้อในเส้นทางละลายไป สายน�ำ้ เย็นไหล เอือ่ ยอ้อยอิง่ กับทิวเขาเขียวเข้ม สูงตระหง่านไปสุดสายตา ความตืน่ ตา ตืน่ ใจบันดาลแรงให้จำ้� พาย นับซ้ายขวาซ้ายในใจ หาได้บดึ้ จ�ำ้ บึด้ ไม่ พีไ่ กด์ พายมาใกล้ๆ เราเป็นระยะ กระตุน้ เตือนตลอดว่าข้างหน้ามีจดุ พัก เบียร์ เย็นเป็นวุน้ รออยูท่ นี่ นั่ จุดพักจัดสรรน่าสนใจ ระเบียงไม้ไผ่ปลูกอยูร่ มิ ตลิง่ สูงชัน มีรา้ นค้า สนามวอลเลย์บอล สนามตะกร้อ และเพิงพักทีจ่ คุ นได้หลายร้อยคน มี หอสูงประมาณอาคารพาณิชย์สามชัน้ เตรียมพร้อมส�ำหรับวัดใจคนกล้า กระโดดลงน�้ำ ทีแรกนั้นผมเห็นเด็กหนุ่มเจ้าถิ่นกระโดดกันคนละทีสอง ที เสียงตูมตูมเหมือนจะท้าทายคนต่างถิน่ ร่วมวัดใจ ไม่ทนั ไรฝรัง่ รูปหล่อ กล้ามโตก็เอากับเขาบ้าง กระโดดลงน�ำ้ ตะโกนวูๆ้ ระบายความเสียวไส้ บางคนดั้งแตกเลือดอาบหน้าเพราะกระแทกพื้นน�้ำ แต่เจ้าตัวไม่แยแส กับบาดแผลและรอยเลือด แสยะยิม้ ให้พวกเราอีกต่างหาก คนพวกนีบ้ า้ ปล่อย Release E-Magazine
71
ปล่อยคนเดินทาง
เลือดจริงๆ ผมจดค�ำนีใ้ นใจ ละล้าละลังกันอยูพ่ กั หนึง่ พวกเราก็เอากับเขาบ้าง แต่เมือ่ ขึน้ ไปข้างบนหอนัน้ แล้วจะกลับหลังหันก็อายสาวๆ ทีค่ อยถ่ายรูป อยูด่ า้ นล่าง ระยะเวลาในการกระโจนลงน�ำ้ นัน้ สัน้ ไม่ถงึ วินาที แสดง ถึงแรงโน้มถ่วงอันมหาศาลของโลก คุ้งน�้ำนั้นลึกพอที่จะไม่ท�ำให้ อวัยวะกระแทกเข้ากับโขดหินใต้น�้ำ จมลงลึกตามน�้ำหนักตัวและ แรงทะยาน พริบตาตัวก็โผล่พ้นผิวน�้ำ เอามือลูบหน้าลูบตาแล้ว ว่ายขึน้ ฝัง่ อย่างผูม้ ชี ยั
72
ปล่อย Release E-Magazine
หลังจากพวกเราแล้วชายชาติอนื่ ก็ไม่ยอมน้อยหน้า ทัง้ หนุม่ เกาหลี หนุม่ ญีป่ นุ่ กระทัง่ หนุม่ ใหญ่ดงั้ โตก็กระโดดตามๆ กัน เสียงเนือ้ คนปะทะผืนน�ำ้ ดังถีก่ ว่าเดิม การกระโดดน�ำ้ กลายเป็นเรือ่ งท้าทาย ของลูกผูช้ าย อีกทัง้ มีผรู้ อชมไม่วางตาแถมบันทึกภาพไว้อกี บนหอก ระโดดนัน้ จึงไม่ตา่ งกับสนามกีฬาโอลิมปิกเกม ทีม่ แี ต่ความสะใจส่วน ตัวเป็นเหรียญรางวัล เส้นทางพายเรือเหลืออีกครึง่ หนึง่ แรงไหลของน�ำ้ พาเราลัด เลาะเลียบขุนเขา บางช่วงตืน้ เขินไม่เกินหัวเข่า ตืน้ พอทีจ่ ะหยุดพักหัน หลังไปบันทึกภาพเส้นทางทีเ่ พิง่ ผ่านมา ขณะนัน้ คือยามบ่ายแก่ๆ ดวง อาทิตย์เหมือนเกาะอยูบ่ นหลังเขา แดดจ้าภาพทีเ่ ห็นเป็นภาพย้อน แสง ยากจะตัง้ ค่าตัวกล้องบันทึกภาพให้สวยงามเท่าดวงตาเห็น กว่า จะพายถึงจุดขึน้ ฝัง่ ฟ้าก็เปลีย่ นเป็นสีสม้ อัสดงเสียแล้ว ระหว่างกลับ พวกเราคุยกันไม่หยุดปากถึงสิง่ ทีเ่ ห็น สิง่ ทีไ่ ด้สมั ผัสตลอดวัน ราคา ค่าทริปอันเหน็ดเหนือ่ ยนีอ้ ยูท่ ี่ 450 บาท ทุกทีพ่ กั ในวังเวียงสามารถ จองโปรแกรมนีไ้ ด้ วันหนึง่ เต็มๆ กับกิจกรรมแอดเวนเจอร์ทไี่ ม่รรู้ าย ละเอียดมาก่อน อ่อนเพลีย เมือ่ ยล้า แต่คมุ้ ค่าเหลือเกิน
ถ�ำ้ ลม และค�ำ่ คืนสุดท้าย
อากาศทีน่ ตี่ ำ�่ กว่ากรุงเทพฯ หลายองศา ก่อนมาเยือนทีน่ ผี่ ม เป็นหวัดมาแล้วหนึง่ วัน เจอกิจกรรมรีดเหงือ่ เมือ่ วันก่อนถึงกับสร่าง ไข้ บวกกับอากาศบริสทุ ธิส์ ดู หายใจเข้าปอดแล้วรูส้ กึ โล่งเบาสบาย หยูกยาทีเ่ ตรียมมาไม่ทนั ได้แกะแคปซูน อาการน�ำ้ ท่วมจมูกก็เหือด หายไปเสียก่อน เรายังเหลืออีกหมุดหมายหนึง่ ทีย่ งั ไม่ได้ไป นัน่ คือถ�ำ้ ลม สถาน ที่ซึ่งเรียกว่าเป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยวต่างแดน เสียงล�่ำลือว่า มีสาวๆ นุง่ ชุดชัน้ ในกระโดดน�ำ้ พีก้ ญ ั ชา เมาสุรากันอย่างบ้าคลัง่ ข้อมูลเหล่านีเ้ ก็บได้จากค�ำบอกเล่าของเพือ่ นฝูง และข้อมูลรูปภาพ ในสารระบบอินเทอร์เน็ต มาถึงวังเวียงทังทีจะต้องไปดูให้เห็นกับตา คืนสุดท้ายที่วังเวียงนี้จะให้นอนจ�ำเจอยู่กับที่เดิมได้อย่างไร ตกลงกับพีๆ่ ร่วมคณะแล้วจึงตัดสินใจย้ายทีพ่ กั ข้ามสะพานไม้ใหญ่ พอทีร่ ถเครือ่ งผ่านไปได้ ทีพ่ กั แห่งใหม่อยูอ่ กี ฝัง่ หนึง่ ของล�ำน�ำ้ ซอง และโรมแรมทีเ่ ราเคยพัก เลือกบังกะโลริมน�ำ้ ติดพัดลมราคา 200 บาท ห้องน�้ำไม่มีกลอน แต่มีตั่งและเปล หน้าบังกะโลหันเข้าหา พระอาทิตย์ยามเช้า ผมพักกับรุน่ พีค่ นหนึง่ ชีใ้ ห้เขาดูฟกู บนเตียง หกฟุตทีเ่ ป็นหลุมอยูต่ รงกลางผ่านการใช้งานมาโชกโชน แล้วชีไ้ ป ยังปลอกหมอนและผ้าปูที่นอนลายหัวใจสีแดงพาดตัวอักษรภาษา อังกฤษสีขาวว่า “Endless Love” จากนัน้ ผมกางมุง้ สีชมพูให้ดู เขา ถึงกับอุทานเป็นชือ่ สัตว์เลือ่ ยคลานออกมาดังๆ แล้วเราก็ระเบิดเสียง หัวเราะลัน่ กระต๊อบ ปล่อย Release E-Magazine
73
ปล่อยคนเดินทาง
ชาวงบ่ายเราเช่ารถมอเตอร์ไซค์เพือ่ ขีไ่ ปถ�ำ้ ลม ระยะทางสัน้ กว่าที่ ไปถ�ำ้ น�ำ้ เมือ่ วานครึง่ หนึง่ ค่าเช่ามอเตอร์ไซค์ครึง่ วันอยูใ่ นราคา 160 บาท แถมหมวกกันน็อคกับแผนทีเ่ ทีย่ วแบบท�ำมือ ไม่ได้แถมน�ำ้ มัน เมือ่ แวะปัม๊ น�ำ้ มันจึงรูว้ า่ น�ำ้ มันเมืองลาวน�ำเข้าจากประเทศไทย ราคาขายจึงแพงกว่า ทีน่ เี่ บนซินตกลิตรละ 50 บาท จ่ายไปสองหมืน่ ห้าพันกีบ เป็นเงินไทยเท่า ไหร่ เติมได้กลี่ ติ ร ลองค�ำนวณกันดูเล่นๆ ก็แล้วกัน ตลอดเส้นทางของวันนีเ้ ริม่ มีผคู้ นเล่นสงกรานต์กนั บ้างแล้ว ถ้าจ�ำ ไม่ผดิ คนลาวจะนับวันขึน้ ปีใหม่ วันที่ 12 เมษายน ของทุกปี (ถ้าจ�ำผิดก็ ขออภัย) เมือ่ ถึงจุดทีเ่ รียกว่าถ�ำ้ ลม ผมก็รอ้ งอ๋อทันที จุดนีเ้ คยพายคายัค ผ่านมาเมือ่ วานนีเ่ อง จุดเด่นเห็นง่ายก็คอื มีสะพานแขวนสีดำ� พาดขวาง ข้ามสายน�ำ้ นัน่ เอง เราต้องใช้ธนบัตรหมื่นกีบเป็นตั๋วผ่านทางเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง น้อง สาวผิวสีนำ�้ ผึง้ เป็นคนขายตัว๋ พูดภาษาไทยบอกว่าอย่าทิง้ ตัว๋ เพราะเอามา แลกน�ำ้ หรือเครือ่ งดืม่ ชูกำ� ลังได้ตอนออกจากถ�ำ้ ลม เราสงสัยอยูว่ า่ ท�ำไม ถ�ำ้ ลมถึงเป็นทีน่ ยิ มกันนัก ความเป็นถ�ำ้ ไม่นา่ จะใช่จดุ สนใจของหนุม่ สาว ฮิปปีต้ ะวันตก ได้แต่เก็บความสงสัยนัน้ ไว้แล้วก้มหน้าก้มตาเดินตามป้าย บอกทาง ผมคิดแต่วา่ มันจะคล้ายถ�ำ้ น�ำ้ เหมือนเมือ่ วานนีห้ รือเปล่า บริเวณ หน้าถ�ำ้ อาจเป็นพืน้ ทีก่ ว้างเหมาะส�ำหรับจัดปาร์ตี้ แต่สรุปว่าไม่ใช่อย่างที่ คิด เราต้องเสียเงินกีบอีกหมืน่ เพือ่ เข้าชมถ�ำ้ ลม คราวนีไ้ ม่มหี ว่ งยาง มีแต่ เท้าเปล่าของเราทีแ่ บกน�ำ้ หนักตัวเองไต่ขนึ้ ไปบนเขาสูงชัน หินเล็กใหญ่ระ เกะระกะเดินไม่สะดวกนัก ต้องหยุดพักสูดหายใจอยูห่ ลายเฮือก ไกด์สาว ตัวน้อยต้องหยุดรอเราท�ำสีหน้าเบือ่ หน่าย ผมได้แต่ยมิ้ เขินๆ ให้เธอ พอ ถึงปากถ�ำ้ ลมเท่านนัน้ แหละ ลมเย็นยะเยือกโชยออกมาจากถ�ำ้ พัดเสือ้ ยืดโชกเหงือ่ จนแห้ง ก่อนเข้าถ�ำ้ ลมไกด์นอ้ ยแนะให้เปิดไฟฉาย ทางลงไปในถ�ำ้ ค่อนข้าง ชัน ลงไปสักพักเริม่ อยากกลับขึน้ ไปเอากระเป๋ากล้องไปฝากไว้ ข้างในถ�ำ้
74
ปล่อย Release E-Magazine
ไม่ได้ประดับไฟหลากสีเหมือนถ�ำ้ เขาบินจังหวัดราชบุรี อุปกรณ์บนั ทึกภาพ จึงการเป็นภาระขึน้ มาทันที ข้างในถ�ำ้ มืดจนมองไม่เห็นมือตัวเอง ทางเดิน เต็มไปด้วยโคลนลืน่ ๆ ใครทีห่ นีบอีแตะมาด้วยต้องลืน่ หัวทิม่ แน่ๆ หินบางจุด ไม่ทราบชนิด เมือ่ ส่องไฟจะเกิดประกายสะท้อนเหมือนกากเพชร ระหว่าง ทางมีหลุมลึกขนาดใหญ่ มีเชือกขึงกัน้ เตือนอันตรายเป็นภาษาลาว ปีน ข้ามหินกองใหญ่ไปเรือ่ ยๆ ก็พบว่าถ�ำ้ ลมกว้างมาก บางห้องกว้างเท่าห้อง บอลรูมของโรงแรมหรู หรืออาจกว้างเท่าสนามฟุตบอล ไม่เพียงแต่กว้าง เท่านัน้ ผนังก็สงู เสียจนไฟฉายน้อยส่องไปไม่ถงึ เสียงจุปากตกตะลึงของ ผมสะท้อนก้องกังวาน เดินเข้าไปเรือ่ ยๆ เริม่ หายใจติดขัด มวลอากาศน้อยๆในถ�ำ้ ไม่เหมาะ กับคนช่างพูดอย่างผม เดินไปชวนคนอืน่ คุยไปเรือ่ ยถึงกับหอบ แต่ความ มืดข้างหน้าทีน่ ำ� ทางเราไปก็ชวนระทึกว่าเราจะไปเจออะไรบ้าง พีค่ นหนึง่ ในกลุม่ ถึงต้องออกปากขอกลับออกไปเพราะเดินมาหลายนาทีแล้วยังไม่มี ทีทา่ ว่าจะไปถึงจุดช่องลมทีพ่ ดั ผ่านถ�ำ้ นี้ เราผ่านห้องโถงหินใหญ่อกี สอง สามห้องก็ถงึ หินย้อยหลายจุดทีต่ อ้ งก้มต้องมุดจึงจะผ่านไปได้ น้องไกด์ แนะน�ำให้เรากลับออกไป เพราะทางข้างหน้าเธอเองก็ยงั ไม่เคยกล�ำ้ กราย หากเราตัดใจลุยต่อจนถึงสุดทาง ไม่ต้องพนันก็รู้เลยว่าต้องหลงอยู่ใน ถ�ำ้ แน่นอน ความห้าวหาญสูญหายทันทีเมือ่ นึกถึงฉากหนังผจญภัยแบบ อินเดียน่า โจน ทีม่ กั พบโครงกระดูกนอนพิงผนังเฝ้าถ�ำ้ จินตนาการเหล่า นัน้ ช่วยให้ตดั สินใจกลับทางเดิมง่ายขึน้ เห็นโครงสร้างทัง้ หมดของถ�ำ้ แล้ว ระยะทางขาออกดูเหมือนหดสัน้ ลง แต่ความมืดมิดยังคงอยู่ ผมหันไปถกกับพีอ่ กี คนถึงบทกวีทมี่ กั เขียนถึง ความมืดมิดกับแสงสว่างทีม่ กั มีฉากเป็นถ�ำ้ ต้องต่อสูอ้ ดทนก้มหน้าแล้วจะ พบกับแสงสว่างอะไรประมาณนี้ น่าสงสัยอยูว่ า่ บทเปรียบเทียบบางครัง้ ใน บทกวี คงไม่สมจริงเท่ากับลองมาท่องถ�ำ้ ด้วยตัวเอง ออกจากถ�ำ้ แล้วก้มดู นาฬิกา พบว่าเราใช้เวลาในถ�ำ้ เกือบหนึง่ ชัว่ โมง ช่องลมทีเ่ ราอยากเห็นก็
ไม่รวู้ า่ ไกลออกไปอีกกีก่ โิ ลฯ ออกแรงปีนขึน้ เขา ลอดลงถ�ำ้ จนไส้กวิ่ จึงแวะพักกินข้าวทีช่ ายหาด แถวๆ สะพานแขวน ระดับน�ำ้ ณ จุดนีต้ นื้ เขินไม่เกินหัวเข่า สามารถเดิน ลุยน�ำ้ ข้ามไปอีกฝัง่ ได้ ชายหาดจะกว้างพอส�ำหรับตัง้ ร้านขายอาหาร แต่ก็ ยังกางโต๊ะเก้าอีล้ ำ�้ ลงไปในสายน�ำ้ สามารถรับประทานอาหารสังสรรค์ได้ ตามสะดวก จุดทีเ่ รานัง่ เยือ้ ง ๆ กับเวทีดนตรี เพลงสามช่าบรรเลง หวัง ว่าจะได้ฟงั เพลงมันๆ ของลาว แต่ผดิ หวังเพราะส่วนใหญ่นกั ดนตรีเล่นแต่ เพลงเพือ่ ชีวติ ไทย เน้นหนักไปทางเพลงของวงคาราบาว หนุม่ สาวน้อย ใหญ่เล่นน�ำ้ กันสนุกสนานคอยวิดน�ำ้ สาดฝรัง่ ทีก่ ำ� ลังพายเรือผ่านมา หนุม่ บางคนพยายามรัง้ ห่วงยางของฝรัง่ สาวเพือ่ ให้ดมื่ กับเขา เมือ่ เธอปฏิเสธ ก็ คว�ำ่ ห่วงยางของเธอจนหัวคะม�ำ ต่างคนต่างหัวเราะให้กนั และกัน ขอโทษ ขอโพยกันเสร็จก็จากกันด้วยดี จุดนีน้ เี่ องทีเ่ รียกว่าถ�ำ้ ลมทีเ่ ป็นจุดเทีย่ วของ จริง หาใช่ถำ�้ ลมทีอ่ ยูบ่ นเขา วันหยุดเทศกาลก็จริง แต่คนมาเทีย่ วทีน่ นี่ อ้ ยจนเหลือเชือ่ ผิดจาก ที่ได้ยินได้เห็นมา เพื่อนผมในอินเทอร์เน็ตที่เป็นคนลาวอยู่เวียงจันทน์ บอกว่า ช่วงหลังมานีร้ ฐั บาลเคร่งครัดเรือ่ งระเบียบการเทีย่ วในวังเวียง
รณรงค์ไม่ให้ฝรั่งนุ่งบิกินีเดินพล่านไปทั่วเมือง อีกทั้งการเล่นระเริงไม่ ระมัดระวัง เกิดอุบตั เิ หตุนกั ท่องเทีย่ วเสียชีวติ ทีถ่ ำ�้ ลมปีหนึง่ หลายสิบคน อีกทัง้ กวดขันเรือ่ งยาเสพติดมากขึน้ ถ�ำ้ ลมของวังเวียงจึงกลับไปสงบสุข คล้ายๆ อย่างทีเ่ คยเป็นมา คืนสุดท้ายทีว่ งั เวียง เราเดินเทีย่ วในเมืองหาของกินพืน้ บ้าน เลือก ร้านอาหารใหญ่สะอาดๆ ร้านหนึง่ สัง่ อ่อมไก่ ลาบหมู ปลาย่าง หมูยา่ ง เป็ดย่าง กินกับข้าวเหนียว อิ่มอร่อยจนพุงกาง คืนนี้นักท่องเที่ยวเริ่ม หนาตามากขึน้ เดินเกาะกันเป็นกลุม่ ใหญ่ สวนทางกับพวกเราทีพ่ รุง่ นีเ้ ช้า จะเก็บกระเป๋ากลับบ้านกันแล้ว ก่อนนอนเรายังติดเครือ่ งดืม่ มานัง่ รับลม เย็นหน้าทีพ่ กั ชมล�ำน�ำ้ สีดำ� สะท้อนแสงไฟบ้านเรือน คุยเรือ่ งผจญภัยสอง สามวันทีผ่ า่ นมา เสียงหัวเราะครึกครืน้ ผสมโรงกับเสียงหรีดหริง่ เรไร คุย กันจนหมดหัวข้อสนทนาจึงแยกย้ายกันเข้านอน ก่อนหลับตาลงนั้น ผมกับพี่นักหนังสือพิมพ์ตกลงกันว่าห้ามนอน กลิง้ มาทีห่ ลุมกลางเตียงรูปหัวใจสีแดง แล้วหาผ้าขนหนูมาปิดคลุมค�ำว่า “Endless Love” บนปลอกหมอนเสีย อนุญาตเหลือไว้แต่เพียงมุง้ สีชมพู กางไว้เพือ่ ป้องกันยุงและแมลงเท่านัน้ ปล่อย Release E-Magazine
75
ปล่อยกันไปแฮ้ง เรื่อง : KEN ภาพ : อ๊อด อ๊อด
อ๊ ป นโดป @แม
ทำ� ต วั ปอ๊ ปป อ๊ ป
76
ปล่อย Release E-Magazine
ความป๊อปปูลาร์แรกเริม่ ต้นขึน้ จากบรรยากาศร้านทีเ่ ต็มไปด้วยเฟอร์นเิ จอร์สไตล์จนี ก็ จริงอยู่ แต่ทว่ามีความโมเดิรน์ เด่นตาในโทนสีนำ�้ เงิน เทา และด�ำ
ใน
ค�ำ่ คืนทีร่ สู้ กึ ครัน่ เนือ้ ครัน่ ตัว อยากจะออกไปท�ำตัว ป๊อป ป๊อป ทีไ่ หนสักแห่ง คริคริ และแล้วก็เจอเป้า หมายจนได้ นึกอยากท�ำตัวให้ปอ๊ ปปูลาร์จะเป็นทีไ่ หน ไปไม่ได้นอกจากย่านสุขมุ วิท ว่ามะ และทีจ่ ะท�ำให้เราๆ ท่านๆ ป๊อปสุดยามนีต้ อ้ งทีน่ เี่ ลยฮะ แมนโดป๊อป (Mandopop) นามนี้ เขามีทมี่ าจากค�ำว่า Mandarin Popular Music เป็นบาร์และ ร้านอาหารจีน ทั น สมั ย จ๋ า ที่ ก ล้ า ฉี ก กฎร้ า นอาหารจี น ทั้ ง หลายเสี ย ยับเยิน!!! ความป๊อปปูลาร์แรกเริม่ ต้นขึน้ จากบรรยากาศร้านทีเ่ ต็ม ไปด้วยเฟอร์นเิ จอร์สไตล์จนี ก็จริงอยู่ แต่ทว่ามีความโมเดิรน์ เด่น ตาในโทนสีนำ�้ เงิน เทา และด�ำ ท�ำให้ลมื ภาพของร้านอาหารจีน เดิมๆ ไปเสียสนิท และรูส้ กึ เอนจอยมากยิง่ ขึน้ ด้วยการแบ่งเป็น 2 ชัน้ ซึง่ ได้แรงบันดาลใจการตกแต่งมาจากศิลปะจีน ผสมแนว ร่วมสมัยในแบบตะวันตกทีช่ วนน่าค้นหา โดยไม่ละเลยในเรือ่ ง ของความอบอุน่ เอาไว้ในที เอาเป็นว่าถ้าต้องการมุมส่วนตัวดวลกับสหายทีร่ ใู้ จ ก็ตอ้ ง เดินบันไดวนขึน้ ไปชัน้ 2 ทีต่ กแต่งเป็นห้องส่วนตัวแสนสบาย จะ เฮฮาหนักหน่วงขนาดไหนก็ไม่ตอ้ งแคร์สายตาใครๆ แต่ถา้ อยาก ซ่าส์แบบป๊อปปูลาร์ ก็ขอแนะน�ำให้เป็นโซนด้านล่างทีม่ โี ซฟาน่า นัง่ แล้วยังมีสว่ นเคาน์เตอร์บาร์ และเก้าอีท้ รงสูง ทีน่ งั่ เมาท์นงั่ ดืม่ กันได้อย่างส�ำราญใจ ป๊อป ป๊อป ต่อมา...คือเสียงทีค่ ลอเคล้า นัน่ คือมิวสิคทีแ่ อบ หยิบเพลงจีนมากล่อมเกลา แต่ขอโทษนะฮะจะเป็นเพลงจีนแนว ป๊อปยอดนิยมเท่านัน้ แม้จะไม่คนุ้ หูสกั เท่าไหร่ แต่ดว้ ยท่วงท�ำนอง ก็ชว่ ยขุดโกยความป๊อปในตัวออกมาเฉิดฉายได้ไม่ยาก ว้าว ว้าว!!! ขาดไปเสียมิได้คอื ความป๊อปเรือ่ งของอาหาร อาหารของ ทีน่ ไี่ ด้รบั การดูแลจากเชฟชาวสิงคโปร์เอเดรียน ฉัว ทีค่ ร�ำ่ หวอด ในวงการอาหารจีนมานานกว่า 20 ปี แล้วก็กวาดรางวัลด้าน อาหารมาแล้วมากมาย เรียกว่าแต่ละเมนูเป็นอาหารจีนทันสมัย ทีห่ น้าตาละม้ายกับอาหารฝรัง่ เศส แต่วา่ กรรมวิธกี ารท�ำนัน้ คง รสชาติแบบจีนต้นต�ำรับเอาไว้ ขอแนะน�ำฮะเก๋าไส้กงุ้ ทีห่ อ่ ด้วยแป้งผสมผักโขมและฮะเก๋า หอยเชลล์ทโี่ ปะหน้าด้วยไข่กงุ้ ห่อด้วยแป้งสีเขียวจากผักโขม และ สีชมพูจากบีตรูต หรือจะเป็นเมนูยอดฮิตก้ามปูชนิ้ โตผัดกับเครือ่ ง พริกไทยด�ำและหน่อไม้ฝรัง่ สูตรเฉพาะของทีร่ า้ น รสชาติจดั จ้าน หรือจะเป็นปลาคอดนึง่ โรยกุยช่ายขาว ปลาเนือ้ นุม่ กินกับซอส สูตรพิเศษ และผัดหมีซ่ วั่ เส้นเหนียวนุม่ ผัดกับซีฟดู้ กุง้ และหอย
เชลล์ เรียกว่ารูปลักษณ์แม้ทนั สมัยแต่ยงั คงรสชาติอาหารจีนต้น ต�ำรับไว้ทกุ อณู รวมทัง้ เมนูนา่ ลิม้ อืน่ ๆ อีกมากมาย ขยับมาทีป่ อ๊ ปสุดท้าย...ขาดไปเสียมิได้อย่างยิง่ ส�ำหรับเพิม่ สีสนั ให้กบั ค�ำ่ คืน ก็เครือ่ งดืม่ ไงครับ ทีน่ นี่ ะนอกจากจะป๊อปเรือ่ ง ไวน์อนั หลากหลาย ยังมีคอ็ กเทลอีกหลากสีสนั ทัง้ ค็อกเทลคลาส สิก หรือจะเป็นค็อกเทลซิกเนเจอร์กม็ บี ริการกันตรึม ขอแนะน�ำ Kok Fah Mojito โมจิโตรสเก๊กฮวยใส่เม็ด แมงลักให้เคีย้ วเล่นพอกรุบๆ หรือจะเป็น Ruby ราสพ์เบอร์รรี ส เปรีย้ วหวาน ใส่ลกู บอลน�ำ้ แข็ง สีสนั สวยงาม อีกสักแก้วกับเครือ่ งดืม่ ชวนคิดถึงทะเล Bluemoon เครือ่ ง ดืม่ สีฟา้ สดใสด้วยส่วนผสมของวอดก้าผสมกับสับปะรด มะนาว และก็นำ�้ เชือ่ ม ส่วนรสชาติตอ้ งไปลิม้ ลองกันดูเอง ฮ่าฮ่า ความป๊อปทีเ่ หลือก็อยูท่ กี่ ารวาดลีลาลิน้ และกาย ของ คุณๆ เองแล้วกะมังครับ อิอ!ิ !!! แมนโดป๊อป ชัน้ 1 โรงแรมโอเรียนเต็ล เรสซิเดนซ์ถนน วิทยุ ร้านเปิดบริการทุกวัน ตัง้ แต่เวลา 17.00-24.00 น. โทร. 02-252-5800-1
ปล่อย Release E-Magazine
77
ปล่อยตามดวง? โดย : ม้าหมุน
พยากรณ์ประจ�ำเดือน มิถน ุ ายน 2556 เกิดวันอาทิตย์ งานประสบความส�ำเร็จได้ทงั้ เงินได้ทงั้ กล่อง ที่ เคยท�ำงานอยูเ่ บือ้ งหลังชือ่ เสียงเริม่ เป็นทีร่ จู้ กั มากขึน้ เมือ่ งานเดินเงิน ก็ดตี าม ม้าหมุนขอเตือนว่าอย่าได้ชะล่าใจคิดว่าดวงจะดีทกุ เดือนนะจ๊ะ เก็บออมแยกกระเป๋าส�ำหรับภาระค่าใช้จา่ ยให้ดี ถึงแม้บางคนจะขอกูเ้ งิน ผ่านตัง้ แต่เดือนก่อนแล้วก็ตาม เพราะครึง่ เดือนหลัง บิลค่าใช้จา่ ยยาว เป็นหางว่าวเชียว คิดลงทุนร่วมหุน้ กับใครเก็งก�ำไรระยะสัน้ ๆ ยังพอได้ ก�ำไรบ้าง ความรักทีร่ ริ กั แบบหลบๆ ซ่อนๆ มีแต่หงึ หวงหวาดระแวง ไม่ ไว้ใจกัน กลางเดือนไปแล้วถึงมีโอกาสเปิดตัวกับคนในครอบครัว คนที่ เพิง่ คบกันใหม่ๆ โลกทัง้ ใบมีแต่สชี มพู อยากจะอยูด่ ว้ ยกันทัง้ วันทัง้ คืน คน มีครอบครัวแล้วกลับต้องระเห็จห่างบ้านห่างครอบครัวกะทันหัน สุขภาพ ระวังเกีย่ วกับอวัยวะสืบพันธุท์ งั้ ท่านชายและสตรีนา่ เป็นห่วง ประมาณ กลางเดือนจะส�ำแดงชัด ถ้าไม่รบี รักษาจะเข้าท�ำนอง เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย Tips ได้พบมิตรสหายต่างวัย ต่างเชือ้ ชาติ ศาสนา ที่ รูส้ กึ ว่าพูดคุยถูกคอถูกใจนัก เกิดวันจันทร์ ต้องเดินทางไปท�ำงานต่างถิน่ หรือโยกย้ายเลือ่ น ต�ำแหน่ง เป็นโปรเจ็คใหม่ระยะสัน้ ทีต่ อ้ งไปบุกเบิกเพือ่ พิสจู น์ฝมี อื ซึง่ คุณ ท�ำได้ดอี ยูแ่ ล้ว เงินทองยังคงสมดุลดีอยู่ กลางเดือนรายจ่ายสูงประสาคน ใจใหญ่ตอ้ งเลีย้ งลูกน้องเวลาไปไหนต่อไหน ยังดีทมี่ รี ายได้เสริมเข้ามาช่วย ให้มสี ภาพคล่องมากขึน้ ลาภลอยพอมีลนุ้ ได้บา้ งก็งวดต้นเดือน ความรัก
78
ปล่อย Release E-Magazine
ของคนมีคแู่ ล้วหลังจากสวีทก็เริม่ จะมีเลีย่ นๆ กันบ้าง แต่อย่าคิดมีกก๊ิ เชียว จะถูกจับได้ ส่วนคนโสดจะมีพอ่ บุญทุม่ เข้ามาจิจ๊ ะ๊ ซะด้วยสิ สุขภาพสายตา ท�ำงานหนักเกินไป ระมัดระวังเรือ่ งอาหาร ถ้างดของมึนเมาได้ยงิ่ ดี ตอน นีก้ ระเพาะล�ำไส้ทำ� งานผิดปรกติ ถ้าปล่อยไว้เรือ่ งเล็กอาจกลายเป็นเรือ่ ง ใหญ่ได้ Tips ความใจร้อนและอวดเก่งของคุณจะท�ำให้เสียทัง้ งาน เสีย ทัง้ เงิน ทัง้ ๆ ทีค่ ณ ุ สามารถปรึกษาเพือ่ นร่วมงานหรือหุน้ ส่วนได้ เกิดวันอังคาร ตัง้ แต่ปลายเดือนก่อนจนถึงต้นเดือนนีง้ านรุง่ พุง่ พรวด เดินทางเหนือ่ ยหน่อยแต่คมุ้ ค่า กลางเดือนระวังคนใกล้ชดิ ใช้จริต มารยาแสร้งหวังดีเจตนาร้ายคิดเลือ่ ยขาเก้าอี้ ฮุบกิจการ เห็นหน้าใสๆ แต่ใจร้ายจัง กลับกันถ้าคุณก�ำลังคิดอิจฉาใคร คุณจะสะดุดขาตัวเองหัว ทิม่ เบย เรือ่ งเงินๆทองๆ ทีค่ ดิ ว่าจะทวงหนีท้ วงเลยเป็นผลส�ำเร็จ กลาง เดือนหนีเ้ ก่าได้คนื จะขอกูย้ มื ใหม่กฉ็ ลุย ลงขันร่วมหุน้ ก็มกี ำ� ไรงาม คนโสด ก็มวั แต่แอบมองกันไปมา เฝ้าๆ จ้องๆ ปากหนักไม่ยอมบอกรักกันซักที ม้า หมุนว่าลองหาแม่สอื่ ดูมยั้ เผือ่ จะส�ำเร็จ คนมีคแู่ ล้วเกิดภาวะรักแท้ชนะทุก อย่าง ระยะทางไกลแต่เข้าใจกันมากขึน้ สุขภาพ พักผ่อนน้อย มีอาการ ภูมแิ พ้ ติดเชือ้ ทางเดินหายใจ เจ็บคอ ปวดฟัน อัลไซเมอร์ ใครไปถอนฟัน จัดฟัน ขูดหินปูน หรือท�ำศัลยกรรมจมูกมาก็ถอื ว่าเป็นการแก้เคล็ดไปในตัว Tips ระวังความโลเล ใจอ่อน หูเบา เชือ่ คนง่าย มีคนหลอกขายอาหารเส ริมปลอมๆ ถึงประตูบา้ น
เกิดวันพุธกลางวัน ทะเลาะกับเด็กร่วมงานใหม่เพราะสัง่ งาน เหมือนสัง่ น�ำ้ มูก ไม่ทำ� ตามแล้วยังจะมาเถียงอีก เฮ้อ! ม้าหมุนเห็นแล้วปวด หัวแทนจริงๆ ติชมกันซึง่ หน้ายังพอรับไหว แต่แทงกันข้างหลังมันเจ็บทะลุ ถึงหัวใจน่ะสิ เรือ่ งวุน่ ๆ แบบนีพ้ น้ กลางเดือนก็สงบขึน้ ธุรกิจน�ำเข้าส่งออก ขายเสือ้ ผ้าเด็ก สตรี เครือ่ งส�ำอางออร์เดอร์เข้ามาเพียบ โอกาสทองมาถึง น�ำ้ ขึน้ จงรีบตัก ไม่ใช่แค่เงินเท่านัน้ ทีส่ ะพัด กลางเดือนยังได้รบั มรดกเป็น บ้านหรือทีด่ นิ อีกด้วย ความรักมีปญ ั หาเรือ่ งมือทีส่ ามจากเดือนก่อนท�ำให้ หวานอมขมกลืน เดือนนีต้ าสว่าง รูแ้ ล้วน่ะสิวา่ ห่างกันแล้วใครเป็นตัวจริง ทีนลี้ ะ่ หวานซาบซ่านกว่าเดิมอีกแน่ะ น่าอิจฉาชะมัดเลย สุขภาพ ระวังโรค หัวใจ ตับ ไมเกรน เป็นลม กระเพาะอาหาร ถ้ามีโรคประจ�ำตัวอยูแ่ ล้วพก ยาเวลาออกไปไหนต่อไหน บางคนอาการหนักมากต้องเข้าโรงหมอผ่าตัด เลย Tips เดินทางใกล้ไกลระวังอุบตั เิ หตุ เลือดตกยางออก อันตรายจาก ของมีคม หรือแม้แต่จอดรถริมทางก็อาจถูกขโมยซึง่ ๆ หน้าได้ เกิดวันพุธกลางคืน ได้ทำ� งานใหม่ในต�ำแหน่งทีไ่ ม่ถนัด ทัง้ ลูกน้อง และผูร้ ว่ มงานเลยจัดหนักลองภูมคิ ณ ุ แต่คณ ุ ก็มเี พาเวอร์พอทีจ่ ะสามารถ ประคับประคองสถานการณ์ได้ ผ่านไปสักระยะหนึง่ ก็เข้าทีเ่ ข้าทางเอง ราย ได้ประจ�ำเข้ามาเท่าเดิมแต่กห็ มดไปกับเรือ่ งฟุม่ เฟือยของตัวเอง พอมีเรือ่ ง ด่วนจ�ำเป็นต้องบากหน้าแบมือขอเงินพ่อตา หรือเบิกเงินล่วงหน้ากับเจ้า นาย อายเขามัย้ ล่ะนัน่ พ้นครึง่ เดือนไปแล้วจะได้รบั เงินปันผลจากหุน้ ส่วน หรือคูค่ รอง ถ้าเดินทางท่องเทีย่ วระวังกระเป๋าสตางค์ หรือเอกสารส�ำคัญ ต่างๆ ช�ำรุดสูญหาย ความรักของทัง้ คนโสด และมีคแู่ ล้วพัวพันชุลมุนกัน หลายตลบ เพราะต่างมีและต่างเป็นมือทีส่ ามของกันและกัน ตามประสา คนเจ้าคารม ระยะนีจ้ งึ มีคนเข้ามาสนใจอยูไ่ ม่ขาดสาย สุขภาพ ต้อง ระมัดระวังอาหารเป็นพิษ ท้องร่วงเฉียบพลันและบางคนอาจหนักกว่า นัน้ ม้าหมุนแนะน�ำให้ไปเข้าคอร์สสุขภาพล้างพิษตับ หรือท�ำดีทอ็ กซ์กบั สถาบันทีไ่ ว้ใจได้ Tips มีโชค 2 ชัน้ จากเด็กๆ สาวๆ ผิวขาวแบบอาห มวย รูปร่างอวบอึม๋ ด้วยล่ะ เกิดวันพฤหัสบดี คนทีม่ เี ป็นเจ้าของธุรกิจมีออร์เดอร์เข้ามา จ�ำนวนมาก ทว่าบัญชีมแี ต่ตวั เลขไม่เห็นตัวเงินเลย ตัง้ แต่ปลายเดือนก่อน จนถึงต้นเดือนนีท้ กุ อย่างล่าช้ากว่าทีค่ ดิ ไว้ ต้องเอ่ยปากทวงแล้วทวงอีกไม่ อย่างนัน้ โดนเบีย้ วแน่ ส�ำหรับมนุษย์เงินเดือนจะเกิดความรูส้ กึ ว่าถึงเวลา ทีค่ วรจะเป็นเถ้าแก่เองบ้าง กลางเดือนไปแล้วจะมีคนเสนอตัวเข้ามาช่วย ลงแรง และถึงแม้ตอนนีจ้ ะยังไม่มเี งินก็อย่าเพิง่ คิดไปขอกู้ เพราะจะถูกเอา เปรียบด้วยสัญญาไม่เป็นธรรมต่างๆ ห้ามไปค�ำ้ ประกันใครเด็ดขาด อย่าไป หลงสัญญาปากเปล่าของใคร เพราะเขาจะท�ำไม่ได้ เดีย๋ วจะกลายเป็นคดี ความยืดยาวราวมหากาพย์ ถ้าไม่เชือ่ กัน ม้าหมุนจะเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้รอ ซับน�ำ้ ตาคุณเลย สรุปว่าเงินไม่มแี ต่คดิ การใหญ่ ถ้าท�ำอะไรทีพ่ อดีประมาณ
ตัว แล้วค่อยๆ เติบโตน่าจะดีกว่า ความรักบทจะมาก็มเี ข้ามาพร้อมกัน 2 คน คนหนึง่ หน้าตาจิม้ ลิม้ เอาใจเก่ง อีกคนหนึง่ ก็คล่องแคล่วขยันท�ำกิน อย่า มาถามม้าหมุนว่าคนไหนเป็นเนือ้ คู่ ถามใจคุณดีกว่านะ สุขภาพ จะปวด ขา เจ็บเข่า กระดูกแตก หัก เปราะง่าย บางรายอาจต้องเข้าเฝือกเพราะ อุบตั เิ หตุ Tips ระวังรถหาย โจรขึน้ บ้าน ตรวจสอบกลอนประตูหน้าต่าง ให้ดี ขโมยสมัยนีช้ มุ ยิง่ กว่ายุงเสียอีก เกิดวันศุกร์ ตัง้ แต่กลางเดือนก่อนจนต้นเดือนนีม้ งี านเข้ามาชนิด ทีเ่ รียกว่างานประจ�ำวันต้องท�ำ มีงานเข้ามาให้แก้ไข แล้วยังต้องวางแผน งานใหม่อกี มะรุมมะตุม้ รุมเร้าน่าดู พ้นครึง่ เดือนก็เริม่ สบายเพราะนัง่ มอง ดอกผลของการท�ำงานหนักทีผ่ า่ นมาแล้วหายเหนือ่ ย การเงินตึงตัวช่วง ต้นเดือนเดีย๋ วก็ดี ขอแค่ให้ระวังการท�ำสัญญาทีเ่ ริม่ ท�ำไปเมือ่ กลางเดือน ก่อน จะโดนโกงหรือหักหลังจนเป็นคดีความได้ พยายามรับเป็นเงินสดดี กว่ารับเช็ค เพราะมีวแี่ ววว่าเช็คจะเด้งๆๆ ความรักไม่วา่ จะเป็นโสดหรือ แต่งงานแล้ว จะมีคนรักเก่า คนรักปัจจุบนั และว่าทีค่ นรักใหม่ ต่างพาเหรด พร้อมใจโดยมิได้นดั หมายเข้ามาวุน่ วายกับชีวติ ม้าหมุนเห็นยังหัวหมุนแทน เลย แต่แล้วบทจะหายก็หายหน้าพร้อมกันหมดซะอย่างนัน้ สุขภาพ เพราะ ว่าพักผ่อนน้อยระดับเบาคือเป็นไข้หวัดใหญ่ ทอลซิลอักเสบเรือ้ รัง ภูมแิ พ้ เฉียบพลัน บางรายอาจถึงขัน้ น�ำ้ ท่วมปอด หรือลุกลามเป็นมะเร็งได้ ต้อง ระวังอย่างใกล้ชดิ Tips ห้ามค�ำ้ ประกันรับรองเกียรติใครเป็นอันขาด การ ท�ำสัญญาต่างๆ จะผิดพลาดเสียเปรียบ เกิดวันเสาร์ คนท�ำงานเกีย่ วกับเอกสารจะมีปญ ั หาเพราะความ สะเพร่าไม่รอบคอบ ส่วนเจ้าของธุรกิจส่วนตัวก็ตะลอนๆ ไปข้างนอกไม่มี เวลาดูแลเรือ่ งเอกสารสัญญา ฉะนัน้ เมือ่ ผิดพลาดขึน้ มาจะโทษลูกน้องฝ่าย เดียวไม่ได้ การเงินมีหนีส้ นิ เพิม่ ขึน้ ตัง้ แต่กลางเดือนทีแ่ ล้วจนถึงเดือนนี้ แม้ จะพยายามหาเงินทัง้ รับจ๊อบเพิม่ ก็แล้วอะไรก็แล้ว ยังไม่ดขี นึ้ เลย หาเงิน ได้มากก็หมดมากหมดเร็ว ความรัก ของคนโสดคล้ายๆ ว่าจะตกหลุมรักกับ คนทีใ่ ช่ แต่เหตุไฉนรักนีจ้ งึ มีความทุกข์มากกว่าความสุขนะ คนทีแ่ ต่งงาน แล้วยังมีความทุกข์ใจหนักกับคูท่ อี่ ยูไ่ กลกัน สุขภาพ ระวังเกีย่ วกับกล่อง เสียงอักเสบ เส้นประสาท ไมเกรน หืดหอบ ระบบขับถ่าย สุขภาพฟันไม่ แข็งแรง Tips ได้เครือ่ งรางของขลังศักดิส์ ทิ ธิม์ าบูชา บางทีความศรัทธา แรงกล้าอาจช่วยพลิกฟืน้ เรือ่ งร้ายๆ ให้บรรเทาได้ ปอลิง. ม้าหมุนเชื่อว่าดวงของเราเป็นเสมือนแผนที่ชีวิต หากเรารู้ว่า เหตุการณ์ทกี่ ำ� ลังจะเกิดขึน้ มีอปุ สรรค ก็ควรหาวิธรี บั มือ อย่าดูดวงแล้วงมงายด้วย การไปหาหมอท�ำเสน่ห์ ใส่คณ ุ ไสย เรือ่ งเหล่านีแ้ ตกต่างไปจากการสวดมนต์ภาวนา การท�ำบุญใส่บาตรมากค่ะ ดังนัน้ การอ่านคอลัมน์นโี้ ปรดใช้สติและวิจารณญาณด้วย ตัวของท่านเอง ...มีความสุขกับชีวติ นะคะ
หมายเหตุ การอ่านดวงวันเกิดของคอลัมน์นใี้ ห้ใช้เวลาเกิดตัง้ แต่ 06.01-24.00น. ยกเว้นวันพุธกลางวันมีชว่ งเวลาเกิดตัง้ แต่ 06.01-18.00น. และวันพุธกลางคืนมีชว่ งเวลาเกิดตัง้ แต่ 18.01-06.00น.
ปล่อย Release E-Magazine
79
ปล่อยเรือ่ งเล่า เรื่อง : ประยูร หงษาธร
ล
เสียงฝนจากหุบเขา ตอน 2
มพั ด กลิ่ น หอมนวลของ ล� ำ ดวนมาอี ก ระลอกดอกไม้ทุกชนิดจะเป็นเช่น เดียวกันทัง้ โลกไหมหนอ รัญจวนใจใน ยามลมพัดโชยมา ครัน้ เมือ่ เด็ดดอมดม ที่ปลายจมูก กลิ่นหอมกลับเหม็นฉุน จนชวนคลืน่ เหียน หรือไม่กเ็ ลือนจาง ร้างกลิ่นไปจากเดิม เหมือนดอกไม้ ป่าหลากสีทไี่ ม่รจู้ กั ชือ่ มันขึน้ อยูต่ าม รายทางของเส้นทางเดินป่าสู่ยอด เขาหลวง ทีพ่ วกผมได้ไปเยือนอีกครัง้ และเพิง่ กลับมาเพียงไม่นานวัน เรารู้ ว่าเป็นกลิน่ ดอกไม้ แต่ระบุไม่ได้วา่ เป็น ดอกไม้ชนิดใด หอมนัน้ ช่างยัว่ ยวน ไม่ ต่างอะไรกับเรื่องเล่าการเดินทางขึ้น ยอดเขาหลวงจากปากชายคนหนึ่ง แต่ครัน้ เมือ่ เด็กหนุม่ สามคนกระโจนสู่ แรงเร้าจากเรือ่ งเล่าของเขา กลิน่ หอม ชวนฝันในจินตนาการ กลับเหม็นฉุน จนคลืน่ เหียนในโลกจริง- เมือ่ ขวานใน มือของผมเกือบได้แหกหน้าผากเพือ่ น แทนทีฟ่ นื ท่อนใหญ่กลางป่าดิบ สายลมยังโชย แต่หาได้เร่งเร้า เพียงไล้ตามกันมาเป็นระลอก เสียง ร้องของแมวจากภายในบ้าน เหมือน เฝ้ารอใครสักคน
“ร้องหาเจ้าของมัน” เสียงเจ้าบ้านดึงกลับสู่ บรรยากาศโต๊ะเหล้าตรงหน้า “อาจารย์ลาวัณย์คงยังช็อปปิง้ ทีเ่ สริมไทย” ติว้ สอดขึน้ “ไม่รู้จะซื้ออะไรนักหนา” ดึงบุหรีอีกสืดใหญ่ แล้วดีดลงพืน้ หญ้า เท้าซึง่ คีบรองเท้าฟองน�ำ้ ตามขยี้ ไม่เหลือควัน ผมไม่ได้มาทีบ่ า้ นหลังนีต้ งั้ แต่กอ่ นมหาวิทยาลัย
80
ปล่อย Release E-Magazine
จะปิดเทอม หลังสอบปลายภาคเรียนฤดูรอ้ น ผม ใหม่ และติว้ ก็เก็บเสือ้ ผ้ายัดลงเป้เดินทางกันคนละใบ จับ รถทัวร์สายมหาสารคาม-กรุงเทพฯ แวะค้างแรมกับ พีช่ ายคนหนึง่ ทีส่ ำ� นักพิมพ์เล็กๆ ย่านรังสิต รอจนแก สะสางการงานทัง้ หลายทัง้ ปวงลุลว่ ง จึงได้ตดิ สอยห้อย ตามล่องสูด่ นิ แดนด้ามขวาน ซึง่ ยัดกันไปในรถกระบะ ตอนครึง่ คันหนึง่ คนขับเป็นชายหนุม่ รูปร่างสูงใหญ่ ผิว ขาว ผมประบ่า ผูม้ คี วามฝันว่าสักวันหนึง่ จะต้องเป็นกวี
สายลมยังโชย แต่หาได้เร่งเร้า เพียงไล้ตามกันมาเป็นระลอก เสียงร้องของแมวจาก ภายในบ้าน เหมือนเฝ้ารอใครสักคน
รัตนโกสินทร์ เหมือนเช่นสร้อยนามสกุลของกวี เนาวรัตน์ให้ได้ ส่วนทีน่ งั่ ข้างคนขับคือเขา- นัก เขียนหนุม่ ผูไ้ ม่อาจปฏิเสธการมาเยือนของเด็ก นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเล็กๆ อย่างพวกเรา ย้อนไปก่อนหน้านัน้ ราวหนึง่ ปี ผมจ�ำค�ำ แรกที่ทักทายเขาไม่ได้หรอก พอนึกได้ว่าเริ่ม หาญกล้าพูดคุยกับเขาจริงๆ จังๆ นั้นก็หลัง จากเหล้าแม่โขงพร่องไปถึงสองขวด มันเป็น
ดึกหนึง่ ในฤดูหนาว แถมยังอยูบ่ นยอดเขาสูง แห่งทุง่ กะมังของเขตรักษาพันธุส์ ตั ว์ปา่ ภูเขียว นักเขียนซีไรต์หนุม่ เนือ้ หอมคนหนึง่ ความจริง ต้องบอกว่าเนือ้ เขาไม่นา่ จะหอมเท่าไหร่นกั ใน วันทีเ่ จอเขา ผมแอบสังเกตตัง้ แต่เมือ่ บ่ายแล้ว ชายร่างผอมซูบ ใบหน้ายาว แก้มตอบ ผม หยิกยาวปล่อยสยายไว้ด้านหลัง ศีรษะคลุม ด้วยหมวกเบเร่ตส์ แี ดง เชิต้ เขียวขีม้ า้ ค่อนข้าง
ยับ แต่ดดู ี ส่วนยีนส์ขายาวสีซดี มีรอยขาดและ ปะน่าจะสักห้า-หกจุด เข้ากับรองเท้าหนังหุม้ ข้อสี น�ำ้ ตาลซึง่ ดูเปือ่ ยและเก่า แววตาของเขานิง่ และ ดูมงุ่ มัน่ จริงจัง ขณะเดียวกันก็ให้รสู้ กึ เวิง้ ว้างและ โดดเดีย่ วอย่างทีส่ ดุ เช่นกัน การนัง่ รถเป็นเวลา ยาวนาน หน�ำซ�ำ้ ยังค่อนข้างสมบุกสมบัน ได้มอบ ความมอซอมอมแมมให้เขาในระดับหนึง่ แม้ไม่ถงึ กับสกปรกเลอะเทอะ ทว่าเนือ้ ตัวของเขาคงไม่มี ส่วนไหนหลงเหลือให้หอมอย่างแน่นอน เสียงร้องของแมวดังลอดประตูมุ้งลวด บางจังหวะเปลีย่ นเป็นครางออดอ้อนน่าหมัน่ ไส้ “มันคงได้กลิน่ รีเจนซี” ผมหัวร่อกับค�ำพูด ตัวเอง “อย่าไปยุ่งมัน เจ้าของเขาหวงบรรลัย” อาจารย์หนุม่ ใหญ่ดนั แก้วเปล่ามาตรงหน้ามือชง “ผมจะไปหาอะไรให้มนั กินสักหน่อย เจ้าของมัน กลับมา จะได้ไม่โดนบ่น” มันเป็นค�ำ่ คืนทีห่ นาวยะเยือกทีส่ ดุ ครัง้ หนึง่ ในชีวติ ของผม บนยอดเขาสูงแห่งทุง่ กะมัง เจ้า หน้าทีป่ า่ ไม้ประจ�ำอุทยาน อาสาน�ำคณะย่อยของ เราซึง่ มีราวสามสิบคน ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาชัน้ ปีทหี่ นึง่ เดินขึน้ ไปนัง่ แหงนหน้าชมดาวบนเนินดิน เหนือบึงน�ำ้ โบราณ แม้เป็นคืนข้างแรม แต่แสง ดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ดาวดวงใหญ่และอยู่ ใกล้ชดิ เรากว่าครัง้ ไหนๆ ป่าทัง้ ผืนจึงพร่างพราว จนถนนลาดยางซึง่ ทอดจากหน้าทีท่ ำ� การอุทยาน เลือ้ ยคดโค้งลับเหลีย่ มเขาหลังบึงน�ำ้ มองเห็นได้ อย่างแจ่มชัด เด็กหนุม่ ทีร่ ว่ มขบวนกันไป ไม่รวู้ า่ เพราะอยากดูหมู่ดาว หรือเพราะอยากใกล้ชิด หญิงสาว หรือแม้กระทัง่ วาดหวังจะได้อยูใ่ ต้ผา้ ห่ม นวมผืนอุน่ ด้วยกัน แล้วเบียดกระแซะเข้าหาดาว บนดินสักเพียงชั่วนาที ก็ถือว่าคุ้มค่าเหลือเกิน แล้วกับการดัน้ ฝ่าลมหนาวมาตัง้ ไกลโข คณะนักศึกษายังคงอ้อยอิ่งอยู่บนเนินชม ดาว คนหนุม่ หก-เจ็ดคนจับกลุม่ ล้อมวงห่างออก มา ผมนัง่ เบียดกับติว้ ในผ้านวมผืนหนึง่ ขณะที่ พูดคุยเรือ่ งราวต่างๆ ติว้ จะท�ำหน้าทีร่ นิ เหล้าใน ขวดลงแก้วเป๊กทีพ่ กติดตัวแทบตลอดเวลา ยืน่ ส่งเพือ่ นในวง เวียนกันไปจนครบทุกคน ปล่อย Release E-Magazine
81
ปล่อยเรือ่ งเล่า “ใครอยูก่ ลุม่ เรือ่ งสัน้ บ้าง” ติว้ ถามขึน้ หลังส่งแก้วเป๊กให้เพือ่ นที่ นัง่ ถัดไป ผมนึกย้อนไปช่วงหัวค�ำ่ นักเขียนหนุม่ รางวัลซีไรต์ใหม่หมาด ถูก เชิญให้มาเป็นวิทยากรพีเ่ ลีย้ งของนักศึกษาทีอ่ ยากจะฝึกเขียนเรือ่ งสัน้ ใน ค่ายชมรมวรรณศิลป์ของมหาวิทยาลัยทีผ่ มเรียน ตอนทีเ่ ขาจับไมค์แนะน�ำ ตัวต่อนักศึกษาในค่าย พูดตะกุกตะกัก ค�ำ เอ่อ..เอ่อ..เอ่อ.. มีอยูแ่ ทบทุก ประโยค พวกเราทีน่ งั่ อยูด่ า้ นหลังกลุม่ แอบกระซิบกันว่า ถ้าเรียนวิชาการ พูดกับอาจารย์ของเราท่านหนึง่ คงถูกหักคะแนนไม่มเี หลือ แต่นนั่ แหละ ด้วยชือ่ และผลงานเขียนของเขา ท�ำเอาผมต้องช่วยลุน้ ในใจ เพือ่ ให้เขา พูดได้อย่างราบรืน่ ไปจนจบ
“กูเลือกกลุม่ กวี” ผมตอบค�ำถามติว้ สายตาช�ำเลืองตามเสียง คิกคักในหมูเ่ พือ่ นผูห้ ญิง รูส้ กึ ปัน่ ป่วนข้างใน คงกระดกน�ำ้ ในแก้วเป๊ก ไปหลายยก เริ่มไม่มั่นใจว่าตัวเองตัดสินใจถูกหรือผิดที่ไม่เลือกเข้า กลุม่ เรือ่ งสัน้ เสี ย งลมบนยอดภู ยั ง คงกรู ก ราว ยิ่ ง ดึ ก ยิ่ ง หนาวยะเยื อ ก กระอายหมอกขาวลอยเรีย่ เหนือผิวน�ำ้ ในบึง บรรดาหญิงสาวทีร่ วม อยูใ่ นกลุม่ ใหญ่ลกุ เดินตามเจ้าหน้าทีป่ า่ ไม้เพือ่ กลับเข้าบ้านพัก พวก เราลุกขึน้ ค่อยๆ ก้าวเท้าตามกลุม่ ทีเ่ ดินข้างหน้า เสียงหญิงสาวคน หนึง่ ร้องแหวกลมหนาวทีโ่ ชยพัดด้วยอารามตืน่ เต้นว่า ตัง้ แต่เกิดมา เพิง่ ได้เห็นทางช้างเผือกก็ในวันนี้ ผมจ�ำเสียงของหล่อนได้ดี อดคิด หมัน่ ไส้ในใจไม่ได้- - แม่คณ ุ หนูในเมือง..ดัดจริตไปหน่อยไหม- - หล่อน หัวเราะ เสียงหัวเราะร่าเริง เปิดเผยแกมหยิง่ นิดๆ หล่อนเรียนวิชา เอกภาษาอังกฤษ คณะเดียวกันกับผม ผมรู้จักหล่อน แต่ไม่สู้สนิท
82
ปล่อย Release E-Magazine
อะไรนัก เคยพูดคุยกันสองสามครา ทว่าหลังการพูดทุกครัง้ น�ำมาซึง่ ความไม่มนั่ ใจในตัวเองเลยสักนิด ผมประหม่า และริมฝีปากสัน่ ระริก เกินควบคุม จนหล่นค�ำทีไ่ ม่ได้เรือ่ งออกไป สุดท้ายจึงต้องตบกะโหลก ตนเองเสียหนึง่ ป้าบ เมือ่ กลับถึงทีท่ ำ� การอุทยานฯ อาคารปลูกสร้างเพียงไม่กหี่ ลังตัง้ เรียงราย ลานกิจกรรมกลางแจ้งอยูอ่ กี ฟากถนน กองไฟกลางลานยัง โชนไฟ นักศึกษารุน่ พีก่ ลุม่ หนึง่ นัง่ ล้อมรอบกองไฟ เสียงกีตาร์กบั เสียง เมาส์ออร์แกน อินโทรน�ำเข้าสูเ่ นือ้ เพลงแสงดาวแห่งศรัทธา บรรดา หญิงสาวในกลุ่มของหล่อนหายเข้าไปในห้องพัก ลมพัดยอดสนดัง วู.้ .วู.้ . ความหนาวเย็นยะเยือกขึน้ ไปอีก พวกเราต่างทิง้ ตัวอยูห่ น้าเรือนนอน คนหนุม่ กลุม่ เดิม แต่เรือ่ ง เล่าในวงมีขบั ขานสูก่ นั อย่างไม่รสู้ ดุ สิน้ ติว้ ยังคงมัน่ คงในหน้าที่ แม่ โขงกลมทีส่ องถูกเปิด รินลงแก้วเป๊กใส และเวียนกันไปจนครบอยู่
เช่นนัน้ อากาศหนาวเย็นแบบนี้ การดวดเหล้าโดยไม่ตอ้ งกระดกน�ำ้ เปล่าตาม นับเป็นการร�่ำสุราที่เรียบง่ายและลงตัวอย่างยิ่ง มันไม่ เพียงอุน่ ร่างกายสูเ้ หน็บหนาวเท่านัน้ เรือ่ งสัพเพเหระซึง่ หลัง่ ไหลจาก ปากแต่ละคนก็ครึกครืน้ สรวลเสไม่แพ้กนั นัน่ แหละ เสียงหัวเราะทีด่ งั มากกว่าปกติ คงช�ำแรกร่องไม้เข้าไปในห้องนอนของวิทยากรค่ายคน นัน้ เขาเปิดประตู ลมข้างนอกพุง่ ปะทะ ปิดประตู แล้วเปิดอีกครัง้ คลุมผ้านวมผืนใหญ่เดินเลาะระเบียงมายังทีท่ เี่ รานัง่ ทักทายด้วยค�ำ ว่าขอนัง่ ด้วยคน ทุกคนขยับ ไม่นกึ ฝันว่าจะมีเหตุการณ์แบบนีเ้ กิดขึน้ เขาปรายตาไปรอบวง แล้วบอก- -ในห้องมันหนาว นัง่ กับคนหนุม่ น่าจะอุน่ กว่า- - ต่อจากนัน้ เพือ่ นแต่ละคนผลัดเปลีย่ นโยนค�ำถาม ใส่เขา ทุกค�ำตอบล้วนเราต้องนิง่ ฟัง น�ำ้ เสียงสุภาพ นุม่ นวล ค�ำพูด หาได้ตะกุกตะกักเหมือนตอนจับไมค์พดู ต่อหน้าคนหมูม่ าก ติว้ ปฏิบตั ิ หน้าที่ ส่งแก้วเป๊กให้เขา พร้อมเอ่ยถ้อยค�ำนอบน้อม- - พีก่ นกพงศ์
คงไม่รงั เกียจนะครับ- - เขาพิจารณาครูห่ นึง่ ค่อยๆ โผล่มอื เรียวยาว ออกจากผ้านวม เอือ้ มหยิบแก้วตรงหน้า บอก- - ผมไม่ถนัด..เออ แค่ กรึบ๊ เดียวนะครับ- ผมนัง่ ฟังเงียบๆ พยายามนึกหาค�ำถามแรกกับเขาให้เด็ดดวง แต่นกึ ยังไงก็นกึ ไม่ออก ทีพ่ อนึกได้และคิดว่าอยูใ่ นขัน้ พอใจก็กลับไม่ กล้าเอ่ยปาก บางค�ำถามก็ถกู คนอืน่ ๆ ชิงถามตัดหน้าไปเสียอีก จน เมื่อติว้ รินเหล้าหยดสุดท้ายจากขวดแม่โขง พร้อมตบก้นขวด เป็น สัญญาณว่าค�ำ่ คืนนีเ้ ราไม่หลงเหลือน�ำ้ เชือ้ เติมไฟในกายกันอีกแล้ว นัน่ ล่ะทีผ่ มหาญกล้าพูดคุยกับเขาจริงๆ จังๆ ค�ำถามแรกทีผ่ มคิดอยูเ่ ป็น นานก็หลุดโผละออกมา- - ผมจะเป็นนักเขียนให้ได้เหมือนพี่ ต้องท�ำ ยังไงครับ?!- อ่านต่อฉบับหน้า ปล่อย Release E-Magazine
83
ปล่อยโปร
เรื่อง : ขจรฤทธิ์ รักษา
ข้อคิดจากสนามกอล์ฟ
เมืองเอกวังน้อย
84
ปล่อย Release E-Magazine
สนามเมืองเอกวังน้อยเป็นสนามแห่งทีส่ ามของเมืองเอกกรุฟ๊ ประกอบด้วย18 หลุม ตัง้ อยูต่ อนเหนือของสนามบินดอนเมือง ใช้เวลาขับรถประมาณ 25 นาทีไปทางอยุธยา
เพื่
อให้หายสงสัยว่าท�ำไมเราจึงเหนือ่ ยผิดปกติกบั การเดินในสนาม กอล์ฟเมืองวังน้อย เราจึงนัดหมายกันใหม่ให้มาพบกันทีส่ นามนี้ อีกหน ตอนแรกเราก็สงสัยว่า แดดร้อนมากไป หรือเป็นเพราะ ตืน่ เช้าเกินไป นอนไม่พอ หรือว่าแต่ละหลุมนัน้ มีระยะทางยาวเกินไป วัน ก่อนเล่นกันได้แค่เก้าหลุม เริม่ มีเสียงบ่นกันนิด ๆ หน่อย ๆ ว่าตะคริวกินขา ผมไม่คอ่ ยรูต้ วั เองว่าเป็นคนขีบ้ น่ มากหรือน้อยแค่ไหน แต่จำ� ได้วา่ พอมาถึง หลุมทีส่ บิ ห้าเริม่ เดินขากะเผลก และอุบอิบๆ ว่า เหนือ่ ย ตอนเหนือ่ ยก็เผลอถามพีเ่ ต้ย บูรพา อารัมภีร์ ว่าอายุเท่าไร พีเ่ ขา บอกว่า เฉียดหลักหกแล้ว ผมร้องโอ้โอ รูส้ กึ ว่า พีเ่ ขาแข็งแรงมาก ไม่พดู ไม่บน่ เดินฉับ ๆ ตัวตรง เล่นเนีย้ บทุกช็อต จดหัวไม้ลงไปแล้วหวดด้วยลีลา สวยงามสม�ำ่ เสมอ ไม่คอ่ ยฉึกหรือพลาดให้เห็น แถมยังคอยดูจดุ บกพร่อง ของน้อง ๆ อย่างพวกเรา และคอยให้คำ� แนะน�ำทีเ่ ป็นประโยชน์อย่างใกล้ชดิ วันนัน้ ผมเป็นคนบอกพีเ่ ต้ยว่า น่าจะลองมาทีส่ นามแห่งนีอ้ กี สักครัง้ เพราะเล่นแค่สองครัง้ ยังจ�ำอะไรไม่ได้มาก พีเ่ ต้ยจึงนัดหมายให้มาพร้อมกัน ใหม่อกี หนเมือ่ วันจันทร์ทผี่ า่ นมา สนามเมืองเอกวังน้อยเป็นสนามแห่งที่สามของเมืองเอกกรุ๊ฟ ประกอบด้วย18 หลุม ตัง้ อยูต่ อนเหนือของสนามบินดอนเมือง ใช้เวลาขับ รถประมาณ 25 นาทีไปทางอยุธยา โครงสร้างหลักของสนามคือการจัดวาง แต่ละสนามด้วยการมีบอ่ น�ำ้ หลากหลาย นักกอล์ฟต้องเล่นด้วยความแม่นย�ำ มากเป็นพิเศษ ผูอ้ อกแบบสนามแห่งนีช้ อื่ วีระ ธนากรภักดี ผูอ้ ำ� นวยการส ถาปัตย์ บริษทั แกรนฟอร์จนู ผ่านการออกแบบบ้านและโครงการยักษ์มา หลายแห่ง ทัง้ เมืองทองและเมืองเอก เช้าวันจันทร์เรามาพร้อมหน้ากันตอนตีห้าครึ่ง ฟ้าเบื้องบนฉ�่ำฝน ระหว่างทางทีข่ บั รถมา ฝนกระหน�ำ่ ลงมาเป็นช่วง ๆ แต่ไม่มใี ครถอยหลัง กลับ มาถึงสนามก็นงั่ พักรอให้ฝนหยุดอยูป่ ระมาณครึง่ ชัว่ โมง ระหว่าง นัน้ ก็คยุ กันเรือ่ งคอนเสิรต์ ของหม่อมถนัดศรีทเี่ ราได้ไปดูมาเมือ่ เย็นวาน พี่ เต้ย บูรพาเป็นนักร้องรับเชิญและเป็นพิธกี ร หาบัตร VIP มาให้เราสีใ่ บ ถ้าหากเราไปดูเราก็จะได้พบกับนักร้องดัง ๆ ระดับต�ำนานเช่น สวลี ผกา พันธุ์ ธานินทร์ อินทรเทพ ดนุพล แก้วกาญจน์ วีระ บ�ำรุงศรี เศรษฐา ศิระ ฉายา นัดดา วิยกาญจน์ ดาวใจ ไพจิตร และ ฯลฯ เรือ่ งทีค่ ยุ กันระหว่างรอ ให้ฝนหยุดก็จะเป็นเรือ่ งเพลงดัง ๆ ทีน่ กั ร้องเหล่านีเ้ คยได้สร้างสรรค์เอาไว้ เมือ่ ฝนซาเม็ด เราก็สวมรองเท้า สวมหมวกเดินลงสูส่ นาม พีเ่ จน สงสมพันธุ์ มาด้วยเสือ้ สีขาว หมวกแดง พร้อมกับความมัน่ ใจ ทีเ่ พิม่ มากขึน้ คุณหน่อย ภูวนาถ มาด้วยเสือ้ สีขาว กางเกงกอล์ฟขาสัน้ ฝีมอื ของเขา ค่อนข้างอยูต่ วั ขึน้ แท่นทีออฟ ทุกหลุมไดร์ฟได้ไกลราวสองร้อยหลา หยิบ เหล็กอะไรขึน้ มาก็ใช้ได้เหมือนกันหมด ระยะนัน้ แม่นย�ำ อยูต่ วั แถมเล่นมา นาน และรูต้ วั ว่าควรจะหาความสุขกับการเล่นกอล์ฟอย่างไร
ปล่อย Release E-Magazine
85
ปล่อยโปร
ส่วนผมยังต้องอ่านหนังสือเครซีกอล์ฟของหมอวิธานอยูอ่ ย่าง สม�ำ่ เสมอ พยายามหาปรัชญาจากกีฬาชนิดนีใ้ ห้พบ สิง่ ทีผ่ มท่องจ�ำ อยูบ่ อ่ ยๆ ก็คอื หนึง่ เราต้องตรงต่อเวลา สอง เราต้องซือ่ สัตย์กบั ตัวเอง สาม ต้องไม่แสดงอารมณ์ สี่ เราต้องไม่สบถค�ำหยาบ ห้า ต้องรอทุกอย่างด้วยความสุขเสมอ ทั้งห้าข้อนี้ผมคิดว่าเป็นเรื่องส�ำคัญ ถึงกับจดลงไปในสมุด บันทึก ผมตระหนักว่า การตรงต่อเวลานั้นมีความส�ำคัญอย่างไร เพราะกอล์ฟนัน้ เป็นเรือ่ งของการนัดหมาย ต้องออกรอบไปตามคิว ทีจ่ องไว้ มีกว๊ นอืน่ เล่นอยูข่ า้ งหน้า และมีอกี หลายก๊วนรออยูข่ า้ งหลัง ถ้าเราไม่ตรงต่อเวลา ก็จะท�ำให้คนอืน่ ๆ ทีเ่ กีย่ วข้องเรรวนวุน่ วาย ไปหมด การตรงเวลาไม่ใช่การท�ำเพือ่ ตัวเรา แต่เป็นการท�ำเพือ่ ให้ คนอืน่ มีความสุข เมือ่ เราได้สมั ผัสความสุขจากคนอืน่ เราก็จะได้ รับความสุขนัน้ กลับมา ส่วนความซือ่ สัตย์นนั้ ก็เป็นสิง่ ส�ำคัญ กอล์ฟนัน้ เป็นการเล่น กับตัวเอง ไม่มใี ครมาตรวจสอบว่าเราตีถกู หรือตีผดิ ตีตกน�ำ้ หรือตี ตกทราย เราต้องรูต้ วั ทุกขณะว่าเราตีได้ดแี ค่ไหน สมุดจดคะแนนก็ อยูใ่ นมือเรา หากเราจดผิดจดถูกหรือเขียนบันทึกคะแนนลงไปให้ดี ขึน้ ก็เท่ากับเราโกหกตัวเอง เมือ่ พูดเท็จกับตัวเองได้บอ่ ย ๆ เรือ่ ง พูดหลอกลวงคนอืน่ ก็จะกลายเป็นเรือ่ งปกติธรรมดาไป ส่วนเรื่องไม่แสดงอารมณ์ให้มากนั้นก็ส�ำคัญไม่น้อย มีคน เล่าให้ฟังว่า บางก๊วนนั้นด่าหมูด่าหมาอย่างหยาบคายเพราะตี
86
ปล่อย Release E-Magazine
ลูกไม่ได้ดังใจ บางคนหงุดหงิดแม้กระทั่งนกบินผ่าน สิ่งเหล่านี้ ท�ำลายความสุขของตัวเอง และยังลามไปท�ำลายความสุขของ เพือ่ น ๆ อีกด้วย ชีวติ จริงนอกสนามก็ตอ้ งพยายามควบคุมอารมณ์ ให้นิ่งไว้เสมอ ไม่เพียงแต่กอล์ฟ แต่กฬี าอืน่ ๆ ก็สอนสิง่ เหล่านีใ้ ห้เราได้ เช่นเดียวกัน หลังฝนตก ท้องฟ้าก็แจ่มใส เราสีค่ นเดินกันจนครบสิบแปด หลุม ใช้เวลานานเกือบหกชัว่ โมง ออกรอบเป็นครัง้ ทีส่ ี่ พีเ่ จนพัฒนาฝีมอื ขึน้ อย่างเห็นได้ชดั พัต ลูกแม่นย�ำขึน้ ใช้เหล็กหวดลูกได้ตรงทิศมากขึน้ และพอใจกับเหงือ่ ไหลท่วมตัวของตนเองอย่างเต็มที่ คุณหน่อย ภูวนาถเป็นคนทีม่ งี านมากกว่าใคร ท�ำธุรกิจหลาย อย่าง แต่กส็ ามารถปลีกตัวมาเล่นกอล์ฟได้อย่างสม�ำ่ เสมอ เขาเล่น ได้ดี มีความสุข และยังแผ่ความสุขจากกอล์ฟมาสูเ่ พือ่ นร่วมก๊วนได้ อย่างทีส่ มั ผัสได้ ผมบอกเขาว่า ผูช้ ายอย่างนีไ้ ม่ตอ้ งท�ำอะไรให้เราหรอก แค่ เราได้อยูใ่ กล้ ๆ ก็สบายใจแล้ว พีเ่ ต้ย บูรพาเป็นพีช่ ายคนโตของก๊วนเรา เพราะเขานีแ่ หละ ทีท่ ำ� ให้เราได้มาพบกันในสนามเป็นประจ�ำแทบทุกสัปดาห์ ผมจึง มักจะขอบคุณเขามากกว่าใคร บางทีก็พูดเล่นพูดหัวว่า พี่ครับ อย่าเจ็บ อย่าไข้ อย่าได้เป็นอะไร อยูไ่ ปถึงเก้าสิบปีเพือ่ เล่นกอล์ฟ ด้วยกันนะครับ พีเ่ ต้ยหัวเราะลงลูกคอ ฮ่าฮ่า แค่เสียงหัวเราะของเขาก็ท�ำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปทันที ดัชนีแห่งความสุขพุง่ ปรีด๊ จนอยากจะเข้าไปกอดเขาเลยละครับ
ปล่อย Release E-Magazine
87