De Watermolen te Vierlingsbeek Type en huidige functie: ijzeren schoepenrad met een diameter van 6 meter in 1910 gemaakt door de firma Gebr. Fransen te Vierlingsbeek. Het drijft een kollergang aan die oorspronkelijk gebruikt is om de melasse van de suikerbieten in het meel te persen dat bestemd was voor de vervaardiging van veekoeken. Eigenaar Harry Kaanen
Korte geschiedenis Voor zover bekend is de eerste vermelding van de watermolen in 1446, hoewel wordt aangenomen dat zijn ouderdom teruggaat tot omstreeks 1300. Gedurende lange tijd zijn de Graven van Cuijk eigenaar van de molen geweest. Bekend is dat de molen in de loop der tijden een paar maal vernieuwd c.q. opnieuw gebouwd is in verband met brand c.q. verval namelijk in 1531 en 1672. Ook verbouwingen aan de molen en de sluizen waren aan de orde. Had de molen b.v. in zijn begin periode een met riet bedekt dak, later is dit vervangen door een pannnendak. Door zijn omvang kon hij gerekend worden tot de grootste stenen molens in Zuidoost Brabant. De molen had 3 koppels stenen. Door uitbreiding van het molenhuis in 1918 werd de capaciteit uitgebreid. Er kwam een vierde koppel bij dat werd aangedreven door een Lister-zuiggas-motor. Dit had bovendien als voordeel dat er ook gemalen kon worden als dit bij een hoge waterstand van de Maas met het rad niet mogelijk was. Na de Franse tijd is de molen in 1822 in bezit gekomen van de familie Kaanen die tot het najaar van 1944 met de molen gewerkt heeft. Toen sloeg het noodlot zoals bij veel molens in onze regio in de vorm van oorlogsgeweld toe. De molen werd totaal vernietigd en alleen zijn schoepenrad en de sluizen herinneren nog aan zijn bestaan. Er is nog met de gedachten gespeeld om de molen weer in zijn oorspronkelijke staat op te bouwen, maar het is er helaas niet van gekomen.