ตัวอย่าง นิรันดร์คือเธอ

Free Paper ตัวอย่างนิยาย

นิรันดร์คือเธอ

BY Rain-at-Rose

นิรันดร์คือเธอ แต่งโดย : Rain-at-Rose เลขมาตรฐานสากลประจ�ำหนังสือ : ISBN 978-616-440-***-* ราคา - บาท สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 (ฉบับเพิม่ เติม) บรรณาธิการ : เสีย้ วดอกขาว , เพชรา พิสูจน์อักษร : ออกแบบปก / Artwork : ออกแบบรูปเล่ม : เสีย้ วดอกขาว Genre : Romantic , Fantasy

จัดพิมพ์และจัดจ�ำหน่ายโดย : Navaratta http://www.navarattashop.com E-mail : navarattaboard@hotmail.com Facebook : Navaratta พิมพ์ครัง้ ที่ 1 สิงหาคม 2560 นิยายเรื่องนีแ้ ต่งขึน้ เพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับบุ คคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทัง้ สิน้

นิรันดร์คือเธอ

Rain-at-Rose

ชายหนุม่ ร่างสูงในชุดสีขมุกขมัวซึง่ เคยเป็นสีขาวสะอาด บนข้อแขน และขาแข็งแรงมีตรวนตีตรา อกผึง่ ผายนัน้ คล�ำ้ แดด ผมยาวรุงรังเป็นสังกะตัง ใบหน้าคมคายถูกบดบังด้วยเครารกครึม้ แม้ทา่ ทางจะอ่อนล้า พร้อมทีจ่ ะแพ้ ในทุกเมื่อแต่ในดวงตาสีเขียวนั้นเปี่ยมด้วยไฟแค้นลุกโชน ต่อให้ตกเป็นทาส ศัตรูก็ไม่มีวันจะยอมแพ้ ความแค้นมันไม่เคยดับ ต่อให้ทนทุกข์ทรมานก็จะ รอดกลับไป เสียงแส้ฟาดอากาศพร้อมตะคอกดังขัดความคิด “ไอ้พวกเฬวรากรีบลงมือขัดเรือสิโว้ย อย่ามัวแต่อู้สิวะ” มันเป็นแค่ลิงที่ชอบขู่ มือกร้านก�ำแน่น แหงนหน้ามองท้องฟ้า ยามเย็น ขอบฟ้าสีชมพูอมส้มไล่ขอบจนมืดมิดนั้นแปรเปลี่ยนเป็นขมุกขมัว ลมกระโชกแรง เสียงผ้าใบทีข่ งึ กับเสากระโดงเรือดังพึบ่ พับ่ ปนกับเสียงตะโกน ก้อง “มีพายุพดั เข้ามาแรงมาก เตรียมใบเรือให้พร้อม” ต้นหนเรือตะโกน จู่ๆ ทุกอย่างก็ปั่นป่วน ลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ เมฆด�ำคล�้ำก่อตัวเป็น ก้อนใหญ่ คลื่นลมสงบกลับแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงจนยืนแทบไม่อยู่ ร่างในชุดสกปรกพยายามลุกขึ้นแต่ก็ล้มลงเมื่อเรือโยกไหวปะทะ คลื่น แปรงแข็งๆ ในมือร่วงหล่น ดวงตาสีมรกตเบิกกว้างเมื่อเห็นคลื่นลูก 5

นิรันดร์คือเธอ

มหึมาซัดเข้าหาเรือล�ำใหญ่ เสียงกรีดร้องดังระงม ไม่กวี่ นิ าที คลืน่ ยักษ์กบ็ ดขยีเ้ รือล�ำใหญ่จนหัก เป็นสองท่อน ผูค้ นในเรือต่างวุน่ วายเอาตัวรอดจากคลืน่ ปัน่ ป่วนและเรือทีจ่ ม ลงใต้สมุทรช้าๆ ทาสหนุม่ ผูม้ นี ยั น์ตาสีเขียวพยายามจะยืนบนเรือโคลงเคลงพลันกลิง้ ล้มคว�่ำ ร่างไถลไปกับความลาดชันของเรือที่ก�ำลังจม ผิวท้องทะเลที่เกลื่อน ไปด้วยเศษไม้และคนตาย เขาก็จมลงในน�ำ้ โดยยังมีพนั ธนาการทีข่ าและแขน มันติดตรึงที่ไม้กระดาน ไม่สามารถสลัดหลุด เขาส�ำลักน�้ำเค็มที่พรูเข้าจมูกจนแสบ น�้ำทะเลทะลักเข้าปากตอนที่ พยายามอ้าปากกลืนอากาศที่รู้ว่าไม่มี ปอดก็แทบระเบิด ความตายไม่ใช่เรือ่ งน่ายินดี...เพราะเขายังมีความหวังทีจ่ ะรอดชีวติ กลับไป ทาสหนุม่ ถูกไม้กระดาษแผ่นหนาหนักถ่วงจนจมดิง่ ใต้ผนื มหาสมุทร อย่ า งรวดเร็ ว น�้ ำ ทะเลอั น แสนเย็ น เยื อ กหุ ้ ม กาย แทบลื ม เลื อ นความเหน็บหนาว ความตาย และ...ความแค้น! แต่เพราะความแค้นที่สุมในอก และเป็นแรงผลักดันให้มีชีวิตจนถึง ณ วันนี้ ท�ำให้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดเพื่อกลับไปทวงบัลลังก์และสะสาง ความแค้น ทว่าความตายก็เอื้อมมือเข้าหา อีกไม่นานเขาจะพบกับความมืด มิดและไม่มีโอกาสอีกนิรันดร์ ทาสหนุม่ ใกล้จะยอมแพ้ แสงสีทองพลันสว่างวาบเหนือห้วงน�ำ้ และ เขาก็ได้เห็นปีกสีด�ำสยาย ในมือถือเคียวคมกริบ ใบหน้าซ่อนใต้หมวกคลุมสี ด�ำทัง้ ตัว จนไม่เห็นใบหน้า ดวงตาสีเขียวมองเห็นแต่เพียงมือทีย่ นื่ มาหา เขา เอื้ อ มคว้ า ตามสั ญ ชาตญาณเอาชี วิ ต รอด พลั น เมื่ อ สั ม ผั ส ก็ ถู ก รั้ ง เข้ า หา อ้อมแขนนั้น ชายหนุ่มจึงเจ้าของร่างชัดตา “ความดีงามในเสี้ยวชีวิตเดียวของเจ้า คือส่วนหนึ่งของหัวใจข้า 6

Rain-at-Rose

มิคิดเลยว่าข้าจะเจอกับเจ้า...เพอร์เซโฟเน่ของข้า” หากเสียงที่ได้ยินและภาพที่เห็นไม่ใช่เพียงภาพหลอน เขาก็คิดว่า ความตายนั้นไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเสมอไปเมื่อมีเทวทูตรูปงามมารับวิญญาณ ของเขา แล้วสติก็เลือนรางราวกับเทียนถูกดับแสง ยุคสมัยปกครองอาณาจักรมอร์เวนน่าของโพไซดอนโทเพนกาและ วารูน่าไนดาเรียเริ่มต้นขึ้นท่ามกลางแสงอรุณอันสดใส แม้ว่าราชินีแห่งอาณาจักรจะเป็นมนุษย์เพศชาย หากแต่เจ้าสมุทร ประทานความรักให้มากมายกระทัง่ จัดงานเฉลิมฉลองวันวิวาห์ขนึ้ มาอีกครัง้ ในครั้งนี้เพื่อให้เกียรติราชินีแสนรัก จึงเชื้อเชิญเหล่าทวยเทพเพื่อมาอวยพร เสียงดนตรีจากนางเงือกไซเรนบรรเลงเคล้าเสียงหัวเราะจากบรรดา เทพทั้งหลายที่มาร่วมงาน ความสนุกสนานทั้งหลายพลันเงียบสงบเมื่อ ปรากฏร่างของผู้ที่สวมชุดสีด�ำสนิททั้งร่าง ใบหน้าซ่อนใต้ฮู้ดจนไม่สามารถ มองเห็น มือทีโ่ ผล่พน้ แขนเสือ้ ถือกล่องสีทองอันเป็นสีสนั เดียวทีต่ ดั กันจนเด่น สะดุดนัยน์ตาของเหล่าเทพเทพี เจ้าสมุทรที่ประทับนั่งบนบัลลังก์เคียงข้างราชินีลุกขึ้น ทรงก�ำด้าม ตรีศูลแน่น พระพักตร์ที่เปี่ยมรอยแย้มยิ้มมลาย เมื่อประจันหน้ากับแขกผู้มา ใหม่ พระเนตรสีไพลินแฝงรอยไม่พอพระทัยและทวีขึ้นเมื่อแขกไม่ได้ รั บ เชิ ญสวมฮู ้ ดที่ป ิด บังใบหน้า ออกก่อนแย้มยิ้มทักทายพร้อมยื่นกล่อง สีทองในมือให้เจ้าของงาน “ที่ปราสาทเจ้ามีงานรื่นเริง เจ้าอัญเชิญเทพมากมายแต่เจ้ากลับ ไม่เชิญข้า รู้ไหมว่าข้าน่ะน้อยใจถึงเพียงไหน แต่ก็เอาเถอะ ข้ามิได้คิดเล็กคิดน้อย ข้ามาวันนี้อาจจะรบกวนงานเลี้ยงของเจ้า ข้าใช้เวลาไม่นานหรอก นี่คือกล่องของขวัญจากข้าที่น�ำมาแสดงความยินดีแก่วารูน่า รับรองว่าต้อง 7

นิรันดร์คือเธอ

ถูกใจเจ้าแน่” น�้ำเสียงเอ่ยอย่างรื่นเริงไม่เข้ากับสีหน้าเลยสักนิด “พี่ฮาเดส ข้าต้องขอขอบคุณกับของขวัญของท่านมาก และข้าต้อง ขออภัยที่ไม่ได้รับเชิญท่านมาร่วมเป็นเกียรติภายในงาน ข้าคิดว่าท่านคง ไม่ชอบงานเลี้ยงรื่นเริงจึงไม่กล้า ‘เชิญ’ ท่านพี่มาร่วมงาน” โทเพนกาตรัส “งานรับขวัญวารูนา่ ของเจ้าทัง้ ที ข้าจะไม่มาได้เช่นไร” ฮาเดส นอคซ์ ยังท�ำหน้ายิ้มระรื่นแม้จะถูกเหน็บ เจ้าสมุทรยังท�ำสีพระพักตร์ระวัง “อย่าท�ำ สีหน้าระแวงหวาดแบบนั้นสิ ข้าอุตส่าห์หาของขวัญเพื่อวารูน่าของเจ้าได้ สิ่ง ที่ข้าจะมอบให้เจ้าคือสิ่งล�้ำค่าที่สุด ที่ข้าจ�ำใจต้องฝืนกฎของตัวเองเชียวนะ มันดีต่อเจ้าและวารูน่าที่แสนจะน่ารักของเจ้า” เพราะค�ำว่า ‘วารูน่าที่แสนน่ารัก’ ดวงเนตรสีไพลินวาวจ้า จน ไนดาเรียต้องเอ่ยขัดตาทัพ “ขอบคุณท่านฮาเดสที่เมตตาต่อข้า” ฮาเดส นอคซ์หันมาทางไนดาเรีย ก่อนจะส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้วารูน่า เพือ่ หยอกยัว่ เจ้าสมุทร “ข้าล�ำบากหามาเพือ่ เจ้าเพียงผูเ้ ดียว” ยืน่ กล่องสีทอง ให้ไนดาเรียถือไว้ โทเพนกาทรงกริ้ว หากแต่ระงับโทสะ รู้แน่แก่ใจ ฮาเดส นอคซ์ ไม่ได้มาเพื่อแสดงความยินดี หากแต่มาเพื่อกวนโทสะที่ถูกหักหน้าเพราะ พระองค์ไม่ได้เชิญมาร่วมงาน ไนดาเรียยิ้มแย้มหากแต่ในใจหวั่นผวา เกรงว่าสองมหาเทพจะ ทะเลาะกันจนงานล่มกลางคัน จึงเอ่ยขอบคุณอีกครัง้ และเชิญแขกเข้าร่วมงาน “ขอคุณของขวัญของท่าน เอ่อ เชิญท่านพักผ่อนตามสบาย ที่นี่มี เมรัยจากไดโอนีซุสด้วยนะ” “ไม่ละ” ฮาเดส นอคซ์สบอารมณ์แล้วก็จากไป ส่วนงานเลี้ยงฉลองวันวิวาห์รอบที่สองสิ้นความรื่นเริงหลังเทพแห่ง ความตายปรากฎกายเพียงไม่นาน ไม่ต่างอะไรจากครั้งแรก 8

Rain-at-Rose

โทเพนกากริ้วจัด ส่วนไนดาเรียคอยส่งเหล่าเทพที่ทยอยอ�ำลาทีละ องค์ ก่อนทีจ่ ะมีนางก�ำนัลตามเจ้าสมุทรไปดูเทพองค์หนึง่ ทีเ่ มามายด้วยเมรัย รสเลิศของไดโอนีซุส ภายในห้องพักผ่อน แขกที่โวยวายล้มตัวนอนแผ่หลาบนเตียง โทเพนกาเข้ามาดูดว้ ยพระองค์เองก็เห็นว่าเป็นเทพแห่งความรัก อีรอสก�ำลัง เมามายได้ที่จนนางก�ำนัลรับมือไม่ไหว “หนาย ครายบอกว่าฮาเดสมา” กามเทพหนุ่มรูปงามโงพระเศียร ขึ้น “กลับไปแล้ว ถ้าเจ้าเมาจนกลับไม่ไหว ข้าจะจัดทีพ่ กั ให้” โพไซดอน บอกแก่แขก “อา ข้าอุตส่าห์จะบอกข่าวดี” อีรอสตรัสด้วยความเมามาย “ค่อยไปบอกด้วยตัวเจ้าเองเถอะ” ก�ำลังจะตัดบททว่าอีรอสก็พล่าม “เจ้าคนเย็นชา คงคิดว่าเจ้าจะโดดเดีย่ วอ้างว้างตราบสิน้ อายุไขสินะ ม่าย...ไม่...ม่ายช่ายเลย...เอิก๊ ” เทพแห่งความรักเรอ ลุกขึน้ เอนพิงเบาะ จ้อง มายังโทเพนกาอย่าลืมองค์ ความเมามายท�ำให้เผอเรอเปิดเผยความลับใน หน้าที่ของตน นานๆ ครั้งที่กามเทพจะหลุดปากบอกเล่าเรื่องราวแบบนี้ ส�ำหรับ โทเพนกามันคือโอกาสที่หาได้ยากทีเดียว “ฮาเดสทุกองค์มีค�ำสาปที่น่าสงสารนัก ต้องหลงรักโฉมงามนาม เพอร์เซโฟเน่องค์เดียว สายเลือดเพอร์เซโฟเน่ หนึ่งในนั้นคือมนุษย์ เจ้าชาย อาภัพผูม้ าจากดินแดนไกลโพ้น ตกเป็นทานบนเรือ รอวันทีช่ ะตาน�ำพาไปยัง จุดสูงสุดของชีวิต” อีรอสเงียบไปอีกครั้ง โทเพนกาจึงตรัสถาม “ชื่อละ...”

9

นิรันดร์คือเธอ

“นามนั้นคือเซ...” เอียรอสพูดไม่ทันจบ ไนดาเรียก็เข้ามาก่อน ทว่า แค่นนั้ ก็เพียงพอแล้วส�ำหรับแผนการแก้แค้นฮาเดสทีเ่ คยท�ำเรือ่ งร้ายกาจกับ ราชินีในพระองค์ ท้องสมุทรอยู่ใต้อ�ำนาจของพระองค์ คงไม่ยากที่จะค้นหาสายเลือด ของเพอร์เซโฟเน่เพื่อเตรียมการล้างแค้นที่เคยมีต่อกัน! หมายเหตุ เป็นตัวอย่างดราฟท์แรกอาจจะพบข้อผิดพลาดและค�ำผิด ฉบับสมบูรณ์ ติดตามต่อได้ในเล่ม เร็วๆ นี้

10

พลอยร้าว

Illust: Jirito De Las Espadas Story: Rain-at-Rose

นายทหารบกผู้เคร่งขรึมอย่าง แทนคุณ ต้องการครอบครอง หม่อมหลวงอรไพลิน แต่หญิงสาวกลับผูกหัวใจไว้กับ น.อ.พิสุทธิ์ ผู้ที่ ได้ชื่อว่าเป็นกบฎต่อชาติบ้านเมือง

เมื่อมิอาจหักห้ามใจ นายทหารหนุ่มจึงใช้เล่ห์กลผูกมัดเธอ ทว่า...ตัวแปรส�ำคัญในความรักสามเส้านีก้ ลับเป็นโซ่ทองคล้องใจ อย่าง เพทาย บางสิ่งที่ต้องการครอบครองกลับกลายเป็นของต้องห้ามที่ต่อ ให้ปรารถนาสักแค่ไหน ก็ไม่สามารถจับต้องไว้ในมือ *** เรื่องนี้เป็นแนว Incest ที่เอ่ยถึงความสัมพันธ์ของพ่อลูกนะคะ จึงขายเฉพาะผู้ที่มีอายุยี่สิบปีขึ้นไป***

Hospitality ปฏิเสธไม่ได้ผู้ชายอะไรน่ารักชะมัด Illust: Jirito De Las Espadas Story: Rain-at-Rose

เรื่องวุ่นๆ เมื่อ ธิติ หนุ่มพาณิชยนาวี เจ้าของฉายากะทิ โอท็อปริรักเฟรชชี่สาวการโรงแรมสุดสวยแต่ดันมีอุปสรรคคือ ภากร พี่สายรหัสรูปหล่อ

ความกังวลปนความสงสัยกลัวว่าสมภารจะกินไก่วัด ธิติจึง เข้าขวางคนที่ขัดทางรัก ทว่าพี่รหัสรูปหล่อกลับหลงรักหนุ่มชาวเรือ ซะนี่

ความรักในรัว้ มหาวิทยาลัยระหว่างหนุม่ พาณิชยนาวีกบั หนุม่ การโรงแรมจะจบลงรูปแบบใด

ซ่อนรักไว้ระหว่างหัวใจ Illust: Netchand Story: Rain-at-Rose มันเป็นการแต่งงานทีพ ่ นิ าศทีส่ ดุ เท่าทีเ่ คยมีมา เมือ่ ‘เจ้าบ่าว’ และ ‘เจ้าสาว’ จ้องหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อระหว่างที่ ‘เจ้าบ่าว’ บรรจง...ไม่สิ ฝืนใจสวมแหวนแต่งงานลงบนนิว้ นางด้านซ้ายของ ‘เจ้าสาว’ ต่อหน้าพยานที่มีเพียงพ่อแม่พี่น้องของทั้งสองฝ่ายที่ท�ำหน้ากล�้ำกลืน อยากให้พิธีจบลงโดยเร็วที่สุด...

แม้มันจะเป็นเพียงพิธี ‘แก้เคล็ด’ จากค�ำสาปบรรพบุรุษ แต่ความ จริงที่ต้องยอมรับคือ ‘ลูกชาย’ จากสองตระกูล ต้องทนใช้ชีวิตในฐานะ ‘สามีภรรยา’ ไปจนกว่าฝ่าย ‘เจ้าสาว’ จะพ้นวัยเบญจเพส ซึ่งนั่น หมายความว่าอีกเจ็ดปีพวกเขาถึงจะเป็นอิสระต่อกัน!!

จ�ำเลยซาตาน

Illust: Jirito De Las Espadas Story: Rain-at-Rose ความแค้นที่เกิดจากการสูญเสียน้องชายเพียงคนเดียวไปของตนไป ท�ำให้ ภาพตะวัน นายหัวหนุ่มเจ้าของเกาะน�้ำใส ลักพาตัวว่าที่เจ้าบ่าวของ แพรลดา ตัวต้นเหตุที่ท�ำลายชีวิตน้องชายของเขามาจองจ�ำหวังท�ำลายชีวิต เปี่ยมสุขของหญิงสาวให้สาสมกับการกระท�ำที่เจ้าหล่อนท�ำไว้

แผนที่เขาวางไว้คงจะส�ำเร็จลงด้วยดี ถ้าไม่พบว่า คุณชายเทพยศ ผู้แสนบอบบางอย่างที่เคยเข้าใจจะเผยด้านมืดของเจ้าตัวเร็วขนาดนี้ ทัณฑ์สวาทแสนโหดร้ายที่หมายมั่นปั้นมือจะกระท�ำให้สมความแค้น กลับถูกพลิกผัน! แท้ทจี่ ริงแล้วภายใต้ทา่ ทีบอบบางอ่อนแอราวกับลูกแมวน้อยนัน้ มีราชา เสือขาวเขี้ยวคมซุกซ่อนอยู่ ซ�้ำยังแว้งกัดจนหมีโหดอย่างเขาหวิดจะกลายเป็น เศษตุ๊กตาหมีเท็ดดี้แบร์ไปเสียแล้ว ศึกแห่งศักดิศ์ รีระหว่างนายหัวมาดหมีเถือ่ นกับพ่อเสือขาวแอ๊บแบ้วที่ มีต�ำแหน่ง เขย (หรือสะใภ้) เทพ เป็นเดิมพันเริ่มขึ้นแล้ว!

สายเสน่หา Illust: Netchand Story: Rain-at-Rose Artwork: Jirito De Las Espadas

สายสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกต้องมีอันพังทลายเมื่อชินดนัยก้าวเข้ามาในชีวิต พวกเขา ธีรุตม์ลูกชายคนเดียวของวิโรตม์ตกหลุมรักชินดนัยอย่างถอนตัวไม่ขึ้นทั้งที่ กีดกันจนที่สุด แต่ธีรุตม์กลับไม่ยอมฟังและดึงดันที่จะรักชินดนัย ชินดนัย...ไม่ได้มีความรู้สึกรักฉันชู้สาวให้กับธีรุตม์ คนที่เขารักจริงๆ กลับเป็นวิโรตม์ พ่อแท้ๆ ของธีรุตม์

วิโรตม์เข้าไปคาดคั้นขอให้เลิกกับลูกชายตัวเอง...เขานิ่งอึ้งไปเช่นกันเมื่อชินดนัย ให้ค�ำตอบกลับมาว่าคนที่รักนั้นเป็นเขาเอง

ธีรุตม์เจ็บปวดจนแทบตายเมื่อรู้ค�ำตอบกลับมาว่าชินดนัยไม่ได้รักเขาเลยสัก เศษเสี้ยวหัวใจ ซ�้ำยังรักพ่อแท้ๆ ของเขาอีก...

รักสามเส้าก่อให้เกิดโศกนาฏกรรม ทิ้งตราบาปไว้ให้กับชินดนัยและทิ้งความ ชิงชังในใจของวิโรตน์ต่อชินดนัย

ชินดนัยกลับมาในชีวิตเขาอีกครั้งเมื่อมาเป็นแพทย์ประจ�ำที่แท่นขุดเจาะน�้ำมัน เดียวกัน วิโรตม์แสดงความชิงชังต่อชินดนัยสุดหัวใจ

ชินดนัยไม่ได้กลับมาเพื่อที่จะรับการให้อภัยหรือชดใช้ แต่เขากลับมาเพื่อพิสูจน์ ตัวเองว่า...เขาไม่ผิดและพร้อมที่จะ ‘รัก’ อีกครั้ง

ดาวหลงตะวัน Illust: A11en Story: Rain-at-Rose Artwork: Jirito De Las Espadas

จรินทร์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วระบายออกมาบางเบา ก่อนจะยกมือ

ขึ้นกอดตัวเองอย่างหนาวเหน็บทั้งที่รอบๆ เป็นผืนทรายสีทองที่แสนร้อนระอุ หวนนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง ที่กรีดรอยลงในใจจนกลายเป็นแผลลึก

กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว มีดาวดวงหนึ่งหลงใหลในดวงตะวัน แต่ดาว นั้นไม่รู้ ไม่เข้าใจว่าตัวเองไม่สามารถอยู่เคียงข้างตะวันได้ ต่อให้อยู่บนฟากฟ้า เดียวกันก็ตามที

ดาวน้อยหลงระเริงว่าตะวันสาดส่องแสงให้มันสว่างยามค�่ำคืนก่อนจะ แผดเผาจนมอดไหม้ แล้วคายทิ้งอย่างไม่ไยดีในยามเช้า ขยี้ศักดิ์ศรีของดาวจน ย่อยยับ

วันนี้...ดาวน้อยดวงนั้นมาอยู่ต่อหน้าตะวันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ดวงดาวรู้ แล้วว่า ที่ผ่านมาความอบอุ่นมันคือภาพลวงตา คนเจ็บกว่ามีหัวใจ และจะไม่มีวัน ย�่ำลงรอยเดิม!