Populaire dagtochten

RESILIENT CITIES
Enquête Waar hebben leden behoefte aan?
Populaire dagtochten
RESILIENT CITIES
Enquête Waar hebben leden behoefte aan?
Opening Buurhuis toont saamhorigheid
Haagse veerkracht
Resilient Cities
Paneel geplaatst bij Volhardingpad
Wat er resteert na een crematie
Herinneringsboekje CUVO
Een nuchtere klimaatanalyse, met tranen in zijn ogen
We willen weten waaraan behoefte is Enquête
Nieuwe workshops en cursussen in ons Buurhuis
Beleef de magie van de feestdagen tijdens onze populaire dagtochten
Familierecept: Ajam Pedis
Haegsche Ooievaar
Runners rennen
30.000 euro bijeen
Puzzel: Woordzoeker
De Volharding Filmclub
COLOFON
BUUR is een uitgave van coöperatieve vereniging
De Volharding en verschijnt enkele keren per jaar.
OPLAGE
17.000 per post naar leden
De Volharding
3.000 op diverse locaties in Haaglanden
REDACTIE / TEKSTEN
Rosita Drigpal
Monique Flinkerbusch
Stéphanie Kleine
Dick van der Meer
Casper Postmaa
Marion van der Schee
Marcel Verreck
Peter Visser
EINDREDACTIE
CieremansVanReijn
FOTOGRAFIE
Duurzaam Den Haag
Piet Gispen
Frank Jansen
Stéphanie Kleine Podolnaya Elena / Shutterstock.com
VORMGEVING
Cieremansvanreijn.nl
DRUK
Moderna, België
REDACTIE / BEZOEKADRES
De Volharding
Roggeveenstraat 116 2518 TT Den Haag
De Volharding
Antwoordnummer 11066
2509 VE Den Haag
Algemene info 070 – 22 10 580
Ledenadministratie 070 – 22 10 581
Depositofonds 070 – 22 10 582
Activiteiten 070 – 22 10 583
Dagtochten 070 – 22 10 584
www.devolharding.nl
In onze kleurrijke samenleving zijn we steeds vaker getuige van een groeiende kloof tussen verschillende groepen en opvattingen. We zien het in de politiek, op sociale media, en zelfs in onze eigen buurten: mensen komen tegenover elkaar te staan. Polarisatie, het proces waarbij meningen steeds verder uit elkaar komen te liggen, is de nieuwe nationale sport geworden - en het lijkt wel of iedereen zich heeft aangemeld voor de kampioenschappen!
Als je het nieuws volgt, kun je er haast niet omheen: politici kunnen elkaar steeds minder verdragen. Je ziet dat in Den Haag, maar in feite overal in de wereld. Er wordt geschreeuwd, beschuldigd, en soms lijkt het meer op een vechtpartij dan een gesprek over onze gezamenlijke toekomst. Het is alsof we allemaal op een boot zitten die op het punt staat te zinken, maar in plaats van de gaten te dichten, zijn we druk met elkaar de schuld te geven.
Helaas zijn de gevolgen van polarisatie verstrekkend. Het leidt niet alleen tot een verharding van de politieke discussie, maar ook tot minder begrip voor elkaar. Zeker als mensen zich geïsoleerd en niet gehoord voelen, ontstaat er een gevoel van wantrouwen. Hierdoor ontstaat een ‘wij tegen zij’-mentaliteit, waarin begrip voor de ander verdwijnt en de ander als vijand wordt gezien. We willen toch niet in de clinch liggen met onze buren terwijl we elkaar iedere dag op straat en in de supermarkt tegenkomen?
Juist nu, in een tijd waarin het lijkt alsof iedereen elkaar kwijt is, kunnen wij samen het verschil maken. Niet door ons mee te laten slepen in de harde woorden op televisie of de scherpe uitspraken op internet. Maar door weer met elkaar te praten, elkaar te leren kennen, en vooral: elkaar te helpen. Een praatje met de buurman, een handje helpen in de straat of een warme glimlach bij de bakker. Dat zijn de dingen die onze gemeenschap sterk maken. We kunnen en moeten ons druk maken om wat er allemaal misgaat in de wereld, maar de échte verandering begint vaak gewoon bij de voordeur.
Laten we goede buren blijven, niet ondanks onze verschillen, maar juist dankzij onze gedeelde wens om er samen iets moois van te maken. Want uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: een plek waar we ons thuis voelen, waar onze kinderen en kleinkinderen een toekomst hebben. En die toekomst, die maken we samen.
Met vriendelijke groet,
Bülent Aydin BESTUURSLID
Vriendelijke kennismaking, gevolgd door vrolijke en soms ook openhartige gesprekken.
Terwijl binnen de muzikanten spelen en de docenten hun cursussen aanprijzen, schijnt buiten de zon uitbundig, als symbool voor de feestelijke en alom opgewekte sfeer.
Een paar honderd leden van De Volharding, buurtbewoners en ‘officieel genodigden’ vieren samen met medewerkers, bestuur en ledenraad van de coöperatie een glorieus moment: het Buurhuis –al sinds april in gebruik als gloednieuw activiteitencentrum – wordt op deze zaterdagmiddag 31 augustus officieel geopend.
Een beetje aangenamer Het gebeurt allemaal in een sfeer van gemoedelijkheid en saamhorigheid, wat helemaal passend is bij de doelstellingen van De Volharding: het leven voor mensen op sociaal en financieel gebied een beetje aangenamer maken. En dus volgen mensen al maanden allerlei cursussen tegen kostprijs. Het Buurhuis telt binnen in het fraaie pand zeven werkplaatsen waar mensen bezig zijn met fotografie, houtbewerking, tekenen/schilderen, sieraden maken, pottenbakken en 3D-printen. Het is dus niet alleen financieel goed te doen, er ontstaan aan de lopende band nieuwe contacten. Deelnemers geven zich op als vrijwilliger bij De Volharding/Het Buurhuis, omdat ze het zo gezellig vinden met elkaar.
En gezellig is het. Binnen in het Buurcafé, waar live jazzmuziek te horen is, terwijl je er tegelijk ook prima een gesprek kunt voeren; zoals altijd. Maar zeker ook buiten, in de daags ervoor nieuw aangelegde Buurtuin, waar omwonenden zich mogen gaan ontfermen over een kleine of grote bak met kruiden of andere planten. De catering is deze feestdag in handen van ManicOrganic. Dit moderne, volledig op duurzaamheid gerichte bedrijf prijst zich aan als ‘wereldvercateraar’. Hier gaan zorg voor de aarde, vriendelijkheid, prima service en vooral ook geweldige smaken opvallend goed samen. Zij laten zich bijstaan door specialist De Haagsche Croquetterij, die onder meer sublieme vegetarische bitterballen serveert; voor velen een eye opener. Of beter nog: een smaak opener.
Huisvesting pur sang
Wethouder Martijn Balster verricht de officiële opening, na te zijn welkom geheten door voorzitter Peter Visser. Balster is van welzijn, maar ook van huisvesting. De openingshandeling bestaat uit het ophangen van een in de timmerwerkplaats gemaakt nestkastje. Hij is ‘trots’ deze eervolle handeling te mogen doen. “En het is nog huisvesting pur sang ook”, grapt hij.
Het Buurhuis telt binnen in het fraaie pand zeven werkplaatsen
STÉPHANIE KLEIN:
‘ZO IS EEN ONMOGELIJK PLAN
MOGELIJK GEMAAKT’
verdiept in de geschiedenis van De Volharding. Die is immers in 1880 opgericht om het voor arbeiders financieel wat comfortabeler te maken en de onderlinge band te versterken, memoreert hij. Dit Buurhuis is ook weer bedoeld om mensen bij elkaar te brengen tegen zo laag mogelijke kosten, en dat vindt Balster ‘nog altijd een prachtig doel’. Het heeft hem positief verrast dat er zomaar zo’n mooi initiatief in de stad is gerealiseerd. “Solidariteit is weliswaar een woord dat een beetje ouderwets aandoet, maar het is misschien wel belangrijker dan ooit”, verklaart hij. En daar is de voorzitter van De Volharding het zeer mee eens.
Conference
Cabaretier, schrijver en columnist Marcel Verreck is gevraagd op lichte toon een wat beschouwende conference te houden. De rode draad in zijn verhaal is ‘de diepe band’ die Verreck altijd heeft gehad met de coöperatieve vereniging, waarvan zijn ouders al lid waren. Hij is geboren op 24 december, ‘omdat de gynaecoloog op wintersport moest’, in de kraamkliniek van De Volharding. Er is een foto gemaakt van alle borelingen die dag op een rij: één bloot jongetje tussen allemaal blote meisjes. Sindsdien is zijn leven’ gesaust met De Volharding’, al mist hij in het aanbod wel één ding: de hulp van Aadje uit het koffiehuis. En in plat Haags brengt Verreck een typetje tot leven, dat alle toehoorders doet schateren. Daarna is er weer ruimte voor serieuzer werk, zoals een element uit een interview met Volharding-bestuurslid Bülent Aydin
‘Solidariteit is weliswaar een woord dat een beetje ouderwets aandoet, maar het is misschien wel belangrijker dan ooit ’
voor de podcast Straatwijs 2050, elke zaterdag op Den Haag FM. En de cabaretier besluit zijn inbreng met een pakkend gedicht.
Veel vrijwilligers
De Volharding (27.000 leden) heeft het Buurhuis in korte tijd gerealiseerd in het pand waar lang het uitvaartbedrijf was gevestigd. Er is veel hulp geweest van vrijwilligers. De manager van het activiteitencentrum, Stéphanie Klein, memoreert het motto ‘Groot gedacht, klein begonnen’: “Zo is een onmogelijk plan mogelijk gemaakt”. Waarmee maar weer eens is aangetoond dat de geschiedenis altijd golfbewegingen kent: bij de oprichting in 1880 bracht de coöperatie mensen bij elkaar om er financieel beter van te worden en voor sociale binding te zorgen, en dat doet De Volharding anno 2024 weer volop en met veel elan. Het nieuwe activiteitencentrum Buurhuis aan de Bautersemstraat 3 is daar een schitterend bewijs van.
‘Resilient The Hague’, kent u die uitdrukking? Het zou goed kunnen van niet, we worden nou eenmaal doodgegooid met Engelse containerbegrippen, die als bruggenhoofd dienen voor zowel Idealistische Inspanningen als ook Vrolijke Verdienmodellen en Lucratieve Leegten. Wat mij betreft mogen veel van die containerbegrippen ook meteen die container in. Maar wat moeten we dan met het begrip ‘resilient’ (dat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal voorkomt)? Dat zit even anders. Het lijkt onontkoombaar dat een moderne stad ‘resilient’, oftewel weerbaar of veerkrachtig, moet zijn. De toekomst is immers vol gevaren en uitdagingen.
In 2016 is Den Haag toegetreden tot het netwerk van zogeheten Resilient Cities. Een conglomeraat van steden over de hele wereld, die de handen ineen hebben geslagen ‘om zich voor te bereiden op de fysieke, sociale en economische uitdagingen van de 21ste eeuw’. De meerderheid van de wereldbevolking woont inmiddels in de steden en dat heeft allerlei gevolgen.
Het Resilient-project is een initiatief van de Rockefeller Foundation, genoemd naar de familie die behalve heel veel olie ook de nodige filantropische fondsen heeft weten te produceren.
Een nog weerbaardere en veerkrachtigere stad, dat ligt in het verschiet voor Den Haag. Wij Hagenezen hebben dan wel de naam in ieder geval verbaal behoorlijk weerbaar te zijn, maar zelfs de goed van de tongriem gesneden Hofstadbewoner zal moeten erkennen dat je ‘met lullen niet alles ken oplossen’. Praten is natuurlijk wel heel belangrijk, want als je iets wil bereiken, dan moet je samenwerken én goed communiceren.
Samenwerken en communiceren
Dat is in feite ook de grondslag voor een coöperatieve vereniging als De Volharding. En als ik het even persoonlijk
mag maken, ook alle artikelen die ik voor het Buur-magazine tot nu toe heb geschreven getuigen daarvan. Zo werd in het interview met voorzitter Peter Visser over de toekomst van De Volharding bijvoorbeeld het uit het oosten van ons land bekende ‘naoberschap’ genoemd. Voorts schreef ik over de verbindende kracht van de muziek van de Beatles en de gemeenschappelijke inspanningen om al ‘tegelwippend’ Den Haag duurzamer en groener te maken. Het verhaal over mijn dubbelgehandicapte zoon Daniël maakte duidelijk dat de zorg die hij krijgt het resultaat is van fijn vertakt teamwork. En recent sprak ik met Volharding-bestuurder Bülent Aydin in onze Den Haag FM-podcast Straatwijs2050 over de toekomst van de cooperatieve gedachte in onze stad.
Zijn conclusie kon niet duidelijker zijn: ‘Mensen willen iets betekenen voor de ander, nu en in 2050’.
Gevaren en uitdagingen
Wat zijn nu de gevaren en opgaven waar ook een stad als Den Haag mee te maken heeft en gaat krijgen? Wie naar resilientthehague.nl surft, vindt daar een duidelijk overzicht van de uitdagingen, de kansen en de initiatieven. Allereerst lezen we een bondige definitie van veerkracht:
‘Het vermogen van mensen, gemeenschappen, organisaties, bedrijven en systemen binnen een stad om te overleven, zich aan te passen en te groeien, ongeacht de aard en omvang van langdurige spanningen en acute crises (shocks en stresses).’
Om de omvang en aard van die shocks en stresses duidelijk te maken, volgt hier een opsomming van mogelijke rampspoeden. We beginnen met de shocks: cyberaanvallen, gevolgen van extreem weer, verstoring van de openbare orde, pandemieën en uitval van vitale diensten.
Als chronische stressfactoren voor Den Haag worden genoemd: klimaatverandering, armoede en schulden, segregatie, gezondheidsverschillen, digitalisering, bevolkingsgroei, beperkingen vervoersnetwerk, werkloosheid en ondermijnende criminaliteit.
Dat zijn ongezellige rijtjes, maar we hebben het hier wel over factoren waar we als stadbewoners meteen een beeld bij hebben.
Kansen
Maar de mens is, zoals bekend, niet voor een kleintje vervaard. Wie af en toe neerzijgt op een bankje in de stad en goed om zich heen kijkt, kan niet anders dan zich realiseren: dit alles is door menselijke samenwerking ontstaan. Het is een besef waarvan je hoopt dat ook onze democratisch gekozen volksvertegenwoordigers zich voortdurend bewust zijn.
Om toch enige geruststelling te bieden, noem ik hier graag ook de op resilientthehague.nl opgesomde ‘kansen’, waarmee we het dreigende onheil zouden kunnen bestrijden:
Werken aan een verbonden stad, waaraan iedereen mee kan doen.
Aanpassen aan klimaatverandering. Iedereen voorbereiden op de nieuwe economie (met een grotere rol voor digitalisering en techniek).
Verbeteren van het risicobewustzijn en mensen voorbereiden op noodsituaties. Samenwerken met partners in en buiten de stad.
Er is inmiddels al veel gebeurd, op de website vind je ladingen positieve berichten over projecten. Dikwijls over heel concrete initiatieven, zoals voorlichting over digitale veiligheid of het duurzamer maken van een buurt. In rook op?
‘Het Resilience Team binnen de gemeente
Den Haag is ‘alive and kicking’. Zoals het hoort bij veerkrachtigheid ’
resilience: ‘Veerkracht heeft te maken met de mate waarin je een elastiek kunt belasten, uit elkaar kunt trekken. Als je eraan trekt heeft-ie het heel zwaar. Maar laat je hem los en dan krijgt hij zijn oude vorm weer terug. Veerkracht staat voor mij voor herstelkracht. Maar als je te hard aan het elastiek trekt, dan krijgt-ie zijn oude vorm niet meer terug. Dan is er blijvende schade. Ik vind dat eigenlijk het beste beeld om over de veerkracht van een samenleving na te denken. Herstelkracht vind ik een nog mooiere term.’ Hebben we die herstelkracht nu ook nodig om de Haagse resilience te reanimeren?
Noorderbeekdwarsstraat
Op resilientthehague.nl staat een sfeervol filmpje over een voorbeeldproject in een doorsnee Haagse straat: ‘The road to a resilient Noorderbeekdwarsstraat’.
Maar dan lezen we op 1 juli 2022 dit bericht op de site: ‘Per vandaag zijn rookmelders verplicht. Rookmelders redden levens, want rook is doodsoorzaak nummer één bij woningbranden. Ze alarmeren je op tijd, zodat je veilig uit een brandend huis kunt vluchten én de hulpdiensten kunt alarmeren.’
Een belangwekkende en instructieve mededeling, maar wel het laatste bericht op de site. Inmiddels zijn we ruim twee jaar verder.
Wat zou er toch met dit ambitieuze initiatief gebeurd zijn? Is hier iets moois in rook opgegaan, zonder dat dat aan ons gemeld is? Of blijkt ‘resilient’ een politieke modeterm geweest en is er inmiddels een andere overkoepelende term waaronder al deze initiatieven worden verzameld? Zoals in elke gemeente speelt zich ook in de boezem van het Haagse stadhuis veel af op het snijvlak van burgerparticipatie en gemeentelijke ondersteuning.
Resilience in Rotterdam
Metropoolstadgenoot Rotterdam is eveneens aangesloten bij het wereldwijde netwerk Resilient Cities. Het is duidelijk dat de website resilientrotterdam.nl wat fanatieker wordt bijgehouden. De laatste berichten zijn van recente datum en ze getuigen van een vergelijkbaar enthousiasme: ‘Circleaner Keilehaven verwijdert afval uit het water’, ‘Langste dakpark nieuw icoon voor Rotterdam’, ‘Frankrijk laat zich inspireren door veerkracht Bospolder-Tussendijken’.
Van december 2023 dateert een interview met voormalige burgemeester Aboutaleb, die zíjn definitie geeft van
Daarin worden bedoelingen en resultaten van dat project op een rijtje gezet. Zo wordt er bijvoorbeeld aandacht besteed aan allerlei concrete duurzame items, zoals het beroemde Haagse tegelwippen en de aanleg van maar liefst 220 meter aan geveltuintjes.
Deze post is van 22 juni 2022 en is derhalve ook een van de laatste nieuwe berichten op de site. Nu bevindt zich op het internet een enorm kerkhof vol goedbedoelde plannen, gestrande ondernemingen en ruïneuze websites, maar gelukkig krijg ik een geruststellend bericht van Raoul Rozestraten, woordvoerder van verantwoordelijk wethouder Robert van Asten.
‘Alive and kicking’
Het Resilience Team binnen de gemeente Den Haag islaten we dat ook maar in het Engels zeggen – ‘alive and kicking’. Zoals het hoort bij veerkrachtigheid. Aan het eind van dit jaar wordt zelfs een nieuwe samenbindende visie verwacht op de ontwikkelingen. In stilte wordt er dus doorgewerkt. Vorig jaar heeft wethouder Van Asten in het kader van de Haagse weerbaarheid bijvoorbeeld een werkbezoek aan New York gebracht, om daar zijn licht op te steken over een heikel probleem: de toekomst van ons drinkwater.
En wie weet zullen er ook weer nieuwe blije berichten op reslientthehague.nl verschijnen.
Vooralsnog hoeven wij dus niet uit te gaan van een stille dood; zodat Resilient The Hague bij wijze van spreken niet via de uitvaarttak van De Volharding ten grave hoeft te worden gedragen.
Den Haag zal nóg weerbaarder en veerkrachtiger worden.
Yes!
Een pagina uit het xxxxxx
Begin april is aan het begin van Het Volhardingpad een informatiebord in de vorm van een lessenaar geplaatst. Het bevat informatie over De Volharding en over de omgeving, plus een aantal historische foto’s. Door een QR-code te scannen krijg je een wandel-app, die een groter gebied beslaat. Verder kunnen mensen extra informatie krijgen over de hele omgeving, waaronder het Wederopbouwgebied in deze buurt.
Het Volhardingpad begint op de hoek van de Balsemienlaan en de De Savornin Lohmanlaan. Het loopt verder evenwijdig aan de Machiel Vrijenhoeklaan, aan beide zijden van het water, tot aan de Muurbloemweg. Dat is niet ver van het crematorium Haagse Duinen, waarvan De Volharding eigenaar is. Het gaat om een natuurlijke en landschappelijke wandelroute, door een groene omgeving en langs een aantal bezienswaardigheden.
De bedoeling is dat het pad deel gaat uitmaken van een veel groter project, met een Vredespad en een Rechtpad, waarvoor de Stichting Toeristische Ontsluiting Erfgoed Nederland TOEN) zich beijvert. Dat project beslaat dan een flink groter deel van Den Haag. Die twee paden gaan internationale instellingen verbinden alsmede toonaangevende Haagse culturele instellingen, zoals de belangrijkste musea en de groengebieden/parken.
Optimisme over de toekomst Het Wederopbouwgebied Atlantikwallzone strekt zich in Den Haag uit over tien kilometer, van het landgoed Ockenburgh tot Clingendael. Tijdens de oorlog moest een deel van Den Haag wijken voor de Atlantikwall, de Duitse verdedigingslinie langs de kust van Noorwegen tot
de Pyreneeën. Kijkduin-Zorgvliet is een van de dertig wederopbouwgebieden in Nederland.
Met de wederopbouw is al tijdens de Tweede Wereldoorlog begonnen. Direct na de capitulatie kreeg architect en stedenbouwkundige W.M. Dudok de opdracht voor de wederopbouwplannen. Hij transformeerde het gebied tot parkzone, ruim opgezet met veel groen, meanderend water en uitgestrekte zichtlijnen. Aan de randen van het park ligt woningbouw, gerangschikt als losse stroken in het groen. Bijzonder aan de Atlantikwallzone in Den Haag is de samenhang tussen groenaanleg, monumentale bebouwing en brede parkways.
In 1965 is het aanwijzen van zulke cultuur-historische gebied beëindigd. De Wederopbouwperiode kenmerkt zich door optimisme over de toekomst. Dat komt tot uitdrukking in de moderniteit van de ontwerpen, mede dankzij de integratie van beeldende kunst, (landschaps) architectuur en natuur.
Het zuidwestelijk deel van Den Haag, dat voor 1923 grotendeels onder de zelfstandige gemeente Loosduinen viel, is een groen en cultuurhistorisch boeiend gebied. De zee en de dunne gordel duin raken er vrijwel direct aan de stad. Hier ontspringt de Haagse Beek en liggen mooie landgoederen. Het gebied wordt al zeker 7000 jaar bewoond.
In Nederland kiest vandaag de dag al bijna 70% van de mensen voor cremeren, en dit percentage blijft stijgen. Steeds minder mensen willen begraven worden of doneren hun lichaam aan de wetenschap.
Op crematorium Haagse Duinen, dat eigendom is van De Volharding, vinden jaarlijks zo’n 1.300 crematies plaats. Tijdens onze open dag, die we elke twee jaar organiseren, is er altijd veel belangstelling voor uitleg over het crematieproces. En wij vertellen graag uit hoe het werkt.
Afscheidsplechtigheid
Na de afscheidsplechtigheid vindt de crematie meestal meteen plaats. We zien steeds vaker dat familie en nabestaanden meegaan om de overledene tot aan de oven te begeleiden. Voor veel mensen is dit een belangrijk onderdeel van het rouwproces, maar iedereen beleeft dat op zijn eigen manier.
De overledene gaat in een gesloten kist, mand of een ander omhulsel de oven in, samen met een identificatiesteen waarop een uniek nummer staat. Zo weten we altijd zeker dat de juiste as bij de juiste persoon hoort.
Niet alles mag mee in de oven
Sommige dingen mogen niet mee de oven in, waaronder pacemakers, glas en apparaten met batterijen (zoals telefoons). Deze kunnen schade aan de oven veroorzaken.
Wat wel mee mag? Bloemen, brieven, foto’s, sieraden en horloges zijn geen probleem.
Voor
veel mensen is
dit een belangrijk onderdeel van het rouwproces
Het is trouwens niet toegestaan om meerdere overledenen tegelijk te cremeren, of om bijvoorbeeld een overleden huisdier of de as van een dierbare mee te nemen. Dit is om te voorkomen dat as vermengd raakt. Bij de invoer is de oven al zo’n 800 graden Celsius, en tijdens de crematie kan dat oplopen tot ongeveer 1.200 graden. Het hele proces duurt ongeveer anderhalf uur. Als de crematie klaar is, wordt de oven leeggeveegd. Wat er overblijft zijn as, botresten en soms onderdelen van de kist, zoals spijkers en handvatten. Ook kunnen er resten zijn van sieraden, gouden tanden of protheses, zoals kunstheupen. Na het leegvegen van de oven zijn er geen resten meer achtergebleven.
manieren om de as bij je te dragen, zoals in een sieraad of zelfs in een tatoeage
De botresten worden vervolgens vermalen en samen met de as en de identificatiesteen in een asbus gedaan. Er blijft ongeveer drie kilo as over.
Bewaren van de asbus in het crematorium Het crematorium is verplicht de asbus minimaal een maand te bewaren in de zogenaamde algemene nis. Dit is wettelijk geregeld, oorspronkelijk om het openbaar ministerie de mogelijkheid te geven om nog onderzoek te doen indien er een vermoeden van een misdrijf is. Maar veel belangrijker is dat de nabestaanden de tijd hebben om een juiste keuze te maken over wat ze met de as willen doen. En eventuele meningsverschillen hierover uit te praten.
Veel mogelijkheden om de as te bewaren En wat je met de as doet, is helemaal aan de nabestaanden. Je kunt het bijvoorbeeld bewaren in een mooie urn of begraven in een urnengraf. Maar veel mensen kiezen ervoor om de as uit te strooien op een plek waar de overledene een mooie herinnering aan had. Dit kan op land, op zee, of zelfs vanuit de lucht. Controleer altijd bij je gemeente of bij de eigenaar van het land of het is
toegestaan om de as uit te strooien.
Een populaire keuze de laatste jaren is om de as te begraven bij een herinneringsboom, zodat er een speciale plek is om de overledene te herdenken. Veel begraafplaat sen bieden de mogelijkheid om dit te doen. Er zijn ook creatieve manieren om de as bij je te dragen, zoals in een sieraad of zelfs in een tatoeage. Zo draag je je dierbare altijd dichtbij.
Metalen schenken
Alle metalen die na de crematie overblijven, worden door Haagse Duinen geschonken aan de Stichting Dr. C.J. Vaillant Fonds. Deze stichting, waar alle Nederlandse crematoria bij zijn aangesloten, steunt projecten die bijdragen aan het lichamelijke en geestelijke welzijn van mensen. In 2023 werd er zo’n € 4,6 miljoen gedoneerd aan goede doelen.
Meer informatie
Wil je meer informatie over Haagse Duinen of heb je interesse in een rondleiding? Neem dan een kijken op de website www.crematoriumhaagseduinen.nl of bel naar 070 218 20 88.
Met trots presenteert CUVO uitvaartzorg het nieuwste Herinneringsboekje vol met inspiratie. In het boekje leg je op een persoonlijke manier jouw uitvaartwensen vast. Zo is het voor jou en je naasten helder hoe je graag herinnerd wilt worden en wat jou specifieke uitvaartwensen zijn. Dit geeft hen rust en houvast in emotionele tijden.
Of je nu al precies weet hoe je je uitvaart wilt vormgeven, of juist op zoek bent naar inspiratie, het Herinneringsboekje helpt je stap voor stap door alle keuzes heen: eenvoudig, betekenisvol en helemaal naar jouw wensen.
Plakje cake of een Indische rijsttafel? Het nieuwe Herinneringsboekje staat boordevol inspiratie. Van het traditionele kopje koffie met een plakje cake tot aan een Indische rijsttafel en alles daartussenin. In het boekje staan enkele vragen over wat belangrijk is bij het afscheid. Welke muziek mag absoluut niet ontbreken? Wat voor bloemen vind je mooi? En welke boodschap wil je meegeven aan je naasten?
Bekijk welke vragen je wilt en kunt beantwoorden. Misschien wil je voor sommigen vragen overleggen met jouw naasten of één van onze consulenten. Bel voor een afspraak naar 070 346 95 71.
Het boekje is gratis aan te vragen
Vraag het Herinneringsboekje gratis aan en ontvang het binnen enkele dagen per post of binnen een paar minuten digitaal in je mailbox. Ga naar www.cuvo.nl/ herinneringsboekje en vul je gegevens in.
De Volharding
De naam CUVO staat voor Coöperatieve Uitvaartvereniging De Volharding. Dit houdt in dat CUVO zich richt op de wensen van haar leden. Ons doel is er voor te zorgen dat niemand in de regio Haaglanden zich zorgen hoeft te maken over een passende uitvaart. Dat doen wij door de kosten laag te houden en door het mogelijk te maken geld opzij te zetten in het depositofonds van De Volharding.
JOURNALIST MARC
KONIJN
Zijn belangstelling voor weer en klimaat was omgekeerd evenredig aan zijn talent voor natuurkunde. En dus duurde het tot eind jaren negentig voordat Marc Konijn iets van betekenis met deze interesse kon doen. Voor de Haagsche Courant mocht de verslaggever mee op een journalistenreis naar Spitsbergen. Het beeld dat de gletsjers daar toen al honderden meters waren opgeschoven en de uitleg daarover lieten hem niet meer los.
Dat was een intellectuele betrokkenheid. Toen hij een paar jaar geleden voor weekkrant Den Haag Centraal aan een serie begon over de stad en de gevolgen van de klimaatveranderingen, vloog het hem opeens naar de keel. “Ik ben een nuchtere jongen, maar ik heb die stukken met de tranen in mijn ogen zitten schrijven. In de supermarkt had ik het gevoel als enige met een vreselijk geheim rond te lopen. Het bleef niet bij weten: ik vóélde het probleem. Het greep me aan. En dat was omdat ik me verdiepte in de gevolgen voor mijn eigen omgeving. Ik zag mijn eigen stad onder water lopen.”
Marc wil als journalist het liefst mensen zover krijgen dat ze ook doordrongen raken van wat eraan komt. Dat mensen zich ervan bewust zijn dat veranderen echt nodig is, dat het echt heikel begint te worden. “Maar niets doen en zitten somberen heeft geen zin. We moeten koppig optimistisch blijven en aan de slag!”
Over de klimaatveranderingen en alle mogelijke gevolgen – waarschijnlijke en onwaarschijnlijke – voor Den Haag en omgeving is eindeloos veel te zeggen. Om enige struc-
tuur aan te brengen in het interview met Marc lopen we de drie centrale vragen van de achttiende-eeuwse Duitse filosoof Immanuel Kant na: Wat kan ik weten, wat moet ik doen, wat mag ik hopen?
Welke kennis kun je aanbevelen voor de modale Haagse burger?
Marc begint met het ‘misverstand’ dat ontkenners vaak gebruiken als zouden klimaatveranderingen van alle tijden zijn en dat er daarom niks aan de hand is. “Het klimaat verandert inderdaad altijd. Dat komt onder meer doordat de baan van de aarde om de zon niet altijd cirkelvormig is, en de stand van de aardas verandert, waardoor de polen soms meer en soms minder zonlicht vangen. Na de laatste ijstijd brak een warmere periode aan, en die duurt ongewoon lang. Uit onderzoek blijkt: dat komt door de invloed van de mens, duizenden jaren geleden; toen dus al. We zijn gaan boeren, bossen kappen, moerassen dreggen. We zijn al een beetje broeikasgassen gaan uitstoten door veeteelt, rijstbouw. Eigenlijk zou de aarde al op weg
moeten zijn naar een nieuwe ijstijd. Maar de mens heeft de temperatuur duizenden jaren stabiel gehouden. Dat was voor mij een eyeopener.”
“Er was altijd al CO2, en die is ook nodig, want die kaatst warmte terug naar de aarde. Maar helaas komt er steeds meer van in de atmosfeer. En veel te veel. Vooral na de Tweede Wereldoorlog is het hard gegaan. Eerst stookten we kolen, en daarna olie en gas. Dat heeft veel welvaart gebracht. Maar inmiddels hebben we al twee keer meer broeikasgassen in de atmosfeer geloosd dan er ooit in de warme periodes tussen de ijstijden waren. Het vervelende is dat het klimaatsysteem traag werkt. De effecten daarvan komen straks als een boemerang terug.”
De temperatuur stijgt ‘bij ons’ op het land snel, maar dat de oceaan nu ook opwarmt is in feite nog zorgelijker. “Eigenlijk is ‘aarde’ een rare naam voor een planeet die voor zeventig procent uit water bestaat”, merkt Marc ironisch op. “De oceanen zijn een diepe bak met koud water, die negentig procent van alle warmte opvangen. Zonder die koele oceanen waren we allang gekookt.”
“Het warmer worden van de oceaan is verontrustend. In de eerste plaats omdat warm zeewater ons weersysteem voedt met extra energie en water. Je ziet dat al aan de toename van de weersextremen, de zware regenbuien en sterkere stormen. Maar op de koude plekken op aarde zijn de veranderingen nog veel ingrijpender. De ijskap van Groenland smelt al vanaf de jaren negentig, en in een steeds hoger tempo. En door de opwarming van de oceaan wordt nu ook de slapende reus wakker: Antarctica.
Het is ingewikkeld om te beseffen, maar je mag je daar echt wel zorgen om maken. Als het tegenzit staat het water hier in Den Haag aan het eind van deze eeuw één á twee meter hoger.”
Nederlanders denken nog vaak: een beetje warmer weer, dat is wel lekker. Hoe komt dat?
“Ons geheugen is grotendeels gebaseerd op de ervaringen van de laatste zeven jaar. We raken gewend aan wat warmer weer, en denken dat dat normaal is. We zijn vergeten hoe slecht de zomers vroeger waren, en hoe koud de winters.”
Mensen denken soms dat als heel Nederland een maatregel neemt tegen opwarming, dat het niet meer is dan een druppel op een gloeiende plaat. Laat staan dat het zinvol is om als individuele burger zelf actie te ondernemen. Kunnen we wel iets?
“Wat je als burger kunt doen, is een lastig verhaal”, erkent Marc. “De overheid zou namens ons allemaal het initiatief moeten nemen en met een veelomvattend plan komen. Behalve effectief moet dat vooral ook rechtvaardig zijn. Het tegengaan van de gevolgen van de vervuiling kan een dure aangelegenheid zijn. Er zijn bovendien grote verschillen tussen vervuilers. Rijken vervuilen tien keer meer dan arme mensen. Je kunt er niet omheen de lasten dus meer bij de rijken te leggen, zeker ook omdat kwetsbare
mensen meer last van klimaatontwrichting hebben dan de rijken in hun huis met airco.”
“Tegen individuen zeg ik nooit wat ze móéten, of wat ze niet mogen. Je hebt een eigen verantwoordelijkheid om keuzes te maken. Natuurlijk is het voor het klimaat goed om niet te vliegen. Natuurlijk helpt het enorm om minder rundvlees te eten. Maar we moeten elkaar niet de hele dag de maat nemen. Het is beter om op een rustige manier met elkaar in gesprek te gaan. Je gaat vanzelf minder vliegen als je weet welke schade je daarmee aanricht. Wissel uit met anderen wat je bezighoudt en waarom. En wat je altijd kunt doen en ook effectief is: op de juiste partij stemmen.”
Het bevreemdt de journalist hoe de politieke hazen lopen momenteel. “Feitelijk is klimaatverandering natuurlijk niet links of rechts. Het is gek dat rechts het thema zo laat lopen. De VVD was een poosje alert, met mensen als Winsemius en Nijpels, en nu doen ze eigenlijk niet meer mee. Ook De Telegraaf, die zegt op te komen voor de gewone man, voert campagne tegen bijna alle klimaatmaatregelen. Daarmee werken ze in de hand dat eenvoudige mensen straks grote klappen krijgen. Het gaat uiteindelijk vooral om onze kinderen en kleinkinderen. We moeten ervoor zorgen dat zij het straks op een goede manier kunnen redden.”
Wat kan ik weten , wat moet ik doen , wat mag ik hopen
?
[Drie centrale vragen van de achttiende-eeuwse Duitse filosoof Immanuel Kant]
Als we hadden verwacht dat de vraag Wat mag ik hopen? een kort en somber deel van Marcs verhaal is, dan vergissen we ons. “Er gebeurt toch al veel, je ziet echt al enorme verschuivingen. China is waanzinnig bezig met windmolens, zonnepanelen en atoomenergie. Dat land is nog steeds een grote vervuiler, maar historisch gezien is hun bijdrage aan de problemen lang niet zo groot als die van de Verenigde Staten. Ja, China produceert enorm veel. Het is de machinekamer van de wereld. Maar vergeet niet dat ze vooral producten voor ons maken. Als we China bekritiseren om hun productie, hebben we wel wat boter op ons hoofd.”
“Meer landen maken in snel tempo de omslag: Australië, de Verenigde Staten beginnen wakker te worden. En Nederland? Zie de windmolens in de Noordzee; dat is het grootste windmolenpark ter wereld.”
“Er gebeurt van alles, maar we mogen hopen dat regeringen meer verantwoordelijkheid gaan nemen, dat de media hun verantwoordelijkheid gaan nemen, en dat burgers hen bij verkiezingen onder druk zetten. De voortekenen zijn niet best, maar ik hoop ook dat het klimaatsysteem ons gunstig gezind zal zijn, dat het hier en daar wat meevalt straks, dat de oceaan zich niet te veel ‘misdraagt’. Wij in Den Haag wonen aan de Noordzee, maar het is gewoon die machtige Atlantische Oceaan. We zijn kwetsbaar. In de jaren tachtig steeg de zeespiegel met twee millimeter per jaar, nu is dat vier millimeter, en dat gaat verder versnellen, dat staat vast.”
“Ik ben positief over het huidige stadsbestuur. Het heeft tegenover de gemeenteraad de zeespiegelstijging erkend, en actie aangekondigd. Dat er nu open over wordt gepraat is al heel wat. Er zijn trouwens al allerlei maatregelen genomen, zonder dat daar ruchtbaarheid aan wordt gegeven. De Houtrustweg is bijvoorbeeld opgehoogd. Ik moest heel veel moeite doen om te achterhalen wat daar de reden van was. Nou, dat was in het kader van kustversterking.”
“Er komt veel op ons af, en veel besluiten zullen worden genomen om financiële redenen. Dat moet je vroegtijdig met betrokkenen gaan bespreken. Kunnen we straks de Scheveningse haven nog open houden? Dat wordt ongetwijfeld een financieel besluit, waarbij zal meespelen dat Rotterdam belangrijker is dan Scheveningen. Daarom: ga nu naar de vissers om het er met hen over te hebben.”
“Hoopgevend vind ik ook dat er veel actieve burgers zijn, die met initiatieven komen. Het aantal projecten die te maken hebben met klimaat is enorm. Er zit heel veel energie en kracht in de stad. Dat geeft hoop, en maakt dat ik toch een klein beetje optimistisch kan zijn.”
Op de website van Marc Konijn zijn de klimaatverhalen die hij schreef gratis te lezen: https://marckonijn.nl
Eenzaamheid en armoede zijn terugkerende onderwerpen in het nieuws. Zeker in een grote stad als Den Haag blijkt de laatste jaren sprake van toename. Die constatering is één ding, er wat aan dóén is zo simpel nog niet. Want wie heeft waar behoefte aan?
De Volharding heeft als doel een sociale, inclusieve en actieve community te zijn. We inspireren en stimuleren elkaar door gezamenlijke activiteiten te organiseren. We kijken naar elkaar om en organiseren financieel voordeel, bijvoorbeeld met onze Voordeelpas. Veruit het grootste deel van onze inkomsten besteden we daaraan.
Vooral samenwerken
Maar we willen natuurlijk niet ongericht met geld smijten. Bovendien zijn er al veel instanties die, al of niet samen met de gemeente, actief zijn om mensen te helpen die weinig geld of weinig contacten hebben. We vinden het effectiever om samen te werken met organisaties die al over kennis en ervaring op een bepaald gebied beschikken, dan dingen zelf opnieuw te gaan uitvinden.
De beste manier om inzicht te krijgen in de behoeften die er zijn in de stad, zijn we bezig met ‘een rondje langs de velden’. We vragen organisaties of langs mogen komen om met elkaar te kijken wat er al is aan initiatieven, en wat er ontbreekt. En zo hebben we bijvoorbeeld gesproken met Gilde Den Haag, Livis en WijkZ. Dat levert waardevolle informatie op, en vooral ook concrete projecten waaraan De Volharding kan bijdragen. Organisaties die belangstelling hebben om met ons in gesprek te gaan hierover, kunnen mailen naar info@devolharding.nl of bellen met bestuurslid Dick van der Meer (06 – 2762 3843).
Wat leden willen (doen)
Ook van onze ruim 27 duizend leden weten we niet goed genoeg wat ze graag willen. Daarom sturen we met dit magazine een enquête mee. Die is er specifiek op gericht om te weten te komen waaraan de leden behoefte hebben. Ja, onze dagtochten zijn razend populier. Velen komen inmiddels langs bij ons nieuwe Buurhuis aan de Bautersemstraat, waar zeven ateliers zijn met leuke, betaalbare activiteiten. En een groot aantal leden spaart in ons depositofonds voor het betalen van een uitvaart, en meestal zijn ze ook van zins voor die uitvaart gebruik te maken van onze onderneming CUVO.
Natuurlijk zijn er nog veel meer activiteiten denkbaar, om mensen op sociaal en/of financieel gebied het leven een beetje aangenamer te maken. Leden kunnen daar profijt van hebben, maar leden kunnen vaak ook van sociale betekenis zijn voor anderen. Niet als hulpverlenen, maar als deelnemer aan activiteiten.
En dus stellen we een paar vragen. Niet te veel, want dat vinden mensen niet prettig. Maar gericht op het helpen van mensen die zich eenzaam voelen, die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen, of gewoon zin hebben in een goedkoop uitje en een gratis praatje. We vragen u, onze leden: neem de moeite en vul de enquête in, op papier of digitaal. En overweeg of u zelf ook wat bij te dragen hebt aan ons sociale netwerk en het versterken van de sociale gemeenschap via De Volharding.
1 a) Tot welke leeftijdscategorie behoort u? ❑ < 60 ❑ >60 ❑ wil ik niet zeggen
b) Wat is uw geslacht? ❑ V ❑ M ❑ wil ik niet zeggen ❑ anders
2 Hoe lang bent u lid? ❑ < 5 jaar ❑ 5 tot 10 jaar ❑ > 10
3 Om welke reden bent u lid geworden? ❑ depositofonds ❑ Buurhuis
❑ CUVO ❑ overige activiteiten
❑ dagtochten ❑ anders / weet ik niet meer
4 Van welke diensten van De Volharding ❑ dagtochten maakt u (soms) gebruik?
❑ activiteiten Volharding: workshops, spreekuur, leeskring, buitenactiviteiten
❑ activiteiten Buurhuis: houtbewerking, keramiek, schilderen, crea, tech, fotografie, tuin
❑ depositofonds
❑ Volhardingpas
❑ geen enkele, waarom niet?
5 a) Heeft u belangstelling om van onze ❑ dagtochten bestaande diensten gebruik te maken?
❑ activiteiten Volharding: workshops, spreekuur, leeskring, buitenactiviteiten
❑ activiteiten Buurhuis: houtbewerking, keramiek, schilderen, crea, tech, fotografie, tuin
❑ depositofonds
❑ Volhardingpas
b) Zijn er activiteiten die u mist en waaraan u zou willen deelnemen?
c) Zijn er redenen om niet mee te doen die De Volharding (deels) kan wegnemen?
6 a) Kunnen (extra) financiële voordelen u ertoe bewegen om (vaker) mee te doen?
b) Zo ja, waaraan zou u dan willen meedoen?
7 a) Bent u geinteresseerd om bij De Volharding vrijwilligerswerk te doen? (opties?)
b) Zo ja, wat wilt u en hoe bent u bereikbaar?
8 a) Leest u onze correspondentie? ❑ magazine Buur ❑ e-mail nieuwsbrieven
b) Hoe wilt u door De Volharding worden benaderd? ❑ niet ❑ e-mail ❑ brief
Waar hebben leden behoefte aan? DeVolhardingheeftalsdoeleensociale, inclusieveenactievecoöperatietezijn.
We hebben liefst 27.000 leden. Maar wat willendie,anno2024?Waarhebbenzij behoefteaan?Omdaarachtertekomen, willenweugraageenpaarvragenstellen. Bantwoordenhoeftnietveeltijdtevergen. Enhetkanzoweloppapieralsonline.
Dankvooruwmedewerking!
Ik mis hier nog een omschrijving: - Vul hem in en knip hem uit / papieren versie op te sturen naar [adres] ? - QR code /website vermelding voor digitale versie
Het Buurhuis van De Volharding is een recent geopend complex van werkplaatsen. Het dé plek voor iedereen die graag creatief bezig is. Op een oppervlakte van maar liefst 1.500 m² vind je zeven verschillende werkplaatsen en ateliers, waar je workshops en cursussen kunt volgen die bij jouw interesses passen, maar waar je ook zelfstandig kunt klussen.
Een greep uit het uitgebreide aanbod:
KERAMIEK ATELIER
Hier kun je werken met de draaischijf, je eigen ontwerpen maken en leren glazuren in lesverband of individueel.
Voor wie graag met hout werkt, is er een volledig uitgeruste werkplaats met alle benodigde gereedschappen. Er worden workshops gegeven waarin je een vogelhuisje, een tapasplank of een houten lamp leert bouwen of serieuzer houten speelgoed maakt of in 8 weken een eigen meubel leert maken.
Een plek om te leren en te ontmoeten
Of je nu een ervaren hobbyist bent of net begint met een nieuwe hobby, in het Buurhuis is er voor iedereen wel iets te vinden. Je kunt er bijvoorbeeld aan de slag met houtbewerking, keramiek, schilderen of textiel. Er zijn ook speciale ruimtes ingericht voor fotografie, 3D-printen en schilderen.
Meer dan alleen workshops en cursussen Naast de vele workshops en cursussen is het mogelijk om onze faciliteiten te gebruiken tegen een bescheiden bedrag per dagdeel. Reserveer je eigen werkbank, draaitafel of schildersezel en begin zelf met creëren.
De Buurtuin: een groene oase in de stad Naast het Buurhuis is er ook een prachtige Buurtuin aangelegd. Hier kunnen buurtbewoners en leden van De Volharding samen groenten en fruit verbouwen en genieten van een beetje natuur in hartje Den Haag.
De Ooievaarspas
Heb je een ooievaarspas? Geef dat dan door bij de receptie van het Buurhuis of stuur een mailtje naar ledenadministratie@devolharding. Je ontvangt vervolgens een korting van 50% op de kosten van alle workshops en cursussen.
Een ruimte waar je je creativiteit de vrije loop kunt laten met diverse materialen en technieken. Met Macramé, gips, sisal, luciferstokjes, glas of bijvoorbeeld zilverklei.
FOTOGRAFIE
Ontwikkel je eigen foto’s in de donkere kamer of volg een workshop over digitale fotografie en/of fotoshop.
Doe mee met een meerdaagse cursus portretschilderen of botanisch tekenen.
Leer in onze korte workshops alles over elektriciteit, een lamp aansluiten, kroonsteentjes gebruiken etc. of bijvoorbeeld hoe je dingen kunt ophangen en monteren op gips, houten en betonnen muren.
Kortom,hetBuurhuisvanDeVolharding iseenuniekeplekwaarjejecreativiteit kuntontplooien,nieuwemensenkunt ontmoeten,dehobbyontdekkenwaarje vrolijkvanwordtofnieuwedingenleren.
Benjijklaaromjecreativiteit te ontdekken?
Wil je meer weten over het aanbod van het Buurhuis?
Kijk op de website van De Volharding via de link: www.devolharding.nl/buurhuis
De feestdagen komen er weer aan en wat is er nou gezelliger dan een bezoekje aan een sfeervolle kerstmarkt? De Volharding neemt ook dit jaar weer vele honderden mensen mee op een onvergetelijke reis naar de mooiste kerstmarkten en evenementen in Nederland en Duitsland. Van de traditionele kerstmarkt in Essen tot het sprookjesachtige Dickens Festival in Deventer: er is voor ieder wat wils!
Enkele hoogtepunten van onze winterreizen: DICKENS FESTIVAL DEVENTER
ZONDAG 15 DECEMBER
Waan je in de tijd van Charles Dickens tijdens dit sfeervolle festival met historische figuren, straattheater en natuurlijk talloze kraampjes met ambachtelijke producten.
Bezoek de prachtige kerstmarkten in Oberhausen, Essen, Aken en Keulen en geniet van de Duitse kersttradities.
Ontdek de schilderachtige Giethoorn, maak een rondvaart mee in een verwarmde rondvaartboot en gebruik een heerlijke koffietafel-lunch.
Waarom mee met onze dagtochten?
• Comfort en gemak: Reis ontspannen in onze comfortabele bussen en laat je brengen naar de mooiste locaties.
• Deskundige begeleiding: Onze ervaren reisleiders zorgen ervoor dat je optimaal kunt genieten van je reis.
• Contact en verbinding: Je ontmoet nieuwe mensen en mogelijk maak je nieuwe vrienden.
• Gevarieerd aanbod: Van gezellige kerstmarkten tot indrukwekkende kathedralen en historische steden: er is altijd iets te ontdekken.
• Voor iedereen: Wij bieden onze dagtochten aan tegen kostprijs en dat kunnen we doen omdat we als De Volharding geen winstdoelstelling hebben.
Laat je betoveren door het kerstarrangement naar Pantropica in Luttelgeest. Inclusief koffie met apfelstrudel, bezoek aan het prachtige junglepark met natuurlijk ook de magische kaarsjesavond én een heerlijk 3-gangen Kerstdiner. Zo komt u helemaal in de Kerstsfeer!
Boek nu je favoriete dagtocht en neem je vrienden en familie mee! De plaatsen voor onze dagtochten zijn beperkt, dus wees er snel bij! Boek nu je reis via onze website of neem contact met ons via ons algemene nummer 070-22 10 580 op voor meer informatie.
www.devolharding.nl/dagtochten
Telefoon 070-2210580
Mail: dagtochten@devolharding.nl
FAMILIERECEPT
Je kent het wel: familie en vrienden komen op bezoek en blijven misschien wel eten. Wat schotel je ze voor? In deze rubriek delen we (geheime) familierecepten van lezers van Buur. Zodat je iets bijzonders kunt presenteren.
INGEZONDEN DOOR FRANCISCA LAUREIJS UIT OEGSTGEEST
Koken is altijd een liefhebberij geweest. Mijn schoonmoeder maakt de heerlijkste Indische gerechten. Ze wilde dan ook graag haar geheimen met mij delen. Ik leerde van haar hoe je nasi maakt, zonder die pakjes uit de winkel. Heel simpel met rijst, spekjes, knoflook, ui en prei. Gebakken eitje erbij en klaar! Lekkere snacks zoals loempia’s, bapao en lemper, ik draai er mijn hand niet meer voor om. Zoals elke schoonmoeder heeft ze natuurlijk voor elk recept een ‘geheim ingrediënt’. Vaak komt dat neer op een bouillonblokje of een schepje suiker, wat de smaak net wat anders maakt dan het recept van een ander. Als je wilt leren hoe het moet, dan moet je naast me komen staan en proeven, zei ze altijd. Gewapend met pen en papier ging ik de keuken in. Ik schreef alles snel op, want er moest natuurlijk ook gekookt en vooral geproefd worden. De inmiddels bevlekte briefjes bewaar ik in een mapje in de keuken. Als ik eens iets lekkers wil koken, hang ik ze met een magneetje op de afzuigkap. Ik weeg en meet eigenlijk niets af. Alles is op gevoel en naar smaak. Voor het volgende gerecht kreeg ik van haar een 10! Ik wil het graag met jullie delen.
Ingrediënten
- 6 tot 8 kippen drumsticks
- 6 teentjes knoflook (of meer als je dat lekker vindt)
- een flinke dessertlepel trassi poeder
- een stuk verse gember (ca. 2 vingerkootjes lang) Deze ingrediënten stamp je in een vijzel of maal je fijn met een staafmixer tot een papje (boemboe)
- een stengel sereh (citroengras), in 2 of 3 stukken
- 2 salam bladeren (vers of gedroogd)
- een schepje suiker
- een blokje kippenbouillon
- sap van een halve citroen
- een tomaat in stukjes gesneden
- ongeveer een eetlepel sambal oelek
- zoete ketjap (ketjap medja)
Bereiden
Bak de drumsticks in een grote braadpan aan tot ze een beetje bruin kleuren en neem ze dan uit de pan. Vervolgens doe je de gestampte kruiden in de pan, bak ze even aan en voeg de sereh, de salam bladeren en sambal toe. Voeg de kip en de tomaat toe, schep het geheel even om en blus vervolgens af met water. De kip moet net onder staan. Verkruimel het bouillonblokje boven de pan, schenk het citroensap erbij, voeg een flinke scheut ketjap en een lepeltje suiker toe. Het moet een klein beetje zoetig smaken. Laat het geheel sudderen op een laag pitje tot de kip gaar en zacht is. Voeg eventueel nog wat zout en suiker toe naar smaak.
Serveer de Ajam pedis met rijst en groenten (bijvoorbeeld boontjes).
Heeft u ook een geheim recept waarmee u altijd eer inlegt? Mail dit dan naar magazine@devolharding.nl of stuur het per post naar: De Volharding, Roggeveenstraat 116 2518 TT Den Haag
Het motto van de Roparun is: ‘Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven’
Voor de 21e keer liepen we mee, twee dagen non-stop, samen met 200 andere teams. Het onze bestond uit 8 lopers, 6 fietsers, 2 masseurs, 6 chauffeurs, 1 kok en een captain. Het was dus gezellig druk, en de dorpjes en steden onderweg maakten er echt een feestje van. Deelnemers werden toegejuicht en gemotiveerd om vol te houden.
Stilstaan bij het verdriet Natuurlijk stonden we geregeld stil bij het verdriet dat er is rondom terminale kankerpatiënten en staken we kaarsjes aan. Onze gedachten gingen uit naar dierbaren die er niet meer zijn, of juist in die laatste levensfase zitten. Mensen die we van dichtbij kennen, maar ook al die anderen in ditzelfde proces. Deze combinatie maakt de Roparun een emotionele ervaring. Een lach en een traan, én ook trots dat we deze 530 kilometer hardlopend hebben volbracht. Trots dat we ruim 30.000 euro konden bijdragen aan
De Haegsche Ooievaar Runners (www.hor105.nl) hebben ook dit jaar weer als team meegedaan aan de langste estafetteloop van Europa: de Roparun. Ooit in 1991 begonnen vanuit ROtterdam naar PArijs, tegenwoordig startend in Frankrijk met de finish in Rotterdam.
Met deze estafetteloop zamelen de Roparunners geld in om de kwaliteit van het leven van terminale kankerpatiënten te verbeteren.
verschillende goede doelen, instellingen en projecten in de palliatieve zorg.
Volgend jaar doen we ook weer mee aan de Roparun (begin juni), en ook dan steunt De Volharding die deelname financieel.
Wie dit goede doel financieel wil steunen, kan dat via www.roparun.nl/fundraisers/de-volharding/donate
Ook zijn er dit jaar weer loten te koop. Uit die loten worden niet één, niet twee maar drie trekkingen gedaan als u de loten koopt voor 22-12-2024 via de website.
De woorden zitten horizontaal, verticaal en diagonaal in alle richtingen in de puzzel verstopt. Ze kunnen elkaar overlappen. Zoek ze op en streep ze af. De overgebleven letters vormen achter elkaar gelezen de oplossing.
I W C A M P E R E O R
T K O K E E O L N I T D U E M
I H N E L I I O B I O V G R S
U O C A T E T A L E G R A S T
J U U A A S R C O O D E L K R
H T N E R E M M A L C I W E O
O W E O C K W L F R T I E E E
C A V P Y I W L O E T B X W B
S L E E L N E U R E R T L E E
A K L L A N T O T E M P A A L
C S E J D N I K E S A B B A T
A N E E G O R D N A R P O K R
ANDROGEEN
ATTRACTIEF
BEWEGING
BLOKKERING
BREED CAMPER CASCO FORTE
HALMA
HEEMST
HINDOE
HOUTWAL
JONKHEER
KINDJES
KOELAUTO
KOPRA
KRIMP
LAGUNE
Mail uw oplossing vóór 1 januari 2025 naar prijspuzzel@devolharding.nl of gebruik een gesloten envelop zonder postzegel en stuur die voor 1 januari naar:
De Volharding Antwoordnummer 11066 2509 VE Den Haag
Ding mee naar één van de 4 waardebonnen van 100 euro, te besteden aan de workshops, dagtochten, lezingen en wandelingen van De Volharding.
De winnaars ontvangen in januari persoonlijk bericht en worden in het volgende magazine op de puzzelpagina genoemd.
De winnaars van de puzzel in het vorige magazine zijn:
Mw. A. Emke, Leidschendam
Mw. M. Noordermeer, Den Haag
Mw. T. van Vulpen, Zoetermeer
Dhr. R. de Haan, Den Haag
De oplossing van die woordzoeker is: KNUTSELPARADIJS
De Volhardinggoed voor elkaar
LAMMEREN
LEGRAS
LELIE
LENDE
LEVEN
LEXICOLOOG
LITER
LYCRA
OMWILLE
OPROER
POSTVAK
PRIMER
RABAT
RABIAAT
RUMBA
SABBAT
STUWKRACHT
TOETS
TOTEMPAAL
TRAAN
TROEBEL
UITGOOI
VORST
WEIDEBLOEM
Zin in een film? Een middagje of avondje genieten van iets dat niet dagelijks op televisie is? Met je
Volharding Voordeelpas kun je altijd met voordeel naar de film in Filmhuis
Den Haag! Gevestigd op Spui 191, dus makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer.
Hier bovenop zijn onze bestuursleden Bülent en Lobke een filmclub begonnen. Deze club gaat elke eerste woensdag van de maand naar de film. We zoeken hiervoor filmliefhebbers die mee willen denken over de programmering.
In overleg met Filmhuis Den Haag kiezen we dan zelf welke films we willen zien! De Volharding neemt bovendien de eerste 100 kaartjes voor haar rekening. En na elke film trakteren we je graag op koffie of thee om na te praten. Stuur een mailtje naar info@devolharding.nl als je mee wil doen. Alle films zullen bovendien op de website worden aangekondigd.
Heb je tijd over en lijkt het je leuk om gastvrouw/gastheer te zijn tijdens onze dagtochten of in ons Buurcafé? Of ben je een kei in administratief werk of een handige klusser? Meld je dan aan als vrijwilliger via onze website. www.devolharding.nl/vrijwilliger-worden-vacatures
De Volhardinggoed voor elkaar